Cytaty na temat godzina
strona 7

Adrian Zandberg Fotografia

„Zaraz po wojnie przywdziałem mundur harcerski, marząc o wielkiej Polsce. W rezultacie, jako 16-letni chłopak wychowany w patriotycznej rodzinie i harcerz w konspiracyjnych Drużynach Chrobrego, na przełomie 1948 i 1949 roku przesiedziałem na UB ponad 7 miesięcy. Była nas grupa 52 harcerzy z całej Polski. Czekała ta grupa w areszcie na sfingowany proces przeciwko harcerstwu i przeciwko młodzieży polskiej. Nie zrobiono tego procesu. Po 7 miesiącach wyrzucono nas jak niepotrzebny bagaż, bo nie byliśmy już potrzebni, problem rozwiązano bowiem inaczej. W tamtych czasach miałem do czynienia z oficerami UB, którzy mnie przesłuchiwali. Byli bez litości. Siedziałem po 48 godzin w mokrym karcerze, byłem głodzony, a po parę dni trzymano mnie też bez wody. Ale byłem też konwojowany przez zwykłych żołnierzy Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego. I gdy przewożono mnie skutego z Katowic do Poznania w Wigilię Bożego Narodzenia, ci żołnierze wbrew rozkazom rozkuli mnie i pozwolili mi się posilić. Ale represje w stosunku do nas, harcerzy i mnie, trwały dalej. Nie otrzymałem skierowania na studia. Gdy byłem w wojsku, właśnie z tego tytułu zostałem przymusowo wcielony do brygad wojskowych pracujących w kopalni.”

Włodzimierz Czechowski (1933) polski polityk

Źródło: wystąpienie w Sejmie, 8 września 2004 http://orka2.sejm.gov.pl/Debata4.nsf/4fb829a81a8d007ac125746d0030d0fb/f6713bf5e9978a86c1257479003323ef?OpenDocument

Tomasz Lis Fotografia
Fiodor Dostojewski Fotografia
Grażyna Plebanek Fotografia
Maja Włoszczowska Fotografia

„Dwie godziny na rowerze oczyszczają umysł.”

Maja Włoszczowska (1983) polska zawodniczka kolarstwa górskiego

Źródło: „Zwierciadło”, nr 8/2010.

Piotr Kropotkin Fotografia
Jacek Woroniecki Fotografia
Antoni Macierewicz Fotografia
Andrew Lyne Fotografia

„Przez dobre pół godziny siedziałem przed ekranem komputera, zupełnie odrętwiały, próbując sobie wyobrazić konsekwencje tych wszystkich głupstw, które na ten temat napisaliśmy i powiedzieliśmy w ciągu kilku poprzednich miesięcy. To było okropne uczucie.”

Andrew Lyne (1942)

o momencie, gdy zorientował się, że pulsar PSR B1829–10 nie ma żadnej planety (uznawanej wówczas za pierwszą odnalezioną planetę poza Układem Słonecznym) – a obserwowane zakłócenia sygnałów pulsara były spowodowane ruchem Ziemi wokół Słońca.
Źródło: Ken Croswell, Łowcy planet

Ryszard Kapuściński Fotografia
Jerzy Andrzejewski Fotografia
Andrzej Pilipiuk Fotografia
Anna Wirtemberska Fotografia

„Z bożej łaski Anna, rodzona księżna Wirtembergii i Tecku, hrabina Mimpelgardu, także księżna Śląska, Legnicy, Brzegu i Złotoryi, urodziła się w Stuttgarcie w landzie Wirtembergia w dniu 2 czerwca roku 1561. Poślubiła na Śląsku jej pierwszego męża, Jego Książęcą Mość, szlachetnie urodzonego Księcia i Pana Jana Jerzego, Księcia Śląska, Legnicy i Brzegu. Wesele odbyło się 10 września 1582. Spłodziła z nim syna i córkę, jednak niczego nie wychowała, pozostając w małżeństwie 10 lat bez 11 tygodni. Potem we wdowieństwie prowadziła dwór w Wołowie przez 2 lata i 13 tygodni. W drugie małżeństwo wstąpiła z Jego Książęcą Mością, szlachetnie urodzonym Księciem i Panem, Księciem Fryderykiem, zwanym IV, Księciem na Śląsku, Legnicy, Brzegu i Złotoryi. Jej książęce wesele odbyło się 24 listopada w roku 1594 w Legnicy; w małżeństwie tym żyła 1 rok i 23 tygodnie i nie spłodziła żadnych dzieci. We wdowieństwie pozostawała aż do końca, swój posagowy majątek utrzymując w Chojnowie. Kazała zrobić ową kryptę w roku 1597 i rozstała się z życiem po chrześcijańsku 6 lipca wieczorem między 7 a 8 godziną w roku 1617. Jej całkowity wiek sięgnął 55 lat. Boże nagródź w swej łasce cichym pokojem i wesołym zmartwychwstaniem na Sądzie Ostatecznym. Amen.”

Anna Wirtemberska (1561–1616)

epitafium z trumny księżnej Anny Wirtemberskiej.
O Annie Wirtemberskiej
Źródło: Stanisław Horodecki, Chojnowska fara. Kościół pw. świętych Apostołów Piotra i Pawła (dawniej Najświętszej Maryi Panny), Chojnów 2010.

Adam Sztaba Fotografia

„Pracuję nocą. Śpię po cztery godziny, czasem w ogóle. To wynika z pedanterii i ciągłego dążenia do doskonałości w pracy. Wyciskam z siebie wszystko. Zdecydowanie w domu bywam gościem. To już się nie zmieni. Muzyka to moja miłość.”

Adam Sztaba (1975) polski kompozytor, pianista, aranżer, dyrygent

Źródło: Dorota Wellman, Dorota Szelągowska i Adam Sztaba, onet.pl, 22 września 2005 http://uroda.onet.pl/plotki/wywiady/dorota-szelagowska-i-adam-sztaba,4,4973496,artykul.html

Fidel Castro Fotografia
Maja Ostaszewska Fotografia

„(…) bardzo sobie cenię aktorki z mojego pokolenie, wśród których jest bardzo dużo wybitnych postaci. To jest Kinga Preis, Magda Cielecka. Po prostu cudowne aktorki, którymi się zachwycam i spotkanie, z którymi zawsze jest czymś niezwykle ciekawym. Jest ich więcej i mogłabym ich wymienić jeszcze nie jedną. Z dojrzałych aktorek, osobą, która dla mnie ma nieprawdopodobną w sobie przestrzeń, jest Maja Komorowska. Niezwykle silna osobowość. Zawsze jej role są nią, a przy tym jest jakaś taka nieuchwytna. To znaczy w ogóle nie wiadomo, co zaraz zrobi. Ma przepiękne wewnętrzne światło, którym na wszystkich emanuje. Cudowna, wybitna aktorka. Podziwiam Ewę Wiśniewską, Krystynę Jandę. Czy cudowną Krystynę Feldman. Z jednej strony była w „Moim Nikiforze” tak bardzo charakterystyczna, a z drugiej zrobiła to niezwykle skromnymi, wewnętrznymi środkami. Naprawdę wybitne aktorstwo. Uważam, że w ogóle mamy bardzo dużo wspaniałych aktorek. Wiele jest takich, o których marzyłam żeby je spotkać. Uprawiających rożne gatunki aktorskie. W teatrze taką dla mnie niezwykłą postacią jest Teresa Budzisz-Krzyżanowska. Jeśli zaś chodzi o świat, to takie aktorstwo, które mnie bardzo głęboko porusza reprezentuje Meryl Streep. Jest to jedna z najukochańszych moich aktorek. Wystarczy zobaczyć, co zrobiła w „Co się wydarzyło w Madison County” Clinta Eastwooda, czy w „Godzinach.””

Maja Ostaszewska (1972) aktorka polska

Kto jeszcze? Glenn Close, Debra Winger, Jessica Lange. Uwielbiam Ummę Thurman.
Źródło: wywiad, 2005 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=28327

Anthelme Brillat-Savarin Fotografia
Robert Frost Fotografia
Federico García Lorca Fotografia
Kinga Dunin Fotografia
Artur Górski (polityk) Fotografia
Aileen Wuornos Fotografia
Bolesław III Krzywousty Fotografia
Michael Hayden Fotografia

„Działający w pojedynkę haker może za pomocą wirusa w ciągu kilku godzin odciąć od internetu 500 największych firm świata.”

Źródło: wywiad Christiana Wernicke, Dziki Zachód w sieci, „Süddeutsche Zeitung”, tłum. „Forum”, 4 października 2010.

Carmen Laforet Fotografia

„Zatrudniani przez państwo polscy kelnerzy, czy to w Gdańsku, czy to w każdym innym mieście, każą parę godzin czekać, zanim podadzą obiad z dwóch dań.”

Carmen Laforet (1921–2004) hiszpańska pisarka

Za żelazną kurtyną. Podróż do Polski w 1967 roku
Źródło: s. 129

Joanna Szczepkowska Fotografia

„Wczoraj w godzinach wieczornych, przebywając w restauracji, zeszłam do łazienki, gdzie za mną trafił redaktor gazety „Fakt” pan Misznik Piotr. Robił mi zdjęcia w toalecie. Wybiegłam za nim, uciekł na zewnątrz.”

Danuta Hojarska (1960) polski rolnik i polityk

Źródło: Hojarska pobita przez dziennikarza?, wprost.pl, 14 czerwca 2007 http://www.wprost.pl/ar/108275/

Dan Petrescu Fotografia
John McCain Fotografia

„Śpię jak dziecko: dwie godziny, budzę się i płaczę – i tak w kółko.”

John McCain (1936–2018) amerykański senator

żartując o swoim samopoczuciu po przegranych wyborach prezydenckich w USA.

Vittorio Storaro Fotografia
Jon Bon Jovi Fotografia

„Sława nie jest wcale taką przyjemną sprawą. Trzeba na nią ciężko pracować. Te okropne sesje zdjęciowe, spędzanie całych godzin na planie teledysku – nie cierpię tego. Wolę iść do dentysty na rwanie zębów.”

Jon Bon Jovi (1962) amerykański zespół muzyczny

Źródło: Zbuntowane oblicze. http://muzyka.interia.pl/wywiady/wywiad/bon-jovi/news/zbuntowane-oblicze,844638

James Herbert Fotografia
Luiza Złotkowska Fotografia

„Przewracałam się, wstawałem, jechałam kilka metrów, znów upadałam, szłam na kolanach. To trwało godzinę. Dziś taki dystans pokonuje w minutę i siedemnaście sekund.”

o pierwszych okrążeniach na łyżwach.
Źródło: Ramię w ramię na podium, przegladsportowy.pl, 15 marca 2010 http://www.przegladsportowy.pl/igrzyska-olimpijskie/vancouver-2010,ramie-w-ramie-na-podium,artykul,71227,1,935.html

Maciej Orłoś Fotografia
Abdul Hafiz Ghoga Fotografia

„Godzina zero rozpoczęła się.”

o rozpoczęciu walki z siłami Kaddafiego w Trypolisie (sierpień 2011).
Źródło: Libia.Władze powstańcze: wybiła godzina zero, PAP, gazeta.pl, 21 sierpnia 2011 http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80269,10146178,Libia_Wladze_powstancze__wybila_godzina_zero.html

Catulle Mendès Fotografia

„O wieczorze! dnia wrogu niemy, nieubłagany!
Jakimż snem letargicznym w serc zbolałych rany
Fala włosów twych mrocznych godzin cicho płynie.”

Catulle Mendès (1841–1909)

Źródło: Soror Dolorosa, [w:] Liryka francuska. Serya pierwsza http://www.sbc.org.pl/dlibra/info?forceRequestHandlerId=true&mimetype=image/x.djvu&sec=false&handler=djvu&content_url=/Content/24336/_6034_I.djvu, wyd. J. Mortkowicz, Warszawa 1911, s. 55, tł. Bronisława Ostrowska.

Bolesław Prus Fotografia
Stefan Żeromski Fotografia

„Nie liczę godzin i lat,
to życie mija, nie ja.”

Marek Dagnan (1937–2016)

Źródło: Nie liczę godzin i lat

Richard Morgan Fotografia

„Nie oznacza, że każdy Emisariusz jest komandosem. Nie, niezupełnie, ale właściwie, kim jest żołnierz? Ile ze szkolenia sił specjalnych odciska się na ciele, a ile w umyśle? I co się stanie, jeśli się je rozdzieli?
Żeby użyć frazesu – kosmos jest wielki. Najbliższy z Zamieszkałych Światów znajduje się pięćdziesiąt lat świetlnych od Ziemi. Najdalszy – cztery razy dalej, a niektóre z transportowców kolonizacyjnych wciąż jeszcze lecą. Jeśli jakiś maniak zacznie potrząsać ładunkami taktycznymi albo innymi zabawkami zagrażającymi biosferze, to co wtedy? Informację można przesyłać przez strunową transmisję nadprzestrzenną tak blisko natychmiastowości, że naukowcy wciąż spierają się o terminologię, ale to, by zacytować Quellcristę Falconer, nie przenosi żadnych cholernych dywizji. Nawet gdyby wystrzelić transportowiec z wojskiem, gdy tylko zacznie się bałagan, oddziały ekspedycyjne doleciałyby na miejsce akurat na czas, by pobawić się z wnukami zwycięzców.
To nie jest metoda na rządzenie Protektoratem.
Dobra, można zdigitalizować i przesłać umysły solidnej grupy bojowej. Dawno już minęły czasy, gdy w wojnie decydowała liczebność, a większość zwycięstw ostatniej połowy tysiąclecia została osiągnięta przez małe, ruchliwe siły partyzanckie. Można nawet przelać p. m. c. żołnierzy wprost w powłoki z uwarunkowaniem bojowym, podrasowanym systemem nerwowym i ciałami napakowanymi hormonami. I co dalej?
Znajdą się w ciałach, których nie znają, w nieznanym świecie, walcząc z bandą nieznajomych przeciwko innym obcym za sprawę, o której prawdopodobnie nigdy nawet nie słyszeli, a już z pewnością nie rozumieją. Klimat jest inny, tak samo jak język, kultura, zwierzęta, roślinność i atmosfera. Szlag, nawet grawitacja się różni. O niczym nie mają pojęcia, a nawet jeśli przetransferuje się ich z zaimplantowaną wiedzą o lokalnych warunkach, dostaną potężną dawkę informacji, które powinni zasymilować, kiedy najprawdopodobniej już kilka godzin po upowłokowieniu będą musieli walczyć na śmierć i życie.
I tu właśnie wkracza Korpus Emisariuszy.
Wspomaganie neurochemiczne, interfejsy elektroniczne, mechanika – to wszystko jest fizyczne. Większość nawet nie dotyka samego umysłu, a to właśnie umysł zostaje przesłany. Stąd wziął się Korpus. Zaczęli od technik psychoduchowych od tysiącleci rozwijanych na Ziemi przez kultury orientalne i wydestylowali je w system szkoleniowy tak złożony, że jego absolwenci na większości planet mają prawny zakaz sprawowania jakichkolwiek stanowisk wojskowych lub politycznych.
Nie żołnierze. Niezupełnie.”

Modyfikowany węgiel (2002)
Źródło: s. 44–45

Bartosz Opania Fotografia
Stanisław Tym Fotografia
Christopher Walken Fotografia
Hugo Chávez Fotografia
Bolesław Leśmian Fotografia

„Lecz ty jedna mnie poznasz niezłomnie,
Gdy, twe imię śpiewając w doliny,
Z raną w piersi, zmieniony ogromnie
Przyjdę jutro, choć nie znam godziny…”

Źródło: Przyjdę jutro, choć nie znam godziny w: Sad rozstajny, wyd. J. Mortkowicz, Warszawa 1912, s. 27.

Taylor Lautner Fotografia
Janusz Leon Wiśniewski Fotografia
Stanisław Tym Fotografia
Erich Maria Remarque Fotografia

„Niczego nie można cofnąć. Nikt nie wraca. I nigdy nie wraca godzina, którą się raz przeżyło.”

Erich Maria Remarque (1898–1970) pisarz niemiecki

Łuk triumfalny (1945)

Violetta Villas Fotografia
Mátyás Rákosi Fotografia

„Mój drogi, ten człowiek przesiedział 36 godzin w zamknięciu. Całe 36 godzin! Cóż za nieszczęście!”

Mátyás Rákosi (1892–1971) węgierski polityk komunistyczny

odpowiadając ironicznie na skargę z powodu bezprawnego przetrzymania w więzieniu jakiegoś obywatela.
Źródło: Maciej Koźmiński, Piotr Luppóczy, Jerzy Robert Nowak, Węgry w: Europejskie kraje demokracji ludowej 1944–1948, wyd. Książka i Wiedza, Warszawa 1972, s. 420.

Aleksandra Kurzak Fotografia
Violetta Villas Fotografia
Elizabeth Gilbert Fotografia
John Acton Fotografia
Jean-Paul Sartre Fotografia
Andrzej Stasiuk Fotografia
Thomas Mann Fotografia
Thomas Stearns Eliot Fotografia

„Skoro nie mam nadziei, bym jeszcze powrócił
Skoro nie mam nadziei
Skoro nie mam nadziei, bym wrócił
Do pożądania zalet innych ludzi
Nie usiłuję walczyć o te sprawy
(Po cóż ma stary orzeł rozpościerać skrzydła?)
Po cóż bym opłakiwał
Miniona chwałę zwykłego królestwa?

Skoro nie mam nadziei, abym jeszcze zaznał
Niepewnej chwały określonej chwili
Skoro nie sądzę
Skoro wiem, że nie zaznam
Prawdziwej mocy, która przemija
Skoro nie mogę pić
Skąd piją kwiaty drzew i źródła rzek, bo nic tam już nie ma

Skoro wiem, że czas jest zawsze czasem,
A miejsce zawsze i jedynie miejscem,
A co się dzieje, to się dzieje tylko jeden raz
I tylko w jednym miejscu,
Cieszę się, że jest tak jak jest
Wyrzekam się uwielbianej twarzy
I wyrzekam się głosu
Skoro nie mogę mieć nadziei, bym jeszcze powrócił
Raduję się, że mam coś stworzyć
Co sprawiałoby radość

I modlę się do Boga o litość nad nami
I modlę się, bym mógł zapomnieć
O sprawach, które ważę w sobie zbyt przytomnie,
Zbytnio roztrząsam
Skoro nie mam nadziei, bym jeszcze powrócił
Niech mówią za mnie te słowa
Bo co się stało, już się nie stanie
Niech sąd nad nami nie będzie zbyt srogi

Skoro już skrzydła nie niosą mnie w przestrzeń,
Tylko z wysiłkiem biją powietrze
Teraz już próżne, doszczętnie jałowe,
Próżniejsze i bardziej jałowe niż wola,
Ucz nas jak troszczyć się i jak nie troszczyć
Ucz nas cichości.

Módl się z nami grzesznymi teraz i w godzinę śmierci naszej
Módl się za nami teraz i w godzinę śmierci naszej.”

Thomas Stearns Eliot (1888–1965) poeta, dramaturg i eseista angielski
Lionel Shriver Fotografia
Michel Houellebecq Fotografia
Witold Gombrowicz Fotografia

„Słońce. Mdło. Tutaj stoimy w kolejce, a tam, na przeciwległym chodniku, idą i idą, mijają i mijają, bez przerwy lizą i lizą, skąd tyle tego, przecież już jestem o dwadzieścia kilometrów od centrum Buenos Aires! A jednak mijają i mijają, wciąż wyłażą zza rogu i przechodzą i wyłażą i przechodzą i wyłażą i przechodzą i wyłażą aż zwymiotowałem. Zwymiotowałem, a ten co przede mną stał spojrzał i nic, bo i cóż! Tłok.

Ja znowu zwymiotowałem i - nie wiem, czy nie przesadzam - jeszcze raz zwymiotowałem. Cóż jednak z tego znowu i z tego jeszcze raz, kiedy tam znowu przechodzą i jeszcze przechodzą, a w samym Buenos Aires, jest z pięć milionów pięć razy dziennie chodzących do wychodka czyli w sumie dwadzieścia pięć milionów na dwadzieścia cztery godzin, zwymiotowałem, podjechał ombibus i wsiadaliśmy, jeden za drugim, a trzeci za drugim i siódmy za szóstym, szofer ziewał, przyjmował pieniądze, wydawał bilety, płaciliśmy jeden za drugim, ruszamy, jedziemy, radio, przygrzewa, duszno, przelewa się przede mną roztopione masło rozlewające się jejmości ze złotym naszyjnikiem a staruszkowi coś się gaworzy, wpychają się, napychają, wypychają, pchają, ja bym zwymiotował…

Po co? Miliony! Miliony! Miliony! Iluż wymiotowało w tej samej chwili w Buenos Aires, ilu? Ze stu może, w sumie, ze stu pięćdziesięciu? Więc po co dodawać jeden więcej wymiot? Jakież bogactwo! Milionerem byłem, wszystko mnożyło mi się przez tysiąc i milion.”

Witold Gombrowicz (1904–1969) pisarz polski

Dziennik 1961-1966

Witold Gombrowicz Fotografia
Julian Tuwim Fotografia

„Dla oszczędności zagaście światło wiekuiste, gdyby miało mi kiedyś zaświecić. [notatka zapisana na godzinę przed śmiercią. ]”

Julian Tuwim (1894–1953) polski poeta

Źródło: A. Thomas, Górecki, PWM 1998, s. 34, 35, tłum. E. Gabryś.

Andy Newmark Fotografia
Patryk Jaki Fotografia
Aleksander Kamiński Fotografia

„Co parę godzin opuszczał siennik i snuł się po podziemiach między rannymi. Szczupły, dowcipkujący, był jedną z najbardziej charakterystycznych postaci podziemnego szpitala. Umiał przechodzić obok ludzi leżących prostopadle do ścian, nie przeklinali go za nadepnięcie lub potrącenia.”

Aleksander Kamiński (1903–1978) instruktor harcerski, żołnierz AK

o rannym w powstaniu warszawskim Janie Rodowiczu i jego pobycie w szpitalu powstańczym.
Źródło: Jan Rodowicz. Biografia. Okupacja, anoda.org http://www.anoda.org/jan-rodowicz-anoda/okupacja

Amanda Lear Fotografia

„Nie wiedziałam nic kiedy go poznałam. Nauczył mnie jak patrzeć na rzeczy jego oczami. Dalí był moim nauczycielem. Pozwolił mi używać swoich pędzli, farb i płótn, więc mogłam ćwiczyć godzinami podczas gdy on pracował w tym samym studio. Surrealizm był dla mnie dobrą szkołą. Słuchanie Dalego było lepsze niż zajęcia w jakiejkolwiek szkole plastycznej.”

Amanda Lear (1939) francuska piosenkarka i aktorka

I knew nothing when I first met him. He taught me to see things through his eyes. Dalí was my teacher. He let me use his brushes, his paint and his canvas, so that I could play around while he was painting for hours and hours in the same studio. Surrealism was a good school for me. Listening to Dalí talk was better than going to any art school. (ang.)
Źródło: Salvador Dali Centennial Magazine – Amanda Lear http://www.3d-dali.com/centennial-magazine/e-9-muse.htm (ang.) 3d-dali.com (15 June 2004). [dostęp 2018-07-15]

Stefan Chwin Fotografia
Józef Mackiewicz Fotografia

„Bolszewików oczekiwano już nie z dnia na dzień, a z godziny na godzinę.”

Józef Mackiewicz (1902–1985) polski pisarz i publicysta

przed wybuchem powstania warszawskiego.
Źródło: Grzegorz Eberhardt, "Obłęd'44" - plusy i minusy. Miłośnika twórczości autora Józefa Mackiewicza przeraża sposób, w jaki został użyty przez Zychowicza https://wpolityce.pl/polityka/171160-obled44-plusy-i-minusy-milosnika-tworczosci-autora-jozefa-mackiewicza-przeraza-sposob-w-jaki-zostal-uzyty-przez-zychowicza, wpolityce.pl, 16 listopada 2013.

Lech Kaczyński Fotografia
Włodzimierz Ptak Fotografia
Franciszek (papież) Fotografia

„Leczenie mogłoby wydawać się zbędnym zaangażowaniem środków i dalszym cierpieniem dla rodziców. Opieka nad tymi dziećmi pomaga rodzicom uporać się z żałobą i odczuwać ją nie tylko jako stratę, ale także jako etap drogi przebytej razem. Często tych kilka godzin, gdy matka może przytulić swoje dziecko, pozostawia ślad. Ona czuje się – pozwólcie mi użyć tego słowa – zrealizowana jako matka.”

Franciszek (papież) (1936) papież

o dzieciach ciężko chorych i sprzeciwie wobec aborcji.
Źródło: Mocne słowa papieża Franciszka o aborcji https://fakty.interia.pl/religia/news-mocne-slowa-papieza-franciszka-o-aborcji,nId,3009651#utm_source=paste&utm_medium=paste&utm_campaign=chrome, interia.pl, 25 maja 2019.

Lech Wałęsa Fotografia

„Oni muszą wiedzieć, że są mniejszością i muszą się do mniejszych rzeczy przystosować. A nie wchodzić na największe szczyty, na największe godziny, największe prowokacje, żeby psuć tych innych, albo wybierać z tej większości. Nie zgadzam się z tym i nigdy się nie zgodzę.”

Lech Wałęsa (1943) polski polityk i działacz związkowy, przywódca Solidarności, laureat Pokojowej Nagrody Nobla, były prezydent Pol…

o osobach homoseksualnych
Źródło: Wałęsa ostro o homoseksualistach: Oni muszą wiedzieć, że są mniejszością https://www.tvn24.pl/wiadomosci-z-kraju,3/walesa-ostro-o-homoseksualistach-oni-musza-wiedziec-ze-sa-mniejszoscia,309290.html, tvn24.pl, 1 marca 2013

Tomasz Piątek Fotografia
Borys Budka Fotografia

„Robert, czy Ty nie jesteś w stanie wytrzymać godziny bez ataku na PO? Rozumiem, że Twoją wojną nie jest wojna z PiS-em, bo do tego trzeba twardzieli. Ale dlaczego jako wroga wybierasz PO? Nie lepiej szukać tego, co łączy? Samorząd, Europa, praworządność… Sporo tego.”

Borys Budka (1978) polski polityk

odpowiedź na wpis Roberta Biedronia
Źródło: gazeta.pl http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/7,114883,24403398,biedron-krytykuje-po-i-przypomina-pilniczek-dla-kobiet-robert.html?utm_source=facebook.com&utm_medium=SM&utm_campaign=FB_Gazeta&fbclid=IwAR2aRgtDey0w6rFB7Kuz8Z_M-nHpnqFZnIwFrjiX6BTBSa2K70R0mHTeM38, 26 stycznia 2019.

Władysław Sikorski Fotografia
Józef Ignacy Kraszewski Fotografia

„Złym Bóg dopuszcza godzinę zwycięstwa, ale im panowania nie daje.”

Postać: umierający kapłan o buncie Masława
Masław

Wojciech Waglewski Fotografia

„To nie przypadek, żę film pełnometrażowy trwa na ogół półtorej godziny. Koncert też powinien tyle trwać. Mniej więcej przez taki czas percepcja muzyki jest najlepsza, najintensywniejsza.”

Wojciech Waglewski (1953) gitarzysta i wokalista polski (Voo Voo)

Źródło: Wagiel. Jeszcze wszystko będzie możliwe, Wojciech Waglewski w rozmowie z Wojciechem Bonowiczem, Kraków 2017, s. 12.

Wojciech Waglewski Fotografia

„Dla mnie największym wyzwaniem i najważniejszą motywacją do uprawiania muzyki jest to, że ona jako jedyna ze sztuk może się zdarzyć tylko tu - w tym czasie, o tej godzinie, w tym miejscu.”

Wojciech Waglewski (1953) gitarzysta i wokalista polski (Voo Voo)

Źródło: Wagiel. Jeszcze wszystko będzie możliwe, Wojciech Waglewski w rozmowie z Wojciechem Bonowiczem, Kraków 2017, s. 7.

Michał Kubiak Fotografia

„Robię to, co kocham i jeszcze mi za to płacą. Nie muszę wstawać o szóstej rano, odbębniać gdzieś ośmiu godzin i wracać niezadowolony do domu.”

Michał Kubiak (1988) polski siatkarz

Źródło: Robię to co kocham, s-w-o.pl, 12 listopada 2011 http://www.s-w-o.pl/index.php/reprezentacja-m-michal-kubiak-robie-to-co-kocham/

Andrzej Melak Fotografia

„Poproszono rodzinę, było nas kilkadziesiąt osób. Ustawiliśmy się w kondukcie, ustawiono trumnę, modliliśmy się. Po godzinie podeszła do nas pani Bożena Mikke i mówi do mnie w ten sposób: Andrzejku, tu jest mój mąż Stanisław Mikke, Stefcio jest kilkadziesiąt metrów dalej. Tak wyglądało przywiezienie ciał i taka była organizacja.”

Andrzej Melak (1944) przewodniczący Komitetu Katyńskiego, polityk

o przewiezieniu ciał ofiar katastrofy w Smoleńsku do Polski i organizacji uroczystości pogrzebowych przez rząd PO-PSL.
Źródło: Wstrząsające! Andrzej Melak o mało znanym incydencie po tragedii smoleńskiej http://niezalezna.pl/86026-wstrzasajace-andrzej-melak-o-malo-znanym-incydencie-po-tragedii-smolenskiej, niezalezna.pl, 14 września 2016.

Rafał Brzoska Fotografia

„Do roboty chodziło się w czasach komunizmu. I niestety, niektórym tak już zostało. Przychodzą do pracy o 8, wychodzą o 16 i nie odbierają telefonu służbowego albo wyłączają od razu za progiem. Po 16 całkiem wypisują się z życia firmy – i to właśnie jest przychodzenie do roboty. Natomiast człowiek, do którego mogę zadzwonić z pytaniem o 21 albo wysłać maila, a on odpisuje po pół godziny – to dla mnie wartościowy pracownik nowoczesnej organizacji.”

Rafał Brzoska (1977) polski przedsiębiorca

Źródło: Marta Ryczywolska, Rafał Brzoska, szef InPostu: „Ludzie chodzą do roboty, zamiast do pracy. Ja szukam tych ambitnych” https://natemat.pl/120837,rafal-brzoska-szef-inpostu-ludzie-chodza-do-roboty-zamiast-do-pracy-ja-szukam-tych-ambitnych/, natemat.pl, 22 października 2014

Joanna Kołaczkowska Fotografia