Cytaty na temat czerwony (380 cytatów, strona 4)

„Nie identyfikowałem się z rządem komunistycznym, byli to nasi wrogowie. Miałem stałe prawo pobytu we Włoszech, miałem dowód włoski, do wyjazdu poza Europę użyłem paszportu Czerwonego Krzyża Szwajcarii jako więzień polityczny i więzień obozów koncentracyjnych.”

Jan Kobylański (1923–2019) polski przedsiębiorca

odpowiadajac na pytanie, czemu po II wojnie światowej nie używał polskich dokumentów.
Źródło: Zeznania Jana Kobylańskiego, usopal.com, 13 listopada 2010 http://www.usopal.pl/usopal/319-zeznania-pana-prezesa-jana-kobylaskiego,

O wojnie

„Samoobrona nie była jedyną partią w mojej karierze politycznej. Dziś, z perspektywy, wspominam biało-czerwone krawaty z sentymentem. W Samoobronie poznałam wielu bardzo zacnych, fajnych ludzi. Zawsze miałam swój ogląd sytuacji. Wierzę w życiu w to, czego sama doznam, dotknę, posmakuję, poliżę. Poliżę, oczywiście jeśli mówimy o potrawach. Kiedy poznałam tych ludzi, nie czułam, że są gorsi niż ludzie po lewej i prawej stronie sceny politycznej.”

Anna Kalata (1964) polska działaczka polityczna

Źródło: Anna Kalata o swojej metamorfozie i ... polityce, naszemiasto.pl, 29 stycznia 2011 http://slask.naszemiasto.pl/artykul/756662,anna-kalata-o-swojej-metamorfozie-i-polityce,id,t.html

O ludziach

„Gdyby prawdą było, że opozycja, kierowana przez organizatorów rewolucji październikowej, budowniczych sowieckiej republiki i czerwonej armii, przygotowuje orężne obalenie władzy sowieckiej, oznaczałoby to samo przez się katastrofalną sytuację w kraju”

Lew Trocki (1879–1940) rosyjski rewolucjonista

Moje życie (1929)
Źródło: s. 639

„A potem – tylko jak wyrzeźbić to, co stało się potem? – nadszedł esesman Mitte, zwany „Aniołem Śmierci”. Zbliżył się do dziewczynki. Na jego bladej twarzy z jasnym wąsem błąkał się uśmiech. Popychał ją lekko w kierunku placu sortowni, gdzie przeglądano rzeczy pozostawione przez więźniów. Z jednej z walizek wyjęła kolorową chustkę, zaczęła ją podrzucać. Potem kolejne, jakby była na jarmarku. Wyjęła też dziecięce okulary. Czy wiedziała, co ją czeka? Mitte poprowadził ją do wejścia w żywopłocie, na którym wisiała flaga Czerwonego Krzyża (za nią miał być lazaret). Rozległ się strzał.”

Samuel Willenberg (1923–2016)

O miłości , O śmierci , O uśmiechu , O aniołach

„Socjalizm wszędzie niszczy jedną rzecz: różnorodność. Wszystko ma być najlepsze, a rzeczy najlepszych jest, jak wiadomo, mało… Przypominam raz jeszcze, że dla Czerwonych „najlepsze” to jest to, co ONI uważają za „najlepsze” dla nas, a nie to, co my lubimy!!”

Janusz Korwin-Mikke (1942) polski polityk

Źródło: felieton Zsiadłe mleko, „Angora” nr 24, 1998

„W pewnej chwili Pas zaczął nucić „Pierwszą Brygadę”. Coraz głośniej. Obecni podchwycili słowa i melodię. Rytm marsza towarzyszył dygotom domku. Po „Brygadzie” śpiewaliśmy „Białe róże”, potem już inne piosenki, jedna wypływała z drugiej: „Rozmaryn”, „Ułani pod okienkiem”, „Czerwony pas”, „Jak dobrze nam zdobywać góry”, „Otwarte okna”. Padały bomby, pociski z nieba i z ziemi, a my śpiewaliśmy jak w transie, porwani melodią pieśni legionowej, żołnierskiej, harcerskiej. Nikt nie myślał, co może stać się w każdej chwili. Nikt już się nie bał. Nawet ja straciłam nieustające dotąd poczucie strachu. Niech się dzieje, co ma się dziać, my śpiewamy, wszystko jedno. Zrobiło się prawie wesoło.”

Teresa Sułowska-Bojarska (1923–2013) polska poetka i prozaik

o powstaniu warszawskim 1944

O strachu , O myślach , O śpiewie , O myśleniu

„Czerwona nić.”

Johann Wolfgang von Goethe (1749–1832) niemiecki poeta

Der rote Faden. (niem.)
motyw, nurt działania.
Źródło: Pokrewieństwa z wyboru 2, 2 (1809)

„Jeżeli mówiłem do Huoy [żona Hainga S. Ngora], że – na przykład – rządy, które tak ciemiężą, pchają się w stronę własnej zguby, a ona przyznawała mi rację, nasza wymiana zdań niczego nie zmieniała. Reżim trwał, a my nadal kopaliśmy motykami rowy. Byliśmy nadal zmęczeni i głodni. Oszukiwano nas ze wszystkich stron. We „frontowej” izbie chorych usłyszałem, jak jedna pielęgniarka zapytała drugiej: – Dałaś już jeść tym wojennym niewolnikom? – To przypadkowe pytanie uderzyło mnie bardziej niż brudna strzykawka, niż niechlujstwo i obojętność, które królowały w tej „klinice”. Objaśniało to postawę Czerwonych Khmerów w stosunku do nas. Wszystkie ich przemowy o społeczeństwie bezklasowym, o zbudowaniu nowego narodu, ta ich walka o niezależność – to tylko gadki! Zaś rzeczywistość była następująca: Czerwoni Khmerzy wygrali wojnę, a my byliśmy niewolnikami. Oni brali na nas odwet i kropka.”

Haing S. Ngor (1940–1996)

Kambodżańska odyseja

O rzeczywostości , O walce , O oszukiwaniu , O obojętności

„Śpij, śpij dobrze, moje maleństwo,
Rośnij szybko i chwytaj w dłoń karabin,
Wspólnie będziemy walczyć – ty na przodzie, ja za tobą –
O nasz wspólny cel: wyzwolenie narodowe.
Śpij, śpij dobrze, moje maleństwo,
Rośnij szybko i wznoś wysoko czerwony sztandar.
Wspólnie będziemy walczyć – ty na przodzie, ja za tobą –
By przynieść całemu światu komunizm.”

Kim Dzong Suk (1917–1949)

kołysanka śpiewana małemu Kim Dzong Ilowi.
Źródło: Diane Ducret, Kim Dzong Il, chluba swego ojca w: Ostatnie dni dyktatorów, wyd. Znak Horyzont, Kraków 2014, tłum. Anna Maria Nowak, s. 265.

O świecie

„Ten barszcz jest czerwony jak sztandar PPS-u.”

Robert Makłowicz (1963) dziennikarz polski

„Lekarze SS wzięli udział we wszystkich etapach procesu uśmiercania, od selekcji (…) po mordowanie wybranych więźniów. Symbolem ich udziału w zbrodni jest fakt, że cyklon B był przewożony do obozu fałszywym ambulansem ze znakami czerwonego krzyża. Całkowicie podporządkowując się zbrodniczym rozkazom, lekarze SS wzięli czynny udział w masowym morderstwie bezbronnych ludzi na skalę nieznaną dotychczas w historii. Kończąc studia medyczne, składali przysięgę Hipokratesa, która wymaga od lekarzy, by zawsze starali się leczyć i ratować chorych.”

Laurence Rees (1957) pisarz i historyk angielski

Źródło: Auschwitz – naziści i ostateczne rozwiązanie, cyt. za: Aleksander B. Skotnicki, Zbrodnicze eksperymenty lekarskie, „Alma Mater” nr specjalny 118, 2009, s. 120.

O ludziach , O historii , O studiach

„Mam natomiast mały żal do Janka Pospieszalskiego, bo to jest mój przyjaciel, który już raz próbował mnie agitować. Mówił: „Montujemy paczkę przeciw czerwonym, czekamy na ciebie”. I ja go pytałem: „Dobra, rozjebiemy bolszewików. A co potem?” A Jaś mi na to: „Nieważne. Najpierw musimy ich rozjebać”. Pytałem więc, dlaczego mnie agituje przeciw komuś, a nie za czymś porządnym. Zapytałem, czy rzeczywiście popiera ten program. On, który ma zaszyty esperal, który ma wiele problemów z kobietami, jak każdy z nas, z domem, z rodziną. Nawet z Bogiem. Grzeszymy jak skurwysyn. On, który miał swego czasu prywatną firmę konfekcyjną i z tym wszystkim popiera radykalny ruch związkowy o chrześcijańskim rodowodzie? I co gorsza, dość beztrosko wciąga w to innych? Nie chciałbym, aby tak się stało, ale możliwe, że kiedyś trzeba będzie zapytać Jasia, dlaczego wpędził kraj w taki kanał. To nie są żarty. A tu, jak na ironię, cały rock świata wywodzi się z nastrojów lewicowych. Rodzi się w bólach, w krzywdzie.”

Zbigniew Hołdys (1951) polski muzyk, wokalista i kompozytor

Źródło: wywiad dla miesięcznika „Playboy”, nr 2/1998.

O kobietach , O Bogu , O rodzinie , O domu

„Cierpię na nadmiar czerwonych.”

Alojzije Stepinac (1898–1960) chorwacki duchowny katolicki, prymas Chorwacji i błogosławionykatolicki

gdy w 1951 zdiagnozowano u niego nadkrwistość, objawiającą się nadprodukcją czerwonych ciałek krwi (powyższe słowa stanowią ironię, gdyż Stepinac był wówczas represjonowany przez komunistów).
Źródło: Jakub Mielnik, Święty czy zbrodniarz wojenny?, „Wprost”, 29 czerwca-5 lipca 2015, s. 84.

O cierpieniu

„W fabrykach Dietla i Schoena, gdzie majstrowie próbowali odwieść załogę od strajku, zdetonowano przygotowane wcześniej ładunki wybuchowe. Coraz więcej robotników opuszczało zakłady i wychodziło na ulice, tłum gęstniał. (…) Olbrzymi pochód liczący ponad 10000 osób z rozwianymi sztandarami i ze śpiewem Czerwonego sztandaru ruszył do Dąbrowy, aby zatrzymać tamtejsze kopalnie i fabryki.”

Stanisław Andrzej Radek (1886–1946)

Źródło: Rewolucja w Zagłębiu Dąbrowskim. 1894–1905–1914, wyd. Oddziału Stowarzyszenia Byłych Więźniów Politycznych, Sosnowiec 1929.

„Jestem jabłkiem. Nie znam swego koloru: zielony, żółty, czerwony? Najprawdopodobniej w paski, żółto-czarne, jak osa, żeby ktoś nie został, ugryzłszy mnie, repatriantem (z Ogrodu) czy apatrydą (do końca). Jestem dość okrągły. Zwisam na ogonku, pępowinie. Etykę i filozofię miałbym w dupie, gdybym miał dupę. Brak dupy jest równie dotkliwy jak brak autorytetów, Jan Paweł II, na przykład.”

Ignacy Karpowicz (1976) polski pisarz i tłumacz

Spam

„Wszędzie dominuje czerwień – kolor coca-coli, marlboro i komunizmu. Tu nawet złoto ma czerwony poblask.”

Michał Witkowski (1975) pisarz polski

Fototapeta (2006)

O kolorach

„Dalej więc, dalej więc, wznieśmy śpiew,
Nasz sztandar płynie ponad trony.
Niesie on zemsty grom, ludu gniew,
Przyszłości rzucając siew,
A kolor jego jest czerwony,
Bo na nim robotnicza krew.”

Bolesław Czerwieński (1851–1888) poeta polski

Źródło: Czerwony sztandar

O ludziach , O kolorach , O grach , O zemście

„Norwegowie w czerwonych koszulkach i białych spodenkach. Polacy – w strojach odwrotnie pokolorowanych.”

Dariusz Szpakowski (1951) polski dziennikarz sportowy

Źródło: Creme de la creme czyli najlepsze cytaty komentatorów sportowych, sport.pl, 9 czerwca 2006 http://www.sport.pl/Mundial2006/1,73035,3407476.html?as=10&startsz=x

O sporcie

„Myśmy chodzili i nosili czerwone gwiazdki z sierpem i młotem, śpiewaliśmy piosenki ze słowami Bruno Jasieńskiego, która się kończyła „o Polską Republikę Rad”. Nosiliśmy nagany w kieszeniach, przyjaźniliśmy się z bezpieką, takich nas było niewielu na uniwersytecie. Myśmy w zasadzie nienawidzili tej nacjonalistycznej frazeologii gomułkowskiej. Tej, co głosiła – demokracja, naród, Maria Konopnicka, Kościuszko. To wszystko bzdura. My jesteśmy komunistami i chcemy komunizmu. To, że się wyrzuciło Gomułkę, było dla nas bardzo przyjemne.”

Leszek Kołakowski (1927–2009) polski filozof

Źródło: P. Gontarczyk, Filozof pod lupą, „Rzeczpospolita” 4–5 listopada 2006.

O przyjaźni , O demokracji , O śpiewie

„Gapiłeś się na bar Sarmacja. Prosta, pustaczana buda pojechana kanarkowym tynkiem-barankiem. Dwa plastikowe, białe okna, drewniany okap nad drzwiami, z okapu zwisają dwie plastikowe, białe doniczki, z nich z kolei zwisają czerwone plastikowe kwiatki. Dach pewnie pokryty papą, bo czym. Kiedyś pewnie w barze Sarmacja mieścił się jakiś warsztat samochodowy. W sumie – podobało ci się to nawet, było polskie do bólu, powinno być sprzedawane na pocztówkach z napisem „Polska” zamiast jakichś tam, kurwa, Łazienek czy Wilanowów. Kurwa, to jest prawdziwa Polska, tylko że Polska udaje, że tego nie ma, Polska sama się tego wstydzi, nikt tego nie umieszcza na logach, w encyklopediach, podręcznikach, (…) Polacy udają, że u nich nie ma przestrzeni publicznej, że jeśli coś – to Wilanów i Łazienki. Kazimierz i Sandomierz, i to tylko w centrum. A chuj – myślałeś – to jest właśnie Polska, ten bar Sarmacja, to jest cywilizacja, którą wytworzyliśmy, i chuj, i koniec, kropka, jeśli się jej wstydzimy, to mamy problem, to coś z nią kurwa, zróbmy, ale nie udawajmy, że jej nie ma. Ten Bar Sarmacja powinien być na znaczkach pocztowych, a nie, kurwa, Wilanów.”

Ziemowit Szczerek (1978) polski pisarz i publicysta

Siódemka (2014)
Źródło: s. 89.

O myślach , O problemach , O myśleniu

„(…) wykształcenie matka odebrała tylko elementarne w klasztorze Sakramentek we Lwowie, jej wyobraźnia poetycka, nie wyzyskana i niekształcona, wypowiadała się w wierze w cuda, duchy, zjawy, w zabiegach pobożnych i modlitwach, w żarliwym życiu religijnym jej samej i obu córek, z którymi była w serdecznym porozumieniu. (…) Na choroby w domu pomagała woda z Lourdes i cudowny obrazek Pana Jezusa (…) Nowenny odmawialiśmy wszyscy klęcząc wieczorami przed ołtarzykiem Serca Jezusowego. Wisiał na ścianie pomiędzy łóżkiem matki i siostry, paliła się na nim wieczna oliwna lampka z czerwonego szkła. (…) Nad drzwiami medalik cudowny św. Benedykta chronił od złodziei pokój, w którym i tak trudno było coś ukraść, bo nędza wyglądała z każdego kąta. Św. Antoni Padewski pomagał szukać rzeczy zgubionych, Matka Boska Nieustającej Pomocy ratowała w cięższych i lżejszych chorobach, Niepokalanie Poczęta w małej figurce porcelanowej miała też swój ołtarzyk w pokoju – świeckich obrazków w ogóle nie było na ścianach. Największy obraz na ścianie to było Niepokalane Poczęcie Papuzińskiego.
W zimie chodziliśmy o w pół do siódmej na roraty przed szkołą, do Trzech Króli śpiewaliśmy w domu kolędy, w poście co niedzieli odmawiałem u św. Mikołaja Gorzkie Żale od 4 do 8 po południu, a w piątki wieczorem obchodziłem na klęczkach 14 stacyj Męki Pańskiej. W maju co wieczór zasypiałem podczas Litanii Loretańskiej w kościele Bernardynów lub u św. Mikołaja. (…)
Najbardziej świeckie były miesiące letnie. Wtedy już tylko jakieś 4-godzinne nabożeństwo dziękczynne i ekspiacyjne, dni krzyżowe, Boże Ciało, św. Trójca, św. Piotr i Paweł, Matka Boska Zielna lub imieniny siostry najstarszej i własne nakazywały nabożeństwa poza niedzielami. (…)
I w lecie jednak dzień, zmrok i część nocy wypełniały myśli i nastroje związane z wiarą religijną. Co dzień rano przed śniadaniem trzeba było głośno mówić na klęczkach przed ołtarzykiem Ojcze Nasz, Zdrowaś Mario, Wierzę w Boga, modlitwę do Anioła Stróża i Modlitwę za umarłych na końcu. To samo wieczorem przed snem.”

Władysław Witwicki (1878–1948) polski psycholog, filozof i tłumacz

Źródło: Ankieta w sprawie utraty wiary religijnej

O Bogu , O wykształceniz , O chorobach , O pokoju

„Rasizm? Zrobiliśmy wszystko żeby pokazać czerwoną kartkę rasizmowi. Więksi piłkarze niż ja próbowali coś z tym zrobić, ale to wcale nie jest takie proste. Ludzie wciąż się w to angażują, to część ich życia.(…) Jestem szczęśliwy, że pochodzę z Afryki. Cieszę się, że mogę grac w piłkę, to spełnienie moich marzeń. Jednak rasizm jest tu od zawsze i nie możemy nic zrobić, by go powstrzymać. Samuel Eto'o i inni wielcy piłkarze mówili o tym lepiej niż ja, ale to nic nie zmienił.”

Emmanuel Adebayor (1984) togijski piłkarz

Źródło: Skandal w Lidze Mistrzów. Kibole do Adebayora: Twój ojciec myje słonie, sport.pl, 7 kwietnia 2011 http://www.sport.pl/pilka/1,65041,9392134,Skandal_w_Lidze_Mistrzow__Kibole_do_Adebayora__Twoj.html

O ludziach , O sporcie

„Umocnić czerwoną władzę Komitetów Rewolucyjnych! Umocnić Komitet Rewolucyjny w Pekinie! Przysięgamy do śmierci bronić KC Partii na czele z przewodniczącym Mao! Umocnić Armię Ludowo-Wyzwoleńczą – filar dyktatury proletariatu!”

Ye Qun (1920–1971)

na wiecu w Pekinie, 27 marca 1968.
Źródło: Przemówienia członków KC KPCh dotyczące Wielkiej Proletariackiej Rewolucji Kulturalnej, str. 4 http://maopd.files.wordpress.com/2012/03/przemowienia-czlonkow-kc-kpch-dotyczace-wielkiej-proletariackiej-rewolucji-kulturalnej-1968.pdf

O śmierci

„Czy to upiorny sen? Ten upał, ten piasek, to nieokreślone uczucie odrazy, którego doznawał, ilekroć spojrzał na czerwoną kulę.
Sen? Nie, człowiek nie zasypia i nie ma widziadeł sennych podczas walki w Kosmosie.
Śmierć? Niepodobna. Gdyby istniała nieśmiertelność, nie byłaby czymś tak bezsensownym, złożonym, z błękitnego skwaru, błękitnego piasku i czerwonej ohydy.”

Fredric Brown (1906–1972)

Turniej

O śmierci , O emocjach , O snach , O walce

„Na podwórko wpadł Niemiec na spienionym koniu i zażądał mydła. Gdy się umył, podjechał samochód i go zabrał. Koń został, lecz nie na długo. Podczas bombardowania zwierzę znikło. Zaraz po tym przez wieś przeszli żołnierze Armii Czerwonej. Gdy wreszcie nastała cisza, wziąłem mamę na rower i ruszyliśmy w stronę Białej Podlaskiej. To, co zobaczyliśmy na trasie, było wstrząsające. Wszędzie leżało mnóstwo zwłok. Poznaliśmy prawdziwy koszmar wojny.”

Wacław Kowalski (1916–1990) aktor polski

o końcowym czasie II wojny światowej.
Źródło: „Słowo Polskie”, cyt. za: Przecie on nasz podlaski, tutejszy http://wesly.republika.pl/waclawkowalskipodlasiak.html

O wojnie , O samochodach , O ciszy , O czasie

„Dwa lata nieprzerwanej walki. Ileż wysiłków! Ileż ofiar! Ale równocześnie Armia Czerwona ma prawo z wielkim zadowoleniem spoglądać na przebyty szlak: gdyby nie te ofiary, nie te wysiłki, nie ta krew – nasz kraj dawno by stał się zdobyczą imperialistycznych drapieżników, rosyjskich i zagranicznych…”

Lew Trocki (1879–1940) rosyjski rewolucjonista

Źródło: Niech żyje zwycięstwo! http://www.marxists.org/polski/trocki/1919/11/07-nzz.htm, 7 listopada 1919.

O wysiłku , O zwycięstwie , O walce

„Po 1956 roku nastąpiła eksplozja symbolicznego świętowania polskości, świętowania tradycji. Pamiętam 1 sierpnia 1957 roku: pełno ludzi – może byłych powstańców – w panterkach, furażerkach i beretach, z biało-czerwonymi opaskami na rękawach, tłumy na Powązkach, na mieście nastrój jakby miało znowu wybuchnąć nowe powstanie. Mnie się zdawało, że była to szopka, maskarada. Byłem ślepy i głuchy.”

Jacek Kuroń (1934–2004) polski historyk, pisarz, polityk, działacz społeczny i polityczny

Źródło: Wiara i wina, s. 152.

O ludziach , O wierze , O nastroju

„W dniu 3 Maja święcimy tradycyjną rocznicę Wielkiej Konstytucji. W wolnym świecie będziemy mogli w tym dniu gromadzić się w kościołach i salach zebrań. Rodacy w Kraju obchodzić będą to święto tylko w swoich sercach. Dzień ten czcimy jako symbol osiągnięć narodu, który chce żyć i który jest gotów na ołtarzu tego nadrzędnego celu złożyć potrzebną ofiarę. 171 lat temu, w obliczu nieukrywanych zamiarów Rosji zawładnięcia Polską i dwuznacznego zachowania się obu innych naszych sąsiadów, przodkowie nasi porzucili ułudę rzekomej złotej wolności na rzecz państwa o silnej władzy opartej o demokratyczną wolę narodu. Czerwona Moskwa poszła śladem swej poprzedniczki, carskiej Rosji. Celem jej pozostaje niedopuszczenie do istnienia Polski prawdziwie wolnej i niepodległej. Odpowiedzią naszą, godną tradycji Majowej, jest wola przetrwania w niezłomnym oporze. Konstytucja Majowa była przepojona troską o podniesienie kultury i oświaty. Na obczyźnie przypomina nam to obowiązek wspierania szkolnictwa polskiego. Nieśmy pomoc jak najhojniejszą i jak najbardziej powszechną organizacjom, które z wysiłkiem i poświęceniem uczą dzieci nasze mówić i czuć po polsku. Przebywając w wolnym świecie stoimy na straży nigdy nie wygasłych praw Rzeczypospolitej. Prosimy Boga o przyśpieszenie dnia wolności i niepodległości dla Polski i gotowi jesteśmy poświęcić wszystkie nasze siły temu najwyższemu celowi.”

Tadeusz Komorowski (1895–1966) polski generał, dowódca AK, polityk emigracyjny

odezwa na święto 3 Maja 1962 r., gen. Tadeusz Bór-Komorowski, gen. Władysław Anders, Edward Bernard Raczyński, Londyn, 3 maja 1962.
Źródło: Tadeusz Bór-Komorowski w relacjach i dokumentach, opracował Andrzej Kunert, Oficyna Wydawnicza RYTM, Warszawa 2000, s. 631.

O Bogu , O dzieciach , O zachowaniu , O wysiłku

„Armia Czerwona – kraj pod bronią
szósta część globu – cały świat,
siła płynąca z serc ku skroniom
płynąca krwią ku chwale Rad.”

Stanisław Jerzy Lec (1909–1966) poeta polski, aforysta

Źródło: Piewcy zbrodni, „Nasz Dziennik”, 22 lipca 2002

O świecie , O sile , Serce

„W dniu dzisiejszym, rozbrajając i biorąc w niewolę siły czerwonych, wojska narodowe osiągnęły swoje ostatnie cele militarne. Wojna skończyła się!”

Francisco Franco (1892–1975) dyktator Hiszpanii

En el día de hoy, cautivo y desarmado el Ejército Rojo, han alcanzado las tropas nacionales sus últimos objetivos militares. La guerra ha terminado! (hiszp.)
ostatni oficjalny komunikat wojenny wygłoszony przez radio w Burgos 1 kwietnia 1939, obwieszczający koniec wojny domowej.

O wojnie , O sile

„Okrągły Stół był po prostu spiskiem pomiędzy przedstawicielami opcji komunistycznej, jakim bez wątpienia był Jacek Kuroń, zakładający czerwone harcerstwo, ze Służbą Bezpieczeństwa i decydentami peerelowskimi (…) Polakom należy się prawda o ich własnej historii i nie wolno tej prawdy sprzedawać z powodu tego, że ktoś wyznaje jakiś mit, albo jest to dla kogoś wygodne politycznie.”

Roman Giertych (1971) polski polityk narodowy

w odpowiedzi na dokumenty IPN, które wyszły na jaw w sierpniu 2006 w sprawie rozmów Jacka Kuronia z SB.

O prawdzie , O historii

„Wysoko pod sufitem znajdowało się małe okienko i do środka zaglądał przez nie jakiś mężczyzna. Najprawdopodobniej stał na drabinie. Miał uważne spojrzenie i czerwoną twarz, niemal tak czerwoną jak krew w drewnianym kuble. Ramę okna oplatały czerwone róże.”

Graham Masterton (1946) brytyjski pisarz

Czerwona Maska (2007)

„Mity nie są oczywiście specjalnością brytyjską. W wielu krajach wciąż żyją narodowe legendy, często związane z ostatnią wojną, np. legenda francuskiej Resistance czy „niemieckiego oporu wobec Hitlera”. U nas takim żywym mitem jest oczywiście „The Finest Hour” (Najwspanialsza Godzina), czyli okres 1940–1941, kiedy – jak mało wiarygodnie mówił Churchill – „staliśmy osamotnieni”. Rzeczywiście żył wówczas w narodzie duch poświęcenia i determinacji, ale „klejnot oprawiony w srebrne morze” utrzymywał się dzięki zasobom Wspólnoty Narodów, nie wspominając już o polskich i czeskich pilotach oraz o norweskiej flocie handlowej. W rzeczywistości Niemców pokonała Armia Czerwona, a Japończyków – marynarka wojenna Stanów Zjednoczonych oraz dwie bomby atomowe. (…) W 1945 „błogosławione królestwo” było zadłużonym bankrutem uzależnionym od hojności Amerykanów, która nie spłynęła na nas od razu.”

Geoffrey Wheatcroft (1945)

Źródło: Imperium kontratakuje, „The Guardian”, tłum. „Forum”, 8 lipca 2016.

O wojnie , O rzeczywostości , O uzależnieniu , O morzu

„Lawrence Pritchard Waterhouse rusza do bitwy uzbrojony w jedną trzecią arkusza angielskiego papieru maszynowego, na którym wypisano parę słów, czyniąc zeń PRZEPUSTKĘ do Bletchley Park. Ktoś na czarnoniebiesko, piórem Mont Blanc jakiegoś wyższego oficera, nabazgrał na nim jego nazwisko i parę innych rzeczy, zakreślił w kółku zwrot WSZYSTKIE SEKCJE i przystroił pieczęć, rozmazaną jak czerwony pocałunek dziwki – to niedbalstwo bardziej emanuje władzą i potęgą niż precyzja i staranność fałszerza.”

Neal Stephenson książka Cryptonomicon

Źródło Cryptonomicon, rozdział Ultra, str. 156, Warszawa 2001
Cryptonomicon

O pocałunku

„Widziałem tę interwencje i gdyby nie wyjście Szczęsnego, to byłoby przecież 2:1 dla Greków. Sfaulował, słusznie dostał czerwoną kartkę, ale bramki tam nie było. Wszedł Tytoń i obronił. Także w Polsce bez zmian – jak zawsze dupę ratują nam bramkarze.”

Jan Tomaszewski (1948) piłkarz polski (bramkarz)

po meczu Polska-Grecja podczas Euro 2012.
Źródło: Gdzie zmiany?! Gdzie orzełek?!, jantomaszewski.blog.pl, 9 czerwca 2012 http://jantomaszewski.blog.pl/2012/06/09/gdzie-zmiany-gdzie-orzelek/

„Czerwona róża nie jest egoistką, pragnąc pozostać czerwoną różą. Byłaby straszną egoistką, gdyby chciała, by wszystkie kwiaty w ogrodzie były czerwone i były różami.”

Oscar Wilde książka The Soul of Man under Socialism

A red rose is not selfish because it wants to be a red rose. It would be horribly selfish if it wanted all the other flowers in the garden to be both red and roses. (ang.)
The Soul of Man under Socialism
Wariant: Nie jest egoizmem ze strony czerwonej róży, że chce być czerwoną różą. Byłoby natomiast straszliwym egoizmem gdyby chciała, aby wszystkie kwiaty w ogrodzie były czerwonymi różami.
Źródło: s. 36 http://books.google.pl/books?id=VGQhIBXSNOIC&printsec=frontcover&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q&f=false

O Kwiatach

„Podchodzę do bramy, a siostrzeniec na czele protestu. Chcę wejść, a on na to, że wynocha! Ja mu na to: jak ty do wujka tak… A on, że czerwonych pająków nie wpuszczamy.”

Janusz Maksymiuk (1947) polski działacz polityczny, inżynier rolnik

o proteście w kombinacie rolnym, którego Janusz Maksymiuk był dyrektorem w latach 80.
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 1 października 2007

„Zagrano na najniższych uczuciach szerokich mas: prasa prawicowa rozpętała kampanię nienawiści przeciw [Gabrielowi] Narutowiczowi, nazywając go Żydem. Byłam wtedy w mieście. W ścisku nie mogłam się prawie ruszyć. Z jednej strony parła na mnie stara, przygłucha chłopka, która bez przerwy pytała, o co chodzi, z drugiej – gruba wielka służąca. Ta ostatnia, z czerwoną twarzą, podrygiwała całym ciałem, wymachując pięściami i krzycząc: „Precz z Narutowiczem! Precz z Żydem! (…) Żydzi nie będą nami rządzili!””

Aleksandra Piłsudska (1882–1963) druga żona Józefa Piłsudskiego

Źródło: Wspomnienia, wyd. Novum, Warszawa 1989.

O emocjach

„Nie boję się czerwonych ani białych nieprzyjaciół, nie boję się dzikich bawołów ani niedźwiedzia, ale głód to wróg siedzący w środku. Przeciwko niemu nie zaradzi ani podstęp, ani męstwo. Porwie życie najmężniejszemu i nie można temu przeszkodzić.”

Karol May książka Czarny Mustang

Czarny mustang

O życiu , O głodzie

„Najgorsze z możliwych przekleństw [w języku gruzińskim] to: Sheni deda sheveci… Nie pytajcie nawet, co znaczy. Nie chcę zrobić się czerwona jak burak.”

Katarzyna Pakosińska (1972) polska artystka kabaretowa

Źródło: Arkadiusz Bartosiak, Łukasz Klinke, Katarzyna Pakosińska, „Playboy” nr 4, 2010

„Tu mówi Nowy Jork! Słyszycie głos Ameryki!
Głos tej Ameryki, co świat dolarem mierzy,
Ameryki giełdziarzy łgarzy i szalbierzy
Ameryki bezprawia, chamstwa i ucisku,
Ameryki gangsterów żądnych krwi i zysku,
Ameryki grożącej pałaszem Goliata,
Ameryki zbrodniczych podpalaczy świata (…)
Leżą imperialiści na pokładach yachtów,
Chcą agresji, chcą wojny, rynkowych konszachtów,
A tu Apel Sztokholmski: stek złośliwych szykan!
Kwakrzy i metodyści liczą na Watykan,
Watykan cud uczyni i Hitlera wskrzesi,
Wiedział Hitler, co warci Polacy i Czesi,
Wiedział jak trzeba walczyć z czerwoną zakałą –
Truman jest za łagodny, Tito – to za mało.
Gdyby Hitler zmartwychwstał, na rękę by szedł nam (…)”

Jan Brzechwa (1898–1966) polski poeta

Źródło: Głos Ameryki

O wojnie , O świecie

„Potrafię panią uszczęśliwić – mówił spoza krzaku wpatrzony w kark odwróconej od niego dziewczyny. – Za rok lub dwa miałaby pani pianino; teraz żony farmerów coraz częściej kupują sobie pianina, a jeszcze zacznę pilnie wprawiać się w grze na flecie, abyśmy wieczorami mogli grywać razem.
– Owszem, to by mi się podobało.
– Kupiłbym za dziesięć funtów taka lekka bryczuszkę do wyjazdu na targ; mielibyśmy ładne kwiaty i drób, to jest kury i koguty, gdyż uważam, że są pożyteczne – mówił lawirując pomiędzy poezją i prozą. – Bardzo by mi się to podobało.
–… i pod szkłem grządkę ogórków, jak prawdziwi państwo.
– Tak, tak…
– A po ślubie dalibyśmy do gazety ogłoszenie w rubryce matrymonialnej. – Ach, to byłoby wspaniale!
–… a w łóżeczkach dzieci, jedno w drugie sami chłopcy. A zaś w domu, przy ognisku, co spojrzę, to zobaczę panią, a pani, co spojrzy, to zobaczy mnie.
– Zaraz, zaraz, proszę być przyzwoitym.(…) Gabriel nie przestawał wpatrywać się w czerwone jagody głogu tak uporczywie, że w przyszłości dzika róża stała się dla niego niejako symbolem miłosnych oświadczyn.”

Thomas Hardy książka Far from the Madding Crowd

Źródło: Z dala od zgiełku (ang. Far from the Madding Crowd), tłum. Róża Czekańska-Heymanowa

O dzieciach , O domu , O dziewczynach , O grach

„Bądź pozdrowiona, słodka apokalipso, nowa katastrofo,
której nie rozumiałem; nie wiedziałem, skąd przychodzisz,
skoro nie strajki ani krach na giełdzie, ani wojna
były twoją przyczyną. Nie miałem snów proroczych,
obudziłem się w świetle czerwca i wiedziałem, że euro
spada – na łeb, na szyję. Że spadało, zanim pojawiły się
jego szeleszczące, fioletowe, żółte, czerwone budowle
i style. Spadało, bo powstał nowy świat i zechciał
wyrugować resztki starego, a ten odgryzał się, nawet
wtedy, gdy nie znajdował sił ni chęci.”

Andrzej Niewiadomski (1965) literaturoznawca polski, poeta

Źródło: Oda na spadek euro

O wojnie , O świecie , O snach

„Największa parlamentarna partia, która przyznaje się do tradycji solidarnościowej, wystawiła na czele listy w stolicy czerwoną komisarz. Danuta Hübner to typowa brukselska biurokratka. Przez pięć lat zarobiła ponad 1 mln 400 tys. euro, które pobierała za zatruwanie życia i odbieranie wolności Europejczykom. Była członkiem komunistycznej partii w latach 1970–1987. Zapisała się do partii komunistycznej w roku, w którym zabijano robotników na Wybrzeżu, a była członkinią tej partii, gdy zabijano górników kopalni Wujek oraz mordowano ks. Popiełuszkę. Jej życiowe wybory nie dziwią, gdy pamiętamy, że jest córką i wnuczką funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa. Dziadek, Józef Młynarski, był kierownikiem sekcji śledczej UB w Nisku, zaś ojciec, Ryszard Młynarski, pełnił obowiązki szefa tegoż urzędu w powiecie niskim. Taka jest Danuta Hübner, dlatego mówię wprost: kandydowanie czerwonej komisarz tu, w stolicy Polski to policzek dla miasta powstania warszawskiego.”

Artur Zawisza (1969) polski działacz polityczny, filozof

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 18 maja 2009

O wolności

„Wiem już, jak się twarz zapada w sobie,
Jak wzrok gasi błonka strachu szklista,
Jak cierpienie na policzkach żłobi
Twarde znaki klinowego pisma,
Jak się jasne albo czarne włosy
W mgnieniu oka w srebro zmienić mogą,
Jak się uśmiech z pokornych warg płoszy
I jak suchy śmiech dygocze trwogą.
I nie modlę się za siebie, Boże:
Za nas wszystkie, ustawione sznurem
W skwarze lipca i w styczniowym mrozie
Pod czerwonym ociemniałym murem.”

Anna Achmatowa (1889–1966) rosyjska poetka

O uśmiechu , O śmiechu , O strachu , O Bogu

„W sportowym sklepie pod kwadratowymi filarami kupiłem spory czerwony plecak bez stelarza i upchnąłem do niego dwa śpiwory. Cienkie, ale innych nie mieli. W pustym, wykafelkowanym na zielono mięsnym załadowałem trzy kilo boczku, parę konserw i kabanosy na okrasę i dlatego że lekkie. W tym sklepie było jak w basenie, jak w jakiejś łaźni, na srebrnych hakach wisiały biało-czerwone połcie, a kasa i waga też były srebrne. W pierwszym lepszym sklepie z manekinami na wystawie kupiłem kilka par grubych skarpet. Siekierę kupiłem w sklepie z siekierami. I jeszcze papierosy. A w monopolowym dwie butelki naszego spirytusu. Gdy płaciłem, wpadły mi w oko maleńkie flaszeczki z wyborową, takie na dwa łyki. Wypchałem sobie nimi kieszenie.”

Andrzej Stasiuk (1960) pisarz polski

White Raven

„Jak ich było pięćdziesięciu, wszyscy byli poetami i każdy wypowie wiersz na cześć profesora R. (który dyskretnie i z taktem dawał do zrozumienia, że mniejsza o niego, poezja grunt). Zawezwałem wtedy kelnera aby mi dostarczył dwóch butelek wina, jedną białego, drugą czerwonego, i obie zacząłem doić! Tymczasem poeci recytowali, R. promieniał, anielskość parowała wraz ze wszystkimi cnotami praktykowanymi w takich wypadkach - skromność, dyskrecja, ale i szlachetność, z uczuciem, z sercem, wszystko było jak wyjęte z najsłodszych snów poetyckich starej ciotki: "piękne" i "czyste". Gdy skończył poeta, ściskano mu dłoń, wołano "brawo!". Ale kiedy na koniec tłusta pindula, niecierpliwie oczekująca swojej kolei, zerwała się rzucając biustem na prawo i lewo, machając rękami, wytoczyła z siebie nowe pęki rymowanych szlachetności, ja mając we wnętrzu czerwone z białym nie wytrzymałem, parsknąłem w plecy Dipie, który też parsknął, ale, że to nie miał komu wsadzić w plecy twarz, parsknął i ryknął twarzą całemu zgromadzeniu!

Zgorszenie. Spojrzenia. Ale oto wstaje czcigodny laureat i kropi: że nie zasłużył sobie, chociaż może i zasłużył, ale raczej nie zasłużył, acz cokolwiek może zasłużył… Wzruszenie. Oklaski. Anioł-prezes-poeta dziękuje i zagrzewa… Atmosfera staje się tak wzniosła i słodka, że Dipi i ja dajemy drała najbliższymi drzwiami, zataczają się, pijani w pestkę, w pędzel, w sztok i w kitę!”

Witold Gombrowicz (1904–1969) pisarz polski

Dziennik 1957-1961

O zrozumieniu , O zerwaniu , O snach , O aniołach

„Riuchin sapał ciężko, czerwony był jak burak i myślał tylko o jednym – że oto wyhodował żmiję na własnym łonie, zajął się serdecznie człowiekiem, który zdemaskował się jako podstępny wróg. A co najgorsze, Riuchin był teraz całkowicie bezradny – nie będzie się przecież wykłócał z wariatem!”

Michaił Bułhakow książka Mistrz i Małgorzata

The Master and Margarita

O wariatach , O myślach , O myśleniu

„Tu nie ma wody tu jest tylko skała
Skała bez wody i piaszczysta droga
Droga wijąca się wśród gór nad nami
Między skałami głazami bez wody
Gdyby tu była woda stanąłbym i pił
Lecz pośród skał nie można myśleć ani stać
Suchy jest pot a stopy grzęzną w piachu
Gdyby tu woda spływała ze skał
Martwa jest paszcza gór spróchniałe zęby pluć nie mogą
Tutaj nie można usiąść leżeć ani stać
I ciszy nawet nie ma w górach
Tylko bezpłodny suchy grzmot bez deszczu
I samotności nawet nie ma w górach
Tylko posępne czerwone twarze - drwią i szydzą
W drzwiach lepianek z popękanej gliny
Gdyby tu była woda
A nie skała
Gdyby tu była skała
Ale i woda
I woda
Źródło
Sadzawka wśród skał
Gdyby tu był chociażby wody dźwięk
A nie cykada
I śpiew suchych traw
Ale na skale wody dźwięk
Gdzie drozd-pustelnik śpiewa pośród sosen
Krop kap krop kap kap kap kap
Ale tu nie ma wody

Kim jest ten trzeci, który zawsze idzie obok ciebie?
Gdy liczę nas, jesteśmy tylko ty i ja
Lecz gdy spoglądam przed siebie w biel drogi
Zawsze ktoś jeszcze idzie obok ciebie,
Stąpa spowity płaszczem brunatnym, w kapturze
Nie wiem czy jest to kobieta czy mąż
- Kim jest ten, który idzie po twej drugiej stronie?

Co to za dźwięki wysoko w powietrzu
Pomruk matczynych lamentów
Co to za hordy w kapturach, jak roje
Na bezkresnych równinach, utykają na spękanej ziemi
Otoczonej jedynie płaskim horyzontem
Co to za miasto nad łańcuchem gór
Pęka i zrasta się i rozpryskuje - w fioletowym wietrze
Walące się wieże
Jeruzalem Ateny Aleksandria
Wiedeń Londyn
Nierzeczywiste”

Thomas Stearns Eliot (1888–1965) poeta, dramaturg i eseista angielski

The Wasteland, Prufrock and Other Poems

O myślach , O myśleniu , O samotności , O kobietach

„Wystarczyła tak błaha rzecz, jak założenie czerwonej czapki. Można było wówczas ugrzęznąć na kilka tygodni i być zmuszanym do walki, stawania na głowie i poddawanie się rytuałom za nic mającym śmierć, nim się człowiek wyrwał z bagna knapsu.”

Mikael Niemi książka Popular Music from Vittula

Popular Music from Vittula

O walce , O śmierci

„Wyobraził sobie ślady swoich palców na jej pyzatym, tłustym, lśniącym policzku. Ale z jakiej racji jeden policzek miałby być uprzywilejowany. Należałoby bić obiema rękami naraz. Jeśli nie utrafi, czerwone pręgi będą z jednej strony wyżej, z drugiej niżej. To byłoby brzydkie. Studium chińskiej sztuki wyrobiło w nim namiętne zamiłowanie do symetrii.”

Elias Canetti książka Auto da fé (utwór)

Auto-da-Fé

„Ej Maryśka! Noc się kończy! - i porwał kobietę do tańca. Zderzyli się ciężko, bezwdzięcznie i cieleśnie, by z brzękiem wywalcowac zza stołu pod drzwi, a potem wzdłuż sciany i na powrót, jak ciężarny, dziecinny bąk. Spadła szklanka, brzękneła, ale chrzęst deptanego szkła przepadł w śmiechu Maryśki. Zamiotła czerwonymi włosami powietrze i ogień smagnął nagie ramiona Gacka. Upał jak czarny miód wlewał się oknem i ciała tancerzy wirowały wolno, splecione, związane tą pewnością która zjawia się od pierwszego dotyku i wszystko, co ma się stać, własciwie już się stało. Ciężki od krwi wir wciągał wszystko wokół. Ściany w rzucik, półnagą Sandy z gazety, żółtą kulę żyrandola, stół i satelity popielniczek i naczyń, wersalkę i ciemną Czestochowską za szkłem, podłogę, dreszcz przenikał dom aż po miekką skórę nieba, w którym gwiazdozbiory ocierały się o siebie nazwajem, sunąc ku ciemniejszej niż noc rozpadlinie zachodu i tylko Gacek pozostawał nieruchomy.
Muzyka urwała się raptem, lecz oni kołysali się dalej, jakby dzwięki nie były im potrzebne. Krzesło upadło na podłogę. Edek posłał je kopniakiem w kąt i próbował coś zrobić z kasetą, chociaż nie chciał ani na chwilę wypuścić tancerki z rąk.
- Pić! - zawołała Maryśka, ale butelka była już pusta.
- Co Gacek? Po wódkę też strach? - zaśmiał się Edek.”

Andrzej Stasiuk (1960) pisarz polski

Tales of Galicia

O nocy , O piciu , O śmiechu , O kobietach

„Wiśnie były wyborne, a Gerda głodna, więc jadła, uśmiechając się z zadowoleniem, gdy staruszka złotym grzebieniem czesała jej złote włosy. Czesała je długo, w dziwnym blasku czerwonych i niebieskich szybek, a Gerda zapomniała o Kaju, babce i rodzicach, bo grzebień był zaczarowany, staruszka zaś była wróżką.”

Hans Christian Andersen książka Królowa Śniegu

The Snow Queen

O rodzicach

„Może rzeczywiście trzeba będzie wpisać nas do czerwonej księgi gatunków zagrożonych wyginięciem? Cóż, Ziemia sobie bez nas poradzi, nasz los jest jej obojętny. Będzie krążyła wokół swojej macierzystej gwiazdy miliardy lat. Martwa. Nasza na niej obecność – antropocen – to ledwie mgnienie oka. Ale dla nas – ludzi – ważne jest, by to mgnienie oka trwało jak najdłużej.”

Marek Kossakowski (1952) polski dziennikarz i polityk

Źródło: Piotr Ibrahim Kalwas, Ekologicznie, demokratycznie, solidarnie. Wywiad z Markiem Kossakowskim https://wiadomosci.onet.pl/tylko-w-onecie/ekologicznie-demokratycznie-solidarnie-wywiad-z-markiem-kossakowskim/72l5v65, onet.pl, 2 stycznia 2019.

O losie , O ludziach

„Moja pierwsza gitara musiała być czerwona tak jak instrument Marvina. Ale prawdziwy Stratocaster był za drogi. Ojciec nie mógł pozwolić sobie na taki wydatek. Dostałem Hofnera, europejską wersję Stratocastera. Spałem z nią, pierwszą noc na pewno, może i kilka następnych. Wtedy wyszkoliłem się w sztuce zasypiania z gitarą na stojąco. Grasz, grasz, palce ciągle obejmują gryf, jeszcze dotykasz strun, ale głowa już opada. Jestem gitarowym samoukiem, moim jedynym podręcznikiem była cienka książeczka z akordami. Teraz żałuję, że to cała moja edukacja, że nie udało się brać lekcji, studiować, ciągle myślę, czy nie podszkolić się trochę.”

Mark Knopfler (1949) brytyjski muzyk rockowy, gitarzysta i wokalista (Dire Straits)

z wywiadu dla Radiowej Trójki – Londyn 12 września 2002.
Źródło: Piotr Kaczkowski, 42 rozmowy, Prószyński i S-ka, Warszawa 2004, ISBN 83-7337-709-3, s. 145.

O nocy , O myślach , O myśleniu

„Jodłowiec, szybciej. Grosicki. Grosicki i Durm. Jeszcze Piszczek. Na polu karnym Milik, Lewandowski... I GOL!!! I GOOOOOOOL!!! ARKADIUSZ MILIK!!! Jeden do zera dla Biało-Czerwonych w 51. minucie! Arek Milik!”

Mateusz Borek (1973) polski dziennikarz sportowy

gol na 1:0.
Mecz Polska - Niemcy (październik 2014)

„Plan jest taki: Ponieważ dalsza bierność wobec bolszewików wkraczających do Warszawy staje się rzeczą niemożliwą, a zatem, żeby nie drażnić koalicji Zjednoczonych Narodów oporem zbrojnym przeciw Sowietom, wywołać powstanie przeciwko Niemcom. Ale wywołać go w ostatniej chwili dla uniknięcia niepotrzebnych ofiar, wnieść przez to swój wkład do wspólnej puli wojennej Zjednoczonych Narodów, a następnie, w opanowanej już przez wojsko i władze polskie stolicy, spotkać wojska czerwone, stawiając zarówno je, jak cały świat, przed faktem dokonanym. Plan (powstania) był raczej rozumny i pod każdym względem politycznie moralny.”

Józef Mackiewicz (1902–1985) polski pisarz i publicysta

o powstaniu warszawskim
Źródło: Grzegorz Eberhardt, "Obłęd'44" - plusy i minusy. Miłośnika twórczości autora Józefa Mackiewicza przeraża sposób, w jaki został użyty przez Zychowicza https://wpolityce.pl/polityka/171160-obled44-plusy-i-minusy-milosnika-tworczosci-autora-jozefa-mackiewicza-przeraza-sposob-w-jaki-zostal-uzyty-przez-zychowicza, wpolityce.pl, 16 listopada 2013.

O świecie

„Czerwony Wół znajduje się w pięknym mieście Halle. To filia Hohenschönhausen.”

John le Carré książka Przyjaźń absolutna

Przyjaźń absolutna
Źródło: s. 238.

„Zajęcie przez Wojtyłę tronu papieskiego będzie miało konsekwencje znacznie poważniejsze niż straty wywołane jego odejściem z Polski. Po raz pierwszy zostaje papieżem kapłan prawdziwie postępowy, który jednocześnie zna się doskonale na całym mechanizmie kłamstw czerwonych. Cóż to za niesłychany dziw. Biedny naród polski gnębiony najcięższymi opresjami ze strony wschodniego totalizmu, a jednocześnie dwaj jego przedstawiciele (Wojtyła i Brzeziński) zajmują najwyższe stanowiska w hierarchii Zachodu. Czegoś takiego jeszcze nigdy nie było. Prasa krajowa i telewizja silą się w tej sprawie na obiektywizm, ale wyczuwa się za tym tłumioną irytację. Wiedzą przecież, jak opiekuńczo i życzliwie odnosił się krakowski metropolita do opozycji demokratycznej.”

Marian Brandys (1912–1998) polski pisarz

o wyborze Karola Wojtyły na papieża w 1978 r.
Źródło: histmag.org https://histmag.org/Wybor-Karola-Wojtyly-na-papieza-i-jego-wplyw-na-opor-wobec-komunizmu-15845?fbclid=IwAR2dth5Tt-ZLNuyL5h9pEVoeeoWe0Jhuel8xjs_LHOMfEZxA1cT0xX2fJNA, 16 października 2017

O odejściu , O stracie

„Wbrew pozorom u nas pełno jest zdolnych, bezrobotnych chłopaków po podstawówce, którzy tylko czekają, żeby przyszła jakaś Partia i spełniła ich marzenia o dobrze płatnej pracy lżejszej niż sen. Żeby zdobyć taką pracę, dadzą po ryju komu trzeba i pomaszerują w każdym marszu, w krórym strzela się z biało-czerwonej magnezji.”

Marcin Kołodziejczyk (1973)

Prymityw
Źródło: s. 466.

O marzeniach , O czekaniu , O snach , Chłopak

„Proces ten ma charakter polityczny. Nie możecie dowieść, że nie walczyliśmy z Niemcami w ciągu 5 lat, ale jak w każdym takim procesie politycznym pragnęlibyście pozbawić nas argumentu. (…) Oskarżacie nas o współpracę z Niemcami, godząc w nasz honor. Oskarżając 300 tysięcy żołnierzy Armii Krajowej, oskarżacie cały Naród Polski. (…) Powstanie Warszawskie to bohaterska walka i nie daje ona podstaw do politycznych represji. (…) W bitwie warszawskiej walczyliśmy z Niemcami przez 63 dni i pomagaliśmy tą drogą Armii Czerwonej. (…) Naród Polski ma wiele wad, ale ma jedną wyrównującą je zaletę – umiłowanie wolności. Chcę przyjaźni z Rosją, ale pod jednym warunkiem – jest nim utrzymanie niepodległości Polski.”

Leopold Okulicki (1898–1946) generał polski

broniąc Polski i Armii Krajowej na Procesie szesnastu przywódców Polskiego Państwa Podziemnego, porwanych przez ZSRR, Moskwa, 1945.
Źródło: Leopold Okulicki – ostatni dowódca Armii Krajowej https://www.polskieradio.pl/95/247/Artykul/168735%2CLeopold-Okulicki-ostatni-dowodca-Armii-Krajowej, polskieradio.pl

O współpracy , O charakterze , O wolności , O przyjaźni

„Szanowałem wiedzę opartą na dedukcji i logice, a gardziłem nauką pamięciową, więc wybrałem do studiowania medycynę. Organizacje masowe budziły moją niechęć, dlatego szybko zapisałem się do harcerstwa. (…) Bałem się wojska, toteż zaraz po studiach spędziłem lato w jednostce wojskowej w Czerwonym Borze (…). Uważam się za pacyfistę, więc najlepiej wychodziło mi w wojsku strzelanie z kałasznikowa do sylwetki człowieka.”

Kuba Sienkiewicz (1961) polski muzyk i lekarz

Kubatura, czyli elektryczne wagary (2015)
Źródło: Kubatura, czyli elektryczne wagary, Warszawa 2015, s. 37.

O lecie , O nauce

„Stało się bardzo źle, został wybrany polityk, który łamał wszelkie reguły, które dotąd obowiązywały w Unii Europejskiej, przede wszystkim regułę neutralności. (…) Premier Beata Szydło bardzo dzielnie broniła polskich interesów, pokazała, że Polska ma własne zdanie, że Donald Tusk nie będzie już w tej chwili mógł funkcjonować z biało-czerwoną flagą.”

Jarosław Kaczyński (1949) polski polityk, premier RP

o ponownym wyborze Donalda Tuska na stanowisko Przewodniczącego Rady Europejskiej
Źródło: Rmf24.pl http://www.rmf24.pl/fakty/polska/news-kaczynski-donald-tusk-nie-bedzie-mogl-funkcjonowac-z-bialo-c,nId,2366605, 9 marca 2017

„W Pradze wywieszono np. wielkie, czerwone plakaty z wiadomością, że dzisiaj rozstrzelano 7 Czechów. Powiedziałem sobie wtedy: gdybym o każdych siedmiu rozstrzelanych Polakach chciał rozwiesić plakaty, to lasy polskie nie starczyłyby na wyprodukowanie papieru na takie obwieszczenia (…) Naszym zadaniem jest utrzymać ten kraj w interesie niemieckiego narodu. Polska nie śmie nigdy więcej powstać.”

Hans Frank (1900–1946) nazista, gubernator Generalnego Gubernatorstwa

wywiad dla korespondenta „Vólkischer Beobachter” Kleissa, 6 lutego 1940.
Źródło: Stanisław Piotrowski, Proces Hansa Franka i polskie dowody przeciw SS, Warszawa 1970, s. 283.

„Armia Polska utworzona w Związku Sowieckim budzi dzisiaj kontrowersje, nie tylko w politycznym sporze. Była to armia niewątpliwie formowana z Polaków, ale całkowicie zależna od Związku Sowieckiego, czyli niemająca swojej podmiotowości. Jej twórca gen. Zygmunt Berling w swoim czasie podpisał apel o odrodzenie Polski jako siedemnastej republiki Związku Sowieckiego, a kadra oficerska armii w ogromnym stopniu wywodziła się z Armii Czerwonej. Byli to obywatele sowieccy, Rosjanie, choć często z polskimi korzeniami, a językiem dowodzenia był język rosyjski. W sensie politycznym była to armia, która wykonywała polecenia naczelnego dowództwa Armii Czerwonej, była politycznym narzędziem Stalina.”

Tadeusz Rutkowski (1965) historyk polski

Źródło: Dr hab. T. Rutkowski: Wkład Polaków w zwycięstwo nad Niemcami w czasie II wojny był największy w pierwszej fazie starć http://dzieje.pl/aktualnosci/dr-hab-t-rutkowski-wklad-polakow-w-zwyciestwo-nad-niemcami-w-czasie-ii-wojny-byl, dzieje.pl, 8 maja 2018.

O języku słowackim , Sens , O czasie

„Kilkanaście osób pokazało jakieś inne flagi niż biało-czerwone i mamy już problem. No, nie ma problemu, bo statystycznie rzecz biorąc idioci są wszędzie.”

Marek Jakubiak (1959) polski przedsiębiorca, browarnik, polityk, Poseł na Sejm RP VIII kadencji wybrany z list Kukiz '15, były współli…

o Marszu Niepodległości.
Źródło: tvn24.pl https://www.tvn24.pl/wiadomosci-z-kraju,3/marsz-11-listopada-komentarze-politykow,882928.html, 12 listopada 2018

O problemach , O idiotach

„Beneficjentem komunistycznej nomenklatury jest też z pewnością Mateusz Morawiecki, który swoją karierę w bankowości zaczął od banku kontrolowanego właśnie przez dawnych działaczy PZPR. To w stronę tych tzw. czerwonych aparatczyków powinien premier Morawiecki kierować szczere podziękowania, no i Kościoła, o czym dowiedzieliśmy się w ostatnich dniach.”

Władysław Frasyniuk (1954) polski polityk

Źródło: Barbara Maciejewska Frasyniuk: Morawiecki zawdzięcza karierę czerwonym aparatczykom. A opowieści o jego walce z komuną to bujda http://wroclaw.wyborcza.pl/wroclaw/7,35771,24824002,frasyniuk-morawiecki-zawdziecza-kariere-czerwonym-aparatczykom.html, wyborcza.pl, 24 maja 2019.

O pewności siebie

„Dlatego moim koszmarem sennym jest czarny koń w czerwonych stringach. Będąc w polityce robiłem mnóstwo głupich rzeczy, z których mogę się dziś śmiać, ale gdy walczyliśmy o zainteresowanie mediów, to pomysły wydawały nam się dobre.”

Marek Migalski (1969) politolog polski

Źródło: Plus minus, 3-4 marca 2018

Koń

„Jeśliby to ode mnie zależało, to wyrzuciłbym tą czerwoną lumpeninteligencję na pysk. Ten protest jest podyktowany celami politycznymi i przykro, że są tacy nauczyciele, którzy nie liczą się z dobrem polskich dzieci, polskiej młodzieży. ZNP to postkomunistyczna, progenderowa i prorosyjska organizacja – wylał żółć, która się w nim zebrała.”

Stanisław Pięta (1971) polski prawnik i polityk

o strajku nauczycieli 31 marca 2017.
Źródło: se.pl http://www.se.pl/wiadomosci/polityka/posel-pis-ostro-wyrzucibym-strajkujacych-nauczycieli-na-pysk-przestan-byc-durniem_974183.html, 31 marca 2017.

O dzieciach , O młodzieży , O nauczycielach

„Ocaliłam życie. Mój ojciec nie miał takiego refleksu: został zatłuczony na śmierć przez Ukraińca, który chciał zaliczyć jakiegoś Żyda, sądząc, że mści się za cierpienia, jakich doznał od czerwonych na okupowanych terenach. Niech mi kto powie, dlaczego ojciec życiem zapłacił za zbrodnie Stalina; czy my także nie ucierpieliśmy od sierpa, mimo że woleliśmy go od swastyki?”

Gilles Rozier (1963) francuski pisarz, poeta i tłumacz

Z kraju bez miłości
Źródło: s. 232.

O życiu , O śmierci , O cierpieniu

„Dokonania Czerwonych Khmerów bledną przy tym co z Wisłą wyprawia ten kambodżański biznesmen.”

Cezary Gmyz (1967)

o próbie zakupu Wisły Kraków, przez Vanna Ly, biznesmena z Kambodży.
Inne wypowiedzi
Źródło: sportowefakty.wp.pl https://sportowefakty.wp.pl/pilka-nozna/796791/skandaliczny-wpis-dziennikarza-tvp-chodzi-o-wisle-krakow?fbclid=IwAR3RZvfD2IKMthtT-JBwoM2XUypPuId4QA5lMJ934viPwmNN-C0bKvvDNr4, 31 grudnia 2018 r.

„Rzeczywiście Święto Niepodległości przebiegało w bardzo dobrej atmosferze, było bezpiecznie, mogliśmy zobaczyć biało-czerwoną na ulicach Warszawy. To był widok piękny, jesteśmy dumni z tego, że tak dużo Polaków postanowiło wziąć udział w uroczystościach związanych ze Świętem Niepodległości.”

Mariusz Błaszczak (1969) polski polityk

o Marszu Niepodległości mającym miejsce 11 listopada 2017 w Warszawie.
Źródło: Dziennikarz zadaje Błaszczakowi niewygodne pytania, ten zaczyna atak: „Polityka”? No to wiadomo… http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/7,114884,22634437,dziennikarz-zadaje-blaszczakowi-niewygodne-pytania-ten-zaczyna.html, gazeta.pl, 11 listopada 2017

„Był za młody, za ładny, przesadnie wystylizowany. Nawet te róże były zbyt czerwone. Zobaczyłam chłopaka bez wyrazu.”

Romy Schneider (1938–1982) aktorka austriacka

o pierwszym spotkaniu z Alainem Delonem na lotnisku przed rozpoczęciem zdjęć do wspólnego filmu.
Źródło: Katarzyna Dolińska Alain Delon. Wilka nie da się oswoić http://www.gala.pl/artykul/alain-delon-wilka-nie-da-sie-oswoic-tylko-u-nas, gala.pl, 15 listopada 2015.

Chłopak

„Nie jestem godzien spojrzeć na Twe przejasne oblicze, skąpane w boskim świetle, podziwiane przez wszystkie zastępy niebieskie. Zdobna jesteś Twymi przeczystymi ustami, czerwonymi różami i złocistymi listkami. Dlatego wstyd mnie ogarnia na myśl o mej nieczystości, zasmuca mnie moja niegodność.”

Tomasz à Kempis (1380–1471)

o Marii z Nazaretu
Przez Maryję do Jezusa
Źródło: Tomasz à Kempis, Pasja. Przez Maryję do Jezusa, op. cit., s. 328.

O myślach , O myśleniu

„Tramwaj, trochę drewniany, trochę czerwony, z twardym i ławkami i popsutymi kasownikami. Polski tramwaj.”

Magdalena Parys (1971) polska poetka, pisarka i tłumaczka mieszkająca w Berlinie

Biała Rika

„Prawie wybili nam z głowy wschodnie sentymenty, ale oficjalnie zachowali savoir-vivre. Dlatego zostawili nam piechura: zielonego, pomarańczowego i czerwonego, którego ostatecznie przejął cały Berlin – też Zachodni. Kochany dobry ludzik w sygnalizacji świetlnej.”

Magdalena Parys (1971) polska poetka, pisarka i tłumaczka mieszkająca w Berlinie

Tunel

Kochać się , O zachowaniu

„W bożnicy było rojno jak w ulu. Ciężka woń gorejących świec, ludzki pot, zapach czarnej tabaki. Na stopniach przy wejściu siedzieli żebracy – starcy o czerwonych powiekach, ślepcy z bielmami, kulawi ze szczudłami lub bez szczudeł. Tuż koło drzwi, przy długim stole, szykowali się do modlitwy rzemieślnicy, krawcy i szewcy, tragarze nieuczeni, niepiśmienni – siedzieli barczyści lub chuderlawi, czysto wymyci, wspierając się ciężko na dębowych deskach stołu i zaglądając do modlitewnych książek, których nie potrafili czytać. Na podwyższeniu i przed ołtarzem, wzdłuż wschodniej ściany, siedzieli prominenci – ludzie bogaci lub mądrzy i uczeni, poważani i znani. Ojciec usadowił się w jednej ze środkowych ławek, nie zanadto na przedzie i nie zanadto w tyle. Trzymałem się poły jego kapoty i patrzyłem w sufit, na gwiazdy ze złoconego drzewa migające na firmamencie, który niegdyś był lakierowany i błękitny, a teraz okopcony i szary jak niebo przed słotą. Lwy skrzydlate nad ołtarzem poruszały potężnymi łbami i otwierały paszcze, ale nie słyszałem ich ryku. Gwar zagłuszał poszczególne dźwięki, słychać było tylko ten gwar, tonęły w nim pienia sześcioskrzydłych serafinów, wycie wichru pustynnego, modły starców i szlochanie kobiet, ukrytych za firankami na małej galeryjce. Zapach tabaki zatykał oddech, ludzie kichali i wycierali nosy, a za oknami zapadał zmierzch, szkiełka witraży mieniły się w świetle świec i w blasku dużego elektrycznego żyrandola.”

Kalman Segal (1917–1980) pisarz i poeta polski narodowości żydowskiej

Źródło: Raz w roku przebaczać, w: Przygoda w miasteczku, Iskry, Warszawa 1965, s. 23–24.

O kobietach , O ludziach , O książkach , O czytaniu

„W pewnej chwili Pas zaczął nucić Pierwszą Brygadę. Coraz głośniej. Obecni podchwycili słowa i melodię. Rytm marsza towarzyszył dygotom domku. Po Brygadzie śpiewaliśmy Białe róże, potem już inne piosenki, jedna wypływała z drugiej: Rozmaryn, Ułani pod okienkiem, Czerwony pas, Jak dobrze nam zdobywać góry, Otwarte okna.”

Teresa Sułowska-Bojarska (1923–2013) polska poetka i prozaik

Padały bomby, pociski z nieba i z ziemi, a my śpiewaliśmy jak w transie, porwani melodią pieśni legionowej, żołnierskiej, harcerskiej. Nikt nie myślał, co może stać się w każdej chwili. Nikt już się nie bał. Nawet ja straciłam nieustające dotąd poczucie strachu. Niech się dzieje, co ma się dziać, my śpiewamy, wszystko jedno. Zrobiło się prawie wesoło.
o powstaniu warszawskim 1944.
Źródło: Teresa Sułowska-Bojarska, Codzienność. Sierpień-wrzesień 1944, op. cit., s. 170.

O śpiewie

„Syn Berii w książce poświęconej ojcu napisał, że szef NKWD bardzo interesował się Andersem. I że darzył go olbrzymim szacunkiem za to, że zarówno podczas pobytu w więzieniu, jak i po wypuszczeniu zachowywał się - w przeciwieństwie do wielu innych polskich oficerów - z wielką godnością. To dużo mówi. Powtarzam, Andersowi składano propozycję otwartego i legalnego przejścia na stronę sowiecką i służenia w Armii Czerwonej. Bolszewicy bardzo wysoko go oceniali, wiedzieli, jak świetnie spisywał się w armii carskiej podczas I wojny światowej. Propozycję Anders odrzucił. Dlaczego więc miałby przyjąć propozycję pracy agenturalnej? On się zresztą na takiego tajnego agenta nie nadawał. Był kawalerzystą, postacią zbyt dużego formatu, aby odgrywać taką rolę.”

Zbigniew Siemaszko (1923)

Źródło: Piotr Zychowicz, Anders na Łubiance (rozmowa ze Zbigniewem Siemaszką), "Uważam Rze Historia", 1/2013

O wojnie

„Z początku wstydziłem się jej dać. Taki wiersz to jak oświadczyny prawie. A ona – jak się ucieszyła! Przeczytała i zrobiła się cała czerwona. Nie bujaj, mów, na pewno skądś przepisałeś. Jak Boga kocham, napisałem go specjalnie dla ciebie. No, nie wierzę. Chłopaki zawsze tak mówią. To ja na to, że zaraz na przerwie mogę jej napisać następny. No? Wziąłem kartkę, tę samą, i na drugiej stronie napisałem wiersz Jeżeli mi nie wierzysz.”

Tadeusz Siejak (1949–1994) pisarz polski, inżynier elektryk

Dwie zwrotki, ale zawsze. „Jeżeli mi nie wierzysz, odejdę. By nigdy już tu nie wrócić. Daleko. Niczym nie zmierzysz. Pójdę rozbite serce rozrzucić. Na cztery strony. Świata. Bo jeśli ty mi nie wierzysz. Nie wzejdę. Jak słońce. Na Twoim niebie. O nieskończoność od Ciebie. W innym kosmosie. Kto inny zrozumie. I przyjmie. Nieszczęśliwego wariata.”
Kulturysta

Chłopak , O Bogu , Kochać się

Cytaty na temat czerwony strona 4

Cytaty na temat czerwony
strona 4