Cytaty na temat wielki (2908 cytatów, strona 5)

„Powstanie Warszawskie zorganizowane, podjęte i prowadzone przez generałów i pułkowników, było – jak mało która bitwa – dziełem dwudziestolatków, ich sprawą, ich czynem, ich wielką życiową przygodą. Przyjęli je oni za własne i nasycili sobą, nadając mu ten kształt i tę atmosferę, którą znamy z tysięcznych przekazów: z pamiętników i wspomnień, piosenek i wierszy, z całej powstańczej literatury. Zawdzięczało im powstanie nie tylko atmosferę. Zawdzięczało także swoje uporczywe trwanie, aż do ostatecznego wyczerpania się możliwości walki, pomimo braku broni, zaopatrzenia i żywności. Oni spowodowali, że ta często do rzezi podobna walka zachowała się w pamięci społecznej nie tylko jako koszmar, ale także jako wielki i piękny zryw młodzieży, wspartej przez przytłaczającą większość ludności stolicy. Bo także jest prawdą, i to prawdą nie do podważenia, że wszędzie tam, gdzie powstanie nabrało charakteru walki nie pozbawionej szans powodzenia, gdzie trwało nieco dłużej i nie zaczynało się od rzezi, jak na Ochocie i Woli, zaakceptowane zostało przez ogół warszawiaków. I dlatego dzień 1 sierpnia gromadzi dziś na cmentarzu wojskowym w Warszawie, tak jak gromadził przez tyle lat, tłumy nie tylko byłych żołnierzy powstania, ale także ogromne rzesze tych, którzy przeżyli je nie na barykadzie i nie z bronią w ręku. Obok tych, którzy stracili wtedy swoich najbliższych, przychodzą tu co rok tacy, którzy nie mają nikogo ze swoich na tym cmentarzu. Powstanie bowiem było sprawą nie jakiejś garstki szaleńców, którzy wydali miasto na łup pożarów i pod kule żołdaków, lecz było i jest sprawą ludu Warszawy, który podobnie jak ci chłopcy i te dziewczęta w opaskach, przyjął je za swoje własne.”

Tomasz Strzembosz (1930–2004) polski historyk

Refleksje o Polsce i Podziemiu 1939–1945
Źródło: s. 119–120

O ludziach , O młodzieży , O zachowaniu , O literaturze

„Co wielki dureń napisze w książce, byłoby może znośne, gdyby potrafił wyrazić to w trzech słowach.”

Georg Christoph Lichtenberg (1742–1799) pisarz niemiecki, aforysta

„Dzisiaj przeczytałem – ze złotego tronu
przyjechał tutaj król wielkiego Babilonu
Z dala od niego w pewnej odległości
stoi tłum niewolników własnej wolności”

Kazimierz Staszewski (1963) polski muzyk rockowy

Kult
Źródło: utwór Babilon z płyty Posłuchaj to do ciebie

O wolności , O odległości

„Na zewnątrz, w ogrodach Quai d’Orsay, z wielkiego ogniska buchały kłęby dymu i zobaczyłem, jak dostojni oficjele taczkami zwożą tam akta z archiwów. To były przygotowania do opuszczenia Paryża.”

Winston Churchill (1874–1965) premier Wielkiej Brytanii

relacjonując swoją wizytę w walczącej Francji, 15 maja 1940.
Źródło: Klaus Wiegrefe, Zwycięstwo za każdą cenę, „Der Spiegel”, tłum. „Forum”, 6 września 2010.

O zwycięstwie

„To był wielki dzień. Gdy dowiedzieliśmy się, że szach w drodze powrotnej z Azerbejdżanu będzie przejeżdżał przez Teheran, wyszliśmy na ulice, aby go pozdrowić radosnymi okrzykami. Całe miasto było poruszone. Trasa przejazdu szacha wiodła aleją, przy przecznicy której mieszkaliśmy. Przy skrzyżowaniu znajdowały się garaże, na które się wgramoliliśmy. Ludzie stali ciasno stłoczeni, krzyczeli i bili brawo. W końcu nadjechał, i był to imponujący widok dla ośmioletniego dziecka, którym byłam.”

Farah Pahlawi (1938)

o tym, kiedy pierwszy raz zobaczyła Mohammada Rezę Pahlawiego jako 8-letnia dziewczynka w 1946.
Źródło: Ulrike Grunewald, Słynne rywalki, czyli gra o miłość, pieniądze i władzę, op. cit., s. 112.

O miłości , O pieniądzach , O dzieciach , O ludziach

„Dziś gmina Dobrzeń Wielki to prywatne ranczo, a wójt do niedawna zarabiał więcej niż prezydent Opola. (…) [Mieszkańcy charakteryzują się] przysłowiową moralnością Kalego. Organizują blokady dróg, prowadzących do Opola, a potem to do miasta przyjeżdżają na zakupy, czy do teatru i kina.”

Patryk Jaki (1985) polski polityk

Źródło: Większe Opole. Patryk Jaki ostro o Dobrzeniu Wielkim, nto.pl, 22 grudnia 2016 http://www.nto.pl/wiadomosci/opole/a/wieksze-opole-patryk-jaki-ostro-o-dobrzeniu-wielkim-wideo,11612306/

„My chcemy Boga”, śpiewają robotnicy chrześcijańscy i mają wielką, świętą rację. Najważniejszą rzeczą w naszym życiu jest chcieć Boga, chcieć sławy Jego Imienia, wypełnienia Jego woli, szerzenia Jego Królestwa, udziału w Jego szczęściu i tylu, tylu innych wielkich rzeczy. Ale nie wystarcza tego wszystkiego byle jak chcieć. I tu należy umieć chcieć na to, aby swawolę, przeistoczoną na modłę Bożą, całkowicie poddać Chrystusowi.”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

Źródło: Destrukcyjny wpływ sentymentalizmu http://www.wieden1683.pl/news/destrukcyjny-wplyw-sentymentalizmu/

O Bogu , O śpiewie

„Coś niedobrego działo się z czasem, myślała, rozklejał się i rozwarstwiał. Dwie wielkie płyty tektoniczne czasu z ponurym grzmotem odsuwały się od siebie, tworząc już na następne miliony lat podział na „kiedyś” i „teraz”. „Teraz” było szorstkie, kanciaste i milczące – w nocy ciężki sen, resztki gniewu po przebudzeniu, jakby we śnie prowadziło się wojny. „Kiedyś” wydawało się stąd ciągłe i rytmiczne, dźwięk lekkiej piłeczki pingpongowej, kiedy uderza o gładki stół, wzorzysta tkanina chwil, w której każda była częścią innej.”

Olga Tokarczuk książka Gra na wielu bębenkach

Gra na wielu bębenkach

O wojnie , O myślach , O snach , O czasie

„Kto wielkiego dokonuje dzieła, ten nie zasięga rady u ludu.”

Shang Yang (-390–-338 p. n. e.)

O ludziach

„Nie zdajecie sobie sprawy, jak potężnym fetyszem jest w Ameryce rynek mieszkaniowy. Własny dom dla każdego stał się rodzajem religii politycznej wyznawanej przez obie wielkie partie. Cała gospodarka została oparta na finansowaniu inwestycji mieszkaniowych. (…) Własny dom to piękna idea, ale w Ameryce jest ona realizowana kosztem wszelkich innych inwestycji. Przez lata nikt nie miał odwagi powiedzieć Amerykanom, że już ich na to nie stać, a w każdym razie, że nie każdy może sobie na własny dom pozwolić.”

Edmund S. Phelps (1933) amerykański ekonomista, laureat Nagrody Nobla

Źródło: polityka.pl, 14 października 2008 http://www.polityka.pl/spoleczenstwo/niezbednikinteligenta/270751,1,rozmowa-z-noblista-edmundem-phelpsem.read

O religii , O domu

„Proszę Państwa, w żadnym wypadku nie wolno nam, tak licznie tu zgromadzonym, pogodzić się z myślą, że Telewizja Trwam nie znajdzie się na pierwszej platformie cyfrowej, ta opcja nie wchodzi w grę. Tylko katolicka Telewizja Trwam ma program, w którym nie ma przemocy, satanizmu, wulgaryzmów, pogardy, pornografii i kłamstwa, przewrotności, cenzury, propagandy i komercji. Dziś tylko ta telewizja pokazuje prawdziwy obraz Polski. Czy chcecie Państwo, aby pierwszy multipleks składał się z programów będących jednym wielkim TVN-em?”

Wojciech Reszczyński (1953) polski dziennikarz

Źródło: Będą nas miliony, naszdziennik.pl, 23 kwietnia 2012 http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20120423&typ=po&id=po18.txt

O kłamstwie , O myślach , O myśleniu , Obraz

„Telewizja rano była jeszcze bardziej ospała i niemrawa niż zawsze, ale rozeszło się już po korytarzach, że policja aresztowała winnych zabójstwa, ktoś przebąkiwał o żywej Agacie, o skutym w kajdanki Marianie, transmisji w studio. Głównych bohaterów wydarzeń jeszcze nie było, więc tylko informacyjni dziennikarze przerzucali się coraz to bardziej nieprawdopodobnymi wersjami wypadków.
– Podobno kradł i Sławomir go nakrył!
– Wielkie co – prychnął inny. – Wszyscy kradną, i żeby za to zabijać? Przecież świat by zginął.
– A Agata udawała tylko, że nie żyje, potem mu się pokazała i on się przestraszył.
– A co? Przebrała się za wampira?
– Miała swojego ochroniarza w telewizji, tajniaka.
– Co ty powiesz, tego młodego?
– No, i nakrył Jarka, gdy ten grzebał pod Agaty samochodem…
– To jednak Jarek? A ja stawiałem na Jacka!
– Tak? A ja na tego zarozumialca z Warszawy!
Stojąca za kioskiem Zofia podniosła oczy do nieba, to jest kadra świetnie poinformowanych dziennikarzy, nic dziwnego, że potem zdarzają się kretyńskie wpadki w programach, no cóż, trzeba im wszystko będzie jakoś łopatologicznie wyjaśnić, bo te idiotyzmy pójdą w świat.”

Marta Węgiel (1960)

Przypadkowy kadr

O świecie

„Kiedy wiele lat później pojechałem w Brazylii na wycieczkę, pociąg zatrzymał się obok rzeźni. Na odgłos jadących wagonów trzymane w zagrodach bydło podbiegało do płotu i wpatrywało się w pociąg. Stało blisko mojego okna, przepychając się i patrząc na mnie przez ten płot. Wówczas sobie pomyślałem: „Tak właśnie wyglądali ci ludzie w Polsce, tacy ufni, na chwilę przed znalezieniem się w puszkach”. Nie mogłem potem jeść mięsa z puszek. Te wielkie oczy… które na mnie patrzyły… nie wiedząc, że za chwilę wszystkie zgasną.”

Franz Stangl (1908–1971) Austriak, komendant obozów koncentracyjnych

Źródło: Gita Sereny, W stronę ciemności. Rozmowy z komendantem Treblinki, wyd. Cyklady, Warszawa 2002, s. 174.

O ludziach

„Europejskie państwa przez ostatnie sto pięćdziesiąt lat uczyły nas przemysłu. Ale teraz gospodarczy scenariusz się odwrócił. Indie są w czołówce inwestorów zagranicznych w Wielkiej Brytanii i zapewniają zatrudnienie Brytyjczykom.”

Pranab Mukherjee (1935)

Źródło: Indie w czołówce inwestujących w Wielkiej Brytanii, polska-azja.pl, 17 marca 2012 http://www.polska-azja.pl/2012/03/17/indie-w-czolowce-inwestorow-w-wielkiej-brytanii/

„(…) dla mnie najważniejsze jest to, jak facet – o wielkich ambicjach i żądzy władzy – wiezie się na okolicznościach. Jak je wykorzystuje: śmierć brata, pojawienie się poplecznika… Jak myśli: ktoś jest dobry, ale najlepszy jestem ja. Na tym buduję jego postać.”

Witold Dębicki (1943) polski aktor

o roli Ryszarda II.
Źródło: Ewa Obrębowska-Piasecka, Wszystko zagrało znakomicie, „Gazeta Wyborcza – Poznań” nr 108, 10 maja 2004 http://www.e-teatr.pl/en/artykuly/1496,druk.html

O śmierci , O facetach , O myślach , O myśleniu

„Jak poznawałem wielkich artystów od dziecka, to zwróciłem uwagę, że jakoś żaden z nich nie kazał nazywać się artystą. No więc moja buntownicza natura sprawia, że kiedy dostaję zlecenie, to nie mogę go zrobić „po bożemu”. Muszę je zrobić po swojemu, po szatańskiemu. Polecieć w swoją, trochę dziwną stronę.”

Radzimir Dębski (1987) polski kompozytor, dyrygent, producent muzyczny

Źródło: Angelika Swoboda, Radzimir Dębski: Jestem snobem, jeśli uznamy, że snob to ktoś, kto aspiruje do czegoś fajnego, weekend. gazeta. pl http://weekend.gazeta.pl/weekend/1,152121,20828034,radzimir-debski-jestem-snobem-jesli-uznamy-ze-snob-to-ktos.html

O dzieciach , O naturze

„Sprawy miejskie
Posiedzenie Rady Miejskiej d. 1 kwietnia.
(…)
Z porządku dziennego r. m. Dr F. Jakubowski uzasadnia wnioski co do nabycia przez gminę dla Muzeum Narodowego zbioru kamei i gem p. Schmidta-Ciążyńskiego. Sprawozdawca podnosi wysoką wartość tego zbioru, jakiego nie posiada w takiej ilości żadna instytucya, a zbiór ten mieści 2,500 sztuk kamei i gem. Wartość tę zbioru sprawdzili wysłani do Wiednia pp. Maryan Sokołowski i Zygmunt Cieszkowski. Za zbiór ten, którego wykaz szczegółowy odczytuje sprawozdawca, zażądał właściciel wypłaty rocznej renty w sumie 3,600 złr. Suma ta przedstawia się jako mała w porównaniu z wartością zbioru, lecz ponieważ było za ciężko dla Rady ponosić takową wyłącznie, dlatego zwrócono się do Sejmu z prośbą o subwencyę jak najwyższą na ten cel, a Sejm przeznaczył 1,000 złr., przez co umożliwił nabycie zbioru. Prócz kamei i gem oﬁaruje p. Schmidt-Ciążyński dla Muzeum 61 obrazów, które się już tam znajdują i 67 sztuk obrazów, które tymczasowo do Rapperswylu posłał, a których odebranie będzie połączone z pewnemi trudnościami. W ocenienie szczegółowe zbioru nie wdaje się sprawozdawca, znanym on jest bowiem z wystawy Sobieskiego, i prosi wreszcie Radę o przyjęcie wniosków, które brzmią następnie:
1) Gmina miasta Krakowa nabywa od p. Konstantego Schmidt-Ciążyńskiego zbiór kamei i gemm na własność, na rzecz Muzeum Narodowego w Krakowie, za rentę dożywotnią p. Konstantemu Schmidt Ciążyńskiemu, rocznie począwszy od 1 stycznia. 1885 w ilości 3600 zł. aw. w ratach półrocznych z góry opłacać się mającą. 2) Nabycie dokonanem zostaje na podstawie wykazu inwentarycznego dołączonego. 3) Renta roczna, w ustępie 1) określona, wypłacaną będzie w ten sposób, iż na ten cel użytą będzie suma 1000 złr. przez Sejm krajowy na ten cel przeznaczona, zaś resztę, w ilości 2600 złr. wa. wypłacać będzie gmina m. Krakowa z funduszów bieżących. 4) Poleca się Sekcyi skarbowej, aby fundusz na zapłacenie renty tegorocznej obmyśliła i do dyspozycyi Pana Prezydenta pozostawiła, tudzież, aby na przyszłość odpowiednie fundusze w budżecie rocznym zamieszczała. 5) Do zawarcia i podpisania umowy z p. Konstantym Schmidt Ciążyńskim, upoważnia Rada miejska Pana Prezydenta, tudzież Radców pp. Dra Faustyna Jakubowskiego i Dra Henryka Jordana.
Po otwarciu dyskusyi nad wnioskami, zabiera głos r. m. Baranowski, który sądzi, iż właśnie dlatego, że Muzeum jest Narodowe, Sejm powinien dać większą subwencyę, a mianowicie 2,600 złr., miasto zaś mogłoby się przyczynić kwotą 1,000 złr. Zawielki to ciężar dla gminy, dlatego oświadcza, iż głosować będzie przeciw wnioskom.
R. m. Dr Warschauer rozbiera szczegółowo charakter wydatków miejskich i dzieli takowe na egoistyczne, tj. potrzebne na budowę bruków, kanałów itd., i na wydatki krajowe, do których miasto przyczyniać się musi. Ani z jednego, ani z drugiego funduszu wydatku na nabycie kamei czynić nie można. Mówca był przeciwny założeniu Muzeum, które obecnie już kosztuje gminę 3,000 złr., a które przysporzyło miastu dwóch urzędników i woźnego. Niezawodnie jest ładnie, żeby były Muzea, galerye; niezawodnie, że zbiór rzeczony jest cenny, że ma pretium affectionis; niezawodnie, że ma gmina pewne obowiązki względem kraju, ale nie tak wielkie, bo przypuśćmy, że Sejm w którymkolwiek roku nie da subwencyi, to wtedy cały jej ciężar spadnie na miasto, za rzecz, która nie jest w ścisłym związku z Muzeum Narodowem, chyba o tyle, o ile działy sztuki wogóle mają związek ze sobą. Mówca doradza, aby i zamożne prywatne osoby przyczyniły się do nabycia, i proponuje następujący rozkład kwoty: Sejm niech da 1/3, miasto 1/3 i ludzie prywatni 1/3. Pieniądze są, trzeba je dać.
R. m. prezes Majer jest za wnioskami, ale musi się usprawiedliwić, dlaczego. Wiele jest prawdy w słowach mówcy poprzedniego, i gdyby nie pewne względy, nie mógłby oświadczyć się za nabyciem zbioru. Na wszelkie targi, jak podobny, bo inaczej układu na przeżycie nazwać nie można, wzdryga się jego sumienie, inna rzecz bowiem, jeżeli rodzice odstępują dzieciom majątek, a sobie zastrzegają rentę. Przyznaje mówca, że zbiór ten, to rzecz przydatna, ale pierwej iść powinny potrzeby konieczne. Gdyby nie było Muzeum Narodowego, to nikomu nie postałoby w głowie nabywanie zbioru, ale skoro Muzeum jest, to naszym obowiązkiem, aby się rozrastało. Znawcy powiadają, że nabytek robimy za cenę stosunkowo niską; znawcy w Wiedniu orzekli, iż wartość samego materyału, nie licząc wartości sztuki, oszacować można na 40,000 do 50,000 złr. Ale to wszystko mając na względzie, nie mógłby jeszcze mówca za nabyciem wotować, gdyby nie zasiłek, jaki przeznaczył Sejm w kwocie 1,000 złr., a nie traćmy nadziei, że usiłowaniom naszych posłów uda się więcej uzyskać. Drugim względem, skłaniającym mowcę do głosowania za nabyciem, jest zapewnienie, że znajdzie się fundusz i to taki, iż miasto ciężaru nie poniesie.
R. m. Dr Machalski wyjaśnia poprzedniemu mówcy, iż niema najmniejszej niemoralności co do zachodzącego tu dożywocia, bo ono jest uświęconem we wszystkich społeczeństwach cywilizowanych. Rada nie spekuluje tu na życie niczyje, a życie p. Schmidta-Ciążyńskiego jest w ręku Boskiem.
R. m. Rehman zapytuje, czy subwencya Sejmu jest jednorazową, czy też będzie udzielaną i na przyszłość.
R. m. Romanowicz wyjaśnia, że jest to datek roczny, więc nie potrzeba będzie wnosić petycye, bo odnośną kwotę będzie wstawiał co roku Wydział krajowy; nie chroni to wszakże tej rubryki od tego, że może się za nią nie podnieść większość rąk, czego przecież po reprezentacyi kraju przypuścić nie można, aby się w tym względzie taka większość nie znalazła.
Sprawozdawca Dr F. Jakubowski dodaje do wyjaśnienia r. m. Machalskiego tę uwagę, że jeżeli rodzice dzieciom majątek zostawiają, a sobie rentę dożywotnią zastrzegają, to tutaj obywatel przychodzi i mówi: oddaję wam wszystko, co mam, całą moją własność, dajcie mi rentę dożywotnią. Tu propozycya wychodzi z jego strony i jemu wolno tak postąpić; Co do r. m. Warschauera, który mówi: niech ktoś da, to nie od nas zawisło, by dał, ani Sejmu także do większej oﬁary zmusić nie możemy, Sejmu, który w trudnych warunkach oﬁarował 1000 złr. Jeżeli zaś ktoś ma dać, to nie od nas także zawisło, ale trzeba rozpocząć składać datki, a radca Warschauer rozpoczął od proponowania datków. Radca Warschauer dzieli także wydatki na niższe i wyższe, lecz ile razy przychodzimy z żądaniem niższych wydatków, to nam mówią o wyższych, ile zaś razy żądamy wydatków na wyższe cele, to nam mówią o brukach, kanałach itd. Gdy szło n. p. o szkołę przemysłową, to mówiono: po co szkoła przemysłowa! I zdaje się, ze słów p. Warschauera, jak gdyby gmina Krakowa mogła tylko kanały i bruki budować i ten jedynie miała obowiązek. Muzeum, przeciw któremu występuje p. Warschauer, ma dziś dziesięć razy większą wartość, niż suma, jaką na nie gmina wydała. Sprawozdawca wskazuje i na te wyższe cele, jakie miasto Kraków ma do spełnienia wobec kraju i narodu i prosi jeszcze raz o uchwalenie wniosków.
W głosowaniu imiennem, zarządzonem na wniosek r. m. Epsteina, głosowali za: Armółowicz, Dr Bobrzyński, Dr Bochenek, Geissler, Dr Hajdukiewicz, Dr F. Jakubowski, Dr Jakubowski Maciej, Dr Jordan, Dr Kasparek, dyrektor Kieszkowski, Knaus. JE. Dr Kopff, Dr Kohn, Dr Lisowski, Dr Majer, Dr Machalski, Muczkowski, hr. Potocki, Romanowicz, Dr Rosenblatt, Dr Straszewski, Szpakowski, hr. Tamowski, Zaremba, Dr Zatorski, Dr Zoll. Razem 26 głosów.
Przeciw głosowali: Dr Asnyk, Baranowski, Birnbaum, Epstein, Grosse, Gwiazdomorski, Kwiatkowski, Dr Oetinger, Rehman, Stockmar, Dr Warschauer, Zieleniewski. Razem 12 głosów.
Wstrzymali się od głosowania: Chęciński, Dr Domanski, Fedorowicz, Feintuch, wiceprezydent Friedlein, Goebel, Dr Horowitz, X. Midowicz, Mendelsburg, Schwarz.
Nieobecni: Chrzanowski Leon, Goldgardt, Matusińsiki, hr. Mieroszowski, Mirtenbaum, Dr Pareński, Dr Pieniążek, Dr Retinger, Rzewuski, Spira, Dr Weigel.”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 76, 3 kwietnia 1885, s. 2, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

Obraz , O życiu , O pieniądzach , O dzieciach

„Najważniejsze, by wyposażyć dzieci w odpowiednią ilość fantazji i wyobraźni. Bo to zdecyduje, czy potem będą marzyć o wielkich celach, odkryciach. U nas w teatrze dzieci dostają dużo bodźców, by ta wyobraźnia mogła kiełkować.”

Adolf Weltschek (1953)

Źródło: Marta Paluch, Teatr dla dzieci to poważna rzecz, „Polska Gazeta Krakowska”, 24 października 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/32113

O dzieciach , O fantazji , O czytaniu

„Wielki kraj o tak znakomitych wynikach gospodarczych, jak Niemcy, nie powinien zapominać, że zawdzięcza swe sukcesy eksportowe także zapotrzebowaniu w innych europejskich krajach.”

François Hollande (1954) Prezydent Francji

Źródło: rozmowa Mathieu von Rohra i Romaina Leicka, „Der Spiegel”, tłum. „Forum”, 19 marca 2012.

O sukcesie , O zapominaniu

„Kontrabas to zawsze było, niestety niespełnione, moje wielkie marzenie. Wspaniałość zawodu aktora polega tymczasem na tym, że niektóre z marzeń się jednak spełniają.”

Janusz Chabior (1963) polski aktor

Źródło: Wywiad, 12 lutego 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=63077

„Rozmiar tragedii jest tak wielki, że wszyscy powinniśmy wziąć prawdziwą lekcję, której tak często brakuje, jeśli chodzi o obyczaje, (…) żeby godnie przeżyć tę traumę.”

Kazimierz Kutz (1929–2018) polski reżyser filmowy, teatralny i telewizyjny; działacz polityczny i senator RP

o katastrofie samolotu prezydenckiego
Źródło: film.onet.pl, 12 kwietnia 2010 http://film.onet.pl/0,0,2153799,wiadomosci.html

„Z pomysłem zrobienia filmu o Katyniu wystąpił osiem lat temu Lew Rywin. (…) Bardzo szybko zdaliśmy sobie sprawę z tego, że największym problemem przy realizacji tej produkcji będzie nie kwestia pieniędzy czy obsady aktorskiej, ale właśnie scenariusza. Taka opowieść musiała się składać z ogromnej ilości szczegółów, a scenarzysta zajmujący się tym tematem powinien posiadać ogromną wiedzę o tragedii, która rozegrała się wiosną 1940 roku. Niestety, na horyzoncie nie pojawił się nikt, kto potrafiłby napisać taki scenariusz. Rywin rozpisał nawet taki wewnętrzny konkurs, to znaczy zaproponował kilku wybranym scenarzystom przedstawienie pomysłu na taki film. Konkurs ten nie przyniósł jakiś rewelacyjnych efektów, a najciekawszym z nich był pomysł zaprezentowany przez Jerzego Janickiego i Andrzeja Mularczyka. Pomysł ten jednak został odrzucony, ponieważ jego wizja miała za bardzo reportażowo-telewizyjny charakter. Wtedy zaproponowałem, żeby scenariusz napisał Cezary Harasimowicz. Czarek zaproponował opowieść bazującą po części na losach swojego dziadka, który był polskim oficerem i tylko cudem nie trafił do obozu. Jego scenariusz przedstawia tragizm kampanii wrześniowej oraz odmalowuje portret głównego bohatera zanim dostał się do Katynia. Najistotniejsza część scenariusza rozgrywa się w obozie w Kozielsku, gdzie przesłuchujący więźniów enkawudzista prowadzi brutalną grę o duszę polskiego oficera, próbując go zwerbować do sowieckiego wywiadu. Stawką tej rozgrywki jest życie Polaka. (…) Scenariusz Czarka został poddany kilku przeróbkom i wreszcie w 1998 Rywin zdecydował, że robimy ten film. Natychmiast rozpoczęliśmy przygotowania. Byliśmy w Rosji, zwiedzaliśmy monastyr w Kozielsku, byliśmy również w Katyniu, żeby zobaczyć, jak wygląda dzisiaj ów złowieszczy las. Spotykaliśmy się również z ludźmi, którzy pamiętają tamte czasy. W czasie tej dokumentacji był z nami również scenograf Jacek Osadowski, który przygotował wstępne projekty dekoracji.(…) Zaczęliśmy angażować aktorów, była już w większości skompletowana ekipa realizacyjna, był harmonogram zdjęć. Według niego zdjęcia miały rozpocząć się we wrześniu 1999 roku. Prowadziliśmy również rozmowy z kaskaderami. Nagle któregoś dnia, to było na wiosnę ubiegłego roku, Rywin zaprosił mnie i Frykowskiego do swojego gabinetu i oświadczył, że nie będziemy robić tego filmu, ponieważ Andrzej Wajda zamierza robić film o Katyniu. Co więcej, Wajda uważa, iż tylko on powinien zrobić taki film, a jeśli tak jest w rzeczywistości, to nie będziemy w stanie zdobyć pieniędzy na tę produkcję, ponieważ sprzeciw Wajdy podparty jego wielkim autorytetem sprawi, że stanie się to bardzo trudne.”

Robert Gliński (1952) polski reżyser

Źródło: Wywiad, 2000 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=1069

O życiu , O losie , O duszy , O wiośnie

„Czyż dzisiaj Duch Święty nie jest udzielany? Dlaczego więc dziś nikt nie mówi językami wszystkich narodów, tak jak mówił nimi każdy, kto tamtego dnia został napełniony Duchem Świętym? Dlaczego? Bo tamta zapowiedź dziś już jest wypełniona.(…) Wówczas mały Kościół, który się mieścił w jednym domu, mówił językami wszystkich narodów, dziś wielki Kościół na Wschodzie i na Zachodzie też mówi językami wszystkich narodów.”

Aureliusz Augustyn z Hippony (354–430) wczesnochrześcijański biskup i teolog

Źródło: Mowa 267,3; por. 71, 10; 175, 3; Państwo Boże 18, 49; Objaśnienie II Psalmu 18, 10.

O Bogu , O domu

„Posłuszeństwo jest wielkim darem, jaki otrzymujemy w chrześcijaństwie. Ale to nie jest posłuszeństwo rozumiane jako poddaństwo. Proszę pamiętać, że posłuszeństwo w Piśmie Świętym nie ma nic wspólnego z poddaństwem. W naszej rzeczywistości, w krajach demokratycznych spotykamy się nie z posłuszeństwem, ale z poddaństwem. Wszystkie administracyjne instytucje domagają się od nas poddaństwa. Posłuszeństwo w rozumieniu biblijnym, chrześcijańskim jest niczym innym, jak wzajemnym zaufaniem. Pan Bóg nie wymaga od nas poddaństwa. On okazuje nam zaufanie i oczywiście czeka na odpowiedź. Kapłaństwo jest pewną wymianą zaufania z Jezusem Chrystusem.”

Antoni Dydycz (1938) polski duchowny katolicki, biskup

Źródło: Marta Brzezińska-Waleszczyk, Bp Dydycz tylko dla Fronda.pl: Polska to chyba państwo bez morale http://www.fronda.pl/a/bp-dydycz-dla-frondapl-polska-to-panstwo-chyba-bez-morale,30521.html, fronda.pl, 6 września 2013

O Bogu , O zaufaniu , O rzeczywostości , O czekaniu

„Postanowiłem opisać, jak to się przyczyniłem dla nauki. Bardzo szanują nauką. Wiem, jak trudno jest się uczyć. Skończyłem dwie klasy szkoły specjalnej i znam się na tym. Dlatego mam dla nauki wielki szacunek. Te dwie klasy kończyłem przez sześć lat, aż się nauczyłem pisać i czytać. Uczeni, jak coś zrobią dla nauki, to piszą sprawozdania. Więc i ja muszę napisać sprawozdanie, żeby opisać, jak się dla nauki przyczyniłem.(…)
gdy tylko skończyłem te dwie klasy, zaraz poszedłem do pracy w Instytucie Kosmologii i Kosmografii. Nie wiem dokładnie, co to jest kosmologia i kosmografia, ale pracuje mi się dobrze. Zamiatam korytarze, czyszczę popielniczki i myję klozety. Najlepiej lubię myć klozety, bo mi się to świetnie udaje. Są bardzo czyste i piękne, gdy je wyszoruję ryżową szczotką i proszkiem.”

Jerzy Siewierski (1932–2000)

Źródło: Sprawozdanie

O nauce , O czytaniu

„Chciałabym opisać tego człowieka. Jest on utkany z dwóch pierwiastków. Jednym z nich jest dobroć i łagodność, drugim siła aż do uporu. Z tego splotu jest dobroć i łagodność. Z tego splotu powstaje tkanina giętka i mocna. Łagodność jest niewzruszona, dobroć – uparta, a siła podszyta nieśmiałością i wrażliwością. Poczucie humoru sąsiaduje ze zmysłem cierpienia, a wytrwałość z pewną lekkomyślnością, trwonieniem swoich darów. Sensualista jest ascetą, człowiek wielkiej czułości wewnętrznej – samotnikiem.
Chciałoby się powiedzieć, że takich ludzi nie ma, że są niemożliwi.
Przy tym jest dosyć nieprzytomny w tym świecie i dotyka go jakby tylko mimochodem.”

Anna Kamieńska (1920–1986)

Notatnik 1965–1972
Źródło: s. 199

O ludziach , O sile , O cierpieniu

„Nie wszystko co ludzkie jest wielkie, ale wszystko, co nieludzkie jest małe.”

Stefan Pacek (1938)

„Gdzie jest wielki strach, tam musi być wielki głód, a gdzie jest wielki głód, tam muszą być brudne interesy.”

Bogdan Wojdowski (1930–1994) polski pisarz, krytyk literacki i teatralny, publicysta żydowskiego pochodzenia

Chleb rzucony umarłym (1971)
Źródło: s. 71

O głodzie , O strachu

„Nowa lewica, także w wydaniu Janusza Palikota, wbrew zachwytom niemałej części komentatorów, nie jest w najmniejszym stopniu nowa. Dotyczy to zarówno tworzących ją ludzi, jak i idei, z którą do polityki wkracza nowolewicowy ruch. W wielkim uproszczeniu znaleźć ją można w dziełach Marksa i Engelsa, a także w praktyce działania Lenina czy Trockiego.”

Tomasz Terlikowski (1974) polski dziennikarz i publicysta

Źródło: Nowa odsłona starej komuny, „Gazeta Polska”, 19 października 2011

O ludziach

„Szlachetny wielkie sobie stawia cele, prostak ku małym zdąża.”

Konfucjusz (-551–-479 p. n. e.) chiński myśliciel, filozof, nauczyciel i polityk, twórca konfucjanizmu; jego nauki głęboko wpłynęł…

„Śmiem gwarantować, że zanim minie sto lat, nie będzie w Europie nawet trzech wielkich matematyków. Ta nauka stanie w martwym punkcie mniej więcej wtedy, kiedy odejdą Bernoulli, Euler, Maupertuis, Clairaut, Fontaine, d’Alembert i Lagrange. Wznieśli oni słupy Herkulesa, poza którymi nie ma podróżowania.”

Denis Diderot (1713–1784) francuski pisarz, filozof

O podróżowaniu , O odejściu , O nauce

„Skoro kultura nakłada konieczność ponoszenia tak wielkich ofiar nie tylko na seksualność, lecz i na ludzką skłonność do agresji, to lepiej rozumiemy, że ludziom trudniej znaleźć w niej szczęście. W tym względzie zaiste lepiej wiodło się człowiekowi pierwotnemu, nie znał on bowiem żadnych ograniczeń popędów, za to miał bardzo małą pewność, że długo nacieszy się swym szczęściem.”

Zygmunt Freud (1856–1939) austriacki neurolog i psychiatra

Kultura jako źródło cierpień (1930)

O szczęściu

„Literaturze nie są potrzebni wielcy pisarze, ale wielkie dzieła.”

Aleksander Kumor

O literaturze

„Film jest efektem pracy wielu ludzi, nie tylko scenarzystów. Jeśli film jest zły, to wydaje mi się zbyt wielkim uproszczeniem twierdzenie, że spowodowane jest to przede wszystkim przez scenariusz. Zaczyna mnie śmieszyć, że w polskiej kinematografii scenarzyści są takimi chłopcami do bicia. Już się tak utarło i niech tak będzie. Ale pytam się tych wszystkich, którzy tak mówią i tak piszą, czy zanim wydali taki krzywdzący sąd, zadali sobie trud, żeby dotrzeć do samego scenariusza. Gdyby nie patrzyli jedynie na to, co znalazło się na ekranie, ale zobaczyliby, jak to faktycznie zostało zapisane na kartach scenariusza, okazałoby się nagle, że to niekoniecznie scenarzysta zepsuł film.”

Cezary Harasimowicz (1955) polski scenarzysta i dramaturg

Źródło: Wywiad, 2002 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=7572

O ludziach

„Wielkie obsesje silniejsze są niż śmierć.”

Gabriel García Márquez książka Sto lat samotności

Sto lat samotności (1967)

O śmierci

„Nie zamierzam być z kimś dla samego bycia z kimś. Szukam prawdziwego uczucia, wielkiej miłości. Ale nie jestem naiwniaczką, wiem, jak trudno o to w dzisiejszym, szalonym świecie.”

Kelly Clarkson (1982) piosenkarka i aktorka amerykańska

O emocjach

„W roli autorytetów wystąpić też mogą powszechnie żywione przesądy (…); i ludzie nawet najbardziej absurdalną opinię łatwo uznają za swoją, jeśli tylko uda się ich przekonać, iż takie jest 'ogólne przekonanie'. Przykład wpływa i na ich myśli i na działania. Są niczym owce, które za wiodącym stado baranem pójdą wszędzie i łatwiej im umrzeć niż myśleć. Osobliwe to doprawdy, że powszechność jakiegoś mniemania tak wielkie ma dla nich znaczenie, skoro na sobie samych mogliby zaobserwować, że przyjmuje się opinie tylko mocą przykładu, a bez żadnego ich rozważenia. Tego wszelako nie dostrzegają, gdyż brak im jakiejkolwiek samowiedzy.”

Arthur Schopenhauer (1788–1860) filozof niemiecki

Erystyka, czyli sztuka prowadzenia sporów

O ludziach , O myślach , O myśleniu

„Wielkie okazje inwestycyjne pojawiają się, gdy wspaniałe spółki są dotknięte przez niespodziewane okoliczności, które powodują przecenę akcji.”

Warren Buffett (1930)

„Gdy w 1819 roku w Wielkiej Brytanii przyjęto pierwszą ustawę regulującą pracę dzieci w fabrykach, która zakazywała zatrudniania dzieci młodszych niż dziewięć lat, a pracę starszych ograniczała zaledwie do 12 godzin dziennie, krytykowano, że to niedopuszczalna ingerencja państwa w wolny rynek. Zatrudnianie dzieci w fabrykach uważano wtedy za coś naturalnego.(…)
To jest bardzo dobry przykład, bo jeśli ktoś mówi, że jest za pełną swobodą wolnego rynku, warto go zapytać, czy jest także za zatrudnianiem dzieci w kopalniach. Jeśli ten ktoś nie pochodzi z Pakistanu ani z XVIII-wiecznej Europy, zapewne odpowie, że jest przeciw. Więc nie jest tak naprawdę za wolnym rynkiem.”

Ha-Joon Chang (1963)

Źródło: rozmowa Wojciecha Orlińskiego, Wolny rynek? Nie ma czegoś takiego, „Gazeta Wyborcza”, 31 grudnia 2011–1 stycznia 2012.

O dzieciach , O ustawie

„Marząc ciągle o powstaniu, zacząłem się wówczas dobrze zastanawiać, czemu dotychczasowe się nie udały. Książek odpowiednich nie było, kłopoty majątkowe nieco oddaliły moich rodziców od dzieci, w rozmowach zaś starszych o ostatnim powstaniu mówiono bardzo mało, a to, co mówiono, było dla mnie wstrętnym – uważano bowiem, że powstanie było nie tylko błędem, lecz i zbrodnią. Ze specjalną ciekawością czytałem to, co mogłem dostać, o rewolucji francuskiej. Podłoża społecznego tego ruchu naturalnie nie rozumiałem, natomiast byłem zachwycony zapałem i zajadłością rewolucyjną oraz udziałem wielkich mas ludowych. A gdym się zapytał, czemu my, Polacy, nie zdobyliśmy się na taką energię rewolucyjną, znalazłem jedną odpowiedź – byliśmy i jesteśmy gorsi od Francuzów.”

Józef Piłsudski (1867–1935) polski działacz niepodległościowy i polityk, premier, Naczelnik Państwa, twórca tzw. rządów sanacyjnych

Źródło: Jak stałem się socjalistą http://lewicowo.pl/jak-stalem-sie-socjalista/; cyt. za: lewicowo.pl

O dzieciach , O książkach , O błędach , O rodzicach

„Kielce są wyjątkowo drogie myślom i wspomnieniom wielkiej części legionistów, bo tu był pierwszy pocałunek wojny, bo to był pierwszy krok do awantur naszych girlandy.”

Józef Piłsudski (1867–1935) polski działacz niepodległościowy i polityk, premier, Naczelnik Państwa, twórca tzw. rządów sanacyjnych

o Kielcach – mieście Legionów.

O wojnie , O pocałunku

„Duże zwierzę Jurka Stuhra zrobiłem na taśmie czarno-białej. Wygląda, jakby to były zdjęcia dokumentalne zrealizowane w małym miasteczku. Z drugiej strony – Pan Tadeusz – wielki, kolorowy, tętniący życiem film… To jest właśnie fajne, taka możliwość przejścia od stylu do stylu.”

Paweł Edelman (1958) polski operator filmowy

Źródło: wywiad Rafała Olbrychskiego „Film” 11/2000

O zwierzętach

„Albowiem wielka miłość rodzi się z wielkiej wiedzy o ukochanym przedmiocie.”

Leonardo da Vinci (1452–1519) malarz, rzeźbiarz, architekt, konstruktor maszyn, filozof

O miłości , O wiedzę

„Ta historia jest żywa, prawdziwa, więc czułam na barkach odpowiedzialność za to, żeby w żaden sposób nie zawieść rodziców i rodzin tych dzieciaków, które zginęły. Podczas pracy na planie musiałam doprowadzać siebie do ekstremalnych stanów emocjonalnych. Film szedł śladami tamtej historii: to była ta sama kostnica, to samo miejsce, gdzie były wyławiane zwłoki, szpital. Po całym dniu zdjęciowym wracałam do hotelu przepłakana, bolało mnie całe ciało. Nie chciało mi się z nikim spotykać, rozmawiać. To były dla mnie wielkie emocje.”

Edyta Olszówka (1971) polska aktorka

o filmie Cisza.
Źródło: Edyta Olszówka: najbardziej interesujące jest zaczynanie od nowa, onet.pl, 2010 http://film.onet.pl/wiadomosci/edyta-olszowka-najbardziej-interesujace-jest-zaczynanie-od-nowa/1l6w7

O historii , O rodzicach , O ciszy

„Na wielkiej szpitalnej sali leżeli razem ze mną czołgiści, artylerzyści, żołnierze piechoty, saperzy. Sporo dyskutowaliśmy na temat zalet i wad różnych typów broni. Stanowiło to materiał do moich przemyśleń i rysunków.”

Michaił Kałasznikow (1919–2013) rosyjski konstruktor broni

Źródło: wywiad dla „Die Weltwoche”, tłum. „Forum”, 20 grudnia 2010.

„Był wielkim znawcą i mecenasem sztuki. Niestety, był także schizofrenikiem. Kochał piękną architekturę, budował wspaniałe pałace i inne budowle – jedne coraz bardziej dziwaczne od drugich. Kazał ich wybudować dziesiątki. Obciążyło to skarb państwa do tego stopnia, że w końcu zdesperowani ministrowie pozbawili go tronu.”

Ludwik II Wittelsbach (1845–1886) król Bawarii

Autorzy: Pierre Accoce, Pierre Rentchnick, Chorzy, którzy nami rządzą, tłum. Marta Kubiak, Wydawnictwo Test, Lublin 1992, s. 27–28.

Kochać się

„Jest taka ławka w parku – Ona i On,
Przychodzą tam każdego dnia,
Splatają dłonie i nie mówią nic,
Wielki żar płonie w nich,
Choć upłynęło wiele lat,
Wciąż są razem,
Choć się postarzał bardzo świat,
Zatrzymali czas.”

Artur Gadowski (1967) polski wokalista i gitarzysta rockowy (IRA)

Źródło: utwór Ona i On, płyta Artur Gadowski, 1998

O świecie , O czasie

„Kapitalizm jest wychwalany przez tych, którzy czerpią z niego korzyści – ale także przez wielu innych – jako system, w którym każdy dostaje to, na co zasługuje i posiada wolność, dzięki której może osiągnąć to, czego pragnie. Historyczna kwerenda pokazuje, że podobny stosunek do dominującego systemu nie jest niczym nowym: niewolnictwo i feudalizm też miały swoich obrońców. Arystoteles twierdził na przykład, że każda dusza ma swoją rolę do odegrania – i że samospełnienie niewolnika polega na odpowiednim realizowaniu jego niewolniczej natury. Chrześcijaństwo odświeżyło ten rodzaj argumentacji w średniowieczu ucząc, że każdy powinien być zadowolony ze swojego losu, ponieważ wszyscy jesteśmy małymi trybikami w wielkim, uniwersalnym projekcie Boga. Dzisiaj wolnorynkowi ekonomiści i filozofowie twierdzą, że nieokiełznany kapitalizm jest systemem, który maksymalizuje indywidualną wolność i daje każdemu najwięcej możliwości.”

John Roemer (1945)

Źródło: Free to Lose, An Introduction to Marxist Economic Philosophy, Harvard University Press 1988, s. 6.

O Bogu , O losie , O duszy , O naturze

„W Wielkiej Brytanii od 1847 r. obowiązywało skrócenie czasu pracy do dziesięciu godzin. Była to jedna z tzw. ustaw fabrycznych (factory acts) forsowanych przez lorda Shaftesbury, który zaciekle walczył w parlamencie o każdą próbę ograniczenia pracy dzieci i skrócenia pracy dorosłych. Nie było łatwo, liberalni posłowie argumentowali, że to niedopuszczalna ingerencja państwa w rynek. Przedstawiali nawet listy, do podpisywania których fabrykanci zmuszali swoich pracowników. Można w nich przeczytać, jak szczęśliwi są, mogąc pracować 12 godzin dziennie.”

Wojciech Orliński (1969) polski dzienikarz

Źródło: Prawo do majówki. Święto Pracy wczoraj i dziś, „Gazeta Wyborcza”, 30 kwietnia-1maja 2013.

O dzieciach , O czasie

„Polityk wielkiego formatu, człowiek, który do polityki był stworzony. Niestety, myślę że tempa czasu nie wytrzymał. Człowiek, który wie, czego chce, człowiek twardy, zdecydowany, który umie poruszać się między ludźmi i przeszkodami. Byłem przekonany, że daleko dojdzie.”

Henryk Dzido (1941–2018) polski polityk, prawnik

o Andrzeju Lepperze.
Źródło: Andrzej Lepper popełnił samobójstwo. Wspomnienia Anny Kalaty i Henryka Dzido, se.pl, 5 sierpnia 2011 http://www.se.pl/wydarzenia/kraj/andrzej-lepper-popelnil-samobojstwo-wspomnienia-anny-kalaty-i-henryka-dzido_199169.html

O myślach , O samobójstwie , O czasie , O myśleniu

„Dzisiaj, z perspektywy kilkudziesięciu lat widzę, że była to dobra szkoła poznawania rzeczywistych potrzeb, ale i możliwości Polaków żyjących poza krajem. Myślę tu o potencjalnych możliwościach wspierania ojczystego Kraju w jego rozwoju gospodarczym, kulturalnym, a przede wszystkim w uzyskaniu godnego miejsca Polski w nowej konstelacji europejskiej i światowej. Ubolewam, że ani tradycyjny potencjał postaw i uczuć patriotycznych, ani potencjał intelektualny i kreatywny Polonii, nie został do tej pory doceniony ani wykorzystany w Kraju. Kilkanaście milionów Polaków, którzy dzisiaj żyją poza granicami, to wielki rezerwuar tradycji i nowoczesności. To także ogromny potencjał wartości chrześcijańskich, tak bardzo potrzebny współczesnemu zagubionemu w relatywizmie społeczeństwu, w Polsce i w świecie.”

Zdzisław Jan Ryn (1938)

Źródło: Prof. Zdzislaw Jan Ryn: Moja przygoda i przyjaźń z Polonią w Ameryce Łacińskiej rozpoczęła się w 1973/74 roku, polishclub.org, 3 maja 2011 http://www.polishclub.org/2011/05/03/prof-zdzislaw-jan-ryn-moja-przygoda-i-przyjazn-z-polonia-w-ameryce-lacinskiej-rozpoczela-sie-w-197374-roku/

O przyjaźni , O szkole , O emocjach , O myślach

„Znam twoja siłę i wiem, jak wielkim imperium władasz. Gorąco pragnę, abyśmy żyli w pokoju. Chcę traktować cię jak syna. Ty z kolei musisz wiedzieć, że podbiłem Państwo Środka i podporządkowałem sobie wszystkie plemiona na północy. Wiesz, że mam liczne wojsko, kopalnię srebra i nie potrzeba mi więcej ziemi. Obu nam przyniesie korzyść rozwój stosunków handlowych między nami.”

Czyngis-chan (1162–1227) władca mongolski

w liście do sułtana Chorezmu, który odrzucił propozycję współpracy.
Źródło: Nigel Cawthorne, 100 tyranów, despotów i dyktatorów, Warszawa 2007.

O pokoju , O sile , O współpracy

„Gdy coś jest nielegalne, to tworzy czarny rynek
Ten tworzy gangsterów, pieniędzy brudny obieg
Gdy ci się już wzbogacą, a wzbogacą się szybko
Dużo będą płacić przekupnym politykom
Politycy uchwalają to, co gangi zalecają
A potem po wypłatę ochoczo się zgłaszają
To, co widać i słychać, jest proste i banalne
Co jest nielegalne, jest bardziej opłacalne
(…)
Gdy gangi się wzbogacą, to wtedy jest szacunek
Nikt nie pyta bogatych, uczciwi są czy nie
Poważne korporacje u nowego wielkiego brata
Mają swe korzenie w prohibicji latach”

Kazimierz Staszewski (1963) polski muzyk rockowy

Kazik solo
Źródło: utwór 5 lat z płyty Spalaj się!

„Lektura listów Grzegorza Wielkiego budzi bardzo głęboki szacunek dla mądrości, sprawiedliwości, łagodności, tolerancji, energii tego papieża.”

Adolf Harnack (1851–1930)

O sprawiedliwości

„Innym razem znów widziałam dwa wielkie kraje, ale w nich dwa wielkie miasta, a w tych miastach drogi bardzo skrętne i strome. I nikogo tam nie było, tylko ja sama. I tak silnie zapalił mnie Bóg miłością, że gwałt wielki odbywał się w duszy. I stała się wtem niesłychana ciemność… I znikło wszystko, tylko dał się słyszeć głos Boży, że w takiej ciemności dusza zapalona miłością jest wielką ofiarą bardzo miłą… I otrzymałam dwie księgi, w których tylko ja umiałam czytać. A tam były wszystkie tajemnice spisane Serca Bożego, jakie ma nad całym światem. Ale to zrozumiałam, żeby tego nie mówić zupełnie. Tak często Pan Jezus pogrąża duszę w takich ciemnościach i pociąga za sobą. To znów jej naznacza, że to jest stan duszy tak trudny i tak niepewny. Czasem to tak jest, że to jest droga, inny raz, że to złudzenie i czas zmarnowany… i znów taki ucisk wewnętrzny, i znów taka suchość pochodząca z tej całej niepewności, i znów ciemności, a do tego brak odwagi tak się oddać na przepaść nie wiedzieć komu i jak… I tak ustawiczna niepewność.”

Aniela Salawa (1881–1922) Polka, błogosławiona Kościoła katolickiego

Dziennik, 17 grudnia 1920.
Źródło: o. Franciszek Świątek, W blaskach anioła. Bł. Aniela Salawa, Wyd. Maria Vincit, wyd. IV, Wrocław 2009, ISBN 9788385647607, s. 186.

O Bogu , O tajemnicy , O świecie , O aniołach

„Ty (…) wielkim krzyżem przeżegnaj się, na tę szelmę pluń i po dawnemu sobie cicheńko, spokojnieńko żyć zaczynaj. Czego tobie braknie? Chatę swoją masz, rzemiosło, i dobre, w ręku masz, grosz siaki taki, i przyjaźń ludzką, i łaskę a miłosierdzie Pana Boga wszechmogącego nad sobą masz… Czego tobie smucić się i w zgryzocie żyć? Oj, oj! żeby tak wszystkim dobrym ludziom na świecie było, jak tobie dobrze być może, jeśli głupim nie będziesz. Pana Boga słuchaj, z dobrymi ludźmi żyj, jedz, pij i na tę biedę, co cię spotkała, pluj!
Żaden człowiek (…) bez biedy na świecie nie przeżyje, ale bywają daleko od tej gorsze…”

Eliza Orzeszkowa książka Cham

Cham
Źródło: s. 83.

O Bogu , O przyjaźni

„W kontemplacji bliskich duszy naszej widoków odnaleźć można źródło wielu wielkich idei, które rządzą światem, a między innymi źródło patriotyzmu. Krajobraz jest ukochanym obliczem matki – ojczyzny. Im piękniejszym jest jego widok, tym silniej kochać będziemy ojczyznę, której jest obrazem. Ta piękność powinna być wielką troską patrioty, tak jak była wielką jego wychowawczynią. Nie tylko posągi siejąc, zdobywamy ludzi, ale także szanując kamienie ziemi rodzimej. Naród nie inaczej staje się godnym ziemi i krajobrazów, które odziedziczył, jak tylko kiedy przez swe czyny i przez swą sztukę zostawia je piękniejszymi jeszcze dla swych dzieci.”

John Ruskin (1819–1900) angielski krytyk i teoretyk sztuki

O dzieciach , O ludziach , O świecie , O duszy

„Dziś jeden z naszych kolegów, pan Ambasador Tomasz Turowski, który niedawno wrócił z Kuby, opowiadał anegdotę o spotkaniu dyplomatów z Fidelem Castro. W czasie rozmowy z korpusem Fidel Castro przedstawiał obecną sytuację na Kubie, zwracając uwagę na to, co się na Kubie poprawiło. Jeden z gości spotkania zagadnął go w pewnym momencie w sprawie kubańskich prostytutek, kiedyś bowiem Fidel mówił, że Kuba była wielkim domem publicznym dla bogatych Amerykanów, i zapewniał że on tę sytuację zmieni. Okazuje się jednak, że żadna zmiana nie zaszła, a bieda wciąż pcha w tę stronę bardzo wiele osób. Fidel zgodził się, jednocześnie dodając, że dzięki rewolucji Kubanki, które trudnią się tym procederem, maja dziś wyższe wykształcenie. Tu pojawia się pytanie, ujęte swego czasu przez słynnego polskiego pisarza w krótkiej fraszce: „Jeżeli ludożerca je nożem i widelcem, to czy to jest postęp?” [Stanisław Jerzy Lec „Myśli nieuczesane””

Jarosław Gugała (1959) polski dziennikarz i dyplomata

przyp. red.]
Źródło: Kuba: 1959 - 2006, 2006 http://www.solidarnizkuba.pl/panelcalosc.

O wykształceniz , O domu , O myślach , O zmianach

„Widziałem w wielkim świecie tylko niestrawne obiady, nudne kolacje, nieszczere rozmowy, stosunki bez przyjaźni, ruję bez miłości.”

Sébastien-Roch Nicolas de Chamfort (1741–1794)

Charaktery i anegdoty

O przyjaźni

„Kiedy jesteś tam, w Japonii, i płacisz kartą kredytową, nie zdajesz sobie sprawy, ile pieniędzy z ciebie zdzierają. Kto się tak naprawdę orientuje w kursie jena wobec dolara? Potem robisz wielkie oczy, kiedy przychodzi wyciąg z banku.”

Bill Murray (1950) aktor amerykański

Źródło: wywiad, 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=18304

„Książka wielkiego człowieka jest kompromisem pomiędzy nim a czytelnikiem.”

Eugène Delacroix (1798–1863) malarz francuski

O książkach

„Więcej czasu spędzam na planie, gdyż film jako taki zawsze bardziej mnie interesował. Ale przyznaję, że wielki teatr jest równie wielkim wyzwaniem, cudowną przygodą. Natomiast słaby teatr jest zdecydowanie gorszy od słabego filmu. W filmie jestem w stanie obronić swoją wizję postaci, którą gram. Natomiast w teatrze, jeśli muszę przez rok występować w przedstawieniu, którego nienawidzę, to po prostu się demoralizuję”

Krzysztof Pieczyński (1957) aktor polski

Źródło: „Tygodnik Nowa Ziemia Pilska” 2005, nr 13.

O czasie

„Sympatyczne, stopniowe reformy dokonywane za przyzwoleniem wszystkich działają może na poziomie lokalnym. Tyle że lokalizm należy do tej samej kategorii co ekologiczne jabłka i recykling – ma poprawiać nasze samopoczucie. A dziś wielkie pytanie brzmi: jak zorganizować się do działania globalnego, na poziomie międzynarodowym, bez powrotu do rządów autorytarnych?”

Slavoj Žižek (1949) słoweński socjolog, filozof, psychoanalityk i krytyk kulturalny

Źródło: Decca Aitkenhead, Trochę błazen, trochę prorok, „The Guardian”, tłum. „Forum”, 25 czerwca 2012.

Pytanie

„Dziś w nocy śmierć zabrała nam wspaniałego człowieka… Straciliśmy geniusza, którego uwielbiałem i ja, i wy. (…) Dziś w nocy zmarł wielki radziecki kompozytor, mój przyjaciel Siergiej Prokofjew. Proszę państwa o uczczenie jego pamięci minutą ciszy.
(Po dłuższej chwili, zwracając się do koncertmistrza): Panie Wochniak, a tak swoją drogą: podobno Stalin też umarł.”

Grzegorz Fitelberg (1879–1953) polski dyrygent i kompozytor

6 marca 1953.
Źródło: Marcin Zasada, Śmierć Stalina i Stalinogród to źródło dobrych anegdot. Czy w Katowicach śmiali się z komunistów?, „Dziennik Zachodni”, 10 marca 2013 http://www.dziennikzachodni.pl/artykul/778964,smierc-stalina-i-stalinogrod-to-zrodlo-dobrych-anegdot-czy-w-katowicach-smiali-sie-z-komunistow-historia-dz,id,t.html?cookie=1

O śmierci , O historii

„Pod kierownictwem Tadeusza Pawlikowskiego dojrzałem w pełni do przyjęcia tych wielkich wskazań i objawień w dziedzinie sztuki aktorskiej, którymi niezwykła kultura artystyczna i umysłowa Tadeusza Pawlikowskiego tak wspaniale i wydatnie rozwijała zasięg spojrzenia na sztukę i rolę.”

Karol Adwentowicz (1871–1958) polski aktor i reżyser

Źródło: W. Natanson, Karol Adwentowicz, Warszawa 1955

„Pete Best jest wielkim perkusistą. Ale Ringo jest wielkim Beatlesem.”

John Lennon (1940–1980) muzyk rockowy, członek The Beatles

o Ringo Starr

„Cybulski był nie wiem, czy nie jedynym aktorem, którego można porównać do tak kultowych postaci jak James Dean czy Elvis Presley, mających wpływ na całe pokolenia. Cybulski to największa polska legenda, więc zostać nominowanym do Nagrody im. Zbyszka Cybulskiego jest wielkim zaszczytem – nie wiem czy nie przesadzonym w stosunku do mnie. Na pytanie, jaką rolę chciałbym zagrać, zawsze mówię o Zbyszku Cybulskim jako o tropie pewnych ról, w których wypowiadamy się w imieniu teraźniejszego pokolenia, że jesteśmy głosem tych ludzi, moich rówieśników.”

Borys Szyc (1978) aktor polski

Źródło: wywiad, 2005 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=27987

O ludziach , Pytanie

„Nie wiem, dlaczego Rosjanie podgrzewają atmosferę przed wtorkowym meczem z nami. To wielki naród, może bolą ich plecy i muszą cały czas chodzić wyprostowani z głową wysoko uniesioną.”

Łukasz Kadziewicz (1980) siatkarz polski

przed meczem na MŚ 2006.

O czasie

„Nie znam innego Jezusa, jak z naszej tradycji katolickiej, i nie wyrzeknę się jasnego porządku Ojców, Soborów i Papieży, oraz wszystkich wielkich ludzi współczesnej elity, dla zaufania pismom czterech ciemnych Żydów.”

Charles Maurras (1868–1952)

o czterech ewangelistach.
Źródło: Préface de: Le chemin de Paradis, Paryż 1921[2], XXIX.

O ludziach , O zaufaniu

„Warszawa wciąż była odbudowywana po wojnie. Przypominała wielki plac budowy. Była jednocześnie miastem z dużą liczbą studentów. Mam tylko dobre wspomnienia z Warszawy.”

Mokpokpo Dravi (1930–2014)

zapytany, jak zapamiętał Warszawę.
Źródło: Afryka w Warszawie. Dzieje afrykańskiej diaspory nad Wisłą pod redakcją Pawła Średzińskiego i Mamadou Dioufa, Fundacja Afryka Inaczej, Warszawa 2010, ISBN 9788362179015, s. 173.

O wojnie

„Obejrzyj się, mamy obok siebie wielkie centrum handlowe, są tu setki, tysiące ludzi. Wstań, podejdź do kogoś i zapytaj, kiedy był ostatni raz w bibliotece. No, zapytaj swoich rodaków. Jeśli zamknęlibyśmy biblioteki, to poza garstką intelektualistów nikt nie będzie krzyczał. I to pewnie potrwa tydzień, dwa.”

Ołeksandr Irwanec (1961)

Źródło: Łukasz Saturczak, Jestem starym sceptykiem http://www.dwutygodnik.com/artykul/4574/, Dwutygodnik.com nr 109/2013.

O ludziach

„To, co jest roztropnością w prywatnym życiu każdej rodziny, nie może być chyba szaleństwem w życiu wielkiego królestwa.”

Adam Smith (1723–1790) brytyjski myśliciel

What is prudence in the conduct of every private family, can scarce be folly in that of a great kingdom. (ang.)
Badania nad naturą i przyczynami bogactwa narodów
Źródło: Księga IV, rozdz. II

O szaleństwie

„kiedyś to była ręczna robota
nawet podczas wielkiej bitwy”

Piotr Macierzyński (1971) poeta polski

Źródło: xxx

„Zasadnicze nieporozumienie co do intencji oficjalnego kierownictwa powstania przetrwało wszystkie klęski roku 1831 i dopiero w publicystyce Wielkiej Emigracji po trosze zaczęło się wyjaśniać.”

Jerzy Łojek (1932–1986) polski historyk i pisarz

Szanse powstania listopadowego
Źródło: Jerzy Łojek, Szanse powstania listopadowego. Rozważania historyczne, s.6. Instytut Wydawniczy Pax, wyd. 3, Warszawa 1986, ISBN 8321107761, s. 9.

„Zdaję sobie sprawę z tego, że nie rozpoczynam niczego od nowa. Wiem bowiem dobrze, czym była przez prawie minionych tysiąc lat i jest nadal dla życia Kościoła płocka diecezja. Pamiętam o wielkich zasłużonych dla Kościoła, jak i dla Polski – moich poprzednikach, biskupach. Pamiętam o kapłanach, o świętych, uczonych, artystach, politykach, społecznikach i innych znakomitych osobach żyjących kiedyś na płockiej ziemi i kształtujących jej religijne, moralne, intelektualne, kulturowe, społeczne, ekonomiczne i polityczne życie.”

Stanisław Wielgus (1939) polski arcybiskup katolicki

Źródło: List pasterski z okazji ingresu nowego biskupa płockiego, 1 sierpnia 1999

O życiu

„Była to próba przemyślenia wyzwolenia od wewnątrz Kościoła. Centralizacja władzy duchownej jest w Kościele zjawiskiem powszechnie znanym. Nie ma również wielkiej wrażliwości na sprawę praw człowieka. W obrębie Kościelnych Wspólnot Podstawowych utrzymuje się obraz Kościoła bardziej jako służby niż władzy, bardziej jako wspólnoty niż społeczności. Opisałem nowy typ kapłana i biskupa oraz proces wzajemnego przekazywania sobie wiedzy, przezwyciężając klasyczny podział na Kościół nauczający i Kościół nauczany.”

Leonardo Boff (1938)

o swej książce Kościół: charyzma i władza (1981).
Źródło: Artur Domosławski, Chrystus…, op. cit., s. 111.

O wiedzę , Obraz

„A któż jest bardziej ubogi niż ten, kto nie wie o wielkiej wcielonej miłości Boga i o życiu wiecznym? I czyż może stać się bardziej wewnętrznie bogaty niż ten, kto zaufa Bogu, zawierzy Mu swoje życie i pozna wspaniały Boży plan dla każdego z nas?”

Marian Gołębiewski (1937) polski duchowny katolicki, arcybiskup wrocławski

list pasterski na adwent 2012, 16 listopada 2012.
Źródło: list pasterski na adwent 2012 http://www.archidiecezja.wroc.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=390&Itemid=254, archidiecezja.wroc.pl

O życiu , O Bogu , O zaufaniu

„Nie potrafimy robić wielkich rzeczy – jedynie małe z wielką miłością.”

Matka Teresa z Kalkuty (1910–1997) katolicka siostra zakonna

„Dlaczego zatem ludzkość nie wymarła już dawno temu podczas wielkich epidemii szaleństwa? Co jest powodem, że tylko nieznaczna liczba jednostek ginie, nie mogąc znieść ciężaru życia – nałożonego im przez zdolność poznania, która obarcza je większym ciężarem, niż są w stanie udźwignąć? Zarówno historia kultury, jak i obserwacja nas samych oraz innych dają podstawę ku wysunięciu następującej tezy: większość ludzi uczy się ratować siebie samych poprzez sztuczne zredukowanie zawartości swej świadomości.”

Peter Wessel Zapffe (1899–1990)

Ostatni Mesjasz

O ludziach , O historii , O szaleństwie

„Nos wielki mieć może tylko mąż rozumny,Uprzejmy, dobry, hojny, sprawiedliwy, mężny,Wspaniałomyślny, miły – słowem miary takiej,Jak ja.”

Edmond Rostand (1868–1918)

Un grand nez est proprement l'indice D'un homme affable, bon, courtois, spirituel, Libéral, courageux, tel que je suis. (fr.)
Tłum.: Włodzimierz Zagórski
Cyrano de Bergerac (1897)

„Faszyzm nadchodzi wielkimi krokami – wieszczy Stefan Bratkowski. Faszyzm ogarnął Krakowskie Przedmieście w Warszawie, setki innych miast w Polsce i na świecie. Faszyzm dotknął nawet Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich, a może wkrótce rządzić w całym kraju. Jak się faszyzm objawia? Po pierwsze – ludzie przychodzą na legalną demonstrację, po drugie – krytykują rząd, po trzecie – wybierają innych delegatów, niż chce Stefan Bratkowski, po czwarte – chcą iść głosować na swoich posłów. I wreszcie najgorsze – przynoszą tulipany.”

Tomasz Sakiewicz (1967) polski dziennikarz

Źródło: Zaplute karły kaczyzmu, „Gazeta Polska”, 4 maja 2011

O ludziach

„Wierność jest wielkim ograniczeniem wolności, jest najsilniejszym z więzów pętających samowolę ludzi i statków na tym globie.”

Joseph Conrad (1857–1924) pisarz angielski polskiego pochodzenia

Zwierciadło Morza

O ludziach , O wolności , O wierności

„Byliśmy razem w moim biurze. Zapytał mnie „Co powiedziałeś prasie, chłopcze?”. Śmialiśmy się, żartowaliśmy, rozmawialiśmy, piliśmy, a jak przyjedziemy na rewanż na Old Trafford to będą moje urodziny. Przyniosę butelkę portugalskiego wina na po meczu. Wino, które piliśmy na Stamford Bridge było okropne – narzekał na to. Jest świetnym, wielkim trenerem. Mam wiele szacunku dla tego człowieka. Nazywam go „szefem”, bo jest naszym (innych trenerów) szefem. Jest najlepszy, bardzo miły i zasługuje na to, by być szefem. Może kiedy będę miał 60 lat, dzieciaki będą mnie nazywać tak samo.”

José Mourinho (1963) portugalski trener piłkarski

O urodzinach , O piciu , O winie

„(…) być wielkim to być źle rozumianym.”

Oscar Wilde (1854–1900) angielski poeta, prozaik i dramatopisarz

…) to be great is to be misunderstood. (ang.
Listy
Źródło: list do Jamesa McNeilla Whistlera, 23 lutego 1885

„Co do zasady uważam, że polskiej polityce europejskiej potrzebna jest korekta. My powinniśmy być krajem, który stabilizuje Unię i ma poczucie odpowiedzialności za całość tego domu. Unia Europejska – nawet obciążona rozlicznymi wadami – jest nam potrzebna do bezpieczeństwa i dalszego rozwoju. Uważam, że przyszedł czas, aby dokonać poważnej korekty i w żadnym wypadku nie kibicować eurosceptykom. Powinniśmy przejść z pozycji krytycznej do pozycji współgospodarza Unii Europejskiej. To wymaga rozmaitych rzeczy, ale przede wszystkim zdolności do kooperacji z zasadniczymi partnerami europejskimi – z Niemcami i Francją, z jednoczesną animacją współpracy regionalnej. Myśl o tym, że współpraca regionalna jest złotym środkiem i kluczem do wszystkiego, jest anachroniczna. Jestem wielkim zwolennikiem napełnienia treścią Grupy Wyszehradzkiej, ale Polska musi mieć większą niż dotąd zdolność do współpracy z tymi państwami, z którymi możemy ustabilizować Unię Europejską. Dlatego też potrzebna jest inna retoryka. PiS na początku swojej politycznej historii głosił hasło sprawnej Polski w zintegrowanej Europie. Wsparliśmy akcesję do UE. Dziś potrzebny jest właśnie powrót do takiego stanowiska i do takiej retoryki.”

Kazimierz Michał Ujazdowski (1964) polski polityk

o polityce zagranicznej rządu PiS.

O domu , O historii , O myślach , O czasie

„W maju 1979 roku, podczas swoich wielkich teoriopoetyckich sporów, młodzi krasopisarze Zbigniew Loba i Tadeusz Żukowski zakładają się o wódkę, kto wymyśli najbardziej płaską metaforę świata.
Przyszły poeta Żukowski rzuca szybko: „flądra plaży”. I niedoszły poeta Loba nic już nie może wymyślić. Bardziej płaskiego, oczywiście.
Wkrótce potem Zbigniew Loba napisał jednak ciekawą, szkoda że niewydaną, powieść Wędrowałem w ciemności.
Kto wymyślił najbardziej płaską metaforę świata?
Założę się o wódkę, że między „flądrą plaży” a „wędrówką w ciemności” istnieje dziwne, wcale niemetaforyczne podobieństwo.”

Sergiusz Sterna-Wachowiak (1953) polski poeta i prozaik

Źródło: Najbardziej płaska metafora świata w: Sceny z życia codziennego artystów, „Akcent”, nr 3/2011

„Wierzcie mi! wierzcie, ludzie! jam jest wielki, mocny.
Jedyną słabość zamknę w sercu tajemniczym,
Robak smutku mnie gryzie… tak, że mówiąc z wami,
Chciałbym przestać… i usiąść, i zalać się łzami.”

Juliusz Słowacki Kordian

Kordian

O ludziach , Serce , Łza

„Choroba jest to wielki strychulec, który niweluje nierówności społeczne.”

Władysław Biegański (1857–1917) polski lekarz internista, logik i filozof

O chorobach

„Moja mama była wielkim fanem Motown, ludzi takich jak Marvin Gaye, James Brown i Sly And the Family Stone. Była całkiem młoda, więc ona i jej przyjaciółki mogły wybierać się często na potańcówki. Stała u nas komoda, wspinałem się na nią i udawałem ze gram na gitarze albo saksofonie – obojętne na czym. Potem włóczyłem się z moim tatą, który żył w Venice. Grał wszystko, od Rolling Stonesów przez Led Zeppelin po Beethovena. Moi kuzyni zaś słuchali Black Sabbath albo coś z nurtu R&B – Parliamentu.”

Robert Trujillo (1964) basista amerykański (Metallica)

Źródło: Robert Trujillo: Historia mojego życia, overkill.pl, 4 lutego 2009 http://www.overkill.pl/Robert-Trujillo-Historia-Mojego-Zycia,1606.html

O ludziach , O historii

„Wiersze moje jak kwiatki krótki zapach ślą,
jak kwiaty tracą płatki.
Na wielkich, samotnych polach Waterloo
zerwane kwiatki…”

Maria Pawlikowska-Jasnorzewska (1891–1945) poetka polska

Źródło: Kwiatki z Waterloo

O zerwaniu , O Kwiatach

„Mój pierwszy wielki wyjazd to Chiny. Zrobiłem tam tysiąc zdjęć. Urzekły mnie zwłaszcza dachy, po prostu fantastyczne. Obecnie przygotowuję cykl „Ulice świata” – skupiam się na ulicach, ludziach na nich i fasadach budynków. Jak się porówna te z lat pięćdziesiątych z współczesnymi, widać ogromne różnice.”

Stefan Arczyński (1916) polski fotograf

Źródło: Agnieszka Zwierzyńska, Świat, którego nie ma – rozmowa z fotografem Stefanem Arczyńskim, Studente. pl, 17 listopada 2008 http://studente.pl/artykuly/8302/Swiat-ktorego-nie-ma-rozmowa-z-fotografem-Stefanem-Arczynskim/?page=1

O świecie

„Doprowadził do znacznie głębszego (…) zrozumienia wielkiego współczesnego przykazania – jedenastego przykazania – jakie zagłuszyło wszystkie pozostałe: „Nie będziesz tracił pracy swojej.””

George Orwell książka Córka proboszcza

Córka proboszcza (1935)

O zrozumieniu

„Spójrzcie na Niemców! To naród wielki!
Innych narodów jest wzorem…
W nim siła ducha i postęp wszelki
Niepowstrzymanym mkną torem.
Silny rozsądek i zmysł prostoty
Za taką poszłyby radą.
Cóż z tego jednak, kiedy ich cnoty
Najbrzydszą u nas są wadą.”

Aleksander Kraushar (1843–1931) polski adwokat, historyk, publicysta, poeta, działacz kulturalno-oświatowy, pochodzenia żydowskiego

Źródło: Rady w: Antologia poezji głupich i mądrych Polaków, wybór Ludwik Stomma, Gdańsk 2000.

O sile

„Wracam na chwilę pamięcią do mojego wielkiego dziadka, biłgorajskiego rabina. W pewnym sensie jest on dla mnie symbolem. Takich Żydów już dzisiaj nie ma i kto wie, czy jeszcze kiedykolwiek będą. Byli dziećmi epoki, która z pewnością już nie powróci.”

Isaac Bashevis Singer (1902–1991) pisarz amerykański, noblista

Dziadek

O dzieciach , Sens

„Ogromną przyjemność sprawia mi konstruowanie postaci, wymyślanie ich – nie tylko podczas spotkania na sali prób, także w knajpie, w pociągu, przed zaśnięciem. To jest męka, ale sprawia mi przyjemność. Tęsknię do tego, żeby nieustannie wymyślać, zmieniać. Żyję tym, a szansę na podobną przygodę daje wyłącznie teatr. Dziesięć lat temu z powodu odpływu widowni mieliśmy poczucie, że teatr tworzą outsiderzy, ludzie wycofani. Teraz jest inaczej. Odnosi wielki sukces, jest gorący, zwariowany, wściekły. Ale nie wszyscy tak myślą. Pewna znana telewizyjna gwiazda powiedziała ostatnio, że teatrem zajmują się dewianci. A prawdziwa Polska jest w jej serialach.”

Mariusz Bonaszewski (1964) polski aktor

Źródło: Wieczne niespełnienie i niepewność, „Rzeczpospolita” nr 122, 26 maja 2006

O ludziach , O przyjemności , O gwiazdach , O myślach

„Jestem wielkim optymistą, jeśli chodzi o nasze możliwości bycia dobrymi i szczodrymi dla innych. Jednak równocześnie mam wiele obaw, ponieważ zniszczenia, jakich dokonujemy choćby w imię religii, są przerażające. Sądzę, że żyjemy w niebezpiecznych czasach. Jestem nerwowo optymistyczny. Świat jest kruchym miejscem.”

Anthony Minghella (1954–2008) brytyjski dramaturg i reżyser

Źródło: Robert Nuñez, Anthony Minghella: Jestem nerwowo optymistyczny, film.wp.pl, 24 stycznia 2007 http://film.wp.pl/id,74559,title,Anthony-Minghella-Jestem-nerwowo-optymistyczny,wiadomosc.html?T%5Bpage%5D=2

O świecie , O religii

„Ja zresztą uważam, że należy być wyrozumiałym wobec artystów. Artyści mają prawo, niekiedy nawet powinni wytarzać się w rozpuście politycznej, obywatelskiej, moralnej, po to żeby powiedzieć nam, jak było. Artysta ma prawo do tego, żeby się złajdaczyć, po to żeby uruchomić proces twórczy. Z tego złajdaczenia wyjdzie wielkie dzieło, no to można tylko temu przyklasnąć.”

Krzysztof Kłopotowski (1946) polski dziennikarz i krytyk filmowy

o Andrzeju Wajdzie.
Źródło: Pod prąd, TVP Info, odcinek 34