Cytaty na temat las (317 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Kresy Wschodnie, to obszar zaiste ogromny! Choć tereny te były niezmiernie zróżnicowane etnicznie, kulturowo, religijnie i cywilizacyjnie, to jednak wytworzył się tam swoisty kod kulturowy, który nieomylnie pozwalał rozpoznać ludzi „stamtąd”. Na ukształtowanie specyficznego typu wrażliwości mieszkańców Kresów – oprócz burzliwych dziejów – niewątpliwy wpływ miały warunki naturalne, a więc klimat oraz otaczająca ich przyroda i krajobrazy. Pośród dolin i jarów rzek, wzniesień i skał, jezior i bagien, nieprzebytych lasów i nieograniczonych przestrzeni, powstawały przecież ręką ludzką uczynione zamki, dwory, przepiękne parki i ogrody wokół rezydencji, architektonicznie wspaniałe miasta i pełne uroku wsie, kurorty i uzdrowiska, ośrodki wydobywcze i przemysłowe, a także obficie rodzące sady i pola uprawne. A nad tym wszystkim unosiło się tajemnicze, nieodgadnione i niedopowiedziane „coś”.”

Marek Żukow-Karczewski (1961) polski historyk, publicysta i działacz społeczny

Źródło: Zaleszczyki – krajobrazy utracone, Ekologia. pl, 2011. http://ekologia.pl/styl-zycia/podroze/zaleszczyki-krajobrazy-utracone,15940.html

O ludziach

„Latem niemal wszystko jest już gotowe. Przyleciały wędrowne ptaki, drzewa mają rozwinięte i dobrze ukształtowane liście dające upragniony cień, gęstnieją lasy, zielenieją i obficie porastają łąki, przemianie ulegają pola uprawne. Wydaje się, że cały świat wokół kwitnie, krzepnie, pęcznieje.”

Marek Żukow-Karczewski (1961) polski historyk, publicysta i działacz społeczny

Źródło: Cztery pory roku: lato wszędzie!, Ekologia.pl, 2013. http://ekologia.pl/pogoda/artykuly/ciekawostki/cztery-pory-roku-lato-wszedzie,18354.html

O świecie , O ptakach , O lecie , O pogodzie

„tak tak tak wcieram w siebie przeżutą radość nade mną rój os niestrawione resztki pokarmowe udają schizofreniczną przyjaźń pomiędzy kochankami las rąk w górze wirują przeciw naturze”

Tina Landryna

Źródło: Piosenka sex zatopiony w nirwanie

Radość , O naturze , O kochankach , O przyjaźni

„Nie czas żałować róż, gdy płoną lasy.”

Juliusz Słowacki książka Lilla Weneda

Inne cytaty
Źródło: Lilla Weneda (prolog), 1840

O czasie

„Galeazzo Ciano: Czego tak naprawdę chcecie: Gdańska czy Korytarza?
Joachim von Ribbentrop: Teraz już nie o to chodzi. Chcemy wojny.
Adolf Hitler: Jest pan południowcem i nigdy nie zrozumie pan, jak bardzo mi, jako Niemcowi, potrzebne jest drewno z polskich lasów.”

Adolf Hitler (1889–1945) kanclerz Rzeszy, twórca i dyktator III Rzeszy niemieckiej

w Berchtesgaden w sierpniu 1939.
Źródło: Galeazzo Ciano, Pamiętniki 1939–1943, tłum. Kazimierz Fudakowski, Warszawa 1949, s. 122.

O wojnie

„Miałeś, chamie, złoty róg,
miałeś, chamie, czapkę z piór:
czapki wicher niesie,
róg huka po lesie,
ostał ci się ino sznur,
ostał ci się ino sznur.”

Stanisław Wyspiański Wesele

Postać: Chochoł
ostatnie słowa dramatu.
Znaczenie: złoty róg symbolizuje utracone szanse.
Wesele
Źródło: akt III, scena 38 (ostatnie słowa dramatu)

„W związku z ociepleniem klimatycznym spraw Panie, by moje grzechy nie wybielały jak śnieg, ale zazieleniły jak lasy dziewicze. (Andrzej Coryell)”

Andrzej Coryell

„Kiedy najeźdźcy, jak wzburzona fala,
Jej wieś zalali, w las uprowadzona
Zginęła z ręki dzikiego Moskala
Po krwawej walce śmiertelnie raniona.
Droższą niż życie była dla niej cnota,
Gdy w jej obronie stoczyła bój z wrogiem.
Milszą śmierć sroga niż grzechu sromota,
Więc męczennicą stanęła przed Bogiem.”

Karolina Kózka (1898–1914) polska błogosławiona

napis na tablicy ku pamięci Karoliny Kózki zamordowanej 18 listopada 1914 r.
Źródło: Bł. Karolina Kózkówna - patronka czystych serc http://www.deon.pl/religia/swiety-patron-dnia/art,53,bl-karolina-kozkowna-patronka-czystych-serc.html, deon.pl

O życiu , O śmierci , O Bogu , O religii

„Twe oczy, którym nigdy nie dość było moich,
Pochyliły się w smutku za powiek zasłoną,
Bo nasza miłość pierzchnie."

Wtedy ona rzecze:
"Choć to prawda, że nasza miłość pierzchnie, stańmy
Jeszcze raz na samotnym wybrzeżu jeziora,
Obok siebie, w godzinie wielkiej łagodności,
Kiedy znużone dziecko, Namiętność, zasypia,
Jak dalekie są gwiazdy. Pierwszy pocałunek
Jak daleki. I jakże stare moje serce!"

Zamyśleni kroczyli przez uwiędłe liście,
A potem on, trzymając jej rękę w swej dłoni,
Powiedział z wolna: "Pomyśl, te serca wędrowne,
Nasze serca, Namiętność nieraz utrudziła."

Lasy były dokoła. I pożółkłe liście
Jak blade meteory przez półmrok spadały.
Stary, kulawy królik kuśtykal po ścieżce.
Jesień była nad nimi. I oto stanęli
Jeszcze raz na samotnym wybrzeżu jeziora.
Obróciwszy się, ujrzał, jak umarłe liście -
Wilgotne jak jej oczy - w milczeniu zebrane,
Rozrzuciła na piersiach i włosach swych.

"Nie płacz,
żeśmy znużeni. Inne miłości spotkamy.
Wciąż nienawiść i miłość, bez kresu i żalu.
Przed nami leży wieczność cała. Nasze dusze
Miłością są i nieustannym pożegnaniem.”

William Butler Yeats (1865–1939) poeta i dramaturg irlandzki, noblista

O pocałunku , O miłości , Serce , O nienawiści

„w ciszy lasu
tu rosną odpowiedzi
na które nie ma pytań”

Mira Kuś (1958) poetka polska

Źródło: Jak dziecko z tomu Rajski pejzaż (1995)

O dzieciach , Pytanie

„Moje dzieci zaczynają zauważać, że jestem nieco inny niż reszta ojców. „Dlaczego nie masz normalnej pracy, jak każdy inny?” zapytały mnie pewnego dnia. Opowiedziałem im tę historię: W lesie były dwa drzewa: powyginane i proste. Każdego dnia, proste drzewo mówiło do powyginanego: „Spójrz na mnie… jestem taki wysoki, prosty i przystojny. A spójrz na siebie… jesteś cały powyginany i przekrzywiony na bok. Nikt nie chce na ciebie patrzeć.” I tak sobie rosły razem w tym lesie, aż pewnego dnia, przyszli drwale. Zobaczyli powyginane drzewo i to proste. „Wytnijmy proste drzewa a resztę zostawmy” – powiedzieli. Więc drwale zamienili proste drzewa na deski, wykałaczki i papier. Powyginane drzewo, jednak, ciągle tam jest, rośnie w siłę i staje się coraz bardziej dziwne z każdym dniem.”

Tom Waits (1949) amerykański wokalista i instrumentalista, autor tekstów

O dzieciach , O historii , O drzewach , O sile

„Pszczoły były wielkim umiłowaniem stryja Leona, kochał je i lubił miód. Ule były przeważnie typu Dadanta, najłatwiejsze w obsłudze. Były one kwadratowe, z podnoszonym dachem, którędy w okresie zbiorów miodu wsuwało się specjalne nadstawki. Nadstawka taka starczała ledwie na kilka dni, szybko bowiem napełniała się miodem i należało zakładać nową. Sad pełen był olbrzymich, szerokich lip, obsiewano go też specjalnie miododajnymi trawami. W okolicy rosły białe koniczyny, dużo łubinów, w lasach wrzos. Miodobranie zaczynało się w czerwcu, po zakończeniu kwitnienia sadów i łąk. Im wcześniejszy był miód, tym lepszy. Stryj rozsyłał go i sprzedawał po całej Polsce, dużo zabierali krewni. W domu, w glinianych dzbankach miód stał cały rok. Przede wszystkim jednak specjalnie pakowany w żelazne pudełka był sprzedawany klientom z różnych miast. Miód jesienny na pierniki kupował Toruń, wiosenny i lipcowy brał Wedel. Były miody wczesne, łąkowe, rzadziutkie, złotego koloru – te nigdy się nie scukrowały. Miód z akacji, aby się scukrzyć, musiał stać bardzo długo, i wtedy robił się podobny do drobnej, białej kaszki. Inne, późniejsze, to były miody lipcowe z lip i wrześniowe, z gryki i wrzosu. Lipcowy uchodził za najlepszy, natomiast z gryki i wrześniowy były gorsze. Kiedy miód twardniał, to na przykład gryczany ciemniał, lipcowy bielał. Wszystkie oczywiście różniły się smakiem. W okresie miodobrania, kiedy pracy było wiele, stryj wynajmował chłopców do pomocy. W specjalnym domku, zimą zastępującym stebnik, miód się wirowało. Tam przenosiło się ramki, odcinało się ciepłym nożem zasklepioną woszczynę i stawiało do centryfugi (wirówki), gdzie po wpływem kręcenia korbą miód wypryskiwał na ściany beczki i ściekał. Z dołu, kurkiem, zlewało się go do podstawionych garnków, na które nakładało się sita, aby nie wpadły odłamki woszczyny. W garnku mieściło się około szesnastu litrów miodu. Przez kilka dni garnek stał odkryty, aby miód odparował, dopiero potem zakładało się woskowy papier i zawiązywało wokół. Stryj miał biblioteczkę z książkami o pszczołach. Lubił pszczoły, a one jego. Kiedy któraś wleciała do domu, brał ją delikatnie w ręce i wynosił, nigdy go nie użądliła. Pracował gołymi rękoma, nie w rękawiczkach, mówił, że pszczoły nie lubią tego. Czasami wieczorem kładł się w sadzie i słuchał jak pracują, czy są zadowolone ze zbiorów. Mówił na przykład, że pszczoła umarła, nie zdechła; jeżeli ktoś opowiadał, że pszczoła ugryzła, odpowiadał zaczepnie: – Czy widział ktoś, aby pszczoła miała zęby do gryzienia?”

Aleksandra Ziółkowska (1949) pisarka polska

Lepszy dzien nie przyszedł już
Źródło: Z miejsca na miejsce, [w: Lepszy dzień nie przyszedł już], Warszawa, Iskry 2012, str 208–209

O książkach , O domu , O trawie , O pszczołach

„Chciałum uciec, wymknąć się samojednu, ale gdziem się nie obróciłu, i tak w polu było mi polno, a w lesie – leśno. Nie uciekniesz od samego siebie. Nie wypłyniesz w nowe geografie, gdy nadal stara głowa je wyświetla.”

Jacek Dukaj (1974) pisarz polski

Linia oporu

„Las: kolekcjoner drzew.”

Antoni Regulski

„Nigdy tam nie byłam. Ale dotknęłam
tego delikatnie pozłacanego piasku,
tej pijanej, oceanicznej roślinności.(…)
Zgaduję popołudnie, lasy na drugim brzegu,
szafranowy pierścień nad zielenią
nieomal pływającą i czarną,
rzeki bez mgły, wody z bezkresnymi
tajemnicami, błoto moich kroków,
zapach życia, patrzenie znów w słońce
jak w dostojnego i silnego boga (…).
Życie mieści się we wgłębieniu pomiędzy wydmami
i odchodzą rozpraszając się zmysły
ponieważ już tylko proszą o zapach: ten morski,
ten, który przysyłają nieruchomi bogowie głębin.
Nigdy tam nie byłam. Nigdy nie wrócę z tej Atlantydy.”

Aurora Luque (1962)

Źródło: Wydmy, „Dekada Literacka” 1997, nr 12 (136), tłum. Beata Mirek

O życiu , O Bogu , O tajemnicy , O słońcu

„Zamieszkałem w lesie, ponieważ chciałem żyć świadomie. Chciałem czerpać ze źródeł życia samą jego istotę. Odrzucić wszystko, co nie było nim, by w godzinę śmierci nie odkryć, że nie żyłem.”

Henry David Thoreau (1817–1862) amerykański pisarz, poeta i filozof

O śmierci , O zamieszkaniu

„Szumi las…
Ma czas.”

Jan Sztaudynger (1904–1970) poeta polski, satyryk

Raptularz zakochanych
Źródło: Las, s. 91

O czasie

„Mniej są gorzkie głodnemu korzonki lasów niżeli wsparcie proszone.”

Kazimierz Brodziński (1791–1835) polski poeta, historyk, krytyk literacki, tłumacz i publicysta

Źródło: Mowa o narodowości Polaków i Posłanie do braci wygnańców http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/doccontent?id=2136 wyd. Księgarnia Luxemburgska, Paryż 1867, s. 34.

O wsparciu

„Na polanie w lesie
chodzi sobie jesień
różne dary niesie.
Na polanie w lesie
chodzi sobie jesień
różne dary niesie.”

Maria Szypowska (1929–2017)

Źródło: Jarzębinowa piosenka

Jesień

„Po lasach pełno było cietrzewi. Tokowiska zaczynały się bardzo wczesną wiosną. Cietrzewie zaczynały tokować już w początkach marca. W tych miejscach robiło się z jedliny wygodne budki, wykopywało dół, by można było wygodnie nogi spuścić, obkładało się darnią, gałązkami, siadało jak na krześle i przez jedlinę obserwowało teren naokoło. Wszystko zaczynało się o drugiej, trzeciej nad ranem. Wpierw odzywał się cietrzew, który zwoływał inne, na Białorusi nazywany takawik. Zaczynał gruchać, potem raptownie słyszało się łopot skrzydeł przypominający klaskanie, brzmiało to tak: czuhsiii, czuhsiii. Pierwszy cietrzew rzucał jak gdyby wezwanie, po nim przylatywał drugi. Tokowiska bywały tak bogate, że zbierało się jakieś czterdzieści, pięćdziesiąt par. Koguty prowadziły ze sobą walkę. Walczyły nie tylko parami, czasami w jednej gromadzie zbierało się trzech, czterech samców i jeden drugiego walił na wszystkie strony. Samiczki siadały oddzielnie, tak jak damy na turnieju, w jednym rzędzie i przyglądały się. Prawdopodobnie zwycięzca szedł potem po swoje laury i odbierał nagrodę. Wszystko to zaczynało się, kiedy jeszcze było całkiem ciemno, później dopiero robiło się szaro, jaśniej i jaśniej, aż do wschodu słońca. Jeżeli działo się to na dużej polanie, na którą zaczynały padać promienie wschodzącego słońca, to w momencie kiedy tarcza słoneczna wychylała się zza horyzontu, toki zamierały zupełnie. Ten, który je zwoływał i siedział na drzewie, także cichł, bitwa ustawała, wszystko nieruchomiało. Samce i samiczki, które siedziały wygodnie, zwracały się główkami do słońca i jakieś pół minuty, czasami minutę, trwała cisza. Sprawiało to przejmujące wrażenie, było coś nadzwyczajnego w patrzeniu na ten hołd oddawany słońcu. Później zaś znowu toczyła się walka. Wszystko trwało jeszcze około pół godziny, nie dłużej, po czym ptactwo odlatywało. Wcześniej, gdy jeszcze było szaro, jak ustrzeliło się jednego samca z walczącej pary, to często drugi wskakiwał na niego i walił go dziobem, aż i jego się ustrzeliło. Strzały początkowo nie płoszyły cietrzewi, dopiero kiedy słońce było wyżej, robiły na nich wrażenie, i po jednym, drugim strzale ptaki rozpierzchały się. Cichym przykazaniem myśliwych było, aby nie wychodzić z ukrycia, dopóki cietrzewie same się nie roproszyły. Żeby nie zapamiętały, że w budkach ukryci są ludzie. Jak już odleciały, wychodziło się, zabierało zabite sztuki i wracało do domu. Wieszało się je na kilka tygodni w przewiewnym miejscu, aby mięso skruszało. Na wielkanocnym stole zawsze był cietrzew.”

Aleksandra Ziółkowska (1949) pisarka polska

Lepszy dzien nie przyszedł już
Źródło: Z miejsca na miejsce [w: Lepszy dzień nie przyszedł już], Warszawa, Iskry 2012, str 214–215

O ludziach , O domu , O wiośnie , O wrażeniach

„Chciałbym występować na całym świecie. Wybrałem Las Vegas, ponieważ przyjeżdżają tu ludzie z całego świata.”

Elvis Presley (1935–1977) piosenkarz amerykański

Źródło: Leszek C. Strzeszewski, Elvis, op. cit., s. 122.

O ludziach

„Psychika kobiety to wielki, ciemny las. Wielu zbłądziło w nim śmiałków.”

Irving Stone (1903–1989) pisarz amerykański

O kobietach

„Jak potopu świata fale
Zamrożone w swoim biegu,
Stoją nagie Tatry w śniegu,
By graniczny słup zuchwale!
Biodra Tatrów las osłania,
Ponad nimi stoi chmura,
A po halach wiatr przegania
Uronione orle pióra.”

Wincenty Pol (1807–1872) polski poeta i geograf

Źródło: Pieśń o ziemi naszej

„Kto nie zbłądził w lesie, ten nie poznał lasu –
Las to otchłań bezdenna, kędy istot tłumy,
Żyją, tak zasłuchane w głuche sosen szumy,
Jak duchy zapatrzone w ślepe oko czasu.”

Antoni Lange (1862–1929) polski poeta, dramatopisarz i powieściopisarz okresu Młodej Polski, także poliglota i tłumacz

Cytaty z utworów poetyckich
Źródło: W lesie, w: Poezye cz. 2, Kraków 1898, s. 75.

O czasie

„Szybcy jak wiatr, spokojni jak las, zapalczywi niczym ogień, niewzruszeni jak góry, niepoznani jak ciemność, gwałtowni niczym piorun – tacy winni być żołnierze.”

Sun Tzu (-543–-495 p. n. e.)

„Jesteśmy opuszczeni jak zbłąkane dzieci w lesie. Stojąc przede mną i na mnie patrząc, co wiesz o bólach, które są we mnie, i cóż ja wiem o Twoich. A gdybym padł przed Tobą, płakał i opowiadał, czegóż więcej dowiedziałbyś się o mnie niż o piekle, gdy ktoś Ci powie, że jest gorące i straszne. Choćby dlatego ludzie powinni stać przed sobą nawzajem z taką czcią, taką zadumą, taką miłością, jak przed bramą piekieł.”

Franz Kafka (1883–1924) pisarz austriacki pochodzenia żydowskiego

O dzieciach , O ludziach , O płaczu

„Nie trzeba być Indianinem, by czuć się samotnym i przerażonym w środku lasu. Była pani kiedykolwiek w lesie, setki kilometrów od cywilizacji? Las ma swoje ogromne, mroczne serce, niech mi pani wierzy. Nie będzie pani chciała wejść czemuś takiemu w drogę.”

Graham Masterton (1946) brytyjski pisarz

Wendigo (2006)

Serce

„Teraz, kiedy mieszkam w lesie i miasto
jest dla mnie tylko przecinanym ciemnymi pniami
pasmem migotliwych świateł,
na które patrzę, kiedy zasypiam
na kupie mokrych liści, wiem już,
że trzeba z radością przyjmować intruzów (…).”

Michal Ajvaz (1949) czeski pisarz i poeta

Źródło: Turyści, tłum. Leszek Enkelking

O świetle , Radość

„To był bal na osiem sal i właśnie tam
całą noc przetańczył ze mną pewnie pan
Chciał całować – powiedziałam „Czemu nie”
Jeśli zrobisz dla mnie czego chcę.
Zaprzęgnij sanie – wypuść przodem sforę psów.
Zaprzęgnij sanie – sanna jak ze snów.
Popędzaj konie w zaśnieżony las.
Zaprzęgnij sanie – jeszcze raz”

Violetta Villas (1938–2011) polska piosenkarka

Źródło: Sanna ze snów

O snach , O nocy , O koniach

„Z naszych obserwacji wynika, że Natura brzydzi się mieszaniem gatunków. Nigdzie w królestwie Natury nie znajdziemy różnych gatunków, które się ze sobą krzyżują i mieszają geny. Nie tylko widzimy, że różne gatunki – na przykład ptaków – nie krzyżują się ze sobą, ale także ich podgatunki tego nie robią mimo, że czasami żyją w tym samym lesie, w tym samym środowisku.”

Ben Klassen (1918–1993)

Odwieczna Religia Natury

O ptakach , O naturze

„Ale pecha mam. Wczoraj, kiedy robiłem pipi w lesie i zapatrzyłem się na krajobraz, bąk koński uciął mnie w kutasa. Spuchło to jak balon i myślałem, że odpadnie. Ale jodyna i Staroniewicz uratowali to cenne utensylium dla przyszłych pokoleń. Dziś jest tylko czerwone, ale może jeszcze odpadnie. Jak odpadnie, to Ci przyślę w formalinie.”

Stanisław Ignacy Witkiewicz (1885–1939) polski pisarz, filozof, dramaturg i malarz

20 lipca 1926 w Zakopanem.
Listy do żony (1923–1927)

O myślach , O myśleniu

„(…) najbardziej uwielbiałem czasopismo „Galaxy”. Tata je prenumerował i ilekroć skończył czytać nowy numer, oddawał mi go. Mama tego nie pochwalała. Zawsze czytywałem je na strychu albo poza domem, w szałasie, który postawiłem w lesie. Potem chowałem je pod moim łóżkiem w schronie przeciwatomowym. Wiedziałem, że po wojnie nuklearnej nie będzie ani telewizji, ani radia, ani w ogóle niczego, toteż będę potrzebował zajęcia w chwilach, kiedy nie będę walczył z mutantami.”

James Patrick Kelly (1951) pisarz science fiction i fantasy

10.16 do jednego

O wojnie , O domu , O czytaniu

„W końcu musi dojść do decydującego spotkania myśliwych w opustoszałych lasach.”

Rafał Grupiński (1952) polski polityk

Źródło: Teatr zaorany

„jednogłośnie cię obrośnie
las moich rąk
są za tobą wargi me
oczy me
stopy me i myśli
decyzją mą
wydam dekret pożądania
uwłaszczę cię
i uchylę
wolę twą wole twą
wolę twoją wrogą”

Grzegorz Ciechowski (1957–2001) polski muzyk rockowy

Z utworów
Źródło: Błagam nie odmawiaj, Obywatel G.C. (1986)

O myślach , O decyzjach , O myśleniu

„Nie znoś drewna do lasu.”

Horacy (-65–-8 p. n. e.) rzymski poeta liryczny

Źródło: Leksykon złotych myśli, op. cit.

O myślach , O myśleniu

„Kukułeczko, powiedz, proszę,
ile będę żyła lat…
Drgnęły tylko czubki sosen,
żółty promień w trawę spadł.
Dźwięk nie rozległ się w powietrzu,
a już wracać czas.
Dotknął czoła świeży wietrzyk.
Milczy chłodny las.”

Anna Achmatowa (1889–1966) rosyjska poetka

Tom Dmuchawiec (1921)
Źródło: Kukułeczko, powiedz, proszę…, tłum. Mieczysława Buczkówna

O miłości , O trawie , O czasie

„Bardzo trudno powiedzieć: Polska, żeby w słowie powiedzieć wszystko:
Barwę nieba i wody, woń lasu i żytnie zagony na piasku,
Patos ciszy i warkot motorów, defilady i słońce na kaskach,
Cała prostą ludzką codzienność i odświętność. Dalekość i bliskość.”

Krystyna Krahelska (1914–1944) poetka polska, harcerka

Źródło: Polska ze zbioru Wiersze, PIW, Warszawa 1978

O słońcu

„Słuszne i mądre prawa dżungli wzbraniają zwierzętom zabijać człowieka. Dozwolone to jest jeno, gdy idzie o pokazanie dzieciom, jak należy walczyć z ludźmi, a i wówczas polowanie takie musi się odbywać zdala od rodzimego lasu, poza terytorium gminy własnej, czy rodu. Prawo to uzasadnione jest względami natury praktycznej. Zamordowanie człowieka wywołuje niechybnie najście na dżunglę ludzi białych, z karabinami, siedzących na słoniach, otoczonych krajowcami uzbrojonymi w hałaśliwe gongi, pochodnie i inne straszne przyrządy. Gdy taka czereda zwali się do lasu, źle się dzieje mieszkańcom dziewiczych borów. Zwierzęta tłumaczą sobie owo prawo inaczej. Nie przystoi, powiadają, dzielnemu łowcy uganiać się za człowiekiem, który jest najsłabszem ze stworzeń i nie posiada naturalnych narządów obrony.”

Rudyard Kipling książka Księga dżungli

Księga dżungli
Źródło: Bracia małego Mauli, s. 7.

O dzieciach , O ludziach , O naturze , O zwierzętach

„Płonie ognisko i szumią knieje
Drużynowy, jest wśród nas
Opowiada starodawne dzieje
Bohaterski wskrzesza czas.

O rycerstwie, spod kresowych stanic
O obrońcach naszych polskich granic
A ponad nami wiatr szumny wieje
I dębowy huczy las.”

Jerzy Braun (1901–1975) polski pisarz i działacz polityczny

Źródło: Płonie ognisko i szumią knieje, „Czuwaj” nr 1/1919.

O czasie

„Mróz czyści powietrze, które staje się tak czytelne,
że aż kłuje w oczy. Nad wyraźnym zakończeniem
horyzontu nieco sprany błękit, linia lasu prowadzi
do linii tego, co utrzymuje w nas równy rytm.”

Teresa Radziewicz (1970)

Źródło: Biel, biel, biel [w:] Lewa strona, wyd. Stowarzyszenie Literackie im. K. K. Baczyńskiego, Łódź 2009, s. 22.

„Interesowała się taoizmem, o którym nigdy wcześniej nie słyszałam, ale który mówi o tym, że wszystko ma własną naturę i że im bardziej próbujesz w nią ingerować, tym większy robisz bałagan. W każdym razie mniej więcej tak to zrozumiałam. Las, ocean i wszystko inne, od słoni po jaskry, ma wewnętrzną słuszność, ale ludzie ciągle chcą to ulepszyć albo zmienić w coś, co im się przyda, podczas gdy tak naprawdę to kiepski pomysł.”

John Marsden (1950) Pisarz australijski

Kontynuacja Kroniki Ellie, Kroniki Ellie: Wojna się skończyła, walka wciąż trwa

O ludziach , O naturze

„Przez całe stulecia ludzkość nie musiała się martwić o wpływ działalności produkcyjnej na środowisko – przyroda była w stanie dostosować się do wyrębu lasów, korzystania z węgla i ropy itd. Być może jednak zbliżamy się do jej punktu załamania – nie możemy być tego pewni, ponieważ tego rodzaju punkty widać dopiero wówczas poniewczasie. W takiej sytuacji gadanie o antycypacji, ostrożności i kontroli ryzyka staje się bezsensowne, ponieważ mamy do czynienia z „nieznanymi niewiadomymi.””

Slavoj Žižek (1949) słoweński socjolog, filozof, psychoanalityk i krytyk kulturalny

Źródło: Życie u kresu czasu, „Krytyka Polityczna”, 19/2009

O życiu , O czasie

„Odeszła moja młodość
Gdzieś za góry, lasy
A może to ja odszedłem
Gubiąc po drodze
Lata i wspomnienia
I dotarłem
Do takiej krainy
Gdzie nie straszne
Lata pozostawione
Ani zaschnięte róże
W staroświeckim wazonie
Ocierałem się o czas
Jak o płot przy drodze
Teraz patrzę
Na jego resztki
W połowie spróchniałe
l czekam
Aż wicher czasu
Powali mnie
Wraz z nim”

Józef Wawroń (1928–2017) polski poeta

Źródło: Pożegnanie, „Sekrety ŻAR-” 2005, nr 4 http://www.pzn-mazowsze.org.pl/kultura/klub_zar/sekret11/sek_11.html#poezja

O odejściu , O czasie , O czekaniu , O pożegnaniu

„Tam słońca żar okrutny, śmierć w parnej atmosferze,
Tu cień i wody szum, i chłód, i spokój dziczy;
Nieukojonym drżeniem bambusów drżące pierze,
Tysiąca ptaków śpiew, samotność, las dziewiczy.”

Castro Alves (1847–1871) brazylijski poeta, abolicjonista i republikanin, uważany za jednego z najważniejszych poetów brazylijskich …

Źródło: Immensis orbibus anguis

O śmierci , O ptakach , O samotności

„Pozycje, jakie partyzanci zajęli w lasach i górach, uniemożliwiają ich skuteczne rażenie. Odnoszę wrażenie, że nawet wiadomość o kapitulacji Rosji nie powstrzyma tych bandytów. Z drugiej strony są oni świetnie zorganizowani. Mogą posłużyć jako przykład najlepszej tajnej organizacji.”

Harald Turner (1891–1947)

o jugosłowiańskim ruchu oporu pod wodzą Josipa Broza Tito.
Źródło: Kazimierz Kozub, Politycy z pierwszych stron gazet, wyd. Iskry, Warszawa 1976, s. 374.

O wrażeniach

„Polska obstaje dzisiaj przy swej „europejskiej”, zachodniej przynależności, opartej nie tylko na katolicyzmie, ale również na starannie pielęgnowanych zachodnich instytucjach i upodobaniach. Z dawnego orientalizującego stylu pozornie nic nie zostało. A jednak przenikliwe oko dostrzeże, że Polska jest znacznie bardziej wschodnią kulturą niż Rosja. (…) Kiedy Moskale skryli się przed Mongołami w swoich północnych lasach, Polacy byli już otwarci na wpływy czarnomorskich stepów.(…) prawdopodobnie idea demokracji szlacheckiej pochodziła nie od republiki rzymskiej, lecz od kurułtaju, zgromadzenia mongolsko-tatarskiej szlachty i naczelników klanów, które wybierało nowego chana.”

Neal Ascherson (1932)

Źródło: Morze Czarne, przeł. Tomasz Bieroń, Poznań 2003, str. 245.

O demokracji , O morzu

„Na razie wiemy, że forma jest daleko w lesie i trzeba jej jeszcze poszukać.”

Łukasz Kadziewicz (1980) siatkarz polski

„W letnim lesie
na odwiecerz
byłeś mój
w borównicku niedoźrałym
we mchach rośnych
byłeś mój”

Wanda Czubernatowa (1937)

Źródło: W letnim lesie

„Patrzę jak kraj porasta wiosną,
Jak las wybudza się z narkozy…
Och! Jak te brzozy pięknie rosną!
Polska to Kraj Rosnącej Brzozy!”

Artur Andrus (1971) polski dziennikarz i poeta

Źródło: Wierszyk pasażera pociągu Intercity „Lajkonik”...

O wiośnie

„Stawiam niezliczone niestosowne pytania. Gdybym tylko zdołał przedrzeć się przez ten las.”

Ludwig Wittgenstein (1889–1951) filozof austriacki

Uwagi różne
Źródło: Uwagi różne, 1947.

Pytanie

„Gdy zadaje sobie pytanie jaką szóstkę ma Resovia, to jestem w lesie. To znaczy, oni są w lesie.”

Wojciech Drzyzga (1958) siatkarz polski, trener

Pytanie

„Mickiewicz wielki poeta, ale kto go zna, a mnie śpiewa cała Polska i Ukraina – „Hej, hej sokoły omijajcie góry, lasy, doły.””

Tomasz Padurra (1801–1871) pisarz polsko-ukraiński

O śpiewie

„Dane ekonomiczne mówią natomiast o czymś zupełnie odwrotnym od tez przedstawianych nam przez chóry ekspertów: zyski z prywatyzacji są mniejsze niż sprzedany majątek! A wartość lasów? Przecież jest bezcenna dla zdrowia i zachowania biosfery.”

Waldemar Nowakowski (1950) polski inżynier i polityk

o prywatyzacji Lasów Państwowych.
Źródło: Blog Waldemara Nowakowskiego, 21 grudnia 2010 http://archive.is/fktNG

O zachowaniu

„Mnie ten Gorzów zjadł. Benzyna dusi, powietrze złe. Dobre ludzi dali mieszkanie, ale wziąć słowika w klatkę zamknąć, to on wszystko traci. Choć pięknie śpiewa, to jemu jest smutno. I te ściany takie ciężkie nade mną. A ja cygańska córka, las mi zdrowie daje. Jechałam taborem, to czułam się jak królowa Bona. Do mnie należeli perły rannej rosy. Moje były gwiazdy złote. Dziś co we włosy wplotę? W majowym słońcu jagody zbirałam, czarne jak łzy cygańskie. Na gałązkach się huśtałam. Żyłam wodnym szumem i jego srebrzystym dźwiękiem. Śpiewać nauczył mnie wiatr, ruczaje płakać. A jak lipy kwitły, to aż mnie zatykało, tak miód było czuć. W górach też cudnie. Jechalimy potokiem, pienił się, skakł, chodził po kamieniach, w deszczu groźniał, rozlewał się, wszystkich nas potopić chciał. Cyganka zejszła z wozu na drogę i tańczyła. Czemu? Bo jej radość była. Kawałek chleba suchego ugryzła, wody się napiła i była szczęśliwa. Z gołymi ręcami jechał człowiek po świecie. Czasem tylko coś pomieniał, parę groszy wziął. Wywróżył. I szedł dalej za tym chlebem żebraczym. Po pięćdziesiąt wozów jeździło u nas. Polskę znam od końca do końca. To wszystko nie można wydrężyć ze serca. Ale kto to zrozumi? Może tylko ci, co lubią przyrodę, świat, stare dawne życie przepamiętują w sobie.”

Papusza (1908–1987)

Źródło: Angelika Kuźniak, Papusza, op. cit., s. 21, 24.

O życiu , O ludziach , O zdrowiu , O świecie

„Łysa goro, piękna goro, kopieczku wysoki,
Co się dźwigasz twem grzbietem pod same obłoki.
Insze gory przeciw tobie są iako brodawki,
Albo iako przed dziełami, są bzowe pukawki.
Może widzieć, co się dzieje przy Polskiej Koronie,
Całe Sląsko iak na stole, tak cię widzieć może,
Zamki, lasy, miasta, łąki, stawy, pola, zboża.
Aż iest miło z ciebie patrzić, w czas rozkoszney chwile,
Tak mi się zda, że od nieba są tylko trzy mile.”

Ludwik Heimb

Źródło: Pochwała Łysej Góry http://ksp.republika.pl/sudety_poezja.htm#d1

O czasie

„Nie widzą lasu spoza drzew.”

Christoph Martin Wieland Musarion

Sie sehn den Wald vor lauter Bäumen nicht. (niem.)
Źródło: Musarion, oder Die Philosophie der Grazien, Weidmann's Erben und Reich, Leipzig, 1768, s. 51.

„Z pomysłem zrobienia filmu o Katyniu wystąpił osiem lat temu Lew Rywin. (…) Bardzo szybko zdaliśmy sobie sprawę z tego, że największym problemem przy realizacji tej produkcji będzie nie kwestia pieniędzy czy obsady aktorskiej, ale właśnie scenariusza. Taka opowieść musiała się składać z ogromnej ilości szczegółów, a scenarzysta zajmujący się tym tematem powinien posiadać ogromną wiedzę o tragedii, która rozegrała się wiosną 1940 roku. Niestety, na horyzoncie nie pojawił się nikt, kto potrafiłby napisać taki scenariusz. Rywin rozpisał nawet taki wewnętrzny konkurs, to znaczy zaproponował kilku wybranym scenarzystom przedstawienie pomysłu na taki film. Konkurs ten nie przyniósł jakiś rewelacyjnych efektów, a najciekawszym z nich był pomysł zaprezentowany przez Jerzego Janickiego i Andrzeja Mularczyka. Pomysł ten jednak został odrzucony, ponieważ jego wizja miała za bardzo reportażowo-telewizyjny charakter. Wtedy zaproponowałem, żeby scenariusz napisał Cezary Harasimowicz. Czarek zaproponował opowieść bazującą po części na losach swojego dziadka, który był polskim oficerem i tylko cudem nie trafił do obozu. Jego scenariusz przedstawia tragizm kampanii wrześniowej oraz odmalowuje portret głównego bohatera zanim dostał się do Katynia. Najistotniejsza część scenariusza rozgrywa się w obozie w Kozielsku, gdzie przesłuchujący więźniów enkawudzista prowadzi brutalną grę o duszę polskiego oficera, próbując go zwerbować do sowieckiego wywiadu. Stawką tej rozgrywki jest życie Polaka. (…) Scenariusz Czarka został poddany kilku przeróbkom i wreszcie w 1998 Rywin zdecydował, że robimy ten film. Natychmiast rozpoczęliśmy przygotowania. Byliśmy w Rosji, zwiedzaliśmy monastyr w Kozielsku, byliśmy również w Katyniu, żeby zobaczyć, jak wygląda dzisiaj ów złowieszczy las. Spotykaliśmy się również z ludźmi, którzy pamiętają tamte czasy. W czasie tej dokumentacji był z nami również scenograf Jacek Osadowski, który przygotował wstępne projekty dekoracji.(…) Zaczęliśmy angażować aktorów, była już w większości skompletowana ekipa realizacyjna, był harmonogram zdjęć. Według niego zdjęcia miały rozpocząć się we wrześniu 1999 roku. Prowadziliśmy również rozmowy z kaskaderami. Nagle któregoś dnia, to było na wiosnę ubiegłego roku, Rywin zaprosił mnie i Frykowskiego do swojego gabinetu i oświadczył, że nie będziemy robić tego filmu, ponieważ Andrzej Wajda zamierza robić film o Katyniu. Co więcej, Wajda uważa, iż tylko on powinien zrobić taki film, a jeśli tak jest w rzeczywistości, to nie będziemy w stanie zdobyć pieniędzy na tę produkcję, ponieważ sprzeciw Wajdy podparty jego wielkim autorytetem sprawi, że stanie się to bardzo trudne.”

Robert Gliński (1952) polski reżyser

Źródło: Wywiad, 2000 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=1069

O życiu , O losie , O duszy , O wiośnie

„Zza lasów, zza czarnych chmur pokazał się rąbek księżyca, czerwony, krwawy, straszny jak wyłupione oko, z którego się sączy posoka.”

Józef Ignacy Kraszewski książka Masław

Źródło: Masław. Powieść z XI wieku, Warszawa 1976, s. 247.

O wieku

„Gdy żaby płaczą, na górach powstają mgławice i wtedy wszystko, co leśne zasypia. Tak się i teraz stało. Z gór zaczęły długim korowodem zstępować lekkie mgły. Otulały wyniosłe drzewa i pochylały się nad każdą trawką i kwiatem. I wszystko, co leśne, zasnęło. Zasnął las, zasnęły żaby, zasnęły też wracające z gór dziwożony.”

Antonina Zachara-Wnękowa (1894–1984)

żal nad Franusiem, który chciał odebrać siostrę dziwożonom, ścisnął żabom gardła i zamiast zakumkać, zapłakały
Baśnie spod Gorców
Źródło: Jak szedł Franuś w dzikie strony do mieszkania dziwożony, rozdział U dziwożon

O płaczu

„Zresztą czymże jest pamięć, jeśli nie udawaniem, że pamięta się. A to przecież jedyny nasz świadek, że byliśmy. Zależymy od pamięci jak las od drzew, jak rzeka od brzegów. Powiem więcej, według mnie, stworzeni jesteśmy przez pamięć. Nie tylko my, świat w ogóle. Toteż tak długo powinniśmy żyć, na ile pamięć na pozwala. Nie dłużej.”

Wiesław Myśliwski (1932)

O świecie

„(…) polskiego lata z lasem i jeziorem nie da się zrekompensować żadnym wyjazdem w ciepłe kraje.”

Magdalena Górska (1981) polska aktorka

Źródło: Joanna Rutkowska, Między Polską, Rosją i Ukrainą. Rozmowa z Magdaleną Górską http://www.nadobre.pl/20541/miedzy-polska-rosja-i-ukraina.html

„Tragedia 10 kwietnia nie przerwała ohydnej, politycznej gry w niszczenie polskiej pamięci. Lot prezydenckiego samolotu zaczął być niemal natychmiast przedstawiany jako nieodpowiedzialna „wycieczka”, jakiś kaprys „małego Kaczyńskiego”. To zaś oznaczało faktycznie opluwanie pamięci każdej z ofiar tej tragedii: nie dość, że zginęły, to zginęły tak „głupio”, w jakiejś „prywatnej awanturze”… Ale to także było i jest opluwanie pamięci ofiar Katynia, pamięci całej polskiej historii walki o niepodległość, o polskie państwo – pamięci, której zwycięska mogiła w katyńskim lesie jest jednym z najważniejszych symboli.”

Andrzej Nowak (historyk) (1960) polski historyk

Źródło: Pamięć Smoleńska, naszdziennik. pl, 9 kwietnia 2011 http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20110409&typ=re&id=re27.txt

O historii , O walce

„Po ptokach jest, powiedział lotnik opylający las.”

Andrzej Poniedzielski (1954) poeta polski, artysta kabaretowy

Źródło: program Piotr Bałtroczyk przedstawia (2007)

Czesław Chruszczewski (1922–1982)

Źródło: Miasto

O szkole , O domu

„Typologie typologiami, odmiany powieści kryminalnej odmianami, ale – (…) zwierzę się z mojego czytelniczego marzenia (tak zwani czytelnicy profesjonalni też miewają takowe, a jakże) – tak naprawdę czekam na kryminał, który łamałby wszelkie schematy, wywracał rozmaite typologie na nice, wprowadzał do naszego kryminały zupełnie nową jakość, zwyczajnie – zaskakiwał. Nasza proza kryminalna ma się ostatnimi laty całkiem dobrze, rozrasta się niczym młody las rosnący na dobrej glebie, jest więc spora szansa, że ktoś spełni to moje marzenie.”

Robert Ostaszewski (1972)

Źródło: Miasto mój bohater (i nie tylko), „Dekada Literacka” 2008, nr 1 (227)

O marzeniach , O szansie , O czekaniu , O lecie

„Nieustraszony, z kopią w dłoni i odbiciem jedności w sercu, zdobyłem jej wieżę i wyniosłem ją na białe anemonem pole, i w cieniu olbrzymiego lasu pierwszym zbudziłem pocałunkiem.”

Stanisław Ignacy Witkiewicz książka 622 upadki Bunga, czyli Demoniczna kobieta

622 upadki Bunga

O pocałunku , Serce

„Niestety, epoka powszechnego wykształcenia pozbawiła nas solidnej rezerwy analfabetów – podobnie jak łatwiej dziś usłyszeć tysiące mądrych ludzi rezonujących na temat kościoła niż znaleźć dawnych pustelników pośród skał i lasów.”

Ernst Jünger (1895–1998) pisarz niemiecki

Robotnik

O ludziach , O wykształceniz

„Buntownik jest podejrzany, ponieważ ma „wolność wilka lub ptaka”, i „używa lasów”. To właśnie tej dzikości się tułaczowi nie wybacza.”

Michel Maffesoli (1944)

Źródło: Du nomadisme; cyt. za McLeod mandala. Wioska Dzieci wodnika, Warszawa 2007, str. 17

O dzieciach , O ptakach , O wolności

„Ostatnie miesiące ubiegłego roku to walka o zachowanie obecnego statusu Lasów Państwowych. Dzięki zdecydowanej postawie społeczeństwa udało się oddalić niebezpieczeństwo włączenia Lasów Państwowych do sektora finansów publicznych w 2011 roku. Nie oznacza to, że niebezpieczeństwo minęło. Obowiązuje bowiem nadal dokument nadrzędny wobec ustawy o finansach publicznych, jakim jest Wieloletni Plan Finansowy Państwa z 3 sierpnia 2010 roku, jednogłośnie uchwalony przez rząd PO – PSL. Widnieje tam zapis, że Lasy Państwowe wchodzą do sektora finansów publicznych. Możemy się więc spodziewać powrotu do tej koncepcji w roku bieżącym, gdyż gra toczy się o wielkie pieniądze zgromadzone w Lasach Państwowych, które będzie można „zagospodarować” na inne cele niż leśne, po destrukcji tej organizacji.”

Jan Szyszko (1944–2019) polski polityk, pracownik naukowy

Źródło: Nie możemy spocząć na laurach, naszdziennik.pl, 4 lutego 2011 http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=my&dat=20110204&id=my03.txt

O pieniądzach , O zachowaniu , O grach , O walce

„Ogień szedł lasem i płonął dom, biegła tyraliera żołnierzy…”

Tadeusz Kubiak (1924–1979) polski poeta

Źródło: Wrzesień 1939 roku

O domu

„Coraz mniej ptasich nut
słychać wiosną,
Coraz mniej ptasich gniazd
w zagajnikach.
Gdzie był las, szumiał las –
domy rosną.
Jak ocalić piosenkę słowika?”

Wanda Chotomska (1929–2017) pisarka polska, autorka literatury dziecięcej

Źródło: Chcemy słuchać słowika

O wiośnie

„Rozkleiłem się na tej planecie i wszystkie moje marzenia to raz jeszcze zobaczyć step i prawdziwy las, usiąść nad brzegiem rzeki… Jeśli cokolwiek zostało z tego.”

Wiktor Żwikiewicz (1950) polski pisarz science fiction

Wołanie na Mlecznej Drodze

O marzeniach

„Pietia, ja na północy z jednym ekonomistą siedziałem. I rąbiemy sobie z nim las, pod eskortą, znaczy się, i on do mnie powiada: „Iwanie Nikołajewiczu, czy wiecie, kiedy u nas dobrze będzie”? A kiedy? – ja na to."Kiedy kurwy z zagranicy do nas zaczną przyjeżdżać. To w ekonomii znak jest nieomylny. Nie żadne tam Marksy ani Friedmany, to wszystko plewy. Ale kiedy kurwy zagraniczne do Rosji zaczną się zlatywać, to będzie znaczyło, że ekonomia na nogi stanęła. One wiedzą najlepiej, gdzie jest dobrze, ja wam to mówię”. A człowiek był uczony.”

Sławomir Mrożek (1930–2013) polski dramatopisarz, prozaik i rysownik

Miłość na Krymie

„Z gór stromych, z białych ścian,
z wyżyn wysokich i świętych
stoczyło się grzeszne życie i w dół strumieniami ściekło.
tam w dole się rozlało, wezbrało w kłęby i męty
i wyrósł las ciemnosmreczyński.
Zielone piekło.”

Maria Pawlikowska-Jasnorzewska (1891–1945) poetka polska

Źródło: Las Ciemnosmreczyński

O życiu , O piekle

„Zwyciężyliśmy co prawda Rzymian w Lesie Teutoburskim, ale czy Germanie stali się przez to bardziej pokojowi i zbliżyli się do Europy?”

Angela Merkel (1954) niemiecka polityk

Źródło: „Forum”, 12 lipca 2010

O prawdzie , O pokoju

„Lato, lato, lato czeka,
razem z latem czeka rzeka,
razem z rzeką czeka las,
a tam ciągle nie ma nas.”

Ludwik Jerzy Kern (1920–2010) polski poeta i satyryk

Źródło: Lato, lato

O czekaniu , O lecie

„(…) zajęty jestem komponowaniem dekoracji kościoła Franciszkanów, którą zajmuję się na własną rękę i dla własnej tylko satysfakcji, ale kto wie, może jeszcze co z tego będzie. (…) dwie główne kompozycje do Franciszkanów wymienię, a te są: ogród zupełnej szczęśliwości, gdzie jest tak lubo, tak miło, tak spokojnie, jak nigdy na ziemi być nie może i nie było…, las zwątpienia, walki, trudów, przeciwieństw, przeszkód, gdzie pobyt jest straszny, przerażający.”

Stanisław Wyspiański (1869–1907) polski dramatopisarz, poeta, malarz, grafik, architekt

Cytaty z korespondencji
Źródło: list do Rydla z 16 listopada 1894, cyt. za: Bogusław Krasnowolski, Stanisław Wyspiański a zabytki Krakowa, „Alma Mater” nr specjalny, 2007, s. 26.

O walce

„Jest polityka pamięci i jest polityka zapomnienia. Wiedzieli o tym ci, którzy na wieczną rzeczy niepamięć zasadzili nad dołami katyńskimi las. Im chodziło o władzę, o fundament swojej władzy nad Polską, ale także nad Rosją, nad całą Europą Wschodnią, a nawet – w pewnej mierze – nad wciągniętymi w kłamstwo zapomnienia o Katyniu elitami politycznymi mocarstw zachodnich. Dla tych, którzy wiedzieli lub domyślali się przynajmniej, co się stało z polskimi oficerami, milczenie było właśnie współuczestnictwem w kłamstwie. A to daje wielką siłę temu, kto ów krąg kłamstwa zorganizował, kto go mógł w pewnym sensie kontrolować. Inni, nieświadomi, mieli się po prostu nie dowiedzieć, nie interesować, ostatecznie splunąć na to, co się stało z elitą ich Narodu. I zaakceptować nową „elitę” jako jedyną, oczywistą. To jest polityka zapomnienia.”

Andrzej Nowak (historyk) (1960) polski historyk

Źródło: Pamięć Smoleńska, naszdziennik.pl, 9 kwietnia 2011 http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20110409&typ=re&id=re27.txt

O kłamstwie , O sile , Sens

„Powiada się czasem o człowieku, który żyje sam, że nie lubi towarzystwa. Często jest to tak, jak gdyby mówiono o kimś, że nie lubi spacerów, opierając się na tym, że niechętnie spaceruje wieczorami po lesie w Bondy.”

Sébastien-Roch Nicolas de Chamfort (1741–1794)

Maksymy i myśli

O czasie

„Jesteśmy więźniami lasu.
Zapachem ziemi, mlecza,
Żywicy i potu.
(…) Dotykamy kory
Jak siebie. Korzeni szukamy.”

Bogusław Żurakowski (1939)

Źródło: Zmysły w: Znaki wodne, Wydawnictwo „Symbol”, Kraków 1993, s. 45.

„sklonowany
embrionalny
drzewo pięciopalczaste
drzewo rozumne
las homoidalny”

Jarosław Trześniewski-Kwiecień (1961) polski poeta i prawnik

Źródło: Klon

O drzewach

„W ciemność głębin spada słońca pył,
Rzeźbi złotem zbocza wzgórz.
Las tajemnic sztylet w piersi wbił –
Milczy i nie zdradzi już.

Boję się, boję się,
W moim świecie jest szaro i źle.”

Janusz Kondratowicz (1940–2014) polski poeta, satyryk

Źródło: piosenka Atlantydo, żyj wiecznie z repertuaru Haliny Frąckowiak

O tajemnicy

„Szliśmy ponad.
Choć obrywały się
Nawisy i kamienie.
Szliśmy ponad lasem,
Szliśmy ponad czasem.”

Robert Gawłowski (1957)

Źródło: Wiatrołomy

O czasie

„Po występach w Las Vegas zostałam zaangażowana do Wytwórni Filmowej Metro-Goldwyn-Mayer. Tu wspólnie z Glen Fordem grałam w pełnometrażowym kolorowym westernie Niebo z pistoletem. Część zdjęć do tego filmu kręciliśmy w Colorado, a część w atelier Hollywoodzkim. Film ten wejdzie na ekrany Ameryki w 1969 roku. Gram w nim francuską dziewczynę. Wystąpiłam także w drugim filmie amerykańskim pod tytułem Malowany wagon to western-musichall. Gram w nim amerykańską dziewczyną obok znanego aktora Lee Marvina. Ten kolejny film kręciła wytwórnia Paramount w Colorado i w Oregonie.”

Violetta Villas (1938–2011) polska piosenkarka

relacja z pobytu w Las Vegas (1968).

O relacjach

„Wiemy, że słońce wschodzi i zachodzi, że deszcz pada i rosa, że żyjemy po to, by orać, by siać, by plony zbierać i znowu siać. A gdy jest urodzaj, wiemy, że Bóg dał, gdy nieurodzaj, że Bóg zabrał. Wiemy po co żyjemy, wiemy dlaczego pomrzemy. My wszystko wiemy, bo oczy mamy otwarte, bo ziemia nas uczy. Kształci nas na swoich pewnikach, niezachwianych, trwałych, wiecznych. Nie mamy potrzeby, nie mamy woli grzebania się w naszych prawdach. Stoją nad nami jak las, a my wśród nich żyjemy bezpieczni o swoją równowagę, w której znajdujemy siłę, nie siłę pędu lecz trwania. A owe wiedza i wykształcenie karczują ci wszystkie prawdy, podważają pewniki, burzą harmonię świata, napełniają umysł chaosem wątpliwości. I w końcu robią z człowieka to, że swoją niepotrzebnością sam się zatruje.”

Tadeusz Dołęga-Mostowicz (1898–1939) polski pisarz

Świat pani Malinowskiej
Źródło: Świat pani Malinowskiej, s. 238–239

O Bogu , O świecie , O wykształceniz , O wiedzę

„Jeśli las – to szumiący,
jeśli rzeki – urwiste,
a serce na złość ludziom
i naiwne, i czyste.”

Jan Twardowski (1915–2006) poeta polski, duchowny katolicki

Źródło: Do Jezusa z warszawskiej katedry, 1950, 1986

Serce

„Nie ciągnij wilka do lasu:
Sam przyjdzie.”

Roman Gorzelski (1934–2010)

Srebrnikowe myśli, czyli bajki, fraszki, przysłowia i wierszyki, Przysłówka
Źródło: O wilku, s. 69

„Potrzebna tu jak drzwi w lesie, na szczęście w tej Ameryce ginie ich 60 tysięcy rocznie…”

Władysław Kargul

o Shirley.
Wyopowiedzi postaci, Kochaj albo rzuć

O szczęściu

„Im dalej w las, tym większy kryminał.”

Joanna Chmielewska (1932–2013) polska pisarka powieści sensacyjnych

Złota mucha

„Nocą przychodzą do mnie gila, piosenki. Z lasu przychodzą. Zlatują się wesołe jak stado wróbli. Dręczą, dzwonią, wołają. Raz śpią ze mną, a raz spać nie dają. Między jedną a drugą słyszę cygańską muzykę, skrzypki, arfy, gitary, kastalety. I ja wtedy tańczę. Tańczy Cyganka jak liść na wietrze, jak dym z ogniska, jak słońca promyk wesoły, gorący. I nagle wszystko przepada w ciszy, a ja płaczę i tu mnie boli, pulsy… Doktór powiedział, ażeby ja nigdy już wierszy nie pisała. Zabronił mi przyjmować te piosenki w domu, bo mnie zabijają. Tylko gdzie się przed nimi schowam? Prawdę powiedzieć, ja jestem zadowolniona, jak przychodzą. Od razu cały tabor stoi mi przed oczami.”

Papusza (1908–1987)

Źródło: Angelika Kuźniak, Papusza, op. cit., s. 24–25.

O domu

„[…] Kto się naprawdę chce przyjrzeć bogactwu przyrody, pójdzie na łąkę, do lasu, na staw lub jezioro. Tu dopiero przyroda roztacza swe bogactwa w całej pełni. Czy jest na świecie coś piękniejszego, jak przechadzka ranna po łące majowej! Przepyszna szmaragdowa trawa, błyszcząca brylantami rosy, tysiące wdzięcznych główek kwiatowych o delikatnych, subtelnych barwach, przepyszne barwne motyle, niby wielkie kwiaty latające, zgrabne ważki o szybkich, zwinnych ruchach, iskrzące się w słońcu niby żywe szmaragdy i szafiry, roje złocistych muszek, tańczących w powietrzu, trzmiele i pszczoły, oddane poważnej, zabiegliwej pracy napełniają świat żywym brzęczącym rojem. Dość jest rozsunąć źdźbła trawy łąkowej, aby wszędzie, pod każdym niemal badylem, dojrzeć setki istot żywych, większych i mniejszych, łażących, pełzających, skaczących, siedzących, robaków, larw owadzich, wijów, pająków, mrówek, drobniutkich owadów bezskrzydłych, o najrozmaitszym wyglądzie i ubarwieniu. Gdy zaczerpniemy trochę wody ze stawu, obejrzymy od spodu liść grzybienia, wydobędziemy garstkę mułu z dna, znowuż ujrzymy tysiące żyjątek, drapieżnych i roślinożernych, szybkich i powolnych, szarych, zielonych, czerwonych, przezroczystych, każde o odmiennych nałogach i potrzebach, każde o swoistym sposobie życia. A tu co za nieskończone bogactwo, co za nieograniczona pomysłowość przyrody w rozwiązywaniu elementarnych zagadnień bytu! […] Człowiek myślący, który na własne oczy oglądał wszystkie te cuda i który zastanawiał się nad nieskończoną w swej pomysłowości mocą twórczą przyrody, dozna mimowolnego uczucia wzniosłości. To bezgraniczne piękno musiało być powołane do życia przez przyczynę, nieskończenie potężną i nieskończenie mądrą. Tylko taka myśl może przynieść umysłowi pewne ukojenie.”

Jan Dembowski (1889–1963) biolog, prezes PAN, marszałek Sejmu

Źródło: Jan Dembowski, O istocie ewolucji, Instytut Wydawniczy „Bibljoteka Polska”, Warszawa 1924

O świecie , Cytaty o pięknie , O emocjach , O myślach

„Nie cierpię lasu, przyrody, odosobnienia.”

Zdzisław Beksiński (1929–2005) polski malarz, rzeźbiarz, fotografik i grafik komputerowy

Źródło: Zdzisław Beksiński – artysta z Sanoka, twojebieszczady.net, luty 2006 http://www.twojebieszczady.net/den/beksinski.php

O cierpieniu

„Abstrahując od Tatr, jest to najdziksza i najniedostępniejsza część Karpat galicyjskich. Nazwa ich pochodzi od głazów olbrzymiej wielkości, które zalegają ich szczyty, a nierzadko i stoki, a po których droga jest nadzwyczajnie nużąca. Stoki ich porastają dziewicze lasy, pełne wykrotów i powalonych przez wichry próchniejących drzew – a wyżej panoszy się niezwykle gęsta i wysoka kosodrzewina (zwana tu żereblem), przerwana miejscami przez zesypiska głazów, zwane grechotami, od dźwięku jaki wydają przy wchodzeniu na nie.
Zachowały się tu też limby i to w ilości o wiele większej niż w Tatrach; pojedyńcze można oglądać już na Jaworniku pod Jaremczem, ale na Parenkich i w okolicach Grofy są ich całe lasy 100 morgowe; letni pałacyk gr. kat. metropolitów w Podlutem jest zbudowany z limbowego drzewa.
Szczyty Gorgan, śmiało zarysowane, oddzielone od siebie nizkimi przełęczami i głębokimi dolinami, pod względem piękności i rozmiarów krajobrazu przewyższają o całe niebo łagodnie, kopulaste Bieszczady i monotonny wał Czarnohory.
Gorgany są najbardziej bezludną grupą Beskidów Galicyi.(…) Połonin mało – ich miejsce zajęła kosodrzewina, więc i bydła niewiele, i szałasów brak prawie kompletny.”

Mieczysław Orłowicz (1881–1959) geograf polski, krajoznawca

Źródło: Ilustrowany przewodnik po Galicyi, 1919

O zachowaniu

„Jeśli ktoś potrafi napisać lepszą książkę, wygłosić lepsze kazanie albo sporządzić lepszą pułapkę na myszy niż jego sąsiad, to choćby zbudował swój dom w lesie, świat wydepcze ścieżkę do jego drzwi.”

Ralph Waldo Emerson (1803–1882) filozof amerykański

If a man can write a better book, preach a better sermon, or make a better mousetrap than his neighbor, though he builds his house in the woods the world will make a beaten path to his door. (ang.)
Cytaty przypisywane
Źródło: Paul F. Boller, Jr., John George, They Never Said It: A Book of Fake Quotes, Misquotes, & Misleading Attributions (1989), s. 25.

O świecie , O domu

„My, którzy wędrujemy po górach, zawsze przedkładamy upór i wytrwałość w dążeniu do ustalonego celu nad czystą siłę. Wiemy, że każda wysokość, każdy krok muszą być pokonane cierpliwością, ciężką harówką, i że pragnienia nie mogą zastąpić wysiłku. Wiemy, że trzeba się zmierzyć z wieloma trudnościami. Cieszymy się wspaniałymi scenami rozgrywającymi się przed naszymi oczyma: cudownymi wschodami i zachodami słońca, pięknem wzgórz, dolin, jezior, lasów i wodospadów. Kto idzie w góry, musi podjąć się wysiłku. Ale z wysiłku przychodzi siła, pobudzenie wszystkich zdolności, a z poczucia siły rodzi się przyjemność. Powracamy do codziennych zajęć lepiej przygotowani do boju w walce życia i do pokonywania przeszkód na naszych drogach, wzmocnieni i podniesieni na duchu wspomnieniami o minionych wysiłkach i pamięcią o zwycięstwach na tamtych polach bitew.”

Edward Whymper (1840–1911)

Źródło: Cytaty o górach, alpinistyczne, wspinaczkowe, drytooling.com.pl, 9 stycznia 2013 http://drytooling.com.pl/serwis/art/artykuly/2136-cytaty-o-gorach-alpinizmie-himalaizmie-wspinaczce-wspinaczach?showall=&start=2

O przyjemności , Cytaty o pięknie , O wysiłku , O sile

„Cicho było na niebie, na ziemi i w sercu…
Noc nastała, ciemnością wszystko okrywając,
Jasne gwiazdy błyszczały i księżyc już wypłynął,
Niebo, las i pola srebrem oblewając.”

Maksim Bahdanowicz (1891–1917) białoruski poeta, krytyk literacki, historyk

Ціха ўсё было на небе, зямлі і на сэрцы…
Ноч цемнатою навокала ўсё пакрывала,
Ясныя зоркі блішчалі, і месяц ўжо выплыў,
Неба, і лес, і палі серабром аблівая. (białorus.)
Źródło: wiersz Noc http://wiersze.wikia.com/index.php?title=Noc_(Bahdanowicz)&useskin=monobook, 1908

O nocy , Serce

„Jesteśmy w kraju Lecha Wałęsy, w kraju, który często kojarzymy z Solidarnością. Mam nadzieję, że tak samo jak wtedy, gdy Lech Wałęsa założył Solidarność i uruchomił ten niesamowity ruch społeczny, tak teraz zainspiruje nas to, by działać na rzecz afrykańskich lasów.”

Wangari Maathai (1940–2011) kenijska działaczka ekologiczna, noblistka

słowa wypowiedziane w Poznaniu.
Źródło: Trzeba walczyć z wycinaniem i degradacją lasów, gazeta.pl, 10 grudnia 2008 http://gospodarka.gazeta.pl/gospodarka/1,33207,6048103.html

„Sobibór. Miejsce, którego nie ma. Przestrzeń, której zarys odtwarzać można ledwie ze śladów. Tu wiele tysiącom ludzi przyszło ostatni raz patrzeć na świat – nie wiadomo, ile dokładnie było tych tysięcy. To Miejsce Pamięci ustanowione tam, gdzie zostały tylko prochy. A zarazem obszar pamięci tworzony ze strzępów wspomnień małej grupy wybrańców, którzy ocaleli. Przedstawiamy opowieść o niemieckim obozie zagłady na wschodnich krańcach Lubelszczyzny, gdzie wielkie cmentarzysko porósł ogromny, „fikcyjny” las. Tym zasadzonym lasem, jak maską, Niemcy zasłonili powierzchnię katowni.”

Zbigniew Gluza (1955) polski redaktor i animator życia społecznego

Źródło: Przedmowa (styczeń 2010) w: Sobibór z serii Żydzi polscy, Ośrodek Karta Dom Spotkań z Historią, Warszawa 2010, ISBN 9788361283218, s. 5.

O ludziach , O świecie , O domu , O historii

„W książce przytaczam tylko wstrząsającą opowieść, jak „ojciec” śpiewaka S. zakatował dwie żydowskie dziewczynki, jak potem ze swoją bandą zgwałcił i zamordował Żydówkę ukrywającą się w lesie. Ale była też historia taka, jedna z wielu, o których nie napisałem: młoda, piękna Żydówka ucieka z dwójką małych dzieci z transportu pod Białobrzegami. Znali ją, wszyscy to podkreślali. Idzie do lasu, a za nią chłopaki z kijami, w jej wieku. Żydówka mogła mieć dwadzieścia trzy lata, jedno dziecko cztery, drugie trzy. No i dwudziestu chłopaków zatłukło ich kijami, dla samej przyjemności, nikt z tego nic nie miał.”

Andrzej Bieńkowski (1946) polski malarz

Źródło: Nikt mi nie przybył, rozmowa Małgorzaty Borczak i Ewy Sławińskiej-Dahlig, „Nowe Książki” 2008, nr 3, s. 9; cyt. za: Jan Tomasz Gross, Złote żniwa. Rzecz o tym, co się działo na obrzeżach Zagłady Żydów, współpraca I. Grudzińska-Gross, wyd. Znak, Kraków 2011, s. 105.

O dzieciach , O przyjemności , O książkach , O historii

„Klara została królową krainy pełnej błyszczących lasów gwiazdkowych, przezroczystych pałaców marcepanowych, słowem, najpiękniejszych i najcudowniejszych rzeczy, które się widzi, jeśli się patrzeć umie.”

E.T.A. Hoffmann książka Dziadek do Orzechów

Dziadek do Orzechów