Cytaty na temat nazwa (144 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Przykazania Boże są jak znaki drogowe wiodące do nieba, jak napisy z nazwami umieszczone na rogach ulic, żebyśmy wiedzieli, którędy idziemy.”

Jan Maria Vianney (1786–1859) francuski duchowny, święty kościoła katolickiego

O Bogu

„Czy w takim kraju chciałeś żyć?
Co tylko z nazwy jeszcze twój.
Gdzie czerwoni płaczą na grobach tych,
których sami zabili by żyć!
Sprzedajne błazny, ty ich znasz!
Potworów Stalina dawne psy,
Masońskich lóż przyboczna straż
To oni rządzą tą Polską. Nie my! (…)
Czy rządem prawa nazwiesz twór
co polski naród w przepaść pcha?
Patriotyzm karze więzieniem,
a sam żydowskim kurewstwom kłania się w pas.
Czy taki to ma być twój kraj,
gdzie Jahwe ważniejszy jest niż chleb,
gdzie kościół szponami ciemnoty od lat
kaleczy Twe dzieci i wpaja im strach!”

Mariusz Szczerski (1970–2005) wokalista polski (Honor)

Cytaty z utworów zespołu Honor
Źródło: Na szubienice

O dzieciach , O strachu , O karze , O psie

„Dziwnie jest stąd pochodzić. Prawie bez nazwy brzegi
w turystycznej Europie. Ale Bałtyka
jest drugą stroną księżyca, zawsze ciemną.”

Ivar Ivask (1927–1992)

Elegie bałtyckie
Źródło: Elegia trzecia

„Ważną sztuką polityków jest wynajdowanie nowych nazw dla instytucji, które pod starymi nazwami stały się dla opinii publicznej odrażające.”

Charles-Maurice de Talleyrand (1754–1838) francuski polityk

„Doświadczenie to nazwa, którą każdy nadaje swoim błędom.”

Oscar Wilde Wachlarz Lady Windermere

Inna wersja: Swoje niepowodzenie ludzie elegancko nazywają doświadczeniem życiowym.
Experience is the name everyone gives to their mistakes. (ang.)
Wachlarz Lady Windermere, Pan Dumby
Źródło: akt III, s. 96 http://books.google.pl/books?id=n6GR46Rkcj4C&printsec=frontcover#v=onepage&q&f=false

„Nazwa i forma rządu są bez znaczenia. Ważne, aby obywatele byli równi wobec praw i aby sprawiedliwość była sprawiedliwie egzekwowana. Nie może być półsprawiedliwości – niesprawiedliwość jest niepodzielna!”

Napoleon Bonaparte (1769–1821) cesarz Francuzów

Źródło: Waldemar Łysiak, Salon 2. Alfabet szulerów. Cz. 2, Wydawnictwo Nobilis, Warszawa 2006, s. 359.

O sprawiedliwości

„Nazwa jest piękna – LiS, nazwa jest piękna. Drapieżne kaczory potrafią porwać lisa, unieść go w powietrze i później los lisa jest ciężki.”

Jarosław Kaczyński (1949) polski polityk, premier RP

odpowiedź na pytanie, czy wierzy w trwałość LiS, w sytuacji gdy Andrzej Lepper zapytany przez jedną z telewizji (TVN), co lubią lisy, odpowiedział: lisy lubią dzikie kaczki.
Źródło: wywiad dla Polskiego Radia 19 lipca 2007 www.polskieradio.pl http://www.polskieradio.pl/jedynka/sygnalydnia/?id=10383

O losie

„Takie są smętne, wieczorowe dramaty:
Postaci zrodzone w jasne dni
Szukają gdzieś drogi donikąd,
I naraz ciężkie stają się wszelkie nazwy,
Pod ich balastem cierpią łagodne
I obłaskawione rzeczy.

Czujesz, jak trudno odnaleźć drogę
Od jednego istnienia do drugiego?
Oto słońca były jako pieśni…
I nagle góry stoją zasłuchane,
A tyś samotny został ze swym lękiem.”

Rainer Maria Rilke (1875–1926) poeta austriacki

O cierpieniu

„Otworzyliśmy obaj oczy. I głowy nasze w pośpiechu, by sprawdzić, dokąd mamy pojechać, zderzyły się ze sobą. Atlas otworzył się na mapie Oceanu Atlantyckiego. Koniec mego ołówka tkwił wyraźnie pośrodku maleńkiej wysepki, której nazwa wydrukowana była tak drobnymi literkami, że doktor musiał nałożyć silne szkła, żeby je odczytać. Drżałem ze wzruszenia.
– Wyspa Pajęczych Małp – powiedział powoli, pogwizdując. – Jakież to dziwne. Natrafiłeś na wyspę, na której widziano po raz ostatni Wielką Strzałę. Chciałbym wiedzieć… Ach, jakie to dziwne!
– Pojedziemy tam przecież, doktorze?”

Hugh Lofting (1886–1947)

zapytałem.
Podróże doktora Dolittle (1922)

„Grającego na rogu nazywamy waltornistą, rezygnując z tworzenia odrębnej polskiej nazwy, bo jakże należałoby go nazwać: rogaczem?”

Janusz Ekiert (1931–2016) polski muzykolog

Czy wiesz? Zagadki muzyczne
Źródło: s. 154

„Lakier do włosów, śmietana i smoła
i już mamy drinka „Upadek anioła”.
Aceton, pieprz, butapren, dziurawiec,
voila, koktajl „Dziurawy latawiec”.
Nazwa drinka ważną tajemnicę kryje:
kto spożyje, o podłogę wali ryjem.”

Jacek Ziobro

Zwierzenia Zdzicha Kidawy

O tajemnicy , O aniołach

„Pismo Święte będzie o wiele bardziej zrozumiałe dla tych, którzy na własne oczy zobaczą Judeę, odnajdą pozostałości antycznych miast, spiszą nazwy identyczne lub zmienione tych różnych miejsc. Ta idea przyświecała nam, gdy podjęliśmy trud odwiedzenia z oczytanymi Żydami krainy, której nazwę powtarza się we wszystkich wspólnotach Kościoła.”

Hieronim ze Strydonu (345–420) pisarz chrześcijański, święty Kościoła katolickiego, ojciec Kościoła

Źródło: Ad Domnionem et Rogatianum, (PL 23, 423)

„Nazwy są konsekwencją zdarzeń.”

Justynian I Wielki (482–565) cesarz bizantyjski

Nomina sunt consequentia rerum(łac.)
Źródło: Institutiones Justiniani II 7,3

„W 1998 roku Kipketer był krok od śmierci. Jak co roku pojechał na wakacje do rodzinnej wioski w Kenii nad Wielkim Rowem Tektonicznym. Za każdym razem odwiedza swoją szkołę St. Patrick High School w Iten, gdzie nauczył się ciężkiej pracy, odwagi w znoszeniu wysiłku. Tyle że w 1998 roku pojechał, gdy zaczęła się pora deszczowa. Zapomniał, że od sześciu lat już nie jest Kalendżinem (to nazwa jego plemienia), ale Duńczykiem żyjącym w innym klimacie i wrócił z malarią. Najpierw rozpoznano jego chorobę jako grypę. Gdyby trafił dzień później do szpitala, mógłby już nie żyć.”

Wilson Kipketer (1972) lekkoatleta kenijski, reprezentant Danii

O Wilsonie Kipkiterze
Źródło: Przekroczyli granice wyobraźni, „Gazeta Wyborcza” http://bydgoszcz.gazeta.pl/bydgoszcz/1,35591,5433281.html

O śmierci , O wysiłku , O wakacjach , Pora roku

„Ruś znalazła się w jednej z ziem pierwotnie polskich, w ziemi Lachów, dokąd po najeździe mongolskim w połowie XIII wieku zaczęły napływać immigracja ruska; w podobnyż sposób zruszczyła się znacznie ziemia Grodów Czerwieńskich. Obie te krainy nazywano następnie razem Rusią Czerwoną i nazwa ta utarła się. Dzieła zruszczenia dokonała unja brzeska. Aż do roku 1569 bardzo niewiele tedy Rusi należało do królestwa polskiego; dopiero w owym roku przyłączyły się do Polski dobrowolnie ziemie południowo-ruskie, Podole, Wołyń, Podlasie, Bracławszczyzna i Ukraina, ażeby uzyskac prawo polskie publiczne bez względu na to, czy dojdzie do skutku ściślejsza unja Polski z Litwą; opuszczali W. Księstwo Litewskie, prosząc o obywatelstwo polskie, a Zygmunt August przychylił się do tej prośby. Geneza panowania naszego nad Rusią tkwi tedy w tem, że jedni Rusini osiedlili się na naszej ziemi, a drudzy sami wprosili się do państwa polskiego. Ani jednego Rusina nie przyłączono do Polski nigdy przemocą”

Feliks Koneczny (1862–1949) historyk polski, historiozof

Uwaga: Oryginalne wydanie z 1921 roku; Poznań-Warszawa
Kwestia rusińska i ukraińska
Źródło: Polskie Logos a Ethos 1921, t. II, Wyd. Księgarnia św. Wojciecha, str. 110

O wieku

„Któregoś dnia zatrzymałem się na moment w maleńkiej miejscowości, której nazwy nawet nie pamiętam, i wstąpiłem do białego kościółka przy drodze. Wewnątrz pachniało chłodem, było ciemno i tak pusto, jak być powinno z mojego punktu wiary, z którego można rozmawiać z Bogiem tylko w cztery oczy.”

Waldemar Łysiak (1944) polski pisarz i publicysta

Wyspy bezludne

O Bogu , O wierze

„To był zwyczajny poranek w Ameryce. Rolnik zajmował się gospodarstwem. Mleczarz dowoził mleko. Prezydent zbombardował kolejny kraj, którego nazwy nie potrafiliśmy wymówić.”

Michael Moore (1954) amerykański filmowiec, dokumentalista

Źródło: Zabawy z bronią, 2002.

„Przestałam wierzyć w moce dobra i zła istniejące poza nami. I zaczęłam wierzyć, że dobro i zło to nazwy dotyczące ludzkich uczynków, nie samych ludzi. Możemy tylko powiedzieć, że jakiś czyn jest dobry, ponieważ komuś pomaga, albo zły, ponieważ komuś szkodzi. Ludzie są zbyt skomplikowani, żeby im przylepiać etykietki.”

Philip Pullman (1946) pisarz angielski

Mroczne materie III: Bursztynowa luneta (2000)

O ludziach , O złu

„Moje nazwisko było tutaj tylko instrumentem politycznym, a nie sposobem budowania własnej dumy, bo ja takich sposobów nie potrzebuję. Okazją na zmianę nazwy na taką, która będzie podkreślała cele modernizacyjne, powinno być właśnie szersze zjednoczenie lewicowych środowisk i idei, które proponujemy.”

Janusz Palikot (1964) polski polityk

o tym, dlaczego nazwał partię Ruchem Poparcia Palikota.
Wywiad dla „Krytyki Politycznej”

„W nowym sejmie uzyskał sobie 88 mandatów blok mniejszości narodowych, poza tym weszło do niego dużo żywiołów skrajnych i separatystycznych. Jedną była lista inteligencji miejskiej, nazywała się Demokratyczną Unią Państwową; na jej czele stał Filipowicz i Krystyn hr. Ostrowski. Ale znakomity dziennikarz Adolf Nowaczyński obalił ją jednym artykułem, wskazując na akrostych nazwy tej listy, istotnie nie brzmiący dźwięcznie.”

Stanisław Mackiewicz (1896–1966) premier Rządu Rzeczypospolitej Polskiej na Wychodźstwie

O inteligencji

„GOP (potoczna nazwa Partii Republikańskiej) straciła swój kierunek.”

Chuck Hagel (1946)

o polityce prezydenta Busha i wojnie w Iraku, których jest przeciwnikiem.

O wojnie

„Dookoła noc się stała,
Księżyc się rozgościł,
Jeszcze ci nie powiedziałam
Wszystkich słów miłości.
Jeszcze z tobą nie zdążyłam
Na najdalsze gwiazdy,
Jeszcze ci nie wymyśliłam
Najpiękniejszej nazwy.”

Agnieszka Osiecka (1936–1997) polska poetka, autorka tekstów piosenek

piosenka wykonywana przez Łucję Prus.
Cytaty z tekstów literackich, Cytaty z wierszy i piosenek
Źródło: Dookoła noc się stała

O nocy

„Głównym i podstawowym powodem, dla którego państwo zajmuje się dzisiaj ubogimi, jest już jednak nie chęć utrzymania ich w dobrej formie fizycznej i psychicznej, ale nadzorowanie. Należy pilnować, aby nie wyrządzali szkód i nie sprawiali kłopotów: trzeba ich kontrolować, obserwować, monitorować i dyscyplinować. Instytucje zajmujące się ludźmi biednymi i niezaradnymi życiowo nie są kontynuacją instytucji państwa opiekuńczego. Mimo mylących nazw, służą raczej wykluczeniu niż przyłączeniu, są narzędziem izolowania, a nie integrowania ubogich.”

Zygmunt Bauman (1925–2017) polski socjolog, filozof, eseista

Żyjąc w czasie pożyczonym

„Ludzie nadają miejscom nazwy, żeby nikt nie mógł ich widzieć takimi, jakimi są naprawdę. Zawsze kiedy na nie spoglądają albo o nich myślą, ich oczom ukazuje się wielka tablica z napisem „spółdzielnia mieszkaniowa” albo „prywatna szkoła”, albo „kościół”, albo „meczet”, albo „synagoga.””

John Marsden (1950) Pisarz australijski

Kiedy widzą ten napis, przestają patrzeć.
Seria Jutro, Jutro: Kiedy zaczęła się wojna

O ludziach , O szkole , O myślach , O myśleniu

„To nazwa która wyczarowuje potężne obrazy, chociaż w pewnym momencie myśleliśmy, że może być ona zbyt delikatna! Ale było coś w tej nazwie, co nam się podobało. Jedną z naszych nadziei jest, że ludzie przychodzą zobaczyć nas, myśląc, że zobaczą coś ładnego i wtedy łeb spada im z szyi i odchodzą czując, że dostali więcej niż oczekiwali!”

Kim Thayil (1960) gitarzysta amerykański (Soundgarden)

o nazwie zespołu.

O ludziach , O myślach , O myśleniu , Obraz

„Wielki kraj, godny swej nazwy, nie ma przyjaciół.”

Charles de Gaulle (1890–1970) prezydent Francji

„Istnieje przekonanie, że wszyscy ludzie należący do jednego narodu mówią tym samym językiem. W ogólności rzeczywiście tak jest. W sprawach ogólnych i podstawowych każdy Polak porozumiewa się z innymi Polakami tymi samymi wyrazami. Ale kiedy dochodzimy do szczegółów, okazuje się, że w różnych okolicach Polski te same przedmioty mają różne nazwy. Na przykład rośliny, gatunki grzybów albo owoców leśnych.”

Krystyna Pisarkowa (1932–2010) polska językoznawczyni, polonistka

Wyliczanki polskie (1975)
Źródło: s. 6

O ludziach

„Opole jest polską nazwą, a dookoła jest coraz więcej nazw wiosek po niemiecku. Ja się w ogóle z tym nie zgadzam, nie mam pojęcia, dlaczego tak jest. Wychowywałem się na Opolszczyźnie od urodzenia i zawsze byłem przyzwyczajony do polskich nazw. Tak samo ci ludzie, którzy wychowywali się tam, uczyli się w naszych polskich szkołach, chodzili do pracy, biorą teraz polskie emerytury lub renty, wychowywali dzieci w polskich szkołach, leczyli się w polskich szpitalach, dlaczego żądają, żeby ich wioski nazywały się po niemiecku? Jest to dziwna sprawa, nad którą się zastanawiam: dlaczego mniejszość ma rządzić większością? Jeżeli jest mniejszość niemiecka, to jest to mniejszość i niech uszanują nasze prawo. Jeżeli jest na wiosce dwóch Niemców i żąda nazwy niemieckiej to się im natychmiast daje nazwę niemiecką.”

Andrzej Nowak (gitarzysta) (1959) polski gitarzysta

Wypowiedzi z wywiadów
Źródło: Złe Psy (Andrzej Nowak). Rock'n'roll i patriotyzm, metalmundus.pl, 8 sierpnia 2012 http://www.metalmundus.pl/articles.php?article_id=3742

O dzieciach , O ludziach , O psie

„Mówiąc i pisząc jedynie we własnym języku, nie zwracamy żadnej uwagi na nazwę przedmiotów, na historię rzeczowników, która niejednokrotnie sięga zamierzchłych czasów, na dostojność i, niejako, moc tajemniczą wyrazów. Są one dla nas powszednie i zdeptane, jak bruk i piasek drogi. Skoro zaś zajdzie potrzeba myślenia w jednej, a pisania w innej mowie, wyrazy dźwigają się ze swego poniżenia, mienią się, wiążą i, niejako, przechwalają, pokazując swą dostojność. Stąd wypływa konieczność szukania synonimów, dobierania nazw i strojenia inaczej wyrazów. Język zabarwia się i lśni niepowszednio, niezwykle, zgoła inaczej.”

Stefan Żeromski (1864–1925) powieściopisarz polski

Źródło: „Pisma wybrane” Josepha Conrada, w: Elegie i inne pisma literackie i społeczne, wyd. J. Mortkowicza, Warszawa-Kraków 1928.

O historii , O myślach , O myśleniu

„Imiona i nazwy, jak muzyka, powiedział mi raz Biralbo z mądrością trzeciego albo czwartego ginu, wyrywają czasowi istoty i miejsca, do których się odnoszą, ustanawiają czas teraźniejszy, posługując się jedynie tajemnicą ich dźwięków.”

Antonio Muñoz Molina (1956)

Źródło: Zimą w Lizbonie, „Dekada Literacka” nr 11 (94), 1994, tłum. Jadwiga Konieczna-Twardzikowa

O mądrości , O tajemnicy , O muzyce , O zimie

„Trzeba szukać świata na jego obrzeżach,
wśród mchu. Tam, gdzie rosną grzyby o nieznanych
nazwach, zapisano śmierć naszych bliskich, Twój
kolorowy kącik z rodzinnego domu, kudłate łby
tamtych zwierząt.”

Marcin Orliński (1980)

Źródło: Chwila, tom Parada drezyn, SPP Oddz. w Łodzi, Łódź 2010

O śmierci , O domu , O zwierzętach

„W porządku, nasza nazwa brzmi inaczej, ale to ciągle ten sam stary, dobry, metalowy diabeł, którego tak świetnie znacie.”

Ronnie James Dio (1942–2010) muzyk amerykański

o nazwie „Heaven and Hell”.
Wywiady
Źródło: muzyka.onet.pl, 16 maja 2010 http://muzyka.onet.pl/publikacje/wywiady/co-bedzie-dalej-zobaczymy,1,4556484,wiadomosc.html

O muzyce

„Traciłem z oczu zaśnieżoną drogę. GPS wskazywał, że teren, na który wjeżdżam, nie istnieje. A jeśli przez przypadek znalazłem się w Polsce? Byłem spóźniony, ostatnia wioska rozpoznana przez satelitę leżała dwadzieścia kilometrów za mną, a jej nazwa pochodziła od pewnego gatunku drzewa liściastego. Było to jedno z nielicznych słów, które umiałem po słowacku, i to tylko dlatego, że z niezrozumiałych dla mnie powodów znajdowało się prawie w każdej lekcji podręcznika.”

Michal Hvorecký (1976) pisarz słowacki

początek opowiadania.
Miłość i śmierć na Boże Narodzenie

„Socjaliści odrzucają wszelką dyktaturę, także dyktaturę proletariatu, która w praktyce przybiera postać dyktatury partii komunistycznej, w dalszym etapie – dyktatury Komitetu Centralnego tej partii, a nawet Pierwszego Sekretarza tej partii, jak to było w okresie rządów Stalina w Związku Sowieckim. Socjaliści odrzucają również ustrój „radziecki”, z którego pozostała tylko nazwa, osłaniająca rządy biurokracji i „aparatczyków” sprawującej władzę monopartii. Socjaliści stoją na stanowisku demokracji politycznej, z równymi prawami dla wszystkich stronnictw politycznych i dla wszystkich obywateli, także dla przeciwników socjalizmu.”

Adam Ciołkosz (1902–1978) polski działacz socjalistyczny, instruktor harcerski

Źródło: Socjalizm – ale jaki?, „Orzeł Biały”, Nr 140, kwiecień 1976 http://lewicowo.pl/socjalizm-%E2%80%93-ale-jaki/.

O demokracji

„Kolejna nazwa, której Angole nie wymówią.”

Radosław Sikorski (1963) polski polityk, dziennikarz

o śmigłowcu „Puszczyk”.
Źródło: wyborcza.pl http://wyborcza.pl/56,75248,13344220,Puszczyk_nie_dla_Anglika,,7.html, 4 lutego 2013

„Jeszcze zupełnie niedawno, gdy ktoś zadawał pytanie o miejsce mojego urodzenia, odczuwałem pewne zażenowanie. Nie dlatego, żebym się wstydził, że pochodzę z Vukovaru, Boże uchowaj; chodziło o to, że wiedziałem, iż odpowiedź postawi mojego rozmówcę w niezręcznej sytuacji; nie będzie miał pojęcia ani gdzie ten rozkoszny Vukovar się znajduje, ani o co w ogóle chodzi i dlatego szybko spróbuje zmienić temat. Albowiem dla wielu ludzi nazwa ta właściwie nic nie oznacza.; mylą sobie Vukovar z Vinkovcami, z Viroviticą, nawet z Bjelovarem, a jeśli już potrafią odnaleźć go na mapie, nie umieją powiedzieć o nim nic bliższego. Więc kiedy natkną się jeszcze na kogoś, kto na domiar złego urodził się w Vukovarze, wydaje im się, że mają do czynienia z osobą, której się w życiu nie poszczęściło. Tak jakby mówili: „Zatem Vukovar, cóż zrobić, nikt w końcu nie jest doskonały.””

Pavao Pavličić (1946)

Źródło: Miejsce na mapie, tłum. Magdalena Dyras

O Bogu , O ludziach , Pytanie

„socwirtualizm (Efekt tygrysa) – zjawisko nawiązywania wirtualnych znajomości, nierzadko z osobami, których faktycznie nie znamy, zapoczątkowane przez serwisy społecznościowe, głównie Facebooka. Nazwa ma być grą słowną, nawiązującą do socrealizmu.”

Maciej Dutko (1979)

Neologizmy wprowadzone przez Macieja Dutkę

„Lewica to: Nieodwracalność podstawowych zdobyczy państwa opiekuńczego. Nieodwracalność ewolucji myśli liberalnej, w kierunku liberalizmu socjalnego. Nazywanie rzeczników odwrócenia tej ewolucji po imieniu, a więc określeniem „wstecznicy” – nie jest to bowiem epitet – ale dokładna nazwa zwolenników „ruchu wstecz”.”

Andrzej Walicki (1930) filozof i historyk polski

Źródło: Idee i ludzie – próba autobiografii, Warszawa 2010

O ludziach , O myślach , O myśleniu

„Pesymizm to jedynie nazwa, jaką ludzie o słabych nerwach nadają mądrości.”

Romuald Hube (1803–1890)

O ludziach

„(…) walonki to (…) nazwa niektórych dziewcząt.”

Leszek Niedzielski (1942)

Właściwe znaczenie słów

„Abstrahując od Tatr, jest to najdziksza i najniedostępniejsza część Karpat galicyjskich. Nazwa ich pochodzi od głazów olbrzymiej wielkości, które zalegają ich szczyty, a nierzadko i stoki, a po których droga jest nadzwyczajnie nużąca. Stoki ich porastają dziewicze lasy, pełne wykrotów i powalonych przez wichry próchniejących drzew – a wyżej panoszy się niezwykle gęsta i wysoka kosodrzewina (zwana tu żereblem), przerwana miejscami przez zesypiska głazów, zwane grechotami, od dźwięku jaki wydają przy wchodzeniu na nie.
Zachowały się tu też limby i to w ilości o wiele większej niż w Tatrach; pojedyńcze można oglądać już na Jaworniku pod Jaremczem, ale na Parenkich i w okolicach Grofy są ich całe lasy 100 morgowe; letni pałacyk gr. kat. metropolitów w Podlutem jest zbudowany z limbowego drzewa.
Szczyty Gorgan, śmiało zarysowane, oddzielone od siebie nizkimi przełęczami i głębokimi dolinami, pod względem piękności i rozmiarów krajobrazu przewyższają o całe niebo łagodnie, kopulaste Bieszczady i monotonny wał Czarnohory.
Gorgany są najbardziej bezludną grupą Beskidów Galicyi.(…) Połonin mało – ich miejsce zajęła kosodrzewina, więc i bydła niewiele, i szałasów brak prawie kompletny.”

Mieczysław Orłowicz (1881–1959) geograf polski, krajoznawca

Źródło: Ilustrowany przewodnik po Galicyi, 1919

O zachowaniu

„Uważam, że dyskredytuje ona filmy. Kiedy widz ogląda pornografię, rozładowuje napięcie, i tyle. Tak więc moim zdaniem wymyślenie takiej nazwy więcej mówi o jej autorze niż o filmie. Pokazuje, że ten krytyk nie potrafi (…) zrozumieć i docenić horroru jako czegoś więcej niż jeszcze jednego przykładu kina tego gatunku. Zaślepia go zawarte w filmie okrucieństwo, uniemożliwiając mu dojrzenie w nim jakichkolwiek śladów inteligencji.”

Eli Roth (1972) amerykański reżyser i scenarzysta

o nazwach „torture porn” i jej alternatywnej wersji „gorno”.
Źródło: Bartłomiej Paszylk, Słownik gatunków i zjawisk filmowych, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa-Bielsko-Biała 2010, ISBN 9788326205514, s. 253–254.

O inteligencji

„Doświadczenie to nazwa, którą każdy nadaje swoim błędom.”

Elizabeth Adler (1951)

Podróż na Capri

„Wszędzie i zawsze, niezależnie od nazwy, jaką przybiera rząd, niezależnie od tego, jakie jest jego pochodzenie i organizacja – zasadniczą jego czynnością jest gnębienie i wyzyskiwanie mas, bronienie ciemiężców i przywłaszczycieli, jego głównymi narzędziami charakterystycznymi i niezbędnymi są żandarm i poborca podatkowy, żołnierz i dozorca więzienny, do szeregu których dołącza się handlarz obłudy i kłamstwa: ksiądz lub nauczyciel, opłacani i protegowani przez rząd celem ujarzmienia umysłów i robienia ich uległymi.”

Errico Malatesta (1853–1932) włoski myśliciel polityczny, anarchista

Państwo i władza

O kłamstwie , O nauczycielach

„W zen uczymy, że są trzy rodzaje oświecenia. (…) To jest moktak. Jednak, jeśli powiesz teraz, że to jest moktak, jesteś przywiązany do nazwy i formy. A jeśli powiesz, że to nie jest moktak, jesteś przywiązany do pustki. (…) Jeśli odpowiesz poprzez uderzenie w podłogę albo okrzyk „Khaaatz!”, czy też uderzysz mnie – jest to pierwsze oświecenie. Wszystko staje się jednym. (…) Następnie jest pierwotne oświecenie. Czy to jest moktak, czy nie? Tym razem odpowiadasz: „ściana jest biała, moktak jest brązowy”. (…) Wszystko jest jak to. To jest pierwotne oświecenie. (…) Następnie jest ostateczne oświecenie. To jest bardzo ważne. Czym jest ostateczne oświecenie?
Soen Sa uderzył w moktak: – Tylko to. Tylko jeden punkt. Prawda jest właśnie taka, jak to.”

Seung Sahn (1927–2004)

Strzepując popiół na Buddę

O prawdzie

„Voodoo?
– Można to tak określić – Bolesny wyraz jego twarzy powiedział mi, że on nie ująłby tego tak nawet za milion lat.
– Choć właściwie tej nazwy nie używano od już od kilku stuleci. Ani nie nazywano tak tego u źródeł. Upraszczasz zresztą jak większość ludzi, którym brakuje wiedzy.
– Wydawało mi się, że tym właśnie jest religia. Uproszczeniem dla tych, którym trudno się myśli.
Uśmiechnął się.
– W takim razie chyba ci, którzy mają problem z myśleniem stanowią większość, nieprawdaż?
– Zawsze tak jest.
– Cóż, być może. – Hand wypił jeszcze kawy i przyjrzał mi się znad filiżanki. – Naprawdę nie uznajesz żadnego boga? Żadnej siły wyższej? Harlanici są w większości szintoistami, prawda? Albo należą do jakiegoś odgałęzienia chrześcijaństwa?
– Nie jestem żadnym z nich – powiedziałem bezbarwnie
– Więc nie masz schronienia przed nadchodzącą nocą? Żadnego sojusznika, gdy ogrom stworzenia przygniata kręgosłup twej marnej egzystencji jak tysiącmetrowa kolumna z kamienia?
– Hand, byłem na Innenin – Strzepnąłem popiół z papierosa i oddałem mu jego uśmiech prawie nieużywany – Na Innenin słyszałem żołnierzy z mniej więcej tak – rozłożyłem szeroko ramiona – wysokimi kolumnami na plecach, krzyczących do całego spektrum wyższych mocy. I nie zauważyłem, żeby któraś się pokazała. Mogę żyć bez takich sojuszników.
– Nie nam kierować bogiem.
– Najwyraźniej nie.”

Richard Morgan (1965)

Upadłe anioły(2003)
Źródło: s. 157–158

O Bogu , O ludziach , O prawdzie , O religii

„Rachel spojrzała na drugie hasło. Krewetkus szpetus zpiekła rodemus.
– Czy to prawdziwa nazwa? – zapytała zdezorientowana. Tolland zaśmiał się.
– Nie. To nowy gatunek, jeszcze niesklasyfikowany. Facet, który go odkrył, ma poczucie humoru. Proponuje umieścić Krewetkusa szpetusa w oficjalnej klasyfikacji taksonomicznej.”

Dan Brown książka Zwodniczy punkt

Zwodniczy punkt (2001)

O facetach

„Z cudownego snu, jaki objawił się ludziom w Nazarecie, pozostała tylko nazwa, imię; religia musiała zmienić się zupełnie, wytworzył się chrześcijanizm nowy, nie mający nic wspólnego z tym, jaki głosił Jezus, jaki żył jeszcze w pierwszych wiekach, w chrześcijańskich komunach, jaki chował się po katakumbach i dawał to niesłychane bohaterstwo i tę pogardę śmierci, które zdumiewały świat starożytny.”

Edward Abramowski (1868–1918) polski filozof i działacz polityczny

Źródło: Rzeczpospolita przyjaciół: wybór pism społecznych i politycznych, red. Damian Kalbarczyk, wyd. Pax, 1986, s. 353 http://books.google.pl/books?id=CDRJAAAAIAAJ&q=%22w+pierwszych+wiekach+w+chrze%C5%9Bcija%C5%84skich+komunach,+jaki+chowa%C5%82+si%C4%99+po+katakumbach+i+dawa%C5%82+to+nies%C5%82ychane+bohaterstwo+i+t%C4%99+pogard%C4%99+%C5%9Bmierci.%22&dq=%22w+pierwszych+wiekach+w+chrze%C5%9Bcija%C5%84skich+komunach,+jaki+chowa%C5%82+si%C4%99+po+katakumbach+i+dawa%C5%82+to+nies%C5%82ychane+bohaterstwo+i+t%C4%99+pogard%C4%99+%C5%9Bmierci.%22&hl=pl&ei=5FBdTf-RMpKJhQfB49zECA&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=1&ved=0CCwQ6AEwAA

O śmierci , O świecie , O religii , O wieku

„(…) tańce dworskie swoją popularność zawdzięczają uniwersalizmowi. Podobnie jak w dawnych wiekach, tak i dziś, sztuka tańca jednoczy kraje, narody i kultury. Okazuje się, że te same tańce – ukryte pod różnymi nazwami – wykonywano w różnych krajach. Odkrywamy, że wszyscy w Europie mamy te same taneczne korzenie. Tańce dworskie mogą stać się też znakomitą inspiracją dla sztuki współczesnej. Przeżyliśmy fascynację sztuką Indii, Afryki, a niedawno kulturą celtycką. Teraz czas na nowo odkrywaną sztukę dworską, a w tym także na taniec.”

Romana Agnel (1965)

Źródło: „Dziennik Polski”, 3 sierpnia 2001 https://dziennikpolski24.pl/taneczny-modlitewnik/ar/2426586

O sztuce , O czasie , O wieku , O tańcu

„Gazprom to specyficzny klub – ta sama osoba jest tam prezesem, dyrektorem i trenerem. Alfą i omegą. Z nim nie można dyskutować, bo uważa się za nieomylnego. Zresztą trenerem był tylko z nazwy. W tygodniu nie pojawiał się na treningach tylko przysyłał asystentów. Widzieliśmy go dopiero 10 minut przed meczem, wpisującego ustawienie drużyny. Miał nietypowe metody prowadzenia zespołu. Żeby nas zmobilizować wygłaszał monolog składający się z samych przekleństw.”

Zbigniew Bartman (1987) polski siatkarz

Źródło: wywiad, 2009 http://aves.lksdwernicki.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=97:wesoych-wit&catid=3:newsflash&Itemid=75

Trening

„Ja uwielbiam Dziennik 1954 Leopolda Tyrmanda. Pewien mój znajomy lekarz twierdzi, że znalazł w nim dowód na to, że Dziennik był później przez autora poprawiany. Pojawia się tam podobno nazwa leku, którego w 1954 r. jeszcze nie było.”

Jacek Fedorowicz (1937) polski satyryk i aktor

Źródło: Jacek Szczerba, Artysta pierwszego dubla, „Gazeta Wyborcza”, 18 lipca 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/apdu.htm

„Ukochany kraj,
Umiłowany kraj,
Ukochany, jedyny, nasz, polski.
Ukochany kraj,
Umiłowany kraj,
Ukochana i ziemia, i nazwa (…).”

Konstanty Ildefons Gałczyński (1905–1953) polski poeta

Kronika olsztyńska (1950)
Źródło: Wszystko tobie, ukochana ziemio (Ukochany kraj…; 1953)

„„Róbta, co chceta” to była nazwa mojego programu telewizyjnego z lat 90., bo rzeczywiście mogłem w nim robić, co chciałem. (…) Pełny odlot. Dzisiaj wyglądałoby to poczciwie, ale w ówczesnej telewizji było czymś świeżym. I trafialiśmy w estetykę młodych ludzi. Tymczasem „Róbta, co chceta” ze zgrozą powtarzane jest przez krytyków Orkiestry, chociaż ja tego hasła nie używam.”

Jerzy Owsiak (1953) polski muzyk i działacz społeczny

Źródło: rozmowa Grzegorza Sroczyńskiego, Wkurzam, choć wkurzać nie chcę, „Gazeta Wyborcza”, 14–15 stycznia 2012

O ludziach

„Czy zauważyli państwo, że w ciągu ostatnich lat kabaret amatorski, oczywiście amatorski nierzadko już jedynie z nazwy, zdominował telewizyjną rozrywkę w gatunku, który dawniej nazywany był estradą? Czyli wszystkie telewizyjne transmisje z sal, w których siedzi publiczność prawdziwa (…). (…) przedtem też większość (…) artystów-rozśmieszaczy do żadnych szkół aktorskich nie chodziła, ale często trafiał się na estradzie także ktoś po szkole (…). Dziś ze świecą by szukać.
Dzieje się tak zapewne dlatego, że aktor od zarania jest ćwiczony w sztuce pokazywania tego, co wypracował na próbach (…). Tak zwany amator będzie to robił tylko w wypadku, gdy występ został radośnie i głośno przyjęty przez publiczność. Jeżeli nie – amator zmienia, poprawia (…), a publiczność to właśnie wybiera, bo kocha improwizację i wyjątkowość każdego występu. Owszem, wymóg głośnej reakcji widowni stwarza pokusę obniżania lotów, ale na szczęście nie wszyscy jej ulegają (…).”

Jacek Fedorowicz (1937) polski satyryk i aktor

Źródło: Kabaret na szkle. Felieton Jacka Fedorowicza, „Gazeta Wyborcza”, 23 kwietnia 2008 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/2734

O szczęściu , O czytaniu , Kochać się

„628 wielkich i nowoczesnych, na owe czasy, zakładów zbudowanych w PRL-u zostało zlikwidowanych. Że można było prywatyzować inaczej, najlepiej widać na przykładzie czeskiej Skody i rumuńskiej Dacii. Pierwszą kupił Volkswagen, drugą Renault, ale obie marki zachowały własne narodowe nazwy, rozwinęły produkcję w oparciu o własne autorskie modele, zwiększyły zatrudnienie, zdobyły wiele zagranicznych rynków i dziś są wizytówkami swoich krajów.”

Witold Kieżun (1922) polski ekonomista

Źródło: Krzysztof Różycki, Co z tą Polską, „Angora”, 2 lutego 2014

O zachowaniu

„Przez lata pielęgnował w sobie ból – precyzyjny
niczym wskazówka metronomu. Nocami spowiadał się
z niego krzykiem, spoconą pościelą. Był dumny
z katalogu łacińskich nazw wypisanych przy jego

nazwisku, z ciągu dat. Z rozwiązanych krzyżówek,
zaniechanych haseł. Jego ciało powoli stawało się
słowem, którego nie umiał wymówić. Charczał
tylko: Przeżyłem ojca. Długa pauza. Dwukrotnie.”

Maciej Robert (1977)

Źródło: Historia choroby

O bólu , O chorobach , O historii , O nocy

„Tak więc powiewał dumnie polski sztandar nad żarówiasto-różowym napisem CUKIERNIA SOLARIUM na pomarańczowym tle. W sumie dobrze, że powiewał, bo gdzie miał powiewać, to przecież polski small business napędza PKB, napędza gospodarkę tego państwa, to jemu Rzeczpospolita zawdzięcza swoją współczesną kondycję, to małe i średnie przedsiębiorstwa są tym, co tworzy Polskę, to właśnie one, stworzone przez tak pogardzanych drobnych cwaniaczków i dorobkiewiczów z najntisów, sprawiają, że Polska jako tako działa, myślałeś, to właśnie oni, ci kolesie handlujący przy użyciu łóżek polowych skarpetkami, papierosami i niemiecką chemią, są prawdziwymi ojcami założycielami tego kraju, a nie Mieszko I czy Bolesław Chrobry.

To ich nazwiska, a nie królów, Kościuszków i generałów, o których nikt i tak nic nie wie, powinniśmy przytwierdzać do obrzępolonych ścian naszych ulic. Zresztą – lepiej by tam pasowały. Bo ja wygląda tabliczka z napisem „ul. Bolesława Chrobrego” na otynkowanej pastelowym barankiem ścianie domku-bliźniaka otoczonego powyginanym w pseudobarok betonowym płotem seryjnej produkcji, do tego tabliczka z wizerunkiem wilczura i napisem „Pies zły, teściowa jeszcze gorsza”? Albo tabliczka z napisem „ul. Jagiellońska” na rozpieprzonej do szczętu kamienicy, w której mieszkańcy nadal szczają i srają do jednego sracza na całe piętro i grzeją węglem z piwnicy, modląc się do Jezusa Chrystusa, żeby dach nie zawalił się już tej zimy. Kamienicy, przed którą rozciąga się blade klepisko z jakimiś dwiema nieokreślonymi budami z blachy, w której gnieżdżą się dwa samochody zajumane z Niemiec, czekające na przebicie numerów. A golf trójeczka i czwóreczka? A? Albo wielki napis „OSIEDLE TYSIĄCLECIA CHRZTU POLSKI” wymalowany wielkimi, kolorowymi kobyłami na czteropiętrowym bloku, świeżo otynkowanego na seledyn ze wstawkami ciepłych brązów, pod którego ścianami w wytartej trawie robią się błotniste kałuże przemieszane w koktajl z popękanymi płytami chodnikowymi i jakąś żuł-ławką, na której dobywa się picie ciepłego piwa w puszkach ze sklepu Żabka zlokalizowanego w ceglanej i nieotynkowanej dobudówce przyłączonej do bloku w szalonych latach dziewięćdziesiątych? Przecież to wszystko wygląda jak żarty, jak robienie sobie jaj.

Do tego wszystkiego pasują ulice z zupełnie innymi nazwami, na przykład „Handlarzy spod dworca Zoo w Berlinie” albo „Obrońców blaszanych szczęk pod Pałacem Kultury w Warszawie”. Albo „ul. Badylarzy”, „ul. Pionierów Prywaciarstwa Polskiego”. Ewentualnie „pl. Właścicieli Kantorów” czy „al. Wypożyczalni Wideo Hollywood.””

Ziemowit Szczerek (1978) polski pisarz i publicysta

To są prawdziwi Ojcowie Ojczyzny. I nad tym wszystkim powinny wisieć flagi narodowe. Czemu nie, tak powinno być.
Siódemka (2014)
Źródło: s. 24–25.

O myślach , O piciu , O trawie , O zimie

„Wszystko na świecie pochodzi od tej samej, jednej rzeczy. (…) Ludzie nadają im wiele różnych nazw, ale same w sobie nie mają one żadnych nazw. Kiedy myślisz, wszystkie rzeczy mają różne nazwy i kształty. Ale kiedy nie myślisz, wszystkie rzeczy są tym samym. Nie ma dla nich słów. To ludzie tworzą słowa. Kot nie mówi: „jestem kotem.””

Seung Sahn (1927–2004)

Ludzie mówią: „to jest kot”.
Strzepując popiół na Buddę

O ludziach , O kotach , O myślach , O myśleniu

„Nazwa Audioslave objawiła się Chrisowi Cornellowi w jego wizji. Takiej, jakie objawiają się szamanom. A z wizjami nie wypada dyskutować.”

Tom Morello (1964) amerykański muzyk rockowy

żart o powstaniu nazwy zespołu.
Źródło: Audioslave: „Wizje niewolników dźwięku”, nuta.pl http://www.nuta.pl/wywiady/d/2/125/

„Kiedy w końcu dostaliśmy kontrakt nagraniowy z MGM, jakieś półgłówki stamtąd zdecydowały, że The Mothers było złą nazwą dla grupy i że żadna stacja radiowa nigdy nie zagra naszej płyty ponieważ nazwa jest zbyt ryzykowna. W tamtym czasie, jeśli byłeś dobrym muzykiem, byłeś a motherfucker, i Mothers to był taki skrót od motherfuckers. Tak naprawdę, było to trochę aroganckie aby tak nazwać naszą grupę, bo wcale nie byliśmy dobrymi muzykami. Wedle standardów zespołów barowych w naszym obszarze, byliśmy całe lata świetlne przed naszą konkurencją, ale jeśli chodzi o prawdziwą muzykę, to sądzę, że byliśmy dokładnie w bagnie.”

Frank Zappa (1940–1993) amerykański muzyk rockowy, multiinstrumentalista, kompozytor

Źródło: Audycja dokumentalna o FZ w BBC, 1993

O czasie

„Na koniec jeszcze o pojęciu Afrykaner. Jest to nazwa narodowa, wyrażająca dobrowolną przynależność wszystkich mówiących w afrikaans, którzy swe poczucie wspólnoty zawdzięczają językowi, kulturze i historii. Ten, kto przez te wartości utożsamia się z narodem Afrykanerów, jest Afrykanerem (…).”

Constand Viljoen (1933–2020)

Źródło: Grzegorz Bębnik, Ostatnia walka Afrykanerów, op. cit., s. 58.

O historii , O walce

„Jest ona dość przypadkowa. Wcześniej używaliśmy innej. Byliśmy grupą Niekonsekwentnie Konsekwentnych, ale ta nazwa była zbyt długa.”

Adam Sajnuk (1976)

o nazwie Teatru Konsekwentnego.
Źródło: Roth mówi o nas, 20 kwietnia 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/28430

O czytaniu

„Gdy wróciłem do Japonii, przebywałem w świątyni Kennin-ji przez jakieś dwa lata. Miała ona stanowisko tenzo, ale tylko z nazwy – nie było tam nikogo, kto spełniał te obowiązki. Skoro nikt nie widział jasno, że praca tenzo sama w sobie jest działaniem buddy, nic dziwnego, że nie było tam nikogo, kto by z wiarą sprawował ten urząd.”

Dōgen (1200–1253) mistrz Zen

o urzędzie tenzo – kucharza w klasztorze zen
Źródło: Mistrz Zen Dōgen, Rōshi Koshō Uchiyama, Jak przyrządzać swoje życie. Zalecenia dla kucharza w klasztorze zen, przeł. Jacek Dobrowolski, Jaworze 2013, s. 32

O życiu , O wierze

„Roztopy. Góra jak łaciata krowa.
Rzeczy z nazwami i bez. Przychodzą, potem zostawiają
nas samych w cieniu, ciężkich jak robaki.”

Łukasz Jarosz (1978)

Źródło: Więzi

O górach

„Historycznie nadane poszczególnym wyciągom nazwy, przestają pełnić funkcję informacyjną lub pamiątkową, a zaczynają przypominać duchy, które krążą w powietrzu i z którymi trzeba się zmierzyć.”

Adam Pustelnik (1982)

Źródło: Piotr Drożdż, Pustelnik Bros – sezon w Yosemite, „Góry”, nr 11 (138), listopad 2005 http://www.goryonline.com/gory,1210,0,0,0,F,news.html.

„Z miłości do mojego miasta krew mnie dzisiaj zalewa.(…) W moim mieście promuje się człowieka, który uprawia muzyczną hucpę, okraszając ją pseudoreligijnym patosem i obco brzmiącymi nazwami. Niech pan Rubik sobie tworzy swoje psalmy, oratoria, kantaty, a nawet fugi i toccaty. Ale na litość boską, dlaczego jego twórczość opłacana jest z moich pieniędzy?”

Artur Więcek (1967) filmowiec polski

„Nazwa Pankow została nadana średniowiecznej miejscowości, która rozrosła się wokół stojącego tu do dzisiaj gotyckiego kościoła, wybudowanego przed 1230 rokiem. Kościół ten okazał się jednak dla mnie nie tylko atrakcją historyczną. Przekonałem się o tym podczas pobytu Józefa Skrzeka, którego gościłem u siebie po jego berlińskim występie. Było to z pewnością tworzącym się na bieżąco dalszym ciągiem mojej berlińskiej mitologii. No bo założyciel SBB, którego płyty kupowałem swego czasu właśnie w Berlinie, siedział obok mnie, w moim berlińskim mieszkaniu i spinał swoją obecnością całą tę historię w przypowieść. A po długiej nocnej rozmowie, przy późnym śniadaniu zapytał: – Czy jest tu w pobliżu jakiś dzwon? Najpierw nie bardzo wiedziałem, o co mu właściwie chodzi. Dzwon? – pomyślałem. Okazało się jednak, że miał na myśli kościół. – Kościół jest, ale ewangelicki – powiedziałem. – Ja przecież nie jestem szowinistą – zaśmiał się. – A dzisiaj niedziela, dlatego chciałbym zajrzeć pod jakiś dzwon. Poszliśmy więc do tego kościoła – małego, ascetycznego, surowego wręcz i tak innego od katolickich. W środku było jedynie kilka osób, pastorem zaś okazała się kobieta, która wygłaszała właśnie kazanie. To co mówiła odbijało się echem od ścian i sklepienia, i trudno było zrozumieć jej berliński zaśpiew. Ale po pewnym czasie zaczęły docierać do mnie poszczególne słowa, które starałem się poskładać w zdania. Tym bardziej gdy usłyszałem: „Johann Sebastian Bach” wypowiedziane bezpośrednio obok słowa: „Gott”. Po chwili rozumiałem już, że pastor mówiła o kontaktowaniu się z Bogiem poprzez muzykę. Skrzek spojrzał na mnie, ja na niego i pomyślałem, że chyba nie wypada nazywać tego przypadkiem.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Czas przeprowadzki
Źródło: s. 54

O kobietach , O Bogu , O historii , O myślach

„(…) pięciozłotówki z lat 1958–1959 sprawiły kolekcjonerom wiele kłopotu swymi wadami menniczymi. Zbieracze zaliczają je bezpodstawnie do odmian stempla, określonych nazwami: wąskie ramię rybaka lub brak liny, zwisającej z sieci. A już szereg zapytań spotykaliśmy w prasie codziennej na temat słoneczka pod pachą rybaka (…) i jeszcze rzadszego słoneczka za plecami rybaka. Te słoneczka były rzeczywiście rzadkim w mennictwie aluminiowym przypadkiem przebicia miękkiego krążka monetarnego stemplem na wskroś, przy czym na rewersie wystąpił w postaci niby-słoneczka rysunek przepaski na skrzydłach Orła i piór z awersu, co dało złudzenie promienistego słoneczka.”

Józef Gosławski (1908–1963) polski rzeźbiarz i medalier

zagadnienie wad menniczych na monetach z wizerunkiem rybaka zaprojektowanych przez Józefa Gosławskiego w 1958.

O wieku

„Saule to bogini słońca znana z mitologii bałtyjskiej. Sporo główkowaliśmy, jakiej nazwy użyć, by była łatwa do wypowiedzenia na całym świecie – bo od początku myślimy globalnie… Przewertowałam źródła o starożytnych bogach słońca. Zaproponowałam Saule i tak już zostało.”

Olga Malinkiewicz (1982) Polska fizyk

Źródło: Innowacyjni Polacy i rewolucja energetyczna. Czy to się uda? http://energetyka.wnp.pl/innowacyjni-polacy-i-rewolucja-energetyczna-czy-to-sie-uda,265353_1_0_0.html, wnp.pl, 7 lutego 2016

O Bogu , O myślach , O myśleniu

„Pisarze zajmujący się fantastyką naukową mają szczególne powinowactwo z dystopią. Wiecie czym jest utopia? Nazwa wywodzi się od greckiego słowa oznaczającego dobre miejsce. Jest to zatem miejsce, gdzie wszystko doskonale działa, wszyscy są szczęśliwi, a dobroć i uprzejmość panują powszechnie. Opowiadania o utopiach są niezmiernie nudne. Gdzie jest niebezpieczeństwo? Gdzie wątpliwości?
Dystopia (złe miejsce) jest oczywiście czymś, gdzie wszystko jest koszmarne i nieprawdopodobnie złe.”

Isaac Asimov (1920–1992) amerykański pisarz

Źródło: notka do jednego z opowiadań

„Rozbicie ententy jest najważniejszym celem naszej dyplomacji. Rosja wydaje się najsłabszym ogniwem wrogiego przymierza. Tak więc naszym zadaniem było to ogniwo rozluźnić, a następnie całkowicie usunąć. Stąd też nasze usiłowania szły w tym kierunku, by taką wywrotową działalność przeprowadzić w samej Rosji, poza frontem, przede wszystkim przez popieranie tendencji separatystycznych, reprezentowanych głównie przez bolszewików. Bolszewicy dopiero po otrzymaniu od nas stałych funduszy, dopływających różnymi kanałami i pod różnymi nazwami, byli w stanie uruchomić swój główny organ, [gazetę] „Prawdę”, i powiększyć w znaczący sposób bardzo wąską początkowo bazę ich partii.”

Richard von Kühlmann (1873–1948)

Źródło: Raport, 1917, cyt. za: Tomasz Małkowski, Jacek Rześniowiecki, Historia III. Podręcznik do klasy III gimnazjum, s. 245.

O historii

„Prawdziwy człowiek lewicy musi być świadomy istniejącego zakłamania. Otóż dominuje u nas katolicyzm popierany przez państwo i rządzącą partię – tylko z nazwy lewicową.”

Maria Szyszkowska (1937) polska działaczka polityczna, filozof

„Skrajne ugrupowania prawicowe, z którymi mamy dziś do czynienia, to są klasyczne ugrupowania, jeśli nie wprost faszystowskie, to, powiedzmy, faszyzujące. Nawiązujące z nazw i zachowań do faszystowskiej tradycji z lat 30. Faszyzm nie jest fenomenem niemieckim, narodowy socjalizm był tylko jedną z odmian tej ideologii, która rozlała się po całej Europie, wchłaniając wszędzie radykalne nurty nacjonalistyczne. Wszędzie, czyli także w Polsce.”

Ireneusz Krzemiński (1949) polski socjolog

Źródło: rozmowa Cezarego Michalskiego, Narodowcy nie rozliczyli się ze swojej historii, krytykapolityczna.pl, 16 listopada 2013 http://www.krytykapolityczna.pl/artykuly/opinie/20131116/krzeminski-narodowcy-nie-rozliczyli-sie-ze-swojej-historii

O zachowaniu , O historii

„I oto otwarty widok:
na rzekę, którą obejmuje przedwieczerz,
na skrzesane turnice,
obrywające się zerwami
w plusk Dunajca,
na śniegi Tatr, prześwitujące
przez grubą zasłonę poświęconych im
książek,
na siebie, spowiadającego się pobłażliwie
w obliczu górskiego żywiołu,
na połoniny z Łemkami
wypasającymi cienie trzód,
na splątane gąszcza nazw,
na języki i kultury poprzerastane wiekami
współżycia i obcości (…).”

Michał Jagiełło (1941–2016) polski taternik, ratownik TOPR-u, pisarz, publicysta

Źródło: Widok spod Bereśnika

O książkach , O wieku

„Iran nie chce nawet z nami rozmawiać. Nie chcą nawet wypowiadać nazwy Izrael. Nigdy nawet nie dopuszczają możliwości, by mówić, że celem istnienia irańskiego reżimu jest zniszczenie Izraela […] Iran chce naszego unicestwienia.”

Michael Oren (1955) izraelski historyk, dyplomata, polityk, wykładowca akademicki, pisarz i wojskowy; urodzony w Stanach Zjednoczony…

Źródło: Izrael: Jesteśmy skłonni do ataku na Iran, geopolityka.org, 17 sierpnia 2012 http://www.geopolityka.org/info-ecag/1667-izrael-jestesmy-sklonni-do-ataku-na-iran

„W moim pokoleniu nie mówiło się jeszcze po walijsku, nie uczono tego języka w szkołach, nie było dwujęzycznych tablic z nazwami miejscowości i dwujęzycznych znaków drogowych. Nawet mój ojciec – najprawdziwszy Walijczyk – też mówił bardzo słabo w tym języku. Renesans języków lokalnych na Wyspach niestety mnie ominął. Bardzo żałuję.”

John Porter (1950) brytyjsko-polski muzyk

Źródło: Arkadiusz Bartosiak, Łukasz Klinke, John Porter, Anita Lipnicka, „Playboy” nr 3, 2008

„Poprzez niezliczone kalpy pustki nie było nazw. Od czasów Buddy w świecie istnieją nazwy. Ludzie tworzą wiedzę na podstawie zewnętrznych znaków. (…) To, co ma nazwę, jest ograniczone.(…)”

Nanquan Puyuan (748–835)

Źródło: Beata Szymańska, Chiński buddyzm – chan, Kraków 2009, str. 110

O ludziach

„Dorota Gawryluk pokazuje jaką jest gwiazdą. Prowadziła program o podobnie do innego programu brzmiącym tytule A dobro Polski i tam tydzień w tydzień pokazywała, że odpowiada głównie na pytanie „A dobro PiS-u?”. Więc jakby potwierdza po dwóch latach słuszność decyzji, którą podjąłem dwa lata temu. (…) Anchor w programie informacyjnym może być tylko jeden, bo numer jeden może być tylko jeden, bo w normalnej telewizji, profesjonalnej telewizji nie może być prowadzącym ktoś, kto nie zna żadnego języka obcego, nie może być ktoś, kto jest nieoczytany, nie może być ktoś, kto nie zna świata, nie może być ktoś, kto nie ma doświadczeń dających szanse na rywalizowanie z konkurencją. Poza tym – brutalnie – nowy program, nowa nazwa, nowa grafika, nowe studio, musi być nowy prowadzący. Czyjaś twarz kojarzyła się przecież ludziom z czymś, co było tutaj na antenie wcześniej, co było kompletną porażką.”

Tomasz Lis (1966) polski dziennikarz telewizyjny

o Dorocie Gawryluk i decyzji Lisa, o tym, że nie będzie prowadzić Wydarzeń.

O decyzjach , Pytanie

„Skąd się wzięło słowo sachar? – zapytałam ojca po rosyjsku.
– Od Sahary. Jest taka pustynia w Afryce. Ogromna pustynia, na której nic nie rośnie, bo cała jest z białego piasku. Ten piasek to właśnie cukier, czyli po rosyjsku sachar. W Afryce deszcze padają bardzo rzadko, ale wtedy cukier się topi, a potem, w upale, schnie i powstają wielkie cukrowe głazy… Biada wędrowcowi, który zapuści się na pustynię, w chwili gdy zaczyna się burza piaskowa. Wiatr podnosi całe chmury cukrowego piasku. Cukier skrzypi mu w zębach, zalepia nos i oczy… Niewolnicy-Murzyni pracują tam w straszliwym upale: Ładują piasek cukrowy do worków i wysyłają do różnych krajów. A dla tych, co lubią pić herbatę na prikusku, tną cukrowe głazy na kostki specjalnymi tarczami.
– Czy ta Sahara nie leży w Rosji? – zdziwiłam się.
– Nie… Jeszcze nie – odparł ojciec.
– To dlaczego jej nazwa pochodzi z rosyjskiego sachar? Ojciec zastanawiał się chwilę.
– Bo większość, a może nawet wszystkie nazwy wymyślili Rosjanie – powiedział z dziwnym uśmieszkiem. – Im szybciej to sobie przyswoisz, tym łatwiej ci będzie
iść przez życie.”

Helena Amiradżibi-Stawińska (1932–2017) polska reżyserka i scenarzystka filmowa, pochodzenia gruzińskiego

Słodkie życie księżniczki (1996)

O życiu , O piciu , O herbacie

„Tutaj szczególną rolę odgrywa wygaszenie wolnej konkurencji. Wprowadza ono osobliwą paralelę. Konkurencja, jak sama nazwa wskazuje, jest odpowiednikiem wyścigu, w którym najzwinniejszy zdobywa nagrodę.”

Ernst Jünger (1895–1998) pisarz niemiecki

Leśny wędrowiec

„Przymus nie zmienił się, zmieniła się tylko jego nazwa, a wraz z nią postawy, jakie wartościująco obciążona nazwa wzbudza, i strategie, jakie wyzwala…”

Zygmunt Bauman (1925–2017) polski socjolog, filozof, eseista

Źródło: Ciało i przemoc w obliczu ponowoczesności, UMK, Toruń 1995

„Przeznaczenie to tylko inna nazwa naszej natury.”

Henryk Józef Marian Elzenberg (1887–1967) polski filozof

Źródło: Bogusław Wolniewicz, O Polsce i życiu, Komorów 2011, s. 22

O naturze

„Żadne uczucia nie są definitywne ani nie mają definitywnych nazw.”

Zofia Chądzyńska (1912–2003) polska pisarka i tłumaczka literatury iberoamerykańskiej

Śpiew muszli

O emocjach

„Publiczny kult głównych bóstw naturalnie już upadł; kapłanów już nie ma, wprawdzie składają jeszcze ofiary bogom, lecz najuroczyściej obchodzi rolniczy lud święto dożynków: zebrawszy plon doroczny, urabiają (z ostatnich snopków) bałwana, Kurkiem zwanego, i czczą go jako boga (urodzajów), dziękując za zbiór świeży, a prosząc na rok przyszły o jeszcze obfitszy. Prócz obchodów dożynkowych tkwi pogaństwo najgłębiej w pogrzebowych; nawróceni obiecują więc, że nadal zmarłych nie będą palić ani grzebać w bogatej odzieży lub rynsztunku, z końmi lub ludźmi; że nie będą zachowywać innych pogańskich obrzędów, że zadowolą się chrześcijańskim trybem i poświęconym cmentarzem. W owych obrzędach pogrzebowych główną rolę odgrywali śpiewacy; układ równa ich wprawdzie z kapłanami pogańskimi, lecz sama nazwa, tulisze albo Ugaszę, raczej śpiewaków oznacza; tulisz bowiem zdaje się nam tyle, co szerzyciel, mnożyciel (tj. głosiciel sławy), ligasz zaś jej rozstrzygacz, sędzia…”

Aleksander Brückner (1856–1939) polski filolog

Źródło: Starożytna Litwa. Ludy i bogi. Szkice historyczne i mitologiczne (1904)

O Bogu , O ludziach , O odzieży , O zmarłych

„Radosław Markowski nie jest profesorem! Nie jest profesorem! Jest doktorem habilitowanym zatrudnionym na stanowisku profesora w prywatnej uczelni. Tak samo jak dowódca brygady w stopniu pułkownika nie jest generałem brygady. Podobnie jest z Magdaleną Środą, Tomaszem Nałęczem czy Moniką Płatek i wieloma innymi uchodzącymi za „profesorów”. Nazwy swojego stanowiska „profesor” mogą używać na terenie uczelni, ale nie w publicznym obiegu. To doktorzy habilitowani zatrudnieni na stanowiskach profesora nadzwyczajnego. Nie można w nieskończoność poniewierać i pauperyzować tytułu profesorskiego i celowo go mylić z profesorskim stanowiskiem. Tak się nie godzi! To zwyczajna dezinformacja i nadużycie.”

Aleksander Nalaskowski (1957)

Źródło: Zawłaszczyć tytuł. Radosław Markowski nie jest profesorem! Nie można w nieskończoność poniewierać i pauperyzować tytułu profesorskiego, wpolityce. pl, 16 kwietnia 2016 http://wpolityce.pl/polityka/289061-zawlaszczyc-tytul-radoslaw-markowski-nie-jest-profesorem-nie-mozna-w-nieskonczonosc-poniewierac-i-pauperyzowac-tytulu-profesorskiego

„To zaborca niemiecki zmanipulował i ustanowił naszą historię oraz panowanie władców dopiero od 550 roku, odcinając 2400 lat naszej starożytnej historii od XVIII wieku p. n. e.
W tym celu wymyślił błędnie Piasta i dynastię Piastowską, która jest uparcie utrzymywana do dziś. Nigdy bowiem nie było takiego imienia. Słowo piast jest skrótem od piastuna, czyli majordoma (zarządca dworu królewskiego). Tak więc: piast=piastun=majordom i nic więcej. A nasza historiografia nadal utrzymuje dynastię nazwaną od zawodu piastuna, czyli majordomową. A tak naprawdę, jest to wielka dynastia Lechitów lub Lechicka.
Dokonano tego specjalnie, żeby ukryć i zapomnieć nazwy; Lechia, Lechy, Lechici, lechicki czy dynastia Lechicka, król lechicki. Zmieniono także tytuły kronik lechickich, nazywając polskimi np. Kadłubka itd.”

Janusz Bieszk (1955) polski autor

Wywiad "Słowiańscy królowie Lechii" z 15 września 2016

O historii , O wieku

„Tragedią Ukraińców jest to, że ich „Piemontem” stał się teren, na którym żyje najmniejszy procent ludności ukraińskiej. Wojny przegrali. Musieli pogodzić się z tym, że znajdują się w granicach polskiego organizmu państwowego. I teraz odebrano im nawet to, co mieli za Austrii – nawet ukraińskie nazwy na kartach korespondencyjnych i na dworcach kolejowych.(…) Szkolnictwo ukraińskie nie odpowiada liczebnie procentowi ludności ukraińskiej w Państwie. Nawet nazwa „ukrainiec” jest niejako zabroniona, a przecież poczucie przynależności narodowej jest czymś czysto subiektywnym. W tych warunkach część młodzieży ukraińskiej wkroczyła na drogę aktów sabotażu, których nie możemy usprawiedliwić, ale możemy szukać ich podłoża.”

Adam Ciołkosz (1902–1978) polski działacz socjalistyczny, instruktor harcerski

fragment przemówienia parlamentarnego z 21 stycznia 1931 r. na posiedzeniu zwołanym w związku z brutalną pacyfikacją ukraińskich wsi we wschodniej Galicji.
Źródło: Andrzej Friszke, Adam Ciołkosz. Portret polskiego socjalisty, wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2011.

O wojnie , O młodzieży