Cytaty na temat mało
strona 2

Sidonie-Gabrielle Colette Fotografia
Henry Miller Fotografia
Jan Kulczyk Fotografia
Adolf Hitler Fotografia
Andrzej Nowak (gitarzysta) Fotografia
Waldemar Łysiak Fotografia
Andrzej Pilipiuk Fotografia

„Źle. Nic nie zdziałałem. Birski, idiota się wplątał. Przykuł mnie do drzewa i poszedł po samochód. Cholera. Mało mnie nie dopadło.
– Uwolniłeś się?
Pokazał resztki kajdanek wiszące mu na nadgarstku.
– Zawieś czosnek. Jutro spróbuję znowu. Tylko, że ten cholerny gliniarz będzie teraz na mnie czatował. Boże, Ty widzisz taką ciemnotę i dlaczego nie oświecasz tego bałwana?
– Dzięki. Jak mogę się odwdzięczyć?
– Dopiero po robocie. Szkoda, że nie dałem rady dzisiaj.
– Czekaj, przetnę ci może chociaż do końca te bransoletki.
– Tego nie odmówię.
Poszli do szopy. Marek zręcznie przeciął szlifierką kajdanki, podkładając kawałek blachy. Jakub starannie wytarł je szmatką i wsypał do plastikowej torebki.
– Przyda się – wyjaśnił.
Wkrótce potem na swoim koniku jechał do domu. Dojechał do szosy na Chełm i pojechał w stronę Woj sławie. Gdy mijał cmentarz poczuł, że coś mu się przygląda.
– Jeszcze się do was dobiorę – obiecał.
Wrażenie przyglądania się zniknęło, tak jak gdyby to coś przestraszone wycofało się. Birski czekał swoim radiowozem na krzyżówkach.
– Dobry wieczór – rzucił kąśliwą uwagę.
– A dobry wieczór.
– A skąd to się wraca? Może z nielegalnych poszukiwań archeologicznych?
– A tak sobie jeżdżę. Cierpię na bezsenność. Pomyślałem, że odrobina świeżego powietrza dobrze mi zrobi.
– Słuchaj Jakub, ty mnie znasz.
– Trudno nie znać ozdoby naszej gminy i dzielnego pogromcy kłusowników, bimbrowników i wszelakich innych złoczyńców.
– Dopóki nie złapię cię na gorącym uczynku, możesz czuć się bezpieczny, ale strzeż się. Nawet, jeśli wiek cię uratuje przed odsiadką, to ja się postaram, żeby obrzydzić ci życie. Będą grzywny i inne takie. Ty się starzejesz. Nie jesteś już taki sprytny jak pięć lat temu, gdy obejmowałem tu służbę. A z czasem będzie coraz gorzej.
– Zapewne tak. A swoją drogą to mało brakowało, a tłumaczyłby się pan, dlaczego mój trup znaleziony na cmentarzu ma kajdanki na rękach.
– Hym?
– Wampiry przyszły. Na szczęście uwolniłem się.
– Oddaj chociaż kajdanki. To służbowe…
– Proszę – Jakub rzucił mu torebkę. Birski roześmiał się.
– Wiesz, za co cię posadzę?
– Tak?
– Za niszczenie milicyjnej własności.
– Pańskie słowo w sądzie przeciwko mojemu. To będzie bardzo trudno udowodnić.
– Tu są twoje odciski palców – potrząsnął torebką.
– Obawiam się, że nie. Wytarłem je flanelą. Nie został ani jeden.
Birski zawył. Naraz coś mu przyszło do głowy.
– Są za to na torebce.
– Niewątpliwie. Znalazł pan torebkę u mnie w kuble i wsypał pan do niej zniszczone uprzednio kajdanki. Na torebce są moje odciski palców, co nie czyni dowodu.
Milicjant zaklął.
– Muszę cię dopaść, choćby to była ostatnia rzecz, jaką zrobię w życiu.
– Życzę powodzenia.
– Mam. Kierowanie nieoznakowanym pojazdem. Ten konik nie ma nawet świateł odblaskowych o pozycyjnych, nie wspominając.
– Zgadza się. Sanie, fura przyczepa platforma muszą mieć światła odblaskowe. Ale konie nie. To taka luka w przepisach. Nie zacytuję z pamięci stosownego paragrafu. Ale mam w domu kodeks ruchu drogowego. Gdyby pan chciał skorzystać.
Birskiemu wpadł do głowy kolejny pomysł. Wyciągnął z kabury pistolet.
– Rzuć broń – polecił.
– Nie mam.
– Rzuć broń. Rzuć broń.
– Proszę o dodatkowe wyjaśnienia.
– Proste. Muszę trzy razy ostrzec, abyś rzucił broń. Potem oddam strzał ostrzegawczy, a potem postrzelę cię w obronie własnej i postaram się, aby to był nieszczęśliwy wypadek. Aby postrzał okazał się śmiertelny. – Zaraz, zaraz. Przecież nie mam broni.
– Przepisy milczą o takim przypadku. To taka luka, Jakubie. Muszę ostrzec, oddać strzał ostrzegawczy i mogę strzelać.
– A jeśli rzucę broń, to już pan nie może? – zaciekawił się Jakub.
– Wtedy nie.
Egzorcysta sięgnął do cholewy buta i wydobywszy z niej nóż, rzucił go na ziemię. Prosto pod nogi Birskiego.
– Rzuciłem broń. Tym samym nie może pan strzelać.
Birski rozpłakał się.
– Ja już nie mogę – powiedział. – Pan panie Wędrowycz jest okropnym człowiekiem.
– No nie rozklejaj się. Milicjant, a beczy. Zagniesz mnie następnym razem.
Posterunkowy otarł oczy.
– Rozmowa z panem to intelektualne przeżycie – wyznał. Jestem szczęśliwy, że tylko pan w tej gminie jest tak inteligentny. Proszę jechać do domu.
– Nie omieszkam się. Jestem już stary i muszę się wysypiać. A odnośnie świateł odblaskowych, to wiszą tam, pokazał gestem.
Na końcu ogona kłaczka miała zapiętą spinkę do włosów, na której huśtał się odblaskowy znaczek. Czterolistna koniczynka. Na szczęście. Birski wył długo i ponuro. Wył tak przejmująco, że aż pobudzili się okoliczni mieszkańcy. Nie zapalali świateł. Stali za firankami i przyglądali się temu zdumiewającemu widokowi. Pośrodku skrzyżowania stał radiowóz, a koło niego miejscowy posterunkowy, zadarłszy głowę, wył do księżyca. Okoliczne psy podchwyciły jego skowyt. Wkrótce obudziło się pół wsi.”

rozmowa Jakuba z Birskim po nieudanej walce z wampirami.
Cykl Kroniki Jakuba Wędrowycza, Czarownik Iwanow

„Ja mam bardzo mało zaufania do słów jako takich czy do fabuły. Fabuła dla fabuły dla mnie nie istnieje. Dla mnie ideałem prozy jest jakaś proza afabularna.”

Natasza Goerke (1960) pisarka polska

Źródło: Natasza Goerke, culture.pl, kwiecień 2003 http://www.culture.pl/baza-literatura-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/eAN5/content/natasza-goerke

Dominika Ostałowska Fotografia

„(…) mam wrażenie, że młode pokolenie twórców często przedkłada stronę wizualną przedstawienia nad psychologiczną. To jest mało komfortowa sytuacja dla aktora.”

Dominika Ostałowska (1971) aktorka polska

Źródło: „Dziennik”, 19 grudnia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/pwist.htm

„Jedyną atrakcję zapowiadały przedłużające się zdjęcia do teatru telewizji, kryminału, przypominającego legendarną „Kobrę”. Aktorzy wyłaniali się z charakteryzatorni w odpowiednich kostiumach, sporo osób było w policyjnych mundurach. Sensację budził aktor z dużą ilością czerwonej farby na głowie, imitującej ranę zadaną ostrym narzędziem. Na razie pił kawę, jakby fakt, że za chwilę wyniosą go na noszach w charakterze zwłok, nie robił na nim wrażenia.
Dopadła go charakteryzatorka, prosząc, by nie czynił szczególnie ekspresyjnych gestów, bo farba, której użyli, nie należy do najlepszych.
– Głupie oszczędności – mruknął poirytowany. – Już i tak parę kropel wleciało mi do filiżanki.
Cała ekipa miotała się po studiu, usiłując przygotować scenę odkrycia morderstwa.
– Co ty tu robisz? – warczał przez zęby reżyser do scenografa. – Po co mu podkładasz pod łeb te papiery? Na gołej podłodze będzie się lepiej kadrowało! I to jeszcze kolorowe gazety? Zwariowałeś?
– Mówiłeś, że ma być interesująco – bronił się wystraszony scenograf. – Patrz, tu są nawet gołe baby.
– Zabierz sobie do domu! Pusta podłoga i to jeszcze brudna!
Z filozoficznym spokojem aktor grający trupa położył się w końcu w wyznaczonym miejscu.
– Błagam, tylko mało dubli – poprosił.”

Marta Węgiel (1960)

Nie będę tak leżał godzinami.
Przypadkowy kadr

Jan Wieczorkowski Fotografia

„Nie jestem upoważniony do tego, aby mówić o polityce filmowej tego kraju, ale przede wszystkim za mało się tutaj kręci filmów. Za to coraz więcej robi się seriali. Chciałoby się powiedzieć: trudno… Żyjemy w miejscu, gdzie się akurat dobrze sprzedają seriale, aktorzy mają pracę i jest super.”

Jan Wieczorkowski (1972) polski aktor

Źródło: Artur Cichmiński, Rozmowa z Janem Wieczorkowskim o polskim horrorze https://archiwum.stopklatka.pl/news/rozmowa-z-janem-wieczorkowskim-o-polskim-horrorze-150227, stopklatka.pl, 16 kwietnia 2008

Adam Nowak Fotografia

„Uważam, że jak wiesz, co chcesz powiedzieć w piosence, to nie musisz brać żadnych lekcji, żeby śpiewać. Po prostu to robisz. Mało jest legendarnych wokalistów bez głosu?”

Adam Nowak (1963) polski wokalista i gitarzysta (Raz, Dwa, Trzy)

Źródło: Arkadiusz Bartosiak, Łukasz Klinke, Adam Nowak, „Playboy” nr 6, 2009, s. 14.

„Czasami mózg musi sobie radzić ze zdarzeniami i myślami tak strasznymi, że o mało nie eksploduje – nie ma innego wyjścia.”

John Marsden (1950) Pisarz australijski

Kontynuacja Kroniki Ellie, Kroniki Ellie: Wojna się skończyła, walka wciąż trwa

Tomasz Strzembosz Fotografia

„Powstanie to fakt żywy, fakt o niezwykłej trwałości, bez którego trudno dziś sobie wyobrazić świadomość współczesnego Polaka. Wszak to Powstanie Warszawskie stworzyło wielki i twórczy mit Armii Krajowej, a samo stało się legendą. Legendą walki o wolność wbrew wszystkim i wszystkiemu. Legendą, która wzywa i zobowiązuje. Legendą opartą na prawdzie i zakorzenioną w rzeczywistych wartościach. Od lat czterdziestu zdjęcia ruin Warszawy wystawiamy na odbudowanych placach, niemal szczycimy się nimi, pokazujemy w dziesiątkach filmów i w albumach. Ale przecież, na miły Bóg, to nie one są najważniejszym śladem, jedynym znakiem warszawskiego powstania. To nie one czynią, że legenda powstańcza tak przyciąga i fascynuje naszą młodzież, najlepszą i najbardziej wrażliwą; że zaczytuje się ona w takich książkach jak „Zośka” i „Parasol” czy „Pamiętniki żołnierzy baonu Zośka”. To wartości przyciągają ich tutaj, te wartości, których tak mało było – a czasem również jest – w naszym codziennym życiu, które się gubią w walce o chleb, w atmosferze szarzyzny i apatii. Te wartości, potrzebne młodym jak powietrze, potrafią oni odnaleźć w walce swych starszych braci i sióstr, w ich porywie i w ich nieugiętym trwaniu. Bo nie było to powstanie zrodzone tylko z nienawiści i chęci zemsty. Było to także, było to przede wszystkim powstanie wielkiej miłości i powstanie najwyższej ofiary. To sierpniowe powstanie chłopców i dziewcząt było także powstaniem ich ojców i ich matek. Było powstaniem do życia całego umęczonego narodu.”

Tomasz Strzembosz (1930–2004) polski historyk

Refleksje o Polsce i Podziemiu 1939–1945
Źródło: s. 127–128

Marta Chodorowska Fotografia
Jacek Żakowski Fotografia
Adam Smith Fotografia

„Bardzo mało jest wymagane, by doprowadzić państwo do dobrobytu nawet z najniższego poziomu barbarzyństwa, mianowicie pokój, niskie podatki i tolerancyjne kierowanie sferą sprawiedliwości.”

Adam Smith (1723–1790) brytyjski myśliciel

Źródło: Witold Kwaśnicki, Zasady ekonomii rynkowej, Wydawn. Uniwersytetu Wrocławskiego, 2001, s. 48.

Aleksander Posacki Fotografia
Julia Przyłębska Fotografia

„Trudno mi mówić, co myśli pan prezes Rzepliński, czym kieruje się pan wiceprezes Biernat. Mało z nimi rozmawiam. Mogę jednak jasno stwierdzić jako prawnik, że nie są to działania zgodne z prawem. Przy całym hałasie o to, że parlament łamie prawo i depcze demokrację, sytuacja jest odwrotna: to trybunał łamie konstytucję, to TK niszczy swój autorytet.”

Julia Przyłębska (1959) polska prawniczka, sędzia Trybunału Konstytucyjnego

o kryzysie wokół Trybunału Konstytucyjnego w Polsce.
Źródło: Nowe „wSieci”: Sędzia TK przerywa milczenie. Julia Przyłębska: Działania Rzeplińskiego i Biernata nie są zgodne z prawem http://wpolityce.pl/polityka/311385-nowe-wsieci-sedzia-tk-przerywa-milczenie-julia-przylebska-dzialania-rzeplinskiego-i-biernata-nie-sa-zgodne-z-prawem, wpolityce.pl, 10 października 2016.

Jan Pietrzak Fotografia
Leo Beenhakker Fotografia

„Żyjemy w czasach, gdy mało się czyta Ewangelię, a w Kościele temat seksu jest zaniedbany. Tymczasem w Piśmie Świętym wątków seksualnych jest bardzo dużo.”

Ksawery Knotz (1965)

Źródło: interia.pl, 23 kwietnia 2009 http://fakty.interia.pl/fakty_dnia/news/o-ksawery-knotz-o-frywolnym-i-bezgrzesznym-seksie,1295279,2943

Manuel Galich Fotografia
Aleksander Szczygło Fotografia
Adlai Stevenson Fotografia
Agnieszka Holland Fotografia
Kazimierz Staszewski Fotografia
Sébastien-Roch Nicolas de Chamfort Fotografia
Andrzej Pilipiuk Fotografia
Ségolène Royal Fotografia

„Czy byłam przygotowana do wyborów prezydenckich? Bardziej niż ludziom się wydaje, ale oczywiście zbyt mało, niż to było potrzebne.”

Ségolène Royal (1953) francuska polityk

po przegranej kampanii prezydenckiej we Francji.
Źródło: „Polityka”, 15 grudnia 2007

Władysław Reymont Fotografia

„Jaki korzeń, taka nać, taka córka, jaka mać.”

Władysław Reymont (1867–1925) polski pisarz

Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał K. Nowak, Warszawa 1998.

Tomasz Strzembosz Fotografia

„Powstanie Warszawskie zorganizowane, podjęte i prowadzone przez generałów i pułkowników, było – jak mało która bitwa – dziełem dwudziestolatków, ich sprawą, ich czynem, ich wielką życiową przygodą. Przyjęli je oni za własne i nasycili sobą, nadając mu ten kształt i tę atmosferę, którą znamy z tysięcznych przekazów: z pamiętników i wspomnień, piosenek i wierszy, z całej powstańczej literatury. Zawdzięczało im powstanie nie tylko atmosferę. Zawdzięczało także swoje uporczywe trwanie, aż do ostatecznego wyczerpania się możliwości walki, pomimo braku broni, zaopatrzenia i żywności. Oni spowodowali, że ta często do rzezi podobna walka zachowała się w pamięci społecznej nie tylko jako koszmar, ale także jako wielki i piękny zryw młodzieży, wspartej przez przytłaczającą większość ludności stolicy. Bo także jest prawdą, i to prawdą nie do podważenia, że wszędzie tam, gdzie powstanie nabrało charakteru walki nie pozbawionej szans powodzenia, gdzie trwało nieco dłużej i nie zaczynało się od rzezi, jak na Ochocie i Woli, zaakceptowane zostało przez ogół warszawiaków. I dlatego dzień 1 sierpnia gromadzi dziś na cmentarzu wojskowym w Warszawie, tak jak gromadził przez tyle lat, tłumy nie tylko byłych żołnierzy powstania, ale także ogromne rzesze tych, którzy przeżyli je nie na barykadzie i nie z bronią w ręku. Obok tych, którzy stracili wtedy swoich najbliższych, przychodzą tu co rok tacy, którzy nie mają nikogo ze swoich na tym cmentarzu. Powstanie bowiem było sprawą nie jakiejś garstki szaleńców, którzy wydali miasto na łup pożarów i pod kule żołdaków, lecz było i jest sprawą ludu Warszawy, który podobnie jak ci chłopcy i te dziewczęta w opaskach, przyjął je za swoje własne.”

Tomasz Strzembosz (1930–2004) polski historyk

Refleksje o Polsce i Podziemiu 1939–1945
Źródło: s. 119–120

Leon Knabit Fotografia
Robert Friedrich Fotografia
Eustachy Januszkiewicz Fotografia

„A wtem widzimy powstającego Adama [Mickiewicza]. Cała twarz jego przybrała jakąś anielską postać i dziwna, niepojęta światłość otoczyła jego skronie. Powstali wszyscy jakby na zjawienie się bóstwa przychodzącego odwiedzić śmiertelnych. A on wypuszczał z ust swych rzekę słów, najcudowniejszych myśli i rymów, z taką siłą, gwałtownością i mocą, a razem z takim wdziękiem, że im nic równego nie było. Taki pęd niewstrzymany, że nam oddech tamowało. Staliśmy w osłupieniu, milczenie było grobowe. Całej jego improwizacji było może półtorasta wierszy. Kiedy ją skończył, nastąpiła chwila najuroczystsza dla wieszcza, bo wszyscy zalali się łzami, jeden okrzyk uwielbienia wyrwał się z piersi, wszyscy padli przed nim na kolana. Jakieś uczucie spólnej miłości ogarnęło serce wszystkich. Mało znajomi ściskali się jak dawni przyjaciele, poprzysięgali sobie wzajemną przyjaźń. Byli i tacy, co doznali nerwowego ataku, jakiegoś konwulsyjnego wzruszenia. Chorzy mówili, że są uzdrowieni, a artyści czuli w sobie nową siłę twórczą, która im w tej chwili geniusz użyczał.”

Eustachy Januszkiewicz (1805–1874) polski pisarz, wydawca i księgarz

relacja z organizowanej przez siebie uczty, na której był Adam Mickiewicz
Źródło: List do Eugenii Larissówny, 1840, cyt. za: Tomasz Małkowski, Jacek Rześniowiecki, Historia III. Podręcznik do klasy III gimnazjum, Gdańskie Wydawnictwo Oświatowe, Gdańsk 2012, ISBN 978-83-7420-253-4, s. 135.

Claude Weill Fotografia

„To dziwne, że ci, którzy głosują za wyższymi podatkami, sami płacą ich tak mało.”

Claude Weill (1950)

o deklaracjach majątkowych członków rządu
Źródło: Zabójcze puenty, „Forum”, nr 11, 29 maja-11 czerwca 2015, s. 82.

Peter Baltes Fotografia
Jacek Woroniecki Fotografia
Trummy Young Fotografia
Szimon Peres Fotografia

„Zaczęliśmy jako wątpliwość, a osiągnęliśmy cud. Mało ziemi, niedostatek wody, wrogie otoczenie, żadnych surowców, po prostu nic poza niebezpieczeństwami. Ale jednak ten kraj pokazał, że człowiek może bardziej wzbogacić ziemię, niż ziemia wzbogacić człowieka. Czujemy, że wygrywamy wojny, ale co ważniejsze wygrywamy życie.”

Szimon Peres (1923–2016) izraelski polityk, noblista w dziedzinie pokoju

posłanie z okazji 64. rocznicy niepodległości Izraela.
Źródło: Prezydent Peres na Dzień Niepodległości (Jom Haacmaut), izrael.org.il, 25 kwietnia 2012 http://izrael.org.il/news/2220-2012-04-25-11-36-02.html

Jacek Żakowski Fotografia
Johann Wolfgang von Goethe Fotografia
Marta Wiecka Fotografia
Łukasz Simlat Fotografia
Stefan Niesiołowski Fotografia
Józef Piłsudski Fotografia
Philippe Pétain Fotografia
Józef Górski Fotografia
Leszek Kołakowski Fotografia
Hans-Hermann Hoppe Fotografia
Michał Merczyński Fotografia

„Powiem rzecz może mało popularną, ale uważam, że w kulturze nie ma wcale tak mało pieniędzy. Trzeba tylko wiedzieć, co z nimi robić.”

Źródło: Piotr Sarzyński, Menedżer z obsesją, „Polityka” nr 36, 31 sierpnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/122814.html

„Wciąż było jej mało. Chciała wciąż więcej.”

James Hewitt (1958)

na temat dużych potrzeb seksualnych Diany.
Źródło: Eleanor Herman, Królowe i ich kochankowie. 900 lat intryg, namiętności i pasjonującej polityki, op. cit., s. 259.

Bisz Fotografia
George Friedman Fotografia
Kazimierz Wierzyński Fotografia
Bruce Willis Fotografia
Donatien Alphonse François de Sade Fotografia

„Otóż nie ma silniejszego odczucia niż cierpienie fizyczne. Jego doznania są głębokie, nie budzą najmniejszych wątpliwości, w przeciwieństwie do wrażenia przyjemności, które kobiety nieustannie udają, prawie nigdy go nie przeżywając. Ani miłość własna, ani młodość, ani siła, ani zdrowie, nie są w stanie wywołać u kobiety tego wątpliwego i mało satysfakcjonującego wrażenia przyjemności. Natomiast uczucie bólu nie wymaga szczególnych starań. Im więcej wad cielesnych ma mężczyzna, im jest starszy, im mniej zdolny jest się podobać, tym łatwiej osiąga ten cel. Gdy idzie o cel, to istotę jego rozumiemy najlepiej uświadamiając sobie, że najbardziej podnieca i podrażnia nasze zmysły właśnie to, co wywołuje w służącym nam przedmiocie możliwie najsilniejsze wrażenia jakiegokolwiek rodzaju. A zatem ten, kto wywoła u kobiety najbardziej wstrząsające wrażenie i zbulwersuje jej istotę, bezsprzecznie zapewni sobie największą dozę rozkoszy. Albowiem wzburzenie, jakiego doznajemy obserwując przeżycia kobiety, będzie niewątpliwie żywsze jeżeli jej odczucia będą okrutne, niż gdyby były łagodne lub miłe. W ten sposób egoistyczny rozpustnik przekonany, że jego przyjemności będą tym większe, im więcej obejmą doznań, zada poddanemu sobie obiektowi (kiedy już stanie się jego panem) możliwie najdotkliwszy ból wiedząc, że osiągnięta rozkosz będzie tak duża, jak silnymi będą wrażenia, które zdoła wywołać w służącym obiekcie.”

Pozostałe dzieła

Tomasz Kaczmarek Fotografia

„Dla mnie jest to bezczelny facet, który mało tego, że skrzywdził kobiety, naciągał i nie do końca mu się udało je naciągnąć, ale wykorzystał to w bezczelny sposób, szczyci się tym i teraz startuje w wyborach (…); dla mnie jest, przepraszam, ale dnem, które krzywdziło ludzi”

Tomasz Kaczmarek (1976) polski funkcjonariusz Policji i Centralnego Biura Antykorupcyjnego

Autorka: Henryka Krzywonos, onet.pl, 25 października 2011 http://wiadomosci.onet.pl/regionalne/kielce/jest-dnem-skrzywdzil-kobiety-agent-tomek-chce-prze,1,4890324,region-wiadomosc.html
O Tomaszu Kaczmarku

Daniel Passent Fotografia

„To, co się dzieje np. w wywiadach telewizyjnych, serwisach informacyjnych, również w druku… Te obyczaje są straszne. Dziennikarz nie pozwala dokończyć, przychodzi z tezą, na ogół bardzo mało wie o osobie, z którą rozmawia. Jest cały napalony, żeby mnie zmiażdżyć.”

Daniel Passent (1938) dziennikarz polski, publicysta

Źródło: wywiad przeprowadzony przez Małgorzatę Domagalik http://www.styl.pl/magazyn/wywiady/mistrz-i-malgorzata/news-admirator-kobiecej-natury,nId,325534, styl.pl, 20 stycznia 2011.

Marjane Satrapi Fotografia
Ignacy Daszyński Fotografia
Witold Kieżun Fotografia
Agnieszka Chylińska Fotografia
Jerome K. Jerome Fotografia

„Mało rzeczy na tym świecie dorównuje swojemu obrazowi w sztuce.”

Jerome K. Jerome (1859–1927) pisarz angielski

Trzech panów w łódce nie licząc psa

Raúl Lozano Fotografia
Paulina Bisztyga Fotografia

„Artysta nie może być politykiem, jest zbyt naiwny. Ja sama mam w sobie za mało dyplomacji i cwaniactwa. Za bardzo pokazuję emocje, ludzie wiedzą, czy ich lubię, czy nie. Mogłabym być społecznikiem, ale nie politykiem.”

Paulina Bisztyga (1978) polska wokalistka, kompozytorka i poetka

Źródło: Wolę muzykę niż politykę http://www.polskatimes.pl/artykul/473671,wole-muzyke-niz-polityke-z-paulina-bisztyga-o-transsmisji-i,id,t.html, polskatimes.pl, 18 listopada 2011

Agnieszka Osiecka Fotografia

„Deszczowe wtorki, które przyjdą po niedzielach,
Kropelka żalu, której winien jesteś ty,
Nieprawda, że tak miało być,
Że warto w byle pustkę iść,
To wciąż za mało, moje serce, żeby żyć.”

Agnieszka Osiecka (1936–1997) polska poetka, autorka tekstów piosenek

wykonywana przez Seweryna Krajewskiego piosenka z serialu Jan Serce.
Cytaty z tekstów literackich, Cytaty z wierszy i piosenek
Źródło: Uciekaj, moje serce

Hugh Laurie Fotografia
Przemysław Bluszcz Fotografia

„(…) reżyser jest od tego, aby kontrolować, czy czegoś nie jest za dużo, czy za mało.”

Przemysław Bluszcz (1970) polski aktor

Źródło: Wywiad http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=57536

Beata Ostrowicka Fotografia
Stefan Niesiołowski Fotografia

„Niepełnosprawności niewiele mają ze sobą wspólnego – fizyczna, sensoryczna, intelektualna. Jak te osoby wrzucić do jednego worka? A jednak większość wrzuca. Zwykle do worka „imbecyl”. Mało co bardziej mnie irytuje niż kilkukrotne dopytywanie, czy aby na pewno zrozumiałem.”

Źródło: Martyna Bunda, Rozmowa z Bartoszem Szpurkiem, dziennikarzem telewizyjnym i radiowym, osobą niepełnosprawną Rzecznik do spraw ludzi niewidzialnych, polityka. pl, 18 września 2012 http://www.polityka.pl/spoleczenstwo/artykuly/1530425,1,rozmowa-z-bartoszem-szpurkiem-dziennikarzem-telewizyjnym-i-radiowym-osoba-niepelnosprawna.read

Dariusz Szpakowski Fotografia

„10 minut to za mało dla Manchesteru, by powstrzymać Barcelonę.”

Dariusz Szpakowski (1951) polski dziennikarz sportowy

zostało 10 sekund do końca finału Ligi Mistrzów 2009.
Źródło: komentarz sportowy http://katowice.naszemiasto.pl/serwisy/humor/komentarz_sportowy/245069,komentarz-sportowy-05-06-2009,id,t.html

Louis de Saint-Just Fotografia

„Za wiele wydaje się praw, za mało daje się przykładów.”

Louis de Saint-Just (1767–1794) rewolucjonista francuski

Źródło: Saint-Just, dz. cyt.

Joseph Wittig Fotografia

„Prawdziwym znawcą kamieni ani minerałów nigdy nie byłem. Nie zajmowałem się też nigdy systematyką kwiatów ani traw, jak to mają w zwyczaju czynić botanicy, ponieważ w obliczu Boga każda istota żyje dla samej siebie, tak więc i ja wypraszam sobie jakiekolwiek klasyfikowanie mojej osoby, ponieważ chcę być samodzielny i możliwie mało podobny do kogokolwiek innego, z wyjątkiem mojego Boskiego Stwórcy, na którego obraz i podobieństwo zostałem stworzony.”

Joseph Wittig (1879–1949) niemiecki duchowny katolicki, teolog, poeta

Ja mit ihnen erlebt! Denn ein eigentlicher Stein – und Blumenkennerwar ich nie. Ich habe auch nie Blumen und Gräser gruppiert und klassifiziert, wie es die echten Botaniker tun. Denn vor Gott ist ein jedes Wesen für sich da, und ich selbst verbitte mir jede Klassifikation meiner Person, denn ich will selbständig sein und jedem anderen möglichst unähnlich auβer meinem göttlichen Schöpfer, nach dessen Bild ich geschaffen bin. (niem.)
Źródło: Das Mysterium der Blumenwelt (Misterium świata kwiatów)

Krzysztof Niewrzęda Fotografia

„Trudno się dziwić, że w czasach permanentnej rywalizacji, mało kto chce uchodzić za osobę, odczuwającą współczucie z powodu niepowodzeń, czy nieszczęść dotykających innych ludzi.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Źródło: Najwięcej miejsca trzeba zostawić dla ciszy – rozmowa Marleny Cieślik w „Poezja światłem i mrokiem w rozgrywkach o życie” (UŚ, 2005)

Jerzy Nowosielski Fotografia
Stanisław Tymiński Fotografia

„Raz w dżungli o mało nie umarłem z głodu. Indianin, który był moim przewodnikiem, przyniósł mi duże tłuste robaki z drzewa palmowego i pokazał, jak się je je. Jeden robak dawał siły na dwie godziny marszu.”

Stanisław Tymiński (1948) przedsiębiorca polonijny, polski polityk

Źródło: Uwaga!, TVN http://uwaga.onet.pl/1813,info,,powrot_czlowieka_z_czarna_teczka,slawa.html

Dominika Ostałowska Fotografia

„(…) postaci Marty nie traktuję, jak przedłużenia swojej osobowości, pozostawiam jej los w rękach scenarzystów. Lubię grać to, co zostanie mi napisane, odgadywać intencje, szukać motywów, próbować w ten sposób zrozumieć. Granie tego, co sama wymyślę wydaje mi się mało inspirujące.”

Dominika Ostałowska (1971) aktorka polska

o roli w M jak miłość.
Źródło: Serial jak rebus - wywiad z Dominiką Ostałowską, 15 listopada 2010 http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/6530/Serial-jak-rebus-wywiad-z-Dominika-Ostalowska.html

Sébastien-Roch Nicolas de Chamfort Fotografia
Georg Christoph Lichtenberg Fotografia
Michał Listkiewicz Fotografia

„Nie chciałbym krytykować Franciszka Smudy, jednak coś tam nie wypaliło. Wydaje się, że pokutowała gra na „zero z tyłu”, gra za mało ofensywna, którą stosuje wielu trenerów w Polsce. Dziś nikt w Europie tak już nie gra.”

Michał Listkiewicz (1953) polski sędzia piłkarski, prezes PZPN

Źródło: Jeden na jeden, 2 lipca 2012 http://www.tvn24.pl/wiadomosci-z-kraju,3/cos-nie-wypalilo-pokutowala-gra-na-zero-z-tylu,262253.html

Andrzej Sapkowski Fotografia
Czesław Miłosz Fotografia
Agatha Christie Fotografia
Konstanty Radziwiłł Fotografia

„Mówiąc o smogu, o zanieczyszczonym powietrzu, zapominamy o tym, co jest znacznie bliżej nas, jeśli chodzi o możliwość oddychania świeżym powietrzem. Znaczna część Polaków ciągle pali papierosy. Osoba, która wdycha powietrze poprzez papierosa – razem z dymem i wszystkim, co w nim jest – jest w sytuacji, w której narzekanie na jakość powietrza jest strasznie mało wiarygodne. Nie ma w tej chwili żadnego powodu do paniki. Nie sądzę, żeby bicie na alarm było odpowiednią reakcją. Od dziesięcioleci pracuje się nad tym, by powietrze było zdrowsze. Warto dostrzegać te rzeczywiste, bardziej niebezpieczne niż zanieczyszczone powietrze zagrożenia, które są znacznie bliżej.”

Konstanty Radziwiłł (1958) polski lekarz, prezes Naczelnej Izby Lekarskiej, książę

Źródło: Problem smogu w Polsce. Minister zdrowia Konstanty Radziwiłł: to zagrożenie troszkę bardziej teoretyczne. I dodaje: znaczna część Polaków ciągle pali papierosy http://wiadomosci.wp.pl/kat,1342,title,Problem-smogu-w-Polsce-Minister-zdrowia-Konstanty-Radziwill-to-zagrozenie-troszke-bardziej-teoretyczne-I-dodaje-znaczna-czesc-Polakow-ciagle-pali-papierosy,wid,18661785,wiadomosc.html?ticaid=118a4c, wp.pl, 3 stycznia 2017

Piotr Ikonowicz Fotografia
Szymon Ziółkowski Fotografia
Jacek Kaczmarski Fotografia

„Taka wierna byłam, najwierniejsza i co. Woleli Misztala, co się złotymi łańcuchami obwieszał i kasę dał. Ja też dałam, ale chyba za mało. Nie powiem, ile. Miejsce miało być trzecie na liście, ostatecznie czwarte. A tu jedenaste dali. A egzamin na kandydata zdałam. Sama Begerowa oceniała i jak byk napisane było: zdane. Spadochroniarzy woleli.”

Maria Wiśniowiecka (1945–2017) polski polityk

o Samoobronie.
Źródło: Życie po byciu posłanki Marii Wiśniowieckiej, naszemiasto.pl, 22 czerwca 2006 http://krynica.naszemiasto.pl/archiwum/1222696,zycie-po-byciu-poslanki-marii-wisniowieckiej,id,t.html?akcja=przejdz_nastepny

Paulina Kuczalska-Reinschmit Fotografia