Cytaty na temat niebieski

Zbiór cytatów na temat niebieski, bóg, ludzie, nasi.

Cytaty na temat niebieski

Gustave Flaubert Fotografia
Klara z Asyżu Fotografia
Fulton John Sheen Fotografia
Jan Maria Vianney Fotografia

„Nie cierpię, kiedy w filmie siedzi gość przy żółtej lampie, a w oknie jest niebieskie światło. To takie enerdowskie. Widzowie nie zdają sobie sprawy z tego, jak wiele zależy od laboratorium. Osoba, która robi kopie, to jest też artysta.”

Źródło: Grzegorz Wojtowicz, Rozmowa z Arkadiuszem Tomiakiem, autorem zdjęć do filmu Jana Jakuba Kolskiego „Daleko od okna”, stopklatka.pl, 22 grudnia 2000 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=1655

Richard Feynman Fotografia
Hezjod Fotografia
Pius XI Fotografia
Ivan Wernisch Fotografia

„Nawet w niebieskiej porze roku
przeważa ochra
I panuje purpura
I kolor złoty w zieleni
pojawia się i znika”

Ivan Wernisch (1942) czeski poeta i redaktor

Źródło: W niebieskiej porze roku, tłum. Zbigniew Machej

Jack Kerouac Fotografia
Ksenofanes Fotografia
Alan Rickman Fotografia
Faustyna Kowalska Fotografia
Paul Éluard Fotografia

„Ziemia jest niebieska jak pomarańcza.”

Paul Éluard (1895–1952)

La terre est bleue comme une orange. (fr.)
Źródło: L'amour la poésie, 1929

To tłumaczenie czeka na recenzję. Czy to jest poprawne?
Elon Musk Fotografia
Tomira Kowalik Fotografia
Janusz Rewiński Fotografia
Łukasz Trałka Fotografia
Kajetan Abgarowicz Fotografia
Christina von Braun Fotografia
Samuel Willenberg Fotografia
Günter Verheugen Fotografia
Johannes Kepler Fotografia

„Należy stworzyć statki i żaglowce, poruszane niebieską bryzą. Wtedy nie zabraknie śmiałków, którym niestraszna pustka kosmosu.”

Johannes Kepler (1571–1630) niemiecki matematyk, fizyk i astronom

Źródło: list do Galileusza, 1609

Karel Kryl Fotografia
Ranavalona I Okrutna Fotografia

„Doszły mnie słuchy, że Biblia jest zła. Opowiada ona o nowym królu, zwanym Bogiem oraz o jego premierze i synu, Jezusie Chrystusie. Usiłują oni przekonać moich poddanych, aby stali się częścią ich Królestwa Niebieskiego, modlili się do ich Króla Boga i prosili go o łaski. Jak wszyscy dobrze wiecie, jest tu tylko jedno królestwo – królestwo naszych przodków Randriamasinavalony, Randrianampoinimeriny, Radamy i moje! Oznajmiam, że odtąd moje królestwo nie będzie podzielone. Nie będzie w nim ich Królestwa Niebieskiego, ich Boga, który chce nami rządzić, ani ich Jezusa Chrystusa! Oni rządzą białymi ludźmi zza morza. Nie pozwolę na to, by zwodzili moich poddanych. Wiem, że niektórzy moi poddani zeszli przez nich na manowce; jestem przekonana, że nie zrobili tego świadomie, lecz za namową tych złych ludzi. Dlatego jestem skłonna im przebaczyć, jeżeli przyznają się do winy i powrócą do wiary w nasze bóstwa, czary i święte góry. Od dziś odmawianie modlitwy, posiadanie Biblii albo księgi psalmów, organizowanie spotkań w celu oddawania czci Bogu lub Jezusowi Chrystusowi, a także nauczanie czytania i pisania uznawane są za przestępstwa karane śmiercią i konfiskatą mienia.”

Ranavalona I Okrutna (1788–1861)

Źródło: James H. Fisher, Friends in Madagascar, Society of Friends, 1940, cyt. za: Shelley Klein, Największe zbrodniarki w historii, tłum. Barbara Gutowska-Nowak, wyd. Muza, Warszawa 2006, ISBN 8373198547, s. 87–88.

Hugh Laurie Fotografia
Maria Teresa Ledóchowska Fotografia
Virginia Woolf Fotografia

„Nie wierzę piosence – niebieski z niej ptak.”

Bronisław Brok (1906–1975)

Źródło: Nie wierzę piosence

„Gałka u drzwi otworzyła niebieskie oko i spojrzała na niego.”

Henry Kuttner (1915–1958) amerykański pisarz science-fiction

Źródło: Szachowisko

Włodzimierz Szaranowicz Fotografia

„Jednolite niebieskie stroje z jednym pomarańczowym elementem jeśli chodzi o nazwisko.”

Włodzimierz Szaranowicz (1949) polski dziennikarz sportowy

Euro 2000

Georg Wilhelm Friedrich Hegel Fotografia
Janusz Kaczmarek Fotografia
Ludwik Maria Grignion de Montfort Fotografia

„Pani Linde spoglądała nieufnie na wszystkich, którzy mieli nieszczęście urodzić się lub wychowywać gdziekolwiek poza granicami Wyspy Księcia Edwarda. Mogli to być porządni ludzie, zapewne, ale słuszniej było mieć się wobec nich na baczności. A już szczególną niechęć żywiła do Amerykanów, gdyż w swoim czasie pewien nieuczciwy chlebodawca oszukał na dziesięć dolarów jej męża, pracującego w Bostonie. Za to oszustwo pani Małgorzata czyniła odpowiedzialnym całe Stany Zjednoczone i żadne moce niebieskie ani piekielne nie przekonałyby jej, że nie ma słuszności.”

Mrs Lynde looked upon all people who had the misfortune to be born or brought up elsewhere than in Prince Edward Island with a decided can-any-good-thing-come-out-of-Nazareth air. They MIGHT be good people, of course; but you were on the safe side in doubting it. She had a special prejudice against "Yankees." Her husband had been cheated out of ten dollars by an employer for whom he had once worked in Boston and neither angels nor principalities nor powers could have convinced Mrs. Rachel that the whole United States was not responsible for it. (ang.)
Źródło: L.M. Montgomery, Ania z Avonlea, op. cit.

Maria Koterbska Fotografia
Kamila Baptysta Varano Fotografia
Zofia Staniszewska Fotografia
Louisa May Alcott Fotografia
Rozalia Celakówna Fotografia
Christiaan Huygens Fotografia
José Mourinho Fotografia
Marian Pankowski Fotografia
Uta Ranke-Heinemann Fotografia

„Dziewica i anioł – to temat dla poety i malarza. Poeta – Łukasz – rzecz opisał, a malarze wciąż na nowo temat ten podejmują. Zwiastun tego, co boskie i niewinna dziewica, oddalona jeszcze od znojów konkretnego ludzkiego życia, będąca na pograniczu młodości i kobiecości, ogarnięta jeszcze czasem oczekiwania i nadziei, pełna marzeń… Obraz rozrasta się, napełniając się czarem ludzkiej i religijnej fantazji, tak jak fascynował ludzi od zawsze.
Na podstawie podobnych fantazji już w starych religiach astrologicznych dziewica została przeniesiona jako gwiazdozbiór na firmament niebieski; jako niebiańską dawczynię płodności Egipcjanie wynieśli do gwiazd Izis, Grecy – Dike, jako Asteę gwiazdozbiór Panny, a także Demeter i Tyche. W wyniku takich fantazji umysłu ludzkiego również mnóstwo innych antycznych bogiń było dziewicami, na przykład Artemida, bogini, która nie tylko ochraniała młodych i niewinnych chłopców, ale była także władczynią-opiekunką młodości, wesela i narodzin. Atena była dziewicą, boginią bez matki, która podobnie jak dziewica Nike, wyszła z głowy Dzeusa. Nemesis i wspomniana już Dike są dziewicami, nieprzystępnymi i niezależnymi boginiami prawa.
Można by wymieniać jeszcze wiele. W przypadku ich wszystkich wyobrażenie o boskości i dziewiczości było zarazem przejawem i wyrazem starego marzenia i tęsknoty za niedoczesnym i pozadoczesnym bytem. Dziewicą jest też wielka dziewica chrześcijaństwa – Maria. I dla wielu, nawet jeśli Kościół to kwestionuje, jest ona – chociaż w sposób nie wyrażany wprost – wielką boginią chrześcijaństwa.”

Źródło: Nie i amen

Tomasz Piątek Fotografia
Felicjan Faleński Fotografia
Adam Zagajewski Fotografia
Guillaume Apollinaire Fotografia
Tadeusz Pieronek Fotografia
Keith Richards Fotografia
Ignacy Daszyński Fotografia
Marcel Lefebvre Fotografia
Stanisław Lem Fotografia
Sorajja Esfandijari Bachtijari Fotografia
Jan Brzechwa Fotografia
Innocenty III Fotografia
Ledi Sayadaw Fotografia
Kurt Vonnegut Fotografia

„Jest takie ciało niebieskie w Układzie Słonecznym, którego mieszkańcy są tak głupi, że przez milion lat nie załapali, iż ich planeta ma drugą półkulę. Przyszło im to do głowy dopiero pięćset lat temu! Zaledwie pięćset lat temu! Niemniej mieszkańcy nazywają siebie Homo Sapiens.”

There is a planet in the solar system, where the people are so stupid they didn’t catch on for a million years that there was another half to their planet. They didn’t figure that out until five hundred years ago! (ang.)
Trzęsienie czasu
Źródło: rozdz. 26

Magik (raper) Fotografia

„Gdyby świat cały obrósł w niebieskie migdały,
Gdyby Magik był doskonały.
Gdyby podziały gdzieś się podziały,
Gdyby ryby głos też miały.”

Magik (raper) (1978–2000) raper polski, pseud. Magik (Kaliber 44, Paktofonika)

Paktofonika
Źródło: utwór Gdyby

Paul K. Feyerabend Fotografia

„Stojące w szklance na stole niezapominajki z niebieskich zrobiły się przez noc różowe.”

Maria Jarochowska (1918–1975) polska dziennikarka, reportażystka i pisarka

Niezapominajki (1945)
Źródło: „Życie Literackie” nr 42, 20 października 1957, s. 10 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14885

Jerzy Ofierski Fotografia

„No i poszedł nam stary Bliniak na niebieski remanent.”

Jerzy Ofierski (1926–2007) aktor, pisarz, dziennikarz polski

Źródło: Ptasie mleczko z książki Za Kierdziołkową miedzą

Albert Wielki Fotografia

„Wszystko, co stwarza przyroda i sztuka, dokonuje się pod wpływem sił pochodzących z nieba. Znaki niebieskie i ciała niebieskie istniały już przed wszystkimi innymi dziełami stworzenia i dlatego wywierają one wpływ na wszystko, co zostało po nich stworzone.”

Albert Wielki (1206–1280) niemiecki duchowny, dominikanin, teolog i filozof, święty katolicki

Źródło: Klaudia Winiarska, Na Skrzydlach Melancholii, GRIN Verlag, 2009, s. 10.

Giordano Bruno Fotografia
Julian Ursyn Niemcewicz Fotografia
Jostein Gaarder Fotografia
Stefan Wyszyński Fotografia
Georg Christoph Lichtenberg Fotografia
Günter Verheugen Fotografia

„Co nas czeka? Niebieski komunizm. Niechby tylko wszystkie rządy, wszystkie organizacje religijne i polityczne na całym świecie zrozumiały, że są cząstką jednej wielkiej całości! Żeby wytłumaczyły to ludziom!”

Bernard Wilk (1906–1995)

Źródło: Stolica Boża i Barankowa: Niebieski komunizm, wiara.pl, 28 października 2008 http://religie.wiara.pl/doc/471857.Stolica-Boza-i-Barankowa-Niebieski-komunizm/2

Hadrian Osmołowski Fotografia

„Opuściłem marne nadzieje świata… Teraz mi się zdaje, że nic mi nie pozostaje na świecie, jak przygotować się w podróż do wieczności i opuścić na zawsze ten padół płaczu… Daj Boże, abyśmy się kiedyś ujrzeli z sobą wszyscy w niebie i obchodzili tam społem radośnie uroczystość wiekuistą… w owej ojczyźnie niebieskiej…”

Hadrian Osmołowski (1838–1924) zakonnik bernardyński

fragment listu z 26 maja 1922 pisany z Lonigo (Włochy) do Sióstr Bernardynek z Krakowa.
Źródło: o. Joachim Roman Bar OFMConv., o. Kajetan Grudziński OFM – Polscy święci. Sługa Boży Hadrian Osmołowski. t.2. ATK. Warszawa. 1983, s. 218.

Stanisław Mackiewicz Fotografia
Avril Lavigne Fotografia
Zenon Kosidowski Fotografia

„Inklinacjami poetyckimi można poniekąd wytłumaczyć sobie owe psychologicznie paradoksalne zjawisko, że Łukasz, chyba najbardziej wykształcony wśród ewangelistów, nagromadził w swoich przekazach o narodzinach dzieciątka Jezus więcej elementów cudowności niż jego poprzednicy. Do pewnego stopnia musimy oczywiście położyć to na karb procesu mitologizacji Jezusa, procesu, który wówczas już posunął się dalej niż za czasów Marka i Mateusza. Ale sam fakt deifikacji nie wyjaśnia nam, dlaczego Łukasz tak bezkrytycznie wciela do swojej ewangelii te rozbrajająco naiwne, przez prostaczków kolportowane pogłoski, owe podawane z ust do ust, typowo ludowe, urocze baśnie, w których dzieją się dziwy nad dziwami. Archanioł Gabriel zwiastuje narodziny Jana Chrzciciela i Jezusa, a potem każe pasterzom iść do Betlejem. Gdy ruszają w drogę „zastępy wojsk niebieskich” głoszą chwałę Boga i wołają: „Chwała na wysokościach Bogu, a na ziemi pokój ludziom dobrej woli”. Na widok ciężarnej Marii w łonie Elżbiety skoczyło z radości dzieciątko; przyszła matka Jana Chrzciciela zawołała wówczas: „Błogosławionaś ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota twego”.
Gdy przypominamy sobie te czarodziejskie sceny, pełne chwytającej za serce prostoty, radosnych uniesień i światłości niebieskiej, gdy słyszymy hymny Marii i Zachariasza, jak też rozlegające się w przestworzach pienia anielskie – zaczynamy rozumieć Łukasza. Wydaje się bowiem, że nie tylko poetycka wrażliwość na urodę tych ludowych baśni podszepnęła mu myśl, by wcielić je w biografię Jezusa. Wyczuł on może nieomylnym instynktem, ile radości, pokrzepienia i nadziei przyniosą te proste opowieści licznym pokoleniom smutnych i udręczonych ludzi. Dostrzegając ich wagę dla chrześcijaństwa, niejako zalegalizował je swoim autorytetem i nadał im sankcję prawdy historycznej.”

Zenon Kosidowski (1898–1978) polski pisarz, esseista, poeta

Opowieści ewangelistów (1979)
Źródło: Opowieści ewangelistów

Konstanty Ildefons Gałczyński Fotografia
Lew Tołstoj Fotografia
Anna Katarzyna Emmerich Fotografia

„Ujrzałam, że blask wokół Najświętszej Panny stawał się coraz większy, tak że zapalona przez Józefa lampa była już zupełnie niewidoczna. Maryja klęczała na swoim posłaniu w szerokiej rozłożonej wokół niej szacie z twarzą zwróconą na wschód. O godzinie dwunastej w nocy w trakcie modlitwy ogarnął Ją wielki zachwyt. Widziałam, jak wzniosła się nad ziemią, tak że mogłam dostrzec ziemię pod nią. Ręce skrzyżowała na piersi. Blask wokół Niej wzmagał się, a wszystko, nawet rzeczy nieożywione, były w radosnym ruchu; sufit, ściany i podłogi jaskini wydawały się w tym świetle jakby żywe. Teraz nie widziałam już sklepienia, nad Maryją otworzyła się świetlista droga sięgająca z coraz większym blaskiem aż do nieba. Na tej drodze widać było jakiś niezwykły ruch świateł, które zbliżały się i przenikały, przyjmując postać chórów niebieskich. Najświętsza Panna uniesiona w zachwycie, spoglądając na ziemię, uwielbiała teraz swojego Boga, którego Matką się stała, a który jako Jej nowo narodzone, bezbronne Dzieciątko, leżał przed nią na ziemi. Ujrzałam naszego Zbawiciela jako malutkie dziecko, którego światło przyćmiewało cały otaczający blask, leżące na posłaniu przed kolanami Najświętszej Panny. Miałam wrażenie, że jest On bardzo mały i na moich oczach staje się większy. To wszystko było jednak tylko ruchem światła, którego nie jestem w stanie opisać. Najświętsza Panna jeszcze przez chwilę trwała w tym modlitewnym zachwycie; widziałam, że przykryła Dzieciątko pieluszką, lecz jeszcze Go nie dotykała i nie podnosiła. Po dłuższej chwili ujrzałam, że Dzieciątko Jezus się poruszyło i usłyszałam Jego płacz, wówczas Maryja jakby się ocknęła. Podniosła Dzieciątko, owinęła Je w chustę i zbliżyła do piersi. Usiadła i otuliła siebie i Dziecko welonem; myślę, że Maryja karmiła Zbawiciela. W tej chwili ujrzałam też dookoła Niej aniołów w ludzkiej postaci, którzy upadli na twarze wielbiąc Dzieciątko.”

Anna Katarzyna Emmerich (1774–1824)

Źródło: Życie Maryi, bł. Anna Katharina Emmerich, Wydawnictwo M, Kraków 2008, s. 150–151.

Jan Paweł II Fotografia

„W Sercu Maryi jest tylko jedno pragnienie: wspomagać chrześcijan, którzy starają się żyć jak dzieci Boże. Jako najczulsza Matka nieustannie prowadzi ich do Jezusa, aby idąc za Nim, uczyli się pogłębiać swoją więź z Ojcem Niebieskim.”

Jan Paweł II (1920–2005) papież, święty Kościoła katolickiego

13
Źródło: Marta Żurawiecka, Z księdzem Twardowskim 2014, Wyd. Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu, Sandomierz 2013, s. 96.

René Goscinny Fotografia
Bohdan Butenko Fotografia
Feliksa Kozłowska Fotografia
Teodozjusz I Wielki Fotografia
Leszek Kołakowski Fotografia
Isaac Asimov Fotografia

„Podstawa jedności – to uświadomienie tego, że jesteśmy dziećmi jednego Ojca Niebieskiego. Wierzymy w Syna Bożego Jezusa Chrystusa, Zbawcę wszystkich ludzi, mamy jeden Kościół Chrystusowy i jedno Królestwo Niebieskie, jedną Biblię – Słowo Boże, jedną ziemię i jedne grzeszne problemy ludzi, wśród których żyjemy i którym chcemy służyć. W tej duchowej wojnie za wyratowanie ludzi jesteśmy zjednoczeni w armii Chrystusa, chociaż mamy różne tradycje i obrzędy.”

Alaksandr Firysiuk (1936) białoruski działacz religijny

Аснова адзінства – гэта ўсведамленне таго, што мы дзеці аднаго Айца Нябеснага. Мы верым у Сына Божага Езуса Хрыста, Збаўцу ўсіх людзей, у нас адна Царква Хрыстовая і адно Валадарства Нябеснае, адна Біблія – слова Божае, адна зямля і адны грахоўныя праблемы людзей, сярод якіх мы жывём і якім імкнёмся служыць. У гэтай духоўнай вайне o выратаванне людзей мы аб’яднаны ў арміі Хрыста, хоць і маем розныя традыцыі і абрады.
podczas spotkania w kościele archikatedralnym w Mińsku, z okazji modlitwy za jedność chrześcijan, 22 stycznia 2011 r.
Źródło: Treba malicca i dziejniczać, kab Boh uczyniu nas zdolnymi imknucca da adzinstwa, catholic.by, 23 stycznia 2011 http://catholic.by/2/home/news/belarus/minsk-mohilev/107749-tydzien-malitwau.html

Henri Poincaré Fotografia
Edward Abramowski Fotografia
Christiaan Huygens Fotografia
Ysabelle Lacamp Fotografia