Cytaty na temat brama (97 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„W snycerce domów, bram i płotów zamknięty był ogrom czasu, jego nieskończona obfitość. Żeby to wszystko wyciąć, wyrżnąć, wydłubać i uwolnić z pierwotnych kształtów, potrzebna była wieczność.”

Andrzej Stasiuk książka Jadąc do Babadag

Jadąc do Babadag

O czasie

„Hannibal u bram!”

Tytus Liwiusz (-59–17 p. n. e.) rzymski historyk

Hannibal ante portas! (łac.)

„Radio słyszane za oceanem i za Uralem jednoczy po latach rodaków pod sztandarem Kościoła, pod sztandarem Niepokalanej. Jednoczy ich Ta, która Jasnej broni Częstochowy i w Ostrej świeci Bramie. To prawda, że rodacy na obczyźnie poznali różne języki, jednak modlić się potrafimy tylko w języku serca. Z językiem serca dotarło do nich Radio Maryja. Fale radiowe, telewizyjne i impulsy internetu przyniosły prawdę o Kościele w Polsce i melodię „Czarna Madonna”. Chcesz dobrze rozpocząć nowy dzień, włącz Radio Maryja. Tam płynie modlitwa, która towarzyszyć ci będzie przy krojeniu chleba dla dzieci, zaprowadzi cię też do zakładu pracy.”

Kazimierz Ryczan (1939–2017) polski duchowny katolicki, biskup ordynariusz diecezji kieleckiej

Źródło: Zwyciężycie razem z Narodem, naszdziennik. pl, 3 grudnia 2011 http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20111203&typ=rd&id=rd60.txt

O dzieciach , O prawdzie , Serce

„Zachowuje się jak dresiarz, który w bramie dźga brudnym nożem. Jakbym go spotkał na korytarzu sejmowym, to dostałby po gębie.”

Adam Hofman (1980) polski działacz polityczny

o wypowiedziach Janusza Palikota.
Źródło: Agata Kondzińska, Pięć wniosków Palikota: Ukarać Kaczyńskiego, Macierewicza…, wyborcza.pl, 26 lipca 2010 http://wyborcza.pl/1,75478,8178764,Piec_wnioskow_Palikota_do_komisji_etyki.html

„Lekceważenie i konwencjonalność chrześcijaństwa (…) dziś przejawiają się przede wszystkim w niweczeniu powagi naszej sytuacji w obliczu Boga, wypieraniu wszelkiego lęku przed Nim oraz bojaźni i drżenia w obliczu Jego Sądu. (…) Ileż razy w Ewangelii Chrystus mówi o piekle, wąskiej bramie, o gościu, który nie miał świątecznych szat. Niewiele dziś słyszy się o tej powadze w kazaniach, listach pasterskich, a nawet w encyklikach.”

Dietrich von Hildebrand (1889–1977)

Spustoszona winnica
Źródło: s. 259, 260

O Bogu , Chrystus

„Nie wyważa się otwartych drzwi. Ani uchylonych bram. Witaj w Piekle.”

Jacek Sobota (1969) polski autor fantastyki

Padlina

„Kiedy zobaczyłem zdjęcie przedstawiające polskich żołnierzy na tle bramy Isztar w Bagdadzie, a pod nim informację, że jest podejrzenie, że Polacy coś z niej odłupywali nożem na pamiątkę, namalowałem scenę według tej fotografii. Na obrazie napisałem: 'Burning down the Babylon'. 'Zniszczyć Babilon' to było punkowe hasło, teraz realizuje się na opak.”

Paweł Jarodzki (1958)

Źródło: culture. pl http://www.culture.pl/baza-sztuki-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/eAN5/content/pawel-jarodzki

O zdjęciach , Obraz

„Czuję się poetą osiedlowym. Gdańsk ze swoją symboliką nie znajduje odbicia w moich tekstach, za to Gdańsk osiedlowy, ze swoimi blokowiskami, dworcami, boiskami i dresiarzami – owszem. Osiedle to jest zresztą milczący bohater książki, nikt tutaj nie lata dywanem, za to wszyscy wiedzą którym tramwajem dojechać na plażę albo w której bramie najbezpieczniej skręcić blanta. Do tego dominuje szczegół ze swoją chropowatą powierzchnią.”

Jakobe Mansztajn (1982)

Źródło: Wywiad, 2010 http://independent.pl/n/10868?anonymous=true

O książkach

„Gdy do domu wrócą starzy,
Młódź usłyszy bramy trzask,
Gdy wrócicie już z wojaży,
Dzieci… będą grzecznie spać!”

Jacek Fedorowicz (1937) polski satyryk i aktor

Teksty kabaretowe, Piosenki
Źródło: Kiedy starych nie ma w domu

O dzieciach , O domu

„Głowa pęka Ci w szwach,
Maska wrosła w Twoją twarz -
Zaufaj mi.

Wielką czułość Ci dam,
Bilet aż do nieba bram
Zafunduję Ci.”

Marek Dutkiewicz (1949) polski autor tekstów piosenek

Źródło: Luz-blues, w niebie same dziury z repertuaru Urszuli

O zaufaniu

„Przy alei prowadzącej od furtki do dużej bramy rozkwitły petunie, długowieczne i odporne, o kielichach powleczonych słodko-gorzkawym klejem. Uszły uwagi mamy, która każdej wiosny niszczyła wszystko, co naturalne i co rosło samo i sadziła najróżniejsze rośliny – bez zapachu, o płatkach w ostrych kolorach i woskowym wyglądzie kwiatów z plastyku. Przez całe lato pielęgnowała te wymizdrzone kwiaty, których wzdęte bulwy wyglądały jak dotknięte przepukliną jądra.”

Felicia Mihali (1967)

Z kraju sera

O wiośnie , O Kwiatach , O lecie

„Swobodnie czułam się na planie u Juliusza Machulskiego. W jego scenariuszach zawsze można coś dodać lub zmienić, dobry pomysł był przez niego „kupowany”, i tak każdy dokładał swój kamyczek do całości. Realizując „Vabank II”, w którym grałam „hrabinę” Żwirską, zapytał mnie:
– Co byś powiedziała strażnikowi pilnującemu głównej bramy więzienia, żeby odwrócić jego uwagę, by móc sforsować wyjście i porwać naczelnika więzienia?
– Przepraszam, czy ja byłam z pieskiem czy bez pieska?…”

Beata Tyszkiewicz (1938) aktorka polska

powiedziałam spontanicznie.
I tak w filmie zostało.
Nie wszystko na sprzedaż (2004)
Źródło: s. 117–118

„Potem do bram wnosili stróże
Zwłoki bojowców i sołdatów.
Zostały po nich krwi kałuże:
Lepka purpura łódzkich kwiatów.
Najpierw je wodą polewano,
Potem je piaskiem przysypano,
Nazajutrz zaś pędziły po nich,
Wprzężone w pary świetnych koni,
Powozy panów fabrykantów,
Panów prezesów i bogaczy,
Zadowolonych posiadaczy
Pałaców, banków i brylantów”

Julian Tuwim (1894–1953) polski poeta

Poematy, Kwiaty polskie (1940–1946)

O wodzie , Koń

„mieszkam na przedmieściu
gdzie samochody bez twarzy
zamykają za sobą bramy z „security””

Anna Maria Goławska (1974)

Źródło: supermarket

„Jest w kraju Redarów pewien gród o trójkątnym kształcie i trzech bramach doń wiodących, zwany Radogoszcz, który otacza zewsząd wielka puszcza, ręką tubylców nie tknięta i jak świętość czczona. Dwie bramy tego grodu stoją otworem dla wszystkich wchodzących, trzecia od strony wschodniej jest najmniejsza i wychodzi na ścieżkę, która prowadzi do położonego obok i strasznie wyglądającego jeziora. W grodzie znajduje się tylko jedna świątynia, zbudowana misternie z drzewa i spoczywająca na fundamencie z rogów dzikich zwierząt. Jej ściany zewnętrzne zdobią różne wizerunki bogów i bogiń – jak można zauważyć, patrząc z bliska – w przedziwny rzeźbione sposób, wewnątrz zaś stoją bogowie zrobieni ludzką ręką w straszliwych hełmach i pancerzach, każdy z wyrytym u spodu imieniem. Pierwszy spośród nich nazywa się Swarożyc i szczególnej doznaje czci u wszystkich pogan.”

Thietmar z Merseburga (975–1018)

Kronika Thietmara

O Bogu , O zwierzętach

„Gdy padła granica,
padły więzień bramy
W ten dzień wyzwolenia,
Siedemnasty września.
Patrz – wolna ziemia jednej
Szóstej świata
dymi kominami,
szumi falą zbóż.”

Stanisław Jerzy Lec (1909–1966) poeta polski, aforysta

w „Wierszu noworocznym” z 1940 o 17 września 1939.
Źródło: Socrealizm dla dorosłych i dla dzieci, naszdziennik.pl, 28 maja 2010 http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20100528&typ=ip&id=ip12.txt

O dzieciach

„Wymagam od miasta, w którym mam mieszkać: asfaltu, kanalizacji, klucza do bramy, ciepłej wody. Dowcipny i kulturalny jestem sam.”

Tadeusz Fangrat (1912–1993) poeta polski, satyryk, tłumacz literatury węgierskiej

„[…] Jest po czwartej […] Słychać coraz bliższe strzały. Zaszywam się w najdalszy kąt i myślę co z nimi? Dla mnie wciąż jeszcze jest wsypa, która tak często kończy się tragicznie. Ktoś rozentuzjazmowany krzyczy: „Patrzcie, patrzcie!”
Ktoś inny ciągnie mnie za rękę.
– „Bożena”, zobacz! Niechętnie podchodzę do okna.
Ulica jest prawie pusta. W bramach stoją chłopcy, niektórzy z bronią, w opaskach na ramieniu. Wycofuję się do swego kąta. Udaję zmęczoną i nie dzielę entuzjazmu reszty. Boję się. Po prostu okropnie się boję… O siebie, o nich, o wszystkich. Więc to tak wygląda… Przecież wiedziałam, każdy o tym wiedział. To strzały, krew, śmierć, a jednak w myślach i marzeniach to było zupełnie co innego.”

Teresa Wilska (1926)

Notatka dotycząca 1 sierpnia 1944
Oszczędzajcie filipinki

O śmierci , O myślach , O myśleniu

„Dla nas była Treblinka, Oświęcim, Majdanek –
Myśmy znali to z życia, Pan – tylko ze wzmianek.
Nie było takiej nocy, ażeby gestapo
Nie waliło do bramy zakrwawioną łapą.
Gdyby „żołdak” sowiecki nie przyszedł, broń Boże,
Któżby z nas się nie dusił w gazowej komorze?”

Jan Brzechwa (1898–1966) polski poeta

Źródło: Marianowi Hemarowi – odpowiedź (1946)

O Bogu

„Wymagam od miasta, w którym mam mieszkać: asfaltu, kanalizacji, klucza od bramy, ciepłej wody. Dowcipny i kulturalny jestem sam.”

Karl Kraus (1874–1936)

„Urywam. Marek również milczy. Widzę jego odbicie w matowej kuli, zniekształcone, owalne. I odżywa we mnie ten wieczór, krótka rozmowa w bramie, wściekła pasja ukryta pod zjadliwie chłodnymi uśmieszkami:
– Za ile cię kupił?
– Nie powiem, bobyś pękł z zawiści. A na ciebie on nie reflektuje.
– Nic dziwnego. Nie mam lokajskiej duszy.
– Coś ty powiedział, Marek?
– Powiedziałem: „nie mam lokajskiej duszy…””

Aleksander Minkowski (1933–2016) polski prozaik, reportażysta, scenarzysta filmowy

Źródło: Podróż na wyspę Borneo

O duszy , O pasji

„młotkiem w Vivaldiego!, syknął skaleczywszy
paluszek o balladę (ciąłby szyldy w bramie,
lecz radio ma bezczelność być inne niż zawżdy).
Tymczasem zdaję misję z przebiegu raportu /
Tymczasem, zdaje mi się, podbiegł do aportu /”

Tomasz Dalasiński (1986)

Źródło: Bach

„O, bramy warszawskie! Cóż mogę wam teraz poświęcić, ja, szukający ledwie uchwytnych cieniów kronikarz? Garść chaotycznych wspomnień. Nie z mego ołówka spłynąć mogą poważne, czcigodne o was rozprawy. Wiem tylko, że w waszym chłodnym półmroku, wśród waszych śmiesznych i pretensjonalnych sztukaterii i pseudorenesansowych gzymsów odnajdywaliśmy nasze Dzikie Pola. My, chłopcy z pięter, nasze pierwsze siniaki i pierwszą krew z nosa, pierwszy hazard i zapamiętanie w grze w chowanego, w czarnego luda, w siódemkę. Później odnajdywaliśmy na waszych ścianach pierwszy gryzący humor nieprzyzwoitych napisów, jeszcze później szukaliśmy pierwszej wiedzy o dorosłym życiu w ciemnościach waszych kątów, za żelaznymi, dębowymi lub szklanymi drzwiami, poznając tam pierwszy zawrót głowy po pierwszym papierosie, pierwsze starannie skrywane obrzydzenie po pierwszym hauście wódki, pierwszą słodycz po pierwszym pocałunku. Jeszcze później byłyście świadkami, o, bramy warszawskie! naszych westchnień i wyznań, naszych werterowskich rozpaczy i zaklęć, jakich pełne były długie, nocne rozmowy po powrocie z kina czy z wieczorynki, gdy ręka długo spoczywała na dzwonku, nie naciskając go w obawie przed przedwczesną interwencją stróża — tego rozespanego Neptuna bram warszawskich, wynurzającego się z ciemnego niebytu w zbroi z kożucha. Nie zawsze też byłyście sceną lekkoskrzydłych fars wielkomiejskich i beztroskich popisów farmazonów, sprzedających w waszym cieniu sztuczne brylanty naiwnym wieśniakom. Zdarzyło się wam osłonić swoim mrokiem niejedną tragedię, niejeden błysk noża gasł w waszych odmętach, niejeden straszliwy krzyk odbił się w was echem, zagłuszając chlust kwasu solnego wyżerającego oczy niewiernego kochanka, niejeden cichy jęk osuwającej się ofiary rozległ się wraz z brzękiem spadającej na wasz bruk flaszki po octowej esencji. Aż nadszedł czas, gdy stałyście się ostatnim schronieniem w walce ulicznej, kiedy płytki wasz tunelik stanowił nieraz błogosławieństwo dla kluczącego i uciekającego przed tępą przemocą goniących zbirów. I jak wszystko w tym dziwnym mieście, tak wy, bramy warszawskie, wkroczyłyście wprost z śmieszności i nędz, w najszczytniejsze bohaterstwo bez póz, koturnów i wzniosłych słów, raczej z lekko wulgarnym krzykiem, tak jak to się czyni w Warszawie.”

Leopold Tyrmand książka Zły

Zły

O miłości , O grach , O kochankach , O wiedzę

„Bramy mądrości nigdy nie bywają zamknięte.”

Benjamin Franklin (1706–1790) amerykański polityk, uczony i filozof

„W lotniskach jest coś fascynującego – dają poczucie wolności, swobody i wielu możliwości. Można przecież udać się stamtąd w podróż w każdym kierunku świata. To także brama do innego wymiaru. Kiedy człowiek patrzy na startujący samolot nie może nie myśleć o wszechświecie.”

Petr Zelenka (1967) reżyser i scenarzysta czeski

Źródło: Wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=45527

O myślach , O wolności , O myśleniu

„a jednak podejmij kalendarz zdeptany,
część kart jego będziesz sławił w pieśniach gdy padła granica,
pękły więzień bramy,
w ten dzień zwycięstwa, siedemnasty września.”

Leon Pasternak (1910–1969) polski poeta, satyryk, działacz polityczny

Źródło: Wiersz noworoczny napisany na cześć radzieckiego ataku na Polskę 17 września 1939 roku.

„Trzema kluczami świętych ślubów zamknięte tabernakulum naszej duszy i Jezus, choć wszechmocny, nie wyjdzie stamtąd, bo my dobrowolnie drzwi nie otworzymy nigdy, a On nie umie otwierać bramy miłości do wyjścia, tylko do wejścia. Mam Go i nie puszczę – możemy powtarzać chwili każdej.”

Leonia Nastał (1903–1940) polska zakonnica

Pisma Sługi Bożej Leonii Marii Nastał siostry Profeski Zgromadzenia Służebniczek NMP Niepokalanie Poczętej w Starej Wsi, t. 3, s. 219.
Źródło: o. Joachim Roman Bar, s. Janina Bernadeta Lipian – Polscy święci. Służebnica Boża Leonia Maria Nastał, t. 2, op. cit., s. 259.

O duszy , O siostrze , O ślubie

„Gdy mój mąż zmarł, to miałam poczucie, że taka wielka żelazna brama się zatrzasnęła. Definitywnie coś się zamyka i nikt nie ma klucza. Tylko śmierć tak wszystko kończy.”

Katarzyna Chrzanowska (1963) polska aktorka

Źródło: Wywiad, „Gala”, 22/2003 http://uroda.onet.pl/plotki/wywiady/katarzyna-chrzanowska,3,4973208,artykul.html

O śmierci

„O tej porze w Krakowie
mokną na deszczu kasztany.
Jeszcze jesień na Plantach,
a już w sercu zima.
Zapada mrok. Czas wracać.
Zamykają bramy.
Usypia Kraków mój niezapomniany,
Kraków, którego już nie ma.”

Natan Gross (1919–2005) polsko-izraelski reżyser filmowy, scenarzysta, historyk filmu, dziennikarz, poeta, pisarz i tłumacz

Źródło: Krakowska jesień

O zimie , O czasie , Serce , Jesień

„Inne oczy słońca
Kwitną jak sny ubogich dzieci. Kwiaty paproci
Rozkładają przed nami ramiona by płynąc bez końca
W ciemnym oku tunelu. Ich bramy to białe linie
Jak żyły. Bez uśmiechu.”

Jacek Kawecki (1987)

Źródło: Dwa wiersze na otwarcie, 1

O dzieciach , O uśmiechu , O Kwiatach

„Życie
skrzętnie skrywa meandry
lecz wciąż kusi prostotą poczęcia
Nawet zgorzkniałą słodycz
miłości owija papierkiem tajemnic
by łatwiej omamić zdobycze
Wręcz hojnie podstawia beznogie
stołki awansu by potem wycisnąć
piętno cyrografu na duszy
i uśmiechem lichwiarza pokryć
niepowodzenia
Potrafi też tak ogłupić pochwałami
że osłupiałe serca kamienieją
Na powtórkę jednak nie pozwala
ale samo bez zgody człowieka
idzie na wagary gdy tylko
zazgrzyta klucz w bramie
Piotrowej”

Maria Duławska (1942)

Źródło: Niepokorność pejzażu, Zamość 2010

O życiu , O tajemnicy , O uśmiechu , O duszy

„Hannibal u bram!”

Cyceron (-106–-43 p. n. e.) mówca rzymski, popularyzator filozofii greckiej, polityk

„Nie ma nic niepojętego. Myśl jest równie przejrzysta jak kryształ. Gdy staje się oparciem dla jakiejś religii, ta może ją zamącić na kilka minut, by rzec o następstwach trwających dłużej. By rzec o następstwach trwających krócej, może to być morderstwo ośmiu osób u bram jakiejś stolicy, które zamąci ją – to pewne – aż do unicestwienia zła. Myśli spieszno odzyskać klarowność.”

Comte de Lautréamont książka Pieśni Maldorora

Pieśni Maldorora

O religii , O myślach , O myśleniu

„IV RP stoi u bram.”

Ewa Milewicz (1947) polska dziennikarka

o polskiej scenie politycznej po katastrofie Tu-154 w Smoleńsku.

„Poszłem wczoraj z Azorem do tej całej wścieklizny, żeby go zaszczepić w ramach akcji. Jakżeśmy dotaskali się do Starostwa na Szmulkach, ogonek paniusieczek i starszych facetów z pieskamy ciągnął się od bramy, przez podwórko i po schodach na pierwsze piętro. Bo chociaż było po alfabecie, wszyscy, jak to u nasz, czekali do ostatniego dnia.”

Stefan Wiechecki (1896–1979) pisarz i dziennikarz polski, humorysta (pseud. Wiech)

Źródło: Lebiega w dęciaku

O czekaniu

„Dusze czyśćcowe poddane są całkowicie woli Bożej. Chcą tylko tego, czego chce Bóg. Nawet gdyby bramy nieba były otwarte, nigdy nie ważyłyby się stanąć przed obliczem Boga.”

Franciszek Salezy (1567–1622) francuski teolog i filozof katolicki, święty Kościoła Katolickiego

Źródło: Maria Simma, Moje przeżycia z duszami czyśćcowymi, Promic, Warszawa 2015, s. 170.

O Bogu , O duszy

„Wtedy Matka Przełożona w obecności wszystkich zebranych, ogarniętych wielkim wzruszeniem, wydobyła sztandar biało-czerwony, pięknie haftowany, ukryty do tej chwili w poszewce poduszki. Poprzedniego dnia w jakimś momencie wezwała nas do swego pokoiku. Patrzyłyśmy z podziwem, z jakim oddaniem ta staruszka haftowała polski sztandar. Dotykałyśmy delikatnie biało-czerwonego materiału, chowanego od tylu lat właśnie na tę chwilę, kiedy będzie mogła go zawiesić na domu. Uśmiechała się do nas, nie przerywając roboty. Już jutro – mówiła – na naszym domu zawiśnie sztandar. I tak się stało. Stanęliśmy na baczność. Powoli sztandar zawisnął na domu. Początkowo nieśmiało, tu i ówdzie, a potem w coraz to nowych domach ukazywały się biało-czerwone znaki wolności. Sztandary spływały z okien, balkonów i bram… Był to bardzo nierozważny krok, bo dom tak ozdobiony nieustannie był ostrzeliwany, jeśli nie przez czołgi, to przez ukrytych „gołębiarzy”, którzy sprytnie z różnych kryjówek strzelali na ulice, podwórka i w okna.”

Maria Okońska (1920–2013)

Źródło: Maria Okońska, Wspomnienie z powstania warszawskiego, op. cit., s. 27.

O domu , O matce , O wolności , O wspomnieniach

„Ile czasu musiało minąć od rewolucji francuskiej, by Francja stała się demokratycznym i wolnym krajem? Arabowie też potrzebują czasu. Osiągnęli już jedno – wolność słowa. Nie stworzyli jednak demokratycznych struktur politycznych, w ramach których mogliby z tej wolności korzystać.(…) Na Bliskim Wschodzie czeka nas długi okres bardzo brutalnej transformacji politycznej. Boję się, że zapanowanie nad chaosem u naszych bram przekracza możliwości Europy.”

Gilles Kepel (1955)

Źródło: rozmowa Bartosza Wielińskiego, Chaos u bram Europy, „Gazeta Wyborcza”, 14–15 września 2013.

O wolności , O czasie , O czekaniu

„Miliony ludzi z całego świata uwierzyły, że nowy kontynent jest miejscem spełniania marzeń, równych szans i sprawiedliwej nagrody za zaradność i dobrą pracę. Ameryka to adres, pod którym mieści się raj na ziemi. Wierzy w to wielu i to nie tylko ci, którzy podejmują próbę sforsowania bram raju, ale także ci, którzy nigdy nie ruszą palcem, aby wyrwać się z bezruchu. Dla nich wystarczy, że za oceanem jest raj, do którego można udać się w marzeniach, a skoro jest już o czym marzyć, to można pogodzić się z życiem szarym i bez perspektyw. Amerykańskie marzenie najlepiej sprzedaje się w kinie i przypuszczam, że właśnie dlatego amerykańskie kino zawojowało świat.”

Krzysztof Zanussi (1939) polski reżyser i scenarzysta filmowy

Źródło: Pora umierać, wyd. Tenten, s. 121.

O ludziach , O świecie

„Do bramy, bo pada deszcz
zaćpasz, przejdzie dreszcz
i wróci wróci tęcza barw
i pęknie twój wrogi świat
i znów przed życiem, przed życiem pęknie strach
twój strach, twój strach, twój strach
który cię zmusza, aby ćpać”

Ryszard Riedel (1956–1994) polski muzyk rockowy, wokalista

Źródło: Dżem, Niewinni i ja – cz I i II

O świecie , O strachu

„Dziś nieprzyjaciel jest prawie u bram Paryża. Będziemy walczyć przed Paryżem i za Paryżem. Zamkniemy się w Afryce Północnej, żeby kontynuować walkę (…).”

Paul Reynaud (1878–1966) polityk francuski

z wiadomości wysłanej do Waszyngtonu
Źródło: Howard J. Langer, Księga najważniejszych postaci II wojny światowej, wyd. Bellona, Warszawa 2008, ISBN 978-83-11-11111-0, tłum. Marek Rudowski, s. 371

O wojnie , O walce

„[Jak stoję w tłumie i widzę, że ktoś szarpie Żyda, to co mogę zrobić? – WB, KB]
Jakbyś podszedł do niego i powiedział: odczep się, on by się mógł przestraszyć. Przecież on nie szarpał tego Żyda legalnie, bo legalnie miał prawo Żyda sponiewierać Niemiec, wachman. On to robił dlatego, żeby od Żyda wziąć pieniądze, a potem albo oddać go Niemcom, albo nie oddać. I nic nie groziło komuś, kto powiedział do szmalcownika: odczep się od tego Żyda. Szmalcownik, jak wyłapał Żyda, to po pierwsze ciągnął go gdzieś do bramy. Dlaczego? Żeby ich nie widzieli ludzie. Wiedział, że to jest nie w porządku. Wiem dokładnie, bo przecież wiele razy mnie łapali. Dwa razy się zdarzyło, że ktoś powiedział: odczep się od niego, co ty chcesz, to też jest człowiek. I szmalcownik się odczepił.”

Marek Edelman (1922–2009) przywódca powstania w getcie warszawskim, lekarz, działacz polityczny

Źródło: s. 63.

O pieniądzach , O ludziach

„Pewnej pogodnej niedzieli w maju
wyszło na spacer czterech mazgajów.
Pierwszy wnet z płaczem wrócił do mamy,
bo się przestraszył skrzypiącej bramy.
Drugi też wrócił spłakany srodze,
bo się przestraszył fury na drodze.
Z okrutnym bekiem zawrócił trzeci,
bo zląkł się śpiewu idących dzieci.
Czwarty na łące spostrzegł barany,
więc wrócił także łzami zalany.
Kiedy się wszyscy w domu spotkali,
siedli nad balią i zapłakali.
A że mazgajską mieli naturę,
więc aż do środy płakali chórem.”

Jerzy Jesionowski (1919–1992)

Źródło: Czterech mazgajów

O dzieciach , O domu , O naturze , O płaczu

„Świat nie widział nigdy, i nigdy nie zobaczy człowieka, który porzuca ład i wychodzi przez bramę grzechu, aby wracał z powrotem przez inną bramę, niźli brama kary.”

Juan Donoso Cortés (1809–1853)

Źródło: Ouvres, t. 3

O świecie , O karze

„Na śniegu krew, na bramach lód
Niezapomniany obraz dni, tu ginął tłum z nadzieją w sercu (…)
Czas pokrył bólu ślad, lecz pamięć w sercu głęboko będzie trwać! Głęboko będzie trwać! Do końca życia.
Wskrześ w sobie pamięć tamtych chwil, okrzyków echo, syren ryk, modlitwy szept i kule w piersiach!
Przed barykadą żywych ciał twój padał rozkaz, by oddać strzał
Spadł nowy śnieg lecz gorycz przetrwa.”

Mariusz Szczerski (1970–2005) wokalista polski (Honor)

Cytaty z utworów zespołu Honor
Źródło: Ulice grudnia

O czasie , Obraz , Serce

„Hannibal u bram!”

Hannibal (-247–-183 p. n. e.) kartagiński dowódca wojskowy

Mowy

„Boski majestat skrywa się za swymi bramami
lecz nawet prezydent Ameryki
czasem musi stanąć nagi.”

Bob Dylan (1941) amerykański muzyk rockowy, wokalista, gitarzysta, kompozytor, poeta

Źródło: It’s Alright Ma (I’m Only Bleeding)

O czasie

„Choć serce mi się kraje, gdy widzę spustoszenia dokonywane w winnicy Pańskiej oraz profanację sanktuarium Kościoła, jestem przecież pełen nadziei, ponieważ Pan nasz powiedział: bramy piekielne go nie przemogą.”

Dietrich von Hildebrand (1889–1977)

Koń trojański w mieście Boga
Źródło: s. 346

Serce

„Posiadają oni potężne miasto nad oceanem mające dwanaście bram. Ma ono przystań do której używają przepołowionych pni. Wojują oni z Mieszkiem, a ich siła bojowa jest wielka. Nie mają króla i nie dają się prowadzić jednemu władcy, a sprawującymi władzę wśród nich są ich starsi…”

Ibrahim ibn Jakub (912–966) kronikarz

o Wolinianach.
Źródło: Relacja Ibrahima ibn Jakuba z podróży do krajów słowiańskich w przekładzie Al-Bekriego (965), przeł. Tadeusz Kowalski

O sile

„Wierz w marzenia, bo w nich ukryte są bramy do wieczności.”

Khalil Gibran (1883–1931) libański pisarz, poeta i malarz

O marzeniach

„Z bardzo dużym wzruszeniem myślę o ludności cywilnej. Przez cały czas Powstania. Na początku, póki jeszcze stały domy, w każdej bramie, przechodząc wzdłuż domów w południe, można było wejść, bo wszędzie stał kocioł z zupą. Rzeczywiście ludność cywilna niesamowicie nam pomagała. Wszystkie przekucia piwniczne dawały nam priorytet przejścia. Ustępowali nam, byli serdeczni, oddawali wszystko, co mieli. Rzeczywiście niewiele mieli, coraz mniej. Później zaczęły się niedostatki.”

Hanna Szczepanowska (1929–2017)

o powstaniu warszawskim.
Źródło: Hanna Szczepanowska „Heban” Archiwum Historii Mówionej http://www.1944.pl/archiwum-historii-mowionej/hanna-szczepanowska,607.html 1944.pl

O historii , O myślach , O czasie , O myśleniu

„Jedz mniej, bramy raju są wąskie.”

Archibald Joseph Cronin (1896–1981) pisarz angielski

Hasła z murów

„Wyznaję zasadę, że związki nie kończą się w jakimś momencie. Rozwód jest dla mnie sztuczną granicą, wyznaczaną na zakończenie związku. To raczej gigantyczna brama do poznania drugiego człowieka, większa niż małżeństwo. Rozwód uwalnia od hipokryzji i złych małżeńskich gier. Zawsze walczyłem o to, żeby moje relacje z kobietami i mężczyznami mogły ewoluować. Dla mnie kłótnia czy separacja nie kończą związku. W tym momencie zaczyna się coś najbardziej interesującego. Film zawsze zaczynamy w momencie, kiedy ona odbiera papiery rozwodowe, kiedy mówi: jestem wolna! A za zakrętem czyha facet w czarnym berecie…”

Jurek Bogajewicz (1949) polski reżyser, scenarzysta i aktor

Źródło: onet.pl http://kasiaitomek1.onet.pl/1098074,wywiady.html

O kobietach , O małżeństwie , O facetach , O grach

„noc boli jak wyrywanie niezapełnionych kartek.
wychodzisz z pokoju na palcach, wilczur z szafy na chwilę
przestał wyć. gwiazdy wodzą cię po ulicach i bramach
jego tropem. znów jest tamten lipiec, topnienie lodów
i joanna pachnąca pistacjami.”

Katarzyna Zając (1977) polska poetka

Źródło: odciski

O pokoju , O nocy

„Błędem jest sądzić, że nad małymi rzeczami panujemy, a nad dużymi nie. Życie dowodzi, że jest akurat odwrotnie. Zawsze istnieje jakaś błahostka, budzik, który pewnego ranka nie zadzwonił i ocalił nam życie, bo dzięki temu nie przecięliśmy drogi samochodowi pędzącemu na czerwonym świetle; szczególny moment, kiedy uświadamiasz sobie w bramie, że o czymś zapomniałeś, i wracasz po to, nie wiedząc, że właśnie ta chwila ocali cię od wypadku albo go na ciebie sprowadzi.”

Susana Fortes książka Quattrocento

Postać: Ana Sotomajor
Quattrocento

O życiu , O błędach

„Delfiny bawiły się cicho, sklepiając łukiem horyzonty,
aby zbudować pamięć dla ducha bram.”

Hart Crane (1899–1932)

Źródło: Znaki bytu, „Życie Literackie” nr 38, 22 września 1957, s. 6 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14881, tłum. Leszek Herdegen

O życiu

„Składał się on z kamiennego kręgu i dwóch par pionowych kamieni, które ja nazywam „bramami”.(…) Jedna z nich wskazuje na północ, druga (…) wskazuje na pozycję Słońca 21 czerwca. To początek lata. Początek sezonu deszczowego w tej części Afryki.”

Romuald Schild (1936) archeolog polski

o znalezisku na Saharze, które mogło być jednym z najstarszych odnalezionych kalendarzy. Mógł służyć do wyznaczania pory deszczowej.
Źródło: program Starożytne cywilizacje, odc. 1, Królestwo faraonów

„Obóz, jak się zorientowałem. Obejmował teren około półtora kilometra kwadratowego płaskiego terenu. Otoczony był solidnym ogrodzeniem z drutu kolczastego, rozpiętego kilkoma rzędami pomiędzy drewnianymi słupami. Ogrodzenie miało ponad dwa i pół metra wysokości. Po zewnętrznej stronie przechadzały się patrole w odstępach około pięćdziesięciometrowych. Po stronie wewnętrznej strażnicy z bronią stali co jakieś piętnaście metrów. Za drutami stało kilkanaście baraków. Przestrzeń pomiędzy nimi wypełniał gęsty, falujący tłum. Więźniowie tłoczyli się, przekrzykiwali. Z kolei strażnicy starali się utrzymywać ich we względnym porządku…
… Po lewej stronie od bramy, o jakieś sto metrów za ogrodzeniem, był tor kolejowy, a właściwie rodzaj rampy. Prowadził od niej do ogrodzenia chodnik zbity z desek. Na torowisku stał pociąg złożony z około trzydziestu wagonów towarowych. Były brudne i zakurzone…
… Mijaliśmy akurat jakiegoś starca. Siedział na ziemi nagi i rytmicznie kiwał się do przodu i tyłu. Jego oczy błyszczały i nieustannie mrugał powiekami. Nikt nie zwracał na niego uwagi. Obok leżało dziecko w łachmanach. Miało drgawki. Z przerażeniem spoglądało dookoła.
Tłum pulsował jakimś obłędnym rytmem. Wrzeszczeli, machali rękami, kłócili się i przeklinali. Zapewne wiedzieli, że niedługo odjadą w nieznane, a strach, głód i pragnienie potęgowały poczucie niepewności i zwierzęcego zagrożenia. Ludzie ci zostali wcześniej ograbieni z całego skromnego dobytku, jaki im pozwolono zabrać w tę podróż. Było to pięć kilogramów bagażu. Były to zwykle jakieś najpotrzebniejsze w drodze przedmioty. Poduszka, jakieś okrycie, trochę jedzenia, butelka z wodą. Czasem kosztowności czy pieniądze. Docierała tu przeważnie ludność gett, która nie miała już nic…
Pobyt w obozie nie trwał długo. Zazwyczaj nie dłużej niż cztery dni. Potem pakowano ich w wagony na śmierć. Przez czas pobytu w obozie prawie nie otrzymywali jedzenia. Zdani byli na własne zapasy.
Baraki obozowe mogły pomieścić mniej więcej połowę więźniów. Drugie tyle pozostawało na dworze. Powietrze wypełniał odór ludzkich odchodów, potu, brudu i zgnilizny…
… Oficer SS, odpowiadający zapewne za załadunek, stanął przed tłumem Żydów. Nogi rozstawił szeroko.
– Ruhe! Ruhe! Spokój! – wrzasnął. – Wszyscy Żydzi mają wejść do wagonów. Pojedziecie tam, gdzie jest dla was praca. Ma być porządek. Nie wolno się pchać ani opóźniać załadunku. Kto będzie wywoływał panikę albo stawiał opór, zostanie zastrzelony.
Przerwał i wbił wzrok w masę ludzką przed sobą. Spokojnie zaczął otwierać kaburę pistoletu. Wyjął broń. Pierwsze szeregi Żydów zaczęły się cofać. Niemiec zaśmiał się i oddał trzy strzały w tłum. W grobowej ciszy rozległ się przeszywający krzyk. Spokojnie schował pistolet.
– A teraz do wagonów! Raus! – wrzasnął.
Tłum zamarł. Z tyłu rozległy się strzały. Ludzie ławą ruszyli do przodu, krzycząc przeraźliwie. Zbliżali się do drewnianego pomostu. Ludzki strumień był jednak zbyt szeroki, aby się w nim pomieścić. Esesmani otworzyli ogień. Pędzący zaczęli padać. Rozległ się głuchy tupot nóg po deskach rampy. Teraz zaczęli strzelać strażnicy stojący przy wagonach. Tłum przyhamował.
– Ordnung! Ordnung! – wrzeszczał esesman.
Pierwsi Żydzi wpadli do wagonu. Niemcy przy drzwiach odliczali ich. Po liczbie „sto czterdzieści” esesman zawył „Halt!” i dwukrotnie strzelił. Przystanęli. Pociąg powoli szarpnął i nowy wagon wtoczył się na wysokość pomostu. Zaczęli go wypełniać nowi więźniowie.
Wedle wojskowych regulaminów wagon towarowy przeznaczony był na osiem koni lub czterdziestu żołnierzy w transporcie. Upychając ludzi na siłę i bez jakiegokolwiek bagażu, można było pomieścić w wagonie sto osób. Niemcy wydali rozkaz pakowania po stu trzydziestu, ale jeszcze dopychali dodatkową dziesiątkę. Gdy drzwi nie dały się zamknąć, tłukli na oślep kolbami, strzelali do środka wagonu, wrzeszczeli na nieszczęsnych Żydów. Ci, aby zrobić miejsce dla nowych, wspinali się na ramiona i głowy już znajdujących się wewnątrz. Z głębi wagonu dochodził jakiś potępieńczy ryk i wycie.
Gdy upchnięto już sto czterdzieści osób, strażnicy przystąpili do zamykania drzwi. Były ciężkie, wykonane z drewna obitego żelazem. Miażdżyły wystające na zewnątrz kończyny wśród wrzasków bólu. Po zasunięciu drzwi zabezpieczano je żelazną sztabą i ryglowano.
Przed załadunkiem na podłogę wagonów sypano warstwę niegaszonego wapna. Oficjalnie był to zabieg higieniczny. Chodziło o nie rozprzestrzenianie się chorób zakaźnych. W praktyce wapno gwałtownie absorbowało wilgoć z powietrza. Spadała zawartość tlenu i ludzie zaczynali się dusić. Równocześnie wapno w kontakcie z ludzkimi odchodami wydzielało trujące substancje, między innymi chlor. Ten zaś dusił stłoczonych więźniów. Niemcy osiągali podwójny cel. Choroby zakaźne istotnie się nie rozprzestrzeniały, a wagon można było łatwiej po transporcie wymyć. Po drugie, transportu tego nie przeżywało wielu „podróżnych”. A o to przecież chodziło.
Czasami od polskich kolejarzy docierały informacje, że takie wagony z Żydami stały na bocznicach po kilka dni. Po otwarciu znajdowano w nich same trupy…
… Na obozowym placu pozostali zabici i konający. Strażnicy przechadzali się wolnym krokiem i dobijali ich strzałami w głowę. Wkrótce zapanowała cisza…”

Jan Karski (1914–2000) prawnik, dyplomata, wykładowca akademicki, polski kurier czasów II wojny światowej

Karski dostał się w przebraniu strażnika do obozu tranzytowego dla Żydów w Izbicy, który był „ostatnim etapem” przez obozem zagłady w Bełżcu.
Tajne państwo: opowieść o polskim Podziemiu

Koń , O miłości , O śmierci , O pieniądzach

„Namiętności to bramy ducha.”

Baltasar Gracián (1601–1658)

Wyrocznia podręczna (1647)

„Gdy zbłądzisz i wracasz, marnotrawny synu ktoś tam na ciebie czeka, przy domowym ognisku powrót do domu, to jak zapukać do bram syjonu”

Hans (raper) (1981) polski raper

Źródło: album: 8 utwór: Syjon

O domu , O czekaniu

„Co zrobi policja, mam wyjebane.
Stoję w ciemnej bramie, zakładając bandanę.”

Popek (1980) polski raper i zawodnik MMA

Firma
Źródło: Mam wyjebane

„Przyszłaś do mnie wtedy,
Z pierwszymi chłodu powiewy,
Kiedy jęczał płot szczeblami,
Chochlik biegał koło bramy.

I rozgrzałaś mnie
W półjawie, w półśnie;
Panią byłaś ty, a ja byłem – pan…”

Janka Kupała (1882–1942) białoruski poeta i pisarz

Ты прыйшла ка мне тады,
Як зьвінелі халады,
Як стагнаў яловы плот,
Хохлік бегаў ля варот.

I сагрэла ты мяне
Ў палуцьме, у палусьне;
Паня ты была, я – пан… (białorus.)
Źródło: wiersz Długooczekiwana http://wiersze.wikia.com/index.php?title=Długooczekiwana&useskin=monobook, 1909

„Pewnego razu, stojąc z naszym porucznikiem i z kilkoma innymi powstańcami w bramie podwórza, nagle usłyszeliśmy za nami wystrzał. Odwróciliśmy się i zobaczyliśmy człowieka padającego na ziemię, a obok drugiego, który spokojnie zakłada sobie automat na plecy, nawet nie patrząc na leżącego. Widocznie był pewien celności swojego strzału. Ten z karabinem zaczął iść w naszym kierunku spokojnie, jakby zastrzelił ptaka czy królika, zasalutował porucznikowi i z uśmiechem, jakby mimochodem, rzucił: „Psiakrew, to był Żyd”, i poszedł dalej. Porucznik spojrzał na mnie i widząc, co przeżywam, powiedział, jakby się usprawiedliwiając: „Nic nie mogę zrobić, on nie jest z mojego oddziału… Nic nie mogę…””

Chaim Icel Goldstein (1900)

Może rzeczywiście nie mógł. Przecież on osobiście nigdy Żyda nie zabił. Ale też pewnie Żydów nie kochał.
Bunkier

O uśmiechu , O ptakach , Kochać się

„Tyś car jedyny dla wszystkich chrześcijan pod tym niebem. Kościół Starego Rzymu upadł z powodu herezji. Bramy drugiego Rzymu rozrąbali toporami Turcy. Ale Cerkiew moskiewska – nowy Rzym – lśni nad całym światem. Uważaj i słuchaj, pobożny carze, wszystkie cesarstwa chrześcijańskie zeszły się w twoim jedynym, albowiem dwa Rzymy upadły, trzeci stoi, a czwartego nie będzie, gdyż twoje królestwo chrześcijańskie przez żadne inne nie zostanie zastąpione.”

Filoteusz z Pskowa (1450–1525) rosyjski mnich i uczony

Źródło: list do wielkiego księcia moskiewskiego Wasyla III Rurykowicza (ok. 1515 r.), cyt. za: Eligiusz Podolan, Spór o formę feudalizmu rosyjskiego w historiografii rosyjskiej XVIII-XIX wieku, zgora.pl http://zbc.uz.zgora.pl/Content/906/Elek1.htm

O świecie , O wieku

„Kośminek spał tylko na pozór. Przed odrapanymi bramami nie przesiadywali wprawdzie zawodowi bezrobotni, ale w zaułkach Garbarskiej czy Długiej co i raz przemykał cień w zsuniętym na czoło kaszkiecie i z papierosem przyklejonym do ust. Zaraz zniknął w mroku i burej jesiennej mgle, wprawnie omijając cuchnące kałuże przy garbarni.”

Marcin Wroński (1972) polski pisarz i redaktor

Źródło: Komisarz Maciejewski. Morderstwo pod cenzurą

„Przede wszystkim odniosłem wrażenie, że cała ludność dzielnicy z jakiegoś powodu znalazła się na ulicy. Idąc chodnikiem, potykaliśmy się o kobiety, mężczyzn i dzieci. Byli ubrani tak nędznie, że nasze ubrania wydały mi się jakimiś strojami wieczorowymi. Byli wychudzeni, głodni i chorzy.
Siedzieli na ziemi, usiłując żebrać lub coś sprzedać. Jakieś nędzna resztki tego, co im pozostało. Niekiedy przedmioty wręcz surrealistyczne. Jakaś kobieta trzymała przed sobą abażur lampy. Chłopiec obok niej wyciągał przed siebie karafkę w kształcie ryby i puste blaszane pudełko po paście do butów „Kiwi”. Mijali nas ludzie o dzikim spojrzeniu błyszczących od gorączki oczu. Gdzieś biegli, śpieszyli się. Czegoś gwałtownie szukali. Może – kogoś.
W powietrzu wisiało nienaturalne napięcie, chorobliwa aktywność, jakby przedśmiertne pobudzenie. Swoją sztuczną ruchliwością i zabieganiem chcieli oszukać śmierć?
Panował smród. Ulice były nie sprzątane. Rynsztoki wypełnione fekaliami. I trupy. Nagie trupy…
… Wyjrzałem przez okno. Środkiem ulicy szło dwóch młodych Niemców w mundurach. Byli wysocy, wysportowani. Jeden z nich trzymał w ręku pistolet. Ulica była pusta. Wodził wzrokiem po oknach. Przystanęli. Ten z pistoletem uważnie wpatrywał się teraz w jakiś punkt. Uniósł broń i starannie wycelował. Padł strzał. Doleciał nas brzęk szkła i rozpaczliwy okrzyk bólu. Strzelający uniósł rękę w geście satysfakcji. Jego kolega zamaszyście poklepał go po plecach. Następnie ruszyli wolnym krokiem w kierunku bramy wyjściowej getta. Gestykulowali, śmiali się, coś do siebie głośno mówili…”

Jan Karski (1914–2000) prawnik, dyplomata, wykładowca akademicki, polski kurier czasów II wojny światowej

relacja Karskiego z pobytu w getcie warszawskim.
Tajne państwo: opowieść o polskim Podziemiu

O śmierci , O kobietach , O dzieciach , O ludziach

„Cisza w Stanbury była czymś szczególnym. Przypominała dziewiczość. Jakby świat został na zewnątrz za bramami, pełen respektu i wyzbyty natarczywości. Miejsce spokoju i zapomnienia. Brama się zamykała, całe przeszłe zło i wszystkie przyszłe zagrożenia odsuwały się w dal. Oczywiście jednak było to w rzeczywistości wyłącznie pobożne życzenie. Nic bowiem nie było w porządku, nic a nic, a stare mury, zaklęty park i bezkresna samotność służyły tylko przemilczaniu wszystkich dysonansów. Co ja mówię – dysonansów? To nie do końca prawda. Nie chodziło o dysonanse, tylko o najrozmaitsze obrzydlistwa, zło i nieprawości. O brutalność i ohydę. Tak, o to szło. Prawdopodobnie więc ta słynna cisza w Stanbury była jedynie zespołowym przemilczaniem tego, czego nie można byłoby znieść, gdyby chciano stawić temu czoła. Martwota i milczenie. Jak się dobrze zastanowię, to znacznie bardziej te pojęcia niż ciszę wiążę ze wspomnieniem o Stanbury.”

Charlotte Link (1963)

Przerwane milczenie

O prawdzie , O świecie , O rzeczywostości , O samotności

„U stóp Floriańskiej Bramy
Rozmowę wiodły dwie damy
– Ta wieża, to średniowiecze?
– Gdzież tam, nowiutka przecie!
Mur, proszę, n i e o t y n k o w a n y.”

Leszek Maruta (1930–2002)

Źródło: Limeryki krakowskie, „Życie Literackie” nr 27, 1 lipca 1956, s. 12 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14817

O życiu

„Jasna Góra i Ostra Brama to dwie ręce Matki Bożej wyciągnięte w kierunku Polski”

Honorat Koźmiński (1829–1916)

Źródło: http://www.niedziela.pl/wydruk/68940/nd

O górach , O matce

„Należy być silnym jak lew, a zarazem szlachetnym jak kwiat. Poprzez trening można dotrzeć do bram niebios.”

Masutatsu Ōyama (1923–1994) japoński karateka

O Kwiatach , Trening

„Producent odzieży używanej nawiąże współpracę.
Masz pieniądze, ale brak ci doświadczenia? Zamieńmy się.
Zakopiemy wasze problemy hurtowo.
Kłamca (lustracyjny) przyjmie zlecenie w krajach nordyckich.
Usługi bionekrotyczne. Tanio, dożywotnia gwarancja.
Betonowanie, deskowanie, prace wykończeniowe. Pochówek w cenie usługi.
Duchy: wywoływanie, usuwanie, instalacja, przegląd, serwis.
Trumny ekskluzywne. Nowe, używane, leasing. Stali klienci – klimatyzacja gratis.
Bezrobotni! Kurs łowców dinozaurów refundowany przez PFRON.
Kursy buractwa i warcholstwa. Posłowie – zniżka 25%.
Konserwacja bram do innych światów.
Haftowanie wycieraczek. Tanio, solidnie.
Oprawiamy książki w skórę. Tfuj Oprafca.
Zombie Express – windykacja.”

Andrzej Pilipiuk książka Homo bimbrownikus

Cykl Kroniki Jakuba Wędrowycza, Homo bimbrownikus
Źródło: Ogłoszenia drobne – tylna okładka książki

O pieniądzach , O książkach , O świecie , O odzieży

„Za ostatnim poetą zamknęła się brama.”

Maria Konopnicka (1842–1910) polska pisarka, nowelistka, pisarka literatury dziecięcej, tłumaczka, publicystka i krytyk, działaczka niep…

Źródło: Wstęp w: Poezye wydanie zupełne, krytyczne, tom I, wyd. Gebethner i Wolff, 1915, s. 1.

„Praktykowanie moralności – czyli strzeżenie trzech bram: ciała, mowy i umysłu przed uleganiem szkodliwym działaniom – wyposaża nas w uważność i przytomność. Obie te właściwości umysłu pomagają unikać negatywnych działań fizycznych i werbalnych – działań, które wywierają destrukcyjny wpływ zarówno na nas samych, jak i na innych. Dlatego moralność stanowi podstawę buddyjskiej ścieżki.”

Dalajlama XIV (1935) Dalajlama, duchowy i polityczny przywódca Tybetu

Świat buddyzmu tybetańskiego
Źródło: Czym różni się tradycja gelug od innych tradycji buddyzmu tybetańskiego? http://www.zbigniew-modrzejewski.webs.com/tradycjagelug_index.html

O morzu

„CONFESSIONES II
Wtem przy bramie
Wałęsa zjawił się – na szczęście!
Teraz on przejął strajk w swe ręce.”

Leszek Wierzchowski (1949) polski polityk, pisarz i poeta

Źródło: Millenium czyli Narodziny Solidarności Narodu Polskiego w Gdańsku podczas strajku 1980 roku, op. cit., s. 58–59.

O szczęściu , O narodzinach

„Mieliśmy liberalnych papieży. Pierwszego liberalnego papieża (Jana XXIII), który wyszydził „proroków przeznaczenia” i zwołał pierwszy w historii Kościoła liberalny sobór. Bramy owczarni zostały otwarte, wilki weszły do stada i dokonały jego masakry. Potem przyszedł drugi liberalny papież (Paweł VI), papież dwulicowy; odwrócił ołtarz, zniósł Ofiarę, sprofanował świątynię. Trzeci liberalny papież Jan Paweł II pojawił się na scenie, papież praw człowieka, papież ekumeniczny, papież Zjednoczonych Religii. On umył ręce, zasłonił twarz wobec tak wielkiego zniszczenia po to, by nie widzieć krwawiących ran Córy Syjonu, śmiertelnych ran niepokalanej Oblubienicy Jezusa Chrystusa.”

Marcel Lefebvre (1905–1991) francuski biskup katolicki, twórca schizmy

Oni Jego zdetronizowali
Źródło: s. 234–235

O religii , O historii , Chrystus

„Bramy przepastne śmierci dla niektórych ludzi nie istnieją. Świadczą o prawdzie wielkości takiej, że prawa wielkości są inne, niż prawa małości. (…) W imieniu Rządu Rzeczypospolitej polecam panom odnieść trumnę Juliusza Słowackiego do krypty królewskiej, bo królom był równy.”

Józef Piłsudski (1867–1935) polski działacz niepodległościowy i polityk, premier, Naczelnik Państwa, twórca tzw. rządów sanacyjnych

przemówienie podczas ceremonii złożenia trumny z prochami Słowackiego na Wawelu.

O śmierci , O ludziach

„(…) człowiek pociesza się, że jutro będzie inaczej. W poczuciu zmienności tkwi zawsze nadzieja lepszego. Poczucie to broni człowieka przed beznadziejnością nawet w tych sytuacjach, które, obiektywnie biorąc, są beznadziejne. Tylko nad światem depresji napis jest identyczny jak ten, który Dante postawił nad bramami piekła: „Porzućcie wszelkie nadzieje”. W depresji nie ma już przyszłości, panuje w niej wieczność ciemnej teraźniejszości i równie ciemnej przeszłości.”

Antoni Kępiński (1918–1972) polski psychiatra i pisarz

Źródło: „Zdanie. Miesięcznik społeczno-kulturalny”, rocznik 1982, s. II.

O świecie , O nadziei , O piekle , O przeszłości

„Taki banalny dramat artysty
Tłamsiciela własnego ja niby z przypadku
Wobec przetrzymywania mego czasu
W ogrodzie bez bramy i altany”

Ewa Klajman-Gomolińska (1966)

Sługa, niewolnik i błazen
Źródło: Rysopis poety

O czasie

„A może lepiej powiedzieć, panie redaktorze, że to front ukraiński, pierwszy front ukraiński i Ukraińcy wyzwalali, bo tam żołnierze ukraińscy byli wtedy w ten dzień styczniowy i oni otwierali bramy obozu i oni wyzwalali obóz.”

Grzegorz Schetyna (1963) polski polityk

komentarz do zarzutów o małostkowość w związku z niezaproszeniem Władimira Putina na obchody 70 rocznicy wyzwolenia obozu koncentracyjnego Auschwitz.
Źródło: polskieradio.pl http://www.polskieradio.pl/7/129/Artykul/1357818, 21 stycznia 2015

„U bram Europy i naszego kraju powstawało terrorystyczne Woodstock.”

Bernard Barrera (1962)

Źródło: Zabójcze puenty, „Forum” nr 19, 18 września-1 października 2015, s. 82.

„O moja Piwno! Od Augustianów! Od nieszporów! Psalmów: I Siedmiu Boleści. Chodziłem kiedyś do Augustianów na nieszpory. Był tłok. Kadzili. Były palmy. Śpiewali. Te nieszpory. Te żydowskie sprawy w kościele z gotyku, w XX wieku językiem Kochanowskiego. I kiedy dochodziło do: Ty jesteś kapłan do końca wieka wedle obrządku Melchizedeka… wzruszałem się najwięcej. Od tych słów usłyszałem, zapamiętałem pierwsze nieszpory. Dlatego to piszę. Bo to się zazębia o siebie. Wszystko. I moje strony, Leszno, Chłodna. I Muranów. Bo tam najwięcej tych moich kościołów. Potem Żydzi. I te psalmy. I ta kobieta pod filarami. Jerozolima dom nasz, dom Boży, chwała jego co dzień się mnoży… Potem było, że coś „pełna w spichrze”, że zaszczyca „… trwała stolica”. Jerozolima na Starym Mieście czy Muranowie. Potem w getcie. Był jeszcze jeden psalm: Jeżeli domu sam Pan nie zbuduje, daremno nad nim robotnik pracuje. Jeżeli miasta Pan nie strzeże z góry, próżno straż czujna opasuje mury. I to dalej… co pamiętam, tyle:… (coś) odpowiada, gdy do swych w bramie nieprzyjaciół gada.”

Miron Białoszewski (1922–1983) polski poeta

Pamiętnik z powstania warszawskiego

O kobietach , O domu , O śpiewie , O wieku

„Polska i Litwa mają wspólną historię. Polska jest naszym sąsiadem i przyjacielem, w kierunku którego patrzymy w czasach radości i problemów. Mamy wobec Polski i Polaków wymaganie respektowania naszej historii i tradycji tak samo jak my szanujemy waszą tradycję i historię. Prosimy Litwinów w Polsce, by robili to samo. Nie mówiłbym nawet o „polskich problemach”, gdyby nie to, że urodzony i wychowany tuż obok Ostrej Bramy, słyszałem ludzi krzyczących „Polska armia silna na ulicach Wilna”. A teraz mamy polskich rodaków, którzy chodzą po Wilnie z flagą RP (z całym szacunkiem, to jest flaga obcego państwa, wznoszona bynajmniej nie jako znak poparcia dla naszego kraju) i twierdzą, że nasza stolica jest polska.”

Rokas Žilinskas (1972–2017)

o stosunkach polsko-litewskich.

O ludziach , O historii

„Zainspirował nas przykład islandzki. W dwóch referendach Islandczycy opowiedzieli się przeciwko spłacaniu z ich podatków długów banku, który zbankrutował. Z doświadczenia arabskiego pochodzi pomysł zdobycia jakiegoś miejsca. Dlatego demonstranci w Madrycie zajęli centralny plac przy Puerta del Sol”

Ignacio Escolar (1975)

Bramie Słonecznej
o początkach ruchu Oburzonych.
Źródło: rozmowa Helene Zuber, Jedyna nadzieja, „Der Spiegel”, tłum. „Forum”, 2 stycznia 2012.

O nadziei

„Panie sekretarzu generalny Gorbaczow, jeśli szuka pan pokoju, jeśli szuka pan dostatku dla Związku Radzieckiego i Europy Wschodniej, jeśli szuka pan liberalizacji: Niech pan podejdzie do tej bramy! Panie Gorbaczow, niech pan otworzy tę bramę! Panie Gorbaczow, niech pan zburzy ten mur!”

Ronald Reagan (1911–2004) prezydent USA

General Secretary Gorbachev, if you seek peace, if you seek prosperity for the Soviet Union and Eastern Europe, if you seek liberalization: Come here to this gate! Mr. Gorbachev, open this gate! Mr. Gorbachev, tear down this wall! (ang.)
Źródło: przemówienie z 12 czerwca 1987 w Berlinie

O pokoju

„Jak i kim zapełnić brak Polaków w Polsce? Przyjdzie czas, gdy nieliczni młodzi, którzy jakimś cudem nie wyemigrowali, nie utrzymają licznych starych. Nie ma więc rady, albo musimy nakłonić naród, by się rozmnażał, na co trzeba wielkich środków i dobrej socjotechniki, albo zostaje nam metoda prosta i brutalna – otwarcie bram dla obcych genów, jak uczynił to Zachód.”

Tomasz Jastrun (1950) polski poeta, prozaik, eseista

Dla Zwierciadła
Źródło: „Zwierciadło”, nr 6/1928, czerwiec 2007

O czasie

„Później mówiono, że człowiek ten nadszedł od północy od bramy Powroźniczej.”

Andrzej Sapkowski (1948) polski pisarz

zdanie, które zapoczątkowało opowiadania, a w późniejszym czasie również Sagę o wiedźminie Geralcie.
Ostatnie życzenie
Źródło: Wiedźmin

O czasie

„Podchodzę do bramy, a siostrzeniec na czele protestu. Chcę wejść, a on na to, że wynocha! Ja mu na to: jak ty do wujka tak… A on, że czerwonych pająków nie wpuszczamy.”

Janusz Maksymiuk (1947) polski działacz polityczny, inżynier rolnik

o proteście w kombinacie rolnym, którego Janusz Maksymiuk był dyrektorem w latach 80.
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 1 października 2007

„jesteście wolni – mówi strażnik
i żelazna brama zamyka się
teraz z tej strony.”

Ryszard Krynicki (1943) polski poeta i tłumacz

Źródło: Jesteście wolni

„Żywą twierdzę wywożono z Krakowa do Wrocławia i Sachsenhausen. Przed bramami obozu kazano nam stać w lodowatym deszczu na to, żeby esesowcy mogli się zmieszać z nami i urągać polskiej nauce, polskiemu uniwersytetowi…”

Konstanty Michalski (1879–1947) polski filozof, ksiądz katolicki, rektor UJ

o Sonderaktion Krakau.
Źródło: Za niepodległość ducha, „Tygodnik Powszechny” 1945, nr 36, s. 1.

O nauce

„Gdy chcesz atakować armię, oblegać miasto lub zabić kogoś, musisz najpierw zdobyć wiedzę o broniących generałach, ich gościach, strażnikach ich bram i ich sługach. Niech zajmą się tym twoi szpiedzy.”

Sun Tzu (-543–-495 p. n. e.)

„Na jawie śnisz z otwartymi oczami
Co dzieje się między nami że nie poznałem
Tego kraju co otwiera ci bramy
I dokąd nigdy wizy nie dostałem

Ci przez których przeszła muzyka
Zdają się lasu gałęzią co drży
Uginającą się pod ptakami

Ale ty

Ci których wzrok się składa z nieprzeliczonych szlifów liczby
Ci którzy żonglują funkcjami mgły
Ci których paraboliczny umysł błyska jak lustro
Hipoteza to ich papieros skręcony

Ale ty

Ty milczysz z dłonią przy skroni
I nie śmiem zapytać cię o nic”

Louis Aragon (1897–1982) francuski pisarz

Elsa

O ptakach , O muzyce

„Otóż przyjęto za gruzińskim uczonym Denaturadze2 dzielić imagineskopy na dwie zasadnicze kategorie: stałe i ruchome. Imagineskopy stałe odznaczają się tym, że ogląd uzyskiwany przez nie dotyczy jednego i zawsze tego samego wycinka rzeczywistości, tego mianowicie, na który nastawiono przeziór, i w zasadzie nie ma sposobu nakierowania go na dowolny obiekt. Klasycznym imagineskopem stałym będzie więc dziura we wierzbie, dziura w płocie, Brama Floriańska w Krakowie, czy choćby zwykły lufcik, byle był uchylony.
2 G. I. Denaturadze, Kto, kogo i poczemu?, „Jeżegodnik Kazanskoj Akademii Nauk” R. XXII, z. 234, s. 4756, Kazań 1901.”

Stanisław Moskal (1935–2019) polski naukowiec i pisarz

Wstęp do imagineskopii (próba zarysu)
Źródło: rozdz. IV Krótko ujęte sedno sprawy, s. 73.

O rzeczywostości , O nauce

„A gdzie jest brama do tego garażu?”

Andrzej Rychlik (1955) polski polityk

Źródło: wystąpienie na zajęciach z AutoCADa, 30 września 2018 http://orka2.sejm.gov.pl/Debata1.nsf/5c30b337b5bc240ec125746d0030d0fc/8dbba1e864d910c6c125750c0045256d?OpenDocument

„Dokładnie o piątej aż błysnęły ulice, kiedy naraz otwarły się tysiące okien. Ze wszystkich stron grad kul posypał się na głowy przechodzących Niemców, na ich budynki, na maszerujące oddziały. W mgnieniu oka reszta cywilnych przechodniów zniknęła z ulic. Ze wszystkich bram ruszyli nasi chłopcy do natarcia. W ciągu piętnastu minut całe milionowe miasto objęła walka. Ustał wszelki ruch kołowy i pieszy. Warszawa przestała istnieć jako wielkie centrum komunikacyjne, którędy wszystkie drogi z północy i południa, ze wschodu i zachodu spływały w bezpośredni zasięg niemieckiego frontu, a stała się terenem zaciekłych walk.”

Tadeusz Komorowski (1895–1966) polski generał, dowódca AK, polityk emigracyjny

o rozpoczęciu powstania warszawskiego o godzinie 17:00, 1 sierpnia 1944.
Źródło: Tadeusz Komorowski, Armia Podziemna, Bellona, Warszawa 2009, s. 272–273.

O walce

„Dopiero 18 stycznia dojechaliśmy na miejsce, bo długo nas trzymali na postojach. O godzinie 5 lub 6 rano nas odryglowali. To był straszny hałas, który kojarzył mi się z zamknięciem bramy Pawiaka – odryglowanie, a potem odsunięcie tych sztab. Zrobił się niesłychany harmider, wrzask Niemców, szczekanie psów, krzyki mężczyzn, nawoływania kobiet. (…) Był to barak, potem okazało się, że widzimy przez okno (które nie miało szyb) wielki teren, przesuwające się światło i jakieś postaci. Zanim rzuciłyśmy się by zająć miejsce musiałyśmy znaleźć nasze przyjaciółki z Pawiaka, więc zaczynałyśmy się nawoływać. To nasze nawoływanie, przepychanie się w kierunku wolnego miejsca było jednocześnie bardzo przykre, bo tego nie było nigdy w żadnej celi na Pawiaku, w celach panowała na ogół cisza już wieczorem. A tu było coś dziwnego, my wszystkie poddałyśmy się temu szaleństwu. Ja wybiegłam z Alą Dańską na poszukiwanie sienników. Zobaczyłyśmy puste baraki i wbiegłyśmy do nich. Tam miałam pierwszą sprzeczkę, nawymyślałam kobiecie, która chciała mi wyrwać siennik. Był to nieprzyjemny moment, ale triumfalnie z Alą wyniosłyśmy ten siennik, na którym cała nasza szóstka kładła potem głowy. Rano zobaczyłyśmy, że tylko na kawałku podłogi są położone deski. W oknie, przy którym spałyśmy, nie było szyb. Włosy Uli Biderman dosłownie przymarzły, bo w nocy było dwadzieścia kilka stopni mrozu, tuliłyśmy się jedna do drugiej.”

Danuta Brzosko-Mędryk (1921–2015)

o uwięzieniu w obozie niemieckim KL Majdanek.
Źródło: Przyjaźń, która dawała moc. Pamięci Danuty Brzosko-Mędryk (1921-2015) http://www.ravensbruck.pl/pl/ciekawostki/danuta-brzosko-medryk, ravensbruck.pl

O szaleństwie , O świetle , O ciszy , O kobietach

„O każdym fakcie szlachetnego postępowania Polaka wobec Żyda chętnie napiszę w przyszłości, ale także napiętnuję podłość tych, którzy dla chęci zysku czy też kierując się ślepą nienawiścią, poświęcili życie setek tysięcy ludzi. Niestety, trzeba prawdzie spojrzeć w oczy. Żydzi zginęli przede wszystkim dlatego, że nie uświadomili sobie, do jakiego stopnia może dojść okrucieństwo i wandalizm niemiecki, ale i w równej mierze dlatego, że doskonale byli świadomi podłości niektórych Polaków, co zamykała przed nimi bramy polskiej dzielnicy i zmuszała ich do czekania w getcie na bliski i nieunikniony wyrok śmierci. Odpowiedzialność za śmierć Żydów spada w równej mierze na tych, jak i na tamtych.”

Calek Perechodnik (1916–1944)

Spowiedź
Źródło: s. 151.

O życiu , O śmierci , O ludziach , O czekaniu

„Zapamiętałam, jak ten mądry człowiek potrafił doskonale dostosować swój przekaz do odbiorcy – o tych samych wartościach inaczej mówił do licealistów przed gmachem II LO w Augustowie, a za kilkanaście minut, w innej formie, do kilkulatków w czasie spotkania na Kozim Rynku. W obu wypadkach przesłanie żołnierza 1. Wileńskiej Brygady Juranda, uczestnika m. in. operacji Ostra Brama, więźnia Kaługi miało moc i wiarygodność potwierdzoną życiorysem.”

Czesław Cywiński (1926–2010) żołnierz AK, więzień łagrów, prezes Światowego Związku AK, honorowy obywatel Warszawy

Autorka: Danuta Kaszlej, W katastrofie smoleńskiej zginął Prezes ZG ŚZŻAK Czesław Cywiński http://akklub.pl/aktualnosci/w-katastrofie-smolenskiej-zginal-prezes-zg-szzak-czeslaw-cywinski/, akklub.pl

O czasie