Cytaty na temat godzina (725 cytatów, strona 8)

„Postawa ludności wszędzie była taka sama jak w Warszawie: gromady kobiet czekały godzinami na dworcach w Pabianicach, Zduńskiej Woli, Sieradzu i innych, aby zaopiekować się przejeżdżającymi dziećmi.”

Stefan Rowecki (1895–1944) generał polski

o ratowaniu polskich Dzieci Zamojszczyzny z obozu niemieckiego, meldunek z 22 grudnia 1942.
Źródło: Aktion Zamość - gehenna polskich dzieci https://dorzeczy.pl/historia/45145/Aktion-Zamosc-gehenna-polskich-dzieci.html, dorzeczy.pl, 23 października 2017.

O dzieciach , O czekaniu , O kobietach

„Sama przygoda. Adrenalina pomiędzy hasłem akcja i stop. Wchodzenie na długie godziny i tygodnie w stan zwiększonej uważności. I świadomość, że nigdy nie powtórzysz tej sceny, że zostanie już na zawsze. To dziwna robota, czasem miesiącami nie pracujesz, a potem nagle musisz odpalić zimny silnik w sekundę.”

Piotr Żurawski (1985)

odpowiedź na pytanie Co jest najciekawszego w aktorstwie?
Źródło: Marcin Radomski, Piotr Żurawski: czasem miesiącami nie pracujesz, a potem nagle musisz odpalić zimny silnik w sekundę https://kultura.onet.pl/film/wywiady-i-artykuly/piotr-zurawski-czasem-miesiacami-nie-pracujesz-a-potem-nagle-musisz-odpalic-zimny/7jmeev3, kultura.onet.pl, 1 marca 2019

O czasie

„Nie bałem się śmierci. Byłem młody, nie bałem się, że zginę. Było wiadomo, że za chwilę zaczynamy powstanie i była ogromna nadzieja w nas, we mnie, że musi być tylko zwycięstwo. Strzelanina trwała u nas na Bródnie jakieś pół godziny. Nie była to, o ile pamiętam, aż tak silna załoga niemieckich żołnierzy, od których odbiliśmy tego dnia szkołę. Zwyciężyliśmy ich. Ci Niemcy uciekli.”

Jan Olszewski (1930–2019) polski polityk prawicowy, premier III Rzeczypospolitej

o udziale w powstaniu warszawskim 1944.
Źródło: Były premier Jan Olszewski wspomina wybuch powstania: Nie bałem się, że zginę https://www.se.pl/wiadomosci/polityka/byly-premier-jan-olszewski-wspomina-wybuch-powstania-nie-balem-sie-ze-zgine-aa-dUEV-kC8s-pFWX.html, se.pl, 1 sierpnia 2018

O nadziei , O śmierci , O zwycięstwie

„Nudzi mnie jakoś ta bezczynność – stwierdził Jakub po godzinie lenistwa.”

Andrzej Pilipiuk książka Zagadka Kuby Rozpruwacza

Może podpalmy coś albo zróbmy komuś jakąś krzywdę? Albo pójdziemy do knajpy i urządzimy zadymę?
– Innymi słowy preferujesz aktywny wypoczynek – zauważył Semen.
– Co!?
Cykl Kroniki Jakuba Wędrowycza, Zagadka Kuby Rozpruwacza
Źródło: Jakub na tropach Yeti

„Niestety jestem od wielu lat ofiarą niezwykle brutalnej kampanii zniesławiającej. Mówi się o mnie rzeczy straszne, oskarża o głoszenie poglądów, których w moich książkach po prostu nie ma. Mam zakaz wjazdu do Niemiec, w Austrii siedziałem w więzieniu. Zaledwie kilka dni temu przetrzymywano mnie bez żadnego powodu przez trzy godziny w areszcie na lotnisku w Atlancie i omal nie odesłano z powrotem do Wielkiej Brytanii. A jednocześnie żadna z moich książek w tych krajach – ani nigdzie indziej na świecie – nie jest zakazana. Wszystkie te szykany spotykają mnie dlatego, że mam odwagę pisać prawdziwą historię, a nie powtarzać jakieś bajki dla dzieci.”

David Irving (1938) historyk brytyjski, oskarżony o kłamstwo oświęcimskie

Źródło: „Historia Do Rzeczy”, kwiecień 2014, Piotr Zychowicz, Niemcy. Opowieści niepoprawne politycznie cz. III, op. cit., s. 255.

O dzieciach , O książkach , O historii

„Twitter to jest przestrzeń bez dialogu, gdzie antysystemowcy odreagowują swoje frustracje. Ja ich zresztą demonstracyjnie czyszczę, żeby nie tracić czasu na wariatów. Skupiam się na swej pracy. Bywały takie dni, że miałem po 100 wpisów dziennie. Na początku wszyscy myśleli, że były wicepremier zwariował. Pisali, że mi się nudzi, bo jestem bezrobotny. Jak skończył się rząd to cały grudzień spałem. Po 16 godzin dziennie. Oglądałem filmy i czytałem zaległe lektury. 1 stycznia wstałem i stwierdziłem, że muszę oczyścić dyski. Wyrzuciłem z komputera wszystko co dotyczyło polityki.”

Janusz Piechociński (1960) polski polityk

o korzystaniu z Twittera.
Źródło: "Plus Minus", 18-19 sierpnia 2018 r.

O myślach , O myśleniu , O czasie , O czytaniu

„Wszyscy, jak nas jest przeszło 30 milionów Polaków na całym świecie, wszyscy o jednej godzinie, gdziekolwiek będziemy - czy w pracy, czy na ulicy, czy w kinie, czy na zabawie - wszyscy zbratani jedną myślą, jednym polskim sercem, staniemy przy naszej Pani i Królowej, przy Matce i Pocieszycielce, aby prosić, żebrać za Polskę, za Naród.”

Jerzy Tomziński (1918) polski duchowny rzymskokatolicki, paulin

Polecenie modlitwy Apelu Jasnogórskiego.
Źródło: Kazanie o. Jerzego Tomzińskiego z 8 grudnia 1953 r http://niedziela.pl/artykul/72988/nd/Kazanie-o-Jerzego-Tomzinskiego-z-8, Tygodnik katolicki „Niedziela” nr 2/2004, niedziela.pl.

O matce , O myślach , O myśleniu , Serce

„Od podróży z plecakiem znacznie bardziej heroiczne i wymagające uważania na siebie wydaje mi się słuchanie wiadomości, chodzenie do pracy, która zabiera osiem, a z dojazdami dziesięć godzin, płacenie rachunków, życie historią ludzi z telewizora, których nigdy nie spotkałem, ale w imię których gotów jestem znienawidzić innych ludzi, którzy wybrali historię innych ludzi z telewizora, gromadzenie rzeczy i wyposażanie domu, martwienie się, ciągłe martwienie się o to, co może się wydarzyć, jak się do tego przygotować, co powinienem mieć, osiągnąć, kim być, zwłaszcza w porównaniu z tymi, którzy – co wyraźnie potwierdzają ich osie czasu na Facebooku – już kimś są.”

Robert Rient (1980) polski dziennikarz, reportażysta, pisarz

Przebłysk. Dookoła świata, dookoła siebie

O życiu , O ludziach , O czasie , O domu

„Zbliżając się do mego mieszkania zdaję sobie sprawę, że ręce mam puste, jak godziny, które mnie czekają. I, natychmiast, że pozostaje mi jedno: moja własna satysfakcja.”

Carlos Fuentes (1928–2012) pisarz meksykański

Rozdział: Co za elegant z tego Jezusa
Święta strefa

O czekaniu

„Nie ma nic lepszego, niż być blisko człowieka, który maluje albo pisze, albo rozprawia w swoim domu. Nie ma rozkładu godzin. Mieszkasz z nim i nie prosisz go o nic: daje ci cały swój czas.”

Carlos Fuentes (1928–2012) pisarz meksykański

Rozdział: Nieobecna dama
Święta strefa

O czasie , O domu

„Pamiętam starego proboszcza, wieloletniego gościa wakacyjnego, którego nazywałyśmy Formularz Mszalny, bo dzień w dzień, kiedy doszedł do ołtarza, informował nas, że dzisiaj obowiązuje formularz mszalny z takiego to a takiego święta… i do głowy mu nie przyszło, że myśmy ten formularz już musiały odnaleźć, skoro śpiewałyśmy introit. Prawie też nie ma księdza, który by nas nie informował na wstępie, jakie dziś mamy święto, chociaż przecież my już od paru godzin o tym wiemy i długie pacierze odprawiłyśmy o tym święcie.”

Małgorzata Borkowska (1939) polska benedyktynka i pisarka

Źródło: Oślica Balaama, str. 30, Wydawnictwo Benedyktynów TYNIEC

O śpiewie

„Tak zwana joga i medytacja to oszustwo, gdyż nie oferują żadnego zajęcia. W naszym ruchu każdy ma odpowiednie zajęcie. Wszyscy wstają wcześnie rano, aby wielbić Bóstwa. Przygotowują dla Kṛṣṇy wyśmienite potrawy, przystrajają świątynię, robią girlandy, wychodzą na ulice intonować i sprzedawać książki. Są zajęci przez dwadzieścia cztery godziny na dobę i dlatego mogą porzucić grzeszne życie. Jeśli dziecko wkłada coś do buzi, a my damy mu coś lepszego, wybierze to, co lepsze. W naszym ruchu oferujemy lepsze zajęcie, lepsze życie, lepszą filozofię, lepszą świadomość - wszystko lepsze. Dlatego ci, którzy podejmują służbę oddania, uwalniają się od grzechu i wznoszą do świadomości Kṛṣṇy.”

Bhaktiwedanta Swami Prabhupada (1896–1977) duchowny hinduski

Nauki Królowej Kuntī
Źródło: Ibidem., s. 101.

O oszustwie , O życiu , O dzieciach , O książkach

„Obecność duchownych w szkołach jest dysfunkcjonalna. To państwo w państwie. Dyrektor szkoły nie może wybrać i zatrudnić nauczyciela religii. On jest przysyłany z parafii, przez proboszcza. Dyrektor nie może więc też go zwolnić. Przysyłany z zewnątrz, jak w PRL-u, gdzie zawsze był z partyjnego nadania nauczyciel mający oko na całokształt. Taką funkcję bezwiednie przyjmuje duchowny. Co ważne, program religii jest całkowicie poza kontrolą państwa. To jest rzecz kuriozalna. Katecheza obowiązuje już od przedszkola. To przedmiot mający największą liczbę godzin w systemie edukacji.”

Tadeusz Bartoś (1967) polski teolog i filozof

Źródło: Prof. Tadeusz Bartoś: Polski katolicyzm atakuje każdego, kto jest inny, na ustach mając miłość i miłosierdzie http://weekend.gazeta.pl/weekend/1,152121,22800121,prof-tadeusz-bartos-polski-katolicyzm-atakuje-kazdego-kto.html, gazeta.pl, grudzień 2017

O nauczycielach , O religii

„Dopiero 18 stycznia dojechaliśmy na miejsce, bo długo nas trzymali na postojach. O godzinie 5 lub 6 rano nas odryglowali. To był straszny hałas, który kojarzył mi się z zamknięciem bramy Pawiaka – odryglowanie, a potem odsunięcie tych sztab. Zrobił się niesłychany harmider, wrzask Niemców, szczekanie psów, krzyki mężczyzn, nawoływania kobiet. (…) Był to barak, potem okazało się, że widzimy przez okno (które nie miało szyb) wielki teren, przesuwające się światło i jakieś postaci. Zanim rzuciłyśmy się by zająć miejsce musiałyśmy znaleźć nasze przyjaciółki z Pawiaka, więc zaczynałyśmy się nawoływać. To nasze nawoływanie, przepychanie się w kierunku wolnego miejsca było jednocześnie bardzo przykre, bo tego nie było nigdy w żadnej celi na Pawiaku, w celach panowała na ogół cisza już wieczorem. A tu było coś dziwnego, my wszystkie poddałyśmy się temu szaleństwu. Ja wybiegłam z Alą Dańską na poszukiwanie sienników. Zobaczyłyśmy puste baraki i wbiegłyśmy do nich. Tam miałam pierwszą sprzeczkę, nawymyślałam kobiecie, która chciała mi wyrwać siennik. Był to nieprzyjemny moment, ale triumfalnie z Alą wyniosłyśmy ten siennik, na którym cała nasza szóstka kładła potem głowy. Rano zobaczyłyśmy, że tylko na kawałku podłogi są położone deski. W oknie, przy którym spałyśmy, nie było szyb. Włosy Uli Biderman dosłownie przymarzły, bo w nocy było dwadzieścia kilka stopni mrozu, tuliłyśmy się jedna do drugiej.”

Danuta Brzosko-Mędryk (1921–2015)

o uwięzieniu w obozie niemieckim KL Majdanek.
Źródło: Przyjaźń, która dawała moc. Pamięci Danuty Brzosko-Mędryk (1921-2015) http://www.ravensbruck.pl/pl/ciekawostki/danuta-brzosko-medryk, ravensbruck.pl

O szaleństwie , O świetle , O ciszy , O kobietach

„Pojechałem, załadowany do auta z czterema gestapowcami i strażnikiem. We Lwowie, po całym dniu ładowania blachy, pozostałem w aucie pod strażą jednego zbira, reszta poszła się zabawić. Siedziałem parę godzin bezmyślnie i bez ruchu. Przypadkiem zauważyłem, że moja straż zasnęła i że chrapie. Odruchowo, bez chwili zastanowienia zsunąłem się z auta; zbir spał. Stanąłem na chodniku, udawałem jeszcze chwilę, że grzebię coś koło blachy, powoli wysunąłem się, na ulicy Legionów był duży ruch. Nasunąłem czapkę głębiej, na ulicach było zaciemnienie, nikt mnie nie widział. Pamiętałem, gdzie mieszkała Polka, moja gospodyni, poszedłem do niej. Ukryła mnie.”

Rudolf Reder (1881–1968) polski przedsiębiorca

o okolicznościach swojej ucieczki.
Bełżec
Źródło: s. 67.

„Opuszczaliśmy Paryż. Niewygodny autobus pełen był hałaśliwych dzieci. Siedziałem przy okienku, obserwowałem mijane domy i byłem w nostalgicznym nastroju - takim, jaki opanowuje człowieka, kiedy opuszcza Paryż. Wszystkie te dzieci coś stąd wywożą, myślałem. Ich główki są teraz pełne niezapomnianych wrażeń. Dziewczynki siedziały po prawej, chłopcy po lewej. Niczego im nie nakazywałem, dzieci same tak usiadły. Z sekcji dziewczęcej dobiegał szczebiot. Podawały sobie nawzajem jakieś pluszowe zwierzątko, powtarzając ciągle: - Jeeej, pokaż mi go jeszcze raz! Ale słodziutki! Mi też go podaj! Boże, ale słodziutki! Pluszowy potwór z przygłupawym uśmiechem wędrował z rąk do rąk, za każdym razem wywołując nową falę zachwytu. Trwało to jakieś pół godziny. Na fotelach za mną siedzieli dwaj chłopcy, okularnicy z wysokimi czołami. Ich rozmowa trwała całą trasę Paryż-Praga. Całkowicie poważnie i ze wszystkich stron rozpatrywali problem, czy gówno się pali? Dwa światy rozdzielone tylko wąskim przejściem.”

Petr Šabach (1951–2017)

Zakład

O myślach , O myśleniu , O wrażeniach , O problemach

„Wszystko zaczęło się rano 5 sierpnia. To była sobota… można powiedzieć po śniadaniu. Niemieccy żołnierze i żandarmi wyruszyli, by mordować mieszkańców Woli. Relacje świadków wskazują, że Niemcy pojawili się między godziną 9.30 a 11.”

Piotr Gursztyn (1970) polski dziennikarz prasowy i telewizyjny

Źródło: 73 lata temu Niemcy prowadzili masowe egzekucje w Warszawie. Gursztyn: „Rzeź Woli była przemysłowym ludobójstwem” https://wpolityce.pl/historia/352002-73-lata-temu-niemcy-prowadzili-masowe-egzekucje-w-warszawie-gursztyn-rzez-woli-byla-przemyslowym-ludobojstwem, wpolityce.pl, 6 sierpnia 2017.

O relacjach

„To wyglądało tak, że wygarniali z domów mieszkańców – dziesiątkami, setkami, czasem tysiącami, bo niektóre kamienice były duże i były gęsto zamieszkane (…). Ludzie na początku niczego się nie spodziewali, sądzili, że zostaną wywiezieni. Bo w większości wypadków były to kobiety, dzieci, starsze osoby, mężczyzn w tzw. wieku poborowym było niewielu. I kiedy tych ludzi zgromadzono pod jakimś murem, płotem, by ich po prostu stłoczyć – np. często w podwórzach, gdzie byli otoczeni ścianami – to wtedy ich rozstrzeliwano karabinami maszynowymi. Trwało to godzinami. W miejscach, gdzie byli zabici, gdzie były stosy trupów, dopędzano kolejne ofiary i je też w ten sam sposób zabijano.”

Piotr Gursztyn (1970) polski dziennikarz prasowy i telewizyjny

o Rzezi Woli w 1944.
Źródło: 73 lata temu Niemcy prowadzili masowe egzekucje w Warszawie. Gursztyn: „Rzeź Woli była przemysłowym ludobójstwem” https://wpolityce.pl/historia/352002-73-lata-temu-niemcy-prowadzili-masowe-egzekucje-w-warszawie-gursztyn-rzez-woli-byla-przemyslowym-ludobojstwem, wpolityce.pl, 6 sierpnia 2017.

O kobietach , O dzieciach , O ludziach , O czasie

„Roger Ebert porównujący ten epik do Star Wars jest równie groteskowy, co Paweł Felis sugerujący, że nasze dzieci będą cytować teksty z Wojny polsko-ruskiej Żuławskiego tak, jak my cytujemy Rejs. Seans 3D w okularach trójwymiarowych przez pół godziny robi wrażenie w aspekcie technologicznym. Później zostają dwie godziny niemiłosiernie nudnej bajki, gdzie każdy zwrot akcji można przewidzieć ze sporym wyprzedzeniem. Nigdy nie pasjonowałem się grami komputerowymi, a do kina chodzę po to, żeby trafić na kreatywne wykorzystanie filmowych środków wyrazu. Także sorry.”

Borys Dejnarowicz (1983) polski muzyk i krytyk muzyczny

o filmie Avatar
Źródło: Notatki filmowe http://www.substanceonly.net/notatki, substanceonly.net

O grach , O wrażeniach , O wojnie , O dzieciach

„Szlachcic umiał być rozmowny, elegancki, strzelał, jeździł konno, rozmawiał kilku językami i tańcował, ale nie wierzył w pracę, oszczędność, rachunkowość, nie myślał też o przyszłości: jemu i jego przodkom pieniądze spadały z nieba; on i jego przodkowie długi płacili, kiedy im się podobało; toteż gdy wybiła godzina niedoli, większość ich znalazła się w pozycji lunatyka gwałtownie obudzonego.”

Bolesław Prus (1847–1912) polski pisarz i publicysta

Kroniki tygodniowe
Źródło: t. 2, PIW, Warszawa 1958, s. 536.

O myślach , O myśleniu , O pieniądzach , O przyszłości

„Spóźnił się. Czekałyśmy w jego dość dużym i dość zagraconym pokoju, w którymś z księżowskich domów na Kanoniczej. Rozmowa była krótka. We mnie się paliło: musisz dopomóc! Słuchał z tym swoim dowcipnym uśmiechem, jakby lekko drwiącym. Nie wiedziałam jeszcze, że mam przed sobą najwspanialszego słuchacza wszelkich spraw. Polecił nam przyjść za kilka dni o godzinie 12-tej do kościoła Mariackiego – tam będzie czekał i zaprowadzi nas do ks. Machaya. Spotkałyśmy się z ks. Wojtyłą przed ołtarzem Chrystusa Ukrzyżowanego i we troje poszliśmy do prałatówki.”

Hanna Chrzanowska (1902–1973) polska pielęgniarka

Refleksje z pierwszego spotkania Hanny Chrzanowskiej w towarzystwie Zofii Szlendak z ks. Karolem Wojtyłą, czerwiec 1957.
Źródło: Aleksandra Jędrysik: Hanna Chrzanowska – prekursorka pielęgniarstwa rodzinnego., s. 66 http://docplayer.pl/7325-Hanna-chrzanowska-prekursorka-pielegniarstwa-rodzinnego.html

O uśmiechu , Chrystus , O czekaniu , O pewności siebie

„Widocznie potrzebna, skoro przychodzą. Może chcą na dwie godziny uciec od wojny? Tam się teatr traktuje inaczej niż teraz w Polsce. Cały czas jest dialog między sceną a publicznością. Rodzaj psychodramy. Sceny przerywane są oklaskami, ludzie nie boją się śmiać z przerażających kwestii Policjanta. Sztukę wystawił charkowski Teatr Narodowy i grają aktorzy klasy Łomnickiego i Holoubka. Polski reżyser Andrzej Szczytko dyrygował jak trzeba. Ja się ogólnie słabo wzruszam, ale mam do tego przedstawienia i do tych aktorów stosunek liryczny. Jak oglądałem Antygonę… w ich wykonaniu, zapominałem, że to ja napisałem. Tak czy inaczej, wojna, a 900 miejsc sprzedanych. Mówiono mi, że bilety kupują w Charkowie ludzie, którzy niekoniecznie mają na chleb.”

Andrzej Szczytko (1955)

Janusz Głowacki w odpowiedzi na pytanie „Po co Charkowowi Antygona w Nowym Jorku? Mało mają własnych nieszczęść?”, o premierze w Narodowym Teatrze Dramatycznym im. Tarasa Szewczenki w Charkowie.
O Andrzeju Szczytce
Źródło: Janusz Głowacki. Świat pęka http://wyborcza.pl/magazyn/1,145245,17919406,Janusz_Glowacki__Swiat_peka.html?disableRedirects=true, wywiad w „Gazecie Wyborczej – Magazynie Świątecznym”, 16 maja 2015.

O zapominaniu , O wojnie , O ludziach , O czasie

„Człowiek może zachować koncentrację przez maksymalnie 45 minut. Jeśli więc mam 5 godzin wykładu z tymi samymi ludźmi, to przecież by chyba oszaleli, gdybym go jakoś nie ubarwił.”

Ryszard M. Małajny (1953–2018)

Źródło: Zmarł specjalista prawa konstytucyjnego prof. Ryszard Małajny http://gazeta-wroclaw.pl/prawo/zmarl-specjalista-prawa-konstytucyjnego-prof-ryszard-malajny/, gazeta-wroclaw.pl, 17 lutego 2018.

O zachowaniu

„Jaki to dziwny kalejdoskop możliwości i rzeczywistości. Jestem w San Sebastian, w Hiszpanii, w kraju nie będącym teatrem wojny. Przy odrobinie wysiłku mogę się znaleźć bezpiecznie na terenie bliskiej placówki alianckiej. Tymczasem to, co będę robił w najbliższej przyszłości, to powrót przez Pireneje w charakterze zwierzyny łownej. Potem parę godzin podróży pociągiem, obiad itp. jako dobry, spokojny obywatel wracający z wyprawy handlowej. Dalsze kilkadziesiąt godzin jako nietykalny generał, przed którym wszyscy stają na baczność i któremu każdy Niemiec chce się przysłużyć. Potem Warszawa – i znowu jako kandydat na zaszczute zwierzę, któremu pierwszy lepszy Niemiec może bezkarnie strzelić w łeb.”

Kazimierz Leski (1912–2000) inżynier polski, żołnierz AK, uczestnik powstania warszawskiego

Źródło: Życie niewłaściwie urozmaicone. Wspomnienia oficera wywiadu i kontrwywiadu AK, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1989, s. 233.

O charakterze , O rzeczywostości , O wysiłku , O wojnie

„Widocznie potrzebna, skoro przychodzą. Może chcą na dwie godziny uciec od wojny? Tam się teatr traktuje inaczej niż teraz w Polsce. Cały czas jest dialog między sceną a publicznością. Rodzaj psychodramy. Sceny przerywane są oklaskami, ludzie nie boją się śmiać z przerażających kwestii Policjanta. Sztukę wystawił charkowski Teatr Narodowy i grają aktorzy klasy Łomnickiego i Holoubka. Polski reżyser Andrzej Szczytko dyrygował jak trzeba. Ja się ogólnie słabo wzruszam, ale mam do tego przedstawienia i do tych aktorów stosunek liryczny. Jak oglądałem Antygonę… w ich wykonaniu, zapominałem, że to ja napisałem. Tak czy inaczej, wojna, a 900 miejsc sprzedanych. Mówiono mi, że bilety kupują w Charkowie ludzie, którzy niekoniecznie mają na chleb.”

Janusz Głowacki (1938–2017) polski pisarz

w odpowiedzi na pytanie „Po co Charkowowi Antygona w Nowym Jorku? Mało mają własnych nieszczęść?”, o premierze w Narodowym Teatrze Dramatycznym im. Tarasa Szewczenki w Charkowie.
Źródło: Janusz Głowacki. Świat pęka http://wyborcza.pl/magazyn/1,145245,17919406,Janusz_Glowacki__Swiat_peka.html?disableRedirects=true, wywiad w „Gazecie Wyborczej – Magazynie Świątecznym”, 16 maja 2015.

O zapominaniu , O wojnie , O ludziach , O czasie

Cytaty na temat godzina strona 8

Cytaty na temat godzina
strona 8