Eliza Orzeszkowa cytaty
Eliza Orzeszkowa
Data urodzenia: 6. Czerwiec 1841
Data zgonu: 18. Maj 1910
Eliza Orzeszkowa z domu Pawłowska herbu Korwin, primo voto Orzeszkowa, secundo voto Nahorska, ps. „E.O., Bąk , Li...ka, Gabriela Litwinka” – polska pisarka epoki pozytywizmu.
Dzieło
Cytaty Eliza Orzeszkowa
„Dusza ludzka, tak jak kula ziemska, posiada litosferę, na sposoby rozmaite wyrzeźbianą przez przygodne wiatry i wody, a pod tą zwierzchnią skorupą, jądro z naturą niezbadaną, i to skryte jądro właśnie, nie zaś rzeźba powierzchni, stanowi o wartości ludzi i o wzajemnych pomiędzy nimi podobieństwach.“
Ad astra: dwugłos
Źródło: s. 91 http://www.polona.pl/dlibra/doccontent2?id=26860&dirids=1.
„Ten duży Kostuś na przykład, syn tego ślusarza, który wiecznie pije, a którego matka zabija się praniem bielizny, już ma dwanaście lat, a czytać jeszcze nie umie i często za ojcem do szynku wsuwać się zaczyna.“
A… B… C…
Źródło: wyd. Gebethner i Wolff, Kraków 1927, s. 10.
„I na tym świecie dobra żadnego nie zaznasz i duszę zgubisz (…). Czemu poczciwą nie być? poczciwym być dobrze. Kiedy człowiek żadnego grzechu na duszy nie czuje, to taki robi się lekki, jak ten ptak, co pod same niebo lata. I śmierci wtedy niestraszno. Choćby i dziś umrzeć, wszystko jedno, kiedy dusza czysta…“
— Eliza Orzeszkowa, książka Cham
Cham
Źródło: s. 25.
„Co tam o śmierci myśleć, kiedy i żyć czasem dobrze… nie zawsze, ale czasem… dobrze!“
— Eliza Orzeszkowa, książka Cham
Cham
Źródło: s. 10.
„Czy pani o mnie co pisze?
Jan i Janowa popatrzyli znowu na siebie, pokiwali głowami i uśmiechnęli się.
– Ej ty głupi dzieciaku! gdzieby tam pani miała do nas o tobie co pisać… przysłała ot pieniądze na utrzymanie twoje. Bądź wdzięczna i za to!“
— Eliza Orzeszkowa, książka Dobra pani
Dobra pani
Źródło: wyd. „Książka i Wiedza”, Warszawa 1949, s. 42 http://www.polona.pl/dlibra/doccontent2?id=26793&dirids=1.
„Prowadzone za rękę przez Janową, żonę mularza, weszło maleństwo do pięknego salonu pani Eweliny Krzyckiej, wylękłe i zachwycone, drobnymi kroczkami drepczące po śliskiej posadzce, gotowe – stosownie do okoliczności – wybuchnąć płaczem albo i śmiechem. Koralowe usteczka drżały i krzywiły się do płaczu, wielkie, szafirowe źrenice paliły się od zdumienia i ciekawości, a ślicznie wykrojone czoło otaczały gęste, gęste włosy z barwą i gorącymi połyskami ciemnego złota. Była to pięcioletnia dziewczynka, bardzo ładna. Obok prowadzącej ją barczystej i silnej kobiety w swej perkalowej, długiej aż do ziemi sukienczynie przypominała białawego motyla ze zwiniętymi skrzydłami.“
— Eliza Orzeszkowa, książka Dobra pani
Dobra pani
Źródło: wyd. „Książka i Wiedza”, Warszawa 1949, s. 3 http://www.polona.pl/dlibra/doccontent2?id=26793&dirids=1.
„Przeznaczenie stoi za ludźmi, welonem tajemnicy zasłonięte, i w dłoni trzyma kołczan z tysiącem zdarzeń.“
Gloria victis
Źródło: wyd. Gebethner i Wolff, Warszawa 1938, s. 19 http://www.polona.pl/dlibra/doccontent2?id=26774&dirids=1.
„Są dusze tak stworzone, że czują spójnię, wiążącą je z wysokościami, bez granic wyższemi nad wysokości ziemskie.“
Ad astra: dwugłos
Źródło: s. 271 http://www.polona.pl/dlibra/doccontent2?id=26860&dirids=1.
„Kobieta z gatunku tych, którym ojcowie nasi dali miano herod-baba. Ruchliwa, krzykliwa, nieustraszona, gotowa zawsze do celów swych ludzi za gardła brać albo im oczy wydzierać. W biały dzień i na ulicy wyłajać bliźniego może ona tak dobrze, jak przełknąć ostrygę.“
o Lucynie Ćwierczakiewiczowej
Źródło: alehistoria http://wyborcza.pl/alehistoria/1,151041,19624511,lucyna-cwierczakiewiczowa-krolowa-kucharek-polskich.html, 15 luty 2016
