Théophile Gautier cytaty

„Ze wszystkich ruin świata bez wątpienia najbardziej smutną jest ruina człowieka.“

—  Théophile Gautier

„Kochać to znaczy podziwiać sercem.“

—  Théophile Gautier

„Były to artystycznie wykonane maleńkie posążki żałobne, złożone tam w ofierze przez krewnych i przyjaciół, podobnie jak my składamy wieńce z kwiatów w progu kaplic żałobnych; tylko że nasze kwiaty więdną szybko, zaś dowody starożytnego bólu pozostają, po trzech tysiącach z górą lat, nienaruszone. Egipt bowiem może tworzyć jedynie rzeczy wieczne.“

—  Théophile Gautier, książka Romans mumii

składane w grobach figurki „uszebti”.
Romans mumii (1858)
Źródło: s. 19

„Może…nasza cywilizacja, którą uważamy za najwyższą, jest tylko głęboką dekadencją… Mamy parę; ale para jest mniej potężna niż myśl, która wznosiła piramidy, żłobiła hypogea, ciosała skały w sfinksy, w obeliski, pokrywała sale jednym głazem, którego wszystkie nasze maszyny nie zdołałyby ruszyć z miejsca, rzeźbiła kaplice z monolitu i umiała bronić przed nicością kruchą powłokę ludzką, bo miała takie silne poczucie wdzięczności!“

—  Théophile Gautier, książka Romans mumii

refleksja lorda Evandale o religijnej duchowości Egipcjan.
Romans mumii (1858)
Źródło: s. 36

„Miłość w strefach gorących, w które wnosi żar wiatr płomienny, inna jest niż na ziemiach północnych, gdzie wraz z mgłą śniegową idzie z nieba spokój; tam krąży w żyłach nie krew, lecz ogień.“

—  Théophile Gautier, książka Romans mumii

Romans mumii (1858)
Źródło: s. 77

„Posiadał urodę, o której nie można było nic powiedzieć, prócz tego, że jest zanadto doskonała na mężczyznę.“

—  Théophile Gautier, książka Romans mumii

Romans mumii (1858)
Źródło: s. 10

„Pozbawić klejnotów kobietę, nawet umarłą, to zabić ją po raz drugi!“

—  Théophile Gautier, książka Romans mumii

Romans mumii (1858)
Źródło: s. 40

„Wszystkie te figury (…) cechowało owo życie i ruch skamieniały, owa moc tajemnicza sztuki egipskiej, skrępowanej przepisami kapłańskimi, podobnej do człowieka z zatkanymi ustami, który usiłuje wyznać swą tajemnicę…“

—  Théophile Gautier, książka Romans mumii

Romans mumii (1858)
Źródło: s. 29

„Drobna jest łódź nasza między oceany:
Fala ją odrzuca ku niebu ze stali,
A niebo powraca szalejącej fali –
Więc klęknijmy wszyscy pod ten maszt strzaskany.

Od grobu nas dzieli jeno jedna deska:
Może dzisiaj w głębi wód gorzkiego łoża
Zaśniem pod całunem białej piany morza, –
A świecić nam będzie łyśnica niebieska…“

—  Théophile Gautier

Źródło: W burzy. Modlitwa, w: Liryka francuska. Serya pierwsza http://www.sbc.org.pl/dlibra/info?forceRequestHandlerId=true&mimetype=image/x.djvu&sec=false&handler=djvu&content_url=/Content/24336/_6034_I.djvu, wyd. J. Mortkowicz, Warszawa 1911, s. 13, tłum. Bronisława Ostrowska.

„Wobec Egipcjan jesteśmy, doprawdy, barbarzyńcami; pochłonięci przez brutalne życie, zatraciliśmy subtelne poczucie śmierci. Ile tkliwości, ile żalu, ile miłości ujawnia ta drobiazgowa troskliwość, niesłychana ostrożność, ta staranność zbyteczna, której nikt nigdy widzieć nie miał, te pieszczoty składane pozbawionym czucia zwłokom, ta walka dla wyrwania zniszczeniu ubóstwianego kształtu i zwrócenia go, nienaruszonego, duszy w dniu połączenia ostatecznego!“

—  Théophile Gautier, książka Romans mumii

opinia dr. Rumphiusa o staroegipskim rytuale pogrzebowym.
Romans mumii (1858)
Źródło: s. 35

„Architektura dokoła, jakkolwiek nie miała bynajmniej cechy posępnej, była jednak wyrazem woli niezłomnej, siły niepokonanej, trwałości wiecznej; jedynie kataklizm kosmiczny mógł był otworzyć wyjście z tych niezdobytych murów poprzez kamienne budowle. Żeby obalić te pylony utworzone z gór skalistych, musiałaby ziemia zachwiać się w posadach…“

—  Théophile Gautier, książka Romans mumii

wyjątkowość architektury staroegipskiej.
Romans mumii (1858)
Źródło: s. 124

„Gdy ogarnie nas smutek, trzeba połączyć się z tłumem. Samotność podsyca ponure myśli.“

—  Théophile Gautier, książka Romans mumii

Romans mumii (1858)
Źródło: s. 52

„Od chwili, gdy rzecz staje się użyteczna, przestaje być piękna.“

—  Théophile Gautier

Źródło: Poésies complètes, 1876

„Sztuki piękne wszystkich krajów stanęły twarzą w twarz.“

—  Théophile Gautier

o pierwszej międzynarodowej ekspozycji sztuki w czasie wystawy przemysłowo-handlowej w Paryżu.
Źródło: „Monitor”, 19 maja 1855, cyt. za: Zdzisław Kępiński, Impresjonizm, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1982, s. 28.

„To, co piszę, nie nadaje się dla małych dziewczynek.“

—  Théophile Gautier, Albertus

Ce que j'écris n'est pas pour les petites filles. (fr.)
Źródło: Albertus, 1832

„Namiętności zbliżają tych, którzy nie powinni by się nigdy spotkać.“

—  Théophile Gautier, książka Romans mumii

Romans mumii (1858)
Źródło: s. 121

„Mężczyzna, którego bogowie obdarzyli urodą, wyobraża sobie z łatwością, że wszystkie kobiety pałają ku niemu miłością.“

—  Théophile Gautier, książka Romans mumii

Romans mumii (1858)
Źródło: s. 88

„Eyes so transparent that through them one sees the lucent soul.“

—  Théophile Gautier, Paris

Ils sont si transparents qu'ils laissent voir votre âme.
"À Deux Beaux Yeux", line 12, in Poésies Complètes (Paris: Charpentier, 1845) p. 278; Maturin Murray Ballou (ed.) Notable Thoughts about Women (Boston: Houghton, Mifflin, 1882) p. 398.

„Chance is the pseudonym of God when he did not want to sign.“

—  Théophile Gautier, Paris

Le hasard, c'est peut-être le pseudonyme de Dieu quand il ne veut pas signer.
One of Gautier's contributions to his collaboration with Jules Sandeau, Émile de Girardin, and Joseph Méry, La croix de Berny (Paris: Librairie Nouvelle, 1855) p. 28; Suzy Platt (ed.) Respectfully Quoted (Washington: Library of Congress, 1989) p. 38