Cytaty o nocy (443 cytatów, strona 4)

„Teraz, kiedy przeszłam już chrzest bojowy, nie boję się chodzić po mieście, ale tych godzin na dachu bardzo nie lubię. Siedzi się bezczynnie i czeka co na łeb zrzucą. Paskudne uczucie. Obserwujemy miasto. Widać stąd prawie całą Warszawę. W wielu miejscach domy nikną w kłębach dymu i ognia. Pożarów jest coraz więcej.
W nocy jest zupełnie inaczej. Tu, wysoko nad miastem, jest bezpiecznie. Niemcy o tej porze nie latają. Nasz „gołębiarz” też widocznie śpi. Dokoła czerwone łuny pożarów. Wyraźnie widać, gdzie toczą się walki. Wylatują stamtąd łańcuszki świetlnych pocisków.
W ciszę nocną zaczyna się wkradać dziwny pomruk. Przecież to samoloty. Tymczasem w mieście rozpętała się wściekła kanonada. Sznury czerwonych paciorków wytryskują ze wszystkich stron. Wysuwają się białe macki reflektorów. Tu i ówdzie pęka rakieta. Pukają zenitówki, jazgocą w dole cekaemy. Co się dzieje? Niedaleko od nas przesuwa się ciemna, wolno lecąca, trochę do widma podobna sylwetka samolotu, za nią druga. To do nich strzelają.
– O Boże! Przecież to nasi…
Od samolotów coś się odrywa i wolniutko, majestatycznie, oświetlone łunami pożarów szybują w powietrzu białe spadochrony z zasobnikami. To zrzut. Żeby tylko nie dostał się w ręce Niemców. Samoloty raz jeszcze przelatują koło nas i powoli ich warkot milknie. Jeszcze jakiś czas trwa kanonada. Świetlne pociski we wszystkich kierunkach przeszywają niebo. Zenitówki szczekają zajadle. Powoli wszystko cichnie. Jest znowu zwykła powstaniowa noc. Odlecieli. Białe parasole spadochronów szybują coraz niżej. Jednak nie jesteśmy sami. Pewno często będą zrzucać broń, a może prześlą desant. Długo dyskutujemy na temat pierwszego zrzutu.”

Teresa Wilska (1926)

Notatka dotycząca 4 sierpnia 1944
Oszczędzajcie filipinki

O Bogu , O emocjach , O czasie , O czekaniu

„Święty Mikołaj uciekał przez miasto, a elf pomocnik podążał w ślad za nim.”

Jakub Ćwiek książka Kłamca

Kłamca
Źródło: Cicha noc, parafraza początku cyklu Mroczna wieża Stephena Kinga

„odkąd przestałeś przesypywać kamienie w palcach
a na plażę wychodzisz tylko nocami
czuję że koniec wisi obok księżyca
na milczącym niebie”

Krystyna Myszkiewicz (1977)

Źródło: Odkąd

„Przez noc – droga do świtania,
Przez wątpienie – do poznania,
Przez błądzenie – do mądrości,
Przez śmierć – do nieśmiertelności.”

Roman Zmorski (1822–1867) tłumacz i poeta polski

O śmierci

„Nocami chodził Jóźku z takimi jak i on sam i zdzierał żrące, czerwone afisze. Zdzierał lub naklejał na nich powiedzonka dowcipne i zjadliwe. On to malował ówczesnych dwóch przyjaciół – Hitlera i Stalina – w pozach nie bardzo romantycznych. On zdobywał w dniach najtrudniejszych koninę. On nauczył się przerzucać przez granicę tych, co musieli opuszczać kraj. On, dziecko lwowskiej ulicy (…).”

Ludmiła Błotnicka (1907–1981)

Źródło: Józku

O dzieciach

„Na dnie każdego człowieka istnieje czarna jak noc zagadka.(…) Tylko jako zagadka człowiek staje się dostatecznie wielki i wyraźny.”

Lars Gustafsson (1936–2016)

Śmierć pszczelarza
Źródło: s. 129.

„A o cokolwiek chodzi, nie bierz tego tak poważnie. Bardzo rzadko jakaś rzecz jest długo poważna. Naprawdę. Szczególnie nocą. Noc przesadza.”

Erich Maria Remarque (1898–1970) pisarz niemiecki

Łuk triumfalny (1945)

„Jak byłam młoda, śpiewałam go na prawo i lewo, zrywałam gardło, duszę, gitarę. Nazywali mnie nawet „Wysocki w spódnicy”. To był zbiorowy szał. Jego piosenki były zakazane, ale wszyscy je znali. Płyty rozchodziły się z rąk do rąk, w drugim obiegu. Informacje o spotkaniach przekazywano sobie z ust do ust. Zbieraliśmy się nocami w mieszkaniach i pokładając się na podłodze, śpiewaliśmy do rana. Prawdziwy rosyjski underground. Potem jednak pomyślałam, że chyba to nie jest najlepsze zajęcie dla kobiety.”

Żanna Gierasimowa (1966)

o Włodzimierzu Wysockim.

O kobietach , O duszy , O śpiewie

„Niedawno w Pradze przesiedzieliśmy ze Schröderem prawie całą noc. Aż musiałem to przerwać, bo zrobiło się niebezpiecznie. On zaczął znów rządzić Niemcami, a ja Polską.”

Aleksander Kwaśniewski (1954) polski polityk, przezydent Polski

na uniwersytecie w Georgetown.
Źródło: pardon.pl, 14 lutego 2007

„Spanie nago w stylu francuskim
jest sposobem spania
ślimaki po francusku
to sposób jedzenia ślimaków
we wszystkim chodzi zawsze o sposób
na przykład jak pozbyć się małżonka
jak jeść arbuzy
i sto jeden sposobów kochania się
w tysiąc i jedną noc”

Ying Di (1937)

Źródło: Spanie nago w stylu francuskim, tłum. z języka niemieckiego Marek Śnieciński

O jedzeniu , Kochać się

„Noc plus księżyc – to noc księżycowa.”

Konstanty Ildefons Gałczyński (1905–1953) polski poeta

Kronika olsztyńska (1950)
Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał K. Nowak, Warszawa 1998.

O myślach , O myśleniu

„Tu czy tam gasną gwiazdy – wszystko jedno. Do końca będę sobą, miał siebie, a jeżeli zacznie się wielki cień: las milczący przytuli rycerza, las milczący, ciszy wielki cień, słońce blaskiem o zbroję uderza, nie obudzi go cisza i noc, nikt nie dźwignie srebrnego puklerza, własnej duszy wykuła go moc.
Kto tak ginie, jakby w jedno z duszą zrośnięty. Kto tak trwa sam ponad wszystkim, ten już nie wie, co jest śmierć i życie. (…)
Póki trwam nie uchylę szyszaka. Świeci zbroja wśród ciszy jak szczyt górski, kiedy przegląda się w jeziorze. Gdziem jest rzeczywisty: tu czy tam. Tu i tam jest cisza. Nie rozumiem, jak można wierzyć w śmierć. Śmierci nie ma. Jestem wieczne ja.”

Stanisław Brzozowski (1878–1911) polski pisarz i filozof

Płomienie (1908)
Źródło: tom II; IX, Oblubieniec

O życiu , O śmierci , O duszy , O ciszy

„A ja… kiedy noc zapada…
by wszystko wyrównać i zatrzeć,
dopadam do okna w ciemności
i patrzę… żarłocznie patrzę…
i kradnę zgaszoną Warszawę,
szumy i gwizdy dalekie,
zarysy domów i ulic,
kikuty wieżyc kalekie…
Kradnę sylwetkę Ratusza,
u stóp mam plac Teatralny,
pozwala księżyc Wachmeister
na szmugiel sentymentalny…
Wbijają się oczy żarłocznie,
jak ostrza w pierś nocy utkwione,
w warszawski wieczór milczący,
w miasto me zaciemnione…
A kiedy mam dość zapasu
na jutro, a może i więcej…
żegnam milczące miasto,
magicznie podnoszę ręce…
zamykam oczy i szepce:
– Warszawo… odezwij się… czekam.”

Władysław Szlengel (1912–1943) polski poeta, autor tekstów kabaretowych i piosenek, dziennikarz, aktor estradowy

Źródło: Okno na tamtą stroną

O czekaniu

„Za zadanie wzięłam sobie obalić ten przesąd niemądry, że kobieta, co skończyła uniwersytet, przestaje być kobietą.”

Zofia Nałkowska (1884–1954) pisarka polska, publicystka i dramatopisarka

Źródło: Noc podniebna, [w:] Opowiadania, Czytelnik, Warszawa 1984, s. 152.

O kobietach

„Przesłuchiwał mnie Niemiec, esesman, Znał polski (…) przystojny, bardzo dla mnie łaskawy. W pewnym momencie zaoferował kieliszek koniaku. (…) A ja ciągle gram wariata (…) Znowu mnie biją. Złamali mi żebra, złamali mi szczękę, wybili mi zęby. Bałem się, że wygadam. Ale ja jestem przezorny – opuszczając Nowy Sącz, do buta włożyłem zwyczajną żyletkę. Kiedy po kolejnym biciu przenieśli mnie do celi, gdy zapadła noc, zdjąłem but i zacząłem ciąć. Pamiętam, że krew zaczęła sikać, potem coraz mniej, a potem skrzepła i zemdlałem.”

Jan Karski (1914–2000) prawnik, dyplomata, wykładowca akademicki, polski kurier czasów II wojny światowej

Źródło: Maciej Wierzyński, Emisariusz. Własnymi słowami, PWN, Warszawa 2012.

O wariatach , O butach , O zdjęciach

„Po wsiach zobaczyć można dzikie zwierzęta, samice i samce, czarne, chude, spalone słońcem, grzebiące w ziemi i przewracające ją z niepokonanym uporem. Posiadają one mowę, a gdy się podnoszą na nogi, ukazują twarz ludzką; i w rzeczy samej to ludzie. Na noc chronią się do nor, gdzie żyją czarnym chlebem, wodą, korzeniami; innym ludziom oszczędzają trudu siania, uprawiania i zbierania plonów, zasługują więc na to, by nie brakowało im chleba, który zasiali…”

Jean de La Bruyère książka Charaktery

Charaktery, czyli Obyczaje naszych czasów (1688)

O ludziach , O wodzie , O zwierzętach

„Póki dzień jasny – miłości złorzeczy, przez noc swój dzienny trud niweczy.”

Jean François de Saint-Lambert (1716–1803)

„Wielki poeta, który jednocześnie nie był wielkim pisarzem.”

Wacław Borowy (1890–1950) polski historyk literatury i krytyk

o Stanisławie Wyspiańskim
Źródło: Łazienki a „Noc listopadowa” Wyspiańskiego, 1918

„Jeśli chcesz, możesz przyjść, kupić wino, zostać na noc,
nie przytulę cię potem, odwrócę, rzucę „dobranoc”,
jeśli chcesz, możesz przyjść, zdjąć bluzkę, zostać do rana,
nie odprowadzę cię potem, do drzwi trafisz sama.”

Skubas (1981)

Brzask
Źródło: utwór Nie mam dla ciebie miłości

O winie , O zdjęciach

„A potem zostałem sam z moją męką. Magda nie dzwoni. Ja dzwonię do niej z 30 razy, zawsze bez odpowiedzi. Szaleję, rozpaczam. Budzą się we mnie najdziksze upiory… Dlaczego nie daje żadnego znaku? Ta niepewność jest zabójcza Muszę z nią porozmawiać, będzie, co ma być. Wymuszę to dziś na niej wszelkimi dostępnymi środkami. Przez całą noc jeden wielki krzyczący ból. Chce mi się wyć. Serce w piersi chce pęknąć.”

Magda Goebbels (1901–1945)

Wypowiedzi Josepha Goebbelsa
Źródło: Ulrike Grunewald, Słynne rywalki, czyli gra o miłość, pieniądze i władzę, op. cit., s. 157.

O miłości , O pieniądzach , O bólu , O grach

„Moja miła, moja cicha, moja śliczna,
lekki powiew i muzyka, zapach nocy,
przypomnienie, przytulenie, noc liryczna,
moja miła, moja cicha, moja śliczna…”

Ireneusz Iredyński (1939–1985) polski prozaik, dramaturg, poeta

Źródło: Moja miła, moja cicha, moja śliczna, piosenka z repertuaru Jerzego Połomskiego

O muzyce

„Wiosna długo nie nadchodziła. (…) Na Wielkanoc leżał śnieg. I nagle na drugi dzień świąt powiał ciepły wiatr, nadciągnęły chmury i przez trzy dni i trzy noce lał rzęsisty i ciepły deszcz. We czwartek wiatr ucichł i nastała gęsta, szara mgła, jakby kryjąc tajemnicę dokonujących się w przyrodzie przemian. W tej mgle popłynęły wody, kry lodowe zatrzeszczały i drgnęły, szybciej ruszyły mętne spienione strugi i w samą Przewodnią Niedzielę przed wieczorem mgła się rozpełzła, chmury rozbiegły się, przybierając kształt baranków, niebo się przetarło i nastała prawdziwa wiosna. Rankiem mocne słońce pożarło cienką warstwę lodu, która przez noc ścięła wody, i całe rozgrzane powietrze zadrgało od napełniających je oparów zmartwychwstałej ziemi. Zazieleniła się zeszłoroczna i nowa, strzelająca igiełkami z ziemi trawa, napęczniały pączki kaliny, porzeczek i lepkiej, pełnej pieniących się soków brzozy. Na osypanej złocistym kwieciem łozinie zahuczała wysłana na zwiady, znużona lotem pszczoła. Zaniosły się od śpiewu niewidzialne skowronki nad aksamitem ozimin i nad zmarzniętym ścierniskiem; zapłakały czajki nad bagnami i nad zalanymi burą, nieskoro spływającą wodą niżami, a wysoko przeciągnęły z głośnym klangorem klucze żurawi i gęgające stada dzikich gęsi. Zaryczało wyliniałe nierówno bydło na wygonach, krzywonogie jagnięta poczęły wyskakiwać dokoła tracących wełnę, beczących matek. Po niezupełnie jeszcze suchych, pokrytych śladami stóp ludzkich ścieżkach rozbiegły się lekkonogie dzieci; nad stawem zaterkotały wesoło głosy bab niosących płótno, a po podwórzach zastukały topory chłopów szukających sochy i brony. Przyszła prawdziwa wiosna.”

Lew Tołstoj książka Anna Karenina

Źródło: Anna Karenina, t. 1, rozdz. XII, tłum. Kazimiera Iłłakowiczówna

O dzieciach , O tajemnicy , O wiośnie , O matce

„Wiosna wykluwa się
jak ptak z jajka, drzewa
zaczynają się pocić. Coś wydobywa się
z naszych porów, jak myśl
o lodowatych nocach.”

Volker Sielaff (1966)

Źródło: Lodowate noce, tłum. Marek Śnieciński‎

O wiośnie , O myślach , O ptakach , O myśleniu

„Pierwszy raz prowadziłem wykopaliska w mieszkaniu. Krzepcy młodzi ludzie, zaangażowani przez właściciela domu i przez niego opłaceni (…), ziemię wyrzucali przez okna. A gospodyni pilnowała, jak robota idzie, aby tylko jak najszybciej „odtrupić” dom. Najwyraźniej obawiała się, że te podpodłogowe trupy będą jej stukały od spodu po nocach, ale niepotrzebnie. Ja w towarzystwie ludzkich szkieletów przespałem niejedną noc, i nic. Żadnych kontaktów nie chcieli ze mną nawiązywać.”

Marek Gedl (1934–2014)

o domu zbudowanym na cmentarzysku z epoki brązu.
Źródło: Elżbieta Dziwisz, Pięć tysięcy lat w jednym miejscu, „Alma Mater” nr 122–123, luty-marzec 2010, s. 31.

O ludziach , O domu

„Sytuację w kraju, zwłaszcza gospodarczą, oceniamy jako bardzo poważną. Mamy do czynienia z kompletnym rozkładem układu rządzącego, który nocami zajmuje się sobą, a dniami nie jest w stanie uzgodnić w żadnej istotnej sprawie wspólnego merytorycznego stanowiska.”

Jerzy Szmajdziński (1952–2010) polski polityk

Źródło: PAO, 27 maja 2001

„Odkąd odeszła, miarą mej miłości stał się jej brak. Nocami siadywałem samotnie i paliłem papierosy zastanawiając się, jak to jest: być Sarą.”

Robert McLiam Wilson (1964)

Ulica marzycieli (1996)

O odejściu

„Nie żyję w luksusie, wiele lat spędziłem na dworcu. Na studiach w Poznaniu co noc rysowałem na dworcu, bo są tam dobre ku temu warunki: ludzie nieruchomi. (…) Mieszkałem z bezdomnymi na dworcu i rysowałem ich portrety, żeby się uwiarygodnić. Robiłem reportaż w Baniosze, gdzie jest góra śmieci. W wygrzebanych norach śpią tam ludzie. Też z nimi mieszkałem. Więc życie kloszarda mnie nie przeraża.”

Piotr Najsztub (1962) dziennikarz polski

Źródło: wywiad z Piotrem Najsztubem, 27 maja 2010, Metrocity.pl http://metrocity.pl/metrocity/1,105988,7944819,Najsztub_opowiada_o_warszawskim__czesto_gownianym.html

O życiu , O ludziach , O górach

„Masz coś jeszcze w plecaku?
– Suchary i szynka z żubra. Zrobić kanapki?”

Stanisław Pagaczewski (1916–1984) polski prozaik i poeta

Trylogia Baltazar Gąbka, 3. Gąbka i latające talerze
Źródło: rozdział I, Bardzo długa noc

„Nie chciałam wiedzieć.
Żyłam w wymyślonym świecie.
Umieram z miłości.
Umieram z braku miłości.
Dogorywam.
Dzień po dniu, noc po nocy.
Każdy ranek jest zaskoczeniem.
Jeszcze nie?
Jeszcze jeden dzień?
Dzień, po którym znowu będę umierać, i noc, w której czai się śmierć?”

Katarzyna Grochola (1957) pisarka polska

O śmierci

„Lśniąco w luny się kołyszę
noc przepełniającym blasku,
jako smuga widna spływam
w różowawym gwiazd pobrzasku.”

Julius Hart (1859–1930)

Źródło: Lśniąco w luny się kołyszę… http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/lsniaco-w-luny-sie-kolysze.html, tłum. Stefan Napierski

„Związek dwojga ludzi to ciężka praca, okupiona nieprzespanymi nocami, awanturami, wymianą zdań podniesionym głosem. Kompromisami, bo wciąż trzeba z czegoś rezygnować, żeby nie sprawić tej ukochanej osobie przykrości. Bo jeżeli już wiem, co zadaje jej ból, musiałbym być idiotą, żeby ranić.”

Maciej Kozłowski (1957–2010) polski aktor

Źródło: „Kurier Lubelski” nr 195, 24 sierpnia 2004

O bólu , O ludziach

„Małgorzato,
to jest tylko alchemia,
kilka zaklęć,
uroków,
napojów miłosnych
przyrządzonych na górze Brocken
w ponurą Noc Walpurgii

i będziesz moja.”

Leszek Żuliński (1949) polski krytyk literacki, poeta, tłumacz

Źródło: Cud

„Najbardziej lubię noc. Gdy kładę się i jeszcze mam siłę poczytać, a potem czuć poluzowanie uścisku mięśni. Zostawiających mnie w spokoju, bez napinania szczęk, rąk.”

Manuela Gretkowska (1964) pisarka polska

Obywatelka

O sile

„Słońce zachodzi za mój horyzont,
Czai się noc u drzwi,
Słowa bezmyślne rozum mi podbiją,
Stanę się jednym z nich.

Słońce zachodzi za mój horyzont,
Dalej nie widzę nic,
Armie głupoty skrzydła swe rozwiną,
Na szybach skona krzyk.”

Bogdan Olewicz (1946) polski autor tekstów piosenek i dziennikarz

Źródło: Składam broń z repertuaru zespołu Korba

O głupocie , O słońcu

„Uwielbiam noc, bo wtedy człowiek widzi, co chce. A w dzień widzi wszystko.”

Romário (1966) polityk brazylijski

„– Sentymenty sentymentami, a żreć i chędożyć trzeba – odparł, wzruszając ramionami. – W końcu czyż Pismo nie mówi: „Roście się i mnóżcie, i napełniajcie ziemię”? A wierzcie, że z nią mógłbym się mnożyć ile tylko wlezie, w noc i dzień. Z napełnianiem też nie byłoby problemów. I to nie ziemi, rzecz jasna.”

Jacek Piekara (1965) polski pisarz

Heinz Ritter w rozmowie z MM.
Miecz aniołów

„Zdążyłeś wydrążyć nadzieję
teraz dzień i noc mają tę samą siłę
co kościół wypełniony śpiewem”

Kazimierz Burnat (1943)

Źródło: Cichnące, 2003 r.

O sile

„Byłam w podstawówce, w siódmej klasie. Czytałam Zbrodnię i karę Dostojewskiego. Sama w domu, w środku nocy… Właśnie czytałam scenę, gdy Raskolnikow idzie po schodach, by zamordować lichwiarkę, gdy nagle do nocnej lampki wpadła ćma i zaczęła się tam niesamowicie szamotać. Na ścianie zobaczyłam gigantyczny, straszny cień… Po czym ćma wyskoczyła poparzona i wleciała mi prosto w twarz. Nigdy tego nie zapomnę! Ja wiem, że to może wydawać się śmieszne, ale naprawdę się przeraziłam! I zostało mi to do dzisiaj. Niektórzy boją się pająków, węży… A ja panicznie boję się ciem. Gdy jakaś wpadnie do pokoju, od razu się ewakuuję. Wniosek jest jeden: czytajcie, dzieci, lektury, tylko nie po nocach!”

Bożena Stachura (1974) polska aktorka

Źródło: Od Paczkowa do Grabiny – wywiad z Bożeną Stachurą, cz. I http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/1056/Od-Paczkowa-do-Grabiny-wywiad-z-Bozena-Stachura-cz-I.html

O dzieciach , O pokoju , O karze , O domu

„Gdy noc zapadła głucha
I ciemność już była w kurniku,
Kura szepnęła – Słuchaj –
Budząc koguta po cichu.
– Głos wprost zamiera w grdyce
I wszystko zdaje się bajką,
Bo słodką mam tajemnicę:
Słuchaj,
Będziemy
Mieli
Jajko!”

Janusz Minkiewicz (1914–1981) pisarz polski, satyryk

Źródło: Słodka tajemnica

O tajemnicy

„Fala błyska i gaśnie… Lekki wietrzyk wzdycha,
Las się budzi, szmer bieży w jego głąb tajemną…
Wietrzyk ustał, szum zamilkł… Noc tak jasna, cicha,
Noc tak błoga… Ach czemuż ty nie jesteś ze mną?!…”

Bogusław Adamowicz (1870–1944) polski pisarz

Źródło: *** (Noc taka piękna…)

„Dla mnie bez wątpienia jest to również tekst o samotności. Ale jest to przede wszystkim manifestacja oglądu rzeczywistości, w której żyjemy. Dlaczego Koltes pierwszy swój poważny tekst napisał w formie monologu? Dlatego, że jak mówi Ferry, przepełniony był w owym czasie wielkim smutkiem. Ten smutek w tej opowieści jest bardzo eksponowany. Bo ta historia jest nie tylko o samotności, ale i o smut ku. O smutku egzystencji. O obcości. Moje wewnętrzne poczucie obcości jest większe niż parę lat temu i pewnie dlatego, z potrzeby chwili właśnie teraz sięgnąłem po Noc tuż przed lasami.”

Radosław Krzyżowski (1972)

Źródło: „Dziennik Polski”, 13 lutego 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/18946

O smutku , O historii , O rzeczywostości , O samotności

„(…) lubię tę aurę ciemności, która go otacza. Lubię jego twarz, smutne oczy. Jest dziwnie piękny, niczym noc bez gwiazd.”

Isabel Abedi (1967) niemiecka autorka książek dla dzieci

Whisper – Nawiedzony dom
Źródło: rozdział 9

„Niechaj twoje szaty będą białe jak śnieg… Jeśli jest noc, rozpal mnóstwo świateł, aż wszystko zajaśnieje… Teraz zacznij łączyć kilka liter, albo i dużo, przemieszczaj je i składaj, by rozgrzało ci się serce. Miej baczenie na ruchy liter i na to, co możesz uzyskać, mieszając je. A kiedy spostrzeżesz, iż serce ci się już rozgrzało, kiedy ujrzysz, iż poprzez kombinacje liter domyślasz się rzeczy, których nie mogłeś pojąć sam ani przy wsparciu tradycji, kiedy gotów jesteś przyjąć przenikający ciebie strumień boskiej mocy, użyj wówczas całej głębi swojej myśli, by przedstawić sobie w swym sercu Imię i Jego najwyższe anioły, jakby były istotami ludzkimi, które stanęły obok.”

Jakub Izaak Horowic (1745–1815) rabin chasydzki, działający w Polsce

Źródło: Zichron Zos

O aniołach , O myślach , O wsparciu , O świetle

„Ech, muzyka, muzyka, muzyka,
spod smyka zielony kurz.
Lecą gwiazdy zielone spod smyka,
damy karo i bukiety róż.”

Konstanty Ildefons Gałczyński (1905–1953) polski poeta

utwór ten napisał Gałczyński w noc, gdy za ścianą rodziła się jego córka Kira.
Kronika olsztyńska (1950)
Źródło: Ech, muzyka, 1936

O muzyce , O córce

„pod perłowym stepem nieba
kiedy noc majowa
ogrom cerkwi płynął w drzewach
gwiazdy stały w rowach
parowozy gdzieś za stacją
oddychały długo
powiew niósł to i akacją
pachniało nad rzeczką
nad ługą”

Józef Czechowicz (1903–1939) polski poeta

Źródło: Westchnienie

„W Stanach zdarzyło się, że po jednym z naszych występów Till i drugi członek zespołu musieli spędzić noc w więzieniu z powodu „nieobyczajnego pokazywania się na scenie”… Poza tym jednym wyjątkiem nie było więcej tego typu ekscesów.”

Christoph Schneider (1966) perkusista niemiecki (Rammstein)

Źródło: nuta.pl http://www.nuta.pl/wywiady/d/1/79/

„Noszak (7492) w Hindukuszu, był pierwszym wysokim szczytem, który atakowaliśmy zimą.(…) Pamiętam noc w obozie VI, na 6 000 m. Wcześniejsze minorowe nastroje po przejściu galerii i to wrażenie bliskości szczytu, kiedy od górnego plateau pozostało nam jeszcze dwa kilometry ciężkiego marszu, minorowe nastroje w małym namiociku, szarpanym wichurą. I po trzech nocach spędzonych w tych warunkach nagle gwiazdy nad górami, cudowny widok Hindukuszu spowitego śniegiem. I mróz -45° C. Szybka decyzja o nocnym wyjściu na lekko. W namiocie pozostawiliśmy plecaki a nawet maszynkę do gotowania. Odkopując namiot spod śniegu ujrzałem nagle czarną rękę, wystającą pod nogami. Był to zapewne jeden z dwóch szkieletów z tragicznie zakończonej wyprawy bułgarskich wspinaczy.”

Andrzej Zawada (1928–2000) wspinacz polski

Źródło: Janusz Kasza, Andrzej Zawada - Pozostało jeszcze siedem. Wywiad, wyprawy.onet.pl http://wyprawy.onet.pl/877,509,1024197,ekspedycja.html

O wrażeniach , O decyzjach , O zimie , O gotowaniu

„Ograniczenie lektury uważam za czyn bardziej ascetyczny niż ograniczenie ilości potraw.”

Tomáš Halík (1948)

Źródło: Noc spowiednika. Paradoksy małej wiary w epoce postoptymistycznej

O wierze

„Kiedy odchodzą w cień drzew,
Płacze tylko niebo
I w wielkim zgiełku miasta
Cichnie jeden głos.
Kiedy odchodzą w cień drzew,
Inni domów strzegą,
A noc wdeptana w asfalt
Lepi się jak wosk.”

Janusz Kondratowicz (1940–2014) polski poeta, satyryk

piosenka poświęcona osobom chorym na AIDS.
Źródło: piosenka Kiedy odchodzą w cień drzew z repertuaru zespołu Top One

O płaczu

„Być nikim, ale sobą, w świecie, który robi wszystko, co w jego mocy, dniami i nocami, by zrobić z ciebie przeciętniaka, oznacza walkę w najcięższej bitwie, w jakiej dane było walczyć ludzkości i która nigdy się nie skończy.”

Edward Estlin Cummings (1894–1962) poeta i dramaturg amerykański

To be nobody – but – yourself – in a world which is doing its best, night and day, to make you everybody else – means to fight the hardest battle which any human being can fight; and never stop fighting. (ang.)

O walce

„Niech noc nie będzie bezsenna, a dzień upłynie bez kłótni.”

Marcjalis (40–104) poeta łaciński

Sit nox cum somno, sit sine lite dies (łac.)

„Co noc kaznodzieje nawracać chcą cię;
Mówią ci, co dobre, mówią ci, co złe.
Lecz kiedy im wyznasz, że chciałbyś coś zjeść,
Słodziutkim głosikiem odrzekną ci wnet:

„Synu, po śmierci się najesz do syta,
Niebiosa wszak to kraina obfita.
Teraz módl się, haruj i żyw się sianem,
A gdy zdechniesz – ciastko w niebie dostaniesz.””

Joe Hill (1879–1915) amerykański działacz związkowy, członek IWW

Long-haired preachers come out every night,
Try to tell you what's wrong and what's right;
But when asked how 'bout something to eat,
They will answer with voices so sweet:

You will eat, bye and bye,
In that glorious land above the sky;
Work and pray, live on hay,
You'll get pie in the sky when you die. (ang.)
Źródło: The Preacher and the Slave (1911)

O śmierci

„Noc rzeka księżyc
lecz jaki jest znak
źródła przemijania”

Teresa Truszkowska (1925–1992)

Haiku
Źródło: Alfabet

„Każdy wie, że w szeregu zwykłych, normalnych lat rodzi niekiedy zdziwaczały czas ze swego łona lata inne, lata osobliwe, lata wyrodne, którym, jak szósty mały palec u ręki, wyrasta kędyś trzynasty, fałszywy miesiąc.”

Bruno Schulz książka Sklepy cynamonowe

Sklepy cynamonowe
Źródło: Sklepy cynamonowe, Noc wielkiego sezonu, Tow. Wyd. Rój, Warszawa 1934, s. 199.

O czasie

„Noc, którą właśnie czujemy na twarzy,
jedna z tysiąca. Pozwólmy jej czarom
po stokroć opisywanym przepłynąć.
Przedmiot się cofa za opis jak martwa
natura na płótno malarza. Pod lampą
książka otwarta właśnie na stronicy,
którą czytaliśmy przed laty z biciem serca.
Nie rozumiemy jej ani nas samych – tamtych
a przecież został na niej (cóż że niewidoczny
dla nas) ślad palców które są te same.”

Mieczysław Jastrun (1903–1983) polski poeta i eseista

Źródło: Czytanie książki, Poezje zebrane, t. 2, wyd. Czytelnik, Warszawa 1964, s. 169.

O książkach , O naturze , O czytaniu , O lecie

„Gleba jest biała noc błękitna
I broczy krwią ukrzyżowanie
Gdy męką krwawą rany kwitną
Żołnierza Ziemi Obiecanej”

Guillaume Apollinaire książka Kaligramy

Kaligramy
Źródło: Śpiew horyzontu w Szampanii (Chant de l’horizon en Champagne)

„Bezsilność tak straszna, iż żadna rozpacz nie da się jej przyrównać. Coś z przegrania całego życia. Nieodwracalna klęska. Najchętniej bym spał. Noc, która mogłaby trwać dwadzieścia cztery godziny.”

Jerzy Andrzejewski książka Popiół i diament

Popiół i diament

O rozpaczy

„Kaczyński i Ziobro mogą się okazać silniejsi od bobrów (Ziobro kazałby nawet sfilmować wkroczenie służb do bobrowego żeremia), ale to nie znaczy, że zbudują tu państwo. Sposób, w jaki PiS zarządza mediami publicznymi wcale na to nie wskazuje. „Kaczyści” kompromitują w Polsce etatyzm, „antykaczyści” kompromitują liberalizm. Na razie pozostaje nam obserwowanie degeneracji dyskursu liberalnego zderzonej z degeneracją dyskursu etatystycznego. To gorsze od powodzi. Nawet apokaliptycznie wzmocnionej przez media. I ostatecznie zachwyca mnie i kołysze do snu tabloid TVN-u. Obrazkami heroicznego ślimaka, który wspiął się na wysoki patyk i przetrwał noc na rozlewisku (…).”

Cezary Michalski (1963) polski eseista i prozaik

Źródło: Tomasz Nałęcz i bobry, krytykapolityczna.pl, 25 maja 2010 http://www.krytykapolityczna.pl/Cezary-Michalski/Tomasz-Nalecz-i-bobry/menu-id-291.html

„Jestem chłodną wyspą dla twojego ciała
które upada w noc gorącą kroplą.”

Rafał Wojaczek (1945–1971) polski poeta

Źródło: Mówię do Ciebie cicho

„Nie skacz w biegu, imię Dawida.
Tyś jest imię skazujące na klęskę,
niedawane nikomu, bez domu,
do noszenia w tym kraju zbyt ciężkie.

Syn niech imię słowiańskie ma,
bo tu liczą włosy na głowie,
bo tu dzielą dobro od zła
wedle imion i kroju powiek.

(…)
Nie skacz. Noc się rozlega jak śmiech
i przedrzeźnia kół stukanie na torach.”

Wisława Szymborska (1923–2012) polska poetka, noblistka

Tom Wołanie do Yeti (1957)
Źródło: Jeszcze

O domu , O śmiechu

„I
Domokrążny przekupień ogrodów
zielnik swój niesie,
z księgą zapachu krąży.

Nocą przychodzą do jej gałęzi
duszyczki starych ptaków.

Śpiewają w tym zdławionym lesie,
któremu trzeba źródeł płaczu.

Jak małe noski dzieci
splaszczone na matowych szybach,
tak kwiaty owej księgi
u szyby lat, której nie widać.

Oto przekupień ogrodów
zagląda z płaczem do księgi
i omdlewają nad zielnikiem
żywych kolorów przybłędy.

II
Oto przekupień czasu
przynosi zielnik snów.

Ja
Gdzie zielnik twój, gdzie księga?

Przekupień
Trzymasz ją w swoich rękach.

Ja
Mam wolnych dziesięć palców

Przekupień
Sny w twoich włosach tańczą.

Ja
Ile minęło już stuleci?

Przekupień
Godzinę tylko ma mój zielnik.

Ja
Czy idę w zmierzch, czy do świtania?

Przekupień
Przeszłość jest nie do zamieszkania.

Ja
O gorzkie owoców ogrody!

Przekupień
Gorszy jest zielnik księżycowy.

III
Przyjaciel przyniósł mi po ciemku
w tajemnicy zielnik dźwięków

(Pst…Niech będzie cisza! Oto noc z nieba zwisa!)

W świetle portu zagubionego
wracają echa wszystkich wieków

(Pst…Niech cisza wytrwa jeszcze!
Oto noc chwieje się na wietrze!)

Pst…Dajcie ciszy więcej!
Gniew stary palce mi wykręca.”

Federico García Lorca (1898–1936) hiszpański poeta, dramaturg, malarz, pianista, kompozytor, reżyser teatralny i aktor

Źródło - wiersz -Książka z tomu Zielnik

O dzieciach , O ptakach , O snach , O ciszy

„Na pierwszym piętrze radio modli się za sąsiadkę.
Szum owadów w ogródkach działkowych, szum w koronach
jak próba koncertu. Ruch, a po chwili wszystko urywa się,
zatrzymuje. Nikt nie zbiega po schodach z krzykiem lub
ze śmiechem. Nikt nie tłucze po nocach próbując udowodnić,
że nigdy nie umrze.”

Marcin Zegadło (1977) poeta polski

Źródło: Ktokolwiek czyni w ten sposób nie zaprze się siebie po trzykroć, Dwutygodnik.com nr 94/2012 http://www.dwutygodnik.com/artykul/4042/.

O śmiechu

„Cudowna noc na Atlantyku. Ta pora pomiędzy zniknięciem słońca a dopiero co wyłaniającym się księżycem, pomiędzy jeszcze jaśniejącym zachodem a już ciemnym wschodem. Tak, bardzo kocham morze – ten spokojny ogrom – te skrywające się ślady na wodzie – te płynne drogi.”

Albert Camus (1913–1960) francuski pisarz, noblista

Dzienniki z podróży

O morzu , Kochać się , Pora roku

„Gotów?
– A jeśli powiem, że nie?
– Nie warto (…). Mam zabawną puentę na każdą okazję.”

Jakub Ćwiek książka Kłamca

Loki i Światowid.
Kłamca
Źródło: Cicha noc

„Cierpliwość jest cnotą – mruknął Smok sentencjonalnie – a cnota powinna być nagrodzona. Tak przynajmniej jest w każdym uczciwym westernie.”

Stanisław Pagaczewski (1916–1984) polski prozaik i poeta

Trylogia Baltazar Gąbka, 3. Gąbka i latające talerze
Źródło: rozdział I, Bardzo długa noc

O cierpliwości

„Budowa drewnianego miasta, miasta skrzyń, trwa całymi dniami, od świtu do zmierzchu. Pracują wszyscy, moczeni deszczem, paleni słońcem, nawet milionerzy, jeśli sprawni fizycznie, przykładają się do roboty. (…) Pakowanie odbywa się pod osłoną nocy. Tak jest lepiej, bo wtedy nikt nie wtyka nosa w cudze rzeczy, nikt nie będzie liczyć, ile wywożę i czego (…).
Stopniowo, z nocy na noc, miasto kamienne traciło swoją wartość na rzecz miasta drewnianego. Stopniowo też zmieniało się myślenie ludzi. Ludzie przestali myśleć w kategoriach domu i mieszkania i rozprawiali tylko o skrzyniach. (…) Była to już jedyna rzecz, która ich interesowała i o którą się troszczyli. Ta Luanda, którą pozostawiali, była dla nich sztywną i obcą makietą, sceną zabudowaną, ale pustą, jak po skończonym widowisku.”

Ryszard Kapuściński książka Jeszcze dzień życia

o opuszczeniu stolicy Angoli przez Portugalczyków w 1975.
Jeszcze dzień życia

O ludziach , O domu , O myślach , O myśleniu

„Co tu mówić o bogach i gwiazdach,
o pianie na niewidzialnym morzu,
o pyłku kwiatów z najdalszych ogrodów,
kiedy boli nas życie. Kiedy każdy dzień
przychodzi, by sam siebie rozszarpać, każda noc
wykrwawia się w konwulsjach od czyjegoś ciosu”

Rosario Castellanos (1925–1974)

Źródło: wiersz Inny

O życiu , O Bogu

„Dla Warmiaka najważniejszy jest Pan Bóg, potem rodzina, ziemia, a potem posłuszeństwo temu, który rządzi, bo ktoś rządzić musi. A pochodzenia się nie wybiera (…). Noc przed przysięgą była dla mnie najtragiczniejszą nocą. Ja z niemieckimi korzeniami na Polskę? Doszedłem do wniosku, że w Polsce się urodziłem, Polska mnie wykarmiła, a więc jestem to Polsce winny. Wyszło na to, że może krew we mnie niemiecka, ale dusza słowiańska.”

Edward Cyfus (1949) warmiński działacz regionalny, autor publikacji i pogadanek w gwarze warmińskiej

Źródło: Bohdan Melka, Historia i Trauma, „Angora” nr 12 (1292), 22 marca 2015, s. 6.

O Bogu , O rodzinie , O duszy , O historii

„Pięć ramion szczęścia wszystkich krain strzeże
i śpiących dzieci moich.”

Pavol Horov (1914–1975)

Źródło: Cicha noc nad morzem, „Życie Literackie” 1956, nr 14 (1 kwietnia), s. 4 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14804, tłum. Adam Włodek

O życiu , O dzieciach

„Noc z nieba już gwiazdy zmazała
i ranek się budzi ze snu.”

Franciszek Walicki (1921–2015) polski oficer marynarki wojennej, dziennikarz muzyczny i publicysta

piosenka z repertuaru Piotra Szczepanika.
Źródło: Puste koperty

„Miasteczko widzi wszystko. Setki par oczu czuwają za szybami mieszkań w najczarniejszą noc. Stanowiska obserwacyjne są wszędzie. Obserwatorzy reprezentują obie płci, wszelakie kategorie wiekowe i społeczne. Są najstarszą i największą armią wolontariuszy.”

Tadeusz Żuczkowski (1955)

Torowisko

„Czy zbrodni nie mogła dokonać Marta Saćko, kobieta ponura jak noc i silna jak mężczyzna?”

Anna Kłodzińska (1915–2008) dziennikarka i autorka kryminałów milicyjnych.

Śledztwo prowadzi porucznik Szczęsny

O kobietach

„Noc jest przystanią
gdzie zawijają łodzie
niespełnionych marzeń”

Maria Kalota-Szymańska (1926–2011)

Źródło: ***, „Kwartalnik Artystyczny”, nr 4, 2007, s. 102.

„Przez calutką noc studiowałem aktualną mapę nieba
pogrążony w rojeniach o mojej kosmicznej dezercji
z kolczykiem łzy w sercu i teologicznym uśmiechem.
Uchwalone, Panie. Folder firmamentu. Serwer
z papierosami. I coś nieziemskiego
na otwarcie oczu, ciemnych jak dżety gwiazd.”

Andrzej Sosnowski (1959) polski poeta i tłumacz

Źródło: Białe szaleństwo, z tomu Taxi w: Pozytywki i marienbadki (1987–2007) Wrocław 2009, Biuro Literackie, s. 362.

O uśmiechu , O szaleństwie , O łzach , Serce

„(…) w jedną noc po premierze stałam się osobą znaną.”

Katarzyna Figura (1962) aktorka polska

o filmie Pociąg do Hollywood.
Źródło: „Rzeczpospolita”, 24 grudnia 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/calemo.htm

„Nieforemna, niewesoła,
dzień i noc nad brzegiem morza
stoi w skałę przemieniona”

Konstanty Ildefons Gałczyński (1905–1953) polski poeta

użycie harmonii głoskowej jako środka stylistycznego.
Kronika olsztyńska (1950), Niobe (1951)

„Godzę się na to, że kiedyś umrę, nie zgadzam się jednak na śmierć w małym wymiarze, jaka jest noc bez snów.”

Sarah Bernhardt (1844–1923) francuska aktorka

O śmierci , O snach

„A przecież noc niesie ukojenie i dodaje nam sił. W obliczu jej ogromu nasze codzienne zmartwienia pierzchają jakby zawstydzone swą małością. Dzień pełen był niepokoju i troski, serca wezbrały goryczą i gniewem, świat ukazał nam swe okrutne i niesprawiedliwe oblicze. Nadchodzi Noc i niczym najtkliwsza matka kładzie nam na głowie swa delikatną rękę, odwraca do siebie naszą zapłakaną twarzyczkę, uśmiecha się i chociaż nic nie mówi, wiemy, co chciałaby powiedzieć, tulimy rozpalony policzek do jej łona – i ból przechodzi.
Czasem cierpimy tak dotkliwie, że stoimy przed nią w milczeniu, bo mowa ludzka nie jest zdolna wyrazić naszego bólu i tylko jęk wyrywa nam się z piersi. Serce Nocy pełne jest litości. Nie mogąc ulżyć mękom, które nas dręczą, Noc bierze naszą dłoń w swe ręce, świat maleje pod nami i niknie w oddali, na czarnych skrzydłach Nocy wznosimy się na chwilę tak wysoko, że obcujemy z potężniejszą od niej Istotą. W cudownym blasku światła wiekuistego całe życie ludzkie leży przed nami jak otwarta książka. Wiemy już, że Ból i Męka są tylko aniołami Boga.”

Jerome K. Jerome (1859–1927) pisarz angielski

Trzech panów w łódce nie licząc psa

O życiu , O Bogu , O bólu , O książkach

„I znowu gdzieś uciekałam z odczynem tętniaka schizofrenii, gdzieś biegłam i gdzieś się chowałam, gdzieś żyłam i gdzieś mdlałam. Ludzie zapomnieli, że mieli być ze mną do końca świata, bo okazało się, że to jeszcze nie czas. Za karę ogłoszono pogrom garbusów i nastała noc kryształowa z roztłuczonych szkiełek kolorowych lampek mego jestestwa.”

Ewa Klajman-Gomolińska (1966)

Iluzja
Źródło: Rok przepukliny słonecznej

O ludziach , O karze , O czasie

„Każdego ranka i każdej nocy
Ktoś rodzi się w słodkim zachwycie..
Ktoś rodzi się w słodkim zachwycie,
ktoś rodzi się w nieskończoną noc.”

William Blake (1757–1827) angielski poeta, pisarz i malarz

Every morn and every night
Some are born to sweet delight.
Some are born to sweet delight,
Some are born to endless night. (ang.)
Wróżby niewinności

„Kocham cię czule, najczulej,
ale czemu co noc
chcesz, bym białym snem i szeptem
pełzła z łóżka na podłogę,
w kąt, gdzie dziecko nasze śpi?
Nasze dziecko jest ostatnio takie blade,
krzyczy przez sen
i krzyczą jego powstające włosy,
i kołyska trzeszcząc się wznosi,
kiedy twarz nad nim pochylam.”

Urszula Małgorzata Benka (1953)

Źródło: Kocham Cię czule, najczulej

O dzieciach , O snach , Kochać się

„To, co zyskuje człowiek cichym płaczem po nocach, to tylko to, że serce bestii jeszcze bardziej twardnieje. Zatem więc nie trzeba płakać. Nie trzeba!”

Edward Stachura (1937–1979) polski poeta, prozaik, pieśniarz i tłumacz

Dziennik. Zeszyty podróżne 1

O płaczu , Serce

„Ranek walczący z pogodą […]. W godzinach rannych zjawił się konserwator dr Hornung i do rąk moich złożył w przechowanie protokół z przebiegu prac około zabezpieczenia „Panoramy Racławickiej” (oryginał czterostronicowy!). W „Słowie” potępienie (nagana) dla prof. Chlamtacza sensacją dnia. Wieść o zajęciu Wilna, co studiowaliśmy pilnie, bo taki sam los gotów przypaść Lwowowi w czasie niedalekim. W godzinach popołudniowych przeciągnęła nad Lwowem silna burza z wielką ulewą i piorunami (pięć po sobie). Po przejściowym wypogodzeniu z nadciągnięciem nocy nowa burza w okolicy Lwowa i w mieście spowodowała zachmurzenie, dalekie błyskawice i słaby deszcz – noc przeszła spokojnie.”

Karol Badecki (1886–1953) polski historyk literatury, bibliotekoznawca, badacz dziejów Lwowa

Źródło: „Dziennik”, 15 lipca 1944 http://www.lwow.home.pl/rocznik/lipiec44.html

O losie , O czasie , O pogodzie

„Nie będę jadła ani piła
Aż cała zniknę
Zanim kochanek zechce zadzwonić
W noc się rozpłynę”

Łukasz Loskot (1983)

Źródło: Ruja

O kochankach , O piciu

„Za dobrą uważam tylko adaptację książki W księżycową, jasną noc. Reżyser i aktorzy wiedzieli, co chcą o książce powiedzieć. Konsultowali się ze mną, odpowiadali na moje pytania. Z kolei Alan Parker, reżyser Ptaśka, miał swoją własną koncepcję filmu. Nie kontaktował się ze mną. W rezultacie wypaczył sens książki, robiąc z niej sentymentalny sitcom. Wolę trzymać się od tego z daleka, choć nie mogę patrzeć na sprowadzanie wszystkiego do seksu, przemocy i sentymentalizmu.”

William Wharton (1925–2008) pisarz amerykański

Źródło: Dorota Nowak, Życie zastępuje mi teatr http://mbc.malopolska.pl/dlibra/docmetadata?id=61774, „Przekrój” nr 28/2820, 11 lipca 1999, s. 14–15.

O życiu , O książkach , O seksie , Sens

„Noc już zapadła głęboka, kiedy Martin Lobb z szeryfem zbliżali się do rancza Santa Clara. Po burzliwym dniu niebo było czyste, wysokie. Mleczna Droga połyskliwą pręgą przecinała nieboskłon, a nad wzgórzami stały gwiazdy w migotliwej rozsypce.”

Adam Bahdaj książka Czarne sombrero

Źródło: Czarne sombrero (1970)

„Jest jednak pewna stara legenda. Raz na sto lat smog odpływa znad Los Angeles na całą noc i powietrze robi się czyste jak w przestrzeni międzygwiezdnej. W ten sposób bogowie mogą zobaczyć, czy Los Angeles jeszcze jest na swoim miejscu. Jeśli jest, to z powrotem zasnuwają niebo smogiem, żeby nie musieli patrzeć na miasto.”

Larry Niven (1938) amerykański pisarz

Źródło: Niestały Księżyc

O Bogu , O losie

„Jest to kapłan według serca mojego, miłe mi są wysiłki jego. Widzisz, córko moja, że wola moja stać się musi, a to, com ci przyobiecał, dotrzymuję. Przez niego rozsiewam pociechy dla dusz cierpiących, udręczonych; przez niego upodobało mi się rozgłosić cześć do miłosierdzia mojego, a przez to dzieło miłosierdzia więcej dusz do mnie się zbliży, aniżeliby on dzień i noc rozgrzeszał aż do końca życia swego, bo tak pracowałby tylko do końca życia, a przez dzieło to pracował będzie do końca świata”

Michał Sopoćko (1888–1975) polski duchowny katolicki, teolog

nr 1256
Jezus Chrystus do siostry Faustyny Kowalskiej o ks. Sopoćko, Dzienniczek nr 1256.
Źródło: „Czułam respekt przed ks. Sopoćko” http://niedziela.pl/artykul/38212/nd/"Czulam-respekt-przed-ks-Sopocko”, niedziela.pl

O duszy , O siostrze , O wysiłku , O woli

„To są dość specyficzne studia, bo pracuje się siedem dni w tygodniu od rana do wieczora z nocami włącznie. Do tego, mimo że się pracuje w zespole, to tak naprawdę wszystko idzie na własny rachunek. Nie ma takich porównań – kto lepiej, kto gorzej… Potem życie weryfikuje, komu się uda.”

Michał Lesień (1974) polski aktor

o szkole filmowej.
Źródło: „Nie jest różowo” - wywiad z Michałem Lesieniem, 27 sierpnia 2009 http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/5451/Nie-jest-rozowo-wywiad-z-Michalem-Lesieniem.html

O życiu , O studiach

„Ominęliśmy tę osadę z daleka. Była ciemna noc. Szliśmy, trzymając swoje psy na smyczy. Z oddali niosło się tylko, w zimnym, nieprzeniknionym powietrzu, szczekanie ludzi.”

Marek Konecki (1949)

Księga kpin (satyry, ironie i nonsensy)

O ludziach , O psie

„Raz żył pewien pan w Łowiczu, Co nigdy sytuacji nie wyczuł;
Mówił rano: „Dobranoc” A „Dzień dobry”, gdy na noc Zanosiło się właśnie w Łowiczu.”

Andrzej Nowicki (1919–2011) filozof polski

Źródło: Limeryki

„Ja zawsze robiłem eksperymenty. Oczywiście absurdem byłoby zajmowanie się praktyką bez doskonałej znajomości teorii. W CERN-ie była świetna współpraca pomiędzy praktykami a teoretykami. Organizowano np. specjalne wykłady dla eksperymentatorów. Często spędzałem noc w akceleratorze, potem kładłem się na krótko spać w moim biurze, a o 11 rano szedłem na wykład teoretyczny. Wykłady te dotyczyły zagadnień z bardzo różnych specjalności. Wąska specjalizacja to wróg naukowca. Zamknięcie się w jednej wąskiej dziedzinie potrafi zniszczyć cały entuzjazm do pracy naukowej.”

Georges Charpak (1924–2010) polsko-francuski fizyk, noblista

Źródło: Nobel nr 137, wyborcza.pl, 1 października 2010 http://wyborcza.pl/1,75476,8453664,Nobel_nr_137.html#ixzz1AwZdS0iE

O współpracy

„Ze wszystkich kobiet świata najpiękniejsza jest noc.”

Konstanty Ildefons Gałczyński (1905–1953) polski poeta

Kronika olsztyńska (1950)

O kobietach

„Eksy [akcje konfiskowania majątku bogatszym mieszkańcom getta] to jest w ogóle rzecz uboczna – sposób zdobycia pieniędzy potrzebnych na zakup broni. Eksy nie były naszą ideologią. Ideologią było zupełnie co innego – mieć broń.(…) Jak zabiliśmy jednego, bo nie chciał płacić na ŻOB, to nie dlatego, że akurat na niego zagięliśmy parol. Przecież takich, którzy nie chcieli płacić, było wielu. Tyle że on był gorszy od reszty i należało mu się także z innych powodów. Po prostu nie był najprzyzwoitszym człowiekiem. Wszystko jedno: nie chciał dać pieniędzy, więc zagroziliśmy: jak nie dasz do czwartej, to cię zabijemy. Nie wierzył i powiedział, że sobie gwiżdże na nas, bo ma chody w policji żydowskiej czy u Niemców. No tośmy przyszli i go zabili. Jak wieść o tym się rozeszła, już nie było w ogóle kwestii, żeby ktoś nam odmówił. Zaczęliśmy rządzić tym miastem. Kilkadziesiąt tysięcy ludzi było pod naszą władzą – co powiedzieliśmy, to szło jak po maśle. (…) Ale w getcie też byli łapserdaccy, którzy mieli pieniądze. Nawet grali nocami w ruletkę. Kiedyś zrobiliśmy eksy na takie nielegalne kasyno gry i ktoś z naszych wziął takiego gracza za krawat. A wtedy ze szpilek do krawata zaczęły się sypać brylanty. Garściami je zgarnialiśmy. Tyle że myśmy potem nie umieli tego dobrze zhandlować. Oczywiście, wielki napad na Bank Polski w Warszawie, gdzie zabrano miliony czy miliardy, już tam nie wiem, był także politycznym ciosem w okupanta [W listopadzie 1942 oddział komunistycznej Gwardii Ludowej napadł na centralę Komunalnej Kasy Oszczędnościowej w Warszawie – WB, KB].”

Marek Edelman (1922–2009) przywódca powstania w getcie warszawskim, lekarz, działacz polityczny

Ale eksy człowieka, który siedzi w domu i ma te 10 czy 100 tysięcy złotych, a podziemie mu zabiera 5 tysięcy, to jest w ogóle bez znaczenia w tej sprawie. Istotne jest, czy za to się kupuje broń, czy za to się pije wódkę. Jak się nie pije wódki, a kupuje się broń, to społeczeństwo jest z tobą i w ogóle nie zauważa, że coś takiego się dzieje.
Źródło: s. 153–154.

O pieniądzach , O ludziach , O domu , O piciu