Cytaty na temat ufność (125 cytatów)

„Niech to będzie pierwszą zasadą w działaniu: Tak Bogu ufaj, jakby całe powodzenie spraw zależało od ciebie, a nie od Boga; tak jednak dokładaj wszelkich starań, jakby Bóg sam miał wszystko zdziałać, a ty nic zgoła – tak brzmi wersja starsza. Tak Bogu ufaj, jakby całe powodzenie spraw zależało tylko od Boga, a nie od ciebie; tak jednak dokładaj wszelkich starań, jakbyś ty sam miał to wszystko zdziałać, a Bóg nic zgoła – tak brzmi wersja późniejsza, za którą opowiedział się o. Janssens, generał Tow. Jez.). NB. W obu wersjach chodzi o tę samą myśl: trzeba łączyć ufność z własnym wysiłkiem. Nie wolno popadać w żadną krańcowość: ani w aktywizm nie liczący się z koniecznością Bożej pomocy, ani w kwietyzm zwalniający człowieka od wysiłku pod pozorem ufności w Bogu. Jest to zasada ufnej i rozumnej, odpowiedzialnej współpracy z Bogiem.”

Ignacy Loyola (1491–1556) założyciel jezuitów, święty Kościoła Katolickiego

Sentencje wybrane św. Ignacego

O Bogu , O myślach , O wysiłku , O pomocy

„Tym spośród nas, którzy łatwo znajdują zadowolenie, a pogodni są tylko z pozoru, przeciwstawiają się inni ludzie i całe ludzkie pokolenia, których pogoda nie jest powierzchowną igraszką, ale powaga i głębią. Jednego z nich znałem, był to dawny nasz mistrz muzyki, którego sam niegdyś widywałeś w Waldzell czasami, człowiek ten w ciągu ostatnich lat swojego życia posiadł cnotę pogody w tak znacznym stopniu, że promieniowała zeń jak światło ze słońca, że w postaci życzliwości, radości życia, dobrego humoru, ufności i zaufania przechodziła ona na wszystkich dookoła, we wszystkich też dalej promieniując, we wszystkich tych, którzy prawdziwie blask jej wchłonęli i pozwolili się nim przeniknąć. Ja również oświecony zostałem jego blaskiem, mnie również udzielił on nieco swej jasności i promienistości serca (…) Osiągnięcie takiej pogody jest dla mnie, a wraz ze mną dla wielu, celem najwyższym i najszlachetniejszym. Znajdziesz ową pogodę także u niektórych ojców z kierownictwa zakonu. A pogoda ta nie jest ani igraszką, ani upodobaniem w samym w sobie, jest najwyższą świadomością i miłością, jest afirmacją wszelkiej rzeczywistości, czuwaniem na skraju wszelkich głębin i przepaści, jest cnota rycerzy i świętych, cnota niezniszczalną, która wraz z wiekiem i przybliżaniem się śmierci stale jeno wzrasta. Jest ona tajemnica piękna i właściwą substancją wszelkiej sztuki. Poeta, który cuda i potworności życia taneczną miara swych wierszy opiewa, muzyk, co pozwala im rozbrzmiewać w postaci czystej współczesności, jest szafarzem światła, pomnaża radość i jasność na ziemi, nawet jeśli nas najpierw wiedzie przez łzy i ból. Może ów poeta, którego wiersze tak nas zachwycają, jest smutnym samotnikiem, może i muzyk ów był posępnym marzycielem, lecz także i wówczas dzieło jego uczestniczy w radości gwiazd i bogów. To, co nam daje, nie jest już jego mrokiem, cierpieniem czy trwogą, to kropla czystego światła, wiekuistej radości. Nawet całe narody czy języki zgłębić usiłują głębiny świata przez mity, kosmogonie, religie, radość ta jest ostatecznym i najważniejszym celem, który mogą osiągnąć.”

Hermann Hesse książka Gra szklanych paciorków

Józef Knecht do swojego przyjaciela Plinia Designori
Gra szklanych paciorków
Źródło: Gra szklanych paciorków (rozdz. Rozmowa), tłum. Maria Kurecka, Wydawnictwo Poznańskie 1971, s. 319–322.

O śmierci , O Bogu , O bólu , O ludziach

„Ufny w Twoją świętą przyczynę i przemożne zasługi polecam się Tobie, św. Antoni, i proszę Cię, wejrzyj na moją wierną i szczerą miłość i silną ufność, jaką serce moje względem Ciebie jest przepełnione. Zapisz sobie moje imię głęboko w Twym sercu i pozwól mi należeć do liczby tych, których Ty szczególnie miłujesz i ochraniasz, iżbym mógł we wszystkich moich potrzebach znajdować w Tobie ucieczkę. Amen.”

Antoni Padewski (1195–1231) święty katolicki, doktor Kościoła, franciszkanin

modlitwa o pomoc za wstawiennictwem świętego Antoniego.
O Antonim z Padwy
Źródło: Modlitwy do św. Antoniego w trudnych chwilach https://deon.pl/wiara/duchowosc/3-modlitwy-do-sw-antoniego-w-trudnych-chwilach,395354, deon.pl

O miłości , Serce

„W świecie pełnym nienawiści ciągle musimy mieć nadzieję. W świecie pełnym zła, wciąż musimy być pełni otuchy. W świecie pełnym rozpaczy, nadal musimy mieć odwagę, by marzyć. W świecie zanurzonym w nieufności, my ciągle musimy mieć siłę, by wierzyć.”

Michael Jackson (1958–2009) amerykański muzyk, kompozytor i autor tekstów

O sile

„W każdej waszej potrzebie i przedsięwzięciu pokładajcie całą ufność w Bogu i wiedzcie, że wynik zawsze będzie waszym dobrem.”

Franciszek Salezy (1567–1622) francuski teolog i filozof katolicki, święty Kościoła Katolickiego

Źródło: Marta Żurawiecka, Z księdzem Twardowskim 2014, Wyd. Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu, Sandomierz 2013, s. 174.

O Bogu

„Istotne jest to, aby we wszystkim co się robi, uwolnić się od wątpliwości i nieufności.”

Padmasambhava (717–762)

Źródło: buddyzmwprost.com.pl http://www.buddyzmwprost.com.pl/index.php?id=35

„Krew tysięcy ludzi, nawet tych, którzy nie brali udziału w służbie wojskowej, a jednak zostali zabici, zanosi bolesną skargę, zwłaszcza w Polsce, narodzie tak Nam drogim, tej Polsce, która przez swą niezłomną wierność dla Kościoła i przez wielkie zasługi, jakie zdobyła, broniąc chrześcijańskiej kultury i cywilizacji – o czym historia nigdy nie zapomni – ma prawo do ludzkiego i braterskiego współczucia całej ludzkości. Położywszy swą ufność w Bogarodzicy Dziewicy, „Wspomożycielce Wiernych”, czeka ona upragnionego dnia, w którym, jak tego domagają się zasady sprawiedliwości i prawdziwie trwałego pokoju, wyłoni się wreszcie zmartwychwstała z owego jak gdyby potopu, który się na nią zwalił.”

Pius XII (1876–1958) papież

Encyklika Summi Pontificatus o solidarności ludzkiej i państwie totalitarnym
Źródło: 79

O ludziach , O pokoju , O sprawiedliwości , O historii

„W miłości oszukaństwo idzie prawie zawsze dalej niż nieufność.”

François de La Rochefoucauld książka Maksymy i rozważania moralne

Maksymy i rozważania moralne

„Wyniki naszych prac powierzmy Jezusowi. On je zapewni w ten sposób, jaki będzie uważał za dobry. Misjonarz, podobnie jak cnota, nie zna prawdziwych klęsk i zawodów. Owszem, spotyka trudności, upokorzenia, krytyki, różne prześladowania, a więc pozorne klęski i niepowodzenia, lecz klęsk prawdziwych nie zazna nigdy. Potrzeba tylko wiele ducha nadprzyrodzonego, by poprzez wszystkie niepowodzenia ujrzeć rękę Bożą i nie tracić ufności ani dać się zniechęcić, bo powodzenie nie polega na czymś zewnętrznym, dostępnym dla zmysłów. Trzeba nam też pamiętać, że dzieła Boże nabierają siły żywotnej wśród przeciwności. Nigdy nie zniechęcajmy się. Po pracy bez wyniku wracajmy do niej na nowo i mówmy z apostołami: „Panie, przez całą noc łowiliśmy i niceśmy nie złowili, ale na słowo Twoje zapuścimy sieć.””

Bolesława Lament (1862–1946)

Wierzymy w zwycięstwo. Nie wierzymy w klęskę, bo dzieła Boże klęsk nie znają, panuje w nich tylko zwycięstwo.
Myśli. Bolesława Lament – Dyrektorium. s. 3–4
Źródło: o. Joachim Roman Bar, s. Adriana Teresa Gronkiewicz, Polscy święci. Służebnica Boża Bolesława Lament, t. 8, ATK, Warszawa 1987, s. 326.

O Bogu , O myślach , O sile , O zwycięstwie

„Jest pokora, to jest ufność i każda modlitwa wysłuchana.”

Jan Wojciech Balicki (1869–1948) polski duchowny katolicki, teolog, błogosławiony Kościoła katolickiego

Rozważania. O. Joachim Bar, Wybór pism ks. Jana Balickiego, Warszawa 1978, s. 381.
Źródło: o. Joachim Roman Bar, ks. Stanisław Zygarowicz, Polscy święci. Sługa Boży Jan Balicki, t. 11, ATK, Warszawa 1987, s. 278.

„Niech każdy brat z ufnością mówi bratu o swoich potrzebach, bo jeśli matka kocha i karmi swego syna cielesnego, to o ileż bardziej trzeba kochać i karmić własnego brata duchowego.”

Franciszek z Asyżu (1182–1226) święty katolicki, zakonnik, mistyk chrześcijański, stygmatyk, diakon

Źródło: Reguła zatwierdzona VI, 8

O matce , Kochać się

„Odważni cuda działają, wszystko przezwyciężą, ale jak tylko poddadzą się nieufności, zaczną tonąć.”

Urszula Ledóchowska (1865–1939) polska zakonnica, założycielka urszulanek, święta katolicka

„Kto chce zatroszczyć się o przyszłość, ten przeszłość z pokorą, teraźniejszość zaś z nieufnością przyjmować musi.”

Joseph Joubert (1754–1824)

O przeszłości , O przyszłości

„Nie istnieje bezpieczna droga do pokoju. Na pokój trzeba się poważyć, pokój to wielkie wyzwanie i nigdy nie można go zapewnić. Pokój to przeciwieństwo zabezpieczenia. Żądanie bezpieczeństwa oznacza nieufność, a nieufność z kolei rodzi wojnę.”

Dietrich Bonhoeffer (1906–1945) niemiecki duchowny protestancki, antyfaszysta

na konferencji Światowego Związku Krzewienia Przyjaźni za pośrednictwem Kościołów w Fanø (1934).

O przyjaźni , O pokoju

„Kto chce być wielki – niech stanie się mały przez pokorę, wyrzeczenie siebie, zapomnienie o sobie, a przede wszystkim przez niemowlęcą ufność we wszechmoc Tego, który je kocha i przy Sercu swoim wychowuje.”

Leonia Nastał (1903–1940) polska zakonnica

Pisma Sługi Bożej Leonii Marii Nastał siostry Profeski Zgromadzenia Służebniczek NMP Niepokalanie Poczętej w Starej Wsi, t. 1, s. 121–122.
Źródło: o. Joachim Roman Bar, s. Janina Bernadeta Lipian – Polscy święci. Służebnica Boża Leonia Maria Nastał, t. 2, op. cit., s. 283.

O siostrze , Serce , Kochać się

„Po Komunii Św. usłyszałam te słowa: Widzisz, czym jesteś sama z siebie, ale nie przerażaj się tym. Gdybym ci odsłonił całą nędzę, jaką jesteś, umarłabyś z przerażenia. Jednak wiedz o tym, czym jesteś. Dlatego, że tak wielką nędzą jesteś, odsłoniłem ci całe morze miłosierdzia Mojego. Takich dusz jak twoja szukam i pragnę, ale mało ich jest; twoja wielka ufność ku Mnie zniewala Mnie do ustawicznego udzielania ci łask. Masz wielkie i niepojęte prawa do Mojego serca, boś córką pełnej ufności. Nie zniosłabyś ogromu miłości Mojej, jaką mam ku tobie, gdybym ci tu na ziemi odsłonił w całej pełni; często uchylam rąbka zasłony dla ciebie, ale wiedz, że to jest tylko wyjątkową łaską Moją. Miłość i miłosierdzie Moje nie zna granic.”

Faustyna Kowalska książka Dzienniczek

Dzienniczek
Źródło: cytat z „Dzienniczka” nr 718

O miłości , O duszy , O morzu , Serce

„Ja twierdzę, że chrześcijaństwo zachodnioeuropejskie jest lepsze od polskiego, że z chrześcijaństwo zachodnioeuropejskiego coś wynika. Natomiast polskie chrześcijaństwo jest folklorem: to są pielgrzymki, to są obrazy maryjne. Nic z tego nie wynika w życiu codziennym. Co mamy w tej chwili? Nienawiść, złość, nieufność. Jakie to wartości chrześcijańskie?! Więc jeśliśmy tacy wspaniali, nie odgradzajmy się.”

Jan Miodek (1946) polski językoznawca, popularyzator wiedzy o języku polskim

Źródło: Zawsze będę walczył o język piękny i pełen szacunku dla drugiego człowieka. Rozmowa z prof. Janem Miodkiem, wp.pl, 6 czerwca 2007 http://ksiazki.wp.pl/page,4,tytul,Zawsze-bede-walczyl-o-jezyk-piekny-i-pelen-szacunku-dla-drugiego-czlowieka-Rozmowa-z-prof-Janem-Miodkiem,wid,9553,wywiad.html

O nienawiści , O piciu , Obraz

„Kto umrze dla wszystkiego, znajdzie życie we wszystkim.
Oddal się od zła, czyń dobrze i szukaj pokoju (Ps 33, 14).
Kto się skarży i szemrze, nie jest doskonałym, ani nawet dobrym chrześcijaninem.
Ten jest pokorny, kto się ukrywa we własnej nicości i zdaje się na Boga.
Ten jest łagodny, kto umie znosić bliźnich i siebie samego.
Jeżeli chcesz być doskonały, sprzedaj swą wolę, daj ją ubogim duchem i idź za Chrystusem w łagodności i pokorze aż na Kalwarię i do grobu.
Kto w sobie tylko ufność pokłada, gorszy jest niż szatan.”

Jan od Krzyża (1542–1591)

O życiu , O Bogu , O pokoju , Chrystus

„Z głęboką wiarą i żywą ufnością w troskach, cierpieniu i radości – widziałyśmy kochającą rękę Boga, która prowadzi i wszystkim kieruje.”

Maria Luiza Merkert (1817–1872) niemiecka zakonnica

refleksje z 1871.
Źródło: s. M. Margarita Gabriela Cebula CSSE – Czcigodna Służebnica Boża Maria Merkert. Wydawnictwo Świętego Krzyża. Nysa. 2006. ISBN 83-904652-2-1, s. 30.

O Bogu , O wierze , O cierpieniu

„W pewnej chwili powiedział mi Pan: Córko Moja, ufność i miłość twoja krępują sprawiedliwość Moją i nie mogę karać, bo Mi przeszkadzasz. O, jak wielką ma siłę dusza pełna ufności.”

Faustyna Kowalska książka Dzienniczek

Dzienniczek
Źródło: cytat z „Dzienniczka” nr 198

O miłości , O sprawiedliwości , O duszy , O sile

„Wiara jest ufnością pokładaną w Bogu, a ufność jest zawsze wielka. To więcej niż wiara.”

Jan Twardowski (1915–2006) poeta polski, duchowny katolicki

O Bogu , O wierze

„Gdy ostentacyjnie przechwalamy się bronią atomową, podejrzenia i nieufność Rosjan rosną. (…) Rozmontujmy bomby, jeśli Rosjanie zgodzą się na zakaz badań jądrowych w obu krajach.”

Henry Stimson (1867–1950) prawnik i dyplomata amerykański

we wrześniu 1945, w liście do prezydenta Trumana.
Źródło: Oliver Stone's Untold History of the United States (2012), tłum. Edyta Czerwonka, odcinek 3

„Śpiew psalmów miał stale urabiać dusze Izraela i rzeźbić je na modłę Bożą, a głównym jej rysem miała być dziecięca ufność w opiekę Bożą, nieraz surową i wymagającą, ale nawet gotową wszystko zapomnieć i wszystko darować tym, którzy się ze skruchą do miłosierdzia Pańskiego nawrócą.”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

Tajemnica miłosierdzia Bożego
Źródło: s. 29

O duszy

„Ślimak porusza się jak
Poduszkowiec, podtrzymywany
Gumową poduchą ciała,
dzieląc swój sekret
Z jeżem. Jeż
Nie dzieli się z nikim.(…)
Jeż nic nie zdradza,
Zamyka się w sobie.
Zastanawiamy się, co taki jeż
ma do ukrycia, skąd tyle nieufności.”

Paul Muldoon (1951) północnoirlandzki poeta

Źródło: Jeż, tłum. Piotr Sommer

„Możemy z ufnością patrzeć w przyszłość, idziemy bowiem słuszną drogą, posiadamy pewnych przyjaciół i wiernych sojuszników, przewodzi nam nieśmiertelna idea socjalizmu.”

Władysław Gomułka (1905–1982) polski polityk komunistyczny, I sekretarz KC PZPR

przemówienie na wiecu 1-majowym, 1963 (?)

O przyszłości

„Odczuwałam wielką skruchę za wszystko zło, jakie zrobiłam, i ufność w Bogu Wszechmocnym, że wesprze mnie na duszy i umyśle, pozwoli ustrzec się wszelkiego zła i iść drogą słuszności i cnoty. Ubrana byłam w białą koronkową suknię i biały czepeczek z krepy, otoczony girlandą z białych róż…”

Wiktoria Hanowerska (1819–1901) królowa Wielkiej Brytanii

po uroczystości konfirmacji.
Źródło: Grzegorz Jaszuński, Ostatni monarchowie, op. cit., s. 25.

O Bogu , O duszy , O złu

„Zjawisko koprodukcji pojawiło się w polskim życiu operowym stosunkowo niedawno. W wymiarach krajowych zaproponowałem je w latach 90. w Poznaniu i przyznaję, spotkało się to z nieufnością publiczności, drwiną nieprzyjaznej prasy i brakiem zainteresowania ewentualnych partnerów z Wrocławia, Bydgoszczy czy Łodzi. Więc zrezygnowałem. Po latach ten sposób konstruowania repertuaru przyszedł do nas z Zachodu i udaje atrakcyjność co najmniej z trzech powodów. (…) Działalność repertuarowa to priorytet pracy teatru operowego. Koprodukcje mogą być jedynie jej uzupełnieniem, a nie sprowadzeniem egzystencji teatralnej do maksymy emptio-venditio.”

Sławomir Pietras (1943)

Wejście dla artystów (rubryka felietonowa w tygodniku „Angora”)
Źródło: Koprodukcja a wybór repertuaru, „Angora” nr 10 (1290), 8 marca 2015, s. 9.

„Wychodząc od mądrej i zdrowej nieufności wobec dokonywanych przez burżuazyjne społeczeństwo aktów naruszenia ludzkiej wolności, w końcu staliśmy się podejrzliwi wobec samej wolności.”

Albert Camus (1913–1960) francuski pisarz, noblista

Źródło: Tony Judt, Brzemię odpowiedzialności…, op. cit., s. 165.

O wolności

„Tacy jak Kuroń cynicznie obliczyli, że postkomunizm gwarantuje im utrzymanie uprzywilejowanej pozycji, a na pełnej wolności i demokracji mogą tylko stracić. Do tej koalicji szybko dołączyli ambitni „macherzy z zaplecza” oraz zorganizowani i indywidualni złodzieje. Za nimi do solidarnościowego establishmentu wkroczyły już całe tłumy „naszych” esbeków wraz z całym WSI. I musiało skończyć się tak, że Wałęsa został świadkiem obrony na procesie Jaruzelskiego, a Michnik bronił Kiszczaka. Dzisiaj dawni agenci NKWD, KGB, SB czy WSW są towarzyszami walki funkcjonariuszy służb specjalnych III RP. Członkowie komunistycznej nomenklatury i biznesmeni z rozdania FOZZ są elitą polskiej przedsiębiorczości. Trudno rozróżnić, czy to antysemici z Marca ’68 walczą z polską ksenofobią u boku polskich posowieckich Żydów, czy odwrotnie. Czy to Komorowski podpiera Jaruzelskiego, czy Jaruzelski podtrzymuje aureole nad układem Komorowskiego. Czy Tusk deklaruje ufność w Putina, bo taki głupi, czy taki podły, czy po prostu musi? Czy to Mazowiecki złapał „zaufanych ludzi KGB”, czy Tatarzyn za łeb trzyma? Katastrofa Smoleńska i wszystko, co się po niej stało, ujawniła, że polska demokracja pozostaje w niewoli postkomunistycznego systemu scalającego środowiska dawnej nomenklatury i część dawnych elit solidarnościowych.”

Krzysztof Wyszkowski (1947) polski polityk, publicysta, działacz opozycji w PRL

Źródło: Bądź wierny Idź, wyszkowski.com.pl, 22 kwietnia 2011 http://www.wyszkowski.com.pl/index.php?option=com_k2&view=item&id=1806:bądź-wierny-idź&Itemid=105

O ludziach , O demokracji , O zaufaniu , O wolności

„Okres wzajemnej nieufności powinien się dla kina i literatury skończyć. Literat jest kinu potrzebny. Nie gotowe dzieło literackiej, książka, ale właśnie żywy literat, autor scenariuszy.”

Antoni Bohdziewicz (1906–1970)

O książkach , O literaturze

„Barack Obama tą decyzją pokazuje też pewne weto nieufności w stosunku do Lecha Kaczyńskiego i jego polityki wobec Rosji.”

Grzegorz Napieralski (1974) polityk polski

o rezygnacji przez USA z budowy tarczy antyrakietowej.
Źródło: politbiuro.pl http://politbiuro.gazeta.pl/politbiuro/1,85401,7052929,Tarcza__tarcza__tarcza___.html, 17 września 2009

O decyzjach

„Gubi sam siebie ten, kto drugiego czyni potężnym, gdyż tworzy się tę potęgę zręcznością lub siłą, a jedno i drugie budzi nieufność u tego, który stał się potężnym.”

Niccolò Machiavelli książka Książę

Chi è cagione che uno diventi potente, ruina; perché quella potenzia è causata da colui o con industria o con forza; e l’una e l’altra di queste dua è sospetta a chi è diventato potente. (wł.)
Książę (1513)
Źródło: rozdz. III

O sile

„(…) w imię tradycji robi się zły teatr. To słowo nigdy do niczego dobrego w teatrze nie służyło.(…) jesteśmy skazani na współczesność. Nie rozumiemy jej, bo jesteśmy w środku, ale nie możemy nie być współcześni. Natomiast współczesność jako słowo, jako hasło, wiąże się właśnie z nonkonformizmem w stosunku do mody. Musimy po prostu „dla zachowania twarzy” odnosić się do niej z pewna dozą nieufności, co nie znaczy, żebyśmy za ta modą nie podążali.”

Jan Kosiński (1916–1974) polski scenograf, teatrolog

Źródło: „Teatr” 1966, nr 1

O zachowaniu

„Gdy dusza zrzeka się hojnie wszelkiego odczuwalnego, doświadczalnego uczucia miłości, ufności, nadziei, a nawet wiary na rzecz ogołocenia dla prawdziwej miłości, wtenczas dla prawdziwej odwagi i hojności duszy tego rodzaju wyzucia, wtenczas Pan Bóg otwiera jakby szerokie już nie drzwi, ale wrota, przed tego rodzaju oddaną Mu duszą i okazuje jej niepodległe odległości puste, niezapełnione. Zdaje mi się, że na tę drogę brak dusz, bo każda dusza najlepiej woli pragnienie choć coś jakiegoś zapewnienia, a tu nie ma nic a nic. Znikła wszelka pamięć, że Pan Bóg wie o niej, że ona istnieje. To jest jakby jakaś studnia w duszy, a do niej jedno echo da się słyszeć. A spowiednik, znający drogi Boże, ma dać duszy zapewnienie, czy to droga i czy Boża. I zdaje mi się, ma ją pocieszać odpowiednią radą, bo ona tu jest jak zupełna wygnanka, nie mająca żadnej przystani, rzucona w same niepewności. I to ma być dla niej droga.”

Aniela Salawa (1881–1922) Polka, błogosławiona Kościoła katolickiego

Dziennik, 5 lutego 1921.
Źródło: o. Franciszek Świątek, W blaskach anioła. Bł. Aniela Salawa, Wyd. Maria Vincit, wyd. IV, Wrocław 2009, ISBN 9788385647607, s. 188.

O Bogu , O wierze , O aniołach , O emocjach

„Samarytanka Krzyża Chrystusowego to misjonarka u stóp Krzyża. Pokutuje pracą, apostołuje pracą. Z daleka, bo z dróg błotnistych ze skał stromych ściąga dusze pod Krzyż Chrystusowy. Dusze o żywej wierze, niezachwianej ufności i kornej miłości Bożej roztrącają o Krzyż swój światopogląd naturalistyczny. I tam rodzi się życie wewnętrzne, życie w duchu i prawdzie. Przywieść i przykuć do Krzyża dusze rozmiłowane w grzechu.”

Wincenta Jadwiga Jaroszewska (1900–1937) polska zakonnica

refleksje z rękopisu o misji zgromadzenia.
Źródło: Siostry Benedyktynki Samarytanki Krzyża Chrystusowego – Przesłanie Matki Wincenty Jadwigi Jaroszewskiej. http://www.samarytankiosb.pl/zalozycielka2.html

O życiu , O wierze , O duszy , O matce

„Już dziś od ryzyka związanego z posiadaniem amerykańskich papierów dłużnych inwestorzy ubezpieczają się, a transakcje te są zawierane są w euro, a nie w dolarach. Próby ucieczki od najbezpieczniejszej do niedawna lokaty wywindowały do niespotykanego poziomu ceny złota. Ale kruszcu jest zbyt mało, aby mógł wypełnić tę rolę. Na światowym rynku finansowym nie ma łatwego zamiennika, tak wiele tego wydrukowano i sprzedano z powodu ufności w wieczność i potęgę amerykańskiego imperium.”

Piotr Ikonowicz (1956) polski polityk

Źródło: Amerykański sen pod młotek, lewica.pl, 10 sierpnia 2011 http://lewica.pl/?id=24998

O snach

„każdy wynalazek mechaniczny jest źródłem irytacji. Ludzkość charakteryzuje się głęboką i odwieczną nieufnością wobec maszyn. Psychologowie nazywają to instynktowną reakcją życia na pseudożycie.”

Robert Sheckley (1928–2005) amerykański pisarz science fiction

Źródło: Bilet na Tranai

„Oddanie się całkowite bez zwrotów na siebie i miłość czysta, bezinteresowna, poznanie swej niemocy i ufność dziecka, bezgraniczna ufność, oparcie się na Jezusie to jest cały sekret modlitwy.”

Rozalia Celakówna (1901–1944) polska pielęgniarka

fragment listu do o. Kazimierza Dobrzyckiego z 5 stycznia 1939.
Źródło: Małgorzata Czepiel: Rozalia Celakówna. Wyznania z przeżyć wewnętrznych., op. cit., s. 189.

O miłości , O dzieciach

„Antykomunizm papieża, podparty silną romantyczną identyfikacją polskością, nieuchronnie podszytą kompleksami i resentymentem, wydał owoc w postaci nieufności wobec Zachodu. Papież wykrył w nim wiele elementów „bolszewickiego nihilizmu”, jaki piętnował w bloku wschodnim i który nazwał w związku z tym cywilizacją śmierci.(…) Ten nieszczęsny papieski topos, który pozwala rozkwitać do woli polskim resentymentom i każdemu obywatelowi tego niedorozwiniętego cywilizacyjnie kraju nazywać zachodni system grzeszną i upadłą „cywilizacją śmierci”, uważam za największe oszustwo, pociągające za sobą same fatalne następstwa.”

Agata Bielik-Robson (1966) polska filozof

Źródło: Jakub Majmurek, Bielik-Robson: Nikt nie chce psuć święta, krytykapolityczna.pl, 1 maja 2011 http://www.krytykapolityczna.pl/Wywiady/Bielik-RobsonNiktniechcepsucswieta/menuid-1.html

O śmierci , O oszustwie

„[Niech pokładają] nadzieję w miłosierdziu Moim najwięksi grzesznicy. Oni mają prawo przed innymi do ufności w przepaść miłosierdzia Mojego. Córko Moja, pisz o Moim miłosierdziu dla dusz znękanych. Rozkosz Mi sprawiają dusze, które się odwołują do Mojego miłosierdzia. Takim duszom udzielam łask ponad ich życzenia. Nie mogę karać, choćby ktoś był największym grzesznikiem, jeżeli on się odwołuje do Mej litości, ale usprawiedliwiam go w niezgłębionym i niezbadanym miłosierdziu swoim. Napisz: Nim przyjdę jako Sędzia sprawiedliwy, otwieram wpierw na oścież drzwi miłosierdzia Mojego. Kto nie chce przejść przez drzwi miłosierdzia, ten musi przejść przez drzwi sprawiedliwości Mojej…”

Faustyna Kowalska książka Dzienniczek

Dzienniczek
Źródło: cytat z „Dzienniczka” nr 1146

O sprawiedliwości , O duszy

„On pragnie, abyśmy się do Niego z tą ufnością zwracali, bo to wyznawanie wiary i nadziei w Jego miłosierdzie jest niemilknącym hymnem chwały ma cześć Jego nieskończonej doskonałości.”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

Tajemnica miłosierdzia Bożego
Źródło: s. 27

O wierze

„Cały zachwyt, miłość i ufność do Związku Radzieckiego, do Armii Radzieckiej, do narodu radzieckiego, które nagromadziły się w narodzie słowackim w latach wojny, znalazły teraz swój wyraz w stosunku do radzieckich oficerów, którzy przybyli z ZSRR, by pomóc Słowacji w antyfaszystowskiej walce. Nie jesteśmy sami, są z nami Rosjanie, przybyli, by nam pomóc, są z nami! Z nami jest Armia Radziecka! Jej przedstawiciele są już tutaj! Tak reagowali prości ludzie w sierpniu 1944 na przybycie organizatorskich grup partyzanckich.”

Gustáv Husák (1913–1991) komunistyczny przywódca Czechosłowacji

Źródło: Swidietielstwo o Słowackom nacyonalnom wosstanii, s. 279, cyt. za: Historia drugiej wojny światowej 1939–1945, t. 9, tłum. Marian Laprus, Antoni Pacześniak, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, s. 270.

O miłości , O wojnie , O ludziach , O historii

„Abym znając swoją niemoc, chronił się zaraz w Ranach Jezusowych, gdy szatan zacznie nacierać swymi pokusami pychy, zazdrości, nienawiści, osądzeń, zwrotów na siebie. Kryć się w Ranach Jezusowych pogromicielkach szatana. Kryć się, jakby w Nie wejść duchem, wzywaniem nieustannym, zasłaniając się puklerzem wiary i ufności.”

Jan Wojciech Balicki (1869–1948) polski duchowny katolicki, teolog, błogosławiony Kościoła katolickiego

Rozważania. O. Joachim Bar, Wybór pism ks. Jana Balickiego, Warszawa 1978, s. 290.
Źródło: o. Joachim Roman Bar, ks. Stanisław Zygarowicz, Polscy święci. Sługa Boży Jan Balicki, t. 11, ATK, Warszawa 1987, s. 281.

O wierze

„Ufność w Miłosierdzie Boże, szerzenie kultu tego miłosierdzia wśród innych i bezgraniczne poświęcenie mu wszystkich swoich myśli, słów i uczynków, bez cienia szukania siebie, będzie naczelną zasadą mego dalszego życia przy pomocy tegoż niezmierzonego miłosierdzia.”

Michał Sopoćko (1888–1975) polski duchowny katolicki, teolog

Źródło: Znamienny dla Białegostoku dzień beatyfikacji Jana Pawła II http://sopocko.pl/artykuly/56-znamienny-dla-bialegostoku-dzien-beatyfikacji-jana-pawla-ii/, sopocko.pl

O Bogu , O myślach , O pomocy , O myśleniu

„Polityka polska akurat zatoczyła koło i wróciła do tego samego punktu, jeżeli chodzi o sposób działania PiS. Zmiana okazała się nie być żadną zmianą i to, z czym mamy obecnie do czynienia, jest straszliwym niszczeniem naszej polityki, a w ślad za tym niszczeniem świadomości państwowej i państwa jako takiego. Jeżeli dziś podważa się wszystko, sieje się nieufność wobec instytucji, takich jak rząd, prokuratura, sądy w tak dramatycznej sprawie, jaką jest dochodzenie przyczyn katastrofy smoleńskiej, jeżeli wykracza się poza granice Polski i sieje nieufność także na zewnątrz, to już nie mamy do czynienia z opozycją demokratyczną, która patrzy władzy na ręce.
To jest walka z systemem demokratycznym. Takie postępowanie w I Rzeczypospolitej nazywano rokoszem.”

Tadeusz Mazowiecki (1927–2013) polski polityk, premier RP

Źródło: wyborcza.pl, 30 lipca 2010 http://wyborcza.pl/1,75248,8194732,PiS_wznieca_rokosz.html

O zmianach , O walce

„Głos Boży każe nam stanąć zdecydowanie u steru rządów, z ufnością w opatrzność Bożą, z wiarą w siłę i prawdę władzy absolutnej, którą powołani jesteśmy utwierdzić i dla dobra ludu chronić od wszelkich na nią zakusów.”

Aleksander III Romanow (1845–1894) car Rosji

słowa, od których rozpoczął swoje rządy.
Źródło: Wioletta Zielecka, Dramatyczna epopeja carów w: Romanowowie (tom 3. z serii Dynastie Europy), Biblioteka Gazety Wyborczej, ISBN 9788326800832, 2010, s. 15–17.

O ludziach , O wierze , O sile

„Czas własną głowę w ręce brać
mówiąc jej: Biedny Yorik, gdzież twoja niewiedza,
gdzież twoja ślepa ufność, gdzież twoja niewinność
twoje jakoś to będzie, równowaga ducha
pomiędzy niesprawdzoną a sprawdzoną prawdą?”

Wisława Szymborska (1923–2012) polska poetka, noblistka

Tom Wołanie do Yeti (1957)
Źródło: Rehabilitacja

O czasie

„A kiedy poznałem księdza Priamo, zrozumiałem, czym jest wiara – nie zależy ona nawet od tego, czy Bóg istnieje, czy nie. Wiara to skok w ciemno w ramiona kogoś, kto cię przytuli… Jest ona pocieszeniem w chwili niepojętego lęku i bólu. Jest jak ufność dziecka wobec ręki, która wyciąga go z ciemności.”

Arturo Pérez-Reverte (1951) pisarz hiszpański

Ostatnia bitwa templariusza

O Bogu , O dzieciach , O wierze

„Aby się modlić zawsze, a modlić się dobrze. Dobrze: z pokorą (niegodnym), z ufnością (że otrzymam), wytrwale (nie ustawać i w ciężkościach, owszem wtedy jeszcze więcej). O co się najpierw modlić? O łaski potrzebne do uświęcenia. Co do uświęcenia, to wszystko z łaski, wszystko łaską. A więc o wszystko się modlić. I tak o nawrócenie samo do Jezusa. Dalekim od tego Wzoru. A więc błagać i błagać Jezusa: o Jego pokorę; o umiłowanie upokorzeń; o Jego cierpliwość, o dziękczynienie za cierpienia; o Jego ubóstwo; radość w stratach; o Jego wolę (moja nie), o Jego łaskę (natura milcz), o Jego natchnienia, o Jego posłuszeństwo, męczeństwo.”

Jan Wojciech Balicki (1869–1948) polski duchowny katolicki, teolog, błogosławiony Kościoła katolickiego

Rozważania. O. Joachim Bar, Wybór pism ks. Jana Balickiego, Warszawa 1978, s. 246.
Źródło: o. Joachim Roman Bar, ks. Stanisław Zygarowicz, Polscy święci. Sługa Boży Jan Balicki, t. 11, ATK, Warszawa 1987, s. 278.

O naturze , O cierpieniu , O stracie , O cierpliwości

„Pozwólcie przeto, że tak jak zawsze przy bierzmowaniu biskup, i ja dzisiaj dokonam owego apostolskiego włożenia rąk na wszystkich tu zgromadzonych, na wszystkich moich rodaków.
Pragnę wam dziś przekazać tego Ducha, ogarniając sercem z najgłębszą pokorą to wielkie „bierzmowanie dziejów”, które przeżywacie.
I dlatego – zanim stąd odejdę, proszę was, abyście całe to duchowe dziedzictwo, któremu na imię Polska, raz jeszcze przyjęli z wiarą, nadzieją i miłością
– taką, jaką zaszczepia w nas Chrystus na chrzcie świętym,
– abyście nigdy nie zwątpili i nie znużyli się, i nie zniechęcili,
– abyście nie podcinali sami tych korzeni, z których wyrastamy.
Proszę was:
– abyście mieli ufność nawet wbrew każdej waszej słabości, abyście szukali zawsze duchowej mocy u tego, u którego tyle pokoleń ojców naszych i matek ją znajdowało,
– abyście od niego nigdy nie odstąpili,
– abyście nigdy nie utracili tej wolności ducha, do której on wyzwala człowieka,
– abyście nigdy nie wzgardzili tą miłością, która jest największa, która się wyraziła przez krzyż, a bez której życie ludzkie nie ma ani korzenia, ani sensu.
Proszę was o to…”

Jan Paweł II (1920–2005) papież, święty Kościoła katolickiego

13
Źródło: w 1979 na krakowskich Błoniach podczas wielkiego bierzmowania narodu.

O życiu , O wierze , O matce , O odejściu

„(…) Casimiro, który dźwignął szary łeb, opuszcza go znowu na łapy, ponieważ Franceska urywa nagle pośrodku wysokiego tonu, tylko oczy ma nadal otwarte, ta zwariowana kura mogłaby znowu zacząć, z czasem rodzi się nieufność. Ale Casimiro może spokojnie drzemać, gdyż teraz Antonio podchodzi do kojca i wypuszcza Francesca, niech idzie na śniadanie, ta szalona śpiewaczka, a my tracimy teraz jeszcze i występ Casimira. Casimiro -żeby przynajmniej tyle powiedzieć – zalicza się do produktów wielkiej tresury, gdyż jest niezaprzeczalnie wilkiem, canis lupus, bez wątpienia, od razu wydaje się każdemu znajomy, wszak zna się wilki, wygląda zatem jak pies, o trochę jaśniejszej sierści, właściwie może być tylko wilkiem. A teraz kiedy Franceska wyszła i w milczeniu myszkuje koło Emilia, Casimiro może zamknąć ślepia, dostanie śniadanie później.”

Johannes Bobrowski (1917–1965) niemiecki poeta, prozaik i eseista

opis numeru cyrkowego w cyrku Scarletto – Casimiro.
Młyn Lewina

O czasie

„Okropne rozczarowanie, bunt, rozwód, następne lata, nieufność i ostrożność, tęsknota do właściwego mężczyzny… Głupie próby i zniechęcenie. Wszystko to miałam za sobą, trafiłam nareszcie na obiekt, zdawałoby się, właściwy i rozdzielało mnie z nim życie, a może wcale nie życie, tylko charakter…”

Joanna Chmielewska (1932–2013) polska pisarka powieści sensacyjnych

Wielki Diament

O życiu , O rozczarowaniu , O charakterze

„Można mnie zapytać: słuchaj czy ty żałujesz tego okresu, zaangażowania? Nie wiem czy ja żałuję. Dlatego, że patrząc na życie, na naszą egzystencję… Błędy są czasem korzystne. Błędy człowieka wysubtelniają. Czynią go bardziej uważnego na otoczenie, na świat. Nie popada człowiek w demagogię, zadowolenie z tego, co sobie wymyślił (…). Błędy uczą nieufności do siebie i do świata.”

Tadeusz Konwicki (1926–2015) polski prozaik, scenarzysta, reżyser

Źródło: Co ja tu robię? Tadeusz Konwicki, reż. Janusz Anderman, 2009.

O życiu , O świecie , O czasie

„Przypomniałem sobie pewien ranek, gdy zobaczyłem uczepioną kory drzewa poczwarkę właśnie w chwili,
gdy motyl rozrywał spowijającą go powłokę, przygotowując się do lotu.
Czekałem dość długo, ale motyl zwlekał.
Niecierpliwie schyliłem się i zacząłem go ogrzewać własnym oddechem.
I w moich oczach – szybciej, niż przewiduje natura – zaczął dokonywać się cud.
Powłoka opadła i wyszedł motyl, ale kaleki.
Nigdy nie zapomnę przerażenia, jakie odczułem, gdy zobaczyłem, że nie może rozwinąć skrzydeł.
Drżąc próbował tego dokonać wysiłkiem całego ciała – na próżno – choć pomagałem mu oddechem.
Potrzebny był tu cierpliwy proces dojrzewania. Skrzydła powinny wolno rozwijać się w słońcu.
Teraz było już za późno. Ciepło mojego tchnienia zmusiło go, aby opuścił poczwarkę przedwcześnie, pomarszczony niby embrion.
Drżał rozpaczliwie jeszcze chwilę i umarł na mojej dłoni.
Te leciutkie zwłoki motyla spoczęły ogromnym ciężarem na moim sumieniu.
Dzisiaj już wiem, że pogwałcenie odwiecznych praw natury jest śmiertelnym grzechem.
Nie wolno nam ulegać niecierpliwości, winniśmy z ufnością poddawać się wieczystemu rytmowi wszechświata.
Usiadłem na skale, aby przemyśleć to z Nowym Rokiem.
O, gdyby ten motyl, którego zabiłem, mógł lecąc przede mną wskazywać mi drogę!”

Nikos Kazandzakis książka Grek Zorba

Grek Zorba

O naturze , O wysiłku , O czekaniu , O cierpliwości

„Pokora i ufność najdalej zajść potrafią, bo wnikną przez ranę Serca Bożego do Jego Ojcowskiego Serca, do samego Źródła Miłości.”

Leonia Nastał (1903–1940) polska zakonnica

Pisma Sługi Bożej Leonii Marii Nastał siostry Profeski Zgromadzenia Służebniczek NMP Niepokalanie Poczętej w Starej Wsi, t. 3, s. 118.
Źródło: o. Joachim Roman Bar, s. Janina Bernadeta Lipian – Polscy święci. Służebnica Boża Leonia Maria Nastał, t. 2, op. cit., s. 294.

O siostrze , Serce

„Możemy sobie pozwolić na dużo większą ufność w stosunku do naszych bliźnich.”

Henry David Thoreau (1817–1862) amerykański pisarz, poeta i filozof

„Objąć cię słowem chociażby na chwilę,
na krótki moment jak rozbłysk świtu, gdy w dialogu
z nocą dzień się pojawia, by mnożyć zwątpienie,
ale także radość, i ufność, i gorycz, i ból po stracie,
przeżywanie piękna co równie nieobjęte
jak ziemia”

Edward Zyman (1943)

Źródło: Objąć cię słowem

O bólu , O stracie , Radość

„Życie nasze to podróż po wzburzonych wodach oceanu, pośród ciemności nocy; wiara to latarnia morska, co nam drogę do portu wiecznej szczęśliwości ukazuje; wierność w obowiązkach to czółno, które nas od morskich broni bałwanów, tj. od wpływów świata; nadzieja, ufność w Bogu to kotwica, co nas od zatonięcia ratuje; miłość to wiatr, co żagle nadyma. I do nieba wiedzie.”

Honorat Koźmiński (1829–1916)

O miłości , O życiu , O Bogu , O wierze

„Po niedawnych próbach odwołania wiceprezesa Rady Ministrów, ministra rolnictwa i rozwoju wsi pana Andrzeja Leppera oraz ministra transportu pana Jerzego Polaczka zostałam wytypowana jako następny cel ataku opozycji sfrustrowanej własną niemocą i brakiem pomysłu na Polskę. W ostatnim czasie jedynymi osiągnięciami posłów Platformy Obywatelskiej, i nie ma co tego ukrywać, są kolejne wnioski o wyrażenie wotum nieufności wobec ministrów gabinetu pana premiera Jarosława Kaczyńskiego.”

Anna Kalata (1964) polska działaczka polityczna

wystąpienie w Sejmie, 28 marca 2007

O czasie

„Jesteście tak skonstruowani, że codziennie byście składali wnioski o wotum nieufności – po to tylko, żeby pokazać, że gotowi byliście wejść do rządu i was nie chciano.”

Andrzej Fedorowicz (1950) polski polityk

o posłach PO.
Źródło: LPR zagłosuje w obronie Leppera, wp.pl, 15 lutego 2007 http://wiadomosci.wp.pl/kat,1342,title,LPR-zaglosuje-w-obronie-Leppera,wid,8733740,wiadomosc.html

„Nie zazdroszczę lekarzom. Gdy na tysiąc przypadków nie uda im się wyleczyć jednego, pojawia się w stosunku do nich nieufność. A ciało ludzkie jest tylko ciałem – wcale tak dużo o nim nie wiemy. Nawet doktor House nierzadko miewa smutną minę, stwierdzając, że choroba jest nieuleczalna.”

Grzegorz Halama (1970) polski aktor kabaretowy

Źródło: Grzegorz Halama uwielbia pracę z kamerą, Świat seriali, 4 czerwca 2010 http://www.swiatseriali.pl/seriale/na-dobre-i-na-zle-384/news-grzegorz-halama-uwielbia-prace-z-kamera,nId,281288

O świecie , O chorobach

„To, co czyni przyjaźń nierozerwalną i zdwaja jej urok, to uczucie, którego brak jest miłości: ufność.”

Honoriusz Balzac Komedia ludzka

Komedia ludzka, Cykl Stracone złudzenia, Wielki człowiek z prowincji w Paryżu

O przyjaźni , O emocjach

„Ulegamy pokusie wiary, że to my jesteśmy centrum świata, że nasze życie będzie szczęśliwe, jeśli będziemy posiadać, mieć pieniądze albo władzę. Ale to nie jest tak! To fakt, że posiadanie, pieniądze i władza dają chwile upojenia, złudzenie szczęścia, ale w końcu okazuje się, że to one nas mają, a nie my je. Dodajcie Chrystusa do swojego życia, pokładajcie w nim ufność. Dodajcie wiarę, dodajcie nadzieję, dodajcie miłość!”

Franciszek (papież) (1936) papież

podczas Światowych Dni Młodzieży w Rio de Janeiro.
Źródło: Maciej Stasiński, Papież Franciszek w Brazylii: Chcę rabanu w Kościele, wyborcza.pl, 26 lipca 2013 http://wyborcza.pl/1,75477,14343262,Papiez_Franciszek_w_Brazylii__Chce_rabanu_w_Kosciele.html#ixzz2aMExmyr4

O miłości , O życiu , O pieniądzach , O młodzieży

„Jedyny sposób zapobieżenia zazdrości to zasłużyć na przedmiot własnych pożądań. Jest ona bowiem nieufnością wobec siebie samego, świadectwem nikłych naszych zalet.”

Pierre Charron (1541–1603)

„Jezusie Chrystusie, który uchodzisz za przynoszącego pomoc tym, którzy są w nieszczęściu, i udzielasz zwycięstwa pokładającym w Tobie ufność, gorąco pragnę uwierzyć Ci i w imię Twoje ochrzcić się, jeżeli mi udzielisz zwycięstwa nad twymi nieprzyjaciółmi. Wzywałem bowiem moich bogów, ale ci nie przychodzą z pomocą swoim wyznawcom. Ciebie teraz wzywam, pragnę w Ciebie uwierzyć, bylem tylko uwolnił się od wrogów moich.”

Chlodwig I (466–511)

w czasie bitwy pod Tolbiac.
Źródło: Grzegorz z Tours, Historia Franków

O Bogu , O historii , O czasie , O pomocy

„Zbyt łatwe osiągnięcia nie wzbudzają ufności.”

Herbert George Wells książka Wehikuł czasu

Wehikuł czasu

„Zmiany, które na Zachodzie ciągnęły się przez pokolenia, u nas dokonały się w ciągu dekady. Nic dziwnego, że w Polsce jest więcej histerii, agresji, nieracjonalności, braku ufności i szacunku dla rzeczywistości.”

Zygmunt Bauman (1925–2017) polski socjolog, filozof, eseista

Źródło: polityka.pl, 22 grudnia 2010 http://www.polityka.pl/spoleczenstwo/artykuly/1511368,2,rozmowa-z-zygmuntem-baumanem-socjologiem.read

O rzeczywostości

„Jeśli pokładamy w kimś ufność, nie ma rzeczy niemożliwych.”

Marcelo Figueras (1962) pisarz argentyński

Szpieg czasu

„Dla PiS-u i Solidarnej Polski, jak widać, kwestia wołania o Trybunał Stanu dla ministra spraw zagranicznych w tak ważnym dla Europy momencie i w czasie polskiej prezydencji jest drobiazgiem. Jest czymś, co można na co dzień wrzucić pod debatę publiczną i to „drożenie się” obu części PiS-u – w istocie – o to, kto ostrzej zaatakuje, trwało od rana do popołudnia. Bałem się, że dojdzie w końcu do ulubionej kary śmierci dla ministra spraw zagranicznych po Trybunale Stanu i po wotum nieufności.”

Rafał Grupiński (1952) polski polityk

o reakcji na przemówienie Radosława Sikorskiego w Berlinie.
Źródło: interia.pl http://fakty.interia.pl/tylko_u_nas/wywiady/news/kuriozalne-zachowanie-balem-sie-ze-pis-zazada-kary,1728825, 1 grudnia 2011

O śmierci , O karze , O zachowaniu , O czasie

„Kto myśli: „skłamię mu i go oszukam!”,
siebie oszuka, zaszkodzi sam sobie.
Ten, kto chociażby raz kłamstwem się zbrukał,
budzi nieufność, choć i prawdę powie.”

Sakja Pandita (1182–1251)

Drogocenna skarbnica wytwornych maksym
Źródło: str. 175

O kłamstwie , O myślach , O myśleniu

„Kiedy wracałem z zagranicy, to zawsze pytałem, co tu się działo. Opowieści były coraz bardziej przesiąknięte poczuciem beznadziejności, poczuciem grzęźnięcia w bagnie, poczuciem, że to bagno nas wchłania. Drugi objaw, to nasilające się – w miarę upływu czasu – wrażenie, że coś musi się stać. Istniało przekonanie, że ten naród – zduszony, przygnieciony, pozbawiony głosu, pozbawiony szansy samorealizacji – wybuchnie. To były wizje krwawej rzeźni, krwawego odwetu. Istniało przekonanie, że kierownictwo Partii już dawno przeciągnęło strunę odporności psychicznej społeczeństwa, a ponieważ społeczeństwo nie jest zorganizowane, to zareaguje w sposób chaotyczny. To były wizje katastroficzne, apokaliptyczne. Te wizje wynikały z faktu, że udało się władzy doprowadzić do bardzo dużej atomizacji społeczeństwa, udało się przy pomocy propagandy wszystkich pseudowartości reklamowanych w środkach masowego przekazu stworzyć nieufność człowieka do człowieka, skłócenie wewnętrzne, ale również dezintegrację w sensie warstwowym, klasowym, grupowym.”

Marek Miller (1951)

Kto tu wpuścił dziennikarzy

O wrażeniach , O czasie , O pomocy , Sens

„Widzieliśmy z dna Epoki Pieców, jak proponowane przez nich uwznioślenie państwa, przyobleczenie go powłoką mistyczną, nadanie mu poprzez osobę wodza rangi niemal sakralnej, czyni je potężniejszym jeszcze narzędziem ich zbrodni. Czytaliśmy z szyderstwem teksty filozofów, witających ową sakralizację państwa jako upragniony znak zmierzchu epoki sceptycznej, kres liberalizmu, wyraz dobrowolnej abdykacji jednostki, której czas nowożytny włożył na głowę zbyt ciężką dla niej koronę wolności. Jeśli kiedykolwiek nieufność do idealizmu mogła nam wejść pod dziesiątą skórę, to właśnie wtedy, podczas lektury idealistów, naciągających niebo zasad na piekło tych rządów i upatrujących istotę epoki w chwale zasad, a nie w nędzy praktyk. Myśmy żyli, i to żyli długo, na dnie tej nędzy jakby na dnie morza, mając nad sobą wielki słup ciśnienia, rozkruszający metodycznie wszelkie tamy, jakie ostatnie wieki zbudowały przeciwko absolutnej dowolności władzy.”

Jan Strzelecki (1919–1988) socjolog polski, eseista, działacz społeczny

Źródło: Próby świadectwa, w: Ślady tożsamości, Warszawa 1989; cyt. za: kulturologia.uw.edu.pl http://www.kulturologia.uw.edu.pl/page.php?page=tekst&haslo=strzelecki

O piekle , O wolności , O czasie , O czytaniu

„Każdy naród, który nie zamiera, lecz żyje i postępuje, musi być zaborczym - jeśli nie orężnie, to cywilizacyjnie. [Los] otworzył przed nami szerokie pole podbojów przemysłowo-handlowych, którego dotąd nie opanowaliśmy dostatecznie i na którym odnieść możemy pewniejsze zwycięstwa niż te, w których dotąd pokładaliśmy całą naszą ufność. Nie oczekujmy niczego od przewrotów politycznych, wojen, traktatów, przemiennych łask obcych, lecz zawierzmy tylko własnej żywotności. Zajmujmy wszystkie stanowiska opróżnione, wciskajmy się we wszystkie szczeliny, puszczajmy korzenie wszędzie, gdzie grunt podatny ku temu się znajdzie.”

Aleksander Świętochowski (1849–1938) polski pisarz, publicysta, filozof i historyk

Źródło: Wskazania polityczne, 1882, cyt. za: Tomasz Małkowski, Jacek Rześniowiecki, Historia III. Podręcznik do klasy III gimnazjum, s. 216

O losie , O historii

„Pokładać w Bogu ufność nie znaczy wcale siedzieć i nic nie robić. Ufność to wiara w powodzenie własnych czynów.”

Ken Follett (1949) pisarz brytyjski

Filary ziemi (1989)

O Bogu , O wierze

„Rasizm to nieudany związek z drugim człowiekiem, przy czym fakt tego nieudania staje się czymś zwyczajowym. Spytajcie przypadkowych ludzi, co czują w kontakcie z obcym. Przede wszystkim nieufność, jeśli nie wstręt i lęk. Obcy jest jak napotkana na drodze nieznana roślina, której sam zapach może się okazać trujący.”

Albert Memmi (1920) pisarz i eseista francuski

Poznajemy rasizm na własnej skórze
Źródło: s. 3.

O ludziach

„Panie Premierze, Drodzy Polscy Przyjaciele, Drodzy Państwo, Rodacy!Przywiodła nas tutaj wspólna pamięć, wspólny dług historyczny i wiara w przyszłość. Dzisiaj pochylamy głowy przed tymi, którzy mężnie przyjęli tutaj śmierć; przed tymi, których dążenia, nadzieje, talenty zostały bezlitośnie rozdeptane, przed tymi, kogo się nie doczekano. Nie doczekały się, ale na zawsze zachowały w swoich sercach matki, dzieci, ukochane. W ziemi tej spoczywają obywatele radzieccy, którzy spłonęli w ogniu represji stalinowskich w latach 30., oficerowie polscy, rozstrzelani na podstawie tajnego rozkazu, żołnierze Armii Czerwonej rozstrzelani przez nazistów podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Katyń nierozerwalnie powiązał ich losy. Tutaj obok siebie, jak w bratniej mogile, zyskali wieczne odpoczywanie. Odpoczywanie, ale nie zapomnienie, ponieważ nie może być wytarta z pamięci śmierć męczeńska niewinnych ofiar. Nie można schować prawdy o zbrodniach. Rosja i Polska, jak żadne inne państwa, Rosjanie i Polacy, jak żadne inne narody Europy, musieli przeżyć praktycznie wszystkie tragedie XX w. Zapłacić olbrzymią, zbyt wysoka cenę za dwie wojny światowe, za bratobójcze zbrojne konflikty, za okrucieństwo i nieludzkość totalitaryzmu. Nasz naród, który przeżył koszmar wojny domowej, przymusową kolektywizację wsi, masowe represje lat 30., doskonale rozumie, chyba lepiej niż ktokolwiek inny, co oznacza dla wielu polskich rodzin Katyń, Miednoje, Piatichatki, dlatego że w tym żałobnym rzędzie i miejscach masowych kaźni obywateli radzieckich jest poligon w Butowie pod Moskwą, Góra Siekierna na Sołowkach, rowy egzekucyjne w Magadanie i Workucie, bezimienne mogiły Norylska i Kanału Białomorskiego. Represje niszczyły ludzi nie zważając na ich narodowość, przekonania, wiarę. Ich ofiarami stawały się całe warstwy społeczne w naszym kraju: Kozacy, duchowni, zwykli chłopi, profesorowie, oficerowie – w tym również oficerowie armii carskiej, którzy w swoim czasie wstąpili na służbę do Armii Czerwonej – również ich nie oszczędzono – nauczyciele, robotnicy. Logika była jedna: zasiać strach, obudzić w człowieku najniższe instynkty, podjudzać ludzi przeciwko sobie i zmuszać ich do ślepego posłuszeństwa.Zbrodnie te nie mogą być usprawiedliwione w żaden sposób. W naszym kraju została dokonana jasna ocena polityczna, prawna i moralna zbrodni reżimu totalitarnego. I ocena ta nie podlega żadnej rewizji. Wobec tych grobów, wobec ludzi, którzy przychodzą tutaj oddać hołd swoim bliskim byłoby cyniczne powiedzieć: zapomnijmy o tym, że wszystko zostało w przeszłości. Nie. Jesteśmy zobowiązani pielęgnować pamięć o przeszłości, i oczywiście będziemy to czynić, jakkolwiek gorzka nie byłaby ta prawda. Nie jesteśmy w stanie zmienić przeszłości, ale w naszych siłach jest zachować albo przywrócić prawdę, a to znaczy również sprawiedliwość historyczną. Jest to ciężka praca, praca bardzo żmudna, której podjęli się historycy Rosji i Polski, przedstawiciele społeczeństwa i duchowieństwa. Wracając w przeszłość pracują w imię prawdy, a to znaczy w imię przyszłych stosunków między naszymi krajami. Właśnie taka wspólna droga dla zdefiniowania pamięci narodowej, ran historycznych pozwoli nam uniknąć ślepej uliczki niezrozumienia, wyrównywania rachunków, prymitywnych interpretacji dzielenia narodów na te, które miały rację i te, które były winne, jak to czasami usiłują robić nieodpowiedzialni politykierzy. W ciągu dziesięcioleci cynicznych kłamstw usiłowali zataić prawdę o egzekucjach katyńskich, ale byłoby takim samym kłamstwem obarczanie tą winą narodu rosyjskiego. Historia pisana przez złość i nienawiść jest równie fałszywa i zalakierowana jak wylizana historia w interesie konkretnych ludzi czy grup politycznych. Jestem pewny, że coraz częściej i w Rosji, i w Polsce zdajemy sobie z tego sprawę i jakie by to nie było trudne musimy wychodzić naprzeciwko sobie i zdawać sobie sprawę, że nie sposób żyć tylko i wyłącznie tą przeszłością. Dlatego jesteśmy dzisiaj wspólnie razem tutaj w Katyniu na tej uroczystości z okazji 70. rocznicy polskiej tragedii. Byliśmy wspólnie w Gdańsku w rocznicę wybuchu II wojny światowej. Na jej frontach nasze narody walczyły przeciwko wspólnemu wrogowi i jestem przekonany, że będziemy wspólnie obchodzić jubileusz wielkiego zwycięstwa – w którym główną, decydującą rolę odegrali żołnierze Armii Czerwonej – za które oddały swoje życie setki tysięcy żołnierzy wojska polskiego armii Andersa i Armii Krajowej, obrońcy Moskwy i Warszawy, Westerplatte i Smoleńska. Nasze straty i doświadczenia sojusznicze powinny nas zbliżać do siebie. Nie mamy moralnego prawa pozostawić przyszłym pokoleniom brzemienia nieufności do siebie. We współczesnym świecie, w Europie XXI w. nie ma innej alternatywy dla prawdziwego dobrego sąsiedztwa między narodami Polski i Rosji. Jest to wybór godny naszych dwóch narodów, które są skazane na to sąsiedztwo; wybór godny naszego wspólnego, tragicznego, ale wielkiego losu.Światła pamięć i wieczne odpoczywanie wszystkim, których przyjęła ziemia Katynia. Pokoju, pomyślności i dobrobytu dla żyjących obecnie.Dziękuję.”

Władimir Putin (1952) rosyjski polityk

przemówienie wygłoszone podczas obchodów 70 rocznicy zbrodni katyńskiej, tekst za PAP.
Przemówienia rocznicowe
Źródło: interia.pl, 7 kwietnia 2010 http://fakty.interia.pl/raport/70-rocznica-zbrodni-katynskiej/news/przeczytaj-pelna-tresc-przemowienia-putina-w-katyniu,1461636,6896

Serce , O życiu , O śmierci , O nienawiści

„Aby powstrzymać się od sądzenia bliźnich, trzeba mieć ogromny zapas ufności. Do dziś pozostała mi obawa, że coś istotnego przeoczę, że coś mi się wymknie, jeśli nie będę pamiętał, iż poczucie fundamentalnych zasad przyzwoitości nie wszystkim przy urodzeniu jest równo dane.”

Francis Scott Fitzgerald książka Wielki Gatsby

Wielki Gatsby (1925)

„Sięgając wzrokiem wstecz, aż do lat dziecinnych swego życia, widzę jedno pasmo objawów niezmierzonego miłosierdzia Bożego. (…) A najwięcej miłosierdziu Bożemu zawdzięczam powołanie kapłańskie, które odczułem dość wcześnie, podtrzymywanie tej chęci pomimo tylu przeszkód, prowadzenie mnie przez liczne doświadczenia, w których na pewno bym upadł i zginął, gdyby litość Stwórcy nie zsyłała mi wyraźnej pomocy z góry.(…) Wobec tego byłbym najgorszym niewdzięcznikiem, gdybym nadal jeszcze należał do siebie i chciał szukać siebie w jakiejkolwiek czynności, słowach lub myślach. Ufność w dalsze miłosierdzie Boże, szerzenie kultu tego miłosierdzia wśród innych i bezgraniczne poświęcenie mu wszystkich swoich myśli, słów i uczynków bez cienia szukania siebie, będzie naczelną zasadą mego dalszego życia przy pomocy tegoż niezmierzonego miłosierdzia.”

Michał Sopoćko (1888–1975) polski duchowny katolicki, teolog

Źródło: Droga świętości Ks. Michała Sopoćki http://www.opoka.org.pl/biblioteka/T/TH/THW/sopocko1.html, opoka.org.pl

O Bogu , O myślach , O pomocy , O myśleniu

„Punktem wyjścia winno tu być, aby od pierwszej chwili, gdy się u dziecka zacznie budzić życie umysłowe, pomóc mu w nawiązaniu osobistego stosunku z Bogiem, pełnego dziecięcej ufności, i aby ten stosunek wciąż potem utrwalać i głębiej uzasadniać, w miarę jak to życie umysłowe się rozwija. Od tych pierwszych chwil winno się utrwalić w jego duszyczce to przekonanie, że najważniejszym zadaniem roztropności ludzkiej jest tak przejść przez życie, aby przy jego końcu dojść z powrotem do Tego, który nas stworzył dla swej chwały i że wobec tego każdy nasz uczynek winien być przez nas sądzony z tego punktu widzenia, czy nas zbliża do Boga, czy też nie, czy odpowiada jego świętej woli, czy też się od niej odchyla lub nawet przeciw niej buntuje.”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

Katolicka etyka wychowawcza, Tom II/1
Źródło: s. 60

O życiu , O Bogu , O dzieciach

„Jeżeli Platforma poszłaby w kierunku konstruktywnego votum nieufności, wtedy wyborów nie będzie (…). Do tego czasu powołać rząd przejściowy (…) pod kierownictwem prof. Zolla, prof. Rzeplińskiego, albo kogoś innego, niech to sobie Platforma sama zdecyduje. Ja tu nie chcę nic wymuszać (…). Platformie na komisji zależy, bo chce udowodnić, czy kłamie Kaczyński, czy kłamie Lepper (…) wtedy będzie można nawet zdelegalizować PiS. Bo jeżeli jakaś partia wykorzystuje służby specjalne przeciwko obywatelom, trzeba ją zdelegalizować!”

Andrzej Lepper (1954–2011) polski polityk

o propozycji poparcia rządu PO w zamian za powołanie komisji śledczej przed wyborami.
Źródło: „Przegląd”, 29 lipca 2007

O czasie

„Z czasem rodzi się nieufność.”

Johannes Bobrowski (1917–1965) niemiecki poeta, prozaik i eseista

Młyn Lewina

O czasie

„Ja Mury napisałem w 1978 roku jako utwór o nieufności do wszelkich ruchów masowych. Usłyszałem nagranie Lluísa Llacha i śpiewający, wielotysięczny tłum i wyobraziłem sobie sytuację – jako egoista i człowiek, który ceni sobie indywidualizm w życiu – że ktoś tworzy coś bardzo pięknego, bo jest to przepiękna muzyka, przepiękna piosenka, a potem zostaje pozbawiony tego swojego dzieła, bo ludzie to przechwytują. Dzieło po prostu przestaje być własnością artysty i o tym są Mury.”

Jacek Kaczmarski (1957–2004) polski bard, poeta i prozaik

I ballada ta sama siebie wywróżyła, bo z nią się to samo stało.
Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/baza-muzyka-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/eAN5/content/jacek-kaczmarski

O ludziach , O muzyce

„(…) nadzieję pokładam w Panu Bogu. Wiem, że On wykorzystuje nawet nasze niedoskonałości, żeby budować swoje Królestwo. W tym pokładam ufność. Nie w sobie, nie w swoich siłach, ale właśnie w tej głębokiej wierze, że Pan Bóg nami kieruje i że dzięki temu dzieje się wielkie dobro dla Kościoła.”

Józef Kupny (1956) polski duchowny katolicki, biskup

Źródło: B. Zajączkowska, Wywiad z nowym metropolitą wrocławskim - bp. Józefem Kupnym http://www.opoka.org.pl/aktualnosci/news.php?id=47836&s=opoka, opoka.org.pl, 21 maja 2013

O Bogu , O wierze , O sile

„W stosunku do wiernych winien on szczególnie na to baczyć, aby w niczem nie szukać siebie, swego powodzenia, tego, coby mogło mile połechtać jego miłość własną. Nieraz świat będzie go pociągał do kompromisów i szeptał mu: „Mów nam rzeczy, któreby się nam podobały” (Iz 30, 10), któreby nam pochlebiały, a i my ci zato będziemy pochlebiać i sławić jako człowieka o szerokich poglądach i prawdziwem zrozumieniu ducha czasu. Nieraz znowu będzie się starał wzbudzić w nim fałszywy wstyd, drwiąc sobie z niego, że nie jest dość postępowy i krytyczny, że prawdy, które głosi, są zacofane i przestarzałe, że należy je traktować bardziej naukowo; będzie go próbował doprowadzić do buntu, albo przynajmniej do nieufności względem wiecznej powagi Kościoła, zachęcając do zajęcia wobec prawd wiary takiego stanowiska, jakie się zajmuje wobec przyrodzonych prawd wiedzy ludzkiej. Ile będzie musiał się nieraz nasłuchać o zacofaniu nauki katolickiej, o braku wolności w badaniach, o krępujących uczonego założeniach wiary, o konieczności usamodzielnienia się wobec władz kościelnych!”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

Królewskie kapłaństwo
Źródło: s. 115

O miłości , O świecie , O wierze , O zrozumieniu

„Może się wstydził tego, co mi wyznał, był bowiem człowiekiem bardzo konwencjonalnym. Piszę to słowo z ironicznym uśmiechem a przecież, jeśli wsłucham się w siebie znajduję jedynie podziw i ufność, bo wyraz ten przypomina mi cichą wieś, widzianą z ruchliwej szosy, tchnącą spokojem, obiecującą tyle wypoczynku swymi strzechami i ścianami z kamienia.”

Graham Greene (1904–1991) angielski powieściopisarz i dramaturg

Koniec romansu

O uśmiechu

„(…) to, co widać w oczach każdego psa, który nie został złamany przez okrutnego pana: ufność, siłę pozbawioną arogancji, chęć dawania i otrzymywania uczucia – i szczerość tak czystą, że oszustwo, nawet jeśli rozważane, nie mogłoby zostać popełnione.”

Dean Koontz (1945) pisarz amerykański

Apokalipsa (2004)
Źródło: rozdział 29

O emocjach , O oszustwie , O sile , O szczerości

„Codzienna Komunia św. była dla mnie każdego ranka obmyciem się w wodzie życia (…), była pożywnym posiłkiem przed dalszym etapem drogi, była czułym spojrzeniem, które daje odwagę i ufność. Przeszedłem przez świat jak przez ogród otoczony murem. Szukałem przygód na pięciu kontynentach (…), a ja jestem ciągle w zamknięciu. Przyjdzie jednak dzień, gdy będę mógł zaśpiewać pieśń miłości i wesela. Usuną się wszystkie zapory. A ja zdobędę Nieskończoność.”

Guy de Larigaudie (1908–1940)

O świecie

„Ufność niewinnych jest największym darem dla kłamcy.”

Stephen King książka Sklepik z marzeniami

Sklepik z marzeniami

„(…) w tym zawodzie najbardziej cenię precyzję. Nie znoszą, kiedy ktoś zmienia scenę zaskakując partnera i sam nigdy tego nie robię. Aktorstwo jest dla mnie matematyką. Muszę doskonale wszystko wiedzieć. A potem, w ramach tych warunków – robimy co możemy. Nie wierzę w aktorstwo teatralne różne różnych wieczorów. Z nieufnością słucham opinii typu „on był wczoraj znakomity”, bo nie wierzę, żeby mogły być tak znaczne różnice. Jeśli jest rola przygotowana dobrze, można być bardzo dobrym lub porywającym, ale nie jednego dnia znakomitym, a drugiego fatalnym. Takie przeskoki mają tylko amatorzy. Po to ma się dyplom, żeby uniknąć improwizacji. To jest zawód i trzeba po prostu umieć go wykonywać.”

Roman Wilhelmi (1936–1991) aktor polski

Źródło: Ewa Moskalówna, Co grać? http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/118510.html, „Głos Wybrzeża” nr 185, 4 sierpnia 1984

„Często bardzo tak bywa, że w jakiejkolwiek porze czasu, ale szczególniej więcej spokojnej, pojawia się postać maleńkiej Dzieciny. Ale niezwykłej piękności i miłości, a mądrość tej Dzieciny to wcale nie jest ludzka, ani też nie jest do wyrażenia. Są przeróżne upominki i pieszczoty, i modlitwa wspólna nieznającymi wyrażeniami i przeróżnie uczy mnie Pan Jezus, i o przyszłości mówi. A wszystko to pociąga mnie niesłychanie, ażeby co pilno przyjść tam, gdzie On mieszka. Niekiedy godzinami trwa ten stan, jestem ustawicznie tym obcowaniem zajęta. Ale zwykle jestem najspokojniejsza, gdy się na cierpienie zgadzam. Często też jest mowa o trwogach i niepewnościach, jakie w duszy mojej się rodzą. Pyta często Pan Jezus, jakby nic nie wiedział, co dusza moja wtenczas robi. I mówił dalej, że o ile Mu zaufam, to On mi zginąć nie pozwoli. Mówił też, żebym zawsze wobec kapłanów była pokorną i uprzejmą, cichą, łagodną, lecz bez niepokoju, jak dobry Ojciec mię pouczał i tak przygotował. Ale znów postać zmienia. I tak powstaje, jako wyraz dobroci Ojca, a postawa jakby jakiego dojrzałego męża. Przemawia i daje odczuć, z jaką ufnością ma każdy prawo zbliżyć się do Niego, choćby się najgorzej czuł. Doświadczalnie dał uczuć Swoją ojcowską dobroć dla dusz, krwią swoją odkupionych. I zalecał, żeby każdemu o tym mówić.”

Aniela Salawa (1881–1922) Polka, błogosławiona Kościoła katolickiego

Dziennik, 13 września 1918.
Źródło: o. Joachim Roman Bar, o. Albert Wojtczak, Polscy święci. Służebnica Boża Aniela Salawa, t. 1, ATK, Warszawa 1983, s. 292–293.

O mądrości , O emocjach , O duszy , O zaufaniu