Cytaty o duszy (1574 cytatów, strona 16)

„Uwielbiam Cię, mój Boże, Trójco Przenajświętsza! Dopomóż mi zupełnie zapomnieć o sobie, abym nieporuszona i uspokojona mogła zamieszkać w Tobie tak, jakby moja dusza znajdowała się już w wieczności. Oby już nic nie zdołało zamącić mego pokoju ani wyprowadzić mnie z Ciebie, o Mój Ty Niezmienny, lecz niech każda minuta coraz głębiej zanurza mnie w Twoją Tajemnicę. Napełnij pokojem moją duszę, uczyń w niej swoje niebo, swoje ulubione mieszkanie i miejsce swego odpoczynku. Obym nigdy nie zostawiała Ciebie samego, lecz była tam zawsze cała, cała czuwająca z wiarą, cała pogrążona w adoracji i cała zdana na Twoje stwórcze działanie. O mój umiłowany Chryste, z miłości ukrzyżowany, chciałabym być oblubienicą Twego Serca, chciałabym Cię otaczać chwałą i chciałabym Cię miłować tak, żebym umarła z miłości. Lecz czuję moją niemoc i dlatego proszę Cię, abyś mnie «przyoblókł w siebie samego» – tak, aby wszystkie poruszenia mojej duszy utożsamiały się ze wszystkimi poruszeniami Twojej duszy, abym się zanurzyła w Tobie, została przez Ciebie ogarnięta tak, abyś Ty zajął moje miejsce, aby moje życie było tylko promieniowaniem Twojego Życia. Przyjdź do mnie jako Wielbiciel, Wynagrodziciel i Zbawiciel. Słowo Przedwieczne, Słowo mego Boga, chcę spędzić moje życie na słuchaniu Ciebie; chcę być w pełni pojętną, tak, aby się wszystkiego nauczyć od Ciebie. A potem poprzez wszystkie noce, wszystkie próżnie, wszystkie niemoce chcę zawsze być w Tobie i trwać w Twoim wielkim świetle. O moja umiłowana Gwiazdo, zachwycaj mnie, abym nie mogła już uchylić się spod Twego promieniowania. O Ogniu trawiący, Duchu miłości, «zstąp na mnie», aby w mej duszy dokonało się jakby nowe wcielenie Słowa. Niech będę dla Niego dodatkowym człowieczeństwem, w którym On odnowi całe swoje Misterium. A Ty, Ojcze, pochyl się nad swoim biednym stworzeniem, «okryj je swoim cieniem» i dostrzegaj w nim tylko «Umiłowanego, w którym złożyłeś całe swoje upodobanie». O moi Trzej, moje Wszystko, moja Szczęśliwości, nieskończona Samotności, Niezmierzoności, w której się gubię, oddaję się Wam jako ofiara. Ukryjcie się we mnie, abym ja mogła się ukryć w Was, w oczekiwaniu na kontemplowanie w Waszym świetle przepaści Waszej wielkości. [modlitwa napisana przez św. Elżbietę od Trójcy 21 listopada 1904 r. ]”

Elżbieta od Trójcy Przenajświętszej (1880–1906)

Źródło: Modlitewny testament. Modlitwa do Trójcy Przenajświętszej http://www.karmel.pl/modlitewny-testament, karmel.pl

O samotności , O życiu , O Bogu , O tajemnicy

To tłumaczenie czeka na recenzję. Czy to jest poprawne?

„Cokolwiek zadowala duszę, jest prawdą.”

Walt Whitman (1819–1892) poeta amerykański

To tłumaczenie czeka na recenzję. Czy to jest poprawne?

„Królewski autorytet to szlachetna i przyjemna pozycja. Obejmuje wszystkie dobre rzeczy świata, przyjemności ciała i radość duszy. Dlatego z reguły istnieje duża konkurencja. Rzadko jest przekazywany (dobrowolnie), ale można go zabrać. W ten sposób dochodzi do niezgody. Prowadzi do wojny i walk oraz prób uzyskania wyższości.”

Ibn Chaldun (1332–1406) filozof i historyk arabski

Radość , O wojnie , O przyjemności

„Przyszłość muzyki to nie gry i techno, ale dusza. Muzyka musi płynąć z duszy, nieść uczucia, emocje. A nie powstawać dla pieniędzy. W latach 60. (…) zarobek, nie mówię tu o fortunie, ale zwykłych środkach na utrzymanie, był naprawdę na ostatnim miejscu listy powodów muzykowania. Grało się z miłości. I niektórym to pozostało na kolejne 30 lat.”

Gary Brooker (1945) brytyjski muzyk rockowy, pianista (Procol Harum)

z wywiadu dla Radiowej Trójki – Sopot, 1 czerwca 2001.
Źródło: Piotr Kaczkowski, 42 rozmowy, Prószyński i S-ka, Warszawa 2004, ISBN 83-7337-709-3, s. 280.

O muzyce , O emocjach , O przyszłości

„Cieszę się, że doczekałem dnia dzisiejszego i miesiąca Matki Bożej. Wierzę, że gdy mnie w nim zamordują, zabierze moją duszę Królowa Polski do swych niebieskich hufców – bym mógł Jej dalej służyć i bezpośrednio meldować o tragedii mordowanego przez jednych, opuszczonego przez pozostałych Narodu Polskiego.”

Łukasz Ciepliński (1913–1951) wojskowy polski, oficer AK

gryps do rodziny, wysłany z więzienia UB, pisany 2 lutego 1951.
Źródło: Tadeusz Płużański: Dlaczego czcimy Niezłomnych 1 marca? Zamordowani, niezidentyfikowani https://www.tysol.pl/a29854--Tylko-u-nas-Tadeusz-Pluzanski-Dlaczego-czcimy-Niezlomnych-1-marca-Zamordowani-niezidentyfikowani, tysol.pl, 1 marca 2019.

O matce

„W Kazaniach św. Antoni mówi o modlitwie jako związku miłosnym, w którym człowiek pragnie ze słodyczą rozmawiać z Panem, a to rodzi niewymowną radość, która łagodnie ogarnia modlącą się duszę. Antoni przypomina nam, że do modlitwy potrzebna jest cisza, której nie należy utożsamiać z odcięciem się od zewnętrznych hałasów, lecz stanowi wewnętrzne doświadczenie, w którym przez usunięcie tego, co rodzą troski duszy i co rozprasza, dąży się do uzyskania ciszy w samej duszy. Zgodnie z nauczaniem tego wybitnego doktora franciszkańskiego, na modlitwę składają się cztery nieodzowne postawy, które łacina Antoniego definiuje w następujący sposób: obsecratio, oratio, postulatio, gratiarum actio. Można by je przetłumaczyć następująco: ufne otwarcie serca przed Bogiem, to pierwszy krok – nie wystarczy po prostu pojąć Słowo, ale w modlitwie trzeba otworzyć serce na obecność Boga; następnie powinienem rozmawiać z Nim serdecznie, dostrzegając Jego obecność we mnie; a następnie – co jest rzeczą bardzo naturalną – należy przedstawić Mu nasze potrzeby; w końcu wielbić Go i Mu dziękować.”

Benedykt XVI (1927) papież

o Antonim Padewskim i modlitwie.
Źródło: Św. Antoni z Padwy https://opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/benedykt_xvi/audiencje/ag_10022010.html, opoka.org.pl

O ciszy , O Bogu , Radość , Serce

„Gdy doznasz goryczy i przykrości, pomnij na Jezusa Ukrzyżowanego i milcz. Żyj w wierze i nadziei, choćbyś chodziła wśród mroków, bo w tych mrokach Bóg zbliża się do duszy.”

Jan od Krzyża (1542–1591)

Źródło: Św. Jan od Krzyża, Mistrz w wierze https://teologiapolityczna.pl/jan-pawel-ii-o-sw-janie-od-krzyza, teologiapolityczna.pl, 12 grudnia 2018.

O Bogu , O wierze

„Co może być większym szczęściem dla kobiety niż świadomość, że wszystko, co się w duszy jej najbardziej kochanego człowieka dzieje, dzieje się przez nią i dla niej?…”

Tadeusz Dołęga-Mostowicz (1898–1939) polski pisarz

Ich dziecko
Źródło: s. 342

Kochać się , O szczęściu , O kobietach

„Uznanie własnej winy jest według nauczania Jezusa podstawowym warunkiem metanoi (przemiany duchowej), warunkiem życia w Bogu i, siłą rzeczy, warunkiem zbawienia. Dodajmy: zdolność do poczucia winy jest warunkiem bycia człowiekiem. Ta zdolność czyni nas istotami ludzkimi, mówi Księga Rodzaju, i słusznie. Słusznie dlatego, że nie mamy żadnej znajomości dobra i zła, jeśli nie odczuwamy ich w sobie; tak więc doświadczać zła jako stanu własnej duszy to czuć się winnym. Jeśli nie umiemy czuć się winni, nie jesteśmy zdolni do odróżnienia dobra i zła.”

Leszek Kołakowski (1927–2009) polski filozof

s. 26
Jezus ośmieszony. Esej apologetyczny i sceptyczny.

O sile , O Bogu

„Przesłanie Jezusa było takie: w obliczu nieuniknionego Końca wszystkie dobra i rzeczy ziemskie są jeśli nie bezwartościowe, to w każdym razie drugorzędne i względne, nigdy nie powinny uchodzić za dobra same w sobie, a tym bardziej za wartości absolutne. Myśleć inaczej to idolatria, to oddawanie najwyższej czci temu, co nietrwałe, bez znaczenia, pozbawione wagi. (...) Jest tylko jedna rzecz godna bezwarunkowego pragnienia: to Bóg i jego Królestwo; jest tylko jedna rzecz, która jest złem absolutnym: utrata duszy, jej nieodwracalne zepsucie.”

Leszek Kołakowski (1927–2009) polski filozof

s. 21
Jezus ośmieszony. Esej apologetyczny i sceptyczny.

O myślach , O myśleniu , O Bogu

„Pitagorejczycy również stosowali kyphi i lirę w sekretnych ceremoniach odprawianych potajemnie w świątyniach i grotach skalnych, ponieważ, tak samo jak Egipcjanie, wierzyli, że odpowiednio ukierunkowany mesmeryzm pozwala uwolnić duszę od ciała i umożliwia jej nawiązanie bliskiego kontaktu ze światem duchów.”

Dan Simmons książka Drood

Drood (2009)
Źródło: s. 178.

O świecie

„Tak to świadomość czyni nas wszystkich tchórzami; to zdanie doskonale wyrażało stan młodzieńczej duszy Johna Bridgensa, przygnębionego stanem własnej egzystencji i swymi nienaturalnymi pragnieniami, przygnębionego udawaniem kogoś, kim nie był, przygnębionego byciem sobą i przygnębionego przede wszystkim faktem, że mógł tylko myśleć o odebraniu sobie życia, gdyż strach, że po drugiej stronie myśl może istnieć nadal, że on może wciąż pozostawać niewolnikiem własnego umysłu, spać i śnić, skutecznie powstrzymywał go przed tym czynem.”

Dan Simmons (1948) amerykański pisarz fantastyki naukowej

Terror (2007)
Źródło: rozdział 50, Bridgens

O myślach , O myśleniu , O strachu , O pewności siebie

„Żyjemy tu, w Warszawie życiem tramwajowym. Znaczy to, że w naszej warszawskiej epoce tramwaj wzniósł się do roli symbolu. Oczywiście tramwaj wyraża miejską jednostkę komunikacyjną, taką samą jak trolejbus czy autobus. Mówi się: żyjemy życiem takim czy innym, wtedy gdy życie owo dobywa z człowieka jego najistotniejsze cechy. Czyli że w zetknięciu z nim człowiek objawia się w całej okazałości. Przepełniony irracjonalnie tramwaj warszawski stanowi doskonały odczynnik, przekonujemy się w nim codziennie, jacy jesteśmy i jak bardzo żyjemy życiem tramwajowym. W chwili gdy najbliższy bliźni demoluje nam śledzionę, unicestwia czar dopiero co kupionego płaszcza, niweczy z trudem przyszyte guziki, gasi brutalnie przepiękny połysk żarliwie wyczyszczonych butów, gniecie na miazgę wiezione dla dzieci ciastka, uśmiecha się przepraszająco, pakując nam w usta rękaw od kurtki, w której przed chwilą czyścił kominy lub wypakowywał stare śledzie – w takiej chwili, powtarzam, instynkty, jak działa żaglowej fregaty, wysuwają się groźnie z burt naszych dusz. Wtedy dopiero spostrzegamy z przerażeniem, jacy potrafimy być pierwotni, dzicy, egoistyczni, kłótliwi, nietolerancyjni, zaślepieni, krótkowzroczni. Z drugiej strony – ileż wspaniałych wartości dostrzegamy naraz w życiu, gdy uda nam się wepchnąć jako ostatni do rozchodzącego się w szwach autobusu, gdy przygodny sąsiad, wisząc na stopniu, odstąpi nam trzy centymetry kwadratowe miejsca, akurat tyle, by postawić na nich szpic buta, gdy złapany rozpaczliwie za krawat ten, który już do połowy tkwi w środku, uśmiechnie się bez pretensji i przygnie nas mocnym ramieniem, gdy wreszcie starsza pani, której, prąc ku wyjściu, strąciliśmy kapelusz, porwali w strzępy gazety i wgnietli całą zawartość siatki z masłem, jajami i marmoladą w biust, uśmiechnie się z tramwajową melancholią i powie smutne, lecz przebaczające: – Nie szkodzi…”

Leopold Tyrmand książka Zły

Wtedy widzimy, jak dalece potrafimy być solidarni, wyrozumiali, ludzcy i coś ciepłego rozpływa się nam jak słodka, rozgrzana czekolada koło serca. Nic nie wzbudza w nas tak nieprzytomnej złości i bezmyślnej chęci awantur, jak niekończące się wyczekiwanie na wypchane ludźmi trolejbusy, do których nie można się dostać, jak tępota, brutalności i nieuprzejmość w tramwaju, o nic nie będziemy się sprzeczać i kłócić tak namiętnie, jak o grubiaństwa współpasażerów i bezduszną wrogość konduktorów. Ale też nic nie wzbudza w nas takiego uczucia zadowolenia, satysfakcji i wygody, jak widok wyczekiwanego numeru na ulicznym horyzoncie i stwierdzenie, że znajdziemy w nim miejsce siedzące. Tramwaj wyzwala w nas dziś w Warszawie cenną bezpośredniość przeżywania i dlatego żyjemy tu, w Warszawie życiem tramwajowym.
Zły

O życiu , O dzieciach , O uśmiechu , O butach

„Jeżeli chodzi o fundamenty muzyczne, to one się nie zmieniły. W dalszym ciągu potrzebna jest dusza. Potrzebne jest serce, żeby tę muzykę przekazać. Natomiast jeśli chodzi o sprawy techniczne, w tej chwili zamiast gitar można po prostu używać płyt gramofonowych, samplerów…”

Peter Hammill (1948) brytyjski muzyk rockowy, wokalista i gitarzysta

z wywiadu dla Radiowej Trójki – Bydgoszcz, 14 października 1995.
Źródło: Piotr Kaczkowski, Przy mikrofonie, Prószyński i S-ka, Warszawa 1999, ISBN 83-7052-806-6, s. 30.

Serce

„Cała kultura, dusza narodu polskiego zakorzeniona jest w Bogu, w krzyżu, w źródle miłości, bo stanowi prawdę o Polsce, która nie chce być pawiem narodów i papugą, kłaniać się okolicznościom, modom, trendom, pozwalać na rozpowszechnianie się ducha nihilizmu, serwilizmu, duchowej bylejakości, a także – trzeba powiedzieć, w niektórych sektorach – narodowego zaprzaństwa.”

Sławoj Leszek Głódź (1945) polski duchowny katolicki, arcybiskup, generał

Źródło: Ks. abp Głódź: Polska potrzebuje przede wszystkim wewnętrznego pokoju http://www.radiomaryja.pl/informacje/ks-abp-glodz-polska-potrzebuje-przede-wszystkim-wewnetrznego-pokoju/, radiomaryja.pl, 3 maja 2017.

O Bogu

„Jako prezydent Warszawy, organizowałem msze za zdrowie papieża. Niestety ostatnia okazała się być mszą za jego duszę. Gdy dowiedziałem się o jego śmierci, zarządziłem włączenie w całym mieście syren. Pamiętam spontaniczną reakcję warszawiaków, olbrzymi rząd świec w al. Jana Pawła II, na pl. Piłsudskiego i wielu, wielu innych miejscach związanych z pielgrzymkami Ojca Świętego.”

Lech Kaczyński (1949–2010) polski polityk, prezydent Polski

o Janie Pawle II.
Źródło: Lech Kaczyński: Papież, mój nauczyciel! https://www.fakt.pl/wydarzenia/polityka/lech-kaczynski-papiez-moj-nauczyciel/ek4glh7, fakt.pl, 2 kwietnia 2010

O zdrowiu , O śmierci

„Miłość jest duszą wiary, czyni ją żywą; bez miłości wiara umiera.”

Antoni Padewski (1195–1231) święty katolicki, doktor Kościoła, franciszkanin

Źródło: Św. Antoni z Padwy https://opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/benedykt_xvi/audiencje/ag_10022010.html, opoka.org.pl

O miłości , O wierze

„Koszmarnie jest być biednym, to żadna tajemnica; koszmarnie jest chorować i być głodnym i bez grosza; koszmarnie jest być głodnym i chorym aż do ostatniego dnia. Nędzne posady, których większość z nas musi zachować; nędzne zajęcia, których większość z nas musi szukać, o które musi błagać; nędzne zajęcia, których nie znosimy całą znużoną duszą i w które wciąż musimy się angażować… mój boże, alkoholicy, poeci, samobójcy, narkomani, szaleńcy, których to wszystko odrzuca! Nie rozumiem, dlaczego musimy żyć w taki potworny, straszny i zupełnie beznadziejny sposób w stuleciu, w którym jedna cywilizacja wynalazła z całą determinacją siłę dostatecznie dużą, by nas wszystkich zabić.”

Charles Bukowski (1920–1994) amerykański poeta i powieściopisarz

O Pisaniu

O tajemnicy , O zachowaniu , O Bogu , O sile

„W Kazaniach św. Antoni mówi o modlitwie jako związku miłosnym, w którym człowiek pragnie ze słodyczą rozmawiać z Panem, a to rodzi niewymowną radość, która łagodnie ogarnia modlącą się duszę. Antoni przypomina nam, że do modlitwy potrzebna jest cisza, której nie należy utożsamiać z odcięciem się od zewnętrznych hałasów, lecz stanowi wewnętrzne doświadczenie, w którym przez usunięcie tego, co rodzą troski duszy i co rozprasza, dąży się do uzyskania ciszy w samej duszy. Zgodnie z nauczaniem tego wybitnego doktora franciszkańskiego, na modlitwę składają się cztery nieodzowne postawy, które łacina Antoniego definiuje w następujący sposób: obsecratio, oratio, postulatio, gratiarum actio. Można by je przetłumaczyć następująco: ufne otwarcie serca przed Bogiem, to pierwszy krok — nie wystarczy po prostu pojąć Słowo, ale w modlitwie trzeba otworzyć serce na obecność Boga; następnie powinienem rozmawiać z Nim serdecznie, dostrzegając Jego obecność we mnie; a następnie – co jest rzeczą bardzo naturalną – należy przedstawić Mu nasze potrzeby; w końcu wielbić Go i Mu dziękować.”

Benedykt XVI (1927) papież

o Antonim Padewskim i modlitwie
Źródło: Św. Antoni z Padwy https://opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/benedykt_xvi/audiencje/ag_10022010.html, opoka.org.pl

O ciszy , O Bogu , Radość , Serce

„Drugi Sobór Watykański nie został potraktowany jako część całej, żywej Tradycji Kościoła, ale jako koniec Tradycji, nowy start od zera. Prawda jest taka, że sobór ten w ogóle nie zdefiniował żadnego dogmatu i świadomie wybrał skromną rangę soboru zaledwie pastoralnego. A jednak wielu traktuje go tak, jakby uczynił on z siebie superdogmat odbierający ważność wszystkim pozostałym. Ideę tę wzmacnia to, co dzieje się teraz. To, co poprzednio uważano za najświętsze – forma, w której liturgia jest przekazywana kolejnym pokoleniom – nagle jawi się jako coś najbardziej zakazanego, jako jedyna rzecz, której można bezpiecznie zakazać. Nie toleruje się krytyki decyzji podjętych od czasu Soboru, a z drugiej strony, jeżeli ludzie kwestionują starożytne zasady lub nawet wielkie prawdy Wiary – np. cielesne dziewictwo Maryi, cielesne zmartwychwstanie Jezusa, nieśmiertelność duszy itd.”

Benedykt XVI (1927) papież

nikt się nie skarży, a jeśli już, to z tylko z największym umiarem. Ja sam, kiedy byłem profesorem, widziałem jak ten sam biskup, który z powodu pewnego nieokrzesanego sposobu wysławiania się zwolnił przed Soborem nauczyciela będącego naprawdę bez zarzutu, po Soborze nie był gotów zdymisjonować profesora, który otwarcie zaprzeczał pewnym fundamentalnym prawdom wiary. Wszystko to sprawia, że bardzo wielu ludzi zadaje sobie pytanie: czy dzisiejszy Kościół jest rzeczywiście tym samym Kościołem, co wczoraj? Czy może zmieniono go w coś innego, nic o tym nie mówiąc ludziom? Jedynym sposobem uwiarygodnienia Vaticanum II jest przedstawianie go takim, jakim jest, jako jedną z części nieprzerwanej, unikalnej Tradycji Kościoła i jego wiary.
Źródło: przemówienie na konferencji do biskupów Chile, Christianitas.pl, 13 lipca 1988 http://christianitas.pl/?sr=!czytaj&id=63&dz=6&x=6&pocz=0&gr=

O decyzjach , O ludziach , O prawdzie , O czasie

„Przemawia, zarówno głoszący prawdę, jak i głoszący kłamstwo, ten który wie i ten, który nie wie. Każdy czyni to według swego serca i umysłu, więc niechaj Dobrotliwa Dalekowzroczność przemówi do dusz, które (w tej sytuacji) drżą w wątpliwościach.”

Zaratusztra

1. Cytaty z Gath Zaratusztry, O wątpliwościach

O kłamstwie , Serce

„Zły Duch przemawia do kłamliwej duszy, przy pomocy Złej Myśli i Złego Słowa namawiając ją do złych uczynków, obiecuje jej zwycięstwo, doprowadzając ją na koniec do ruiny!”

Zaratusztra

1. Cytaty z Gath Zaratusztry, O złu

O pomocy , O myślach , O myśleniu , O zwycięstwie

„Tuż obok nas istnieją czarne strefy cienia i od czasu do czasu jakiejś złej duszy udaje się przedostać z nich na nasze powszednie ścieżki. Gdy się tak dzieje, człowiek znający prawdę musi uderzyć, nie oglądając się na konsekwencje.”

Howard Phillips Lovecraft (1890–1937) pisarz amerykański

Źródło: Thing on the Doorstep, tłum. Maciej Płaza

O czasie

„Prałat Godlewski. Gdy wspominam to nazwisko, ogarnia mnie wzruszenie. Namiętność i miłość w jednej duszy. Ongiś bojowy antysemita, kapłan wojujący w piśmie i słowie. Ale gdy los zetknął go z tym dnem nędzy, odrzucił precz swoje nastawienie i cały żar swego kapłańskiego serca poświęcił Żydom. (…) Nie tylko myśmy go cenili. (…) prezes Gminy Czerniaków (…) opowiadał, jak się prałat rozpłakał w jego gabinecie, gdy mówił o żydowskiej niedoli i jak się starał pomóc i tej niedoli ulżyć. I mówił prezes Rady Żydowskiej, że ten ksiądz, były antysemita, więcej serca Żydom okazywał niż kler żydowski, któremu obca była idea pocieszyciela ogółu.”

Ludwik Hirszfeld (1884–1954) polski lekarz

o księdzu Marcelim Godlewskim, ratującym Żydów w czasie II wojny światowej i niemieckiej okupacji w Polsce.
Źródło: Księża ratujący Żydów http://www.radiomaryja.pl/bez-kategorii/ksieza-ratujacy-zydow/, radiomaryja.pl

O miłości , O losie , Serce

„Ja, siostra Faustyna, z rozkazu Bożego byłam w przepaściach piekła na to, aby mówić duszom i świadczyć, że piekło jest. O tym teraz mówić nie mogę, mam rozkaz od Boga, abym to zostawiła na piśmie. Szatani mieli do mnie wielką nienawiść, ale z rozkazu Bożego, musieli mi być posłuszni. To com napisała, jest słabym cieniem rzeczy, które widziałam. Jedno zauważyłam, że tam jest najwięcej dusz, które nie dowierzały, że jest piekło. Kiedy przyszłam do siebie, nie mogłam ochłonąć z przerażenia, jak strasznie tam cierpią dusze, toteż jeszcze się goręcej modlę o nawrócenie grzeszników, ustawicznie wzywam miłosierdzia Bożego dla nich. O mój Jezu, wolę do końca świata konać w największych katuszach, aniżeli bym miała Cię obrazić najmniejszym grzechem.”

Faustyna Kowalska książka Dzienniczek

Dzienniczek
Źródło: 741, s. 242.

O piekle , O siostrze , O cierpieniu , O Bogu

„Dziś byłam w przepaściach piekła, wprowadzona przez Anioła. Jest to miejsce wielkiej kaźni, jakiż jest obszar jego strasznie wielki. Rodzaje mąk, które widziałam: pierwszą męką, która stanowi piekło, jest utrata Boga; drugie - ustawiczny wyrzut sumienia; trzecie - nigdy się już ten los nie zmieni; czwarta męka - jest ogień, który będzie przenikał duszę, ale nie zniszczy jej, jest to straszna męka, jest to ogień czysto duchowy, zapalony gniewem Bożym; piąta męka - jest ustawiczna ciemność, straszny zapach duszący, a chociaż jest ciemność; widzą się wzajemnie szatani i potępione dusze, i widzą wszystko zło innych i swoje; szósta męka jest ustawiczne, towarzystwo szatana; siódma męka - jest straszna rozpacz, nienawiść Boga, złorzeczenia, przekleństwa, bluźnierstwa. Są to męki, które wszyscy potępieni cierpią razem, ale to jest nie koniec mąk, są męki dla dusz poszczególne, które są męki zmysłów, każda dusza czym grzeszyła, tym jest dręczona w straszny, i nie do opisania sposób. Są straszne lochy, otchłanie kaźni, gdzie jedna męka odróżnia się od drugiej; umarłabym na ten widok tych strasznych mąk, gdyby mnie nie utrzymywała wszechmoc Boża. Niech grzesznik wie, jakim zmysłem grzeszy, takim dręczony będzie przez wieczność całą; piszę o tym z rozkazu Bożego, aby żadna dusza nie wymawiała się, że nie ma piekła, albo tym, że nikt tam nie był i nie wie jako tam jest.”

Faustyna Kowalska książka Dzienniczek

Dzienniczek (Dz 741).
Dzienniczek
Źródło: s. Faustyna Kowalska: Widziałam życie wieczne https://www.fronda.pl/a/s-faustyna-kowalska-widzialam-zycie-wieczne,72017.html, fronda.pl

O rozpaczy , O piekle , O cierpieniu , O Bogu

„Opatrzność Boża gotowała Ci drogi niezwykłe, drogi niepodobne do tych dróg, którymi chodziły Twoje siostry. Przede wszystkim kazała Ci Boża Opatrzność i miłość dusz szukać dobra tych dusz wszędzie tam, gdzie słyszałaś jak gdyby ich głos Ciebie wzywający. (…) Wracasz teraz, wracasz do naszej Ojczyzny. (…) Dziękujemy Ci za wszystko, co uczyniłaś dla Rzymu. Za Twoją dyskretną obecność przez tyle lat, również po śmierci. (…) żegnając Cię, nie rozstajemy się. Nie rozstajemy się, Kościół się nigdy nie rozstaje z tajemnicą świętych obcowania.”

Jan Paweł II (1920–2005) papież, święty Kościoła katolickiego

o Urszuli Ledóchowskiej
13
Źródło: s. Małgorzata Krupecka, Urszulanka Serca Jezusa Konającego Z Rzymu do domu macierzystego https://opoka.org.pl/biblioteka/T/TH/THW/pk201421_ledochowska.html, opoka.org.pl, 22 maja 2014.

O gotowaniu , O ojczyźnie , O tajemnicy , O siostrze

„Już czas mówić zwięźle, bo jutro dusza nas opuści.”

Jorgos Seferis (1900–1971) poeta i eseista grecki, noblista

O czasie

„Siła obecności Bożej, była tak intensywna, że nas prawie całkowicie pochłaniała i unicestwiała. Zdawało nam się nawet że przez dłuższy czas zostaliśmy pozbawieni używania zmysłów. (…) Spokój i szczęście jakie odczuwaliśmy, były bardzo wielkie, ale tylko wewnętrzne, najzupełniej skupiające duszę w Bogu.”

Łucja dos Santos (1907–2005) zakonnica portugalska, świadek objawień maryjnych w Fatimie

Źródło: Wspomnienie o Hiacyncie i Franciszku http://www.sekretariatfatimski.pl/4-fatimscy-bogosawieni/131-wspomnienie-o-hiacyncie-i-franciszku, sekretariatfatimski.pl

O szczęściu , O czasie , O sile , O Bogu

„Ta choroba duszy jest bardzo widoczna i trzeba ją leczyć. Szansa na pojednanie jest, tylko musimy wracać do podstaw i fundamentalnego poziomu refleksji. Musimy przemyśleć sobie, co znaczy dobro we wspólnych kategoriach. Co dla nas znaczy wyjście np. poza zamknięte układy partyjne w celu rozumienia dobra całego narodu.”

Wojciech Polak (1964) Prymas Polski

Źródło: Prymas Polski mocno o uchwale dot. objawień fatimskich: Takie akty powinny być w Kościele, a nie w Sejmie http://telewizjarepublika.pl/prymas-polski-mocno-o-uchwale-dot-objawien-fatimskich-takie-akty-powinny-byc-w-kosciele-a-nie-w-sejmie,47233.html, telewizjarepublika.pl, 14 kwietnia 2017.

O szansie , O chorobach

„W głębię tajemnic Bożej Mądrości dusza nie wejdzie inaczej jak tylko przez uciski i cierpienia wewnętrzne i zewnętrzne. I do tej wiedzy tajemnic Chrystusowych nie można dojść inaczej, jak tylko przez wiele cierpienia.”

Jan od Krzyża (1542–1591)

Źródło: Pieśń Duchowa strofa 37 nr 4

O wiedzę , O cierpieniu , O tajemnicy

„Wielebny Ojcze! W zeszłym roku doświadczyłem szczególnej opieki Bożej w cudownym zwycięstwie, jakie Boska Dłoń odniosła nad niezliczoną liczbą barbarzyńców, nieprzyjaciół Wiary Świętej. Po zawarciu pokoju z rebeliantami, ci uparci w swej przewrotności znowu napadli na to królestwo i zupełnie rozbili wojska, które mieliśmy dla bezpieczeństwa granicy. Mamy podstawy obawiać się, że w kilka tygodni zdobędą bez oporu wszystkie prowincje. Sądzę, że to z powodu naszych własnych grzechów i grzechów naszego narodu Boska Sprawiedliwość pragnie zesłać na nas tę karę. Niech dobry Ojciec zechce w żarliwości i miłości ducha błagać Boski Majestat, aby uwolnić raczył królestwo od barbarzyńców i okrutnego ucisku niewiernych i odwrócić w swej dobroci ów sprawiedliwy bicz Boży, i dać nam i naszym poddanym łaskę nawrócenia nas samych i naprawienia tego zła, które gniew Boży poruszyło, aż do zesłania na nas kary. Polecam Ojcu wśród tych niebezpiecznych zamieszek naszą Królową, pragnąc, aby w modlitwach polecił ją Bogu w czasie, gdy my niebawem wyruszymy z wojskiem w pole dla powstrzymania zuchwałości tak przewrotnych nieprzyjaciół. Ale przede wszystkim niech ma Ojciec w pamięci zdrowie naszej duszy, dla której żadna udręka nie jest pożądana.”

Jan II Kazimierz Waza (1609–1672) król Polski od 1648

w liście do późniejszego świętego Józefa z Kupertynu
Źródło: Jan Hernik, Wątki polskie w życiu św. Józefa z Kupertynu (4) http://www.niedziela.pl/artykul/19663/nd/Watki-polskie-w-zyciu-sw-Jozefa-z, niedziela.pl

O udręce , O Bogu , O zdrowiu , O czasie

„Ojcze Józefie, choć wielka dobroć Ojca czyni mnie pewnym, iż masz w swojej modlitewnej pamięci mnie i moje narody, niemniej mając nadzieję, iż przypomnienie się osobistymi listami większą będzie miało skuteczność, skłoniłem się do napisania niniejszego listu, pamiętny doświadczenia, jakieś mi ukazał w Ojcu Miłosierdzia, kiedy przybyłem pokłonić się świętemu miejscu. Troska, jaką Bóg mi powierzył nad wieloma duszami, przewyższa znacznie słabości mojego ducha, jeśli ręką tego, który nad wszystkim króluje szczególną łaską, nie będę broniony. Dlatego pragnę, aby Ojciec szczególnymi modlitwami zanoszonymi do Łaskawego Boga błagał Go o oświecenie mojego rozumu i o rozgrzeszenie mego serca do dokonania wszystkich zamierzeń, aby je ku większej chwale Boga i Jego Świętej Wiary obrócił, abym ja nie pobłądził w poznaniu i nie zaniedbał wypełniania tego wszystkiego, czego Pan ode mnie zażąda. Powierzam również Ojca dobroci zdrowie mojego ciała, o ile nie będzie ono przeciwne zdrowiu duszy, trwają bowiem wciąż te niedyspozycje, które Ojcu są znane.”

Jan II Kazimierz Waza (1609–1672) król Polski od 1648

w liście do późniejszego świętego Józefa z Kupertynu
Źródło: Jan Hernik, Wątki polskie w życiu św. Józefa z Kupertynu (2) http://www.niedziela.pl/artykul/19221/nd/Watki-polskie-w-zyciu-sw-Jozefa-z, niedziela.pl

O Bogu , O zdrowiu , O wierze , Serce

„Mówiąc kolokwialnie, jedną stopą jesteśmy na ziemi, a drugą przekraczamy już ten ostatni wymiar, do którego się udajemy. To nie jest droga donikąd. Ta droga w naszej kulturze jest właściwie dialogiem, rozmową przeszłości z tym, co obecne. To też nasze wybieganie w przyszłość. Najistotniejsze w tym wszystkim jest to, żeby zdać sobie sprawę, że nie tkwimy w jakimś jednym punkcie. To nieustanna wędrówka dusz.”

Jerzy Kalina (1944) polski rzeźbiarz, performer, scenograf

o wymowie Pomnika Ofiar Tragedii Smoleńskiej 2010 roku w Warszawie.
Źródło: Autor pomnika smoleńskiego Jerzy Kalina: koniec autocenzury, idzie Polska http://niezalezna.pl/218570-autor-pomnika-smolenskiego-jerzy-kalina-koniec-autocenzury-idzie-polska, niezalezna.pl, 3 marca 2018.

O przeszłości , O przyszłości

„Polska została podzielona, nastąpiły rozbiory, ale nie zaatakowano duszy Polskiej. Dzisiejszy atak na Polskę jest gorszy, bo wtedy rozerwano tylko ciało. Dzisiaj chodzi o śmiertelny cios, który ma być zadany polskiej duszy. Wewnętrzne współrzędne chrześcijańskiej Polski mają zostać zniszczone.”

Gerhard Ludwig Müller (1947)

Źródło: Kardynał Mueller: Gdybym był Tuskiem, to zamiast pouczać Polskę, nauczyłbym wszystkich w PE mówić "dziękuję" https://wiadomosci.dziennik.pl/wydarzenia/artykuly/583447,mueller-tusk-kosciol-kler-marksizm-hitlerowcy-zydzi-demokracja.html, dzienni.pl, 18 października 2018.

„Chcieliśmy, by nasz kraj wzniósł się na wyżyny. Chcieliśmy usunąć te elementy, które wydawać by się mogło dusiły nasz naród. Priorytetem na pierwszy rzut było odnowienie struktur instytucji, przywrócenie sprawiedliwości społecznej, pogodzenie klas ponad wszystkimi podziałami, a przede wszystkim – rewolucja dusz. Rewolucja, która uwolniłaby je od gorszącego materializmu.”

Léon Degrelle (1906–1994) belgijski polityk faszystowski

O sprawiedliwości

„Jest to jasne dążenie do trzymania mocną ręką wszystkich ludzi za łby. Zawładnąć duszami ludzi nie jest wcale takie proste, ale trzymać pod okiem policji, pod jakimiś hasłami straszącymi, że co to będzie, jak się nie będziecie słuchać, to jest możliwe. Ja to przeżyłem podczas okupacji, przeżyłem to za komuny. Niestety, widzę dzisiaj to samo, chociaż tego się nie spodziewałem.”

Tadeusz Pieronek (1934–2018) polski duchowny katolicki, biskup

o rządach partii Prawo i Sprawiedliwość od jesieni 2015.
Źródło: Biskup Pieronek: każde złamanie konstytucji przez jej stróży jest łajdactwem http://www.tvn24.pl/wiadomosci-z-kraju,3/bp-tadeusz-pieronek-lamanie-konstytucji-jest-lajdactwem,768650.html, tvn24.pl, 30 sierpnia 2017

O ludziach

„Był pochmurny dzień. Wieczorem zaczął padać drobny, kłujący deszcz i padał tak uporczywie, że przenikał nie tylko ubranie i skórę, ale nawet duszę. Szmuglerzy, dobrze opatuleni chustami i szalami, siedzą milcząc, skurczeni, na poły obecni, ale jakby nieobecni, patrząc jeden na drugiego, lecz nie dostrzegając się wzajemnie… I nikt nie wie, czego chce, czego potrzebuje, czego mu brak… Zdaje się im, że przesuwające się dokoła cienie to dusze umarłych, które błądzą po tym świecie…”

Ojzer Warszawski (1898–1944) żydowski prozaik, malarz i krytyk sztuki, piszący w języku jidysz

Szmuglerzy
Źródło: s. 163.

„Będziemy pogłębiać miłość i nabożeństwo do Niepokalanej. Niech spośród innych nabożeństw stanie na pierwszym miejscu Różaniec. Niech święte ziarna Różańca uspokoją nam nerwy, pocieszą w troskach i smutkach, pouczą, jak żyć dobrze i święcie. Niechaj Różaniec będzie modlitwą katolickich rodzin i wszystkich maryjnych dusz.”

Jerzy Tomziński (1918) polski duchowny rzymskokatolicki, paulin

Refleksje o modlitwie różańcowej.
Źródło: Kazanie o. Jerzego Tomzińskiego z 8 grudnia 1953 r http://niedziela.pl/artykul/72988/nd/Kazanie-o-Jerzego-Tomzinskiego-z-8, Tygodnik katolicki „Niedziela” nr 2/2004, niedziela.pl.

O smutku , O miłości