Cytaty na temat podstawa
strona 3

Radosław Pazura Fotografia
Marta Kumik Fotografia
Oktawian August Fotografia
Józef Glemp Fotografia

„Dziś nad arcybiskupem Wielgusem dokonał się sąd. Cóż to za sąd, na podstawie świstków, dokumentów trzeci raz odbijanych? My nie chcemy takich sądów!”

Józef Glemp (1929–2013) polski duchowny katolicki, kardynał

komentarz do lustracji abp. Stanisława Wielgusa, 7 stycznia 2007.

III Karmapa Fotografia
Marcel Lefebvre Fotografia
Uta Ranke-Heinemann Fotografia

„Dziewica i anioł – to temat dla poety i malarza. Poeta – Łukasz – rzecz opisał, a malarze wciąż na nowo temat ten podejmują. Zwiastun tego, co boskie i niewinna dziewica, oddalona jeszcze od znojów konkretnego ludzkiego życia, będąca na pograniczu młodości i kobiecości, ogarnięta jeszcze czasem oczekiwania i nadziei, pełna marzeń… Obraz rozrasta się, napełniając się czarem ludzkiej i religijnej fantazji, tak jak fascynował ludzi od zawsze.
Na podstawie podobnych fantazji już w starych religiach astrologicznych dziewica została przeniesiona jako gwiazdozbiór na firmament niebieski; jako niebiańską dawczynię płodności Egipcjanie wynieśli do gwiazd Izis, Grecy – Dike, jako Asteę gwiazdozbiór Panny, a także Demeter i Tyche. W wyniku takich fantazji umysłu ludzkiego również mnóstwo innych antycznych bogiń było dziewicami, na przykład Artemida, bogini, która nie tylko ochraniała młodych i niewinnych chłopców, ale była także władczynią-opiekunką młodości, wesela i narodzin. Atena była dziewicą, boginią bez matki, która podobnie jak dziewica Nike, wyszła z głowy Dzeusa. Nemesis i wspomniana już Dike są dziewicami, nieprzystępnymi i niezależnymi boginiami prawa.
Można by wymieniać jeszcze wiele. W przypadku ich wszystkich wyobrażenie o boskości i dziewiczości było zarazem przejawem i wyrazem starego marzenia i tęsknoty za niedoczesnym i pozadoczesnym bytem. Dziewicą jest też wielka dziewica chrześcijaństwa – Maria. I dla wielu, nawet jeśli Kościół to kwestionuje, jest ona – chociaż w sposób nie wyrażany wprost – wielką boginią chrześcijaństwa.”

Źródło: Nie i amen

Sitaram Yechury Fotografia

„Wybory prezydenta na podstawie szerokiego konsensusu są w interesie państwa, ale jeśli nie dojdzie do porozumienia, to będzie miała miejsce rywalizacja. Wysunięcie propozycji porozumienia w tej sprawie należy do głównej partii rządzącej”

Kongresu Narodowego
Źródło: Konrad Leszczyński, Wybory prezydenckie: Partie lewicowe coraz bliżej porozumienia z rzadzącą koalicją, 3 maja 2012 http://www.polska-azja.pl/2012/05/03/wybory-prezydenckie-partie-lewicowe-coraz-blizej-porozumienia-z-rzadzaca-koalicja/

Kamil Drygas Fotografia
Ivo Andrić Fotografia
Winona LaDuke Fotografia
Thorstein Veblen Fotografia

„Środki komunikacji i ruchliwość ludności wystawiają teraz jednostkę na obstrzał spojrzeń wielkiej liczby osób, dla których jedyną podstawą do oceny jej pozycji są konsumowane przez nią publicznie dobra i może jeszcze dobre maniery. Podobnie, choć w inny sposób, działa nowoczesna organizacja przemysłu. Wytwarza ona wielkie skupiska ludzi mieszkających w sąsiednich domach, których nie łączy żadna więź poza tym, że obok siebie mieszkają; sąsiedzi najczęściej nie są sąsiadami ani nawet znajomymi w sensie społecznym. Mimo to ich dobra opinia jest czymś niezwykle ważnym i użytecznym. Jedynym dostępnym sposobem udokumentowania tym obojętnym obserwatorom swojej pozycji majątkowej jest nieustanne demonstrowanie swoich możliwości płacenia. Nowoczesne społeczeństwo dostarcza również wielu okazji pokazania się publicznie wśród ludzi nieznajomych, np. w kościele, teatrze, na dancingu, w hotelu, parku, sklepie itp. Po to, by zrobić wrażenie na przygodnych obserwatorach i czuć się dobrze będąc przez nich obserwowanym, trzeba, aby symbole „pozycji materialnej” były widoczne dla wszystkich na pierwszy rzut oka. Oczywiste jest więc, że obecny kierunek rozwoju społeczno-ekonomicznego działa na rzecz konsumpcji na pokaz kosztem próżnowania na pokaz.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

Martine Rothblatt Fotografia

„1. Życie jest celowe
2. Śmierć jest opcjonalna
3. Bóg jest technologią
4. Miłość jest podstawą”

cztery prawdy religii założonej przez Martine.
Źródło: Lisa Miller, The Trans-Everything CEO, „New York Magazine”, 7 września 2014 http://nymag.com/news/features/martine-rothblatt-transgender-ceo/

Kazimierz III Wielki Fotografia
Hugo Chávez Fotografia
Thorstein Veblen Fotografia

„Selektywna adaptacja do klasy próżniaczej funkcjonuje bez przerwy, od początku istnienia rywalizacji pieniężnej, czyli, mówiąc inaczej, od czasu powstania klasy próżniaczej. Jednakże szczegółowe, konkretne kryteria selekcji nie zawsze były takie same, więc też proces selekcji nie zawsze dawał te same rezultaty. We wczesnym okresie kultury barbarzyńskiej, czyli we właściwej fazie łupieżczej, kryterium selekcji stanowiła dzielność, w pierwotnym naiwnym znaczeniu tego wyrazu. By uzyskać wstęp do klasy wyższej, kandydat musiał odznaczać się poczuciem odrębności klanowej, potężną postacią, dzikością, brakiem skrupułów i bezwzględnością w osiąganiu celu. Były to cechy potrzebne do gromadzenia i trwałego utrzymania bogactw. Ekonomiczną podstawą klasy próżnującej było wówczas, tak jak do tej pory, bogactwo. Jednakże metody jego gromadzenia i cechy potrzebne do jego utrzymania uległy pewnym zmianom od czasu wczesnego stadium kultury łupieżczej. W wyniku procesu selekcji, dominującymi cechami wczesnej barbarzyńskiej klasy próżniaczej były: gwałtowna agresywność, wyczulenie na różnice stanowe i brak skrupułów w popełnianiu oszustw. Członkowie tej klasy utrzymywali swą pozycję dzięki osobistej dzielności. W późniejszym stadium kultury barbarzyńskiej społeczeństwo wypracowało stałe zasady zawłaszczania i posiadania w ramach quasi-pokojowego systemu opartego na różnicach stanowych. Bezpośrednia agresja i niepohamowana przemoc ustąpiły miejsca sprytnym manewrom i oszukańczym manipulacjom jako najskuteczniejszym sposobom gromadzenia bogactw. Klasa próżniacza wypracowała w tym okresie odmienny zespół umiejętności i postaw. Dążenie do panowania, agresywność i związana z tym siła fizyczna, w połączeniu z bardzo silnym poczuciem istniejących różnic stanowych, wciąż jeszcze zaliczały się do najwspanialszych cech tej klasy. Pozostały one nadal w naszej tradycji „typowymi cnotami arystokratycznymi.””

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Lecz stopniowo wiązały się z nimi inne, mniej efektowne cnoty kultury pieniężnej zapobiegliwość, rozwaga i krętactwo. Z biegiem czasu, w miarę zbliżania się do nowoczesnego pokojowego stadium kultury pieniężnej, te właśnie cechy i obyczaje stały się bardziej przydatne w osiąganiu celów finansowych i zaczęto się wiecej z nimi liczyć jako z kryterium awansu do klasy próżniaczej i utrzymania się w jej szeregach.
Teoria klasy próżniaczej (1899)

Claude Lévi-Strauss Fotografia
Stanisław Ryszard Dobrowolski Fotografia
George Bernard Shaw Fotografia
Violetta Villas Fotografia
Sławomir Sierakowski Fotografia
Həsən Həsənov Fotografia
Jarosław Gugała Fotografia
Max von Sydow Fotografia

„Dla aktora zawsze jest rzeczą interesującą pracować nad scenariuszem stworzonym na podstawie dzieła literackiego, bo może wówczas zaczerpnąć z książkowego pierwowzoru odpowiednie elementy, aby podbudować swoją postać.”

Max von Sydow (1929) aktor szwedzki

Źródło: rozmowa Pascala Merigeau, Wolność gwiazdora, „Le Nouvel Observateur”, tłum. „Forum”, nr 14/15, 2 kwietnia 2012.

Dominique Strauss-Kahn Fotografia

„Zatrudnienie i sprawiedliwość społeczna budują trwałe podstawy dla ekonomicznej i politycznej stabilności, dobrobytu i pokoju.”

Dominique Strauss-Kahn (1949) polityk francuski

Źródło: krytykapolityczna.pl, 15 czerwca 2011 http://www.krytykapolityczna.pl/MichalSutowski/Operacja-nastepca-/menuid-295.html

Thorstein Veblen Fotografia
Sofia Coppola Fotografia

„Lubię w nich to, że ich główna siła napędowa to nie akcja, ale postacie. Uwielbiam wychwytywać w tych opowieściach rozmaite subtelności, domyślać się dalszego ciągu na podstawie otwartego zakończenia…”

Sofia Coppola (1971) amerykańska aktorka, scenarzystka i reżyser filmowa, a także fotografik i projektantka mody

o włoskiej kinematografii.
Źródło: Yola Czaderska-Hayek, Walentynkowy prezent dla Tokio. Sofia Coppola specjalnie dla Stopklatki, 20 lutego 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=18680, tłum. Krzysztof Lipka-Chudzik

„Naturalną cechą człowieczeństwa jest różnorodność. Lecz ten fakt nie powinien być podstawą do nierówności.”

Kwame Gyekye (1939–2019)

Źródło: Małgorzata Szupejko, Dlaczego Afryka?, afryka.org, 5 grudnia 2009 http://afryka.org/afryka/dlaczego-afryka-,news/

Antoine de Saint-Exupéry Fotografia
Bertrand Russell Fotografia

„Zazdrość jest podstawą demokracji.”

Bertrand Russell (1872–1970) angielski logik, matematyk, filozof, myśliciel, działacz społeczny i eseista, noblista w dziedzinie literat…
Benedykt XVI Fotografia
Ignacy Daszyński Fotografia

„Od korony do korzeni
Od wierzchołka do podstawy
Chwała masztom”

Zdzisław Morawski (1927–2005) dziennikarz polski

Źródło: Pieśń żeglarza, „Życie Literackie” nr 21, 24 maja 1964, s. 9 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=1609

Nikołaj Bierdiajew Fotografia
Agnieszka Odorowicz Fotografia
Ogjen Trinlej Dordże Fotografia

„Natura współpowstającej świadomości jest doskonale czysta od czasu bez początku;
Przestrzeń mądrości, nigdy nie odchodząca ani nie powracająca, obecna jest u podstawy.”

Ogjen Trinlej Dordże (1985) dominicki poeta

Źródło: Słodka rosa spełniającego życzenia drzewa nieśmiertelności Modlitwa o długie życie tego, który jest ucieleśnieniem Czenrezika http://www.hfhrpol.waw.pl/Tybet/raport.php?raport_id=104

Ernesto Guevara Fotografia
Olga Bołądź Fotografia

„Każda dziewczyna powinna mieć w walizce wszystko, co jest dla niej niezbędne. I tak jak mówi moja mama, mała czarna zawsze się przyda. A podstawą są wygodne buty… Niepoprawna natomiast jestem z jedną rzeczą – zawsze najwięcej miejsca zajmują u mnie w plecaku książki!”

Olga Bołądź (1984) polska aktorka

Źródło: Mistrzyni wszelkiego typu okazji i niskich cen – wywiad z Olgą Bołądź, 27 października 2010 http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/6457/Mistrzyni-wszelkiego-typu-okazji-i-niskich-cen-wywiad-z-Olga-Boladz.html

Andriej Konczałowski Fotografia

„Mogę nakręcić film nawet na podstawie naszej konwersacji. Nieważne, skąd podchodzi inspiracja. Ważne, by obraz „dotykał.””

Andriej Konczałowski (1937) reżyser rosyjski

Źródło: Łukasz Figielski, Polska też jest skolonizowana przez Amerykę – rozmowa z Andriejem Konczałowskim, 27 września 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=22037

Günter Grass Fotografia

„Löbsack był dowcipny, cały swój dowcip czerpał z garbu, mówił o nim bez żenady, bo takie chwyty zawsze ludziom się podobają. Prędzej on pozbędzie się garbu, twierdził Löbsack, niż zwycięży komuna. Można było przewidzieć, że garbu się nie pozbędzie, że garb jak był, tak pozostanie, garb miał zatem rację, a z nim partia – z czego można wyciągnąć wniosek, że garb stanowi idealną podstawę idei.”

Löbsack hatte Witz, zog all seinen Witz aus dem Buckel, nannte seinen Buckel beim Namen, denn so etwas gefällt den Leuten immer. Eher werde er seinen Buckel verlieren, behauptete Löbsack, als daß die Kommune hochkomme. Es war vorauszusehen, daß er den Buckel nicht verlor, daß an dem Buckel nicht zu rütteln war, folglich behielt der Buckel recht, mit ihm die Partei – woraus man schließen kann, daß ein Buckel die ideale Grundlage einer Idee bildet. (niem.)
Blaszany bębenek
Źródło: tłum. Sławomir Błaut, wyd. Mediasat Poland, Kraków 2004, s. 109.

Władimir Putin Fotografia

„Panie Premierze, Drodzy Polscy Przyjaciele, Drodzy Państwo, Rodacy!Przywiodła nas tutaj wspólna pamięć, wspólny dług historyczny i wiara w przyszłość. Dzisiaj pochylamy głowy przed tymi, którzy mężnie przyjęli tutaj śmierć; przed tymi, których dążenia, nadzieje, talenty zostały bezlitośnie rozdeptane, przed tymi, kogo się nie doczekano. Nie doczekały się, ale na zawsze zachowały w swoich sercach matki, dzieci, ukochane. W ziemi tej spoczywają obywatele radzieccy, którzy spłonęli w ogniu represji stalinowskich w latach 30., oficerowie polscy, rozstrzelani na podstawie tajnego rozkazu, żołnierze Armii Czerwonej rozstrzelani przez nazistów podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Katyń nierozerwalnie powiązał ich losy. Tutaj obok siebie, jak w bratniej mogile, zyskali wieczne odpoczywanie. Odpoczywanie, ale nie zapomnienie, ponieważ nie może być wytarta z pamięci śmierć męczeńska niewinnych ofiar. Nie można schować prawdy o zbrodniach. Rosja i Polska, jak żadne inne państwa, Rosjanie i Polacy, jak żadne inne narody Europy, musieli przeżyć praktycznie wszystkie tragedie XX w. Zapłacić olbrzymią, zbyt wysoka cenę za dwie wojny światowe, za bratobójcze zbrojne konflikty, za okrucieństwo i nieludzkość totalitaryzmu. Nasz naród, który przeżył koszmar wojny domowej, przymusową kolektywizację wsi, masowe represje lat 30., doskonale rozumie, chyba lepiej niż ktokolwiek inny, co oznacza dla wielu polskich rodzin Katyń, Miednoje, Piatichatki, dlatego że w tym żałobnym rzędzie i miejscach masowych kaźni obywateli radzieckich jest poligon w Butowie pod Moskwą, Góra Siekierna na Sołowkach, rowy egzekucyjne w Magadanie i Workucie, bezimienne mogiły Norylska i Kanału Białomorskiego. Represje niszczyły ludzi nie zważając na ich narodowość, przekonania, wiarę. Ich ofiarami stawały się całe warstwy społeczne w naszym kraju: Kozacy, duchowni, zwykli chłopi, profesorowie, oficerowie – w tym również oficerowie armii carskiej, którzy w swoim czasie wstąpili na służbę do Armii Czerwonej – również ich nie oszczędzono – nauczyciele, robotnicy. Logika była jedna: zasiać strach, obudzić w człowieku najniższe instynkty, podjudzać ludzi przeciwko sobie i zmuszać ich do ślepego posłuszeństwa.Zbrodnie te nie mogą być usprawiedliwione w żaden sposób. W naszym kraju została dokonana jasna ocena polityczna, prawna i moralna zbrodni reżimu totalitarnego. I ocena ta nie podlega żadnej rewizji. Wobec tych grobów, wobec ludzi, którzy przychodzą tutaj oddać hołd swoim bliskim byłoby cyniczne powiedzieć: zapomnijmy o tym, że wszystko zostało w przeszłości. Nie. Jesteśmy zobowiązani pielęgnować pamięć o przeszłości, i oczywiście będziemy to czynić, jakkolwiek gorzka nie byłaby ta prawda. Nie jesteśmy w stanie zmienić przeszłości, ale w naszych siłach jest zachować albo przywrócić prawdę, a to znaczy również sprawiedliwość historyczną. Jest to ciężka praca, praca bardzo żmudna, której podjęli się historycy Rosji i Polski, przedstawiciele społeczeństwa i duchowieństwa. Wracając w przeszłość pracują w imię prawdy, a to znaczy w imię przyszłych stosunków między naszymi krajami. Właśnie taka wspólna droga dla zdefiniowania pamięci narodowej, ran historycznych pozwoli nam uniknąć ślepej uliczki niezrozumienia, wyrównywania rachunków, prymitywnych interpretacji dzielenia narodów na te, które miały rację i te, które były winne, jak to czasami usiłują robić nieodpowiedzialni politykierzy. W ciągu dziesięcioleci cynicznych kłamstw usiłowali zataić prawdę o egzekucjach katyńskich, ale byłoby takim samym kłamstwem obarczanie tą winą narodu rosyjskiego. Historia pisana przez złość i nienawiść jest równie fałszywa i zalakierowana jak wylizana historia w interesie konkretnych ludzi czy grup politycznych. Jestem pewny, że coraz częściej i w Rosji, i w Polsce zdajemy sobie z tego sprawę i jakie by to nie było trudne musimy wychodzić naprzeciwko sobie i zdawać sobie sprawę, że nie sposób żyć tylko i wyłącznie tą przeszłością. Dlatego jesteśmy dzisiaj wspólnie razem tutaj w Katyniu na tej uroczystości z okazji 70. rocznicy polskiej tragedii. Byliśmy wspólnie w Gdańsku w rocznicę wybuchu II wojny światowej. Na jej frontach nasze narody walczyły przeciwko wspólnemu wrogowi i jestem przekonany, że będziemy wspólnie obchodzić jubileusz wielkiego zwycięstwa – w którym główną, decydującą rolę odegrali żołnierze Armii Czerwonej – za które oddały swoje życie setki tysięcy żołnierzy wojska polskiego armii Andersa i Armii Krajowej, obrońcy Moskwy i Warszawy, Westerplatte i Smoleńska. Nasze straty i doświadczenia sojusznicze powinny nas zbliżać do siebie. Nie mamy moralnego prawa pozostawić przyszłym pokoleniom brzemienia nieufności do siebie. We współczesnym świecie, w Europie XXI w. nie ma innej alternatywy dla prawdziwego dobrego sąsiedztwa między narodami Polski i Rosji. Jest to wybór godny naszych dwóch narodów, które są skazane na to sąsiedztwo; wybór godny naszego wspólnego, tragicznego, ale wielkiego losu.Światła pamięć i wieczne odpoczywanie wszystkim, których przyjęła ziemia Katynia. Pokoju, pomyślności i dobrobytu dla żyjących obecnie.Dziękuję.”

Władimir Putin (1952) rosyjski polityk

przemówienie wygłoszone podczas obchodów 70 rocznicy zbrodni katyńskiej, tekst za PAP.
Przemówienia rocznicowe
Źródło: interia.pl, 7 kwietnia 2010 http://fakty.interia.pl/raport/70-rocznica-zbrodni-katynskiej/news/przeczytaj-pelna-tresc-przemowienia-putina-w-katyniu,1461636,6896

Ben Kowalewicz Fotografia

„Kiedy jesteś młodym muzykiem, gdy uczysz się grać na gitarze, basie czy perkusji, gdy opanujesz podstawy instrumentu, zaczynasz szukać wyzwań. A metal był zawsze szybszy, cięższy, więcej tam było do pokazania.”

Ben Kowalewicz (1975) muzyk kanadyjski

Źródło: Na naszym podwórku, onet.pl, 5 lutego 2013 http://muzyka.onet.pl/publikacje/na-naszym-podworku,2,5412901,wiadomosc.html

Thorstein Veblen Fotografia
Masutatsu Ōyama Fotografia
Jon Krakauer Fotografia
Katarzyna Szymielewicz Fotografia
Peter Wessel Zapffe Fotografia
Salvador Dalí Fotografia
Thorstein Veblen Fotografia
Tomasz Strzembosz Fotografia

„Czy oczekiwanie pomocy ze strony Armii Radzieckiej było naiwnością lub co najmniej dowodem braku rozeznania w realiach politycznych? Sprawa nie jest prosta. Możliwie szybkie zajęcie Warszawy podczas toczącej się właśnie letniej ofensywy radzieckiej leżało niewątpliwie w interesie Armii Czerwonej. Uchwycenie lewego brzegu Wisły, a więc i sforsowanie dużej przegrody rzecznej właśnie w chwili, gdy siły niemieckie były w odwrocie oraz zajęcie wielkiego miasta, które było ważnym dla obu stron węzłem komunikacyjnym, dawało dobrą podstawę do następnego natarcia i przybliżało zwycięstwo. Pamiętajmy, że najbliższą szeroką przegrodą wodną na drodze do Berlina była dopiero Odra. Wybuch powstania w Warszawie ułatwiał to zadanie kapitalnie: walki w mieście tworzyły tutaj przyczółek dla wojsk radzieckich, przyczółek, którego nie trzeba było zdobywać, który po prostu był. Zdawano sobie z tego sprawę także na prawym brzegu Wisły, wszak pod koniec lipca dwie radiostacje podległe władzom radzieckim wzywały ludność Warszawy do walki. Trudno było przewidzieć, że Stalin zdecyduje się opóźnić ofensywę na Berlin o całe pięć miesięcy, przerzucając w sierpniu 1944 r. główny wysiłek uderzenia na Bałkany, aby korzystniej rozstrzygnąć swoją grę z rządem polskim na obczyźnie i zachodnimi aliantami. Aby to przewidzieć, należałoby znać kulisy konferencji teherańskiej oraz przeniknąć bezwzględną i dalekosiężną myśl jednego z najwybitniejszych i najokrutniejszych polityków XX wieku. Ostatecznie Związek Radziecki był w tym samym bloku co Polska, była to walka z tym samym wrogiem. Późniejsze o trzy tygodnie powstanie paryskie, rozpoczęte z inicjatywy lewicy i także bez koordynacji z nachodzącą armią aliancką, znalazło wsparcie, spowodowało nawet zmianę planów operacyjnych.”

Tomasz Strzembosz (1930–2004) polski historyk

Refleksje o Polsce i Podziemiu 1939–1945
Źródło: s. 121–122

Antoni Jozafat Nowak Fotografia
Paul Davies Fotografia

„Ateiści twierdzą, że prawa przyrody istnieją bez powodu i że wszechświat jest w ostatecznym rachunku niedorzeczny. Nie mogę się z tym zgodzić jako naukowiec. Musi istnieć niezmienna podstawa racjonalna będąca korzeniem logicznej i uporządkowanej natury wszechświata.”

Paul Davies (1946) fizyk brytyjski

Źródło: Paul Adrien Maurice Dirac, The Evolution of the Physicist’s Picture of Nature, [w:] „Scientific American” nr 208, [za:] Naukowe dowody na istnienie Boga, fronda.pl http://www.fronda.pl/a/naukowe-dowody-na-istnienie-boga,43928.html

Asghar Farhadi Fotografia

„Scenariusz to podstawa. Jest najważniejszy. A pisanie jest jak jeżdżenie samochodem. Jeśli się tego raz nauczysz, już tego nie zapomnisz. Znasz drogę, wiesz, jak „zmieniać biegi”, to się dzieje intuicyjnie.”

Źródło: Michał Walkiewicz, Rozmowa z Asgharem Farhadim, zwycięzcą Berlinale 2011, filmweb.pl, 20 lutego 2011 http://www.filmweb.pl/article/Rozmowa+z+Asgharem+Farhadim%2C+zwyci%C4%99zc%C4%85+Berlinale+2011-70645

Alfred de Musset Fotografia
Mike Wead Fotografia
Peter Sloterdijk Fotografia
Benedykt XVI Fotografia
Peter Senge Fotografia
Olga Tokarczuk Fotografia
Benedykt XVI Fotografia
Roman Dmowski Fotografia
Apostolis Anthimos Fotografia

„(…) nie idę takimi schematami jak inni. Może to jest jakaś odmienność, co nie znaczy lepsza czy gorsza. Dobrze mieć technikę, dobrze mieć podstawy, ale warto w pewnym momencie się z tego wyłączyć i bazować na swoim instynkcie, na swoim guście.”

Apostolis Anthimos (1954) polski kompozytor, multiinstrumentalista

Źródło: Bartek Lewandowski, SBB / Apostolis Anthimos – wywiad, e-gitara.net.pl, 25 lutego 2009 http://www.e-gitara.net.pl/wywiady-mainmenu-31/420-sbb--apostolis-anthimos-wywiad

Andrzej Sapkowski Fotografia
Peter Singer Fotografia
Nanquan Puyuan Fotografia
Wojciech Marczewski Fotografia
Magdalena Różczka Fotografia

„Modelowanie to sztuka, którą watro opanować. Sprawdza się na dzień i jest podstawą makijażu na wieczór.”

Magdalena Różczka (1978) polska aktorka filmowa i teatralna

Źródło: „InStyle” nr 2(11) luty 2009

Adrian Zandberg Fotografia
Jarosław Kaczyński Fotografia

„Trzeba to nazwać wprost: to była próba puczu. Sygnały o takiej możliwej próbie przejęcia władzy docierały już do nas wcześniej. […] To była poważna próba sparaliżowania władzy w sposób siłowy, niedemokratyczny. Jej podstawą było założenie, że nie uchwalimy budżetu.”

Jarosław Kaczyński (1949) polski polityk, premier RP

o wydarzeniach politycznych w Polsce 16 grudnia 2016 i dniach następnych.
Źródło: Jarosław Kaczyński dla „wSieci” o próbie puczu: „Sygnały o takiej możliwej próbie przejęcia władzy docierały już do nas wcześniej” http://wpolityce.pl/polityka/321026-jaroslaw-kaczynski-dla-wsieci-o-probie-puczu-sygnaly-o-takiej-mozliwej-probie-przejecia-wladzy-docieraly-juz-do-nas-wczesniej, wpolityce.pl, 27 grudnia 2016.

Olga Tokarczuk Fotografia
Piotr Polk Fotografia
Jarosław Janiszewski Fotografia
Haruki Murakami Fotografia
Ludwig Feuerbach Fotografia
Andriej Żelabow Fotografia

„Przyznaję, że podstawą moich moralnych przekonań moralnych są nauki Chrystusa. Wierzę w prawdę i sprawiedliwość. Uważam, że religia nie poparta czynem nie ma żadnej wartości. Uważam, że obowiązkiem szczerego, uczciwego chrześcijanina jest walczyć w imieniu słabych i uciemiężonych i jeśli zajdzie taka potrzeba, cierpieć w ich sprawie. W to wierzę.”

Andriej Żelabow (1851–1881) rewolucjonista rosyjski, jeden z przywódców Narodnej Woli

gdy spytano go o wiarę podczas procesu zabójców Aleksandra II.
Źródło: Tom Smith, Proces zabójców Aleksandra II w: 100 najsłynniejszych procesów pod redakcją Edwarda W. Knappmana, tłum. Jarosław Mikos, wyd. Świat Książki, Warszawa 1998, ISBN 8372270570, s. 126.

Andrzej Friszke Fotografia
Ernest Hemingway Fotografia
Friedrich Wilhelm Joseph von Schelling Fotografia
Bronisław Komorowski Fotografia

„Nie chęć zrobienia komukolwiek krzywdy jest podstawą decyzji o uniemożliwieniu używania Sejmu jak taniej knajpy, gdzie każdy może przyjść, zapłacić i żądać, żeby orkiestra mu grała taką czy inną melodię.”

Bronisław Komorowski (1952) polski polityk, prezydent Polski

o decyzji Kancelarii Sejmu zakazującej organizowania w Sejmie konferencji partii nieposiadających reprezentacji w Sejmie.
Źródło: gazeta.pl http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80269,6611419,Komorowski__Sejmu_nie_mozna_traktowac_jak_taniej_knajpy.html, 15 maja 2009

Novak Đoković Fotografia
Maciej Rybiński Fotografia

„Gdyby Biuro Polityczne KC PZPR podejmowało decyzje na podstawie opisu rzeczywistości z „Trybuny Ludu”, PRL nie przetrwałaby nawet roku. Ktoś musiał wiedzieć, jak jest naprawdę, i do tej roli wyznaczono SB.”

Maciej Rybiński (1945–2009) dziennikarz polski, scenarzysta

Źródło: Remanent z umysłowym mankiem, „Rzeczpospolita”, 12 stycznia 2009 http://www.rp.pl/artykul/2,246702.html

Friedrich August von Hayek Fotografia
Paweł Jasienica Fotografia
Mutsuhito Fotografia
Carl Gustaf Mannerheim Fotografia
Louis Ignarro Fotografia
Edward Abramowski Fotografia
Karl Weinhold Fotografia

„Śląsk jest teraz krajem zgermanizowanym. Mniemanie, że z dawniejszych germańskich mieszkańców Śląska, Ligierów, Sylingów, Wandalów, resztki ostały się w górach, podczas gdy obszary równinne po wywędrowaniu ich głównych skupisk przypadły w udziale Słowianom, zostaje przez dowody dokumentarne odparte, same obszary górskie na początku XIII wieku również były całkowicie słowiańskie. Ponowne jego zdobywanie następowało dość opornie od końca XII wieku: w roku 1175 klasztor w Lubiążu przy jego założeniu przez Bolesława I otrzymał dla niemieckich osadników na terenie jego dóbr zwolnienie od polskich obciążeń; pierwsze udokumentowane świadectwo rzeczywiście skutecznego niemieckiego osadnictwa dotyczy lat 1202–1207 i wskazuje na okolice między Złotoryją a Jaworem, Strzegomiem, Kamienną Górą do Ząbkowic Śląskich i Świebodzina. Do 1230 roku większe skupiska Niemców można potwierdzić koło Wlenia, Świebodzic, wokół Sobótki, koło Dzierżoniowa, Białej, Prudnika, Psiego Pola, Oławy. Gościęcin między Głubczycami a Koćlem, który dzisiaj jeszcze jest językową wyspą, obsadzony został przez Niemców w 1225 r.; niemieckie osadnictwo wokół Ujazdu i Olesna, tak samo koło Bierzyc w trzebnickim, jednak upadło.
Na koniec XIII wieku na Dolnym Śląsku po lewej stronie Odry zwycięstwo niemczyzny było przesądzone, na Górnym Śląsku szlachta polska, z książętami na czele, stawiała długotrwały opór. Dopiero od początku XIX wieku niemczyzna poczyna na prawym brzegu Odry, od Wrocławia, sięgać mocniej wokół siebie.
Twardogóra, Goszcz, Dobrzykowice koło Wrocławia i niektóre inne miejscowości, które w 1815 roku były jeszcze całkowicie polskie, teraz są w pełni niemieckie; miasto Trzebnica, które wówczas zamieszkiwane było jeszcze w połowie przez Polaków, jest teraz czysto niemieckie; powiaty Syców i Namysłów są obecnie już mieszane i w ciągu życia jednego pokolenia ujrzą wymarcie polszczyzny. Na podstawie dokumentów jesteśmy tylko skąpo poinformowani o pochodzeniu niemieckich osadników na Śląsku. Najczęściej wymieniani są Flamandowie i Frankowie, a z tego, że przeważają tu flamandzkie miary gruntów rolniczych, najliczniej przywędrować musieliby Niederlandczycy.”

Karl Weinhold (1823–1901)

Źródło: Z dzieła pt. Artykulacja i słowo-twórstwo oraz formy dialektu śląskiego z uwzględnieniem pokrewieństwa w dialektach niemieckich

Jan Mosdorf Fotografia