Cytaty na temat przerwanie (92 cytatów)

„Generał Felicjan Sławoj Składkowski, premier i wielokrotny minister w międzywojennej Polsce, był z wykształcenia lekarzem, a więc jego starania o podniesienie poziomu higieny w kraju było czymś naturalnym. Będąc ministrem spraw wewnętrznych wydał on m. in. rozporządzenie polecające stawianie gustownych wychodków na wsiach, aby przerwać tradycję chodzenia „za stodołę”. (…) Niewdzięczny lud szybko obdarzył te publiczne przybytki mikcji i defekacji mianem „sławojek”, co splendoru imieniu generała raczej nie dodawało, a później, w okresie PRL-u, było stałym elementem w propagandzie ośmieszającej przedwojenne władze. (…) Oto kilkadziesiąt lat wcześniej, prezydent Krakowa Juliusz Franciszek Leo, ekonomista i prawnik, profesor UJ, twórca Wielkiego Krakowa, zainicjował w swoim mieście budowę szaletów publicznych, aby strzec niewinne pacholęta, dziewice, matrony i szlachetnych obywateli przed gorszącym widokiem osobników nieprzystojnie „puszczających wodę” po kątach. (…) Oczywiście dowcipna krakowska ulica nadała tym stylowym małym budyneczkom nazwę „leówek” (…).”

Marek Żukow-Karczewski (1961) polski historyk, publicysta i działacz społeczny

Źródło: Higiena sanitarna w Polsce. Jak załatwiano potrzeby fizjologiczne?, Ekologia. pl, 2011. http://ekologia.pl/srodowisko/specjalne/obieg-zamkniety-czyli-przyczynek-do-dziejow-higieny-sanitarnej-w-dawnej-polsce,15189.html

O ludziach , O wykształceniz , O wodzie

„Napis na ekranie telewizora: Przepraszamy z powodu przerwania wojny!”

Ninus Nestorović (1965) serbski aforysta

Tom Syzyfie, Serbie!

O wojnie

„Na egzamin nauczyłem się sentymentalnej piosenki – bo jakiś smutek miałem zawsze w sobie, pewnie to z genów wynika – w której były słowa: „Bo ja jestem sam z moimi łzami, tak mi źle Ale jedna myśl zadręcza mnie, wiem, że kochasz mnie” i tak dalej. Komisja w pewnym momencie przerwała mi mówiąc, żebym zaśpiewał jakąś zwykłą piosenkę, najlepiej ludową i wtedy ja, ni mniej ni więcej, tylko zaśpiewałem barytonem: „Gdybym ci ja miała skrzydełka jak gąska.””

Wojciech Alaborski (1941–2009) polski aktor

I oni niemal umarli ze śmiechu.
Źródło: „Trybuna” nr 234, Aneks, 6 października 2006 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/30053.html

O smutku , O myślach , O śmiechu , O myśleniu

„Kiedyś miałam taki koncert, którym dyrygował pan o bardzo znanym nazwisku. Dochodzi do nieszczęsnej partii Orfeusza, a on zaczyna prowadzić orkiestrę w tempie galopu. Przerwałam i mówię: wie pan, pan gra tak ten wstęp, jakby ten Orfeusz się cieszył, że ta Eurydyka w końcu umarła. No a jak pani by chciała? – pyta. To mówię: Pierwszą śpiewam zaskoczona – no bo mówiono, że jak spojrzę na nią, to umrze, druga zwrotka – dno rozpaczy, więc piano, wolniej, a ostatnia wściekła – oszukaliście mnie, bogowie – tłumaczę mu: śpiewam to już 20 lat i ludzie przy tym płaczą. A on radośnie: – 20 lat? To czas to zmienić. Watch me! Wtedy nie wytrzymałam: No, you watch me!”

Ewa Podleś (1952)

I doprowadziłam w końcu do takiego wykonania, jakiego chciałam. Otarło się to nawet o polską ambasadę…
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Białystok, 4 grudnia 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/ewap.htm

O Bogu , O ludziach , O grach , O śpiewie

„Choćby to wymaga teraz pewnego pośpiechu, bo jeżeli media wyobrażają sobie, że będą przez najbliższe tygodnie zajmować Polaków krytykowaniem naszych zmian czy naszych projektów zmian, to trzeba to przerwać.”

Ryszard Terlecki (1949) historyk i polityk polski

Źródło: Terlecki: jeżeli media wyobrażają sobie, że będą zajmować Polaków krytykowaniem naszych zmian, to trzeba to przerwać http://wiadomosci.onet.pl/kraj/ryszard-terlecki-skomentowal-prace-nad-nowa-ustawe-medialna/fxdl06, onet.pl, 29 grudnia 2015

„Brak pościgu nie jest żadnym powodem do przerwania ucieczki.”

Terry Pratchett książka Ciekawe czasy

Ciekawe czasy

„To był banalny wypadek, w którym nastąpiło przerwanie współdziałania między ludźmi, przez co doszło do nieporozumień.”

Francesco Schettino (1960)

Źródło: Zabójcze puenty. Najlepsze cytaty XXI wieku], wyd. Forum, Zabójcze puenty. Najlepsze cytaty XXI wieku (3), polityka.pl http://www.polityka.pl/galerie/1533419,8,zabojcze-puenty-najlepsze-cytaty-xxi-wieku-3.read

O wieku

„Tragedia 10 kwietnia nie przerwała ohydnej, politycznej gry w niszczenie polskiej pamięci. Lot prezydenckiego samolotu zaczął być niemal natychmiast przedstawiany jako nieodpowiedzialna „wycieczka”, jakiś kaprys „małego Kaczyńskiego”. To zaś oznaczało faktycznie opluwanie pamięci każdej z ofiar tej tragedii: nie dość, że zginęły, to zginęły tak „głupio”, w jakiejś „prywatnej awanturze”… Ale to także było i jest opluwanie pamięci ofiar Katynia, pamięci całej polskiej historii walki o niepodległość, o polskie państwo – pamięci, której zwycięska mogiła w katyńskim lesie jest jednym z najważniejszych symboli.”

Andrzej Nowak (historyk) (1960) polski historyk

Źródło: Pamięć Smoleńska, naszdziennik. pl, 9 kwietnia 2011 http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20110409&typ=re&id=re27.txt

O historii , O walce

„Sam kończyłem szkołę na pograniczu skandalu. Widząc, że komisja egzaminacyjna, wysłuchując kolejnych tasiemcowych wierszy prawie zasypia, zaproponowałem, że powiem „Rzepę” Brzechwy. Czterowiersz: „Chwaliła się rzepa przed całym ogrodem, że jest bardzo smaczna. Z miodem. Na to miód się odezwie i tak jej przygani: A ja jestem smaczny i bez pani” – powiedziałem i zszedłem. Konsternację przerwała prof. Maria Wiercińska od wiersza. Uznała to za kpiny. Wybronił mnie Leon Schiller: „Proszę wziąć pod uwagę odwagę młodego człowieka. I ryzyko, jakie podjął, starając się w tych czterech wierszach zamknąć wszystkie umiejętności. Łącznie z tymi, których został nauczony”. Zdałem.”

Tadeusz Pluciński (1926–2019) aktor polski

Źródło: „Rzeczpospolita”, 4 marca 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/gralemn.htm

„Pan Szot – zaczął Mrozowski, wskazując na mnie – pływa wprawdzie szybko, ale…
– Ja się nazywam Szot – przerwała mu Ewa. – To jest pan Joachim.
– Przepraszam najmocniej – zmieszał się – myślałem o panu, panie Joachimie…
– Joachim to nazwisko – wtrąciłem – jest nieodmienne…
– Istotnie, istotnie – zatarł nerwowo ręce – jeśli więc chodzi o błędy popełnione przez pana Joachim…
– Nazwisko jest nieodmienne w wołaczu – uzupełniłem.
– W wołaczu? – zdumiał się. – W wołaczu…”

Zbigniew Kubikowski (1929–1984) polski prozaik i krytyk

powtórzył w zamyśleniu – więc błędy pana Joachim w wołaczu...
Źródło: Sztylet wenecki, Katowice 1972, s. 50.

O myślach , O myśleniu

„Komórki naszego ciała (z nielicznymi wyjątkami, do których należą też komórki mózgowe) stale się odnawiają. Zdawałoby się, że gdyby ten proces nie został przerwany jakimś nieszczęśliwym wypadkiem czy chorobą, to powinien trwać nieskończenie długo, a tymczasem na skutek jakiegoś nieuchwytnego wpływu jest on niedoskonały.”

Walter S. Sullivan (1918–1996)

Źródło: We Are Not Alone, 1964, s. 282.

„Urodziłem się w Wilnie, ale zarejestrowany zostałem w Nowej Wilejce. Tam mieszkali rodzice. Jednak moje korzenie to Piotrków Trybunalski. Rodzice przyjechali do Wilna w poszukiwaniu pracy. Trzeba pamiętać, że było to zaledwie dwa lata po zawarciu traktatu ryskiego. Po pewnym czasie mama wróciła ze mną do Piotrkowa Trybunalskiego. Ojciec zmarł. Wychowywałem się więc w domu dziadka. Piotrków Trybunalski był moją ojczyzną lat dziecinnych. Tam również uczęszczałem do szkoły podstawowej, a potem do gimnazjum. Moja edukacja została brutalnie przerwana w wieku 16 lat, kiedy wybuchła wojna. W Piotrkowie Trybunalskim przeżyłem również okres okupacji. Dużo wtedy czytałem, korzystając z księgozbiorów prywatnych. Mamy nie było stać na tajne komplety, więc uczyłem się sam. Czytałem nawet więcej niż moi rówieśnicy. Starałem się wykorzystać na edukację każdą wolną chwilę. Sprzyjała temu praca kolejarza. Pracowałem w miejscowej parowozowni. Właśnie na kolei w 1943 r. poznałem żonę.”

Stefan Kurowski (1923–2011) polski ekonomista

Źródło: Moja droga, moja walka, naszdziennik.pl, 10 maja 2008 http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=my&dat=20080510&id=my61.txt

O wojnie , O domu , O poszukiwaniu , O rodzicach

„Próbował przerwać akcję Chorwatów.”

Dariusz Szpakowski (1951) polski dziennikarz sportowy

Słowenia-Polska 3–0, 9 września 2009

„Naród nasz musi znieść niewolnictwo i przerwać wojnę z Meksykiem, choćby miał za to zapłacić swoim istnieniem jako naród.”

Henry David Thoreau (1817–1862) amerykański pisarz, poeta i filozof

„Imię Longinus pojawia się po raz pierwszy w zbiorze wczesnochrześcijańskich apokryfów, gdzie mowa jest o setniku służącym wiernie w jedynym z legionów rzymskich, dopóki kłopoty ze wzrokiem nie przerwały jego kariery wojskowej.”

Sidney D. Kirkpatrick (1955)

Źródło: Hitler i święte insygnia, Wydawnictwo Literackie, 2012.

„Abstrahując od Tatr, jest to najdziksza i najniedostępniejsza część Karpat galicyjskich. Nazwa ich pochodzi od głazów olbrzymiej wielkości, które zalegają ich szczyty, a nierzadko i stoki, a po których droga jest nadzwyczajnie nużąca. Stoki ich porastają dziewicze lasy, pełne wykrotów i powalonych przez wichry próchniejących drzew – a wyżej panoszy się niezwykle gęsta i wysoka kosodrzewina (zwana tu żereblem), przerwana miejscami przez zesypiska głazów, zwane grechotami, od dźwięku jaki wydają przy wchodzeniu na nie.
Zachowały się tu też limby i to w ilości o wiele większej niż w Tatrach; pojedyńcze można oglądać już na Jaworniku pod Jaremczem, ale na Parenkich i w okolicach Grofy są ich całe lasy 100 morgowe; letni pałacyk gr. kat. metropolitów w Podlutem jest zbudowany z limbowego drzewa.
Szczyty Gorgan, śmiało zarysowane, oddzielone od siebie nizkimi przełęczami i głębokimi dolinami, pod względem piękności i rozmiarów krajobrazu przewyższają o całe niebo łagodnie, kopulaste Bieszczady i monotonny wał Czarnohory.
Gorgany są najbardziej bezludną grupą Beskidów Galicyi.(…) Połonin mało – ich miejsce zajęła kosodrzewina, więc i bydła niewiele, i szałasów brak prawie kompletny.”

Mieczysław Orłowicz (1881–1959) geograf polski, krajoznawca

Źródło: Ilustrowany przewodnik po Galicyi, 1919

O zachowaniu

„(…) lecz sędzia przerwał jego wypowiedź i spytał: „Panie Hapgood, proszę bardzo, ukończył pan Harvard. Dlaczego ktoś z pana pozycją miałby wybrać takie życie, jakie pan prowadzi?”. Hapgood odpowiedział sędziemu: „Jak to? Ze względu na Kazanie na Górze, wysoki sądzie”.”

Kurt Vonnegut (1922–2007) amerykański pisarz i publicysta

Człowiek bez ojczyzny

O życiu

„Wysocki, będący w ZSRR pod uważną obserwacją, stale obawiający się utraty paszportu, stanowczo prosił, by nie nagrywać tych w pełni improwizowanych występów. Jedynym z naszych gości, który nie dostosował się do tej znanej wszystkim prośby artysty, był właśnie kilkunastoletni wówczas Jacek Kaczmarski. Wysocki zauważył jego magnetofon, przerwał recital i w ostrych słowach zrugał chłopaka. Mnie zaś nie pozostało nic innego jak wyprosić przyszłego barda z mieszkania.”

Jerzy Hoffman (1932) polski reżyser filmowy

Źródło: „Życie Warszawy”, 23 lipca 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wolodiam.htm

O życiu , Chłopak

„Grając na żywo, mamy do czynienia z innego rodzaju emocjami. Musimy pracować na najwyższych obrotach, mamy przecież ograniczony czas. Występując przed publicznością, jeżeli coś nam nie wyjdzie, nie możemy przecież przerwać, przeprosić i zacząć od początku. W przypadku nagrywania DVD powtórki były dopuszczalne.”

Janusz Ratajczak (1929–1992) polski lekkoatleta

Źródło: Anna Stasiewicz, Czuję większy stres, kiedy gram przed „żywą” widowni, „Gazeta Pomorska” nr 58, 9 marca 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/134918.html

O czasie

„Zdobyliśmy Srebrny Medal Karajana. Maestro przyszedł na naszą próbę. Zaczęliśmy już grać, kiedy wszedł z całą świtą i usiadł na widowni. I nie wiem, czy zrobiłam wtedy dobrze, czy źle – po prostu graliśmy dalej. Nie przerwałam próby, tylko prowadziłam ją do samego końca. Jego pochwała była dla nas i dla mnie największym zaszczytem.”

Agnieszka Duczmal (1946) polska dyrygentka

Źródło: Batuta rodzaju żeńskiego, „Polityka” nr 45 (2679), 8 listopada 2008 http://www.polskamuza.eu/siedemodslon.php?id=333

„Darzę Pana wielkim podziwem, szanuję Pana, Pańską opinię i to, co zrobił Pan dla Polski, ale nie mogę przerwać strajku głodowego. Wybrałem ten sposób walki z totalitaryzmem, walki o wolność na Kubie i muszę być konsekwentny. Jeżeli umrę, proszę Pana tylko o to, by złożył Pan kwiaty na moim grobie, gdy Kuba będzie wolna.”

Guillermo Fariñas (1962)

słowa skierowane do Lecha Wałęsy.
Źródło: „Proszę złożyć kwiaty na moim grobie” – kubański dysydent do Wałęsy, wyborcza.pl, 12 marca 2010 http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80708,7656391,_Prosze_zlozyc_kwiaty_na_moim_grobie____kubanski_dysydent.html

O wolności , O Kwiatach , O walce

„Polska [po 1989] miała powrócić do ciągłości przedwojennej, przerwanej przez wojenne zawieruchy, a wszystko, co pozostało po systemie PRL-u, zwłaszcza w sferze światopoglądowej, miało zostać usunięte jako skamielina czy też właśnie – prawo zaborców. Nie zwrócono jednak uwagi na to, że ten powrót przybiera raczej postać błędnego koła, które obraca wniwecz starania przedwojennej inteligencji, również przerwane przez wojnę, Zagładę i komunizm. Gdyby ta ciągłość została zachowana, być może kształt polskiego życia publicznego bardziej by dzisiaj przypominał kraje Europy Zachodniej, a mniej ubogą i antysemicką Polskę lat trzydziestych.”

Kazimiera Szczuka (1966) polska historyczka literatury

Milczenie owieczek

O zachowaniu , O inteligencji

„Zgredzi to są starzy, a starzy to są jarzy
Moi jarzy są ze sobą lat prawie trzydzieści
(…)
Edukację przerwałem – przyszedł na to czas
Dziesięć lat to i tak za wiele dla każdego z nas
Aby nie iść do wojska poleżałem w szpitalu
Najpierw na Sobieskiego, sanatorium na Podhalu
Skończyłem dziewiętnastkę, byłem wolny jak ptak
Tylko zgredzi byli źli, bo nie było jak chcieli
(…)
Nastały nowe czasy, trzeba myśleć o sobie
Zacząłem handlować – trochę tanie, trochę drogie
Trochę twarde, trochę miękkie – trzeba tyle rzeczy zrobić
Trzeba sobie czasem pomóc – to jest odpowiedź
(…)
Interes się rozwija. Przyjechałem do mamusi
Mamo poznaj, to są właśnie kontrahenci z Białorusi
Czterech chłopa, mama coraz bardziej biała
Oczy otwarte, szybko oddychała
Ale głosu z siebie wydobyć nie mogła
Tata wszedł do przedpokoju, zaraz pobladł
A interes co zrobię przyniesie majątek
Jadę tam z nimi i wracam w piątek”

Kazimierz Staszewski (1963) polski muzyk rockowy

Kazik solo
Źródło: utwór Zgredzi

O myślach , O ptakach , O czasie , O myśleniu

„Na ileż to rzezi pozwalaliśmy, żeby później żałować, żeśmy ich nie przerwali? Ileż już było Guerenic od czasu tej pierwszej, frankistowskiej, namalowanej przez Picassa? Każde pokolenie ma na swoim koncie tchórzliwe zaniechania i nieinterwencje. Nie sposób ich wszystkich wymienić. Licząc tylko od upadku muru berlińskiego, Europejczycy mają na przykład swoją Srebrenicę, a cała wspólnota międzynarodowa – Rwandę z dziesięcioma tysiącami Tutsich mordowanych dziennie.”

André Glucksmann (1937–2015)

Źródło: wyborcza.pl, tłum. Ludwika Włodek, 1 kwietnia 2011 http://wyborcza.pl/1,98077,9363399,Dlaczego_walczymy.html#ixzz1IZC7P2R7

O czasie

„Ci, którzy domagają się cudów, nie dostrzegają, że tym samym żądają od natury, by przerwała ich ciąg.”

Antoine de Rivarol (1753–1801)

O naturze

„Pewnego wieczoru zacząłem wymieniać wszystkich dobrych ludzi, których spotkałem w moim życiu. Musiałem to jednak przerwać, bo chyba nigdy bym nie skończył.”

Jan Twardowski (1915–2006) poeta polski, duchowny katolicki

O ludziach

„Czasem zdarza mi się przerwać pracę i popatrzeć na twarz ładnej dziewczyny, lepiej patrzeć na ładną dziewczynę niż być gejem.”

Silvio Berlusconi (1936) włoski polityk

Źródło: gazeta.pl, 2 listopada 2010 http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80269,8600117,Berlusconi__Lepiej_patrzec_na_ladna_dziewczyne_niz.html

O dziewczynach , O czasie

„No, wiesz, ludzie dzielą się na inteligentnych i tych, co słodzą, na tych, co dziedziczą i co zarabiają, na tych, co wybierają zawsze proste drogi do celu, bo myślą, że tylko one są prawe, na tych, co giną tragicznie i tych, którzy wolą ochujeć, na tych…
– Na tych, co na gówno mówią kupa i na tych, co oddają mocz, zamiast najzwyczajniej sikać – wpadłem powoli w jej ton.
– Brawo, Ryszardzie – powiedziała – widzę, ze nareszcie kapujesz.
– A ty do jakiej kategorii należysz? – zapytałem, by przerwać rozmowę, która wiodła na zupełnie obce mi manowce.
– A ja wolę skakać po górach, omijając pagórki”

Marta Fox (1952) poetka polska

Nie jestem która wszystko zniesie
Źródło: Ocalenie

O ludziach , O myślach , O myśleniu

„Moja droga została przerwana u celu. Jedenaście miesięcy pracowałem z zespołem. Mieliśmy gotową ustawę o planowaniu, zagospodarowaniu przestrzennym, prawo budowlane oraz wiele innych przepisów. Był również przygotowany program budowy trzech milionów mieszkań. To nie była bzdura, jak nam zarzucano. W maju 2007 r. program otrzymał premier, a we wrześniu miał być omawiany w Sejmie.”

Andrzej Aumiller (1947) polski polityk

o pracy w rządzie.
Źródło: Andrzej Aumiller ponownie w firmie Sołowowa, wnp.pl, 15 stycznia 2008 http://www.wnp.pl/wiadomosci/40342.html

O ustawie

„Czy ktoś pamięta, żeby katolicy w Polsce skrzyknęli się w jakimś zbożnym celu i oddolnie, wspólnie uczynili coś naprawdę dobrego? Ja ich widzę wyłącznie wtedy, kiedy przeciw czemuś protestują. Sprawcie wy sobie, katolicy, plastikowe butelki i je czcijcie. Wyjdźcie na ulicę protestować przeciw koncertom, plakatom, filmom, obrazkom, no i oczywiście Owsiakowi, bo przecież nie wyjdziecie, by zażądać chociażby przerwania farsy stulecia. Tej związanej z waszym papieżem. Jak ja mam traktować was poważnie?”

Feliks W. Kres (1966) polski pisarz

ubolewając nad faktem, że papież Jan Paweł II nie został kanonizowany natychmiast po śmierci
Galeria dla dorosłych (2010)
Źródło: Król i żebrak. s. 407.

O śmierci

„(…) nawet jeśli wrócę do ojczyzny, nie będę mógł kontynuować dawnego życia od momentu, w którym zostało przerwane. Co najwyżej mógłbym rozpocząć nowe.”

Orhan Pamuk książka Biały zamek

Biały zamek (1979)

O ojczyźnie

„Majteczki na pupci
Ten tatuaż kryją:
„Mamo przerwij ciążę
I tak mnie zabiją.”

Roland Topor (1938–1997) pisarz i rysownik francuski pochodzenia polskiego

chór antyczny
Święta księga cholernego Proutto, Dzidziuś Pana Laurenta, Gdańsk 1999

O tatuażu

„Parę rzeczy jest bezspornych. Hitler zjednoczył Niemcy – przekreślił państwowości i patriotyzmy dzielnicowe (…), stworzył pełną i niczym nieograniczoną jedność narodu niemieckiego. Tego historia już nie przekreśli – to jest dorobek trwały. Hitler odżydził Niemcy. (…) Hitler przerwał ewolucję narodu niemieckiego w kierunku plutokratycznym – odwrócił go od pościgu za pieniądzem, zdegradował w hierarchii jego pojęć finanse, handel. Na powrót związał Niemcy z ziemią, z glebą, z rolnictwem. (…) Wyplenił pierwiastki kosmopolityczne. (…) To, co wyżej wymieniłem, to są wielkie fakty! Gdyby Hitler tyle tylko zrobił – zasłużyłby sobie na wielkie imię w historii i pamięć jego powinna być błogosławiona przez Niemców. (…) Mimo wszystko nie mogę się opędzić wrażeniu, że w pozytywnej stronie dzieła Hitlera jest jakiś defekt, jakaś skaza.(…) Przez silne oparcie się o doktrynę rasową (…) hitleryzm wziął na siebie pierworodny grzech ugrzęźnięcia w światopoglądzie materialistycznym, co może stać się kiedyś źródłem jego słabości. Naród – to jest formacja spojona pierwiastkami przede wszystkim duchowymi.”

Jędrzej Giertych (1903–1992) harcerz, polityk, dyplomata, dziennikarz, pisarz, publicysta, historyk, prawnik

Źródło: Kajakiem po Niemczech, 1936

O historii , O wrażeniach

„Otóż ja jestem teraz w ciąży i zamierzam przerwać ciążę. Więc bardzo proszę, żeby pan doniósł na mnie, żeby pan pilnował mnie, rozkazał mi rodzić, pan – mi. Niech pan powie: rozkazuję pani urodzić i będę nasyłał na panią policję i zostanie pani zmuszona, bo zakaz jest rozkazem.”

Katarzyna Bratkowska (1972) polska krytyczka literacka, feministka i aktywistka ruchów lewicowych

w rozmowie z posłem Jackiem Żalkiem o propozycjach zaostrzenia kary za aborcję.
Źródło: Tak czy nie, Polsat News, 16 grudnia 2013

O karze

„Wariat na trybunie; w czasie przemówienia Pryłuckiego jakiś młodzieniec pewnym krokiem przeszedł przez salę do trybuny; sądziłem, że nowy funkcjonariusz! Podchodzi do mówcy, staje obok niego. „Pewnie daje mu jakieś materiały”. Pryłucki milknie, wariat zaczyna mowę: „… Mickiewiczowskie czterdzieści cztery zbawi nas…””

Maciej Rataj (1884–1940) polski polityk, działacz chłopski

Przerwałem posiedzenie, wyprowadzono go. Miał rewolwer.
Źródło: Pamiętniki

O wariatach , O czasie

„Powiedzmy od razu jedno: nikt nie kocha wojny. Ja oczywiście nie kocham wojny. Być zmuszony ją toczyć nie sprawia nie sprawia mi żadnej radości. Zatem nie piję szampana z powodu rakiet wystrzelonych na Sajgon. Ale szczerze mówiąc, od chwili, kiedy ta wojna istnieje, trzeba ją toczyć. A w dniu, kiedy te bombardowania znów zostaną zawieszone, zapytam pana Nixona: "Dlaczego? Co chce pan przez to osiągnąć? Co pan osiągnął?". Nie, ja nie poproszę, żeby przerwano bombardowania. One mają cel, a jeśli chce się osiągnąć cel, musimy bombardować. Mademoiselle, mówiąc jako wojskowy, powiem pani, że wojna jest tym mniej okrutna, im krótsza.”

Nguyễn Văn Thiệu (1923–2001) prezydent Wietnamu Południowego

w wywiadzie udzielonym Orianie Fallaci w styczniu 1973 w Sajgonie

O wojnie , O historii , O piciu , Kochać się

„Fakt, że pani Szewińska nie startuje, jest przełomem samym w sobie. Każdy z kandydatów na jej miejsce będzie chciał przerwać trwającą przez lata stagnację.”

Marek Plawgo (1981)

Źródło: „Rzeczpospolita”, 17 grudnia 2008 http://www.rp.pl/artykul/235611.html

„Seks według mnie jest formą uzależnienia, zniewolenia. Szczególnie jeśli jesteś w kimś zakochany, jeśli pożądaniu towarzyszy uczucie.(…) Największy problem z uzależnieniem polega na tym, że nie możesz prowadzić normalnego, regularnego życia, bo cały czas myślisz o czymś innym – nie możesz pracować, jeść, spać, wszystko podporządkowane jest jednemu. Seks to nie najgorszy nałóg pod warunkiem, że jesteś spełniony, nagradzany, że jesteś szczęśliwy. Mam na koncie związki nieszczęśliwe, rozbite, przerwane z głupich przyczyn – kobieta, którą kochałem musiała wrócić do swojego kraju i nie wolno już jej było później opuścić ojczyzny. To są największe dramaty, tym bardziej, jeśli seks z nią był najcudowniejszym z nałogów, jakie poznałem.”

Gaspar Noé (1963) francuski reżyser, scenarzysta, operator i aktor filmowy

Źródło: Granica między sztuką a pornografią. Gaspar Noé w Stopklatce!, 26 stycznia 2011 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=73516

O kobietach , O seksie , O emocjach , O myślach

„Aborcja nie jest ani morderstwem, ani kosmetycznym zabiegiem, ani podłubaniem w nosie. Aborcja to aborcja – przerwanie ciąży, usunięcie ciąży, spędzenie płodu, sztuczne poronienie.”

Kazimiera Szczuka (1966) polska historyczka literatury

Milczenie owieczek

„Od razu po maturze, co było skutkiem perswazji ojczyma, poszedłem na orientalistykę, na której byłem trzy lata. Uczyłem się języków Indii. Stwierdziłem jednak, że to dla mnie ślepa uliczka i przerwałem te studia. W związku z tym władze uczelni podały moje dane wojskowej komendzie uzupełnień i zostałem wcielony do armii na dwa lata, które uważam za stracone. Potem zaczęło się aktorstwo.”

Piotr Garlicki (1945) aktor polski

Źródło: Karolina Owsiannikow, Drogą przez Indie, „Express Bydgoski” nr 253, 29-30 października 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/126410.html

O studiach

„Istnieje jedno olbrzymie nieszczęście, które łańcuchem opasuje całą ludzkość. Jest jedna wielka krzywda, a w jej sieciach jęczą wszyscy cierpiący… Przerwać jakiebądź ogniwo w łańcuchu nieszczęścia, ocalić kogobądź z otchłani cierpienia – to obowiązek dobrego serca, które w całej ludzkości bić powinno.”

Adolf Dygasiński (1839–1902) polski pisarz, publicysta i pedagog

W puszczy
Źródło: rozdz. XII, s. 159

O nieszczęściu , O cierpieniu , O krzywdzie , Serce

„Petycję w obronie prawa do aborcji (…), podpisałam, bo nie mogłam znieść, że godzi się w wolność kobiety, jeśli chodzi o pełne rozporządzanie własnym ciałem. I dlatego, że sama również przerwałam ciążę. (…) Zarzucano mi, że podpisałam ten manifest. Ale jestem z tego dumna.”

Catherine Deneuve (1943) francuska aktorka filmowa

Źródło: wywiad Jerome’a Garcina, „Le Nouvel Observateur”, tłum. „Forum”, 20 grudnia 2010.

O kobietach , O wolności

„Jeżeli nie ma nadzwyczajnych powodów, żeby nie można było przerwać bycia w Sejmie na czas Świąt, to myślę, że powinno się je przynajmniej zawiesić, bo taki protest w jakimś sensie jest przeciwko tym Świętom.”

Kazimierz Nycz (1950) polski duchowny katolicki, arcybiskup

ocena protestu posłów opozycji prowadzonego w sali plenarnej Sejmu od 16 grudnia 2016 i w Wigilię Świąt Bożego Narodzenia w 2016.
Źródło: Kard. K.Nycz o proteście opozycji: jest przeciwko Świętom http://wiadomosci.onet.pl/kraj/kard-knycz-o-protescie-opozycji-jest-przeciwko-swietom/3dg9qky, onet.pl, 24 grudnia 2016.

O myślach , O czasie , O myśleniu , Sens

„Człowiek jest istotą śmiertelną i prędzej czy później jego poszukiwania muszą z konieczności zostać przerwane.”

Francis Ford Coppola (1939) reżyser, scenarzysta, kompozytor, producent filmowy i aktor amerykański

Źródło: Yola Czaderska-Hayek, Francis Ford Coppola specjalnie dla Stopklatki!, stopklatka.pl, 11 lipca 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=47140

O poszukiwaniu

„Nie wiedziałem, że są jacyś właściciele kosmosu.
– Więc jest pan po prostu niedoinformowany – skwitował z pełnym wyższości uśmieszkiem. – Stany Zjednoczone określiły, że do nich należy kosmos między koordynatami 2XA a D2B, poza niewielkim i mało znaczącym fragmentem przyznanym Meksykowi. Rosja ma przestrzeń między koordynatami #DB i LO2 (…) Są jeszcze sektory belgijski, chiński, cejloński, nigeryjski…
– A gdzie jest wolny kosmos? – przerwałem mu.
– Nie ma takiego.
– Wcale? To jak daleko sięgają granice?
– Do nieskończoności.(…)
Nigdy nie przyszła mi do głowy myśl, że każdy skrawek bezkresnego kosmosu ma już swego właściciela.”

Robert Sheckley (1928–2005) amerykański pisarz science fiction

Źródło: Obywatel Galaktyki

O myślach , O myśleniu

„Nienawidzę tenisa, nienawidzę go z całego serca, a mimo to będę grał dalej, odbijał piłki cały ranek, całe popołudnie, bo nie mam wyboru. Bez względu na to, jak bardzo bym chciał przerwać, nie mogę.”

Andre Agassi książka Open. An Autobiography

Źródło: Open (2009), cyt. za: Halina Retkowska, „Czy dobrze być sadystą?”, Angora, nr 31 (1155), 5 sierpnia 2012, s. 54.

Serce

„Trzeba przerwać walkę. Zwróciłem się do przeciwnika z pytaniem, czy gotów jest przystąpić do poszukiwania, między nami żołnierzami, po walce i honorowo, środków wiodących do położenia kresu działaniom wojennym. Niech wszyscy Francuzi skupią się wokół rządu, niech się pozbędą niepokoju i oddadzą się wyłącznie wierze w przeznaczenie ojczyzny.”

Philippe Pétain (1856–1951) marszałek Francji, szef rządu Vichy

Źródło: Rząd Vichy – ratunek dla kraju czy hańba? http://www.polskieradio.pl/39/156/Artykul/1168361,Rzad-Vichy-%E2%80%93-ratunek-dla-kraju-czy-hanba/?utm_source=box&utm_medium=link&utm_campaign=related, polskieradio.pl, 23 lipca 2014.

O wierze , O poszukiwaniu , O walce , O ojczyźnie

„Proszę państwa, oto niewidzialny kot.
Kłopotliwą ciszę przerwał dopiero kongresmen Slovik:
– Imponujące. A tak przy okazji, to gdzie on właściwie jest?
– Kto? – major Serwal wydawał się być zaskoczony.
– Kot. Ja go naprawdę nie widzę.
– Ha, ha, ha, no po prostu znakomity żart – rozpromieniony major Serwal teatralnie plasnął w dłonie. – Behemot, ślicznotko nasza niewidzialna, podnieś się.
Czarny futrzany beret poruszył się, zamruczał i podźwignął na wysokość mniej więcej pięciu centymetrów. Było to coś na kształt flądry na cienkich nóżkach, tyle że dziwaczny, kanciasty grzbiet pokrywało krótkie, kręcone futerko.”

Włodzimierz Kalicki (1955)

Kot typu Stealth

O kotach

„Obóz, jak się zorientowałem. Obejmował teren około półtora kilometra kwadratowego płaskiego terenu. Otoczony był solidnym ogrodzeniem z drutu kolczastego, rozpiętego kilkoma rzędami pomiędzy drewnianymi słupami. Ogrodzenie miało ponad dwa i pół metra wysokości. Po zewnętrznej stronie przechadzały się patrole w odstępach około pięćdziesięciometrowych. Po stronie wewnętrznej strażnicy z bronią stali co jakieś piętnaście metrów. Za drutami stało kilkanaście baraków. Przestrzeń pomiędzy nimi wypełniał gęsty, falujący tłum. Więźniowie tłoczyli się, przekrzykiwali. Z kolei strażnicy starali się utrzymywać ich we względnym porządku…
… Po lewej stronie od bramy, o jakieś sto metrów za ogrodzeniem, był tor kolejowy, a właściwie rodzaj rampy. Prowadził od niej do ogrodzenia chodnik zbity z desek. Na torowisku stał pociąg złożony z około trzydziestu wagonów towarowych. Były brudne i zakurzone…
… Mijaliśmy akurat jakiegoś starca. Siedział na ziemi nagi i rytmicznie kiwał się do przodu i tyłu. Jego oczy błyszczały i nieustannie mrugał powiekami. Nikt nie zwracał na niego uwagi. Obok leżało dziecko w łachmanach. Miało drgawki. Z przerażeniem spoglądało dookoła.
Tłum pulsował jakimś obłędnym rytmem. Wrzeszczeli, machali rękami, kłócili się i przeklinali. Zapewne wiedzieli, że niedługo odjadą w nieznane, a strach, głód i pragnienie potęgowały poczucie niepewności i zwierzęcego zagrożenia. Ludzie ci zostali wcześniej ograbieni z całego skromnego dobytku, jaki im pozwolono zabrać w tę podróż. Było to pięć kilogramów bagażu. Były to zwykle jakieś najpotrzebniejsze w drodze przedmioty. Poduszka, jakieś okrycie, trochę jedzenia, butelka z wodą. Czasem kosztowności czy pieniądze. Docierała tu przeważnie ludność gett, która nie miała już nic…
Pobyt w obozie nie trwał długo. Zazwyczaj nie dłużej niż cztery dni. Potem pakowano ich w wagony na śmierć. Przez czas pobytu w obozie prawie nie otrzymywali jedzenia. Zdani byli na własne zapasy.
Baraki obozowe mogły pomieścić mniej więcej połowę więźniów. Drugie tyle pozostawało na dworze. Powietrze wypełniał odór ludzkich odchodów, potu, brudu i zgnilizny…
… Oficer SS, odpowiadający zapewne za załadunek, stanął przed tłumem Żydów. Nogi rozstawił szeroko.
– Ruhe! Ruhe! Spokój! – wrzasnął. – Wszyscy Żydzi mają wejść do wagonów. Pojedziecie tam, gdzie jest dla was praca. Ma być porządek. Nie wolno się pchać ani opóźniać załadunku. Kto będzie wywoływał panikę albo stawiał opór, zostanie zastrzelony.
Przerwał i wbił wzrok w masę ludzką przed sobą. Spokojnie zaczął otwierać kaburę pistoletu. Wyjął broń. Pierwsze szeregi Żydów zaczęły się cofać. Niemiec zaśmiał się i oddał trzy strzały w tłum. W grobowej ciszy rozległ się przeszywający krzyk. Spokojnie schował pistolet.
– A teraz do wagonów! Raus! – wrzasnął.
Tłum zamarł. Z tyłu rozległy się strzały. Ludzie ławą ruszyli do przodu, krzycząc przeraźliwie. Zbliżali się do drewnianego pomostu. Ludzki strumień był jednak zbyt szeroki, aby się w nim pomieścić. Esesmani otworzyli ogień. Pędzący zaczęli padać. Rozległ się głuchy tupot nóg po deskach rampy. Teraz zaczęli strzelać strażnicy stojący przy wagonach. Tłum przyhamował.
– Ordnung! Ordnung! – wrzeszczał esesman.
Pierwsi Żydzi wpadli do wagonu. Niemcy przy drzwiach odliczali ich. Po liczbie „sto czterdzieści” esesman zawył „Halt!” i dwukrotnie strzelił. Przystanęli. Pociąg powoli szarpnął i nowy wagon wtoczył się na wysokość pomostu. Zaczęli go wypełniać nowi więźniowie.
Wedle wojskowych regulaminów wagon towarowy przeznaczony był na osiem koni lub czterdziestu żołnierzy w transporcie. Upychając ludzi na siłę i bez jakiegokolwiek bagażu, można było pomieścić w wagonie sto osób. Niemcy wydali rozkaz pakowania po stu trzydziestu, ale jeszcze dopychali dodatkową dziesiątkę. Gdy drzwi nie dały się zamknąć, tłukli na oślep kolbami, strzelali do środka wagonu, wrzeszczeli na nieszczęsnych Żydów. Ci, aby zrobić miejsce dla nowych, wspinali się na ramiona i głowy już znajdujących się wewnątrz. Z głębi wagonu dochodził jakiś potępieńczy ryk i wycie.
Gdy upchnięto już sto czterdzieści osób, strażnicy przystąpili do zamykania drzwi. Były ciężkie, wykonane z drewna obitego żelazem. Miażdżyły wystające na zewnątrz kończyny wśród wrzasków bólu. Po zasunięciu drzwi zabezpieczano je żelazną sztabą i ryglowano.
Przed załadunkiem na podłogę wagonów sypano warstwę niegaszonego wapna. Oficjalnie był to zabieg higieniczny. Chodziło o nie rozprzestrzenianie się chorób zakaźnych. W praktyce wapno gwałtownie absorbowało wilgoć z powietrza. Spadała zawartość tlenu i ludzie zaczynali się dusić. Równocześnie wapno w kontakcie z ludzkimi odchodami wydzielało trujące substancje, między innymi chlor. Ten zaś dusił stłoczonych więźniów. Niemcy osiągali podwójny cel. Choroby zakaźne istotnie się nie rozprzestrzeniały, a wagon można było łatwiej po transporcie wymyć. Po drugie, transportu tego nie przeżywało wielu „podróżnych”. A o to przecież chodziło.
Czasami od polskich kolejarzy docierały informacje, że takie wagony z Żydami stały na bocznicach po kilka dni. Po otwarciu znajdowano w nich same trupy…
… Na obozowym placu pozostali zabici i konający. Strażnicy przechadzali się wolnym krokiem i dobijali ich strzałami w głowę. Wkrótce zapanowała cisza…”

Jan Karski (1914–2000) prawnik, dyplomata, wykładowca akademicki, polski kurier czasów II wojny światowej

Karski dostał się w przebraniu strażnika do obozu tranzytowego dla Żydów w Izbicy, który był „ostatnim etapem” przez obozem zagłady w Bełżcu.
Tajne państwo: opowieść o polskim Podziemiu

Koń , O miłości , O śmierci , O pieniądzach

„Poznali się wiele lat temu w partyzantce. Ślub dał im dowódca oddziału, a ucztę weselną, złożoną z gorących ziemniaków i ajerkoniaku na bimbrze, przerwał atak zmotoryzowanej żandarmerii hitlerowskiej.”

Anna Kłodzińska (1915–2008) dziennikarka i autorka kryminałów milicyjnych.

Czy Pan pamięta, inżynierze?

O ślubie

„„Hm” nie znaczy nic. „Hm” mówi się wtedy, gdy zastanawiamy się, co tak naprawdę chcemy powiedzieć. „Hm” sugeruje, że ktoś nam przerwał, zanim na dobre zaczęliśmy.”

Gabrielle Zevin (1977)

Gdzie Indziej

„(…) przerwanie naszej dobrowolnej samotności było prawdziwym cierpieniem, miało wszelkie cechy klęski, było poważnym zamachem na porządek naszego życia.”

Maria Skłodowska-Curie (1867–1934) polsko-francuska uczona, fizyk, noblistka

o skutkach sławy.
Źródło: Alicja Rafalska-Łasocha, Maria Skłodowska-Curie – kobieta niezwykła, „Alma Mater” nr 136, nr specjalny 2011, s. 14.

O kobietach , O samotności , O cierpieniu

„Wolałaby raczej umrzeć, niż widzieć mojego męża godzącego się na usunięcie. Nie przestawał błagać o przerwanie wojny, a to jego uczyniono odpowiedzialnym za klęskę. Taka niesprawiedliwość!”

Zyta Burbon-Parmeńska (1892–1989) cesarzowa Austrii i królowa Węgier

Źródło: Jean des Cars, Kobiety, które zawładnęły Europą. Najpotężniejsze królowe, op. cit., s. 258.

O kobietach , O wojnie

„Do dziś mam marksizm za składnik swojego poglądu na świat, co nie raz publicznie deklarowałem. To była godna uwagi filozofia dziejów, której dalszy rozwój potem przerwano, czyniąc z niej zestaw ideologicznych haseł i polityczną ortodoksję. (…) W uznawaniu się za marksistę nie widzę nic uwłaczającego.”

Bogusław Wolniewicz (1927–2017) filozof polski

O świecie

„Ale to jest wszystko bez znaczenia, to tylko przerwanie akcji naszej drużyny.”

Dariusz Szpakowski (1951) polski dziennikarz sportowy

podczas meczu Azerbejdżan – Polska, chwilę po faulu, po którym padła bramka dla Polski.
Komentarze do eliminacji mistrzostw Europy 2008

„Posłanka Kempa chciała na mnie wymusić przerwanie prac komisji ze względu na swój urlop. Odpowiedziałem jej, że mnie to nie obchodzi i ma się wziąć do roboty. Nie uważam, żeby było to obraźliwe czy chamskie.”

Mirosław Sekuła (1955) polityk polski

Źródło: gazeta.pl, 23 lipca 2010 http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80271,8169051,Sekula__Kempe_rozzalilo_cos_innego__a_za_placz_obwinila.html

„Skandalem nie jest tylko to, co Braun mówi, ale fakt, że mamy do czynienia ze zjawiskiem szerszym: Rzecz dzieje się na uniwersytecie, a więc w świątyni nauki i rozumu. W dodatku na uniwersytecie, który przed 1989 rokiem zajmował pozycje wyjątkową, a jednym z jego profesorów był Karol Wojtyła. Na domiar złego, jest to uczelnia katolicka, w której powinna podobno panować miłość bliźniego, a przynajmniej szacunek dla drugiego człowieka, który w dodatku był Wielkim Kanclerzem tej uczelni. Jakie to wystawia świadectwo Kościołowi katolickiemu w Polsce? Jak by tego było mało, nikt Braunowi nie przerwał, nie wytupał go, tylko przeciwnie – został on nagrodzony oklaskami. I przez kilka tygodni nikt nie wyciągnął tej sprawy, dopóki nie zrobiła tego „Gazeta”, oczywiście „koszerna”, „kapepowska” etc.”

Daniel Passent (1938) dziennikarz polski, publicysta

po ujawnieniu nagrania ze spotkania dokumentalisty Grzegorza Brauna na KUL, gdzie nazwał on abp. Józefa Życińskiego „łajdakiem i kłamcą”.
Źródło: En passant, blog Daniela Passenta, 16 maja 2011 http://passent.blog.polityka.pl/2011/05/16/pochodnia-pisane-2/

O miłości , O nauce

„Niedawno w Pradze przesiedzieliśmy ze Schröderem prawie całą noc. Aż musiałem to przerwać, bo zrobiło się niebezpiecznie. On zaczął znów rządzić Niemcami, a ja Polską.”

Aleksander Kwaśniewski (1954) polski polityk, przezydent Polski

na uniwersytecie w Georgetown.
Źródło: pardon.pl, 14 lutego 2007

O nocy

„Jeśli Wilhelma Zdobywcę uznamy za okrutnika, to jego drugi syn, Wilhelm Rufus, był prawdziwym potworem. Rudowłosy i czerwony na twarzy syn Zdobywcy odziedziczył po ojcu nikczemny charakter. Jego wystąpienie na tron wywołało straszliwą awanturę rodzinną, bo przy sukcesji pominięto jego starszego brata Roberta. Robert, Wilhelm i najmłodszy z rodzeństwa Henryk darzyli siebie nawzajem jednakową nienawiścią. Intrygi i kłótnie zaczęły się jeszcze za życia ich ojca, zaś po jego śmierci przerodziły się w otwartą wojnę. Jednak pod względem okrucieństwa i rozpusty Wilhelm II prześcignął wszystkich przedstawicieli rodu Normanów. Kronika anglosaska odnotowuje, że w czasie swoich rządów był „surowy i gwałtowny”. W końcu zginął na polowaniu. Jego panowanie przerwała strzała wypuszczona przez sir Waltera Tyrrella. Historia głosi, że był to nieszczęśliwy wypadek. Jednak młodszy brat Rufusa, Henryk, który też brał udział w polowaniu, pogalopował, nie tracąc czasu, do Londynu, aby zagarnąć królewski skarbiec. Trzy dni później odbyła się jego koronacja.”

Wilhelm II Rudy (1060–1100)

O Wilhelmie II

O śmierci , O historii , O charakterze , O czasie

„Wychowałam się na Gombrowiczu, nie na Sienkiewiczu. Ludziom o światopoglądzie zbliżonym do mojego jest chyba trudniej radzić sobie z takimi zbiorowymi emocjami. U mnie – niemal automatycznie – włącza się mechanizm samokontroli: żeby nie popaść w zbytnią patetyzację uczuć. A jednak… Jeszcze kilka dni temu nie przyszłoby mi do głowy, że uronię łzę po prezydencie Lechu Kaczyńskim, a teraz muszę przyznać, że kilka razy oczy mi się zaszkliły. To jest normalny ludzki odruch, bo wiemy, że życie tych, którzy zginęli, zostało nagle przerwane. Chyba wszyscy stracili kogoś bliskiego, więc to też jest odruch zwykłej ludzkiej solidarności w bólu. Poza tym działa wyobraźnia: to straszny zbieg okoliczności, że w tym samolocie było wielu ludzi w kwiecie swojej działalności, niektórych nawet znałam osobiście i darzyłam szczerym szacunkiem.”

Magdalena Łazarkiewicz (1954) polska reżyserka, scenarzystka

o katastrofie w Smoleńsku.
Źródło: „Krytyka Polityczna”, 17 kwietnia 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/20622

O życiu , O ludziach , O emocjach , O czytaniu

„Czułem, że muszę coś ze sobą zrobić. W ostatnich latach moje życie przypominało piekło. Miałem uczucie, jakbym w szaleńczym tempie zjeżdżał windą w dół. Musiałem to w końcu przerwać.”

Colin Farrell (1976) aktor irlandzki

O życiu , O emocjach , O piekle

„(…) ludzie, gdy potrzebują pomocy, czują się tym skrępowani. Specjalnie omijają wtedy bliskich. Ale gdyby poprosili ich o pomoc, to by ją otrzymali. Tak przynajmniej jest w mojej rodzinie. To więzy krwi: nie da się ich tak po prostu przerwać.”

Joanna Sydor-Klepacka (1975) polska aktorka

Źródło: Joanna Sydor – Każdemu trzeba dać drugą szansę http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/817/Joanna-Sydor-Kazdemu-trzeba-dac-druga-szanse.html

O ludziach , O rodzinie , O pomocy

„Członka Litewskiej Grupy Helsińskiej Viktorasa Petkusa znam, sama jestem członkiem tej grupy. Petkusa znam jako człowieka uczciwego, dobrego, kulturalnego. Proszę o przywrócenie praworządności i przerwanie rozprawy. Napisałam protest i powtarzam: sądzi się tutaj człowieka niewinnego. Dlatego odmawiam udziału w procesie.”

Ona Lukauskaitė-Poškienė (1906–1983)

występując na rozprawie sądowej Viktorasa Petkusa (10–13 lipca 1977).
Źródło: Živilė Račkauskaitė-Narvydienė, Ona Lukauskaitė-Poškienė w: Słownik dysydentów. Czołowe postacie ruchów opozycyjnych w krajach komunistycznych w latach 1956–1989, tom II, wyd. Fundacja Ośrodka Karta, Warszawa 2007, ISBN 9788388288845, s. 257.

„Pamiętam, jak mój mąż grał Etiudę Rewolucyjną Chopina i kiedy 15 sierpnia kule wpadły przez okno, nawet nie przerwał grania.”

Danuta Szaflarska (1915–2017) polska aktorka

Źródło: Życie jest cudem, „Rzeczpospolita”, 11 października 2002 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zyciejc.htm

O życiu

„Nic więcej, z wyjątkiem tego, że nie sądzę, bym kiedykolwiek wyszła za mąż. Jestem zupełnie szczęśliwa i zbyt kocham moją wolność, żebym zgodziła się jej wyrzec dla jakiegokolwiek śmiertelnika.
– Ja znam cię lepiej! – przerwał Laurie. – Teraz tak myślisz, ale nadejdzie kiedyś czas, kiedy będzie ci na kimś zależało i tak go pokochasz, że będziesz gotowa poświęcić dla niego wszystko. Wiem, że tak się stanie, bo masz taki charakter, a ja będę musiał stać z boku i tylko przyglądać się temu. – I zrozpaczony młodzieniec rzucił na ziemię swój kapelusz z taką zapalczywością, że byłoby to zabawne, gdyby jego twarz nie wyrażała takiej rozpaczy.”

Louisa May Alcott książka Małe kobietki

rozmowa Lauriego z Jo.
Małe kobietki. Część druga

O myślach , O charakterze , O wolności , O czasie

„Moje własne prace dają mi większą satysfakcję, jeśli są niewykończone. Lubię, kiedy wyglądają jak przerwane w trakcie roboty, niedopracowane. Tylko wtedy wydają się mi żywe, tylko wtedy zachowują coś z błyskotliwości dzieł nieukończonych.”

Jean Dubuffet (1901–1985) francuski malarz i rzeźbiarz

wypowiedzi z okresu, kiedy malował obrazy należące do cyklu Ciała pań (1950).
związane z cyklami obrazów

„Urodziłem się 18 sierpnia 1937 r. w Pont-de-Cheruy (dep. Isere) we Francji. Dzieciństwo miałem spokojne i piękne. Kiedy miałem 7 lat, śniło mi się, że posiadam zdolność lotu. W tym czasie zacząłem uczęszczać do francuskiej szkoły elementarnej i sny zaczęły się zmieniać jak nowe obrazy w fotoplastykonie. Drugą wojnę światową pamiętam tylko ze smaku czekolady, którą obdarowywali nas Amerykanie. Pamiętam jeszcze pająka na suficie naszej piwnicy, w której musieliśmy się ukrywać przez dwa tygodnie. Kiedy miałem 11 lat, rodzice doszli do wniosku, że należy opuścić słodką Francję i powrócić do jeszcze słodszej Polski. Nie rozumiałem jeszcze wtedy słowa: nostalgia. Teraz dopiero rozumiem, ileż smutku się w nim zawiera. Z opowiadań i książek słyszałem dużo o wilkach grasujących w Polsce. Nie widziałem nigdzie wilków, ale nie mogłem się spodziewać, że tak małe będzie moje rozczarowanie. Osiedliliśmy się w ponurym miasteczku, w Aleksandrowie Kuj. Było to kiedyś graniczne miasteczko i słynęło szeroko z przemytu. Tutaj skończyłem szkołę podstawową. Ponieważ wykazywałem wysokie zdolności, oddano mnie do gimnazjum w Ciechocinku, żeby zrobić ze mnie „inżyniera” lub „doktora”. Po trzech latach przeniosłem się do liceum ogólnokształcącego w Gdyni, które ukończyłem i gdzie do tej pory otoczony jestem legendą, jak wyczytałem w tamtejszej szkolnej gazetce. Jeden rok, tzn. 1956, włóczyłem się po Polsce napotykając wszędzie ślady wilków, a nigdy ich samych. Potem zacząłem studiować filologię francuską na KUL-u, gdzie doskonała dobroć kilku osób wzruszyła mnie do głębi. Studia przerwałem przede wszystkim z własnej winy, a może z winy wierności tradycjom moich wielkich „ancetres”.”

Edward Stachura (1937–1979) polski poeta, prozaik, pieśniarz i tłumacz

Źródło: życiorys Edwarda Stachury, złożony przez niego w sekretariacie Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego (jak podaje przypis w piątym tomie Poezji i prozy pod red. Krzysztofa Rutkowskiego)

O książkach , O rozczarowaniu , O rodzicach , O studiach

„Umawiasz się z facetem raz, najwyżej dwa, choć nie mam pojęcia, dlaczego niektórzy dostępują zaszczytu drugiej szansy, skoro i tak ich potem spławiasz…
– Po prostu zostajemy przyjaciółmi – przerwała jej Beata. – Nawet jeśli to dupki.
– Hmmm… i ty już po pierwszej randce możesz stwierdzić, kto jest kto?
– Mogę.
– To po co druga randka?
– Bo jak facet jest nieśmiały, to trzeba mu się przyjrzeć dokładniej.”

Olga Rudnicka (1988)

Martwe Jezioro

O facetach

„Drzwi z trzaskiem zamykają się. Komora zapełniona. Puszczają motor, łączą z rurami wlotowymi. Najwyżej w 25 min. wszyscy leżą pokotem. Nie leżą nawet, bo niema gdzie. Padają poprostu sobie w objęcia i stoją. Nie krzyczą już. Pasmo ich życia zostało przerwane. Nie mają żadnych pożądań i potrzeb. Matki i dzieci w śmiertelnym uścisku. Nie ma wrogów i przyjaciół. Nie ma zazdrości. Wszyscy równi. Nie ma ładnych i brzydkich, wszyscy żółci-zatruci. Nie ma bogatych i biednych, wszyscy równi wobec Boga.”

Jankiel Wiernik (1889–1972) ocalony z Treblinki, świadek Holokaustu

Rok w Treblince
Źródło: s. 18.

O Bogu , O dzieciach , O matce

„Rynki finansowe żyły z długów państw, ale jednocześnie doprowadzały (w przypadku gry na spadki cen obligacji) do potężnych problemów w posiadających te obligacje bankach. Utworzyło się bardzo trudne do przerwania sprzężenie zwrotne. I to właśnie obawa o to, do czego doprowadzi upadek sektora finansowego, zmusiła banki centralne do druku lawiny pieniędzy. Drukujemy, dlatego żeby uratować sektor finansowy (i nie narazić się mu) i jednocześnie nie oddać władzy skrajnym partiom, które zyskałyby duże poparcie, gdyby kryzys mocniej zaatakował. Drukując, prowadzimy świat do kolejnego kryzysu. Kryzysu inflacji. To jednak problem, który zobaczymy dopiero za parę lat.”

Piotr Kuczyński (1928–2013) piłkarz polski

Źródło: Kupuj do upadłości, krytykapolityczna.pl, 22 stycznia 2013 http://www.krytykapolityczna.pl/felietony/20130122/kupuj-do-upadlosci

O świecie , O problemach

„Wspieram swym nazwiskiem ów Marsz, który wyruszyć ma ulicami Warszawy 11 listopada. Organizatorem jest młodzież, która wprost nawiązuje swym szyldem do dwóch znanych sprzed wojny organizacji: Młodzieży Wszechpolskiej i Obozu Narodowo-Radykalnego – „ABC”. Osoby tworzące te środowiska, jeśli przeżyły lata 1939–1956, nigdy już nie miały szans na obronę swojego dobrego imienia. Mordowane przez Niemców i sowieckich oraz polskichkomunistów były równocześnie opluwane przez pismaków, których – jak się zdaje – potomkowie nadal niczego, poza formalnie uprawianym po ojcach zawodem, się nie nauczyli. By przerwać zatem trwałość tych stalinowskich praktyk, nadal obecnych w mediach niepodległej Polski, przybliżę drogim czytelnikom środowisko tworzące wyżej wymienione organizacje.”

Jan Żaryn (1958) polski historyk

o Marszu Niepodległości.

O wojnie , O młodzieży

„No tak – przerwałem mu. – To przecież oczywiste. Bo gdy w domu schadzek zamiast ladacznicy ukazuje się w drzwiach opryszek ze sztyletem, każdy myśli tylko, jak wykorzystać tę przemiłą niespodziankę.”

Jacek Piekara (1965) polski pisarz

komentarz MM do tłumaczenia Neuschalka.
Miecz aniołów

O domu , O myślach , O myśleniu

„Podobno jeszcze nie było wypadku, żeby kto wysiadał [z UFO] – przerwał w zadumie fotoreporter.
– A znasz wypadki, żeby wylądowało? – zainteresował się gwałtownie satyryk.”

Joanna Chmielewska (1932–2013) polska pisarka powieści sensacyjnych

Lądowanie w Garwolinie
Źródło: s. 15

„Niemal wszystkie pacjentki, które przychodzą do mnie i proszą o przerwanie ciąży, mówią, że gdyby jeszcze rok temu ktoś je zapytał, co sądzą o aborcji, odpowiedziałyby, że nigdy by się na to nie zdecydowały. Jednak te kobiety zostały postawione przez życie w ekstremalnej sytuacji. A wtedy człowiek inaczej widzi i inaczej postępuje, niż teoretyzując w wygodnym fotelu.
Ja praktycznie nie prowadzę ciąż zdrowych. Do mnie przyjeżdżają lub są przysyłane kobiety z całej Polski, u których wstępnie zdiagnozowano poważne wady płodu. Ja i mój zespół robimy wszystko, by te matki i ich dzieci uratować. Przerwanie ciąży to ostateczność. Decydują się na nie kobiety, których dzieci nie da się wyleczyć, pomóc im w żaden sposób. Część tych kobiet kontynuuje ciążę i rodzi, a część woli zakończyć ciążę wcześniej. Kobiety same podejmują decyzję, mają do tego prawo, a my te decyzje, zgodnie z prawem, powinniśmy uszanować.”

Romuald Dębski (1956–2018) polski lekarz

Źródło: rozmowa Aleksandry Szyłło, Dębski: Jestem z pacjentką na dobre i na złe, „Duży Format” http://wyborcza.pl/duzyformat/1,139142,16171511,Debski__Jestem_z_pacjentka_na_dobre_i_na_zle.html, wyborcza.pl, 18 czerwca 2014.

O życiu , O kobietach , O dzieciach , O matce

„To prawda, bardzo cierpiał, ale przyjmował wszystko z wielkim spokojem i gotowością. Dopiero kiedy stwierdziłem, że nastąpiła śmierć, która nadeszła w sposób naturalny, zdecydowaliśmy przerwać wszelką formę kuracji, to znaczy odłączyliśmy sondę nosowo-gastryczną, kroplówkę i odżywianie.”

Renato Buzzonetti (1924–2017)

Źródło: o Janie Pawle II, wywiad dla włoskiej gazety La Repubblica w 2009.

O śmierci , O prawdzie , O cierpieniu

„To zależy, dla których. Dlatego, że protesty na Wybrzeżu miały kilka faz. Co ma zrobić żołnierz, który dostał rozkaz obrony budynku użyteczności publicznej?
Czymś innym były natomiast salwy do robotników w Gdyni, którzy szli do stoczni, wezwani poprzedniego dnia przez Stanisława Kociołka do przerwania strajku. Nie widzę żadnego usprawiedliwienia dla tych salw. Żadnego. Nie ścigałbym jednak konkretnego żołnierza, który wykonywał polecenie. To była decyzja Gomułki i Biura Politycznego. Gen. Jaruzelski był wykonawcą.”

Adam Michnik (1946) polski dziennikarz i publicysta

w odpowiedzi na pytanie, czy nie ma usprawiedliwienia dla strzałów.
Źródło: Pożegnanie z bronią, 6 lutego 2001 http://wyborcza.pl/1,76842,126485.html

O decyzjach , O pożegnaniu

„Krew daje znak by przerwać pęd bezsensownej walki słów, która toczy się od lat
Spójrz! Ginie dzisiaj polskość twa, obcy prąd zagarnia ją, więc dlaczego milczysz wciąż?”

Mariusz Szczerski (1970–2005) wokalista polski (Honor)

Cytaty z utworów zespołu Honor
Źródło: Obcy prąd

O walce

„Każdy naród by zginął, gdyby przerwał pracę.”

Karol Marks (1818–1883) niemiecki filozof, ekonomista i działacz rewolucyjny

„Najgorsze jednak z tych wyobrażonych rzeczy jest to, że przychodzi chwila, w której trzeba przerwać marzenie, a to bardzo boli…”

Lucy Maud Montgomery (1874–1942) pisarka kanadyjska

Postać: Ania Shirley
Cykl Ania z Zielonego Wzgórza, 1. Ania z Zielonego Wzgórza (1908)
Źródło: s. 37

„Widzimy zatem, iż pojęcie równowagi sił nie może wyjaśnić przerwania działań, ale że kończy się problemem oczekiwania na korzystniejszą chwilę.”

Carl von Clausewitz (1780–1831) pruski teoretyk wojskowości

O naturze wojny
Źródło: s. 26–27.

„Gdybym dostał propozycję [roli w filmie], dla której warto byłoby przerwać spokój, to na pewno. Ale im jestem starszy, tym lepsza musiałaby to być rola. Zresztą ja to już dzisiaj mogę tylko zaśpiewać: „Do zakopania jeden krok….””

Wiesław Michnikowski (1922–2017) aktor polski

Źródło: Młody nie byłem, nawet kiedy byłem, wyborcza.pl, 13 marca 2011 http://wyborcza.pl/1,90539,9214874,Mlody_nie_bylem__nawet_kiedy_bylem.html

„Gdy nieprzyjaciel da ci okazję przerwania szeregów, korzystaj z tego natychmiast. Daj im, o co się prosili i starannie przewiduj ich posunięcia. Utrzymuj dyscyplinę w swych szeregach i przystosuj własne postępowanie do działań wroga, by wpłynąć na wynik wojny. Najpierw powinieneś być jak nadobna dziewica, przed którą wróg otworzy drzwi, a potem jak wypuszczony z klatki królik, którego wróg nie może wyrzucić.”

Sun Tzu (-543–-495 p. n. e.)

O wojnie

„Co się tyczy [paryskich] bulwarów, to w ogóle nie można po nich chodzić. Wszyscy zasuwają z burdelu do kliniki, a z kliniki z powrotem do burdelu. A dokoła jest tyle trypra, że ledwie można złapać dech. Kiedyś wypiłem trochę i poszedłem Polami Elizejskimi - a dokoła było tyle trypra, że ledwie powłóczyłem nogami. Zobaczyłem dwoje znajomych: on i ona, oboje jedzą kasztany, bardzo starzy oboje. Gdzieś ich już widziałem? W gazetach? Nie pamiętam, ale poznałem: Louis Aragon i Elsa Triolet. "Ciekawe - błysnęła mi myśl - skąd idą: z kliniki do burdelu czy z burdelu do kliniki?" I sam sobie przerwałem: "Wstydziłbyś się. Jesteś w Paryżu, a nie w Chrapuszowie. Zadaj im lepiej pytania o sprawy społeczne, o najbardziej palące sprawy."
Doganiam Louisa Aragona i zaczynam mówić, otwierając przed nim serce. Mówię, że jestem zdesperowany, ale nie mam najmniejszych wątpliwości, że umieram od nadmiaru węwnętrznych sprzeczności, i dużo różnych takich. A on spogląda na mnie, salutuje mi jak stary weteran, bierze swą Elsę pod rękę i idzie dalej. Ja znów ich doganiam i zwracam się tym razem już nie do Louisa, lecz do Triolet. Mówię, że umieram na brak wrażeń, że gdy przestaję rozpaczać, ogarniają mnie wątpliwości, gdy tymczasem w chwilach rozpaczy w nic nie wątpiłem… A ona tymczasem, jak stara kurwa, poklepała mnie po policzku, wzięła pod rączkę swojego Aragona i poszła dalej.
Potem, rzecz jasna, dowiedziałem się z prasy, że to wcale nie byli oni, tylko Jean-Paul Sartre i Simone de Baeuvoir, ale jaka to teraz dla mnie różnica! Poszedłem do Notre-Dame i wynająłem tam mansardę. Mansarda, facjatka, oficyna, antresola, strych - ciągle to wszystko mylę i nie widzę różnicy. Krótko mówiąc, wynająłem miejsce, w którym można leżeć, pisać i palić fajkę. Wypaliłem dwanaście fajek i odesłałem do "Revue de Paris" mój esej pod francuskim tytułem "Szyk i blask - immer elegant". Esej na temat miłości.
A wiecie przecież, jak trudno jest we Francji pisać o miłości. Dlatego że wszystko, co dotyczy miłości, zostało już we Francji dawno napisane. Tam wiedzą o miłości wszystko, a u nas nic. Spróbujcie u nas komuś ze średnim wykształceniem pokazać twardy szankier i zapytać: "Jaki to szankier, twardy czy miękki!" - na pewno strzeli: "Jasne, że miękki." A jak zobaczy miękki, to już zupełnie straci orientację. A tam - nie. Tam mogą nie wiedzieć, ile kosztuje dziurawcówka, ale jeśli już szankier jest miękki, to będzie takim dla każdego i nikt go nie nazwie twardym…
Krótko mówiąc, "Revue de Paris" zwróciło mi esej pod pretekstem, że został napisany po rosyjsku, a francuski był tylko tytuł. Wypaliłem więc na antresoli jeszcze trzynaście fajek i stworzyłem nowy esej, również poświęcony miłości. Tym razem cały tekst od początku do końca był napisany po francusku, a rosyjski był jedynie tytuł: "Skurwysyństwo jako najwyższe i ostatnie stadium kurestwa." I posłałem tekst do "Revue de Paris".
[Znów mi go zwrócili. ] Styl, powiedzieli, znakomity, natomiast główna myśl - fałszywa. Być może, powiedzieli, da się to zastosować do warunków rosyjskich, ale nie francuskich. Skurwysyństwo, powiedzieli, wcale nie jest u nas stadium najwyższym i bynajmniej nie ostatnim. U was, Rosjan, powiedzieli, kurestwo, które osiągnie granice skurwysyństwa, zostanie przymusowo zlikwidowane i zastąpione przez programowy onanizm. Natomiast u nas, Francuzów, nie jest wprawdzie w przyszłości wykluczone organiczne zrastanie się pewnych elementów rosyjskiego onanizmu, potraktowanego bardziej swobodnie - z naszą ojczystą sodomią, będącą efektem transformacji skurwysyństwa za pośrednictwem kazirodztwa; jednakże owo zrastanie się nastąpi na gruncie naszego tradycyjnego kurestwa, mając charakter absolutnie permanentny.”

Wieniedikt Jerofiejew książka Moskwa-Pietuszki

Moscow to the End of the Line

O myślach , O myśleniu , O wrażeniach , O charakterze

„K. wydało się, że przerwano z nim wszelką łączność i że jest teraz jakby wolniejszy, niż był kiedykolwiek, i może tu, na tym skądinąd zakazanym miejscu, czekać, jak długo zechce. Zdawało mu się, że wywalczył sobie wolność, której nikt inny zdobyć by nie potrafił, i nikt nie ma prawa dotknąć go albo wyrzucić, a nawet przemówić do niego. Ale wydawało mu się także - i to przekonanie było co najmniej równie silne - że nie ma nic bardziej bezsensownego i rozpaczliwego niż ta wolność, to czekanie i ta nietykalność.”

Franz Kafka książka Zamek

The Castle

O czekaniu , O wolności

„Proszę okazać legitymacje – powtórzyła obywatelka.
-Ślicznotko moja… - zaczął tkliwie Korowiow.
-Nie jestem ślicznotką – przerwała mu obywatelka.
-O, jakże tego żałuję – rozczarowanym głosem powiedział Korowiow, a następnie mówił dalej. - No cóż, jeśli sobie pani tego nie życzy, to nie musi być pani ślicznotką, chociaż byłoby to nader przyjemne.”

Michaił Bułhakow książka Mistrz i Małgorzata

The Master and Margarita

„Regent nader zręcznie wprasował się do autobusu, który na pełnym gazie pędził w kierunku placu Arbackiego, i umknął. Iwan, zgubiwszy jednego ze ściganych, całą swoją uwagę skoncentrował na kocurze i zobaczył, że dziwny ów kot podszedł do drzwi wagonu motorowego linii A, który stał na przystanku, bezczelnie odepchnął wrzeszczącą kobietę, chwycił za poręcz i nawet wykonał próbę wręczenia konduktorce dziesiątaka przez otwarte z powodu upału okno.
Zachowanie się kota wstrząsnęło Iwanem do tego stopnia, że zastygł nieruchomo obok sklepu kolonialnego na rogu, i wtedy zdumiał się po raz drugi, i to znacznie silniej, tym razem za przyczyną konduktorki. Ta, skoro tylko zobaczyła włażącego do tramwaju kota, wrzasnęła, dygocąc z wściekłości:
-Kotom nie wolno! Z kotami nie wolno! Psik! Wyłaź, bo zawołam milicjanta!
Ani konduktorki, ani pasażerów nie zdziwiło to, co było najdziwniejsze – nie to więc, że kot pakuje się do tramwaju, to byłoby jeszcze pół biedy, ale to, że zamierza zapłacić za bilet!
Kot okazał się zwierzakiem nie tylko wypłacalnym, ale także zdyscyplinowanym. Na pierwszy okrzyk konduktorki przerwał natarcie, opuścił stopień i pocierając monetą o wąsy, usiadł na przystanku. Ale gdy tylko konduktorka szarpnęła dzwonek i tramwaj ruszył, kocur postąpił tak, jak postąpiłby każdy, kogo wyrzucają z tramwaju, a kto mimo to jechać musi. Przeczekał, aż miną go wszystkie trzy wagony, po czym wskoczył na tylny zderzak ostatniego, łapą objął sterczącą nad zderzakiem gumową rurę i pojechał, zaoszczędziwszy w ten sposób dziesięć kopiejek.”

Michaił Bułhakow książka Mistrz i Małgorzata

The Master and Margarita

O kotach , O kobietach , O zachowaniu , Szarpnięcie

„Chyba prawie każdy z nas czuwał kiedyś przed wschodem słońca, już to po jednej z
owych bezsennych nocy, przyprawiającej nas niemal o zakochanie się w śmierci, już to po
jednej z owych nocy lęku i szpetnych uciech, gdy przez komórki mózgu przeciągają
majaki, potworniejsze jeszcze od rzeczywistości, a ożywione tym intensywnym życiem
utajonym we wszelkiej groteskowości, które nadaje również gotykowi trwałą siłę życiową,
gdyż sztuka ta wydaje się przede wszystkim sztuką tych, których dusze zasępia choroba
marzenia. Z wolna białe palce wsuwają się przez firanki i zdają się drżeć. Niby czarne,
fantastyczne postacie - nieme cienie pełzają po kątach pokoju i tam się układają. Na
dworze słychać szelest ptaków w listowiu lub kroki ludzi idących do roboty albo jęki i
westchnienia wiatru, który zlatuje ze wzgórza i okrąża cichy dom, jakby się bał zbudzić
śpiącego, a jednak musiał odwołać sen z jego fioletowej jaskini. Zasłona po zasłonie z
cienkiej przejrzystej gazy z wolna się podnosi, rzeczy odzyskują kształty i barwy i
widzimy, jak nadchodzący dzień oddaje światu dawne jego oblicze. Blade zwierciadła
znów otrzymują swe życie odtwórcze. Wygasłe świece stoją, gdzie je pozostawiliśmy, a
obok nich leży na wpół rozcięta książka, którą czytaliśmy, lub drutem opleciony kwiat,
który nosiliśmy na balu, albo list, który obawialiśmy się przeczytać lub czytaliśmy zbyt
często. Wszystko wydaje się nie zmienione. Ze złudnych cieni nocy wyłania się
prawdziwe, znane nam życie. Musimy je podjąć, gdzie zostało przerwane, i ogarnia nas
uczucie straszne - uczucie konieczności zmuszającej do ciągłego zużywania sił w nużącym
kole codziennych wydarzeń lub też porywa nas dzika tęsknota, by pewnego poranka oczy
nasze otworzyły się na świat, co w mroku na nowo został stworzony ku naszej radości, na
świat, w którym rzeczy mają barwy i kształty nowe albo zmienione lub też kryją w sobie
nowe tajemnice; na świat, w którym przeszłość nie zajmowałaby wcale miejsce albo
bardzo mało, a w każdym razie nie w świadomej formie powinności czy skruchy, bo
nawet wspomnienie radości posiada swą gorycz jak wspomnienie rozkoszy - swój ból.”

Oscar Wilde (1854–1900) angielski poeta, prozaik i dramatopisarz

O ptakach , O rzeczywostości , O snach , O życiu

„Jest dopuszczalne przerwanie kadencji, jeśli występuje ważny interes publiczny. A obecne kadencje nie są zgodne z Konstytucją.”

Stanisław Piotrowicz (1952) polityk polski

o skróceniu kadencji członków Krajowej Rady Sądownictwa.
Źródło: Ustawy o KRS i ustroju sądów uchwalone. „Skończył się trójpodział władzy” http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/7,114871,22085292,pis-chce-przeglosowac-kluczowe-dla-ustroju-ustawy-podporzadkowanie.html#MegaMT, gazeta.pl, 12 lipca 2017

„Kṛṣṇa to najwyższa żywa istota (nityo nityānām cetanaś cetanānām). My mamy te same cechy co On, z tą tylko różnicą, że Kṛṣṇa jest nieograniczony (vibhu), a my jesteśmy ograniczeni (aṇu). Nasza natura jest odbiciem natury Kṛṣṇy, dlatego przejawiamy wszelkie skłonności widoczne w Nim. Kṛṣṇa wykazuje na przykład skłonność do kochania osoby płci przeciwnej. Pragnienie kochania i bycia kochanym bierze swój początek z wiecznej miłości Rādhy i Kṛṣṇy. Poszukujemy wiecznej miłości, ale - jako że podlegamy prawom materialnym - nasza miłość zostaje przerwana. Dopiero gdy rozwiążemy ten problem, doświadczymy miłosnego związku podobnego temu, jaki łączy Kṛṣṇę i Rādhārāṇī. Naszym celem powinien być zatem powrót do domu, do Kṛṣṇy.”

Bhaktiwedanta Swami Prabhupada (1896–1977) duchowny hinduski

Nauki Królowej Kuntī
Źródło: Ibidem., s. 116-117.

O problemach , O naturze , O miłości , Kochać się

„Gdybym to ja, nawet w wieku, w jakim obecnie jestem, siedział na ławce trenerskiej, to sprawiłbym, że ten mecz zostałby przerwany. Po prostu skoczyłbym na boisko do sędziego i tak bym mu naurągał, że by mnie służba porządkowa musiała wynieść! Dla mnie kara dla sędziego za coś takiego to co najmniej dwuletni zakaz sędziowania, jeśli nie dożywotni. W tym przypadku nie można mówić o ludzkim błędzie, bo tym najczęściej sędziowie się tłumaczą. Jakim cudem sędzia po konsultacji z bocznym mógł podjąć tak kuriozalną decyzję?!”

Antoni Piechniczek (1942) piłkarz polski, trener

o meczu Arka Gdynia - Ruch Chorzów z 27 maja 2017 r., w którym sędzia uznał gol na 1:1 zdobyty ręką przez piłkarza Arki.
Źródło: wyborcza.pl http://katowice.wyborcza.pl/katowice/7,35026,21883193,antoni-piechniczek-nie-mozna-mowic-o-ludzkim-bledzie-rozmowa.html, 30 maja 2017 r.

O karze , O decyzjach , O wieku

„Lekarze, pracownicy ośrodków pomocy społecznej czy po prostu zwykli obywatele uczestniczą w tych nielegalnych działaniach dlatego, że czują się zmuszeni, czasem wbrew własnemu sumieniu, bo stają w obliczu sytuacji, na które nie mogą pozostać obojętni. Ponieważ stojąc przed kobietą zdecydowaną dokonać aborcji, wiedzą, że jeśli odmówią jej porady i pomocy, zostawią ją w samotności i strachu i skłonią do dokonania zabiegu w najgorszych warunkach, w których ryzykuje okaleczenie się do końca życia. Wiedzą, że ta sama kobieta, jeśli ma pieniądze, jeśli wie gdzie szukać informacji, wyjedzie do sąsiedniego kraju, czy nawet skorzysta z usług niektórych klinik we Francji i będzie mogła przerwać ciążę nie ponosząc ryzyka i nie obawiając się kary. Te kobiety nie są bardziej niemoralne i bardziej nieświadome niż inne. Jest ich 300 tysięcy każdego roku. To kobiety, które spotykamy codziennie, nie wiedząc nic o ich dramatach i rozpaczy.”

Simone Veil (1927–2017) francuska polityk

fragment przemówienia w parlamencie francuskim przed wprowadzeniem ustaw depenalizujących aborcję.
Źródło: Natasza Quelvennec, Odeszła Simone Veil – kobieta, która zmieniła bieg historii http://www.democracyok.org/2017/06/30/odeszla-simone-veil-kobieta-ktora-zmienila-bieg-historii/, serwis „DOK – Democracy is OK”

O samotności , O kobietach , O pieniądzach , O czasie

„Pan doktor na pewno nam potwierdzi, że do kobiet, które leżą w szpitalu po zabiegu przerwania ciąży, lekarze i pielęgniarki odnoszą się o wiele gorzej niż do położnic i dają im odczuwać pewną pogardę, nawet jeśli im samym podobny zabieg choćby jeden raz w życiu także będzie potrzebny.”

Milan Kundera (1929–2023) czeski pisarz, eseista

Źródło: Walc Pożegnalny

O kobietach