Cytaty na temat dziwne (582 cytatów, strona 5)

„Elijah: Dziwny świat.
Jakita: I niech taki zostanie.”

Warren Ellis Planetary

Planetary

O świecie

„Odpowiedź nigdy nie jest odpowiedzią. To, co naprawdę interesujące, jest tajemnicą. Jeśli szukasz tajemnicy zamiast odpowiedzi, zawsze będziesz szukał. Nigdy tak naprawdę nie widziałem nikogo, kto znalazłby odpowiedź – myślą, że ją mają, tak więc przestają myśleć. Ale zadaniem jest szukać tajemnicy, ewokować tajemnicę, zasadzić ogród, w którym rosną dziwne rośliny, a tajemnice rozkwitają. Potrzeba tajemnicy jest znacznie większa niż potrzeba odpowiedzi.”

Ken Kesey (1935–2001) amerykański pisarz

O tajemnicy , O myślach , O myśleniu

„Współczesny człowiek jest dziwny: potrafi zaufać wszystkim i wszystkiemu, tylko nie Bogu! Człowiek dzisiaj ufa wróżkom, jasnowidzom, ufa magikom i znachorom, ufa różnym idolom i guru, ufa znakom i przepowiedniom, ufa samemu sobie, swym ograniczonym zdolnościom i możliwościom, zawierza swój los zdobytej fortunie, osiągniętemu stanowisku, zawartym znajomościom.”

Roman Marcinkowski (1942) polski duchowny katolicki, biskup

Źródło: homilia w sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Płocku podczas obchodów 75. rocznicy objawień Jezusa Miłosiernego, 22 lutego 2006

O Bogu , O losie , O zaufaniu

„Jak dziwnie umniejszamy rzecz, gdy staramy się ją wyrazić słowami.”

Maurice Maeterlinck (1862–1949) belgijski dramaturg, poeta, eseista

„W obliczu tej przerażającej rzeczywistości mój umysł wycofał się w dziwny stan alienacji. Zachowywałem się niemal tak, jakbym był robotem. Czułem, że jestem emocjonalnie znieczulony, chociaż superświadomy. Zdawało mi się, jakbym uciekł do bunkra ukrytego głęboko w mojej czaszce i spoglądał na obraz zniszczenia wokół przez wąską, opancerzoną szparę. (…) Zastanawiałem się, czy nie rozpocząłem już spiralnej podróży w koszmarne odmęty szaleństwa.”

Jon Krakauer (1954) Amerykański pisarz i dziennikarz

Wszystko za Everest
Źródło: s. 325

O rzeczywostości , O szaleństwie , Obraz

„Dziwna rzecz: mężczyzna siedemdziesięcioletni może jeszcze zostać panem młodym. Natomiast dziewczyna przekroczywszy trzydziestkę jest już starą panną.”

Horacy Safrin (1899–1980) polski poeta, satyryk, dramatopisarz i tłumacz

„Prawie wszystkie moje filmy były postrzegane jako polityczne. Ja je uważałem często za takie dziwne komedie, może socjologizujące eseje… Filmów politycznych „wprost” nigdy robiłem, nie interesuje mnie polityka, jako zbiór doraźnych kopniaków. To jakby nie mój temperament. Uogólnienie, metafora… temu jestem bliższy.”

Piotr Szulkin (1950–2018) polski reżyser, scenarzysta, pisarz

Źródło: Ewa Likowska, Z łatką nieodpowiedzialnego http://www.przeglad-tygodnik.pl/pl/artykul/latka-nieodpowiedzialnego, „Przegląd”, 38/2003

„Dla Samuela Willenberga przepustką do życia okazała się skala mordów: ktoś musiał usunąć ciała z krematoriów, zakopać je lub spalić, posegregować pozostałe po nich rzeczy: ubrania, pieniądze, kosztowności. Prace te wykonywało 1500 więźniów, w dwóch grupach, nie mających ze sobą kontaktu. W jednej z nich, większej, znalazł się Willenberg. „Jednego z moich pierwszych dni w Treblince – opowiada – wśród stosów ubrań po zamordowanych znalazłem karakułową czapkę. Włożyłem ją, bo było zimno. Z powodu tej czapki nazwano mnie «Kacap». To był dziwny zbieg okoliczności: moja matka była Rosjanką i czasem kacapem przezywali mnie koledzy z podwórka w Częstochowie, gdzie spędziłem dzieciństwo. Tak mówią do mnie dziś ciągle ci, z którymi byłem w Treblince”.
Na jego oczach umierały tysiące ludzi.
Pewnego dnia na placu, gdzie segregował rzeczy zagazowanych, wpadły mu w ręce ubrania jego dwóch sióstr: Tamary i Ity. Zginęły tego dnia, w jednej z 13 komór gazowych.”

Samuel Willenberg (1923–2016)

O pieniądzach , O ludziach , O matce , O czasie

„Ta twarz zza okna – z liści i połączonych ze sobą gałęzi, zielona na wiosnę, potem żółknąca i czerwieniąca się, jakby zrobiła coś, czego powinna się wstydzić, rozgadana, kiedy padał deszcz – była jedynym, pewnym człowiekiem, na którego mogliśmy liczyć. To nic, że zimą odchodziła, nie wiadomo gdzie, zostawiając czaszkę czarnych gałęzi. Nie wiadomo po co odchodziła. Zostawaliśmy na te sztywne i zimne miesiące sami jak palec… Źle nam było z zimą i zimie też z nami nie najlepiej pewnie było, kto to wie. Jednak najbardziej podczas zimy doskwierał mnie i Pliplokowi brak znajomej i bliskiej nam twarzy, która już od przedwiośnia codziennie aż do późnej jesieni czekała pomiędzy gałęziami i jakoś dziwnie, zielono uśmiechała się do nas, wystraszonych nastaniem poranka, którego się baliśmy. Jakby nam chciała dodać otuchy i zupełnie tak, jakby wszystko o nas wiedziała. Nawet to, czego my o sobie nie mogliśmy, z braku refleksji nad sobą, domyślać się i wiedzieć.”

Stefan Szczygłowski (1952)

Źródło: pl. iplok (2005)

O wiośnie , O zimie , O czekaniu , Jesień

„Wszystko, co jest nie do zabrania z Japonii, to jej ulotność, tajemniczość. A także szczegół, którego my, Europejczycy, nie jesteśmy w stanie zauważyć. Jest też ich dziwna obecność w nurcie przemijania, którego symbolem jest japońska wiśnia. Drzewo to kwitnie bardzo krótko, jest obłędnie piękne i szybko zrzuca płatki, które spadają jak śnieg. Byłem pod wrażeniem starych ludzi, których tłumy fotografowały ten moment. Pytałem, dlaczego tak łapczywie to robią. Usłyszałem, że to uosabia krótkość życia, ten moment, którym jest życie. Posadziłem więc dwie wiśnie w moim ogrodzie.”

Jan Peszek (1944) aktor polski

Źródło: Anna Goc, Cimcirymci po japońsku, „Gazeta Wyborcza – Kraków”, nr 82, 8 kwietnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/114894.html

O życiu , O ludziach , O wrażeniach , O drzewach

„Niezapomniane przeżycie; dziwna kultura, nie można było chodzić w krótkich spodenkach.”

Marcin Możdżonek (1985) siatkarz polski

o pobycie w Teheranie.

„W swym dziele jesteś dziwny, lepisz nas w bardzo szczególny sposób, bo jesteśmy sobą do szpiku kości, uparci jak osły albo jacy tam sobie chcemy, a potem ciągle dajesz nam do zrozumienia, że nie tacy powinniśmy być, nie tacy, jakimi nas stworzyłeś.”

Torgny Lindgren (1938–2017)

Droga wężowa na skale (1982)

O zrozumieniu

„Dla mnie osobiście chyba najtrudniejszy był moment, kiedy zostałam wezwana do prokuratury w Białymstoku, w sprawie rzekomego przekroczenia uprawnień w procesie legislacyjnym ustawy o kinematografii. Był to chyba pierwszy w Polsce, dosyć dziwny przypadek prowadzenie postępowania prokuratorskiego w sprawie przekroczenia uprawnień ministra i wiceministra w procedowaniu ustawy poselskiej. Rząd w takim przypadku może jedynie przedstawić swoje stanowisko. Postępowanie trwało ponad rok, przesłuchano kilkunastu świadków i umorzono z powodu niestwierdzenia przekroczenia prawa. W tym czasie byłam obiektem ataku wielu stron, pod moim mieszkaniem prawie na stałe zamieszkali paparazzi, a w Rzeczpospolitej ukazały się kłamliwe publikacje na temat moich prywatnych spraw. Po trzech latach procesu, redakcja i autor przegrali przed sądem cywilnym. W uzasadnieniu sąd stwierdził: „Twierdzenie dziennikarza, że przez fakt publikacji chciał uczynić świat lepszym jest swoista ironią, ponieważ pisanie niesprawdzonych informacji pochodzących z anonimowych i niewiarygodnych źródeł nigdy nie może służyć prawdzie, zaś potrzeba tworzenia tanich lecz szkodliwych społecznie sensacji, nie powinna stanowić dewizy uczciwego dziennikarza.””

Agnieszka Odorowicz (1974) polska działaczka państwowa, wiceminister kultury

Ale jak widać, nie przeszkadza to poważnym niby pismom, jak „Newsweek”, powtarzać te brednie.
Źródło: Artur Cichmiński, PISF jest instytucją elastyczną. Agnieszka Odorowicz w Stopklatce, 11 czerwca 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=66440

O świecie , O czasie , O zamieszkaniu

„Zdziwienie, zaskoczenie to początek zrozumienia. To specyficzny i ekskluzywny sport i luksus intelektualistów. Dlatego też charakterystycznym dla nich gestem jest patrzenie na świat rozszerzonymi ze zdziwienia źrenicami. Cały otaczający nas świat jest dziwny i cudowny, jeśli nań spojrzeć szeroko otwartymi oczami. To właśnie, uleganie radosnemu zdziwieniu, jest rozkoszą dla futbolisty niedostępną, natomiast dzięki niej intelektualista idzie przez życie pogrążony w nie kończącym się, wizjonerskim upojeniu, którego oznaką zewnętrzną jest zdziwienie widoczne w oczach. Dlatego też dla starożytnych symbolem Minerwy była sowa, ptak, którego oczy są zawsze szeroko otwarte, jak gdyby w niemym zdziwieniu.”

José Ortega y Gasset (1883–1955) filozof i eseista hiszpański

O życiu , O świecie , O zrozumieniu , O ptakach

„Często bardzo zostanę przez kilka godzin, bez żadnego grzechu. To jest stan doświadczalny, niepojęta szczęśliwość, czułe pieszczoty, dziwna prostota. Ale zawsze przez ten czas jestem jako mała dziecina. A doznaję tym więcej szczęścia, że ja wiem, że już byłam dorosła i że zgrzeszyłam… Pan Bóg z wielkiej dobroci dał mi uczuć, jak Mu jest miła dusza taka, co nawet jest bez cienia niedoskonałości. Jaka swoboda, jaka czystość, jak nic zmysłowego!”

Aniela Salawa (1881–1922) Polka, błogosławiona Kościoła katolickiego

Dziennik, 15 listopada 1918.
Źródło: o. Joachim Roman Bar, o. Albert Wojtczak, Polscy święci. Służebnica Boża Aniela Salawa, t. 1, ATK, Warszawa 1983, s. 293.

O Bogu , O emocjach , O duszy , O czasie

„Dziwne, jak często namiętność oznacza po prostu łaskotki.”

Larry McMurtry (1936)

Czułe słówka

„Jestem wiecznie młody. Jak dobry Amerykanin, poszedłem do koledżu sztuk wyzwolonych. Byłem kompletny. I rozwinąłem umiejętność krytycznego myślenia i liberalnego światopoglądu. Grałem na oboju w orkiestrze i w śródścienny tenis. Dołączyłem do klubów literackich, pisałem dla studenckiej gazety, uczestniczyłem w marszu praw kobiet na Kapitolu. Paliłem papierosy i pokonałem mój lęk wysokości. Kąpałem się na golasa w jeziorze Michigan i pocałowałem dziewczynę na dachu fabryki. Jak każdy, żyłem wielkim amerykańskim snem […] W Detroit zostałem kilka razy pobity przez uliczne gangi, mój rower został skradziony, miałem szwy na wardze i ssałem kciuk aż do jedenastego roku i miałem wystające zęby. Sprawy nie wyglądały dobrze. Przeprowadziliśmy się na północ do Alanson do mieszkania z najmniejszych mostów obrotowych w Michigan. Pływaliśmy przy mieliźnie rzeki Crooked i od drzwi do drzwi sprzedawaliśmy czekoladki Morleya. Miałem ubraną białą szatę w kościele metodystów i zapalałem świece przed każdym nabożeństwem. Później, gdy uderzył okres dojrzewania, kładłem żel na włosach i nosiłem mój kołnierz w górę i mocno podwijałem nogawki u spodni. W koledżu, miałem ubrane sandały, bandanę i koszulki farbowane techniką tie-dye. Czytałem Bukowskiego, Williama Blake’a i Allana Ginsberga. Nic dziwnego, że byłem taki zmieszany!”

Sufjan Stevens (1975)

Źródło: „Eastern Echo”, 26 marca 2004 http://web.archive.org/web/20040423090433/http://www.easternecho.com/cgi-bin/story.cgi?4270

O kobietach , O górach , O myślach , O snach

„W Ruinach, w nocy, mówią się i takie słowa
Które gdzie indziej dziwnym brzmiałyby sposobem;
Nie tylko bowiem z myśli jest myśli osnowa —
Człowieka myślącego, postaw no nad grobem
I mów z nim – a następnie, spotkawszy go w tłumie
Maskaradowym, spytaj o rzeczy też same —
Zobaczysz co rozumiał tam – co tu rozumie?
– Wprowadź go w okowaną więzień nizkich bramę
I do tryumfalnego arku, co błękitną,
Z wnętrza jaśnieje szybą czystego powietrza;
A poznasz wraz gdzie jego myśl pocznie być szczytną,
Gdzie szybszym rytm i tęcza porównań gdzie leksza?
Zali to jest mistyczne?”

Cyprian Kamil Norwid (1821–1883) polski poeta, dramatopisarz, prozaik, artysta plastyk

nie wiem – ale to wiem,
Że nie tłumaczy się to dietą i zdrowiem —
Bo ani się ku temu przeziębić nie zdoła,
Ani dostać gorączki --
pisownia oryginalna.
Źródło: Ruiny w: Poezye Cypriana Norwida, wyd. F.A. Brockhaus, Lipsk 1863, s. 11.

O myślach , O myśleniu

„Chodzą ludzie, asfalt depczą
Nikt nie krzyknie, każdy szepcze
Drzwi zamknięte, zaklepany krąg

Tylko czasem kropla z oczu
po policzku w dół się stoczy
I to dziwne drżenie rąk”

Wojciech Belon (1952–1985) polski piosenkarz, lider Wolnej Grupy Bukowina

fragment piosenki śpiewanej przez zespół Wolna Grupa Bukowina.
Źródło: Bez słów

O ludziach , O czasie

„Nie jestem wielkim fanem koloru groszkowego albo pędów bambusa – to nie jest ładny kolor. Kolor wkładek do butów, to kolejny dziwaczny. Kolor pasty do zębów też jest dziwny. Śpiochy w oczach to następny kolor, który nie jest moim ulubionym. Mógłbym powiedzieć, że mieszki włosowe to kolejny dziwny. Jest w pewnym sensie przezroczysty.”

Jared Leto (1971) aktor amerykański

zapytany o kolor, którego nie chciałby założyć.

O kolorach , O butach , Sens

„Dziwne, że pan do mnie z tym przyszedł, czyta pan chyba prasę i wie, że my nie mamy żadnego wpływu. Jak ja mogę wpłynąć na moje duszyczki, kiedy ja nie mam nic do gadania… Wie pan, Żydzi są zdolnymi kupcami, zdolnymi lekarzami, zdolnymi adwokatami – Polska jest zniszczona, potrzebuje sił – dlaczego Żydzi nie zajmują się tym, do czego są zdolni, dlaczego zajmują się polityką? Czy pan sobie wyobraża, jak to wygląda, jak jakiś ksiądz przychodzi do ministerstwa, a tam siedzi Żydówka, Bóg wie skąd, i z wyższością, z bezczelnością odnosi się do duchowieństwa naszego? Jakie to robi wrażenie?”

Czesław Kaczmarek (1895–1963) polski duchowny katolicki, biskup kielecki

odpowiadając Jechielowi Alpertowi, przedstawicielowi lokalnego Komitetu Żydowskiego, gdy ten przyszedł błagać, by biskup Kaczmarek powstrzymał swoich diecezjan szykujących pogrom w Kielcach.
Źródło: Jechiel Alpert, Zeznanie złożone dn. 4 sierpnia 1967 w Halamie (Izrael), oprac. Ida Fink, w: „Biuletyn Żydowskiego Instytutu Historycznego”, 2003, s. 571 http://books.google.pl/books?id=TdhtAAAAMAAJ&q=%22B%C3%B3g+wie+sk%C4%85d,+i+z+wy%C5%BCszo%C5%9Bci%C4%85,+z+bezczelno%C5%9Bci%C4%85+odnosi+si%C4%99+do+duchowie%C5%84stwa+naszego?%22&dq=%22B%C3%B3g+wie+sk%C4%85d,+i+z+wy%C5%BCszo%C5%9Bci%C4%85,+z+bezczelno%C5%9Bci%C4%85+odnosi+si%C4%99+do+duchowie%C5%84stwa+naszego?%22&source=bl&ots=H-IBsLytx_&sig=Uh-599Py0epW-kWEo7FdFJo1vb4&hl=pl&sa=X&ei=X4QfUMi0C4bTtAaAioD4BA&ved=0CDIQ6AEwAQ.

O Bogu , O wrażeniach , O czytaniu

„Jednak kiedy spotyka się mieszkaniec peruwiańskiego Cusco z mieszkańcem Warszawy – niemal wszystko ich różni. Trzymanie czaszek swoich rodziców na kominku jest dla warszawiaka niemal tak samo dziwne, jak dla mieszkańca Cusco warszawski pośpiech i jednoczesne stanie w gigantycznych korkach.”

Maciej Bennewicz (1961)

Życie na Ziemi. Poradnik dla kosmitów (2013)

O rodzicach

„Sade – możemy sądzić – zdawał sobie sprawę z istnienia podświadomości, owego dziwnego fenomenu psychicznego, o którym współcześni nie mieli jeszcze pojęcia, który ujawnić miał dopiero Freud – i usiłował w tę podświadomość jak najgłębiej wniknąć. Skrajnie pesymistyczne założenia filozofii Sade’a prowadziły go do wykrycia w głębi psychicznej człowieka tylko zła i skłonności do występku. Zdaniem Sade’a, najistotniejsze popędy, pragnienia, pożądania, instynkty człowieka zostały stłumione przez nacisk konwencji społecznych, norm prawnych, nakazów religijnych. Sade starał się więc przedstawić w swoich dziełach naturę ludzką w pełni zdemaskowaną, uwolnioną spod wszystkich konwencji społecznych i obyczajowych.”

Jerzy Łojek (1932–1986) polski historyk i pisarz

Źródło: Jerzy Łojek, Wiek markiza de Sade, Lublin 1973.

O naturze , O wieku

„Mam dziwne wrażenie, że moje życie stoi w miejscu. Co najwyżej posuwa się świńskim truchtem. Nie dla mnie dostojny galop czy ekstatyczny cwał!”

Joanna Fabicka (1970) polska pisarka i felietonistka

Świńskim truchtem

O życiu , O wrażeniach

„Przypuszczam, że wierzę w abstrakcyjne życie wieczne po śmierci, choćby nawet do końca świata. Kiedy się rodzimy w naszych ciałach rozwija się bakteria która się tam rozkłada. Tak czy inaczej rozkład ten przeistacza się w twoim ciele w kolejną kreaturę co staje się paliwem po coś jeszcze. I to jest to tajemnicze następstwo energii która nastąpiła. (śmiech) To brzmi bardzo dziwnie i obrzydliwie, ale definitywnie myślę, że posiada to duchowe znaczenie.”

Sufjan Stevens (1975)

Źródło: „Eye Weekly”, 13 października 2010 http://archives.eyeweekly.com/print/article/103905

O życiu , O śmierci , O myślach , O śmiechu

„Dziwne, że konie pędzą i do pustego żłobu.”

Elżbieta Grabosz

O koniach

„Komu podoba się los innego, nie dziwne, że nienawistny własny.”

Horacy (-65–-8 p. n. e.) rzymski poeta liryczny

Cui placet alterius, sua nimirum est odio sors. (łac.)
Źródło: C. Jędraszko, Łacina na co dzień, Warszawa 1988, s. 58.

O losie

„Ludność składa się z dziwnych istot. Połowa potępia to, co sama czyni, druga połowa czyni to, co sama potępia. Pozostali zawsze mówią i postępują jak należy.”

Benjamin Franklin (1706–1790) amerykański polityk, uczony i filozof

Mankind are very odd creatures: one half censure what they practice, the other half practice what they censure; the rest always say and do as they ought. (ang.)

„Wszystko się dziwnie plecie
Na tym tu biednym świecie.
A kto by chciał rozumem wszystkiego dochodzić,
I zginie, a nie będzie umiał w to ugodzić.”

Jan Kochanowski książka Fraszki

Fraszki

„Dziwny jest ten świat
gdzie jeszcze wciąż
mieści się tyle zła.
I dziwne jest to,
że od tylu lat
człowiekiem gardzi człowiek… (…).

Lecz ludzi dobrej woli jest więcej
i mocno wierzę w to,
że ten świat
nie zginie nigdy dzięki nim. (…).”

Czesław Niemen (1939–2004) polski piosenkarz, kompozytor i autor tekstów piosenek

Z utworów
Źródło: Dziwny jest ten świat

O ludziach , O świecie

„Oglądanie filmu w którym gram jest bardzo dziwnym uczuciem. Dorastałam chodząc do kina i marząc, że pewnego dnia będę na ekranie, a gdy wreszcie ujrzałam siebie na dużym ekranie, nie mogłam uwierzyć, że to naprawdę ja. Nauczyłam się również godzić z pewnymi rzeczami: gdy zdjęcia są zakończone, film już do ciebie nie należy – niektóre sceny zostaną wycięte i nie masz na to wpływu.”

Jenn Murray (1986)

Źródło: Jenn Murray o filmie „Egzorcyzmy Dorothy Mills”, „Kino Świat”, 17 lipca 2009 http://www.kinomaniak.pl/katalog/wywiad/86,1

O świecie , O emocjach

„Namiętność leci, przyjemność biegnie, rozsądek idzie. Nic dziwnego, że przybywa zawsze spóźniony.”

Albert Samain (1858–1900) Francuski poeta i pisarz; symbolista.

La passion vole, le plaisir court, la raison marche: quoi d'étonnant qu'elle arrive toujours trop tard. (fr.)
Źródło: Carnets intimes... http://books.google.pl/books?ei=y7nETKq2CMTGswb8-ZnSCA&ct=result&id=yFcGAQAAIAAJ&dq=Pas+%C3%A9tonnant+que+vient+toujours+trop+tard+Albert+Samain&q=La+passion+vole%2C+le+plaisir+court%2C+la+raison+marche+%3A+quoi+d%27%C3%A9tonnant+qu%27elle+arrive+toujours+trop+tard#search_anchor, Mercvre de France, 1939, s. 160.

O przyjemności

„Teraz, kiedy przeszłam już chrzest bojowy, nie boję się chodzić po mieście, ale tych godzin na dachu bardzo nie lubię. Siedzi się bezczynnie i czeka co na łeb zrzucą. Paskudne uczucie. Obserwujemy miasto. Widać stąd prawie całą Warszawę. W wielu miejscach domy nikną w kłębach dymu i ognia. Pożarów jest coraz więcej.
W nocy jest zupełnie inaczej. Tu, wysoko nad miastem, jest bezpiecznie. Niemcy o tej porze nie latają. Nasz „gołębiarz” też widocznie śpi. Dokoła czerwone łuny pożarów. Wyraźnie widać, gdzie toczą się walki. Wylatują stamtąd łańcuszki świetlnych pocisków.
W ciszę nocną zaczyna się wkradać dziwny pomruk. Przecież to samoloty. Tymczasem w mieście rozpętała się wściekła kanonada. Sznury czerwonych paciorków wytryskują ze wszystkich stron. Wysuwają się białe macki reflektorów. Tu i ówdzie pęka rakieta. Pukają zenitówki, jazgocą w dole cekaemy. Co się dzieje? Niedaleko od nas przesuwa się ciemna, wolno lecąca, trochę do widma podobna sylwetka samolotu, za nią druga. To do nich strzelają.
– O Boże! Przecież to nasi…
Od samolotów coś się odrywa i wolniutko, majestatycznie, oświetlone łunami pożarów szybują w powietrzu białe spadochrony z zasobnikami. To zrzut. Żeby tylko nie dostał się w ręce Niemców. Samoloty raz jeszcze przelatują koło nas i powoli ich warkot milknie. Jeszcze jakiś czas trwa kanonada. Świetlne pociski we wszystkich kierunkach przeszywają niebo. Zenitówki szczekają zajadle. Powoli wszystko cichnie. Jest znowu zwykła powstaniowa noc. Odlecieli. Białe parasole spadochronów szybują coraz niżej. Jednak nie jesteśmy sami. Pewno często będą zrzucać broń, a może prześlą desant. Długo dyskutujemy na temat pierwszego zrzutu.”

Teresa Wilska (1926)

Notatka dotycząca 4 sierpnia 1944
Oszczędzajcie filipinki

O Bogu , O emocjach , O czasie , O czekaniu

„To była pierwsza lekcja, pierwsze przeczucie dziwnej, wojennej prawdy, że pogodzić można się tylko z taką stratą, którą okupiło się protestem krwi i gniewu, protestem choćby beznadziejnym, ale czynnym.”

Jan Józef Szczepański książka Polska jesień

Źródło: Polska jesień

„Dziwne, jak często ostry język idzie w parze z tępym umysłem.”

Lech Nawrocki (1950)

„Ta kolekcja zamiast być czymś spektakularnym, pełnym świecidełek, falbanek, stała się kolekcją bardzo do noszenia, praktyczną i zdecydowanie upiększającą kobiety. Uwodzą zdecydowanie tkaniny, które są miękkie i pięknie, miękko się dopasowują do kobiecego ciała. To są jedwabne jerseye, miękkie, jagnięce skóry, kroje ze skosu, do których powróciłam po latach. Starałam się w żaden sposób nie wracać do przeszłości, tylko pokazać siebie tu i teraz. To było dla mnie najważniejsze. Mój największy sukces, w tej bardzo dziwnej i trudnej branży, jaką jest moda, to fantastyczne, mocne przyjaźnie. Dziewczyny wspierają mnie, ja wspieram je. To, czym uwodzę kobiety, to zrozumienie kobiecego ciała.”

Natalia Jaroszewska (1979) polska projektantka mody

o kolekcji wiosna 2012.
Źródło: Gwiazdy na wybiegu u Natalii Jaroszewskiej, teletydzien.pl, 29 lutego 2012 http://www.teletydzien.pl/gwiazdy/news-gwiazdy-na-wybiegu-u-natalii-jaroszewskiej,nId,436436

O kobietach , O dziewczynach , O wiośnie , O modzie

„Świat jest dziwny i nic, co nam się przydarza, nie jest przypadkowe.”

Grażyna Bąkiewicz (1955)

O melba!

O świecie

„W czasie mego pobytu w Butyrkach od początku lipca 1945 r. (dnia nie zapamiętałem) do połowy listopada tegoż roku nie byłem wzywany na śledztwo ani razu. Pewnego dnia wezwano mnie do jakiejś pracowni, gdzie starszy mężczyzna w białym fartuchu spytał mnie o zdrowie i nic więcej. Któregoś dnia strażnik podoficer zapytał mnie dyskretnie, za co osadzono mnie w areszcie, a gdy mu odpowiedziałem, że za walkę o niepodległość Polski, zrobił zdziwioną minę i uśmiechnął się życzliwie. W lipcu lub w początkach sierpnia 45 r. weszła do celi kobieta około trzydziestu lat w białym fartuchu z dziewczyną jako tłumaczką, która miała w ustach dziwną brzydką protezę. Zapytała po rosyjsku, jak mi się powodzi. Tłumaczka przetłumaczyła pytanie na język polski, a ja odpowiedziałem: „jak w sowieckim raju.””

Antoni Pajdak (1894–1988) polityk polski

Dziewczyna przetłumaczyła odpowiedź, kobieta po dłuższej chwili zaczęła się śmiać serdecznie, bo widocznie słowo raj już dawno zapomniała.
fragment wspomnień z pobytu w moskiewskim więzieniu spisany w 1986 r.
Źródło: Marian Romaniuk, Antoni Mikołaj Pajdak (1894-1988), lewicowo.pl, 17 września 2010 http://lewicowo.pl/varia/viewpub/tid/2/pid/304

O kobietach , O zdrowiu , O czasie , O walce

„Śmierć kochanej osoby to dziwna rzecz. Wszyscy wiemy, że nasz czas na tym świecie jest ograniczony i w końcu każdy skończy pod tym czy owym białym prześcieradłem, żeby się więcej nie obudzić. A jednak, gdy spotyka to kogoś, kogo znamy, zawsze jesteśmy zaskoczeni.”

Daniel Handler książka Gabinet gadów

Gabinet gadów
Źródło: rozdział VII, s. 108

O śmierci , O czasie , Kochać się

„Amerykanie produkują coraz więcej dóbr, które później kupują, kupują i jeszcze raz kupują. Nic więc dziwnego, że zadłużenie naszych obywateli zadziwia cały świat”

Jeremy Rifkin (1945) amerykański ekonomista

Źródło: „Wprost”, 30 września 2001.

O świecie

„Uwielbiam filmy, aczkolwiek proces ich realizacji potrafi przyprawić mnie nieraz o ciężkie frustracje. Poszczególne sceny kręci się w bardzo dziwnej kolejności, nie mającej nic wspólnego ani z chronologią, ani z rozwojem postaci. Często zdarza się, że na samym początku mam do zagrania jakąś bardzo trudną sekwencję albo wręcz finał filmu, kiedy jeszcze nie zdążyłem oswoić się z bohaterem, w którego się wcielam! Nie cierpię też sytuacji, w których wiem, że dałem z siebie wszystko, po czym okazuje się, że daną scenę trzeba powtórzyć, bo reżyserowi nie podoba się kompozycja kadru. Praca na planie wymaga olbrzymiej cierpliwości, a także odporności psychicznej. (…) W teatrze jest zupełnie inaczej: po prostu wychodzisz na scenę i grasz. Zdarza się oczywiście, że danego wieczoru nie jestem w najlepszej formie, że moja kreacja pozostawia wiele do życzenia. Myślę sobie wtedy: jaka szkoda, że nie można moich wpadek wyciąć w montażu, chciałbym nakręcić parę scen na nowo. Niestety, co się stało, już się nie odstanie. Teatr to hazard: publiczność kupuje bilety, ale za każdym razem spektakl wygląda inaczej, coś wychodzi lepiej, coś gorzej. Podczas prób aktorowi udaje się nawiązać o wiele bliższy kontakt z reżyserem niż na planie, ale z kolei w filmie można pozwolić sobie na zbliżenia, pokazujące całą gamę uczuć malujących się na ludzkiej twarzy. W teatrze to niemożliwe.”

Ralph Fiennes (1962) aktor angielski

Źródło: wywiad, 2003 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=16270

O emocjach , O myślach , O cierpieniu , O cierpliwości

„To było całkiem wyjątkowe. Miałem 14 lat, ona była Francuzką, moją pierwszą dziewczyną. To się stało w moim pokoju, oboje wtedy straciliśmy dziewictwo. Przekonałem moją matkę, że miałem krwotok z nosa na kołdrze, ale powiedziała „musiałeś leżeć w bardzo dziwnej pozycji.””

Brian Molko (1972) amerykańsko-brytyjski gitarzysta i wokalista (Placebo)

O pokoju , O matce

„Gumno moje ojczyste, Kordianie i Chamie,
Dobrze żyje, kto kradnie i bezczelnie kłamie,
Baby nasze są piękne, a chłopy są duże,
Nic dziwnego, że ciurkiem robim za przedmurze.”

Stanisław Szelc (1943)

Źródło: piosenka Gumno moje ojczyste z serialu Chłop i baba

„Najwybitniejszym przedstawicielem kiczu w polsko-niemieckim pojednaniu był z pewnością Andrzej Szczypiorski, który uprawiał dziwną politykę, działając jakoby na rzecz pojednania. Te jego wywiady i nieustannie publikowane artykuły, na przykład na temat bohaterstwa Stauffenberga – z niedopowiedzeniem tego, kim naprawdę Stauffenberg był i co chciał osiągnąć – były nie do zniesienia. Bo jedną rzeczą jest to, że Stauffenberg działał w ugrupowaniu, które próbowało odsunąć Hitlera od władzy, a nawet fizycznie go unicestwić… Ale nie można zapominać, że w najbardziej liberalnych planach współpracownicy Stauffenberga proponowali Polsce jedynie autonomię, ze szkolnictwem zaledwie na poziomie zawodowym. Nie wydaje mi się więc, że taką postać powinno się kreować na europejskiego bohatera. A Szczypiorski robił to z bardzo dużym zaangażowaniem. Wywiady, jakich udzielał w niemieckiej oraz polskiej telewizji i prasie, wskazywały na całkowity brak równowagi w tym temacie. A właśnie w braku równowagi ten kicz się objawia.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Źródło: Nie w rzędzie – rozmowa Izabeli Drozdowskiej-Broering – „eleWator” nr 6 (4/2013)

O zapominaniu

„Można powiedzieć, że dla mnie była to oczywista oczywistość od samego początku i dosyć dziwna, żeby nie powiedzieć dziwaczna, inicjatywa zgłaszania zastrzeżeń i skarżenia do Trybunału Konstytucyjnego przez polityków PiS tego, co wynegocjował i podpisał prezydent Lech Kaczyński.”

Bronisław Komorowski (1952) polski polityk, prezydent Polski

o wniosku posłów i senatorów PiS ws. zgodności traktatu lizbońskiego z konstytucją.
Źródło: rp.pl http://www.rp.pl/artykul/15,568903_Prezydent-o-wniosku-PiS-w-sprawie-Traktatu-Lizbonskiego.html, 24 listopada 2010

„Czy to nie dziwne, że najmniej mówimy o rzeczach, o których najwięcej myślimy?”

Charles Lindbergh (1902–1974) lotnik amerykański

Isn’t it strange that we talk least about the things we think about most? (ang.)

O myślach , O myśleniu

„Sprzedawanie dzieci jest karygodne. Mam zawsze dziwne uczucie, kiedy widzę sesję znanych ludzi, którzy pokazują swoje świeżo narodzone dzieci. Myślę sobie, że to dziecko jest protezą rodziców, ich powodem do zaistnienia w mediach.”

Karolina Korwin-Piotrowska (1971) polska dziennikarka i felietonistka

Źródło: Sorry, będę inna! http://polki.pl/zycie_gwiazd_znaniilubiani_artykul,10020720,2.html

O dzieciach , O ludziach , O emocjach , O myślach

„Nic dziwnego, że humanizm dopiero tam wypływa na wierzch, gdzie świat staje się obrazem. (…) Charakteryzując takie właśnie rozumienie człowieka, które wyjaśnia i ocenia byt w całości, wychodząc od człowieka i do człowieka go odnosząc.”

Martin Heidegger (1889–1976) filozof niemiecki

Czas światoobrazu
Źródło: s. 80

O świecie , Obraz

„To jest pierwszy i jedyny w swoim rodzaju aktor w czarnych okularach i skórze – taki nasz Brando. Bardzo charyzmatyczny facet na ekranie. Ze Zbyszkiem Cybulskim najbardziej kojarzy mi się dworzec we Wrocławiu. Jestem z Legnicy i Wrocław był swego rodzaju moim „oknem” na świat. Marzyłem o tym by zdać do szkoły teatralnej i jeździłem na różne festiwale teatru amatorskiego. Zawsze ta postać Zbyszka była dziwnie obecna przez tę płytę pamiątkową na tym dworcu.”

Tomasz Kot (1966) duchowny polski, jezuita

Źródło: Wywiad, 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=34514

O świecie , O facetach

„Zawsze znajduję ukojenie, gdy wyobrażam sobie, jak siedzę nocą, podczas delikatnej bryzy, na mojej wyspie mórz południowych – z otwartymi ustami i odchyloną do tyłu głową patrzę na mrugające światełka, licząc, że na czarnym niebie pojawi się ten dziwny promień i wprawi mnie w zdumienie. Nie wyciągam wprawdzie przed siebie ręki, lecz cierpliwie czekam na następny cud.”

Marlon Brando (1924–2004) amerykański aktor

O czekaniu

„Prawda jest naga. Nic dziwnego, iż tak wielu ludzi ją omija – przez wrodzoną pruderię.”

Bolesław Szczęsny Herbaczewski (1875–1943)

Źródło: Żądło i miód mądrości. Antologia aforyzmu polskiego, wybór Kazimierz Orzechowski, wyd. Ossolineum, 1984, s. 76.

O ludziach , O prawdzie

„Dziwne, że pożądanie określonych przyjemności jest częścią mego cierpienia.”

Khalil Gibran (1883–1931) libański pisarz, poeta i malarz

O przyjemności , O cierpieniu

„(…) w Rosji faktycznie czasem dzieją się dziwne rzeczy… To nie jest do końca normalny kraj. Jak powiedział Winston Churchill „Rosja jest zagadką owianą tajemnicą z enigmą w środku”.”

Roberto Santilli (1965)

Źródło: Boisko daje odpowiedź http://www.s-w-o.pl/index.php/iskra-odincowo-roberto-santilli-boisko-daje-odpowiedz/

O tajemnicy , O czasie

„Krótkim korytarzem doszliśmy do kolejnych niepozornych drzwi. Na pierwszy rzut oka wyglądały na pomalowaną na biało sklejkę. Jedynym dziwnym akcentem była przyklejona do nich żaróweczka.
– Najpierw odbędzie się kontrola – wyjaśnił mi Beleth. – Musisz stworzyć sobie medalik albo krzyżyk i stanąć naprzeciw czerwonej lampki. To coś jak bilet wstępu. Gdy zmieni kolor, będziesz mogła wejść.
Machnął dłonią, a na jego szyi pojawił się drobny złoty krzyżyk. Beleth stanął przed drzwiami, żeby pokazać mi, jak to działa. Żarówka zaświeciła się na zielono. Za jego przykładem stworzyłam mały medalik z Matką Boską. Lampka zazieleniła się. Azazel stanął przed drzwiami i zadowolony z siebie wypiął pierś, na której błyszczał olbrzymi, ciężki, srebrny krucyfiks na grubym łańcuchu.
– Ja mam miesięczny – puścił do mnie oko.”

Katarzyna Berenika Miszczuk (1988)

Ja, anielica

O kolorach , O matce

„Gdy Spartakus i królowa Amazonek połączyli swoje ciała, z miłosnej gliny wziął się Adam tego dziwnego narodu, co żyje miedzy Bałtykiem a wierzchołkami Tatr i ma w herbie białego orła – ptaka, którego nie można oswoić. Ptak był w klatce od drugiej połowy XVIII wieku, z małą przerwą (przepustką na wolność), jaką dała mu historia między 1918 a 1939 rokiem. Żaden inny naród nie wyprawił tylu wielkich powstań i nie upuścił tyle krwi swoim ciemiężcom, co ów naród. Członkowie żadnego innego narodu nie wspomagali tak często cudzych powstań, jak członkowie tego narodu. Notoryczni buntownicy.”

Waldemar Łysiak książka Najlepszy

Źródło: Najlepszy, Warszawa 1992, s. 71–72

O historii , O ptakach , O wolności , O wieku

„Jestem dziwnie zmęczony nie tym, że mówiłem, ale na samą myśl o tym, co muszę jeszcze powiedzieć.”

Albert Camus książka Upadek

Upadek

O myślach , O myśleniu

„Nie potrafił określić swojej bliskiej ani dalekiej przyszłości. Odczuwał wyłącznie lęk i nie miał na niego sposobu, dopóki nie zatrzasnął się w sobie, dziwny. Dziwniejszy, nawet dla lustra. Nie wiedział, dlaczego deformowało jego zatrzymane odbicie, nie będące przepustką do jakiegokolwiek świata, jeśli w ogóle jakikolwiek świat znajdował się po drugiej stronie tego, na co patrzył Norman Hammer.”

Marzena Broda (1965) polska pisarka, poetka i dramaturg

Nie dotykać Normana Hammera

O świecie , O przyszłości

„Gdy naukę Jezusa o miłosierdziu porównamy z tym, co w Starym Testamencie znaleźliśmy, to znajdziemy, że na tym ostatnim punkcie zrobiła ona największy postęp. I nic dziwnego, jeśli się zważy, że wyższość nauki ewangelicznej nad mojżeszową, szczególnie w dziedzinie miłości bliźniego się zaznacza.”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

Tajemnica miłosierdzia Bożego
Źródło: s. 51

O nauce

„Nie trzeba zapominać, że obraz powinien zawsze być odbiciem głębokiego doznania i że głębokie doznanie znaczy – dziwne, dziwne zaś znaczy – mało znane lub nieznane. Aby dzieło sztuki było naprawdę nieśmiertelne konieczne jest, aby wykraczało poza ludzkie ograniczenia. W ten sposób upodobni się do marzenia sennego i umysłu dziecka.”

Giorgio de Chirico (1888–1978)

Źródło: Krystyna Janicka, Surrealizm (1973), Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1985, s.

O dzieciach , O marzeniach , O zapominaniu , Obraz

„Dzięki takim żołnierzom, fanatycznie oddanym sprawie wyzwolenie Polski i ludu polskiego z niewoli, stało się PPS „niepokonaną potęgą”, jak mówił prokurator rosyjski Żyżyn… Ale jacyż to dziwni byli „żołnierze”. Nie chciał ich kraj „uspokojony” po 1863 roku, bał się ich i przeklinał; nie mieli odznak żołnierskich, broń musieli kryć przed okiem szpiegów carskich i prowokatorów, a czekała ich nie śmierć na polu bitwy, lecz skatowanie przez zbirów carskich, lub – sąd wojenny i szubienica… W najlepszym razie straszna rosyjska katorga. Jawna prasa polska rzuciła na ich groby ciężkie kamienie oszczerstwa i obelgi, a tylko w podziemiach rewolucji otaczano ich nazwiska – pseudonimy skromnym wieńcem chwały. A przecież była to jedyna siła w narodzie, która z potęgą niepokonanego żywiołu dążyła do Niepodległej Ojczyzny! Dążyła do niej z całą świadomością, że bez zjednoczenia i wyzwolenia Polski nie ma co marzyć o nowoczesnym życiu, o rozwoju, o sile klasy robotniczej polskiej, rozbitej w zaborach na trzy odłamy, z konieczności słabe i niezdolne do wypełnienia historycznej misji proletariatu.”

Ignacy Daszyński (1886–1936) polski polityk

o bojowcach PPS walczących w rewolucji 1905.

O śmierci , O ludziach , O książkach , O sile

„Chrześcijanie południowej Europy wierzyli w reinkarnację aż do soboru w Nicei, który to zakazał tego wierzenia (…) Platon opisywał dusze mające się odrodzić jako wybierające swoje przyszłe życia. Schopenhauer traktował to poważnie a spostrzeżenie Woltera, że nie jest bardziej dziwne żyć dwa razy niż raz, jest powszechnie znane. Mimo tego większość współczesnych naukowców, myślę, nie wierzy w przetrwanie po śmierci. Przypuszczalnie do detronizacji duszy przyczyniły się idee Darwina.”

Ian Stevenson (1918–2007) psychiatra kanadyjski

Źródło: wywiad dla magazynu „Omnia” http://reluctant-messenger.com/reincarnation-proof.htm

O śmierci , O duszy , O myślach , O myśleniu

„Dziwna w tym ludzka natura, która z pokrewieństwa naszego z małpami wynikać musi, jak się zdaje, że zawsze pragniemy zastosować się do tego, co nas otacza i przebrać się za kogo innego.”

Józef Ignacy Kraszewski (1812–1887) pisarz polski

Kopciuszek

O naturze

„Wybory są ciekawą rzeczą. Spójrzcie tylko na twarze głosujących ludzi! Jest oczywistym, że nie rozumieją oni polityki, ani nie wiedza nic o politykach, na których głosują. Jednak udają się do urn wyborczych. Bardzo dziwne…”

Kōdō Sawaki (1880–1965)

Do ciebie. Powiedzenia zen
Źródło: s. 14

O ludziach , O wiedzę

„Dla kogo więc to piszę? Myślę, że przede wszystkim dla siebie, czuję się już trochę zmęczona własną pamięcią, a czasem wydaje mi się, iż coś zasługuje jednak na przechowanie w piśmie. Nie jestem ogniwem znamienitego rodu. Ta historia będzie zapewne krótka i wiadomo, iż na mnie się skończy. Dziwna historia, epizod bez przyszłości.”

Marta Wyka (1938)

Wątki biograficzne

O historii , O myślach , O czasie , O przyszłości

„(…) lubię tę aurę ciemności, która go otacza. Lubię jego twarz, smutne oczy. Jest dziwnie piękny, niczym noc bez gwiazd.”

Isabel Abedi (1967) niemiecka autorka książek dla dzieci

Whisper – Nawiedzony dom
Źródło: rozdział 9

O nocy

„Tak jak twórcy brytyjskiego kina społecznego, Niewrzęda potrafi być konkretny. Nie chodzi o zaangażowanie polityczne, lecz o bystre oko, które dostrzega odbicia neonów w karoserii samochodu i specyfikę picia już nie do lustra, ale do video. Udaje mu się wyczuć pewne głębokie zależności, rozbłyskujące analogie, dziwne, a jednak zupełnie prawdziwe pokrewieństwa.(…) Jego atutami są szczerość i „czystość” w oddawaniu prawdy miasta, ukazywaniu samotności i wykorzenienia.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Autorka: Katarzyna Szumlewicz, STRZASKANY ŚWIAT, „Twórczość” Nr 2/2001.
O Krzysztofie Niewrzędzie

O piciu , O samotności , O szczerości

„Wieczność. Jaka dziwna moc kryje się w tym słowie. Powinno się znajdować wszędzie…”

August Czartoryski (1858–1893) polski duchowny katolicki, salezjanin, błogosławiony katolicki

po rozpoczęciu nowicjatu na przedmieściu Turynu Valsalice, 20 sierpnia 1887 r.
Źródło: Ksiądz August Czartoryski - książę, który ukochał polską młodzież http://bosko.pl/wiara/Ksiadz-August-Czartoryski-ksiaze-ktory-ukochal-polska-mlodziez.html?page=0,2, bosko.pl

O młodzieży , O wierze

„W życiu zdarzają się niesłychane przypadki i sam pamiętam, jak mi opowiadano, że pewien rolnik, rzucając grabiami w nisko lecący samolot niemiecki, zestrzelił sztukasa dlatego, że po prostu ugodził grabiami w oko lotnika i samolot spadł. To się może wydać czymś nieprawdopodobnym, ale taka historia mogła się zdarzyć właśnie tylko w Polsce. W czasie wojny działy się rzeczy najbardziej dziwne, a my – jako Polacy – jesteśmy najbardziej upoważnieni do tego, ażeby o tym temacie najwięcej powiedzieć.”

Tadeusz Konwicki (1926–2015) polski prozaik, scenarzysta, reżyser

fragment wypowiedzi z kolaudacji filmu Głowy pełne gwiazd (1974).
Źródło: Mieczysław Wojtczak, Kronika nie tylko filmowa, Warszawa 2004.

O wojnie , O historii , O czasie

„Gdy nie wiadomo z czym się ma do czynienia, to przeważnie to się wącha, potem liże a następnie z nieznacznym lękiem nadgryza. Tak właśnie było ze mną. Nadgryzłem siebie, kawałek siebie. I co to za smak, matko, ojcze, kraju w którym przyszło mi żyć, dziwny kraju, ulico, która mnie prowadzisz, nie wiem dokąd, bo czyż nieznany smak zna swój cel?”

Marian Lech Bednarek (1956)

Źródło: Smak (2005)

„Jakże dziwną rzeczą jest miłość kobiety, która w początkach swych jest tak mała i tak ogromna na końcu! (…) Albowiem kiedy Niewidzialny zamyślił zbudować początek wszechświata, zasadził to ziarno miłości kobiecej, iżby przez swój nierówny wzrost przyniosło światu równość prawa. Raz oto wynosi ona maluczkich na niezmierne wyżyny, to znowu możnych zrównuje z pyłem. I tak, dopóki istnieje kobieta – ta wielka niespodzianka natury – dobro i zło nie mogą wzrastać osobno.”

Henry Rider Haggard książka Kleopatra

Kleopatra (1889)
Źródło: s. 98

O miłości , O kobietach , O świecie , O naturze

„Sęk w tym że jestem dziwny, ale nigdy nie czułem się dziwny.”

John Frusciante (1970) gitarzysta amerykański (Red Hot Chili Peppers)

„Powieść detektywistyczna wyróżnia się spośród wszystkich innych rodzajów powieści kryminalnych przez nacisk kładziony na to, co normalne. Wydarzenia anormalne, kradzież, podpalenie, zabójstwo – znajduje wyjaśnienie w kategoriach czysto materialnych, naturalnych i logicznych. Zbrodnia jest kamieniem rzuconym w stojącą kałużę. To nić, dziwna i barwna, wpleciona w bezbarwną tkaninę powszedniości.”

Alfred Hitchcock (1899–1980) brytyjski reżyser i producent filmowy

w przedmowie do zbioru nowel kryminalnych.
Źródło: „Cahiers du Cinéma” nr 39, 1954, cyt. za: Stanisław Grzelecki, 3000 m sensacji, op. cit., s. 61.

„Myślę, że wasze niebo to piekielnie dziwne miejsce, Tai-Panie. Wszyscy latają jak ptaki i wszyscy mają brody. Czy w niebie się kochacie?
– Nie wiem.
– Jeżeli nie możemy się kochać, to nie idę do waszego nieba. O nie, wykluczone. Prawdziwy Bóg czy nieprawdziwy. W takim niebie byłoby bardzo źle.”

James Clavell książka Tai-Pan

Tai-Pan

O Bogu , O myślach , O ptakach , O myśleniu

„Dzień po dniu wertowałem jej kryminały i robiłem notatki na temat charakteru Poirota. Jednak moim celem nie tylko było poznanie go, ale stanie się nim. Musiałem nauczyć się, jak on myśli i jak postrzega świat. Starałem się odtworzyć gesty i manieryzmy tego małego, dziwnego człowieka tak, by wyglądały naturalnie, a nie budziły śmiech.”

David Suchet (1946) brytyjski aktor i producent filmowy

Źródło: rp.pl, Aktor, który stał się detektywem, 24 sierpnia 2007 http://www.rp.pl/artykul/61771-Aktor--ktory-stal-sie-detektywem.html

O świecie , O myślach , O charakterze , O śmiechu

„To takie dziwne, że zawsze postrzegamy innych przez pryzmat naszych własnych potrzeb.”

Scott Turow (1949) amerykański pisarz

Prawa naszych ojców

„Rozmyślałem, jakie to dziwne, że ludzie rzadko zapatrują się optymistycznie na przyszłość i na nieuchronny bieg historii, a zamiast tego pokładają całą wiarę w drugim człowieku, równie zagubionym i niepewnym. Nic tak nie dodaje odwagi jak świadomość, że ktoś Cię kocha i nie jesteś sam.”

Graham Masterton książka Wyklęty

Wyklęty (1983)

O ludziach , O wierze , O historii , O przyszłości

„Podróże w czasie do przodu i do tyłu, manipulowanie związkami przyczynowo-skutkowymi, niekiedy rzeczywistość zaczyna się rozpadać, pikselizować i migotać. Dzieją się dziwne rzeczy, których nikt się nie spodziewał, nawet pogoda staje się kapryśna, wszystko przez agentów służb specjalnych, naruszających strukturę czasu.”

Thomas Pynchon (1937) amerykański pisarz

W sieci
Źródło: s. 477

O rzeczywostości , O czasie , O pogodzie

„Już nie mogę. Teraz będą ich wszystkich grzebać, po kolei. Codziennie nowy pogrzeb i nowa zabawa w chowanego, jak to nazywa moja mama.
Specjalnie zacząłem tak cynicznie, bo czytam w necie jakieś komentarze o tym, jaki to ja jestem cyniczny, że nie rozumiem, że to wspólnota polska nasza narodowo-społeczna tak ładnie się jednoczy, a że wokół grobów, to nic dziwnego, bo zasadniczo nie ma wokół czego się jednoczyć. No kurwa żeż mać, a choćby wokół walki o godziwe zarobki! Wokół tego mogłaby się zjednoczyć.”

Tomasz Piątek (1974) polski pisarz i dziennikarz

Źródło: krytykapolityczna.pl, 19 kwietnia 2010 http://www.krytykapolityczna.pl/Tomasz-Piatek/Zabawa-w-chowanego/menu-id-215.html

O czytaniu , O walce

„Jako dziecko błąkałam się po zakamarkach teatru, w którym grał mój tato. Potem sama, jako dziecko, w teatrze występowałam. Przez lata granie przeplatało się z moim codziennym życiem, więc dziwne byłoby gdybym nie spróbowała. Kiedy, za pierwszym razem, nie dostałam się do szkoły teatralnej, odezwały się we mnie diabliki ambicji. Teraz, kiedy jestem już prawie na mecie teatralnej szkoły, dopiero zaczynam odkrywać, jak bliskim mojej duszy środkiem wyrazu jest kreowanie postaci.”

Aleksandra Hamkało (1988) polska aktorka

Źródło: Artur Cichmiński, Jestem nawiedzona. Rozmowa z gwiazdą „Big Love”, stopklatka.pl, 13 lutego 2012 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=85225

O dzieciach , O duszy , O matce

„Znalazłem w nim bratnią duszę. Mogę chyba nawet powiedzieć, że się zaprzyjaźniliśmy, choć ciężko mi używać tego słowa w odniesieniu do kogoś, kogo niesamowicie podziwiam. Ale w sumie nasza współpraca miała przyjacielski charakter, więc nie skłamałbym. Tak się dziwnie złożyło, że zaprzyjaźniłem się z reżyserem, który wywarł na mnie większy wpływ niż ktokolwiek inny.”

Jeffrey Abrams (1966) amerykański aktor, reżyser i scenarzysta

o Stevenie Spielbergu.
Źródło: Yola Czaderska-Hayek, To nie był hołd dla Spielberga. Yola rozmawia z J.J. Abramsem o „Super 8”, stopklatka.pl, 14 czerwca 2011 http://www.stopklatka.pl/wydarzenia/wydarzenie.asp?wi=77881&klik=polecaneglowna

O duszy , O charakterze , O współpracy

„Może to dziwne, ale ja nie mam tremy. Gdy stoję na scenie, jest tak ciemno, że nikogo nie widzę, tak, jakbym była zupełnie sama. Wkręciłam sobie kiedyś, że gdy gram, to nie mogę mieć soczewek. Im mniej widzę, tym lepiej słyszę.”

Paulina Janczak (1990) polska aktorka

Źródło: Anna Wanago, Próbuj, graj, nie kopiuj, „Gazeta Olsztyńska” nr 128, 3 czerwca 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/118557.html

„Prawo życia, jak jakiś abstrakcyjny
Bezduszny prawnik, wydaje przerażający wy-
Rok na mnie biednego, za pomocą dziwnego obcego
Sylogizmu. On sobie ze mnie kpi! Nie dotrzyma
Spotkania!”

David Schubert (1913–1946)

Źródło: Midston House, tłum. Piotr Sommer

O pomocy

„Tadeusz grał jedną ze swoich najważniejszych scen w tym przedstawieniu: rozmowę obłąkanego Leara z oślepionym Gloucesterem. Pod koniec tej sceny Lear ucieka swoim prześladowcom. Tadeusz wybiegł za kulisy, i jak potem się okazało, usiadł w fotelu, który był przygotowany do następnej sceny z jego udziałem. Tam, w kulisie czekał na swoje wejście nieżyjący już aktor Marek Obertyn i to on zobaczył, jak nagle Tadeusz spada z krzesła i opada na podłogę. Ja i kilku współpracowników, którzy oglądali próbę z widowni, usłyszeliśmy dziwny odgłos i krzyk, prawdopodobnie Marka. Pobiegliśmy za kulisy i zobaczyliśmy leżącego Tadeusza. Wszyscy myśleliśmy, że to jakieś zasłabnięcie, wiedzieliśmy też, że ma wstawiony rozrusznik serca. Szybko przyjechała karetka pogotowia i przewieziono go na OIOM. Razem z jego żoną Marysią Bojarską, która była też obecna na próbie, czekaliśmy w szpitalu na wynik badania. Po kilkudziesięciu minutach dowiedzieliśmy się od lekarza, że Tadeusza już nie ma z nami.”

Eugeniusz Korin (1954)

o okolicznościach śmierci Tadeusza Łomnickiego.
Źródło: Marek Zaradniak, Pędźmy za nim biegiem, biegiem!, „Polska Głos Wielkopolski” nr 44, 22 lutego 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/133662.html

O śmierci , O myślach , O czekaniu , O myśleniu

„Kuba zawsze wszystkich urządzała. Dla krajów Ameryki Łacińskiej była niesfornym towarzyszem: jedynym, który miał odwagę powiedzieć głośno to, co wszyscy myśleli po cichu. Dla części Europy była złotą wyspą, gdzie mogła rozkwitać utopia równości społecznej. Ja sam też o to wszystko walczyłem. A dziś Kuba jest niczym wielkie muzeum pod gołym niebem… Albo raczej jak zoo, do którego cudzoziemcy przyjeżdżają oglądać te dziwne zwierzęta, jakimi są Kubańczycy, i ich dziwny styl życia.”

Reinaldo Escobar (1947)

Źródło: Alessandro Scotti, Blogerka z Hawany, „Courrier International”, tłum. „Forum”, 23 sierpnia 2010

O myślach , O zwierzętach , O myśleniu

„To jest kraj z innej planety – i mówię to jako ktoś, kto widział już kilka dziwnych miejsc: biednych jak Kuba czy odizolowanych jak Syberia. To, co widziałem w Korei Północnej, nie da się z niczym porównać.”

Patrick Chovanec (1970)

Źródło: Rafał Kostrzyński, O świecie wiedzą tyle, ile świat wie o nich, rp.pl, 19 grudnia 2011 http://www.rp.pl/artykul/107684,775716-Korea-wie-o-swiecie-tyle--ile-swiat-wie-o-niej.html

O świecie

„Nic dziwnego, że doczekaliśmy się takiego Balzaka jak nasz Uniłowski.”

Karol Irzykowski (1873–1944) polski prozaik, dramaturg i krytyk literacki

Źródło: Warszawskie problemy literackie. „Robotnik”, 1932/416

„Wydaje się rzeczą dziwną widzieć w sercu kobiety coś silniejszego i gorętszego nad miłość dla mężczyzny.”

Jean de La Bruyère (1645–1696) pisarz francuski

O miłości , O kobietach , Serce

„Nie mogę się wstrzymać od uwielbienia XX. Bernardynów, bo nadzwyczajna gorliwość ożywia ich w tak ustawicznej pracy: nigdy nie widziałem późniących się albo zaspanych, owszem wszelka gotowość w wszelkie zebranie ducha zawsze im towarzyszyły. Nic dziwnego, że raz pierwszy i na krótki czas zamknięty, mogłem wytrwać w tej pracy, ale przez trzy miesiące nie dać upaść ciału, jest rzeczą prawie nadludzką. Och, bo żywa wiara jakże podnosi człowieka!”

Ignacy Hołowiński (1807–1855) arcybiskup; polski pisarz i tłumacz

na temat pracy franciszkanów w Bazylice Grobu Pańskiego w Jerozolimie

O wierze , O czasie

„Nic dziwnego, że serce biło mi tak szybko. On był ogniem, a ja podpałką. Mój los został przypieczętowany.”

Meg Cabot (1967)

Porzuceni

O losie , Serce

„Dziwne, jakie złoża cierpienia czekają w człowieku całkiem gotowe, przeznaczone dla drugiego człowieka.”

Zofia Nałkowska (1884–1954) pisarka polska, publicystka i dramatopisarka

Dzienniki
Źródło: t. 4. cz. 1, Czytelnik, Warszawa 1988, s. 217.

O cierpieniu , O czekaniu

„Trochę dziwnie się czuję, dowiadując się z gazet, że Madonna buduje szkoły w Malawi.”

Thomas John Bisika (1967)

o charytatywnej działalności Madonny w Malawi.
Źródło: Robert Stefanicki, Malawi na wojnie z Madonną. Czy celebryci bardziej pomagają czy szkodzą Afryce? http://wyborcza.pl/1,76842,13758752,Malawi_na_wojnie_z_Madonna__Czy_celebryci_bardziej.html#TRrelSST, wyborcza.pl, 18 kwietnia 2013.

O wojnie

„(…) musimy się nauczyć prawa do oporu. To jest dziwne, że zgubiliśmy je właśnie w tym kraju.”

Joanna Szczepkowska (1953) aktorka polska

Inne wypowiedzi
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 10 kwietnia 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/20464

O czytaniu

„Do tłumu modernistów można zastosować słowa, pisane z wielką goryczą przez Naszego poprzednika: „Aby ściągnąć oburzenie i nienawiść do mistycznej Oblubienicy Chrystusowej, która jest światłością prawdziwą, synowie ciemności zwykli używać w obliczu świata całego, obłudnej potwarzy, i przeinaczając sens oraz wartość rzeczy i słów, ukazują ją jako przyjaciółkę ciemności, szerzycielkę ignorancji, wroga nauk, światła i postępu”. Nic też dziwnego, Czcigodni Bracia, że moderniści z całą swą złą wolą i z całą cierpkością prześladują katolików, walczących mężnie w obronie Kościoła.”

Pius X (1835–1914) patriarcha Wenecji, papież, święty Kościoła katolickiego

Encyklika Pascendi dominici gregis o zasadach modernistów

O nienawiści , O nauce , Sens

„Ja myślę, że te półfinały z ZAKSĄ w jakimś sposób nam pomogły. Dały nam coś, co jeszcze bardziej poderwało nas do gry. Pod względem fizycznym pięć meczów oczywiście dało nam porządnie w kość i nie ma w tym nic dziwnego, był to dla nas ogromny wysiłek. Ale mieliśmy w zanadrzu coś jeszcze – siłę mentalną. Myślę, że było to widać, bo mimo, że Skra okazała się być po prostu lepsza, to przed osiągnięciem zwycięstwa musiała się z nami trochę pomęczyć.”

Pedro Azenha (1981)

Źródło: Wywiad http://www.supervolley.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=5147:pedro-azenha-w-jastrzbiu-byo-wietnie&catid=16:sylwetki-i-wywiady&Itemid=22

O myślach , O wysiłku , O sile , O myśleniu

„Jakże dziwne jest serce ludzkie! Gdy nie ma kogo kochać, tęskni; gdy długo jedną rzecz kocha, tęskni; gdy się z kochaną istotą rozstanie, znowu tęskni.”

Józef Ignacy Kraszewski (1812–1887) pisarz polski

Serce , Kochać się

„Dziwnie dowiedziałem się o śmierci ojca – z paska TVN 24. Nawet nie wiedziałem, że jest w szpitalu, poszedł na jakieś zwyczajne badanie. (…) Po reanimacji lekarze nie zdążyli poinformować rodziny, a ktoś już nadał to dziennikarzom.”

Juliusz Machulski (1955) polski reżyser filmowy

Źródło: rozmowa Donaty Subbotko, Więcej humoru w narodzie, poproszę, „Gazeta Wyborcza”, 22–23 września 2012

O śmierci

„Dziwna rzecz: epicy, powieściopisarze, politycy, statyści, aktorzy mają zawsze niezmiennie wiele do powiedzenia o sobie, lirycy, ponoć najbardziej w siebie wpatrzony naród, nic albo prawie nic. Wszystko się w nich już widać sfermentowało w wino liryczne, przemieniło w wiersze.”

Jan Bielatowicz (1913–1965) polski pisarz

Literatura na emigracji
Źródło: s. 185.

O winie

„U dzieci zawsze bywa dziwne, często niezrozumiałe w rozumieniu dorosłych odchylenie myśli.”

Arkadij Awierczenko (1881–1925)

O dzieciach , O myślach , O myśleniu

„Może wyda ci się to dziwne, ale uważam, że duszna atmosfera sprzyja koncentracji myśli.”

Arthur Conan Doyle książka Pies Baskerville'ów

Sherlock Holmes do doktora Watsona
Pies Baskerville'ów (1902)
Źródło: s. 25

O myślach , O myśleniu

„Niech otrząśnie się kobieta z hypnozy wieków. Niech sprawdzi wszystkie wartości swojego życia. Niech nie gardzi miłością, lecz niech nie daje złota za liczmany. Niech ceni macierzyństwo, jako jeden z twórczych czynników życia, lecz niech nie skazuje się na rolę liścienia, usychającego na korzyść kiełka. Niech stoi na straży moralności, lecz niech nie czyni z niej ciasnej obroży dla siebie i sióstr swoich… Niech nie spycha kobiet w przedwczesny grób dziwną arytmetyką, od mężczyzn przejętą, podług której mężczyzna jest co najmniej piętnaście lat młodszy od kobiety-rówieśnicy. Niech nie potępia kobiet, których jedyną winą jest to, że nie są wolne od winy wszystkich mężczyzn. Niech zmierzchnie w nas małostkowa konkurencja płci – nie ścigajmy się w płaskim biegu próżności kobiecych! Niech zmierzchnie w nas wszystko nawiane, narzucone, tresowane, niskie, zależne, niewolnicze, spodlone! Nad tym zmierzchem kobiecości, skazanej na zagładę, pracować muszą usilnie kobiety, dążące do wyzwolenia.”

Ludwika Jahołkowska-Koszutska (1872–1928)

Fragment wystąpienia podczas jubileuszu Pauliny Kuczalskiej-Reinschmit, 7 maja 1911
Źródło: Sylwia Bujak-Boguska, Ludwika Jahołkowska-Koszutska. Wspomnienie, „Kobieta Współczesna”, nr 24, 16 czerwca 1929.

O kobietach , O wspomnieniach , O wieku , O macierzyństwie

Cytaty na temat dziwne strona 5

Cytaty na temat dziwne
strona 5