Cytaty na temat Miasto (552 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Kiedy diabeł idzie Wall Street, rogi mu przykrywa czarny melonik, miast kopytami dla niepoznaki stuka srebrną laską, a ogon ma z kart kredytowych.”

Andrzej Majewski (1966) pisarz i fotografik polski

„Mąż o zajęczym sercu pobrzękuje żoną miast szabelką. (Andrzej Coryell)”

Andrzej Coryell

Serce

„Pocieszyłbym cię, ale muszę iść do domu, żeby chlać do rana,
nie chodzi o to, że się kochasz w jakichś innych panach,
ale w tej szui, która miastu znana?
Dramat.”

Taco Hemingway (1990) polski raper, znany też jako FV, albo Fifi

Trójkąt warszawski
Źródło: utwór Marsz, marsz

O domu , Kochać się

„By Polska mogła mogła się rozwijać, musi być przede wszystkim Polską sprawiedliwą, musi być krajem dla wszystkich Polaków, nie dla wybranych, nie dla tych, którzy mają lepsze dojścia, nie dla tych, którzy mieszkają w dużych miastach. Dla wszystkich polskich regionów i dla wszystkich polskich pokoleń. Drugą kwestią, o którą chodzi w tym sporze jest nasza tożsamość – żebyśmy byli mocną wspólnotą polityczną, żebyśmy byli mocnym państwem i społeczeństwem, musimy nasze więzi opierać na wartościach, na polskiej tożsamości, na polskiej historii i polskiej religii. Także na polskiej kulturze.”

Piotr Gliński (1954) polski socjolog, wykładowca akademicki, ekolog i polityk

Źródło: Wicepremier do uczestników manifestacji Klubów GP: Jesteście solą demokracji http://niezalezna.pl/90911-wicepremier-do-uczestnikow-manifestacji-klubow-gp-jestescie-sola-demokracji, niezależna.pl, 18 grudnia 2016.

O religii , O demokracji , O historii

„Myślę, że bez szczególnego klimatu Lwowa, nieporównywalnego ani z Krakowem, ani z Warszawą, bez życzliwości i poczucia humoru ludzi tam mieszkających, lwowska szkoła matematyczna nie zajaśniałaby takim blaskiem, jak to się stało. Ówczesny Lwów był miastem niezwykłym: świadczą o tym poświęcone mu książki, wspomnienia i piosenki. Bez tego tła pracujący tam matematycy prawdopodobnie i tak przeszliby do historii nauki, ale nie ma już pewności, że przeszliby też do legendy.”

Mariusz Urbanek (1960)

Źródło: Tomasz Leszkowicz, Mariusz Urbanek: Polacy niewiele wiedzą o genialnych matematykach ze Lwowa http://histmag.org/Mariusz-Urbanek-Polacy-niewiele-wiedza-o-genialnych-matematykach-ze-Lwowa-10477, histmag.org, 30 grudnia 2014

O ludziach , O książkach , O szkole , O historii

„Miasto oglądane z poziomu pierwszego, drugiego, trzeciego lub czwartego piętra przez okna klatek schodowych odkrywa nam swoje wnętrzności, zasłaniane wstydliwie przez fasady kamienic. Jednak intencją tego cyklu nie jest bynajmniej 'odsłanianie' czegokolwiek. Bliższe przyjrzenie się kształtowi śląskiej zabudowy z innej, niż zazwyczaj, perspektywy, pozwala też – mam nadzieję – przemówić bardzo 'konkretnej poezji' przemysłowych miast.”

Wojciech Wilczyk (1961)

o cyklu zdjęciowym Z wysokości, części projektu Czarno-biały Śląsk (2001).
Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_wilczyk_wojciech

„Stając się celem rozlicznych ataków, współczesna rodzina została wystawiona na szczególną próbę, łącznie z zakwestionowaniem samej definicji rodziny. W otaczającym nas świecie słowo „rodzina” zdaje się tracić pozytywny wydźwięk. Wiele w tym winy mediów, które lansują przykłady w rodzaju „Rodziny Kiepskich” albo „Rodziny Badziewiaków”. Utrwala się w ten sposób mit, że w rodzinach żyją ludzie niespełna rozumu, beznadziejni i zwyrodniali moralnie. Wtóruje im prasa oraz skrajnie feministyczne ugrupowania, przedstawiające rodzinę, jako miejsce gdzie kwitną najgorsze dewiacje i przemoc. To za ich sprawą, na ulicach polskich miast pojawiają się co jakiś czas bilbordy negujące wartość rodziny.”

Piotr Libera (1951) polski duchowny katolicki, biskup

Źródło: homilia w sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Płocku podczas uroczystości św. Rodziny, 30 grudnia 2007

O ludziach , O rodzinie , O czasie

„Pszczoły były wielkim umiłowaniem stryja Leona, kochał je i lubił miód. Ule były przeważnie typu Dadanta, najłatwiejsze w obsłudze. Były one kwadratowe, z podnoszonym dachem, którędy w okresie zbiorów miodu wsuwało się specjalne nadstawki. Nadstawka taka starczała ledwie na kilka dni, szybko bowiem napełniała się miodem i należało zakładać nową. Sad pełen był olbrzymich, szerokich lip, obsiewano go też specjalnie miododajnymi trawami. W okolicy rosły białe koniczyny, dużo łubinów, w lasach wrzos. Miodobranie zaczynało się w czerwcu, po zakończeniu kwitnienia sadów i łąk. Im wcześniejszy był miód, tym lepszy. Stryj rozsyłał go i sprzedawał po całej Polsce, dużo zabierali krewni. W domu, w glinianych dzbankach miód stał cały rok. Przede wszystkim jednak specjalnie pakowany w żelazne pudełka był sprzedawany klientom z różnych miast. Miód jesienny na pierniki kupował Toruń, wiosenny i lipcowy brał Wedel. Były miody wczesne, łąkowe, rzadziutkie, złotego koloru – te nigdy się nie scukrowały. Miód z akacji, aby się scukrzyć, musiał stać bardzo długo, i wtedy robił się podobny do drobnej, białej kaszki. Inne, późniejsze, to były miody lipcowe z lip i wrześniowe, z gryki i wrzosu. Lipcowy uchodził za najlepszy, natomiast z gryki i wrześniowy były gorsze. Kiedy miód twardniał, to na przykład gryczany ciemniał, lipcowy bielał. Wszystkie oczywiście różniły się smakiem. W okresie miodobrania, kiedy pracy było wiele, stryj wynajmował chłopców do pomocy. W specjalnym domku, zimą zastępującym stebnik, miód się wirowało. Tam przenosiło się ramki, odcinało się ciepłym nożem zasklepioną woszczynę i stawiało do centryfugi (wirówki), gdzie po wpływem kręcenia korbą miód wypryskiwał na ściany beczki i ściekał. Z dołu, kurkiem, zlewało się go do podstawionych garnków, na które nakładało się sita, aby nie wpadły odłamki woszczyny. W garnku mieściło się około szesnastu litrów miodu. Przez kilka dni garnek stał odkryty, aby miód odparował, dopiero potem zakładało się woskowy papier i zawiązywało wokół. Stryj miał biblioteczkę z książkami o pszczołach. Lubił pszczoły, a one jego. Kiedy któraś wleciała do domu, brał ją delikatnie w ręce i wynosił, nigdy go nie użądliła. Pracował gołymi rękoma, nie w rękawiczkach, mówił, że pszczoły nie lubią tego. Czasami wieczorem kładł się w sadzie i słuchał jak pracują, czy są zadowolone ze zbiorów. Mówił na przykład, że pszczoła umarła, nie zdechła; jeżeli ktoś opowiadał, że pszczoła ugryzła, odpowiadał zaczepnie: – Czy widział ktoś, aby pszczoła miała zęby do gryzienia?”

Aleksandra Ziółkowska (1949) pisarka polska

Lepszy dzien nie przyszedł już
Źródło: Z miejsca na miejsce, [w: Lepszy dzień nie przyszedł już], Warszawa, Iskry 2012, str 208–209

O książkach , O domu , O trawie , O pszczołach

„Są tacy, co rządzą miastami, a są niewolnikami kobiet.”

Demokryt

O kobietach

„My, ze spalonych wsi,
My, z głodujących miast.
Za głód, za krew,
Za lata łez
Już zemsty nadszedł czas.”

Wanda Zieleńczyk (1920–1943) poetka polska, uczestniczka ruchu oporu

Źródło: Marsz Gwardii Ludowej

O głodzie , O zemście , O czasie

„To miasto pachnie jak szlugi i kalafiory,
dzieciaki krążą po mieście, by zgubić swoje upiory,
to miasto pachnie jak mięso smażone w piekle,
czterdziestoletni przechodnie wciąż węszą i patrzą wściekle.”

Taco Hemingway (1990) polski raper, znany też jako FV, albo Fifi

Trójkąt warszawski
Źródło: utwór Szlugi i kalafiory

„Wstaję o 7 po południu i widzę tylko cztery ściany. Poza publicznością na sali nie widuję nikogo. Zaraz po występie omawiam z zespołem zauważone błędy i koryguję je. Moja najlepsza publiczność to ludzie z małych miasteczek. Nigdy nie czułem się dobrze w towarzystwie facetów z wielkich miast.”

Elvis Presley (1935–1977) piosenkarz amerykański

o ciężkiej pracy nad koncertami.
Źródło: Leszek C. Strzeszewski, Elvis, op. cit., s. 124.

O ludziach

„Koloryt polskich kolęd sprawił, że jako małej dziewczynce długo wydawało mi się, że Pan Jezus urodził się gdzieś w Polsce, w małej stajence na wsi. Pasterze zbudzeni przez aniołów i spieszący do szopy wydawali mi się polskimi parobkami. Boże Narodzenie wydawało mi się bardzo polskim świętem, z grudniowym mrozem, kożuchami, butami i czapami. Byłam zawiedziona dowiedziawszy się, że Pan Jezus przyszedł na świat w dalekim Betlejem, najmniejszym z miast Judy. Kiedy jako dorosła osoba zobaczyłam to miasto wydało mi się nadzwyczajne: zbudowane z białego i różowego kamienia, rozłożone na dwóch zboczach pokrytych winnicami, gajami figowymi, migdałowymi, drzewami granatów i oliwek. Byłam bardzo przejęta odwiedzając bazylikę Narodzenia prowadzącą do Groty Narodzenia. Wzruszyłam się jednak dopiero znajdując polskie akcenty w Palestynie, jak choćby: III i IV stację Drogi Krzyżowej w Jerozolimie, pomnik z płaskorzeźbami Matki Boskiej Częstochowskiej w Tyberiadzie na dziedzińcu kościoła św. Piotra Rybaka wzniesiony w 1945 roku przez żołnierzy 2. Korpusu, wizerunek polskiej Madonny w otoczeniu Mieszka I i Dąbrowki w sanktuarium Zwiastowania w Nazarecie.”

Aleksandra Ziółkowska (1949) pisarka polska

Ulica Żółwiego Strumienia

O Bogu , O świecie , O aniołach , O butach

„Być może czas jest czymś podobnym do powietrza i odbicia rzeczy trwają w nim tak samo, jak dalekie obrazy miast i krajobrazów przenosi fatamorgana.”

Andrzej Stasiuk (1960) pisarz polski

Opowieści galicyjskie
Źródło: Noc druga

O czasie , O nocy , Obraz

„Zastanawiam się, co robisz i czy nie chcesz uciec stąd,
ciągle czekam, aż ktoś wreszcie temu miastu utnie prąd,
chcę powodzi, zanim uschnie ląd,
krzyczę, że cię kocham, ale nie wiem, czy to już nie błąd.”

Taco Hemingway (1990) polski raper, znany też jako FV, albo Fifi

Marmur
Źródło: utwór Grubo-chude psy

O psie , O błędach , O czekaniu , Kochać się

„Gdy spojrzysz na potężne przedsiębiorstwo, które włada dziś Twoim życiem w Twoim Białym kraju, musisz zadać sobie pytanie: czyj to jest rząd? Kto przez ciągłe podwyżki podatków, okrada nas rokrocznie z naszych ciężko zarobionych pieniędzy? Kto promuje rozmnażanie i rozprzestrzenianie się błotnych ras na naszych ziemiach? Kto puszcza płazem ich stale wzrastającą przestępczość? Tak, to nasze „demokratycznie wybrane” rządy ograbiają Białych mężczyzn i Białe kobiety z ich ciężko zarobionych pieniędzy i przeznaczają je na kolorowe zwierzęta, wspomagając w ten sposób ich rozmnażanie się, rozrost przestępczości, anarchię i rozpad, które rozrywają serca naszych, niegdyś pięknych, dużych miast.”

Ben Klassen (1918–1993)

Odwieczna Religia Natury

O kobietach , O zwierzętach , Serce , Pytanie

„„w Kalifornii nie trzeba mieć domu, bo nigdy nie jest zimno” mówi Slim i śmieje się radośnie. „Rany w życiu nie widziałaś takich ślicznych słonecznych dni, że przez większość roku nawet nie potrzeba płaszcza ani węgla do ogrzewania domu ani zimowych butów ani nic. I nigdy nie umiera się z gorąca w lecie tam na północy we frisco i Oakland i okolicach. Mówię ci, to jest miejsce do życia. I nie da się już pojechać dalej w Ameryce, zostaje tylko woda i Rosja”.
„A co jest złego w Nowym Jorku?” warczy matka Sheili.
„Och, nic!” Slim pokazuje na okno, „Ocean Atlantycki przynosi diabelne wiatry w zimie i jakiś szatański syn przenosi te wiatry na ulice, tak że człowiek może zamarznąć na progu. Bóg zawiesił słonce nad wyspą Manhattan, ale diabeł nie wpuści go w twoje okno, chyba że kupisz sobie mieszkanie w domu wysokim na mile, ale wtedy nawet nie można wyjść odetchnąć powietrzem, bo można spaść tę milę na dół, o ile w ogóle cię stać na takie mieszkanie. Można pracować, ale wtedy w ogóle nie ma się czasu, bo osiem godzin pracy to dwanaście bo trzeba doliczyć te wszystkie metra, autobusy, windy, tunele, promy, schody i znowu windy i jeszcze czekanie, bo to wielkie i beznadziejne miasto. Ale nie, w Nowym Jorku nie ma nic złego.”

Jack Kerouac książka Pic

Pic

O matce , O Bogu , O wodzie , O czasie

„Kraków jest miastem, który swoją pozycję i rolę zawdzięcza przede wszystkim wybitnym postaciom, ludziom, którzy rozsławiają jego imię na różnych płaszczyznach.”

Jacek Majchrowski (1947) prawnik polski, samorządowiec

Źródło: Krzysztof Wołodźko, Jubileusz filozofa polityki, „Alma Mater” nr 94, lato 2007, s. 91.

O lecie

„Ktokolwiek by chciał sforsować mury miasta – zginie. Mieszkańcy Bagdadu zdecydowanie odeprą samobójczy atak na nasze miasto hord Mongołów naszych czasów.”

Saddam Husajn (1937–2006) polityk iracki, dyktator

w przemówieniu, 17 stycznia 2003.

„Lech Kaczyński nie ukrywał, że chciałby zostać wybrany na prezydenta Warszawy w bezpośrednich wyborach. Ostateczne decyzje zależeć będą jednak od tego, jakie porozumienia uda się zawrzeć z Platformą Obywatelską i innymi ugrupowaniami w poszczególnych miastach. Można było jednak odnieść wrażenie, że kwestia jego kandydowania na prezydenta Warszawy została przesądzona.”

Janina Paradowska (1942–2016) dziennikarka polska

O braciach Kaczyńskich
Źródło: „Polityka” nr 10, 9 marca 2002

O wrażeniach , O decyzjach

„(…) tworząc swe urojenia, nie wyrządziłeś mi żadnej przysługi, nie oświeciłeś mego umysłu, lecz zmąciłeś go i miast wdzięczności, winien ci jestem nienawiść.”

Donatien Alphonse François de Sade (1740–1814)

Dialog między księdzem a umierającym

O nienawiści

„Teraz, kiedy mieszkam w lesie i miasto
jest dla mnie tylko przecinanym ciemnymi pniami
pasmem migotliwych świateł,
na które patrzę, kiedy zasypiam
na kupie mokrych liści, wiem już,
że trzeba z radością przyjmować intruzów (…).”

Michal Ajvaz (1949) czeski pisarz i poeta

Źródło: Turyści, tłum. Leszek Enkelking

O świetle , Radość

„Śmiało jednakże powiedzieć można, że nie masz ani jednego człowieka na Śląsku Górnym, z wyjątkiem chyba najmłodszego pokolenia po miastach, który by nie władał językiem polskim, używając go, zwłaszcza po wsiach w stosunkach z ludem…”

Lucjan Malinowski (1839–1898) językoznawca polski

Źródło: „Ateneum”

O ludziach

„Jeszcze raz chciałbym podkreślić, że nie w moim interesie jest sprzedawanie tejże drużyny, lecz Płomień nie ma racji bytu, gdyż nie może pozyskać środków ze sponsoringu, ponadto miasto nie może sponsorować Płomienia, gdyż drużyna jest Sportową Spółką Akcyjną. My z miasta nigdy nie zabiegaliśmy o pozyskanie środków na funkcjonowanie naszego klubu. W naszym mieście pozostała oprócz drużyny hokejowej, pozostał Płomień na najwyższym szczeblu rozgrywek”

Piotr Hałasik (1953)

Źródło: Quo vadis Płomieniu?, 22 kwietnia 2008 http://aktualnosci.siatka.org/pokaz/2008-04-22-quo-vadis-plomieniu

„Niechaj opuszczą Jerozolimę ci, którzy popełniają niesprawiedliwość, którzy próbują zagarnąć niezmierzone bogactwa, jakie to święte miasto ofiarowuje ludowi chrześcijańskiemu, którzy chcą zbrukać święte miejsca i przywłaszczyć sobie boskie sanktuarium. Niech nad głową wroga wzniesie się obosieczny miecz wiernych, niech zniszczy każdego, kto powstanie przeciwko wierze w Boga, to znaczy wierze chrześcijańskiej, i niech inne ludy nie pytają: gdzie jest Bóg?”

Bernard z Clairvaux (1090–1153)

Źródło: Liber ad Milites Templi de laude novae militiae

O Bogu , O ludziach , O wierze , O bogactwie

„W Polsce jestem od prawie 13 lat i już się oswoiłem. To są trochę dwa różne światy. Rzeczywiście w Polsce ludzie bardziej pokazują swoje emocje, podczas gdy szwajcarzy raczej chowają je w sobie. Mieszkałem w Szwajcarii przez 15 lat. Tamtejsze życie odcisnęło się na mnie bardzo wyraźnie. To, że na planie jestem taki spokojny pewnie jest również tego efektem.. Myślę, że jeszcze kiedyś wrócę do Łodzi, aby nakręcić film. Pokochałem to miasto. Łódź jest naprawdę piękna i tak niesamowicie różnorodna. Mimo jej wielkości czuje się tam ten uroczy, trochę prowincjonalny klimat.”

Grzegorz Zgliński (1968) polski reżyser, scenarzysta, operator, producent i montażysta filmowy, gitarzysta

Źródło: wywiad, 2005 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=27692

O życiu , O ludziach , O myślach , O myśleniu

„Wspominam Warszawę z dużym sentymentem. W Warszawie mieszkają moja mama i siostra, (…) babcia i dziadek (…). Zadowalam się jednak odwiedzinami, gdyż nie chciałabym mieszkać w Warszawie (…). Nie wyobrażam sobie, aby tam wychowywali się nasi synowie. Warszawa wydaje się miejscem pełnym pośpiechu, gonitwy, nieustannej rywalizacji i agresji. Brakuje mi tam zwykłej ludzkiej życzliwości, skupienia na drugim człowieku, okazania ciepła, gestu czy uśmiechu. Wszyscy wyglądają na zestresowanych zarabianiem pieniędzy, spłatą kredytów i rosnącymi potrzebami. Poznań, mimo że jest jedną z większych aglomeracji, to dużo spokojniejsze miasto. Odbieram je jako prorodzinne. Żyje się w nim inaczej.”

Natalia Niemen (1976) wokalistka

Źródło: Izabela Górnicka-Zdziech, Ze śpiewem na ustach, „Magazyn Familia”, 18 kwietnia 2011 http://www.magazynfamilia.pl/artykuly/Ze_spiewem_na_ustach,4159,91.html

O uśmiechu , O siostrze , O babci

„Ezoteryczny Poznań,
Miastem rządzi mafia!”

Krzysztof Grabowski (wokalista) (1965) polski wokalista, kompozytor i autor tekstów

Cytaty z utworów Pidżamy Porno
Źródło: Ezoteryczny Poznań

„Ja szanuje prawo, a prawo szanuje mnie. Niemniej, wydaje mi się, że miasto ma chore przepisy. Trzeba mieć zezwolenie na granie na ulicy. Demokracja to przeżytek. Trzeba dać ludziom wolną rękę, a ludzie sobie układy porobią.”

Gienek Loska (1975) wokalista i gitarzysta białoruskiego pochodzenia, mieszkający w Polsce

Źródło: Sprzedam duszę diabłu, żeby dorównać Niemenowi. http://www.tuwroclaw.com/wywiady,sprzedam-dusze-diablu-zeby-dorownac-niemenowi,wyw4-882.html

O ludziach , O demokracji , O duszy

„Było piękne, było najpiękniejsze w Polsce, było włoskie, toskańskie, europejskie, niepolskie, było miastem, w którym chciało się zakochać od pierwszego wejrzenia, zamieszkać i nigdy nie wyjeżdżać.”

Zygmunt Miłoszewski (1976) polski pisarz i publicysta

o Sandomierzu.
Ziarno prawdy (2011)

O zamieszkaniu

„(…) likwidują białoruskojęzyczne szkoły i klasy na wsi. Wieś wymiera, dlatego i zamyka się szkoły. Trzeba zaznaczyć, że wcześniej język białoruski kojarzył się przeważnie ze wsią. W ostatnim czasie nasz język stał się bardziej elitarny, miejski. Ale to właśnie miasto decyduje o losie kraju, to, w jakim kierunku ma się poruszać całe państwo. Dlatego z optymizmem patrzę na dalszy rozwój języka białoruskiego.”

Aleh Trusau (1954) białoruski historyk, archeolog, polityk i działacz społeczny

…) лiквiдуюць беларускамоўныя школы i класы на вёсцы. Вёска вымiрае, таму i закрываюцца школы. Трэба адзначыць, што раней беларуская мова асацыявалася пераважна з вёскай. У апошнi час наша мова стала больш элiтнай, гарадской. Але менавiта горад вырашае лёс краiны, тое, у якiм накiрунку рухацца ўсёй дзяржаве. Таму я з аптымiзмам гляджу на далейшае развiццё беларускай мовы. (biał.
o języku białoruskim.
Źródło: tut.by, 19 listopada 2007 http://news.tut.by/culture/98309.html

O losie , O optymiźmie , O czasie

„Pismo Święte będzie o wiele bardziej zrozumiałe dla tych, którzy na własne oczy zobaczą Judeę, odnajdą pozostałości antycznych miast, spiszą nazwy identyczne lub zmienione tych różnych miejsc. Ta idea przyświecała nam, gdy podjęliśmy trud odwiedzenia z oczytanymi Żydami krainy, której nazwę powtarza się we wszystkich wspólnotach Kościoła.”

Hieronim ze Strydonu (345–420) pisarz chrześcijański, święty Kościoła katolickiego, ojciec Kościoła

Źródło: Ad Domnionem et Rogatianum, (PL 23, 423)

„Praktycznie na każdym wolnym skrawku ziemi w Warszawie ludzie kopią studnie. Brak wody staje się poważnym problemem. Jeśli w ciągu dziesięciu dni miasto nie otrzyma pomocy, zabraknie także żywności. Przydziały już teraz są bardzo skąpe. Nie będzie przesadą powiedzieć, że sytuacja w Warszawie jest rozpaczliwa. Na przedmieściach miasta są wielkie obozy koncentracyjne, pełne kobiet i dzieci, koczujących na wolnym powietrzu bez jedzenia i bez jakiejkolwiek pomocy. Umierają z głodu i na skutek chorób w najstraszliwszych warunkach. Niemcy nie okazują żadnej litości tym bezbronnym ludziom. Nie mają mężczyzn, którzy mogliby się nimi zaopiekować. Mężczyzn zastrzelono wtedy, gdy kobiety i dzieci brano do niewoli.”

John Ward (1921–1995) Oficer brytyjskich sił powietrznych RAF, w czasie II wojny światowej działający w polskim podziemiu

depesza sierżanta RAF Johna Warda do rządu brytyjskiego, Warszawa, 20 sierpnia 1944.
Źródło: Norman Davies Powstanie ’44, Wydawnictwo Znak, Kraków 2008, s. 411.

O kobietach , O głodzie , O dzieciach , O ludziach

„Mój następny kryminał będzie się rozgrywał całkowicie w Krakowie. Kraków jest wymarzonym miastem dla mrocznej opowieści – pogrążone w ciemności i mgle bulwary wiślane, ponure zaułki, przydymione knajpki, jesienny klimat. A to wszystko skontrastowane z rozświetlonym, głośnym, pełnym ludzi Rynkiem.”

Gaja Grzegorzewska (1980)

Źródło: Wywiad, 10/2006 http://www.karnet.krakow.pl/aktualnosci/wywiady/23/zniwiarz.html

O ludziach

„Kraków to najpiękniejsze miasto na świecie.”

Carlos Fuentes (1928–2012) pisarz meksykański

Źródło: „Wprost”, 28 sierpnia 2005

„Ciekawe jest to, na ilu płaszczyznach można o literaturze opowiedzieć. Nasza literatura poprzez kontekst polityczno-historyczny, poprzez to jak się zmieniała i wpływała na twórców i jak twórcy ją kształtowali, jest wyjątkowa. Miasto jest natchnieniem dla poetów i pisarzy, ale też historia sprzęga się z literaturą. Czasem literatura jest ucieczką przed tym, co się dzieje w kraju i w mieście.”

Magdalena Piekorz (1974) polska reżyser i scenarzystka filmowa

Źródło: Powstaje film o literackim Krakowie, culture.pl, 21 stycznia 2013 http://www.culture.pl/kalendarz-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/L6vx/content/powstaje-film-o-literackim-krakowie

O historii , O literaturze , O czasie

„Przez dwa dni pokój oznaczony numerem 32/57 stał pusty, potem wstawiono w nim nowe okno, i nowego pacjenta. Ciężkiego neurotyka-autystę… Miejskiego architekta, którego automatyczne instalacje przeciwpożarowe, kosztowały miasto życie kilkudziesięciu mieszkańców, oraz fortunę w odszkodowaniach i honorariach prawniczych…
Rozczarował pielęgniarza. Ten tylko krzyczał po nocach, w przeciwieństwie do swojego towarzyskiego poprzednika… Niestety nie pamiętał nazwiska, coś z katedrą, albo kaplicą… Szkoda, myślał pielęgniarz, rozdzielając leki przed obchodem… Ci najmilsi odchodzą pierwsi…”

Tomasz Kapel (1983)

Źródło: Judas Church

O życiu , O pokoju , O myślach , O nocy

„W Sydney byłam już wcześniej i widzę, jak to miasto się zmieniło. Jest to bardzo ładna i nowoczesna metropolia. Wokół zabytków stoją nowe budowle i wszystko pięknie współgra.”

Renata Mauer-Różańska (1969) polska sportsmenka, specjalistka w strzelaniu

Źródło: Bogdan Zakrzewski, Renata Mauer-Różańska. Przed pierwszym strzałem, „Halo!”, październik 2000, s. 10.

„Na świecie jest 25 milionów rolników zmechanizowanych, 250 milionów korzysta z żywej siły pociągowej, zaś 1200 milionów nie ma żadnego źródła energii poza własnymi rękoma. Zdecydowanie się na żywność genetycznie modyfikowaną skazuje tych ludzi na nędzę i exodus ze wsi do miast. Rozwój kultur żywności genetycznie modyfikowanej pociąga za sobą wybór rolnictwa opartego na specyficznej technologii, rodzącej nieodwracalną zależność. Przykład ten można potraktować jako rolniczy odpowiednik energii atomowej, to znaczy jako rozwiązanie technologiczne generujące problemy w średnim i długim okresie – to fałszywa odpowiedź na prawdziwe pytanie.”

Daniel Cohn-Bendit (1945)

Co robić?

O ludziach , O sile , Pytanie

„Chory jest jak miasto otwarte po kapitulacji. Nowe życie wejdzie w niego różnymi drogami. Wchłaniać je będzie całym ciałem, wszystkimi porami skóry.”

Aleksander Fedorowicz (1914–1965) polski duchowny katolicki

Źródło: „Znak”, Tom 26, 1974, s. 1057.

O życiu

„Ktoś doradził Markowi masaż pokrzywami na porost włosów. Pojechaliśmy za miasto. Marek zerwał garść pokrzyw i zaczął się nimi smagać po głowie. Efekt był taki, że po 15 minutach głowa świeciła mu się jak czerwona lampa sygnalizacyjna.”

Jerzy Bińczycki (1937–1998) polski aktor

o Marku Walczewskim.
Źródło: „Rzeczpospolita”, 16 lipca 2009 http://www.rp.pl/artykul/335392.html

O zerwaniu

„Na Szląsku Górnym (w Prusach) zachowały w życiu potocznem mowę słowiańską następujące klasy: cała ludność wiejska rolnicza, a w miastach, zwłaszcza niewielkich, stany rzemieślnicze i robocze. Wszystkie inne klasy, jak kupcy, fabrykanci, urzędnicy, tak przybysze z innych prowincyj, jak i rekrutowani wśród miejscowej ludności, duchowieństwo, nauczyciele elementarni po wsiach i po miastach, oficyaliści dominialni (zwani na Szląsku z czeska urzędnikami), nie mówiąc już o większych posiadaczach ziemskich, którzy ulegli germanizacyi jeszcze za czasów piastowskich, wszystkie te klasy używają zwykle języka niemieckiego. Śmiało też powiedzieć można, że nie masz ani jednego człowieka na Szląsku Górnym, z wyjątkiem chyba najmłodszego pokolenia po miastach, który by nie władał językiem polskim, używając go zwłaszcza po wsiach w stosunkach z ludem […]. Lud nie czuje nawet swej odrębności plemiennej od Niemców. Nazwiska „Niemiec” i „Polak” mają tu swoje specyficzne znaczenie. Kto umie tylko po polsku, ten jest Polak, kto tylko po niemiecku – ten uważa się za Niemca. Lecz jeśli zapytać człowieka, posiadającego oba języki, jakiej jest narodowości, zawsze odpowie, że jest zarazem Polak i Niemiec […]. Kiedy ich upewniłem, że w naszym kraju taki sam lud, ten sam język i wiara, odpowiadali mi: „my nie są Polacy, my są Prusacy.””

Lucjan Malinowski (1839–1898) językoznawca polski

o mieszkańcach Górnego Śląska.

O ludziach , O wierze , O zachowaniu , O nauczycielach

„Odwiedziłem to miasto [Paryż] dwa lub trzy razy. Wtedy patrzyłem na nie okiem turysty. Odkąd zdecydowałem się zrobić film, korzystałem z każdej okazji odwiedzenia Paryża i w końcu byłem tu tak wiele razy, że naprawdę poznałem to zdumiewające miasto.”

Hsiao-hsien Hou (1947)

Źródło: Hsiao-hsien Hou o filmie „Podróż czerwonego balonika”, Gutek Film, 5 lutego 2008 http://www.kinomaniak.pl/katalog/wywiad/41,1

„W Syrii nikt nie praktykuje obrzezania kobiet, w Somalii – owszem. W Maroku być może praktykują to koczownicy z odludnych miejsc w górach, w miastach nikt. Musimy pamiętać o kwestii środowiska, z którego pochodzą muzułmanie – a ono zmienia się wbrew powszechnym stereotypom.”

Jerzy Zdanowski (1949)

Źródło: rozmowa Mariusza Janika, Ten straszny szariat. O co chodzi w islamskim prawie? http://wiadomosci.dziennik.pl/opinie/artykuly/501592,szariat-na-czym-polega-prawo-muzulmanow-prawo-w-islamie.html, dziennik.pl, 14 listopada 2015.

O kobietach

„Dziennik Rorchacha 12 października 1985:
Ścierwo psa w alei dziś rano, odcisk opony na rozerwanym brzuchu. To miasto się mnie boi. Widziałem jego prawdziwą twarz. Ulice to przedłużenie rynsztoków, a rynsztoki są pełne krwi i kiedy studzienki pokryją się wreszcie strupami, całe robactwo się potopi. Nagromadzony brud seksu i morderstw spieni im się na wysokość pasa a wszystkie kurwy i politycy spojrzą w górę i zakrzykną: „Ocal nas!”, a ja spojrzę w dół i szepnę: „nie”. Mieli wybór, wszyscy. Mogli pójść w ślady dobrych ludzi, takich jak mój ojciec i prezydent Truman. Przyzwoitych ludzi, którzy wierzyli w uczciwą pracę za uczciwą płacę. Tymczasem poszli tropem odchodów, pozostawionych przez rozpustników i komunistów, nie rozumiejąc, że szlak prowadzi nad przepaścią. Aż było za późno. Nie mówcie, że nie mieli wyboru. Teraz cały świat stoi na krawędzi, patrząc na krwawe piekło na dole, wszyscy ci liberałowie, intelektualiści i mądrale… i nagle nikt nie wie, co powiedzieć.”

Alan Moore książka Strażnicy

Watchmen

O ludziach , O świecie , O seksie , O górach

„Za podjęciem akcji mającej na celu opanowanie Warszawy przed wkroczeniem do niej wojsk rosyjskich przemawiały względy natury wojskowej, politycznej i ideologicznej. Przygotowania niemieckie wskazywały, że Niemcy będą bronić Warszawy, że walki toczyć się będą na terenie stolicy o umocnione obiekty. W związku z tym miasto narażone będzie na poważne straty i zniszczenia. Jeżeli jednocześnie z uderzeniem rosyjskim od zewnątrz podjęta zostanie walka wewnątrz miasta, umożliwi to przyśpieszenie jej końca i uchroni stolicę od nadmiernych strat i zniszczeń.”

Tadeusz Komorowski (1895–1966) polski generał, dowódca AK, polityk emigracyjny

Źródło: Powstanie Warszawskie, Warszawa 2004, Oficyna Wydawnicza „Rytm”, s. 15.

O naturze , O stracie , O walce

„Pierwszym miastem, które zostanie odnowione, będzie Florencja… tak jak Bóg wybrał lud Izraela, by został poprowadzony przez Mojżesza przez udrękę ku szczęśliwości… tak teraz lud Florencji zostanie powołany do podobnego zadania, pod przewodem jego własnego proroka, nowego Mojżesza [czyli samego Savonaroli]… w wieku sabatowym ludzie będą się radować w Nowym Kościele; i będzie tylko jedna trzoda i jeden pasterz.”

Girolamo Savonarola (1452–1498) dominikanin włoski, reformator religijny

Źródło: Girolamo Savonarola, Kazanie na nowy wiek, koniec XV wieku, cyt. za: Simon Sebag Montefiore, Potwory. Historia zbrodni i okrucieństwa, tłum. Jerzy Korpanty, wyd. Świat Książki, s. 111.

O Bogu , O ludziach , O książkach , O świecie

„Przecie w całym kosmosie nie ma rzeczy tak zmiennej jak miasto, a rzecz tak zmienna nigdy nie da się ująć ostatecznie.”

Tadeusz Peiper (1891–1969) polski poeta, krytyk literacki, teoretyk poezji

Źródło: Zapiski o prawach poezji w: Pisma, t. 2, 1974.

„Lublin nie był wolny od takich niebezpieczeństw. W dodatku tu, gdzie by się nie ruszył, też natrafiał na miejsca, które nie kojarzyły mu się najlepiej. A niby ponadstutysięczne miasto na wzgórzach, można powiedzieć: mały Rzym…”

Marcin Wroński (1972) polski pisarz i redaktor

Źródło: Komisarz Maciejewski. Morderstwo pod cenzurą

„Wasza miłość jesteś bardzo wielkim władcą i zasługujesz na jeszcze więcej. Radujemy się widokiem waszych miast i proszę was o łaskę, jesteśmy oto w waszej wielkiej świątyni, zechciej nam pokazać bogów swoich i teules.”

Hernán Cortés (1485–1547) konkwistador hiszpański

do władcy azteckiego Montezumy
Źródło: Bernal Diaz del Castillo, Pamiętnik żołnierza Korteza, przekład Anna Ludwika Czerny, Warszawa 1962

O miłości , O Bogu

„W grudniu pogoda wypowiedziała miastu wojnę. Najpierw bombardował je grad, później nękały mroźne wiatry. No a teraz ciągle pada ten nieznośny śnieg.”

Lilian Jackson Braun (1913–2011)

Kot, który się włączał i wyłączał
Źródło: rozdział I

O pogodzie

„Wielu ludzi mówi: „Tu są moje korzenie, stąd pochodzę”. Nigdy nie myślałem o Śląsku w ten sposób. Zawsze wydawało mi się raczej, że to jakieś takie brzydkie jest wszystko. Brudne, smutne, zniszczone. Zapomniane przez resztę świata. Że trzeba stąd jak najszybciej wyjechać.(…) Śląsk to „miasto nie miasto”. Rozrzucone, rozwalone, rozproszone. Tylko małe fragmenty przestrzeni mają jakąkolwiek architekturę. Reszta jest jakimś przypadkiem.
Jednak gdy zacząłem przyjeżdżać tu jako dorosły człowiek (…), nagle poczułem się bardzo blisko związany z tym wszystkim. Ugry, brązy, szare czernie, rdza. To są takie rzeczy, których nie da się opowiedzieć. To obrazy, postrzegane pozaracjonalnie.”

Marek Kalita (1958) polski aktor

Źródło: „Zwierciadło”, nr 6/1928, czerwiec 2007

O ludziach , O myślach , O myśleniu , Obraz

„O, intonacje warszawskie! Wielkie miasto wytwarza własną gwarę, miejski żargon, którego słowa i zdania nabrzmiałe są mnóstwem treści, dostępnych wyłącznie ludziom w tym mieście żyjącym. O gwarze warszawskiej decydują jednak nie wyrazy, lecz intonacje. Nie znaczy to, że gwara ta nie posiada mnóstwa słów zrodzonych w glebie tego miasta. Istnieje ogromna ilość słów i zwrotów, które tutaj wypowiedziane zostały po raz pierwszy i tutaj doszły do rangi znaczeń wyjątkowych i niepowtarzalnych, arcytrafnych i arcyśmiesznych. Niemniej — nie wyrażenia i zwroty decydują o warszawskiej gwarze. Prawdziwa gwara Warszawy to intonacja. W małym słówku „na pewno” rodowity warszawiak potrafi zawrzeć tak przebogaty wachlarz znaczeń i nastrojów, o jakim pojęcia nie mają i mieć nie mogą ludzie wymawiający to słowo w innych miastach lub w innych językach. W warszawskim „na pewno” rozbrzmiewa, zależnie od okoliczności, groźba lub prośba, pogarda lub szyderstwo, nadzieja lub zwątpienie, chwiejność lub moc charakteru. Odcień głosu, modulacja, akcent — oto, co decyduje o gwarze warszawskiej. Intonacja wyrażeń takich, jak „po co ta mowa” albo „nigdy w życiu”, zawiera w sobie częstokroć ekspresję zastępującą najgorsze przekleństwa lub błagalną pokorą. Intonacja — oto, co decyduje.”

Leopold Tyrmand książka Zły

Zły

O ludziach , O nadziei , O charakterze

„Powstanie Warszawskie zorganizowane, podjęte i prowadzone przez generałów i pułkowników, było – jak mało która bitwa – dziełem dwudziestolatków, ich sprawą, ich czynem, ich wielką życiową przygodą. Przyjęli je oni za własne i nasycili sobą, nadając mu ten kształt i tę atmosferę, którą znamy z tysięcznych przekazów: z pamiętników i wspomnień, piosenek i wierszy, z całej powstańczej literatury. Zawdzięczało im powstanie nie tylko atmosferę. Zawdzięczało także swoje uporczywe trwanie, aż do ostatecznego wyczerpania się możliwości walki, pomimo braku broni, zaopatrzenia i żywności. Oni spowodowali, że ta często do rzezi podobna walka zachowała się w pamięci społecznej nie tylko jako koszmar, ale także jako wielki i piękny zryw młodzieży, wspartej przez przytłaczającą większość ludności stolicy. Bo także jest prawdą, i to prawdą nie do podważenia, że wszędzie tam, gdzie powstanie nabrało charakteru walki nie pozbawionej szans powodzenia, gdzie trwało nieco dłużej i nie zaczynało się od rzezi, jak na Ochocie i Woli, zaakceptowane zostało przez ogół warszawiaków. I dlatego dzień 1 sierpnia gromadzi dziś na cmentarzu wojskowym w Warszawie, tak jak gromadził przez tyle lat, tłumy nie tylko byłych żołnierzy powstania, ale także ogromne rzesze tych, którzy przeżyli je nie na barykadzie i nie z bronią w ręku. Obok tych, którzy stracili wtedy swoich najbliższych, przychodzą tu co rok tacy, którzy nie mają nikogo ze swoich na tym cmentarzu. Powstanie bowiem było sprawą nie jakiejś garstki szaleńców, którzy wydali miasto na łup pożarów i pod kule żołdaków, lecz było i jest sprawą ludu Warszawy, który podobnie jak ci chłopcy i te dziewczęta w opaskach, przyjął je za swoje własne.”

Tomasz Strzembosz (1930–2004) polski historyk

Refleksje o Polsce i Podziemiu 1939–1945
Źródło: s. 119–120

O ludziach , O młodzieży , O zachowaniu , O literaturze

„To był wielki dzień. Gdy dowiedzieliśmy się, że szach w drodze powrotnej z Azerbejdżanu będzie przejeżdżał przez Teheran, wyszliśmy na ulice, aby go pozdrowić radosnymi okrzykami. Całe miasto było poruszone. Trasa przejazdu szacha wiodła aleją, przy przecznicy której mieszkaliśmy. Przy skrzyżowaniu znajdowały się garaże, na które się wgramoliliśmy. Ludzie stali ciasno stłoczeni, krzyczeli i bili brawo. W końcu nadjechał, i był to imponujący widok dla ośmioletniego dziecka, którym byłam.”

Farah Pahlawi (1938)

o tym, kiedy pierwszy raz zobaczyła Mohammada Rezę Pahlawiego jako 8-letnia dziewczynka w 1946.
Źródło: Ulrike Grunewald, Słynne rywalki, czyli gra o miłość, pieniądze i władzę, op. cit., s. 112.

O miłości , O pieniądzach , O dzieciach , O ludziach

„W niedzielę całe miasto było oklejone plakatami głoszącymi, że jestem „katolickim pedofilem i mordercą małych dziewczynek.””

Ryszard Nowak (1953) polski polityk

To była zemsta Himawanti.
Źródło: „Newsweek:, 7 listopada 2003

O zemście

„Sprawy miejskie
Posiedzenie Rady Miejskiej d. 1 kwietnia.
(…)
Z porządku dziennego r. m. Dr F. Jakubowski uzasadnia wnioski co do nabycia przez gminę dla Muzeum Narodowego zbioru kamei i gem p. Schmidta-Ciążyńskiego. Sprawozdawca podnosi wysoką wartość tego zbioru, jakiego nie posiada w takiej ilości żadna instytucya, a zbiór ten mieści 2,500 sztuk kamei i gem. Wartość tę zbioru sprawdzili wysłani do Wiednia pp. Maryan Sokołowski i Zygmunt Cieszkowski. Za zbiór ten, którego wykaz szczegółowy odczytuje sprawozdawca, zażądał właściciel wypłaty rocznej renty w sumie 3,600 złr. Suma ta przedstawia się jako mała w porównaniu z wartością zbioru, lecz ponieważ było za ciężko dla Rady ponosić takową wyłącznie, dlatego zwrócono się do Sejmu z prośbą o subwencyę jak najwyższą na ten cel, a Sejm przeznaczył 1,000 złr., przez co umożliwił nabycie zbioru. Prócz kamei i gem oﬁaruje p. Schmidt-Ciążyński dla Muzeum 61 obrazów, które się już tam znajdują i 67 sztuk obrazów, które tymczasowo do Rapperswylu posłał, a których odebranie będzie połączone z pewnemi trudnościami. W ocenienie szczegółowe zbioru nie wdaje się sprawozdawca, znanym on jest bowiem z wystawy Sobieskiego, i prosi wreszcie Radę o przyjęcie wniosków, które brzmią następnie:
1) Gmina miasta Krakowa nabywa od p. Konstantego Schmidt-Ciążyńskiego zbiór kamei i gemm na własność, na rzecz Muzeum Narodowego w Krakowie, za rentę dożywotnią p. Konstantemu Schmidt Ciążyńskiemu, rocznie począwszy od 1 stycznia. 1885 w ilości 3600 zł. aw. w ratach półrocznych z góry opłacać się mającą. 2) Nabycie dokonanem zostaje na podstawie wykazu inwentarycznego dołączonego. 3) Renta roczna, w ustępie 1) określona, wypłacaną będzie w ten sposób, iż na ten cel użytą będzie suma 1000 złr. przez Sejm krajowy na ten cel przeznaczona, zaś resztę, w ilości 2600 złr. wa. wypłacać będzie gmina m. Krakowa z funduszów bieżących. 4) Poleca się Sekcyi skarbowej, aby fundusz na zapłacenie renty tegorocznej obmyśliła i do dyspozycyi Pana Prezydenta pozostawiła, tudzież, aby na przyszłość odpowiednie fundusze w budżecie rocznym zamieszczała. 5) Do zawarcia i podpisania umowy z p. Konstantym Schmidt Ciążyńskim, upoważnia Rada miejska Pana Prezydenta, tudzież Radców pp. Dra Faustyna Jakubowskiego i Dra Henryka Jordana.
Po otwarciu dyskusyi nad wnioskami, zabiera głos r. m. Baranowski, który sądzi, iż właśnie dlatego, że Muzeum jest Narodowe, Sejm powinien dać większą subwencyę, a mianowicie 2,600 złr., miasto zaś mogłoby się przyczynić kwotą 1,000 złr. Zawielki to ciężar dla gminy, dlatego oświadcza, iż głosować będzie przeciw wnioskom.
R. m. Dr Warschauer rozbiera szczegółowo charakter wydatków miejskich i dzieli takowe na egoistyczne, tj. potrzebne na budowę bruków, kanałów itd., i na wydatki krajowe, do których miasto przyczyniać się musi. Ani z jednego, ani z drugiego funduszu wydatku na nabycie kamei czynić nie można. Mówca był przeciwny założeniu Muzeum, które obecnie już kosztuje gminę 3,000 złr., a które przysporzyło miastu dwóch urzędników i woźnego. Niezawodnie jest ładnie, żeby były Muzea, galerye; niezawodnie, że zbiór rzeczony jest cenny, że ma pretium affectionis; niezawodnie, że ma gmina pewne obowiązki względem kraju, ale nie tak wielkie, bo przypuśćmy, że Sejm w którymkolwiek roku nie da subwencyi, to wtedy cały jej ciężar spadnie na miasto, za rzecz, która nie jest w ścisłym związku z Muzeum Narodowem, chyba o tyle, o ile działy sztuki wogóle mają związek ze sobą. Mówca doradza, aby i zamożne prywatne osoby przyczyniły się do nabycia, i proponuje następujący rozkład kwoty: Sejm niech da 1/3, miasto 1/3 i ludzie prywatni 1/3. Pieniądze są, trzeba je dać.
R. m. prezes Majer jest za wnioskami, ale musi się usprawiedliwić, dlaczego. Wiele jest prawdy w słowach mówcy poprzedniego, i gdyby nie pewne względy, nie mógłby oświadczyć się za nabyciem zbioru. Na wszelkie targi, jak podobny, bo inaczej układu na przeżycie nazwać nie można, wzdryga się jego sumienie, inna rzecz bowiem, jeżeli rodzice odstępują dzieciom majątek, a sobie zastrzegają rentę. Przyznaje mówca, że zbiór ten, to rzecz przydatna, ale pierwej iść powinny potrzeby konieczne. Gdyby nie było Muzeum Narodowego, to nikomu nie postałoby w głowie nabywanie zbioru, ale skoro Muzeum jest, to naszym obowiązkiem, aby się rozrastało. Znawcy powiadają, że nabytek robimy za cenę stosunkowo niską; znawcy w Wiedniu orzekli, iż wartość samego materyału, nie licząc wartości sztuki, oszacować można na 40,000 do 50,000 złr. Ale to wszystko mając na względzie, nie mógłby jeszcze mówca za nabyciem wotować, gdyby nie zasiłek, jaki przeznaczył Sejm w kwocie 1,000 złr., a nie traćmy nadziei, że usiłowaniom naszych posłów uda się więcej uzyskać. Drugim względem, skłaniającym mowcę do głosowania za nabyciem, jest zapewnienie, że znajdzie się fundusz i to taki, iż miasto ciężaru nie poniesie.
R. m. Dr Machalski wyjaśnia poprzedniemu mówcy, iż niema najmniejszej niemoralności co do zachodzącego tu dożywocia, bo ono jest uświęconem we wszystkich społeczeństwach cywilizowanych. Rada nie spekuluje tu na życie niczyje, a życie p. Schmidta-Ciążyńskiego jest w ręku Boskiem.
R. m. Rehman zapytuje, czy subwencya Sejmu jest jednorazową, czy też będzie udzielaną i na przyszłość.
R. m. Romanowicz wyjaśnia, że jest to datek roczny, więc nie potrzeba będzie wnosić petycye, bo odnośną kwotę będzie wstawiał co roku Wydział krajowy; nie chroni to wszakże tej rubryki od tego, że może się za nią nie podnieść większość rąk, czego przecież po reprezentacyi kraju przypuścić nie można, aby się w tym względzie taka większość nie znalazła.
Sprawozdawca Dr F. Jakubowski dodaje do wyjaśnienia r. m. Machalskiego tę uwagę, że jeżeli rodzice dzieciom majątek zostawiają, a sobie rentę dożywotnią zastrzegają, to tutaj obywatel przychodzi i mówi: oddaję wam wszystko, co mam, całą moją własność, dajcie mi rentę dożywotnią. Tu propozycya wychodzi z jego strony i jemu wolno tak postąpić; Co do r. m. Warschauera, który mówi: niech ktoś da, to nie od nas zawisło, by dał, ani Sejmu także do większej oﬁary zmusić nie możemy, Sejmu, który w trudnych warunkach oﬁarował 1000 złr. Jeżeli zaś ktoś ma dać, to nie od nas także zawisło, ale trzeba rozpocząć składać datki, a radca Warschauer rozpoczął od proponowania datków. Radca Warschauer dzieli także wydatki na niższe i wyższe, lecz ile razy przychodzimy z żądaniem niższych wydatków, to nam mówią o wyższych, ile zaś razy żądamy wydatków na wyższe cele, to nam mówią o brukach, kanałach itd. Gdy szło n. p. o szkołę przemysłową, to mówiono: po co szkoła przemysłowa! I zdaje się, ze słów p. Warschauera, jak gdyby gmina Krakowa mogła tylko kanały i bruki budować i ten jedynie miała obowiązek. Muzeum, przeciw któremu występuje p. Warschauer, ma dziś dziesięć razy większą wartość, niż suma, jaką na nie gmina wydała. Sprawozdawca wskazuje i na te wyższe cele, jakie miasto Kraków ma do spełnienia wobec kraju i narodu i prosi jeszcze raz o uchwalenie wniosków.
W głosowaniu imiennem, zarządzonem na wniosek r. m. Epsteina, głosowali za: Armółowicz, Dr Bobrzyński, Dr Bochenek, Geissler, Dr Hajdukiewicz, Dr F. Jakubowski, Dr Jakubowski Maciej, Dr Jordan, Dr Kasparek, dyrektor Kieszkowski, Knaus. JE. Dr Kopff, Dr Kohn, Dr Lisowski, Dr Majer, Dr Machalski, Muczkowski, hr. Potocki, Romanowicz, Dr Rosenblatt, Dr Straszewski, Szpakowski, hr. Tamowski, Zaremba, Dr Zatorski, Dr Zoll. Razem 26 głosów.
Przeciw głosowali: Dr Asnyk, Baranowski, Birnbaum, Epstein, Grosse, Gwiazdomorski, Kwiatkowski, Dr Oetinger, Rehman, Stockmar, Dr Warschauer, Zieleniewski. Razem 12 głosów.
Wstrzymali się od głosowania: Chęciński, Dr Domanski, Fedorowicz, Feintuch, wiceprezydent Friedlein, Goebel, Dr Horowitz, X. Midowicz, Mendelsburg, Schwarz.
Nieobecni: Chrzanowski Leon, Goldgardt, Matusińsiki, hr. Mieroszowski, Mirtenbaum, Dr Pareński, Dr Pieniążek, Dr Retinger, Rzewuski, Spira, Dr Weigel.”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 76, 3 kwietnia 1885, s. 2, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

Obraz , O życiu , O pieniądzach , O dzieciach

„Młodym zespołom nie jest lekko. Wymaga to od nich naprawdę silnej woli i ogromnych pokładów wytrwałości, by się tym zajmować. I jakby tego było mało, tych nowych formacji jest obecnie od groma. Każde miasto ma swoich muzyków, każdy z nich jest na YouTube, każdy ma album. To jak niekończąca się historia.”

Peter Baltes (1958)

Źródło: Peter Baltes – Accept (gitara basowa), rockmetal.pl, 18 lutego 2011 http://www.rockmetal.pl/wywiady/accept-peter.baltes.11.html?strona=3

O historii

„Ameryka jest jak jaśniejące miasto na wzgórzu, którego światło jak latarnia prowadzi zewsząd ludzi miłujących wolność.”

Ronald Reagan (1911–2004) prezydent USA

O ludziach , O wolności , O świetle

„Biada temu pięknemu i historycznemu miastu Kraków! Biada krakowskiej inteligencji, jeśli w Sejmie musi ją reprezentować poseł Jan Maria Rokita. Panie pośle – Janie Mario Rokito – jest pan z wykształcenia prawnikiem. Ukończył pan najbardziej szacowną uczelnię w kraju, a opowiada pan publicznie głupoty i rzuca pan bezpodstawne oskarżenia na innych będąc sam w gorszej sytuacji prawnej.”

Renata Beger (1958) polska polityk

do Jana Rokity.

O głupocie , O wykształceniz , O inteligencji

„W Szczecinie miejsce abstrakcyjnego internacjonalizmu, lansowanego w poprzedniej epoce, w sposób całkowicie naturalny zajął autentyczny kontakt z sąsiadem. Z pewnością zadecydowało o tym położenie miasta, lecz częściowo także jego charakter. Bo jako miasto portowe, stolica Pomorza Zachodniego zawsze dawała swoim mieszkańcom poczucie kontaktu ze światem. (…) Co prawda, tamto poczucie kontaktu ze światem było dosyć złudne, ale i tak nie wynikało z większej niż gdzie indziej, ilości zachodnich towarów. Wynikało przede wszystkim z możliwości kontaktowania się z tymi, którzy przedostawali się za żelazną kurtynę. W co drugiej szczecińskiej rodzinie był przecież jakiś rybak lub marynarz. Poza tym, w szczecińskich knajpach i dyskotekach często siedziało się przy jednym stole z Duńczykami, Niemcami bądź Szwedami. Nie owocowało to, co prawda, kontaktami z dziedziny kultury wysokiej, ale z pewnością wzmagało potrzebę życia w normalnym europejskim kraju. I nie ma chyba przesady w stwierdzeniu, iż to właśnie uczyniło ze Szczecina jedno z najbardziej zbuntowanych miast wobec komunistycznego reżimu.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Źródło: W centrum czy na peryferiach kontynentu? Miasto w poszukiwaniu własnej tożsamości – „Szczecin. Odrodzenie miasta” (Deutsches Kulturforum östliches Europa, 2017)

O prawdzie , O świecie , O rodzinie , O poszukiwaniu

„To życie patrzy w oczy tamtemu
Każde miasto ma w metrze inny przeciąg
W Warszawie to jest bezbarwny huk czasu
Tampon na długą ranę żeby się zgoiła”

Piotr Matywiecki (1943) polski poeta i krytyk literacki

Źródło: Metro

O życiu , O czasie

„Innym razem znów widziałam dwa wielkie kraje, ale w nich dwa wielkie miasta, a w tych miastach drogi bardzo skrętne i strome. I nikogo tam nie było, tylko ja sama. I tak silnie zapalił mnie Bóg miłością, że gwałt wielki odbywał się w duszy. I stała się wtem niesłychana ciemność… I znikło wszystko, tylko dał się słyszeć głos Boży, że w takiej ciemności dusza zapalona miłością jest wielką ofiarą bardzo miłą… I otrzymałam dwie księgi, w których tylko ja umiałam czytać. A tam były wszystkie tajemnice spisane Serca Bożego, jakie ma nad całym światem. Ale to zrozumiałam, żeby tego nie mówić zupełnie. Tak często Pan Jezus pogrąża duszę w takich ciemnościach i pociąga za sobą. To znów jej naznacza, że to jest stan duszy tak trudny i tak niepewny. Czasem to tak jest, że to jest droga, inny raz, że to złudzenie i czas zmarnowany… i znów taki ucisk wewnętrzny, i znów taka suchość pochodząca z tej całej niepewności, i znów ciemności, a do tego brak odwagi tak się oddać na przepaść nie wiedzieć komu i jak… I tak ustawiczna niepewność.”

Aniela Salawa (1881–1922) Polka, błogosławiona Kościoła katolickiego

Dziennik, 17 grudnia 1920.
Źródło: o. Franciszek Świątek, W blaskach anioła. Bł. Aniela Salawa, Wyd. Maria Vincit, wyd. IV, Wrocław 2009, ISBN 9788385647607, s. 186.

O Bogu , O tajemnicy , O świecie , O aniołach

„Moskwa to piękne miasto, a ilu tu bandytów mieszka.”

Władimir Żyrinowski (1946–2022) polityk rosyjski

Źródło: „Forum”, 28 września 2009

„Jako bardzo młody człowiek w latach 70. byłem na praktykach w szwedzkiej Partii Socjaldemokratycznej, w Kirunie, za kręgiem polarnym. To miasto znane głównie z kopalń i wydobycia rud żelaza. I tam właśnie w gronie robotników spotykano się regularnie, żeby na podstawie specjalnie skonstruowanych bryków dyskutować Marksowski Kapitał. Swoim wyuczonym na tę okazję szwedzkim wyjaśniałem im teorię akumulacji pierwotnej kapitału, o ile pamiętam, byli właśnie na tym etapie… Bardzo mi zaimponowało, że tamtejsza partia organizuje tego typu grupy samokształceniowe. Coś podobnego należałoby odbudować, choć oczywiście w uwspółcześnionej formie, korzystając np. z postępu technologicznego, jaki zaszedł w ciągu ostatnich dziesięcioleci.”

Aleksander Kwaśniewski (1954) polski polityk, przezydent Polski

Źródło: rozmowa Michała Sutowskiego, krytykapolityczna. pl, 27 października 2011 http://www.krytykapolityczna.pl/Wywiady/KwasniewskiJakoopozycjamozemybycodwazniejsi/menuid-1.html

„Warszawa wciąż była odbudowywana po wojnie. Przypominała wielki plac budowy. Była jednocześnie miastem z dużą liczbą studentów. Mam tylko dobre wspomnienia z Warszawy.”

Mokpokpo Dravi (1930–2014)

zapytany, jak zapamiętał Warszawę.
Źródło: Afryka w Warszawie. Dzieje afrykańskiej diaspory nad Wisłą pod redakcją Pawła Średzińskiego i Mamadou Dioufa, Fundacja Afryka Inaczej, Warszawa 2010, ISBN 9788362179015, s. 173.

O wojnie

„Wieś, miasteczko czy miasto są tak samo niedobre dla dziewczyn, bo to, co okrutne, kryje się w ich płci, nie na zewnątrz, tak jak z kolei inne okrutności kryją się w płci mężczyzny. Nie da się „zapomnieć imienia własnej płci”, jak pisała Berget, choć może nawet bardzo by się chciało i tak byłoby łatwiej. Poudawać, że jej nie ma, prawda? Że są ludzie i teksty. Tymczasem nie ma ludzi, nie ma tekstów. Jest tekst ucieleśniony, a nie odcieleśniony i oddzielony od siebie samego, chyba że to oddzielenie jest doświadczeniem samego ciała.”

Kamila Pawluś (1979) poetka i tłumaczka polska

Źródło: Maciej Woźniak, Kandydka idzie do miasta http://www.artpapier.com/index.php?page=artykul&wydanie=168&artykul=3577, ArtPapier nr 1 (217), 1 stycznia 2013

O ludziach , O prawdzie

„Niech żyje Zabrze – najbardziej śląskie z miast śląskich, a zatem najbardziej polskie z miast polskich!”

Charles de Gaulle (1890–1970) prezydent Francji

Charles de Gaulle podczas przemówienia w Zabrzu 10 września 1967, kiedy Niemcy Zachodnie jeszcze oficjalnie nie uznawały zachodniej granicy Polski (NRD uznał ją w 1950 zaś RFN dopiero w 1970).

„Kocham swoje miasto, jestem dumna, że tak się zmienia na korzyść. Są takie miejsca, które z trudem poznaję. Białystok robi się wielkomiejski. Nowe rozwiązania komunikacyjne, nowe skrzyżowania, nowe ulice na Wygodzie, w okolicach Parkowej, wszędzie.”

Alicja Butkiewicz (1951)

Źródło: Izabela Krzewska, Jestem dumna z mojego miasta, „Gazeta Współczesna” nr 169, 5 września 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/122870.html

Kochać się

„Jedną tylko rzecz mówi nasze słowo.
Jedną tylko rzecz widzi nasz spojrzenie.
Konstytucyjne uznanie praw i kultury rdzennej ludności.
Godne miejsce dla koloru ziemi.
Nadszedł czas, by ten kraj przestał być wstydem okrytym jedynie kolorem pieniądza.
Nadszedł czas indiańskich ludów, koloru ziemi, wszystkich kolorów, którymi jesteśmy tu na dole, i kolorami jesteśmy mimo koloru pieniądza.
Jesteśmy rebeliantami, bo buntownicza jest ziemia, kiedy jest ten, kto ją sprzedaje i kupuje, jakby nie była ziemią i jakby nie istniał kolor, jakiego jesteśmy, barwa ziemi.
O, miasto Meksyk – przyszliśmy. Jesteśmy tutaj jako zbuntowany kolor ziemi, który krzyczy:
Demokracja!
Wolność!
Sprawiedliwość!”

Subcomandante Marcos (1957)

wystąpienie w imieniu Zapatystowskiej Armii Wyzwolenia Narodowego na Placu Zócalo w mieście Meksyk, 11 marca 2001.
Źródło: Mowa z Zócalo, przeł. Halina Lubicz-Trawkowska, w: Wielkie mowy historii, t. 4

O ludziach , O sprawiedliwości , O kolorach , O demokracji

„W centrum miasta (…) wznosiła się wieża zegarowa, (…) być może jedyna rzecz, która jednoczyła wszystkich (…). Powód, dla którego ją zbudowano przyczynił się do podziałów między nimi… Mimo to, aby istnieć, miastu było potrzebne coś, co wszystkich zdołałoby połączyć, jakiś wspólny symbol. Symbolem tym stała się miejska wieża. Jej wierzchołek zwieńczony był domkiem, z którego co godzinę wychodziła olbrzymia kukułka i wołała ludzkim głosem: „Szanowni państwo, zaraz powiem, która godzina!”… Najdziwniejsze, że zawsze kukała nie mniej niż dziewiętnaście razy, ale nie więcej niż dwadzieścia cztery. Z tego powodu w mieście ciągle było późne popołudnie lub noc, nigdy nie świtało, o południu nie było mowy, zresztą nikt nawet nie podejrzewał, że taka pora mogłaby nadejść.(…)
Nie ma sensu ukrywać, że wspomniana kukułka właściwie nie była żadną kukułką, lecz Gedeonem Schmerzem – budowniczym wieży. W trakcie jej wznoszenia zapomniał o schodach, którymi można by zejść, więc skończywszy budować wieżę schował się w domku na górze nie chcąc narażać na szwank krążącej o nim opinii zdolnego architekta… Uznano go za zaginionego… Gedeon żywił się wróblami, które łapał w pułapkę zrobioną z solidnej dachówki, kija i swoich starych szelek. Pił deszczówkę zbieraną do butów… Nie miał łatwego życia. Z czasem zaczęło go to złościć i postanowił używając do tego piór po zjedzonych wróblach przebrać się za kukułkę, co pozwoliło mu bałamutnie mieszać pory dnia i zemścić się za swoje uwięzienie.”

Ljubomir Kanow (1944)

Człowiek kukułka

O butach , O czasie , O nocy , Sens

„Faszyzm nadchodzi wielkimi krokami – wieszczy Stefan Bratkowski. Faszyzm ogarnął Krakowskie Przedmieście w Warszawie, setki innych miast w Polsce i na świecie. Faszyzm dotknął nawet Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich, a może wkrótce rządzić w całym kraju. Jak się faszyzm objawia? Po pierwsze – ludzie przychodzą na legalną demonstrację, po drugie – krytykują rząd, po trzecie – wybierają innych delegatów, niż chce Stefan Bratkowski, po czwarte – chcą iść głosować na swoich posłów. I wreszcie najgorsze – przynoszą tulipany.”

Tomasz Sakiewicz (1967) polski dziennikarz

Źródło: Zaplute karły kaczyzmu, „Gazeta Polska”, 4 maja 2011

O ludziach

„Można kochać nieznane miasto równie mocno jak nieznane kochanki.”

Stanisław Dygat (1914–1978) polski pisarz

Podróż
Źródło: s. 202

O kochankach , Kochać się

Czesław Chruszczewski (1922–1982)

Źródło: Miasto

O szkole , O domu

„Istniały również poważne argumenty, które przemawiały przeciwko rozpoczynaniu walki z Niemcami w Warszawie:
1) Nieuregulowane stosunki dyplomatyczne polsko-sowieckie. Z tego powodu nie wiadomo, jak się do tej walki ustosunkuje rząd sowiecki. Wysuwana była uzasadniona obawa, że rząd sowiecki wstrzyma celowo dalsze posuwanie się Armii Czerwonej ze względów dyplomatycznych i pozostawi nas odosobnionych w walce w Warszawie, co wcześniej czy później doprowadzić musi do klęski.
2) Brak porozumienia z dowództwem Armii Czerwonej i z tego powodu niemożność uzgodnienia naszego działania z działaniem Armii Czerwonej.
3) Obawa, że siły własne w Warszawie są zbyt małe i że nie wytrzymamy walki przez dłuższy czas, to znaczy do sforsowania Wisły przez Armię Czerwoną. Obawa ta w rachunku matematycznym była uzasadniona. Specjalnie ważna była sprawa zaopatrzenia w amunicję i brak w dostatecznej ilości środków walki z czołgami niemieckimi, jak również całkowity brak broni ciężkiej (artyleria, miotacze min) oraz brak broni przeciwlotniczej i wsparcia, względnie osłony przez lotnictwo. Generał „Monter” – Chruściel wyznaczony na dowódcę tej walki oświadczył, że ma amunicję na pięć dni walki.
4) Obawa, że na skutek walki będą wielkie ofiary wśród ludności cywilnej i być może duże zniszczenie miasta, jeśli Armia Czerwona wstrzyma swoje natarcie. Ten ostatni argument nie był przekonywujący. Ludności Warszawy i bez walki groziły straty na skutek ewakuacji i prac nad niemieckimi umocnieniami w pobliżu linii frontu, prócz tego nie podejmując walki musiały dojść do tego straty natury moralnej i bardzo prawdopodobne wywiezienie zdolnych do pracy na teren Reichu, a miasto w wypadku zatrzymania się frontu na Wiśle, bez naszej walki musiało ulec zniszczeniu.”

Leopold Okulicki (1898–1946) generał polski

Okulicki podaje cztery argumenty przeciwko rozpoczynaniu walki z Niemcami w Warszawie w sierpniu 1944; 5 kwietnia 1945.

O wsparciu , O naturze , O sile , O stracie

„To, co zostanie po
Zmierzchu miast,
Kwiatach ognia,
To miękkie rośliny
W których zostali
Poczęci nasi politycy.”

Derek Mahon (1941) północnoirlandzki poeta

Źródło: Złota gałąź

„Kapitalizm w Polsce przypomina dziś do złudzenia niedobrane stadło małżeńskie, w którym małżonek starzec poślubia młodą, pełną życiowego wigoru i młodzieńczych pragnień małżonkę. Młoda oblubienica – to Polska. Polska przeludniona, Polska z blisko półmilionowym przyrostem naturalnym rocznie, z 8 milionami „zbędnych” na wsi i milionem bezrobotnych w miastach, z milionem dzieci bez szkół, z dochodem społecznym niższym niż przed wojną i o połowę skurczonym w porównaniu z latami lepszej koniunktury. A więc Polska pełna sił żywotnych, pełna drzemiącej energii, lecz jeszcze pełniejsza niezaspokojonych, palących potrzeb.”

Stanisław Dubois (1901–1942) polski działacz socjalistyczny, publicysta

Źródło: 300 milionów i 200 rodzin. Tylko 300 milionów, „Dziennik Popularny” nr 1, 1 stycznia 1937 http://lewicowo.pl/300-milionow-i-200-rodzin-tylko-300-milionow/

O wojnie , O dzieciach

„Zgodnie z instrukcjami, jakie otrzymałem od moich przełożonych w Londynie w końcu r. 1943, wydałem rozkaz podległym mi lokalnym dowódcom, aby przystąpili do otwartej walki przeciwko Niemcom i aby czynnie popierali operacje wojsk sowieckich od chwili, gdy linia frontu znajdzie się w pobliżu ich dowództwa. Rozkazy te zostały ściśle wykonane i w r. 1944 w czasie sowieckiej ofensywy we Wschodniej Polsce nasza Armia Krajowa uderzyła na Niemców w wielu okręgach, ułatwiając postępy Rosjanom i zajęcie przez nich wielu miast, a wśród nich: Wilna, Lwowa i Lublina. Ta współpraca z armią czerwoną nie ustaliła jednakże trwałej łączności na jakiejś szerszej płaszczyźnie czy skali, wykraczającej poza ramy pola bitwy, w jak najściślejszym znaczeniu tego słowa. Nie mogąc ustalić łączności z dowództwem sowieckim, co nie było naszą winą, usiłowałem skoordynować nasze operacje z działaniami armii czerwonej, na podstawie mojej własnej oceny sytuacji wojskowej. Wziąłem pod uwagę stale powtarzające się wezwania sowieckich radiostacji, nawołujących nas do rzucenia wszystkich sił przeciwko Niemcom. Jednym z tych licznych apelów była audycja moskiewskiego radia z 29 lipca 1944 r., wzywająca ludność Warszawy do powstania przeciw wrogowi w otwartej bitwie.”

Tadeusz Komorowski (1895–1966) polski generał, dowódca AK, polityk emigracyjny

Źródło: Tadeusz Bór-Komorowski w relacjach i dokumentach, opracował Andrzej Kunert, Oficyna Wydawnicza RYTM, Warszawa 2000, s. 411.

O relacjach , O czasie , O walce , O współpracy

„Na Krywlanach nie ma sensu budować lotniska, chociażby z tego powodu, że może już za kilka lat okaże się, że domy jednorodzinne wejdą na teren Krywlan. Miasto się przecież rozwija.”

Jan Dobrzyński (1958) polski działacz państwowy

kwiecień 2005.

Sens

„Brema może uchodzić za wzorzec niemieckości. I to przekonanie z roku na rok się u mnie nasila. W Bremie nie ma tej elastyczności, swobody, która jest w Berlinie. Mimo że i Brema i Berlin są miastami o lewicowym charakterze i od dziesięcioleci rządzi w obu SPD. Ale lewicowość Bremy, co może wydawać się zadziwiające, jest konserwatywna. I to niebywale konserwatywna. Wszystko ma tam swój ustalony z góry porządek i styl. Nawet sposób ubierania się. Berlin natomiast jest całkowicie inny. Właściwie jest tak inny, iż można powiedzieć, że jest kolejnym niemieckojęzycznym państwem. Tworzy społeczność, która jest nie do podrobienia.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Źródło: W Berlinie przestałem się czuć emigrantem – rozmowa Tomira Mazura – „tomir pisze o kulturze” https://tomirmazur.wordpress.com/2015/10/15/w-berlinie-przestalem-sie-czuc-emigrantem/

O charakterze

„Chcesz zwiększyć liczbę samobójstw? A może jesteś za szybkim wzrostem liczby rozbojów w miastach? Albo za niweczeniem szans życiowych uboższych warstw narodu? Marzysz po nocach o poszerzeniu sfery bezrobocia, ubóstwa i beznadziejności? Pociąga cię narzucanie wynaturzeń kulturze? Jesteś za doraźnym podwajaniem kapitału przez nielicznych? Jeśli naprawdę jesteś takim potworem, głosuj na liberałów z Platformy Obywatelskiej! Na pewno cię nie zawiodą i spełnią twoje oczekiwania. Skąd o tym wiem? Z najlepszego źródła: przeczytałem program gospodarczy najbliższego sojusznika PO, czyli PSL. Słowo liberalizm pada w nim 17 razy, zawsze jako źródło najrozmaitszych plag. Panie Waldku, pan się nie boi?”

Piotr Lisiewicz (1972) polski publicysta, happener, aktywista Akcji Alternatywnej "Naszość"

na temat niezgodności programowej w dziedzinie gospodarki dwóch partii politycznych. Końcowe zapytanie nawiązuje do piosenki Kazika Lewy czerwcowy.
Źródło: „Gazeta Polska” nr 49, 6 grudnia 2006

O samobójstwie , O nocy

„Roku Pańskiego 1321 odkryta została za Bożym wstawiennictwem niegodziwość zamyślona przez trędowatych przeciwko zdrowym. Oto chorzy na ciele, a obłąkani na umyśle zawiązali spisek i postanowili rozmieścić w źródłach, rzekach i studniach specjalnie przygotowane proszki o sile trującej i zakaźnej. Ludzie zdrowi, używając tych wód, mieli paść ofiarą śmiertelnej trucizny lub zapaść na trąd.(…) Może się to wydawać rzeczą niewiarygodną, ale zamierzali oni uzyskać panowanie nad miastami i zamkami, a nawet dzielili między sobą władzę nad poszczególnymi miejscami, obdarzając się tytułami władców, hrabiów i panów różnych ziem.”

Bernard Gui (1261–1331) inkwizytor francuski, dominikanin

fragment dzieła Flores chronicorum, gdzie Bernard Gui opisał spisek, którego był jednym z autorów. Ta teoria spiskowa pozwoliła Filipowi V Długiemu i inkwizycji spalić wszystkich trędowatych we Francji oraz przejąć majątki ziemskie należące do leprozoriów.
Źródło: Bronisław Geremek, Emisariusze królewscy krążą po kraju i opowiadają w sekrecie o zmowie Żydów i trędowatych z władcami saraceńskimi, 1981 r.

O ludziach , O sile

„Rower to nie tylko znakomity pomysł na relaks, ale także często znacznie szybszy od samochodu sposób na poruszanie się po mieście. Rzeszów jest miastem, gdzie ścieżek rowerowych jest bardzo dużo – wiem, bo sam z nich korzystam.”

Krystian Herba (1981)

Źródło: Agnieszka Medygrał, Wywiad z Krystianem Herbą wielokrotnym mistrzem w trialu rowerowym i zdobywcą Pałacu Kultury i Nauki, hej.rzeszow.pl, 28 maja 2009 http://hej.rzeszow.pl/wywiad_z_krystianem_herba_wielokrotnym_mistrzem_w_trialu_rowerowym_i_zdobywca_palacu_kultury_i_nauki,artykul1019.html

O nauce

„Dwie rzeczy: Stare Miasto i Olga Sawicka jako Julia.”

Gérard Philipe (1922–1959) aktor francuski

zapytany w Warszawie o to, co zrobiło na nim największe wrażenie.
Źródło: Laureaci nagród w: „Kronika Miasta Poznania”, 1/1969 s. 112

O wrażeniach

„Ojciec Święty Pius XII mówił cudowne rzeczy o Warszawie, pogrążonej w walce powstańczej o honor i wolność. Nazwał ją: „Miastem opromienionym aureolą wytwornej kultury, miastem dziś przemienionym dla swych własnych synów w ognistą kaźń. Ale nie tylko (…). Nazwał ją „tyglem, w którym oczyszcza się i uszlachetnia złoto najwyższej próby” (15 XI 1944) (…). Niedawne to chwile, gdy przez Archikatedrę biegł front walki. Nacierała nienawiść najeźdźcy, broniła świętych ołtarzy miłość i wiara powstańców warszawskich. Tu na posadzce, którą omywamy dziś wodą poświęconą, płynęły potoki krwi najlepszych synów Stolicy. Tu ułożono z ich ciał istny stos ofiarny, który miał zaświadczyć wobec całej ludzkości, że Polacy giną pro aris et focis (za ołtarze i ogniska domowe) w samym „sercu Stolicy”, w Archikatedrze Świętego Jana. Czy to wylanie krwi ofiarnej nie jest najwierniejszym wyrazem przedziwnej jedności spraw ludzkich i Bożych w Ojczyźnie naszej? Gdy posnęli snem śmierci najlepsi synowie Narodu na sercu Oblubienicy miasta, najeźdźcza nienawiść usypała im kopiec grobowy z kolumn, sklepień i ścian i Katedry, wysadzonej w powietrze przez niemieckie Vernichtungskommando w nadziei, że już się nie porwą do broni. Ale trotyl, który zniszczył 90% murów świątyni, nie zdołał zabić ducha synów Narodu. Kopiec grobowy stał się kolebką zmartwychwstania. Miłość ofiarna dźwignęła mury, a wiara budzi nadzieję na nowe, lepsze życie. Ci, którzy tu padli, pouczyli nas, jak trzeba żyć i umierać w obronie największych świętości Narodu. Padając w obronie Katedry pouczyli nas, że nie wystarczy żyć z wiary: trzeba umieć dać życie za wiarę; nie wystarczy składać Bogu ofiarę z Ciała i Krwi Jego Syna: trzeba oddać własne ciało i krew Ojcu śmierci i życia. Oto „tygiel warszawski”, w którym odmieniło się życie nasze tak bardzo, iż Stolica budziła w całym świecie uczucie podziwu, „które każe nisko pochylić czoła przed męstwem bojowników i ofiar”. „Te ofiary - mówił Pius XII - i ci bojownicy wykazali światu, do jakich to wyżyn wznieść się potrafi bohaterstwo zrodzone i podtrzymywane przez owo tak szlachetne poczucie honoru człowieka i przez silne przekonanie wiary chrześcijańskiej”. (15 XI 1944).”

Stefan Wyszyński (1901–1981) polski duchowny katolicki, prymas

fragment listu z okazji konsekracji Archikatedry św. Jana Chrzciciela w Warszawie, w dniu Zesłania Ducha św. 1960 r.

O miłości , O życiu , O śmierci , O Bogu

„Ciągle jeszcze piszę z Niemiec, oczekując na upragniony wyjazd, który wciąż odwleka się i odkłada. Podnosi nas na duchu poczucie spełnienia obowiązku względem Ojczyzny, której krew, rany i zgliszcza zostały stokrotnie pomszczone. Za spalone i zburzone mury Warszawy widziałem gruzy setek wsi i miast niemieckich na czele z Berlinem. Stolica Niemiec leży w gruzach i trzeba długich lat mozolnej pracy, żeby doprowadzić to miasto do przedwojennego stanu. Zwiedzałem Reichstag, muzeum niemieckie, kancelarię Rzeszy, wchodziłem na kolumnę zwycięstwa nad Francją i ujrzałem jak straszliwie spustoszone jest miasto, skąd przez tyle lat kierowana była olbrzymia machina wojenna, która zdruzgotała nasz kraj i wiele innych.”

Wojciech Jaruzelski (1923–2014) generał, działacz PZPR, prezydent PRL i RP

z listu, który Wojciech Jaruzelski wysłał do rodziny jako dowódca plutonu zwiadu Ludowego Wojska Polskiego, 6 czerwca 1945.
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 13 grudnia 2008.

O ojczyźnie

„Delphinus, Delphin albo Świnia morska, według Ateneusza i Aristotelesa żółci nie ma, dlatego pełen łagodności. Sami się in suo genere dziwnie lubią. Gdy pod Karyą Miastem jednego złowiono, drugich przybyła gromada bronić towarzysza, aż go wypuszczono nazad w wodę, teste Jonstono. Najbardziej lubi, gdy go kto Szymona woła imieniem; śpiewaniom, świstaniem i muzyką dziwnie się delektuje; co jeno usłyszy na Okręcie, zaraz się w wielkjej innych komitywie zbliża do niego. Żyje ex mente Aristotelesa 120 lat. Jest Zwierz z wodnych i ziemnych naprędszy. Gdy chce zasypiać, po wierzchu Wody pływa, zadrzymawszy, na dno morskie zwolna się spuszcza, tam sobą o dno uderzeniom obudzony, znowu na wierzch wody wypływa, wypłynąwszy zasypia, i znowu na dół puszczony, tymże sposobem ocuca się, a tak in motu zażywa quietem. Święty Martimnus, gdy przed Niewiastą na złą rzecz sollicytującą uciekł i na morze się puszczał, koło Cezary! w Palestynie dwóch przybywszy DELFINÓW, na brzeg go przenieśli bezpiecznie, jako świadczy Metaphrastes.”

Benedykt Chmielowski książka Nowe Ateny

Nowe Ateny

O wodzie , O śpiewie , O morzu

„Zamiast ciągle mówić komuś o jego przywarach, mówcie mu o zaletach. Spróbujcie odzwyczaić go od złych nawyków. Skupcie się na tym, co jest w nim dobre, na jego prawdziwym „ja”, które może zdobyć się na odwagę, może działać i wygrywać! Wpływ człowieka pięknego wewnętrznie, uczynnego, pełnego wiary w innych jest zaraźliwy i może zrewolucjonizować całe miasto. Ludzie promieniują tym, co wypełnia ich serca i umysły.”

Eleanor H. Porter książka Pollyanna

Instead of always harping on a man's faults, tell him of his virtues. Try to pull him out of his rut of bad habits. Hold up to him his better self, his REAL self that can dare and do and win out!... The influence of a beautiful, helpful, hopeful character is contagious, and may revolutionize a whole town.... People radiate what is in their minds and in their hearts. (ang.)
Źródło: Pollyanna, tłum. Paweł Łopatka

O ludziach , O wierze , Serce

„Wystarczy jedna osoba, by ożyło pustkowie i wystarczy jej brak, aby wielkie miasto wydało się puste.”

Lidia Jasińska

„Musimy się zmierzyć z typowo libijską mentalnością, zgodnie z którą każde plemię, każdy region, każde miasto powinny dostać swoją część w nowym rządzie. Tymczasem nie wyzwoliliśmy jeszcze całego terytorium i Kaddafi wciąż jest w stanie nam zaszkodzić.”

Mustafa Muhammad Abd al-Dżalil (1952)

Źródło: Libia. Plemienna rywalizacja o władzę opóźnia powstanie rządu, gazeta.pl, 26 września 2011 http://wyborcza.pl/1,91446,10356195,Libia__Plemienna_rywalizacja_o_wladze_opoznia_powstanie.html

„Ta sama godzina, to samo miasto, tyle, że gdzieś dalej.”

Federico Moccia (1963)

Wybacz, ale będę ci mówiła skarbie

„Czy szaleństwo i zło to dwie różne rzeczy, czy też tylko my postanowiliśmy, że tam, gdzie nie jesteśmy w stanie zrozumieć celu destrukcji, określamy ją jako szaleństwo. Potrafimy zrozumieć, że ktoś musi zrzucić bombę atomową na miasto, w którym mieszkają niewinni cywile, ale już nie to, że ktoś inny musi kroić prostytutki roznoszące choroby i moralny upadek po slumsach Londynu. Dlatego to pierwsze nazywamy realizmem, a to drugie szaleństwem.”

Jo Nesbø (1960)

Pierwszy śnieg (2007)
Źródło: s. 238.

O chorobach , O złu , O szaleństwie

„Mogę żałować, że wielu moich znakomitych kolegów bez zastanowienia kandydowało do Sejmu. Gdyby się wcześniej zastanowili, to być może mielibyśmy dziś świetnego historyka, specjalistę od Indian peruwiańskich – Antoniego Macierewicza, zamiast gorszącej afery z teczkami, być może mielibyśmy znakomitego mecenasa Jana Olszewskiego, miast gorszącej afery z kryzysem rządowym i rządu zajmującego się głównie dekomunizacją. No i straciła polska biochemia, a nie zyskał UOP – w osobie Piotra Naimskiego.”

Adam Michnik (1946) polski dziennikarz i publicysta

Źródło: wywiad Moniki Olejnik, Sacrum i profanum, „Wprost”, październik 1992.

„[Nowy Jork jest] najbardziej pobudzającym miastem świata. To tak, jakby się żyło we wnętrzu żarówki.”

Truman Capote (1924–1984) pisarz amerykański

Źródło: Gerald Clarke, Truman Capote, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 2008, tłum. Jarosław Mikos, s. 218.

„Dowiadujemy się z niego, że wilgoć i niezdrowe powietrze oraz ciasnota to były klasyczne warunki, w jakich musiał żyć proletariat w XIX wieku. Dziś w Polsce można spotkać bezdomnych nawet po wyższych studiach, więc postęp jest ogromny. Nie mają też oni piwnicznej izby, bo to są w miastach najdroższe miejsca, przeznaczone na restauracje, bary, puby i nocne lokale. Bezdomni żyją dziś na ulicy, więc żadna zatęchła wilgoć i żadna ciasnota ich nie dotyczy.”

Stanisław Tym (1937) polski aktor, satyryk, felietonista

analiza wiersza W piwnicznej izbie Marii Konopnickiej.
Cytaty z tekstów literackich, Mamuta tu mam. Utwory zebrane spod łóżka (2005)

O wieku

„Naszym zamiarem, oczywiście, nie było pokazanie polityki i zmian gospodarczych czy ekonomicznych w Indiach. Ale chcieliśmy uchwycić skalę zmian, jakie dokonują się w tym mieście. Główny bohater pochodzi przecież z miasta. To miasto nauczyło go różnych sztuczek, dzięki którym mógł wygrać w telewizyjnym show. Te umiejętności dało mu życie w mieście. To niesamowicie rozwijające się miejsce. Chcieliśmy pokazać je takim, jakim jest w tym momencie – choć egzotyczne dla Europejczyka – bardzo współczesne, pulsujące, cały czas w ruchu, zmieniające się. Po raz pierwszy, gdy tam pojechałem, miałem nadzieję, że zostanę zapamiętany, że gdzieś tam zapadnę w pamięć ludziom, których spotkam.”

Danny Boyle (1956) angielski reżyser i producent filmowy

na temat filmu Slumdog. Milioner z ulicy.
Źródło: Czytelnia „Filmu”: Wywiad z reżyserem „Slumdog Millionaire”, filmweb.pl, 20 lutego 2009 http://www.filmweb.pl/news/Czytelnia+FILMu+Wywiad+z+re%C5%BCyserem+%22Slumdog+Millionaire%22-49537

O życiu , O czasie

„Wezmę udział w Marszu w obronie Telewizji Trwam. Widzę w tym ruchu obrony Telewizji Trwam olbrzymi potencjał społeczny. Widzę, że w obronie wolności słowa, w obronie wolnych mediów, w obronie Telewizji Trwam, dziesiątki tysięcy wychodzą na ulice polskich miast od wielu miesięcy. To jest olbrzymi ruch społeczny.”

Jan Pospieszalski (1955) gitarzysta polski (Czerwone Gitary, Voo Voo)

Źródło: Pospieszalski dla wPolityce.pl: Idę na Marsz. „Wielkie wydarzenie społeczne, odradzanie się solidarności. Przeciw kłamstwu”, wpolityce.pl, 21 kwietnia 2012 http://wpolityce.pl/wydarzenia/27059-pospieszalski-dla-wpolitycepl-ide-na-marsz-wielkie-wydarzenie-spoleczne-odradzanie-sie-solidarnosci-przeciw-klamstwu

O kłamstwie , O wolności

„To media wylansowały grupę pruszkowską, lansując głównie siebie. Pruszków był normalnym, zwykłym miastem, z którego wywodziło się kilka osób. Różni ludzie.”

Leszek Danielak (1951)

Źródło: rozmowa Piotra Pytlakowskiego, My z kolegami, „Polityka” nr 28 (2915), 10 lipca 2013, s. 24, 25.

O ludziach

„W żadnym z miast na świecie śnieg nie ma tak krańcowych humorów jak w Warszawie; nigdzie nie potrafi tak szybko i tak beznadziejnie zmienić się w brudne, dręczące błoto, ale też nigdzie nie pada z takim wdziękiem jak w tym mieście. Pada wtedy miękko i cicho, pokrywa świat cały puszystą bielą, mieniącą się w nocy granatowymi refleksami na dachach i skwerach, budzi tęsknoty za minionym dzieciństwem.”

Leopold Tyrmand książka Zły

Zły

O świecie , O dzieciństwie

„Miejsce to nosi nazwę wsi, ale […] pożycie tutejsze ma barwę wielkiego miasta […] Katowice będą wzrastać jako miasto amerykańskie […] Już dziś zasługują […] na miano miasta i mają ku temu warunki, różniąc się mało od innych miejsc miastami zwanych.”

Józef Lompa (1797–1863) śląski działacz, poeta, publicysta

Józef Lompa o Katowicach w 1855, dziesięć lat przed uzyskaniem przez nie praw miejskich
Źródło: Katowice 1865–1945. Zarys rozwoju miasta. Red. J. Szaflarski, Śląski Instytut Naukowy w Katowicach, Wydawnictwo „Śląsk”, Katowice 1978, s. 5.