Cytaty o przeszłości

„Różnica między grzesznikiem a świętym polega na tym, że święty ma zwykle ciekawą przyszłość, grzesznik zaś przeszłość.”

„Ludzie tacy jak my, wierzący w fizykę, wiedzą, że różnica między przeszłością, teraźniejszością i przyszłością jest tylko uparcie obecną iluzją.”

„Do przyszłości, czy przeszłości, do czasów, w których myśl jest wolna, w których ludzie różnią się między sobą i nie żyją samotnie. Do czasów, w których istnieje prawda (…) Z epoki identyczności, z epoki samotności, z epoki Wielkiego Brata, z epoki dwójmyślenia pozdrawiam was!”

„Kiedy wymawiam słowo Przyszłość,
pierwsza sylaba odchodzi już do przeszłości.”

„Ci, którzy nie pamiętają przeszłości, skazani są na jej powtarzanie.”

„Musisz wyrzec się wszystkiego, co masz, i musisz oczyścić się z całej przeszłości, inaczej nigdy nie zdołasz jasnym, swobodnym wzrokiem spojrzeć na świat.”

„Mówią, że niektórych gwiazd, które widzimy na niebie, tak naprawdę już tam nie ma. Ich światło płynie do nas przez miliony lat, a my patrząc na niebo, spoglądamy w przeszłość, w minioną chwilę, kiedy gwiazdy wciąż tam były. „Co robi gwiazda, gdy przestanie świecić?” – pytam samego siebie. „Może umiera?”. „O, nie!” – odpowiada głos w mojej głowie. „Gwiazda nigdy nie umiera. Gwiazda po prostu zamienia się w uśmiech.””

„Nie możesz zmienić przeszłości, ale możesz zniszczyć teraźniejszość, martwiąc się o przyszłość.”

„Opowiedzenie czegoś z przeszłości zabiera mi trochę czasu, myślę, że to przez to, iż przez 3 lata byłem alkoholikiem.”

„Przeszłość jest niezniszczalna: prędzej czy później zdarzenia powracają. Jednym z takich powracających zdarzeń jest zamiar zniszczenia przeszłości.”

„Nie bój się przyszłości, a nie czcij przeszłości. Kto boi się przyszłości, kto boi się niepowodzenia, sam ogranicza swoją działalność. Niepowodzenie jest tylko sposobnością do inteligentniejszego rozpoczynania na nowo. Nie ma wstydu w uczciwym niepowodzeniu; wstydem jest bać się niepowodzenia. Co minęło, jest użyteczne tylko o tyle, o ile podaje drogi i sposoby postępu.”

„Wierz mi, przyszłość utkana jest z przeszłości. Wszystko, co uczynisz, aby tu dobrze żyć, bez nienawiści i goryczy, przyda ci się na to, abyś kiedyś, w swoim domu, żyła w radości i pokoju. Bądź łagodna i umiej cierpieć. Kto umie cierpieć, cierpi mniej.”

„Małżeństwo posiada własność zrywania wszystkich związków przeszłości, by je zastąpić – czym? Egoizmem.”

„Może pewnego dnia znowu zacznę myśleć o przyszłości. Na razie tylko wspominam przeszłość. Teraźniejszości nawet nie zauważam.”

„Młodość myśli o przyszłości, dorośli – o teraźniejszości, a lata starości kierują nasze słowa ku przeszłości i wspomnieniom.”

„Wrogość, okrucieństwo, uciecha z prześladowania, z napadania, ze zmiany i zniszczenia – wszystko to, zwrócone przeciw posiadaczom takich instynktów, o t o początek „nieczystego sumienia”. Człowiek, który z braku zewnętrznych wrogów i oporów, wtłoczony w gniotącą cieśń i prawidłowość obyczaju, niecierpliwie sam siebie targał, prześladował, gryzł, zakłócał i katował, to o kraty swej klatki raniące się zwierzę, które się chce „obłaskawić”, ten nędzarz, czujący brak i trawiony tęsknotą za pustynią, który z samego siebie stwarzać sobie musiał przygodę, miejsce tortury, puszczę niepewną i niebezpieczną – ten szaleniec, ten stęskniony i zrozpaczony więzień stał się wynalazcą „nieczystego sumienia”. Od niego jednak rozpoczęła się największa i najstraszniejsza choroba, z której ludzkość po dziś dzień nie ozdrowiała, człowiek rozchorował się na człowieka, na siebie samego: wskutek gwałtownego odcięcia się od przeszłości zwierzęcej, niejako skoku i runięcia w nowe położenie i warunki bytu, wskutek wypowiedzenia wojny starym instynktom, na których polegała dotąd jego siła, uciecha i straszliwość.”

„Rzymskie władze odwracają się od swoich poprzedników, wstępują na służbę wrogów chrześcijaństwa i powszechnego panowania Chrystusa Pana. Aktualne zachowanie Jana Pawła II i biskupów pokazuje coraz wyraźniej radykalną zmianę pojęcia wiary, Kościoła, kapłaństwa, świata i zbawienia przez łaskę. Ukoronowanie tego procesu stopniowego zrywania z poprzednim Magisterium Kościoła miało miejsce w Asyżu, po wizycie w synagodze. Publiczny grzech przeciw jedności Boga, przeciw Słowu Wcielonemu i przeciw Jego Kościołowi wywołuje przerażenie: zachęca się fałszywe religie, aby modliły się do swoich fałszywych bożków; skandal bez miary i bez precedensu. (…) To odrzucenie całej przeszłości Kościoła jest bezbożnością nie do pojęcia oraz upokorzeniem nie do wytrzymania dla tych, którzy zachowują wierność dwudziestu wiekom wyznawania jednej i tej samej katolickiej wiary.”

„Przeszłość i przyszłość tak samo nie podlegają wykupowi, a jedyną chwilą przynoszącą konsekwencje jest teraźniejszość, chwila, w której odbywa się życie i dokonywane są wybory.”

„Patriotyzm nie ma nic wspólnego z konserwatyzmem. Co więcej jest on przeciwieństwem konserwatyzmu, ponieważ oznacza wierność czemuś, co podlega nieustannym przemianom, a mimo to w jakiś mistyczny sposób pozostaje takie samo. Patriotyzm jest pomostem łączącym przeszłość i przyszłość. Żaden prawdziwy rewolucjonista nie był internacjonalistą.”

„Wszystko na pewno się uda, tylko nie przywołuj
obrazów z przeszłości, zamknij oczy i w milczeniu
oswajaj głód – oszukuję.”

„Bywają epoki upadku, w których zaciera się forma stanowiąca najbardziej immanentny wzorzec życia. Wtrąceni w nie, zataczamy się na prawo i lewo, jak istoty pozbawione równowagi. Z tępych przyjemności wpadamy w tępy ból, a świadomość straty, ożywiająca nas ciągle, ponętniej rysuje przed nami przyszłość i przeszłość. Poruszamy się w minionych epokach lub odległych utopiach, podczas gdy teraźniejszość przemija.”

„Projekt nowelizacji ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej przewidujący ujawnienie nazwisk wszystkich konfidentów UB i SB wzbudził ogromne zaniepokojenie w środowiskach autorytetów moralnych. Sytuacja ta przypomina „koalicję grubej kreski”, jaka utworzyła się natychmiast po tym, kiedy 28 maja 1992 roku Sejm z inicjatywy posła UPR Janusza Korwin-Mikke podjął uchwałę lustracyjną. Nakazywała ona ministrowi spraw wewnętrznych poinformowanie Sejmu, kto z posłów, senatorów, ministrów i wojewodów był w przeszłości tajnym współpracownikiem UB i SB. Minister Macierewicz przekazał Konwentowi Seniorów informacje, kto w archiwach MSW był odnotowany jako tajny współpracownik. W rezultacie rząd premiera Jana Olszewskiego został obalony 4 czerwca 1992 roku w okolicznościach przypominających zamach stanu, o czym przekonać mógł się każdy, kto obejrzał film Nocna zmiana. Rząd wprawdzie został obalony, ale uchwała nadal obowiązywała. Została więc zaskarżona do Trybunału Konstytucyjnego pod zarzutem niezgodności z konstytucją. Trybunał sprawę rozpatrzył i po zamknięciu przewodu sądowego zapowiedział ogłoszenie wyroku po dwóch godzinach. I rzeczywiście – po dwóch godzinach odczytany został wyrok oraz 30 stron maszynopisu jego uzasadnienia. Występujący w imieniu Sejmu Mec. Maciej Bednarkiewicz zauważył wtedy, że gdyby Trybunał odłożył ogłoszenie wyroku przynajmniej do następnego dnia, to wyglądałoby to trochę przyzwoicie. Widocznie jednak nie można było czekać.”

„Około 100-tysięczną armię NSZ stworzyła elita polskiej inteligencji. Profesorowie, doktorzy, ludzie z wyższym wykształceniem humanistycznym, ekonomicznym, prawniczym. Ta elita chciała, by po wojnie Polska była silnym organizmem państwowym, sięgającym Odry i Nysy Łużyckiej na Zachodzie. To miała być Polska wielka, która w ramach projektu Międzymorza łączyłaby rejon Europy określany granicami Bałtyku, Adriatyku i Morza Czarnego. Wewnętrznie państwo miało być zarządzana przez ludzi światłych, którym nieobca jest wrażliwość cywilizacji chrześcijańskiej. A zatem Polska chrześcijańska w prawie i praktyce, posiadająca dobro w postaci państwa służącego narodowi i broniącego jego praw. Również w konfrontacji z potencjalnymi wrogami zewnętrznymi. Po wojnie znajdujący się na emigracji działacze Organizacji Polskiej stali się pierwszymi sojusznikami Amerykanów w strefie niemieckiej. W swoich publikacjach bardzo mocno liczyli na to, że Polska po odzyskaniu niepodległości wejdzie do struktur europejskiej wspólnoty, będzie się z nią integrować. Byli też zdecydowanymi zwolennikami członkostwa w NATO. Podsumowując, ludzie tworzący we wrześniu 1942 r. NSZ posiadali ogromną wiedzę co do potrzeb naszej polityki. Byli suwerenni, a projekty polityczne wypracowywali w Polsce, a nie w Moskwie, Berlinie, Brukseli czy Nowym Jorku. Jednocześnie byli to politycy na wskroś nowocześni. Nie patrzący tylko w przeszłość – choć z naszej tożsamości czerpali wszystko, co najważniejsze – ale również świetnie zorientowani w bieżącej rzeczywistości, do której dostosowywali swoje koncepcje.”

„Gdzie miałbym trzymać swoją przeszłość? Nie można jej włożyć do kieszeni; trzeba mieć dom, żeby ją tam ułożyć.”

„Kto chce zatroszczyć się o przyszłość, ten przeszłość z pokorą, teraźniejszość zaś z nieufnością przyjmować musi.”

„To, co się stało w Smoleńsku, jest, jak czuję, karą Boską. Jest karą Boską za politykę historyczną. Jest karą za igranie śmiercią i męczeństwem. Śmierć i męczeństwo to sprawy najpoważniejsze. Niestety, polscy politycy nie umieją ich uszanować. To dotyczy nie tylko dzisiejszych polskich polityków i nie tylko prawicowców, dotyczy także sanatorów, endeków, moczarowców różnych epok. W Polsce powszechne jest bezwstydne wykorzystywanie męczenników i ofiar śmiertelnych po to, aby mogli zbijać na nich kapitał ludzie jak najbardziej żywi i żywotni. Pełni jak najbardziej ziemskich apetytów. Gotowi do jak najbardziej cynicznych szwindli. Gromadzący w swoich lepkich łapach jak najwięcej kasy albo jak najwięcej władzy. Ludzie, których chorobliwy egoizm i egotyzm widoczny jest na pierwszy rzut oka, podczepiają się pod nieżywych altruistów, pod tych, którzy, jak mówi Pismo, „wydali swoje ciało za swoich przyjaciół”. Nieżywi altruiści są nieżywi, więc nie mogą się bronić, gdy ktoś próbuje ukraść ich chwałę, aby się nią pomazać. Ci, którzy – nieraz za sprawą równie łapczywych polityków z przeszłości – stali się mięsem armatnim i zginęli, są bezbronni, gdy znów się robi się z nich mięso armatnie, tym razem dla armat propagandowych.”

„Tak oto dążymy naprzód, kierując łodzie pod prąd, który nieustannie znosi nas w przeszłość.”

„Przyszłości nie ma co ponaglać. I tak przyjdzie. A przeszłość to coś, co nie istnieje.”

„Chociaż w mym sercu zamknięta jest cała prawda, muszę przyznać, że nie mogę znaleźć do niej klucza.”

„Wounded Knee [w 1973] było historyczną cezurą w stosunkach amerykańskich Indian i narodów zachodnioeuropejskich. Było pierwszym wygranym protestem współczesnych narodów tubylczych przeciwko zachodnioeuropejskiej interpretacji historii, bowiem Siuksowie odrzucili definicje, których amerykański system prawny używał do skrywania statusu indiańskich plemion, kreując je jedynie na nieistotny problem wewnętrzny USA. W swojej deklaracji niepodległości Siuksowie Oglala mówili światu o wolności wszystkich rdzennych ludów od tyranii zachodnioeuropejskiej myśli, wartości i interpretacji doświadczeń człowieka. Wounded Knee oznaczało, że Indianie byli zdecydowani poszukiwać swojego miejsca w świecie, że ogłosili swoje wyzwolenie – jeśli nie fizyczne, to duchowe – od przeszłości i że wkraczają oto przed światem w nową fazę istnienia, której dotąd im odmawiano. Widok, jak małe indiańskie plemię usiłuje zrzucić więzy kolonializmu i stać się wolnym narodem fascynował europejskich dziennikarzy, którzy odwiedzali USA i przybywali do Wounded Knee.”

„Czyli radość życia daje niedająca się niczym zahamować młodość i beztroska dwudziestu kilku lat?… a później do nas wszystkich (brzmi to jak stara i niemodna płyta) należy dbanie o teraźniejszość, by następnym pokoleniom lepiej się żyło. Zostajemy na straży przeszłości i staramy się ją uporządkować, tak jak to właśnie robię, snując swoją opowieść o „Kai od Radosława”, dzielnej, dumnej dziewczynie, którą kształtował „szeroki świat”. Tak jak jej siostra, która mając trzy lata, zaginęła w górach Ałtaju w Dżungarii, powiedziała potem Kirgizowi, że poszła zobaczyć „szeroki świat”.”

„Każdy człowiek ma dwóch nieprzyjaciół: przeszłość i przyszłość. Największym darem, jaki otrzymał, jest teraźniejszość.”

„Widzę twoją twarz w obrazach naszej przeszłości.
Twoje oczy, gdy mówiłem szczerze o miłości,
Twoje oczy, gdy układaliśmy wspólnie plany
Te w których nie było nienawiści i zdrady.”

„Jeśli chodzi o słuchaczy, to dzieło moje, pozbawione baśni, wyda im się może mniej interesujące, lecz wystarczy mi, jeśli uznają je za pożyteczne ci, którzy będą chcieli poznać dokładnie przeszłość i wyrobić sobie sąd o takich samych lub podobnych wydarzeniach, jakie zgodnie ze zwykłą koleją spraw ludzkich mogą zajść w przyszłości.”

„Przeszłość i przyszłość łączą tylko im znane głosy. Czas obecny istnieje lub zanika bez względu na nieustający rytm zegarów, odsłania tajemnice lub wiąże losy ludzi, którzy nigdy nie powinni się spotkać.”

„Szczęśliwym jest człowiek, który z przeszłości swej pamięta to tylko, co dało mu zadowolenie. Nieszczęśliwym zaś ten, który nosi w pamięci wyłącznie nieszczęścia.”

„Uważam, że dopiero dojrzała kobieta staje się interesująca. Nie tylko intelektualnie. Także jej zmysłowość jest inna: kryje w sobie tajemnicę przeszłości i wiarę w przyszłość.”

„Bez znajomości przeszłości nie można ani sensownie żyć dzisiaj, ani budować przyszłości.(…) Trzeba więc myśleć o przeszłości i znać tę przeszłość – i ja w owo myślenie chcę włożyć choćby małą cegiełkę.”

„Chyba wszyscy mamy swoje powody, żeby jedne rzeczy robić, a innych nie.”

„Teraźniejszość jest czymś, co nas wiąże. Przyszłość tworzymy sobie w wyobraźni. Tylko przeszłość jest czystą rzeczywistością.”

„Myśl o tym, w jakim stanie ciała i duszy powinna cię zabrać z sobą śmierć i jak krótkie jest życie, jak przepastna wieczność, przeszłość i przyszłość, jak krucha wszelka materia!”

„Gdy jedno ego napotyka drugie (lub gdy zbiera się większe ich grono), zaczynają się dramaty. Ale nawet jeśli żyjesz samotnie, i tak stwarzasz swój własny dramat. – Ilekroć użalasz się nad sobą, dramatyzujesz. – Kiedy ogarnia cię poczucie winy albo niepokój, również jest to dramat. – Kiedy godzisz się na to, żeby teraźniejszość znikła za zasłoną przeszłości lub przyszłości, tworzysz czas psychologiczny – czyli materiał, z którego dramat powstaje.”

„Mamy może prawo nie zbierać i nie zapracowywać, jak się komu podoba, ale tracić nie mamy prawa; kto traci, winien jest wobec społeczeństwa, rodziny, przeszłości i przyszłości.”

„Chmury przypływają do mojego życia z innych dni już nie po to, by zrzucić deszcz lub zwiastować burzę, ale by nadać kolor mojemu zachodzącemu niebu.”

„Kobieta ma tyle złudzeń co do swojej przeszłości, co mężczyzna do przyszłości.”

„Dzisiaj często spotykamy się ze zjawiskiem opluwania własnego gniazda. Ludzie, zwłaszcza niezbyt wykształceni, natrząsają się z naszej przeszłości historycznej, nie doceniają wielkiej ofiary, każdej kropli krwi wylanej za naród czy każdej kropli potu z czoła rolnika, która wsiąkła w ziemię ojczystą. To wszystko wskazuje na wielką potrzebę wołania o szacunek dla dziejów narodowych, dla trudów pokoleń, które minęły, dla ich ofiarnej krwi wylanej w powstaniach, w walce o wolność ojczyzny, na wszystkich kontynentach czy w ostatnim powstaniu warszawskim. Chociaż wiele zrywów było nieudanych, jednakże zawdzięczamy im to, że sumieniu międzynarodowemu przypominały o naszym narodzie. Ich praca, trud i ofiarne poświęcenie dało taki rezultat, że obecnie jesteśmy.”

„HYLAS: (…) Przez jakiś czas potężniejące elektromózgi będą jeszcze wykonywały działania, które ludzie będą mogli zrozumieć, ogarnąć, pojąć choć w przybliżeniu. Potem jednak ten raz zapoczątkowany rozziew będzie się poszerzał. Machiny myślące będą nam przedstawiały wyniki swoich rozważań teoretycznych, które my potrafimy, być może zastosować, ale których nie będziemy już w stanie zrozumieć. Coraz większa będzie dziedzina zjawisk, nad którymi pieczę roztaczać będą automaty. Na koniec ludzie skarleją do wymiaru bezmózgich sług żelaznych geniuszy i, być może, poczną oddawać im cześć boską…
FILONOUS: Wyobraź sobie, przyjacielu, że słowa twojego proroctwa w odniesieniu do rodzaju ludzkiego już się spełniły, i to w dość odległej przeszłości.
HYLAS: Co ty mówisz? Nie rozumiem.
FILONOUS: Powstanie elektromózgów jest to początek ewolucji środków sztucznego myślenia. Mogą się one potencjalnie uniezależnić od człowiek, a tak jak uniezależniły się od niego w minionych wiekach skutki jego działalności społecznej, produkcyjnej. Wynikający z powstania społeczeństwa podział pracy, specyfika narzędzi wytwórczych, sposób produkowania utworzyły machinę, która uniezależniając się od ludzkiej woli jęła coraz bardziej ciążyć nad życiem jednostek, aż w niektórych epokach, ludzie jęli tej maszynie – państwu – oddawać boską niemal cześć…”

„Pamiętaj, że tylko wtedy gdy geniusz przeszłości wcieli się we współczesną moc, spotkamy pierwszego prawdziwie amerykańskiego poetę. Spotkamy też gdzieś pierwszego prawdziwego czytelnika wychowanego raczej na ulicach niż w atheneum.”

„Wszystko, co od nas już odchodzi
i zapada w przeszłość,
traci po drodze wiele
ze swoich właściwości.
Zło blednie, grzech zostaje zapomniany,
wino kwaśnieje,
a pocałunki, które uwięzły pod niebem,
przemieniają się w pieśń.”

„(…) umysł i czas są potrzebne do funkcjonowania w świecie takim, jaki jest, ale nie warto im się podporządkować, ten wymyślony czas przesłania bowiem faktyczne możliwość istnienia nierozerwalnie związanego z chwilą, w której toczy się życie, a więc z teraźniejszością, poza tym ten tak zwany czas jest kluczem do społecznego zniewolenia, umysł, gromadząc produkty czasu, napawa bowiem z jednej strony strachem przed przyszłością a z drugiej żalem wywodzącym się z przeszłości i jest to wykorzystywane do manipulowania ludźmi, którzy z powodu strachu lub żalu, godzą się na wchodzenie w role społeczne, na wyzysk, na uległość, a nawet na prześladowania oraz wojny”

„Z tym zwycięstwem wiązano nadzieje na lepszą przyszłość, zwłaszcza że Piłsudski uchodził dotąd za wroga reakcji (…). Nadzieje te nie sprawdziły się. Piłsudski i jego zwolennicy (…) poszli (…) odrębną drogą i (…) wzięli rozbrat nie tylko z PPS i demokracją, ale i (…) z własną przeszłością polityczno-legionową.”

„Marynarka nigdy nie zawiodła mnie w przeszłości i teraz również mnie nie zwiedzie. Wylądujemy w Inczchon i zmiażdżymy ich.”

„W czasie zimnej wojny Polacy wyraźniej niż ktokolwiek inny dali do zrozumienia, że nie mieszczą się w schemacie Wschód – Zachód. Nie widzę jakim sposobem naród z taką przeszłością nie znalazłby miejsca w Unii Europejskiej.”

„Madame bynajmniej nie jest próbą powrotu do przeszłości, wskrzeszaniem starych wzorów, kultywowaniem stylu, co poszedł do lamusa. Jest to bowiem p a r o d i a. Parodia Bildungsroman, powieści pikarejskiej i autobiografii. Zrozumiał to bardzo dobrze profesor Michał Głowiński, pisząc mi w liście: „ta świadoma siebie, założona z góry tradycjonalność jest swoistą postacią nowatorstwa”.”

„Milczenie było jej sposobem odbycia żałoby, zatrzaśnięcia drzwi za przeszłością.”

„Przeszłość, jakby zrządzeniem sił nadprzyrodzonych, staje na świadka, gdy ją teraźniejszość zbudzi.”

„(…) w językową przeszłość odchodzą konstrukcje, które ostatecznie okazują się gramatycznym balastem.”

„W całej historii myśli niewiele było zmian bardziej głębokich i doniosłych niż te, które pojawiły się, gdy przeciwna zasada zaczęła przeważać, gdy uwierzono, że nie tylko w wielu czy we wszystkich fazach ludzkiego życia istnieją rozmaite doskonałe rzeczy, ale że sama różnorodność jest istotą doskonałości. Szczególnie w sztuce to, co obiektywne, nie polega ani na ustaleniu jakiegoś najmniejszego wspólnego mianownika wrażliwości estetycznej, który jest od wieków udziałem całej ludzkości, lecz raczej na możliwie najpełniejszej ekspresji bogactwa rozmaitości, która aktualnie lub potencjalnie tkwi w całej naturze i w naturze ludzkiej […].”

„W wyobrażeniu PiS współcześni Polacy są społeczeństwem obolałym, pielęgnującym zastarzałą traumę przeszłości, żyjącym w poczuciu krzywdy, głęboko zrośniętym z nabożną tradycją narodową, a przy tym mściwym i zawistnym.”

„Część środowisk wiejskich skupionych wokół Samoobrony docenia program rolny Solidarnej Polski i widzi w nas szansę na budowę formacji konserwatywno-narodowej. Nie wzbraniamy się przed współpracą, o ile nie uczestniczą w niej osoby o aferalnej przeszłości.”

„W statucie naszego związku napisaliśmy, że nawiązujemy do najbardziej postępowych tradycji polskiego ruchu młodzieżowego. To stwierdzenie zobowiązuje. Najbardziej postępowe oznacza przecież organizacje młodzieżowe związane z ruchem robotniczym, a przede wszystkim jego najkonsekwentniejszym nurtem, z partią komunistyczną. Tak więc w naszej ocenie przeszłości harcerskiej obowiązuje nas przede wszystkim punkt widzenia PKK i KZMP.”

„Szanuj matkę i ojca, bo grunt to rodzina,
Dbaj o samego siebie, miej szacunek do życia.
Poszukuj nowych dróg, szczęście za rogiem czyha,
Dbaj o relacje z Bogiem, jakkolwiek go nazywasz.
Szanuj każdy dzień, nie zgub się w narkotykach,
Planuj każdy krok, chaos potrafi zabijać.
Dbaj o swoje imię, nie poniżaj innych,
Szanuj biednych i słabszym nie wyrządzaj krzywdy.
Nie pożądaj żony bliźniego swego nigdy
I nie zarządzaj ciałem, by należało do wszystkich.
Wystrzegaj się grzechów, tak jak nienawiści
I stosuj się do reguł, choć los bywa przykry.
Nie przeliczaj nigdy przyjaźni na cyfry
I nie rozliczaj bliskich za błędy z przeszłości.
Naucz się wybaczać, kochaj ponad miarę.
Szanuj. Doceniaj. Życie jest wielkim darem.”

„Tak więc możliwe byłoby dwojakie poznanie przeszłości; jeden jego rodzaj odnosiłby się bezpośrednio do umysłu odciskającego swe ślady w świecie materialnym, drugi zaś – do świadomości danej osoby czy grupy, dostępnych poznaniu dzięki takim obiektywizacjom; alternatywa ta wynika nie tylko z usytuowania historyka, lecz również z najgłębszej struktury rzeczywistości.”

„Otacza mnie przeszłość, a mój uśmiech wplątuje się w cudze historie. Ja też chcę mieć historię, taką, którą sama mogę kształtować.”

„Idee to córy przeszłości i matki przyszłości, zawsze zaś niewolnice czasu.”

„Dla jednych jesteśmy reakcjonistami, konserwatystami, klerykałami i fanatykami dla innych jesteśmy radykałami, ateuszami, oportunistami. Dla nas te podziały nie istnieją. Jesteśmy konserwatystami prawda, bo uważamy za rzecz konieczną i zdrową pielęgnowanie tradycji, kultury, życia rodzinnego i łączności z polską przeszłością. Ale jesteśmy też postępowcami, bo idziemy śmiało naprzód, bez przesądów odrzucając wszystko, co jest szkodliwe dla narodu.”

„O polskiej historii i o postawie Polaków wyroki wydawali ci, którzy winni byli zakłamania, potwarzy, brutalnego fałszowania historii, wyrzucania ze szkół i uniwersytetów tych, którzy starali się mówić prawdę. Dramatem Polski stawało się to, że monopol na historię, również po roku 1989, uzyskiwali ludzie odpowiedzialni za zbrodnie przeszłości. Gdy czytam panów Barańskiego czy Misiornego, gdy otwieram podręczniki do historii Garlickiego, gdy w „Nie”, „Trybunie” i „Gazecie Wyborczej” dowiaduję się, że Jaruzelski i Kiszczak to ludzie honoru to słyszę chichot Bermana i Andropowa, powtarzających: „To nasze zza grobu zwycięstwo.””

„Uważam, że dorośliśmy już i więcej nie potrzebujemy upewniać się, że mamy własną bogatą przeszłość… potęgi zachodnie opierają swoją dominację polityczną i ideologiczną na wyższości technicznej… więc naszym najważniejszym celem musi być uprzemysłowienie i postęp techniczny. Podobnie jak nasi przodkowie dokonali wiekopomnych rzeczy tworząc dzieła sztuki, tak my mamy obowiązek wykorzystać te wrodzone umiejętności twórcze dla opanowania dla opanowania postępu przemysłowego.”

„Okres Oświecenia to już przeszłość. Teraz żyjemy w epoce Oszustwienia.”

„Reklama jest tekstem kultury, 'który realizuje patrzenie na teraźniejszość jako odkrywanie przeszłości'. Znosi przemijanie, polemizuje z mitem przeszłości jako czymś idyllicznym, lepszym od teraźniejszości.”

„Gdy zaczynałam grać w serialu, miałam 23 lata, a Peggy Olson 20. Przez te 6 lat obie bardzo dojrzałyśmy. Z tego czasu mam wspaniałe wspomnienia i doświadczenia, które pozwoliły mi rozwinąć się jako aktorce. Dzięki Mad Menom mogę spojrzeć w przeszłość i pokusić się o intrygujące porównania. Byłam zupełnie inna w pierwszym sezonie, podobnie jak Peggy. Obie dorosłyśmy i zmieniłyśmy się. Czuję, że zbliżyłyśmy się do siebie. Myślę, że ona staje się coraz bardziej podobna do mnie. Ta młoda dziewczyna przeistacza się w coraz mądrzejszą, silniejszą, pewną siebie i mniej naiwną osobę. Wyrasta na samodzielną kobietę, która wie, czego chce. Jestem z niej dumna.”

„Moja przeszłość to 3/4 mojej teraźniejszości. Więcej marzę niż żyję – a marzę do tytułu.”

„(…) im mniej zaś człowiek wie o przeszłości i teraźniejszości, tym bardziej niepewny staje się jego sąd o przyszłości.”

„Zranienia nosi w sobie każdy z nas. Osoby dotknięte w swej przeszłości złem, wywodzące się z patologicznych środowisk, w których fizyczna i psychiczna przemoc były na porządku dziennym, nie mają trudności z odkryciem osobistej potrzeby wewnętrznego uzdrowienia. Trudniej jest w przypadku tzw. „dobrych rodzin”. Niemniej, doświadczenie codziennego życia pokazuje, że żaden człowiek nie kocha absolutną miłością, a ranić można również w sposób subtelny i nieświadomy, zarówno dla sprawiającego ból jak i osoby krzywdzonej.”

„Chciałbym zrobić film, który opowiadałby o polskiej rzeczywistości, ale rzeczywistości pozbawionej bagażu poprzedniego ustroju. Przy tym założeniu młodzież wydaje się jedynym możliwym bohaterem takiego filmu. Młodzież nie jest zainteresowana przeszłością – ich interesuje to, co dzieje się obecnie. Młodzież chce się bawić i tak nie jest tylko w Ameryce, ale na całym świecie. Byłaby to uniwersalna opowieść o pierwszej miłości, inicjacji seksualnej, rozstaniach i powrotach.”

„Z wyjątkiem problemów terminologicznych, będących zresztą konsekwencją mody na klasykę panującą w przeszłości, znajomość np. filologii klasycznej nie ma najmniejszego znaczenia praktycznego dla uczonego, który nie zajmuje się pracą o wyłącznie lingwistycznym charakterze.”

„Łatwiej się pilnować, żeby nie żyć przeszłością. Wielu ludzi tylko pozornie żyje tu i teraz, w rzeczywistości są mieszkańcami odległych czasów. Jedni żyją pięć lat temu, inni dwadzieścia albo nawet pięćdziesiąt.(…) Człowiek jest wtedy tak zajęty rozpamiętywaniem, że teraźniejszość przechodzi mu koło nosa.”

„Prawdę mówiąc myślę o zakończeniu kariery, ale nie przez ostatnią porażkę – mam świadomość swojego wieku. Jestem już prawdziwym weteranem wagi ciężkiej. Czasami również przypominają o sobie stare kontuzje, jakich doświadczyłem w przeszłości. Mam jednak nadzieję, że zostało mi jeszcze trochę czasu i to gdzieś koło roku, później pozostawiam to woli bożej.”

„W wychowaniu narodowym mężczyzn patriotyzm nie wystarcza. Muszą oni za młodu nawykać, w odpowiednim wiekowi swemu zakresie, do systematycznego obejmowania całości życia narodu, całokształtu jego zadań, spraw i celów, do umiejętności rozwiązywania węzłów i sprzeczności życia publicznego, muszą nadto mieć tę głęboko zakorzenioną w duszy świadomość, że Ojczyzna – to gmach realny, który nieustannie planem budować i wznosić należy, że nie wolno nic trwonić z dorobku przeszłości, lecz trzeba go w każdym pokoleniu pomnażać. W ten sposób młodzież ma zawczasu rozwijać w swej duszy zarówno poczucie przyszłej za całość dóbr narodowych odpowiedzialności, jak i uczucia gospodarcze względem własnego kraju. Spadkobierca spuścizny ojczystej i późniejszy odpowiedzialny jej gospodarz innym okiem i z innym uczuciem patrzeć musi na czekające go w przyszłości dziedzictwo, niż widz postronny, dla którego jest ono tylko podmiotem spostrzeżeń.”

„Przeszłość potrafi nas dopaść znienacka, nawet jeśli przez całe życie staraliśmy się o niej zapomnieć.”

„Nie zwracano się do nas o żadne gwarancje dla Arafata. Nie zamierzamy dawać żadnych gwarancji, ponieważ w przeszłości, ilekroć Arafat wyjeżdżał, było to zawsze zapowiedzią fali terroru.”

„Wyrokiem Opatrzności Bożej Francja jest naszym najbliższym sąsiadem i, mam nadzieję, na zawsze pozostanie z nami w przyjaźni. Zapewne w przeszłości zachodziły nieporozumienia i pojawiały się rozbieżności zdań, lecz żywię głębokie przekonanie, że tego rodzaju spory zostały zażegnane i zapomniane. Ufam, że przyjaźń i podziw, jakimi wszyscy darzymy francuski naród oraz jego chwalebną tradycję, w najbliższej przyszłości przerodzą się w uczucie sympatii i przywiązania łączącego narody obu krajów.”

„Narrator jest oczywistym autoportretem, ale z dość odległej przeszłości, i autor nie zawsze utożsamia się z wypowiedziami, a tym bardziej z niektórymi godnymi ubolewania postępkami tamtego młodego człowieka.”

„Patrzymy na Indie z zupełnie nowym nastawieniem. Pakistan decydując się na zmianę swojego stanowiska, które zajmował przez ostatnie 40 lat, oraz pozwalając na liberalizację handlu z Indiami, wysyła bardzo wyraźny komunikat: jesteśmy chętni ruszyć naprzód i nie pozostawać zakładnikami przeszłości.”

„Znalazłem w naszej historii, argumenty na rzecz naszego quebeckiego nacjonalizmu, to odkrycie tego, że mamy przeszłość i kulturę. A teraz historia jest tym czego najbardziej potrzebujemy.”

„Mam tylko jedno życzenie. Chciałbym, by moje akta osobowe gromadzone przez SB były pierwszymi – i ostatnimi, które zostaną publicznie otwarte. Policja polityczna w komunistycznym państwie złamała kręgosłupy moralne wielu osób. Szantażem, strachem, prowokacją, biciem. Nie z każdym udało się to zrobić tak łatwo jak ze mną, ale skutki musiały być równie opłakane. Przez ostatnie 12 lat każdy z tych ludzi starał się zapomnieć o przeżytym dramacie. O tym, że czynił zło swoim najbliższym – sam żyjąc w poczuciu, iż padł ofiarą gwałtu. Dziś każda z tych osób czeka na sądny dzień – gdy otwarcie kartoteki rozbije krąg jej znajomych, czasem rodzinę, uczyni z niej banitę. Rozumiem, że aparat administracyjny państwa powinien wiedzieć, jaka jest przeszłość urzędnika na wysokim szczeblu, któremu powierza się informacje szczególnej wagi. Jakie jednak będą korzyści z tych paru pręgierzy hańby, w imię których jesteśmy gotowi dewastować różne więzi społeczne?
Wszystkich, którym wyrządziłem krzywdę – także tych, którzy po przeczytaniu tego tekstu nigdy już nie wyciągną do mnie ręki – gorąco przepraszam. W tej chwili nie jestem w stanie zrobić więcej.”

„W ciągu ubiegłych lat nagromadziło się w życiu Polski wiele zła, wiele nieprawości i bolesnych rozczarowań. Idee socjalizmu, przeniknięte duchem wolności człowieka i poszanowania praw obywatela, w praktyce ulegały głębokim wypaczeniom. Słowa nie znajdowały pokrycia w rzeczywistości. Ciężki trud klasy robotniczej i całego narodu nie dawał nam oczekiwanych owoców. Wierzę, towarzysze i obywatele głęboko, że te lata minęły bezpowrotnie w przeszłość.”

„Nigdy bóg nie zlepił przeszłości i teraźniejszości
tak ciężkim klejem
jaki wszędzie w powietrzu
wdychałem tam nad Wisłą”

„Jeśli skończymy z rozpamiętywaniem przeszłości i przestaniemy grać ofiary, staniemy się panami naszego losu.”

„Jedynie niewielka część społeczeństwa się wzbogaciła. Zdecydowana większość mieszkańców Chin nadal zarabia bardzo słabo. W przeszłości, biednych nie obchodziła demokracja. Ale to się na szczęście zmieniło. Ludzie zdają sobie sprawę, że na ich ubóstwo wpływa w dużej mierze system społeczny w Chinach.”

„Przeszłość ludzi, myśli Johan. Są w niej zakotwiczeni, przykuci łańcuchami, jest wmurowana w ich pamięć.”

„Historia naszego kraju nie składa się wyłącznie z sukcesów i zwycięstw. Istnieją w niej także pewne, że tak powiem, wstydliwe elementy. Takie choćby, jak nasz udział w II wojnie światowej i przegrana pod Iwo Jimą. Tego rodzaju epizody po prostu się przemilcza. W szkołach nie wspomina się ani słowem o Iwo Jimie. Skutek jest taki, że kolejne pokolenia wyrastają w kompletnej niewiedzy na temat tego, co działo się na świecie zaledwie kilkadziesiąt lat temu. Dlatego właśnie takie filmy, jak Listy z Iwo Jimy są potrzebne, by otworzyć ludziom oczy, by przekazać im prawdę. Podczas kampanii promocyjnej w Japonii miałem okazję spotkać się z uczniami szkół średnich. Zachęcałem ich do nauki historii, bo to najlepszy sposób na to, by nie powtarzać błędów z przeszłości.”

„(…) taniec życia nie odbywał się wczoraj ani nie będzie się odbywał jutro, lecz właśnie tutaj, w nieruchomym punkcie teraźniejszości. To prosta i oczywista prawda, ale trudna do przyjęcia, bo sentymentalizujemy przeszłość i pławimy się w niej, z trudem znosimy teraźniejszość i w każdej chwili, gdy nie śpimy, marzymy o przyszłości.”

„Śmieszne, jak czasami blisko jest przeszłość. Wydaje się, że wystarczy wyciągnąć rękę, żeby jej dotknąć. Tylko… Tylko kto by chciał?”

„Znany z przeszłości związek zawodowy skupiony wyłącznie na doraźnych kwestiach nie odpowiada wymaganiom dnia dzisiejszego (…).
Starania każdego związku, aby zachować swą niezależność i odrębność od innych organizacji związkowych, prowadzą do narastania uwikłań prawnych, coraz większej niezgody, konfliktów i ostatecznego rozłamu (…).
Trzeba nauczyć związkowców (…), że ruch na rzecz praw pracowniczych to coś więcej, nieskończenie więcej, niż dążenie do niewielkiego wzrostu płac; że to coś więcej niż strajk niezbędny do jego osiągnięcia; że choć ów ruch wiąże się ze wszelkiego rodzaju działaniami, które mogą poprawić warunki pracy jego członków – to jego wyższym celem jest obalenie kapitalistycznego systemu prywatnej własności narzędzi pracy, zniesienie niewolnictwa opartego na niskich płacach oraz osiągnięcie wolności całej klasy robotniczej – a w istocie całej ludzkości.”

„Uważam, że to, co się zdarzyło, nie znika. Ciągle istnieje. Może po prostu lepiej rozumiem świat, gdy wyobrażam sobie wszystko równolegle. Dlatego przeszłość jest dla mnie bardzo ważna.”

„Rynek to są żarty! Rynek to już przeszłość. Z tego musicie szybko zdać sobie sprawę! Od stu lat prawdziwy rynek znika. Sto lat temu brytyjskie sądy przyznały korporacjom taką podmiotowość prawną, jaką mają ludzie. Potem to poszło dalej. Dziś korporacjom wolno dużo więcej niż mnie albo panu i są dużo lepiej chronione przez prawo. A przy tym prawo wymusza na nich patologiczne działanie. Mają obowiązek maksymalizować zyski. To jest ich najważniejszy cel. Gdyby człowiek tak się zachowywał, uznalibyśmy to za patologię. Co więcej, korporacje zostały skazane na hipokryzję. Mogą robić coś dobrego dla innych tylko wtedy, kiedy to służy tworzeniu ich wizerunku. I co jeszcze gorsze, ten styl korporacyjnego, zakłamanego, skrajnie interesownego myślenia zaraża zwykłych ludzi.”

„W Polsce, której 22. rok oczekujemy, nie powinno być kompromisów z odbiciem lustrzanym Jaruzelskiego, tym bardziej obawy, że stanie w pobliżu polskiego sztandaru, który przez jemu podobnych do 1989 r. musiał „ukrywać się” w Londynie.”

„Przeszłość to tylko nasza wyobraźnia, a wyobraźnia potrzebuje tęsknoty, wręcz karmi się tęsknotą.”