Cytaty o miłości

strona 22

„Miłość jest wszędzie wokół nas.”

„Przez miłość trzeba przejść jak przez szkarlatynę, więc może wynaleźć szczepionkę przeciw miłości?”

„Strach jest wtedy, gdy nie ma miłości. Miłość jest wtedy, gdy nie ma strachu.”

„Palenie zabija, ale tylko miłość może złamać ci serce.”

„Lepiej, gdy miłość doprowadza ludzi do zawodu, niż do rzemiosła.”

„Za tym Chrystusem ubogim, który sam niósł krzyż i swoim wyznawcom nieść kazał, idą ci nieliczni, pogardzani przez cały świat. Nigdy pomiędzy uczniami jego nie znalazł się papież, kardynał, cesarz czy ktoś podobny, ponieważ wąska i trudna jest droga, którą On prowadzi: przez umartwianie ciała, samozaparcie, pokutę, przez wiarę, przez miłość do wszystkich, przez to, co ciału przykrość sprawia. Podobnie zaś jak tego Chrystusa potępili i prześladowali najpierw faryzeusze, a potem cały świat, tak i jego uczniów odstraszają od niego, wskutek czego niewielu wyznaje owego Chrystusa ubogiego. Całemu bowiem światu podoba się ten Chrystus bogaty, za którym idą i którego czczą wielcy ludzie tego świata, przy którym jest moc i władza, blask i przepych obrzędów sprawiających przyjemność ciału.”

„Żona: profesjonalna miłość męża.”

„Miłość to czas najbujniejszej siły; towarzyszy jej bliska obecność śmierci.”

„Miłość to gra, kto pierwszy powie „kocham””

„A miłość? Miłość przybrała formę romantycznej opery. Miałem główną rolę. Za każdym razem stawałem u stóp auszwickiej szubienicy, a zamiast ostatniego słowa skazańca, „słałem ostatnie spojrzenie” hen, hen tam, gdzie na balkonie białej willi stoi panna młoda z kielichem szampana. Pije, a raczej wargi umoczy i takie musujące podaje pewnemu panu po trzydziestce…I udaje, że nie widzi, jak tuż za górą fioletową wstępuję na schody, jak mi kat w mundurze pętle zakłada…znowu upije szampana i perlistym śmiechem swego męża obsypie. Ja się nie liczę. Odpisany na straty. I tu za każdym razem urywam scenę.”

„Lepiej by było im (zakonnicom) wcale nie istnieć, jak żyć bez miłości Boga. Przecież miłość „to dusza i życie ducha naszego w zakonie.””

„Jezus jednoczy się tylko z sercem czystym. Właściwością Jego miłości jest to, że powołuje do życia, utrzymuje i udoskonala czystość, miłość bowiem z istoty swej wytwarza wśród oblubieńców jedność życia i wspólność upodobań.”

„Może na tym właśnie polega miłość – liczysz bandaże aż ktoś ci powie, że starczy.”

„Miłość jest wieczna, dopóki trwa.”

„Lekarstwa na miłość.”

„A w dzieciństwie wszystko jest inaczej. Bijatyki kończą się najwyżej łzami, kolory są bardziej jaskrawe a miłość może być tylko jedna i na zawsze.”

„Kiedy kończy się miłość, można spodziewać się wszystkiego poza odpowiedzią na pytanie „dlaczego?””

„Miłość ojczyzny łączy się z miłością Boga.”

„(…) gdy tylko trafię na odcinek [M jak miłość] w telewizji, to oglądam! Bardzo lubię ten serial. Uważam, że niesie dużo pozytywnych emocji, których ludzie potrzebują. Poza tym, darzę ogromną sympatią Kasię Cichopek i śledzę na ekranie jak sobie radzi…”

„Oślepionym przez miłość nie przywraca wzroku okulista, ale ożenek.”

„Miłość w ogóle równa się poświęceniu i zatraceniu siebie…”

„Nie, miłość Boga w duszy Matki Najświętszej to nie tkliwe uczucie, to nie przemijające wzruszenie, to nie sielanka, jak się to nieraz myśli, gdy się o miłości mówi! To mocny, głęboki nastrój woli, który sprawia, że stale, zawsze, z wciąż rosnącym napięciem poddaje się ona Bogu i Jego świętej woli, że Go kocha nade wszystko, więcej od samej siebie, że siebie samą kocha dla Boga i pragnie, aby każdy moment Jej życia, każde poruszenie serca było ku chwale Tego, który Ją stworzył tak piękną i czystą i którą uczynił błogosławioną między niewiastami.”

„Miłość nie potępia, miłość oczyszcza i dźwiga.”

„Miłość i związek jest tym, czym chcesz, żeby była albo czym według twoich przekonań musi być. Niczym mniej ani niczym więcej.”

„Sowa jest ślepa w dzień, a wrona w nocy, lecz ten, kogo oślepi miłość, jest ślepy i w dzień, i w nocy.”

„Każda miłość ma chwile martwe, ale wówczas powinno się nad nią czuwać.”

„Jakże dziwną rzeczą jest miłość kobiety, która w początkach swych jest tak mała i tak ogromna na końcu! (…) Albowiem kiedy Niewidzialny zamyślił zbudować początek wszechświata, zasadził to ziarno miłości kobiecej, iżby przez swój nierówny wzrost przyniosło światu równość prawa. Raz oto wynosi ona maluczkich na niezmierne wyżyny, to znowu możnych zrównuje z pyłem. I tak, dopóki istnieje kobieta – ta wielka niespodzianka natury – dobro i zło nie mogą wzrastać osobno.”

„Oblubieniec bowiem wzywa wszystkich bez wyjątku, ponieważ jest hojny i wspaniałomyślny w swej łasce. Wszyscy gromadzimy się zwoływani donośnym głosem posłańców, następnie On sam rozpoznaje tych, którzy wchodzą na owe gody, które są figurą chrztu”

„Ciągle nadsłuchiwać na wezwanie Pana. Wszystko trzeba czynić żywo, gorąco, szybko, dokładnie. Oddać Panu Jezusowi wszystko: biegać, uwijać się, chwytać oburącz miłość Bożą i bliźniego. Spieszyć się, spieszyć się, bo wieczność nadciąga. Gdybyśmy w niebie mogły płakać, tobyśmy całą wieczność płakały, żałując utraconego czasu. Ta sekunda, która ci marnie uleci, nie wróci nigdy. Wieczność nasza jest zależna od obecnej chwili.”

„Miłość jest pewną próbą rzetelnej wartości człowieka.”

„Zbyt wiele rzeczy zatrzymuje się i choćbyś wyłaził ze skóry, nie ruszysz ich z miejsca. Na przykład pamięć. I miłość.”

„Wiek 28 i pół, dobre zdrowie kochający sport na świeżym powietrzu szczególnie wspinaczkę i polowania na grubą zwierzynę. Adept Większy w A∴A∴, ale zmęczony mistyką i rozczarowany magiją. Racjonalista, buddysta, agnostyk o antyklerykalnych i moralnych poglądach, torys i jakobita. Szachista, pierwszorzędny amator, potrafiący rozgrywać trzy partie naraz z zawiązanymi oczyma. Uzależniony od czytania i pisania. (…)
Moralność: seksualnie silny i namiętny. Męski w kontaktach z kobietami, wolny od jakichkolwiek podobnych impulsów względem tej samej płci. Pasja do kobiet bezinteresowna, główna motywacja: sprawiać rozkosz. Stąd wielkie pragnienie zrozumienia kobiecej natury, utożsamianie się z ich uczuciami i stosowanie wszelkich środków. Obdarzony wyobraźnią, subtelny nienasycony: cała sprawa to zaledwie próba zaspokojenia pragnienia duszy. To pragnienie największej uwagi, nigdy niezakłócone przez jakiekolwiek inne względy.
Wstrzemięźliwość w alkoholu. Nigdy nie byłem pijany. Jedynym alkoholem, który piję, jest lekkie wino.
Ogólna moralność: arystokrata.
Poczucie sprawiedliwości tak czułe, zrównoważone i nieodparte, że niemal stające się obsesją.
Chojny, dopóki nie pojawia się podejrzenie, iż ktoś próbuje mnie okraść. Liczący każdy grosz, lecz z łatwością wydający fortunę. Rozrzutnik, lekkomyślny, lecz nieuprawiający hazardu, gdyż zawsze ceniłem sobie zwycięstwo w grach wymagających umiejętności, schlebiających mej próżności.
Miły, delikatny, czuły, egoistyczny, zarozumiały, nierozważny, uczący się na błędach.
Niepotrafiący żywić urazy nawet po doświadczeniu największej zniewagi i krzywdy. Lubiący zadawać ból dla własnej przyjemności. Z łatwością atakujący obcą osobę, a następnie pastwiący się nad nią latami, nie odczuwając do niej żadnej animozji. Lubiący dzieci zwierzęta, które niemal zawsze odwzajemniają miłość. Uznający aborcję za haniebne morderstwo, odczuwający silny wstręt do społecznej postawy, która do niej zachęca.
Nienawidzący i pogardzający matką, jak i jej rodziną. Kochający i darzący szacunkiem ojca i jego krewnych.”

„Duchowość lewicy jest antyformalistyczna, jak sądzę, ze względu na to, że to, co sformalizowane, przeciwstawia się wszelkiej spontaniczności, jawi się więc jako ograniczające wolność. Jeszcze chyba do dziś określenie „formalne” kojarzy mi się jako pejoratywne. W tej duchowości wartością jest miłość, a raczej nie rodzina; społeczeństwo, a w żadnym razie nie państwo; sprawiedliwość, ale nie prawo; ruch społeczny, a nie organizacja, hierarchia.”

„Miłość wydawała mi się dobra, taka zwyczajna, jak ją wszyscy rozumiemy, dobra tylko po to, by odczuwać dopiero jej brak.”

„Miłość jest zajęciem dla próżniaków, a próżniactwem dla zajętych.”

„To była wielka miłość, która trafiła w równym stopniu mnie i jego. Musieliśmy być razem i koniec. Nie było żadnych pytań, czy ja jestem za młoda, a on za stary, czy pasujemy do siebie, jaką mamy przeszłość. A przecież przeciwko nam było wszystko. Koledzy w teatrze, bo Krzysztof był żonaty, a ja miałam męża. Rodzice byli zgorszeni i przerażeni związkiem z ich kolegą, który już miał kilka żon i dzieci. I ja się im nie dziwię. Była młoda i bezdzietna, dzieliło nas z Krzysztofem 26 lat, ale nikt nie był mi w stanie odradzić tego związku – ani matka, ani ksiądz, ani przyjaciółka czy dyrektor teatru. Absolutnie nikt. Nigdy tego nie żałowaliśmy.”

„Małżeństwo jest to poncz: mąż – arak, żona – cytryna, posag – cukier, a miłość – gorąca woda, która z czasem stygnie.”

„Bądź – i nie pytaj, jak Ci się wypłacę
A wtedy darmo weźmiesz najpiękniejszą zdradę:
Miłość, która obudzi śpiącą w Tobie śmierć”

„Przyjaciele mogą sobie pomagać. Prawdziwy przyjaciel jednak to ktoś przy kim możesz być całkowicie wolnym, być sobą i czuć. Albo, nie czuć nic. Akceptuje wszystko cokolwiek odczuwasz w danej chwili. Na tym właśnie polega prawdziwa miłość – pozwolić komuś być tym kim naprawdę jest.”

„Miłość to nie jest ta jedna chwila, kiedy dziewczyna patrzy chłopcu w oczy i czuje, że ziemia usuwa jej się spod nóg, a w jego duszy dostrzega to wszystko, za czym tęskni jej własna. Miłość przychodzi powoli, nigdy nie myląc drogi, a składają się na nią, w równych proporcjach, szacunek i wzajemnie wsparcie.”

„Kiedy się pisze dla filmu, jest się ocenianym przez jednego tylko sędziego – przez ten tajemniczy „teatr wewnętrzny”, ową najciemniejszą z sal, którą każdy z nas ma w sobie. Kiedy wyobraźnia buduje film, tam odbywa się niedoskonała i pełna wahań pierwsza projekcja. W tej samotnej, trudnej do opisania wizji, którą próbują rządzić po swojemu nasza miłość własna, duma, oczarowanie, okazujemy się wierni jednym scenariuszowym receptom, a inne łamiemy na oślep, często nieświadomie.”

„A potem – tylko jak wyrzeźbić to, co stało się potem? – nadszedł esesman Mitte, zwany „Aniołem Śmierci”. Zbliżył się do dziewczynki. Na jego bladej twarzy z jasnym wąsem błąkał się uśmiech. Popychał ją lekko w kierunku placu sortowni, gdzie przeglądano rzeczy pozostawione przez więźniów. Z jednej z walizek wyjęła kolorową chustkę, zaczęła ją podrzucać. Potem kolejne, jakby była na jarmarku. Wyjęła też dziecięce okulary. Czy wiedziała, co ją czeka? Mitte poprowadził ją do wejścia w żywopłocie, na którym wisiała flaga Czerwonego Krzyża (za nią miał być lazaret). Rozległ się strzał.”

„Największa miłość – zawsze ta, która pozostała niespełniona.”

„Miłość jest przywilejem, a wszystkie przywileje są nie zasłużone i trzeba za nie płacić.”

„Miłość ogranicza naturalną wrogość między kobietą i mężczyzną.”

„Miłość jest to barwa na aksamitnym kwiecie. Patrz i używaj z daleka. Gdy go ściśniesz w palcach, zostanie plama i cały wdzięk przepadnie.”

„Miłość sprawia, że poprzez zanurzenie się w kimś innym człowiek jest w stanie w większym stopniu stać się sobą.”

„Jedzenie, picie, sen, miłość cielesna – wszystko z umiarem.”

„Fałszywa miłość jest gorsza niż prawdziwa nienawiść.”

„Odrobina mniej obcości w stosunku do kogoś – to jest miłość.”

„Miłość jest najpiękniejszą religią. Ktoś, kto kogoś kocha, odda mu wszystko bez modlitwy.”

„Miłość do kina wzbogaca życie, dodaje mu niezwykłości i magii.”

„Miłość to ten rzadki stan, który wszyscy wyśmiewają, póki sami nie zostaną nim owładnięci.”

„Prędzej czy później, każde narodziny kończą się nieuchronnie śmiercią. Marzy mi się czasem najprostsze rozwiązanie, jak u owych ludów pustynnych, pozostawiających zwłoki swych zmarłych, spowite w biały całun, na łaskę dzikiej zwierzyny i żywiołów. Zredagowałem krótką notkę, zawierającą me ostatnie życzenia. Chciałbym, by miało to coś z radosnego pikniku nad brzegiem rzeki. Sama myśl o trumnach, kościołach, zniczach, nagrobnych pomnikach – wydaje mi się anatemą. Wolę zdecydowanie coś, co połączy mnie, na tyle ile to możliwe, ze źródłami życia, przy akompaniamencie muzyki ludowej i tańców. Jeśli już muszą być jakieś przemowy, niechaj zabiorą głos ci, którzy dobrze mnie znali. Sam ceremoniał i wydatki muszą być ograniczone do minimum, aby zaoszczędzone w ten sposób pieniądze przeznaczone zostały na moje szkoły. Powrót do ziemi, w cieniu drzewa, lub na dnie rzeki – to jest to, czego mi trzeba. Do Ciebie, którego nie znam i znać nie mogę, a z którym łączy mnie miłość, lęk i wiara; do Ciebie jednego i niezliczonego, kieruję tę modlitwę. Niech się stanie wola Twoja…”

„A gdzie miłość dla za małych, co chcą by było Niebo, Piekło… a przecież nie ma?”

„Miłość w swej sile może się równać jedynie z uczuciem nienawiści, tyle że nienawiść nie przynosi cierpienia. Miłość, zaufanie, przyjaźń i wszystkie emocje, które tak bardzo cenię, sprawiają ból. Tylko miłość może złamać serce.”

„Hanka przez pierwsze dwa lata była czarnym charakterem.(…) Gdyby ktoś powiedział mi wtedy, że będę przez pięć lat grała jedną postać w serialu, to odpowiedziałabym, że się do tego nie nadaję. Nie miałam pojęcia, że tak długo będę musiała się z tą postacią mierzyć i zaprzyjaźniać. Bez sympatii taki związek byłby nie do wytrzymania…”

„Jest kilka powodów, dla których przyjąłem rolę w M jak miłość. Mimo że znam ograniczenia związane z pracą na planie takich produkcji, jestem przekonany, że to słuszna, naturalna decyzja. Po prostu się starzeję. Zmieniam perspektywę, wszystko staje się mniej kanciaste i wyraźne.”

„Nie ma człowieka, który mógłby być opuszczony przez miłość bliźniego. Nie ma żądnych wyjątków! Jeżeli dobrze rozumiem chrześcijaństwo, to tylko Bóg ma prawo człowieka całkowicie potępić; ludzie powinni wierzyć, że w człowieku najgorszym odezwą się jego dobre cechy. Nauczycielem moim w tej dziedzinie był Dostojewski. Sam umiał nienawidzić, ale opowiadał o dziecku, które dawało grosz katorżnikowi i mówiło do niego: „Człowieku nieszczęśliwy”. Dostojewski solidaryzował się z pojęciem, że zbrodniarz to człowiek nieszczęśliwy. Spowiednik asystujący ludziom skazanym na śmierć w chwili egzekucji jest symbolem, że ludzi i prawo inaczej, a religia inaczej ocenia zbrodniarza. Dla prawa jest to człowiek przeznaczony na zniszczenie – dla moralności Chrystusowej to człowiek, który, jak każdy inny, zasługuje na przebaczenie.”

„Każda z naszych postaci dojrzewa do zrozumienia, że ich inność – z tu i ówdzie zabłąkaną brodawką – stanowi ich największą wartość. To samo odnosi się do nas: ludzie, którym pozwolimy się poznać i polubić, zobaczą w nas to, co najlepsze. I każdy: królewna, osiołek, nawet wielki, zielony, cuchnący ogr może znaleźć miłość i szczęście.”

„Miłość znaczy: wyjść poza siebie i pofrunąć do innych.”

„Każdy jest taki, jaka jest jego miłość. Kochasz ziemię? Ziemia będziesz. Boga kochasz? Cóż powiem? Że będziesz Bogiem? Nie śmiem powiedzieć tego sam od siebie, ale posłuchajmy Pisma: „Bogami jesteście jesteście synami Najwyższego””

„Bez prawdy miłość staje się sentymentalizmem. Miłość staje się pustym słowem, które można dowolnie pojmować. Na tym polega nieuchronne ryzyko, na jakie wystawiona jest miłość w kulturze bez prawdy. Pada ona łupem emocji oraz przejściowych opinii jednostek, staje się słowem nadużywanym i wypaczonym i nabiera przeciwstawnego znaczenia.”

„Jestem Polakiem – więc mam obowiązki polskie: są one tym większe i tym silniej się do nich poczuwam, im wyższy przedstawiam typ człowieka.
Bo im szersza strona mego ducha żyje życiem zbiorowym narodu, tym jest mi ono droższe, tym większą ma ono dla mnie cenę i tym silniejszą czuję potrzebę dbania o jego całość i rozwój.
Z drugiej strony, im wyższy jest stopień mego rozwoju moralnego, tym więcej nakazuje mi w tym względzie sama miłość własna.”

„Miłość to nie wisienka w czekoladzie, którą się nadgryza i odkłada do pudełka.”

„Miłość to egoizm we dwoje.”

„Miłość jest rozkoszną całodzienną wycieczką – gdy kres jej nadchodzi – pocałuj partnera i żegnaj.”

„Prawdziwa miłość duchowa nie jest słabym naśladowaniem i zapowiedzią śmierci, lecz triumfem nad nią – postrzeganiem chwilowego, jako wiecznego.”

„Bo takie rzeczy miłość z ludźmi wyprawia: nieszczęśliwym każe się gryźć rzeczami, którymi by się nikt nie martwił, a szczęśliwym chwalić każe i takie rzeczy, którymi się cieszyć nie warto.”

„Dzisiaj to dla mnie celebracja wszystkiego, co mi się przydarzyło. Bo dzisiaj umiem już zaakceptować to wszystko, w czym brałam udział, i to, co dostawałam od ludzi – złe i dobre.”

„(…) dla starych – śmierć,
dla młodych – miłość,
śmierć zdarza się tylko jeden raz,
miłość wielokrotnie się powtórzy.”

„Miłość jest grą… kto pierwszy powie „kocham””

„Gdyby nie było przemocy państwa zapanowałaby miłość.”

„Nasze małżeństwo jest burzliwe, często się kłócimy, czasem nawet więcej. Ale jak to się mówi, tylko burzliwa miłość jest prawdziwą miłością, no i dzięki temu małe liroyątko między nami siedzi.”

„Okazywana nam miłość, której nie odczuwamy jako łaskę i szczęście, jest dla nas ciężarem.”

„Miłość pozyskana wkłada wielkie i święte obowiązki.”

„Miłość niewiasty jest częstokroć potrzebą jej zmysłów, przyjaźń zaś jest zawsze potrzebą jej serca i duszy.”

„(…) miłość i nienawiść są dwoma obliczami tego samego.”

„Miłość łatwiej znosi nieobecność lub śmierć niż zwątpienie lub zdradę.”

„Miłość jest jak róża: wszyscy skupiają się na jej kwiecie, ale to kolczasta łodyga utrzymuje ją przy życiu.”

„(…) za wielką namiętność i miłość musi się płacić najwyższą cenę: wygnaniem z racji nieświadomości. Nieświadomość jest zawsze rajem głupców, wiemy o tym nazbyt dobrze, i jest także piekłem ludzi mądrych.”

„Miłość w każdym sercu kobiecym pragnie mieć wszystko, a nie cząstkę; to, według planu Natury, jest dla niej ważniejsze niż ambicja dla mężczyzny, to jej światło, jej życie, jej powietrze, których alternatywą jest tylko śmierć.”

„Miłość nie istnieje – trzeba ją wymyślić na nowo.”

„Kiedy się kocha kobietę wszystko, co łączy się z jej obrazem, miłość nasza stroi w zalety i cnoty urojone.”

„Miłość jest jak wiatr, raz silniejsza, a raz słabsza.”

„Z katolickiego kościoła słyszę dźwięk organów i śpiew, wchodzę do środka, przed ołtarzem stoją dzieci do Pierwszej Komunii Świętej, ubrane w białe szaty. W kościele jest wielu ludzi, śpiewają Tantum ergo, ksiądz udziela błogosławieństwa wszystkim, w tym mnie. Stoją małe niewinne dzieci, tu w polskim mieście i tam w niemieckim mieście albo w innym państwie i modlą się wszystkie do Boga, a za parę łat wyruszą do boju oślepione nienawiścią i będą się nawzajem zabijać. Również dawniej, gdy narody były bardziej chrześcijańskie, a swych władców nazywały pomazańcami Bożymi, wyglądało to tak samo jak dziś, gdy odchodzi się od chrześcijaństwa. Człowiek jest, jak się wydaje, skazany na to, by czynić więcej złego niż dobrego. Miłość bliźniego zalicza się do najwyższych ideałów na ziemi.”

„Miłość własna czai się nawet w sercach będących świątynią najdostojniejszej cnoty.”

„Miłość to uparte dziecię, nigdy się mocniej nie uczepi szaty nadziei jak wówczas, gdy ta bliska jest zniknięcia.”

„Jeśli udaje się powiązać harmonijnie miłość macierzyńską albo bratersko-siostrzaną z miłością erotyczną, to osiąga się nową, wyższą jakość miłości i związku. Być może piękna miłość brata i siostry jest czymś wyższym niż najwznioślejszy romans niespokrewnionych ze sobą ludzi?”

„Najlepszym preparatem kosmetycznym jest miłość.”

„Gdy zapraszamy Przyzwyczajenie, Miłość wychodzi.”

„Prostytutka też jest samograjem, tak samo miłość.”

„Gdyby miłość była wyłącznie uczuciem, nie byłoby podstawy do obietnicy do­zgonnej wzajemnej miłości. Uczucie przychodzi i może odejść. Skąd mogę wiedzieć, czy pozostanie ono na zawsze, skoro w mój akt nie jest włączony ani osąd, ani decyzja?”

„Ci, którzy traktują miłość jak sport, mają na ogół mierne wyniki.”

„Miłość ucieka się niekiedy do rozsądku jak do lekarza, ale nigdy nie bierze go za doradcę.”

„Życie jest cierpieniem – odrzekł sentencjonalnie – Urodzić się to znaczy cierpieć. Starzeć się znaczy cierpieć. Stracić miłość to też oznacza cierpienie. Umieranie to cierpienie…”

„Miłość: konfitury z owoców życia.”

„Wszelka miłość na ziemi rodzi się, żyje i umiera lub wzbija do nieśmiertelności wedle tych samych praw.”

„Każdy dług można spłacić człowiekowi czymkolwiek, lecz miłość – tylko miłością.”