Cytaty na temat nadanie (156 cytatów)

„Generał Felicjan Sławoj Składkowski, premier i wielokrotny minister w międzywojennej Polsce, był z wykształcenia lekarzem, a więc jego starania o podniesienie poziomu higieny w kraju było czymś naturalnym. Będąc ministrem spraw wewnętrznych wydał on m. in. rozporządzenie polecające stawianie gustownych wychodków na wsiach, aby przerwać tradycję chodzenia „za stodołę”. (…) Niewdzięczny lud szybko obdarzył te publiczne przybytki mikcji i defekacji mianem „sławojek”, co splendoru imieniu generała raczej nie dodawało, a później, w okresie PRL-u, było stałym elementem w propagandzie ośmieszającej przedwojenne władze. (…) Oto kilkadziesiąt lat wcześniej, prezydent Krakowa Juliusz Franciszek Leo, ekonomista i prawnik, profesor UJ, twórca Wielkiego Krakowa, zainicjował w swoim mieście budowę szaletów publicznych, aby strzec niewinne pacholęta, dziewice, matrony i szlachetnych obywateli przed gorszącym widokiem osobników nieprzystojnie „puszczających wodę” po kątach. (…) Oczywiście dowcipna krakowska ulica nadała tym stylowym małym budyneczkom nazwę „leówek” (…).”

Marek Żukow-Karczewski (1961) polski historyk, publicysta i działacz społeczny

Źródło: Higiena sanitarna w Polsce. Jak załatwiano potrzeby fizjologiczne?, Ekologia. pl, 2011. http://ekologia.pl/srodowisko/specjalne/obieg-zamkniety-czyli-przyczynek-do-dziejow-higieny-sanitarnej-w-dawnej-polsce,15189.html

O ludziach , O wykształceniz , O wodzie

„Przede wszystkim osobista wolność ludzi staje się początkiem suwerenności narodu. Człowiek może korzystać ze swoich praw, również obywatelskich, jeżeli posiada wolność osobistą, tę będącą w sercu. Tej wolności umiejscowionej w sercach ludzi nie da się ukształtować konstytucją, decyzją sądu czy ustawą. Niezależne myślenie i autonomiczne kształtowanie własnego życia oparte o dobrze wybrane wartości to świadome tworzenie warunków do wyznaczania drogi do wolności. Niepodległości nikt z zewnątrz nam Polakom nie przyniósł w darze, nikt jej nie gwarantował, nie wprowadził w życie w formie aktów prawnych i nie nadał dekretem. To córki i synowie polskiej ziemi poświęcali sprawie wolności swoje siły i talenty.”

Piotr Morta (1959)

Ogólnopolskie obchody 100. rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości.
Źródło: powiatowy.pl, 6 września 2018 http://www.powiatowy.pl/2018/09/100-rocznica-odzyskania-przez-polske-niepodleglosci-ks-bdos/

O myślach , O myśleniu , Córki , O decyzjach

„Nie mówcie mi o tym człowieku, nie znoszę samej myśli o nim. Ach, ileż zła nam wyrządził! Podobny owemu owadowi, pladze ogrodów, co wybiera do swych ukąszeń tylko korzenie najcenniejszych roślin, Wolter swoim żądłem kłuje bez przerwy dwa korzenie społeczeństwa: kobiety i młodzież. Nasyca ich swoimi truciznami, przekazując je w ten sposób z pokolenia na pokolenie. (…) Wielką zbrodnią Woltera jest nadużycie talentu i świadoma prostytucja geniuszu, stworzonego po to, by sławić Boga i cnotę. (…) nic go nie usprawiedliwia; ten rodzaj zepsucia jest charakterystyczny wyłącznie dla niego: zakorzenia się ono w najgłębszych włóknach serca i obwarowuje się wszystkimi siłami umysłu. Stały sojusznik świętokradztwa, urąga Bogu, gubiąc ludzi. Ze swą bezprzykładną wściekłością ten bezczelny bluźnierca doszedł do tego, że zadeklarował się jako osobisty wróg Zbawiciela ludzi: z głębi swej nicości poważył się nadać mu szydercze przezwisko i to cudowne prawo, jakie Bóg-człowiek przyniósł na ziemię, nazwał ŁAJDACTWEM.”

Joseph de Maistre (1753–1821) francuski filozof

Źródło: Les soirées de Saint-Petersbourg…

O kobietach , O Bogu , O ludziach , O młodzieży

„Rozglądając się po świecie, wprędce spostrzegamy, że każdy, choćby najmniejszy wzrost uczuć humanitarnych, każda reforma kodeksu karnego, każdy krok w kierunku zmniejszenia niebezpieczeństwa wojny, każda próba poprawy położenia ras kolorowych lub złagodzenia niewolnictwa, każdy postęp moralny, który się udało osiągnąć, był stale zwalczany przez zorganizowane Kościoły całego świata. Oświadczam po dojrzałym namyśle, że religia chrześcijańska w postaci, jaką jej nadały Kościoły, była i jest jeszcze głównym nieprzyjacielem moralnego postępu świata.”

Bertrand Russell (1872–1970) angielski logik, matematyk, filozof, myśliciel, działacz społeczny i eseista, noblista w dziedzinie literat…

Źródło: Dlaczego nie jestem chrześcijaninem?

O wojnie , O religii , O emocjach

„Talent jest jak kawałek szlachetnego, ale surowego metalu: dopiero pilna praca go obrobi i wartość mu wielką nada.”

Stanisław Staszic (1755–1826) polski działacz oświeceniowy, pisarz i publicysta, filozof i tłumacz

„Kościół musi różnym krajom i epokom nadać swoje oblicze – nie na odwrót.”

Jan XXIII (1881–1963) papież

Źródło: Dietrich von Hildebrand, Spustoszona winnica, tłum. Tomasz G. Pszczółkowski, Fronda, wydanie III, s. 220.

To tłumaczenie czeka na recenzję. Czy to jest poprawne?

„Chmury przypływają do mojego życia z innych dni już nie po to, by zrzucić deszcz lub zwiastować burzę, ale by nadać kolor mojemu zachodzącemu niebu.”

Rabindranath Tagore (1861–1941) poeta i prozaik indyjski

O kolorach

„Niemowlę nie potrafi nadać telegramu, przywołać windy ani wybrać tapety. Czy godzi się więc, żeby to od niego zależało przetrwanie gatunku?”

Roland Topor (1938–1997) pisarz i rysownik francuski pochodzenia polskiego

zapiski pana Laurenta
Święta księga cholernego Proutto, Dzidziuś Pana Laurenta, Gdańsk 1999

O niemowlętach

„Wstąpiwszy w posiadanie ziem dziedzicznych postanowiłem prowadzić życie ciche, oddalone od świata, pracowite z pobudek religii i patriotyzmu, odpowiadające chęciom i zamiarom panujących monarchów; chciałem się zająć cały w ziemi i w dobrach swoich, dając poddaństwu nauki, jakie takie oświecenie i cywilizację, stosowną do ich stanu wieśniaczego, chciałem im ulżyć i znośniejszym uczynić poddaństwo, ile możności niewolę przemienić na rozumną wolność; nadałem im prawo albo raczej zawarłem z poddanymi rolnikami przymierze, tyle, ile to do objęcia ich i prostoty zbliżyć się mogło. Tak właśnie, jak Solon o Ateńczykach powiedział: „dałem im prawo, nie takie, jakie być powinno, ale jakie Ateńczykowie znosić potrafią.””

Ignacy Ścibor Marchocki (1755–1827)

Przymierze dziedzica z poddanymi rolnikami (rozprawa, 1804)
Źródło: Marek Urbański, Ignacy Ścibor Marchocki [w:] Andrzej Szwarc, Marek Urbański, Paweł Wieczorkiewicz, 100 postaci, które tworzyły historię Polski, wyd. Świat Książki, Grupa Wydawnicza Bertelsmann Media, Warszawa 2000, ISBN 837311288X, s. 209.

O życiu , O książkach , O świecie , O religii

„Niebyt musi w pewnym sensie być, gdyż inaczej – czym jest to czego nie ma? Tej powikłanej doktrynie można by nadać miano brody Platona. Historycznie rzecz biorąc, okazała się ona bardzo twarda, stępiając często ostrze brzytwy Ockhama.”

Willard Van Orman Quine (1908–2000) filozof amerykański

Sens

„Ziarna różańca mego życia muszą być ukute z woli, aby były pełne. Piękne one będą wtedy, gdy miłość je rozpromieni, a Chrystus Pan spojrzy na nie z upodobaniem. Tylko miłość Boga ku nam, nadać może piękność tym ziarnom i blask.”

Wincenta Jadwiga Jaroszewska (1900–1937) polska zakonnica

refleksje różańcowe z 30 kwietnia 1933 dla sióstr Benedyktynek Samarytanek.
Źródło: Siostry Benedyktynki Samarytanki Krzyża Chrystusowego – Przesłanie Matki Wincenty Jadwigi Jaroszewskiej. http://www.samarytankiosb.pl/zalozycielka2g.html

O miłości , O Bogu , O matce , O siostrze

„Jeśli potrzebowano jakiegoś dowodu, a nie było legalnego sposobu, można było nadać sprawę Makabrze i dostawało się obciążające dokumenty następnego dnia. Na pytanie: „Jezu jak ty to robisz?”, odpowiadał niezmiennie: „Jak to, kurwa jak? Wchodzę do ich biura, podpierdalam i wychodzę.””

Andrzej Ziemiański (1960) polski pisarz

Żołnierze Grzechu
Źródło: s. 42

Pytanie

„(…) my, jako ludzie, ostatnio rzadko sobie dziękujemy, co nie sprzyja rozwojowi, kulturze życia codziennego. A mówiąc „dziękuję”, zauważamy nie tylko samego człowieka czy instytucje, ale dobro, które z ich działań wynika. A nadanie tytułu czy wyróżnienia jest właśnie takim „dziękuję” za dobro, pamięć, przekazywanie tradycji. Warto w taki sposób doceniać się wzajemnie.”

Zygmunt Malacki (1948–2010)

o nadaniu tytułu kustosza pamięci narodowej.
Źródło: Kustosz narodowej pamięci, zw.com.pl, 9 czerwca 2010 http://www.zw.com.pl/artykul/41,484244-Kustosz-narodowej-pamieci-.html

O ludziach

„Mam nadzieję, że czytelnicy będą korzystać z mojej książki jak z prywatnej szkoły gotowania. Starałam się nadać przepisom strukturę lekcji, w myśl idei, że nikt nie rodzi się świetnym kucharzem, ale uczy się przez działanie. Taka zawsze była moja rada: ucz się gotować, a więc próbuj nowych przepisów, wyciągaj wnioski z własnych błędów, bądź nieustraszona i przede wszystkim miej z tego zabawę!”

Julia Child (1921–2004)

Moje życie we Francji (wyd. 2007)

O książkach , O myślach , O gotowaniu , O myśleniu

„Wilhelm, człowiek potężny, uparty, gwałtowny i przebiegły, nosił przydomek Bękarta. Jego narodziny były owocem romansu księcia Roberta z Alettą, córką wiejskiego garbarza z Falaise. Robert nie miał potomka z prawego łoża, nadał więc szlachectwo Wilhelmowi.(…) Panowanie Wilhelma wyróżniało się wyjątkowym okrucieństwem. Był bezwzględny i brutalny w tłumieniu buntów. Wydziedziczał szlachtę anglosaską, a odebraną ziemię oddawał w nagrodę swoim normandzkim sprzymierzeńcom. Kiedy szlachta stanęła do walki, zakazał uprawy pól. Jego najbardziej widowiskowym posunięciem było przekształcenie w ugór całego Yorkshire. Odnotowuje to Domesday Book, księga rejestrowa wszelkiej własności w Anglii za Wilhelma Zdobywcy. Nieużytki te potem sobie przywłaszczył.”

Wilhelm Zdobywca (1028–1087) Król Anglii i książę Normandii

Autorzy: Nigel Blundell, Susan Blackhall, Upadek domu Windsorów, tłum. Grażyna Jagielska, Wydawnictwo Prolog, Warszawa 1993, ISBN 83-85763-058, s. 28.
O Wilhelmie Zdobywcy

O narodzinach , O walce

„Polak w żadnym wypadku nie może mówić, że Powstanie było zbrodnią. Po pierwsze wpisuje się to w narrację wrogów polskiej niepodległości, tych, którzy realizowali rosyjskie czy sowieckie plany zniszczenia naszej suwerenności i nadania Polsce charakteru kolonii czy protektoratu. Z tym wiązała się też próba przebudowy polskiej świadomości historycznej. Po drugie jest to ahistoryczne – zupełnie abstrahuje od okoliczności. Można krytykować Powstanie – oczywiście, ale pamiętając, że my wiemy co zdarzyło się po jego wybuchu, ci, którzy podejmowali decyzje nie wiedzieli.”

Jarosław Kaczyński (1949) polski polityk, premier RP

o powstaniu warszawskim.
Źródło: Wywiad prezesa PiS Jarosława Kaczyńskiego o powstaniu warszawskim, bibula.com http://www.bibula.com/?p=70589

O charakterze , O decyzjach

„Ricardo wygrał wszystko, co można było wygrać. Nigdy nie schodził poniżej pewnego poziomu, do którego innym, nawet jeśli wznosili się na wyżyny, trudno było doskoczyć. Gra przy tym szybko i zawsze potrafi coś wymyślić. Myślę, że Ricardo zmienił pojęcie „rozgrywający”, zmienił też sposób patrzenia na tę pozycję i nadał jej swój własny, niepowtarzalny styl. Oczywiście jest jeszcze kilku innych, jak Ball czy Zagumny, których można i należy cenić, ale Ricardo zdecydowanie jest numerem jeden.”

Bruno Mossa Rezende (1986) siatkarz brazylijski

o Ricardo Garcia
Źródło: przegladligowy.pl http://przegladligowy.com/siatkowka/reprezentacje/liga-swiatowa/news,14747,bruno-rezende-w-polsce-jak-w-domu

O domu , O grach , O myślach , O myśleniu

„Przyłączenie „opozycji faszystowskiej” (do AK) prawie na pewno wywoła odpadnięcie poważnej części lewicy rządowej, nadałoby temu obozowi piętno reakcyjne. Jestem głęboko przekonany, że w błyskawicznym tempie pociągnęłoby to za sobą dla Polski śmiertelną katastrofę wojny domowej, w której lewica walczyłaby pod komendą PPR, a prawica – ONR. AK przypadłaby rola obrońcy klas posiadających. Następstwem – wasalizacja lub wcielenie Polski do ZSRR. W świetle powyższego ostatni nasz „sukces” w postaci podporządkowania NSZ może mieć wysoce ujemne następstwa, jeśli nie sparaliżujemy ich umiejętną akcją wychowawczą.”

Jan Rzepecki (1899–1983) historyk polski, oficer WP

Źródło: Raport dla generała Bora-Komorowskiego (marzec 1944), cyt. za: Piotr Lipiński, Raport Rzepeckiego, wyd. Prószyński i S-ka, Warszawa 2005.

O wojnie , O sukcesie

„Płeć jest biologiczna, jak mówił ostatnio bp Jędraszewski, ona decyduje. I można biologa zaprosić, powiada biskup – miłośnik Sartre’a – żeby to potwierdził. Ten biologizm jest ciekawy, bo bardzo materialistyczny. Kultura niby zawsze była sferą ducha, więc wydawałoby się, że duchownym byłoby bliżej kultury, aniżeli anatomii organów płciowych i fizjologii rozmnażania. No, ale to żarty. Idzie o to, skąd ma płynąć normatywność. Idzie o coś, co nie jest tylko konwencją, a kultura dziś to konwencja. Doszliśmy od przekonania w naszej cywilizacji – to proces kilkusetletni, zwany nowoczesnością – że kultura to nie jest porządek nadany przez Boga, ale ustanowiony przez ludzi i zmienny. To jest dramat katolicyzmu, który był zawsze tylko kulturą, a sankcja boska, absolutna, też się okazała jedynie instytucją kultury. Tak więc kultura dziś dla Kościoła katolickiego to zmora. Bo nie jest monokulturą, bo jest niestabilna, płynna – jak to się dzisiaj modnie mówi.”

Tadeusz Bartoś (1967) polski teolog i filozof

Źródło: rozmowa Tomasza Stawiszyńskiego, Bartoś: „Gender” służy jako hasło wojenne, krytykapolityczna.pl, 2 grudnia 2013 http://www.krytykapolityczna.pl/artykuly/opinie/20131202/bartos-gender-sluzy-jako-haslo-wojenne

O Bogu , O ludziach

„Kochany święty Franciszku – zaczęła w myślach – przyszłam tu do Ciebie, bo… czuję się bardzo samotna wśród ludzi. Nikt mnie nie rozumie, muszę ukrywać swoje uczucia, gdyż uznano by mnie za dziwaczkę, a być może już nawet tak się stało. Chciałabym Cię prosić o opiekę nad Czarnym, nad Waderą, nad Blanką, nad Neo, nad Juniorem i nad Omegą, któremu jakoś nie nadałam imienia… Opiekuj się nimi, święty Franciszku, wyproś u Pana Boga, aby nie wpadły we wnyki i aby nie dosięgła ich kula. Chciałabym, żeby były szczęśliwe, żeby polowały – bo to wytrawni myśliwi – i wychowywały młode. I jeszcze spraw, by mogły dożyć wilczej starości.”

Maria Nurowska (1944) polska powieściopisarka i nowelistka

Nakarmić wilki

O Bogu , O ludziach , O emocjach , Kochać się

„Architektura weneckiego kościoła Świętego Marka dorównuje w swej głupocie wszystkiemu, czego uczono i dopuszczano się pewno w jego murach. Wszystkie te zabiegi o nadanie znaczenia kłamstwu wydają mi się żałosne, a popisy, które imponują dzieciom i ludziom żądnym wrażeń zmysłowych, zdają mi się – także wówczas, gdy zastanawiam się nad nimi jako twórca, poeta – niesmaczne i mało ważne.”

Johann Wolfgang von Goethe (1749–1832) niemiecki poeta

O religii
Źródło: Karlheinz Deschner, I znowu zapiał kur – Krytyczna historia Kościoła, Gdynia 1996; t. 2, s. 306–308.

O dzieciach , O kłamstwie , O głupocie , O historii

„Moja sugestia jest więc taka, żeby nadać życiu płodu nie większą wartość niż życiu zwierzęcia niebędącego człowiekiem o podobnym stopniu racjonalności, samoświadomości, świadomości, zdolności do odczuwania itd.”

Peter Singer (1946) bioetyk australijski

Etyka praktyczna
Źródło: s. 149.

O zwierzętach

„Przyłączenie się do „Żegoty” nadało naszej działalności bardziej zorganizowany charakter. Warto bowiem podkreślić, że nie działaliśmy w imieniu jakiejś organizacji, chociaż wielu z nas należało do różnych ugrupowań politycznych. Nasza akcja pomocy Żydom zrodziła się samorzutnie już w pierwszych dniach okupacji jako następstwo konkretnej sytuacji. Ludzie, którzy się w niej angażowali, czynili to z pobudek humanitarnych; był to odruch ludzki, który nakazywał nie pozostawać biernym w obliczu największego barbarzyństwa w stosunku do naszych żydowskich współobywateli.”

Irena Sendlerowa (1910–2008) polska działaczka społeczna, uczestniczka akcji pomocy Żydom w czasie II wojny światowej

Źródło: Ten jest z ojczyzny mojej. Polacy z pomocą Żydom 1939–1945, oprac. W. Bartoszewski i Z. Lewinówna, wyd. „Znak”, Kraków 1969 http://lewicowo.pl/o-pomocy-zydom/.

O ludziach , O charakterze , O pomocy , O ojczyźnie

„Nazwać jakaś rzecz to pokazać, jaka wartość nadał jej Bóg. To zdolność do wysławiania Boga.”

Paullina Simons (1963) pisarka

Droga do raju

O Bogu

„Większość tego, co powiedziałem, może się wydawać trudne do pojęcia. Idea że XXI stulecie może się zakończyć konfrontacją pomiędzy Meksykiem a Stanami Zjednoczonymi, z pewnością jest mało prawdopodobna w 2009 roku, podobnie jak wizja potężnej Turcji czy Polski.(…) Oczywiście, im dokładniejszy jest opis, tym mniej staje się wiarygodny. Nie da się przewidzieć szczegółów nadchodzącego stulecia – poza tym że od dawna nie będę już żył i nigdy się nie dowiem, jakie błędy popełniłem. Ale twierdzę, że naprawdę można zobaczyć szerokie zarysy tego co nastąpi, i spróbować nadać temu jakąś interpretację, choćby była to interpretacja często spekulatywna. O tym właśnie jest niniejsza książka.”

George Friedman (1949)

Następne 100 lat. Prognoza na XXI wiek
Źródło: s. 24

O książkach

„Wyrazy scholastyka i scholastyczny bywają często używane przez niefachowców w pejoratywnym znaczeniu. Takie znaczenie nadał im wiek XVIII… Powtarzanie kpin i fałszów głoszonych ongiś (nie tylko w XVIII wieku, ale przede wszystkim w czasie odrodzenia) jest zabobonem świadczącym o ignorancji tego, kto go wyznaje. Zwolennicy tego zabobonu podają na przykład jako typowo scholastyczną subtelność pytanie „ile aniołów mieści się na główce od szpilki?”, podczas gdy wszyscy scholastycy bez wyjątku uważali anioły za istoty ponad-przestrzenne i takie pytanie byłoby dla nich bez sensu.”

Józef Maria Bocheński (1902–1995) polski duchowny katolicki, dominikanin, filozof

O aniołach , O czasie , O wieku , Sens

„Gdybym miał nadać obecnej epoce jakąś nazwę, powiedziałbym, że żyjemy w epoce szaleństwa.”

Ai Weiwei (1957) chiński artysta i architekt

Źródło: rozmowa Henrika Borka, Zadarł z wielkim smokiem, „Süddeutsche Zeitung”, tłum. „Forum”, 11 kwietnia 2011.

O szaleństwie

„Takich wizyt jest codziennie mnóstwo. Niczego tam nie zrobią, pogadają sobie, żenada po prostu. Znam warunki amerykańskie, mechanizmy w Kongresie Amerykańskim, to jest wszystko bez znaczenia. Dziwię się, że rzecznik rządu nadał temu taki wymiar.”

Ryszard Kalisz (1957) polski polityk

o wypowiedzi Pawła Grasia „To skandal ocierający się o zdradę” na temat wizyty i rozmów Antoniego Macierewicza i Anny Fotygi w USA z republikanami o pomocy ws. śledztwa dotyczącego katastrofy smoleńskiej.
Źródło: Fotyga i Macierewicz w USA. „To jest żenada”, Radio Zet, 16 listopada 2010 http://wiadomosci.onet.pl/kraj/fotyga-i-macierewicz-w-usa-to-jest-zenada,1,3787019,wiadomosc.html

O zdradzie , O pomocy

„Wiluś Szewczyk zaklina się, że Stasia Gierkowa w październiku ubiegłego roku obroniła pracę magisterską. Napisała (to znaczy, ktoś za nią napisał) wspomnienia o swojej pracy politycznej w Belgii. Całość opatrzono tzw. aparatem naukowym i w ten sposób Uniwersytet Śląski nadał jej tytuł magistra. Moczar, którego podczas naszego niedawnego spotkania zapytałem czy to prawda, potwierdził.”

Mieczysław Rakowski (1926–2008) polski dziennikarz i polityk

o obronie przez żonę Edwarda Gierka pracy magisterskiej na Wydziale Historii Uniwersytetu Śląskiego.
Źródło: Sławomir Koper Kobiety władzy PRL, Warszawa 2012 s. 304 (za M. Rakowski, Dzienniki polityczne 1979–1981, Warszawa 2004)

O kobietach , O prawdzie , O historii

„Wybieramy królów viritim, bo nikt z nas nie uznałby władzy królewskiej u kogokolwiek, jeśliby mu wpierw na elekcji sam nad sobą tej władzy nie nadał.”

Jan Zamoyski (1542–1605) polski magnat, kanclerz i hetman wielki koronny

fragment przemówienia sejmowego z 1575.
Źródło: Sławomir Leśniewski, Jan Zamoyski. Hetman i polityk, Warszawa 2008.

„Nadanie sensu życiu może doprowadzić do szaleństwa, ale życie bez sensu jest torturą niepokoju i próżnych pragnień, jest łodzią pragnącą morza i jednocześnie obawiającą się go.”

Edgar Lee Masters (1868–1950)

O życiu , O szaleństwie , Sens

„Po pojawieniu się telewizji Stany Zjednoczone nie były Ameryką z dodaną do niej telewizją; telewizja nadała nowy koloryt każdej kampanii politycznej, każdemu domowi, każdej szkole, każdemu kościołowi, każdemu przemysłowi.”

Neil Postman (1931–2003)

Źródło: Technopol, PIW, Warszawa 1995, strona 28.

O domu

„Jezus wszedł w cierpienie, nadał cierpieniu większy sens. Jeżeli człowiek odgadnie sens swojego cierpienia, może je uczynić ofiarą za kogoś i za coś. Tylko takie cierpienie zrodzi dobro.”

Edmund Piszcz (1929) duchowny katolicki, biskup, historyk Kościoła

Źródło: Abp Piszcz: przez cierpienie dojrzewa miłość http://www.deon.pl/religia/kosciol-i-swiat/z-zycia-kosciola/art,8966,abp-piszcz-przez-cierpienie-dojrzewa-milosc.html, deon.pl, 11 lutego 2012

O miłości , O religii , O cierpieniu , Sens

„Skoro nawet nasz sztandar, symbolizujący prawdziwie republikańskie rządy ludu, został zbrukany i zakrwawiony na polu bitwy, to zostanie on znów w niedługim czasie podniesiony przez licznych jego obrońców, mających więcej niż mu szczęścia, i załopocze pewnego dnia, by nadać godności instytucjom chilijskim, ku szczęściu ojczyzny, którą kocham ponad wszystko w życiu.”

José Manuel Balmaceda Fernández (1840–1891)

z testamentu politycznego napisanego przed śmiercią.
Źródło: F. Encina, I. Castedo, L. Historia de Chile, t. III, Santiago, 1954, s. 2008, cyt. za: Alfredo Lastra Norambuena, Chile 1891: Kontrrewolucja i obca interwencja w: Zamachy stanu, przewroty, rewolucje. Ameryka Łacińska w XX w. pod redakcją Tadeusza Łepkowskiego, Spółdzielnia Wydawnicza Czytelnik, Warszawa 1983, ISBN 8307008336, s. 31.

O śmierci , O ludziach , O historii , O czasie

„Co za banda dzikich bredni? Fifi Owsiak, stówę nadał Wikipedii,
bym zapomniał, stówa dla mieściny w Kenii,
miał być spust hojności, wyszedł jeden lichy plemnik,
bo mnie pasażer odsuwa od rozdawania.”

Taco Hemingway (1990) polski raper, znany też jako FV, albo Fifi

Marmur
Źródło: utwór Ślepe sumy

„(…) nie jest prawdą, że kapitał jest synonimem pieniądza. Przed odkryciem metali szlachetnych na świecie byli kapitaliści, i ośmielam się nawet powiedzieć, że wówczas, tak samo jak i dzisiaj, każdy człowiek w pewnym stopniu był kapitalistą.
Cóż to takiego kapitał? Składa się on z trzech rzeczy, są to:
1. Materiały, na których ludzie pracują (kiedy mają już wartość, jaką nadał im ludzki wysiłek, przynosząc tym samym prawo do wynagrodzenia): wełna, len, skóra, jedwab, drewno itd.
2. Narzędzia, które ludzie wykorzystują do pracy: przyrządy, maszyny, statki, powozy itd.
3. Zapasy, które zużywają przez cały okres trwania pracy: żywność, tworzywa, domy itd.”

Frédéric Bastiat (1801–1850) francuski ekonomista

Kapitał i zysk z kapitału
Źródło: s. 155

O ludziach , O wysiłku

„Nadał Rzymowi raz jeszcze w dziejach wymiar mityczny i teraz patrzymy na to miasto przez pryzmat jego wizji, nawet nie zdając sobie z tego sprawy. Był kimś w rodzaju wieszcza. Przewidywał przyszłość. Dużo z tego, co intuicyjnie wyczuwał, już się spełniło lub spełnia się na naszych oczach.”

Maria Kornatowska (1935–2011)

o Fellinim.
Źródło: Marzena Bomanowska, Zmarła Maria Kornatowska, professoressa z Filmówki, „Gazeta Wyborcza”, 22 sierpnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/122338.html

O przyszłości , O zmarłych

„Kobiety muzułmańskie są niewolnicami mężczyzn i pozostaną nimi, jak długo same nie wyzwolą się z tego błędnego przekonania. Czy umiesz sobie wyobrazić sobie, jak bardzo zniewolona musi być kobieta, która wierzy w tę hadisę Proroka: „Kiedy mężczyźnie cieknie krew lub śluz z nosa ma prawo oczekiwać od swojej żony, że zliże to własnym językiem.” Czy umiesz sobie wyobrazić zarozumiałość mężczyzny wierzącego, iż Bóg nadał mu taką pozycję, że jego żona ma zlizywać jego wydzieliny z nosa?”

Wafa Sultan (1958) psychiatra amerykański, komentator polityczny

Źródło: Andrzej Koraszewski, Bóg, który nienawidzi http://www.racjonalista.pl/kk.php/s,7342

O kobietach , O Bogu

„Aryjczyk ma potrzebę wiedzieć, kto byli jego przodkowie; czci ich i interesuje się nimi, ponieważ byli oni jego przodkami; i szanuje ich, ponieważ własną przeszłość ceni zawsze wyżej od rychło przeobrażającego się żyda, który nie ma pietyzmu, nie mogąc życiu nadać żadnej wartości.”

Otto Weininger (1880–1903) filozof austriacki

Płeć i Charakter
Źródło: s. 404

O przeszłości

„(…) lecz choćby przyszło tysiąc pisarzy
i każdy tysiąc strof by wysmażył,
i każdy nie wiem, jak się nadymał,
nikt nie dogoni Julka Tuwima.”

Agnieszka Frączek (1969)

Źródło: tom Rany Julek, wyd. Literatura

O literaturze

„Anioły mają ciała
Malowali je dawni malarze oglądali na własne oczy święci
(…) Wiedzieli że anioł jest istotą niebiańską
ale oglądali je tak wyraziście ponieważ cały świat który ich otaczał
postrzegali w całej jego materialności jaka nadana mu została w dniu stworzenia”

Julia Hartwig (1921–2017) poetka polska

Cytaty z utworów poetyckich
Źródło: Rzecz o aniołach w chwili zdawałoby się najmniej na to odpowiedniej

O świecie , O aniołach

„Oczywiście jego zaczynający się obłęd był głównie sprawą związków chemicznych. Organizm Hoovera wytwarzał pewne związki naruszające jego równowagę umysłową. Ale Dwayne Hoover, podobnie jak wszyscy początkujący wariaci, potrzebował również jakiejś szkodliwej idei, która nadałaby jego szaleństwu kształt i kierunek.”

Kurt Vonnegut książka Śniadanie mistrzów

Śniadanie mistrzów

O wariatach , O szaleństwie

„Pragnienie nadało sens jego krokom ku studni, jego ramionom i oczom i dlatego droga spragnionego człowieka ku studni jest jak poemat; inni natomiast wzywają niewolnika, a ten na ich skinienie podaje im wodę do ust, a oni nie poznają nigdy śpiewu wody. Ich wygoda jest brakiem: nie uwierzyli w cierpienie i radość się od nich odwróciła.”

Antoine de Saint-Exupéry (1900–1944) francuski pisarz i poeta, lotnik

Twierdza

O cierpieniu , O wodzie , Sens , Radość

„Hakimiyya powinna zostać zwrócona wyłącznie Allachowi, czyli islamowi, holistycznemu systemowi, który Allach nadał ludziom.”

Sayyid Qutb (1906–1966)

Źródło: Sayyid Qutb – ojciec współczesnego islamskiego fundamentalizmu, bliskiwschod.pl, 9 sierpnia 2011.

„Imperializm rozumu neoliberalnego znajduje swe spełnienie intelektualne w dwóch nowych przykładowych postaciach wytwórcy kultury. Najpierw ekspert, który przygotowywuje, w cieniu kulis ministerstw lub przedsiębiorstw, tudzież w sekrecie think tanks, dokumenty o wysokiej zawartości terminów technicznych, pogrążone, na tyle, na ile to jest możliwe, w języku ekonomii i matematyki. Następnie doradca księcia do spraw komunikacji, który, opuściwszy świat uniwersytetów, proponuje swe usługi sferze dominującej, a jego zadaniem jest nadanie formy akademickiej projektom politycznym nowej arystokracji Państwa i przedsiębiorstwa.”

Pierre Bourdieu (1930–2002) francuski socjolog

Źródło: La nouvelle vulgate planétaire http://www.monde-diplomatique.fr/2000/05/BOURDIEU/13727, Le Monde Diplomatique, maj 2000, s. 7 (wraz z Loïciem Wacquant)

O świecie , O komunikacji , O matematyce

„Ja Jacek Kurski bardzo przepraszam pana Donalda Tuska oraz Platformę Obywatelską za postawienie nieprawdziwych zarzutów w audycji telewizyjnej Teraz My, nadanej przez TVN w dniu 13 czerwca 2006, jakoby PZU finansowało za pieniądze podatników billboardy pana Donalda Tuska z napisem „Człowiek z zasadami” i że wszystko to było od początku ukartowane oraz jakoby Platforma Obywatelska w swym sprawozdaniu wykazała kwotę 10 razy mniejszą niż kwota jaką wydał PiS na billboardy. Wprowadziłem w błąd opinię publiczną, podając jakoby PZU sprzedało miejsca opłacone przez siebie kilkudziesięcioma milionami złotych pewnej firmie, która sprzedała następnie Platformie Obywatelskiej za 3 procent ceny. Jeszcze raz przepraszam, Jacek Kurski”

Jacek Kurski (1966) polski dziennikarz i polityk

ogłoszenie prasowe po wyroku z 15 stycznia 2008 w sprawie tzw. afery bilbordowej.
Źródło: tvn24.pl http://www.tvn24.pl/-1,1544757,wiadomosc.html 4 kwietnia 2008

O pieniądzach , O błędach

„(…) nie wystarczy paplać wyuczonej roli. Trzeba każdemu słowu nadać sens, odpowiednio je zaintonować, by zabrzmiało wiarygodnie. Dlatego ciągle szukam, zmieniam, poprawiam. Wątpliwości zostaną nawet po udanej premierze.”

Irena Burawska (1922–2007) polska aktorka

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Łódź, 11 września 2004 http://lodz.wyborcza.pl/lodz/1,35135,2281456.html

Sens

„Dziś po prostu trudno uwierzyć, że światek Połanieckich nie jest satyrą, lecz apologią i drogowskazem. A przecież tak było. „Nie zdarzyło nam się spotkać powieści współczesnej… rozumniejszej, zdrowszej, lepszej, jak Rodzina Połanieckich” – pisał ówczesny koryfeusz krytyki, Stanisław Tarnowski. A obdarzył Sienkiewicz burżuazyjną Warszawkę tą ewangelią rozumu, zdrowia i moralności w dziesięć lat po Ogniem i mieczem. Bo wbrew temu, czego się później próbowano w Trylogii doszukać, co może nawet istotnie, niezależnie od intencji autora, znaleziono, była ona pisana dla tychże Połanieckich. Konterfekty rycerskich przodków wielce tu były potrzebne, aby robieniu w perkalikach i spekulacjom giełdowym nadać godność posłannictwa narodowego, w odróżnieniu od takich samych spekulacji i perkalików niemieckich czy żydowskich. Połanieccy istnieją wszędzie, w każdym narodzie, w każdej klasie, w każdym czasie, jako „obszar gnuśności zalany odmętem”. Rozpaczliwa nizina upadku i marazmu zaczyna się tam, gdzie połaniecczyzna przoduje narodowi jako arbiter jego kultury – pojęć i ideałów, wzór cnót obywatelskich i patriotycznej zasługi.”

Julian Brun (1886–1942) polski dziennikarz i działacz komunistyczny

o Rodzinie Połanieckich.

O rodzinie , O czasie

„Człowiek życiowo zaradny umie temu co czyni wyłącznie dla siebie, nadać pozory, że czyni to dla drugich, którzy czują się potem wielce tym zobowiązani i zgadzają się na wszystko, co on miał na celu.”

E.T.A. Hoffmann książka Kota Mruczysława poglądy na życie

Der Lebenskluge muß es verstehen, allem, was er bloß seinetwegen tut, den Anschein zu geben, alles täte er es um anderer willen, die sich dann hoch verpflichtet glauben und willig sind zu allem, was man bezwecke. (niem.)
Źródło: Kota Mruczysława poglądy na życie

„Zastanawiałem się nieraz nad tym, za co prezydent Bronisław Komorowski nadał Order Orła Białego łowickiemu biskupowi-seniorowi Alojzemu Orszulikowi, który nigdy nie był wybijającą się postacią w Kościele polskim (…) Odpowiedź na to pytanie nasunęła się w końcu sama, gdy niedawno obejrzałem teledysk pt. „Ballada o marynarzach z Titanica” (…) ilustrowany nakręconym przez esbeków filmem z biesiady, którą w 1989 r. w Magdalence urządził gen. Czesław Kiszczak dla starannie wybranych osób. Osoby te w jego zamierzeniach miały tworzyć tzw. konstruktywną opozycję. Widać na poszczególnych ujęciach filmowych, jak rozbawieni Adam Michnik, Lech Wałęsa i Tadeusz Mazowiecki (wszyscy trzej są obecnie też kawalerami Orderu Orła Białego) trącają się kieliszkami wódki z szefem komunistycznej bezpieki. Padają słowa Michnika „Ja piję, panie generale, za taki rząd, gdzie Lech będzie premierem, a pan ministrem spraw wewnętrznych”. No cóż, niewiele się pomylił. Na filmie widać też bp. Orszulika, jak podaje talerz z mięsiwami i fraternizuje się z przełożonym zabójców ks. Popiełuszki. Następnie przybija swoimi rękami ściskające się prawice Wałęsy i Kiszczaka. W tym momencie kapłan-męczennik z Żoliborza z pewnością przewrócił się w grobie, ale Orszulikowi to się bardzo opłaciło. Błyskawicznie, bo po upływie zaledwie paru miesięcy, został biskupem, a po wygranej Komorowskiego otrzymał wspomniany order, najwyższe odznaczenie państwowe.”

Tadeusz Isakowicz-Zaleski (1956) polski duchowny katolicki obrządku ormiańskiego

Źródło: Marynarze z „Titanica”, „Gazeta Polska”, 12 października 2011

O piciu , Pytanie

„Co musiałbym, robić?
– Co tylko byś chciał, byle to nie odbiegało od tego, co każemy ci mówić i robić dla wspierania naszej polityki, obojętnie czy się z nią zgadzasz, czy nie. Będziesz miał pełną swobodę.
Golda ogarnęły mieszane uczucia.
– minie nie można kupić, Ralph – powiedział ostrożnie.
– Gdyby było można, nie bralibyśmy cię pod uwagę Bruce – odparł Ralph. – Prezydent nie chce się otaczać potakiwaczami. Szukamy prawych, niezależnych ludzi, którzy poprą wszystkie decyzje, jakie podejmiemy. Będziesz miał całkowicie wolną rękę.
– Chybabym się nadał – uznał Gold.”

Joseph Heller (1923–1999) pisarz amerykański

Gold jak złoto

O ludziach , O emocjach , O decyzjach

„Nie po to się urodziłem aby upokorzyła mnie i skrzywdziła barbarzyńska klika. Urodziłem się po to, aby przynieść ludziom wyzwolenie, nadać im godność i uświadomić im, jakie jest ich przeznaczenie.”

Zulfikar Ali Bhutto (1928–1979) pakistański polityk

Źródło: Barbara Wizimirska, Drogi kariery. Zulfikar Ali Bhutto i jego partnerzy: Indira Gandhi i Mujibur Rahman, op. cit., s. 16.

„Ossendowski dla czytelnika łotewskiego będzie odkryciem jako oryginalna postać, pisarz-awanturnik, śmiały człowiek, badacz geografii i etnografii egzotycznych krajów, umiejący swych powieściom nadać charakter przygodowy. Być może w krajach, które opisuje autor, zaszły duże przemiany, ale z drugiej strony Łotysze nieczęsto jako turyści jeżdżą do Mongolii i na czarny kontynent. No i oczywiście antykomunistyczne przekonania autora są bardzo bliskie i zrozumiałe dla narodu, który doznał wielkiego cierpienia od bolszewików.”

Ryszard Łabanowski (1940)

o pisarzu Ferdynandzie Ossendowskim.
Źródło: Tomasz Otocki, Łabanowski: Ossendowskiego przybliżyć Łotwie, pl.delfi.lt, 14 lipca 2013 http://pl.delfi.lt/kultura/kultura/labanowski-ossendowskiego-przyblizyc-lotwie.d?id=61852221

O charakterze , O cierpieniu

„Spotykam się z młodymi reporterami. Są to ludzie bardzo ambitni, oczytani, z wielkimi pasjami (…)
Mają wątpliwości co do swojej zawodowej przyszłości?
Tak, boją się. W masowych radiostacjach potrzebni są ludzie, którzy potrafią nacisnąć guzik, by puścić właściwą płytę i od czasu do czasu nadać reklamę. Do tego nie potrzeba dziennikarza. (…) Ambitne dziennikarstwo – na przykład reportaż literacki – zostało przesunięte w rejon literatury.”

Ryszard Kapuściński książka Autoportret reportera

Autoportret reportera, Zbiór wypowiedzi i fragmentów wywiadów z Ryszardem Kapuścińskim
Źródło: Zawód: dziennikarz, rozm. Katarzyna Janowska i Piotr Mucharski, „Tygodnik Powszechny” nr 22, 2001

O ludziach , O literaturze , O czasie , O przyszłości

„Pędzona w nagonce zwierzyna daje z siebie znacznie większy wysiłek aniżeli my zdobywając łańcuch gór Birmańskich. A przecież tylko człowiek nadać może sens swemu wysiłkowi. Trzynastoletni chłopiec, który wstaje o kwadrans wcześniej, by pogimnastykować się przy otwartym oknie, zdobywa się na wysiłek, którego wartość jest większa aniżeli wysiłek szarżujących bawołów.”

Guy de Larigaudie (1908–1940)

O wysiłku , Sens

„Nadać nowego blasku słowom potocznej mowy.”

Stéphane Mallarmé (1842–1898) francuski poeta

Donner un sens plus pur aux mots de la tribu. (fr.)

„Gdy błysnął flesz, spojrzałam po dziewczynach i zaczęłam odczuwać dumę, o której mówiła nasz trenerka w korytarzu przed występem. Byłam dumna z tego, że zgrałyśmy się jako zespół, że przezwyciężyłyśmy nasze nieporozumienia i kłopoty. Dumna z tego, że dałyśmy popalić tym dupkom z West Wind. Ale najbardziej byłam dumna z tego, że wytrzymałam, że nadał byłam sobą.”

Kieran Scott (1974) amerykańska pisarka

Postać: Annisa
Szkoła dla blondynek

„Sztuka jest ekspresją życia i przekracza zarówno czas, jak i przestrzeń. Musimy doskonalić siebie poprzez sztukę, by nadać nową formę i nowe znaczenie naturze czy światu.”

Bruce Lee książka Tao of Jeet Kune Do

Tao of Jeet Kune Do

O świecie , O sztuce , O naturze , O czasie

„Pragnąc więc prawdzie nadać cechy prawdopodobieństwa, trzeba koniecznie zabarwić ją nieco kłamstwem. Ludzie od początku świata tak właśnie postępują.”

Fiodor Dostojewski książka Biesy

Biesy
Źródło: cz. 2 (1, 2)

O ludziach , O kłamstwie

„(…) niejeden raz pieściłem w sobie tę głupkowatą pewność, która pozwala sądzić, że wystarczy jakiemuś zjawisku nadać nazwę, aby już na zawsze uwolnić się od potrzeby zrozumienia go.”

Adam Wiśniewski-Snerg (1937–1995) polski pisarz

Robot

O zrozumieniu

„Gniazdem ideologii demokratycznej ze wszystkimi jej tradycjami i iluzjami było drobnomieszczaństwo. W ciągu drugiej połowy XIX stulecia zdążyło ono wewnętrznie się wyrodzić, ale całkiem nie zeszło ze sceny. Podczas gdy rozwój kapitalistycznej techniki bezpowrotnie podkopał jego rolę ekonomiczną, powszechne prawo wyborcze i powszechny obowiązek obrony nadały mu, dzięki jego liczebności, pozór znaczenia politycznego. Wielki kapitał, chociaż nie starł go z powierzchni ziemi, podporządkował je sobie za pomocą systemu kredytowego. Trzeba było tylko jeszcze, żeby przedstawiciele polityczni wielkiego kapitału podporządkowali je sobie na arenie parlamentarnej, otworzywszy fikcyjny kredyt dla jego zużytych teorii i przesądów.”

Lew Trocki (1879–1940) rosyjski rewolucjonista

Źródło: Pacyfizm w służbie imperializmu, „Wpieriod” nr 4, 17 (30) czerwca 1917

O pomocy

„Decyzje prezydenta Bronisława Komorowskiego o nadaniu Orderu Orła Białego m. in. Adamowi Michnikowi wymuszają na mnie rezygnację z zasiadania w kapitule tego odznaczenia.”

Andrzej Gwiazda (1935) polski działacz związkowy

Źródło: Kto „pluje na prezydenta”? Kaczyński: rozumiem ich, wp.pl, 5 listopada 2010 http://wiadomosci.wp.pl/kat,1342,title,Kto-pluje-na-prezydenta-Kaczynski-rozumiem-ich,wid,12825018,wiadomosc.html

O decyzjach

„Myślę po to, by porozumieć się z innymi. Od tego w jakim stopniu uda mi się moje myśli sformułować, nadać im kształt, przetworzyć na znak obrazu – zależy, czy do tego porozumienia dojdzie. Czym więcej jasności i prostoty, tym gwarancja porozumienia większa. Chcę pokazać moje widzenia świata. Mówię: tak to widzę ja, a wy? Nie znaczy to, że oczekuję pełnej zgodności. Przeciwnie, rozbieżność sposobu widzenia może dać także satysfakcję. Nie chcę przekonywać nikogo do tego, by myślał tak jak ja. Wystarczy, jeśli ktoś zechce mnie wysłuchać.”

Jan Rybkowski (1912–1987) polski reżyser i scenarzysta

Źródło: Danuta Karcz, Opisanie świata, „Kino” nr 6 (204), czerwiec 1984, s. 24.

O myślach , O myśleniu , Obraz

„Na drugie imię mam Edgar. Moja mama była zamiłowaną harcerką i nadała to imię na cześć Edgara Poe, czyli twórcy skautingu. „Gosiu” jest pewnym zdrobnieniem mojego nazwiska, rzadko się ktoś do mnie zwraca per Edgar. Tak stara się czynić głównie pan Ryszard Kalisz. Jeśli zwraca się do mnie Przemysławie Edgarze, to ja mu odpowiadam Ryszardzie Romanie Romanowiczu. Nazywanie mnie Edgarem to element drobnej złośliwości.”

Przemysław Gosiewski (1964–2010) polski prawnik i polityk

odpowiedź na pytanie o preferowane formy zwracania się do niego przez znajomych.
Źródło: Jarosław Skrzydło, Gosiewski bez tajemnic, „Echo Dnia”, 11 maja 2007 http://www.echodnia.eu/apps/pbcs.dll/article?AID=/20070511/REPORTAZ/70510092&SearchID=73321042770975

O tajemnicy

„Polacy muszą wyrzec się swojej polskości. Taki apel wygłosił niedawno pewien polityk znany głównie ze skandali. Przez jednych wypowiedź ta została zignorowana, przez innych wyśmiana, a jeszcze przez innych uznana za bezczelną prowokację lub pozbawioną sensu. Nie lekceważyłbym jej jednak. Nie było to hasło rzucone bezmyślnie, ot tak sobie, byle by tylko zwrócić uwagę na jego autora. Komunikat z całą premedytacją został nadany do swoich, ale także stał się balonem sondażowym.”

Stanisław Srokowski (1936) polski pisarz i dramaturg

Źródło: Czy Polacy muszą wyrzec się polskości?, naszdziennik.pl, 31 marca 2012 http://naszdziennik.pl/index.php?dat=20120331&typ=my&id=my11.txt

Sens

„Nie było łatwo im wytłumaczyć, że mogą nadać nowy impet na scenie politycznej. Choć długo to trwało, PO odniosła sukces. A potem jak przystało na człowieka ze służb nie rościłem sobie żadnych pretensji do tego, aby być członkiem partii albo działać. Ludzie ze służb nie powinni być w polityce.”

Gromosław Czempiński (1945) generał polski, szef UOP

o swojej roli w powstaniu PO.
Źródło: Czempiński: Dałem początek PO, rp.pl, 7 lipca 2009 http://www.rp.pl/artykul/330728.html

O ludziach , O sukcesie

„Historycznie nadane poszczególnym wyciągom nazwy, przestają pełnić funkcję informacyjną lub pamiątkową, a zaczynają przypominać duchy, które krążą w powietrzu i z którymi trzeba się zmierzyć.”

Adam Pustelnik (1982)

Źródło: Piotr Drożdż, Pustelnik Bros – sezon w Yosemite, „Góry”, nr 11 (138), listopad 2005 http://www.goryonline.com/gory,1210,0,0,0,F,news.html.

„Przeto my, Kazimierz z Bożej Łaski król Polski i pan dziedziczny ziem krakowskiej, sandomierskiej, sieradzkiej, łęczyckiej, kujawskiej i pomorskiej, podając do wiecznej pamięci, zawiadamiamy wszystkich i każdego z osobna, tak teraz żyjących jak i w przyszłości, którzy treść niniejszego pisma będą czytać, że, ponieważ powinniśmy z urzędu królewskiego nam danego przez Boga pomnażać coraz bardziej pożytki naszego królestwa, by stąd dochód teraźniejszy i przyszły wzrastał dla nas i dla naszych następców, biorąc nadto pod uwagę stałą i niezwykłą mądrość przezornych mężów Jana zwanego Kiesselhuth i Konrada, jego towarzysza, im obu i każdemu z nich oddzielnie, nadaliśmy, dajemy i udzielamy na podstawie dojrzałej rady naszych baronów pewną równinę u stóp grodu powszechnie zwanego Bidgoszczą, niezajętą i opuszczoną, dla założenia lub zasadzenia tam miasteczka lub miasta, posiadającego i przestrzegającego prawa niemieckiego magdeburskiego, które to miasto winno nazywać się Kunigesburg.”

Kazimierz III Wielki (1310–1370) król Polski z dynastii Piastów

Źródło: przywilej lokacyjny miasta Bydgoszczy, cyt. za: „Przegląd Bydgoski”, Bydgoszcz 1938, tłum. Józef Wolf.

O mądrości , O Bogu , O czytaniu , O przyszłości

„Nazwa Pankow została nadana średniowiecznej miejscowości, która rozrosła się wokół stojącego tu do dzisiaj gotyckiego kościoła, wybudowanego przed 1230 rokiem. Kościół ten okazał się jednak dla mnie nie tylko atrakcją historyczną. Przekonałem się o tym podczas pobytu Józefa Skrzeka, którego gościłem u siebie po jego berlińskim występie. Było to z pewnością tworzącym się na bieżąco dalszym ciągiem mojej berlińskiej mitologii. No bo założyciel SBB, którego płyty kupowałem swego czasu właśnie w Berlinie, siedział obok mnie, w moim berlińskim mieszkaniu i spinał swoją obecnością całą tę historię w przypowieść. A po długiej nocnej rozmowie, przy późnym śniadaniu zapytał: – Czy jest tu w pobliżu jakiś dzwon? Najpierw nie bardzo wiedziałem, o co mu właściwie chodzi. Dzwon? – pomyślałem. Okazało się jednak, że miał na myśli kościół. – Kościół jest, ale ewangelicki – powiedziałem. – Ja przecież nie jestem szowinistą – zaśmiał się. – A dzisiaj niedziela, dlatego chciałbym zajrzeć pod jakiś dzwon. Poszliśmy więc do tego kościoła – małego, ascetycznego, surowego wręcz i tak innego od katolickich. W środku było jedynie kilka osób, pastorem zaś okazała się kobieta, która wygłaszała właśnie kazanie. To co mówiła odbijało się echem od ścian i sklepienia, i trudno było zrozumieć jej berliński zaśpiew. Ale po pewnym czasie zaczęły docierać do mnie poszczególne słowa, które starałem się poskładać w zdania. Tym bardziej gdy usłyszałem: „Johann Sebastian Bach” wypowiedziane bezpośrednio obok słowa: „Gott”. Po chwili rozumiałem już, że pastor mówiła o kontaktowaniu się z Bogiem poprzez muzykę. Skrzek spojrzał na mnie, ja na niego i pomyślałem, że chyba nie wypada nazywać tego przypadkiem.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Czas przeprowadzki
Źródło: s. 54

O kobietach , O Bogu , O historii , O myślach

„Błysnęło słońce i światło uderzyło w dwa anioły, śpiące na ławce i jeden z nich chciał zasłonić oczy i poruszył się niespokojnie i nieostrożnie stoczył się przez wyrwę w ławce wprost na betonowe płyty trotuaru, nie rozlewając ani kropli z butelki, a cień od żerdzi z ławki przeciął mu twarz na pół, od czoła do brody i nadał tej twarzy wyraz zadumy i anioł leżał na trotuarze, a drugi, śpiący na ławce, wyciągnął nagle rękę i lunatycznie zaczął macać żerdzie obok siebie i to miejsce, na którym spoczywał dotąd jego towarzysz, a potem ręka znieruchomiała, a on zaskomlał…”

Janusz Anderman (1949) polski pisarz i tłumacz

Źródło: Kraj świata (1988)

O aniołach , O świetle , O słońcu

„Widzieliśmy z dna Epoki Pieców, jak proponowane przez nich uwznioślenie państwa, przyobleczenie go powłoką mistyczną, nadanie mu poprzez osobę wodza rangi niemal sakralnej, czyni je potężniejszym jeszcze narzędziem ich zbrodni. Czytaliśmy z szyderstwem teksty filozofów, witających ową sakralizację państwa jako upragniony znak zmierzchu epoki sceptycznej, kres liberalizmu, wyraz dobrowolnej abdykacji jednostki, której czas nowożytny włożył na głowę zbyt ciężką dla niej koronę wolności. Jeśli kiedykolwiek nieufność do idealizmu mogła nam wejść pod dziesiątą skórę, to właśnie wtedy, podczas lektury idealistów, naciągających niebo zasad na piekło tych rządów i upatrujących istotę epoki w chwale zasad, a nie w nędzy praktyk. Myśmy żyli, i to żyli długo, na dnie tej nędzy jakby na dnie morza, mając nad sobą wielki słup ciśnienia, rozkruszający metodycznie wszelkie tamy, jakie ostatnie wieki zbudowały przeciwko absolutnej dowolności władzy.”

Jan Strzelecki (1919–1988) socjolog polski, eseista, działacz społeczny

Źródło: Próby świadectwa, w: Ślady tożsamości, Warszawa 1989; cyt. za: kulturologia.uw.edu.pl http://www.kulturologia.uw.edu.pl/page.php?page=tekst&haslo=strzelecki

O piekle , O wolności , O czasie , O czytaniu

„Prawo jest to rozporządzenie rozumu dla dobra wspólnego nadane i publicznie obwieszczone przez tego, kto ma pieczę nad wspólnotą.”

Tomasz z Akwinu (1225–1274) filozof i teolog katolicki

Lex est quaedam rationis ordinatio ad bonum commune, ab eo qui curam communitatis habet promulgata. (łac.)
Suma teologii
Źródło: I – II, q. 90, a. 4; za: Jan Paweł II, Pamięć i tożsamość, Wydawnictwo Znak, Kraków 2005, s. 139.

„Internet nadal „nic nie rozumie”, żadnego odkrycia, choćby od niego zależał los świata, ale nadanego w egzotycznym języku, nie odróżni od nieco mniej ważnej wieści, że u ciotki w placku z jabłkami zrobił się w piekarniku zakalec.”

Stanisław Lem książka Bomba megabitowa

Utwory, Bomba megabitowa

O losie

„Sztuką nie można nikogo uszlachetniać. Sztuka nas niczego nie uczy, nie czyni lepszymi. Wszyscy, którzy próbują jej nadać rangę edukacyjną, są w błędzie. To pozostałości z lat komunizmu. Ten rodzaj myślenia zabija kontekst sztuki. Jabłko wykradzione z sadu smakuje bardziej, niż to, które się dostanie w prezencie. Dla każdego musi przyjść jego moment, każdy musi przeżyć swoje autentyczne nawrócenie. Uważam, że tej drogi powinniśmy doświadczać sami, szkodliwe są za wczesne wizyty w operze.”

Mariusz Treliński (1962) polski reżyser operowy, filmowy i teatralny.

Źródło: „Polska Dziennik Łódzki”, 20 kwietnia 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/20659

O sztuce , O myślach , O czytaniu , O myśleniu

„W jakimś sensie pokazujemy inny wymiar, inny sposób istnienia czasu. Wzrok, moim zdaniem, jest ubogim narzędziem. Rejestruje niewiele z tego, co nas otacza, co się z nami i pomiędzy nami dzieje. Wielkość filmu polega między innymi na tym, że może on nadać wizualny kształt temu, co się wokół nas dzieje i czego nie jesteśmy zdolni zobaczyć. Może z czasem – nie tracę nadziei – zdołamy uchwycić wymykające się naszej percepcji istniejące obok nas światy. W zawodzie operatora poza opanowaniem warsztatu bardzo ważna jest intuicja, jako że to zawód szczególny, balansujący na granicy tego, co widzialne i niewidzialne.”

Jolanta Dylewska (1958) polska operator i reżyser filmowy

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/baza-film-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/eAN5/content/jolanta-dylewska

O czasie , Sens

„W PCK powiedzieli mi, że to nie ja wymyśliłem zupy, tylko oni. Odpowiedziałem, że zupy wymyślił człowiek, kiedy tylko zrobił garnek. Byle garnek i już jest zupa. A skoro już wymyślił zupę, to zaczął się nią dzielić. I to jest jeden z najstarszych wynalazków ludzkości. Natomiast ja nadałem tej akcji rangę.”

Jacek Kuroń (1934–2004) polski historyk, pisarz, polityk, działacz społeczny i polityczny

Źródło: Moja zupa, wyd. BGW, Warszawa 1991.

„Nasz umysł pozwala nadać jakimś książkom status nieśmiertelności. Ale tymczasowej. Ta nieśmiertelność znika, kiedy znikają konkretne umysły, które ją stwarzają. Nasza śmierć kończy nieśmiertelność tych książek. Jesteśmy przerażającymi istotami. W środku, w umyśle jesteśmy nieśmiertelni, możemy trwać, przenosić się w czasie i przestrzeni, jak nam się podoba. (…) to jest przerażające, żeby istoty, które mogą tak swobodnie przenosić się w czasach i przestrzeniach, bo nie ma tylko jednego czasu i tylko jednej przestrzeni, ot tak znikały.”

Dariusz Suska (1968)

Źródło: Agnieszka Sowińska, Czytelnia:Wszystkie wiersze o śmierci http://www.dwutygodnik.com/artykul/3859/, Dwutygodnik.com nr 89/2012.

O śmierci , O książkach , O czasie

„Wszystko to, co jest przed Tobą, pozostaje do zdobycia. Życiu, które nadchodzi, możesz nadać głębszą treść, wartość i znaczenie. Zależy to od Twojej oceny życia i czasu, od Twojego stosunku do pracy, od szacunku dla Twego umysłu, woli i serca, dla twych wartości ludzkich, narodowych i chrześcijańskich.”

Stefan Wyszyński (1901–1981) polski duchowny katolicki, prymas

O czasie , Serce

„Te trzy idee – państwo, naród [radziecki] i siły zbrojne – nadały znaczenie memu życiu i życiu milionów innych ludzi. Okazuje się, że moje życie traci teraz wszelki sens.”

Siergiej Achromiejew (1923–1991) radziecki wojskowy

fragment mowy pożegnalnej do posłów Zjazdu Deputowanych Ludowych ZSRR, napisanej w ostatnim dniu życia.
Źródło: Dzien z 19 stycznia 1992, s. 1 (cytat za: Michael Dobbs, Precz z Wielkim Bratem. Upadek imperium radzieckiego, Poznań 1998, s. 491).

O życiu , O ludziach , O sile , Sens

„Gdy raz nastąpi dokładne zamącenie wody, trzeba wiele czasu, aby brudy osiadły znowu na dnie. Zamącenie jest dziś kompletne, totalne. We wszystkim. Zmienił się świat, zmienili się ludzie, myśli, kierunki, idee. Powrót do „przed tym” jest niemożliwy. Ale w takim razie co? Oddziaływanie człowieka na to, co ujmuje się ogólną nazwą „ewolucja” jest w gruncie rzeczy ograniczone. Prawdziwy wynik końcowy jest zwycięstwem sił, które ścierają się pod powierzchnią, niewidoczne, biorą górę. Tym siłom trudno nadać kierunek. Można je rozpętać, ale trudno nimi pokierować, jak trudno pokierować ogniem lub powodzią.”

Andrzej Bobkowski (1913–1961) polski pisarz i przedsiębiorca emigracyjny

1 września 1943.
Szkice piórkiem

O ludziach , O świecie , O górach , O myślach

„Poszerzenie jest wielką szansą dla Hiszpanii i powołaniem Europy. To wielka szansa i poszerzymy Europę. Nadamy impuls dyskusji o najważniejszych działach negocjacji członkowskich.”

José María Aznar (1953) hiszpański polityk

Źródło: PAP, 20 stycznia 2002

O szansie

„Badając człowieka, badam właściwie siebie (…). – Moje formy to kolejne skóry, które z siebie zdejmuję, znacząc etapy mojej drogi. Za każdym razem należą do mnie tak bardzo, i ja należę do nich, że nie możemy bez siebie istnieć. Czuwam nad ich egzystencją. Miękkie, zawierają w sobie nieskończoną ilość kształtów możliwych, z których tylko jeden jest przeze mnie wybrany jako właściwa forma znacząca. W salach wystawowych stwarzam im przestrzenie, w których rozpościerają swoje promieniowanie energii mojej im nadanej. Istnieją razem ze mną, zależne ode mnie, ja zależna od nich.(…) Beze mnie, jak porzucone części ciała oddzielone od korpusu – nie mają sensu.”

Magdalena Abakanowicz (1930–2017) polska rzeźbiarka

Źródło: culture. pl http://www.culture.pl/baza-sztuki-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/eAN5/content/magdalena-abakanowicz

Sens

„personal identity (Efekt tygrysa) – pojęcie odnoszące się do personal brandingu (czyli budowania osobistej marki), obejmujące świadome działania wizerunkowe, które pozwalają nadać danej osobie pewne charakterystyczne i rozpoznawalne cechy. Personal identity to przeniesienie idei corporate identity (identyfikacja/tożsamość wizualna firmy) na sferę osobistą.”

Maciej Dutko (1979)

Neologizmy wprowadzone przez Macieja Dutkę

„Bo nie dlatego debatuje się nad tym, aby odwołać rząd natychmiast, zaraz, zanim jeszcze rozpocznie się następny dzień, żeby już go nie było – nie dlatego, że był zły, bo nie dawał sobie rady z gospodarką, nie dlatego, że miał złą linię polityczną, nie dlatego, że nie miał polityki informacyjnej – o czym bardzo dużo mówiono, w czym może i źdźbło prawdy jest. I nie dla stu innych powodów, które tutaj można by było i pewnie byłyby przytaczane, gdyby dyskusja toczyła się w normalnym trybie i w normalny sposób. Tylko dla zupełnie innej przyczyny, przyczyny leżącej w istocie poza rządem.
Dzisiaj, tutaj, na tej sali, dotarł do mnie dokument, który został doręczony klubom poselskim i udostępniony posłom i senatorom. Dotarł do mnie równocześnie, a raczej o godzinę później niż do was. Z przyczyn, jak zwykle u nas pewnych niedowładów technicznych. Przeczytałem go po zakończeniu rannej sesji. Tak, to jest lektura porażająca. Teraz wiem, dlaczego temu wszystkiemu, co się tutaj dzieje nie mam prawa się dziwić – ponieważ ta lektura była porażająca, jak sądzę, nie tylko dla mnie.
Jest Polska, była Polska przez czterdzieści parę lat – bo to jednak była Polska – własnością pewnej grupy. Własnością z dzierżawy, może nawet raczej przez kogoś nadanej. Po tym myśmy w imię racji, własnych racji politycznych, zgodzili się na pewien stan przejściowy. Na kompromis, na to, że ta Polska jeszcze przez jakiś czas będzie i nasza i nie całkiem nasza.
I zdawało się, że ten czas się skończył. Skończył się wtedy, powinien się skończyć, kiedy uzyskaliśmy władzę pochodzącą z demokratycznego, prawdziwie demokratycznego, wyboru. A dzisiaj widzę, że nie wszystko się skończyło, że jednak wiele jeszcze trwa i że to – czyja będzie Polska – to się dopiero musi rozstrzygnąć. To się będzie rozstrzygało także w jakiejś mierze, w jakiejś cząstce dziś – tutaj, na tej sali.
Ja chciałbym stąd wyjść tylko z jednym osiągnięciem. I jak do tej chwili mam przekonanie, że z nim wychodzę. Chciałbym mianowicie, wtedy kiedy ten gmach opuszczę, kiedy skończy się dla mnie ten – nie ukrywam – strasznie dolegliwy czas, kiedy po ulicach mojego miasta mogę się poruszać tylko samochodem albo w towarzystwie torującej mi drogę i chroniącej mnie od kontaktu z ludźmi eskorty, że wtedy kiedy się to wreszcie skończy – będę mógł wyjść na ulice tego miasta, wyjść i popatrzeć ludziom w oczy.
I tego wam – Panie Posłanki i Panowie Posłowie życzę po tym głosowaniu.”

Jan Olszewski (1930–2019) polski polityk prawicowy, premier III Rzeczypospolitej

Źródło: Wystąpienie premiera podczas nocnej debaty sejmu 4/5 czerwca 1992 r. przed głosowaniem nad natychmiastowym odwołaniem rządu, na dzień przed planowanym głosowaniem o odwołanie.

O czasie

„Zawsze chcemy nadać jakieś imię naszej samotności.”

Jonathan Carroll (1949) pisarz amerykański

Śpiąc w płomieniu

O samotności

„Jak cały świat dany nam jest, abyśmy potencjalność jego surowców i półsurowców przetworzyli na nasze usługi, tak samo i natura nasza indywidualna dana nam jest w stanie potencjalnym, który mamy także usilną pracą przetworzyć i nadać mu przez to wyższą wartość. Z początku zaledwie widoczny jest w tym plastycznym materiale pod powłoką cielesną pierwiastek duchowy; naszym zadaniem jest go powoli i stopniowo wyzwolić i uwydatnić w nim to podobieństwo boże, na jakie zostaliśmy stworzeni. Piękny charakter moralny dojrzałego człowieka świadomego swego celu i umiejącego sprawnie rządzić sobą w jego urzeczywistnieniu jest szczytem tego podobieństwa do Boga, do jakiego możemy w tym życiu dojść.”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

Katolicka etyka wychowawcza, Tom I
Źródło: s. 385

O Bogu , O świecie , O charakterze , O naturze

„Przeklęci paryżanie! Teraz znów zatarasowali mi dostęp do ogniska! A tak mi potrzeba ciepłego miejsca przy kominie… i buty mam przemoczone i ochlapały mnie te zatracone młyny. Diabli nadali biskupa Paryża razem z jego młynami! Chciałbym wiedzieć, po co biskupowi młyn? Czyżby spodziewał się z biskupa zostać młynarzem? Jeżeli mu brak do tego tylko mojego przekleństwa, chętnie mu je daję – jemu, jego katedrze i jego młynom. Może by się wreszcie ci gapie trochę się rozsunęli! Co oni tam robią właściwie? Grzeją się… ogromna przyjemność! Patrzą, jak się pali sto wiązek chrustu – piękny widok!”

Pierre Gringore (1475–1539)

Wypowiedzi z powieści Victora Hugo, Katedra Marii Panny w Paryżu
Źródło: s. 67.

O przyjemności , O butach

„Teatr podlega prawom dramaturgii, więc siłą rzeczy istnieje potrzeba nadania własnego rytmu przedstawieniu, poważnej kondensacji zdarzeń.”

Maciej Englert (1946) polski aktor i reżyser teatralny

Źródło: „Rzeczpospolita”, 22 marca 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/owsj.htm

O sile

„Alain nadał mojemu życiu zupełnie nowy wymiar, o którego istnieniu nie miałam dotąd pojęcia. Moją ojczyzną jest Francja: żyję po francusku, śpię i jem po francusku.”

Romy Schneider (1938–1982) aktorka austriacka

o związku z Alainem Delonem.

O ojczyźnie

„Przyszło mi właśnie do głowy, że gdybym poetą był, to bym był powyższemu zdaniu nadał inny układ. (…):
Nigdzie się człowiek tyle nie dowie
o lokalnym obyczaju, języku i slangu,
o aktualnych wydarzeniach,
o cenach,
o tym co właśnie minęło albo ma nadejść,
ba, nawet o samym sobie
nigdzie się człowiek tyle nie dowie
co przy porannej kawie.”

Wojciech Cejrowski książka Podróżnik WC

Utwory, Podróżnik WC

„Mówią na mnie Nu. „Nu” znaczy „dziewczyna”. Nie mam innego, osobistego imienia, bo nikt dotąd mi go nie nadał. Mój ojciec jest nieznany. Moją matkę mieszkańcy wioski przezywają Przeklętą. Nie przeszkadza im, że już umarła. Nienawiść, którą do niej czują, przekroczyła granicę śmierci. Prawdopodobnie moja matka jest upiorem, gdyż nie pochowano jej zgodnie z zasadami, tylko wywieziono ciało na pustynię. Nie nakarmiono jej ducha ryżowym kleikiem. Kiedy słyszę, jak zawodzi wiatr, to czasem myślę, że to duch mojej matki płacze z głodu.”

Izabela Szolc (1978) polska pisarka

Źródło: I to minie

O śmierci , O głodzie , O nienawiści , O matce

„Bądź co bądź te tendencje polityczne oraz faktyczna zależność od rządu austriackiego w połączeniu z jaskrawie prononsowanum frontem antyrosyjskim, wszystko to tam, na gruncie zaboru austriackiego, z konieczności musiało ruchowi strzeleckiemu nadać charakter ugody i lojalizmu wobec rządu austriackiego, a przy ścisłym sojuszu, a raczej ścisłej zależności Austrii wobec Niemiec – także wobec rządu niemieckiego.”

Irena Pannenkowa (1879–1969)

o poglądach Piłsudskiego, dotyczących sprzymierzenia z Austrią, które po latach przedstawił Marszałek jako kwestię wyłącznie taktyczną.
Źródło: Daria i Tomasz Nałęcz, Józef Piłsudski – legendy i fakty, Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1987, ISBN 8320319676, s. 139–140.

O charakterze

„Inklinacjami poetyckimi można poniekąd wytłumaczyć sobie owe psychologicznie paradoksalne zjawisko, że Łukasz, chyba najbardziej wykształcony wśród ewangelistów, nagromadził w swoich przekazach o narodzinach dzieciątka Jezus więcej elementów cudowności niż jego poprzednicy. Do pewnego stopnia musimy oczywiście położyć to na karb procesu mitologizacji Jezusa, procesu, który wówczas już posunął się dalej niż za czasów Marka i Mateusza. Ale sam fakt deifikacji nie wyjaśnia nam, dlaczego Łukasz tak bezkrytycznie wciela do swojej ewangelii te rozbrajająco naiwne, przez prostaczków kolportowane pogłoski, owe podawane z ust do ust, typowo ludowe, urocze baśnie, w których dzieją się dziwy nad dziwami. Archanioł Gabriel zwiastuje narodziny Jana Chrzciciela i Jezusa, a potem każe pasterzom iść do Betlejem. Gdy ruszają w drogę „zastępy wojsk niebieskich” głoszą chwałę Boga i wołają: „Chwała na wysokościach Bogu, a na ziemi pokój ludziom dobrej woli”. Na widok ciężarnej Marii w łonie Elżbiety skoczyło z radości dzieciątko; przyszła matka Jana Chrzciciela zawołała wówczas: „Błogosławionaś ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota twego”.
Gdy przypominamy sobie te czarodziejskie sceny, pełne chwytającej za serce prostoty, radosnych uniesień i światłości niebieskiej, gdy słyszymy hymny Marii i Zachariasza, jak też rozlegające się w przestworzach pienia anielskie – zaczynamy rozumieć Łukasza. Wydaje się bowiem, że nie tylko poetycka wrażliwość na urodę tych ludowych baśni podszepnęła mu myśl, by wcielić je w biografię Jezusa. Wyczuł on może nieomylnym instynktem, ile radości, pokrzepienia i nadziei przyniosą te proste opowieści licznym pokoleniom smutnych i udręczonych ludzi. Dostrzegając ich wagę dla chrześcijaństwa, niejako zalegalizował je swoim autorytetem i nadał im sankcję prawdy historycznej.”

Zenon Kosidowski (1898–1978) polski pisarz, esseista, poeta

Opowieści ewangelistów (1979)
Źródło: Opowieści ewangelistów

O Bogu , O ludziach , O pokoju , O matce

„Kiedy fakty zadają kłam ideologiom, rzadko się to kończy śmiercią ideologii. Dla jakiejś marginalnej grupy ideologia taka nabiera rangi kultu – tak jak w wypadku stalinistów czy neonazistów. Teraz taki marginalny status należałoby też nadać rynkowym fundamentalistom. Nie spotyka ich to tylko dlatego, że ich idee odchudzonego państwa są dla różnych miliarderów tak dochodowe, że finansują dla nich rozmaite think tanki.”

Naomi Klein (1970) dziennikarka i pisarka kanadyjska

Źródło: Zielone światło dla buntu, „Blätter für deutsche und internationale Politik”, tłum. „Forum”, 19 marca 2012.

O śmierci , O świetle

„Posłuchaj, chodź ze mną, chociaż zupełnie nie wiem dokąd,
Chodź ze mną by sens nadać życia krokom.”

Eldo (1979) polski raper

Eternia
Źródło: Chodź ze mną

Sens

„Gwiazdą nie jest osoba, której media opiniotwórcze nadadzą tę rangę. Gwiazdą są ludzie, którzy budzą dobre albo złe emocje. Dlatego gwiazdą jest Doda albo Michał Wiśniewski.”

Kuba Wojewódzki (1963) polski dziennikarz muzyczny

Źródło: MW Media

O ludziach

„Trwoga ogarnęła elitę kołymską jeszcze przed nadaniem komunikatu o śmierci Wodza i Przyjaciela. Już pierwsza wiadomość o chorobie przyprawiła nasze władze o nadzwyczajne zdumienie. Całkiem zapomnieli o tym, że Generalissimus stworzony został z tej samej niedoskonałej substancji, co reszta grzeszników. Choroba ta, sama w sobie, stanowiła głęboką rysę na powierzchni tak szczęśliwej, harmonijnie urządzonej planety, której byli mieszkańcami i gospodarzami i z której problemami tak sprawnie sobie radzili.
„Ciśnienie krwi…” „Białko w moczu…” Wszystko to było dobre dla zwykłych śmiertelników, ale jaki związek mogła mieć tak nędzna materia z NIM?
Zapewne tak samo poczuliby się urażeni dawni Słowianie, gdyby oznajmiono im, że Perunowi właśnie podskoczyło ciśnienie. Albo starożytni Egipcjanie, gdyby się dowiedzieli, że Ozyrys ma białko w moczu.”

Jewgienija Ginzburg (1904–1977)

o chorobie Stalina.
Stroma ściana (2010)

O śmierci , O chorobach

„Sztuka jest jak magiczny klucz, który otwiera drzwi do ukrytych skarbów. Za tymi drzwiami znajdują się idee i wyobrażenia, którym nadano rzeczywistą formę.”

Fethullah Gülen (1941)

Art is like a magical key that opens hidden treasures. Behind the doors it opens are ideas embodied and imaginings given substantial form. (ang.)
Źródło: Perły mądrości

O sztuce

„Przez eksploatację rynku światowego burżuazja nadała produkcji i spożyciu wszystkich krajów charakter kosmopolityczny. Ku wielkiemu żalowi reakcjonistów usunęła spod nóg przemysłu podstawę narodową. Odwieczne narodowe gałęzie przemysłu uległy zniszczeniu i ulegają mu codziennie w dalszym ciągu. (…) Dawna miejscowa i narodowa samowystarczalność i zasklepienie ustępują miejsca wszechstronnym stosunkom wzajemnym i wszechstronnej współzależności narodów. (…) Jednostronność i ograniczoność narodowa staje się rzeczą coraz bardziej niemożliwą.”

Karol Marks książka Manifest komunistyczny

Die Bourgeoisie hat durch die Exploitation des Weltmarkts die Produktion und Konsumtion aller Länder kosmopolitisch gestaltet. Sie hat zum großen Bedauern der Reaktionäre den nationalen Boden der Industrie unter den Füßen weggezogen. Die uralten nationalen Industrieen sind vernichtet worden und werden noch täglich vernichtet. (…) An die Stelle der alten lokalen und nationalen Selbstgenügsamkeit und Abgeschlossenheit tritt ein allseitiger Verkehr, eine allseitige Abhängigkeit der Nationen von einander. (…) Die nationale Einseitigkeit und Beschränktheit wird mehr und mehr unmöglich. (niem.)
Manifest komunistyczny (1848)

O charakterze

„Wiem doskonale, że dzieło jednego człowieka nie może być bezbłędne, choćby człowiek ten był najgenialniejszy i znacznie bardziej wykształcony ode mnie. Dlatego nie nadałem jeszcze mojemu językowi postaci ostatecznej, nie mówię więc: „oto język jest stworzony i gotowy, takim go chcę, taki ma być i taki ma pozostać!”. Wszystko, co da się ulepszyć, będzie ulepszane dzięki radom napływającym ze świata. Nie chcę być twórcą tego języka, chcę być tylko jego inicjatorem (…). Nie mogę powiedzieć, że język jest gotowy, dopóki nie przejdzie przez publiczną ocenę (…). Dlatego też nie mogę dokonywać żadnych zmian w języku natychmiast po otrzymaniu uwag, nawet najbardziej bezbłędnych i pochodzących od najbardziej kompetentnych osób. W ciągu całego roku 1888 język pozostanie całkowicie nie zmieniony (…). Jeżeli jakaś kompetentna akademia powiadomi mnie, że chce wziąć na siebie całą pracę, natychmiast prześlę jej cały materiał, który jest u mnie (…), a sam z wielką radością zejdę na zawsze ze sceny. Z autora i inicjatora stanę się zwykłym przyjacielem języka międzynarodowego, jak każdy inny jego przyjaciel.”

Ludwik Zamenhof książka Dua Libro

Źródło: Dua Libro (1888)

Radość