Cytaty na temat opuszczanie (131 cytatów)

„My Polacy nie mamy prawa opuszczać własnego kraju, gdy ten kraj jest gnębiony.”

Maria Skłodowska-Curie (1867–1934) polsko-francuska uczona, fizyk, noblistka

odpowiedź na propozycję małżeństwa Piotra Curie, początek 1894 roku.

O małżeństwie

„Starzy ludzie cierpią na mniej chorób niż młodzi, ale za to te nigdy ich nie opuszczają.”

Hipokrates (-460–-370 p. n. e.) grecki lekarz

O ludziach , O cierpieniu

„To oszałamiający moment w przygodzie miłosnej, kiedy po raz pierwszy, w miejscu publicznym, w restauracji albo w teatrze, mężczyzna opuszcza dłoń i kładzie ją na dziewczęcym udzie, a ona umieszcza dłoń na dłoni mężczyzny i przyciska ją do siebie. Te dwa gesty mówią wszystko, co było do powiedzenia. Zgoda na wszystko. Wszystkie umowy są zawarte. I długa minuta milczenia, w której krew śpiewa.”

Ian Fleming książka Diamenty są wieczne

Diamenty są wieczne (1954)

O śpiewie

„Pan Bóg nigdy nie opuszcza swojego stworzenia. To raczej człowiek porzuca swojego Stwórcę.”

Søren Kierkegaard (1813–1855) duński teolog i filozof

O Bogu

„Dom głupoty jest otwarty dla wszystkich, ale opuszczają go tylko niektórzy.”

Wojciech Bartoszewski (1955) polski aforysta

O głupocie , O domu

„Artysta jest to człowiek, on pisze dla ludzi.
Święta wolność kapłanką jest jego ołtarza,
Żywiołami dlań życie, w wszechświat trójnogiem;
Ból, harmonia i miłość kadzidło wyraża,
Ofiarą jest dlań serce, a zaś prawda bogiem.
Artysta jest to żołnierz, co armii szeregi
Opuszcza, śpiesząc naprzód, jak wodze lub zbiegi…”

Alfred de Musset (1810–1857) poeta i pisarz francuski

Un artiste est un homme, — il écrit pour des hommes.
Pour prêtresse du temple, il a la liberté;
Pour trépied, l’univers; pour éléments, la vie;
Pour encens, la douleur, l’amour et l’harmonie;
Pour victime, son cœur; — pour dieu, la vérité.
L’artiste est un soldat, qui des rangs d’une armée
Sort, et marche en avant, — ou chef, — ou déserteur. (fr.)
Źródło: Dedykacja: panu Alfredowi T. http://cyfrowa.chbp.chelm.pl/dlibra/docmetadata?id=1629 w: Poezye, Warszawa 1890, s. 76, tłum. Bolesław Londyński.

O miłości , O życiu , O Bogu , O bólu

„Wszelkiego rodzaju myśli snują mi się po głowie. Cały dzień czuję wewnętrzny chaos i zawieruchę. Gdy tylko jedna myśl mnie opuszcza, pojawia się następna; każda zajmuje mnie i każda jest innej treści. Czasami jest pogodnie, kiedy indziej mroczno i ogarnia mnie wściekłość (…).”

Rudolf Habsburg-Lotaryński (1858–1889)

zapisane w wieku 16 lat.
Źródło: Ludwik Stomma, Choroby i dolegliwości sławnych ludzi, Wydawnictwo Literatura Net Pl, Gdańsk, ISBN 8392364546, s. 142–143.

O ludziach , O chorobach , O literaturze , O myślach

„Naszych wiernych wzywamy, by trwali w wierze i nie opuszczali kraju, choć jesteśmy znikomą mniejszością, stłamszoną między żydami i muzułmanami.”

Fouad Twal (1940)

Źródło: Bliski Wschód: nie tylko prześladowania powodują trudną sytuację wyznawców Chrystusa, piotrskarga.pl, 1 maja 2012 http://www.piotrskarga.pl/ps,8911,2,0,1,I,informacje.html

O wierze

„Dostatecznym powodem do smutku jest już to, że ludzie tracą wiarę i opuszczają Kościół, jednak dzieje się znacznie gorzej, kiedy ci, którzy w rzeczywistości wiarę stracili, pozostają w Kościele i usiłują – niczym termity – drążyć wiarę chrześcijańską, oznajmiając, że interpretują chrześcijańskie objawienie tak, by odpowiadało ono nowoczesnemu człowiekowi.”

Dietrich von Hildebrand (1889–1977)

Koń trojański w mieście Boga
Źródło: s. 343

O ludziach , O wierze , O rzeczywostości

„Ruś znalazła się w jednej z ziem pierwotnie polskich, w ziemi Lachów, dokąd po najeździe mongolskim w połowie XIII wieku zaczęły napływać immigracja ruska; w podobnyż sposób zruszczyła się znacznie ziemia Grodów Czerwieńskich. Obie te krainy nazywano następnie razem Rusią Czerwoną i nazwa ta utarła się. Dzieła zruszczenia dokonała unja brzeska. Aż do roku 1569 bardzo niewiele tedy Rusi należało do królestwa polskiego; dopiero w owym roku przyłączyły się do Polski dobrowolnie ziemie południowo-ruskie, Podole, Wołyń, Podlasie, Bracławszczyzna i Ukraina, ażeby uzyskac prawo polskie publiczne bez względu na to, czy dojdzie do skutku ściślejsza unja Polski z Litwą; opuszczali W. Księstwo Litewskie, prosząc o obywatelstwo polskie, a Zygmunt August przychylił się do tej prośby. Geneza panowania naszego nad Rusią tkwi tedy w tem, że jedni Rusini osiedlili się na naszej ziemi, a drudzy sami wprosili się do państwa polskiego. Ani jednego Rusina nie przyłączono do Polski nigdy przemocą”

Feliks Koneczny (1862–1949) historyk polski, historiozof

Uwaga: Oryginalne wydanie z 1921 roku; Poznań-Warszawa
Kwestia rusińska i ukraińska
Źródło: Polskie Logos a Ethos 1921, t. II, Wyd. Księgarnia św. Wojciecha, str. 110

O wieku

„Powrót do ojczyzny. Muszę jeszcze przejechać przez cztery kraje, ale cokolwiek widzę, przepuszczam w roztargnieniu między palcami jak paciorki różańca; bo jest to już tylko powrót. Człowiek, kiedy wraca, wciska się w pociągu w kąt i przymyka oczy; już dosyć, już dosyć tego mijania i opuszczania; już dosyć tego wszystkiego, co ucieka do tyłu, ledwie się ukazało. Już znowu być w swym kraju niczym pal wbity w ziemię; rano i wieczorem widzieć dokoła siebie te same znajome rzeczy.
– Tak, ale gdy świat jest taki wielki!”

Karel Čapek (1890–1938) pisarz czeski

Listy z podróży

O świecie , O ojczyźnie

„Opuszczam Holandię ze smutkiem, ale i z ulgą.”

Ayaan Hirsi Ali (1969) holenderska działaczka polityczna pochodzenia somalijskiego

Znaczenie: Hirsi Ali zrzekła się mandatu deputowanej pod naciskiem opinii publicznej. Przed laty okłamała władze Holandii aby dostać azyl polityczny.
Źródło: „Polityka”, 2006

„Czy opuścił Cię kiedyś ktoś, kogo kochałaś?
– Owszem. Zawsze ktoś kogoś opuszcza. Czasem ten drugi cię ubiegnie.
– I co wtedy zrobiłaś?
– Wszystko. Wszystko, ale to nic nie pomogło. Byłam strasznie nieszczęśliwa.
– Długo?
– Tydzień.
– To niedługo.
– Cała wieczność, jeśli się jest naprawdę nieszczęśliwym. Każda cząstka mojej istoty
tak była nieszczęśliwa, że kiedy tydzień minął, wszystko się wyczerpało. Moje włosy
były nieszczęśliwe, skóra, łóżko, nawet suknie. Nieszczęście wypełniło mnie tak
całkowicie, że nic poza nim nie istniało. A kiedy nic już nie istnieje, nieszczęście
przestaje być nieszczęściem, bo nie ma go z czym porównać. I wtedy następuje
kompletne wyczerpanie. I wtedy to mija. Powoli zaczyna się żyć na nowo.”

Erich Maria Remarque (1898–1970) pisarz niemiecki

Łuk triumfalny (1945)

O nieszczęściu , O czasie , Kochać się

„Dla każdego aktora, na ekranie czy scenie, gra jest jak wystrzelenie kuli z pistoletu. W momencie, gdy kula opuszcza lufę, nie ma się już nad nią kontroli. Musi dojść do celu.”

Mammootty (1951)

wywiad z 2000.
Źródło: Shobha Warrier, Wywiad z Mammoottym, Bollywood.pl, 12 stycznia 2010 http://bollywood.pl/artykul.php?Id=164

O grach

„Ciągle pada! Asfalt ulic jest dziś śliski jak brzuch ryby,
Mokre niebo się opuszcza coraz niżej,
żeby przejrzeć się w marszczonej deszczem wodzie.”

Krzysztof Dzikowski (1938) polski satyryk i literat

Źródło: Ciągle pada

O rybach

„Nie kręcą mnie filmy przygodowe czy te z serii: zabili go i uciekł, ale paradoksalnie nie opuszczam żadnej części Spidermana i Batmana. Kiedyś miałam etap, gdy oglądałam wszystkie mroczne filmy. Milczenie owiec przez lata był moim ukochanym filmem. Oglądałam go dziesiątki razy, podobnie jak Siedem. Ostatnio fascynują mnie amerykańskie seriale – Prison Break i Lost. Do tej dwójki dołączyło teraz 6 stóp pod ziemią, które są dla mnie absolutnym mistrzostwem świata.(…) Ale do tego wszystkiego kocham oglądać wszelkie romantyczne komedie – angielskie i amerykańskie.”

Joanna Gleń (1978)

Źródło: Pociągają mnie czasy, w których żyły wielkie gwiazdy Hollywood – ostatnia część wywiadu z Joanną Gleń http://www.barwyszczescia.pl/wywiady:1335:70.html

Kochać się

„(…) pragnienie, które zauważałem u wszystkich podróżników i które niezmiennie mnie irytowało: pragnienie, aby zostać zadziwionym, bez opuszczania przy tym własnego, stabilnego i bezpiecznego świata.”

Orhan Pamuk książka Biały zamek

Biały zamek (1979)

„Uważam, że system edukacyjny w Polsce powinien zostać gruntownie przebudowany. Dzieci wkuwają, czym jest cytoplazma albo jaką długość ma rzeka Jangcy. Po co? Czemu to ma służyć? Zwłaszcza w epoce Internetu. Młode umysły są zaśmiecone wiedzą niepotrzebną, niepraktyczną, a kiedy opuszczają szkołę, nagle okazuje się, że nie wiedzą, jak wypełnić PIT. Albo jak sobie poradzić podczas kryzysu małżeńskiego.”

Marcin Orliński (1980)

Źródło: Aneta Jóźwiak, Zwierzę z przewagą – człowiek, „Magazyn Vege” nr 2(75), 2015.

O dzieciach , O zwierzętach

„Kiedy opuszcza nas ktoś z dziadków, to jakby spłonęła biblioteka”. Moi dziadkowie byli dwiema wspaniałymi bibliotekami – i chciałbym, aby pozostały nietknięte.”

Raúl Lozano (1956) argentyński trener siatkówki

Moje Miejsce. Autobiografia

„Zawsze trudno jest opuszczać to miejsce. Między nami tworzą się głębokie więzi. Wtedy mówię sobie: po powrocie do Europy spotkasz także trudne sytuacje, chociaż mniej widoczne.”

Roger Louis Schütz-Marsauche (1915–2005) szwajcarski duchowny ewangelicki, przywódca wspólnoty ekumenicznej w Taizé

„Sławne stare opowiadania, powtarzane setki razy, że fabryki zatrudniały kobiety i dzieci, żyjące wcześniej, przed podjęciem pracy w fabrykach, w dostatecznych warunkach, są jednym z największych fałszerstw w historii. Matki, które pracowały w fabrykach nie miały co do garnka włożyć; one nie opuszczały swoich domów i ich kuchni udając się do fabryk, one poszły do fabryk, ponieważ nie miały kuchni, a jeśli je miały, to nie miały w nich czego przyrządzać. Dzieci nie przychodziły do fabryk z wygodnych ochronek. One głodowały i umierały. I całe to gadanie o nie-do-wypowiedzenia okropnościach wczesnego kapitalizmu można obalić przez tylko jedną statystykę: dokładnie w tych latach, w których brytyjski kapitalizm się rozwijał, ściśle w wieku nazwanym Rewolucją Przemysłową w Anglii, w latach od 1760 r. do 1810 r. ludność w Anglii podwoiła się, co oznacza, że setki lub tysiące dzieci – które byłyby umarły w poprzednich czasach – przeżyły i rosły.”

Ludwig von Mises (1881–1973) ekonomista austriacki

O kobietach , O dzieciach , O historii , O matce

„Zło podąża za niektórymi ludźmi. Przyczepia się do nich i nigdy ich nie opuszcza.”

Harlan Coben (1962) amerykański pisarz

Niewinny (2005)
Źródło: rozdział 46

O złu

„Nasi posłowie powinni uchwalić ustawę szkolną, zaprowadzającą jednakową, powszechną, obowiązkową, przynajmniej 7-letnią szkołę dla wszystkich dzieci. To nie wystarcza. Niezbędne jest, by ze szkół niższych było łatwe przejście do wyższych i by bardzo zdolne a ubogie dzieci na koszt narodu odbywały najpełniejsze wykształcenie. Niech syn czy córka wyrobnika, zdolni i utalentowani, nie potrzebują się kłaniać do kolan jakiemuś dobrodziejowi za wpis szkolny. Niech żadne dziecko nie opuszcza szkoły z powodu braku – butów.”

Helena Radlińska (1879–1954)

Źródło: O nowe życie, „Wyzwolenie”, nr 8/1919 https://lewicowo.pl/o-nowe-zycie/

O życiu , O dzieciach , O wykształceniz , O ustawie

„Wyjście z gry konstytucyjnej to tak jak ktoś przegrywa na boisku, opuszcza je i powiada, że on dalej tak bawić się nie będzie, bo jemu reguły czy to, że bramka ma 11 metrów, nie odpowiada.”

Adam Daniel Rotfeld (1938) dyplomata polski, minister spraw zagranicznych

Źródło: Program I Polskiego Radia, 20 czerwca 2005

„Decyzja rozegrania bitwy w Warszawie, której ostatecznymi autorami byli Jan Stanisław Jankowski i Tadeusz Komorowski, zapadła 31 lipca, ale już w dniu następnym pomnożona została o tysiące decyzji, podejmowanych przez poszczególnych żołnierzy Okręgu Warszawskiego AK. Warszawska armia powstańcza była armią ochotniczą i tym między innymi różniła się od innych, że nie miała koszar, a raczej koszarami jej były rodzinne domy żołnierzy, zwykłe warszawskie mieszkania. Rozkaz, który docierał do żołnierzy poprzez zakonspirowane środki łączności, nie był i nie mógł być poparty przez żadne środki przymusu. Każdy z żołnierzy-ochotników sam decydował, czy rozkaz ten wykona i stawi się na wyznaczony punkt zborny, czy też tego nie zrobi. Każdy musiał taką decyzję podjąć sam, w ciszy własnego serca, patrząc w oczy matce, żonie czy narzeczonej, których nawet nie miał prawa powiadomić o tym, co zaraz się stanie. Musiał podjąć ją sam w chwili, gdy jeszcze nie uzbrojony, ale już narażony na niebezpieczeństwo, opuszczał rodzinne kąty, a razem z nimi całe dotychczasowe życie. Tego dnia, 1 sierpnia, podobnie jak podczas pierwszej koncentracji z 28 lipca, tysiące chłopców i dziewcząt powiedziało swoje „tak”, potwierdzając nim nie tylko żołnierską przysięgę wierności, ale także wolę walki. Te tysiące decyzji potwierdzających, więcej – przypieczętowujących rozkaz dowódcy, były zapoczątkowaniem zjawiska o zupełnie podstawowym znaczeniu.”

Tomasz Strzembosz (1930–2004) polski historyk

Refleksje o Polsce i Podziemiu 1939–1945
Źródło: s. 119

O życiu , O matce , O decyzjach , O walce

„Dziewczyna winna opuszczać powieki, jakby ściągała spódniczkę na kolana.”

Krecia P. (1934–2010) dziennikarka, tłumaczka

„Najlepszym towarem jest żona, gdyż sprzedawana wielokrotnie, nigdy nie opuszcza sprzedawcy.”

Marcjalis (40–104) poeta łaciński

„Jest w interesie Warszawy, by pozostać w sprzężeniu z Moskwą, nie opuszczać Paktu Warszawskiego ani RWPG, zwalczać ruch litewski niepodległościowy i odmawiać przystąpienia do Wspólnoty Europejskiej.”

Maciej Giertych (1936) polski polityk narodowy

Źródło: wywiad dla pisma „La Stampa”, 1990

„Wdzięczności od nich nie oczekuję i przyznam, że zbyt głęboko nimi gardzę, żebym mógł przypisywać temu jakąkolwiek wagę – staram się zasłużyć na wdzięczność Rosji, potomków – oto myśl, która mnie nie opuszcza.”

Mikołaj I Romanow (1796–1855) cesarz Imperium Rosyjskiego, wielki książę Finlandii, król Polski

odpowiedź na zapewnienia Paskiewicza, namiestnika Królestwa Polskiego, o wierności swych polskich poddanych po detronizacji uchwalonej przez sejm 1831 roku; (10 czerwca 1832).
Źródło: W. Bruce Lincoln, Mikołaj I, op. cit., s. 387.

O myślach , O wdzięczności , O myśleniu

„Haczyk w alkoholu był taki, że wessany do organizmu bardzo niechętnie go opuszcza, zostawiając następnego dnia właścicielowi całą gamę nieprzyjemnych uczuć.”

Aleksandra Ruda (1982)

Wybór

O emocjach

„Alfabet nigdy nie opuszcza zdania.”

Antoni Regulski

Kolacja u Pascala

„I choć król Ludwik na ile mógł okazywał każdemu sprawiedliwość i polecał ją czynić oraz strzegł prawa każdego jednak z powodu nieobecności jego samego i jego skłonności do łaski, która daje drogę krzywdzącemu oraz z powodu trudnego dostępu do niego biednych w królestwie polskim pojawiły się niezliczone występki, a mianowicie opuszczanie dróg, kradzieże, dzikie zabójstwa, pożary i uciski biednych.”

Ludwik Węgierski (1326–1382)

Źródło: Rocznik kujawski 1202–1376, Wyd. A. Bielowski, W: Monumenta Poloniae Historica, t.3., Lwów 1878

O sprawiedliwości

„Ten Sejm opuszczam bez żalu. To nie będzie kadencja naszych marzeń – pod względem nastroju i efektów pracy. Siedzenie po raz kolejny w opozycji i komentowanie bieżących wydarzeń nie jest moim żywiołem.”

Paweł Poncyljusz (1969) polski polityk

o swojej porażce w wyborach parlamentarnych w 2011.
Źródło: tokfm.pl http://www.tokfm.pl/Tokfm/1,117303,10461685,Poncyljusz__Opuszczam_ten_Sejm_bez_zalu__Wyborcy_nie.html, 13 października 2011

„(…) tym, co czyni Manhattan tak bardzo wyjątkowym, a tym samym Nowy Jork, to to, że miasto to znajduje się na bardzo małej wyspie, co oznacza, że nie może się ono rozbudowywać na zewnątrz. Kiedy opuszczasz Manhattan, jesteś już praktycznie w innym mieście, innej jednostce administracyjnej (…). Także wszystko, co się tam dzieje, musi się dziać na małej powierzchni (…). Dlatego też ludzie żyją tam praktycznie jeden na drugim: bogaci, biedni, bardzo bogaci, bardzo biedni etc. Do tego wszystkiego dochodzą jeszcze imigranci i gotowe. To właśnie plus ta fizyczność Nowego Jorku tworzą jego wygląd, energię, historię i stanowią o jego atrakcyjności.”

Suzanne Vega (1959) piosenkarka amerykańska

Źródło: Miłosz Habura, Suzanne Vega: „Dzięki Norah Jones nie muszę grać jazzu”, nuta.pl http://www.nuta.pl/wywiady/d/2/156/

O ludziach , O historii , O wyglądzie

„Wydaje mi się, że jednym z częstych powodów opuszczania kraju jest polskość właśnie, chęć ucieczki od niej na bezpieczny dystans. Ludzie nie wytrzymują, nie lubią tego wyrazistego jej aspektu, na który składają się wspólnota w rozczarowaniu, solidarność w przegranej, rozpamiętywanie straconych szans, poczucie obrażonej niewinności (rozciągające się wbrew wielu faktom na całą historię), miazmaty wallenrodyzmu, towarzyskie licytacje w przykrościach, biedach, niepowodzeniach, przekonanie o wyższości moralnej i niższości materialnej, które też trudno nazwać przyjemnym, bezterminowe oczekiwanie na rekompensatę za wiarołomność świata (tak jakby można było od kogoś, kto zrobił brzydki, ale udany interes, oczekiwać zadośćuczynienia). Młody człowiek, zwłaszcza przed którym otwiera się życie, pomyśli o tym, jak się ratować, jeśli słyszy wokół siebie zbyt często, że ma być przegrany, bo został już sprzedany i oszukany. Są ludzie, którzy gustują w masochizmie narodowym, są tacy, którzy z tego żyją, ale jedni i drudzy grzeszą społecznie oraz przeciw naturze ludzkiej, której potrzebny jest na co dzień jakiś sens i nadzieja.”

Tomasz Łubieński (1938) polski pisarz, dramaturg, krytyk literacki

Źródło: Ucieczka od polskości, „Znak”, nr 390-391, listopad-grudzień 1987.

O życiu , O ludziach , O nadziei , O historii

„Zmiana ustroju - bo już nie żadna reforma - odbywa się niezależnie od dyskutowanych koncepcji i uchwalanych ustaw. Rozpada się, w sensie jak najbardziej dosłownym, materia gospodarcza, którą włada socjalistyczne państwo. Gospodarka od lat już nie jest w stanie wypracować środków nawet na odtworzenie samej siebie. Obraz zalanych kopalń, wygaszonych pieców, fabryk poprzerastanych trawą rysuje się całkiem realnie. Struktury zarządzające są trwalsze niż zarządzana materia, ale i one się zaczynają wykruszać. Ludzie w nich tracą motywację, a co bardziej przedsiębiorczy uwłaszczają się, przechodząc do prywatnego biznesu. Ten zaś rozrasta się dość dynamicznie na terenach opuszczanych przez centralne zarządzanie i planowanie.”

Ernest Skalski (1935)

Źródło: Wielki kompromis, „Gazeta Wyborcza”, 31 lipca 1989, s. 3 http://www.archiwum.wyborcza.pl/Archiwum/1,0,6009141,19890731RP-DGW,Wielki_kompromis,.html

O ludziach , O motywacji , O piekle , O biznesie

„Księża i prałaci, wy oczekujecie zbawienia tylko od złota, od kanonu i protokołów, a tych środków, których nie posiadacie, domagacie się od władzy ziemskiej; wy, którzyście powinni podźwignąć i zbawić ziemię, domagacie się od ziemi, żeby ona was podźwignęła i zbawiła. Nie mówcie, że ludy was opuszczają; to wy je opuściliście; one was szukają na posterunku waszym i tam was nie znajdują; one chcą się podźwignąć, a wy je w dół spychacie.”

Adam Mickiewicz (1798–1855) polski poeta

Wykłady paryskie

O ludziach

„Wiesz, że raz wjechała tyłem w słupek i przysięgała, że to była wina słupka…
– Zobaczyłbyś, jak opuszcza rampę z wózkiem. Czasem wysiadanie z samochodu przypomina raczej Turniej Czterech Skoczni.”

Jojo Moyes książka Zanim się pojawiłeś

Postacie: ojciec Lou i Will
Zanim się pojawiłeś
Źródło: rozdział 13

O czasie

„Każde dziecko wie, że wtedy, gdy opuszcza pokój, zabawki ożywają. Tak samo każde dziecko wie, że w szafie i pod łóżkiem czeka na nie potwór.”

John Lasseter (1957)

Źródło: wywiad, 2002 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=6934

O dzieciach , O pokoju , O czekaniu

„Przeżywamy trudne godziny, ale właśnie nadszedł czas, by przeciąć wrzód. Amerykanie właśnie się odsłonili. Podjudzili przeciwko nam armię. Niewykluczone, że będziemy musieli stawić czoło rewolcie.(…) Radzę, niech pan wraca do hotelu i nie opuszcza go aż do jutra. Może być gorąco. Do zobaczenia we wtorek.”

Ngô Ðình Nhu (1910–1963)

w rozmowie z francuskim przyjacielem.
Źródło: Pierre Journod, Ngo Dinh Diem. Odejście prezydenta w: Ostatnie dni dyktatorów, tłum. Anna Maria Nowak, wyd. Znak Horyzont, Kraków 2014, s. 74.

O odejściu , O czasie

„Oderwanie się każdego, pojedynczego człowieka, który opuszcza Kościół, jest samo w sobie wielkim złem, przede wszystkim dla jego duszy, gdyż stanowi zagrożenie dla jego zbawienia. Lecz rzeczą o wiele gorszą jest pozostawanie na łonie Kościoła, mimo iż utraciło się prawdziwą wiarę, a swoim wpływem zatruwa się wiernych. Także dla niego samego jest to o wiele gorsze, ponieważ oprócz okropnego grzechu herezji popełnia jeszcze grzech kłamstwa, oszukuje innych, nadużywa godności katolika, a w przypadku kapłana - także zaufania, jakie ma jako przedstawiciel Kościoła.”

Dietrich von Hildebrand (1889–1977)

Spustoszona winnica
Źródło: s. 122

O kłamstwie , O wierze , O duszy , O zaufaniu

„Jeśli można znaleźć wartościowego przyjaciela
Cnotliwego, wiernego towarzysza,
Wtedy pokonaj wszelkie przeciwności
I wędruj z nim szczęśliwie i świadomie.
Ale jeśli nie znajdziesz wartościowego przyjaciela,
Cnotliwego, wiernego towarzysza,
Wtedy jak król, który opuszcza swe utracone królestwo,
Wędruj samotnie jak słoń przez dżunglę.
Lepiej jest iść samemu niż w towarzystwie głupców.”

Budda Siakjamuni (-563–-483 p. n. e.)

słowa, które Budda wypowiedział, opuszczając skłóconych mnichów.
Kanon palijski, Majjhima Nikaya
Źródło: 128 Upakkilesa Sutta

„Tylu znajomych, bliskich opuszcza kraj, wyjeżdża gdzieś po prace.
Wisła truje jak azbest. Londyn słodki jest jak agrest.”

Fisz (1978)

Źródło: Bla bla bla numer dwa

„W pewnej chwili bardzo pragnęłam przystąpić do Komunii świętej, ale miałam pewną wątpliwość, i nie przystąpiłam. Cierpiałam z tego powodu strasznie. Zdawało mi się, że mi serce pęknie z bólu. Kiedy zajęłam się pracą, pełna gorzkości w sercu - nagle stanął Jezus przy mnie i rzekł mi: Córko Moja, nie opuszczaj Komunii świętej, chyba wtenczas, kiedy wiesz dobrze, że upadłaś ciężko, poza tym niech cię nie powstrzymują żadne wątpliwości w łączeniu się ze Mną, w Mojej tajemnicy miłości. Drobne twoje usterki znikną w Mojej miłości, jak źdźbło słomy rzucone na wielki żar. Wiedz o tym, że zasmucasz Mnie bardzo, kiedy Mnie opuszczasz w Komunii świętej.”

Faustyna Kowalska książka Dzienniczek

Dzienniczek
Źródło: cytat z „Dzienniczka” nr 156

O cierpieniu , Serce

„W naszym Ruchu nie można nic zyskać, nie oferuje żadnych różowych perspektyw, za to wymaga nieustannych ofiar i wyrzeczeń, wymaga wiary, miłości, poświęcenia dóbr materialnych oraz poświęcenia własnego życia. I jeśli wejdzie pośród nas osoba nieuczciwa lub interesowna, to nie może długo wytrwać, gdyż nie znajduje tu odpowiedniego środowiska, automatycznie opuszcza ruch po miesiącu, po roku, po dwóch lub trzech latach, wycofując się, dezerterując lub zdradzając.”

Corneliu Zelea Codreanu (1899–1938)

Droga legionisty

O wierze

„Najtrudniejsze dla kobiety jest, jak kończy trzydzieści lat, bo wtedy wie, że opuszcza młodość.”

Danuta Szaflarska (1915–2017) polska aktorka

Źródło: Justyna Dąbrowska, Myślę do przodu, „Tygodnik Powszechny” nr 15, 8 kwietnia 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/137220.html

O kobietach , O myślach , O myśleniu

„Te rzeczy, w które wierzymy, będąc dziećmi, nigdy nas nie opuszczają, prawda? Po prostu czekają, aż czas zatoczy koło, a my ponownie zaczniemy w nie wierzyć.(…) Wydaje nam się, że się przemieszczamy, że stajemy się silniejsi, mądrzejsi, ale cały czas stoimy na tym samym spłachetku ziemi.”

Clive Barker (1952) amerykański pisarz horrorów

Potępieńcza gra

O dzieciach , O prawdzie , O czasie , O czekaniu

„Bogowie opuszczają tych, którzy nie potrafią sprzymierzyć się z losem.”

Parmenides (-501–-470 p. n. e.)

O Bogu , O losie

„Jaka to niepojęta miłość Dobrego Pasterza! Niebo opuszcza, mieszkanie duchów błogosławionych, by szukać zbłąkane córy człowiecze.”

Maria Karłowska (1865–1935) polska zakonnica, założycielka Zgromadzenia Sióstr Pasterek, błogosławiona katolicka

Źródło: Waldemar Rozynkowski, s. Glaudiosa Dobrska, Św. Marii Magdaleny miłość i pokuta: notatki z rekolekcji/bł. Maria Karłowska. Wydawnictwo Bernardinum. Pelpin. 2012. Pisma t. IV, 2 s. 62.

O miłości

„Zwracając się do Boga myślami i modlitwą, opuszczamy niejako świat i silą skupienia pragniemy przebić Niebo.”

Jerzy Zawieyski (1902–1969) polski pisarz, aktor, działacz polityczny

O Bogu , O świecie

„Wydaje mi się, umiłowani bracia, że słyszę głosy wszystkich owych papieży od Grzegorza XVI, głosy Piusa IX, świętego Piusa X, Benedykta XV, Piusa XII, którzy wołają do nas: „Ale na miłość Boską, na miłość Boską, co wy robicie z naszą nauką, z naszymi kazaniami, z wiarą katolicką? Czy chcecie się jej wyrzec? Czy chcecie dopuścić do tego, aby ona umarła na tym świecie? Na miłość Boską, musicie trwać w zachowywaniu tego skarbu, który wam przekazaliśmy! Nie opuszczajcie wiernych! Nie opuszczajcie Kościoła! Albowiem od Soboru nawet to, co my potępiliśmy, jest przyjmowane i nauczane przez władze rzymskie. Jak to jest możliwe? Potępiliśmy liberalizm, potępiliśmy komunizm, socjalizm, modernizm, sillonizm. Wszystkie te błędy, które potępiliśmy, są obecnie nauczane przez władze Kościoła, przyjęte, bronione! Czy to możliwe? Jeśli niczego nie uczynicie, aby kontynuować Tradycję Kościoła, który został wam powierzony, wszystko przepadnie! Kościół zginie, wszystkie dusze przepadną!””

Marcel Lefebvre (1905–1991) francuski biskup katolicki, twórca schizmy

Źródło: s. 231

O miłości , O wierze , O duszy , O nauce

„(…) Casimiro, który dźwignął szary łeb, opuszcza go znowu na łapy, ponieważ Franceska urywa nagle pośrodku wysokiego tonu, tylko oczy ma nadal otwarte, ta zwariowana kura mogłaby znowu zacząć, z czasem rodzi się nieufność. Ale Casimiro może spokojnie drzemać, gdyż teraz Antonio podchodzi do kojca i wypuszcza Francesca, niech idzie na śniadanie, ta szalona śpiewaczka, a my tracimy teraz jeszcze i występ Casimira. Casimiro -żeby przynajmniej tyle powiedzieć – zalicza się do produktów wielkiej tresury, gdyż jest niezaprzeczalnie wilkiem, canis lupus, bez wątpienia, od razu wydaje się każdemu znajomy, wszak zna się wilki, wygląda zatem jak pies, o trochę jaśniejszej sierści, właściwie może być tylko wilkiem. A teraz kiedy Franceska wyszła i w milczeniu myszkuje koło Emilia, Casimiro może zamknąć ślepia, dostanie śniadanie później.”

Johannes Bobrowski (1917–1965) niemiecki poeta, prozaik i eseista

opis numeru cyrkowego w cyrku Scarletto – Casimiro.
Młyn Lewina

O czasie

„Kiedy Hiszpanie opuszczali Saharę Zachodnią, znaleźli się w trudnej sytuacji. Franco, ich dyktator, leżał na łożu śmierci. Jednak nie mogło to być wytłumaczeniem, tego co zrobił Madryt. Hiszpania oddała nasz kraj w ręce Marokańczyków. Dlatego to Madryt bezpośrednio odpowiada za to, co stało się z Saharą Zachodnią. Hiszpański rząd wciąż nie potrafi opowiedzieć się za naszą wolnością, w przeciwieństwie do hiszpańskiego społeczeństwa, które jest bardzo przyjazne sprawie zachodniosaharyjskiej niepodległości.”

Mohamed Beissat

Źródło: Paweł Średziński, Wywiad: Za wolną Saharę Zachodnią http://afryka.org/afryka/wywiad--za-wolna-sahare-zachodnia,news/ (wywiad z Mohamedem Beissatem), afryka.org

O śmierci , O wolności

„Otóż, co najbardziej uderza, wiążę i coraz mocniej dominuje w człowieku, to niesamowite poczucie swojskości. Największa tęsknota na odległość jest niczym w stosunku do tęsknoty powstającej, gdy się znowu opuszcza kraj po krótkim pobycie. Życie nabiera sensu, gdy się wychodzi z samolotu i gdy spotyka się ludzi, z którymi mówi się zarówno o rzeczach dobrych, jak i złych. Widzi się wówczas całą czczość, nierealność, o ile nie wprost cynizm czy też melodramatyczną rzewność rozmów emigracyjnych. Może być w kraju jak najgorzej, może to ktoś nazwać długą i ciemną nocą, która zapada (tak jak to zawsze pisano w historii polskiej o okresach popowstaniowych), niemniej ta noc ciemna posiada więcej światła, czaru niż najpiękniejsze światła życia w Anglii czy Ameryce. Wszystko złe w kraju jest czymś, z czym można i trzeba walczyć, choćby nawet za to groziły największe represje. Wszystko zło, z którym walczą emigranci, wydaje się nie tylko walką z krajem, ale również walką z tymi, którzy w kraju nadstawiają swego karku w imię wspólnych celów.”

Władysław Malinowski (1909–1975) polski dziennikarz i polityk socjalistyczny

8 grudnia 1946, w liście do Adama Ciołkosza, napisanym po powrocie do kraju.
Źródło: Andrzej Friszke, Adam Ciołkosz. Portret polskiego socjalisty, wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2011.

O życiu , O ludziach , O historii , O złu

„Ty nas jedna nie opuszczaj, nadziejo!
Prowadź nas, nadziejo,
W ciemny czas, nadziejo!
W mrocznej mgle wyczaruj
Iskrę wiary (…).”

Jan Pietrzak (1937) polski satyryk

Piosenki
Źródło: Nadzieja (1982)

O wierze , O nadziei , O czasie

„Kto istotnie miłuje Boga, ten wolę Jego ceni nad wszystko i skoro ją pozna, wnet opuszcza własną, a idzie z radością za Jego.”

Zygmunt Szczęsny Feliński (1822–1895) arcybiskup, święty

fragment listu Z.S. Felińskiego do matki Ewy, Petersburg 14 listopada 1854.
Źródło: o. Joachim Roman Bar, s. Regina Zdzisława Żylińska, Polscy święci. Sługa Boży Zygmunt Szczęsny Feliński, t. 6, ATK, Warszawa 1986, s. 158.

O Bogu , O matce , Radość

„(…). Wszyscy mają trudności w okresie przejściowym: począwszy od ludzi samotnych po małżeństwa, od bezdzietnych par po wielkie rodziny. Ciężko jest kiedy dzieci opuszczają dom, ciężko po przejściu na emeryturę. Ale zmiany są solą życia.
– Taak? To dlaczego nie ma radosnych piosenek na temat klimakterium?”

Olivia Goldsmith (1949–2004)

Źródło: Wielka mistyfikacja

O małżeństwie , O dzieciach , O ludziach , O domu

„Pozbycie się słów jest moim zadaniem jako operatora zdjęć: najpierw trzeba znaleźć drogę pośród słów, aby mogły wyrażać użyteczne wizje. A potem przychodzi etap pozbywania się słów, oczyszczania się z konwencji i struktur języka mówionego i pisanego w celu uzyskania wolności wyrazu dla idei w sposób wizualny. Słowami komunikujemy się. Pozbywając się słów, znajdujemy się. Opuszczając teren słów być może uzyskujemy możliwość wyrażenia czystych emocji i idei lub eksplorowania sfer światła i koloru dla innego wyrażenia tego, co chce się powiedzieć. Poruszając się w obszarze słów, możemy próbować komunikować się z ludźmi – przy tańcu, muzyce, jedzeniu lub w chwilach pomiędzy – z ludźmi, co do których spodziewamy się, że będziemy nas z nimi coś łączyć, coś, co słowa mogą tylko zapowiadać.”

Christopher Doyle (1952) australijski operator filmowy

Źródło: Wywiad, 2003 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=13704

O jedzeniu , O wolności , O tańcu

„Obojętność Meksykanina wobec śmierci wynika z obojętności wobec życia. Meksykanin nie tylko zakłada brak intranscendencji śmierci, ale także i życia (…). Śmierć jest naturalna, a nawet pożądana; im wcześniejsza, tym lepsza. Nasza obojętność wobec śmierci jest pochodną naszej (meksykańskiej) obojętności wobec życia. Zabijamy, ponieważ życie, nasze i cudze, nie posiada wartości. Jest to zjawisko naturalne: życie i śmierć są nierozłączne i za każdym razem, gdy życie traci sens, śmierć przestaje być transcendentna. W Meksyku śmierć jest zwierciadłem życia Meksykanina. Wobec obydwu Meksykanin się zamyka, nie chce nic o nich wiedzieć (…) Lekceważenie śmierci nie kłóci się z kultem, jakim ją otaczamy (my Meksykanie). Jest ona obecna podczas naszych świąt, jest w naszych zabawach, miłościach i myślach. Myśli o umieraniu i zabijaniu rzadko kiedy nas opuszczają. Fascynacja wynika chyba z naszego hermetyzmu i z furii, z jaką go przełamujemy.”

Octavio Paz (1914–1998) meksykański poeta, dziennikarz, krytyk i eseista, noblista

O życiu , O śmierci , O myślach , O myśleniu

„W niektórych regionach Polski dzieci są regularnie opuszczane do głębokich kopalni, by mogły odpocząć od skażenia powietrza na powierzchni. Można sobie niemal wyobrazić ich nauczycieli, wyprowadzających dzieci tymczasowo z kopalni, trzymających kanarki, by ostrzegały o tym, że dalsze przebywanie na powierzchni jest niebezpieczne.”

Al Gore (1948) polityk amerykański (Partia Demokratyczna)

In some areas of Poland, children are regularly taken underground into deep mines to gain some respite from the buildup of gases and pollution of all sorts in the air. One can almost imagine their teachers emerging tentatively from the mine, carrying canaries to warn the children when it’s no longer safe for them to stay above the ground. (ang.)
Źródło: Earth in Balance, 2000, s. 81

O dzieciach , O nauczycielach

„W Djeddah, jednym z największych portów Arabii Saudyjskiej, do którego zawijają statki wiozące pielgrzymów do Mekki znalazł swą przystań uciekinier, o którym już mało kto poza granicami jego kraju zdaje się pamiętać: Idi Amin Dada – były prezydent Ugandy. Pędzi spokojne, żeby nie powiedzieć szczęśliwe dni na wygnaniu. Podobno nie pije. Stał się również przykładnym muzułmaninem, nie opuszcza żadnej z codziennych modlitw. Jedyną jego pasja jest udzielanie dobrych rad nowym przywódcom swego kraju. Robi to przez telefon, a król Arabii Saudyjskiej płaci rachunki bez zmrużenia powiek. Od czasu rozwodu z byłą śpiewaczką jazzową Sarah Kyolaba mieszka sam. Jego rodzina, składająca się z czterdziestu dziewięciorga dzieci, rozproszyła się po świecie. Ale towarzyszy mu stale straż przyboczna, która ma za zadanie zarówno chronić go jak i pilnować, aby znów nie popełnił jakiegoś szaleństwa.”

Idi Amin (1925–2003) dyktator Ugandy

Autorzy: Pierre Accoce, Pierre Rentchnick, Chorzy, którzy nami rządzą, tłum. Marta Kubiak, Wydawnictwo Test, Lublin 1992, s. 9.

O dzieciach , O rodzinie , O piciu , O pasji

„Otwórz oczy i spójrz w siebie:
Czy jesteś zadowolony z życia jakie wiedziesz?
Wiemy dokąd idziemy
Wiemy skąd
Opuszczamy babilon
Udajemy się do ziemi naszych ojców”

Bob Marley (1945–1981) jamajski muzyk reggae

Uh! open your eyes and look within:
Are you satisfied (with the life youre living)? uh!
We know where were going, uh!
We know where were from.
Were leaving babylon,
Were going to our father land (ang.)
Źródło: Exodus

„Kościół Anglikański, zarzucając niektóre rażące nauki i praktyki Kościoła Rzymskiego, twierdził jednocześnie i nadal to zresztą podtrzymuje, że stanowi jedyny prawdziwy kościół, a jego biskupi mają prawo do sukcesji apostolskiej, a zatem i do najwyższego zwierzchnictwa nad dziedzictwem Bożym. Ta „córka” Rzymu, opuszczając „matkę”, przyjęła wyciągniętą w jej kierunku rękę Anglii, a suwerena tego imperium uczyniła głową kościoła. Była to jednak reforma; zdążała ona we właściwym kierunku, aczkolwiek, podobnie jak w wypadku córki luterańskiej, stanowiła tylko częściowe oczyszczenie. Kalwin, Knox i inni spostrzegli, że pod wpływem papieskich nonsensów całkowicie zagubiona została właściwa ocena Bożej umiejętności przewidywania zachodzących wydarzeń. Odrzucili więc koncepcję utrzymującą, że powodzenie Boskiego planu jest całkowicie zależne od wysiłków upadłego człowieka, a ich poglądy przyczyniły się do wykazania, że zwycięstwo Kościoła nie jest zależne od siły państwa i nie jest osiągane za pomocą broni cielesnej. Ludzie ci dokonali wspaniałego i wartościowego dzieła, które zrodziło więcej dobrych owoców niż się to zwykle zauważa, a jednak zostali oślepieni innymi, nie rozpoznanymi, zanieczyszczającymi błędami, tak iż bronili fałszywego poglądu, utrzymującego, że wszyscy, którzy nie zostali wybrani do stanu niebiańskiego, są skazani na wieczne męki. Wkrótce ich nauki wykrystalizowały się pod nazwą prezbiterianizmu i poza początkowym głoszeniem, że boskie wyroki są niezmienne, ruch ten w niewielkim stopniu pomógł w reformacji i oczyszczaniu. Wręcz przeciwnie, podobnie jak jego siostrzane sekty, uczynił wiele, aby zahamować i powstrzymać dzieło oczyszczania.”

Charles Taze Russell (1852–1916) amerykański działacz religijny Świadków Jehowy

Źródło: Przyjdź Królestwo Twoje ZRZESZENIE WOLNYCH BADACZY PISMA ŚWIĘTEGO WYDAWNICTWO „NA STRAŻY, str. 113

O ludziach , O matce , O wysiłku , O sile

„Szczęście do teatru właściwie nie opuszczało mnie jeszcze od czasów studenckich. Spotkania z wybitnymi ludźmi sceny ukształtowały mój sposób patrzenia na teatr, myślenia o tym zawodzie, nauczyły rozumienia roli. To był taki aktorski Oxford i Cambridge w jednej pigułce.”

Jolanta Fraszyńska (1968) polska aktorka

Źródło: „Rzeczpospolita”, 19 sierpnia 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/twardas.htm

O szczęściu , O myślach , O myśleniu

„Czy chcesz dobrowolnie pozostać na wyspie i żyć pośród nas?
– Przecież wy sami ją opuszczacie!
– A więc dowiedziałeś się i tego. Masz rację. W tym wypadku udasz się wraz ze wszystkimi.
– Dokąd?
– I to możesz już wiedzieć. Popłyniemy wprost na zachód, przez ocean, do wybrzeży odległych o całe tygodnie żeglugi, a odkrytych przez naszych żeglarzy. Przed nami nie stanęła tam ludzka stopa, kraj jest dziki i pusty i przez nas zostanie zasiedlony.
– Nie chcę go oglądać jako więzień. Wypuśćcie mnie i pozwólcie odwiedzić na krótko mój własny kraj, a wrócę tutaj.
– To nie jest możliwe.
– Więc po co pytasz, czy zostanę dobrowolnie?
– Aby wiedzieć, jak postępować z tobą.
– Związać mnie, zabić, otruć, gdyż dopóki będę mógł się ruszać, nie zaprzestanę prób ucieczki.”

Maciej Kuczyński Atlantyda, wyspa ognia

Atlantyda, wyspa ognia (1967)

Odległy

„Kiedy zostajesz rodzicem, strach staje się twoim nieodłącznym towarzyszem. I nigdy cię nie opuszcza.”

Harlan Coben książka Jedyna szansa

Jedyna szansa (2003)
Źródło: rozdział 13

O strachu , O rodzicach

„Mistrz Wojciech z Brudzewa kończył pierwszy wykład
„O niebie I świecie” Arystotelesa.
Wpierw głosem donośnym czytał tekst, a po tym
we własny komentarz stroił Stagirytę:
„Gdzie ziemia spoczywa? Porusza się? Stoi?”
„Czy niebo skończone a ona pośrodku?”
„Czy w środku wszechświata jest ogień, a ziemia
Obraca się wkoło dzień rodząc i noce?”
Tak twierdzą idący za Pitagorasem…
I jeszcze dodają, że nie tylko sama
„Porusza się w okrąg, lecz i przeciwziemia.”
„Na której mieszkają jacyś antypodzi…”
Tu słowa zagłuszył donośny głos dzwonu.
Mistrz Wojciech z Brudzewa opuszcza katedrę.
tłum żaków wybiega z lektorium Platona.”

Stefan Flukowski (1902–1972) poeta i prozaik polski

Źródło: Kraków 1492, „Życie Literackie” nr 19, 10 maja 1964, s. 4 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=1607

O życiu , O czytaniu

„Wiosna. U nas w celi jasno – dużo słońca. Ciepło. Na spacerze powietrze miękkie – pieści jak ręka ukochanej. Na kasztanach i krzakach bzu pączki nabrzmiały i już się rozwinęły w malutkie liście zielone, uśmiechające się do słońca. Trawa na podwórzu wyciągnęła się do słońca i cicha, wchłania powietrze i promienie wskrzeszające do życia. Cicho… Nie dla nas wiosna. My w więzieniu. W celi drzwi wciąż zamknięte; za nimi i za oknem żołnierze uzbrojeni ani na chwilę nie opuszczają swych posterunków – i jak przedtem co dwie godziny słychać, jak zmieniają się i szczęk karabinów, i ich słowa: „pod sdaczu sostoit post nr pierwyj…”, jak przedtem, żandarmi nam drzwi otwierają i na spacer prowadzą, jak przedtem, słychać brzęk kajdan i trzaskanie otwieranych i zamykanych drzwi. Za oknem od samego rana przechodzą oddziały wojska, cały dzień odzywają się ich śpiewy, czasami słychać muzykę wojskową. (…)””

Feliks Dzierżyński (1877–1926) polski i rosyjski działacz komunistyczny

Pamiętnik więźnia
Źródło: s. 76

O wiośnie , O trawie

„Już od dawna nie mogę chodzić do kościoła. Jest mi wstyd, że nie ma mnie na niedzielnych mszach, ale ludzie ciągle się tam na mnie patrzą i rozpychają, by stać blisko mnie. Robią mi też zdjęcia telefonem komórkowym. W sumie są bardzo mili, ale uciążliwi. Myślę, że Bóg rozumie, dlaczego opuszczam msze i nie ma mi tego za złe.”

Beyoncé Knowles (1981) wokalistka amerykańska

O Bogu , O ludziach , O myślach , O myśleniu

„5 października oddziały Armii Krajowej, ze swym dowódcą na czele, maszerowały ulicami wśród milczących warszawiaków. Powstańcy opuszczali miasto, które daremnie próbowali oswobodzić spod obcej okupacji. Pod szarym niebem, w deszczu, szli do niewoli żołnierze, którzy pięć lat trwali w podziemiu, a przez sześćdziesiąt trzy dni prowadzili otwartą, regularną walkę. W czasie niemieckiej okupacji i gestapowskiego terroru codziennie ryzykowali życie. Walka na ulicach Warszawy była ostatnią próbą odzyskania wolności. Stała się również widomym dowodem zdradliwej polityki Rosji. (…) Stałam, salutując, na chodniku koło ostatniej barykady. Generał Bór dostrzegł mnie i uchylił kapelusza, a oficerowie z jego sztabu zasalutowali. Żegnałam oddziały Armii Krajowej, dumę polskiego podziemia, z trudem zachowując kamienną twarz.”

Maria Tarnowska (1884–1965) polska działaczka społeczna

5 października 1944, Warszawa.
Źródło: Joanna Wieliczka-Szarkowa, Powstanie warszawskie 1944. Gloria victis, Wydawnictwo AA, Kraków 2014, s. 277.

O życiu , O wolności , O czasie , O walce

„Młodzi ludzie wyjeżdżają nie tylko ze Śląska, gdyż, jeśli nie są „Polakami katolikami”, czują się niekochani, indoktrynowani i nietolerowani. Już wśród najprostszych form zwierzęcych widać, że jeśli zwierzę trafi na warunki, w których się źle czuje, to opuszcza to miejsce. Tak podpowiada mu jego instynkt obronny.”

Kazimierz Kutz (1929–2018) polski reżyser filmowy, teatralny i telewizyjny; działacz polityczny i senator RP

Źródło: Polska, czyli Iran, „Fakty i Mity” nr 5 (309)

O ludziach , O zwierzętach

„(…) czuł, jak ostatni oddech opuszcza jego ciało, wypływa z jego piersi, przesuwa się przez gardło i wylatuje z ust, przeciskając się między zębami, natychmiast jednak uświadomił sobie, że to nie oddech, lecz jego duch, nieśmiertelna dusza.”

Dan Simmons (1948) amerykański pisarz fantastyki naukowej

Terror (2007)
Źródło: rozdział 59, Hickey

O duszy

„Jest rzeczą szlachetną bronić z mieczem w ręku swojego mienia, honoru i religii. Jeszcze szlachetniej postępuje ten, który broni ich, starając się nie wyrządzać krzywdy złoczyńcy. Ale czymś amoralnym i uwłaczającym ludzkiej godności jest opuszczanie towarzysza oraz wydanie swego majątku, swojej religii i swego honoru na łup złoczyńcy dla ratowania własnej skóry.”

Mohandas Karamchand Gandhi (1869–1948) Indyjski przywódca polityczny i religijny

Źródło: Romano Amerio, Iota Unum. Analiza zmian w Kościele katolickim w XX wieku, Wydawnictwo Antyk, 2009, s. 523.

O religii , O wieku

„Absolutne bezpieczeństwo związane z posiadaniem ziemi, którą kocham, opuściło mnie właśnie wtedy, w tej chwili i nigdy go już nie odzyskałam. Opuściłam dzieciństwo z bolącym sercem i umysłem pełnym gniewu i urazy. Dorosłość zaczęła się od gorzkiego smaku w ustach i mglistego postanowienia, że nie odejdę. Nie opuszczę Wideacre. Nie ustąpię miejsca Harry'emu. Jeśli świat każe dziewczętom opuszczać domy, to świat powinien się zmienić. Ja nigdy się nie zmienię.”

Philippa Gregory książka Wideacre

Źródło: Dziedzictwo (ang. Wideacre), tłum. Hanna Milewska

O świecie , O odejściu , O dzieciństwie , O dorosłości

„Mam to do siebie, że dociskam sprawę do końca. Po próbach, już w nocy, wymyślam sceny na następny dzień. I tak przez dwa miesiące. Niekończący się dopływ adrenaliny. Po zakończonej produkcji, niezależnie od tego jak udanej, pojawia się dziwny smutek. Czuję się zbędny, każdy wie, co ma robić, a mnie już nikt nie potrzebuje. Więc najbardziej przyjemny jest sam moment powstawania. Tę sytuację można porównać do dziecka, które idzie w świat i na zawsze opuszcza rodzica. – To dziecko jest zwierciadłem dla rodzica: projekcją jego lęków i pragnień. – Sztuka ma sens tylko wtedy, kiedy uwzględnia wymiar intymny. Nie chodzi o eksploatowanie własnego ego, tylko o punkt odniesienia – dla mnie wyznacznik arcydzieła.”

Mariusz Treliński (1962) polski reżyser operowy, filmowy i teatralny.

Źródło: „Tygodnik Powszechny”, 29 kwietnia 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/20945

O dzieciach , O świecie , O smutku , O sztuce

„Człowiek coś kocha lub kocha kogoś w zależności od tego, co ma lub czego nie ma, w zależności od pustki, jaką po sobie zostawiają, nasze potrzeby i pragnienia zmieniają się w miarę, jak coś lub kogoś tracimy, albo coś lub ktoś nas opuszcza, albo coś lub ktoś jest nam odbierany.”

Javier Marías (1951) hiszpański pisarz

Jutro, w czas bitwy, o mnie myśl

Kochać się

„Przeważająca większość wychowanków naszego gimnazjum opuszcza Sanok, a w mieście zostaje jedynie niewielki ich odsetek: rozchodzą się oni po całej Polsce, a wcale liczni i poza jej granicami. Na wysokich stanowiskach rządowych i w fabrykach, w wojsku i na wyższych uczelniach, w redakcjach – dawniej i dziś – znaleźć można Sanoczan.”

Włodzimierz Mozołowski (1895–1975) Oficer Wojska Polskiego, chemik

przemówienie podczas „Jubileuszowego Zjazdu Koleżeńskiego b. Wychowanków Gimnazjum Męskiego w Sanoku w 70-lecie pierwszej Matury” 21 czerwca 1958.
Źródło: Dwa dni w mieście naszej młodości. Sprawozdanie ze zjazdu koleżeńskiego wychowanków Gimnazjum Męskiego w Sanoku w 70-lecie pierwszej matury w roku 1958, s. 48.

„Pies słusznie jest symbolem wierności; wśród roślin jednak powinien nim być świerk. Albowiem tylko on trwa w dobrych i złych czasach i nie opuszcza nas razem z łaskawością słońca, jak wszystkie inne drzewa, rośliny, owady i ptaki, aby powrócić, gdy niebo znów będzie nam sprzyjać.”

Arthur Schopenhauer (1788–1860) filozof niemiecki

Źródło: Parerga i paralipomena

O ptakach

„Na ukształtowanie nastrojów w kraju i kierunek myśli narodowej [po roku 1945] AK wywarła wpływ decydujący. Wynikał on już z poprzedniej jednokierunkowej racji, którą dostrzegano nie w przeciwstawieniu bolszewikom, lecz w dobijaniu z nimi razem okupanta poprzedniego [Niemców], który opuszczał terytorium Polski. Tylko w ten sposób mogła powstać ta ideologiczna „baza”, na której komuniści rozbudowali swój dogmat o „wyzwoleniu Polski.””

Józef Mackiewicz (1902–1985) polski pisarz i publicysta

Źródło: Artur Domosławski, Narodowość – antykomunista, „Gazeta Wyborcza”, 1 grudnia 2001.

O myślach , O myśleniu

„Kobiety brały udział w ruchu umysłowym, niekiedy nawet nim kierowały, zajęły równorzędne miejsce obok pisarzy i uczonych; miały mniej pedanterii, ich inteligencja była bardziej instynktowna, naturalna. Opuszczając swoją pensję klasztorną, często nic nie umiały: kształciły się później, spragnione nauki; pożądały żarliwie nie miłości, ale wiedzy.”

Paul Hazard (1878–1944) francuski historyk literatury

o roli kobiet w XVIII wieku.
Myśl europejska w XVIII wieku od Monteskiusza do Lessinga (1946)

O kobietach , O inteligencji , O wiedzę , O nauce

„Niemiecki brak solidarności przejawia się, między innymi, w namiętności do składania donosów. Towarzysząc naszym sąsiadom od czasów kiedy stało się to tylko możliwe – a zatem od narodzin biurokracji w Cesarstwie Wilhelma – namiętność ta nie opuszczała ich ani w Republice Weimarskiej, ani w Trzeciej Rzeszy, ani też w obu powojennych państwach niemieckich, czy w zjednoczonej Republice Federalnej. Funkcjonuje ona w tym narodzie do dzisiaj pod przykrywką swoistej formy lojalności wobec politycznego systemu, jako wynik rozpadu indywidualizacji. W latach Trzeciej Rzeszy był on tak duży, iż nie istniała potrzeba utrzymywania rozbudowanego aparatu inwigilacji. Donosicielstwo w wystarczający sposób wypełniało zapotrzebowanie koncentracyjnych obozów. Aż 80% wyroków wydano w tym czasie na podstawie donosów. W latach 1974–1985 na terenie RFN dwie trzecie przestępstw politycznych wykryto dzięki denuncjacji. O NRD nie trzeba nawet wspominać. Politolog Falco Werkentin uważa wręcz, iż donosicielstwo sprawia, po prostu, Niemcom radość.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Źródło: Podglądanie sąsiada – „Suplement” Nr 2–3/2000

O narodzinach , O czasie , Radość

„Nie chwaląc się, muszę przyznać, że naprawdę dołożyliśmy wszelkich starań, by uniknąć przecieków. Zupełnie, jakby nie chodziło o film, a o jakieś tajne przedsięwzięcie na miarę Projektu Manhattan! Nie robiliśmy na przykład kopii scenariusza dla członków ekipy. Ani scenograf, ani autor zdjęć nie dostali tekstu! Oczywiście, jeśli ktoś potrzebował, mógł udać się do czytelni, gdzie znajdował się zamknięty w sejfie egzemplarz scenariusza. Można było robić notatki, ale po skończonej lekturze tekst z powrotem lądował w sejfie i w ogóle nie opuszczał pokoju. Żaden agent, żaden aktor nie dostał skryptu przed rozpoczęciem zdjęć. Oczywiście odtwórcy głównych ról mogli zapoznać się z tekstem, ale wtedy scenariusz przywoził im do domu specjalny kurier, który czekał przed wejściem. Potem zabierał skrypt i odwoził go na miejsce. Dzięki temu udało się nam zadbać o bezpieczeństwo. Tak naprawdę jednak naszymi największymi sojusznikami w walce o utrzymanie tajemnicy okazali się fani „Indiany Jonesa”. Widzowie po prostu nie chcieli wiedzieć zbyt wcześnie, co się wydarzy w filmie. Chcieli pójść do kina i pozwolić się zaskoczyć. W pewnym momencie doszło do przykrego incydentu, gdy pewna osoba ukradła z planu blisko 4000 zdjęć, które zdradziłyby całą fabułę. Złodziej zaoferował je pewnej stronie internetowej – nie będę wymieniał jej nazwy – która z reguły nie ma oporów przed ujawnianiem tego rodzaju sekretów. Okazało się jednak, że ci ludzie uwielbiają Indianę Jonesa i nie chcieli psuć innym fanom zabawy. Zadzwonili więc do działu prawnego Paramount Pictures, w porozumieniu z FBI przygotowali prowokację i w ten sposób doprowadzili do aresztowania złodzieja. W tej chwili, gdy rozmawiamy, człowiek ten siedzi już w więzieniu. George Lucas nie bierze jeńców. Mnie czasem stać na wielkoduszność, George jednak jest w takich sprawach bezwzględny.”

Steven Spielberg (1946) amerykański reżyser, scenarzysta i producent filmowy

Źródło: wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=45855

O ludziach , O pokoju , O domu , O czasie

„Mówią, że miłość umiera między dwojgiem ludzi. To nieprawda, nie umiera. Opuszcza tylko człowieka. Odchodzi, gdy na nią nie zasługuje.”

William Faulkner (1897–1962) powieściopisarz, nowelista i poeta amerykański

O miłości , O ludziach

„Gieniusia była moją ciotką. To ona wyhaftowała wyprawkę na moje narodziny. Nie pamiętam, kiedy zaczęłam się jej uważnie przyglądać, mogłam mieć siedem albo osiem lat. Śniada, czarnowłosa, ubrana w soczyste kolory, z purpurową szminką na ustach i krwistym lakierem na paznokciach, na tle szaroburej powojennej ulicy wyglądała jak tęcza. Mężczyźni przystawali i odwracali za nią głowy, kobiety opuszczały wzrok, nagle zasmucone. Gieniusia nie miała jednak szczęścia w miłości. Świadczyła o tym fotografia z niedokładnie odciętym mężczyzną, z którego zachował się fragment nogawki i buta. Nie wiem, jak miał na imię.”

Asja Łamtiugina (1940) polska aktorka

Gieniusia

O kobietach , O mężczyznach , O butach , O zachowaniu

„Wtedy, gdy opuszczałem Polskę normalnym było pytanie: dlaczego nie wyjechać? Był to, chyba, najgorszy okres w dziejach PRL-u. Ta właśnie końcówka, pokazała, jak bardzo komunizm zniszczył indywidualność. Homo sovieticus otrzymywał ostateczny szlif. ** Źródło: Tytuł nie jest potrzebny”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

rozmowa Marii Kalczyńskiej – „Kurier” (Hamburg) Nr 10/1999

Pytanie

„To straszne kiedy ktoś człowieka opuszcza (…) Gdy się kogoś kocha to naturalne, że pragnie się mieć go przy sobie. Z rozpaczy robi się różne szalone rzeczy.”

Tess Gerritsen (1953)

Sobowtór (2004)

Kochać się

„Jastrząb nie opuszcza gołębia w potrzebie.”

Antoni Regulski

Kolacja u Pascala

„Nocami chodził Jóźku z takimi jak i on sam i zdzierał żrące, czerwone afisze. Zdzierał lub naklejał na nich powiedzonka dowcipne i zjadliwe. On to malował ówczesnych dwóch przyjaciół – Hitlera i Stalina – w pozach nie bardzo romantycznych. On zdobywał w dniach najtrudniejszych koninę. On nauczył się przerzucać przez granicę tych, co musieli opuszczać kraj. On, dziecko lwowskiej ulicy (…).”

Ludmiła Błotnicka (1907–1981)

Źródło: Józku

O dzieciach , O nocy

„Nie chcemy opuszczać strefy euro, ale uratować wspólną walutę.”

Aleksis Tsipras (1974) grecki polityk

Źródło: Anna Widzyk, Lider greckiej SYRIZY apeluje do Niemców o solidarność, wyborcza.pl, 22 maja 2012 http://wyborcza.pl/1,91446,11777752,Lider_greckiej_SYRIZY_apeluje_do_Niemcow_o_solidarnosc.html