Cytaty na temat cóż (525 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Cóż zatem – oprócz dramatu ludzi i miasta – przyniosły krwawe zdarzenia sprzed siedemdziesięciu lat? Otóż, wykazały one wyraźnie, jak łatwo można autentyczne i uzasadnione niezadowolenie społeczne przerodzić w tragedię, której ofiarami są zawsze zwykli ludzie.”

Marek Żukow-Karczewski (1961) polski historyk, publicysta i działacz społeczny

Źródło: Strzały w Krakowie, „Gazeta Krakowska” nr 257, 5 listopada 1993, s. 4.

O ludziach

„Och, cóż to była za kobieta! Na temat tajemnicy jej pochodzenia i burzliwego życia napisano tomy, jej postać do dzisiaj wzbudza emocje i wywołuje ostra spory. Piękna i ambitna, kochająca i namiętnie kochana, wywalczyła sobie pozycję na szczytach ówczesnej hierarchii społecznej. Nieodrodna córa swojej epoki!”

Marek Żukow-Karczewski (1961) polski historyk, publicysta i działacz społeczny

Źródło: Krajobrazy utracone: Zofiówka – romantyczny ogród krajobrazowy w Humaniu, Ekologia.pl, 2012. http://ekologia.pl/styl-zycia/podroze/krajobrazy-utracone-zofiowka-romantyczny-ogrod-krajobrazowy-w-humaniu,16401.html

O kobietach , Kochać się

„Cóż jest w dębie takiego, że go tak często antropomorfizujemy, że mówimy o nim jak o drugim człowieku? Dąb przecież także… umiera. Umiera powoli i majestatycznie, tak jak przystało na jego 1500-letnie życie. (…) Gdy stoimy oko w oko z królem drzew polskich, to pamiętajmy, że patrzą na nas wieki, wieki podczas których jakże inny był stosunek człowieka do dębów i do całej przyrody.”

Marek Żukow-Karczewski (1961) polski historyk, publicysta i działacz społeczny

Źródło: Dąb – król polskich drzew, „Aura” nr 9, wrzesień 1988, s. 20–21. http://yadda.icm.edu.pl/yadda/element/bwmeta1.element.agro-72dccf88-5430-4d92-8617-9f550865d9b9?q=1dac2329-67be-4b51-b5b3-4554b1ebe953$15&qt=IN_PAGE

O życiu , O wieku

„Nikomu z nas życie, zdaje się, bardzo łatwo nie idzie, ale cóż robić, trzeba mieć odwagę i głównie wiarę w siebie, w to, że się jest do czegoś zdolnym i że do tego czegoś dojść potrzeba. A czasem wszystko się pokieruje dobrze, wtedy kiedy najmniej się człowiek tego spodziewa.”

Maria Skłodowska-Curie (1867–1934) polsko-francuska uczona, fizyk, noblistka

Źródło: list do brata Jakuba, marzec 1894, cyt. za: Ève Curie, Maria Curie

O życiu , O wierze , O czasie

„Żal mi czasów niemego filmu. Cóż to była za radość widzieć, jak kobiecie otwierają się usta, a głosu nie słychać.”

Charles Chaplin (1889–1977) angielski aktor i reżyser kina niemego

O kobietach , Radość

„Kanał telewizyjny – cóż za trafne określenie.”

Andrzej Majewski (1966) pisarz i fotografik polski

„Po cóż innego stworzył Bóg Żydów polskich, jak nie po to by byli naszymi szpiegami?”

Otto von Bismarck (1815–1898) niemiecki polityk

Cytaty przypisywane

O Bogu

„Cóż za smutna epoka, w której łatwiej jest rozbić atom niż zniszczyć przesąd.”

Albert Einstein (1879–1955) fizyk niemiecki, noblista

Źródło: Janusz Fedirko, Einsteiniana, „Alma Mater” nr 114, maj 2009, s. 80.

„Dajcie mi spokój z tą waszą ohydną rzeczywistością! Cóż to jest rzeczywistość? Jedni widzą czarno, drudzy niebiesko, większość widzi głupio. Nie ma nic mniej naturalnego niż Michał Anioł i nic odeń potężniejszego. Troska o zewnętrzną prawdę jest znamieniem upadku naszych czasów; jeśli tak dalej pójdzie, sztuka stanie się jakimś błazeństwem mniej poetycznym od religii i mniej zajmującym od polityki.”

Gustave Flaubert (1821–1880) powieściopisarz francuski

Szkoła uczuć. Dzieje pewnego młodzieńca

O religii , O sztuce , O aniołach , O rzeczywostości

„Mówiąc krótko, myśleć potrafi niewielu, ale opinie chcą mieć wszyscy, cóż więc innego im pozostaje, jak zamiast samemu je sobie urabiać, gotowe przyjmować od innych?”

Arthur Schopenhauer (1788–1860) filozof niemiecki

Erystyka, czyli sztuka prowadzenia sporów

O myślach , O myśleniu

„Jesteś najwspanialszym kochankiem jakiego miałam.
– Cóż, bardzo dużo ćwiczyłem jak byłem sam.”

Woody Allen (1935) amerykański scenarzysta, reżyser, producent i aktor pochodzenia żydowskiego

Cytaty z utworów literackich (w tym scenariuszy), Miłość i śmierć

O kochankach

„Ci ludzie (kreacjoniści) naprawdę wierzą, że świat ma 12 tysięcy lat. Spytałem: na czym opieracie tę wiedzę?
„No cóż, podliczyliśmy wiek wszystkich ludzi w Biblii od czasów Adama i Ewy… wyszło 12 tysięcy.” (…)
Spytałem jednego z nich: Ok, skamieliny dinozaurów – jak to się ma do waszego światopoglądu? (…)
„Bóg podrzucił je tutaj, by przetestować naszą wiarę” (…)
– Myślę, że Bóg podrzucił mi ciebie, żeby przetestować moją wiarę, koleś… Czy to nie przeszkadza nikomu innemu? Pomysł, że Bóg mógłby sobie z igrać z naszymi umysłami? Nie mogę spać przez tę myśl… Jakiś dowcipny bóg robiący sobie jaja: „Zobaczymy teraz, kto we mnie uwierzy. Jestem Bóg Żartowniś – rozśmieszam się na zabój”.”

Bill Hicks (1961–1994) amerykański komik i satyryk

Występ w Queens Theatre w Londynie (1992)

O Bogu , O ludziach , O świecie , O wierze

„Cóż to za ciężka praca – podobać się nieciekawym ludziom.”

Heinrich Heine (1797–1856) poeta niemiecki

„Taki był powód zerwania z moją dziewczyną: ona chciała mieć dzieci, a ja… no cóż… ona chciała mieć dzieci. (…)
Akt narodzin… To koszmar. Sprowadz… Ja nigdy bym nie sprowadził dziecka na tą pierdoloną planetę.”

Bill Hicks (1961–1994) amerykański komik i satyryk

Występ w Oxford Playhouse w Oksfordzie (1992)

O dzieciach , O narodzinach , O zerwaniu

„Krótko mówiąc, bardzo mało ludzi umie myśleć, ale jakiś pogląd chce mieć każdy. I cóż pozostaje tu innego, jak przejąć gotowy pogląd od innych, zamiast wypracować go samemu?”

Arthur Schopenhauer (1788–1860) filozof niemiecki

O ludziach , O myślach , O myśleniu

„Cóż to jest ta wasza Armia Krajowa? Co to za armia bez artylerii, bez czołgów, bez lotnictwa? Nawet broni ręcznej nie ma dosyć… To są drobne oddziałki partyzanckie, a nie regularna siła zbrojna. Słyszę, że rząd polski polecił tym oddziałom wypędzić Niemców z Warszawy. Nie rozumiem, jak to zrobią, bo przecież nie mają na to siły.”

Józef Stalin (1879–1953) przywódca ZSRR

3 sierpnia 1944 na Kremlu do Stanisława Mikołajczyka, gdy ten przyjechał prosić o pomoc dla polskich oddziałów walczących w powstaniu warszawskim.
Źródło: Roman Daszczyński, Odsieczy nie będzie, zostaliśmy sami, „Gazeta Wyborcza”, 20 stycznia 2010.

O sile , O pomocy

„Cóż może powiększyć szczęście człowieka, który cieszy się zdrowiem, nie posiada długów i ma czyste sumienie?”

Adam Smith (1723–1790) brytyjski myśliciel

O szczęściu

„Nie mogę więc się skarżyć, jednak coś z życia wyciągnąłem, a że inni więcej, no cóż, zresztą kto ich wie, każdy tylko trajluje, przechwala się, że z tą, że z
tamtą, a naprawdę bida z nędzą, wraca do domu, siada, buty zdejmuje, do łóżka się kładzie sam z sobą, więc po co tyle gadania, ja przynajmniej, wie pan, jak człowiek tak na sobie się skupi i zacznie sobie małe, nieznaczne przyjemnostki świadczyć, nie tylko
zresztą erotyczne, bo na przykład, może się pan jak basza zabawić kuleczkami z chleba, przecieraniem binokli, ze dwa lata to uprawiałem, tu mnie głowę suszą sprawami rodzinnymi, biurowymi, polityką, a ja sobie binokle… otóż, mówię, co to ja chciałem, acha, pan nie ma pojęcia jak się od takich drobnostek ogromnieje, wprost nie do wiary, człowiek się rozrasta, swędzi pana pięta to jakby gdzieś daleko na Wołyniu, na kresach, zresztą ze swędzenia pięty też można mieć trochę satysfakcji, wszystko zależy od
podejścia, ujęcia intencji, panie, jeśli odcisk może boleć, to dlaczegożby nie miał i rozkoszy przysporzyć? A wsadzenie języka w zakamarki zębów? Co chciałem powiedzieć? Epikureizm, czyli rozkosznisium, może być dwojakie, bo primum dzik, bawół, lew, secundum pchełka, muszka, ergo w skali wielkiej i w skali małej, ale, jeśli w małej, to
potrzebna jest zdolność mikroskopowania, dozyfikowania i właściwego podzielenia, lub rozczłonkowania, bo jedzenie karmelka możesz pan rozłożyć na etapy primum wąchanie secundum lizanie, tertium wsadzanie, quartum zabawki z językiem, ze ślinką, quintum wyplucie na rękę, przypatrzenie się, sextum rozpęknięcie za pomocą zęba, że poprzestanę na tych kilku etapach, ale, jak pan widzi, można już sobie jako tako poradzić
i bez dancingów, szampana, kolacyjek, kawioru, dekoltów, frufru, pończoszek, majteczek, biustów, wyprężeń, skotek hi, hi, hi, ojej, co pan, jak pan śmie, hihihi, hahaha,; hochoch, yych, yych, z karczkiem. Ja przy kolacji sobie siedzę, z rodziną gawędzę, z lokatorami, a przecie i tak trochę paryskiego szantanu sobie po cichu wyskrobię. I niech mnie przyłapią! Tle, he, he, nie przyłapią! Cała rzecz polega na pewnego rodzaju wewnętrznym
wymoszczeniu się rozkosznisiowym i przyjemnościowym z wachlarzami, z pióropuszami, w rodzaju Sułtana Selima Wspaniałego. Ważne są wystrzały artylerii. Oraz bicie w dzwony.

Wstał, ukłonił się, zaśpiewał:

Gdy się nie ma, co się lubi
To się lubi, co się ma!”

Witold Gombrowicz książka Kosmos

Cosmos

O rodzinie , O wierze , O pomocy , O jedzeniu

„I cóż za prawdą świadczy bardziej niż to, że błąd ma więcej czaru?”

Leopold Staff (1878–1957) poeta polski

Źródło: Prawda

O prawdzie , O błędach

„Pracowałeś! lecz cóż ma wspólnego praca, z przywłaszczeniem wspólnego dobra?”

Pierre-Joseph Proudhon (1809–1865) francuski polityk i filozof

„I cóż ma z trudu swego człowiek?…
I z prac tych, które wszczął pod słońcem?…
Znikomość – jego dzieła gońcem,
A żywot jego mgnieniem powiek.”

Włodzimierz Zagórski (1834–1902) satyryk

Źródło: Król Salomon

„Państwo o zapędach totalniackich nie toleruje żadnej władzy poza własną i dlatego niszczy nawet władzę rodzicielską, a cóż dopiero – kościelną?”

Stanisław Michalkiewicz (1947) polski pisarz i publicysta

Źródło: Wydarzenia kanikularne, „Nasza Polska”, 24 lipca 2013

„Nikt nie powie, że był zawsze szczęśliwy, a cóż dopiero mówić, że kiedyś będzie.”

Tales z Miletu (-624–-547 p. n. e.)

„Cóż za dziwną zagadką jest człowiek!
– Ktoś nazwał go duszą zamkniętą w zwierzęciu.”

Arthur Conan Doyle książka Znak czterech

Znak czterech (1890)

O duszy , O zwierzętach

„Karnowscy, cóż nieszczęścia chodzą parami. A całą resztę zostawiam prawnikom.”

Tomasz Lis (1966) polski dziennikarz telewizyjny

o okładce tygodnika „wSieci”, na której został przedstawiony w nazistowskim mundurze i zakrwawionym różańcem w dłoni.
Źródło: wyborcza.pl http://wyborcza.pl/1,75478,14768586,Lis_w_nazistowskim_mundurze_na_okladce__wSieci___NOWE.html, 12 października 2013

„Człowiek to dumnie brzmi,
powiedział ich wielki Maksym,
a oni tu biją cię w mordę
i mówią, że jesteś sukinsyn.
Cóż począć taki syn chce
za kratą NKWD?
Mówmy k. mać jak paciorek
spłowiałej gwieździe czerwonej.”

Władysław Broniewski (1897–1962) polski poeta

Źródło: Człowiek to brzmi dumnie, 1941.

„A cóż piękniejszego nad niebo, które przecież ogarnia wszystko co piękne?…
A zatem, jeżeli godność nauk mamy oceniać według ich przedmiotu, to bez porównania najprzedniejszą z nich będzie ta, którą… nazywają astronomią…”

Mikołaj Kopernik (1473–1543) polski astronom, matematyk, lekarz, kanonik epoki Renesansu

O nauce

„Wspomnienia bywają kapryśne, niestety,
Zbyt wiele szczegółów lub tychże za mało,
Cóż z dat kronikarza, cóż z pióra poety,
Gdy nie chcą wspomnienia układać w całość.”

Jonasz Kofta (1942–1988) polski poeta, dramaturg, satyryk, i piosenkarz

„„Rzecz jest, rzecz będzie, nie ma być osoba?”
– A potem dodał zimno: „I ja raczę
O kiju przywlec się, gdy przyjdzie pora.”
Tu zaś obrócił się do Artemidora,
Dla dwojga razem grzeczność dając jedną,
I wspomniał: „Wiele niech nie czyta chora –
Szkoda, że stare rękopisma rzedną.
Dobrze jest miewać wzgląd na autora,
Kiedy się czyta – cóż za rzecz przedziwna
Czytanie!”

Cyprian Kamil Norwid (1821–1883) polski poeta, dramatopisarz, prozaik, artysta plastyk

jako gałązka oliwna
Lub migdałowy kwiat.”
Źródło: Quidam, IX

O czytaniu , O Kwiatach , Pora roku

„Cóż tobie imię moje powie?
Umrze jak smutny poszum fali,
Co pluśnie w brzeg i zmilknie w dali,
Jak nocą głuchą dźwięk w dąbrowie (…)
Lecz gdy ci będzie smutno – wspomnij,
Wymów je szeptem jak niczyje
I powiedz: ktoś pamięta o mnie
Jest w świecie serce, w którym żyję.”

Aleksander Puszkin (1799–1837) poeta rosyjski

Źródło: Cóż tobie imię moje powie…

Serce

„Rozmawiałem ostatnio z pewną dziennikarką z Japonii w ramach promocji dalekowschodniego tournee i ona mnie dopadła: opowiedz mi o nowej płycie Deep Purple. Ja na to: W jaki sposób? To byłyby tylko słowa, jedynie moja opinia. Na co ona: Ale wasi fani chcą wiedzieć… Więc mówię jej: No cóż, naprawdę musiałabyś jej posłuchać, twoja opinia sie liczy, nie moja. Nie odpuszczała, więc wreszcie jej odpowiedziałem: Słuchaj, jedyne co mogę powiedzieć to to, że to najwspanialsze dźwięki, jakie powstały w całej historii muzyki. A ona: Wow, fantastycznie, powiem zaraz wszystkim…”

Ian Gillan (1945)

Źródło: Maciej Madejsk, Ian Gillan: „Gdy jestem wśród Polaków, dostrzegam ten szczególny dar pozytywnego myślenia”, fabrykazespolow. pl, 11 października 2016 http://www.fabrykazespolow.pl/wywiad/item/109335-ian-gillan-gdy-jestem-wsrod-polakow-dostrzegam-ten-szczegolny-dar-pozytywnego-myslenia

O historii , O myślach , O myśleniu

„Więc cóż Zachód może nam ofiarować? Wolność od czegoś to dużo, ale to za mało, to o wiele mniej niż wolność ku czemuś.”

Czesław Miłosz książka Zniewolony umysł

Zniewolony umysł

O wolności

„Tak dobrze oddzielałam życie prywatne od zawodowego, że zaczęłam mieć na to inne spojrzenie. W końcu musiałam wyjaśnić parę spraw, opowiedzieć prawdziwą wersję. Cóż, wpadam w żartobliwy nastrój i zaczynam gadać jak najęta, żeby trzymać wszystkich na dystans.”

Sandra Bullock (1964) aktorka amerykańska

o prywatności.

O życiu , O nastroju

„Biedna Polska! Cóż to za egzaltowany naród. Jak Polacy mogli się łudzić, że Anglia i Francja im pomogą?!”

Benito Mussolini (1883–1945) wódz ("duce") włoskich faszystów, premier Włoch

Źródło: Piotr Zychowicz, Pakt Ribbentrop-Beck (2013), s. 288

„Cóż jest więcej niesprawiedliwego, jak kiedy ludzie nienawidzą tego, czego nie znają?”

Tertulian (155–220) łaciński teolog z Afryki Północnej

Apologetyk

O ludziach

„Cóż zmusza cię, człowieku, abyś opuścił własne schronienie w mieście, porzucił krewnych i przyjaciół i udał się w wędrówkę poprzez góry i doliny? Cóż jeśli nie przyrodzone piękno świata?”

Leonardo da Vinci (1452–1519) malarz, rzeźbiarz, architekt, konstruktor maszyn, filozof

Źródło: Cytaty o górach, alpinistyczne, wspinaczkowe, drytooling.com.pl, 9 stycznia 2013 http://drytooling.com.pl/serwis/art/artykuly/2136-cytaty-o-gorach-alpinizmie-himalaizmie-wspinaczce-wspinaczach?showall=&start=4

Cytaty o pięknie

„Mówisz nadzieja matką głupich?
Cóż chyba nigdy nie zmądrzeję…”

O.S.T.R. (1980) raper polski

Źródło: Witaj w 2003 z płyty JuNouMi Vol. 3

O nadziei , O matce

„Cóż ci powiem, kochany, nowego?
Cóż ci dam, czego inni nie mieli?
Wierz mi, życzę ci wszystkiego najlepszego,
chcę ci noce pochmurne rozbielić.(…)
Co uczynić z tobą, co ze mną,
gdyś w ramionach moich zimny jak w przeręblu?
Kiedy ręce i serce masz tylko dla siebie,
jak cię, miły, zatrzymać? Już nie wiem!”

Adam Kreczmar (1944–1982) polski poeta i satyryk

Źródło: Jak cię, miły, zatrzymać?

Serce , Kochać się

„Panie, cóż się stało, że nam się masz objawić, a nie światu?”

Juda Tadeusz Apostoł apostoł, święty

Ewangelia wg św. Jana
Źródło: Jn 14, 22

O świecie

„Co cię naszło? Czy chodzi o to, że sypiam z królową? Czyż to moja żona? Cóż to za nowość? Czy nie robię tego od wielu lat?”

Marek Antoniusz (-82–-30 p. n. e.) wódz i polityk rzymski

odpowiadając listownie na zarzuty Oktawiana, który utrzymywał, że Antoniusz chce uczynić Aleksandrię stolicą Rzymu.
Źródło: Wolfgang Kossak, Cudzołóstwo, tłum. Robert Stiller, Dom Wydawniczy Bellona, Warszawa 2002, ISBN 8311095159, s. 21.

O domu

„Słowa same poprowadzą. Słowa wszystko na wierzch wywleką. Słowa i z najgłębszej głębi wydrą, co gdzieś boli i skowycze. Słowa krwi upuszczą i od razu lżej się robi (…). Bo słowa to wielka łaska. Cóż ma człowiek tak naprawdę więcej prócz słów dane? I tak nas wszystkich czeka kiedyś wieczne milczenie, to się jeszcze namilczymy. Może przyjdzie nam ściany z bólu drapać za najmniejszym słowem. I każdego słowa niewypowiedzianego na tym świecie do siebie będziemy jak grzechów żałować (…). A ileż takich słów niewypowiedzianych zostaje w każdym człowieku i umiera razem z nim i gnije z nim, i ani mu potem w cierpieniu nie służy ani w pamięci. To po co jeszcze sami sobie zadajemy milczenie?”

Wiesław Myśliwski książka Kamień na kamieniu

Kamień na kamieniu (1984)

O cierpieniu , O czekaniu

„Aleksander Macedoński był bohaterem, lecz po cóż łamać krzesła?”

Nikołaj Gogol książka Rewizor

Aleksandr Makiedonskij gieroj, no zaczem że stulja łomat? (ros.)
Rewizor (1836)
Źródło: 1, 1

„Cóż to za religia, która potępia nienawiść, ale jeszcze mocniej miłość?”

Hugo Steinhaus (1887–1972) polski matematyk

Słownik racjonalny

O miłości , O nienawiści , O religii

„Jesteśmy opuszczeni jak zbłąkane dzieci w lesie. Stojąc przede mną i na mnie patrząc, co wiesz o bólach, które są we mnie, i cóż ja wiem o Twoich. A gdybym padł przed Tobą, płakał i opowiadał, czegóż więcej dowiedziałbyś się o mnie niż o piekle, gdy ktoś Ci powie, że jest gorące i straszne. Choćby dlatego ludzie powinni stać przed sobą nawzajem z taką czcią, taką zadumą, taką miłością, jak przed bramą piekieł.”

Franz Kafka (1883–1924) pisarz austriacki pochodzenia żydowskiego

O dzieciach , O ludziach , O płaczu

To tłumaczenie czeka na recenzję. Czy to jest poprawne?

„Cóż, starałem się nauczyć najwięcej ile mogłem z wcześniejszych prób.”

Elon Musk (1971) Południowoafrykański przedsiębiorca i filantrop

„No, cóż, niektórzy wierzyli, że skoro gram geja, to rzeczywiście nim jestem i wynikały z tego mniej lub bardziej zabawne historie. Kiedyś np. grałem koncert w Katowicach. Fanki roznosiły ulotki z informacjami na jego temat. Podeszły do jakiegoś kiosku z pytaniem, czy mogą zostawić ogłoszenie. Kioskarz obejrzał moje zdjęcie i odparł: „Nie, nie lubię tego pedała.””

Robert Janowski (1961) polski aktor, piosenkarz i prezenter telewizyjny

Źródło: Świat seriali, 2010 http://www.swiatseriali.pl/seriale/barwy-szczescia-372/news-rozne-barwy-milosci,nId,277603

O świecie , O historii , O zdjęciach , Pytanie

„Cóż, taka była prawda. Nawet Kleopatra już go nie lubiła, a przecież tak wiele ich łączyło. Dzikie żądze, na przykład.”

Katarzyna Berenika Miszczuk (1988)

Ja, anielica

O prawdzie

„Cóż, w tym sensie, każdy z nas zostaje niewolnikiem kogoś lub czegoś. Nikt nie jest wolny. A służenie miłości, moja droga Jutrzenko, wydaje się najprzyjemniejszą formą niewolnictwa – milszą niż poddawanie się lękowi, obowiązkowi czy ambicji.”

Lucy Maud Montgomery (1874–1942) pisarka kanadyjska

Postać: Dean Priest
Cykl Emilka ze Srebrnego Nowiu, Emilka dorasta (1925)

Sens

„No cóż, smukwijne oznacza smukłe i wijące się. Jest to, jak widzisz, podobne do walizki… dwa znaczenia pakuje się do jednego słowa.”

Lewis Carroll książka Po drugiej stronie lustra

Po drugiej stronie lustra

„Cóż byśmy uczynili bez porównań?
Jak opisalibyśmy kwadratową głowę,
modrzew strzelisty jak gotyk albo
ciało pachnące niedojrzałym jabłkiem?”

Jan Tulik (1951)

Źródło: O porównaniach

„Dzisiaj wiem, że to wszystko jest kłamstwo i złuda,
Baśniowe berła złote i piosenki kniej, —
Jednak płaczę, jak dziecko nie wierzące w cuda,
I oto chciałbym znowu zasnąć pośród kniej…

Cóż, że to wszystko baśnie i kłamstwo i złuda?”

Jean Moréas (1856–1910) poeta grecki

Źródło: Dobre wróżki, Liryka francuska. Serya druga, wyd. J. Mortkowicz, Warszawa 1911, s. 4, tłum. Bronisława Ostrowska.

O dzieciach , O kłamstwie

„No cóż…, różnica między terapią niefreudowską i brakiem terapii jest prawdopodobnie nieistotna statystycznie. Można powiedzieć, i to bez ironii, że terapeuci niespecjalnie szkodą swoim pacjentom, a w niektórych przypadkach może i nawet pomagają. W przypadku traktowania ludzi psychoanalizą nie sposób powstrzymać się od wniosku, że psychoanalitycy przeszkadzają w naturalnych procesach przywracających stan równowagi psychicznej!”

Tomasz Witkowski (1963)

Zakazana psychologia. Tom I
Źródło: s. 134.

O ludziach

„Gdybym nie ufał słowu Boga mego
Za cóż ufają ludzie słowom ludzi?
Może nie świętych, ale nikczemnego
Swoją miłością do chwały przebudzi
I proch połączy niepojęta siłą
Aby co skryte wyjawione było.”

Czesław Miłosz Król Popiel i inne wiersze

Źródło: Rozmowy na Wielkanoc 1620 roku, w: Król Popiel i inne wiersze, Instytut Literacki, Paryż 1962.

O Bogu , O ludziach , O sile

„Serce jest na to, abyśmy kochali, a cóż bardziej jest miłości godne, jak Bóg.”

Ludwik Wrodarczyk (1907–1943) polski zakonnik

fragment z listu pisanego z Obry do matki, braci i sióstr z 27 września 1931.
Źródło: Maria Kielar-Czapla Ojciec Ludwik Wrodarczyk OMI. Portret duchowy, s. 64 http://www.wolaniecom.parafia.info.pl/art_images/art_11/img38.pdf

O Bogu , O matce , Serce , Kochać się

„Przy cmentarzu – piaskiem wiało z ugoru,
a dalej – błękitniała rzeka.
Powiedziałeś: „No cóż, idź do klasztoru
lub za mąż za głupca, nie zwlekaj.”
Tak potrafią mówić tylko książęta,
lecz ja nie zapomnę tej rozmowy -
niech przez wieki spływa, wtedy zaczęta
jak z ramion płaszcz gronostajowy.”

Anna Achmatowa (1889–1966) rosyjska poetka

Tom Wieczór (1912)
Źródło: Czytanie „Hamleta”, tłum. Mieczysława Buczkówna

O czytaniu , O wieku

„Nie udało mi się naprawić świata, pokonać głupoty i zła, przywrócić ludziom godności i sprawiedliwości, wygrałem jednak turniej ping – ponga w roku 1932 w Nicei i w dalszym ciągu każdego ranka wykonuję dwanaście pompek; cóż, nie należy się zniechęcać.”

Romain Gary (1914–1980) francuski pisarz i dyplomata

Obietnica poranka

O głupocie , O sprawiedliwości

„Zostałeś przesłuchany przez dwunastu dzielnych ludzi, różniących się tak od ciebie, jak różni się niebo od piekła. Oni to orzekli, że jesteś winny. Cóż więc się teraz stanie? Nic nadzwyczajnego. Pory roku będą nadal następować po sobie. Nadejdzie zielona wiosna i zakwitną kwiaty w dolinie. Potem będzie lato i nawet w górach zapanują upały. Przyjdzie też jesień z opadającymi liśćmi, które w promieniach słońca nabiorą złotego koloru. Przyjdzie też zima z szalejącymi burzami. Ciebie jednak już nie będzie i ani wiosny, ani lata, ani też zimy oglądać nie będziesz. Ani razu nie rzucisz już okiem na piękno natury, bowiem w myśl wyroku sądowego zostaniesz zaraz zaprowadzony do najbliższego drzewa i na nim za szyję powieszony. Będziesz tam wisiał tak długo, dopóki nie będziesz martwy, martwy, martwy, ty oliwoskóry, koźli synu!”

Roy Bean (1825–1903)

z procesu meksykańskiego koniokrada.
Źródło: Przemysław Słowiński, Sławni…, op. cit.

O ludziach , Cytaty o pięknie , O wiośnie , O myślach

„W czasie, w którym świat tak przytłaczał człowieka – człowieka, którym byliśmy my wszyscy – przedmiotowe filozofie nie mogły stać się naszymi filozofiami. Cóż przedmiotowa filozofia powiedzieć mogła o nadziei? Cóż o godności? Cóż w ogóle o człowieku? Filozofie te, bez względu na to, czy mienią się idealizmami, czy materializmami, człowiek interesuje jedynie w swoich własnościach poznawczych, zwróconych, jako dobre czy liche narzędzie, ku scenie pozaludzkiego świata. Nas interesował człowiek w świecie, i to w takim świecie, jaki stanowił nasze otoczenie, który nad nimi ciążył jak potężny słup ciśnienia mierzącego naszą kruchość lub nasz opór. W naszym oporze nie chodziło o ocalenie nas samych; to zyskiwało się nierównie pewniej przez uległość. Nasz opór był oporem przeciwko światu, który oni chcieli ludziom zgotować.(…) Nasz opór był aktem moralnego podmiotu, nie dało się go ani wywieść, ani uzasadnić wyłącznie przedmiotową wiedzą.”

Jan Strzelecki (1919–1988) socjolog polski, eseista, działacz społeczny

Źródło: Próby świadectwa, w: Ślady tożsamości, Warszawa 1989; cyt. za: kulturologia.uw.edu.pl http://www.kulturologia.uw.edu.pl/page.php?page=tekst&haslo=strzelecki

O świecie , O czasie

„Cóż z tego, że nie wierzymy w Boga. Bogu nie przeszkadza to wierzyć w nas.”

Marek Konecki (1949)

Księga kpin (satyry, ironie i nonsensy)

O Bogu

„Ten, kto wymyślił wino, powinien zostać mianowany Bogiem. Powinni mu stawiać pomniki ze złota, ze spiżu, z marmuru… Któż jak nie on potrafił pocieszyć wszystkie dzieci prawdziwych Bogów, które jakoś w bożym świecie nie potrafiły znaleźć sobie miejsca. I tylko słodki napój osuszał ich łzy, czyścił umysły, odsuwał choć o trochę, o troszeczkę wszelkie strapienia. Powiecie, że to ułuda? Że nieprawda, że wino to kłamstwo, jeno miraż pociechy? Cóż… Może. Ale Bogowie nie dają nawet tego. (…) Kłamstwo leczy! Dzięki ci, dobry człowieku! Co byśmy bez ciebie zrobili? (…) Jak bardzo bez ciebie bylibyśmy samotni. A tak możemy, przynajmniej, nakłamać sobie, że wszystko jest w porządku, że nie jesteśmy sami, że wszystko ułoży się jakoś. Że zły los nie jest taki zły (kurwa, dzięki tobie choć przez chwilę naprawdę w to uwierzymy!), że nie wszystko przepadnie, że będziemy żyć wiecznie młodzi, że, wreszcie, nie będzie nic nas obchodzić.”

Andrzej Ziemiański książka Achaja

Achaja

O Bogu , O losie , O dzieciach , O kłamstwie

„U nas, w obwodzie grodzieńskim, żadnych międzynarodowościowych i międzywyznaniowych konfliktów nigdy nie było. (…) Mieszkam w regionie grodzieńskim ponad trzydzieści lat i nie pamiętam ani jednego wypadku, żeby u prostych obywateli wynikły jakieś problemy we wzajemnych relacjach. Pojawiały sie pytania w konkretnych sprawach – na przykład Karty Polaka, Związku Polaków na Białorusi. Cóż, są pewne aktywne osoby, jak to się mówi, ze swoim poglądem, i one mają prawo go wyrażać. Ale powiedzieć, że wobec kogoś są uprzedzenia – nie słyszałem o czymś takim. Jeśli popatrzymy choćby na strukturę organów władzy Grodzieńszczyzny, to zobaczymy wiele imion i nazwisk wyraźnie polskiego pochodzenia.”

Alaksandr Antonienka (1953) białoruski ekonomista i polityk

У нас, у Гродзенскай вобласці, ніякіх міжнацыянальных і міжканфесійных разладаў ніколі не было. (…) Я жыву ў гродзенскім рэгіёне больш за трыццаць гадоў і не памятаю ні аднаго выпадку, каб у простых грамадзян узніклі нейкія праблемы ва ўзаемаадносінах. Узнікалі пытанні па канкрэтных справах — да прыкладу па карце паляка, па Саюзе палякаў. Што ж, ёсць пэўныя актыўныя людзі, як кажуць, са сваім поглядам, і яны маюць права яго выказаць. Але сказаць, што кагосьці ўшчамляюць — я пра такое не чуў. Калі мы паглядзім хоць бы структуру органаў улады Гродзеншчыны, то ўбачым шмат імёнаў і прозвішчаў відавочна польскага паходжання. (białorus.)
Źródło: Парламентарый Аляксандр Антоненка — пра заяву кіраўніка МЗС Польшчы: Відаць, міністр Сікорскі зыходзіў з інтарэсаў сваёй краіны http://by.belapan.by/archive/2011/02/16/by_media_sikorskij/, 16 lutego 2011

O relacjach , Pytanie

„Przychodzę, patrzę… a kole płotu tabliczka stoi, trupia główka na niej wymalowana jak na jakiej denaturze, a pod spodem napis: „Gminny Ośrodek Badań Atomowych”. Osobom przestronnym wstęp wzbroniony. Zimne mrowie przeszło mi po krzyżu, więc wołam od furtki tego naszego gminnego Openheimera.
– Cóż to – powiadam – atom sobie bez pozwoleństwa rozbijacie?”

Jerzy Ofierski (1926–2007) aktor, pisarz, dziennikarz polski

Źródło: Radioaktywne pogotowie z książki Za Kierdziołkową miedzą

O książkach

„Cóż jest człowiek? Kawalec błota, syn gniewu, naczynie zelżywości, urodzony w plugastwie, żyjący w nędzy, mający umrzeć w ucisku.”

Wespazjan Kochowski (1633–1700) polski historyk i poeta

Źródło: Wespazjan Kochowski, Psalm III. w Psalmodya polska, Kraków 1859.

„Cóż gorszego od domu, w którym niewiasta mężem rządzi? Dobrze zaś jest w tym domu, gdzie mąż rządzi, a niewiasta ulega.”

Aureliusz Augustyn z Hippony (354–430) wczesnochrześcijański biskup i teolog

Homilie na Ewangelię św. Jana
Źródło: homilia 2

O domu

„Cóż teraz trener może powiedzieć swoim zawodnikom… może opowiedzieć im dowcip.”

Zdzisław Ambroziak (1944–2004) polski siatkarz i dziennikarz

„Cóż, nie pierwszy raz potępiono niewinnego człowieka. Będę dzielny. Będę dzielny.”

Henri Landru (1869–1922)

idąc na stracenie.
25 lutego 1922
Źródło: Adam Ian, Seks i sława. Od Kleopatry do Polańskiego, tłum. Agnieszka Tynecka, Tomasz Bednarowicz, Robert Foltyn, Time after Time. International, Los Angeles-Łódź 1991, ISBN 8390036002, s. 202.

O losie , O seksie

„W prawdziwym życiu wiele uczuć uważanych za najszlachetniejsze i najbardziej godne łatwo kojarzy się z kłopotami, pechem i niepowodzeniem. Na ogół oceniamy stan ducha bohatera idącego w bój jako dobry – ale cóż za szkoda, że pewnie zginie… Z drugiej strony, gdyby można było podzielać szlachetne odczucia, cieszyć się nimi bądź podziwiać je bez doświadczenia zgubnych zdarzeń, które zazwyczaj towarzyszą im w realnym życiu, mielibyśmy dwie pieczenie na jednym ogniu. Jak mi się zdaje, celem tragedii jest właśnie zapewnienie nam sytuacji, w której jest to możliwe. Stykamy się ze szlachetnymi uczuciami i unikamy przykrych konsekwencji w praktyce.”

John Maynard Keynes (1883–1946) angielski ekonomista

Źródło: Robert Skidelsky, John Maynard Keynes: A Biography, t. 2, Macmillan, 1992.

O emocjach , O piekle , Niepowodzenie

„Cóż więc jest tam przyjemnego?”

Nadir Szah Afszar (1688–1747)

usłyszawszy, że w raju zawsze panuje pokój.
Źródło: Nigel Cawthorne, 100 tyranów, despotów i dyktatorów, wyd. Świat Książki, Warszawa 2007, ISBN 9788379319563, s. 102, tłum. Anna Wiśniewska.

O książkach , O świecie , O pokoju

„Za lata 2006–2007 inflacja jest mocno naciągana. Nikt z nas chyba nie uwierzy, że w gospodarstwach emeryckich wzrosła w ciągu dwóch lat o 4,4 procent! A takie dane podał rządowi GUS. Ponoć do obliczania wysokości inflacji bierze się pod uwagę taniejące telewizory plazmowe i transport towarów chemikaliowcami! A cóż to gospodarstwo emeryckie obchodzi?”

Włodzimierz Czechowski (1933) polski polityk

Źródło: Emeryci znów wykiwani, naszemiasto.pl, 1 marca 2008 http://opole.naszemiasto.pl/archiwum/1640330,emeryci-znow-wykiwani,id,t.html

„Ponieważ „[[filozofowie prawa” nauczają, że państwo jest wszechmocne, nieomylne, a wyższe ponad wszelką moralność tak dalece, iż moralnym jest wszystko, cokolwiek ono obmyśli i nakaże – więc też nikomu z urzeczonych tą filozofią nie przejdzie przez myśl, jakoby państwo mogło być złodziejem, oszustem, rabusiem. Jeżeli zarządzi coś takiego, co uchodzi może za przestępstwo (a choćby najcięższą zbrodnię) wobec etyki, to tylko w życiu prywatnym, albowiem moralność może dotyczyć tylko prywatnego. To samo, całkiem to samo, przestaje być niemoralnym, gdy dotyczy życia publicznego, gdy wychodzi od państwa, gdyż wszystko staje się w jednej chwili moralnym, gdy się dzieje pod firmą państwa. Tak cudotwórcze państwo kręci myślą obywateli, posiadając władzę umoralniania wszystkiego. Cokolwiek państwo obmyśli, to wszystko jest dobrym i moralnym. Cóż jest wtedy moralnym w życiu publicznym? To, co państwo każe i tylko to. Chcąc wiedzieć, co jest dobrym, należy zapytać ministra. Jeżeli zaś minister się zmieni, dobro również; mogłoby się nawet zdarzyć, że na wręcz przeciwne. Oto jest nauka o państwie, dziś obowiązująca. Wolno więc państwu dokonywać zmiany waluty w taki sposób, żeby obedrzeć obywateli ze znacznej części majątku; wolno redukować oszczędności, poskładane w rozmaitych kasach publicznych; wkroczyć pomiędzy wierzyciela a dłużnika w taki sposób, żeby dłużnik znalazł w prawie pisanym upoważnienie do okradzenia wierzyciela; wolno by nawet skasować całkiem hipoteki (chętki nie brak); godzi się wydawać ustawy mieszczące w sobie wolne żarty z własności prywatnej; wolno rządowi rzucić hasło do unieważnienia umów, a w pewnych okolicznościach nadawać osobom prawo szafowania cudzą własnością (np. w ustawie lokatorskiej) itd. itd. Słowem: wolno wszystko.”

Feliks Koneczny (1862–1949) historyk polski, historiozof

Dwoistość etyki. Prawo prywatne a publiczne
Źródło: Państwo i Prawo, Wydawnictwo WAM, Kraków 1997, s. 123.

O ustawie , O myślach , O nauce , O morzu

„Co do mnie, ponieważ nie byłem ani z niej wyleczony, ani od niej odzwyczajony, cóż – poległem. Widok jej sprawił mi wielki ból. Kiedy mnie opuściła, zabrała ze sobą wszystko to, co miałem w sobie pozytywnego: nadzieję, zaufanie i wiarę w przyszłość. gdy jej uśmiechnięta barwna postać znikła z mego życia, stałem się pustynią. Zabiła moje serce pozbawiając je na zawsze umiejętności kochania. moje życie wewnętrzne stało się wypaloną ziemią, taką, na której nie rosną drzewa, nad którą nie fruwają ptaki i gdzie wiecznie panuje styczniowe zimno. (…), jedynie czego chciałem to otumanić się lekarstwami, żeby nigdy nie wracać do bolesnych wspomnień.”

Guillaume Musso (1974)

Papierowa dziewczyna

O życiu , O bólu , O wierze , O zaufaniu

„No cóż, wszystkie te mitologiczne bzdury nadają się dla mężczyzn wrażliwych; oni może ich potrzebują.”

Robert Bly (1926)

Żelazny Jan. Rzecz o mężczyznach (1990)
Źródło: s. 274

„I cóż to musi być za szczęście nad szczęściem móc powiedzieć drugiemu człowiekowi: przyłożę cię jako pieczęć do serca swego, jako pieczęć do ramienia swego.”

Pola Gojawiczyńska (1896–1963)

O szczęściu , Serce

„Aniołeczku mój upieszczony, jeśli mię lubisz,
Nie odstępujże ode mnie, bo mię zagubisz.
Cóż za korzyść odniesiesz, gdy przez twą winę,
Nadawniejszy twój towarzysz, marnie zaginę?”

Szymon Zimorowic książka Roksolanki, to jest ruskie panny

Roksolanki, to jest ruskie panny
Źródło: Pierwsza: Leonella, s. 110

„Kasia ma 15 i pół roku. Kończy gimnazjum. Od kilku lat wygrywa w konkursach recytatorskich, ma świetny słuch, warunki aktorskie. Jest utalentowana. Myślę jednak, że aktorką nie będzie i bardzo się z tego cieszę. Cóż, obserwuje jak ciężka to praca, ilu wymaga poświęceń. Kasia jest na tyle mądrą dziewczynką, że wybierze sobie odpowiedni zawód. I na szczęście, bo dla kobiety aktorstwo jest szczególnie niewdzięczne.”

Michał Kula (1955)

o córce.
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Częstochowa, 9 lutego 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/staramsi.htm

O kobietach , O szczęściu , O myślach , O myśleniu

„Cóż za demon mnie opętał, że tak poprawnie się zachowywałem?”

Henry David Thoreau (1817–1862) amerykański pisarz, poeta i filozof

„Telewizja rano była jeszcze bardziej ospała i niemrawa niż zawsze, ale rozeszło się już po korytarzach, że policja aresztowała winnych zabójstwa, ktoś przebąkiwał o żywej Agacie, o skutym w kajdanki Marianie, transmisji w studio. Głównych bohaterów wydarzeń jeszcze nie było, więc tylko informacyjni dziennikarze przerzucali się coraz to bardziej nieprawdopodobnymi wersjami wypadków.
– Podobno kradł i Sławomir go nakrył!
– Wielkie co – prychnął inny. – Wszyscy kradną, i żeby za to zabijać? Przecież świat by zginął.
– A Agata udawała tylko, że nie żyje, potem mu się pokazała i on się przestraszył.
– A co? Przebrała się za wampira?
– Miała swojego ochroniarza w telewizji, tajniaka.
– Co ty powiesz, tego młodego?
– No, i nakrył Jarka, gdy ten grzebał pod Agaty samochodem…
– To jednak Jarek? A ja stawiałem na Jacka!
– Tak? A ja na tego zarozumialca z Warszawy!
Stojąca za kioskiem Zofia podniosła oczy do nieba, to jest kadra świetnie poinformowanych dziennikarzy, nic dziwnego, że potem zdarzają się kretyńskie wpadki w programach, no cóż, trzeba im wszystko będzie jakoś łopatologicznie wyjaśnić, bo te idiotyzmy pójdą w świat.”

Marta Węgiel (1960)

Przypadkowy kadr

O świecie

„Człowiek rodzi się na lat kilkadziesiąt najwyżej. Gdybyż to pamiętał od początku! Ale wtedy tyle sił i żądz nosi w sobie, że mniema się być nieśmiertelnym. Marnuje lata, bo nie wie, jak potem te lata staną mu się wyrzutem i wstydem. Potem dni rad by przedłużyć, godziny pomnożyć, kradnie czas od snu, od jedzenia. Ale cóż to znaczy, te dni starości, te godziny uwiądu, wobec tamtych lat siły i potęgi!…”

Maria Rodziewiczówna (1864–1944) polska pisarka

stary profesor do bohatera powieści
Błękitni
Źródło: s. 70

O jedzeniu , O sile , O czasie

„Nie można powiedzieć, która masa ludowa ma więcej źródeł piękna. Są wieki całe, że jakiś naród przoduje drugim, są znów wieki, że idzie za drugim. Kto tępi narody, ten jakby zrywał struny z harfy świata. Cóż komu przyjdzie, że będzie miał harfę o jednej tylko strunie? Nie tępić, lecz rozwijać należy narodowości. A rozwijać je może wolność narodów, niepodległość i poszanowanie ich odrębności…”

Ignacy Daszyński (1886–1936) polski polityk

Źródło: Przemysław Prekiel, Za wolność i socjalizm, 11 listopada 2008 http://lewica.pl/index.php?id=17875

O wolności , O wieku

„W czasie tych kilku dni, dwa razy miałem szczęście odprawiać mszę św. u Grobu, raz na Golgocie, a drugi raz tamże przed ołtarzem Matki Bolesnej. Nie myślę ci opisywać stanu moich uczuć przy spełnianiu ofiar na tak świętych miejscach, to tylko nadmienię, że kiedy zawsze wyroki Ducha Świętego, to jest miejsca Pisma, albo natchnione modlitwy Kościoła, podnoszą myśl i serce, a cóż dopiero wtedy, gdy każde słowo odbija się o miejsce swego urodzenia, gdy każda myśl opisuje zdarzenie, co się stało na tem samem miejscu? A jeśli ja grzeszny kosztowałem nieopisanej słodyczy, jakież muszą zlewać się błogoście na świątobliwych mężów tu spełniających tajemnice Boskiej Miłości?”

Ignacy Hołowiński (1807–1855) arcybiskup; polski pisarz i tłumacz

O szczęściu , O tajemnicy , O emocjach , O matce

„Ciekaw jestem, czy będzie wysłuchany głos Księdza Prymasa, domagający się żydowskich przeprosin? Niedawno dowiedziałem się, że w 1950 roku Kneset uchwalił nieściganie zbrodni żydowskich kolaborantów z Hitlerem dokonanych na współbraciach (masowa żółta policja, żydowskie Gestapo, żydowscy szmalcownicy). A na spotkaniu z ambasadorem Izraela Szewachem Weissem dowiedziałem się, że żądanie położenia na szalę win polskich i żydowskich, jest antysemityzmem. Boże, cóż więc antysemityzmem nie jest? Zapomniałem, że Talmud zabrania świadczenia prawdy na rzecz goja. Czy już rozumiecie, drodzy Rodacy, dlaczego wasze maluchy będą się uczyły czytania, na szeroko reklamowanym w „Gazecie Wyborczej” i TV komiksie „Maus”, gdzie Wy Polacy jesteście przedstawieni jako okupacyjne świnie? Przed Grossem nie do pomyślenia, prawda? Śpijcie dalej, Rodacy…”

Bohdan Poręba (1934–2014) reżyser polski

Źródło: Gross na przedpolu cywilizacji śmierci, „Myśl Polska”, 8 czerwca 2001 http://www.naszawitryna.pl/jedwabne_504.html

O śmierci , O Bogu , O prawdzie , O myślach

„A niech tam, powiem pani: nie jestem stworzony do życia kontemplacyjnego. Przez tydzień mogę siedzieć zamknięty w tym apartamencie w Plaza, ale ósmego dnia muszę wyjść, widzieć ludzi, czymś się zająć, żyć. Zaoponuje pani, mówiąc: Czy zakon niczego księdza nie nauczył? Cóż, nasze zakony nie są zbyt surowe; ten, kto pozostaje w nich zamknięty, robi to z wyboru, nie z przymusu. I nie jest powiedziane, że wróciłbym do zakonu. Wolę robić to, co robię i… Dlaczego miałbym wracać do zakonu?!?”

Makarios III (1913–1977) cypryjski duchowny prawosławny, arcybiskup, prezydent Cypru

w wywiadzie udzielonym Orianie Fallaci w listopadzie 1974 w Nowym Jorku.
Źródło: Oriana Fallaci, Wywiad z historią, wyd. Sfery, Warszawa 2012, ISBN 9788377990391, s. 652.

O ludziach , O historii

„Jeśli zaś chodzi o życie… No, cóż, Stalin mnie dużo nauczył.”

Leszek Talko (1965)

Pitu i Kudłata w opałach (2014), Pitu
Źródło: O tym, jak być niczym Cezar, s. 140

O życiu

„Jezus: Tak, jestem królem. Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu.
Piłat: Cóż to jest prawda?”

Poncjusz Piłat (-12–38 p. n. e.) piąty prefekt rzymskiej prowincji Judea w latach 26-36

Źródło: J 18:37–38.

O prawdzie , O świecie

„Internet, a właściwie jego bezkarność, przygotował grunt pod chamstwo w życiu publicznym. Kultura osobista przestaje być w cenie. No cóż, przyjemniej myśleć o sobie jako o walecznym patriocie niż chamie. Nazywać się szlachetnym Polakiem, obrońcą wiary katolickiej, który w imię miłosierdzia piętnuje Innych. (…) Tymczasem dziś agresja wobec Innych jest zachowaniem pożądanym, a jeśli potępianym, to przez niecne elity.(…) W każdej społeczności trafiają się ludzie agresywni, bo to lubią. Bo to im smakuje. Ale większość aktów agresji bierze się z pęknięcia wewnętrznego, z lęku, z niespełnienia. Agresywny jest zwykle ten, kto się boi.”

Bogdan de Barbaro (1949)

Źródło: Karmieni nienawiścią. Dziś agresja wobec innych jest zachowaniem pożądanym, a jeśli potępianym to przez te niecne elity – mówi prof. Bogdan de Barbaro, psychiatra, współautor wydanej właśnie książki „Polska na kozetce”. Rozmawia Aleksandra Pawlicka, „Newsweek”, 5–11 grudnia 2016, s. 38.

O ludziach , O książkach , O wierze , O zachowaniu

„Cóż wżdy za pożytek ma Król J. M. z tak wielu kłopotów, które zażył z narodem ruskim. Ten pożytek ma, że jest nas słowiańskich narodów różnych ośmnaście. Ci wszyscy składali swobody swej ratunek na królach polskich, ci wszyscy rozumieli, że naród polski miał ich z ciężkiego pogańskiego (tj. tureckiego w Słowiańszczyźnie południowej) jarzma wyswobodzić. Ci wszyscy na każdą potrzebę króla i narodu polskiego gardła swe dać byli gotowi. A teraz jako krzywdę poczęto czynić narodowi ruskiemu, są nam głównymi nieprzyjaciółmi. Teraz wolą pomrzeć sami na wojnie, żony i dzieci popalić, jako w Smoleńsku uczynili (w czasie oblężenia r. 1611), niżby mieli do zgody jakiejś przyjść z nami krwią swoją. A co jest przeszkodą do uspokojenia Moskwy? Jeno ruska wiara…”

Jan Szczęsny Herburt (1567–1616) polski pisarz i dyplomata, sekretarz królewski

Źródło: Zdanie o narodzie ruskim

O wojnie , O dzieciach , O wierze , O czasie

„„Szkło kontaktuje wykształciuchów” – ogłosił w „Przekroju” Piotr Najsztub. Cóż, nic dodać, nic ująć.”

Piotr Lisiewicz (1972) polski publicysta, happener, aktywista Akcji Alternatywnej "Naszość"

Źródło: „Gazeta Polska” nr 7, 14 lutego 2007

„Jeśli posadzić przy stole najodważniejszego marynarza, najbardziej nieustraszonego lotnika i najmężniejszego żołnierza cóż ujrzymy? Jak się sumuje ich strach.”

Winston Churchill (1874–1965) premier Wielkiej Brytanii

O strachu

„Z przyganą odniósł się też do tragedii przeznaczenia. „Cóż dzisiaj powiedział – począć z losem? Los to polityka.””

Johann Wolfgang von Goethe (1749–1832) niemiecki poeta

Pozostałe
Źródło: Rozmowa z Napoleonem (1808)

O losie

„Ale czyż jest co bardziej godnego politowania, niż biedny, ciasny umysł, trawiący najpiękniejsze swe dni i lata na ściskaniu w garści kilku marnych kawałków metalu? Cóż może być pięknego w obcinaniu aż do krwi potrzeb życiowych?”

Henry Ford (1863–1947) przemysłowiec amerykański, twórca masowej motoryzacji

„Powiedziano nam, że będziemy mieli prezydenta, zobaczymy wielką postać o światowej renomie. Człowieka, który mógłby być politycznym przywódcą 500 milionów ludzi. Człowieka, który będzie reprezentował nas wszystkich na światowej scenie, którego praca jest tak ważna, że płaci mu się więcej niż prezydentowi Obamie. Cóż, obawiam się, że mamy pana. (…) Nie chcę być niegrzeczny, ale wie pan, naprawdę ma pan charyzmę ofiary losu i wygląd szarego urzędnika bankowego. Pytaniem, które chciałbym zadać i które wszyscy będziemy zadawać: kim pan jest? Nigdy o panu nie słyszałem; żaden Europejczyk o panu nie słyszał. Chciałbym pana zapytać, panie przewodniczący: kto na pana głosował?”

Nigel Farage (1964)

o Hermanie Van Rompuyu.
Źródło: Debata o strategii Unii Europejskiej 2020, 11 lutego 2010 http://www.youtube.com/watch?v=suOVgIDi504.

O losie , O ludziach , O wyglądzie , Pytanie

„A co jeżeli, rzeczywistość tak naprawdę jest iluzją i nic nie istnieje?
– Cóż, w takim razie zdecydowanie przepłaciłem mój nowy dywan.”

Woody Allen (1935) amerykański scenarzysta, reżyser, producent i aktor pochodzenia żydowskiego

O rzeczywostości

„Spójrzcie na Niemców! To naród wielki!
Innych narodów jest wzorem…
W nim siła ducha i postęp wszelki
Niepowstrzymanym mkną torem.
Silny rozsądek i zmysł prostoty
Za taką poszłyby radą.
Cóż z tego jednak, kiedy ich cnoty
Najbrzydszą u nas są wadą.”

Aleksander Kraushar (1843–1931) polski adwokat, historyk, publicysta, poeta, działacz kulturalno-oświatowy, pochodzenia żydowskiego

Źródło: Rady w: Antologia poezji głupich i mądrych Polaków, wybór Ludwik Stomma, Gdańsk 2000.

O sile

„Dlaczego minister Sikorski tak bezpardonowo atakuje Kobylańskiego? Nie będę wchodził w jego życiorys prywatny czy polityczny (kiedy był w PiS, atakował PO, teraz musi zachowywać się odwrotnie). Jak sądzę, w sprawie Kobylańskiego odpowiedź jest prosta. Wiceministrem spraw zagranicznych jest Ryszard Schnepf, zajadły przeciwnik Jana Kobylańskiego. To on, razem z byłym ambasadorem w Urugwaju, obecnie spikerem Polsatu Jarosławem Gugałą, twierdzą, że USOPAŁ tworzy grupka przekupionych przez Jana Kobylańskiego osób. Jeśli tak, to co na obydwu zjazdach USOPAŁ robił pan Kurzac z liczną grupą osób, prezes polskiej organizacji Iuventus z Brazylii, liczącej kilka tysięcy polonusów (w tym roku Iuventus obchodzi 150-lecie istnienia). Dodam, że pan Kurzac jest sekretarzem generalnym USOPAŁ. Cóż, jeszcze niedawno w podobny sposób jak Jana Kobylańskiego odsądzano od czci prezesa Polonii Amerykańskiej śp. pana Edwarda Moskala, a teraz się go odznacza i wspomina z łezką w oku jako prawdziwego patriotę polskiego, który nie pozwolił Żydom amerykańskim bezkarnie oskarżać Polaków o antysemityzm.”

Czesław Ryszka (1946) polski dziennikarz i pisarz katolicki, poseł na Sejm i senator

Źródło: Minister dzieli Polonię, naszdziennik.pl, 25 lutego 2008 http://www.naszdziennik.pl/print.php?dat=20080225&id=po41.txt&typ=po

„Znajomość prawdziwego wieku Ziemi i skamieniałości uniemożliwia jakiemukolwiek zrównoważonemu intelektowi wiarę w dosłowną prawdziwość wszystkich części Biblii, wiarę, jaką wyznają fundamentaliści religijni. A jeżeli część Biblii jest w oczywisty sposób błędna, dlaczego reszta miałaby być automatycznie uznana za prawdziwą?… Cóż może być głupszego, niż opierać cały swój pogląd na życie na ideach, które, jakkolwiek swego czasu zdawały się wiarygodne, dziś okazują się całkowicie błędne.”

Francis Crick (1916–2004) angielski biolog molekularny, noblista

Religia

O życiu , O wierze , O czasie , O wieku

„Cóż, Mozart dziś się kojarzy tylko z Grupą MoCarta.”

Anna Seniuk (1942) aktorka polska

Źródło: „Twój Styl”, 4 stycznia 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/26345

O czytaniu

„Cóż z tego, że prawda gra główną rolę, jeśli głupota pilnuje kurtyny.”

Wojciech Bartoszewski (1955) polski aforysta

O prawdzie , O głupocie , O grach

„Francja zagrała dziś świetnie. A Grzesiu, no cóż, dobrze biegał po boisku.”

Guillaume Samica (1981) siatkarz francuski

po towarzyskim meczu Polska – Francja.
Źródło: reprezentacja.net http://www.reprezentacja.net/siatkowka/aktualnosci/27496

„W Rzeczypospolitej naszej kwitły sztuki wyzwolone, nauki, rozmaite piękne i chwalebne umiejętności, [lecz] uległy one, nie wiem doprawdy, w jaki sposób, zaniedbaniu i poszły w zapomnienie. Cóż uczynił ten niezwykły mędrzec? (…) tych, którzy szykowali się do działalności publicznej, kazał kształcić w zasadach retoryki, a tych, którzy skłaniali się ku kontemplacji, polecał uczyć podstaw filozofii i wdrażać ich do badania natury (…). Wiele [też] troski wykazywał cesarz o studiującą młodzież, poświęcając jej dużo uwagi, dopuszczając do swego stołu, czyniąc z niej swoich domowników, obdarowując ją pieniędzmi, zachęcając [do pracy] życzliwymi słowy. Nie trzeba też było wiele czasu, aby dzięki jego rozumnemu postępowaniu wykształciła się cała gromada ludzi biegłych w nauce i sztukach. Z ich to liczby wybierał władca tych, których zaszczycał godnością sędziów, wysokich urzędników, biskupów, a wszelkie gałęzie nauki i wiedzy znów zakwitły w państwie Rzymian, wzbogacając je, ozdabiając mądrością.”

Konstantyn VII Porfirogeneta (905–959) bizantyński cesarz, uczony, mecenas

O Konstantynie VII Porfirogenecie
Źródło: anonimowa kontynuacja kroniki Teofanesa z lat 813–961, cyt. za: M.H. Serejski (oprac.), Upadek Cesarstwa Rzymskiego i początki feudalizmu na Zachodzie i w Bizancjum. Materiały źródłowe do historii powszechnej epoki feudalnej

O mądrości , O ludziach , O młodzieży , O historii

„Czy można dziwić się buczeniu wobec łajdaka, mówiącego o znieważaniu krzyża na Krakowskim Przedmieściu jako o „wesołym happeningu”, i wobec jego partyjnej towarzyszki wysyłającej funkcjonariuszy straży miejskiej, żeby, tak jak niegdyś ZOMO, usuwali kwiaty i znicze czczące pamięć tego, który przywrócił Powstaniu jego chwałę? Cóż w tej sytuacji zrobiła rządowa propaganda? Tym razem w roli herolda urzędowego potępienia obsadzono dawnego bohatera, ale później beznadziejnego oportunistę od lat wysługującego się Jaruzelskiemu i jemu podobnym. Zbigniew Ścibor-Rylski przeżył szlachetniejszych od siebie i został nominowany symbolem Powstania Warszawskiego mocą przykomunistycznego Związku Bojowników o Wolność i Demokrację. Żałosny były bohater, który poniżył się do wyprzedaży zasług swej młodości spadkobiercom katów własnych kolegów.”

Krzysztof Wyszkowski (1947) polski polityk, publicysta, działacz opozycji w PRL

Źródło: Młody bohater – stary oportunista, „Gazeta Polska”, 8 sierpnia 2012

O demokracji , O wolności , O Kwiatach