Cytaty na temat zamykać

Zbiór cytatów na temat zamykać, oko, drzwi, ludzie.

Cytaty na temat zamykać

Astrid Lindgren Fotografia
Marcel Lefebvre Fotografia
Hanka Ordonówna Fotografia
Georg Christoph Lichtenberg Fotografia

„Byłoby szczęściem móc uszy i inne zmysły tak zamykać jak oczy.”

Georg Christoph Lichtenberg (1742–1799) pisarz niemiecki, aforysta

What a blessing it would be if we could open and shut our ears as easily as we open and shut our eyes! (ang.)

Prentice Mulford Fotografia
Andrzej Niedzielan Fotografia
Siegfried Lenz Fotografia

„Wszystkich można zastąpić, sam nie wiesz jak łatwo jest zastąpić człowieka, trzeba się tylko do tego przed sobą wystarczająco wcześnie przyznać. Jedne drzwi się zamykają: ktoś odchodzi; drugie drzwi się otwierają: ktoś przychodzi.”

Siegfried Lenz (1926–2014)

Wir alle sind ersetzbar, du glaubst nicht, wie leicht wir ersetzbar sind, man sollte sich das nur früh eingestehen. Eine Tür fällt zu: Einer ist gegangen; eine Tür wird geöffnet: Einer kommt. (niem.)
Biuro rzeczy znalezionych
Źródło: s. 210

Fernando Henrique Cardoso Fotografia

„Wciąż są u nas ludzie, którzy uważają, że zamykanie do więzienia za posiadanie niewielkich nawet ilości narkotyków rozwiązuje problem. Tyle że jak dotąd go nie rozwiązało.”

Fernando Henrique Cardoso (1931) polityk brazylijski

Źródło: rozmowa Michała Sutowskiego, Społeczeństwo wolne od narkotyków? To fałszywa ideologia, krytykapolityczna.pl, 7 listopada 2012 http://www.krytykapolityczna.pl/artykuly/narkopolityka/20121107/cardoso-spoleczenstwo-wolne-od-narkotykow-falszywa-ideologia

Stefan Napierski Fotografia
Joanna Senyszyn Fotografia
Dorota Osińska Fotografia
Krystyna Sienkiewicz Fotografia

„Jeśli kiedyś otworzyło się drzwi swojego domu i jeśli już człowiek zdecydował się prowadzić „dom otwarty”, to już te drzwi się nie zamykają i chyba dobrze jest, jak jest.”

Krystyna Sienkiewicz (1935–2017) polska aktorka

Źródło: „Trybuna Śląska – Dzień”, 7 listopada 2000 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/sienkiewiczk01.htm

André Gide Fotografia

„Należy mnożyć wzruszenia, nie zamykać się w jednym życiu, w jednym ciele: uczynić, by dusza dała gościnę wielu duszom.”

André Gide (1869–1951) prozaik francuski

Źródło: Myśli o człowieku, Wydawnictwo Europa, 2004

Tomasz Schimscheiner Fotografia
Magdalena Cielecka Fotografia
Magdalena Gessler Fotografia

„Popularność robi na mnie ogromne wrażenie. Jestem zdziwiona i trochę się boję. Unikam bezosobowych bankietów, trochę zamykam się w domu.”

Magdalena Gessler (1953) polska restauratorka

Źródło: Agnieszka Sztyler, Słodko-ostra, „Twój Styl” nr 5/2011 http://www.styl.pl/magazyn/wywiady/news-slodko-ostra,nId,334837

Andrzej Rozenek Fotografia

„Radio Maryja i telewizja Trwam robią wiele dobrego dla ludzi obłożnie chorych, którzy potrzebują pociechy religijnej, im to jest potrzebne. Ja nie muszę włączać telewizji Trwam, ale dajmy szansę, żeby istniało pełne spektrum polityczne w mediach. Nie widzę powodu, żeby komuś zamykać usta.”

Andrzej Rozenek (1969) polski polityk

komentarz do odrzucenia przez KRRiT wniosku o koncesję na miejsce telewizji Trwam na multipleksach cyfrowej telewizji naziemnej.
Źródło: Siódmy dzień tygodnia, Radio Zet, cyt. za: Poseł Ruchu Palikota broni telewizji Trwam: „Robi dużo dobrego dla ludzi”, gazeta.pl, 8 stycznia 2012 http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/1,114884,10929524,Posel_Ruchu_Palikota_broni_telewizji_Trwam___Robi.html?lokale=warszawa

Olivier de Funès Fotografia
Artur Gadowski Fotografia
Bill Clinton Fotografia

„Nie wolno zamykać drzwi przed Rosją – ani drzwi do NATO, ani do Unii Europejskiej.”

Bill Clinton (1946) prezydent USA

Źródło: „Die Zeit”, 2 lipca 2000

Charles Manson Fotografia
Irvine Welsh Fotografia

„Gdy jedne drzwi się zamykają, inne się otwierają.”

Ślepe tory

Victoria Woodhull Fotografia
Tede Fotografia
Stefan Napierski Fotografia

„Lepiej patrzeć w bok niż zamykać oczy w obawie przed nieuniknionym.”

Postać: Sayuri
Wyznania gejszy

Piotr Gutkowski Fotografia
James Patterson Fotografia

„Proszę, nie zamykaj serca na miłość, bo to największy skarb.”

Listy pisane miłością (2004)

Leon XIII Fotografia
Stephen King Fotografia
Zbigniew Mikołejko Fotografia
Władysław Kowalski Fotografia
Natan Gross Fotografia

„O tej porze w Krakowie
mokną na deszczu kasztany.
Jeszcze jesień na Plantach,
a już w sercu zima.
Zapada mrok. Czas wracać.
Zamykają bramy.
Usypia Kraków mój niezapomniany,
Kraków, którego już nie ma.”

Natan Gross (1919–2005) polsko-izraelski reżyser filmowy, scenarzysta, historyk filmu, dziennikarz, poeta, pisarz i tłumacz

Źródło: Krakowska jesień

Andrzej Grabowski Fotografia
Władysław Tatarkiewicz Fotografia
Ewa Klajman-Gomolińska Fotografia

„Pomyśl czasem, gdy zamykasz oczy, dasz wszystkim marzeniom dotyk.”

Nowator (1985)

Źródło: utwór Czemu tak jest

Ewa Dałkowska Fotografia

„Według mnie rolą architekta jest właśnie zamykanie naturalnych procesów miejskich w piękne formy, a nie postulowanie czystej i samowystarczalnej architektury, której zamknięta forma nie potrzebuje ludzi.”

Źródło: Ewa Gorządek, Aleksandra Wasilkowska, culture.pl, kwiecień 2011 http://www.culture.pl/baza-sztuki-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/eAN5/content/aleksandra-wasilkowska

Donatien Alphonse François de Sade Fotografia
Kurt Vonnegut Fotografia
Adolf Hitler Fotografia

„Kościół katolicki przez piętnaście stuleci traktował Żydów jak szkodników, zamykał ich w gettach i tak dalej, ponieważ zorientowano się czym są Żydzi. (…) Ja odwołuję się do tych piętnastu stuleci.”

Adolf Hitler (1889–1945) kanclerz Rzeszy, twórca i dyktator III Rzeszy niemieckiej

Die katholische Kirche hat 1500 Jahre lang die Juden als die Schädlinge angesehen, sie ins Ghetto gewiesen usw., da hat man erkannt, was die Juden sind. (…) Ich gehe zurück auf die Zeit, was man 1500 lang getan hat. (niem.)
w 1933 na Konferencji Episkopatu Niemiec w Berlinie.
Źródło: Saul Friedländer, Das Dritte Reich und die Juden, Verlag C.H. Beck, Monachium 2007, s. 60.

„Po pierwsze, sam fakt zamykania kogoś w klatce – niekiedy na długo (zawsze za długo!) – jest właśnie czymś, co tchnie średniowieczem. Sąd skazuje na izolację, ale przy tym także, o czym się nie mówi, na pozbawienie możliwości realizacji naturalnego popędu – popędu seksualnego. Skazuje na celibat, a młodszych zazwyczaj na życie w dewiacji seksualnej. Wyrok tego otwarcie nie precyzuje, ale przecież tak jest.”

Andrzej Jaczewski (1929) polski seksuolog i pedagog

Źródło: Więzienie to skazanie na celibat albo dewiację seksualną., blog Cicer_cum_caule, 15 lutego 2013 http://www.tokfm.pl/blogi/cicer-cum-caule/2013/02/wiezienie_to_skazanie_na_celibat_albo_dewiacje_seksualna_nie_resocjalizuje_ale_demoralizuje_premier_szuka_oszczednosci_wiec_niech_wprowadzi_wyroki_kilkudniowe_i_elektroniczny_dozor_/1

Marek Jackowski Fotografia
Maciej Kurzajewski Fotografia

„Nie mam problemów w pracy, które spędzałyby mi sen z powiek. Wychodzę z pracy, zamykam tę część mojego życia i jadę do domu.”

Maciej Kurzajewski (1973) olski prezenter telewizyjny, dziennikarz sportowy

Źródło: Patrycja Michońska-Dynek, Spełnione marzenie, „Magazyn Familia”, 24 marca 2009 http://www.magazynfamilia.pl/artykuly/Spelnione_marzenie,1195,91.html

Jerzy Trela Fotografia

„Mówił mi [Zbigniew Cybulski], żebym nie zdawał do PWST, bo studenci ze szkoły teatralnej nie umieją drzwi zamykać. Drzwi się powinno zamykać, mówił, a nie pokazywać, że się zamyka! Trafna uwaga.”

Jerzy Trela (1942) polski aktor

Źródło: Jacek Cieślak, Teatr, moja pasja, „Rzeczpospolita”, 18 czerwca 2011 http://www.rp.pl/artykul/9131,675544_Wielka_Nagroda_dla_Jerzego_Treli.html

Layne Staley Fotografia

„Kiedy ćpasz, zamykasz się na wiele rzeczy. Nie dbasz praktycznie o nic. Jesteś tylko ty i heroina.”

Layne Staley (1967–2002) amerykański muzyk rockowy, wokalista

Źródło: Layne Staley – Biografia http://aliceinchains.pl/viewtopic.php?t=821

Hanka Bielicka Fotografia
Dawid Jung Fotografia

„twoje ciało, ampułka po zużytym leku, sprzączka
zamykana na noc. a w środku prośba o sen, o piękno,
które się nie starzeje.”

Dawid Jung (1980) polski poeta i krytyk literacki

Poemat o mówieniu prawdy (2014)
Źródło: [tren na odejście], cz. 31

Krzysztof Feusette Fotografia
Paulo Coelho Fotografia

„Usta zamykają się wtedy, gdy mają do powiedzenia coś ważnego.”

Czarownica z Portobello (2007)

Feliks Dzierżyński Fotografia
Britney Spears Fotografia
Wojciech Lemański Fotografia
Grzegorz Turnau Fotografia
Yahya Jammeh Fotografia

„Nie wierzę w zabijanie ludzi, wierzę w zamykanie ich na resztę życia.”

Yahya Jammeh (1965) polityk gambijski, prezydent Gambii

I don’t believe in killing people. I believe in locking you up for the rest of your life (ang.)
Źródło: Gambian opposition claims fraud http://news.bbc.co.uk/2/hi/africa/5377448.stm (ang.). BBC News.

Szczepan Twardoch Fotografia
Grzegorz Lato Fotografia

„Koniec tolerancji dla bandytów. Osobiście dopilnuję, żebyśmy takiej hańby więcej nie oglądali. Miarka się przebrała. Nie dopuszczę do tego, by popsuli oni wielką imprezę i święto, jakim ma być Euro 2012. Jeżeli na którymś stadionie zdarzy się zadyma, będziemy zamykać taki obiekt. Zero litości.”

Grzegorz Lato (1950) piłkarz polski, trener, senator RP

po zamieszkach pseudokibiców na stadionie w Kownie podczas meczu Litwa – Polska.
Źródło: wp.pl, Kowno: Lato zapowiada zero litości, 28 marca 2011 http://ekstraklasa.wp.pl/kat,77156,title,Kowno-Lato-zapowiada-zero-litosci,wid,13263512,wiadomosc.html?ticaid=1c075&_ticrsn=3

Karolina Gruszka Fotografia
Jarosław Kaczyński Fotografia

„Był komunistycznym, ale jednak patriotą (…) Opozycję jakoś tam tolerował, a nie zamykał do więzienia.”

Jarosław Kaczyński (1949) polski polityk, premier RP

o Edwardzie Gierku przed wyborami prezydenckimi w 2010.
Źródło: Kaczyński: Edward Gierek był komunistycznym, ale patriotą, portal historyczny PAP http://historia.pap.pl/?q=node/4351, 1 lipca 2010

Hillary Rodham Clinton Fotografia

„Nawet jeśli nie można udowodnić jawnego łapówkarstwa, uzasadniona jest obawa, że zamykanie się w wąskich kręgach z zamożnymi sponsorami ma konkretny wpływ na kształtowanie się opinii polityka o świecie i priorytetów, którymi kieruje się na swoim stanowisku.”

Hillary Rodham Clinton (1947) amerykańska działaczka polityczna, żona Billa Clintona

Autorka: Amy Goodman, dziennikarka „New Yorkera”
Źródło: Maciej Jarkowiec, Clintonowie. Wszystko na sprzedaż http://wyborcza.pl/magazyn/1,152664,20110908,clintonowie-wszystko-na-sprzedaz.html, wyborcza.pl, 21 maja 2016.

Dietrich von Hildebrand Fotografia
Teodozjusz I Wielki Fotografia
Jacek Borkowski Fotografia

„Mądrość w tym zawodzie [aktora] polega na tym, żeby się nie zamykać.”

Jacek Borkowski (1959) polski aktor

Źródło: Seks jest tylko pretekstem, „Gazeta Współczesna” nr 120, 24 czerwca 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/119978.html

Jan Nowak-Jeziorański Fotografia
Éric Serra Fotografia
Józef Piłsudski Fotografia
Lucyna Winnicka Fotografia

„Szłam po niewłaściwych torach. Czułam, że nie rosnę, ale schnę. Przyglądałam się wzajemnemu podgryzaniu i oskarżaniu o kradzież ról, nie umiałam walczyć o swoje, zamykałam się w skorupie.”

Lucyna Winnicka (1928–2013) polska aktorka i dziennikarka

o przyczynach zrezygnowania z kariery filmowej.
Źródło: „Polityka”, cyt. za: Lucyna Winnicka: Słynna aktorka zmarła w wieku 85 lat, wp.pl, 23 stycznia 2012 http://film.wp.pl/idGallery,11256,idPhoto,338155,galeria.html

Helen Keller Fotografia
Iwona Guzowska Fotografia
Julian Przyboś Fotografia

„Czemu druhny nie śpiewacie?
Czy żelazne pyski macie?
Czy żelazne, czy drewniane?
Czy na kołki zamykane?”

Julian Przyboś (1901–1970) poeta i eseista polski

Źródło: Na jabłonkę

Anna Czartoryska Fotografia

„Dzisiaj dużo łatwiej rezygnujemy z miłości, mamy łatwość zamykania jednego etapu i otwierania kolejnego”

Anna Czartoryska (1984) polska aktorka

Źródło: Anna Szewczyk, Anna Czartoryska. Szuka miłości. Kiedy spotka tę prawdziwą?, „Echo Dnia” nr 291, 16 grudnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/129928.html

Jan Karski Fotografia

„Obóz, jak się zorientowałem. Obejmował teren około półtora kilometra kwadratowego płaskiego terenu. Otoczony był solidnym ogrodzeniem z drutu kolczastego, rozpiętego kilkoma rzędami pomiędzy drewnianymi słupami. Ogrodzenie miało ponad dwa i pół metra wysokości. Po zewnętrznej stronie przechadzały się patrole w odstępach około pięćdziesięciometrowych. Po stronie wewnętrznej strażnicy z bronią stali co jakieś piętnaście metrów. Za drutami stało kilkanaście baraków. Przestrzeń pomiędzy nimi wypełniał gęsty, falujący tłum. Więźniowie tłoczyli się, przekrzykiwali. Z kolei strażnicy starali się utrzymywać ich we względnym porządku…
… Po lewej stronie od bramy, o jakieś sto metrów za ogrodzeniem, był tor kolejowy, a właściwie rodzaj rampy. Prowadził od niej do ogrodzenia chodnik zbity z desek. Na torowisku stał pociąg złożony z około trzydziestu wagonów towarowych. Były brudne i zakurzone…
… Mijaliśmy akurat jakiegoś starca. Siedział na ziemi nagi i rytmicznie kiwał się do przodu i tyłu. Jego oczy błyszczały i nieustannie mrugał powiekami. Nikt nie zwracał na niego uwagi. Obok leżało dziecko w łachmanach. Miało drgawki. Z przerażeniem spoglądało dookoła.
Tłum pulsował jakimś obłędnym rytmem. Wrzeszczeli, machali rękami, kłócili się i przeklinali. Zapewne wiedzieli, że niedługo odjadą w nieznane, a strach, głód i pragnienie potęgowały poczucie niepewności i zwierzęcego zagrożenia. Ludzie ci zostali wcześniej ograbieni z całego skromnego dobytku, jaki im pozwolono zabrać w tę podróż. Było to pięć kilogramów bagażu. Były to zwykle jakieś najpotrzebniejsze w drodze przedmioty. Poduszka, jakieś okrycie, trochę jedzenia, butelka z wodą. Czasem kosztowności czy pieniądze. Docierała tu przeważnie ludność gett, która nie miała już nic…
Pobyt w obozie nie trwał długo. Zazwyczaj nie dłużej niż cztery dni. Potem pakowano ich w wagony na śmierć. Przez czas pobytu w obozie prawie nie otrzymywali jedzenia. Zdani byli na własne zapasy.
Baraki obozowe mogły pomieścić mniej więcej połowę więźniów. Drugie tyle pozostawało na dworze. Powietrze wypełniał odór ludzkich odchodów, potu, brudu i zgnilizny…
… Oficer SS, odpowiadający zapewne za załadunek, stanął przed tłumem Żydów. Nogi rozstawił szeroko.
– Ruhe! Ruhe! Spokój! – wrzasnął. – Wszyscy Żydzi mają wejść do wagonów. Pojedziecie tam, gdzie jest dla was praca. Ma być porządek. Nie wolno się pchać ani opóźniać załadunku. Kto będzie wywoływał panikę albo stawiał opór, zostanie zastrzelony.
Przerwał i wbił wzrok w masę ludzką przed sobą. Spokojnie zaczął otwierać kaburę pistoletu. Wyjął broń. Pierwsze szeregi Żydów zaczęły się cofać. Niemiec zaśmiał się i oddał trzy strzały w tłum. W grobowej ciszy rozległ się przeszywający krzyk. Spokojnie schował pistolet.
– A teraz do wagonów! Raus! – wrzasnął.
Tłum zamarł. Z tyłu rozległy się strzały. Ludzie ławą ruszyli do przodu, krzycząc przeraźliwie. Zbliżali się do drewnianego pomostu. Ludzki strumień był jednak zbyt szeroki, aby się w nim pomieścić. Esesmani otworzyli ogień. Pędzący zaczęli padać. Rozległ się głuchy tupot nóg po deskach rampy. Teraz zaczęli strzelać strażnicy stojący przy wagonach. Tłum przyhamował.
– Ordnung! Ordnung! – wrzeszczał esesman.
Pierwsi Żydzi wpadli do wagonu. Niemcy przy drzwiach odliczali ich. Po liczbie „sto czterdzieści” esesman zawył „Halt!” i dwukrotnie strzelił. Przystanęli. Pociąg powoli szarpnął i nowy wagon wtoczył się na wysokość pomostu. Zaczęli go wypełniać nowi więźniowie.
Wedle wojskowych regulaminów wagon towarowy przeznaczony był na osiem koni lub czterdziestu żołnierzy w transporcie. Upychając ludzi na siłę i bez jakiegokolwiek bagażu, można było pomieścić w wagonie sto osób. Niemcy wydali rozkaz pakowania po stu trzydziestu, ale jeszcze dopychali dodatkową dziesiątkę. Gdy drzwi nie dały się zamknąć, tłukli na oślep kolbami, strzelali do środka wagonu, wrzeszczeli na nieszczęsnych Żydów. Ci, aby zrobić miejsce dla nowych, wspinali się na ramiona i głowy już znajdujących się wewnątrz. Z głębi wagonu dochodził jakiś potępieńczy ryk i wycie.
Gdy upchnięto już sto czterdzieści osób, strażnicy przystąpili do zamykania drzwi. Były ciężkie, wykonane z drewna obitego żelazem. Miażdżyły wystające na zewnątrz kończyny wśród wrzasków bólu. Po zasunięciu drzwi zabezpieczano je żelazną sztabą i ryglowano.
Przed załadunkiem na podłogę wagonów sypano warstwę niegaszonego wapna. Oficjalnie był to zabieg higieniczny. Chodziło o nie rozprzestrzenianie się chorób zakaźnych. W praktyce wapno gwałtownie absorbowało wilgoć z powietrza. Spadała zawartość tlenu i ludzie zaczynali się dusić. Równocześnie wapno w kontakcie z ludzkimi odchodami wydzielało trujące substancje, między innymi chlor. Ten zaś dusił stłoczonych więźniów. Niemcy osiągali podwójny cel. Choroby zakaźne istotnie się nie rozprzestrzeniały, a wagon można było łatwiej po transporcie wymyć. Po drugie, transportu tego nie przeżywało wielu „podróżnych”. A o to przecież chodziło.
Czasami od polskich kolejarzy docierały informacje, że takie wagony z Żydami stały na bocznicach po kilka dni. Po otwarciu znajdowano w nich same trupy…
… Na obozowym placu pozostali zabici i konający. Strażnicy przechadzali się wolnym krokiem i dobijali ich strzałami w głowę. Wkrótce zapanowała cisza…”

Jan Karski (1914–2000) prawnik, dyplomata, wykładowca akademicki, polski kurier czasów II wojny światowej

Karski dostał się w przebraniu strażnika do obozu tranzytowego dla Żydów w Izbicy, który był „ostatnim etapem” przez obozem zagłady w Bełżcu.
Tajne państwo: opowieść o polskim Podziemiu

Marcel Lefebvre Fotografia
Antoine de Saint-Exupéry Fotografia
Grzegorz Lato Fotografia
Jacek Kuroń Fotografia
Marta Ścisłowicz Fotografia

„Wywalczyliśmy, wypracowaliśmy tam margines swobody, a zarazem wydawało się nam, że ta przestrzeń wciąż do nas mówi pełnym głosem. Kiedy wreszcie znaleźliśmy oś opartą na ogniu, sala otworzyła się akustycznie. Mijał czas, praca nabierała szlifu, ale naprawdę tylko w Brzezince udało się nam zachować i wpisać w strukturę spektaklu coś fundamentalnego dla naszego rozumienia dźwięku, ciszy i w konsekwencji dla przekazu całego spektaklu. Gdziekolwiek go prezentujemy, zaczyna się on tą samą pieśnią-sekwencją, którą nazywamy Zamykaniem, stwarzającą sugestię, że widzowie wchodzą w trakcie jakiegoś aktu, który właśnie się kończy i kiedy tylko usiądą i spróbują przyswoić sobie przestrzeń, słyszana jeszcze przez drzwi wejściowe pieśń już się skończyła, gasi się kolejne świece, kolejne lampy, dwie kobiety zlewają olej z lampad. Nie następuje jednak jeszcze cisza – po pieśni odsłaniają się dźwięki działań, kroków. Kiedy to zanika, dopiero wtedy słyszymy ogień w kominku, a kiedy oswoimy się i z tym, słyszymy dźwięki płynące z zewnątrz – w Brzezince są to ptaki i jaz młyński, który pracuje i jego głos do nas dochodzi. Cała ta fonosfera docierała do nas przez cały czas pracy i trzeba było, tak jak w procesie odłupywania, rzeźbienia, odejmować kolejne powierzchnie, żeby zostało to, co jest ciszą – nie tylko brakiem dźwięku, cyfrowym zerem, lecz ciszą głębokiej obecności świata. W Brzezince właśnie to na nas oddziaływało, pokazywało wewnętrzny kierunek naszej pracy – odsłaniania poprzez dźwięk.”

o Teatrze ZAR.
Źródło: „Teatr”, 24 grudnia 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/26200

Stefan Szczygłowski Fotografia

„Jestem zamknięty, chociaż ciągle się otwieram,
Otwarcie mówiąc to wciąż się zamykam.”

Źródło: W te i we w te w tomie Przed Po (2003)