Cytaty o nieszczęściu

strona 2

„Ojciec dał mi wolną rękę. Powiedział: „Jeśli już spotkało cię to nieszczęście, że musisz pracować na swoje utrzymanie, to, na litość niebios, rób chociaż coś ciekawego.””

„Największym nieszczęściem kobiety jest mężczyzna jej życia.”

„Mam nadzieję, że Bóg nigdy nie będzie tak okrutny, żeby kazać mi oglądać twoją śmierć. Gdyby jednak spotkało mnie to nieszczęście, nie ożenię się ponownie, bo po tygodniu spocznę obok w ciebie w grobie.”

„Współczuję wszystkim. Nie wierzę w zło. Wierzę w nieszczęście. Olbrzymie, niesamowite, porażające nieszczęście, które niszczy ludzi, ale zawsze można im choć trochę pomóc w ocaleniu człowieczeństwa.”

„Unikaj ludzi, którzy są zależni i tchórzliwi i przez swe ciągłe oczekiwanie nieszczęścia sprowadzają w końcu nieszczęście. W ich towarzystwie – kimkolwiek by byli – będziesz wchłaniał w siebie ich ducha i nieświadomie inaczej działał, niż byś chciał – przestaniesz być sobą.”

„To pokazuje, że postępowanie jest prowadzone w sposób, delikatnie ujmując, niestaranny. Już wcześniej mieliśmy poważne obawy co do jego rzetelności, a tego typu przypadki tylko potwierdzają, że standardy, które powinny być zachowane, nie są przestrzegane. Nieszczęściem było to, że postępowanie zostało powierzone wyłącznie stronie rosyjskiej. Teraz widzimy tego rezultaty.”

„Nieszczęście brzydkie jest bardzo – gdyż nieszczęście to jest złe, które się zrobiło, i dobre, którego się zrobić nie mogło, grzech twój, lub grzech ludzi, braci twoich.”

„To właśnie wiara jest jednym z największych skarbów, jakie człowiek posiada. Są wprawdzie tacy, którzy mówią, że się bez wiary obchodzą: ale pomyślcie tylko, jak dalece ich życie pozbawione jest sensu i jak okropnie smutne musi się stać z chwilą, gdy przyjdzie nieszczęście, cierpienie, choroba, poniewierka. Nie tylko to: tym ludziom, brakuje do czynu, do życia i do poświęcenia największej siły ludzkiej – wiary. Nie mamy czego im zazdrościć, przeciwnie, trzeba być ślepym, aby wiarę, którą dał nam Bóg, lekceważyć i nie bać się o jej utratę.”

„Oczywiście nie było to dobrze widziane. Ludzie z Platformy i „Wyborczej” wypominali mi, że w głosowaniu poparłem Leppera na wicemarszałka Sejmu. To był szacunek dla istotnej części elektoratu i Andrzeja Leppera, jako szefa związku rolniczego, z którym współpracowałem jako minister. Elitom, a także wielu politykom naraziłem się tym jednak strasznie. Donald Tusk wręcz w tej sprawie szalał. Nigdy nie podarował mi tego głosowania, co było w jakiejś części powodem mojego rozstania z PO.”

„Moje życie pełne było strasznych nieszczęść, z których większość się nie zdarzyła.”

„Gdyby mój najzawziętszy wróg lord Gladstone wpadł do morza, byłby to nieszczęśliwy wypadek. Gdyby go jednak ktoś wyciągnął z wody, byłoby to nieszczęście.”

„Panowie, nieszczęście zawisło nad Polską: do władz doszedł nauczyciel ludowy. Nauczyciele szkół powszechnych rządzą krajem, Hannibal ante portas!”

„Kto oczekuje nieszczęścia, prosi o to nieszczęście i otrzyma je.”

„Trzeba się więc wyzuć ze wszystkiego, co nie jest koniecznie potrzebne, ograniczyć się do tego, bez czego obejść się nie można stanowczo. Różne drobiazgi, fatałaszki, nawet związane z pobożnością, jak: obrazeczki, medaliczki, książki itp., jeśli nie są konieczne, jeśli bez wiedzy przełożonych, stają się nieszczęściem – bo początkiem rozluźnienia dla duszy zakonnej. O, jakże ja uważać powinnam, by jaka igiełka, jaka niteczka nie przylgnęła do mojej duszy, nie stała się hamulcem wstrzymującym mój polot do Boga lub co gorsza nie oderwała mnie od Niego. Jak łatwo w zakonie zaplątać się niteczką i zasłonić sobie jakby pajęczyną widok Boga.”

„Angielski gość, na swoje nieszczęście mąż Izabeli Francuskiej – Edward II – pokazał, jak opuścić ten świat TYLNYM WYJŚCIEM! Został stracony za pomocą rozgrzanego do czerwoności pręta wsadzonego prosto w tyłek…”

„Wycieczki – powiedział Pucek – to są takie strasznie wielkie stada ludzi, które przyjeżdżają do lasu i pchają się wszędzie, depczą wszystko, wyrywają i łamią. Ryczą, wrzeszczą i zostawiają po sobie tyle śmieci, że tego nawet nie można sobie wyobrazić. Wycieczka – oznacza nieszczęście.”

„Wszyscy wiedzą, co to jest nieszczęście. Ono czyni człowieka bezbronnym.”

„Jeszcze dzisiaj widzę tego dwudziestoletniego chłopca, którym wtedy byłem. Nie zapomniałem jego osłupienia, kiedy nagle wyłaniał się przed nim z głębi tej skromnej kaplicy świat, inny świat – o blasku nie do zniesienia, o szalonej spoistości, którego światło objawiało i jednocześnie zakrywało obecność Boga, o którym jeszcze przed chwilą przysięgałbym, że istnieje tylko w ludzkiej wyobraźni. Jednocześnie spływała na niego fala słodyczy zmieszanej z radością o mocy, która może skruszyć serce, i której wspomnienie nigdy nie zaniknie, nawet w najgorszych chwilach życia, niejednokrotnie przenikniętych lękiem i nieszczęściem. Odtąd nie stawia sobie innego zadania, jak tylko świadczyć o tej słodyczy i o tej rozdzierającej czystości Boga, który mu pokazał owego dnia przez kontrast z jakiego błota został ulepiony.”

„Mamy do czynienia z najsławniejszym Polakiem na świecie i na nieszczęście mamy do czynienia tu w Polsce. Możemy obecnie jedynie marzyć, żeby Bóg powołał go jak najszybciej na swoje łono.”

„Dwie kobiety spędzają wczasy w pensjonacie. Jedna mówi: „jakie tu mają niedobre jedzenie”, a druga dodaje: „no i w dodatku takie małe porcje.” To samo myślę o życiu. Jest pełne bólu, cierpienia i nieszczęść, a na dodatek tak szybko przemija.”

„Młodzież przecenia to, co nowoczesne, ponieważ czuje się z tym rówieśna. Dlatego jest podwójnym nieszczęściem, jeśli nowoczesność w jej epoce jest zła.”

„Małżeństwo nie zapewnia szczęścia, lecz je umożliwia; bezżenność chroni od największych nieszczęść, wykluczając najpełniejsze radości życiowe.”

„Najtrwalsze przyjaźnie rodzą się ze wspólnych nieszczęść, tak jak kawałki żelaza najtrwalej łączy najgorętszy płomień.”

„Panowie sędziowie! Jestem do głębi wstrząśnięty czynami, które wyszły na jaw na tym procesie. Chylę czoło z głęboką czcią i pokorą przed ofiarami i poległymi wszystkich narodów i przed nieszczęściem i cierpieniem mojego własnego narodu, i tylko z jego losem mogę mierzyć własny los. Nigdy nie potrafiłbym znieść bez sprzeciwu wiedzy o straszliwych wydarzeniach i zbrodniach i – mając świadomość tego wszystkiego – stanąć twarzą w twarz z moim narodem i spojrzeć w oczy moim dziesięciorgu niewinnym dzieciom. Nie uczestniczyłem w jakimkolwiek spisku przeciw pokojowi czy ludzkości ani nie tolerowałem morderstw i znęcania się. Moje dążenia i moje sumienia są czyste. Niedostatki i cierpienia wojny, te wszystkie okropności z nią związane, dotknęły mnie jak najgłębiej. Jestem gotów do znoszenia każdego losu, jaki wyznaczy mi Opatrzność. Niech Bóg chroni mój nade wszystko umiłowany naród, niech znów błogosławi pracę niemieckich robotników, którym służyło całe moje życie i wszystkie dążenia. Niech obdarzy świat pokojem.”

„Przyjaźń pomnaża to, co w życiu dobre, a dzieli to, co złe. Jest jedynym lekarstwem na nieszczęście i wytchnieniem duszy.”

„Nieszczęściem Gomułki było to, że nie znał teorii marksistowskiej. Mówił o „polskiej drodze do socjalizmu”, tylko co to była za droga: bez dyktatury proletariatu, bez rewolucji, bez kolektywizacji. Przecież to kompromitacja!”

„Chociaż więc pracownik i pracodawca zawrą ze sobą wolną umowę, a w szczególności zgodzą się co do wysokości płacy, mimo to jednak ponad ich wolą zawsze pozostanie do spełniania prawo sprawiedliwości naturalnej, ważniejsze i dawniejsze od wolnej woli układających się stron, które powiada, że płaca winna pracownikowi rzetelnemu i uczciwemu wystarczyć na utrzymanie życia. Jeśli zatem pracownik zmuszony koniecznością albo skłoniony strachem przed większym nieszczęściem, przyjmuje niekorzystne dla siebie warunki, które zresztą przyjmuje tylko pod przymusem, ponieważ mu je narzuca właściciel lub w ogóle pracodawca, wtedy dokonuje się gwałt, przeciw któremu głos podnosi sprawiedliwość.”

„Bardziej doceniam to, co mi się udaje, jeżeli pozornie więcej nieszczęścia mnie spotyka. Kontrast zauważony przez księdza Jana Twardowskiego, że nieszczęście zawiera w sobie słowo szczęście. Brak szczęścia jest nieszczęściem, ale to szczęście ciągle gdzieś istnieje. Za chwilę będzie znowu. Musimy się tylko nauczyć je dostrzegać.”

„Na tym polega to nieszczęście że człowiek jest zły.(…) Prawda jest taka, że dziesięć przykazań wprowadzono do moralności ludzkiej przymusem.”

„Dzisiaj tak łatwo wszystko spłycić, rozmyć, zatracić duchowy, religijny wymiar i skoncentrować się na tym, co nie jest najważniejsze i nie należy do istoty. Można przecież – i to się czyni – zredukować święta do choinki, prezentów, zakupów, ilości dań wigilijnych, śpiewu kolęd, wysłania świątecznej kartki z oklepanymi życzeniami, włączenia się nawet w jakąś akcję charytatywną. Ci chrześcijanie nie usuwają Boga w ogóle, ale po prostu przyznają Mu drugie miejsce, a to właśnie staje się przyczyną ludzkich nieszczęść.”

„Paradoks: młodzi dziś ludzie, między 16 a 25 rokiem życia, są pierwszą najbardziej wykształconą generacją w historii, a zarazem najbardziej bezrobotnym pokoleniem w dziejach ludzkości. To wielkie nieszczęście. Miliony młodych, którzy nie wiedzą co ze sobą zrobić, czują się zbędni i zaciągają się na służbę dla przemocy. To się w ostatnich latach nasila.”

„Byłem całkowicie zaskoczony wybuchem powstania w Warszawie. Uważam to za największe nieszczęście w naszej obecnej sytuacji. Nie miało ono najmniejszych szans powodzenia, a naraziło nie tylko naszą stolicę, ale i tę część Kraju, będącą pod okupacją niemiecką, na nowe straszliwe represje. (…) Chyba nikt uczciwy i nieślepy nie miał jednak złudzeń, że stanie się to, co się stało, to jest, że Sowiety nie tylko nie pomogą naszej ukochanej, bohaterskiej Warszawie, ale z największym zadowoleniem i radością będą czekać, aż się wyleje do dna najlepsza krew Narodu Polskiego.
Byłem zawsze, a także wszyscy moi koledzy w Korpusie zdania, że w chwili, kiedy Niemcy wyraźnie się walą, kiedy bolszewicy tak samo wrogo weszli do Polski i niszczą tak jak w roku 1939 naszych najlepszych ludzi – powstanie w ogóle nie tylko nie miało żadnego sensu, ale było nawet zbrodnią.”

„Istnieje jedno olbrzymie nieszczęście, które łańcuchem opasuje całą ludzkość. Jest jedna wielka krzywda, a w jej sieciach jęczą wszyscy cierpiący… Przerwać jakiebądź ogniwo w łańcuchu nieszczęścia, ocalić kogobądź z otchłani cierpienia – to obowiązek dobrego serca, które w całej ludzkości bić powinno.”

„Nieszczęście nauczyło mnie jednego – uciekłam się do czytania, aby zapomnieć o tym, co mnie nęka i otacza…”

„Jeśli powiedziałbym im [intelektualistom na Zachodzie], że największym marzeniem robotnika jest upić się na dwie godziny, by zapomnieć, zapomnieć się zupełnie – nie uwierzyliby. A jednak to prawda. Nieszczęściem człowieka żyjącego w kraju totalitarnym jest nie opuszczające go uczucie groteski i śmieszności samego siebie… zredukowanie marzeń… zredukowanie pragnień… niemożliwość reagowania na świństwa widziane każdego dnia, na każdym kroku..”

„Antysemityzm jest skutkiem nieświadomości ludu, który nie umie znaleźć przyczyny swoich nieszczęść i cierpień. Ciemni ludzie dopatrują się jej w Żydach, a nie w ustroju państwowym i społecznym.”

„Stratę jednego z rodziców można uznać za nieszczęście. Utrata obojga wygląda na niedbalstwo.”

„Pragnienie śmierci i obawa przed życiem nie jest bynajmniej rzeczą godną — największą chwałą jest natomiast stawić czoło grożącym nieszczęściom.”

„Jednak nieszczęściem dobrego kłamcy jest to, że choć inni wierzą w jego słowa, on sam nie potrafi.”

„Ogólne zmęczenie ostatnich czasów starożytności płynęło prawdopodobnie z przyczyn powyżej przeze mnie podanych, a zapewne i wielu innych jeszcze, asceza zaś była tylko jednym tego zmęczenia przejawem. Na nieszczęście etyka chrześcijańska stworzona została właśnie w tym niezdrowym okresie upadku. Zdrowi i silni ludzie późniejszych czasów z wielkim trudem jedynie mogli się przystosować do poglądu na życie stworzonego przez chorych, zmęczonych i rozczarowanych ludzi, którzy stracili wszelkie poczucie biologicznej wartości życia ludzkiego.”

„Bóg to księgowy, który obiecuje wyrównanie niesprawiedliwych bilansów między śmiertelnikami. Oto właśnie dobra nowina monoteizmu: obietnica, że ludzkie cierpienie i nieszczęście ofiar zostaną zrekompensowane  –  równowaga między akcją i reakcją, sprawiedliwością i cierpieniem zostanie przywrócona. Potrzeba do tego wyobrażenia końca świata. Postulat wyższego świata to postulat moralny. W świetle tej analizy rozumiemy, czym były ruchy komunistyczne czy anarchistyczne, chcące wykorzystywać ziemski gniew do realizacji polityki najwyższej zemsty.”

„Naród pozbawiony historycznym nieszczęściem elity może wytworzyć nową. Elita, odcinająca się w pogardzie od własnego narodu, przyszłości nie ma.”

„Tylko kto kochał i był kochany może mieć wyobrażenie, jaką rozkosz rodzi harmonia dwóch dusz, wzniesionych do najśmielszych i najszlachetniejszych pomysłów. Zawistny los zsyła niekiedy te niebiańskie rozkosze, aby po nich okrutny cios mocniej udręczył. Wtenczas zdaje się że szczęście szatan wymyślił aby nieszczęście mocniej bolało.”

„Trout czuł również moją obecność, choć byłem tak mało widoczny. Niepokoiłem go jeszcze bardziej niż Hoover. Wynikało to stąd, że Trout jako jedyny z moich bohaterów miał dość wyobraźni, by podejrzewać, iż może być wytworem umysłu innego człowieka. Kilkakrotnie wspomniał o tej możliwości w rozmowach ze swoją papugą. Powiedział na przykład:
– Słowo daję, Bill, jak patrzę na to, co się dzieje, to przychodzi mi do głowy, że muszę być postacią w książce kogoś, kto chciał pisać o człowieku trapionym samymi nieszczęściami.
Teraz Trout zaczynał się domyślać, że siedzi bardzo blisko człowieka, który go stworzył. Wprawiało go to w zakłopotanie. Nie bardzo wiedział, jak reagować, zwłaszcza że wszystkie jego reakcje musiały być takie, jak ja sobie zażyczę.”

„Wiedziałem dawno, że brat zamierza wykonać zamach. Znalazłem u niego część maszyny piekielnej… Przerażało mnie to… Ani chwili nie wątpiłem, że skończy się to śmiercią brata… W wypadku niepowodzenia powiesił go Aleksander III; gdyby zamach się udał – uczyniłby to samo następca jego… Innego wyjścia nie było, nie mogło być! Miałem możność uprzedzić nieszczęście, uprosić brata, powiedzieć o wszystkim matce… Nie uczyniłem tego… Ja jeden wiem, jakie męki przeszedłem! Pozwoliłem Aleksandrowi wyjechać z bombami… na śmierć. Nie mogłem postąpić inaczej! Człowiek powinien żyć dla idei i celu, zapominając o sobie… Powstrzymywać go nie wolno!”

„Tutaj zmarł kapitan L. E. G. Oates… w marcu 1912 roku wyszedł sam naprzeciw śmierci, w burzę, starając się ratować towarzyszy, przygniecionych nieszczęściami.”

„Nieszczęściem dowiódł, że wśród ludzi tłumu największe klęski płyną z nierozumu.”

„Powodzenie dzieli Polaków, bieda zbliża, nieszczęście – łączy.”

„Zrozumiałam jakie to szczęście, że wiele Mszy św. odprawia się na świecie, bo przez to wiele kar zasłużonych, wiele klęsk i nieszczęść publicznych bywa odwróconych. Widziałam jak wielkie błogosławieństwa i łaski Boskie spływają na tych, którzy uczęszczają na Msze św., jak przez to praca ich staje się pożyteczną, zasługi się pomnażają… jak często jedna osoba z rodziny, która Mszy św. słuchała, przynosi błogosławieństwo Boskie dla całego domu!”

„Na co kichają dzieci:
w poniedziałek – na pieniądze
we wtorek – na złość
w środę – na chorobę
to czwartek – na nieszczęście
w piątek – na dobre wiadomości
w sobotę – na miłość
w niedzielę – na zdrowie i na dzień dobry”

„Była taka dyskusja w jednej ze stacji telewizyjnych. Powiedziałem w niej, że znacznie więcej nieszczęść niż marihuana powoduje alpinizm. Nie znam nikogo, kto umarłby przez marihuanę, a kilku moich znajomych alpinistów przepłaciło swą pasję kalectwem. Ale prowadząca miała przygotowaną puentę – powiedziała, że 85 procent Polaków jest przeciwko legalizacji marihuany. Dodałem wtedy, że w XVIII wieku 96 procent Polaków było za paleniem czarownic. Niestety, moja puenta została wycięta. I w ten prosty sposób media demonizują problem.”

„Nieszczęściem małych, pedantycznych mężczyzn jest to, że podobają im się zwykle duże i rzucające się w oczy kobiety.”

„Michael mówi o mnie Pani Nieszczęście, bo zawsze wieszczę najgorszy możliwy rozwój wypadków. Ale właśnie taka niewiara w lepszą przyszłość działa na mnie jak bodziec i popycha mnie do działania. Sądzę, że to ten tkwiący we mnie walijski demon.”

„Mężczyźni nie są obarczeni obowiązkami domowymi, obowiązki matki są bardziej absorbujące niż ojca. Przy tym kompozytorzy mają jakieś szczególne dla dobrych żon, rezygnujących ze swych osobistych ambicji na rzecz pracy twórczej, a przecież nonsensem byłoby, aby mąż kompozytorki rzucił zawód albo zajął się domem dlatego tylko, iż miał nieszczęście ożenić się z kompozytorką.”

„Najlepszą wagą do mierzenia przyjaźni jest nieszczęście.”

„Odeszła do innego mężczyzny. I chwała, bo i cóż może mnie obchodzić nieszczęście faceta, którego nie znam.”

„Naszym nieszczęściem jest posiadanie niewłaściwej religii. Dlaczego nie mamy takiej religii jak Japończycy, która za najwyższe dobro uznaje ofiarę dla ojczyzny? Także religia mahometańska byłaby dla nas o wiele bardziej odpowiednia niż właśnie chrześcijaństwo z jego ckliwą tolerancją.”

„Nikt nie wie, czy przyszłość przyniesie jakieś zmiany. Jak sądzę, w porównaniu do czasów sprzed 25 lat są obecnie szanse na to, żeby gabinety wielkich mocarstw, które są ośrodkami aspiracji wojennych, swoje ambicje raczej łagodziły, a nie zaostrzały. Nikt nie może sobie wyobrazić rozmiarów światowej pożogi, nieszczęść i zniszczeń, jakie przyniosłaby wojna. Wszystkie wojny przeszłości byłyby wobec niej dziecinną igraszką. Żaden odpowiedzialny mąż stanu nie byłby gotów lekkomyślnie przyłożyć lont do beczki prochu. Takie skłonności zmalały.”

„(…) cały świat bez przerwy mówi o miłości, lecz jej się wcale nie wybiera, zaraża się nią jak chorobą, popada się w nią jak w nieszczęście.”

„Czasami lepiej nie wiedzieć. Bo nie wiedzieć to tylko cierpienie. A wiedzieć to nieszczęście.”

„Nic bardziej, srożej i systematycznej nie chłoszcze rodu ludzkiego, jak rząd nie spomiędzy narodu wybrany, nie z woli narodu, a więc z woli Boga, pochodzący.”

„Myślę że ważne jest to, abyśmy po raz kolejny zdali sobie sprawę, jak wielkie nieszczęście spotkało Polskę. Obchody 10 kwietnia powinny być przede wszystkim godne, powinniśmy jeszcze raz się zadumać nad tą katastrofą i z całych sił doprowadzić do tego, żeby nic takiego już więcej się w naszej historii nie powtórzyło.”

„Nawet nieszczęście może stać się przyczyną szczęścia.”

„Obserwacja jest najważniejsza. Moje życie prywatne nie ma nic wspólnego z tym, co jest w filmie. Po to istnieje solidarność na ziemi. Jeśli przeżywamy nieszczęście innych, jakby było naszym, jeśli obserwujemy absurdalność traconego życia – cierpimy z nimi. Nie mogę obserwować tego, co się dzieje we mnie samym. Mogę zrobić autobiografię, jeśli w jakiś sposób będzie zjawiskiem dotykającym innych ludzi. Tak jak to było w przypadku Jacka Londona, który opisywał to, co przeżywał, ale była ogromna grupa osób, które przeżywały to samo. Miał więc takie prawo.”

„Nasze namiętności często stają się naszym nieszczęściem.”

„Nie ma pokoju, szczęścia i dobra na tej ziemi bez walki, bez obrony zbrojnej, bez gotowości umierania, ale i strzelania w obronie słusznej sprawy. Taką naukę dało mi moje burzliwe i długie życie. Mam pogardę dla ludzi głoszących uchylanie się od służby wojskowej – oni przygotowują nieszczęście dla swojego kraju.”

„Nieszczęście ludzi brata.”

„Kobiety są tak fatalne dla rodu ludzkiego, że uczciwe nawet są nieszczęściem mężów swoich.”

„Wiem, że w porównaniu z profesjonalnymi bokserkami trenowałam za mało i nie łudzę się, że jadę po złoto. Dla mnie ten występ ma symboliczny wymiar. Gdy chodziłam na treningi, mój ojciec dostawał anonimowe pogróżki. Żądano, by zakazał córkom uprawiania „niemoralnego sportu”, bo sprowadzi nieszczęście na siebie i resztę rodziny. Ale tata się nie ugiął. Startuję, żeby był ze mnie dumny.”

„Nieszczęście tworzy najpierw poezję, potem filozofię, a po chwili religię.”

„Człowiek nawet przy najpomyślniejszych warunkach życia może być nieszczęśliwy, ale że od niego samego zależy, by nieszczęście swe zmienić w szczęście.”

„Największym nieszczęściem jest skostniałość serca, któremu jednego dnia staje się wszystko obojętne: radość i zgryzota, miłość i nienawiść, smak słodyczy i smak soli. Lepiej takiemu sercu, aby umarło! Nic na nim nie zostawi śladu, nic nim nie zatrzęsie, ani nic nie podnieci. Przeżyło się za życia i trwa w nieruchomym, na nic nieczułym letargu: wszystko inne cierpi albo raduje się, miewa sny i tęsknoty, trwoży się śmiertelnie trwogą, albo bucha odwagą – człowiek zaś chory na skostniałość serca nie drgnie, choćby grom przy nim uderzył, nie zaśmieje się, choćby samo słońce do niego przyszło. Jest mu wszystko doskonale obojętne.”

„Polska szkoła przestała uczyć myślenia, a zwłaszcza humanistycznych rozmyślań. Wielka literatura praktycznie zanikła. Kino, które ją zastąpiło, ma z myśleniem niewiele wspólnego.(…) To tworzy zagubienie, którego źródło dobrze opisał Wilhelm Dilthey mówiąc, że nauki ścisłe poznają, a nauki humanistyczne rozumieją. Wiedza bez rozumienia musi prowadzić do nieszczęść.”

„Oświadczam przed Bogiem i ludźmi, że kładąc kres życiu Gandhiego uwolniłem Indie od człowieka, który był dla nich przekleństwem, siłą zła, i który (…) sprowadził jedynie nędzę i nieszczęście, nie tylko na Hindusów (…), ale także na muzułmanów.”

„Jeśli ktoś pozbawiony cnót otrzymuje łaski, to jakby niewinnego nieszczęście spotkało.”

„Rozmaicie pojmują kobiety miłość; jedne kochają, drugie pragną tylko być kochane. Pierwsze nawet w nieszczęściu przynoszą nam szczęście; szczęście zaś drugich jest bardzo często największym dla nas nieszczęściem.”

„Największym nieszczęściem narodu niemieckiego jest niewątpliwie pożyczanie na procent (…). Diabeł wynalazł je, a papież, sankcjonując to, wyrządził światu nieobliczalne szkody.”

„W miłości to nie jest nieszczęście – raz wojna, raz pokój.”

„Kogo dotknęło nieszczęście, tego dotknie szczęście.”

„Największym nieszczęściem jest w tej niby IV RP, że pojawia się znowu strach. Ludzie boją się nawet mówić, co myślą, bo mogą stracić pracę. Mam koleżankę, której kazali pisać oświadczenie lustracyjne. Nie chciała, ale tłumaczyła mi, że musi: Przecież mam dziecko, nie mogę stracić pracy. To jest straszne.”

„Kto nie nauczy się rozpoznawać wrót własnych problemów, mógłby równie dobrze zostawiać je otwarte i pozwolić nieszczęściom wtargnąć do środka.”

„Nie wolno żerować na ekstremach. Na tym, że człowiek jest pijany, pod wpływem narkotyków, chory lub w stanie zagrożenia. Nie może być tak, że stacja telewizyjna przyjeżdża do kogoś i pyta jak się czuje po tym, jak trzy godziny wcześniej stracił całą rodzinę. Człowiek pogrążony w bólu, rozdarciu – to są stany wyjątkowe. Często, szczególnie młodym reżyserom, codzienność wydaje się nudna, chcą nią potrząsnąć. Ale to powierzchowne. Nieszczęście jest nieszczęściem i to widać. Rzeczy ekstremalne mogą się zdarzyć, ale to jest moment, a nie temat.”

„Nieszczęśliwa jest wszelka dusza skrępowana przyjaźnią ku rzeczom śmiertelnym, gdyż się kraje po ich utracie i odczuwa nieszczęście, jakim dotknięta była i przed ich utratą.”

„Nieszczęściem jest być przyłapanym.”

„Bieda jest prawdziwym nieszczęściem. Ale od biedy gorsza jest choroba ciała, a od choroby ciała gorsza jest choroba duszy. Bogactwo jest prawdziwą łaską, ale od bogactwa lepsze jest zdrowie, a od zdrowia – posłuszeństwo duszy.”

„W miłości to jest nieszczęściem: raz wojna, raz pokój.”

„Życie rzadko jest sprawiedliwe. Bóg nie rozdziela nieszczęść równo.”

„Żadna moc nie odbierze tradycji, wspomnień dziejowych i kultury, bo te w nas tkwią nieprzezwyciężenie, jak pamięć, jak rozum, jak dusza w człowieku. Nikt nam Polakom nie weźmie świadomości tej naszej pełnej, bo wiemy, że jesteśmy narodem posiadającym po temu wszystkie dane, wiemy, żeśmy od innych odrębni, że różnimy się nieskończenie całą przeszłością, mową, tradycją, charakterem… Wiemy nareszcie, iż stać nas hojnie na coraz dalszy rozwój sił i zdolności, że stąd zadania nasze w świecie są wielkie i wielkie, a oczywiste prawa nasze. Zrozumienie wspólnych nam wszystkich interesów narodowych i odpowiednich obowiązków naszych, mądra świadomość obywatelska stanowi jakby najwyższe ogniwo arcypotężnej spójni. A ta nas kojarzy od głębi, od rdzenia, aż do szczytu w przeszłości, teraźniejszości i na przyszłość daleką; imię jej, jak powiedziano już narodowość, trwałość i siła nadzwyczajne. Przez nią, przez moc tę, my, naród polski, dźwigamy się znów po tylu nieszczęściach, odradzamy się, rozrastamy i da Bóg, posiądziemy należną nam niepodległość i chwałę.”

„Całe nieszczęście zaczęło się w momencie kiedy nie wpisano w umowę klauzulę przedłużenia umowy z Leo Beenhakkerem jednego zastrzeżenia. Jeżeli nie wyjdziecie z grupy i tego pan nam nie zagwarantuje – kończymy kontrakt. Takiej klauzuli nie było i Leo B. kontynuował związek, który już chyba się wypalił. Gdzieś to małżeństwo trwało nie z rozsądku, a z musu!”

„Nie lubię dorabiać tak zwanych interpretacji do tego, co piszę. Postawiam osąd czytającym. Prezentowany wybór jest wędrówką po moim odkupionym świecie, w którym cierpienie nie zawsze jest nieszczęściem, może być próbą wierności wobec tajemnicy, a śmierć jest spotkaniem z Bogiem, który jest miłością.”

„Jestem solistą od urodzenia. Wszelkie subkultury, które wymagają, by mówić to co inni, nosić się jak reszta, są mi genetycznie obce. Uniformizacja jest dla mnie nieszczęściem.”

„Rodzice mi umarli, ale kiedy umiera dziecko, to jest to większe nieszczęście. Czasami ciężko mi się z tym pogodzić. Jeszcze raz powiem, gdyby nie wiara w Boga to mógłbym się załamać.”

„Pośród wielu nieszczęść uczymy się sztuki milczenia.”

„Człowiek jest sumą swoich nieszczęść.”

„Śmierci męczeńskie, mówiąc dodatkowo, były wielkim nieszczęściem w dziejach: uwodziły…”

„Przyznać się dziś do szczęścia, to zdradzać nieczułość wobec powszechnych nieszczęść świata.”

„Jeśli w kapitalizmie bezrobocie jest nieszczęściem, w komunizmie jest przestępstwem.”

„Na swoje nieszczęście obie panny obdarzone były dobrym smakiem. Padły ofiarą tęsknoty za prawdziwą miłością.
Im były starsze, tym mniejsza była szansa, że kogoś pokochają. Już nie było dla nich kawalerów. Swatano im starych Żydów o siwych brodach, z dziećmi, wnukami. Każdy z tych prostych Żydów miał przezwisko: Abram Wół, Arcze Głąb, Jankiel Chwalipięta, Mordchele Pluskwa. Kobieta, która wyszłaby za jednego z nich, stałaby się panią Wołową, Głąbiną, Chwalipięciną, Pluskwiną… A na dodatek w parze z biedą i brudem szedłby wstyd i szyderstwo.”

„To przecież nie jest rzecz okryta tajemnicą, że rządzący bardzo chcą mieć swoje służby specjalne. I na tym zawsze polega także i nieszczęście tych służb, jeżeli stają się służbami nie narodu, tylko określonej opcji politycznej.”