Cytaty na temat mało

„Tyle do zrobienia, a tak mało czasu.”

„Jedna kulturalna osoba to zbyt mało, aby podnieść poziom imprezy chamów, natomiast jeden cham zepsuje każdą kulturalną imprezę.”

„Jest bardzo mało ludzi, którzy przeczuwają, co Bóg uczyniłby z nich, gdyby zaparli się siebie i całkowicie oddali się Chrystusowi Panu, aby On ukształtował ich dusze w swych dłoniach.”

„Kto stracił pieniądze, ten nic nie stracił. Kto przegrał bitwę i stracił wojsko, ten mało stracił. Kto stracił wiarę, ten wszystko stracił.”

„Wybacz, że gniewam się, gdy znowu się oddajesz szlugom,
mało na świecie rzeczy smutniejszych niż martwa żona.”

„Jest za mało seksu w muzyce.”

„Dawniej ludzie wiedzieli mało, ale to „mało” poruszało do głębi ich serca. Dzisiaj ludzie wiedzą wiele, ale to „wiele” porusza ich tylko powierzchownie i karykaturalnie.”

„Nie ten jest biedny, kto posiada mało, lecz ten, kto stale pragnie mieć więcej.”

„Wiem bardzo mało o aktorstwie, jestem tylko niewiarygodnie utalentowanym oszustem.”

„Kochać oznacza powierzyć się komuś bez żadnych zastrzeżeń, oddać się całkowicie w nadziei, że nasza miłość wywoła miłość człowieka, którego kochamy. Miłość jest aktem wiary; każdy, kto ma mało wiary, ma mało miłości.”

„Tak wiele książek tak mało czasu.”

„Uprzejmość tak mało kosztuje, a tak wiele można nią kupić.”

„Ludzie budują za dużo murów, a za mało mostów.”

„Jak szczęśliwie żyliby niektórzy, gdyby równie mało troszczyli się o sprawy innych ludzi, co o swoje własne.”

„To, co mało kosztuje, mało też jest cenione.”

„Ludzie tak mało się wysilają, by znaleźć prawdę. Tak łatwo przyjmują poglądy, na które się po prostu natknęli.”

„Ja miałbym kogoś prosić o wybaczenie? Kogo? To oni, komuniści, powinni mnie prosić o wybaczenie. Przecież o mało mnie nie zabili w zamachu 1986!”

„Krótko mówiąc, bardzo mało ludzi umie myśleć, ale jakiś pogląd chce mieć każdy. I cóż pozostaje tu innego, jak przejąć gotowy pogląd od innych, zamiast wypracować go samemu?”

„Duża woda już w moim życiu przepłynęła. Mieniło się w niej raz dobro, raz zło. Zła więcej. Szczęście było, ale mało. Co to jest szczęście? Spokojnie żyć w świecie, pracować sobie, uczciwie. I jeszcze wolność mieć. Nie być zależne od jakichś wielkich zakrętasów. Tak jak kiedyś. Gdzie chciał, to pojechał, gdzie chciał, konika popasł. To było szczęście.”

„Chciwemu wiecznie mało.”

„Biednym jest nie ten, kto ma mało, ale ten, kto tęskni za tym, by mieć więcej.”

„Ludzi jest wielu, mędrców mało.”

„Mało jest mężczyzn, którzy wiedzą, jak zadowolić kobietę, co jej powiedzieć, żeby czuła się tą jedyną na świecie. Nie chcę słyszeć, że jestem fajna i jest fajnie. Ja chcę czuć, jakbym cały czas była na lekkim haju, chcę, żeby moje oczy ciągle błyszczały… Nie ma nic fantastyczniejszego.”

„Mało ludzi myśli, ale każdy chce mieć swoje zdanie.”

„To będziesz chodził głodny. Chyba, że zmienisz pracę.
– Na jaką?
– Na byle jaką. Zostań kapłanem. Byłbyś niezły z twoimi skrupułami, z twoją moralnością, z twoją wiedzą o naturze ludzi i wszelkiej rzeczy. To, że nie wierzysz w wszelkich bogów, problemu stanowić nie powinno. Mało znam kapłanów, którzy wierzą. Zostań kapłanem i przestań użalać się nad sobą.”

„Mało kocha ten, kto potrafi wyrazić słowami, jak bardzo kocha.”

„Mówić mało i źle jest nieszczęściem prostaków, mówić wiele i źle jest zuchwalstwem głupców, mówić wiele i dobrze jest szczęściem dowcipnych, mówić mało i dobrze jest roztropnością mądrych.”

„Polacy mimo męstwa naród płochy, wytrwałości nie ma, zabawę woli niż pracę, życie sobie niewiele ceni. Dać je w chwili zapału, poświęcić majątek – to u nich łatwo. Fantazji dużo, ale gdy się na słowa wyczerpią, do czynu ochoty i sił brak. Sekretu nie zachowa; mówić dużo lubi, czynić mało.”

„…) Lech Wałęsa nie tylko był w początkach lat 70. konfidentem Służby Bezpieczeństwa, ale także „szkodził”, a nawet brał za to wynagrodzenie w kwocie 13 tys. złotych. Nie wiadomo, czy to dużo, czy mało, zwłaszcza w przeliczeniu na srebrniki (…”

„Pieniądze dają bardzo mało szczęścia, chociaż nie przeszkadzają w życiu.”

„Gail w swoich wywiadach mówi, że tym co sprawia, że nasze małżeństwo tak dobrze funkcjonuje jest to, że mało kiedy mamy okazję by ze sobą porozmawiać.”

„Stary amant jak piec stary:
Dużo swędu, mało pary.”

„Dlaczego w naszym języku jest tak mało słów na określenie zieleni? Każdy listek i każde drzewo mają swój własny odcień. To kolejny przykład tego, jak bardzo natura wyprzedza człowieka.”

„Z prawdziwą miłością jest tak jak z pojawieniem się duchów; wszyscy o nich mówią, ale mało kto widział.”

„Spalam się w sobie – ludziom mało przydatny – wulkan wygasający – ot, co! (…) I bardzo się dziwię światu, że tak mu nieskoro iść za wezwaniem Chrystusowym. I od tego dziwienia się – często bywam aż smutny, bo bezradny i tak mało światu pomocny – oby mi to było wybaczone…”

„Mąż w wyniku swej niewierności nie przymusza żony do wychowywania cudzych dzieci, natomiast niewierna żona każe swemu mężowi pracować na rzecz nieprawych dzieci, co jest mało elegancką formą złodziejstwa.”

„Człowiek to dumnie brzmi,
powiedział ich wielki Maksym,
a oni tu biją cię w mordę
i mówią, że jesteś sukinsyn.
Cóż począć taki syn chce
za kratą NKWD?
Mówmy k. mać jak paciorek
spłowiałej gwieździe czerwonej.”

„W życiu tak mało mamy czasu na miłość,
Bo ważniejsza jest teraz materialna przyszłość.”

„Nie obawiaj się porażki – to nie porażka, ale mało ambitny cel jest błędem. W wielkiej próbie honorowo jest nawet polec.”

„Kiedy człowiek jest młody, najbardziej liczy się powłoka jego ciała, wygląd zewnętrzny. Na starość coraz bardziej liczy się wnętrze, a nasz wygląd mało kogo obchodzi.”

„O czym mówisz, synu? Przestań się skarżyć, pomyśl o mojej męce i męce świętych! Jeszcze nie musiałeś trwać aż do krwi. Jakże to mało, co cierpiałeś, w porównaniu do tych, którzy tyle przeszli i tak strasznie byli kuszeni, tak ciężko udręczeni, tak nieustannie doświadczani i ćwiczeni. Trzeba więc, żebyś pamiętał o tych wielkich ciężarach, jakie ponoszą inny, aby lżej ci było dźwigać własne, małe.”

„Matematycy wiedzą bardzo dużo o niewielu sprawach, fizycy wiedzą bardzo mało o wielu sprawach.”

„Kłamie się możliwie mało, kiedy się kłamie możliwie mało, a nie kiedy ma się ku temu niewiele okazji.”

„Wspomnienia bywają kapryśne, niestety,
Zbyt wiele szczegółów lub tychże za mało,
Cóż z dat kronikarza, cóż z pióra poety,
Gdy nie chcą wspomnienia układać w całość.”

„Mało jest kobiet, których wartość trwałaby dłużej niż ich uroda.”

„Rodzice mają dziś za mało dzieci, dzieci – za mało rodziców, ale wzajemnie mają się zupełnie dosyć.”

„Mądremu dwa słowa wystarczą, a głupiemu to i referatu mało.”

„Ten który wie najwięcej, wie jak mało wie.”

„Nie wiem jak ty, mało ludziom wierzę,
mam wrażenie, że się gubią, kiedy mówią szczerze.”

„Mianowany przed kilkoma miesiącami dyrektor gimnazjum, Rosjanin Mielnikow, z niesłychaną surowością wymagał od swych wychowanków ślepego posłuszeństwa i przywiązania do carskiej Rosji. Niezwykła ta opowieść rozpoczyna się bowiem w roku tysiąc dziewięćset drugim, gdy znaczna część Polski znajdowała się pod zaborem rosyjskim. Znienawidzony przez uczniów nowy dyrektor wykazywał szczególną gorliwość w dziele rusyfikacji polskiej młodzieży. Mało mu było tego, że wszystkie lekcje prowadzono wówczas w języku rosyjskim. Mielnikow, a pod jego wpływem i niektórzy nauczyciele pilnie przestrzegali, aby uczniowie w szkole w ogóle nie rozmawiali po polsku. Dyrektor wiele czasu poświęcał również badaniu stosunków panujących w rodzinach wychowanków. Na każdym kroku węszył nieprzychylność Rosji, co w szkole znajdowało odbicie w ujemnej ocenie postępów w nauce.”

„Mało jest uczciwych kobiet, które by nie były tym zmęczone.”

„Mój Boże! Cała chwila rozkoszy! Czyż to mało choćby na całe życie człowiecze?”

„Więc cóż Zachód może nam ofiarować? Wolność od czegoś to dużo, ale to za mało, to o wiele mniej niż wolność ku czemuś.”

„Jeśli zaczniesz coś robić, przekonasz się, jak mało jest porządnych i uczciwych ludzi.”

„Po Komunii Św. usłyszałam te słowa: Widzisz, czym jesteś sama z siebie, ale nie przerażaj się tym. Gdybym ci odsłonił całą nędzę, jaką jesteś, umarłabyś z przerażenia. Jednak wiedz o tym, czym jesteś. Dlatego, że tak wielką nędzą jesteś, odsłoniłem ci całe morze miłosierdzia Mojego. Takich dusz jak twoja szukam i pragnę, ale mało ich jest; twoja wielka ufność ku Mnie zniewala Mnie do ustawicznego udzielania ci łask. Masz wielkie i niepojęte prawa do Mojego serca, boś córką pełnej ufności. Nie zniosłabyś ogromu miłości Mojej, jaką mam ku tobie, gdybym ci tu na ziemi odsłonił w całej pełni; często uchylam rąbka zasłony dla ciebie, ale wiedz, że to jest tylko wyjątkową łaską Moją. Miłość i miłosierdzie Moje nie zna granic.”

„Jeśli chcesz mieć mało czasu, nie rób nic.”

„Po co się niepokoić,
wszak Bóg w nas, a my w Nim,
a poza tym wszystko takie mało znaczące.”

„(…) w ogóle nie lubimy grać na stadionach. Rzadko gramy na takich wielkich obiektach. To takie mało ludzkie.”

„O pokoro, piękny kwiecie, widzę, jak mało dusz cię posiada – czy dlatego, żeś taka piękna, a zarazem trudna, aby cię zdobyć? O tak, i jedno, i drugie. Sam Bóg w niej znajduje upodobanie. Nad duszą pokorną są uchylone upusty niebieskie i spływa na nią łask morze. O, jak piękna dusza pokorna; z jej serca wznosi się jak z kadzielnicy woń wszelka i nader miła, i przebija obłoki, i dosięga Boga samego, i napełnia radością Jego Najświętsze Serce.”

„Oto jak wygląda życie: dom, kobieta, której nie kocha się ani za bardzo, ani za mało. A ona, jak kocha? Przypuszczam, że i zanadto i za mało, jak wszystkie kobiety.”

„Polub twoją pracę, nawet gdyby była mało znacząca i odpoczywaj przy niej.”

„Wydaje nam się, że mnóstwo wiemy, chociaż jako jednostki wiemy bardzo mało, ponieważ traktujemy wiedzę znajdującą się w umysłach innych tak, jakby to była nasza własna wiedza.”

„Coraz bardziej staram się być sobą, stosunkowo mało dbając o to, czy ludzie to pochwalą czy nie.”

„Pomimo blokady kupiono od USA żywność za 440 mln dolarów. Prawdziwa blokada dla Kuby to rząd kubański. Fidel Castro zakazuje swojemu narodowi dostępu do internetu, knebluje wolność słowa, zakazuje wyjazdów bez pozwolenia władz. Reżim jest tak mało efektywny, że przez 50 lat nie rozwiązał nawet sprawy śniadania dla Kubańczyków. Tę nieudolność usprawiedliwia embargiem.”

„Ja czułem na pewno, że w Polsce znajdą się ciekawe tematy, których nikt z zagranicy nie robi, bo mało kto tu przyjeżdżał. Polscy fotografowie robili te tematy, ale nie każdy miał możliwość wysłania tego gdziekolwiek – nie wiedział do kogo wysłać, do jakiej gazety lub czasopisma, nie znał języka albo po prostu bał się wysłać. To trudno powiedzieć, były to dziwaczne czasy. Więc myślałem, że będę mógł przejąć dla siebie całą Polskę. Ale wtedy jeszcze sam komunizm mnie nie interesował, właściwie fotografia polityczna mnie nie interesowała. Wolałem taki temat jak straż pożarna zakonników w Niepokalanowie! To też poszło na cały świat.”

„O mnie to tam mogą pisać różne rzeczy, już się przyzwyczaiłam, ale jak ktoś tak niefajnie stawia mojego tatę, w takim położeniu… (…) w tamtym czasie sprawa Fritzla była, on tam trzymał tę swoją córkę, wiesz, te 25 lat w tej piwnicy… i generalnie jak się otwierało tą gazetę, to było tak – Fritzl, sprawa Fritzla, coś tam… przepraszam, nie, było na odwrót – Sasha wywieziona, ojciec i tak dalej… I wiesz, człowiek sobie od razu koduje (…) Ja mówię – „Co, kurwa mać, po prostu zajebiście! No jak takie coś można zrobić?””

„Wiedziałem, że jestem dobrym aktorem. Może nawet lepszym od większości. Zapomniałem jednak, że to za mało, by utrzymać się w Hollywood. Robienie filmów to biznes, a ja nie znałem reguł. Nie wiedziałem, że nie chodziło o sztukę, że tak naprawdę wszystko kręciło się wokół pieniędzy.”

„(…) handlu niewolnikami zabronił sam Rzym już pod koniec XV wieku; Paweł IV ratyfikował zakaz niewolnictwa w roku 1537, a Pius w 1568; Urban VII powtórzył to samo w 1639 roku, używając bardzo znaczących słów o „niegodnym handlu ludźmi”; w 1714 roku Benedykt XIV krytykował zniewalanie ludzi przez ludzi. Tej samej „oficjalnej linii” trzymali się święci, jak chociażby św. Piotr Klawer, którzy dokonywali niezwykłych czynów miłosierdzia dla murzyńskich braci. Mało kto też pamięta, że niewolnictwo w koloniach francuskich wprowadził w 1802 roku umiłowany syn Rewolucji, Napoleon Bonaparte.”

„Ta dama – upewnił się – to wasza mać?”

„Najbiedniejsi, i ci, którzy zużywają całą swą energię na codzienne zdobywanie środków do życia, są konserwatywni, bo nie stać ich na wysiłek myślenia, co będzie pojutrze. Bogacze natomiast są konserwatywni, gdyż mają zbyt mało okazji do niezadowolenia z istniejącego stanu rzeczy.”

„Smurwa mać!!!”

„Nie jestem szczególnie przywiązana do urody. Przemija, ją pierwszą przestaje się zauważać, obcując bliżej z człowiekiem. To media i kolorowe magazyny robią wielkie zamieszanie w tej sprawie. Wygląd jest tematem dyskutowanym, modnym, najważniejszym. Nawet pisma popularnonaukowe dbają o to, by na okładce znalazła się piękna twarz. Wszyscy wklepują w ciało najdroższe kosmetyki, a mało inwestują w umysł. Opowiadają o operacjach plastycznych, a nie o najnowszych lekturach – jakiego dokonali liftingu szarych komórek.”

„Tego proszku po maleńkiej łyżeczce zażywać w wódce różanej lub cynamonowej. Wódkę różaną tak się robi: róży nakłaść mało dodawszy do alembiku soli i po wlaniu wody rzecznej – przegonić; cynamonową tak: wodę rzeczną zagotować i włożyć do niej zołotnik (4,26 g) tłuczonego cynamonu na kwartę wody. Zażywać po jedzeniu.”

„(…) dzisiaj hierarchia wartości w kinie została zburzona – nikt nie przejmuje się, czy aktor gra dobrze czy źle, mało kto przejmuje się tym, czy zdjęcia są dobre, a reżyser potrafi opowiedzieć historię. Właściwie prawie nikt nie widzi różnicy między amatorszczyzną a zawodowstwem.”

„Moim zdaniem polski hip-hop jest dla buraków, ludzi mało inteligentnych, dla debili, dla bandytów, dla… dla tłumoków, którzy rozbijają szyby. Taki jest hip-hop polski. To jest moje zdanie. Kasety, które promują pozytywny stosunek do życia, sprzedają się w dużo mniejszych ilościach niż kasety zespołów, które promują przemoc jako sposób rozwiązywania problemów na przykład. Takie jest moje zdanie. Większość tych ludzi, odbiorców tej muzyki, tak na prawdę nie rozumie, na czym to wszystko polega. W Polsce jeżeli zarymujesz o tym, że jesteś dobry, że masz umiejętności, to momentalnie dwadzieścia osób będzie ci dać w zęby, żeby cię przekonać, że tak nie jest. A na Zachodzie wszyscy (…) będą to akceptowali – jeżeli ty tak myślisz, to jest ok, w porządku. Wiesz, tutaj ludzie nie mają dystansu, tutaj wszyscy biorą wszystko na poważnie.”

„Głupcy jesteśmy, za mało jeszcze idziemy do ludu i za konwencjonalno głupie malujemy sceny biedy chłopskiej; kiedy lud, dziś bogatszy od nas, weselszy od nas, swobodniejszy od nas, umie się bawić, kochać, żyć, i to tak, że my nie mamy o tem pojęcia. Powiedz, co za motywy – co?! – co za natura, jakie stimmungi – a my?… W pomalowanych na czekoladowo butach siedzimy i malujemy purpury i aksamity na drewnianych manekinach…”

„Chory bałagan, nic się nie zgadza,
Żadna kurwa i żadna mać.”

„W porównaniu z całością wiedzy stale wykorzystywanej w procesie ewolucji dynamicznej cywilizacji różnica między świadome wykorzystywaną wiedzą największego mędrca i największego ignoranta jest mało istotna.”

„To nie gwiazdy wyznaczają los człowieka i nie one sterują ludzkimi poczynaniami. Ich obecność uzmysławia nam jedynie to, że jesteśmy dziećmi wszechświata, podlegamy prawom przyrody, w tym również mało jeszcze zbadanym wpływom kosmosu. Astrologia jest więc studium tego, jak Ziemia współdziała z kosmicznym środowiskiem i dla swoich potrzeb stosuje język psychologii matematycznej, bazujący na obliczeniach astronomicznych.”

„To genialny aktor i wspaniały człowiek. I świetny rozmówca. Przyprowadził na plan swoją nastoletnią córkę i przedstawił mi ją. Dziewczyna marzy o tym, żeby zostać aktorką, Tommy więc chciał, żebym jej opowiedziała trochę, jak to jest. Byłam zaszczycona, dosłownie mowę mi odebrało. A poza tym gadaliśmy przez cały czas o wszystkim i o niczym. Bardzo naturalnie, jak starzy przyjaciele. Tommy ma niesamowite poczucie humoru, uwielbiam go za to. A do tego potrafi słuchać jak mało kto. Nawet po jakimś czasie pamiętał, o czym rozmawialiśmy danego dnia. To naprawdę miłe.”

„Weźmy na przykład taki zielony groszek. Mało kto wie, że Rosja była rajem dla wybrednych smakoszy. W tym nieszczęsnym groszku można było przebierać; francuski, polski, włoski, hiszpański, niemiecki, skądś tam i skądś inąd jeszcze. Dziś jest rosyjski który, doprawdy nie wiem jak producentowi udało się to osiągnąć, rozłazi się w puszce i smak ma taki sobie. Ale jest.”

„Kto mało myśli, błądzi wiele.”

„1) Pisarz z latami staje się coraz lepszy. (…)
Pisarz martwy jest nieśmiertelny.
2) Pisarz chory jest lepszy od pisarza zdrowego. (…)
3) Pisarz tworzący w izolacji jest lepszy od innych. (…)
4) Pisarz publikujący mało jest lepszy od twórcy płodnego.
Kto wie, do czego by doszedł, gdyby wcale nie pisał.
5) Nigdy nie żałować obola dla debiutanta. (…)
6) „Nie dawać pierwszeństwa zdolniejszym”. (…)
7) By pomóc drogiej osobie, mówić tylko o wartościach. Jest to również bardziej moralne.
By zniszczyć konkurenta, nie mówić nigdy „nie znoszę go”, lecz rozłożyć ręce: „Szkoda, że nie jest już sobą!”
8) By uniknąć lekceważenia, obrażać się wcześniej.
Dezorientacja zapewniona.
9) Pogardzać sukcesem. Przynajmniej cudzym.
10) Oceniać książki nie czytając ich.
Wydaje się czarnoksięstwem, a jest tylko przyzwyczajeniem.”

„Wbrew temu, co się o mnie sądzi, nie mam intencji elitarnych. I żałuję, że tak mało eksperymentuję, choć oczywiście zdarzało mi się napisać stuminutowy utwór na skrzypce solo czy Multisztukę multilingwalną w pięciu językach.”

„Czasem zastanawiam się jeszcze, co mogłabym zrobić dla Ivana, bo nie ma takiej rzeczy, jakiej bym dla niego nie zrobiła, ale Ivan nie żąda, żebym rzuciła się z okna, żebym dla niego skoczyła do Dunaju, żebym wpadła pod samochód (…), on ma tak mało czasu i żadnych potrzeb. Nie chce też, żebym (…) sprzątała jego dwa pokoje, prała i prasowała jego bieliznę, chce tylko wpadać na chwilę, dostać swoją szklankę whisky z trzema kostkami lodu i pytać, co słychać, pozwoli bym i ja zapytała, co słychać u niego.”

„W życiu mało jest ludzi, którzy są krystalicznie dobrzy albo całkowicie źli.”

„Ideałem moim jest kobieta, która byłaby dość mądra na to, by zrozumieć, że trzeba mnie podziwiać, a za mało mądra na to, by pragnąć być przeze mnie podziwianą.”

„Truman jest za łagodny, Tito – to za mało.”

„O! ty ukochana
Ludzkości Chrześciańska – czy taić ci o tem
Że jesteś nieskończenie szanowne nic-potem? —
Osiemnaście więc wieków trwasz? a taka próżnia
We wszystkiem – mało gdzie cię myśl wyższa odróżnia
Od pogan, z których żyjesz.”

„Wyjdzie w tej kwestii ze mnie paskudny konserwatysta, ale skoro ma być szczerze to będzie szczerze. Generalnie ubolewam bardzo nad stopniowym zastępowaniem fizycznych nośników muzycznych przez pliki cyfrowe. Zawsze będę bronił tezy, że muzyka to nie tylko wrażenie słuchowe, które jakoś trzeba do uszu doprowadzić za pomocą słuchawek czy głośników. Każdy kontakt z płytą winylową, CD, czy kasetą to dla mnie pewna szalenie intrygująca wartość dodana, w której mogę pełniej wniknąć w cały artystyczny zamysł Twórcy. Sam jestem kompozytorem i wydaję swoją muzykę w postaci płyt. Gatunek niszowy, ale obserwuję ten sam konserwatyzm wśród moich Słuchaczy. Nie tylko muzyka, ale również jej opakowanie ma znaczenie. Przecież to jest cała kompleksowa machina, w której bierze udział muzyk, plastyk, który projektuje okładkę i szatę graficzną, redaktor od tekstów w książeczce, w których kompozytor chciałby coś więcej wyjaśnić, opisać okoliczności powstania muzyki, czy zamieścić inne ważne informacje. Trudno to być może zrozumieć młodszemu pokoleniu, ale dla moich rówieśników to wszystko miało i dalej ma znaczenie. Oczywiście poza płytami CD posiadam profil na BandCamp, gdzie można sobie moją muzykę kupić i załadować na twardy dysk w dowolnie wybranym formacie. Staram się więc iść z duchem czasu. Z drugiej strony być może schyłek CD i winyla nie jest taki nieuchronny, jakby sie mogło wydawać. Przecież wciąż pojawiają się wydawnictwa płytowe, a firmy audiofilskie produkują gramofony i odtwarzacze kompaktowe o coraz lepszych parametrach. Mało kto tak naprawdę wie, jak wiele informacji zawiera leciwy już dysk CD. Trzeba tylko posłuchać dobrze nagranej płyty na dobrym sprzęcie, a pewne jest że wykrzykniemy „WOW!””

„Tyle rzeczy się wydarza, z których nikt nie zdaje sobie sprawy ani ich nie pamięta. Niewiele z tego zostaje utrwalone, myśli i ruchy ulotne, zamiary i pragnienia, skryte wątpliwości, marzenia, okrucieństwo i zniewaga, słowa wypowiedziane i usłyszane, a później zanegowane albo źle zrozumiane, lub przekręcone, przyrzeczenia złożone i nie traktowane poważnie, nawet przez tych, którym zostały złożone, wszystko ulega zapomnieniu lub wygaśnięciu, wszystko, co robi się samemu i w pojedynkę, i czego się nie karbuje w pamięci, jak również niemal wszystko czego wcale nie robi się w pojedynkę, tylko razem z innymi; jakże mało zostaje po człowieku, jakże mało wiadomo, a z tego, co tak mało wiadomo, tak wiele się przemilcza, a z tego, czego się nie przemilcza, pamięta się później jedynie znikomą część, i to krótko, pamięć indywidualna nie daje się przekazać, a przy tym nie interesuje ona tego, komu jest przekazywana, on ma swoją własną i swoją własną kształtuje.”

„Zaiste, mało co w Avonlea mogło ujść czujnemu oku pani Linde. Właśnie dziś rano Ania zawyrokowała: „Jeżeli wejdziesz do swego pokoju nawet o północy, zaryglujesz drzwi, pospuszczasz rolety i kichniesz, to z pewnością nazajutrz pani Linde zapyta cię o twój katar.””

„Horoskopy, bazujące wyłącznie na uproszczonej i zwulgaryzowanej wersji Zodiaku, są najczęstszym, uzasadnionym, ale i zarazem najłatwiejszym przedmiotem krytyki. Uderza ona w te „horoskopy”, ale nie w astrologię, która nie przyznaje się nawet do dalekiego pokrewieństwa z tym mało szlachetnym płodem dziennikarskiej fantazji.”

„Dzieci nie myślą ani o tym, co było, ani o tym, co będzie, ale cieszą się chwilą obecną, jak mało kto potrafi.”

„Słowo „przedsiębiorczość” promuje indywidualizm, a deprecjonuje wartości wspólnotowe i pozaekonomiczne. Kult przedsiębiorczości zawiera też w sobie lekceważenie dla tych, którzy okazali się za mało przedsiębiorczy. Sugeruje, że sami są sobie winni, jeśli nie wygrali w rynkowej grze. Od lat słowo „przedsiębiorczość” służy w Polsce piętnowaniu ludzi biednych jako roszczeniowych nieudaczników, a jednocześnie zwalnia państwo od odpowiedzialności za biedę, za wyrównywanie szans.(…) Kult przedsiębiorczości przyczynił się też do zepchnięcia na margines życia społecznego sfery kultury i edukacji.”

„Lepiej pisać bez namysłu, niż namyślając się za mało.”

„Jestem głęboko zasmucony informacją o śmierci Steve’a Jobsa. Na świecie jest mało ludzi, którzy mają na niego tak znaczący wpływ jak Steve. Jego działania odcisną swoje piętno na życiu wielu następnych pokoleń.”

„Istnieje jednak pewna różnica między groźbami Nowego Testamentu i Koranu. Nowy Testament grozi grzesznikom karami piekielnymi po śmierci. Koran też to robi, ale jeszcze mu tego za mało. Niewierni mają być srodze ukarani już w życiu doczesnym.”

„Ludzie z autyzmem mają często bardzo ciekawą osobowość. Zdarzają się ludzie sukcesu, u których autyzm towarzyszy rozpoznanemu geniuszowi. W Polsce chyba zbyt mało mówi się o problemach ludzi dorosłych, u których stwierdzono autyzm. To nie jest tylko problem dzieci.”