Cytaty na temat czoło

Zbiór cytatów na temat czoło, ludzie, nie żyje, wielki.

Cytaty na temat czoło

Frank Herbert Fotografia
Eliza Orzeszkowa Fotografia
Stanisław Skalski Fotografia
Andrzej Szeptycki Fotografia
Cezary Zbierzchowski Fotografia
Graham Masterton Fotografia
Wilbur Smith Fotografia
Sadżida Chajr Allah Fotografia

„Tak… Ale kiedy człowiek nauczy się stawiać czoło Saddamowi, coś takiego też wytrzyma.”

Sadżida Chajr Allah (1937) pierwsza żona Saddama Husajna

odpowiedź na pytanie „Bardzo bolało?” – zimą 1993 roku w Bagdadzie podczas operacji usunięcia pieprzyka na jej ramieniu lekarz zapomniał podać znieczulenie miejscowe, przez co zaczęła obficie tryskać krew.
Źródło: Diane Ducret, Kobiety dyktatorów 2, tłum. Anna Maria Nowak, Wydawnictwo Znak, Kraków 2013, ISBN 9788324021628, s. 75.

Pius IX Fotografia
Keith Richards Fotografia

„Nigdy w życiu nie bałem się bardziej o swoje życie niż w otoczeniu nastolatek, które – jeśli wpadłem w ich tłum – dusiły mnie i rozrywały na kawałki. Już raczej wolałbym być w okopach i walczyć z wrogiem niż znowu stawić czoło tej morderczej fali pożądania.”

Keith Richards (1943) brytyjski muzyk rockowy, gitarzysta (The Rolling Stones)

Źródło: wyborcza.pl, 14 listopada 2010 http://wyborcza.pl/1,75480,8656381,Rolling__Life_.html#ixzz15jK1cbch

Seneka Młodszy Fotografia

„Los tylko dla tego jest ciężki, na kogo spada niespodziewanie, a ten łatwo stawi mu czoło, kto zawsze jest przygotowany na każdą przeciwność.”

Seneka Młodszy (-4–65 p. n. e.)

Źródło: O pocieszeniu do matki Helwii, V, 1–4, [w:] Leon Joachimowicz, Seneka, Wiedza Powszechna, Warszawa 1977, s. 185.

Tomasz Strzembosz Fotografia
Ryszard Czarnecki Fotografia

„Chcę bardzo podziękować Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych oraz Komisji Ustawodawczej za autopoprawkę do sprawozdania, która mówi o ustanowieniu Krzyża Narodowego Czynu Zbrojnego, wprowadzonego przed 58 laty przez Narodowe Siły Zbrojne. Należy to traktować, w moim przekonaniu i w przekonaniu członków Klubu Parlamentarnego Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego (ale widzę, na szczęście, że także wielu posłów z innych klubów) jako formę zadośćuczynienia żołnierzom i dowódcom Narodowych Sił Zbrojnych. Zadośćuczynienia spóźnionego, dokonanego po półwieczu, ale bardzo potrzebnego. Narodowe Siły Zbrojne były tą formacją wojskową, ideową i polityczną, która wniosła poważny wkład w walkę z niemieckim okupantem w czasie II wojny światowej, a następnie z nowym, sowieckim agresorem. Obok Armii Krajowej i Batalionów Chłopskich były najliczniejszym, zbrojnym ramieniem Polski podziemnej. Po wojnie, wraz z Narodowym Zjednoczeniem Wojskowym i WIN, stawiły czoło temu, co w czasie powstania warszawskiego określano jako czerwoną zarazę. NSZ walczyły, kiedy trzeba było, na dwóch frontach, to prawda. Nie dlatego, że tak chcieli żołnierze NSZ, ale dlatego, że taki właśnie, tragiczny, był los Polski w tym czasie. Po wojnie – o czym panowie postkomuniści już nie mówili – komunistyczne UB najzacieklej ze wszystkich formacji zbrojnych polskiego państwa podziemnego tropiło żołnierzy Narodowych Sił Zbrojnych i Narodowego Zjednoczenia Wojskowego.”

Ryszard Czarnecki (1963) polityk polski

Źródło: wypowiedź na posiedzeniu Sejmu, 29 lipca 1992 http://orka2.sejm.gov.pl/Debata1.nsf/d4f9d5c35cf7b761c12574c6004133f1/74e4d3a815f29caac125750c004430fe?OpenDocument

Antoine de Saint-Exupéry Fotografia
Annie Proulx Fotografia
Ngô Ðình Nhu Fotografia
Julian Brun Fotografia

„Ciekawe rozważania, choć w terminach nieco zamaskowanych, o klasowym charakterze kultury narodowej znaleźć można także w Myślach nowoczesnego Polaka Romana Dmowskiego. Świetne to dziełko było spóźnioną próbą wtłoczenia w mętną polską świadomość narodową wyraźnej treści burżuazyjnej i antyszlacheckiej – literacko bodaj przeżycia fazy, której nigdy nie było w naszej rzeczywistości. Wiemy, jak szybko ta próba wykoleiła się w praktyce. Antagonizm mieszczańsko-szlachecki przeżył się w Polsce nie wiedzieć jak i kiedy, i Dmowski-polityk tworzyć musiał swe stronnictwo z obu pierwiastków, oblepiając je obficie, ku większej trwałości, błotkiem małomiasteczkowego kołtuństwa. Lecz Myśli nowoczesnego Polaka pozostały dokumentem pierwszorzędnej wartości. Rzadka w Polsce jasność i konsekwencja myślenia zmusza autora do uznania, że to, co pospolicie uchodzi za „charakter narodowy”, jest właściwie charakterem klasy panującej i ulega zmianie, gdy na czoło narodu wypycha się inna klasa społeczna. W sposób przekonywający wykazuje Dmowski, że tak zwany polski charakter narodowy jest charakterem szlachcica polskiego, ściśle zależnym od sposobu bytowania tej klasy. Typ szlachecki wciąż jeszcze nadaje ton polskiemu życiu kulturalnemu, przy czym snobizm młodszych kulturalnie żywiołów o wiele łatwiej przyswaja sobie cechy ujemne tego typu, niż jego zanikające zresztą w nowoczesnych warunkach życia cechy dodatnie.”

Julian Brun (1886–1942) polski dziennikarz i działacz komunistyczny

Źródło: Stefana Żeromskiego tragedia pomyłek, www.nowakrytyka.pl http://www.nowakrytyka.pl/spip.php?article446

Krzysztof Wyszkowski Fotografia
Roberto Santilli Fotografia
Leszek Kołakowski Fotografia
Ludwika Wujec Fotografia
Zhou Enlai Fotografia

„Z dwóch tzw. supermocarstw Stany Zjednoczone chylą się ku upadkowi i nie są tak groźne. Dlatego Chiny łączą się ze słabszym wrogiem, by wraz z nim stawić czoło głównemu przeciwnikowi.”

Zhou Enlai (1898–1976)

słowa z 1973.
Źródło: Kazimierz Kozub, Politycy z pierwszych stron gazet, op. cit., s. 92.

Anna Jagiellonka Fotografia

„Panie, daj panu Doktorowi Czenerowie wszystko dobre; bardzo strzegł tego, iżby się na oku nie uczynił wrzód; kładł na czoło wiele: a tak Pan Bóg i on mi pomógł.”

Anna Jagiellonka (1523–1596) król Polski

z listu do siostry (cytowanym za Marią Bogucką).
Źródło: Ludwik Stomma, Sławnych Polaków choroby, wyd. Tower Press, Gdańsk 2004, ISBN 8387342807, s. 23.

Charles d'Eon Fotografia

„Niejeden puknąłby się w czoło. Ale tego nie zrobi, gdy nie ma do tego głowy.”

Władysław Grzeszczyk (1935) polski aforysta

Parada paradoksów (1985)

Rafał A. Ziemkiewicz Fotografia
Edmondo De Amicis Fotografia
Paris Hilton Fotografia
Francisco Pizarro Fotografia

„Panowie, ta linia wyznacza głód, pragnienie, wyczerpanie i choroby. Jeśli chcecie przyłączyć się do mnie i wspólnie stawić czoło niebezpieczeństwom, przekroczcie tę linię i stańcie obok mnie jak prawdziwi przyjaciele. Choć może być nas bardzo niewielu, wiem, że zwyciężymy!”

Francisco Pizarro (1478–1541) konkwistador hiszpański

po narysowaniu na piasku linii.
Źródło: Terry Deary, Ci niewiarygodni Inkowie, wyd. Egmont, Warszawa 2004, ISBN 83-237-1145-3, tłum. Magdalena Iwińska, Piotr Paszkiewicz

„Polacy wyjątkowo wręcz chcieliby być lubiani, a przede wszystkim doceniani od bieguna po biegun i w każdym punkcie równika. Jesteśmy wszakże przedmurzem, pierwsi stawiliśmy czoło, urodziliśmy papieża, zwyciężyliśmy komunizm i wynaleźli lampę naftową. Poza tym Polakami byli m. in. Apollinaire, Batory, Chopin, Conrad, Kopernik, Matka Boska czy Wit Stwosz. Obiektywnie więc od świata nam się należy, a jak nie, to antypolonizm. Ze swej strony, bliżej niż za oceanem, lubimy mało kogo. Niemcy to bezduszni pedanci i rozwrzeszczani w stadach piwosze, myślący wiecznie o Drang nach Osten i podporządkowaniu szlachetnych Słowian. Rosjanie – zapite prymitywy z niewolniczymi duszami niezdolnymi do demokracji, dybiące na nas od wschodu. Żydzi – brudni oszuści marzący o władzy nad globem, a na razie panoszący się w rządach, bankach i przemyśle rozrywkowym, nienawidzący też wszystkiego co czyste i chrześcijańskie. To oczywiście tylko śmieszne takie stereotypy, których zainteresowani powinni nie brać pod uwagę i wielbić nas pomimo. Z kolei niemieckie marzenia o wykupywaniu polskiej ziemi, spiski żydowskie i azjatyckie okrucieństwo Rosjan to przecież bezstronne stwierdzenie faktów, które jako takie nie mogą nikomu ubliżać”

Ludwik Stomma (1950) polski antropolog kultury i etnolog

Źródło: Radość we czworo, „Polityka”, nr 50 (2380), 14 grudnia 2002.

Kazimiera Zawistowska Fotografia

„Kochałam Ciebie i czasem bojowe
Zbroje Ci kładłam – czasem harfę w dłonie -
Czasem twe czoło tuliłam w koronie -
Czasem trefiłam pazia włosy płowe!”

Kazimiera Zawistowska (1870–1902)

Źródło: Z marzeń moich [w:] Poezye http://zbc.uz.zgora.pl/dlibra/doccontent?id=22446&dirids=1, wyd. H. Altenberg, Lwów, s. 30.

Christopher Moore Fotografia
Fritz Sauckel Fotografia
Karol Marks Fotografia
Giovanni Boccaccio Fotografia

„Pragnienie śmierci i obawa przed życiem nie jest bynajmniej rzeczą godną — największą chwałą jest natomiast stawić czoło grożącym nieszczęściom.”

Giovanni Boccaccio (1313–1375) włoski pisarz

Egli non è virtù il chiedere la morte, come se la vita si temesse, come tu fai, ma a’ sopravvegnenti mali contrastare, né a quelli davanti fuggire, è virtù somma. (wł.)
Źródło: Fiametta, wyd. Italica, Kraków 1923, s. 112, tłum. Juliusz Feldhorn.

Paweł Jasienica Fotografia

„Jeżeli nie uda się zrobić nic, aby stawić czoło oceanowi, dojdzie do holocaustu.”

René Harris (1947–2008) polityk Nauru

o niebezpieczeństwie podniesienia się poziomu oceanu, co spowodowałoby zalanie takich małych wysepek jak Nauru.

„Botoks wstrzykiwany w twoje czoło tak naprawdę jest zastrzykiem w twoje ego, a nie skórę.”

Seks trujący, seks doskonały. Coaching relacji (2011)

Alfred Palla Fotografia
Erich Segal Fotografia
Paulo Coelho Fotografia
Carl von Clausewitz Fotografia
Roman Dmowski Fotografia

„Główna (…) trudność tkwi w samym charakterze dzisiejszego ustroju ekonomicznego, wysuwającego na czoło życia żywioły niższe moralnie, szerzące rozprzężenie obyczajowe, i w wielkim na życie współczesne wpływie Żydów, którzy właściwym swej rasie bezwstydem zarażają dziś szybko społeczeństwa europejskie.”

Roman Dmowski (1864–1939) polski polityk

o kapitalizmie w 1929 r.
Źródło: Adam Leszczyński, Jak prawica cenzuruje Dmowskiego http://wyborcza.pl/1,75968,15216829,Jak_prawica_cenzuruje_Dmowskiego.html, wyborcza.pl, 3 stycznia 2014.

Richard Adams Fotografia
Antoni Lange Fotografia

„Może znajdę na ziemi jaką duszę bratnią,
Co przeczyta i pojmie tę mą pieśń ostatnią,
I, chociaż rozpacz moja czoło jej zasępi –
Żałować może będzie, lecz mię nie potępi!”

Antoni Lange (1862–1929) polski poeta, dramatopisarz i powieściopisarz okresu Młodej Polski, także poliglota i tłumacz

Cytaty z utworów poetyckich
Źródło: Vox posthuma, w: Poezye cz. 1, Kraków 1895, s. 113.

Władysław Gomułka Fotografia
Karel Hynek Mácha Fotografia

„Śnieżka dźwiga czoło jasne
Karkonoszy lampa płonie
Zanim zgasną krwawe zorze
Złote Czechom słońce wstanie”

Karel Hynek Mácha (1810–1836)

Źródło: Alicja Hirsch-Tabis, Ewa Katarzyna Tabis, Karpacz – Krummhübel. Dzieje miasta pod Śnieżką, Związek Gmin Karkonoskich, 2005, s. 304.

Bernie Sanders Fotografia
Pavel Kolmačka Fotografia
Michał Sopoćko Fotografia
Adam Zagajewski Fotografia

„Nie są piekłem inni,
jeśli ujrzeć ich rano, kiedy
czyste mają czoło, umyte przez sny.”

Adam Zagajewski (1945) poeta polski, eseista, prozaik, tłumacz

Źródło: W cudzym pięknie

Patrycja Soliman Fotografia
René Char Fotografia
Marcin Wroński Fotografia

„Przed Wielką Polską chylę czoło! Kocham ją, pozostanę jej wierną do końca życia, ja, polska Żydówka.”

Dora Kacnelson (1921–2003) polska historyk, literaturoznawca i slawistka, badaczka dziejów Kresów Wschodnich i polskich zesłańców

wypowiedź kończąca wykład w Klubie Inteligencji Katolickiej w Lublinie wygłoszony 20 listopada 2002
Źródło: Wspaniała Żydówka Wielkiej Polski, naszdziennik.pl, 5 lipca 2013 http://www.naszdziennik.pl/mysl/42960,wspaniala-zydowka-wielkiej-polski.html

Ignacy Zakka I Iwas Fotografia

„Nie godzimy się, aby chaos osłabił, zakłócił i rozerwał więzi między poszczególnymi społecznościami naszego kraju. Jesteśmy gotowi wraz ze wszystkimi grupami społecznymi stawiać czoło snutym zagranicą planom zagrażającym naszej przyszłości, którą my chcemy budować i o niej decydować.”

Ignacy Zakka I Iwas (1933–2014) patriarcha monofizyckiego Kościoła jakobickiego

Źródło: Apel patriarchy Syryjskiego Kościoła Ortodoksyjnego Antiochii, Mar Ignacy Zakka I Iwas, z siedzibą w Damaszku, do prezydenta Syrii, Baszara al-Asada, pixartmedia.home.pl, 9 lipca 2011 http://www.pixartmedia.home.pl/szlomo/index.php?option=com_content&task=view&id=306&Itemid=332

Tadeusz Komorowski Fotografia

„W ciągu 5 i pół lat Naród polski zachował niezłomną postawę w nieprzerwanej ani na chwilę walce z najeźdźcą niemieckim, dochowując wiernie przyjaźni naszym brytyjskim i amerykańskim aliantom. Świat cały wie, że wolność miłujemy ponad wszystko i że nie zawodzimy we wspólnych o nią zmaganiach. W was żołnierze pokładam wiarę, że dopomożecie mi do spełnienia moich ciężkich obowiązków, w was, którzy w r. 1939 mężnie i ofiarnie stawialiście czoło przygniatającej przewadze najeźdźcy. W was bohaterowie walk we Francji, spod Narviku, Tobruku, Monte Cassino, Ankony i Falaise, w was nieustraszeni marynarze i lotnicy, którzy walczycie nieprzerwanie od l września 1939 r., i w was drodzy żołnierze Armii Krajowej, którzy bez należytego uzbrojenia, głodni i obdarci umieliście w walce z Niemcami wysoko dzierżyć honor podziemnej Polski walczącej. Niezależnie od tego, z jakich formacji się wywodzicie, czy szliście z Polski, czy ze środowisk polskich za granicą, dziś obowiązkiem Was wszystkich żołnierzy jest stworzyć zwartą i nierozerwalną całość w oparciu o legalny Rząd Rzeczypospolitej. Tego wymaga od nas powaga sytuacji, tego oczekuje od nas Naród Polski.”

Tadeusz Komorowski (1895–1966) polski generał, dowódca AK, polityk emigracyjny

Źródło: Tadeusz Bór-Komorowski w relacjach i dokumentach, opracował Andrzej Krzysztof Kunert, Oficyna Wydawnicza RYTM, Warszawa 2000, s. 425.

Jacek Durski Fotografia
Piotr Kropotkin Fotografia
Ulrich Beck Fotografia
Grażyna Barszczewska Fotografia
Zbigniew Herbert Fotografia
Eduardo Mendoza Fotografia
Stanisław Szymecki Fotografia
Eliza Orzeszkowa Fotografia
Władimir Putin Fotografia
Stefan Grabiński Fotografia
Zygmunt Krasiński Fotografia

„(…) byliśmy gotowi podjąć ryzyko śmierci bez zmartwychwstania i stawić czoło końcowi wszechrzeczy.”

Dan Simmons (1948) amerykański pisarz fantastyki naukowej

Cykl Hyperion Cantos, Dylogia Endymion, Triumf Endymiona (1997)
Źródło: rozdział 2

Andrzej Sapkowski Fotografia
Stanisław Lem Fotografia

„Ręce w górę! W górę! (…) Coście za jedni? Ty mów! – odezwał się najwyższy z uzbrojonych podchodząc do prodziekana Aniłłowicza.
(…)
– Jedziemy do Wrocławia… jesteśmy uczonymi, uniwersytet… Polska… – dobiegały Wielenieckiego pojedyncze słowa. (…) Wszyscy stali nieruchomo. Pod dużą wierzbą przy rowie dwóch leśnych obszukiwało szofera.
– No… – rzekł dowódca, widać nie bardzo wiedząc, co robić z tym fantem – no…
Nagle wzrok jego padł na milicjanta, który coraz bardziej bladł od upływu krwi.
– Żbik, co z tym szczeniakiem?
– Melduję posłusznie, komunista, panie kapitanie. Znalazłem! – triumfująco, choć spokojnie wypalił Żbik, ów brodacz w spadochroniarskim hełmie, który postrzelił milicjanta. Podniósł w górę zakrwawioną książeczkę. Do tej pory podtrzymywał chłopca, jakby tego nie czując. Teraz puścił go. Tamten ukląkł od razu i zastygł niezdarnie na czworakach. Ze spęczniałej bluzy mundurowej kapała krew.
Żbik potrząsnął w powietrzu książeczką. Żaden z profesorów nie spojrzał w tę stronę; była cisza. Dowódca założył kciuki za pas. Marszcząc czoło wciągnął ze świstem powietrze.
– A wy co, polscy profesorowie? – ryknął nagle głosem wysilonym do zdarcia. – Co robicie?! Rozkazów bolszewików słuchacie?! Chleb moskiewski zapachniał?! Żydokomunę zaprowadzić?! Co?! Co?! Co?! – krzyczał coraz przenikliwiej, jakby upajając się własnym głosem. (…) – Bolszewika wam dali, żeby bronił?! A przed kim?! Przed kim, ja się was pytam, panowie moi?! Przed nami, przed armią polską, przed siłami zbrojnymi niepodległej rzeczypospolitej…
Urwał, krótką chwilę wytrzymał w strasznej ciszy i rzucił:
– Komuniści, wystąp! (…) Są peperowcy? Żydzi? No?!
Grupa profesorów zwarła się jeszcze bardziej, tak że Wieleniecki został zupełnie sam na jej narożu. Chwila, a wystąpiłby przed szereg. Czuł, jak pali mu pierś legitymacja partyjna i jak powoli łomocą pulsy w głowie. Dwaj leśni przeciągali przez rów milicjanta, który leciał im z rąk. Po raz ostatni zobaczył Wieleniecki twarz chłopca.
(…)
Profesorowie kupą rzucili się do autobusu. (…) Starter stęknął, szyby zadrżały i autobus ruszył od razu z drugiego biegu. Gdy mijali zakręt, od łąki rozległ się jeden głośny strzał.”

Stanisław Lem (1921–2006) polski pisarz, futurysta

Powrót

To tłumaczenie czeka na recenzję. Czy to jest poprawne?
Marilyn Monroe Fotografia
Jarosław Kaczyński Fotografia
Antoni Pawlak Fotografia

„Straciliśmy jednego z najwybitniejszych gospodarzy miast, który z prowincjonalnego Gdańska uczynił europejską metropolię. Utraciliśmy wielkiego marzyciela, który swoje marzenia potrafił wcielić w życie. On pod koniec roku wymyślił ideę Europejskiego Centrum Solidarności. Wtedy wszyscy kazali mu się puknąć w czoło, dziś jest ono jednym z jego największych pomników.”

Antoni Pawlak (1952) poeta polski

o Paweł Adamowicz
Źródło: Paweł Adamowicz nie żyje. Jego długoletni współpracownik: Czy nas to otrzeźwi? Nie mam żadnej nadziei http://www.tokfm.pl/Tokfm/7,130517,24362935,pawel-adamowicz-nie-zyje-utracilismy-wielkiego-marzyciela.html, tokfm.pl, 14 stycznia 2019.

Carlos Fuentes Fotografia
Amy Bock Fotografia

„Mam to we krwi… Bolączki towarzyszą mi od dzieciństwa i nikt, tylko Bóg i ja wiemy, jakiemu straszliwemu horrorowi musiałam stawić czoło wskutek moich zbrodni.”

Amy Bock (1859–1943)

Źródło: Jan Stradling, Złe kobiety, tłum. Katarzyna Bażyńska-Chojnacka, Piotr Chojnacki, Demart, Warszawa 2010, ISBN 9788374275439, s. 150.

Paweł Zarzeczny Fotografia