Cytaty na temat gardło (98 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Gdzie te czasy gdy łapała mnie za gardło niemoc?
Już nie te czasy, w których własna głową szarą celą.”

Taco Hemingway (1990) polski raper, znany też jako FV, albo Fifi

Marmur
Źródło: utwór Ściany mają uszy

„Kim są przyjaciele?
Przyjaciele to ludzie, których uważasz za przyjaciół.
Ale tak naprawdę są twoimi wrogami z ukrytymi tożsamościami,
I przebraniami po to, by móc ukryć swoje prawdziwe zamiary,
Więc kiedy myślisz, że znacie się już tak dobrze jak bracia,
Oni przychodzą i kiedy nie patrzysz podcinają ci gardło.”

Eminem (1972) Amerykański raper, uznawany za legendę hip-hopu wszech czasów

Źródło: utwór: If I Had

O ludziach , O myślach , O myśleniu

„Czy naprawdę pytasz jaki powód skłaniał Pitagorasa do niejedzenia mięsa? Zastanawiam się raczej przez jaki przypadek oraz w jakim stanie świadomości musiał być pierwszy człowiek, który swoimi ustami posmakował rozlanej krwi i wbił swoje zęby w mięso nieżywego stworzenia, zastawił stoły martwymi, cuchnącymi ciałami i miał czelność nazwać jedzeniem i pożywieniem części, które jeszcze chwilę wcześniej krzyczały i płakały, poruszały się i żyły. Jak oczy mogły znieść widok rzezi, gdy podrzynane były gardła i zdzierana skóra, a kończyny odrywano od kończyn. Jak jego nos wytrzymać mógł ten zapach? Jak to się stało, że nieczystości nie odebrały mu smaku, gdy ten miał kontakt z ranami, wysysając ich soki oraz serum ze śmiertelnych ran? I z pewnością nie są to lwy czy wilki, które zjadamy w odruchu samoobrony – wręcz przeciwnie – ignorujemy to i zarzynamy niewinne, oswojone istoty, które nie posiadają żądeł ani kłów, którymi mogłyby nas zranić. Z powodu kawałka mięsa pozbawiamy ich słońca, światła, całej życiowej ewolucji, do której mają prawo poprzez narodziny oraz życie.”

Plutarch (46–127) pisarz antyczny

O życiu , O jedzeniu , O narodzinach , O płaczu

„Ja wiedziałem, co sercem gryźć mam,
jakim ciosom nadstawić pierś,
nie rachunkiem, nie sylogizmem
budowałem życie i wiersz.

Ale troska jak rdza przeżarła
mojej pieśni serdeczną moc,
tylko krzyk ściśniętego gardła
głucho ciemną przeszywa noc.

Lecz w tym krzyku zostanę młodym.
Jeśli grom – niechaj trafia mnie!
Temu światu ja się nie poddam,
temu światu ja krzyknę: nie!”

Władysław Broniewski (1897–1962) polski poeta

Źródło: Troska i pieśń

O życiu , O świecie , O grach , O nocy

„(…) chorobą Francji była swawola. Kochano godność królewską, ale nie władzę. Król obawiał się poddanych, ci zaś grzeszyli, by wzbudzić postrach: płacił im za usługi, należące się darmo; złotem odkupywano występki, za które należało karać gardłem, dawano pensje, by powstrzymać od rokoszu. Swawola była sumienia, a konieczność zbrodni. Głaskano chorobę podarkami, a ona wzmagała się dzięki takiej łagodności.”

Armand Jean Richelieu (1585–1642) francuski książę, kardynał

Testament polityczny (1642)

Kochać się

„Rozumiem właśnie twórczość nie jako produkowanie tej idiotycznej, nikomu niepotrzebnej tak zwanej „czystej formy” i nie jako odwalanie rzeczywistości, tylko jako stwarzanie rzeczywistości nowej, do której uciec można od tej, której mamy dosyć po same gardła…”

Stanisław Ignacy Witkiewicz książka Nienasycenie

Genezyp do Księżnej.
Nienasycenie
Źródło: cz. 2, Obłęd, wyd. Dom Książki Polskiej Spółka Akcyjna, Warszawa 1930, s. 47 http://kpbc.umk.pl/dlibra/doccontent?id=42024&dirids=1.

O książkach , O domu , O rzeczywostości

„Wzruszenie nie pozwala mi ściskać was za gardło.”

Jonasz Kofta (1942–1988) polski poeta, dramaturg, satyryk, i piosenkarz

Źródło: program kabaretu Pod Egidą

„Nie mam nic, z krzyku tylko zdarte gardło,
ale nim wstanie świt, po cichu powiesz, że było warto.”

Buka (1988)

Po drugiej stronie lustra
Źródło: utwór Oni mówią samotność

O samotności

„W tym cały sekret, by śpiewać bez bólu. Studenci skarżą się czasem na ból gardła i mięśni. Profesorowie odpowiadają, że skoro boli, znaczy – pracuje. Porównują śpiewaków do sportowców – intensywnie trenują, więc muszą mieć zakwasy i odczuwać ból mięśni. Bzdura kompletna – kiedy śpiewa się dobrze, nic nie ma prawa boleć.”

Aleksandra Kurzak (1977)

Źródło: Iwona Radziszewska, Tajemnica przepony http://www.dwutygodnik.com/artykul/3958/, Dwutygodnik.com nr 93/2012.

O bólu , O tajemnicy , O śpiewie , O czasie

„Noc jest najlepszą porą do przeprowadzania szturmu. W nocy nikt nie wie, przeciw komu ma walczyć, jak liczne są siły przeciwnika i skąd nadchodzą. W nocy rządzą Strach i Trwoga, dwaj synowie boga wojny. Noc jest pełna tratowanych namiotów, krzyków przerażenia, świateł pochodni gasnących w błocie i wrzasku konających. W nocy rozbijasz toporem łeb krewniaka i omijasz ostrzem gardło wroga. W nocy słyszysz głos: „ratuj, przyjacielu” i nie wiesz, czy woła wróg, czy sprzymierzeniec. W nocy zaplątujesz się w sznurach od namiotu, a potem spostrzegasz, że to nie sznury, lecz wywleczone ludzkie jelita.”

Jacek Piekara (1965) polski pisarz

Łowcy dusz
Źródło: s. 341

O Bogu , O wojnie , O strachu , O świetle

„Ogień jest jak zły pies: jeśli mu pozwolisz, rozerwie ci gardło. Jeśli mu się na to pozwoli, zniszczy wszystko, i dlatego trzeba go mocno trzymać na smyczy, by spalił tylko to, co ma spalić. Podobnie należy postępować ze złem. Jeśli nie zdołasz utrzymać go na smyczy, zarazi wszystko, co spotka na swojej drodze.”

Graham Masterton (1946) brytyjski pisarz

Szatańskie włosy

„Czym jest poezja, która nie ocala
Narodów ani ludzi?
Wspólnictwem urzędowych kłamstw,
Piosenką pijaków, którym za chwilę ktoś poderżnie gardła,
Czytanką z panieńskiego pokoju.”

Czesław Miłosz (1911–2004) polski poeta, prozaik, eseista, tłumacz i krytyk literacki, noblista

Przedmowa

O ludziach , O pokoju

„Cóż wżdy za pożytek ma Król J. M. z tak wielu kłopotów, które zażył z narodem ruskim. Ten pożytek ma, że jest nas słowiańskich narodów różnych ośmnaście. Ci wszyscy składali swobody swej ratunek na królach polskich, ci wszyscy rozumieli, że naród polski miał ich z ciężkiego pogańskiego (tj. tureckiego w Słowiańszczyźnie południowej) jarzma wyswobodzić. Ci wszyscy na każdą potrzebę króla i narodu polskiego gardła swe dać byli gotowi. A teraz jako krzywdę poczęto czynić narodowi ruskiemu, są nam głównymi nieprzyjaciółmi. Teraz wolą pomrzeć sami na wojnie, żony i dzieci popalić, jako w Smoleńsku uczynili (w czasie oblężenia r. 1611), niżby mieli do zgody jakiejś przyjść z nami krwią swoją. A co jest przeszkodą do uspokojenia Moskwy? Jeno ruska wiara…”

Jan Szczęsny Herburt (1567–1616) polski pisarz i dyplomata, sekretarz królewski

Źródło: Zdanie o narodzie ruskim

O wojnie , O dzieciach , O wierze , O czasie

„Krzysztof zachowywał się niebywale. Kiedy odwiedziłam go w szpitalu po ciężkiej operacji, na powitanie pokazał mi projekt scenografii. Wykonał go… z kilkunastu patyczków do badania gardła, poklejonych szpitalnym plastrem.”

Małgorzata Zajączkowska (1956) polska aktorka

o Krzysztofie Kolbergerze.
Źródło: „Rzeczpospolita”, 25 listopada 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/miloscart.htm

„Nie słuchaj chytrości niewieściej, bo jako plaster miodu jej wargi, a gardło jej gładsze niż oliwa; lecz ostatnie jej rzeczy gorzkie jak piołun i ostre jak miecz.”

Salomon (-990–-931 p. n. e.) prorok biblijny oraz Koranu, król Izraela, syn i następca króla Dawida

„Ojcem chrzestnym mego aktorstwa był Dudek Dziewoński. Za kulisami łódzkiego Teatru Syrena – gdzie biegałem patrzeć, jak tańczy moja ukochana Alina – spytał mnie, ile mam wzrostu. Odpowiedziałem, że 182 cm. „Powinieneś być na scenie. Przygotuję cię. Strzelisz monolog Papkina”. Lenistwo nie pozwoliło mi opanować na czas tekstu, ponieważ hołdowałem zasadzie, co masz zrobić dzisiaj, zrób jutro, a będziesz miał dwa dni wolne. Na egzaminie udawałem schrypniętego. „Pan do teatru dla głuchoniemych? – huknął na mnie Zelwerowicz. -W niedzielę ferujemy wyroki. Jak panu gardło nie wyzdrowieje, to niech pan nie przychodzi”. Obkułem Papkina. Zacząłem i słyszę tłumione śmiechy – albo jestem taki dobry, albo kompletna rura. Spytali, kto mi pomagał. Mówię, że Edward Dziewoński. I tu ryk śmiechu: „To widać, to widać…”. Wspaniały, złośliwy karzeł Jacek Woszczerowicz chciał mnie obejrzeć w ruchu. Zaproponowałem wciąganie po linie. Był wystarczająco próżny, by pokazać swoją wersję. Patrzę na to i odzywam się jak kretyn: „Niedobrze pan to robi – cud, że mnie nie wyrzucił. – Przede wszystkim powinien pan spróbować, czy ta lina jest wystarczająco mocna. A wciągając się, trzeba ją też chwytać nogami”. Pokazałem, rozłożył ręce. Kilka miesięcy mnie nie dostrzegał. W końcu podszedł: „Złoty panie, oni się męczą, nie zawsze mają poczucie ciała. Niech pan weryfikuje, czy mam oglądać to, co robią, czy nie”. Zostałem jego asystentem.”

Tadeusz Pluciński (1926–2019) aktor polski

Źródło: „Rzeczpospolita”, 4 marca 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/gralemn.htm

O śmiechu , O czasie

„Każdy normalny człowiek ma od czasu do czasu ochotę splunąć w dłonie, zatrzeć ręce, wywiesić czarną flagę na maszcie i zacząć podrzynać gardła.”

Henry Louis Mencken (1880–1956)

O czasie

„Schwytanie ulicy za gardło, w porze obiadowej
w rozprysku słońca,
w kropkach ludzi jedzących na zewnątrz pod parasolami,
Ludzi, których chroni papier lub plastyk
polisy, karty bankowej…”

Joanna Bielobradek (1943)

Źródło: Impresje

O ludziach , Pora roku

„Dzięki wojnie [I wojnie światowej] ludzkość, z niespotykaną poprzednio wyrazistością, przekonała się również o swej technicznej potędze. Wyglądało to więc tak, jakby człowiek, chcąc przekonać się, czy ma zdrowe drogi oddechowe i przewód pokarmowy, zaczął przed lustrem podcinać sobie gardło brzytwą.”

Lew Trocki (1879–1940) rosyjski rewolucjonista

Moje życie (1929)
Źródło: s. 658

O wojnie

„Z punktu widzenia Rewolucji Światowej, ludzie zasadniczo dzielą się na dwie kategorie: na tych, którym trzeba natychmiast poderżnąć gardło i na tych, którym na razie nie trzeba.”

Wiktor Suworow (1947) pisarz rosyjski

Kontrola

O ludziach

„Smyczek skrzypiec wydobywa
długi dźwięk z mojego gardła
i rozbija się o szczyt
umarłego domu”

Bärbel Klässner (1960)

Źródło:

O domu

„Wreszcie uniosłem się z trudem spod pnia drzewa. Dostrzegłem błyszczący sztylet porzucony przez żonę. Wziąłem go i jednym pchnięciem wbiłem go sobie w pierś. Poczułem, jak podeszło mi do gardła coś jakby grudka lepkiej gliny. Lecz nic bolesnego w tym nie było. Dopiero gdy piersi moje wystygły, wokół zapanowała absolutna cisza. O! Jakaż to była cisza! Na niebie jaśniejącym ponad gęstwiną i wzgórzem nie śpiewał nawet jeden ptak. Tylko zza cedrów i bambusów napływały smętne promienie zachodzącego słońca. Promienie słońca… Lecz i one pomału wygasły. Już nie było widać ani cedrów, ani bambusów. A mnie, leżącego na ziemi, otoczyła głęboka cisza.”

Ryūnosuke Akutagawa (1892–1927) japoński pisarz

Życie pewnego szaleńca i inne opowiadania
Źródło: W gąszczu (jap. 藪の中 Yabu no naka), tłum. Mikołaj Melanowicz, rozdz. Co powiedział duch zmarłego mężczyzny ustami medium, s. 96.

O ptakach , O ciszy , O śpiewie

„Kruche jesteście, więc dotknę was siekierą. Pięknie śpiewacie, więc wam poderżnę gardło. Drogocenne jesteście, więc was zniszczę.”

Sławomir Mrożek (1930–2013) polski dramatopisarz, prozaik i rysownik

Rzeźnia

O śpiewie

„Czuła się jak alkoholik po tygodniowym pijaństwie. Bolało ją całe ciało, oczy miała spuchnięte, w ustach sucho, a żołądek podjechał jej do gardła. To była okropna noc, okropny tydzień. W gruncie rzeczy przeżyła dziesięć strasznych dni, a wszystko zaczęło się w chwili, gdy odkryła, że jest w ciąży.”

Danielle Steel (1947) pisarka amerykańska

Rytm serca

O nocy

„Nigdy – choć nie znająca uczucia tremy, choć dość ongiś otrzaskana z wielkościami i sławami tego świata – nigdy słowa nie przemówiłam do Marszałka, a na Jego wprost do mnie skierowane zdania odpowiadałam nieprzytomnym bąkaniem. Dławiła za gardło sama jego obecność!”

Maria Jehanne Wielopolska (1882–1940)

o Józefie Piłsudskim.
Źródło: Adam Ian, Seks i sława. Od Kleopatry do Polańskiego, tłum. Agnieszka Tynecka, Tomasz Bednarowicz, Robert Foltyn, Time after Time. International, Los Angeles-Łódź 1991, ISBN 8390036002, s. 36–37.

O losie , O seksie , O emocjach

„Jak wysoko podniósł się w tobie wskaźnik płaczu?
Do pępka? Do piersi? Do gardła?
Nie musisz się rozbierać i pokazywać.
Czytamy to nawzajem w swoich oczach
jak na zegarach kontrolnych.”

Werner Aspenström (1918–1997)

Źródło: Deszcz pada zawsze, tłum. Roman Kaźmierski

O czytaniu

„A jak już jesteśmy przy ochronie, to ja dam ci podarek. Kotka. Będziesz go karmił, czesał i codziennie głaskał, bo kotek to bardzo lubi. Za to jak ktoś przyjdzie ciemną nocką, żeby ci poderżnąć gardło, to kotek go zeżre.”

Ewa Białołęcka (1967) polska pisarka

Źródło: Tkacz iluzji

„Psychoza skoczyła jej do gardła ze wzmożoną siłą, jakby tylko na to czekała.”

Michael Greenberg (1952)

Kronika szaleństwa

O sile , O czekaniu

„Z punktu widzenia Biblii jestem przekonany, że ateista to ten, który nie kocha, który rzeczywiście neguje istnienie Boga. Mam towarzyszy, którzy twierdzą, że nie wierzą, że nie mają wiary, ale przeżywają w życiu miłość. A oddanie, zdolność do poświęcenia się przez 20 lat sprawie biednych w dniu sądu ostatecznego zostanie na pewno uznane za prawdziwą wiarę. I znam innych, którzy w imię Boga na pograniczu kraju podrzynają gardła wieśniakom, aby wywołać ogólną panikę. Są w naszym kraju panowie, którzy z imieniem Boga na ustach przestają inwestować, aby wywołać kryzys gospodarczy w kraju, wywożą swoje dolary, mówiąc, że te rewolucja marksistowska, ateistyczna i w imię Boga przynoszą szkodę swemu narodowi. Inni w imię Boga uważają się za powołanych, aby być klasą panującą i wierzą, że Bóg ich wybrał, bo są wyżsi, a inni muszą im służyć. Taka jest ich wiara i taki jest ich Bóg na miarę przywilejów i interesów.”

Fernando Cardenal (1934–2016)

Źródło: Teófilo Cabestrero, U źródeł... http://www.ocm.republika.pl/4/1_5.html, op. cit.

O miłości , O Bogu , O wierze , Kochać się

„Od dziecka uwielbiałem występować. Było nas pięciu braci, ja najmłodszy. Cała piątka zdradzała absolutny talent aktorski. Wszyscy śpiewali, przebierali się, układaliśmy rozmaite spektakle. Potem trójka z nas zajęła się sztuką – najstarszy brat został pianistą, średni zrobił wielką karierę w Ameryce jako reżyser filmowy i teatralny, ale też jako pedagog. Wielkie hollywoodzkie gwiazdy u niego się kształciły. Miał na imię Tadeusz. Brał udział w Powstaniu Warszawskim, potem trafił do obozu pracy, a później do Londynu, gdzie skończył Królewską Akademię Dramatyczną. Jego uczniami byli m. in. Martin Sheen, Sigourney Weaver, Mercedes Ruehl. Ja zacząłem studiować śpiew na Akademii Muzycznej w Sopocie. Chciałem zostać śpiewakiem operowym, zresztą debiutowałem w operze razem z Marią Fołtyn. Ona śpiewała partię Halki, ja Janusza. Reżyserował gościnnie Iwo Gall. Zwrócił na mnie uwagę i powiedział: „Posłuchaj mojej rady, zrób studia aktorskie. Teatr będziesz miał do końca życia, a śpiew, nawet najpiękniejszy, skończy się w pewnym momencie, w pełni rozkwitu. Będziesz miał 50 lat i koniec – emerytura i zdarte gardło”. Z początku więc łączyłem te dwa kierunki – grałem, śpiewałem, a także reżyserowałem. Na Akademii Muzycznej we Wrocławiu przez ćwierć wieku wykładałem aktorstwo. Zawsze wychodziłem z założenia, że im większa rozpiętość w artystycznych pasjach, tym bardziej człowiek się rozwija. I zaczyna rozumieć, o co chodzi.”

Bogusław Danielewski (1928)

Źródło: Gdy palacz miał wpływ na repertuar Teatru Polskiego, „Gazeta Wyborcza - Wrocław”, nr 4 online, 7 stycznia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/108755.html#

O dzieciach , O studiach , O śpiewie , O wieku

„Śpiewam przecież całą sobą, nie tylko gardłem, nie tylko przeponą, ale każdym mięśniem ciała, każdym fragmentem umysłu.”

Edyta Górniak (1972) polska piosenkarka

„Gala”, 13 listopada 2006

O śpiewie

„A ty się, bracie, nie denerwuj, tam Lubański gra,
Nerwy swoje zwiąż na supeł, obok Deynę ma.
A ty się, bracie, nie denerwuj, damy pokaz gry,
Tylko dłonie ściśnij mocno, sprawdzą nam się sny.
A ty się, bracie, nie denerwuj, nie żałuj gardła dziś,
Wielki finał, złotą Nike wygra lepszy z nich.”

Krzysztof Logan Tomaszewski (1945) tekściarz, pisarz polski

Źródło: piosenka „A ty się, bracie, nie denerwuj” z repertuaru Andrzeja Dąbrowskiego

O grach

„Niezależnie od tego, jak bardzo lubisz lody, nie sprawiałoby ci przyjemności, gdyby ktoś wciskał ci je do gardła. Nigdy nie będziesz szczęśliwy robiąc rzeczy, których nie chcesz robić. Dlatego Bóg dał człowiekowi wolną wolę, aby mógł wybierać rzeczy, które lubi, zamiast zmuszać go, aby je zaakceptował.”

Fulton John Sheen (1895–1979) amerykański duchowny katolicki, arcybiskup

Wstęp do religii
Źródło: s. 43

O Bogu , O przyjemności

„Tu zęby mamy wilcze, a czapki na bakier
Tu – u nas – nikt nie płacze w walczącej Warszawie.
Tu się Prusakom siada na karki okrakiem
i wrogów gołą garścią za gardła się dławi.”

Zbigniew Jasiński (1908–1984) pisarz polski

Źródło: Żądamy amunicji

O płaczu

„Oficer w rogatywce śpi, już żywa dusza nie pamięta,
bo obca go obmywa rzeka, obcy mu borów szumi liść.
Nie minie wiek, nie minie rok – napiszą chłopcy i dziewczęta
w zeszytach to, co nam przez gardło
ściśnięte przejść nie może dziś.”

Bułat Okudżawa (1924–1997) rosyjski bard, poeta, prozaik

Źródło: Przejażdżka dorożką przez wieczorną Warszawę, przeł. Witold Dąbrowski

O duszy , O wieku

„Wiele rzeczy, które nie mogą przejść przez gardło, ma się na końcu języka.”

Stanisław Jerzy Lec (1909–1966) poeta polski, aforysta

Źródło: Aneta Łastik, Poznaj swój głos..., op. cit., s. 145.

„Niech Bóg błogosławi lekarza, który ogrzewa wziernik lub trzyma cię za rękę i patrzy ci w oczy. Być może jednym z powodów debaty na temat opieki zdrowotnej jest marzenie, aby leczenie dotyczyło całej osoby, a nie tylko oka, ucha, nosa czy gardła. Marzenie, aby zarówno pacjent, jak i lekarz stali się znowu ludźmi.”

Anna Quindlen (1952)

Źródło: Eugene W. Straus, Alex Straus, 100 największych osiągnięć medycznych, wyd. Świat Książki, Warszawa 2009, ISBN 978-83-247-0890-1, s. 42.

O Bogu , O książkach , O świecie

„Istnieje tylko Zło i Wielkie Zło, a za nimi oboma, w cieniu, stoi Bardzo Wielkie Zło. Bardzo Wielkie Zło, Geralt, to takie, którego nawet wyobrazić sobie nie możesz, choćbyś myślał, że nic już nie może cię zaskoczyć. I widzisz, Geralt, niekiedy bywa tak, że Bardzo Wielkie Zło chwyci cię za gardło i powie: „Wybieraj, bratku, albo ja, albo tamto, trochę mniejsze”. (…) Mniejsze zło istnieje, ale my nie możemy wybierać go sami. To Bardzo Wielkie Zło potrafi nas do takiego wyboru zmusić. Czy tego chcemy, czy nie.”

Andrzej Sapkowski (1948) polski pisarz

Renfri w rozmowie z Geraltem.
Ostatnie życzenie

O myślach , O złu , O myśleniu

„Chlebiec święty, dobrodziej żywiciel – całe w nim bezpieczeństwo i zdrowie. Powiadają niektórzy, że tyle się nad nam nabiedzisz, że aż gorzki się stanie, ale to gardło gorzkie u takiego. Chleb zawsze dobry, a tylko człowiek bywa jadowity. A ja nawet powiem, że im więcej się nad nim nabiedujesz, to smaczniejszy.”

Maria Rodziewiczówna (1864–1944) polska pisarka

Czarny chleb. Opowiadania
Źródło: Czarny chleb, s. 14

O zdrowiu

„Więc za chwałę tych dni, co nadejdą w przyszłości, I za ludzkiej godności sprawęPozbawiłem się miejsca przy stole mych ojcówI radości, i czci mojej nawet. Wiek, jak brytan wilkowi, do gardła mi skacze, Lecz ja wilkiem nie jestem, nie jestem. Jak się czapkę pcha w rękaw, tak pchnij mnie już raczejW duszny kożuch Syberii leśnej. Byle tchórza nie widzieć i brudu nie widziećAni kołem łamanych kości. Niechaj z nocy polarnej błękitny lis wyjdzie, Niech mi zalśni w swej mroźnej piękności.”

Osip Mandelsztam (1891–1938) poeta rosyjski

Źródło: 1937, tłum. Kazimierz Andrzej Jaworski

O wieku , O przyszłości

„Jestem przeciwko sobie
Żeby być bardziej z innymi
Akceptacja walką z samotnością Dziwką która włazi na człowieka
I za gardło trzyma
W mieście samotnych uciec trudno przed
Jej pandemią(…)”

Ewa Klajman-Gomolińska (1966)

Milczenia z Bogiem
Źródło: Asertywność

O samotności , O walce

„Tak naprawdę, w Powstaniu lęku nie było. Może był to szok? Może to była jakaś nieprawdopodobna radość? Lęku tak naprawdę nie było. Wracając do radości, chciałam powiedzieć, że nigdy nie zgodzę się ze stwierdzeniem, że Powstanie to był dramat. Dramatem to była kapitulacja. Natomiast całe te sześćdziesiąt trzy dni była euforia. Jeśli ktoś obejrzy zdjęcia żołnierzy z Powstania, to wszyscy są roześmiani. I to była prawda. Ja nigdy nie zapomnę miejsca, gdzie zobaczyłam biało-czerwoną flagę po raz pierwszy po pięciu latach. Do tej pory, gdy tamtędy przechodzę, mam ściśnięte gardło. To trzeba docenić. To było sześćdziesiąt trzy dni życia w wolnej Warszawie naładowanej radością. Natomiast strach pojawiał się oczywiście. W poprzek Alej łączność była nasza, wzdłuż była niemiecka. I w tym krytycznym okresie, szłam z meldunkiem w poprzek Alej…”

Hanna Szczepanowska (1929–2017)

o powstaniu warszawskim.
Źródło: Hanna Szczepanowska „Heban” Archiwum Historii Mówionej http://www.1944.pl/archiwum-historii-mowionej/hanna-szczepanowska,607.html 1944.pl

O prawdzie , O strachu , O historii , Radość

„Reżyser Babicki szalał, bo premierę mieliśmy na karku, a tu ciągle wszystko było nie tak, jak on sobie wymarzył. A to muzyka szła za głośno, albo za szybko, to znów elektryk spóźnił się o sekundę ze światłem. Staszek Michalski za późno oparł głowę na poręczy krzesła, a Nowacki za wcześnie zadął w trąbę. Scenograf Ania Rachel ukradkiem opuściła miejsce na widowni i uciekła za kulisy. Wiadomo, że jeżeli Babicki nie będzie miał już komu przegryźć gardła, zabierze się za scenografa. I rzeczywiście… Kiedy weszła przepiękna Dorota Kolak, w karminowej sukni, z przeźroczystym pojemnikiem, w którym miał być żywy wąż, okazało się, że węża nie ma. Zaskroniec dostał bowiem zapalenia płuc i do dyspozycji był tylko boa dusiciel, który w żadnym wypadku nie zmieściłby się w pojemniku. Reżyser wezwał panią scenograf. Aniu! – krzyczał. – Nic mnie nie obchodzi, czy wąż jest na łożu śmierci, czy nie! Wąż musi być i koniec! Podczas gdy w reżyserze gasło życie, aktorzy urządzali sobie kpiny. Ktoś pytał: „Czy ten wąż należy do ZASP? Bo jeżeli nie, to proszę nie umieszczać mojego nazwiska na afiszu! Nie będę grał z amatorem!””

Lucyna Legut (1926–2011) pisarka i aktorka polska

Źródło: „Dziennik Bałtycki”, 27 stycznia 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/szefowie.htm

O życiu , O śmierci , O muzyce

„Odpisałeś już? – usłyszałem głos Karola. – Jutro odpiszę – powiedziałem – w niedzielę i tak nie wysyłają poczty.
– To dobrze, Artek.
– Dlaczego dobrze? – spytałem, unosząc się na łokciu i ze zdziwieniem patrząc na Karola.
– Pomyśleliśmy sobie… – Karol urwał, spojrzał na Marcina. – Ty mu powiedz.
Marcin przeleciał palcami po strunach, potem odłożył gitarę, przeciągnął się sennie..
– Pewnie sam już o tym myślałeś – powiedział półgłosem. – Masz wybór.
– Jaki wybór?
Rączka usiadł w kucki obok Marcina. Patrzył na mnie mrużąc oczy. Milczeli. Poczułem niepokój, jakiś nerwowy lęk.
– Są dwa rodzaje nagród – po pauzie odezwał się Marcin. – Indywidualne i zbiorowe.
Wstałem, oparłem się ramieniem o pień sosny. Patrzyłem na nich kolejno, jeszcze łudząc się, że żartują że chcą mi zrobić kawał. Byli poważni i jakby zażenowani.
– Chyba nie zamierzacie…
– Stary, to nasza szansa! – krzyknął nagle Rączka zrywając się z kucek. – Kapujesz? Te instrumenty i wzmacniacz enerdowski, właśnie to, o czym marzymy! Przecież nie powiesz, żeś o tym nie myślał, no stary!
– Perkusja i elektryczna gitara – powiedział cicho Karol – I jeszcze akustyka. Wyobrażam sobie, jak to brzmi.(…)
Marcin podniósł się z trawy, podszedł do mnie, położył rękę na pniu. Staliśmy naprzeciw siebie, nieruchomi, jakby skamienieli. Trwało to minutę, może kilka minut.
– Jesteśmy przyjaciółmi, Artur.
– To co?! – krzyknąłem histerycznie. – Przyjaciele powinni się cieszyć, że dostałem nagrodę! A wy… wy… – zająknąłem się. – Uknuliście za moimi plecami! We trójkę, po cichu, przeciwko mnie…
– Oszalał – mruknął Rączka. – Nie wolisz pojechać do Bułgarii na tournée artystyczne? I do Francji. Albo Włoch, może do samej Brazylii? Człowieku, czy ci szajba odbiła?
Nie odbiła mi. Raptem spłynął na mnie spokój, zdolność chłodnego myślenia, trzeźwej oceny sytuacji. Przyjaciele! Dobrzy, dopóki byliśmy na równych prawach i jeden drugiemu nie miał powodu zazdrościć. Gdy równowaga zachwiała się, skaczą mi do gardła.(…)
– Momencik – uśmiechnąłem się krzywo – wyjaśnijmy rzecz najważniejszą. Prośba czy żądanie?
Spojrzeli po sobie. Wahanie trwało nie dłużej niż kilka sekund:
– Żądanie – powiedział Marcin. – Od przyjaciela ma się prawo żądać.(…)
– A więc żądanie?
– Tak – potwierdził twardo Karol. – Przyjaciół od przyjaciela.
Zrobiłem krok w tył i miałem ich przed sobą – jednakowo skupionych, poważnych, czekających.
– Byłych przyjaciół – powiedziałem.”

Aleksander Minkowski (1933–2016) polski prozaik, reportażysta, scenarzysta filmowy

Przyślę wam z Bułgarii kolorową widokówkę. Cześć.
Ruszyłem brzegiem, pełen złośliwej satysfakcji, rozgoryczenia i gniewu.
Artur

O myślach , O trawie , O szansie , O myśleniu

„Zdrowie wasze w gardło nasze!”

Lech Wałęsa (1943) polski polityk i działacz związkowy, przywódca Solidarności, laureat Pokojowej Nagrody Nobla, były prezydent Pol…

w czasie transmisji telewizyjnej ze sztabu wyborczego, po uzyskaniu informacji, że według prognoz Lech Wałęsa wygrał wybory prezydenckie w 1990. Trawestacja popularnego polskiego toastu: „Zdrowie wasze w gardła nasze!”

O zdrowiu , O czasie

„Podczas tej wojny, której wyrafinowane i zmotoryzowane barbarzyństwo schwyciło ludzkość za gardło – ujawniło się, jak niezbędnymi elementami dalszego rozwoju Europy i świata jest i miłość i nienawiść, wola życia i pogarda śmierci. Miłość wolność i nienawiść do wroga. Wola życia pełnowartościowego i pogarda śmierci w walce o najwyższe wartości życia. Bez tego cywilizacji grozi zagłada.”

Alfred Lampe (1900–1943)

Myśli o nowej Polsce (1948)

O miłości , O śmierci , O nienawiści , O wojnie

„Są nie do pojęcia, albo ma się ich u gardła, albo u stóp.”

Winston Churchill (1874–1965) premier Wielkiej Brytanii

o Niemcach w 1945.

„Garp czuł, jak mu się zaciska gardło. Dostrzegł w niej jedno z tych nieszczęsnych dzieci, o których czytał – dzieci pozbawionych przeciwciał, bez naturalnej bariery immunologicznej. Jeśli się ich nie trzyma w plastikowych workach, umierają na pierwsze lepsze zaziębienie. Miał przed sobą Ellen James z Illinois, wyjętą z worka.”

John Irving książka Świat według Garpa

Świat według Garpa (1978)

O dzieciach , O czytaniu

„Mam tysiąc fantastycznych wspomnień związanych z Tobą. Im więcej czasu upływa, tym bardziej jestem zakochany. Myślałem, że mocniej już nie można. Kocham Cię, kiedy się śmiejesz. Kocham Cię, kiedy się wzruszasz. Kocham Cię, kiedy jesz. Kocham Cię w soboty wieczorem, kiedy idziemy do pubu. Kocham Cię w poniedziałki rano, kiedy jesteś jeszcze śpiąca. Kocham Cię, kiedy śpiewasz do zdarcia gardła na koncertach. Kocham Cię rankiem, kiedy po wspólnie przespanej nocy nie możesz znaleźć swoich kapci, żeby iść do łazienki. Kocham Cię pod prysznicem. Kocham Cię nad morzem. Kocham Cię w nocy. Kocham Cię o zachodzie słońca. Kocham Cię w południe. Kocham Cię teraz…”

Federico Moccia (1963)

Wybacz, ale chcę się z tobą ożenić

O myślach , O śpiewie , O czasie , O myśleniu

„Podniosą może trochę krzyku nieprzyjaciele błękitu i różu, gdyż to właśnie jest ten blask, ta feeria świetlna, którą usiłuję oddać, ci zaś, co nie widzieli tego kraju [Włoch], okrzykną to – jestem pewien – za nieprawdopodobne, chociaż ja jeszcze nie dałem tej prawdziwej siły właściwego tonu: wszystko jest tam jak gardło gołębia i jak płomień ponczu.”

Claude Monet (1840–1926) malarz francuski

Listy
Źródło: list do Paula Duranda-Ruela, cyt. za: Zdzisław Kępiński, Impresjonizm, op. cit., s. 213.

O sile

„Nieludzka to praca, gdy coś obmyślając,
trzeba ołówkowi przegryźć gardło.”

Nikołaj Kynczew (1936–2007)

Źródło: Zawsze proszę o przebaczenie, tłum. Wojciech Gałązka

O przebaczeniu

„Wiesz, co to jest piekło? Piekło to dwa zamglone szczyty, tulące się do siebie niczym półdupki. To wciąż te same szarpane linie gór, osnute niebieskawym oparem. To widoczne w oddali dwie plamy lasu wspinające się po zboczach, płonące królewskimi barwami jesieni. To siedemdziesiąt trzy iglaste krzewy, pokręcone, jakby wyszły spod ręki mistrza bonsai. To rozsypane wokół białoszare bryłki wapiennych skał, sine jak zepsute mięso. To roziskrzona plwocina śnieżnych czap na wierchach. To prześliczny niczym z pocztówki górski pejzażyk, który staje się wszystkim. Niezmienny, nudny, piękny. Pocztówka nagle awansowała do roli wszechświata. To uwięziony w słojach drewna wieczny gniew i wściekłość. To wyschłe, drewniane gardło, które nie zna krzyku. To jest piekło.”

Jarosław Grzędowicz Pan Lodowego Ogrodu

Pan Lodowego Ogrodu
Źródło: tom 2, rozdział 1, Drzewo

O piekle , O drzewach , O gniewie , Wściekłość

„Przed własną żoną skrzętnie skrywam datki, które od czasu do czasu kapią mi za pisaninę, często gęsto wyrywać je muszę z żarłocznego gardła różnych urzędników. Ukrywam nie dlatego, że chomikuję na wódkę. Gdybym liczył tylko na pisaninę, byłbym abstynentem. Ukrywam, by u żony nie stracić resztek szacunku.”

Andrzej Lenartowski (1949)

Źródło: Czy artyście wypada mówić o pieniądzach?, „Słowo Ludu” 1994, nr 1805, s. 4.

O pieniądzach , O ludziach , O czasie

„Tyrana nie musimy zwalczać ani zabić. Unicestwi się sam, byleby tylko kraj nie chciał mu dłużej służyć. Nie chodzi o to, by czegoś go pozbawić, ale o to, by niczego mu nie dawać. Nie trzeba, ani kraj zabiegał o coś dla siebie, wystarczy, jeśli nie będzie robił niczego przeciw sobie. Tak więc to same narody pozwalają czy może raczej każą się gnębić, jako że uniknęłyby tego, gdyby nie chciały więcej służyć. Lud sam oddaje się w niewole i podrzyna sobie gardło; mogąc wybrać poddaństwo albo swobodę, odrzuca wolność i przyodziewa jarzmo; przystaje na niedole, czy raczej jej szuka (…) Gdyby bycie wolnym było jakąś fatygą, wówczas nie śmiałbym naciskać; nawet jeśli tym, co lud powinien mieć na względzie, są jego prawa naturalne i, by tak rzecz, powrót od zwierzęcości do ludzkości. Nie oczekuję jednak od niego aż takiej odwagi; wiem, że przekłada on bezpieczne życie w nędzy nad płochą nadzieję na życie zgodne z oczekiwaniami. Jednakże! Jeśli gwoli dysponowania wolnością wystarczy jej pragnąć, jeśli potrzeba do tego jedynie zwykłej chęci, to czy znajdzie się na świecie naród, który sądziłby, że płaci za drogo, nabywając ją tylko za sprawą prostego życzenia.”

Étienne de La Boétie (1530–1563)

Rozprawa o dobrowolnej niewoli

O życiu , O ludziach , O wolności

„Kobieta z gatunku tych, którym ojcowie nasi dali miano herod-baba. Ruchliwa, krzykliwa, nieustraszona, gotowa zawsze do celów swych ludzi za gardła brać albo im oczy wydzierać. W biały dzień i na ulicy wyłajać bliźniego może ona tak dobrze, jak przełknąć ostrygę.”

Eliza Orzeszkowa (1841–1910) polska pisarka

o Lucynie Ćwierczakiewiczowej
Źródło: alehistoria http://wyborcza.pl/alehistoria/1,151041,19624511,lucyna-cwierczakiewiczowa-krolowa-kucharek-polskich.html, 15 luty 2016

O kobietach , O ludziach

„(…) czuł, jak ostatni oddech opuszcza jego ciało, wypływa z jego piersi, przesuwa się przez gardło i wylatuje z ust, przeciskając się między zębami, natychmiast jednak uświadomił sobie, że to nie oddech, lecz jego duch, nieśmiertelna dusza.”

Dan Simmons (1948) amerykański pisarz fantastyki naukowej

Terror (2007)
Źródło: rozdział 59, Hickey

O duszy

„Wiele bym dał, żeby żyć w latach dwudziestych i trzydziestych minionego stulecia. Idąc w sobotnie popołudnie Nowym Światem w Warszawie, widziałbym zupełnie inny, taki chyba bardziej zaczarowany świat. Mijałyby mnie dorożki, przedwojenne samochody, babinka stojąca na ulicy sprzedawałaby kwiaty Piotrkowi Dołowemu, który spieszyłby na randkę ze swoją ukochaną Zosią z Jutro idziemy do kina. Przechodząc obok „Bliklego”, mijałbym Dołęgę-Mostowicza, który gnałby od wydawcy prosto przed siebie na skręcenie karku, mając pomysł na napisanie kolejnej niezwykle poczytnej i równie dochodowej powieści. Późnym wieczorem z „Ziemiańskiej” wychodziłby zaś pijany Wieniawa-Długoszowski, na całe gardło krzycząc: „Bo w sercu ułana, gdy je położysz na dłoń, na pierwszym miejscu panna, przed nią tylko koń!”.”

Jarosław Hebel (1974) dziennikarz polski

Jeszcze będzie pięknie

O świecie , O Kwiatach , Serce , Koń

„Czy utrata miłości musi boleć? Drgnąłem. Liść otarł się o policzek i pomyślałem, że jest znakiem, jaki żywi dają umarłym. Chwile potem zastygłem, kiedy powietrze wdarło mi się do gardła, mokre, niosące zapach pleśni. Na cokolwiek spojrzałem, życie wydawało się nieskończoną kroplą wody, w której nie potrafiłem pływać.”

Marzena Broda (1965) polska pisarka, poetka i dramaturg

Luka

O życiu

„Życie jest bardziej interesujące, kiedy można zobaczyć coś nowego, nawet jeśli to coś sprawia, że żołądek podchodzi nam do gardła.”

Graham Masterton książka Katie Maguire

Katie Maguire

O życiu

„Wóz brzmi jak Zeus gromowładny płuczący gardło gwoździami.”

Jeremy Clarkson (1960) angielski dziennikarz motoryzacyjny

o McLarenie Mercedesie SLR.

„W jaki sposób najłatwiej ukraść człowiekowi portfel?
– Przyłożyć mu nóż do gardła? – zapytała Inej.
– Pistolet do głowy? – powiedział Jesper.
– Wrzucić mu truciznę do kubka? – zaproponowała Nina.
– Wszyscy jesteście okropni – obruszył się Matthias.
Kaz przewrócił oczami.
– Najłatwiej ukraść człowiekowi portfel, mówiąc mu, że zamierzacie ukraść mu zegarek.”

Leigh Bardugo (1975)

Szóstka wron
Źródło: rozdział 8, Jesper

„Przez ten mój głos nie dostałam się do szkoły teatralnej w Warszawie. Egzaminatorzy stwierdzili, że mam wadę wymowy. Wprawdzie udało mi się rok później dostać do szkoły w Krakowie, ale i tam głos był problemem. Musiałam przynosić zaświadczenia od lekarzy, że z moim gardłem wszystko jest w porządku.”

Krystyna Tkacz (1947) aktorka polska

Źródło: Nie muszę być na pierwszym planie, „Super Express”, 6 czerwca 2011 http://www.se.pl/rozrywka/plotki/nie-musze-byc-na-pierwszym-planie_189322.html

„Piłem, nie wychodząc nawet z łóżka, przez jakieś trzy czy cztery dni. Nie mogłem się przemóc, by wziąć do ręki gazetę z ofertami. Sama myśl o tym, że znowu znajdę się naprzeciw jakiegoś siedzącego za biurkiem faceta i będę mu musiał opowiadać, jak mi zależy na pracy, jakie mam nadzwyczajne kwalifikacje, była dla mnie nie do zniesienia. Powiem szczerze: byłem przerażony życiem, tym wszystkim, co człowiek zmuszony jest robić, tylko po to, by mieć na jakąś strawę, kąt i odzienie. Dlatego właśnie nie wstawałem z łóżka i piłem. Kiedy pijesz, to świat nadal gdzieś tam sobie istnieje, ale przynajmniej na chwilę zdejmuje ci nogę z gardła.”

Charles Bukowski książka Faktotum

Faktotum

O świecie , O myślach , O piciu , O myśleniu

„Nalej ojcu, gardło spłucz
Ucz się na Polaka, ucz.
Taką stoi Polska racją
Na pohybel innym nacjom!”

Jacek Kaczmarski (1957–2004) polski bard, poeta i prozaik

Źródło: Dobre rady pana ojca, 1993

„Niedawno serce podeszło mi do gardła, gdy zobaczyłem, że Cecil zaczął się coraz bardziej zbliżać do granic parku. Kilka razy wychodził na zewnątrz, a tym razem popełnił fatalny błąd, czym jestem głęboko zasmucony.”

David Macdonald (1951)

oświadczenie po śmierci sławnego 13-letniego lwa Cecila z zimbabweńskiego parku Hwange (znane na całym świecie zwierzę zostało zabite przez amerykańskiego dentystę i myśliwego Waltera Palmera).
Źródło: To poważne, doktorze, „Forum” nr 16, 7–20 sierpnia 2015, s. 14.

O śmierci , O błędach , O zwierzętach , Serce

„(…) i szły za nimi wróżbitki, które przepowiadały przyszłość. Te kapłanki o białych włosach, biało odziane nosiły płaszcze wełniane, spięte agrafami i pasem z miedzi. Szły boso, z mieczem w dłoni, przed więźniami. Po ozdobieniu ich wieńcami prowadziły ich do basenu, który mógł zawierać 20 amfor, tam wchodziły po schodach, podnosiły każdego więźnia aż na brzeg basenu, podcinały mu gardło i według tego, jak ściekała krew – wróżyły. Inne kapłanki otwierały ciało i wróżyły z wnętrzności, oznajmiając zwycięstwo ich armii.”

Strabon Geographica

Źródło: Geografia

O przyszłości , O zwycięstwie

„Na moje oko tępy był wręcz nieludzko i podrzynanie nim gardła mogło nie być szczególnie miłe zarówno dla podrzynającego jak i podrzynanego (choć niewątpliwie z różnych powodów).”

Jacek Piekara (1965) polski pisarz

Młot na czarownice
Źródło: s. 228, wyd. I

„Człowiek jest małpą, która potrafi zrobić najprecyzyjniejszą brzytwę, aby poderżnąć gardło drugiej małpie.”

Stanisław Lem (1921–2006) polski pisarz, futurysta

wywiad z 14 listopada 1998 roku.
Źródło: Katarzyna Janowska, Zawsze byłem niewidzialny http://www.polityka.pl/kultura/rozmowy/175232,1,rozmowa-ze-stanislawem-lemem.read, „Polityka.pl”, 26 marca 2006.

„Kobiety są traktowane jak towar, przechodzą z rąk do rąk. Ceny są niewielkie – sto dolarów. Kiedy „wojownicy” Proroka nasycą się nimi i nikt nie chce ich odkupić, zabijają je, podrzynając im gardła. Ponad dwieście jazydzkich kobiet na górze Singar rzuciło się w przepaść, aby nie wpaść w ręce ludzi z ISIS. W obozie dla uchodźców Baadra usłyszeliśmy opowiadanie o kobiecie, która błagała o oddanie jej trzyletniego dziecka. W końcu jeden z oficerów ISIS zgodził się to zrobić. Najpierw musiała zjeść obiad z islamistami. Pierwszy kęs sprawił, że wypluła słone mięso i zemdlała. Inna kobieta wykupiła z Mosulu ciało swego męża. Islamiści przyjęli ją grzecznie, podali obfity posiłek. Po jedzeniu poprosiła o oddanie ciała.”

Witold Gadowski (1964)

Już to zrobiliśmy – zaśmiał się żołnierz ISIS. Zjadła własnego męża.
Źródło: Tomasz Plaskota, W imię Allacha (wywiad z Witoldem Gadowskim o Państwie Islamskim w Iraku), „Angora” nr 20 (1300), 17 maja 2015, s. 18.

O kobietach , O dzieciach , O ludziach , O jedzeniu

„Byli obcymi ludźmi, którzy spotkali się przypadkowo.
Znali się jeszcze przed początkiem Życia.
Na temat tego, co nastąpiło później, bardzo niewiele da się powiedzieć. W każdym razie nic, co oddzielało (według kryteriów Mammaći) Seks od Miłości. Albo Potrzeby od Uczuć.
Może tyle, że nikt nie patrzył przez oczy Rahel. Nikt nie spoglądał przez okno na morze. Albo na łódkę na rzece. Albo na przechodnia w kapeluszu we mgle.
Może tyle, że powietrze było trochę chłodne. Trochę wilgotne. Lecz bardzo ciche.
Co więcej można było powiedzieć?
Tylko tyle, że polały się łzy. Tylko tyle, że Cisza i Pustka pasowały do siebie jak łyżki położone jedna na drugiej. Tylko tyle, że z jednego pięknego gardła wydobywało się łkanie. Tylko tyle, że na twardym ramieniu w kolorze miodu odciśnięty był półokrąg zębów. Tylko tyle, że kiedy już było po wszystkim, długo leżeli wtuleni w siebie. Tylko tyle, że tym, co połączyło ich tej nocy, nie było szczęście, lecz straszliwy smutek.
Tylko tyle, że znowu złamali Prawa Miłości. Które stanowiły, kogo należy kochać. I jak. I jak bardzo.”

Arundhati Roy (1961)

Bóg rzeczy małych (1997)

O szczęściu , O smutku , O seksie , O emocjach

„Jak byłam młoda, śpiewałam go na prawo i lewo, zrywałam gardło, duszę, gitarę. Nazywali mnie nawet „Wysocki w spódnicy”. To był zbiorowy szał. Jego piosenki były zakazane, ale wszyscy je znali. Płyty rozchodziły się z rąk do rąk, w drugim obiegu. Informacje o spotkaniach przekazywano sobie z ust do ust. Zbieraliśmy się nocami w mieszkaniach i pokładając się na podłodze, śpiewaliśmy do rana. Prawdziwy rosyjski underground. Potem jednak pomyślałam, że chyba to nie jest najlepsze zajęcie dla kobiety.”

Żanna Gierasimowa (1966)

o Włodzimierzu Wysockim.

O kobietach , O duszy , O śpiewie , O nocy

„Rola Hitlera w polsko-niemieckich układach podobna jest do roli lisa, który […] mówi czułe słówka po to, by wykorzystać zarozumiałość i głupotę napuszonego koguta i chwycić go w odpowiedniej chwili za gardło.”

Józef Panaś (1887–1940) polski ksiądz

komentarz z okresu przygotowań do zawarcia polsko-niemieckiej deklaracji o niestosowaniu przemocy z 26 stycznia 1934.
Źródło: Hitler z zamian za Śląsk i Pomorze obiecuje Polsce… Niderlandy, „Gazeta Grudziądzka” nr 141. 30 listopada 1933, s.2.

O głupocie

„Chwyciliśmy Kościół za gardło i zrobimy wszystko, aby go udusić.”

Sixto Adalberto Tejeda (1883–1960)

po wprowadzeniu mającej wydźwięk antyklerykalny Ustawy reformującej Kodeks Karny (1926).
Źródło: Jacek Bartyzel, Zanim wybuchła cristiada. Antykatolicka furia Rewolucji Meksykańskiej, legitymizm.org http://www.legitymizm.org/antykatolicka-furia

„Poeci nie,
ich chude gardła zdolne przepuścić znikomy transfer
światła mówią ściszoną wiązką,
emisją martwych filozofów.”

Dawid Jung (1980) polski poeta i krytyk literacki

Free Over Blood. New Polish Poets Series, 312685 powodów (2006)
Źródło: Niosą w kurzu resztki kopyt

„Potrafię z łatwością objaśnić po rosyjsku nawet najbardziej skomplikowane kwestie, jeśli tylko wystarczająco dużo mocnych płynów przepłynęło przez moje gardło. Od dawna jest jasne jak wódka, dlaczego opanowałem ten język, mimo owych osobliwych zajęć z rosyjskiego, w których miałem przyjemność brać udział, mimo owych lekcji, które zaludniały sławy KPSS i niemiecko-sowiecka przyjaźń, jak i „priedsiedatielie kołchoza’ – dlaczego miałem tak dobrze opanowany ten język w stanach pozbawionych świadomości: we mnie drzemie wiatrem podszyty słowiański gen.”

Matthias Biskupek (1950)

Rodzona ojczyzna. Wschodnie rozważania jawne, ze skrycie przyklejoną zniewagą

O przyjaźni , O przyjemności

„– A długo tu pani jest? – dopytywał staruszek.
Coś śliskiego podeszło jej do gardła.
– Od kur… – urwała przekleństwo. – Od urodzenia.
Nie, nie znajdzie spokoju za żadne skarby. Odwróciła się na pięcie, mamrocząc przepraszająco:
– Źle się czuję.
– Może jakoś pomóc? – Nie dawał spokoju starszy pan.
Znowu miała na końcu języka: „tak, kurwa, sprowadź szamana!”, ale powstrzymała się, odchodząc bez słowa.”

Andrzej Ziemiański (1960) polski pisarz

Żołnierze Grzechu
Źródło: s. 37

„Nigdy jeszcze nie było na świecie tylu pacyfistów co teraz, kiedy ludzie zabijają się nawzajem na wszystkich szerokich drogach naszej planety. Każda epoka ma nie tylko własną technikę i własne formy polityczne, ale i własny styl obłudy. Kiedyś narody mordowały się wzajemnie na chwałę chrześcijańskiej nauki o miłości bliźniego. Teraz Chrystusa cytują tylko zacofane rządy. Przodujące narody podrzynają sobie nawzajem gardła pod sztandarem pacyfizmu.”

Lew Trocki (1879–1940) rosyjski rewolucjonista

Źródło: Pacyfizm w służbie imperializmu, „Wpieriod” nr 4, 17 (30) czerwca 1917

O ludziach , O nauce , Chrystus

„W ten zawód jest wpisana bolesna sprzeczność. Jest on wyrażaniem siebie, ale w moje gardło wepchnięty jest knebel. Mogę co najwyżej wydać z siebie niemy krzyk, jak z obrazu Muncha.”

Aleksandra Konieczna (1965) polska aktorka, reżyser teatralny

o aktorstwie.
Źródło: Michał Smolis, Nie cenię Szekspira, „Dziennik”, 2 października 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/ncsz.htm

Obraz

„Moim ulubionym filmem od lat niezmiennie pozostaje disneyowski Dumbo. Zawsze jak go oglądam, nawet dziś, mając trzydzieści siedem lat, płaczę. Tam nic nie wygląda jak w rzeczywistości, a jednak realny strach przed odtrąceniem pokazany w tym filmie aż ściska za gardło.”

Tarik Saleh (1972)

Źródło: Wywiad, 2009 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=59435

O strachu , O rzeczywostości

„Ręka bez broni
podnosi się do nieba
chwyta niebo palcami za gardło
i opada.”

Anna Świrszczyńska (1909–1984) poetka polska

Źródło: Rozpacz

O rozpaczy

„Auuu. Bolało go gardło.
Oooj. Bolał go brzuch.
Uuuch. Bolała go głowa.
Hurra! Był chory!
Jaki zatem program?
Matma czy Maksio Mutant?
Czytanie czy czatowanie?
Testy czy tosty?
Przecinki czy przyjemności?
Hmmmm, myślał Koszmarny Karolek. Wybór był prosty.”

Francesca Simon (1955)

Koszmarny Karolek i wstrętne gacie
Źródło: rozdział 3, Koszmarny Karolek choruje

O przyjemności , O myślach , O czytaniu , O myśleniu

„Sztuka Lidii Amejko to zbiór przeróżnych anegdot. Ja skoncentrowałem się na opowieści głównego bohatera, sześcioletniego chłopca, któremu wydaje się, że Pan Bóg włożył mu do gardła dziadkową łyżkę do butów. To metafora lęku przed umieraniem, przed samotnością. Temat ujęty został w bardzo ciekawej formie. Pan Dwadrzewko rozumie chłopca, bo on czuje w gardle lufę karabinu. Sam dobrze poznał życie i przeprowadza dziecko przez ten labirynt bólu. Tłumaczy, że z tym lękiem można żyć, że należy on do natury ludzkiej.”

Piotr Mularuk (1966)

o sztuce Dwadrzewko.
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Wrocław, 28 października 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/dbamo.htm

O życiu , O Bogu , O dzieciach , O sztuce

„Zabierałem je do tajnych kryjówek, w których przygotowane były już ich groby. Czasem były tam też ciała poprzednich dziewcząt. Związywałem je, gwałciłem przy wschodzie słońca. Przy pierwszym blasku słońca dostawałem wytrysku. Chwytając za gardło zmuszałem je do uprawiania seksu. Gdy słońce całkowicie wzeszło zaczynałem je dusić.”

Pedro López (1948)

z wywiadu udzielonego w styczniu 1999.
Źródło: Michał Filipczak, López Pedro http://killer.radom.net/~sermord/New/zbrodnia.php-dzial=mordercy&dane=LopezPedro.htm, zbrodnia.of.pl

O seksie , O czasie , O słońcu

„(…) Polacy bardzo specyficznie widzą siebie na tle historii świata. Uważamy się za naród pokrzywdzony przez wszystkich innych. Jednak to, że sami też mamy coś na sumieniu już nam łatwo przez gardło nie przechodzi. Podobnie fakt, że w niektórych przypadkach sami byliśmy winni swoim nieszczęściom. Generalnie dojście do prawdy historycznej jest bardzo trudne, ponieważ tak naprawdę nie ma tylko jednej prawdy. Zawsze możliwa jest jakaś interpretacja konkretnego wydarzenia czy okresu. Natomiast zadaniem reżysera jest własne zinterpretowanie historii i przedstawienie takowej na ekranie. Mało tego uważam, że ma on do tego pełne prawo.”

Ryszard Bugajski (1943–2019) polski reżyser, scenarzysta, pisarz

Źródło: Twórcy nie powinni mieszać się w politykę, stopklatka.pl http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=54099

O nieszczęściu , O historii

„Czarni są zabijani. Czarnym podrzyna się gardła. Czarni są oskarżani o bycie najemnikami. Czy uważacie, że to normalne?”

Jean Ping (1942) polityk i dyplomata Gabonu

w reakcji na rasistowskie wystąpienia w Libii po obaleniu Muammara Kadafiego.
Źródło: W Libii erupcja rasizmu, afryka.org, 8 września 2011 http://afryka.org/afryka/w-libii-erupcja-rasizmu,news/

„Diamentową kulą dostaniesz między oczy,
Piorun miliona woltów nagle do gardła skoczy.
Już płonie twa koszula, już twoje ciało płonie,
Na niebie złoty neon wybija imię twoje.”

Marek Dutkiewicz (1949) polski autor tekstów piosenek

Źródło: Diamentowa kula z repertuaru zespołu Lombard

„I dobrze, gdyż nie uśmiechało mi się zakończyć życia z gardłem rozszarpanym zębami w brudnym zaułku zapyziałego miasteczka. Oczywiście nie istnieje coś takiego jak dobra śmierć, lecz są śmierci złe oraz bardzo złe. Ta byłaby bardzo zła.”

Jacek Piekara (1965) polski pisarz

Łowcy dusz
Źródło: s. 87, wyd. I

O śmierci

„Nie podrzyna się gardła śpiącemu.”

Isoroku Yamamoto (1884–1943) admirał, jeden z największych dowódców marynarki japońskiej

na wieść o tym że atak nastąpił o 7:55, a nie jak planowano o 8:00, równocześnie z wypowiedzeniem wojny.

O wojnie

„Wódź mnie na
pokuszenie rudziku
czuły kochanku
przytul mnie Perkunie
napełnij moje gardło rojem
dzikich pszczół
daj mi swoją siłę
przybij mnie
do siebie”

Joanna Herman (1977)

Źródło: Pocztówka do leśniczówki

O kochankach , O sile

„Kevin z rozkoszą opisał sposób, w jaki ten trzynastolatek chciał stać się sławny: W środku nocy, około godziny 3.00, starsze małżeństwo zwróciło mu uwagę, że zbyt głośno słucha płyty zespołu The Monkees. W najbliższy weekend córka znalazła ich ciała leżące w łóżku, rozcięte od krocza do gardła i wypatroszone.
- To okropne - powiedziałam. - Nie wiedziałam, że jeszcze ktoś słucha The Monkees.”

Lionel Shriver książka We Need to Talk About Kevin

We Need to Talk About Kevin

O małżeństwie , O córce

„Opróżniam popielniczki, myję kieliszki, wyrzucam puste butelki, krótko mówiąc, gdy w końcu idę się odlać, mieszkanie jest na błysk. Ale podczas gdy sikam, wspomnienie niedopałków w kieliszkach i zeschniętych skórek sera wywraca mi flaki. Wkładam palce głęboko do gardła, żeby i moje ciało mogło wyrzucić wszystkie te świństwa, które w nim zalegają. Czasami skutkuje, lecz nie zawsze. Zdarza mi się spędzić dwie godziny z głową w sedesie, czekając, aż się zacznie. Zresztą, bardzo to lubię! Te wiejskie klimaty… Szmer wody spływającej nieustannie, odkąd zepsuła się spłuczka. W Paryżu brakuje nam kontaktu z przyrodą. Dlatego ludzie wydają fortuny na rośliny doniczkowe. A przecież natura to nie tylko chlorofil! To także strumyki, źródła, wodospady… Ja to wszystko mam w sraczyku i to za darmochę.”

Roland Topor (1938–1997) pisarz i rysownik francuski pochodzenia polskiego

Najpiękniejsza para piersi na świecie

O wspomnieniach , O naturze , O ludziach

„Chcę ci wyznać tajemnicę Czas jest tobą
Czas jest kobietą Jest osobą
Pochlebioną gdy się pada na kolana
U jej stóp czas jak suknia rozpinana
Czas jak nie kończąca się włosów fala
Rozczesywana bez końca
Czas jak lustro co się w oddechu rozjaśnia i zmącą
O świcie kiedy się budzę czas jak ty śpiąca czas jak ty
Jak nóż przebijający mi gardło Ach czy nazwę nareszcie
Tę udrękę czasu który nie odpływa tę udrękę
Czasu zatrzymanego jak krew w naczyniu krwionośnym
To gorsze niż pragnienie nigdy nie spełnione niż nienasycenie
Oczu kiedy przechodzisz przez pokój i drżę z obawy
By nie prysło urzeczenie
To jeszcze gorsze niż przeczuwać cię obcą
W ucieczce
Z myślami gdzie indziej z innym już stuleciem w duszy
Mój Boże jakie ciężkie są słowa I tak być musi
Moja miłości ponad rozkoszami miłości nieprzystępna dziś dla zagrożeń
Bijąca w mojej skroni mój pulsujący zegarze
Kiedy wstrzymujesz oddech duszę się
W moim tętnie waha się i przystaje twój krok

Chcę ci wyznać tajemnicę Każde słowo
Na mych wargach jest nędzarką która żebrze
Utrapieniem dla twych dłoni czymś co gaśnie pod twym wzrokiem
Więc powtarzam że cię kocham bo mnie zwodzi
Kryształ frazy nie dość jasny by zawisnąć na twej szyi
Wybacz mowę pospolitą Ona jest
Czystą wodą która przykro syczy w ogniu
Chcę ci wyznać tajemnicę Nie potrafię
Opowiedzieć ci o czasie który ciebie przypomina
I o tobie nie potrafię ja jedynie tak udaję
Jak ci którzy bardzo długo stoją na peronie dworca
I machają jeszcze dłonią choć pociągi odjechały
Aż im słabnie przegub ręki pod ciężarem nowej łzy

Chcę ci wyznać tajemnicę Ja się boję
Ciebie tego co wieczorem każe podejść ci do okien
Twoich gestów i słów jakich nie wymawia się zazwyczaj
Powolnego i szybkiego czasu boję się i ciebie
Chcę ci wyznać tajemnicę Zamknij drzwi
Łatwiej umrzeć jest niż kochać i dlatego
Życie moje znieść umiałem
Moja miłości”

Louis Aragon (1897–1982) francuski pisarz

O łzach , O życiu , O kobietach , O Bogu

„Nie żywię żalu do ludzi, którzy pogodzili się z klęską i zawieszeniem broni 1940 roku. Zbyt się zadomowili wśród moich mebli, nazywając to losem ludzkim. Sami nauczyli się i nauczali innych owej "mądrości", tej zatrutej mikstury, którą przyzwyczajenie do życia sączy nam powoli do gardła, z jego słodkawym smakiem pokory, wyrzeczeniem i ugody. Ci wykształceni i myślący ludzie, subtelni marzyciele, dystyngowani sceptycy, szlachetnie urodzeni, dobrze wychowani, rozkochani w humanizmie, w gruncie rzeczy zawsze tajemnie wiedzieli w głębi duszy, że osiągnięcie człowieczeństwa jest ponad siły; przyjęli więc zwycięstwo Hitlera jako rzecz zrozumiałą samą przez się. Widząc naszą zupełnie oczywistą niewolę biologiczną i metafizyczną, uznali po prostu za zupełnie naturalne rozciągnięcie jej również na sprawy polityczne i społeczne. Posunąłbym się nawet dalej, nie chcąc bynajmniej nikogo urazić: mieli s ł u s z n o ś ć, i już to samo powinno ich przestrzec. Mieli słuszność, jeśli chodzi o spryt, rozwagę, niechęć do przygód, do ryzyka gry; mieli słuszność w takim sensie, który pozwoliłby Chrystusowi uniknąć krzyża, Van Goghowi - malowania, mojemu Morelowi - obrony słoni, Francuzom - śmierci od kul plutonów egzekucyjnych i który pogrążyłby we wspólnej nicości katedry i muzea, imperia i cywilizacje, nie pozwalając im przyjść na świat.”

Romain Gary książka Promise at Dawn

Promise at Dawn

O śmierci , O sile , Sens , O losie

„Przysięgam na Boga, że wsadzę ci tę pieprzoną piłkę do pieprzonego gardła. Słyszysz? Przysięgam na Boga.”

Serena Williams (1981) tenisistka amerykańska

I swear to God, I’m f...... going to take this f...... ball and shove it down your f...... throat, you hear that? I swear to God. (ang.)
rzekomo tak miała się zwrócić do sędzi liniowej po wywołaniu błędu stóp w ostatnim gemie meczu z Kim Clijsters, US Open, 12 września 2009.
Źródło: US Open 2009: Serena Williams loses to Kim Clijsters after 'foul-mouthed' outburst https://www.telegraph.co.uk/sport/tennis/usopen/6181998/US-Open-2009-Serena-Williams-loses-to-Kim-Clijsters-after-point-penalty-for-foul-mouth-outburst.html, telegraph.co.uk

O piłce nożnej , O Bogu

„Reżyser Babicki szalał, bo premierę mieliśmy na karku, a tu ciągle wszystko było nie tak, jak on sobie wymarzył. A to muzyka szła za głośno, albo za szybko, to znów elektryk spóźnił się o sekundę ze światłem. Staszek Michalski za późno oparł głowę na poręczy krzesła, a Nowacki za wcześnie zadął w trąbę. Scenograf Ania Rachel ukradkiem opuściła miejsce na widowni i uciekła za kulisy. Wiadomo, że jeżeli Babicki nie będzie miał już komu przegryźć gardła, zabierze się za scenografa. I rzeczywiście… Kiedy weszła przepiękna Dorota Kolak, w karminowej sukni, z przeźroczystym pojemnikiem, w którym miał być żywy wąż, okazało się, że węża nie ma. Zaskroniec dostał bowiem zapalenia płuc i do dyspozycji był tylko boa dusiciel, który w żadnym wypadku nie zmieściłby się w pojemniku. Reżyser wezwał panią scenograf. Aniu! – krzyczał.”

Lucyna Legut (1926–2011) pisarka i aktorka polska

Nic mnie nie obchodzi, czy wąż jest na łożu śmierci, czy nie! Wąż musi być i koniec! Podczas gdy w reżyserze gasło życie, aktorzy urządzali sobie kpiny. Ktoś pytał: „Czy ten wąż należy do ZASP? Bo jeżeli nie, to proszę nie umieszczać mojego nazwiska na afiszu! Nie będę grał z amatorem!”
Źródło: „Dziennik Bałtycki”, 27 stycznia 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/szefowie.htm

O muzyce

„Horror czai się wszędzie, domagając się ofiar i dziesięcin, gotów poderżnąć gardło Euklidesowi ostrzem chaosu!”

Arturo Pérez-Reverte książka Batalista

Postać: Andres Falques
Batalista
Źródło: s. 109

„Geremek mu zablokował karierę, więc Kaczyński sprawił, że nie został premierem. Mazowiecki go odtrącił, Kaczyński wypowiedział mu wojnę. Wałęsa zablokował sukces PC, rzucił się do gardła samemu Wałęsie. Wystarczyły dwa lata i walczył z całym solidarnościowym establishmentem. W walce nie uznawał reguł, oskarżał wszystkich o wszystko. (…) Jak wyrzucał kogoś z partii, to w aurze skandalu. Jak oskarżał, to ześlizgując się w oczywiste kłamstwa. Toczone przez niego wojny zawsze były brudne, nawet gdy racja była po jego stronie.”

Robert Krasowski (1966)

Czas Kaczyńskiego. Polityka jako wieczny konflikt
Źródło: s. 81–82.

O wojnie , O walce , O kłamstwie , O sukcesie

To tłumaczenie czeka na recenzję. Czy to jest poprawne?

„Każdego ranka o świcie ptaki krzyczą na całe gardło w przerażonej piekielnej wściekłości, aby ostrzec nas wszystkich o prawdzie, ale my niestety nie mówimy jak ptaki.”

Kurt Cobain (1967–1994) amerykański muzyk rockowy, wokalista, gitarzysta

O ptakach