Cytaty na temat nie żyje

strona 5

„Nie jestem nacjonalistą i nic nie mam przeciwko różnym mniejszościom narodowym, ale w chwilach ekstremalnych przypomina mi się scena z Chińczykiem (z filmu „Upadek”). Gdy dotknęła nas rodzinna tragedia, akt zgonu sporządzał medyk pochodzenia arabskiego. Nie dość, że był na bakier z polską ortografią (zamiast „aorta zstępująca” napisał „stepująca”), to jeszcze zaczął bezczelnie wciskać nam usługi jakiejś firmy pogrzebowej motywując to tym, że „zaoszczędzimy pieniądze”. Każde dziecko wie, że w grę nie wchodziło nasze dobro, lecz jego prywatny interes. Michael Douglas wziąłby do ręki baseballowy kij i powiedziałby: Żyjesz w moim kraju, więc naucz się łaskawie mojego języka, a z racji swojego zawodu miej przyzwoitość nie zarabiać na czyimś nieszczęściu. Następnie wskazałby mu drzwi i grzecznie zasugerował, że gdy kij wejdzie w bezpośrednie spotkanie III stopnia z nabiałem pana doktora, nie tylko zobaczy on Allaha, ale powie Ach! i sam zacznie stepować.”

„Nigdy tam nie byłam. Ale dotknęłam
tego delikatnie pozłacanego piasku,
tej pijanej, oceanicznej roślinności.(…)
Zgaduję popołudnie, lasy na drugim brzegu,
szafranowy pierścień nad zielenią
nieomal pływającą i czarną,
rzeki bez mgły, wody z bezkresnymi
tajemnicami, błoto moich kroków,
zapach życia, patrzenie znów w słońce
jak w dostojnego i silnego boga (…).
Życie mieści się we wgłębieniu pomiędzy wydmami
i odchodzą rozpraszając się zmysły
ponieważ już tylko proszą o zapach: ten morski,
ten, który przysyłają nieruchomi bogowie głębin.
Nigdy tam nie byłam. Nigdy nie wrócę z tej Atlantydy.”

„Wy zaś, umiłowani, budując samych siebie, na fundamencie waszej najświętszej wiary, w Duchu Świętym się módlcie i w miłości Bożej strzeżcie samych siebie, oczekując miłosierdzia Pana naszego Jezusa Chrystusa, [które wiedzie] ku życiu wiecznemu.”

„Jeśli człowiek nie odkrył czegoś, za co jest gotowy umrzeć, nie jest zdolny do życia.”

„Dużo może być wiedzy, ale miłości w życiu nie widać. Tylko ta wiedza, która wypływa z miłości, ma wartość.”

„Tymczasem ja ani przedtem nie uważałem za stosowne robić niczego podłego z uwagi na niebezpieczeństwo, ani mi teraz żal, żem się w ten sposób bronił; wolę zginąć po takiej obronie, niż tamtym sposobem żyć.”

„Póki żyje chociaż jeden biały orzeł
I królestwa swego strzeże górnych stron,
Nie powinno nam zabraknąć (i nie może!)
Serc gorących, głów otwartych, mocnych rąk.”

„Drażni mnie to grzebanie w życiu rodziców. Jakie znaczenie ma to, co robili ojcowie, dziadkowie, przyszywana ciocia i ojciec chrzestny? Dlatego bardzo krytykowałam PiS za „dziadka z Wehrmachtu.””

„Wzruszające, ilu żyje po to, by zasłużyć na wspaniały pogrzeb.”

„Cyberprzestrzeń, w której spędził tyle godzin swojego krótkiego życia, istnieje wszędzie, a zarazem nigdzie. I to nigdzie musi zatriumfować. To prawo przyrody.”

„Jeet Kune Do jest oświeceniem. To droga życia, ruch w kierunku siły woli i kontroli, chociaż musi być uzyskane poprzez intuicję.”

„Trzeba żyć, a nie tylko istnieć.”

„Nie bójcie się życia, jak dobrze jest żyć, robiąc coś słusznego i sprawiedliwego.”

„Zamieszkałem w lesie, ponieważ chciałem żyć świadomie. Chciałem czerpać ze źródeł życia samą jego istotę. Odrzucić wszystko, co nie było nim, by w godzinę śmierci nie odkryć, że nie żyłem.”

„Lenin –
żył,
Lenin –
żyje,
Lenin –
będzie żyć.”

„Kiedy raz zrozumiesz bezosobowość, wtedy ciężar życia zniknie.”

„Ech, wy ludzie, co żyć potraficie
Gówno wiecie, co to jest życie
Ale za to się znacie na sztuce”

„W życiu kobiety pierwszeństwo ma zawsze miłość do dzieci lub mężczyzny. Jeśli go nie kocha, to już zagłosowała przeciw niemu.”

„Jestem życiem, które pragnie żyć, pośród życia, które pragnie żyć.”

„A już się bałem, że do końca życia będę celował ludziom w głowę i trafiał w dupę.”

„Kiedy książka ta [Imię róży] została wydana, ludzie często pytali mnie, dlaczego postanowiłem napisać powieść – powody, jakie im podawałem (zmieniające się w zależności od nastroju), wszystkie były zapewne prawdziwe, to znaczy, że wszystkie były fałszywe. W końcu uświadomiłem sobie, że jedyna właściwa odpowiedź na to pytanie jest taka, że w pewnym momencie życia poczułem silne wewnętrzne pragnienie napisania powieści – i sądzę, że jest to jak najbardziej wystarczające i rozsądne wyjaśnienie.”

„(…) życia jak tapczan nie ustawisz (…).”

„To jest największe nieszczęście – nie wyżyć życia.”

„Zamilkłem jako autor, ale nie znaczy to, że nie pisałem. Nigdy w życiu nie pisałem tyle, ile w czasie mojej prezydentury. Nie potrafiłbym przeczytać przemówienia, które napisał ktoś inny. Więc w każdy weekend pisałem przemówienia albo projekty oświadczeń, rozporządzeń, poleceń… Wiem, że to nietypowe, aby dramaturg wyskoczył na 13 lat do funkcji prezydenta, a potem wrócił do pisania. Dzisiaj wiem także, że nie jest to łatwe.”

„Usuwanie ciąży przy zagrożeniu życia płodu jest niedopuszczalne, również karanie dziecka śmiercią za krzywdę wyrządzoną jego matce jest niewłaściwe.”

„Skoro żyć nie potrafię,
Skoro umrzeć nie umiem,
Pragnę, żeby nic się nie stało.”

„Różnorodność jest solą życia: pozwoli ci rozwinąć umiejętności, powstrzymać od stagnacji i podtrzyma motywację.”

„Działanie jednostki jest na całym świecie trzeźwo wykalkulowane, działanie masowe – nieświadome, pijane niejako wspólnym, jednoczącym je nurtem życia.”

„Społeczeństwo oparte na literze prawa i nigdy nie mierzące wyżej nie jest w stanie wykorzystać pełnego zakresu ludzkich możliwości. Litera prawa jest zbyt chłodna i sformalizowana, aby mieć korzystny wpływ na społeczeństwo. Ilekroć tkanka życia przeplata się z relacjami natury prawnej, powstaje atmosfera duchowej miernoty paraliżującej najszlachetniejsze ludzkie impulsy. (…) Kiedy problem osiągnie określony poziom, myślenie kategoriami prawnymi powoduje pewien paraliż i uniemożliwia ludziom dostrzeżenie pełnej skali i znaczenia wydarzeń.”

„W życiu chodzi o to, by być trochę niemożliwym.”

„Codzienne, zwykłe rzeczy trzymają nas przy życiu. Jakże niezwykła jest zwyczajność. To narzędzie, które pomaga nam iść przez życie, matryca normalności.”

„Bardzo łatwo jest usprawiedliwić nieuczciwość, jeśli się z niej żyje.”

„Ja bez niepokojów i kłamstw uczę się żyć, nosząc ślady lat.
Bezsennych nocy ma twarz nie chce już kryć i grać”

„Wzrost poziomu życia nie może iść w parze z niszczeniem przyrody, wulgarnymi formami rozrywki, gwałtem i zmniejszeniem bezpieczeństwa na ulicy.”

„Albowiem natura, w wielu rzeczach macocha raczej niż matka, taką nieszczęsną właściwość zaszczepiła w ludzkich duszach – i to zwłaszcza w mądrzejszych – że każdy człowiek jest z siebie niezadowolony, a podziwia innych. Skutkiem tego to więdną i giną wszystkie dary, cała uroda i wytworność życia.”

„Szczęśliwi ludzie to tacy, którzy nie są świadomi lepszych i większych możliwości, żyją we własnych światach odpowiednio skrojonych do ich predyspozycji.”

„Bliskie są mi opowieści o życiu, sagi rodzinne. Lubię opowiedzieć o życiu ludzi, którzy umieli je przeżyć godnie, mimo trudności, mimo klęsk, wojen, wielu nieszczęść. Takich właśnie ludzi wybieram, są moimi i moich książek bohaterami. Wchodzą do szczególnego panteonu. Czytelnicy też ich kochają, co obserwuję z radością.”

„O Panie, własną śmierć każdemu daj,
daj umieranie, które z życia płynie,
gdzie miał swą miłość, swój ból i swój raj.

Bo my jesteśmy tylko liść, łupina.
A wielka Śmierć, co w każdym tkwi w głębinie,
oto jest owoc, cel i praprzyczyna.”

„Miłość jest częścią życia, a życie nie zna zastoju i stagnacji, które są cechami śmierci.”

„Wiesz, ja byłem otoczony muzyką od dziecka. Mój dziadek był śpiewakiem, mój wujek pianistą jazzowym, moja babka baletnicą – do dziś pamiętam ją tańczącą w domu „Jezioro łabędzie”. Ja sam śpiewałem w kościelnym chórze, byłem sopranem. Miałem już więc pewne doświadczenie w momencie kiedy pojawili się Elvis, Little Richard czy Chuck Berry, ci wszyscy. I moje zainteresowania oczywiście podążyły w tym kierunku, bo to było doświadczenie całej mojej generacji. Tak więc muzyka zawsze była dla mnie na tyle istotnym elementem, że gdy ją porzuciłem zawodowo na kilka lat, nie zniknęła z mojego życia. Nadal śpiewałem pod prysznicem, słuchałem radia i odtwarzałem płyty. Zmieniła się jedynie moja profesja. A co bym teraz robił nie będąc muzykiem? Nie mam pojęcia. Muzyka jest skorelowana z całą resztą mojego życia, nie jest czymś wyizolowanym. Jest częścią mnie.”

„Ciesz się życiem, gdyż jest ono fenomenem! To wspaniała podróż!”

„Denver, Colorado, minęło sporo czasu! Jesteście najlepszą jebaną publiką jaką w życiu widziałem! Dziś wieczorem stoi na zewnątrz wielu ludzi trzymających tę pieprzoną książkę. I chcą mi wmówić, że troszczą się o was bardziej niż ja. Czy mogę więc usłyszeć okrzyk dla nich: „Pierdolcie się!”?
'Publiczność:' Pierdolcie się!
I tak jak obiecałem, będę czytał z Biblii. Lecz najpierw zapytam: czy te słowa nie ubliżają młodym ludziom? „Ktokolwiek złorzeczy swojemu ojcu i swojej matce, poniesie śmierć”! A to nie wszystko, bracia i siostry. Otwórzmy naszą Biblię na Psalmach. „Błogosławiony, kto pochwyci i roztrzaska niemowlęta twoje o skałę”! Więc pytam: Kto jest gorszą inspiracją, Bóg czy Marilyn Manson?
'Publiczność:' Bóg!
A najlepszym pierdolonym przykładem jest to, że sam Bóg zabił swojego jebanego syna!”

„Strach przed miłością to strach przed życiem, a kto boi się życia, tego już w trzech czwartych uważać można za umarłego.”

„Mężczyzna potrafi ofiarować wszystko, by móc żyć z kobietą, którą kocha. Kobieta natomiast kocha mężczyznę jedynie w korzyściach i z korzyściami, jakie on jej ofiaruje.”

„Kobiety nie lubią może ostateczności w życiu zewnętrznym – ale wewnętrznie każdą sytuację potrafią wyczerpać do dna, jeżeli chcą.”

„Istnieją choć nie mają na to pozwolenia. Są znienawidzone i prześladowane.
Żyją w syfie, w cichej rozpaczy. A jednak mają siłę by zmusić całe cywilizacje by upadły przed nimi na kolana.
Jeżeli jesteś brudny, niewiele znaczysz i nikt Cię nie kocha, to szczur jest dla Ciebie idealnym wzorcem osobowym.”

„Również ludzie o nastawieniu empirycznym, kiedy formułują hipotezy kierujące ich życiem, często popadają w dogmatyzm jak nieomylni papieże.”

„Zanim będę mógł żyć w zgodzie z innymi ludźmi, przede wszystkim muszę żyć w zgodzie z sobą samym. Jedyna rzecz, jaka nie podlega przegłosowaniu przez większość, to sumienie człowieka.”

„Żyj,
Jakiś sens przy tym miej,
Bowiem żyć, samo żyć – nie wystarczy za sens.”

„Dla ludzi ogarniętych chęcią wzbicia się czasem na skrzydłach upojenia ponad własne zahamowania, nie istnieje zasadnicza różnica między natarciem w walce, a uczuciem podniecenia w samym środku szampańskiej biesiady. Eskalacja życia, oszalały bieg krwi, nagłe wolty uczuć, eksplozje myśli w mózgu – oto forma bycia, która dochodzi tu do głosu.”

„Utrata wolności dla człowieka o bogatym życiu wewnętrznym jest czymś łatwiejszym do zniesienia niż dla kogoś niewykształconego, trudniącego się pracą fizyczną i stale będącego w ruchu.”

„Chciałbym, żeby wynaleziono pigułki, bo jedzenie zajmuje mi pół życia. Lubię herbatę, płatki kukurydziane i tym podobne rzeczy.”

„Oto droga dla ludu, droga szeroka prowadząca do rzeczywistego i najpełniejszego wyzwolenia, dostępna każdemu i właśnie dlatego naprawdę ludowa, droga anarchistycznej, socjalnej rewolucji, która się rodzi spontanicznie wśród ludu, burzy wszystko, cokolwiek stawia opór bujnemu rozkwitowi ludowego życia, by później z samych najgłębszych i istotnych jego treści wyłonić nowe formy wolnej społeczności.”

„Walka o pieniądz stwarza bardzo liczną klasę ludzi pozbawionych podstawowych środków utrzymania. Jest to bądź brak najpotrzebniejszych środków do życia, bądź brak środków na konsumpcję na przyzwoitym poziomie. W obu tych wypadkach istnieje walka o zaspokojenie codziennych potrzeb, albo podstawowych, albo „wyższych”. Walka z przeciwnościami pochłania całą energię jednostki, skierowuje wszystkie wysiłki na osiągnięcie swych egoistycznych, zawistnych celów i dzięki temu staje się coraz bardziej zasklepiona w egoizmie”

„Zachowywaliśmy się tak, jakbyśmy mieli żyć wiecznie. Tak zresztą każdy myślał w czasach Beatlesów, nieprawdaż? Któż myślał, że przyjdzie nam umrzeć?”

„Nie wierzę w szczęście. Nie wierzę również w nieszczęście. Istnieje to tylko na scenie albo na ekranie, albo w książkach, w życiu się nie zdarza. Wierzę tylko w jedno: że życie nagradza zasługi (proporcjonalnie do wrodzonych talentów) i k a r z e (podwójnie!) za niewypełnianie obowiązków.”

„Tylko człowiek, który przez całe życie pracował, ma prawo powiedzieć: żyłem!”

„Różnica między życiem a filmem polega na tym, że scenariusz musi mieć sens, a życie nie.”

„W tym kraju pijesz, gdy się cieszysz, pijesz, gdy jesteś smutny.
Ludzie zmienili miłość do życia w miłość do wódki.”

„Dla mnie obraz musi być czymś przyjemnym, wesołym i ładnym, tak, ładnym! Jest dość przykrych rzeczy w życiu, abyśmy mieli jeszcze tworzyć więcej.”

„Bądź szczęśliwa, że żyjemy! Jeżeli żyjesz i żyją twoi najbliżsi, to znaczy, że masz szczęście.”

„Rodzimy się by żyć
– Żyjemy by umierać.”

„Dowodem odwagi nie jest umrzeć, lecz żyć.”

„Żyjemy, żeby umrzeć.”

„Prawda, mój kochany, istnieje! Lecz „nauka”, której pożądasz, jakaś absolutna, doskonała i wyłącznie mądrością obdarzająca nauka – nie istnieje. I nie powinieneś też wcale tęsknić do takiej doskonalej nauki, przyjacielu, lecz tylko do udoskonalenia samego siebie. Boskość jest w tobie, nie w pojęciach ani książkach. Prawdą się żyje, nie wykłada się jej. Przygotuj się do walk, Józefie, widzę, że już się one rozpoczęły.”

„Był to Weltschmerz – ów ból życia, co unosi się w duszy jak gaz i nasyca ja rozpaczą, tak że szukamy zdarzenia, które nas mogło zranić, i nie możemy znaleźć żadnego.”

„Równać można w górę, równać można w dół, najwygodniej jednak w życiu równać pół na pół.”

„Celem naszej Sprawy jest żyć Jezusem w nas zamieszkałym, by dać Jezusowi możność posiąść nas całych dla Siebie, Boga, by Jezus przez nas mógł się przejawiać nie tylko na bliskie otoczenie lecz na cały świat.”

„Jakże mam nie być wilkiem stepowym i obdartym pustelnikiem, skoro żyję w świecie, którego celów nie podzielam, którego radości są mi wszystkie – obce.”

„Ja naprawdę nie mam pojęcia, skąd się ta nienawiść bierze. Nigdy nie zrobiłem nikomu krzywdy, nigdy nikomu nie odebrałem chleba (…), potraktujcie mnie jak nikogo, będzie mi z tym lepiej żyć. Ja będę robił swoje, a kto będzie chciał, będzie tego słuchał. Mogę być dla was nikim, przyznaję się do tego – jestem nikim. Czy to wam wystarczy, byście przestali wieszać na mnie psy?”

„Sztuką jest umierać dla ojczyzny, ale największą sztuką jest dobrze żyć dla niej.”

„Jestem swój. Dla ciebie jest ta muzyka.
Odpierdol się od mojego życia.
Jestem swój, nie twój. Żyję tu dla siebie.
Nikt w prywatne życie mi się nie wjebie.
Jestem swój. Weź się do tego przyzwyczaj.
Odpierdol się od mojego życia.
Jestem swój. I chuj tutaj jest do odkrycia.
Odpierdol się od mojego życia.”

„Okna Motown Studio wychodziły na park i pamiętam jak patrzyłem przez nie na bawiące się tam dzieci. Przyglądałem im się ze zdumieniem – nie umiałem wyobrazić sobie takiej wolności, takiego beztroskiego życia – i pragnąłem bardziej niż czegokolwiek takiej swobody. Żałowałem, że nie mogę rzucić tego wszystkiego i żyć tak jak one.”

„Kiedyś wyznawałem zasadę „żyj szybko, zgiń młodo”, nie chciałem się żenić ani mieć dzieci. Nie wiem jak jest teraz, ale na pewno nie jestem już tamtym gościem. Chcę żyć.”

„Ze wszystkich dróg prowadzących do osiągnięcia szczęścia w życiu, żadna nie jest tak skuteczna, tak owocna i tak słodka jak przyjaźń.”

„Wystarczy tylko przyzwyczaić się do pracy i już bez niej nie można żyć.”

„Cóż tobie imię moje powie?
Umrze jak smutny poszum fali,
Co pluśnie w brzeg i zmilknie w dali,
Jak nocą głuchą dźwięk w dąbrowie (…)
Lecz gdy ci będzie smutno – wspomnij,
Wymów je szeptem jak niczyje
I powiedz: ktoś pamięta o mnie
Jest w świecie serce, w którym żyję.”

„Ludzkość zyskuje więcej, pozwalając żyć każdemu wedle jego upodobania, niż zmuszając każdego, by żył wedle upodobania pozostałych.”

„Ja wiem, więc proszę, uwierz mi
Nieważne w życiu są przyszłe dni
I jeśli piękno żyje w nas,
To dajmy mu siłę i pozwólmy mu trwać.”

„Sztuka żyje z przymusu, a umiera od wolności.”

„Najlepsza część życia ludzkiego to małe, bezimienne i zapomniane akty dobroci i miłości.”

„Miej tylko tyle, co można zabrać ze sobą: poznaj języki, poznaj obce kraje, poznaj ludzi. Niech pamięć będzie twoją sakwą podróżną. Zapamiętuj! Zapamiętuj! Tylko te gorzkie ziarna może kiedyś wzejdą. Rozejrzyj się dokoła – otaczają cię ludzie. Może któregoś z nich będziesz potem wspominał całe życie i palce gryźć będziesz, żeś go nie wypytał. I mów mniej – a więcej usłyszysz. Między wyspami Archipelagu rozsnute są cienkie nici żywotów ludzkich. Przędą się, stykają ze sobą – choćby w takim półciemnym, turkoczącym wagonie, później znów rozchodzą się na wieki, ty zaś nastaw ucha na ciche ich brzęczenie i na równy stukot, co dochodzi spod podłogi. To postukuje przecież – wrzeciono życia.”

„Człowiek winien dać tyleż wysiłku w upraszczanie swego życia, ile go daje w komplikowanie.”

„Zrób mi trochę miejsca
w swoim życiu
dużo nie potrzeba
jedno krzesło (…)
jedna gwiazda na niebie
kawałek poduszki (…)
fotografia w zeszycie
łza na policzku (…)
krótka wiadomość tekstowa
w środku dnia
kocham cię
minuta
dzień
noc
wieczność
ja z tego sobie zrobię
największe szczęście”

„Panuje zaś zgoda, że pisząc o życiu kobiety, możemy zrzec się wymogu akcji i zastąpić ją miłością. Miłość, jak powiedział poeta, jest całym istnieniem kobiety. A jeśli choć rzucimy okiem na piszącą u stołu Orlandę, przyznamy, że nigdy nie było kobiety godniejszej tego powołania. Będąc kobietą, i to kobietą piękną, a na dokładkę w kwiecie wieku, niechybnie wkrótce zarzuci te pozory pisania i myślenia, a zacznie myśleć przynajmniej o gajowym”

„Tak w życiu, jak i w malarstwie mogę sobie poradzić bez pana Boga. Nie mogę natomiast istnieć ja – człowiek cierpiący, bez czegoś większego ode mnie, czegoś, co wypełnia całe moje życie – bez siły twórczej.”

„Człowiek nie dostrzega ważnych chwil w życiu, rozumie to dopiero wtedy, gdy jest już za późno.”

„Uśmiech przynosi wskrzeszającą energię życia, dającą ci siłę.”

„Dobrze jest móc oprzeć się na innych. Nikt nie zniesie życia w samotności.”

„Konstytucja 1795 roku, tak jak wszystkie poprzednie, została zrobiona dla człowieka. Otóż, nie ma wcale człowieka na świecie. Widziałem w swoim życiu Francuzów, Włochów, Rosjan, etc. Wiem nawet, dzięki Montesquieu, że można być Persem; ale co do człowieka, oświadczam, że nie spotkałem go w życiu; jeśli istnieje, to nic o tym nie wiem.”

„Nawet jeśli wszyscy złożą broń, ja jej nie oddam. Wolę umrzeć z tymi nielicznymi, którzy mi towarzyszą, ponieważ lepiej jest umrzeć jako buntownik, niż żyć jak niewolnik.”

„Większą część życia spędziłem na walce z Niemcami i politykami. Z tymi pierwszymi walka była łatwiejsza…”

„Wiedział, jak wyglądają ludzie wracający z wycieczek w stanie odłączenia, gdy na powrót uaktywniają swe uczucia… można było przez wiele dni czy tygodni żyć bez uczuć i było to ponoć wspaniałe doznanie czysto intelektualnej siły, zdolnej rozwiązywać problemy dotąd maskowane przez mozaikę uczuć. Jedynym problemem były odbite wspomnienia i zablokowane uczucia, gdy się je włączyło. Wtedy dobrze było mieć koło siebie kogoś, kto rozwinąłby kłębek nieszczęścia, w jakie zmieniał się ów odłączony (można by używać łomu), i położył go do łóżka”

„Chyba jestem jeszcze za młoda, by wiedzieć na pewno, że będę pisarką do końca życia. Uwielbiam tworzyć w swoich książkach nowe światy i postacie, ale są także inne rzeczy, którymi chciałabym się zająć, jak aktorstwo czy pisanie scenariuszy. Kocham występować i byłoby wspaniale, gdybym mogła się też w tym doskonalić. Kiedyś uczyłam się śpiewu klasycznego, tak więc teatr muzyczny byłby dla mnie bardzo ekscytującą perspektywą.”

„Czyli radość życia daje niedająca się niczym zahamować młodość i beztroska dwudziestu kilku lat?… a później do nas wszystkich (brzmi to jak stara i niemodna płyta) należy dbanie o teraźniejszość, by następnym pokoleniom lepiej się żyło. Zostajemy na straży przeszłości i staramy się ją uporządkować, tak jak to właśnie robię, snując swoją opowieść o „Kai od Radosława”, dzielnej, dumnej dziewczynie, którą kształtował „szeroki świat”. Tak jak jej siostra, która mając trzy lata, zaginęła w górach Ałtaju w Dżungarii, powiedziała potem Kirgizowi, że poszła zobaczyć „szeroki świat”.”

„Jaki dzień w moim życiu był najpiękniejszy? To nie był dzień, to była noc.”

„Dwa czynniki bardziej niż cokolwiek decydują o tym, co nam się przytrafia w życiu: to, o czym myślimy, i w jaki sposób o tym myślimy przez cały czas.”

„Co ci w ogóle przyszło do głowy z tym spaleniem? Że co? Że to tak ładnie, że nic nie zostaje, tylko duch się będzie unosił w przestrzeniach nieskończonych? Że nie oddasz swojego wychudzonego ciała na rozkład, żeby powoli weszło w ziemię? Szkielet zaś żyłby wiecznie. I przyciągał myśli, ożywiał pamięć. Przecież wciąż jesteśmy dzicy i potrzebujemy totemów, potrzebujemy fetyszy. Myśl musi czegoś dotykać.”

„Gdy już skończy się ten świat, pozwól w moim śnie mi trwać.
Jednak łatwiej jest mi śnić, niż tutaj żyć”