Cytaty na temat drzwi
strona 2

Jorge Luis Borges Fotografia

„Nie będzie nigdy wyjściowych drzwi. Jesteś we wnętrzu,
a twierdza obejmuje wszelki punkt wszechświata
i ni awersu, ni rewersu nie posiada,
ni zewnętrznego muru, ni tajnego centrum.”

Jorge Luis Borges (1899–1986) argentyński pisarz, poeta i eseista

Źródło: Labirynt w: E. Stachura, Wiersze, poematy, piosenki, przekłady, wyd. Czytelnik, Warszawa 1982, s. 343, tłum. Edward Stachura.

Jim Morrison Fotografia
Ewa Nowak Fotografia
Jan Kochanowski Fotografia

„Doktor nie puścił, ale drzwi puściły.”

Fraszki
Źródło: O doktorze Hiszpanie [w:] Fraszki, wyd.K. Bartoszewicz, Kraków 1883, s. 16.

Leopold Tyrmand Fotografia

„O, bramy warszawskie! Cóż mogę wam teraz poświęcić, ja, szukający ledwie uchwytnych cieniów kronikarz? Garść chaotycznych wspomnień. Nie z mego ołówka spłynąć mogą poważne, czcigodne o was rozprawy. Wiem tylko, że w waszym chłodnym półmroku, wśród waszych śmiesznych i pretensjonalnych sztukaterii i pseudorenesansowych gzymsów odnajdywaliśmy nasze Dzikie Pola. My, chłopcy z pięter, nasze pierwsze siniaki i pierwszą krew z nosa, pierwszy hazard i zapamiętanie w grze w chowanego, w czarnego luda, w siódemkę. Później odnajdywaliśmy na waszych ścianach pierwszy gryzący humor nieprzyzwoitych napisów, jeszcze później szukaliśmy pierwszej wiedzy o dorosłym życiu w ciemnościach waszych kątów, za żelaznymi, dębowymi lub szklanymi drzwiami, poznając tam pierwszy zawrót głowy po pierwszym papierosie, pierwsze starannie skrywane obrzydzenie po pierwszym hauście wódki, pierwszą słodycz po pierwszym pocałunku. Jeszcze później byłyście świadkami, o, bramy warszawskie! naszych westchnień i wyznań, naszych werterowskich rozpaczy i zaklęć, jakich pełne były długie, nocne rozmowy po powrocie z kina czy z wieczorynki, gdy ręka długo spoczywała na dzwonku, nie naciskając go w obawie przed przedwczesną interwencją stróża — tego rozespanego Neptuna bram warszawskich, wynurzającego się z ciemnego niebytu w zbroi z kożucha. Nie zawsze też byłyście sceną lekkoskrzydłych fars wielkomiejskich i beztroskich popisów farmazonów, sprzedających w waszym cieniu sztuczne brylanty naiwnym wieśniakom. Zdarzyło się wam osłonić swoim mrokiem niejedną tragedię, niejeden błysk noża gasł w waszych odmętach, niejeden straszliwy krzyk odbił się w was echem, zagłuszając chlust kwasu solnego wyżerającego oczy niewiernego kochanka, niejeden cichy jęk osuwającej się ofiary rozległ się wraz z brzękiem spadającej na wasz bruk flaszki po octowej esencji. Aż nadszedł czas, gdy stałyście się ostatnim schronieniem w walce ulicznej, kiedy płytki wasz tunelik stanowił nieraz błogosławieństwo dla kluczącego i uciekającego przed tępą przemocą goniących zbirów. I jak wszystko w tym dziwnym mieście, tak wy, bramy warszawskie, wkroczyłyście wprost z śmieszności i nędz, w najszczytniejsze bohaterstwo bez póz, koturnów i wzniosłych słów, raczej z lekko wulgarnym krzykiem, tak jak to się czyni w Warszawie.”

Leopold Tyrmand książka Zły

Zły

Margot Wallström Fotografia

„Najgorsze, co możemy zrobić, to stworzyć wrażenie, że sprawa załatwiana jest za zamkniętymi drzwiami.”

Margot Wallström (1954) szwedzka polityk

komentarz do zwołanych przez Angelę Merkel „poufnych konsultacji” po odrzuceniu przez dwa kraje w referendach traktatu konstytucyjnego.
Źródło: „Polityka”, 3 lutego 2007.

Ławrientij Beria Fotografia
Arturo Mari Fotografia
John Irving Fotografia
Stephen King Fotografia
Mariusz Zalejski Fotografia
Jim Morrison Fotografia

„Zabójca obudził się przed świtem
założył buty…
I ruszył korytarzem…
Wszedł do pokoju swej siostry i…
Potem odwiedził brata
A potem ruszył korytarzem
Podszedł do drzwi
Zajrzał do środka
Tato? Tak synu?
Chcę ciebie zabić
Mamo
Chcę ciebie… Zerżnąć!”

Jim Morrison (1943–1971) amerykański muzyk rockowy i poeta

The killer awoke before dawn,
he put his boots on…
And he walked on down the hall…
He went into the room where his sister lived, and…
then he paid a visit to his brother,
and then he walked on down the hall
And hecame to a door…
and he looked inside
Father, yes son,
I want to kill you
Mother… I want to… fuck you! (ang.)
Cytaty z utworów The Doors
Źródło: The End, album The Doors (1967)

Konstanty Schmidt-Ciążyński Fotografia

„Kronika miejscowa i zagraniczna.
Kraków 1 lutego.
(…)
Muzeum Narodowe. O rozwoju tego Muzeum zawiera sprawozdanie Prezydenta m. następujące szczegóły: (…) Do szczęśliwych nabytków należy znakomity, rzadki i wielkiej wartości zbiór gemm od p. Schmidta-Ciążyńskiego i całego szeregu ważnych okazów dla dziejów sztuki w Polsce i na Rusi, obok kilkunastu okazów naszego dzisiejszego malarstwa i rzeźby. Tak nagłe zwiększenie się zbiorów, wymagało powiększenia lokalu muzealnego, jakoż oddano „Langerówkę” na cele muzealne i połączono ją z salą wielką przez umyślnie na ten cel zrobione drzwi. Dziś sala ta w części jest już zapełnioną dziełami sztuki i odlewami z cennych zabytków rzeźby w Polsce. A gdy dary pamiątek po Mickiewiczu okazały, że zapełnić mogą osobną salkę, a zbiór rycin dość znaczny wymagał pomieszczenia, zarządzono restauracyę dwóch bocznych pokoików i oddano je na ten cel zarządowi Muzeum. Będzie zadaniem zarządu Muzeum w najbliższym czasie urządzić to Muzeum Mickiewiczowskie, jak skoro ostatni transport rzeźb nadejdzie z Paryża. Wkrótce też stanie gablotka na pomieszczenie kamei i gemm, i można spodziewać się, że publiczność nasza i przejeżdżający rodacy znajdą w miesiącach letnich tego roku nowy dowód rozszerzenia się narodowego zbioru. (…)”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 26, 2 lutego 1886, s. 4, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

Manuela Gretkowska Fotografia

„M. uważa, że jest moim przyjacielem, dlatego może na mnie wrzeszczeć, wyrzucić za drzwi.”

Manuela Gretkowska (1964) pisarka polska

Podręcznik do ludzi (1999)

Edward Speleers Fotografia

„My, Anglicy, aby marzyć o karierze w Hollywood, musimy być doskonałymi artystami. Chętnie drzwi nam tam nie otwierają.”

Edward Speleers (1988) aktor brytyjski

Źródło: „Tele Tydzień”, nr 2, 8 stycznia 2007

Zbigniew Mikołejko Fotografia
Leonia Nastał Fotografia

„Trzema kluczami świętych ślubów zamknięte tabernakulum naszej duszy i Jezus, choć wszechmocny, nie wyjdzie stamtąd, bo my dobrowolnie drzwi nie otworzymy nigdy, a On nie umie otwierać bramy miłości do wyjścia, tylko do wejścia. Mam Go i nie puszczę – możemy powtarzać chwili każdej.”

Leonia Nastał (1903–1940) polska zakonnica

Pisma Sługi Bożej Leonii Marii Nastał siostry Profeski Zgromadzenia Służebniczek NMP Niepokalanie Poczętej w Starej Wsi, t. 3, s. 219.
Źródło: o. Joachim Roman Bar, s. Janina Bernadeta Lipian – Polscy święci. Służebnica Boża Leonia Maria Nastał, t. 2, op. cit., s. 259.

Philip Zimbardo Fotografia
Popek Fotografia
Simonides z Keos Fotografia

„Nie wiem, co godniejsze wyboru, bogactwo czy mądrość, ale widzę, że mędrcy przychodzą do drzwi bogaczy.”

Simonides z Keos (-556–-468 p. n. e.) liryk grecki

Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.

Andrzej Pilipiuk Fotografia

„Czekaniem
na kroki
szelesty
listy
na pukanie do drzwi”

Małgorzata Hillar (1926–1995) polska poetka

czym jest miłość.
Źródło: Miłość

Rahim Fotografia
Jeff Goldblum Fotografia

„Miałem szczęśliwe dzieciństwo, niczego mi nie brakowało. Byłem raczej wydelikaconym idealistą. Uważałem, że aktorstwo otworzy mi drzwi do lepszego świata, pełnego fantazji i magii.”

Jeff Goldblum (1952) aktor amerykański

Źródło: Lubię żyć z otwartymi oczami, „Rzeczpospolita”, 7 lutego 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/26970

Piotr Pytel Fotografia

„Włamanie się do siedziby CEK NATO było aktem przestępczym. Ani Misiewicz, ani żołnierze mu asystujący nie mieli uprawnień, by sforsować nocą drzwi. Szukano tam dokumentów, m. in. na temat katastrofy smoleńskiej, których tam nie było.”

Piotr Pytel (1967)

Źródło: Gen. Piotr Pytel: funkcjonariusze BOR czują się teraz jak ludzie gorszej kategorii http://wiadomosci.onet.pl/kraj/gen-piotr-pytel-funkcjonariusze-bor-czuja-sie-teraz-jak-ludzie-gorszej-kategorii/7gqkywd, onet.pl, 13 lutego 2017.

Barbara Fedyszak-Radziejowska Fotografia

„W tym czasie do drzwi zapukali dwaj działacze zarządu. Co było robić. Ukryłam ich w naszym małym dwupokojowym mieszkaniu.”

Elżbieta Barys (1947) polski polityk

o ukrywaniu działaczy opozycji w stanie wojennym.
Źródło: Przekonuję ludzi do słusznych pomysłów, naszdziennik.pl, 29 września 2007 http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=my&dat=20070929&id=my12.txt

Angus Young Fotografia
Anna Janko Fotografia
Jarosław Kaczyński Fotografia

„Jak to nie spodziewał się pan tej rekomendacji? Przecież sam pan o nią zabiegał. Przez ostatnie dwa tygodnie, gdy tylko wychodziłem z domu, natykałem się pod drzwiami na swojego kota i pana.”

Jarosław Kaczyński (1949) polski polityk, premier RP

do Adama Hofmana po jego nominacji na funkcję szefa struktury PiS w Koninie.
Źródło: gazeta.pl http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/1,114884,12299433,Rekomendacja_prezesa_straca_Hofmana_ze_szczytu___Sam.html?lokale=warszawa, 13 sierpnia 2012

Christian Morgenstern Fotografia
Bogusław Kaczyński Fotografia
Kayah Fotografia
Karol Adwentowicz Fotografia
Michał Wiśniewski Fotografia

„Do drzwi zapukała nienawiść
W prawej ręce ściskała złość
Jak mogło to wszystko się zdarzyć?
Jak mogło w nas trafić to coś?”

Michał Wiśniewski (1972) polski wokalista i autor tekstów

Cytaty z piosenek zespołu Ich Troje
Źródło: utwór Nienawiść

Sarah Dessen Fotografia
Anna Dąbrowska Fotografia

„Mogę zamknąć drzwi
klucz wyrzucić
i wiem nie uda się zapomnieć
mogę uciec gdzieś
by nie widzieć Cię
już nie umiem Cię zapomnieć”

Anna Dąbrowska (1981) piosenkarka polska

Źródło: Nie mogę Cię zapomnieć z płyty Samotność po zmierzchu

Edward Stachura Fotografia

„Życie to jest teatr, mówisz ciągle, opowiadasz;
Maski coraz inne, coraz mylne się nakłada;
Wszystko to zabawa, wszystko to jest jedna gra
Przy otwartych i zamkniętych drzwiach.
To jest gra!”

Edward Stachura (1937–1979) polski poeta, prozaik, pieśniarz i tłumacz

Źródło: Życie to nie teatr w: Wiersze, poematy, piosenki, przekłady, wyd. Czytelnik, Warszawa 1982, s. 209.

Artur Domosławski Fotografia
Rabindranath Tagore Fotografia

„Jeśli zamkniesz drzwi przed wszelkim błędem – prawda pozostanie za drzwiami.”

Rabindranath Tagore (1861–1941) poeta i prozaik indyjski

Inna wersja: Jeśli zamknięcie drogę wszystkim pomyłkom, wykluczycie prawdę.
Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.

Karol Irzykowski Fotografia
Fernando Arrabal Fotografia
William Blake Fotografia

„Gdyby udało się otworzyć drzwi percepcji,
wszystko ukazałoby się człowiekowi takim,
jakim jest – nieskończonym.”

William Blake (1757–1827) angielski poeta, pisarz i malarz

od tego fragmentu została zaczerpnięta nazwa zespołu The Doors.
Źródło: Marek Gaszyński, Czy wiesz? Zagadki. Muzyka rozrywkowa, Warszawa 1996, wyd. Alfa, s. 20.

Richard Kruspe Fotografia
Marek Jackowski Fotografia
George Sand Fotografia
Bożena Adamek Fotografia
Rahim Fotografia

„Umysł twój to mój gabinet.
Wchodzę tam drzwiami, oknami i kominem.”

Rahim (1978) muzyk polski, raper

Podaj dalej
Źródło: utwór Ten cały sentyment

Piotr Müldner-Nieckowski Fotografia

„Pewnymi drzwiami się nie przechodzi.”

Za kobietą tren (2001)

Mieczysław Maliński Fotografia
Carmen Sylva Fotografia
Jerzy Trela Fotografia

„Mówił mi [Zbigniew Cybulski], żebym nie zdawał do PWST, bo studenci ze szkoły teatralnej nie umieją drzwi zamykać. Drzwi się powinno zamykać, mówił, a nie pokazywać, że się zamyka! Trafna uwaga.”

Jerzy Trela (1942) polski aktor

Źródło: Jacek Cieślak, Teatr, moja pasja, „Rzeczpospolita”, 18 czerwca 2011 http://www.rp.pl/artykul/9131,675544_Wielka_Nagroda_dla_Jerzego_Treli.html

Karin Alvtegen Fotografia
Aleksander Wat Fotografia

„W czterech ścianach mego bólu
nie ma okien ani drzwi.
Słyszę tylko: tam i nazad
chodzi strażnik za murami.”

Aleksander Wat (1900–1967) polski poeta i prozaik

Źródło: Krystyna Pietrych, Aleksandra Okopień-Sławińska, O wierszach śródziemnomorskich Aleksandra Wata, IBL, 1999, s. 93.

Bronisław Komorowski Fotografia

„Polska powinna, oczywiście, uczestniczyć w polityce Unii Europejskiej, ale nie ma żadnego powodu, że tak powiem, żebyśmy tutaj wsadzali palec między drzwi.”

Bronisław Komorowski (1952) polski polityk, prezydent Polski

o ewentualnym zaangażowaniu Polski w konflikt w Strefie Gazy.
Źródło: wp.pl za Sygnałami dnia http://wiadomosci.wp.pl/kat,1342,title,Niech-Polska-nie-wsadza-na-ochotnika-palca-miedzy-drzwi,wid,10716428,wiadomosc.html, 4 stycznia 2009

Andrzej Dzięga Fotografia

„Wołam do was, parlamentarzyści: nie lękajcie się otworzyć dla Chrystusa i w Chrystusie dla daru życia drzwi parlamentów i także kart i norm ustawowych i konstytucyjnych. Czas nadszedł, zwłoka kosztuje coraz więcej!”

Andrzej Dzięga (1952) polski duchowny katolicki, biskup

podczas Marszu dla Życia.
Źródło: Małgorzata Bochenek, Nadszedł czas na działanie!, naszdziennik.pl, 9 maja 2011 http://naszdziennik.pl/index.php?dat=20110509&typ=wi&id=wi21.txt

„Jeśli masz jakieś wątpliwości, wchodź frontowymi drzwiami.”

Robert Ludlum (1927–2001) pisarz amerykański

Klątwa Prometeusza

Tuomas Saukkonen Fotografia
Jens Stoltenberg Fotografia

„Wyobraźcie sobie panowie, jeszcze kiedy byłem premierem w latach 2000/2001, obywałem się w ogóle bez ochrony osobistej. Mieszkałem w normalnym mieszkaniu, do którego moglibyście w każdej chwili zadzwonić, a ja otworzyłbym wam drzwi.”

Jens Stoltenberg (1959) polityk norweski

Źródło: Martin Doerry, Gerald Traufetter, Rozmowa z premierem Norwegii Jensem Stoltenbergiem Rozpłakałem się dopiero potem, polityka.pl, 17 października 2011 http://www.polityka.pl/swiat/tygodnikforum/1520452,2,rozmowa-z-premierem-norwegii-jensem-stoltenbergiem.read

„Od 17 lat jestem bezrobotny. Poświęciłem życie odkłamywaniu historii Polski, ktoś napisał nawet, że ja walczę swoimi filmami o amnestię dla naszej historii. Dlaczego więc, do cholery, mam dziś tak strasznie pod górę? Najgorsze, że zlikwidowali mi Profil. Dostałem tylko lakoniczne pisemko, nawet nie mieli odwagi zaprosić mnie na rozmowę. Ja rozumiem zasady kapitalizmu, rozumiem, że teraz samemu trzeba zarobić, znaleźć sponsorów, a nie czekać na dotację. Tylko że nikt mi nie dał szansy. Profil zlikwidowano nagle i bezprawnie. Napisałem w tej sprawie dziesiątki skarg i listów. Pisałem do premierów, do Sejmu, do Senatu. Do Jana Marii Jackowskiego, który był wtedy szefem sejmowej komisji kultury. Po tygodniach oczekiwania zaproponował mi, że się wstawi u ministra kultury Waldemara Dąbrowskiego, żeby mnie przyjął na audiencję. Ale nic z tego. Ja wchodzę drzwiami, a Dąbrowski ucieka oknem. Pisałem do premiera Buzka - to odpisał, że to leży w kompetencji resortu kultury. I tak w koło Macieju. Nie zarabiałem i wpadłem w kłopoty finansowe. W pewnym momencie przestałem płacić składki na Stowarzyszenie Filmowców, bo nawet 10 złotych było dla mnie ważne. No to mnie skreślili, chociaż pisałem, że jestem w trudnej sytuacji.”

Bohdan Poręba (1934–2014) reżyser polski

Źródło: Poręba chce zmartwychwstać, wyborcza.pl, 4 marca 2008 http://wyborcza.pl/1,76842,4981478.html?as=7&startsz=x

Waldemar Chrostowski Fotografia
Zbigniew Białas Fotografia

„Ciao, bambina! Spadaj, mała, tam są drzwi!”

Jacek Zwoźniak (1952–1989)

tłum. wł.: 'cześć, mała'.
Źródło: Ragazza da Provincia

Hanka Bielicka Fotografia
Brooklyn Decker Fotografia

„Kariera modelki otworzyła mi drzwi do aktorstwa, to oczywiste. Ale ja naprawdę ciężko pracuję, by pokazać widzom coś więcej niż swoje ładne ciało.”

Źródło: Jakub Machaj, Brooklyn Decker. Czy pokaże coś więcej?, „To i Owo” nr 28, 10 lipca 2012, s. 6.

Slavoj Žižek Fotografia
Jonathan Carroll Fotografia
Tomasz Pietrasiewicz Fotografia

„Przyciągamy młodych ludzi po to, żeby wychować ich na odbiorców wysokiej kultury.(…) Otwieramy drzwi na oścież, bez komercyjnych stawek.”

Tomasz Pietrasiewicz (1955) działacz i reżyser polski

Źródło: Waldemar Sulisz, Teatr mój widzę otwarty, „Dziennik Wschodni” nr 151/2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/120347.html

Anita Werner Fotografia
John Gotti Fotografia

„Życie zmuszało mnie do obrania takiego, a nie innego kierunku. Nie miałem wielkiego wyboru. W tamtych czasach wszystkie drzwi pozostawały zamknięte.”

John Gotti (1940–2002) amerykański mafioso

Źródło: Gene Mustain, Jerry Capeci, Mob Star: The Story of John Gotti, Alpha Books and Pearson Education, Inc., 1988, cyt. za: Lauren Carter, Najgroźniejsi gangsterzy w historii, MUZA SA, Warszawa 2008, ISBN 978-83-7495-509-6, tłum. Barbara Gutowska-Nowak, s. 9.

„Papierowe łódeczki wylądowały w koszu. Tim otworzył szufladę i wrzucił do niej noże, widelce i serwetki. Ja złapałem karton mleka i wsunąłem go do stojącego na półce wazonu. W ten sposób została tylko taca. Tim podał ją mnie. Rozejrzałem się w poszukiwaniu miejsca, gdzie można by ją schować. Nie znalazłem, więc postawiłem ją na krześle i usiadłem na niej.
– Proszę wejść! – zawołał Tim.
Nachylił się nad biurkiem i skrobał coś na czystej kartce papieru. Robiłoby to lepsze wrażenie, gdyby używał właściwego końca pióra.
Drzwi się otworzyły.
Nasz gość miał ze sobą pistolet – i to właśnie pistolet zobaczyłem najpierw. Mały, z krótką lufą, metalicznie szary. Gość też był mały, niewiele wyższy ode mnie, i taki blady, jakby dopiero co wyszedł z jednego z tych starych, czarno-białych filmów. Miał kwadratowy podbródek, krótko przycięte włosy i małe oczka, które zdawały się chować za grubymi szkłami okularów. Albo on był bardzo krótkowzroczny, albo jego okulista. A może po prostu czuł się za tymi kuloodpornymi szkłami bezpieczniej.
Zamknął za sobą drzwi. Na zewnątrz najwyraźniej padało, bo duże krople wody przywarły mu do czoła i skapywały z brzegu płaszcza. A może po prostu się pocił.
– Pan jest Tim Diament? – zapytał.
– Tak, to ja – przyznał Tim.
Mężczyzna wszedł dalej do środka i wtedy zobaczył mnie. Przez chwilę lufa mierzyła w moim kierunku. Ręce automatycznie zatrzepotały mi gdzieś ponad głową.
– A ty? – zapytał ostro.
– Nick Diament – odpowiedziałem.”

Jego brat. Przesunął wzrok niżej.
– Czemu siedzisz na tacy?
– Bo czuję się jak filiżanka herbaty.
To była pierwsza rzecz, jaka przyszła mi do głowy, lecz najwyraźniej jemu to wystarczyło, bo chwilę później, gdy podszedł do okna, już o mnie zapomniał.
Źródło: Szpieg mimo woli

Mickey Rourke Fotografia
Wojciech Tochman Fotografia

„Motorem mojej pracy jest dziwienie się, moja ciekawość świata i ludzi. Kiedy nie jestem ciekaw, to nie idę pod kolejne drzwi.”

Wojciech Tochman (1969) polski dziennikarz

Z wywiadów
Źródło: Wściekły pies to także ja, Echo Miasta

Jacek Matecki Fotografia

„To, że tylnymi drzwiami, od zachodu, ucieka daleko więcej Polaków niż możemy ściągnąć ze wschodu, to już całkiem inna historia. Ostatnio dołączyła do tej emigracyjnej fali wierchuszka PO. Ale ich akurat nie szkoda.”

Jacek Matecki (1963)

Źródło: Rosyjska wojna o białego człowieka. Putin wie, że można kupić wszystko, z wyjątkiem obywatela, wpolityce.pl, 19 września 2014 http://wpolityce.pl/swiat/215897-rosyjska-wojna-o-bialego-czlowieka-putin-wie-ze-mozna-kupic-wszystko-z-wyjatkiem-obywatela

Cyprian Kamil Norwid Fotografia

„Nie trzeba kłaniać się Okolicznościom, a Prawdom kazać, by stały za drzwiami.”

Cyprian Kamil Norwid (1821–1883) polski poeta, dramatopisarz, prozaik, artysta plastyk

Źródło: Stanisław Makowski, Cyprian Norwid, Wyd. Naukowe, 1986, s. 39.

Claude Monet Fotografia

„Mała kapliczka stała się dziś banalną szkołą, której drzwi są otwarte dla pierwszego lepszego brodacza.”

Claude Monet (1840–1926) malarz francuski

Źródło: Zdzisław Kępiński, Impresjonizm, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1982, s. 194.

„Wtedy ja usiadłam do fortepianu. Chwila namysłu, a potem mocnym dźwiękiem popłynęła melodia najpierw Jeszcze Polska nie zginęła, a potem – Oto dziś dzień krwi i chwały. Wszyscy stają na baczność, coś drży w całym ciele. Z wielkim wzruszeniem pełną piersią śpiewamy Warszawiankę – zakazane od pięciu lat słowa, nucone wiele razy przy szczelnie zamkniętych drzwiach i oknach: „Kto przeżyje wolnym będzie, kto umiera, wolnym już”. Trudno powstrzymać płacz. Łzy spadają mi na klawisze. Oto pierwszy oddech wolności, pierwsze spotkanie z tym, o czym człowiek marzył, o co się modlił i o co walczył. Wolność Woli. Wolność śpiewa w duszy, wolność drży w klawiszach fortepianu, w odgłosach salw karabinowych, w naszej młodości, która zespolona w oczekiwaniu na nieprzyjacielski czołg, chce zgnieść zło, podłość i fałsz. Dom pełen chłopców, żołnierzy AK, którzy przed chwilą butelkami benzyny pokonali czołg. Wychodzimy na ulicę – pełni entuzjazmu i szczęścia wołamy – Warszawa wolna! I nagle zrywa się pieśń inna, potężny, poważny hymn – modlitwa: „Przed Twe ołtarze zanosim błaganie, Ojczyznę wolną racz nam wrócić, Panie!” Stoimy wyprostowani, na baczność, a śpiew nasz biegnie na ulicę, oczekującą w ciszy na nowy szturm. Wiele jeszcze razy w ciągu powstania śpiewało się tę pieśń, ale nigdy już z takim entuzjazmem, mocą, szczęściem i łzami, jak wówczas w trzecim dniu powstania, w trzecim dniu walki na Woli, między zdobywaniem jednego czołgu po drugim.”

Maria Okońska (1920–2013)

Źródło: Maria Okońska, Wspomnienie z powstania warszawskiego, op. cit., s. 26–27.

Feliks Dzierżyński Fotografia
Sidonie-Gabrielle Colette Fotografia
Slavoj Žižek Fotografia
Konstanty Ildefons Gałczyński Fotografia
Roma Ligocka Fotografia
Krzysztof Teodor Toeplitz Fotografia