Cytaty o ludziach

strona 4

„Święty (mędrzec) znajduje się ponad (ludem), ale lud nie (odczuwa) jego ciężaru.
Święty (mędrzec) znajduje się na przedzie, ale lud nie czuje się przez to urażony.”

„Jeden z przybyłych z emirem wodzów, stary, siwy jegomość o długich włosach, spytał któregoś z oficerów Hindusów:
– Powiedz mi, jakiemi środkami osiągacie takie cuda?
– Wydano rozkazy i spełniono je! – odrzekł oficer krótko.
– Jakto? Czyż i zwierzęta rozumieją rozkazy?
– Są równie, jak ludzie, posłuszne! Muł, koń, słoń i wół są powolne przewodnikom, przewodnik słucha sierżanta, sierżant porucznika, porucznik kapitana, kapitan majora, major pułkownika, pułkownik brygadjera, który ma pod rozkazami trzy pułki, brygadjer generała, ten zaś słucha wicekróla, który jest sługą cesarzowej Indyj. To cała tajemnica!
– Inaczej jest u nas w Afganistanie! – rzekł wódz azjatycki – Tam każdy pełni jeno własną wolę.
– Dlatego to – odparł oficer, pokręcając wąsa – emir wasz, którego słuchać nie chcecie, przybywa po rozkazy do naszego wicekróla.”

„To jest elementarne pytanie, które dawniej omawiane było w szkole średniej bądź podstawowej, a dzisiaj ludzie z tytułami nie wiedzą, jak sobie z nim poradzić. Nieporozumienia wynikają z niewiedzy dotyczącej doktryny o stworzeniu świata. Ludzie wyobrażają sobie, że – tak jak się uczy przed Pierwszą Komunią – Pan Bóg stworzył kwiatki, motylki, a więc świat w gotowej postaci. Tymczasem tradycyjna teologia chrześcijańska mówi całkiem co innego. Stworzenie nie jest aktem jednorazowym, ale nieustanną relacją pomiędzy światem i Bogiem. Polega ona na tym, że świat jest w swoim istnieniu zależny od Boga”

„Ludzie są wierni poglądom, które przyswoili w młodości; siła przyzwyczajenia uniemożliwia im dotarcie do prawdy.”

„Ciało zaniemogło, dusza choruje, pomnożyły się blizny na duszy i ciele, a nie ma lekarza, który mógłby mnie uleczyć. Szukałem współczucia, nie znalazłem. Pocieszenia nie chciałem. Zapłacono mi złem za dobro, nienawiścią za miłość (…).”

„Nikt nie śledzi tak bacznie postępowania innych ludzi jak ten, komu nic do tego.”

„Cechą wielkich ludzi jest to, że stawiają innym o wiele mniejsze wymagania niż sobie.”

„Sądzę, że wymyślasz swe własne ograniczenia dla osobistej wygody. Są ludzie, którzy chcą mieć ograniczenia i wymyślają sobie tak wiele małych pudełeczek ile jest im potrzebne. Chcą chronić się przed razami i strzałami ślepego losu i tak dalej. Robią to w sferze psychicznej. Budują swą własną zbroję. Kopią sobie szczurzą norę, cokolwiek to jest. Wybierają sposób w jaki żyją. Czy robią to świadomie, czy z pomocą rządu, czy systemu edukacyjnego, to ktoś wciąż pomaga przy budowie tego wyobrażonego pudełka w którym żyjesz, ale jego wcale nie musi tam być.”

„Wszystko jest poezją, ale pieniądz nie jest poezją. Ale też pieniądz jest niczym, sam z siebie immanentnie nie istnieje, został wymyślony, jest niczym, choć w tym świecie do tego doszło, że pieniądz jest wszystkim, wszystko można kupić, najgenialniejsze dzieła sztuki, ludzi nawet można kupić, oczywiście tych sprzedajnych, ale poezji się nie kupi.”

„Wszyscy demokraci sprzeciwiają się dyskwalifikowaniu ludzi z powodu ich urodzenia; tradycja sprzeciwia się dyskwalifikowaniu ludzi z powodu ich śmierci.”

„Ten, kto zna (innych) ludzi, posiada (tylko) wiedzę.
Ten, kto zna siebie samego, jest (człowiekiem) oświeconym.”

„Pamiętajcie, nowa Polska nie może być Polską bez dzieci Bożych! Polską niepłodnych lub mordujących nowe życie matek! Polską pijaków! Polską ludzi niewiary, bez miłości Bożej! Nie może być ojczyzną ludzi bez wzajemnej czci jedni dla drugich, bez ducha ofiary i służby, bez umiejętności dzielenia się owocami pracy z tymi, którzy sami nie są w stanie zapracować na życie i utrzymanie.”

„Monika Olejnik: Może konkurent Andrzej Duda pokazywał, że można inaczej, jak powtarza, że chce, żeby ta jego prezydentura była blisko ludzi, bo prezydent jest wybierany przez naród i chce dla tego narodu być i chce robić to, co chce naród. To jest postrzegane: proszę bardzo, to jest ten człowiek, który będzie teraz nam służył.
Anna Komorowska: Mam nadzieję, że do tego nie dojdzie, bo dotychczasowe doświadczenie pana Dudy nie daje nam podstaw do tego, żeby tak myśleć, że za tymi słowami stoją rzeczywiście treści i kompetencja.”

„Język ludu jest święty.”

„Wielcy ludzie są dumni, mali zarozumiali.”

„Kościół jednak nie tylko sprzedaje nadzieję: stanowi organizację przekonującą ludzi, że należy żyć przyzwoicie. Za to warto zapłacić. Inna sprawa, czy nie płacimy za dużo… Zbyt tłusty ksiądz to zazwyczaj zły ksiądz!”

„Ludzie niezdolni do wielkich zbrodni nie podejrzewają o nie innych.”

„Aby czasu nie marnować i sił nie roztrwonić
Mądrych ludzi trzeba słuchać i jak skarb ich chronić”

„Stając się celem rozlicznych ataków, współczesna rodzina została wystawiona na szczególną próbę, łącznie z zakwestionowaniem samej definicji rodziny. W otaczającym nas świecie słowo „rodzina” zdaje się tracić pozytywny wydźwięk. Wiele w tym winy mediów, które lansują przykłady w rodzaju „Rodziny Kiepskich” albo „Rodziny Badziewiaków”. Utrwala się w ten sposób mit, że w rodzinach żyją ludzie niespełna rozumu, beznadziejni i zwyrodniali moralnie. Wtóruje im prasa oraz skrajnie feministyczne ugrupowania, przedstawiające rodzinę, jako miejsce gdzie kwitną najgorsze dewiacje i przemoc. To za ich sprawą, na ulicach polskich miast pojawiają się co jakiś czas bilbordy negujące wartość rodziny.”

„Im lepiej uda ci się sportretować daną postać, tym bardziej ludzie mitologizują cię w tej roli.”

„Zrozumiałem naraz, że Kartezjusz wypowiadał wprawdzie niezmiernie mądre myśli, nie one jednak decydują o życiu duchowym milionów ludzi. Wychowany na ideach XIX wieku wyolbrzymiałem rolę filozofów i pisarzy; to co – jak mi się zdawało – weszło społeczeństwu w krew, było tylko szatą zewnętrzną. Marynarki zamienono na mundury, humanitaryzm na krwiożerczość, wątpliwości kartezjuszowskie na dobrowolne wyrzeczenie się jakiejkolwiek pracy myśli.”

„Dobro ludu najwyższym prawem.”

„A jeśli kiedy taki czy jakikolwiek inny człowiek przypadkiem znajdzie swą drugą połowę, wtedy nagle dziwny na nich czar jakiś pada, dziwnie jedno drugiemu zaczyna być miłe, bliskie, kochane, tak że nawet na krótki czas nie chcą się rozdzielać od siebie, i niektórzy życie całe pędzą tak przy sobie, a nie umieliby nawet powiedzieć, czego jedno chce od drugiego. Bo chyba nikt nie przypuści, żeby to tylko rozkosze wspólne sprawiały, że im tak dziwnie dobrze być, za wszystko w świecie, razem. Nie. Ich obojga dusze, widocznie, czegoś innego pragną, czego nie umieją w słowa ubrać, i dusza swe pragnienia przeczuwa tylko i odgaduje. I nie wiedzieliby, co odpowiedzieć mają, gdyby tak nad ich łożem Hefajstos z narzędziami stanął i zapytał: „Czego wy chcecie od siebie, ludzie?” Nie wiedzieliby, czego. Więc gdyby znowu pytał: „Prawda, że chcecie tak się złączyć w jedno, możliwie najściślej, żebyście się ani w dzień, ani w nocy nie rozłączali? Jeżeli tego chcecie, ja was spoję i zlutuję w jedno, tak że dwojgiem będąc, jedną się staniecie istotą (…). Miłość jest na imię temu popędowi i dążeniu do uzupełnienia siebie, do całości.”

„Marzę by przyszedł chociaż jeden taki dzień, w którym mój telefon będzie milczał. Żebym mogła siedzieć w słońcu i patrzeć na przechodzących ludzi.”

„Byłem buntownikiem łagodnym, najłagodniejszym z możliwych, ale krańcowym. Poszedłem do końca. Czy za daleko? Chciałem unieść wszystkie nieszczęścia świata ludzi. I zwariowałem.”

„Nie lubię dydaktyzmu w kinie, czuję wtedy, że ktoś komuś coś narzuca, dookreśla, niepotrzebnie zamyka. Nie lubię opowiadać o swojej pracy, wolę by mówili widzowie, publiczność, ciekawi mnie interpretacja innych. Przecież wszystko, co miałam do powiedzenia widać na ekranie – nie lubię sytuacji, w których muszę objaśniać swoje filmy, dawać takie instrukcje obsługi. Za to uwielbiam słuchać różnych interpretacji, patrzeć jak to, co zrobiłam żyje dalej, nabierając nowych kształtów, znaczeń, nowej wartości. Często jest inaczej niż sobie wyobrażałam, ludzie zwracają uwagę na zupełnie inne rzeczy niż ja, rozumieją film nie po mojej myśli. Ale milczę. To bardzo cenna lekcja dla reżysera i w gruncie rzeczy najprzyjemniejsze, najciekawsze oblicze tego zawodu.”

„Ta najnowsza forma państwa, oparta na rzekomej władzy i rzekomej woli ludu, wyrażanych przez rzekomych przedstawicieli ludu na rzekomo ludowych zebraniach, łączy w sobie dwa podstawowe i niezbędne dla ich rozkwitu warunki, a mianowicie: centralizację państwową i rzeczywiste uzależnienie rzekomego władcy-ludu od mniejszości, która sprawuje nad nimi intelektualne rządy; na pozór reprezentująca go, w rzeczywistości wyzyskuje go.”

„W Rzymie rozmawiałem z filozofami, którzy uważali, że przedłużanie życia ludzi jest przedłużaniem ich agonii i zwielokrotnianiem ich śmierci.”

„Jest jakaś powściągliwość w ludziach nieśmiałych – oni już niczego udawać nie muszą, są tylko tacy, jacy wszyscy jesteśmy naprawdę – bezbronni i nadzy. Więc myślę sobie, że jeżeli piekło wybrukowane jest krzykiem, próżnością i jazgotem udawaczy, to droga do nieba zarezerwowana być musi dla ludzi nieśmiałych. No bo czy można sobie wyobrazić bezczelnego anioła?”

„Większość ludzi nie zawraca sobie głowy samodzielnym myśleniem – bo nie może albo nie chce – i w rezultacie łatwo pada ofiarą zbiorowych sugestii.”

„Klasy to takie grupy ludzi, z których jedna może sobie przywłaszczać pracę innej z powodu różnicy miejsca zajmowanego przez nią w określonym systemie gospodarki społecznej.”

„Jak się człowiek nudzi
To ciągnie go do ludzi
Tak szczerze, w dobrej wierze
Bo człowiek – stadne zwierzę”

„Odpowiadacie, że to wielka różnica, że wszystkie religie są dziełami ludzi, a tylko Kościół katolicki, apostolski i rzymski jest dziełem Boga.”

„W społeczeństwie istnieje ogromna grupa ludzi, która uwielbia zakazywać innym. Tak to kocha, że gotowa jest sama jeść bez soli – byle inni też mieli źle! Jest to pragnienie zademonstrowania swojej władzy nad bliźnimi.”

„Wielką przyczyną cierpienia w świecie jest to, że ludzie nie patrzą do swego wnętrza, ale zdają się na siły zewnętrzne.”

„Zawsze tak mówiłem, gdy tematem była rezygnacja z gry. Wiem, że ludzie się tego nie spodziewali, ponieważ w dalszym ciągu mogę grać na wysokim poziomie. Myślę jednak, że nadeszła właściwa pora na odejście.”

„Twoja miłość winna się dostosować do potrzeb innych ludzi, a nie twoich.”

„Słowem, odrzucamy wszelkie prawodawstwo, wszelką władzę i wszelkie wpływy uprzywilejowanych, patentowanych, oficjalnych i uprawnionych, wpływy tych, którzy rządzą w rezultacie powszechnego głosowania, jesteśmy bowiem przeświadczeni, że ludzie ci wykorzystują swoje wpływy, jedynie na korzyść panującej i wyzyskującej mniejszości, a przeciwko interesom olbrzymiej ujarzmionej większości.”

„Ludzie mniej powinni myśleć o tym, co powinni robić, a więcej o tym, czym powinni być.”

„Ludzie są różni. To nie sprawy, przedmioty, smaki, zupy ich dzielą, lecz przekonania. To przekonania ich łączą, budują wspólnotę lub barykadę.”

„Gdyby ludzie nie wiedzieli, że umrą, to by religii nie było. – Religia powstała zatem nie wcześniej niż owa świadomość. Wcześniej była tylko magia. – Przejście od magii do religii polegało na tym, że poznano własną śmiertelność, na którą żadna magia nie pomoże.”

„W najprawdziwszym sensie tego słowa jesteśmy dziećmi teatru. Natura jest teatrem samym w sobie. Ludzie są na łonie tej natury jak teatru samego w sobie aktorami, po których niewiele się już można spodziewać.”

„Miłość to sprawa trudna, wzajemna miłość między dwojgiem ludzi to może najtrudniejsze, co na nas nałożono – to zadanie, wobec którego każde inne jest tylko przygotowaniem.”

„Jestem zwykłym człowiekiem, żyję jak przeciętny obywatel. Jeśli ludzie są szczęśliwi, i ja jestem szczęśliwa.”

„W swojej książce wspomnieniowej Ingrid przywołała interesującą wypowiedź Burgessa Mereditha, z którym grała w spektaklu Liliom i którego poznała w 1940 roku. Według jej wspomnień, Burgess był serdeczny i przyjazny. Napisała, że pomógł jej zrozumieć i pokochać amerykański charakter. Zwrócił jej uwagę na otwarte, przyjazne nastawienie Amerykanów do wszystkich wokoło. Ingrid podobało się także, że Amerykanie potrafią śmiać się z samych siebie. Uważała, że coś takiego byłoby bardzo trudne dla Szwedów, Włochów czy Francuzów. Amerykanie wydają się szczęśliwi, słysząc o sukcesach innych. Ingrid mówiła, że stanowią kompletne przeciwieństwo Szwedów, którzy według niej są zazdrośni i niezadowoleni, gdy się dowiedzą, że inni zarabiają więcej. W Ameryce ludzie są dumni z osiągniętego sukcesu i go nie ukrywają.”

„Na kogo można liczyć, aby uratować nasz Kościół? Nie na naszych biskupów, naszych kapłanów ani członków zakonów. To wasze zadanie, ludu wiernego! Pan Bóg dał wam rozum, oczy i uszy, abyście uratowali Kościół. Wasza misja to pilnować, aby wasi kapłani zachowywali się jak kapłani, biskupi jak biskupi, a zakonnicy jak zakonnicy!”

„Precz z przeciętnością. Wybijanie osobowości zasadą mennicy – przez tłoczenie bilonu. Nie wolno się bać. Nie wolno cię nabierać kwartą z kilkoma innymi jeszcze. Ty osobiście musisz się w kwarcie nie mieścić. Jest zapotrzebowanie na świecie nie tyle na dyktatury, ile na ludzi o własnym i wyraźnym zarysie psychiki i twarzy.”

„Krytykami są często ludzie, którym się nie powiodło. Dla krytyków nie wznosi się na świecie pomników. Nie istnieje na świecie żaden krytykant, który sam nie potrzebowałby krytyki.”

„Chcę Polski bezpiecznej, gdzie ludzie mają pokój i spokój!”

„Jeśli chodzi o moje uczucia wobec Over the Rainbow, to staje się częścią mojego życia. Jest więc symbolem wszystkich marzeń i pragnień, jestem pewna, że to właśnie dlatego ludzie czasami płaczą, kiedy to słyszą.”

„Ludzie są naprawdę wielcy dzięki instytucjom, jakie po nich pozostają.”

„Kościół katolicki został w istocie ugruntowany na Krzyżu, na duchu ofiary, i dlatego dziś zanika także duch ofiary. Możecie to stwierdzić wszędzie w swoim otoczeniu. Ludzie nie chcą się już poświęcać, nie chcą się już umartwiać, chcą korzystać, chcą mieć coś z życia, nawet katolicy. A dlaczego? Dlatego że nie ma już ducha ofiary, dlatego że nie ma już Krzyża. A skoro nie ma już Krzyża, nie ma już także Kościoła katolickiego.”

„Nie rozpaczaj, że ludzie cię nie rozumieją. Martw się tym, że to ty nie rozumiesz ludzi.”

„Ten jest najszczęśliwszy z ludzi, komu zapału do ksiąg nikt nie ostudzi.”

„By uczynić z ludzi niewolników, należy im wmówić, że wszystkie problemy, to problemy społeczne.”

„Każdy człowiek boi się na swojej pierwszej bitwie. Jeśli zaprzecza, jest kłamcą. Niektórzy tchórze walczą równie dobrze jak odważni lub przestają się bać oglądając ludzi, którzy walczą, choć boją się tak jak oni. Prawdziwym bohaterem jest ten, kto walczy pomimo strachu. Jedni pozbywają się strachu po minucie pod ostrzałem, inni po godzinie, a jeszcze innym zajmuje to dni. Jednak prawdziwy mężczyzna nigdy nie pozwoli, żeby strach przed śmiercią wziął górę nad jego honorem, poczuciem obowiązku wobec ojczyzny i człowieczeństwem. Bitwa to najwspanialsza konkurencja, w której człowiek uwalnia swój instynkt. Wybiera ona wszystko to, co najlepsze i usuwa to, co złe.”

„Panie, daj mi siłę! Panie Boże, zlituj się nade mną!”

„To prawda, że nowoczesny chrześcijanin jest łagodniejszy, ale to nie dzięki chrześcijaństwu; to dzięki generacjom wolnomyślicieli, którzy od renesansu do obecnego dnia sprawiali, że chrześcijanie wstydzili się wielu swoich tradycyjnych przekonań. Zabawne jest gdy się słyszy, jak nowoczesny chrześcijanin mówi jak łagodne i racjonalistyczne jest naprawdę chrześcijaństwo gdy ignoruje on ten fakt, że cała ta łagodność i racjonalizm są zawdzięczane nauczaniu ludzi, którzy za swoich czasów byli prześladowani, przez wszystkich ortodoksyjnych chrześcijan.”

„Im ludzie wiedzą mniej o powstawaniu kiełbas i praw tym lepiej w nocy śpią.”

„Kujawy to miejsce, gdzie w cenie jest zdrowy rozsądek, przynajmniej u ludzi, którymi ja się otaczam. Właściwe spojrzenie na sukces, przegraną, na bogactwo rzekome, na biedę rzekomą. To jest prostota. Jak się przeprowadzam, to pomagają mi strażacy, bo Jasiek się przeprowadza i trzeba mu pomóc. Jak strażakowi choruje żona, to ja jej załatwiam szpital w Krakowie. Bo my Kujawiacy musimy sobie pomagać. Kujawy to moje Macondo, mój świat, z którego nigdy nie zrezygnuję. To nie jest odbicie rzeczywistości. Tam jest prawdopodobnie tak jak wszędzie masę chamstwa, donosicielstwa i tych cholernych plotek, których nienawidzę. Ale to miejsce mojego urodzenia i mojej śmierci, moich cmentarzy, moich najbliższych. Więc skazany na miłość, ciągle do niego wracam.”

„Dziś czas jest dla ludzi silnych i odważnych, ci bowiem tylko mogą uzyskać zwycięstwo i uwolnić świat od tyranii.”

„Wiecie, od pewnego czasu wielu ludzi – sedewakantystów – twierdzi, że „nie ma już papieża”. Ale osobiście uważam, że jeszcze nie czas by tak mówić, ponieważ nie jest to pewne, nie jest oczywiste…”

„Tylko u mnie! Tylko za grosze!
Za bezcen! Brać i wybierać proszą:
Miasta i wioski. Fabryki, huty,
Wszystko za trochę oddam waluty
Za ciężką pracę mych robotników
Razem trzydziestu żądam srebrników
Inna postać Szopki – Amerykanin – śpiewała:
Dolarów rzeka płynie
I rośnie, rośnie Wehrmacht mój
Z gadziny na gadzinę.
Moi ludzie w więzieniach szukają,
Zaglądają w okienka, wołają,
Bo ci z SA i ci z SS
To skarb nasz największy jest. (…)
HITLEROWIEC: Lecz się jednak dogadać trzeba w sprawie granic.
EMIGRANT: Po co się dogadywać? Nikt nie będzie łez lał,
Gdy Szczecin nazwiesz Stettin, a Wrocław znów Breslau.
Zaraz, zaraz… Pan bodaj przeżył okupację
Jako okupant w Łodzi, to jest w Litzmannstacie?
HITLEROWIEC: Tak jest. I pięknych wspomnień tkwią w mym sercu drzazgi.
EMIGRANT: Więc Łódź wasza! Nie mówmy o tym, to drobiazgi!”

„Pożądanie chwały ludzkiej pozbawia duszę wielkości: kto bowiem szuka przychylności u ludzi, musi służyć ich woli we wszystkich słowach i czynach; w ten sposób, usiłując wszystkim się podobać, staje się niewolnikiem poszczególnych.”

„Wierzę w bunt jako najwyższą wartość młodości. Wierzę w bunt jako najwyższą formę nienawiści do terroru, ucisku i niesprawiedliwości i wierzę również w to, że nie ma buntu bez celu, chociaż w interesie świata, który kocha swych buntowników, leży to, aby ich zabić.”

„Są ludy co dojrzały do śmierci
Z rąk ludów niedojrzałych do życia…”

„Niektórzy ludzie chodzą do kościoła przede wszystkim dlatego, że lubią nastrój, monumentalność, spokój, skupienie, muzykę organową. I niewiele ma to wspólnego z prawdziwą wiarą.”

„Idea sądu ostatecznego wydaje mi się niepojęta, a przynajmniej grozi przekłamaniem: Stwórca Wszechmogący, prosząc o wybaczenie ludzi, zgotował im straszliwą nędzę i cierpienia na planecie tak źle stworzonej jak Ziemia.”

„Ciało ludzkie zawiera aż 60% wody. Jest godne podziwu, co ludzie potrafią z tego wyczarować.”

„Losy koni, tak jak ludzi, zasługują na opowieść.”

„Alkohol, seks, narkotyki – te rzeczy nie są ani dobre, ani złe. Lecz ludzie przywiązują się do nich bardzo łatwo. Młodzi w Ameryce są szczególnie przywiązani do seksu. Mistrz zenu Won Hyo powiedział, że być przywiązanym do seksu, to jak być jeżozwierzem, który wchodzi do szczurzej nory; łatwo tam wejść, ale prawie niemożliwe jest wyjść, bez względu na to jak mocno się próbuje. Ludzie tworzą nową karmę poprzez przywiązane działanie. Karma oznacza przeszkodę. Przeszkoda jest cierpieniem. Jeżeli ktoś nie jest przywiązany do alkoholu, seksu, itd., wtedy nie ma przeszkody. Brak przeszkody jest wolnością.”

„Gdy władca szanuje obyczaje, łatwo mu ludem kierować.”

„Wszyscy kierujący wojnami, biorący w nich udział, jak również poskramiacze zbuntowanych mas, albo spiskowców różnego rodzaju, nie mają prawa oburzać się na zamachy anarchistyczne – bez porównania większemi od nich okrucieństwami są egzekucye ze strony rządów, dręczenie ludzi w więzieniach i morderstwa w czasach wojny.”

„Jeśli miłość do ludzi nie oznacza schlebiania im, a nienawiść do nich nie oznacza ich krzywdzenia, wówczas i miłość, i nienawiść są czyste.”

„Co może powiedzieć ludzkość dziś, ta ludzkość, która chce dowieść postępu kultury, a XX wiek postawić znacznie wyżej od wieków przeszłych. Czy w ogóle my, ludzie XX wieku, możemy spojrzeć w twarze tych, co żyli kiedyś i – śmieszna rzecz – dowodzić naszej wyższości, kiedy za naszych czasów zbrojna masa niszczy nie wrogie sobie wojsko, lecz całe narody, bezbronne społeczeństwa, stosując najnowsze zdobycze techniki. Postęp cywilizacji – tak! lecz postęp kultury? – śmieszne. Zabrnęliśmy, kochani moi, straszliwie. Przerażająca rzecz, nie ma na to słów! Chciałem powiedzieć: zezwierzęcenie… lecz nie! Jesteśmy od zwierząt o całe piekło gorsi!”

„Większość ludzi ma tyle szczęścia, na ile sobie pozwoli.”

„Nawet jeśli mężczyzna zrobi coś głupiego, to zawsze z motywów najszlachetniejszych.”

„Moralność rządzi się innymi prawami niż pożądanie – kiedyś dwoje ludzi pobierało się na zawsze, teraz to rzadkość. Im głębiej się poznają, tym mniej się pragną.”

„Myślę, że do Boga ludzie dochodzą w różny sposób. W ogóle, jeśli chodzi o Absolut i Wielkiego Scenarzystę, to tak się jakoś układa, że każdy kroczy własną drogą. Dowcip polega na tym, że trzeba Go zacząć szukać. W tym momencie mądrze analizowana potrzeba duchowości zakłada poszukiwanie. Bez naszej potrzeby znalezienia, na pewno Wielki Scenarzysta sam z siebie nas nie odwiedzi.”

„Zdumiewa mnie, jak wielu ludzi czuje się zdanych na łaskę nieznanych mocy i jak pieczołowicie to ukrywa.”

„Tłum był wielki, ale ludzi niewielu.”

„Mówią np., że socjalistyczna medycyna działa źle albo że rząd nadmiernie ingerowałby w życie obywateli, co w Ameryce jest nośnym argumentem. Wielu ludzi wciąż nie dostrzega, że prywatne ubezpieczenia są droższe, mniej efektywne i gorzej chronią prawa pacjentów niż ubezpieczenia państwowe. Jeśli np. ktoś przyjmuje drogie leki, za które płaci ubezpieczenie państwowe, a ubezpieczyciel nie chce dalej finansować tej terapii, chory ma się do kogo odwołać. W systemie ubezpieczeń prywatnych natychmiast traci dostęp do drogich leków. Jeśli ma dość siły, żeby wytoczyć proces firmie ubezpieczeniowej, może nawet po roku wygrać. O ile wcześniej nie umrze.”

„Nie trzeba bohatera, aby wysyłać ludzi do boju. Trzeba być bohaterem, aby być jednym z nich.”

„Wielu uzna za słuszne ganić mnie, wykazując, że twierdzenia, że twierdzenia moje sprzeciwiają się autorytetowi pewnych ludzi, którym wielka cześć się należy mimo ich niedoświadczone sądy; nie zważają, że dzieło moje zrodziło się z prostego i czystego doświadczenia, które jest prawdziwą mistrzynią.”

„Mnie w każdym razie tak zwane malarstwo artystyczne nic nie mówi; nie porusza ono także ludzi prostych i niezepsutych, ludzi nie skażonych sztuką. Potrafią je zrozumieć tylko osoby inteligentne i wykształcone, które dzięki własnej wnikliwości i doświadczeniu są zdolne objąć zmysłowe bogactwo, pełnię materiału, skrzący się liryzm, niezmierzone subtelności, nadające temu rodzajowi sztuki tak skomplikowany charakter, że jej bogactwo staje się dla ogółu niezrozumiałe. Moje własne prace są natomiast antyartystyczne i bezpośrednie; wzruszają ludzi i są dla nich zrozumiałe bez żadnego przygotowania warsztatowego (przygotowanie warsztatowe akurat przeszkadza w ich zrozumieniu). Nie wymagają – jak inne rodzaje malarstwa – obszernych wyjaśnień, znajomości dawnych idei, założeń myślowych. Wystarczy na nie po prostu patrzeć.”

„Wiedźmin westchnął. Zdarzyło mu się nie raz i nie dwa obejrzeć efekty działania bezpiecznych teleportów, uczestniczył też w segregowaniu resztek ludzi, którzy z teleportów korzystali. Stąd wiedział, że deklaracje o bezpieczeństwie portali teleportacyjnych, można było umieścić w tej samej przegródce, co twierdzenia: mój piesek nie gryzie, mój synek to dobry chłopiec, ten bigos jest świeży, pieniądze oddam najdalej pojutrze, noc spędziłam u przyjaciółki, na sercu leży mi wyłącznie dobro ojczyzny oraz odpowiesz tylko na kilka pytać i zaraz cię zwolnimy.”

„Ludzi przede wszystkim należy przekonać; oświetlenie umysłów jest najlepszą rewolucją.”

„Ludzie domagają się wolności słowa jako rekompensaty za wolność myślenia, której rzadko używają.”

„Każda rewolucja przybiera początkowo postać skargi ludu, oskarżenia wadliwego stanu rzeczy, którego dokuczliwość pierwsi odczuwają najbiedniejsi.”

„W Japonii czułam taką samotność, samotność w tej masie ludzi. Jak wyszłam tam na ulicę wieczorem, zaczęłam się śmiać. Miałam wrażenie, że ci ludzie wyszli właśnie z jakiegoś ogromnego spędu, koncertu typu Michael Jackson. Oni tak po prostu idą, idą, idą… I to jest deprymujące. Ale z drugiej strony – to jest fantastyczne, bo w tym tłumie można się tak łatwo schować, stajesz się taki niezauważalny. Genialna sytuacja. Genialna dla mnie. I ja się tam bardzo dobrze czułam.”

„Królem jestem ludzi, nie sumienia.”

„Ludzie, którzy próbują uczynić ten świat gorszym, nie biorą sobie wolnego dnia.”

„Czy jesteście gotowi rządzić? Ja tak, jestem gotowa. Kiedy tylko chcecie.”

„Dlaczego ludzie potrafią lepiej umierać niż żyć? Dlatego, że żyć trzeba długo, a umrzeć można prędko.”

„Chyba jestem niepełnosprawny, dlatego że należę do tego społeczeństwa i jestem dziedzicem tych wszystkich uświadomionych i nieuświadomionych stereotypów, obciążeń, tradycji historycznych. To jest nasza niepełnosprawność. Takie grzebanie w wizerunkach: Piłsudski a Dmowski, tradycja a Ojczyzna, Bóg, Honor. Jak widzę tych śmiesznych ludzi, którzy te wielkie słowa mielą w swoich małych gębach, to myślę, że to jest właśnie polska niepełnosprawność. Dokładnie to, o czym pisał Gombrowicz, że naszym największym problemem jest nasze poczucie misji.”

„Zawsze byłem zdania, że człowiek jest inteligentny. To ludzie są głupi.”

„Umiłowani, wkładając całe staranie w pisanie wam o wspólnym naszym zbawieniu, uważam za potrzebne napisać do was, aby zachęcić do walki o wiarę raz tylko przekazaną świętym. Wkradli się bowiem pomiędzy was jacyś ludzie, którzy dawno już są zapisani na to potępienie, bezbożni, którzy łaskę Boga naszego zamieniają na rozpustę, a nawet wypierają się jedynego Władcy i Pana naszego Jezusa Chrystusa.”

„Nie powinniśmy dawać wiary zdaniu, głoszonemu przez wielu, że tylko wolni ludzie powinni być wykształceni, ale musimy raczej uwierzyć filozofowi, który twierdzi, że tylko ludzie wykształceni są wolni.”

„Dawniej ludzie mniej mieli kultury, lecz byli szczersi.”