Cytaty na temat znak (206 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Przykazania Boże są jak znaki drogowe wiodące do nieba, jak napisy z nazwami umieszczone na rogach ulic, żebyśmy wiedzieli, którędy idziemy.”

Jan Maria Vianney (1786–1859) francuski duchowny, święty kościoła katolickiego

O Bogu

„Muszę powiedzieć, iż sądzę, że pewnego dnia w astrologii da się na pewno odkryć duży kawał wiedzy o drogach naszych przeczuć; wiedzy, która dotarła aż na niebo. Wydaje mi się np., że znaki zodiaku to obrazy charakteru, tzn. symbole libido, które przedstawiają typowe właściwości libido.”

Carl Gustav Jung (1875–1961) szwajcarski psychiatra i psycholog

O charakterze , O wiedzę , Obraz

„Przeszkody to znaki niejasne, przed którymi jedni wpadają w rozpacz, drudzy zaś rozumieją, że jest coś do zrobienia, ale są i tacy, którzy tych znaków nawet nie widzą.”

Paul Valéry (1871–1945) poeta francuski

O rozpaczy

„Dlatego też „Gazeta Wyborcza”, która w innym przypadku podniosłaby nieprawdopodobny klangor, projekt „instalacji”, jaką w gdańskim Centrum Sztuki Współczesnej „Łaźnia”, zamierzała zainstalować Alina Żemojdzin, zrelacjonowała zupełnie spokojnie. Pani Żemojdzin w ramach pracy dyplomowej wyprodukowała „linię kosmetyków”, a więc m. in. różne „balsamy”, no i oczywiście mydło, używając ludzkiego tłuszczu, jako surowca. (…) Rzecz w tym, że tłuszcz tłuszczowi nierówny i jeśli, dajmy na to, pochodzi on od przedstawicieli narodów mniej wartościowych, to nie ma potrzeby wszczynać alarmu, bo ten powinien być zarezerwowany dla przypadków naprawdę karygodnych. (…) Niedawno pan premier Tusk zapowiedział podjęcie prac nad legalizacją eutanazji. Wprawdzie taki finał rządowej polityki miłości może wielu ludziom wydać się zaskakujący, ale z drugiej strony wszechświatowy kryzys daje się coraz bardziej we znaki i nie jest wykluczone, że władze nie widzą innego wyjścia, jak liczbę obywateli nieco zredukować. W czasach kryzysu nie można sobie pozwolić na marnotrawstwo, wobec czego rząd premiera Tuska, jako dobry gospodarz, decydując się na legalizację eutanazji, nie może zaniedbać nawet tych dochodów, jakie można uzyskać z utylizacji zwłok obywateli poddanych ustawowej procedurze. Wszystko zatem przed nami, co zresztą przewidział prze laty Janusz Szpotański, pisząc w proroczej wizji, że „trzeba golić, strzyc to bydło, a kiedy padnie – zrobić mydło.””

Stanisław Michalkiewicz (1947) polski pisarz i publicysta

Źródło: Narodowa strategia walki z kryzysem?, „Nasz Dziennik”, 13 marca 2009, za: www.michalkiewicz.pl

O lecie , O walce

„Breżniew Watykanu jako magik duchowy ma jednak wpływ na ludzi biorący się z ich wiary w różne świętości. Krzepić ją może mit, obraz na telebimie, znak umowny, np. kukła, czarny kamień, dwa patyki na krzyż, strumień światła. Dla wzbudzania metafizycznych emocji nie trzeba żywego trupa obwozić po świecie, wlec po ulicach i stadionach. Chyba że ktoś pragnie wzniecać kult masochizmu i sadyzmu, znęcania się nad sobą i fanatyzmu.”

Jerzy Urban (1933) polski dziennikarz

o papieżu Janie Pawle II.
Źródło: tygodnik „Nie”

O ludziach , O wierze , Obraz

„Zły to znak, kiedy ludzie przestają rozumieć ironię, alegorię, żart.”

Fiodor Dostojewski (1821–1881) pisarz rosyjski

O ludziach

„Nawet gdybyś był najpiękniejszy ze wszystkich, gdybyś czynił znaki, jak wyrzucanie złych duchów, wszystkie te rzeczy są dla ciebie przeszkodą i nie możesz czuć się z nich dumny, bo nie są twoją własnością. Szczycić się możemy jedynie naszymi chorobami i niesieniem krzyża każdego dnia.”

Franciszek z Asyżu (1182–1226) święty katolicki, zakonnik, mistyk chrześcijański, stygmatyk, diakon

Źródło: Napomnienie V

O chorobach

„Widział wprawdzie dalej wszystkie roślinne znaki jej życia: delikatne podbijające dołek szyi tętno, spokojny mrok źrenicy, drżenie rzęs, ale pewny był, że malujący się na jej twarzy daleki zachwyt jest rozkoszą drętwoty, bezmyślnego, całkowitego nieistnienia.”

Stanisław Lem książka Szpital Przemienienia

o doktor Nosilewskiej.
Utwory, Szpital Przemienienia

„Krwawe znaki wypisywali na drodze, którą szli (męczennicy), a ich głupota uczyła, że prawdy dowodzi się krwią. Lecz krew jest najgorszym świadkiem prawdy; krew zatruwa nawet najczystszą naukę, czyniąc z niej szaleństwo i nienawiść serca.”

Friedrich Nietzsche (1844–1900) filozof niemiecki

Antychryst (1895)

O nienawiści , O głupocie , O nauce , O szaleństwie

„Statki, które mijają się nocą,
w przelocie do siebie coś mówią.
Daleki znak, syreny zew,
co znów w ciemnościach się gubią.
Tak i my w życiu oceanie
mówimy, a ktoś nas słyszy,
Spojrzenie tylko, tylko głos,
tylko znak – potem znów ciemność i cisza.”

Henry Wadsworth Longfellow (1807–1882) poeta amerykański

Tłumaczenie: Zofia Chądzyńska

O ciszy

„Jestem pewna, Boże, że przebaczysz temu biednemu człowiekowi (…). Oto mój pierwszy grzesznik. Dla mojej pociechy spraw, aby okazał jakiś znak skruchy.”

Teresa z Lisieux (1873–1897) francuska zakonnica, święta Kościoła katolickiego

gdy ofiarowała pokuty i umartwienia w intencji bandyty Pranziniego, skazanego na śmierć.
Źródło: Święta Teresa od Dzieciątka Jezus, dziewica i doktor Kościoła https://brewiarz.pl/czytelnia/swieci/10-01a.php3, brewiarz.pl

O przebaczeniu , O Bogu

„Na początku nie wierzymy w nic albo prawie w nic, następnie zaczynamy wątpić, że się pomyliliśmy, potem wszystko wydaje nam się znakiem, ale dopiero dużo później, kiedy ten sam znak napotykasz na swojej drodze wielokrotnie, choć wcale go nie szukałeś, dopiero wtedy zaczynasz rozumieć, że masz do czynienia z językiem, który wykracza poza rzeczywistość.”

Paulo Coelho (1947) pisarz brazylijski

Zwierzenia pielgrzyma. Rozmowy z Paulem Coelho, Juan Arias

O rzeczywostości

„Nie sypiałem przez całe noce, nie spoczywałem całe dnie i nie zajmowałem się niczym oprócz pracy umysłowej. Jeśli morzył mnie sen lub dawało się we znaki zmęczenie, wypijałem szklankę czystego wina, aby przywróciło głowie świeżość i ciału siły, potem zaś brałem się do czytania i pisania. Jeśli zaś później zasypiałem na chwilę, to we śnie stykałem się z tymi samymi problemami naukowymi – i często zdarzało się, że we śnie opadała zasłona skrywająca przede mną trudne problemy i udawało mi się je rozwiązać. Tak pracowałem, dopóki nie opanowałem podstaw nauki i nie odsłoniły się przede mną jej tajemnice.”

Awicenna (980–1037) perski lekarz, filozof i uczony

fragment autobiografii.
Źródło: Sirat al-shaykh al-ra'is, tłum. Stefan Weinfeld

O tajemnicy , O snach , O sile , O nauce

„Uśmiech i humor – to znak zwycięskiego górowania nad losem.”

Stefan Florian Garczyński (1805–1833) polski poeta

Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał K. Nowak, Warszawa 1998.

O losie , O uśmiechu , O myślach , O myśleniu

„I zimna północ i kraje australne
Widziały nieraz znaki tryumfalne
Mężnego Lecha i gdzie słońce gaśnie,
I kędy wschodzi, ogłaszają jaśnie
Polski dzielności, która jest zasłoną,
Murem i całej Europy obroną.”

Zbigniew Morsztyn (1628–1689) polski poeta, tłumacz i żołnierz

Źródło: Gratulacyja uprzejma na dzień 18 lipca...

O słońcu

„W życiu społeczeństw znaki konwencjonalne odgrywają rolę ogromną. Są podstawowym środkiem porozumiewania się ludzi. Życie społeczeństw bez tych znaków byłoby nie do pomyślenia.”

Anna Wierzbicka (1938) polski językoznawca

O języku dla wszystkich

O życiu , O ludziach

„Dzień śmierci może też być dniem narodzin. Wtedy należy przestawić znaki: na początku dać krzyżyk, a na końcu gwiazdkę.”

Ernst Jünger (1895–1998) pisarz niemiecki

O śmierci , O narodzinach

„Syna prosiła matka: na znak męstwa twego
Synu, nieprzyjaciela łeb mi przynieś twego.”

Jan Gawiński (1622–1684)

Źródło: Antologia poezji głupich i mądrych Polaków, wybór Ludwik Stomma, Gdańsk 2000.

O matce

„Trzynaście razy wychodziłyśmy z różnych zasypanych i rozbitych domów i zawsze cało. Wszędzie ginęli ludzie, a my pozostawałyśmy nietknięte. Przeżywałyśmy ciągłe zdumienie, dlaczego Matka Boża nas osłania? I stale odpowiedź była ta sama – dla Sprawy Bożej, dla naszego powołania i dla Ojca. I utrwalałyśmy sobie w pamięci: życie nasze ma być lepsze i świętsze od najbardziej bohaterskiej, młodzieńczej śmierci w powstaniu. Gdy miałyśmy jakieś polecenie, by pójść ratować ginących ludzi, przynieść pociechę chorym na Mokotowskiej, czy w schronach, gdy trzeba było iść w jakieś niebezpieczne miejsce, pamiętałyśmy, że: „Idziemy na Jasną Górę do Matki Bożej. Byłyśmy skazane na śmierć 6 sierpnia, a jednak Ona nas obroniła. 8 września, w dniu święta Jej Narodzenia, świadomie ofiarowałyśmy swoje życie za Ojca. Bomba padła jako znak, że byłyśmy tak jak wszyscy w powstaniu absolutnie narażone na śmierć, a jednak Matka Najświętsza nas uratowała. Idziemy bowiem na Jasną Górę!” To było tak krzepiące, że najcięższe misje mogłyśmy podejmować i biec w najbardziej niebezpieczne miejsca bez lęku, w tym poczuciu, że idziemy do Niej. Nieraz opanowywał nas ogromny strach, ale wtedy wystarczyło powiedzieć sobie wspólnie lub w swojej duszy: „Idziemy na Jasną Górę!””

Maria Okońska (1920–2013)

I natychmiast wracała odwaga.
Źródło: Maria Okońska, Wspomnienie z powstania warszawskiego, op. cit., s. 122–123.

O życiu , O śmierci , O ludziach , O strachu

„To prawda, że jesteśmy słabi, skłonni do grzechu. Ale ponieważ Bóg jest wierny, zawsze mamy możliwość powrotu do Ojca. Dlatego jest jeden chrzest, znak naszego przymierza z Bogiem, który jest tak trwały, że największy grzech go nie zniszczy. Natomiast z odpuszczenia grzechów w sakramencie pokuty możemy korzystać zawsze, bo przymierze Boga z nami trwa na wieki.”

Wojciech Ziemba (1941) polski duchowny katolicki, arcybiskup białostocki

Źródło: List Pasterski na rozpoczęcie Wielkiego Postu 2012 http://archwarmia.pl/biskupi/arcybiskup-wojciech-ziemba-metropolita-warminski/listy-pasterskie/list-pasterski-na-rozpocz-cie-wielkiego-postu-2012/, archwarmia.pl, 26 lutego 2012

O Bogu , O prawdzie , O wieku

„(…) wszelkie postrzeganie, wszelkie działanie, które je zakłada (…) jest operacją, która znaki konstytuuje jako znaki, przepaja je treścią wyrażaną nie na zasadzie jakiejś uprzedniej mowy, lecz przez samą umowę ich układu i konfiguracji (…).”

Maurice Merleau-Ponty (1908–1961) filozof francuski

Proza świata. Eseje o mowie
Źródło: Postrzeganie, ekspresja, sztuka, s. 212

O sztuce

„W gruncie rzeczy różnica między produktami maszynowymi a ręcznymi służącymi do tych samych celów polega na ogół na tym, że te pierwsze lepiej spełniają swe podstawowe zadanie; Są to produkty doskonalsze, lepiej przystosowane do celu. Nie chroni ich to od złej opinii i pogardy, gdyż nie zdają egzaminu pod względem prestiżowego marnotrawstwa. Praca ręczna jest bardziej marnotrawną techniką produkcji, dlatego też jej produkty lepiej służą celom prestiżu opartego na pieniądzu, stąd z kolei znaki, że produkt jest wytworem ręcznej pracy uznawane są za świadectwo elegancji i dobrego tonu, a produkty te uważa się za wyższe gatunkowo od odpowiednich produktów fabrycznych.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

„W wierszach zawsze wygląda to inaczej.
Kiedy czytam zdania które inni napisali,
wszystko wydaje mi się jaśniejsze i łatwiejsze.
Jak kartka papieru która jeszcze daje radę ogniowi,
która ledwo czuje znaki popiołu
na sobie.”

Zvonko Maković (1947)

Źródło: Po, tłum. Julian Kornhauser

O czytaniu

„W polskiej tradycji ogromną rolę odgrywały i nadal odgrywają symbole chrześcijaństwa i znaki graficzne, które stały u fundamentów polskiego państwa, takie jak krzyż (…) zlikwidujmy je, a okaże się, że straciliśmy wrażliwość na wyższe formy życia duchowego. A zdrajcy Narodu pragną nam odebrać te wartości i zniszczyć je. Zwykle zaczynają od Boga. A jak od Boga, to od Jego ziemskich symboli, a więc przede wszystkim od krzyża. Niszczenie krzyża ma już samo w sobie oddzielną i wielowiekową historię. Bowiem krzyż dla zasadniczej większości Polaków to znak identyfikacyjny. Daje nam poczucie godności i siły. Jednoczy nas w czasie trudów i zagrożeń. Oświetla drogę. Należy go więc opluć, wyśmiać, skarykaturyzować, wypaczyć jego sens i znaczenie, słowem - odebrać mu wartość, świętość, zdeptać i zepchnąć w cień, by stał się nieważny.”

Stanisław Srokowski (1936) polski pisarz i dramaturg

Źródło: Czy Polacy muszą wyrzec się polskości?, naszdziennik.pl, 31 marca 2012 http://naszdziennik.pl/index.php?dat=20120331&typ=my&id=my11.txt

O Bogu , O historii , O sile , O czasie

„Profesor doktor Adam Schaff
Miał pewnej nocy okropny Schlaff:
Ogromna śniła mu się kanapa.
Na tej kanapie widział Carnapa,
który pierdolił leżąc na wznak
Bzdurne poglądy Schaffa na znak.”

Janusz Szpotański (1929–2001) satyryk i poeta polski, działacz opozycji w PRL

Źródło: Fraszka o Schaffie (po wydaniu książki Schaffa „Wstęp do semiologii”, ok. 1963–65)

O książkach

„Ze wszystkich słów o jedno tylko jestem zazdrosny:
o słowo „jehi” „niech się stanie”. O, gdyby Stwórca
dał mi choć iskierkę, choć najmniejszy znak swej mocy,
wymówiłbym „jehi”, niech się stanie pieśń i stałaby się.”

Abraham Suckewer (1913–2010) poeta i pisarz żydowski i polski, tworzący w jidysz

„Ząb czasu i bezzębnym daje się we znaki.”

Antoni Regulski

O czasie

„Przy Krzyżakach Forda popełniono potworne błędy. Przede wszystkim to, że rycerze ubrani byli w jednakowe mundury. To nieprawda. Nie było żadnych uniformów, nie było żadnych mundurów zaprojektowanych dla całego wojska. Dotyczyło to również zbroi. Każdy rycerz wyglądał inaczej i dlatego też musieli nosić na sobie i umieszczać na swoich koniach herby, znaki. Poza tym nietypowa, rzadka zbroja była kopiowana i wykorzystana przez wielu rycerzy. To brak wyczucia. U Forda Maćko z Bogdańca wystąpił w stroju kupca weneckiego, bo akurat był ładny kostium… itd. Trzeba wiedzieć co jest charakterystyczne, co mówi o stylu danej epoki. W tamtych Krzyżakach chodziło też o to, aby pokazać jak się biło Niemców. Tymczasem Zakon Krzyżacki, co zresztą bardzo podkreśla Sienkiewicz, był zakonem w dużym stopniu międzynarodowym. Słusznie określił to pan Żamojda, że tamci Krzyżacy to coś w rodzaju bajkowej Historii żółtej ciżemki.”

Szymon Kobyliński (1927–2002) polski grafik, dziennikarz

Źródło: Olgierd Wojtkowiak, Specjalnie dla Stopklatki – Szymon Kobyliński, konsultant przy „Krzyżakach” Żamojdy, stopklatka.pl, 21 września 2000 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=866

O historii , Koń

„Znak rozpoznawczy bohatera:
Woła: „Niech żyje!””

Antoni Marianowicz (1924–2003) polski pisarz, tłumacz i satyryk

i umiera.

„Gdy trzcina zaczyna płowieć,
a żołądź większy w dąbrowie,
znak, że lata złote nogi
już się szykują do drogi.”

Konstanty Ildefons Gałczyński (1905–1953) polski poeta

Kronika olsztyńska (1950)

„BUDDO, PANIE na swym tronie z lotosu,
Oczy twe wzniosłe, rozmodlone ręce,
Jakiż mistyczny zachwyt, na swój sposób,
Tak niezłomny wzbudzasz ostatecznie?
Czyż takiego spokoju pozbawieni,
Mielibyśmy nie zaznać na tej ziemi?

Wiatr zmian nieustannie wieje,
Na naszej drodze jazgotów,
Jutrzejsze smutki zwiastuje,
Naszych wczorajszych kłopotów.
Sen goni sen; kłótnia kłótnię,
I śmierć życia nici utnie.

Dla nas harówki palące,
Sekret dumy połamany,
Porażek lekcje męczące,
Kwiat i owoc zakazany;
A nie absolutny spokój,
Buddo na tronie z lotosu.

Marnymi dłońmi sięgamy
Po nasze złudne pragnienie,
Znak, że szczyty zdobywamy
Bez wiary i ze znużeniem
Lecz nic nie zmoże, nie zdusi
Głodu nieba naszej duszy.

Cel choć daleki, ulotny,
Wciąż nęci w urokliwości
A każdy moment przelotny
Przedsionkiem nieskończoności.
Jak schwytać to co nieznane,
Twego lotosu Nirwanę?”

Sarojini Naidu (1879–1949)

Źródło: Do Buddy siedzącego w lotosie http://www.bartleby.com/236/379.html/

O śmierci , O głodzie , O smutku , O wierze

„[Pomysły na filmy] podrzucają znajomi, przyjaciele, a czasami jest tak, że życie podtyka mi sytuacje tak absurdalne. Czuję się wtedy tak jakby ze mną było coś niedobrze. I kiedy tak się czuję (…) to odbieram to jako znak, że ta rzecz jest dobrym materiałem na film.”

Maria Zmarz-Koczanowicz (1954)

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_zmarz_koczanowicz_maria

O życiu

„Oczywiście, jest to tylko „wizerunek”, co stale podkreśla Ballestrero, dodając, że zawsze traktował go tylko tak, i nic poza tym. Jednakże, jak mówił Claudel, jest to także pewna „obecność”. Wyobrażenie – owszem – lecz także i nadzieja, że jest to okno otwarte na misterium, że ta Twarz jest jednym z tych znaków, których w naszym ubóstwie tak bardzo potrzebujemy. Nie trzeba modlić się do Całunu, ale dzięki niemu, mając nadzieję, że pewnego dnia będziemy mogli wypowiedzieć te słowa: „Wierzę w Ciebie, Panie, ale pomóż mi przezwyciężyć moją niewiarę poprzez znaki jak ten!””

Vittorio Messori książka Czarne karty Kościoła

o Całunie Turyńskim.
Czarne karty Kościoła

O wierze , O nadziei

„Słowa czy język, tak jak je piszemy czy wymawiamy, wydają się nie odgrywać żadnej roli w mechanizmie mojego myślenia. Psychiczne całostki, które wydają się służyć jako elementy tego myślenia, to pewne znaki czy obrazy, mniej lub bardziej wyraziste, można je jednak „dowolnie” odtwarzać czy łączyć.”

Albert Einstein (1879–1955) fizyk niemiecki, noblista

Źródło: Christian Drapeau, Jak uczyć się szybko skutecznie, KDC, Warszawa 2002, s. 39, tłum. Hanna Pawlikowska-Gannon.

O myślach , O myśleniu , Obraz

„Dawniej, gdy był Bóg, to czuwał nad domami, no, i dawał znaki. Ale nie ma u nas teraz Boga.(…) I człowiek został sam.”

Wiesław Myśliwski książka Widnokrąg

Widnokrąg (1996)

O Bogu , O domu

„Wybaczcie, że się spóźniłem. To znak, iż się już „zitalianizowałem.””

Benedykt XVI (1927) papież

Źródło: do pielgrzymów niemieckich w Sala Nervi, Rzym, 25 kwietnia 2005.

„Robotnicy, chłopi, pracownicy umysłowi! W dniu święta 1 maja myśli i uczucia nasze biegną do Polskiej Partii Socjalistycznej, do jej dorobku i do jej zawsze żywej ideologii i programu. Nasze święto majowe i nasz bojowy znak czerwonego sztandaru przywłaszczyła sobie PZPR, ale nie ona nauczyła proletariat polski prowadzić walkę o socjalizm, o ustrój wolności człowieka, wolności narodowej, wolności pracy i sprawiedliwości społecznej. Tę walkę podjęła w roku 1892 Polska Partia Socjalistyczna. Podjęła ją przeciwko klasom posiadającym, obcym i rodzimym kapitalistom i obszarnikom, przeciwko wstecznictwu wszelkiego rodzaju, przeciwko trzem mocarstwom zaborczym: Rosji, Niemcom i Austrii. Wszystko, co sobie polska, klasa robotnicza wywalczyła i zdobyła aż po rok 1939, pozostaje na zawsze związane z tymi trzema literami PPS.”

Adam Ciołkosz (1902–1978) polski działacz socjalistyczny, instruktor harcerski

Źródło: Na 1 Maja 1970 roku, w: Adam Ciołkosz. Polityk – pisarz – historyk socjalizmu, praca zbiorowa, red. Józef Żmigrodzki, Londyn 1972 http://lewicowo.pl/na-1-maja-1970-roku/.

O sprawiedliwości , O emocjach , O myślach , O wolności

„Ci sami ekonomiści, którzy uczą studentów o kreowaniu pieniądza przez bank, mogą jednocześnie uważać, że zaciąganie kredytów przez państwo zmniejsza pulę kredytową dla prywatnych klientów. Ci sami, których niepokoi spadek wydatków gospodarstw domowych jako zły znak dla koniunktury, natychmiast o tym zapominają, gdy mowa choćby o małej podwyżce płac minimalnych, bo to ma zwiększyć bezrobocie. Nieekonomiści nie powinni myśleć, że ekonomistów zawsze obowiązuje logika…
Dlatego bardzo ważne jest zrozumienie, że to inwestycje wytwarzają oszczędności. Jeżeli się więcej inwestuje, to tym samym zwiększa się dochód narodowy, a część tego dochodu narodowego stanowią oszczędności. Tymczasem popularne rozumienie tej zależności przyjmuje punkt widzenia indywidualnego przedsiębiorcy.”

Tadeusz Kowalik (1926–2012)

Źródło: rozmowa Sławomira Sierakowskiego, Kowalik: Od Stiglitza do Keynesa (wywiad z 2005) http://www.krytykapolityczna.pl/artykuly/gospodarka/20140730/kowalik-od-stiglitza-do-keynesa, krytykapolityczna.pl, 30 lipca 2014.

O myślach , O zrozumieniu , O myśleniu , O zapominaniu

„Oblężenie bazyliki Narodzenia Pańskiego w roku 2002 w Betlejem (Palestyna), a także wystrzały armatnie i kule, które trafiły Marię Dziewicę w tym mieście to wyraźny znak stosunku rządu izraelskiego do katolików. Ostrzeliwanie rakietami meczetów w Bagdadzie w kwietniu 2003 roku, to oznaka szacunku Stanów Zjednoczonych do muzułmanów. Z kolei muzułmanie i chrześcijanie są bez różnicy zabijani przez wojsko izraelskie.”

Isabel Pisano (1948)

Ja, terrorysta! Rozmowy ze współczesnym katem (2004)
Źródło: s. 216.

„Pietia, ja na północy z jednym ekonomistą siedziałem. I rąbiemy sobie z nim las, pod eskortą, znaczy się, i on do mnie powiada: „Iwanie Nikołajewiczu, czy wiecie, kiedy u nas dobrze będzie”? A kiedy? – ja na to."Kiedy kurwy z zagranicy do nas zaczną przyjeżdżać. To w ekonomii znak jest nieomylny. Nie żadne tam Marksy ani Friedmany, to wszystko plewy. Ale kiedy kurwy zagraniczne do Rosji zaczną się zlatywać, to będzie znaczyło, że ekonomia na nogi stanęła. One wiedzą najlepiej, gdzie jest dobrze, ja wam to mówię”. A człowiek był uczony.”

Sławomir Mrożek (1930–2013) polski dramatopisarz, prozaik i rysownik

Miłość na Krymie

„Byłam wegetarianką przez trzynaście lat. Powodem takiej diety było złe samopoczucie po zjedzeniu mięsa.(…) Wciąż bardzo zdrowo się odżywiam, nie tylko w celu trzymania wagi, ale aby dobrze się czuć. Jednak nie miałam dobrych wyników na badaniu krwi. Brakowało mi erytrocytów i lekarz zalecił mi jeść trochę mięsa. Poza tym odkryłam, że podoba mi się jego zapach, kiedy mama przyrządza je w kuchni. To był prawdopodobnie znak, że mój organizm potrzebuje troszkę czerwonego mięsa. Teraz jadam je raz w tygodniu, choć wciąż najbardziej lubię tuńczyka.”

Martina Čufar (1977)

Źródło: Piotr Drożdż, Martina Čufar, „Góry”, nr 3 (130), marzec 2005 http://www.goryonline.com/gory,393,0,0,0,F,news.html

„Gdy ktoś przeżywa swoje życie w miłości, która nie oczekuje nagrody, w odpowiedzialności, która nie podlega niczyjej krytyce lub pochwale – to znak wiary, ufnej w ostateczne zwycięstwo.”

Karl Rahner (1904–1984) niemiecki teolog katolicki, jezuita

O życiu , O wierze , O zwycięstwie

„Moje dni są teraz puste, moje życie się skończyło. Udaję, że żyję. Udaję, że się śmieję, że słucham, że odpowiadam na pytania. Każdego dnia czekam na znak, na gest. Żebyś wyzwolił mnie z tego ciemnego lochu, w którym mnie zostawiłeś i żebyś mi powiedział dlaczego to zrobiłeś. Dlaczego mnie porzuciłeś?”

Guillaume Musso (1974)

Wrócę po ciebie

O życiu , O czekaniu , Pytanie

„Kto w naszych czasach oczekuje, że ci, na których nakładane są ręce, by otrzymali Ducha Świętego, powinni natychmiast zacząć mówić językami? Znaki te dostosowane były do czasów. Wówczas bowiem stosowne było, by głosić Ducha we wszystkich językach, aby pokazać, że Ewangelia Boża ma być szerzona wszystkimi językami po całej ziemi. Istniało to jednak dla świadectwa i [z czasem] zanikło.”

Aureliusz Augustyn z Hippony (354–430) wczesnochrześcijański biskup i teolog

Źródło: William Whalen, Minority Religions in America, 1971, s. 179.

O czasie

„Wiatr to zgubiony znak ręką (…).”

Julian Przyboś (1901–1970) poeta i eseista polski

Źródło: Znak

„Większość tekstów na najnowszą płytę powstała jeszcze zanim w pełnym składzie weszliśmy do studia. Jak zwykle w przypadku Thoma są one bardzo osobiste, z mnóstwem wymownych skojarzeń. To w końcu jego znak rozpoznawczy.”

Phil Selway (1967)

Źródło: Najbardziej dziwaczny numer 1, onet.pl, 21 lutego 2013 http://muzyka.onet.pl/publikacje/najbardziej-dziwaczny-numer-1,2,5426909,wiadomosc.html

O muzyce , O studiach

„Pan Bóg najpełniej objawił się w historii poprzez przyjście na świat Swego Jedynego Syna Jezusa Chrystusa, który stał się człowiekiem. Jezus, Syn Boży i prawdziwy człowiek jest najdoskonalszym obrazem Boga Ojca. Jezus stał się naszym Rzecznikiem wobec Boga Ojca. W słowach Jezusa, w Jego czynach, znakach, w uzdrowieniach, a przede wszystkim w Jego cierpieniu i śmierci na krzyżu, Bóg ujawnił swoją bliskość wobec człowieka, solidarność z cierpiącymi i zagubionymi oraz obciążonymi grzechami.”

Wojciech Ziemba (1941) polski duchowny katolicki, arcybiskup białostocki

Źródło: List Pasterski na Wielki Post 2013 http://archwarmia.pl/biskupi/arcybiskup-wojciech-ziemba-metropolita-warminski/listy-pasterskie/list-pasterski-na-wielki-post-2013/, archwarmia.pl, 17 lutego 2013

O śmierci , O Bogu , O świecie , O historii

„Robert Korcz był człowiekiem, którego denerwowała rzeczywistość, często więc przeciwko niej występował, protestował. W PRL-u odmówił odbycia służby wojskowej, za co trafił zresztą do więzienia. Nie chciał zostać wciśnięty w społeczną szufladę. Walczył o swoją niezależność. I nie zrezygnował z tego, gdy w Polsce upadł komunizm. Nie zachłysnął się tą tak zwaną wolnością. Nadal buntował się przeciwko bezwzględności systemu i nadal urządzał akcje protestacyjne. Ale zabrnął w ślepą uliczkę. Jego ostatnią akcją było zajęcie polskiego konsulatu, w Hamburgu. Na znak protestu przeciwko społecznej niesprawiedliwości, chciał podpalić budynek, wysadzając się przy tym w powietrze. Wcześniej wypuścił oczywiście wszystkich, którzy się tam znajdowali. Niemiecka policja nawet z nim zbyt długo nie pertraktowała. A jak zaczęli strzelać do niego to tak, żeby go zabić. Właśnie wtedy po raz pierwszy usłyszałem o Korczu. Później poznałem pracowników hamburskiego konsulatu, którzy byli świadkami tamtych wydarzeń. No i zacząłem szukać czegoś więcej. Dowiedziałem się, że był gorzowianinem i że całe jego życie prowadziło go do coraz większego buntu. To była postać tragiczna. Ktoś taki, jak dawni bohaterowie romantyczni. Właśnie dlatego poświęciłem mu wiersz, w którym znalazły się cytaty z „Dziadów” Mickiewicza.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Źródło: Platon był jak Rudolf Hess – rozmowa Wojtka Filipowiaka – „Oddech” Nr1/2003

O życiu , O rzeczywostości , O wolności

„Gdy dostaję naprawdę szoku, zdejmuję swoje ubranie. To jest prawidłowy znak. Minęło sporo czasu nim To zrobiłem. Prawdopodobnie rok.”

Michael Stipe (1960) amerykański muzyk rockowy (R.E.M.)

O czasie

„Jeśli nie ma tremy przed meczem, to znak, że trzeba kończyć z siatkówką. Przed każdym meczem musi być trema, musi być duży stres bo to mobilizuje bardzo.”

Paweł Woicki (1983) siatkarz polski

„Istnieją znaki, że Allah udzieli wielkiego zwycięstwa islamowi w Europie. Bez mieczy, bez karabinów, bez podbojów. Niepotrzebni są nam terroryści, nie potrzebni samobójcy. 50 milionów muzułmanów [w Europie] przekształci ją w muzułmański kontynent w ciągu kilku dziesięcioleci.”

Muammar al-Kaddafi (1942–2011) libijski pułkownik, polityk i ideolog

w wywiadzie dla telewizji Al-Dżazira w 2006.

„Fascynuje mnie zło przeciętnego katolika. Takie ukryte, tajemnicze, które nie wychodzi na wierzch, dopóki w lodówce nie znajdzie się trup noworodka. Albo w beczce z kapustą. W głębi duszy takiego katolika widzę hitlerowską swastę. Nie staroindyjski znak szczęścia.”

Maciej Maleńczuk (1961) polski artysta rockowy, poeta

Źródło: rozmowa Małgorzaty I. Niemczyńskiej, Maleńczuk: Ugłaskali mnie, „Gazeta Wyborcza”, 20–21 września 2014.

O duszy , O złu

„Tak, gay pride to prowokacja. Prowokacja wobec tych, kto z niedostatku informacji albo naumyślnie stawia znak równości między chorobą, dewiacjami, grzecehm i psychofizyczną osobliwością człowieka, która jest mu dana od urodzenia. I naprawdę, chcielibyśmy, żeby homoseksualizm był przyjmowany jak naturalne zjawisko, bo to jest naturalne zjawisko.”

Siarhiej Androsienka (1988) białoruski działacz społeczny

І так, гей-прайд - гэта правакацыя, правакацыя для тых, хто з-за недахопу інфармацыі або наўмысна ставіць знак роўнасьці паміж хваробай, дэвіяцыямі, грахом і псыха-фізычнай асаблівасьцю чалавека, якая дадзена яму ад нараджэньня. І, сапраўды, нам хочацца, каб гомасэксуальнасьць успрымалася як натуральная зьява, бо гэта і ёсьць натуральнай зьявай. (białorus.)
Źródło: Сяргей Андросенка http://www.svaboda.org/content/interview/25189956.html, 4 grudnia 2013

„Oto znak mego rychłego zgonu!”

Iwan IV Groźny (1530–1584) car Rosji

gdy zimą z 1583 na 1584 nad Rosją ukazała się kometa.
Źródło: Ludwik Stomma, Choroby i dolegliwości sławnych ludzi, op. cit., s. 71.

O ludziach , O chorobach , O zimie

„W handlu to nominał pieniądza, a nie ilość zawartego w nim srebra jest uznawana przez handlujących. To znak władzy wybity na metalu czyni go pieniądzem.”

Nicholas Barbon (1640–1698)

zdanie z pracy Rozprawa o handlu wydanej w 1690 r., będące podsumowaniem istoty nominalistycznej teorii pieniądza.

„Kto ty jesteś?
– Polak mały.
– Jaki znak twój?
– Orzeł biały.
– Gdzie ty mieszkasz?
– Między swemi.
– W jakim kraju?
– W polskiej ziemi.”

Władysław Bełza (1847–1913) polski poeta

Źródło: Katechizm polskiego dziecka, 1901

O dzieciach

„Mahomet: Długo milczałem. Dlaczego żaden z was nie zabił tego psa?
NN: Dlaczego nie dałeś mi znaku, Posłańcu Boga?
Mahomet: Nie zabija się znakami.”

Mahomet (570–632) Arabski przywódca polityczny i założyciel islamu

o Abdzie Allahu Ibn Sadzie.
Źródło: Maxime Rodinson, Mahomet, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1991, s. 253

O Bogu

„Socjalizm jest to słowo całkiem nowe. Kto słowo to stworzył? Nie wiadomo. Najstraszliwsze są te słowa, których nikt nie urobił, a które wszyscy powtarzają. (…) Socjalizm pojawił się po raz pierwszy urzędowo w dniach lutego w programach ludowych. Nikt nie zna nazwisk ich autorów. Nieznana ręka nakreśliła w owych programach wyraz socjalizm, ku wielkiemu przerażeniu wszystkich zadowolonych Baltazarów Francji. Stare społeczeństwo i ci wszyscy, co je reprezentują, choć nie pojęli znaczenia wyrazu, wyczytali w nim wyrok śmierci na siebie. Stare społeczeństwo wzywa Chaldejczyków z kół rządowych i policji oraz magów z ulicy de Poitiers, aby odcyfrowali te wróżebne znaki; lecz ani obywatel Barrot, ani obywatel Thiers nic z tego nie rozumieją i dają władzy jedną tylko radę, żeby wymazać słowo, którego nie można odcyfrować.”

Adam Mickiewicz (1798–1855) polski poeta

Źródło: Socjalizm, 1849 http://lewicowo.pl/socjalizm-2/

O śmierci

„Ewangelizujcie Murzynów, tak aby na zawsze pozostali podporządkowani białym kolonizatorom, i nigdy nie buntowali się przeciwko narzuconym im ograniczeniom. Mówcie im każdego dnia: „Szczęśliwi ci, którzy płaczą, bo do nich będzie należeć Królestwo Boże”. Nawracajcie czarnych zawsze za pomocą bata. Przetrzymujcie ich kobiety przez dziewięć miesięcy, aby mogły pracować tylko dla nas. Zmuszajcie ich do oddawania wam kóz, kurczaków lub jaj, na znak uznania, za każdym razem kiedy odwiedzacie ich wsie. I nie dopuśćcie, aby Murzyni stali się bogaci.”

Leopold II Koburg (1835–1909)

Źródło: Było minęło: List króla Belgii do misjonarzy, afryka. org, 4 września 2011 http://afryka.org/?showNewsPlus=6072

O kobietach , O Bogu , O pomocy , O płaczu

„Nie mogę odłożyć pióra, zanim nie dotknę tu jeszcze jednej sprawy, która ma dla wspólnoty kleru większe, niż się wydaje, znaczenie, a dla Ludu Bożego jest społecznym wyznaniem wiary. Mam na myśli sutannę kapłańską. Sutanna nie jest ubiorem w szeregu innych strojów, ale jest wyznaniem wiary przed ludźmi, jest odważnym świadectwem danym Chrystusowi, jest przyznaniem się do Kościoła. Kiedy raz przybrałem ten strój, muszę nie tylko pytać siebie, czy go noszę, ale w rachunku sumienia pytać – jeśli to miałoby się zdarzyć – dlaczego zdjąłem znak wiary i kapłaństwa. Czy z lęku? Ze słabości? Nie! Zdjęcie stroju duchownego to to samo, co usunięcie krzyża przydrożnego, aby już nie przypominał Boga.”

Stefan Wyszyński (1901–1981) polski duchowny katolicki, prymas

Źródło: List do moich kapłanów, Paryż 1969, tom III, s. 76, 77.

O Bogu , O ludziach , O wierze , O myślach

„SLD to jest znak reklamowy, taki jak Coca-Cola, i sam ten znak ma ogromną wartość.”

Leszek Miller (1946) polityk polski, premier

wypowiedź dla „Rzeczpospolitej”.

„Lubię być w kuchni. Podobno gdy człowiek dobrze czuje się w kuchni, to znak, że w domu jest dobrze rozłożona energia.”

Marcin Bosak (1979) polski aktor

Źródło: Marcin Bosak – Potwornie empatyczny http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/825/Marcin-Bosak-Potwornie-empatyczny.html

O domu

„Gdy każdy mówi to samo – to znak, że już wielu myśli swoje.”

Władysław Grzeszczyk (1935) polski aforysta

Parada paradoksów (1985)

O myślach , O myśleniu

„I znów księżniczka Anna spadła z konia.
To znak, że przybył nasz kolega Maj.
Pozieleniały włosy drzew
i wieczorami słychać śpiew,
i w zimnych draniach już cieplejsza krąży krew.”

Agnieszka Osiecka (1936–1997) polska poetka, autorka tekstów piosenek

Cytaty z tekstów literackich, Cytaty z wierszy i piosenek
Źródło: Kolega Maj

Koń , Księżniczka

„Odległości z Warszawy do Moskwy i z Warszawy do Brukseli są identyczne. Znak mówi, że Polska nie jest ani na wschodzie, ani na zachodzie. Polska jest centrum cywilizacji europejskiej. Wniosła rzeczywiście wiele w kształtowanie się tej cywilizacji. Czyni to również dzisiaj w sposób znaczący, nie godząc się na uciemiężenie.”

Ronald Reagan (1911–2004) prezydent USA

The distances from Warsaw to Moscow and Warsaw to Brussels are equal. The sign makes this point: Poland is not East or West. Poland is at the centre of European civilization. It has contributed mightily to that civilization. It is doing so today by being magnificently un-reconciled to oppression. (ang.)
przemówienie do parlamentu brytyjskiego 8 czerwca 1982.

O odległości

„Nasz znak Jonasza: dusząc się w ciemności, płyniemy nie wiadomo dokąd, w brzuchu zdychającej ryby.”

Janusz Pasierb (1929–1993) polski ksiądz, poeta, eseista, historyk sztuki

Życie duchowe

O rybach

„(…) Jednak najlepszym wskaźnikiem pozostał śpiew, jedyny znak, który sprawiał, że przystawałam przed drzwiami, chowając się w cieniu. Niezależnie od tego, jak pięknie brzmiał jej głos w melodiach, które znałam na pamięć, wiedziałam, że czai się w tym coś potencjalnie okropnego.”

Sarah Dessen (1970)

Zamek i klucz

„Mama, jak to mama: w głowie jej się coś takiego nie mieści. Nie akceptuje tej decyzji, ale dała mi pierzynę – to symboliczny gest, który zawsze powtarza, kiedy każde z moich sióstr i braci odchodzi z domu. A jest nas siedmioro. Odczytuję więc ten gest jako znak, żeby mi się szczęściło w nowym życiu.”

Stanisław Obirek (1956) teolog polski, były jezuita

odpowiedź na pytanie, jak najbliżsi zareagowali na wiadomość o jego odejściu z kapłaństwa.
Źródło: onet.pl http://tygodnik2003-2007.onet.pl/1546,1255308,6,dzial.html

O domu , O odejściu , O decyzjach

„Gdyby tylko Bóg dał mi jakiś jasny znak! Na przykład złożył solidny depozyt w szwajcarskim banku na moje nazwisko.”

Woody Allen (1935) amerykański scenarzysta, reżyser, producent i aktor pochodzenia żydowskiego

O Bogu

„Wyrażone w sposób prawidłowy protesty powinny doprowadzać do korygowania kursu politycznego. Kiedy władza okazuje się na to nieczuła, to bardzo zły znak. Powinna bowiem dostrajać się i wsłuchiwać w sygnały dawane przez społeczeństwo.”

Cyryl I (1946) duchowny rosyjski, prawosławny patriarcha Moskwy i Wszechrusi

w wywiadzie dla rosyjskiej telewizji z okazji świąt Bożego Narodzenia.
Źródło: Wacław Radziwinowicz, Rosyjska cerkiew nie chce rewolucji, wyborcza.pl, 8 stycznia 2011 http://wyborcza.pl/1,75477,10929594,Rosyjska_cerkiew_nie_chce_rewolucji.html

„Bardzo proszę prezesa PiS, aby mocno i stanowczo potępił samobójstwa i samobójców. Jest duża szansa na to, że pogłowie rozgęganych idiotów na znak solidarności i protestu znacznie się wtedy zmniejszy.”

Rafał A. Ziemkiewicz (1964) polski pisarz

Źródło: blog interia.pl, 8 kwietnia 2011 http://fakty.interia.pl/felietony/ziemkiewicz/news/zawod-oburzony-kaczynskim,1621940

O samobójstwie , O szansie

„Największą reformą, największym zerwaniem był Sobór Trydencki, który z całej rozmaitości rytów lokalnych utworzył jeden centralny. I wszystko podporządkował jednemu. To jest znak kontrreformacyjnej nowożytności, obrzydliwa maska zabijająca wszystko, co mogłoby być żywe i inspirujące w chrześcijaństwie.”

Tadeusz Bartoś (1967) polski teolog i filozof

Źródło: rozmowa Cezarego Michalskiego, Kulturowy konserwatyzm to nie jest religia, krytykapolityczna.pl, 25 grudnia 2012 http://www.krytykapolityczna.pl/artykuly/opinie/20121225/bartos-kulturowy-konserwatyzm-nie-jest-religia

O religii , O zerwaniu

„Słusznie uważa się wątpliwość za znak końca epoki i zapowiedź upadku.”

Ernst Jünger (1895–1998) pisarz niemiecki

Niebezpieczne spotkanie
Źródło: s. 20

„Problem nie dotyczy stadiów przededypalnych (…), lecz istnienia i natury seksualności nie-edypalnej, heteroseksualności i homoseksualności nieedypalnych, kastracji nie-edypalnej: cięcia – nurty produkcji pożądającej nie produkują znaczeń w micie, znaki pożądania nie dają się ekstrapolować w signifiant, transseksualność nie pozwala na powstanie jakościowej opozycji między hetero – i homoseksualnością lokalnymi i nie sprecyzowanymi.”

Gilles Deleuze (1925–1995) francuski filozof

Anty-Edyp (z Feliksem Guattarim)

O problemach , O naturze

„Nie wiem, czy tamtego dnia byłam szczęśliwa – napięcie i niepokój coraz bardziej dawały mi się we znaki – ale jestem pewna, że potem już nigdy nie zaznałam szczęścia.”

John Marsden (1950) Pisarz australijski

Seria Jutro, Jutro: Kiedy zaczęła się wojna

„Wtedy Matka Przełożona w obecności wszystkich zebranych, ogarniętych wielkim wzruszeniem, wydobyła sztandar biało-czerwony, pięknie haftowany, ukryty do tej chwili w poszewce poduszki. Poprzedniego dnia w jakimś momencie wezwała nas do swego pokoiku. Patrzyłyśmy z podziwem, z jakim oddaniem ta staruszka haftowała polski sztandar. Dotykałyśmy delikatnie biało-czerwonego materiału, chowanego od tylu lat właśnie na tę chwilę, kiedy będzie mogła go zawiesić na domu. Uśmiechała się do nas, nie przerywając roboty. Już jutro – mówiła – na naszym domu zawiśnie sztandar. I tak się stało. Stanęliśmy na baczność. Powoli sztandar zawisnął na domu. Początkowo nieśmiało, tu i ówdzie, a potem w coraz to nowych domach ukazywały się biało-czerwone znaki wolności. Sztandary spływały z okien, balkonów i bram… Był to bardzo nierozważny krok, bo dom tak ozdobiony nieustannie był ostrzeliwany, jeśli nie przez czołgi, to przez ukrytych „gołębiarzy”, którzy sprytnie z różnych kryjówek strzelali na ulice, podwórka i w okna.”

Maria Okońska (1920–2013)

Źródło: Maria Okońska, Wspomnienie z powstania warszawskiego, op. cit., s. 27.

O domu , O matce , O wolności , O wspomnieniach

„Myślę po to, by porozumieć się z innymi. Od tego w jakim stopniu uda mi się moje myśli sformułować, nadać im kształt, przetworzyć na znak obrazu – zależy, czy do tego porozumienia dojdzie. Czym więcej jasności i prostoty, tym gwarancja porozumienia większa. Chcę pokazać moje widzenia świata. Mówię: tak to widzę ja, a wy? Nie znaczy to, że oczekuję pełnej zgodności. Przeciwnie, rozbieżność sposobu widzenia może dać także satysfakcję. Nie chcę przekonywać nikogo do tego, by myślał tak jak ja. Wystarczy, jeśli ktoś zechce mnie wysłuchać.”

Jan Rybkowski (1912–1987) polski reżyser i scenarzysta

Źródło: Danuta Karcz, Opisanie świata, „Kino” nr 6 (204), czerwiec 1984, s. 24.

O myślach , O myśleniu , Obraz

„Jaką potworną zbrodnią są piramidy egipskie, świątynie i greckie posągi! Ile krwi musiało spłynąć na rzymskie drogi, wały graniczne i budowle miasta! Ta starożytność, która była olbrzymim koncentracyjnym obozem, gdzie niewolnikowi wypalano znak własności na czole i krzyżowano za ucieczkę. Ta starożytność, która była wielką zmową ludzi wolnych przeciw niewolnikom!”

Tadeusz Borowski (1922–1951) polski poeta, prozaik i publicysta

U nas w Auschwitzu…

O ludziach

„ukołysana ciszą roztańczonej świecypiszę do ciebie listtaki zwyczajnyna białej kartce kreślęwieczne znaki pióremże wieczory coraz dłuższei że tęsknię”

Jolanta Sztejka (1978)

Źródło: Wyznanie w butelce po winie

„On jeszcze nie rządzi zespołem w odpowiednim stopniu. Jest za miły, zbyt fajny i dobry. Mnie czasami aż boli w środku, kiedy muszę mu powiedzieć coś złego. Patrzę w te jego oczy i aż mnie skręca, że muszę go opieprzyć. Ale na środku nie może stać łagodny człowiek. To musi być zakapior, dowódca. Taki, który obsika teren wokół siebie, dając znak innym „nie wchodź tam, bo śmierdzi.””

Bogdan Wenta (1961) polski piłkarz ręczny

o Bartłomieju Jaszce.
Źródło: sport.wp.pl http://sport.wp.pl/kat,65242,title,Wenta-Jaszka-jest-za-mily-fajny-i-dobry,wid,11900117,wiadomosc.html

O sporcie

„Finowie mają swoją Nokię, a mu mamy znak firmowy Adama Małysza.”

Włodzimierz Szaranowicz (1949) polski dziennikarz sportowy

o Finach.
Skoki narciarskie, Lahti 2003

„Pewnego dnia odwiedziłem go w Putney, gdzie leżał chory. Przyjechałem taksówką o numerze 1729 i napomknąłem, że ten numer wydaje mi się dość nieciekawy, czego, miałem nadzieję, nie należy uważać za niedobry znak. – O nie! – odparł. – To bardzo ciekawa liczba, to najmniejsza liczba, która daje się wyrazić na dwa różne sposoby jako suma dwóch sześcianów.”

Godfrey Harold Hardy (1877–1947) angielski matematyk

„Religia jest przecież sprawą osobistą, zakorzenia się w osobie, choć prowadzi do wspólnoty. W szkole najbardziej osobiste jest wnętrze plecaka. Tam może się znaleźć miejsce na mały znak, na krzyżyk własnego wyznania, na święty tekst, coś, co o wierze przypomina. Przyjaciół mogę dopuszczać do obejrzenia tego skarbu. Wszyscy wzajemnie będziemy okazywać szacunek pamiątkom, które nosimy ze sobą, udając się w świat. Nie muszą dzielić. Mogą wspierać.”

Halina Bortnowska (1931) polska filozof, teolog i publicystka

o krzyżach w szkołach.
Źródło: wyborcza.pl, 12 listopada 2009 http://wyborcza.pl/1,75515,7246261,Gdzie_krzyze_.html

O świecie , O wierze , O religii

„Mówi Święta Księga – rozwrzeszczał się na dobre Eyck – że wynijdzie z otchłani wąż, smok obrzydły, siedem głów i dziesięć rogów mający! A na jego grzbiecie zasiądzie niewiasta w purpurach i szkarłatach, a puchar złoty będzie w jej dłoni, a na czole jej wypisany będzie znak wszelkiego i ostatecznego kurewstwa!
– Znam ją! – ucieszył się Jaskier.”

Andrzej Sapkowski (1948) polski pisarz

To Cilia, żona wójta Sommerhaldera!
Eyck z Denesle i Jaskier.
Miecz przeznaczenia, Granica możliwości
Wariant: Mówi Święta Księga (…), że wynijdzie z otchłani wąż, smok obrzydły, siedem głów i dziesięć rogów mający! A na grzbiecie jego zasiądzie niewiasta w purpurach i szkarłatach, a puchar złoty będzie w jej dłoni, a na czole jej wypisany będzie znak wszelkiego i ostatecznego kurewstwa!
- Znam ją! – ucieszył się Jaskier. – To Cilia, żona wójta Sommerhaldera!

„Niezależnie od przygotowań, upał w Malezji zawsze mocno daje się we znaki. Z kokpitu wychodzę mokry jak spod prysznica. Na szczęście włożyłem sobie między nogi torebkę z suchym lodem, więc przynajmniej tam jest przyjemnie i zimno.”

Sebastian Vettel (1987) niemiecki kierowca Formuły 1

Źródło: pobandzie.pl http://www.pobandzie.pl/Pobandzie/1,86193,6464767,Sebastian_Vettel_dba_tylko_o_to__co_ma_miedzy_nogami.html

O szczęściu

„Marks przygotował atak na społeczeństwo burżuazyjne w chwili, w której osiągnęło ono szczytowy punkt swego rozkwitu materialnego. W tym samym roku Gladstone w mowie budżetowej pogratulował swym rodakom ich „zaraźliwego pomnażania bogactwa i potęgi”, którego świadkiem były poprzednie lata, upływające w nastroju rosnącego optymizmu i powszechnego zaufania. W tym świecie Marks jest postacią odizolowaną, zgorzkniałym wrogiem, gotowym na wzór wczesnych chrześcijan czy francuskich enragè (wściekłych) odrzucić wszystko, czym ten świat jest i do czego dąży, nazywając jego ideały bezwartościowymi, a jego cnoty grzechami, potępiając jego instytucje tylko za to, że są burżuazyjne, a więc należą do skorumpowanego, tyrańskiego i irracjonalnego społeczeństwa, które musi być unicestwione raz na zawsze. W epoce, która niszczyła swoich wrogów środkami potężnymi, choć działającymi wolno i dyskretnie, zmuszając Carlyle'a i Schopenhauera do ucieczki w odległe cywilizacje lub idealizowaną przeszłość, doprowadzając swego arcywroga Nietzschego do histerii i szaleństwa, Marks pozostał odporny i niezmiennie groźny. Jak starożytny prorok, dopełniający dzieła wyznaczonego mu przez niebiosa, z wewnętrznym spokojem opartym na jasnej i niewzruszonej wierze w harmonijne społeczeństwo przyszłości, objawiał wszystkim znaki rozkładu i ruiny, które widział na każdym kroku. Zdawało mu się, że stary ład wali się powoli przed jego oczami. Zdziałał więcej, niż ktokolwiek dla przyśpieszenia tego procesu, chcąc skrócić finalną agonię poprzedzającą koniec.”

Isaiah Berlin (1909–1997) brytyjski filozof i historyk idei pochodzenia rosyjskiego

Źródło: Karol Marks. Jego życie i środowisko

O życiu , O świecie , O wierze , O zaufaniu

„Dążenia lewicy solidarnościowej do zmonopolizowania władzy doprowadziły do wyeliminowania z list wyborczych solidarnościowego Komitetu Obywatelskiego wiosną 1989 roku większości znanych postaci ze środowisk chrześcijańskich. Mało kto dziś pamięta, że na znak protestu przeciwko niedemokratycznemu sposobowi dobierania kandydatów Solidarności do Sejmu, z kandydowania zrezygnowało wielu znanych polityków opozycyjnych, w tym późniejszy pierwszy premier III RP Tadeusz Mazowiecki.”

Jerzy Robert Nowak (1940) polski historyk

Źródło: O Okrągłym Stole – bez mitów http://www.jerzyrobertnowak.com/artykuly/Nasz_Dziennik/1999/o_okraglym_stole_bez_mitow.htm

O wiośnie

„Lubię rozgardiasz, co w odzieży
Swawolę niby płomień szerzy:
Batyst, gdy zsuwa się z ramienia
Na znak miłego roztargnienia”

Robert Herrick (1591–1674) poeta angielski

Źródło: Rozkosz w rozgardiaszu, tłum. Stanisław Barańczak

O odzieży

„My się z tym modelem, który nie uznaje Boga, nie uznaje krzyża, nie zgadzamy. Benedykt XVI nauczał ostatnio, że krzyż to znak nadziei. Świat bez krzyża byłby światem bez nadziei.”

Stefan Regmunt (1951) polski duchowny katolicki, biskup

Źródło: Świat bez krzyża to świat bez nadziei, naszdziennik.pl, 5 października 2010 http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20101005&typ=wi&id=wi15.txt

O Bogu , O świecie

„Czy jest tu czysto, pyta, i natychmiast zaczyna zbierać
słone orzeszki, po jednym w dwa palce. Oczywiście, że nie jest
czysto, przed przenika do albo, a znak równości podpowiada
złym szeptem, że chodzi o ciągłość, jedność, buddyjski flow.”

Natalia Malek (1988)

Źródło: Biedronka, kawałek haszyszu

„Światowe ośrodki antyreligijne atakują z coraz większą zajadłością chrześcijaństwo, a szczególnie katolicyzm w związku z moralnością ewangeliczną i symbolem krzyża w przestrzeni publicznej. Współczesne kultury europejska i amerykańska uderzają zarówno w Krzyż Chrystusa, jak i w sam znak krzyża, widząc w nim rdzeń wiary katolickiej. Jeśli usunie się krzyż z życia publicznego – uważają ateiści – to zabije się życie katolickie i chrześcijańskie w ogóle. Atmosfera staje się tak zatruta, że nawet wielu nieświadomych katolików uważa, iż nic się nie stanie, jeśli będzie się czciło krzyż jedynie prywatnie, jak mówią sekciarze – tylko w sercu.”

Czesław Bartnik (1929) polski teolog, duchowny katolicki, poeta

Źródło: Antykrzyżowcy, naszdziennik.pl, 31 lipca 2010 http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=my&dat=20100731&id=my31.txt

O życiu , O wierze , Serce , Chrystus

„(…) mamy kilka innych pomysłów, aby spróbować przedłużyć żywot Czerwonych Gitar, bo szkoda, żaby ten znak firmowy zniknął nagle ze świadomości słuchaczy. Teraz rzadko pamięta się o ludziach, którzy tworzyli i nadal tworzą historię polskiej muzyki, więc nie będzie się pamiętało również o tych, którzy zakończą swoją działalność. Nasz jubileusz 25–lecia przygotował nam impresario z USA, a 45 lecia – Rosjanie. W Polsce nikt się tym nie zainteresował.”

Jerzy Skrzypczyk (1946)

Źródło: Mateusz Marciniak, Jerzy Skrzypczyk, perkusista Czerwonych Gitar: „Moja perkusyjna próżność została zaspokojona”, Gazetabaltycka.pl, 4 lutego 2013 http://gazetabaltycka.pl/wywiady/jerzy-skrzypczyk-perkusista-czerwonych-gitar-moja-perkusyjna-proznosc-zostala-zaspokojona

O historii

„Widzieliśmy z dna Epoki Pieców, jak proponowane przez nich uwznioślenie państwa, przyobleczenie go powłoką mistyczną, nadanie mu poprzez osobę wodza rangi niemal sakralnej, czyni je potężniejszym jeszcze narzędziem ich zbrodni. Czytaliśmy z szyderstwem teksty filozofów, witających ową sakralizację państwa jako upragniony znak zmierzchu epoki sceptycznej, kres liberalizmu, wyraz dobrowolnej abdykacji jednostki, której czas nowożytny włożył na głowę zbyt ciężką dla niej koronę wolności. Jeśli kiedykolwiek nieufność do idealizmu mogła nam wejść pod dziesiątą skórę, to właśnie wtedy, podczas lektury idealistów, naciągających niebo zasad na piekło tych rządów i upatrujących istotę epoki w chwale zasad, a nie w nędzy praktyk. Myśmy żyli, i to żyli długo, na dnie tej nędzy jakby na dnie morza, mając nad sobą wielki słup ciśnienia, rozkruszający metodycznie wszelkie tamy, jakie ostatnie wieki zbudowały przeciwko absolutnej dowolności władzy.”

Jan Strzelecki (1919–1988) socjolog polski, eseista, działacz społeczny

Źródło: Próby świadectwa, w: Ślady tożsamości, Warszawa 1989; cyt. za: kulturologia.uw.edu.pl http://www.kulturologia.uw.edu.pl/page.php?page=tekst&haslo=strzelecki

O piekle , O wolności , O czasie , O czytaniu

„Pracujecie razem w tych samych fabrykach. Niekiedy czarni i biali ścinają wspólnie to samo drzewo. Zebraliście się teraz, aby omówić warunki, w jakich pracujecie (…). Może należałoby wykazać się większym wyczuciem w tej kwestii i zaprosić na spotkanie również czarnych towarzyszy? Jeśli jest to niezgodne z prawem, to znak, że nadszedł czas, by złamać to prawo.”

Bill Haywood (1869–1928)

w 1912, w przemówieniu do nowo utworzonego Bractwa Pracowników Przemysłu Drzewnego w Luizjanie, związkowcy poszli za radą Haywooda.
Źródło: Howard Zinn, Ludowa historia Stanów Zjednoczonych. Od roku 1492 do dziś, tłum. Andrzej Wojtasik, Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2016, s. 438.

O historii , O drzewach , O czasie