Cytaty na temat znalezienie (1636 cytatów, strona 16)

„Byłam na dole, w kuchni. Czytałam stary numer Harper's Magazine, który znalazłam w szafce. Nie jestem pewna czy byłam tam czy w jadalni. (…) Kiedy Bridget otwierała mu [Andrewowi Bordenowi] drzwi byłam na schodach… Na górze byłam krótko; zaniosłam tylko ubrania i przyszyłam pętelkę do rękawa. Nie sądzę, żebym spędziła tam więcej niż pięć minut. Nie wiem, co powiedziałam. Odpowiadam na tyle pytań, że wszystko mi się pomieszało. Przedstawiam panu wszystko tak, jak zapamiętałam.”

Lizzie Borden (1860–1927)

podczas przesłuchania prowadzonego przez prokuratora okręgowego Hoseę M. Knowltnona
Źródło: Shelley Klein, Największe zbrodniarki w historii, wyd. Muza SA, Warszawa, 2006, ISBN 83-7319-854-7, tłum. Barbara Gutowska-Nowak, s. 20

O historii , O czytaniu , Pytanie

„Ich nie trzeba prowokować. To są pożyteczni idioci Moskwy od dawna przecież, tylko oni tego nie rozumieją. Oni są takimi idiotami pożytecznymi a rebours, poprzez to właśnie, że bardzo odgrywają taką role, jaką Rosja oczekuje. Bo Rosja nie oczekuje w Polsce na kogoś, kto będzie wobec Rosji takim kimś w rodzaju wasala czy czegoś takiego. Rosja oczekuje, że Polska będzie się jej bać – to jest dzisiaj jej oczekiwanie. Rosjanie mają świadomość, że oni w Polsce nie znajdą kolaborantów. Natomiast chcą – bo to jest dla Rosji marzenie, że świat się ich boi, sąsiedzi się ich boją. I Kaczyńscy, ten obóz się Rosji boi, wręcz histeryzuje na dźwięk, na widok Rosji. I w tym sensie odgrywa taką pożyteczną z rosyjskiego punktu widzenia rolę pożytecznego idioty.”

Roman Kuźniar (1953) polski politolog

odpowiedź na pytanie czy Rosja prowokuje PiS.
Źródło: rmf24.pl http://www.rmf24.pl/tylko-w-rmf24/wywiady/kontrwywiad/news-roman-kuzniar-pis-to-pozyteczni-idioci-moskwy,nId,598457, 18 kwietnia 2012

O świecie , O idiotach , Sens

„Człowiek dla samego siebie jest o wiele więcej skomplikowaną i o wiele trudniejszą do wytłumaczenia istotą niż dla innych, bo ma przed sobą cały świat wewnętrzny, dla tych innych niedostrzegalny i tym samym poniekąd nie istniejący. Gubimy się we własnej duszy, nie umiejąc ani określenia, ani nazwy znaleźć dla rozmaitych jej składników, nie wiedząc, że w jej głębi drzemią instynkty zdolne w odpowiedniej chwili nad całym naszym jestestwem zapanować. I czasami jeden fakt, jedno spostrzeżenie w wewnętrznym świecie jak błyskawica oświetla wnętrze naszej własnej duszy, pozwala nam dojrzeć w niej pierwiastki, o których nigdyśmy nie myśleli i istnienia ich nigdy nie przypuszczali.”

Roman Dmowski (1864–1939) polski polityk

Źródło: Podstawy polityki polskiej (drukowane w „Przeglądzie Wszechpolskim” w 1905, a następnie w trzecim wydaniu Myśli nowoczesnego Polaka, 1907)

O świecie , O duszy , O myślach , O myśleniu

„Jesienią 1942 r., najwyższe władze ZSRR zdecydowały podjęcie boju o Stalingrad; w jego wyniku miasto zostało niemal starte z powierzchni ziemi. Trudno uwierzyć, ale ani w radzieckiej wielotomowej historii drugiej wojny światowej, ani w naszej encyklopedii II wojny, ani w innych dostępnych masowemu czytelnikowi opracowaniach nie znajdziemy jednego słowa o wielkości strat materialnych i ludzkich tego miasta, które miało 450 tysięcy mieszkańców. Są tylko straty niemieckie: liczby rozbitych dywizji, wyeliminowanych z walki żołnierzy, zdobytego sprzętu. Jakby nikogo cena tej bitwy – straty ludzkie i materialne – nie obchodziła. Jakby ważny był tylko sam fakt zwycięstwa przybliżającego koniec wojny. Nie podzielam takiego stanowiska. Straty powstańczej Warszawy obchodzą mnie i bolą, ale przecież nie można wszystkiego sprowadzać do jednego tylko czynnika. Tak jak nikt, oceniając polską działalność partyzancką, która we wszystkich publikatorach ma tak znakomitą prasę, nie spróbował nawet obliczyć, ile kosztowała ona ludność cywilną wsi polskich i jaki był stosunek między stratami Niemców a naszymi. Tak jak nikt nie potępia akcji na Kutscherę, za którą przyszło nam zapłacić życiem 300 rozstrzelanych więźniów Pawiaka. Jakże nierówną miarę można przykładać do podobnych w swej tragicznej wymowie wydarzeń! Jak dowolne są kryteria oceny różnych bitew tej samej wojny światowej! Tak samo jak na walkę wrześniową, partyzantkę, akcje bojowe podziemia, również na Powstanie Warszawskie trzeba spojrzeć biorąc pod uwagę i zestawiając różne czynniki, niczego nie eliminując. W procesie historycznym, w procesie długiego trwania, liczą się bowiem także wartości. Czasem nie tylko się liczą – decydują.”

Tomasz Strzembosz (1930–2004) polski historyk

Refleksje o Polsce i Podziemiu 1939–1945
Źródło: s. 126–127

O wojnie , O historii , O stracie , O czasie

„Noszę w sobie Twoje serce
W sobie znajdziesz cząstkę mnie
A już nie potrzebny więcej
Stąd odejdę kiedy chcesz”

Michał Wiśniewski (1972) polski wokalista i autor tekstów

Spooko
Źródło: utwór Fabienne

O odejściu , Serce

„To, co działo się wtedy w Polsce, odbierałam w sposób zapośredniczony. I to niezależnie od faktu, że dotyczyło to moich bliskich, przyjaciół i żydowskiej części mojej rodziny, która zdecydowała się wtedy na emigrację; jedynej rodziny, która została mi z gałęzi mojego ojca, czyli ciotki i jej bliskich. Wielu moich znajomych trafiło do więzienia, ale w marcu, kiedy się tam znaleźli, przeżywałam jeszcze w Czechach euforie Praskiej Wiosny. Stała się ona dla mnie, podobnie jak dla Czechów i Słowaków, przeżyciem pokoleniowym. Praska Wiosna i jesień po sowieckiej inwazji wojsk układu warszawskiego były ogromnie ludycznym wybuchem swobody, wręcz karnawałem, jak to ujął Kundera.”

Agnieszka Holland (1948) polska reżyserka i scenarzystka

o Praskiej Wiośnie.
Źródło: Michał Hernes, dla Stopklatki: co się stało z naszą tolerancją?, stopklatka.pl, 18 lutego 2013 http://stopklatka.pl/-/42242296,holland-dla-stopklatki-co-sie-stalo-z-nasza-tolerancja-?page=3Holland

O wiośnie , Jesień

„Gdy podejmujemy zagadnienie ogólnych form zjawisk ekonomicznych, ich prawidłowości, czy też, gdy usiłujemy znaleźć klucz do ich zrozumienia, oznacza to zarazem że ipso facto traktujemy je jako coś co trzeba odkryć, jako cel poszukiwań, jako „niewiadomą”, którą chcemy sprowadzić do tego, co jest stosunkowo „wiadome”, tak jak to czyni każda nauka z przedmiotem swych badań. Jeśli uda nam się odkryć określony związek przyczynowy między dwoma zjawiskami, problem nasz jest rozwiązany pod warunkiem, że zjawisko, które w związku tym gra rolę „głównej przyczyny”, nie jest zjawiskiem ekonomicznym. Uczyniliśmy wówczas wszystko, co w danym przypadku możemy uczynić jako ekonomiści, a resztę musimy pozostawić innym naukom. Jeśli jednak ta „główna przyczyna” sama, ze swej strony, ma charakter ekonomiczny, wówczas musimy kontynuować nasze badanie, dopóki nie dojdziemy do przyczyny nieekonomicznej.(…) Zadaniem naszym będzie zawsze przedstawić ogólne formy związku przyczynowego, który wiąże fakty ekonomiczne z danymi nieekonomicznymi. Doświadczenie uczy, że jest to możliwe.”

Joseph Schumpeter (1883–1950) ekonomista amerykański pochodzenia austriackiego

Źródło: Teoria rozwoju gospodarczego, PWN, Warszawa 1960, s. 4–5.

O poszukiwaniu , O grach , O zrozumieniu , O charakterze

„Osiem lat temu śpiewałam we Wrocławiu Gildę w „Rigoletcie”. Po premierze wylądowałam w szpitalu na dziesięć dni z zapaleniem płuc. To był największy koszmar, jaki przeżyłam – mimo choroby spróbować dośpiewać do końca. Ostatnio w Londynie wydarzyła się podobna sytuacja. Był to podczas spektaklu „Napoju miłosnego” Donizettiego, w którym brałam udział. W przerwie baryton zapowiedział, że jest chory i nie panuje nad tym, co robi. Organizatorzy zadzwonili po jego dublera, ale miał wyłączoną komórkę i nie mogli go znaleźć. Przerwa przedłużyła się prawie do godziny. Wtedy ściągnęli innego śpiewaka, który od dwóch dni był w Londynie na próbach innego spektaklu. Kiedy do niego zadzwonili bronił się, że ostatni raz wykonywał tę partię piętnaście lat temu, poza tym jest zmęczony. Ubłagali go jednak i przyszedł z pulpitem prosto na scenę, tak jak stał.”

Aleksandra Kurzak (1977)

Źródło: Magdalena Talik, Iść za głosem, Kulturaonline, 22 grudnia 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/izgl.htm

O chorobach , O śpiewie

„Niepokoi nas swoista dyskryminacja katolickich środków przekazu, w szczególności zasłużonej Telewizji Trwam, dla której nie znalazło się miejsce na cyfrowym multipleksie, rzekomo z powodu niespełnienia niezbędnych warunków formalnoprawnych. Wzniosłe hasła o wolności słowa dla wszystkich nie znajdują odzwierciedlenia w rzeczywistości. A przecież Telewizja Trwam przekazuje treści służące prawdziwemu dobru człowieka i narodu. Prowadzi wielkie dzieło ewangelizacji, uczy wierności Bogu i Ojczyźnie, szacunku dla ludzi inaczej myślących. Warto podkreślić, że z tym przesłaniem dociera do szerokich rzesz naszych rodaków żyjących za granicą.”

Stanisław Dziwisz (1939) polski duchowny katolicki, sekretarz Jana Pawła II, arcybiskup krakowski

Źródło: Hierarchowie bronią TV Trwam, stefczyk.info, 7 czerwca 2012 http://www.stefczyk.info/wiadomosci/polska/dziwisz-broni-tv-trwam

O Bogu , O ludziach , O rzeczywostości , O wolności

„Wierzę, że osoba, która kupi tą filiżankę zrozumie przekaz z niej płynący: „Jezus kocha Cię”. Kocha takim, jakim jesteś i to jest najważniejsze. Musimy mu ufać, że pewnego dnia znajdziemy się w miejscu, gdzie nie będzie bólu i cierpienia. Nie będzie tam też miejsca dla choroby nowotworowej.”

Leandro Vissotto Neves (1983) siatkarz brazylijski

o namalowanym przez niego napisie na filiżance: „Jesus loves you”, w ramach akcji charytatywnej Fundacji „Herosi”.

O chorobach , O sporcie , O cierpieniu , Kochać się

„Trudno znaleźć dwie bardziej przeciwstawne koncepcje religijne, które wyrastają pozornie ze wspólnego pnia. Ci spośród katolików, którzy wierzą w bajkę o wspólnym pniu chrześcijańskiego drzewa, z którego wyrastają gałęzie kolejnych wyznań – katolickiej, luterańskiej, zwinglańskiej, kalwińskiej, anglikańskiej itd. – zapominają, że odłamy protestantyzmu powstały w wyniku rebelii wymierzonej w jedność Kościoła założonego przez Jezusa Chrystusa. Słyszy się, dziś należy szukać tego co łączy, a nie tego co dzieli… Ale co może łączyć katolika z protestantem? Gdzie istnieje płaszczyzna realnego porozumienia dogmatycznego?”

Józef Sebastian Pelczar (1842–1924) biskup przemyski, założyciel Zgromadzenia Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego, święty Kościoła Katolic…

Źródło: „Zawsze Wierni” 1/2007.

O zapominaniu , Chrystus

„Odkryłem, że moim powołaniem jest być mężem, a potem ojcem. Był taki moment podczas koncertu Acidów w Rzeszowie, kiedy to wszystko do mnie dotarło. W połowie występu zapytałem siebie: „Co ja tutaj robię?”. Zaraz potem odszedłem od zespołu. Stwierdziłem, że nie muszę nigdzie jeździć ani za niczym gonić, aby znaleźć w życiu szczęście. Odkryłem, że ono czeka na mnie w domu. Uznałem, że zdecydowanie bardziej wolę być przy mojej żonie, pić z nią kawę w kuchni. Odkryłem, że są ważniejsze rzeczy niż nawet najlepszy zespół. Teraz, z Arką, mamy ten komfort, że na koncerty podróżujemy całą rodziną. Wcześniej nie było mnie przez dziewięć miesięcy w domu.”

Robert Friedrich (1968) polski gitarzysta, pseud. Litza (Acid Drinkers, Arka Noego)

o odejściu z Acid Drinkers.

O kobietach , O szczęściu , O rodzinie , O podróżowaniu

„Powiedziałeś: "Pojadę do innej ziemi, nad morze inne.
Jakieś inne znajdzie się miasto, jakieś lepsze miejsce.
Tu już wydany jest wyrok na wszystkie moje dążenia
i pogrzebane leży, jak w grobie, moje serce.
Niechby się umysł wreszcie podźwignął z odrętwienia.
Tu, cokolwiek wzrokiem ogarnę,
ruiny mego życia czarne
widzę, gdziem tyle lat przeżył, stracił, roztrwonił".

Nowych nie znajdziesz krain ani innego morza.
To miasto pójdzie za tobą. Zawsze w tych samych dzielnicach
będziesz krążył. W tych samych domach włosy ci posiwieją.
Zawsze trafisz do tego miasta. Będziesz chodził po tych samych ulicach.
Nie ma dla ciebie okrętu - nie ufaj próżnym nadziejom - nie ma drogi w inną stronę.
Jakeś swoje życie roztrwonił
w tym ciasnym kącie, tak je w całym świecie roztrwoniłeś.”

Constantinos P. Cavafis (1863–1933) poeta grecki

O morzu , O życiu , O domu , Serce

„Miłość to za skromne słowo, nie uważa pan? Mam przyjaciółkę w Fern Tree, która uczy gry na fortepianie. Ona jest bardzo muzykalna, a mnie słoń na ucho nadepnął. Ale pewnego dnia ta przyjaciółka powiedziała mi, że każdy pokój ma swoją nutę. Trzeba ją tylko znaleźć. Zaczęła przebierać palcami po klawiszach, tam i z powrotem, i nagle jedna nuta powróciła do nas, po prostu obiła się od ścian, uniosła nad podłogą i wypełniła cały pokój takim jakimś doskonałym pomrukiem. Pięknym dźwiękiem. Było to tak, jak gdyby rzucił pan śliwkę, a ona wróciła by do pana całym sadem. Nie uwierzyłby pan w to, panie Evans. To takie dwie kompletnie różne rzeczy, nuta i pokój, a jakoś się znalazły. Ten dźwięk brzmiał… dobrze. Nie mówię jak idiotka? Czy sądzi pan, że właśnie to mamy na myśli, mówiąc o miłości? Taką nutę, która do nas powraca? Która znajduje pana nawet wtedy, kiedy nie chce pan zostać odnaleziony? Że pewnego dnia znajduje pan kogoś, a potem wszystko czym ten człowiek jest, powraca do pana jakimś dziwnym pomrukiem? Który pasuje. Jest piękny. Nie potrafię dobrze wytłumaczyć, o co mi chodzi, prawda? Nie jestem zbyt elokwentna. Ale tacy właśnie byliśmy, Jack i ja. Właściwie się nie znaliśmy. Nie wiem, czy wszystko w nim mi się podobało. Pewnie miał w sobie coś, co mnie irytowało. Ale ja byłam tym pokojem, a on tą nutą, i teraz Jacka nie ma. I wszędzie panuje cisza.”

Richard Flanagan (1961) pisarz i reżyser australijski

O ciszy , O prawdzie , O myślach , O myśleniu

„Widok tego patetycznego samotnika-ślepca, z matką pod dziewięćdziesiątkę, wprzęgniętych w te aeroplanowe zabiegi… Najgorsze, że on jakoś się nadaje do tego… I nie wątpię, że otrzyma Nobla. Niestety, niestety… tak, on zaistniał jakby umyślnie w tym celu. Jeśli kto, to Borges! Jest to literatura dla literatów, jakby specjalnie pisana dla członków jury, jest to kandydat akurat, jak trzeba, abstrakt, scholastyk, metafizyk, dość nieoryginalny, żeby znaleźć drogę już utorowaną, dość oryginalny w swojej nieoryginalności, żeby stać się nowym i nawet twórczym wariantem czegoś znanego i uznanego. I kuchmistrz prima! Kuchnia dla smakoszów!

Nie mam najmniejszej wątpliwości, że odczyty Borgesa "o istocie metafory" i inne, tegoż autoramentu, będą należycie fetowane. Gdyż to też będzie akurat, jak trzeba: zimne ognie sztuczne, fajerwerki inteligencji inteligentnie wyinteligentionej, piruety myśli retorycznej i martwej, która nie jest zdolna podjąć żadnej idei żywotnej, myśli zupełnie zresztą nie zainteresowanej myśleniem "prawdziwym", świadomie fikcyjnej, układającej sobie na boczku swoje arabeski, glossy, egzegezy, konsekwentnie ornamentacyjnej. Ba, ale metier! Literacko bezbłędne! Ale kuchmistrz! Cóż w większy entuzjazm może wprowadzić literatów czystej krwi, niż tej literat bezkrwisty, literacki, werbalny, nie widzący, nie widzący niczego poza tymi swoimi kombinacjami mózgowymi?”

Witold Gombrowicz (1904–1969) pisarz polski

Dziennik 1961-1966

O inteligencji , O literaturze , O matce , O myślach

„Co to ma znaczyć? - zawołał Woland. - Dlaczegoś sobie pozłocił wąsy? I po kiego diabła ci ta muszka, skoro nie masz nawet spodni?
-Spodnie nie obowiązują kota, messer – niezmiernie z siebie zadowolony odpowiedział kocur. - Może polecisz mi, messer, włożyć jeszcze buty? Koty w butach występują jedynie w bajkach, messer. Ale czy zdarzyło ci się kiedykolwiek widzieć na balu kogoś, kto by nie był w muszce? Nie chciałbym znaleźć się w ośmieszającej sytuacji ani ryzykować, że zostanę wyrzucony za drzwi. Każdy przystraja się, jak może. Weź pod uwagę, messer, że to, co powiedziałem, odnosi się także do lorgnon!
-Ale wąsy?…
-Nie rozumiem – oschle zaprotestował kocur – dlaczego Azazello i Korowiow, goląc się dzisiaj, mogli się posypać białym pudrem, i w czym biały puder jest lepszy od złotego? Upudrowałem sobie wąsy, i to wszystko! Co innego, gdybym się ogolił! Ogolony kot to rzeczywiście shocking, zgoda, zawsze to przyznam. Ale w ogóle – głos kota zadrżał z obrazy – widzę, że robi się tu jakieś osobiste wycieczki pod moim adresem, widzę też, że staje przede mną poważny problem – czy aby powinienem iść na bal?”

Michaił Bułhakow książka Mistrz i Małgorzata

The Master and Margarita

O kotach , O problemach , Obraz , O butach

„Jak raz, na początku trafi się do jakiejś szufladki, rzadko znajdzie się sposób, żeby wspiąć się wyżej.”

Philip Zimbardo (1933) psycholog amerykański

„Następnie, zupełnie nie wiadomo dlaczego, znalazł się na widowni teatru. Pod wyzłacanym sufitem gorzały kryształowe żyrandole, a na ścianach kinkiety. Wszystko było tak, jak powinno być w niewielkim, ale bogatym teatrze. Była zasłonięta aksamitną kurtyną scena, na ciemnowiśniowym tle kurtyny lśniły niczym gwiazdy powiększone wizerunki dziesięciorublówek, była też budka suflera, a nawet publiczność.”

Michaił Bułhakow (1891–1940) pisarz rosyjski

„Znajdujemy w życiu to, czego szukamy", powiedział kiedyś do niej ojciec. I miał rację: jeśli szukasz w życiu szczęścia, znajdziesz szczęście, jeśli szukasz nieufności, zazdrości i nienawiści, to znajdziesz nieufność, zazdrość i nienawiść.”

Alexander McCall Smith (1948) pisarz Zimbabwe

Full Cupboard of Life/In the Company of Cheerful Ladies

O nienawiści , O szczęściu , O zazdrości

„Nie pojmuję, jak można nie palić, kto nie pali, dobrowolnie pozbawia się, że tak powiem, najlepszej cząstki życia, w każdym razie wielkiej przyjemności. Budząc się już się cieszę, że w ciągu dnia będę mógł palić, a przy jedzeniu znów się na to cieszę, a nawet mogę powiedzieć, oczywiście z pewną przesadą – że jem tylko po to, aby później zapalić. Ale dzień bez tytoniu byłby dla mnie szczytem szarzyzny, byłby dniem zupełnie pustym i bez żadnego powabu, a gdybym musiał sobie rano powiedzieć:dzisiaj nie ma nic do palenia-sądzę, że nie znalazłbym wcale odwagi, żeby wstać, słowo daję, że zostałbym w łóżku.”

Thomas Mann (1875–1955) prozaik niemiecki, noblista

O jedzeniu , O przyjemności

„Izolacja przykroiła mnie na swój obraz i podobieństwo. Obecność drugiej osoby - jakiejkolwiek osoby - opóźnia natychmiast mój proces myślenia i podczas gdy normalnego człowieka kontakt z innymi pobudza do rozmowy i wyrażenia czegoś, na mnie ten kontakt działa paraliżująco, jeśli tak można rzec. Będąc sam, jestem zdolny wymyślić różne dowcipne powiedzenia, odpowiedzieć szybko na to, czego nikt nie powiedział, błysnąć inteligentną towarzyskością wobec nikogo. Ale to wszystko znika, gdy znajdę się w czyjejś obecności: znika inteligencja, nie potrafię mówić i po jakichś piętnastu minutach odczuwam jedynie senność. Tylko moi wyimaginowani i widmowi przyjaciele, tylko moje rozmowy prowadzone z nimi w marzeniach są dla mnie realne i znaczące, pobudzają mój umysł, który odbija się w nich niczym w lustrze.
Ciąży mi zresztą wszelka myśl o zmuszaniu się do kontaktu z innymi. Zwykłe zaproszenie na obiad z przyjacielem budzi we mnie trudny do określenia niepokój. Myśl o jakimś obowiązku towarzyskim - pójściu na pogrzeb, rozmowie z kimś na jakiś temat w biurze, udaniu się na dworzec po kogoś, znanego czy nieznanego - sama ta myśl już mi zakłóca dzień, a niekiedy nawet w przeddzień już się trapię, źle śpię, gdy tymczasem samo zdarzenie nie ma żadnego znaczenia i nie usprawiedliwia niczego. I to zawsze się powtarza, nigdy nie mogę się tego oduczyć.
"Moje obyczaje skłaniają mnie ku samotności, a nie ku ludziom": nie wiem, czy to Rousseau, czy Senancour powiedział. Ale był to ktoś w moim rodzaju, choć chyba nie mogę powiedzieć, że z mojej rasy.”

Fernando Pessoa książka Księga niepokoju

The Book of Disquiet

O inteligencji , O myślach , O myśleniu , O samotności

„Choćby otaczał nas ocean zła, będą z niego wystawać zielone i żyzne wysepki. Widać je, są na horyzoncie. Nawet najgorsza sytuacja, jeżeli w niej się znajdziemy, rozkłada się na czynniki pierwsze, a wśród nich będą takie, których można się uchwycić, jak gałęzi krzaka rosnącego na brzegu, aby stawić opór wirom ściągającym na dno. Ta szczelina, ta wyspa, ta gałąź utrzymują nas na powierzchni istnienia.”

Ryszard Kapuściński książka Jeszcze dzień życia

Another Day of Life

„Krzyknąłem, że nie jestem ani pisarz, ani członek czegokolwiek, ani metafizyk, czy eseista, że jestem ja, wolny, swobodny, żyjący… Ach, tak, odrzekli, jesteś więc egzystencjalistą.

Ale nagość moja, transoceaniczna, stamtąd, z pampy, nagość, która była mi potrzebna do miłości mojej z Argentyną (wbrew memu wiekowi!) nie pozwalał mi nie być z nimi obnażającym. Wytworzyła się nieprzyzwoitość. Z jakimż zażenowaniem te tuzy przyjmowały mój wzrok namiętnie naiwny, dobierający się do nich poprzez ubranie… śmiertelna dyskrecja, dyskretna melancholia, zgaszenie taktowne, odpowiadały mojemu żądaniu stamtąd, z peryferii świata, z ojczyzny Indian. Ubrani od stóp do głowy, opatuleni, choć maj przecież, z twarzami wystylizowanymi przez fryzjerów… a każdy miał w kieszonce mały posążek, zupełnie nagi, by mu się przypatrywać okiem znawcy. Panuje skromność i rozwaga. Nikt nie narzuca się nikomu. Każdy robi swoje. Produkują i funkcjonują. Kultura i cywilizacja. Uwięzieni w stroju, ledwie się mogą ruszać, podobni do owadów posmarowanych czymś lepkim. Kiedy zacząłem zdejmować spodnie powstał popłoch, dawaj drała drzwiami i oknami. Pozostałem sam. Nikogo nie było w restauracji, nawet kucharze uciekli… dopierom wtedy się spostrzegł, że co to, na Boga, co robię, co ze mną… i skrzywiony stałem z nogawką jedną na nodze, drugą w ręku.

Wtem Kot wchodzi z ulicy i widząc mnie tak stojącego pyta ze zdumieniem: - Co ty, zwariowałeś? Mnie wstyd i chłodno, odpowiadam, że tak trochę zacząłem się obnażać, a wszystko uciekło. Mówi: - Oszalałeś, tobie się w głowie pomieszało, gdzie by tu kto się twojej nagości przestraszył, przecie na całym świecie nie znajdziesz takiego zdzierania szat, jak tutaj… czekaj, na królików trafiłeś, ale ja ci sproszę lwów takich, że choćbyś goły na stole tańczył, ani mrugną! Stanął tedy zakład między nami, zakład szlachecki i polski (bo ja z Kotem nie po argentyńsku a po polsku się czułem, bo tę babkę wspólną mieliśmy), i nie dzisiejszy, chyba tak z końca zeszłego stulecia. No, dobra! Sprosił kogo trzeba, intelekty najbrutalniej obnażające, ja nic, aż kiedy już do wetów przyszło, zaczynam portki zdejmować. Zwiali, grzecznie przeprosiwszy, że niby czas na nich! Więc Leonor Fini i Kot do mnie mówią: - Jakże to, nie może być żeby oni się przestraszyli, przecie intelekty wyspecjalizowane w tym mają! Mnie ciężko bardzo i źle na duszy, smutek mnie zżera, mało brakowało a byłbym się gorzko rozpłakał, ale mówię: - Cała rzecz w tym, że oni, uważacie, nawet rozbieraniem się ubierają i nagość to u nich tylko jedna para pantalonów więcej. Ale jak ja tak zwyczajni portki spuściłem, to ich zemgliło, a głównie dlatego, żem nie robił tego wedle Prousta, ani a la Jean Jacques Rousseau, ani wedle Montaigne'a czy w sensie egzystencjalnej psychoanalizy, tylko ot tak sobie, byle zdjąć.”

Witold Gombrowicz (1904–1969) pisarz polski

Dziennik 1961-1966

O kotach , O ojczyźnie , Sens , O Bogu

„Czekam, czekam.
Obrazy przechodzą jeden za drugim, nie utrwaliły się mocno - zaledwie cienie i wspomnienia.
Nicość, nicość.
Niepokój mój wzrasta.
Przerażające uczucie obojętności chwyta mnie nagle. Nie mogę znaleźć sobie miejsca, jestem stąd wykluczony; jakkolwiek błagam i wysilam się, nic się tu nie porusza, beznamiętny i smutny siedzę niby skazaniec i przeszłość odwraca się ode mnie. […] Jestem żołnierzem, tego muszę się trzymać.
Zmęczony podnoszę się i wyglądam przez okno. Następnie biorę jedną z książek [.. ] lecz odstawiam ją na miejsce i biorę drugą. […] i wciąż dochodzą inne książki, coraz szybciej - kartki, kajety, listy.
Stoję milczący przed tą stertą. Jak przed sądem.
Zniechęcony.
Słowa, słowa, słowa - nie dosięgają mnie.
Powoli ustawiam książki z powrotem na półkach.
Stało się.
Cicho wychodzę z pokoju.”

Erich Maria Remarque książka Na Zachodzie bez zmian

All Quiet on the Western Front

Obraz , O książkach , O czekaniu , O pokoju

„Partnerka Clavaina została chirurgicznie zmodyfikowana w ten sposób, że mogła przyjąć w macicy żywy mózg po operacji będącej prostym odwróceniem cesarskiego cięcia - zabieg wykonywał Clavain. Ciało mężczyzny zostawili na miejscu, by znaleźli je strażnicy. Następnie Hybrydowcy sklonowali dla tego człowieka nowe ciało i wpakowali do środka ciężko doświadczony mózg.”

Alastair Reynolds książka Redemption Ark

Redemption Ark

„Kevin z rozkoszą opisał sposób, w jaki ten trzynastolatek chciał stać się sławny: W środku nocy, około godziny 3.00, starsze małżeństwo zwróciło mu uwagę, że zbyt głośno słucha płyty zespołu The Monkees. W najbliższy weekend córka znalazła ich ciała leżące w łóżku, rozcięte od krocza do gardła i wypatroszone.
- To okropne - powiedziałam. - Nie wiedziałam, że jeszcze ktoś słucha The Monkees.”

Lionel Shriver książka We Need to Talk About Kevin

We Need to Talk About Kevin

O małżeństwie , O córce

„Zawsze znajdą się tacy, którzy wezmą na siebie obowiązek obrony Boga, jakby Najwyższa Istota czy podstawa wszelkiego bytu była czymś słabym i wymagającym wsparcia. Ludzie ci przechodzą obok wdowy przeżartej trądem i żebrzącej o kilka pais, mijając obojętnie koczujące na ulicy dzieci w łachmanach i myślą sobie:"Tak to już jest na świecie". Ale jeśli wyczują najlżejsze uchybienie wobec Boga, to całkiem inna sprawa. Czerwienieją na twarzy, dosłownie ich zatyka, wypluwają gniewne słowa. Intensywność ich oburzenia jest zdumiewająca. Ich zawziętość przeraża.”

Yann Martel książka Życie Pi

Life of Pi

O dzieciach , O ludziach , O myślach , O myśleniu

„Po dziesięciokroć przezwyciężaj siebie za dnia; to sprowadza dobre znużenie i jest makiem dla duszy.
Po dziesięciokroć jednaj się na powrót z samym sobą; albowiem przezwyciężenie niesie gorycz, a źle sypia niepojednany.
Dziesięć prawd znajdź za dnia; inaczej nocą szukać będziesz prawdy, a Twoja dusza pozostanie głodna.
Po dziesięciokroć śmiej się za dnia i bądź pogodny; inaczej w nocy dokuczał Ci będzie żołądek, ten ojciec melancholii.

Choćby jednak posiadał kto wszystkie cnoty, jednego jeszcze trzeba: umieć wysłać je w porę spać.”

Friedrich Nietzsche książka Tako rzecze Zaratustra

Thus Spoke Zarathustra

O duszy

„Czarnowłosy, chudy i smagły, wyglądał na Cygana albo na kogoś, kto znalazł się tutaj przypadkiem. On zawsze wyglądał tak, jakby się przysiadł, bo akurat było wolne miejsce. Myślał, kpił, nudził się na własny rachunek.”

Andrzej Stasiuk (1960) pisarz polski

White Raven

O myślach , O myśleniu

„Ręce w górę! W górę! (…) Coście za jedni? Ty mów! – odezwał się najwyższy z uzbrojonych podchodząc do prodziekana Aniłłowicza.
(…)
– Jedziemy do Wrocławia… jesteśmy uczonymi, uniwersytet… Polska… – dobiegały Wielenieckiego pojedyncze słowa. (…) Wszyscy stali nieruchomo. Pod dużą wierzbą przy rowie dwóch leśnych obszukiwało szofera.
– No… – rzekł dowódca, widać nie bardzo wiedząc, co robić z tym fantem – no…
Nagle wzrok jego padł na milicjanta, który coraz bardziej bladł od upływu krwi.
– Żbik, co z tym szczeniakiem?
– Melduję posłusznie, komunista, panie kapitanie. Znalazłem! – triumfująco, choć spokojnie wypalił Żbik, ów brodacz w spadochroniarskim hełmie, który postrzelił milicjanta. Podniósł w górę zakrwawioną książeczkę. Do tej pory podtrzymywał chłopca, jakby tego nie czując. Teraz puścił go. Tamten ukląkł od razu i zastygł niezdarnie na czworakach. Ze spęczniałej bluzy mundurowej kapała krew.
Żbik potrząsnął w powietrzu książeczką. Żaden z profesorów nie spojrzał w tę stronę; była cisza. Dowódca założył kciuki za pas. Marszcząc czoło wciągnął ze świstem powietrze.
– A wy co, polscy profesorowie? – ryknął nagle głosem wysilonym do zdarcia. – Co robicie?! Rozkazów bolszewików słuchacie?! Chleb moskiewski zapachniał?! Żydokomunę zaprowadzić?! Co?! Co?! Co?! – krzyczał coraz przenikliwiej, jakby upajając się własnym głosem. (…) – Bolszewika wam dali, żeby bronił?! A przed kim?! Przed kim, ja się was pytam, panowie moi?! Przed nami, przed armią polską, przed siłami zbrojnymi niepodległej rzeczypospolitej…
Urwał, krótką chwilę wytrzymał w strasznej ciszy i rzucił:
– Komuniści, wystąp! (…) Są peperowcy? Żydzi? No?!
Grupa profesorów zwarła się jeszcze bardziej, tak że Wieleniecki został zupełnie sam na jej narożu. Chwila, a wystąpiłby przed szereg. Czuł, jak pali mu pierś legitymacja partyjna i jak powoli łomocą pulsy w głowie. Dwaj leśni przeciągali przez rów milicjanta, który leciał im z rąk. Po raz ostatni zobaczył Wieleniecki twarz chłopca.
(…)
Profesorowie kupą rzucili się do autobusu. (…) Starter stęknął, szyby zadrżały i autobus ruszył od razu z drugiego biegu. Gdy mijali zakręt, od łąki rozległ się jeden głośny strzał.”

Stanisław Lem (1921–2006) polski pisarz, futurysta

Powrót

O górach , O miłości , O sile , O ciszy

„Oto masz, drogi Maksie, dwie książki i kamyk. Zawsze starałem się znaleźć na Twoje urodziny coś, co wskutek swej obojętności nie zmieniałoby się, nie gubiło, nie psuło i nie mogło być zapomniane. A dumając potem miesiącami, znów nie widziałem innego ratunku, niż wysłać Ci książkę. Z książkami jest jednak utrapienie, z jednej strony są obojętne, a potem znów z drugiej o tyle bardziej interesujące, potem zaś pociągnęło mnie do tych obojętnych tylko przekonanie, które bynajmniej nic we mnie nie rozstrzygnęło, w końcu zaś, ciągle jeszcze z odmiennym przekonaniem, trzymałem w ręku książkę, która paliła tak tylko z ciekawości. Kiedyś nawet z rozmysłem zapomniałem o Twoich urodzinach, co było wszak lepsze niż posłanie książki, ale dobre nie było. Dlatego wysyłam Ci teraz ten kamyczek i będę Ci go wysyłał póki naszego życia. Będziesz go trzymać w kieszeni, ochroni Cię, wsadzisz do szuflady, również nie będzie bezczynny, ale jeśli go wyrzucisz, będzie najlepiej. Bo wiesz, Maksie, moja miłość do Ciebie jest większa niż ja sam i bardziej ja w niej mieszkam niż ona we mnie, i ma też kiepską podporę w mojej niepewnej istocie, tym sposobem jednak dostanie w kamyczku skalne mieszkanie i niechby to było tylko w szczelinie bruku na Schalengasse. Od dawna już ratowała mnie ona częściej niż sądzisz, a właśnie teraz, gdy wiem o sobie mniej niż kiedykolwiek i odczuwam siebie z pełną świadomością jedynie w półśnie, tylko tak nadzwyczaj lekko, tylko teraz jeszcze - krążę tak niczym z czarnymi wnętrznościami - dobrze zatem zrobi ciśnięcie w świat takiego kamyka i oddzielenie w ten sposób pewnego od niepewnego. Czym są wobec tego książki! Książka zaczyna Cię nudzić i już nie przestanie albo porwie ją twoje dziecko, albo, jak ta książka Walsera, rozlatuje się już, kiedy ją dostajesz. Przy kamyku przeciwnie, nic nie może Cię znudzić, taki kamyk nie może też ulec zniszczeniu, a jeśli już, to dopiero po długim czasie, także zapomnieć go nie można, ponieważ nie masz obowiązku o nim pamiętać, w końcu nie możesz go też nigdy ostatecznie zgubić, gdyż na pierwszej lepszej żwirowej drodze znajdziesz go z powrotem, bo jest to właśnie pierwszy lepszy kamyk. A jeszcze nie mógłbym mu zaszkodzić większą pochwałą, szkody z pochwał powstają bowiem tylko wtedy, gdy pochwała chwaloną rzecz rozgniata, niszczy lub zapodziewa. Ale kamyczek? Krótko mówiąc, wyszukałem Ci najpiękniejszy prezent urodzinowy i przekazuję Ci go z pocałunkiem, który ma wyrażać niezdarne podziękowanie za to, ze jesteś.”

Franz Kafka (1883–1924) pisarz austriacki pochodzenia żydowskiego

O urodzinach , O pocałunku , O miłości , O dzieciach

„Wstanę teraz, by pójść ku wyspie Innisfree,
Chatka z gliny i łóz na środku wyspy stanie:
W dziewięciu rzędach groch i ul, i pszczoły, i
Mieszkanie będę miał na pełnej pszczół polanie.

I znajdę spokój tam, gdzie świerszczy śpiewny gwar,
Spokój z poranka mgieł powoli spłynie w końcu;
Północ tam zawsze lśni, błyszczy południa żar,
A purpurowy zmierzch pełen jest skrzydeł dzwońców.

Wstanę teraz, by pójść, bo słyszę fali głos,
Choć plusk. gdy liże brzeg, ledwie się wsącza w ciszę;
Jezdni pod stopą bruk, chodnik czy asfalt szos,
Słyszę go dzień i noc, na sercu dnia go słyszę.”

William Butler Yeats (1865–1939) poeta i dramaturg irlandzki, noblista

O nocy , Serce

„W systemie obejmującym bogów – istoty, które to wszystko stworzyły – mamy jeszcze więcej powodów, by zintegrować ból z całością. Trzeba wytłumaczyć jego istnienie, natarczywą obecność czegoś, co jest nie do wytłumaczenia. Wytłumaczenie zła – cierpienia, bólu – to jeden z najbardziej fascynujących wątków wielkich podań: jak i dlaczego bohaterowie tych podań dopuszczają się czegoś, co radykalnie przeczy przypisywanej im dobroci. Aby znaleźć tę usprawiedliwiającą rację, wymyślono wiele rzeczy: między innymi zbawczy walor cierpienia – błogosławieni ubodzy, albowiem do nich należy królestwo; nadano cierpieniu funkcję, przypisano mu użyteczność. Bóg zsyła ci cierpienie, żeby cię wypróbować i uczynić lepszym. Cierpienie nie jest czymś niepotrzebnym, stratą. Poprzez cierpienie coś gromadzisz, zbierasz, żeby odebrać to w jakimś niebie. Cierpienie jest błogosławieństwem, pod warunkiem – tylko pod tym warunkiem – że w to niebo wierzysz. Inni poszli jeszcze dalej i, jak Nuerowie, uznali, że ból – zdolność znoszenia bólu – jest przywilejem, miarą dzielności mężczyzny. Że ten, kto więcej i w godniejszy sposób cierpi, jest więcej wart – teraz, a nie gdzie indziej i kiedy indziej, w jakiejś niepewnej zawsze przyszłości.”

Martín Caparrós (1957)

El hambre

O cierpieniu , O Bogu , O bólu , O przyszłości

„Najmniejszy skrawek, który został przebadany, najmniejszy szczątek, który został znaleziony na miejscu katastrofy, kiedy przekopywano z całą starannością ziemię na miejscu tego wypadku, na głębokości ponad jednego metra i przesiewano ją w sposób szczególnie staranny – każdy znaleziony skrawek został przebadany genetycznie. [o pracach ekip medycznych na miejscu katastrofy w Smoleńsku (wystąpienie sejmowe z dnia 29 kwietnia 2010). ]”

Ewa Kopacz (1956) polska polityk

Źródło: Słowo „gdy” zmieniło sens wypowiedzi Ewy Kopacz w Sejmie, rmf24.pl http://www.rmf24.pl/fakty/polska/news-slowo-gdy-zmienilo-sens-wypowiedzi-ewy-kopacz-w-sejmie,nId,638022, 26 września 2012

„Można na nim usłyszeć więcej dojrzałości. Ale kierunek i cel jest ten sam: pomóc dzieciom w każdym wieku, by mogły znaleźć bardziej pozytywny, zdrowszy stosunek do siebie i środowiska.”

Scatman John (1942–1999) amerykański muzyk

o albumie Everybody Jam!
Źródło: Bogna Świątkowska, Sławomir Pękala, Hieronim Wrona (red.), Encyklopedia muzyki popularnej. Rap, dance i techno, Oficyna Wydawnicza Atena, Poznań 1997, ISBN 83-85414-93-2, s. 409.

O dzieciach , O pewności siebie , O wieku

„Ten film próbuje przedstawić nazizm jako sprawę myśli, a nie geografii, a także pokazać to, że w każdym kraju znajdą się i naziści, i ludzi dobrej woli. Świat nie może ciągle spoglądać wstecz i pielęgnować nienawiść. W przeciwnym razie postępu nie będzie.”

Marlon Brando (1924–2004) amerykański aktor

podczas konferencji prasowej promującej film Młode lwy.
Źródło: Marlon Brando, Portraits and Film Stills 1946-1995

O nienawiści , O ludziach , O myślach , O myśleniu

„Szukałem w nim jakichś cech herosa. I nie znalazłem. To ciągle był ten sam uśmiechnięty, pogodny i łagodny Janek. (...) Może tylko gdzieś, na samym dnie jego uśmiechu, czaiły się te stalowe błyski, właściwe ludziom, którzy przemaszerowali przez piekło.”

Jan Suzin (1930–2012) polski prezenter telewizyjny

o Janie Rodowiczu, koledze ze studiów na Politechnice Warszawskiej, gdzie uczyli się tuż po wojnie.
Źródło: Jan Rodowicz. Biografia. Przed Wojną http://www.anoda.org/jan-rodowicz-anoda/przed-wojna, anoda.org

O uśmiechu , O piekle

„Prokuratura nie znalazła rzekomego puczu, który miał obalić rządy PiS.”

Andrzej Stankiewicz (1942–2018) okulista

o wydarzeniach z grudnia 2016.
Źródło: Andrzej Stankiewicz, Prokuratura nie znalazła puczu przeciw PiS https://wiadomosci.onet.pl/tylko-w-onecie/prokuratura-nie-znalazla-puczu-przeciw-pis/118b4eb, onet.pl, 17 grudnia 2019.

„W muzyce nic się nie dzieje. To bardzo stresujące. A im silniej uwiera, tym trudniej znaleźć właściwą ścieżkę. (…) Nowym zespołom jest bardzo ciężko zaistnieć, nie tylko w radiu i telewizji. To smutne, że wielkie korporacje kontrolują możliwości prezentacji młodych zespołów. Dzisiejsza scena muzyczna zdominowana jest przez produkty tych korporacji. Jeżeli ktoś, nawet znany, pauzuje zbyt długo albo domaga się atencji, zostaje wykreślony z listy. Jego miejsce zajmuje nowy artysta, niedoświadczony i uległy.”

David Gahan (1962) angielski muzyk, wokalista zespołu Depeche Mode

z wywiadu dla Radiowej Trójki – 4 listopada 2003.
Źródło: Piotr Kaczkowski, 42 rozmowy, Prószyński i S-ka, Warszawa 2004, ISBN 83-7337-709-3, s. 93.

„Byliśmy przyjaciółmi ze szkoły. Wtedy każdy chciał znaleźć się w zespole, grać, było to bardzo naturalne. Nie jesteśmy U2. Nie mieliśmy mistrzowskiego planu podbicia świata, cieszyła nas każda płytka, każde jej w radiu odtworzenie czy trafienie na listy przebojów.”

Andrew Fletcher (1961–2022) muzyk brytyjski (Depeche Mode, Client)

z wywiadu z 2 września 2001 w Warszawie
Źródło: Piotr Kaczkowski, 42 rozmowy, Prószyński i S-ka, Warszawa 2004, ISBN 83-7337-709-3, s. 86.

„Przez te lata, kiedy pracuję, zmienił się system, a nie człowiek. Człowiek zawsze będzie potrzebował tego, żeby w zmaganiach z chorobą roztoczyć nad nim parasol troski, opieki, ludzkiej życzliwości. Z obserwacji wiemy, jakie to ważne – również dla skuteczności terapii. Wielu pacjentów trafia do nas w piątek po południu, z powiatowych szpitali, bo tam boją się, że przez weekend ci chorzy mogą umrzeć, a to popsułoby im szpitalne statystyki. Chorzy na białaczkę są przerzucani od specjalisty do specjalisty, od szpitala do szpitala. Są dla nich kłopotliwymi pacjentami, bo wymagającymi drogiego leczenia bez pewności powodzenia, za które niekoniecznie uda się odzyskać pieniądze. A my nie mamy już gdzie odesłać chorych. Więc jeśli w piątek wieczorem zrozpaczeni rodzice przywożą do mnie na przykład aż z Przemyśla swoją 17-letnią, jedyną córkę, to muszę znaleźć dla niej miejsce i przekonać, że zrobimy wszystko aby ją uratować.”

Aleksander Skotnicki (1948) polski hematolog

Źródło: Piję z pacjentem kubek goryczy https://gazetakrakowska.pl/prof-aleksander-skotnicki-pije-z-pacjentem-kubek-goryczy/ar/3880765, z Aleksandrem Skotnickim rozmawia Maria Mazurek, Gazeta Krakowska, 28 maja 2015.

O rodzicach , O pieniądzach , O pewności siebie

„Generał Okulicki nie był politykiem tylko żołnierzem, ale w procesie 16-tu przywódców Polski Podziemnej w Moskwie, gdy na ławie oskarżonych znaleźli się politycy – jego obrona była najlepsza.”

Józef Garliński (1913–2005) polski pisarz, historyk, działacz emigracyjny

o Leopoldzie Okulickim na procesie 16 przywódców Polskiego Państwa Podziemnego w Moskwie w 1945.
Źródło: Stanisław M. Jankowski red., Generał Leopold Okulicki „Niedźwiadek”. Fakty – dokumenty – ślady – legenda, Muzeum im. Stanisława Fischera w Bochni, Instytut Katyński w Polsce, Zarząd Miasta Bochni, Bochnia – Kraków 1996. s. 63.

„Po koncercie w Nashville Frank Zappa zapytał kierowcę wynajętej dla niego limuzyny, gdzie można jeszcze iść posłuchać muzyki. A kierowca mówi: Zawiozę cię tam, gdzie gra mój ulubiony zespół. I oto Frank Zappa z całą swoją grupą przyjaciół znalazł się w klubie, gdzie grał mój zespół Sweetheart. W repertuarze mieliśmy utwory, które wcześniej wylansowali Stevie Wonder, Paul McCartney, grupa Steely Dan. Frank słuchał jakieś 40 minut. Podszedł, gdy graliśmy Gimme Shelter przebój The Rolling Stones. Podał mi rękę i powiedział: Wezmę twój numer telefonu od kierowcy, znajdę cię za kilka miesięcy po tournée, gdy będę kompletował nowy zespół i zaproszę cię na przesłuchanie. I tak się właśnie stało.”

Adrian Belew (1949) amerykański muzyk rockowy, gitarzysta

z wywiadu dla Radiowej Trójki – Warszawa, 9 grudnia 2002.
Źródło: Piotr Kaczkowski, 42 rozmowy, Prószyński i S-ka, Warszawa 2004, ISBN 83-7337-709-3, s. 68.

O grach

„Bardzo palącym problemem w Warszawie – tu szczególnie – jest reprywatyzacja. I to nie tylko z powodu oczywistych przekrętów i tego, że wyrzuca się ludzi z domów. Ale strach władz miasta przed roszczeniami uderza również w osoby niepokrzywdzone bezpośrednio przez przekręty. Na Pradze, i nie tylko, są kamienice, które należą do miasta i w które miasto nie inwestuje w obawie przed tym, że znajdą się ludzie, którzy będą sobie rościć do nich prawo, i w związku z tym ich mieszkańcy kolejne lata żyją w fatalnych warunkach.”

Magdalena Biejat (1982) polska polityk, tłumaczka i Posłanka na Sejm RP IX kadencji

Źródło: rozmowa Jana Smoleńskiego, Nowa lewica w Sejmie. Poznajcie Magdalenę Biejat https://krytykapolityczna.pl/kraj/magdalena-biejat-wywiad-jan-smolenski/, krytykapolityczna.pl, 25 października 2019.

O ludziach , O strachu

„Więc po co coś takiego? Po co takie pytania dawać? Które z całą pewnością w konstytucji nie znajdą się? I zresztą nie powinny się znaleźć.”

Andrzej Duda (1972) polski polityk, prezydent, prawnik

o propozycjach pytań w projektowanym referendum konstytucyjnym zgłoszonych przez prezydenta Andrzeja Dudę.
Autorka: Zofia Romaszewska
Źródło: Zofia Romaszewska: Prezydent znacznie mniej łamie konstytucję niż opozycja http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/7,114884,23547530,zofia-romaszewska-prezydent-znacznie-mniej-lamie-konstytucje.html, gazeta.pl, 16 czerwca 2018

O pewności siebie , Pytanie

„Nie wiem, czego ludzie oczekują od radia. Znalezienie odpowiedzi na to pytanie może ci zająć całe życie. Myślę, że tak naprawdę szukamy nowego grania, które brzmiałoby równie dobrze jak stare, a takie radio bardzo trudno znaleźć.”

Steve Hackett (1950) brytyjski muzyk rockowy, gitarzysta

z wywiadu dla Radiowej Trójki – 27 października 1997.
Źródło: Piotr Kaczkowski, Przy mikrofonie, Prószyński i S-ka, Warszawa 1999, ISBN 83-7052-806-6, s. 192.

O ludziach , O myślach , O myśleniu , Pytanie

„Czas, w którym przyszło nam żyć, jest czasem ogromnego kryzysu kulturalnego. W którym nie ma miejsca na prawdę. Nie bez powodu Uniwersytet w Oxfordzie ogłosił, że słowem kluczem do zrozumienia naszych czasów jest postprawda. Nie liczą się żadne argumenty obiektywne. Nie liczy się żadne uczciwie dążenie do prawdy. Ważne są tylko narracje odwołujące się do emocji, do ludzkich uprzedzeń, lęków. Narracje budowane przez mistrzów współczesnej mistyfikacji i kłamstwa. Mistyfikacje, których skutek osiągany jest przez media, dążące do tego, byśmy znaleźli się w świecie ogromnego zagubienia i bezradności.”

Marek Jędraszewski (1949) polski biskup katolicki

Źródło: Kościelna krucjata przeciw Unii http://www.newsweek.pl/polska/wielkanoc-koscielna-krucjata-przeciw-unii,artykuly,408964,1.html, newsweek.pl, 16 kwietnia 2017

O zrozumieniu , O kłamstwie , O czasie

„Jedna część tej filozofii zawiera wszystkie nowe lub odnowione opinie, dotyczące położenia społeczeństwa, zasad prawodawstwa cywilnego i politycznego, jak np. naturalna równość ludzi, zniesienie przywilejów kast i klas, najwyższowładztwo ludu, wszechwładstwo potęgi państwowej, jednostajność praw. Wszystkie te doktryny nie są tylko przyczynami Rewolucyi francuskiej; stanowią one jej istotę, jej dzieło trwałe i istotne. Inna część doktryn XVIII st. uderza, ze szczególną zaciętością na kościół: na duchowieństwo, hierarchię, instytucye, dogmaty, zmierzając ku ostatecznemu zniesieniu chrześcijaństwa. Lecz ta część literatury XVIII w., zawdzięczająca istnienie swoje nadużyciom, które zniosła Rewolucya, znikła z nią razem. Chrześcijaństwo rozbudziło tę nienawiść przeciw sobie, nie jako instytucya religijna, lecz jako instytucya polityczna; nie dlatego, że księża chcieli rządzić rzeczami tamtego świata, lecz dlatego, że w tym byli właścicielami, panami, rządcami, że odbierali dziesięcinę; nie dlatego, że kościół nie mógłby znaleźć miejsca w nowem społeczeństwie, zbudowanem Rewolucyą, lecz dla tego, że zajmował najpotężniejsze i uprzywilijowane położenie w tem, które ona musiała zburzyć.”

Alexis de Tocqueville książka Dawny ustrój i rewolucja

Dawny ustrój i rewolucja

O literaturze , O nienawiści , O ludziach

„Mało jest rzeczy równie pięknych co łódź pod żaglami. Podobną lekkość i harmonię kształtów mają łemkowskie drewniane cerkiewki, ale poza nimi nie umiem znaleźć niczego co dorównywałoby żaglówkom elegancją sylwetki.”

Stanisław Moskal (1935–2019) polski naukowiec i pisarz

wspomnienia z podróży.
Niegdysiejsze śniegi, niegdysiejsze mgły
Źródło: s. 157.

„Nie ma niemieckiego żołnierza, który by nie wiedział, że w sowieckiej niewoli nie będzie tak traktowany, jak to jest w zwyczaju wśród europejskich przeciwników. Nie znajdzie się żaden dowódca, który mógłby się oddać wraz ze swoimi żołnierzami w ręce Rosjan, dopóki będzie istniała choć jedna jedyna możliwość ucieczki. To nie jest kwestia dumy, że nie dopuszcza się zgody na kapitulację wobec Rosjan, dla nich jest to po prostu sprawa życia i śmierci…”

Jürgen Thorwald (1915–2006)

Wielka ucieczka (1951), ISBN 978-83-08-05853-4, Wydawnictwo Literackie Sp. z o.o. 1995

O śmierci

„Gdy młodsza z sióstr Bowien, w dwa dni po rozpoczęciu ucieczki, jednej z nich zdjęła buty, ciało odeszło od kości wraz z obuwiem. Przytrafiło się to wielu setkom ludzi, a tylko nieliczni znaleźli jakiegoś lekarza, który ich przyjął na kilka nocy, amputował odmrożoną stopę albo przynajmniej na parę godzin uśmierzył ból.”

Jürgen Thorwald (1915–2006)

Wielka ucieczka (1951), ISBN 978-83-08-05853-4, Wydawnictwo Literackie Sp. z o.o. 1995

O ludziach , O zdjęciach , O butach , O odejściu

„Kto chce mieć w sobie Boga i znaleźć pewną drogę wewnętrznego zjednoczenia się z Nim, powinien trwać w Jego rodzinie (w Kościele) i prowadzić życie rodzinne, ponieważ więzi z Ojcem niebieskim i z braćmi polegają na wierze i miłości.”

Antoni Padewski (1195–1231) święty katolicki, doktor Kościoła, franciszkanin

Źródło: Myśli św. Antoniego http://antonipadewski.pl/o-parafii/9-nasz-patron, antonipadewski.pl

O życiu , O wierze , O rodzinie , O Bogu

„Rodzice mają zrobić wszystko, co leży w ich możliwościach, żeby dzieci mogły lepiej sprostać światu i ostrej konkurencji z innymi w świecie. Dziecko powinno znaleźć sobie niszę, która pozwoli mu wieść użyteczne i owocne życie.”

James Gleick (1954)

Źródło: Geniusz…, op. cit., s. 33.

O dzieciach , O rodzicach , O życiu , O świecie

„Malowanie obrazów może pełnić (poza artystyczną oczywiście) funkcję ideową, społeczną, dydaktyczną etc., której rezultaty dają wizualne wyobrażenie czegoś więcej niż malarskiego rozwiązywania płaszczyzny. Musi być tylko spełniony ten podstawowy warunek, że ma się coś swojego i istotnego do powiedzenia, wtedy z pewnością formalne rozstrzygnięcie nie tylko się znajdzie, ale może się zdarzyć, że będzie rozstrzygnięciem formalnie nowym.”

Jerzy Duda-Gracz (1941–2004) polski malarz, rysownik, scenograf, pedagog, publicysta

Źródło: Natalia Kruszyna, Gęby. Jerzy Duda-Gracz. Portrety i autoportrety, Muzeum Historii Katowic / Fundacja Conspero, Katowice – Kraków 2007, ISBN 9788387727727.

Obraz , O pewności siebie

„Na kole czasu zawsze znajdziesz sukces i poniżenie.”

Mirosław Krajewski (1946) polski historyk i polityk

Myśli własne
Źródło: Myśli własne http://krajewskim.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=70&Itemid=66

O sukcesie , O czasie

„Tak, od chwili gdy Franco wszedł do UNESCO, UNESCO znalazła się poza kulturą powszechną, oto, co winniśmy oświadczyć.”

Albert Camus (1913–1960) francuski pisarz, noblista

W 1952 rządzona przez dyktatora Francisco Franco Hiszpania weszła do organizacji UNESCO.
Pismo Combat

„Widocznie niełatwo jest znaleźć drogę zwykłej sprawiedliwości wśród krzyków nienawiści z jednej strony i osłaniania nieczystego sumienia z drugiej.”

Albert Camus (1913–1960) francuski pisarz, noblista

Pismo Combat

O sprawiedliwości

„Do najpoważniejszych wstrząsów ostatniego okresu należy zaliczyć dwa wielkie zamachy; ofiarą jednego z nich padł SS-Brigadeführer Kutschera. Członkowie nacjonalistycznego ruchu oporu przygotowali ten zamach tak precyzyjnie, że można go nazwać koronkową robotą. Przy jednym z ranionych sprawców znaleziono szkic, z którego wynikało, że plan zamachu opracowany był do najdrobniejszych szczegółów włącznie z pozycjami zajmowanymi przez poszczególnych jego wykonawców i kolejnością strzałów.”

Hans Frank (1900–1946) nazista, gubernator Generalnego Gubernatorstwa

o Akcji Kutschera z 1 lutego 1944.
Źródło: Hans Frank, Okupacja i ruch oporu w dzienniku Hansa Franka 1939–1945, Tom II, Wydawnictwo Książka i Wiedza, Warszawa 1970. s. 408.

„Stwierdzam zatem, że najpierw należy poszukiwać racji, a dopiero po jej znalezieniu można, jeśli jest to słuszne, podać argument z autorytetu. Tenże jednak sam ze siebie nie zasługuje na wiarę filozofa, ani też w tym celu nie powinien być przytaczany.”

Adelard z Bath (1075–1160)

Źródło: Questiones naturales; cyt. za: Tullio Gregory, La nouvelle idèe de natura au XII siècle; w: John E. Murdoch, Edith Dudley Sylla (red.), The Cultural Context of Medieval Learning. Proceedings of the first International Colloquium on Philosophy, Science, and Theology in the Middle Ages, Dordrecht 1975, s. 198.

O pewności siebie , O wierze , O poszukiwaniu

„Nie nazywaj nikogo bałwanem. Zaraz się znajdą bałwochwalcy.”

Krzysztof Bilica (1946)

Źródło: Krzysztof Bilica Myślnik. 303 aforyzmy z "Przekroju", Wydawnictwo Polskie, Wołomin 2009

„Druga refleksja to uczucia obrzydzenia, szkaradzieństwa do narodu czeskiego. Prezydent Czech i minister spraw zagranicznych podpisali haniebny z punktu widzenia każdego narodu dokument. Ale że nie znalazł się żaden generał dywizji, żaden pułkownik, żaden dowódca kompanii czy szwadronu, który by wyprowadził żołnierzy na szosę i kazał strzelać dla uratowania honoru narodu. Sytuacja beznadziejna! (…) I dlatego z dumą, z radością, z rozczuleniem myślimy, że u nas taka sytuacja byłaby niemożliwa. Nawet gdybyśmy byli w sytuacji dziesięć razy bardziej beznadziejnej niż Czesi, nie znalazłby się u nas taki prezydent, taki rząd, taki lud. U nas od pierwszego dostojnika państwa do ostatniego robotnika każdy by się bił, gdyby wojska obce wkroczyły na nasze terytorium.”

Stanisław Mackiewicz (1896–1966) premier Rządu Rzeczypospolitej Polskiej na Wychodźstwie

Data: 16 III 1939 r.
Czechy i Morawy zajęte przez Hitlera. Hańba narodu czeskiego, po zajęciu Czech i Moraw przez Niemcy hitlerowskie.
Słowo

O myślach , O myśleniu , O ludziach , Radość

„Musimy starać się uznawać i podtrzymywać jak najwięcej odrębnych narodowości, a więc obok Polaków i Żydów także Ukraińców, Białorusinów, Górali, Łemków i Kaszubów. Jeśli gdziekolwiek jeszcze się da znaleźć jakieś odłamy narodowościowe – to te także. (…) Chcę przez to powiedzieć, że najbardziej zainteresowani jesteśmy nie tym ażeby ludność wschodu jednoczyć, lecz przeciwnie, ażeby ją rozbić na możliwie wiele części i odłamów. Nie leży w naszym interesie doprowadzanie wymienionych narodowości do jedności i wielkości i stopniowe budzenie wśród nich świadomości narodowej i rozwijanie kultury narodowej, lecz przeciwnie, rozbicie ich na niezliczone małe odłamy i cząstki. (…) W ciągu (…) 4 do 5 lat np. pojęcie Kaszubów musi stać się nieznane, ponieważ wówczas kaszubskiego narodu już nie będzie (odnosi się to szczególnie do Prus zachodnich). Musi być także możliwe w okresie nieco dłuższym spowodowanie zniknięcia na naszym obszarze narodowych pojęć Ukraińców, Górali i Łemków. To co zostało powiedziane o tych odłamach narodowych, odnosi się w odpowiednio większych rozmiarach także do Polaków.”

Heinrich Himmler (1900–1945) niemiecki przywódca, nazista

w „Kilka myśli o traktowaniu obcoplemiennych na wschodzie” (niem. Einige Gedanken über die Behandlung der Fremdenvölker im Osten).
Źródło: GKBZH, Proces norymberski, nr 11 (Außenministerium), T. 56, dok. NO-1881, s. 251–253, za Okupacja i ruch oporu w dzienniku Hansa Franka 1939-1945., Książka i Wiedza, Warszawa 1972.

„NSDAP znalazła w Niemczech wspólnego wroga, a Platforma nie ma w Polsce Żydów. Więc wymyśliła sobie pisowców i robi z pisowców to samo, co z Żydów robiła NSDAP. Tak wygrała wybory w Warszawie, bo straszyła PiS-em.”

Marek Jakubiak (1959) polski przedsiębiorca, browarnik, polityk, Poseł na Sejm RP VIII kadencji wybrany z list Kukiz '15, były współli…

Źródło: „Mamy być traktowani jak Żydzi przez Goebbelsa”. Gliński: „Wyborcza” kłamie, wcale tego nie powiedziałem https://oko.press/mamy-byc-traktowani-jak-zydzi-przez-goebbelsa-glinski-wcale-tego-nie-powiedzialem/, oko. press, 21 listopada 2018.

„Nie mogę powiedzieć, żebym był do końca szczęśliwym i zadowolonym z życia optymistą. Zawsze znajdą się jakieś sprawy, jak chociażby tocząca się gdzieś na świecie wojna, czy bardziej prozaicznie, osobiste życiowe problemy, które mogą cię poważnie przygnębić. Nigdy nie jest w więc 100 % doskonale. Mój pierwszy singiel opowiada o tym, żeby nauczyć się brać życie takim jakie jest i nie dać się ściągnąć w dół codziennym problemom. Dzisiaj jest tak, jutro może być zupełnie inaczej, o wiele lepiej. Jeśli pozwolimy tym wszystkim trudnościom ciągle nas przygnębiać, to nigdy nie będziemy szczęśliwi.”

Seth Binzer (1974)

Źródło: Weekend z Shiftym https://www.eska.pl/hotplota/news/weekend-z-shiftym-aa-SW3k-BmQU-FDD7.html, eska.pl, 26 lipca 2007

O życiu , O wojnie

„Polska jest całkowicie tolerancyjna wobec przekonań narodowych jej obywateli, obdarza ich równymi prawami, uznaje ich prawo do kultywowania swojej odrębności narodowej i kultury. Odnosi się to oczywiście do obywateli narodowości żydowskiej, którzy pragną mieszkać i pracować w Polsce, uważają ten kraj za swoją ziemię ojczystą i pragną być obywatelami Polski. Jednakże wśród obywateli polskich narodowości żydowskiej znajduje się pewna liczba osób o przekonaniach nacjonalistycznych, syjonistycznych, a zatem proizraelskich. Dziś to nie jest już tylko sprawa ideologii, to jest równocześnie sprawa stosunku do innego państwa. Ci ludzie w obecnych warunkach politycznych, stworzonych przez państwo Izrael, znaleźli się w rozterce. Z chwilą gdy Polska i Izrael znalazły się w dwóch przeciwstawnych obozach politycznych, musiał w świadomości tych ludzi powstać konflikt lojalności państwowych i ideologicznych. Ten konflikt wymaga samodzielnego rozstrzygnięcia we własnym sumieniu przez każdego, kto go przeżywa. Nie jest bowiem możliwa lojalność wobec socjalistycznej Polski i imperialistycznego Izraela jednocześnie. I tu trzeba dokonać wyboru i wyciągnąć zeń konsekwencje. Kto te konsekwencje w postaci emigracji wyciągnąć pragnie, ten nie natrafi na żadne przeszkody. Wszystko to nie dotyczy Polaków pochodzenia żydowskiego. Są takimi samymi Polakami, jak wszyscy inni ludzie narodowości polskiej.”

Józef Cyrankiewicz (1911–1989) polski polityk, premier PRL

Przemówienie wygłoszone w Sejmie w dniu 10.IV.1968 r.
Źródło: Józef Cyrankiewicz, Przemówienie wygłoszone w Sejmie w dniu 10.IV.1968 r. w odpowiedzi na interpelację Koła Poselskiego "Znak", Książka i Wiedza, 1968, s. 25

O ludziach

„Gdzie byłeś, Izraelu, w czasie II wojny światowej? Ciebie nie było. To my, Polacy, ratowaliśmy twoje dzieci, a gdzie ty byłeś? (…) Kto finansował Führera? W czyich rękach był przemysł farmaceutyczny i chemiczny, który uśmiercał braci i siostry Żydów w obozach niemieckich? W czyich rękach był ten przemysł? Kto paktował gospodarczo aż po wybuchu II wojny światowej, kiedy dymy z krematoriów już zagazowały i spaliły tysiące Żydów? Kto kooperował gospodarczo z III Rzeszą Niemiecką? Proszę nam powiedzieć nie tylko z nazwiska i imienia, ale my chcemy znać jego narodowość? Może to byli Amerykanie, a może Anglicy, tak, ci też się znajdą, a jak dojdziemy do ciekawego narodu, który się ciekawie nazywa? (…) A kto był właścicielem banków udzielających gigantycznych kredytów na budowę krematoriów w Auschwitz-Birkenau? Kto wyposażył Führera w kredyty finansowe? My chcemy znać nie tylko znać nazwę banku, ale chcemy poznać narodowość ich właścicieli. Więc, jak widzicie, mamy piękne, ciekawe pytania pod adresem naszego bratniego państwa i narodu Izraela. Miejcie cierpliwość, debata wygląda na szalenie ciekawą.”

Tadeusz Guz (1959) ksiądz katolicki, filozof, teolog

Źródło: Kto finansował Hitlera. Gdzie byłeś Izraelu https://www.youtube.com/watch?v=gqIHEbNZFDM&t=28s, 9 listopada 2018.

O siostrze , O wojnie , O dzieciach , O czasie

„Wtedy ustaliliśmy, że doszło do eksplozji, która ostatecznie samolot zniszczyła – to sprawa zasadnicza, bo jest jeszcze wiele dodatkowych szczegółów. Obecnie wiemy dużo więcej. Znaleźliśmy w zapisie jednego z rejestratorów moment eksplozji – został zidentyfikowany. Zajmujemy się obecnie jego analizą i wykluczeniem wszystkich możliwości innej interpretacji tego elektronicznego zapisu.”

Antoni Macierewicz (1948) polityk polski, historyk

Źródło: Uwaga! Macierewicz: Znaleziono w rejestratorze moment wybuchu w Tupolewie http://telewizjarepublika.pl/uwaga-macierewicz-znaleziono-w-rejestratorze-moment-wybuchu-w-tupolewie,55205.html, telewizjarepublika.pl, 15 października 2017

„Uważam, że polski Kościół w XXI wieku jest schizmatyczny i nie ma już prawie nic wspólnego z kościołem powszechnym. Z jego duchem miłości do człowieka. Polski Kościół - myślę tu o klerze - coraz silniej zamyka się w twierdzy kościoła narodowego, jest endemiczny i wsobny. Zainteresowany wyłącznie władzą polityczną, sferą materialną, wpływami, znalezieniem skutecznych metod kontrolowania społeczeństwa. Posługa wobec ludzi czy transcendencja nie interesują go już zupełnie. Owszem, są wyjątki, gdzie księża są prawi i naprawdę wierzący, ale to są już niestety, wyjątki.”

Andrzej Saramonowicz (1965) polski scenarzysta, reżyser, producent, dziennikarz oraz dramaturg

Źródło: Andrzej Saramonowicz wyznaje: "Byłem molestowany przez księdza" https://wiadomosci.wp.pl/andrzej-saramonowicz-wyznaje-bylem-molestowany-przez-ksiedza-6299489125234817a, wp.pl, 26 września 2018.

O ludziach , O myślach , O myśleniu , O wieku

„Jeżeli ma się wspólny cel i siedzi się przy wspólnym stole, rozmawia się, dyskutuje, to zawsze jest nadzieja, że znajdzie się dobre rozwiązanie. Znajdziemy takie rozwiązanie, które pozwoli powiedzieć, że rzeczywiście dogłębnie reformujemy polski wymiar sprawiedliwości.”

Elżbieta Witek (1957) polska nauczycielka i działaczka polityczna

o reformie sądownictwa w Polsce.
Źródło: Elżbieta Witek: Różnica zdań jest normalna, nie jesteśmy podzieleni https://www.tvp.info/34198163/elzbieta-witek-roznica-zdan-jest-normalna-nie-jestesmy-podzieleni, tvp.info, 29 września 2017.

O nadziei , O sprawiedliwości

„Nie wiem, czy jaki inny kraj może się pochlubić zbiorem podobnym do tego, który posiada Polska… Mówię o zbiorze Kantyczek… Uczucia w nich wypowiedziane, uczucia macierzyńskie, gorliwej czci Najświętszej Panny dla Boskiego Dzieciątka, są tak delikatne i święte, że tłumaczenie prozą mogłoby je spospolitować. Trudno by znaleźć w jakiejkolwiek innej poezji wyrażenia tak czyste, o takiej słodyczy i takiej delikatności.”

Adam Mickiewicz (1798–1855) polski poeta

Źródło: Roman Mazurkiewicz Z dziejów polskiej kolędy http://staropolska.pl/barok/opracowania/koledy.html, staropolska.pl

O emocjach

„Jak w takim eutanazyjnym świecie odnajduje się literatura? Literatura, przy której trzeba myśleć, a skomputeryzowanie codzienności niestety wypiera myślenie, zaś łatwość i dostępność klawiatury oraz drukarki powoduje, że jak do niedawna każdy czuł się lekarzem (wystarczy znaleźć się w jakiejkolwiek przychodni, by ze zdumieniem stwierdzić, że w kolejce do lekarza czekają nie pacjenci a grupa ekspertów), teraz czuje się i pisarzem. Indolencja twórcza boleśnie odsłania brak oczytania, ale przy tak nadwyrężonym kręgosłupie moralnym niespecjalnie jest to przyjmowane czy też brane pod uwagę. Pragnienie ujrzenia swego nazwiska na okładce książki staje się przez twórców, zbiorowej narodowej makulatury, pragnieniem ponad.”

Ewa Klajman-Gomolińska (1966)

Nędznicy. Podróż międzyplanetarna. Dygresje eseistyczne
Źródło: Literatura w eutanazyjnym świecie

O literaturze , O myślach , O myśleniu , O książkach

„Wolałbym, aby flaga amerykańska znalazła miejsce w sercach dzieci Europy, niż ogłaszała zwycięstwo nad zdobytymi twierdzami.”

Herbert Hoover (1874–1964) amerykański polityk, prezydent USA

w latach 20-tych.
Źródło: Grażyna Kuźnik, Zrobił dla mieszkańców Śląska i Zagłębia bardzo dużo, ale niewiele osób o tym pamięta http://wisla.naszemiasto.pl/archiwum/zrobil-dla-mieszkancow-slaska-i-zaglebia-bardzo-duzo-ale,1071572,art,t,id,tm.html, naszemiasto.pl, 26 listopada 2005.

O dzieciach , Serce , O zwycięstwie

„Fakt pominięcia zbrodni katyńskiej w wyroku norymberskim posiada znaczenie niezmiernie doniosłe i musi sprowadzić daleko idące konsekwencje. Oznacza on bowiem, że sprawa postawienia przed sądem i ukarania sprawców tego mordu pozostaje otwarta. Oznacza, że zasady sprawiedliwości międzynarodowej, które ustalono po raz pierwszy w dziejach ludzkości w następstwie ostatniej wojny, a które znalazły wyraz w procesie norymberskim, nie zostały jeszcze urzeczywistnione w całej pełni i wymagają ponownego rozpatrzenia tej nieosądzonej winy.”

Władysław Anders (1892–1970) polski generał

o zbrodni katyńskiej i procesach norymberskich.
Źródło: Generał Władysław Anders, 1892–1970 http://ww2.senat.pl/k6/agenda/anders/biogram.pdf, senat.pl

O wojnie , O sprawiedliwości

„Początkowo malowałem gwiazdy w sposób zupełnie przypadkowy. Plamka tu, plamka tam: mniejsza- wieksza, bliższa albo dalsza. Z czasem jednak uznałem, że to niezbyt uczciwe. Przecież wygwieżdżone niebo to niezwykle logiczny i nieogarniony ludzką myślą ocean, a każdy błyszczący punkt to niepojęte, odwieczne istnienie: pouczające, milczące, boże trwanie. Nauka pokory. Przeglądałem namiętnie stare atlasy i wciąż nie wiedziałem jakby tu z tym niebem się ułożyć. Aż tu pewnego dnia, bratanek T-ek, podrzucił mi program komputerowy, który pozwala na znalezienie widoku nieba w dowolnym miejscu i dowolnym czasie.”

Michał Świder (1962–2019) polski malarz, absolwent krakowskiej ASP

Źródło: Niebo gwiaździste... http://www.michalswider.pl/miscellanea/13-4-niebo-gwiazdziste.html

O myślach , O czasie , O myśleniu , O nauce

„Ostatnio rozmawiałem z przyjacielem, który powiedział, że gdybym wtedy nie odszedł od Gowina, to dzisiaj byłbym twarzą dobrej zmiany. Kompromitowałbym się legitymizowaniem obecnej polityki i nawet bym tego nie zauważył, bo krok po kroku przeszedłbym drogę, którą przeszedł Gowin. Mógłbym być w zupełnie innym miejscu i wcale nie byłoby to lepsze miejsce. A tak napisałem kilka książek. Przeszedłem też ewolucję ideową. Z pozycji konserwatywnych przesunąłem się na lewo. Jestem bardziej proeuropejski, prounijny, a nawet proelitarystyczny. Gdybym dzisiaj znalazł się w PE, to moją dawną grupę Europejskich Konserwatystów i Reformatorów omijałbym szerokim łukiem.”

Marek Migalski (1969) politolog polski

Źródło: Plus minus, 3-4 marca 2018

O książkach , O odejściu

„O ojcu wiem jeszcze mniej. W czasie wojny domowej znajdował się w Odessie, był bezprizornym, czyli bezdomnym. Dlaczego się znalazł w Polsce, jak tu przyjechał, tego nie wiem. Ojciec nie miał wykształcenia technicznego, ale był tak zwaną złotą rączką. Potrafił wszystko wymyśleć, zrobić, naprawić. Używał na przykład własnoręcznie robionych zapalniczek. Wymyślił, dziś popularne, zamykanie butelek na kapsel, ale nie miał możliwości, żeby to opracować i opatentować. Nazywał się Wilker. Dopiero władza ludowa kazała mu zmienić nazwisko, choć myśmy z tym Wilkerem absolutnie swobodnie przeżyli całą okupację w Polsce. To nazwisko ma niemieckie brzmienie, jak wiele w Polsce. W papierach nigdzie nie było napisane, kto jest Żydem. Jeśli ktoś nazywał się na przykład Samuel Weisberg, syn Aarona i Sary, to było wiadomo. Ale mój ojciec w dokumentach miał Jerzy Wilker, matka Zofia. (…) Ojciec, który się zgłosił do wojska, dostał przydział do milicji. A mnie powiedziano, że od teraz nazywam się Skalski. Nie wiem, dlaczego akurat tak.”

Ernest Skalski (1935)

Źródło: Naszkowska Krystyna: My, dzieci komunistów, rozmowa z Ernestem Skalskim, Czerwone i Czarne, Warszawa 2019.

O matce , O wojnie , O czasie , O wykształceniz

„Usytuowanie pomnika wśród pustki placu pracuje na to, co wydawało mi się w zasadzie najważniejsze. Zależało mi, żeby się znaleźć w takim punkcie oczekiwania na coś, co jeszcze na pewno nam się zdarzy. Pustka jest czymś tak naprawdę nie do zastąpienia. Nie jest jałowa. To pustka, z której – tak jak z zastygłej lawy – rodzi się to, co najistotniejsze, to, co jest w nas. Wszystko to, co przekazał nam Mickiewicz czy Konwicki.”

Jerzy Kalina (1944) polski rzeźbiarz, performer, scenograf

o Pomniku Ofiar Tragedii Smoleńskiej 2010 roku w Warszawie.
Źródło: Autor pomnika smoleńskiego Jerzy Kalina: koniec autocenzury, idzie Polska http://niezalezna.pl/218570-autor-pomnika-smolenskiego-jerzy-kalina-koniec-autocenzury-idzie-polska, niezalezna.pl, 3 marca 2018.

„Gdy przechodziłam swoją tranzycję, Chile było zupełnie innym krajem. Nikt nie słyszał o ludziach transseksualnych. Takim jak ja trudno było znaleźć zatrudnienie. Najczęściej proponowano nam pracę prostytutek. Ja byłam tarocistką, fryzjerką, makijażystką, kucharką, robiłam wszystko, co się tylko dało, żeby zarobić na siebie. Po czym wróciłam do śpiewu, a następnie do śpiewu dołączyły teatr i kino. Od siedmiu lat pracuję jako artystka. To jest moje powołanie.”

Daniela Vega (1989) chilijska aktorka

Źródło: Karolina Domagalska, Diwa, „Wysokie Obcasy” nr 1/2019, s. 55.

O pewności siebie

„Postawiliśmy postulat przyjęcia nas do Paktu Północnoatlantyckiego. Zrobiliśmy to po to, by zablokować ewentualną odbudowę systemu dominacji nad Polską przez naszego wschodniego sąsiada i znalezienie się ponownie w obszarze jego wpływów. To także nam się udało. Pamiętam, że za dążenia mojego rządu do członkostwa w NATO byliśmy atakowani praktycznie ze wszystkich stron ówczesnej sceny politycznej.”

Jan Olszewski (1930–2019) polski polityk prawicowy, premier III Rzeczypospolitej

o swoim rządzie 1991–1992.
Źródło: Próba budowy państwa obywatelskiego https://gpcodziennie.pl/40643-probabudowypanstwaobywatelskiego.html, gpcodziennie.pl, 3 czerwca 2015

„Naszą zasługą jest to, że nie dopuściliśmy do ugruntowania na obszarze RP silnych wpływów rosyjskich opartych na ponadnarodowych przedsiębiorstwach powstałych na eksterytorialnych terenach baz Północnej Grupy Wojsk Armii Radzieckiej. Gdyby do tego doszło, to trwale znaleźlibyśmy się w sferze wpływów rosyjskich i nie byłoby mowy o jakichkolwiek naszych aspiracjach do członkostwa w NATO. Jest to niewątpliwa zasługa, której nikt temu rządowi nie odbierze.”

Jan Olszewski (1930–2019) polski polityk prawicowy, premier III Rzeczypospolitej

Źródło: Próba budowy państwa obywatelskiego https://gpcodziennie.pl/40643-probabudowypanstwaobywatelskiego.html, gpcodziennie.pl, 3 czerwca 2015

„W boleściach i w trwodze rodzisz, kobieto, ku twojemu mężowi masz spoglądać, i on panuje nad tobą – czy ty nie wiesz, że jesteś Ewą? Trwa wyrok Boga nad twą płcią w tym świecie: nieuniknione jest, by przestępstwo też trwało. Jesteś drzwiami diabła; jesteś tą, która złamała prawo słynnego drzewa; to ty namówiłaś tego, do którego diabeł nie znalazł dostępu; ty człowieka, podobiznę Boga, tak łatwo wypędziłaś; z twojej to zasługi, to jest śmierci, również Syn Boży musiał umrzeć.”

Tertulian (155–220) łaciński teolog z Afryki Północnej

Źródło: O klejnocie kobiet, 1, 1–2

O śmierci , O kobietach , O Bogu

„W każdej nacji, w każdym Narodzie, (…) znajdą się bandyci, zwyrodnialcy i dewianci, którzy okres wojny wykorzystają albo po to, by spełniać swe dewiacje, albo po to by się bogacić, albo z innych, obcych mi względów. Czy to wśród Polaków, czy to wśród Żydów. Jest wiele do wyjaśnienia. Po obu stronach. I wszystkich bandytów - bez względu na nację - należy ścigać i surowo karać. Ale generalizowanie i stawianie Polaków na równi z niemieckimi nazistami również jest zbrodnią. I mówię to ja, Paweł Kukiz, który wybaczył mimo iż Żyd-komunista zamordował mu Dziadka a Ojca wysłał na Syberię. Który uwielbia Singera, kocha twórczość Etgara Kereta a wiersze Brzechwy przypominają mi Tatę, bo zawsze czytał mi je do snu.”

Paweł Kukiz (1963) polski muzyk rockowy, polityk i aktor

Źródło: Paweł Kukiz: Wytłumaczę dlaczego niemieckie obozy działały w Polsce http://www.rp.pl/Kukiz15/180139998-Pawel-Kukiz-Wytlumacze-dlaczego-niemieckie-obozy-dzialaly-w-Polsce.html, rp.pl, 30 stycznia 2018

Kochać się , O wojnie , O czytaniu

„Już nie znajdziemy na tej stronie MEN archiwum danych, programów, projektów, które były realizowane za poprzednich rządów. Wszystko zostało zmienione a obywatelom pozostaje tylko i wyłącznie dobra zmiana. Kończy się w ten sposób możliwość porównywania czegokolwiek z czymkolwiek, co nie wiąże się z obecną władzą. Odcięcie jest pełne. Słusznie. Po co mają rodzice czy inni zainteresowani czytać o sukcesach z lat minionych nauczycieli, uczniów czy samorządowców. Jeszcze chcieliby prawdziwej reformy ustrojowej. Ta bowiem, z którą mamy do czynienia, jest powrotem do czasów PRL i lat 90. XX w.”

Bogusław Śliwerski (1954) pedagog polski

Źródło: Znika poprzedni serwer Ministerstwa Edukacji Narodowej, podobnie jak zniknął Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego http://sliwerski-pedagog.blogspot.com/search?updated-max=2018-11-16T00:35:00%2B01:00&max-results=7&start=7&by-date=falseda,, sliwerski-pedagog.blogspot.com, 14 listopada 2018.

O rodzicach , O nauczycielach , O zmianach , O czytaniu

„W innym kraju taki człowiek miałby szacunek państwa – na Białorusi, co znamienne, Mikałaj Aksamit już kilka lat nie może znaleźć pracy.”

Mikałaj Aksamit (1954) białoruski polityk

У іншай краіне такі чалавек меў бы пашану ад дзяржавы – у Беларусі, што паказальна, Мікалай Аксаміт вось ужо некалькі гадоў ня можа ўладкавацца на працу (biał.)
Autorka: Iwonka Surwiłła
O Mikałaju Aksamicie
Źródło: Rada Białoruskiej Republiki Ludowej, 9 lutego 2009 http://archive.is/GlX6L

„Każdy mój dzień to cud Bożej Miłości i Bożego Miłosierdzia. W swym kapłaństwie stajemy wobec nieustannej tajemnicy, której nie da się wytłumaczyć. Że wytrzymałem, że się tu w ogóle znalazłem… Kiedy byłem dzieckiem mówiłem, że chcę być księdzem, a nie zakonnikiem, ale nawet przez sekundę nie pożałowałem tego, że zostałem paulinem. Pamiętam, że kiedy przyjechałem tu z ojcem i zobaczyłem prawie pusty pokój - tylko krzyż i obraz, to się modliłem, aby w nim nie zamieszkać, a potem… mieszkałem tam jako przeor przez sześć lat.”

Jerzy Tomziński (1918) polski duchowny rzymskokatolicki, paulin

Refleksje o powołaniu zakonnym.
Źródło: O. Jerzy Tomziński - wzmocnij ducha na wiosnę! http://jasnagora.com/wydarzenie-5479, Biuro prasowe Jasnej Góry, 21 lutego 2010, jasnagora.com.

Obraz , O dzieciach , O zamieszkaniu , O pokoju

„Posługiwanie się w tej sytuacji moralną oceną przy podejmowaniu jakiejkolwiek decyzji byłoby fikcją. Trudno jest oddzielić aborcję od dzieciobójstwa, ale czy łatwo znaleźć różnice między aborcją a antykoncepcją? Prawdą jest, że człowiek żyje dla przyszłości, a zabójstwo jest złem, ponieważ odbiera człowiekowi przyszłość. Przyszłość jest niczym innym niż projekcją czasu teraźniejszego. Kto mógłby przyjąć odpowiedzialność za przyszłość czegoś, co nie ma nawet teraźniejszości. Czy mógłby odwrócić się od rzeczywistości w imię odpowiedzialności?”

Kōbō Abe (1924–1993) japoński pisarz

Czwarta epoka (1959)

O przyszłości , O rzeczywostości , O decyzjach , O czasie

„Przez lata pracy jako trener interpersonalny zachęcałem ludzi, by obserwowali swoje ciało, emocje, myśli, by nauczyli się je rozpoznawać i wyrażać, nieświadomy, że zachęcałem do oceniania, nie obserwacji. Przyglądanie się sobie, by znaleźć spokój, złość czy źródło smutku, stwarzało spokój, złość i źródło smutku. Kolejne lata spędziłem na praktyce medytacji vipassana. Jednak również w trakcie medytacji istniał przedmiot obserwacji, którym był oddech – naturalny wdech i naturalny wydech. Najmniej inwazyjny i niewymagający afirmacji, ale jednak przedmiot obserwacji. Gdy teraz obserwuję nic, okazuje się to najbardziej ekscytującym i przerażającym doświadczeniem. Obserwowanie z pozycji kamienia wyklucza zbieranie przydatnych informacji czy nakierowanie uwagi na cokolwiek. Bezpośrednio łączy w sobie dwie skrajności, absolutny bezruch i efemeryczność. Kamień istnieje bez oddechu.”

Robert Rient (1980) polski dziennikarz, reportażysta, pisarz

Przebłysk. Dookoła świata, dookoła siebie

O myślach , O myśleniu , O ludziach

„Strumień znakomitej eseistyki, w której zawsze znajdziesz dwie centralne idee wyznaczające nieprzekraczalne granice polityki: afirmację wolności obywatelskiej i godności indywidualnego człowieka.”

Jan Tomasz Gross (1947) historyk i socjolog polsko-amerykański

o twórczości Adama Michnika
Źródło: Bardzo dawno temu, mniej więcej w zeszły piątek... Jan Tomasz Gross w rozmowie z Aleksandrą Pawlicką, Wydawnictwo WAB, Warszawa 2018, s. 37.

O wolności

„Zdawałoby się czasem, że ambitni celebransi prześcigają się, kto znajdzie więcej szparek, w które można by wetknąć dodatkowe kazanie: w osobne długie pouczenie rozwijają każde wezwanie modlitwy wiernych, a poza tym i policzyć trudno, ile kazań potrafią włączyć w jedną liturgię: sześć, osiem? U nas rekord był: trzynaście. Tylko żadne z nich nie jest homilią, nawet to po Ewangelii, choć się homilią nazywa, bo żadne Ewangelii nie wyjaśnia…”

Małgorzata Borkowska (1939) polska benedyktynka i pisarka

Źródło: Oślica Balaama, str. 31, Wydawnictwo Benedyktynów TYNIEC

O czasie

„Nigdy nie wiemy, jaki drobny gest, skupienie uwagi, chęć wysłuchania sprawią, że bliski załamania chłopak czy dziewczyna znajdą się na właściwej drodze.”

Guy Gilbert (1935) francuski ksiądz katolicki

Krzyk młodych (Cris de jeunes, 1999)
Źródło: s. 85.

Chłopak

„Kto podjął świadomość Kṛṣṇy, uważany jest za wybrańca losu, ponieważ znalazł sposób działania, dzięki któremu osiągnie doskonałość życia.”

Bhaktiwedanta Swami Prabhupada (1896–1977) duchowny hinduski

Nauki Królowej Kuntī
Źródło: A.C. Bhaktivedanta Swami Prabhupada, Nauki Królowej Kuntī, The Bhaktivedanta Book Trust, 1997, s. 10

O losie

„Nie wierzę w młodych. Popierają PiS i Kukiza. A jak nie popierają, to tolerują. A jak nie tolerują, to dają nogę w prywatność, bo myślą, że tam ich nie znajdą.”

Eustachy Rylski (1944) polski prozaik, dramaturg, scenarzysta

Źródło: Geje, ekolodzy, niepełnosprawni. Dzisiejsi Polacy gardzą słabymi. Eustachy Rylski o Polsce PiS http://wyborcza.pl/magazyn/7,124059,23643761,geje-ekolodzy-niepelnosprawni-dzisiejsi-polacy-gardza.html, wyborcza.pl, 7 lipca 2018.

O myślach , O myśleniu

„Pan prezydent Majchrowski bezustannie opowiada, że największe zło, jakie może spotkać nasze miasto, to ludzie, którzy przyjdą ze mną. Ale bardzo się myli, bo ja otaczam się osobami o nieposzlakowanej opinii, bardzo doświadczonymi. (…) powinien się wreszcie rozejrzeć wokół siebie. Przez 16 lat jego rządów w Krakowie było kilka sporych afer, niektóre skończyły się nawet aktami oskarżenia (…). (…) niedawno znalazłam się na ul. Wrocławskiej (…). Dzisiaj to miejsce zamieniło się w wielkie, makabryczne blokowisko. Nie mogłam uwierzyć, że ktoś pozwolił, by na tak małym terenie dobudować tak dużo tak wysokich budynków. A gdy jeszcze bardziej oddalimy się od centrum, to przekonamy się, jak zatrważający jest stan ulic i chodników, a komunikacja zupełnie niewydolna.”

Małgorzata Wassermann (1978) polska prawniczka i polityk

Źródło: Małgorzata Wassermann w nowym numerze tygodnika „Sieci”: Ze mną nie ma dilowania https://wpolityce.pl/polityka/404069-wassermann-w-nowym-numerze-sieci-ze-mna-nie-ma-dilowania, wpolityce.pl, 16 lipca 2018

O komunikacji , O ludziach , O złu , O pewności siebie

„Katozazdrośnicy. W imię Boga zazdrościsz komuś, że jemu jest lepiej. Nie znalazłem czegoś takiego w nauczaniu Ewangelii, że ty porównujesz się nieustająco, jak komuś jest lepiej, to tobie jest gorzej. I czemu ja się mam zajmować tym, ile ktoś zarabia, chcę się zająć tym, co z moim życiem.”

Jacek Stryczek (1963)

Źródło: wywiad z ks. Jackiem Stryczkiem, Interia, 27 listopada 2017 https://fakty.interia.pl/raporty/raport-lubie-ludzi/aktualnosci/news-ks-jacek-stryczek-trzeba-walczyc-by-ludzie-zarabiali,nId,2470449

O Bogu

„Warszawa potrzebuje kompleksowej strategii rozwoju systemu transportu, która powinna być elementem strategii rozwoju miasta, powinna być powiązana ze Studium Uwarunkowań i Kierunków Planowania Przestrzennego oraz właśnie Wieloletnią Prognozą Finansową. Ten ostatni dokument określa w długofalowej perspektywie, dla jakich inwestycji znajdzie się finansowanie w budżecie miasta. Wszystkie te dokumenty muszą być spójne, a każda duża inwestycja w nie wpisana. Tego typu decyzja powinna być poprzedzona konsultacjami i niezależnymi analizami, a także wynikać ze strategii rozwoju miasta.”

Justyna Glusman (1974) polska ekonomistka i działaczka społeczna

Źródło: Mateusz Durlik, Ruszamy po Warszawę https://nzoliborz.pl/2683,ruszamy-po-warszawe.html, Gazeta Nowego Żoliborza, 22 lipca 2018

O decyzjach

„Mankamenty nie przeszkadzają formułowaniu dobrej oceny opracowania tekstów źródłowych przez Szymona Rudnickiego. Zbiór pt. Roman Rybarski o narodzie, ustroju i gospodarce należy szczególnie polecić osobom zainteresowanym twórczością ideową polityków, którzy podobnie jak Rybarski, znaleźli się w ławach poselskich Drugiej Rzeczypospolitej, prowadząc jednocześnie ożywioną działalność naukową i publicystyczną.”

Szymon Rudnicki (1938)

Autorka: Ewa Maj, „Roman Rybarski o narodzie, ustroju i gospodarce”, wstęp, wybór i opracowanie Szymon Rudnicki, Warszawa 1997: [recenzja<nowiki> http://bazhum.muzhp.pl/media//files/Annales_Universitatis_Mariae_Curie_Sklodowska_Sectio_K_Politologia/Annales_Universitatis_Mariae_Curie_Sklodowska_Sectio_K_Politologia-r2000-t7/Annales_Universitatis_Mariae_Curie_Sklodowska_Sectio_K_Politologia-r2000-t7-s122-125/Annales_Universitatis_Mariae_Curie_Sklodowska_Sectio_K_Politologia-r2000-t7-s122-125.pdf</nowiki>], „Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio K, Politologia”, 2000, 7, s. 125.
recenzja pracy Szymona Rudnickiego.

„Dopiero 18 stycznia dojechaliśmy na miejsce, bo długo nas trzymali na postojach. O godzinie 5 lub 6 rano nas odryglowali. To był straszny hałas, który kojarzył mi się z zamknięciem bramy Pawiaka – odryglowanie, a potem odsunięcie tych sztab. Zrobił się niesłychany harmider, wrzask Niemców, szczekanie psów, krzyki mężczyzn, nawoływania kobiet. (…) Był to barak, potem okazało się, że widzimy przez okno (które nie miało szyb) wielki teren, przesuwające się światło i jakieś postaci. Zanim rzuciłyśmy się by zająć miejsce musiałyśmy znaleźć nasze przyjaciółki z Pawiaka, więc zaczynałyśmy się nawoływać. To nasze nawoływanie, przepychanie się w kierunku wolnego miejsca było jednocześnie bardzo przykre, bo tego nie było nigdy w żadnej celi na Pawiaku, w celach panowała na ogół cisza już wieczorem. A tu było coś dziwnego, my wszystkie poddałyśmy się temu szaleństwu. Ja wybiegłam z Alą Dańską na poszukiwanie sienników. Zobaczyłyśmy puste baraki i wbiegłyśmy do nich. Tam miałam pierwszą sprzeczkę, nawymyślałam kobiecie, która chciała mi wyrwać siennik. Był to nieprzyjemny moment, ale triumfalnie z Alą wyniosłyśmy ten siennik, na którym cała nasza szóstka kładła potem głowy. Rano zobaczyłyśmy, że tylko na kawałku podłogi są położone deski. W oknie, przy którym spałyśmy, nie było szyb. Włosy Uli Biderman dosłownie przymarzły, bo w nocy było dwadzieścia kilka stopni mrozu, tuliłyśmy się jedna do drugiej.”

Danuta Brzosko-Mędryk (1921–2015)

o uwięzieniu w obozie niemieckim KL Majdanek.
Źródło: Przyjaźń, która dawała moc. Pamięci Danuty Brzosko-Mędryk (1921-2015) http://www.ravensbruck.pl/pl/ciekawostki/danuta-brzosko-medryk, ravensbruck.pl

O szaleństwie , O świetle , O ciszy , O kobietach

„Gdybym zatem nie zdecydował się zostać muzykiem, nie znalazł na samym początku tyle odwagi by stanąć na scenie, podejrzewam, że byłbym dziś sfrustrowanym urzędnikiem niższego szczebla, człowiekiem złym i rozgoryczonym, a to z racji tego, że moje myśli i wątpliwości nie miałyby ujścia na zewnątrz.”

Kazimierz Staszewski (1963) polski muzyk rockowy

Kazik w wywiadach
Źródło: Kazik Staszewski. Idę tam gdzie idę. Autobiografia. Rozmawia Rafał Księżyk, wyd. 2, Warszawa 2015, s. 9.

O myślach , O myśleniu

„W związku z tym, że nasze narody znalazły się na skraju beznadziejności i rezygnacji, zdecydowałem się wyrazić swój protest i obudzić sumienie narodu.”

Jan Palach (1948–1969) czeski opozycjonista, dokonał samospalenia

z listu Jana Palacha do Związku Pisarzy Czechosłowackich z 16 stycznia 1969
Źródło: Przygotowania http://www.janpalach.cz/pl/default/jan-palach/priprava, janpalach.cz (data dostępu: 2 sierpnia 2018)

„Tragedia, smutek i nędza. I głód, i brak światła i terror, bo wielu ludzi we Lwowie znalazło się takich, którzy nie mieli tam swoich domów, ani miejsca zamieszkania, ani rodzin, ani krewnych, byli to uchodźcy z zachodu, między innymi my w grupie pięciu kolegów. (…) A Rosjanie – to była czarna noc nad miastem.”

Józef Szajna (1922–2008) polski malarz, scenograf, reżyser

o przeprowadzce do Lwowa podczas okupacji w 1939.
Źródło: Józef Szajna. Zapiski ze współczesności http://ninateka.pl/audio/jozef-szajna-zapiski-ze-wspolczesnosci-1-10, ninateka.pl

O ludziach , O nocy , O zamieszkaniu , O smutku

Cytaty na temat znalezienie strona 16

Cytaty na temat znalezienie
strona 16