Cytaty na temat stopień

Zbiór cytatów na temat stopień, stan, osiągnięcie, rodzaj.

Cytaty na temat stopień

Arthur Schopenhauer Fotografia
Mao Zedong Fotografia

„Towarzysze, wszyscy musicie zbadać stopień własnej odpowiedzialności. Jak trzeba srać, to srajcie! Jak trzeba pierdnąć, pierdnijcie! Od razu poczujecie się lepiej.”

Mao Zedong (1893–1976) przywódca chiński

przyznając się w gronie Biura Politycznego do klęski Wielkiego Skoku w 1959.
Źródło: Paul Johnson, Historia świata (od roku 1917), op. cit., s. 584.

Arthur Schopenhauer Fotografia
Carl Gustav Jung Fotografia
Faustyna Kowalska Fotografia
Bodo Kox Fotografia
Robert Downey Jr. Fotografia
Jerzy Urban Fotografia
Carl Sagan Fotografia
Marek Grechuta Fotografia
Stanisław Barańczak Fotografia

„Szkoda, że Cię tu nie ma. Zamieszkałem w punkcie,
z którego mam za darmo rozległe widoki:
gdziekolwiek stanąć na wystygłym gruncie
tej przypłaszczonej kropki, zawsze ponad głową
ta sama mroźna próżnia
milczy swą nałogową
odpowiedź. Klimat znośny, chociaż bywa różnie.
Powietrze lepsze pewnie niż gdzie indziej.
Są urozmaicenia: klucz żurawi, cienie
palm i wieżowców, grzmot, bufiasty obłok.
Ale dosyć już o mnie. Powiedz, co u Ciebie
słychać, co można widzieć,
gdy się jest Tobą.

Szkoda, że Cię tu nie ma. Zawarłem się w chwili
dumnej, że się rozrasta w nowotwór epoki;
choć jak ją nazwą, co będą mówili
o niej ci, co przewyższą nas o grubą warstwę
geologiczną stojąc
na naszym próchnie, łgarstwie,
niezniszczalnym plastiku, doskonaląc swoją
własną mieszankę śmiecia i rozpaczy
nie wiem. Jak zgniatacz złomu, sekunda ubija
kolejny stopień, rosnący pod stopą.
Ale dosyć już o mnie. Mów jak Tobie mija
czas-i czy czas coś znaczy,
gdy się jest Tobą.

Szkoda, że Cię tu nie ma. Zagłębiam się w ciele,
w którym zaszyfrowane są tajne wyroki
śmierci lub dożywocia-co niewiele
różni się jedno z drugim w grząskim gruncie rzeczy,
a jednak ta lektura
wciąga mnie, niedorzeczny
kryminał krwi i grozy, powieść rzeka, która
swój mętny finał poznać mi pozwoli
dopiero, gdy i tak nie będę w stanie unieść
zamkniętych ciepłą dłonią zimnych powiek.
Ale dosyć już o mnie. Mów jak Ty się czujesz
z moim bólem-jak boli
Ciebie Twój człowiek.”

Stanisław Barańczak (1946–2014) polski pisarz

Widokówka z tego świata i inne rymy z lat 1986–1988

Janusz Rewiński Fotografia

„Jesteśmy zatruwani ołowiem i stopień jego stężenia w powietrzu, jak również ilość spożywanego alkoholu wysokoprocentowego powodują, że jesteśmy społeczeństwem agresywnym, nietolerancyjnym i może temperatura na tej sali również jest wypadkową tego zjawiska.”

Janusz Rewiński (1949) polski aktor, satyryk i polityk

przemówienie sejmowe w sprawie paliw.
Źródło: 1 kadencja, 19 posiedzenie, 4 dzień, 15 punkt porządku dziennego: Informacja ministra współpracy gospodarczej z zagranicą oraz ministra przemysłu i handlu w sprawie sytuacji na rynku paliw, 4 lipca 1992 http://orka2.sejm.gov.pl/Debata1.nsf/main/411BBB8C

Wiktor Hugo Fotografia
Hu Jintao Fotografia

„Musimy przestrzegać zasady jednych Chin, jak i szanować różnice między oboma systemami, popierać władzę rządu centralnego, jak i zapewnić wysoki stopień autonomii w specjalnych regionach administracyjnych, dać kontynentowi odgrywać rolę zagorzałego zwolennika Hongkongu i Makau, jak i zwiększać ich konkurencyjność.”

Hu Jintao (1942)

z mowy otwierającej XVIII zjazd KPCh.
Źródło: M. Dąbrowa, Hu Jintao wzywa do pełnej implementacji zasady „jedno państwo, dwa systemy”, polska-azja.pl, 9 listopada 2012 http://www.polska-azja.pl/2012/11/09/hu-jintao-wzywa-do-pelnej-implementacji-zasady-jedno-panstwo-dwa-systemy/

Derek Clark Fotografia

„Czyżby Państwo nie rozumieli, że Europa nie jest jednym państwem, lecz bogatym i wspaniałym zbiorem atrakcyjnych, wyróżniających się, choć pasujących do siebie elementów, a ich stopienie w jedno oznacza sprowadzenie do szarej, bezkształtnej masy i tym samym zniszczenie tego, co Państwo tak podziwiają?”

Derek Clark (1933)

podczas debaty w PE, 12 maja 2011.
Źródło: 9. „Mobilna młodzież” – ramy dla ulepszania europejskiego systemu kształcenia ogólnego i zawodowego – Nauczanie początkowe – Kulturowy wymiar działań zewnętrznych UE – Uwalnianie potencjału przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej – Sarajewo Europejską Stolicą Kultury w 2014 roku (debata), europarl.europa.eu, 12 maja 2011 http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//TEXT+CRE+20110512+ITEM-009+DOC+XML+V0//PL&language=PL

Georg Christoph Lichtenberg Fotografia
Stanisław Lem Fotografia
Mikołaj II Romanow Fotografia
Magdalena Samozwaniec Fotografia

„Ciekawość – pierwszy stopień do zdrady.”

Szczypta soli, szczypta bliźnich

Violetta Villas Fotografia
Anne Rice Fotografia
Bob Dylan Fotografia
Łukasz A. Turski Fotografia
Arystoteles Fotografia
Lyndon Johnson Fotografia

„Możemy też dojść jeszcze stopień wyżej i stworzyć Wielkie Społeczeństwo.”

Lyndon Johnson (1908–1973) prezydent USA

podczas przemówienia na uniwersytecie stanu Michigan, gdzie przedstawił swój słynny program reform społecznych i gospodarczych.

Waldemar Łysiak Fotografia
Karl Ludwig von Haller Fotografia
Andrzej Depko Fotografia
Maria Nurowska Fotografia
Fryderyk Engels Fotografia

„Państwo powstało z potrzeby utrzymania w karbach przeciwieństw klasowych, a jednocześnie samo powstało wśród konfliktów tych klas, to z reguły jest ono państwem klasy najsilniejszej, ekonomicznie panującej, która przy jego pomocy staje się również klasą panującą politycznie i w ten sposób zdobywa nowe środki do ciemiężenia i wyzyskiwania klas uciskanych. Tak więc państwo starożytne było przede wszystkim państwem właścicieli niewolników do ciemiężenia niewolników, podobnie jak państwo feudalne było organem szlachty do ciemiężenia pańszczyźnianych i poddanych chłopów, a nowożytne państwo przedstawicielskie jest narzędziem wyzysku pracy najemnej przez kapitał. Bywają jednak w drodze wyjątku okresy, w których walczące ze sobą klasy są tak bliskie równowagi, że władza państwowa, jako pozorna pośredniczka, chwilowo uzyskuje pewną samodzielność w stosunku do nich. Tak było z monarchią absolutną XVII i XVIII wieku, utrzymującą równowagę między szlachtą a mieszczaństwem; tak było z bonapartyzmem Pierwszego, a zwłaszcza Drugiego Cesarstwa we Francji, który wykorzystywał proletariat przeciwko burżuazji, a burżuazję przeciwko proletariatowi. Najnowszym wydaniem tego rodzaju równowagi, w której panujący i poddani wyglądają jednakowo komicznie, jest nowe niemieckie państwo narodu bismarkowskiego: kapitaliści i robotnicy są tu utrzymywani w równowadze i równomiernie oszukiwani na rzecz podupadłych junkrów pruskich. Ponadto w większości znanych z historii państw prawa przyznawane obywatelom stopniuje się według majątku, przez co stwierdza się wyraźnie, że państwo jest organizacją klasy posiadającej dla obrony przed nieposiadającą. Tak było już w ateńskich i rzymskich klasach majątkowych. Tak było w średniowiecznym państwie feudalnym, gdzie wpływ polityczny był uzależniony od wielkości posiadanego gruntu. Tak ma się rzecz w cenzusach wyborczych nowożytnych państw przedstawicielskich. To polityczne uznanie różnic majątkowych bynajmniej nie jest jednak rzeczą istotną. Przeciwnie - oznacza ono niski stopień rozwoju państwowego. Najwyższa forma państwa, republika demokratyczna, która w naszych nowożytnych stosunkach społecznych staje się coraz bardziej nieuniknioną koniecznością oraz formą państwa, w której jedynie rozegrać się może ostateczna, decydująca walka pomiędzy proletariatem a burżuazją - republika demokratyczna nie zna oficjalnie różnic własnościowych. Bogactwo sprawuje w niej władzę pośrednio, ale za to tym pewniej. Z jednej strony, wprost w postaci korupcji urzędników, czego przykładem klasycznym jest Ameryka, z drugiej zaś - w postaci sojuszu między rządem a giełdą. Jest on tym łatwiej urzeczywistniany, im bardziej rosną długi państwowe i im bardziej towarzystwa akcyjne koncentrują w swych rękach nie tylko transport, lecz i samą produkcję, znajdując znów swój punkt oparcia w giełdzie. Uderzający pod tym względem przykład oprócz Ameryki stanowi najnowsza Republika Francuska, a poczciwa Szwajcaria odznaczyła się również na tym polu. Ze jednak dla tego braterskiego sojuszu rządu z giełdą niekoniecznie potrzebna jest republika demokratyczna, tego dowodzi oprócz Anglii nowe państwo niemieckie, gdzie nie wiadomo kogo wyżej wyniosło głosowanie powszechne - Bismarcka czy Bleichrodera. I wreszcie klasa posiadająca panuje bezpośrednio przy pomocy powszechnego prawa głosowania. Dopóki klasa uciskana, a więc w naszym wypadku proletariat, jeszcze nie dojrzała do wyzwolenia się własnymi siłami, będzie ona w większości swej uznawała istniejący ustrój społeczny za jedynie możliwy i pod względem politycznym będzie się wlokła w ogonie klasy kapitalistów, będzie jej skrajnie lewym skrzydłem (…).”

Fryderyk Engels (1820–1895) niemiecki filozof i rewolucjonista

Pochodzenie rodziny, własności prywatnej i państwa (1884)

Angus Young Fotografia
Witold Kieżun Fotografia

„Udowodnione zostało, że ludzie szczęśliwi, w porównaniu z ludźmi nieszczęśliwymi lub będącymi w stanie depresji, są upośledzeni, jeśli chodzi o długoterminową pamięć negatywnych zdarzeń. U szczęśliwych ludzi wykryte także zostały liczne wypaczenia trafności sądów, które uniemożliwiają im uzyskanie realistycznej wiedzy na temat ich fizycznego i społecznego środowiska. Istnieją bezsprzeczne dowody na to, że ludzie szczęśliwi przeceniają stopień posiadanej przez siebie kontroli nad zachodzącymi w ich otoczeniu zdarzeniami […], demonstrują nierealistycznie pozytywne oceny swych własnych osiągnięć, wierzą, że ich opinie o samych sobie podzielane są przez innych, a także wykazują ogólną stronniczość, kiedy porównują siebie z innymi. Jakkolwiek brak tych objawów wśród ludzi w stanach depresji sprawił, że wielu badaczy zainteresowało się zjawiskiem znanym jako realizm depresyjny, to jednak brak realizmu u ludzi szczęśliwych jest fenomenem bardziej interesującym, który z pewnością stanowi sam w sobie wystarczającą przesłankę dla traktowania takich osobników jako psychicznie zaburzonych.”

W artykule Bentall żartobliwe wykazywał, jak trudno jest ustalić niedwuznaczne kryteria odróżniające zdrowie umysłowe od choroby psychicznej.
Źródło: artykułu z czasopisma Journal of Medical Ethics, z czerwca 1992 roku, pt. A proposal to classify happiness as psychiatrie disorder (Propozycja klasyfikacji szczęścia jako zaburzenia psychiatrycznego).

Gabriel Laub Fotografia
Ludwik Maria Grignion de Montfort Fotografia
Jacek Woroniecki Fotografia
Waldemar Chrostowski Fotografia
Daniel Dennett Fotografia
Friedrich Nietzsche Fotografia
André Bazin Fotografia

„W przededniu wojny western osiągnął pewien stopień doskonałości. Dyliżans jest idealnym przykładem dojrzałości stylu, który nabrał już cech klasycznych. John Ford w reżyserii westernu osiągnął doskonałą równowagę pomiędzy społecznymi mitami, wspomnieniami historycznymi, prawdą psychologiczną i tradycjonalną tematyką.”

André Bazin (1918–1958) francuski krytyk i teoretyk filmowy

Źródło: Evolution du western, „Cahier du Cinéma” 1955, nr 54, cyt. za: Stanisław Grzelecki, 3000 m sensacji, Filmowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1957, s. 23.

John Locke Fotografia
Lew Trocki Fotografia
Emanuel Swedenborg Fotografia
Georg Christoph Lichtenberg Fotografia
Lew Trocki Fotografia

„Stopień zaciętości walki uzależniony jest od szeregu czynników wewnętrznych i międzynarodowych. Im bardziej zaciekły i niebezpieczny jest opór wroga klasowego, tym bardziej system represji przybierze formę represji.”

Lew Trocki (1879–1940) rosyjski rewolucjonista

Źródło: Dictatorship vs. democracy, w: Historia doktryn politycznych. Materiały źródłowe, Warszawa 1972, s. 275–276.

Józef Piłsudski Fotografia
Lew Tołstoj Fotografia
Wojciech Sadurski Fotografia

„Albo działania rządu doprowadzą do pełnego państwa policyjnego, albo stopień nieposłuszeństwa obywatelskiego stanie się tak potężny, że zmusi władzę do ustąpienia.”

Wojciech Sadurski (1950) polski politolog

ocena sytuacji społeczno-politycznej w Polsce pod objęciu w 2015 rządów przez Prawo i Sprawiedliwość.
Źródło: „Mamy wojnę wydaną co najmniej połowie społeczeństwa” http://www.tvn24.pl/wiadomosci-z-kraju,3/prof-wojciech-sadurski-o-rzadach-pis-i-konflikcie-wokol-tk,651437.html, tvn24.pl, 10 czerwca 2016.

Leszek Balcerowicz Fotografia
Andrzej Sapkowski Fotografia
Platon Fotografia
Wojciech Kuczok Fotografia
Leszek Kołakowski Fotografia
Miguel de Cervantes Fotografia
Erazm z Rotterdamu Fotografia
Michel Onfray Fotografia
Wiktor Hugo Fotografia
Maria Rodziewiczówna Fotografia
Thorstein Veblen Fotografia
Jan Peszek Fotografia
Christian Jacq Fotografia
Roman Dmowski Fotografia

„W USA stopień swobody twórczej operatora zależy od postawy konkretnego reżysera.”

Piotr Sobociński (1958–2001) polski operator filmowy

Źródło: „Kino”, nr 2/1997

Marian Eile Fotografia

„Dobre pismo robi się przeciwko czytelnikom, o stopień wyższe niż czytelnicy. Oni się powoli podciągają i kochają swój tygodnik.”

Marian Eile (1910–1984) polski dziennikarz, satyryk

Źródło: Milena Rachid Chehab, Jak być Picassem swojego pysia, „Gazeta Wyborcza”, 27 września 2013.

Adolf Dygasiński Fotografia
Jacek Dukaj Fotografia
Stanisław Noakowski Fotografia
Andrzej Sapkowski Fotografia
Stanisław Brzozowski Fotografia
Sławomir Idziak Fotografia
Radosław Sikorski Fotografia
Emil Cioran Fotografia
Witold Gombrowicz Fotografia
Michaił Bułhakow Fotografia

„Regent nader zręcznie wprasował się do autobusu, który na pełnym gazie pędził w kierunku placu Arbackiego, i umknął. Iwan, zgubiwszy jednego ze ściganych, całą swoją uwagę skoncentrował na kocurze i zobaczył, że dziwny ów kot podszedł do drzwi wagonu motorowego linii A, który stał na przystanku, bezczelnie odepchnął wrzeszczącą kobietę, chwycił za poręcz i nawet wykonał próbę wręczenia konduktorce dziesiątaka przez otwarte z powodu upału okno.
Zachowanie się kota wstrząsnęło Iwanem do tego stopnia, że zastygł nieruchomo obok sklepu kolonialnego na rogu, i wtedy zdumiał się po raz drugi, i to znacznie silniej, tym razem za przyczyną konduktorki. Ta, skoro tylko zobaczyła włażącego do tramwaju kota, wrzasnęła, dygocąc z wściekłości:
-Kotom nie wolno! Z kotami nie wolno! Psik! Wyłaź, bo zawołam milicjanta!
Ani konduktorki, ani pasażerów nie zdziwiło to, co było najdziwniejsze – nie to więc, że kot pakuje się do tramwaju, to byłoby jeszcze pół biedy, ale to, że zamierza zapłacić za bilet!
Kot okazał się zwierzakiem nie tylko wypłacalnym, ale także zdyscyplinowanym. Na pierwszy okrzyk konduktorki przerwał natarcie, opuścił stopień i pocierając monetą o wąsy, usiadł na przystanku. Ale gdy tylko konduktorka szarpnęła dzwonek i tramwaj ruszył, kocur postąpił tak, jak postąpiłby każdy, kogo wyrzucają z tramwaju, a kto mimo to jechać musi. Przeczekał, aż miną go wszystkie trzy wagony, po czym wskoczył na tylny zderzak ostatniego, łapą objął sterczącą nad zderzakiem gumową rurę i pojechał, zaoszczędziwszy w ten sposób dziesięć kopiejek.”

The Master and Margarita

Stanisław Moskal Fotografia
Albert Camus Fotografia