Joanna Szczepkowska cytaty

79 0

Joanna Szczepkowska

Data urodzenia: 1. Maj 1953

Joanna Szczepkowska – polska aktorka teatralna, filmowa i telewizyjna, pisarka i felietonistka, pedagog. W 2010 wybrana została prezeską Związku Artystów Scen Polskich. Wikipedia

Fotografia: Fryta 73 from Strzegom (Wikimedia Commons account: Fryta73 ), Joanna Szczepkowska... / CC BY-SA 2.0

Cytaty Joanna Szczepkowska

„Jako dziecko uczyłam się liter nie przy pomocy alfabetu, ale wiersza Pani Twardowska Mickiewicza, czytał mi go mój ojciec. Pierwszą literą było więc nie „a”, ale „j”, bo wiersz zaczyna fraza „Jedzą, piją, lulki palą.”“

— Joanna Szczepkowska

Inne wypowiedzi
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Wrocław, 6 maja 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/pttst.htm

O dzieciach, O piciu, O czytaniu, O pomocy

„W zawód jest wpisane to, że się walczy o rolę. Ja nie walczę, choć nie wiem, czy to moja wada, czy zaleta. Natomiast kiedy klamka zapadła, to już się nie powinno walczyć.“

— Joanna Szczepkowska

Inne wypowiedzi
Źródło: „Existence” nr 3, jesień 2009.

„Aktorzy muszą być opłacani za próby. Nie wiem w jaki sposób ma to być sformalizowane, ale tylko tego rodzaju umowa może nas ustrzec przed głodem wynikającym z braku pracy w związku z zetknięciem się z charyzmatycznym twórcą, który może prace nad spektaklem – przeciągać latami. Jedynym sposobem, który może zdyscyplinować dyrektora będącego pod urokiem charyzmatycznego twórcy, to obowiązek płacenia za próby“

— Joanna Szczepkowska

Inne wypowiedzi
Źródło: PAP, 21 grudnia 2009 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/84903.html

O głodzie

„Obserwowałem Pani cień. Czasem nie wiedziałem na kogo patrzeć – na Panią, czy na ten cień…“

— Joanna Szczepkowska

Kiedy gasną światła

O czasie

„Kim jestem? Z pewnością kimś innym niż byłem kiedyś. Kim byłem kiedyś? Byłem widzem. Chłopakiem z ostatniego rzędu.“

— Joanna Szczepkowska

Kiedy gasną światła

Chłopak

„Poszłam kiedyś do psychoterapeuty i on powiedział, że mam w sobie bardzo dużo z dziecka i trzeba wielu sesji, żeby je ze mnie wykorzenić. Nie wróciłam do tego terapeuty już nigdy – odwrotnie, staram się nie tracić więzi z tą dwunastoletnią dziewczynką, którą kiedyś byłam i która uważała, że żadne z jej marzeń się nie spełni.“

— Joanna Szczepkowska

Inne wypowiedzi
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Warszawa, 16 marca 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/szczepkowskak.htm

O dzieciach

„Wystarczy, że się gwiazdeczka sfotografuje z jakimś biednym dzieckiem i już w haśle widnieje „pomaga”, a mnóstwo wolontariuszy nie ma prawa głosu. Ich nie ma. Więc wolałabym być wśród wolontariuszy i zachować anonimowość.“

— Joanna Szczepkowska

Inne wypowiedzi
Źródło: „Existence” nr 3, jesień 2009.

O dzieciach, O zachowaniu

„Mówiąc wprost – nam aktorom płaci się za przedstawienia, a nie za próby. Jeżeli są tylko próby, a nie ma i nie ma przedstawienia, to my dosłownie dopłacamy do swojego zawodu, zamiast zarabiać, jak każdy, kto zdecydował się na pracę w instytucji. Taka osoba jak ja, która nie podejmie z zasady nigdy żadnej roli w serialu, znajduje się wtedy raczej na pozycji jakiejś harcerki niż osoby, która ma prawo do pewnego statusu…“

— Joanna Szczepkowska

Inne wypowiedzi
Źródło: „Dziennik Gazeta Prawna”, 13 lutego 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/18950

O czytaniu

„Czasem muszę odetchnąć od teatru, zetknąć się z prawdziwym życiem, bo przychodzi czas, kiedy męczy mnie ciągłe tworzenie iluzji. Teatr jest fantastyczny, ale zgodnie z tym, co powiedział Władysław Gomułka, który raz w życiu był w teatrze – „to takie bujdy.”“

— Joanna Szczepkowska

W tym wypadku miał rację
Inne wypowiedzi
Źródło: „Gala” nr 20, 12 maja 2008 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/55636.html

O czasie

„Na temat moich felietonów powstało sporo prac magisterskich, więc ja się o sobie dużo dowiaduję. Gdy wydałam zbiór opowiadań Fragmenty z życia lustra, to dopiero pytania czytelników zaczęły mnie naprowadzać na klucze interpretacyjne. A odpowiedzi na ogół mają swoje korzenie w dzieciństwie.“

— Joanna Szczepkowska

Inne wypowiedzi
Źródło: „Existence” nr 3, jesień 2009.

O dzieciństwie, Pytanie

„Moje życie w sensie artystycznym spełniło się ponad oczekiwania. Do szkoły teatralnej poszłam jako dziecko aktorskie, więc dobrze wiedziałam, że to się może skończyć życiem w ciągłym czekaniu, widziałam wielu niespełnionych aktorów. Ale bakcyl teatru był silniejszy i prawdę mówiąc, od pierwszych kroków na scenie nie zdarzyło mi się czekać na telefon. Może dlatego, że pisanie stało się moim drugim „tworzywem”, a tutaj nikt nie musi do mnie dzwonić – trzeba tylko wstać odpowiednio rano.“

— Joanna Szczepkowska

Inne wypowiedzi
Źródło: „Gala” nr 20, 12 maja 2008 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/55636.html

O życiu, O dzieciach, O czekaniu, Sens

„Poezja i proza to jest mój teatr. Występują w nim postaci z ulicy, ludzie na pograniczu upadku, których nazywam ludźmi „na murku.”“

— Joanna Szczepkowska

Inne wypowiedzi
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Wrocław, 6 maja 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/pttst.htm

O ludziach

„Jeżeli dziwny człowiek idzie po dziwnych schodach, to nie ma w tym nic dziwnego. Dziwne jest tylko wtedy, kiedy dziwny człowiek idzie po zwykłych schodach albo zwykły człowiek idzie po dziwnych schodach. Natomiast jeśli dziwny człowiek idzie po dziwnych schodach, to znaczy, że znajdujemy się w dziwnym świecie. A w dziwnym świecie dziwne są tylko rzeczy zwykłe“

— Joanna Szczepkowska

Kocham Paula McCartneya

„(…) macierzyństwo jest niewątpliwie spełnione, chociaż to trudne: być matką sióstr, kiedy się jest jedynaczką i nic nie wie się o świecie, jaki buduje ze sobą rodzeństwo.“

— Joanna Szczepkowska

Inne wypowiedzi
Źródło: „Gala” nr 20, 12 maja 2008 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/55636.html

O matce, O rodzeństwie, O macierzyństwie

„(…) za komuny z odbieraniem ich zawsze łączyło się poczucie absurdu i wahanie. Trochę miękkie nogi. Odbierać? Nie odbierać?“

— Joanna Szczepkowska

o nagrodach.
Źródło: Skazana na nagrodę, „Gazeta Wyborcza” nr 285, dodatek „Wysokie Obcasy”, 5 grudnia 2009 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/84047.html