Cytaty na temat wielki

strona 2

„Myślę, że do Boga ludzie dochodzą w różny sposób. W ogóle, jeśli chodzi o Absolut i Wielkiego Scenarzystę, to tak się jakoś układa, że każdy kroczy własną drogą. Dowcip polega na tym, że trzeba Go zacząć szukać. W tym momencie mądrze analizowana potrzeba duchowości zakłada poszukiwanie. Bez naszej potrzeby znalezienia, na pewno Wielki Scenarzysta sam z siebie nas nie odwiedzi.”

„Tłum był wielki, ale ludzi niewielu.”

„W pewnej chwili, kiedy przechodziłam korytarzem do kuchni - usłyszałam w duszy te słowa: Odmawiaj nieustannie tę koronkę, której cię nauczyłem. Ktokolwiek będzie ją odmawiał, dostąpi wielkiego miłosierdzia w godzinę śmierci. Kapłani będą podawać grzesznikom jako ostatnią deskę ratunku; chociażby był grzesznik najzatwardzialszy, jeżeli raz tylko zmówi tę koronkę, dostąpi łaski z nieskończonego miłosierdzia Mojego. Pragnę, aby poznał świat cały miłosierdzie Moje. Niepojętych łask pragnę udzielać duszom, które ufają Mojemu miłosierdziu.”

„Chyba jestem niepełnosprawny, dlatego że należę do tego społeczeństwa i jestem dziedzicem tych wszystkich uświadomionych i nieuświadomionych stereotypów, obciążeń, tradycji historycznych. To jest nasza niepełnosprawność. Takie grzebanie w wizerunkach: Piłsudski a Dmowski, tradycja a Ojczyzna, Bóg, Honor. Jak widzę tych śmiesznych ludzi, którzy te wielkie słowa mielą w swoich małych gębach, to myślę, że to jest właśnie polska niepełnosprawność. Dokładnie to, o czym pisał Gombrowicz, że naszym największym problemem jest nasze poczucie misji.”

„Człowiek to dumnie brzmi,
powiedział ich wielki Maksym,
a oni tu biją cię w mordę
i mówią, że jesteś sukinsyn.
Cóż począć taki syn chce
za kratą NKWD?
Mówmy k. mać jak paciorek
spłowiałej gwieździe czerwonej.”

„To nie jest ława ministrów, na którą teraz patrzę, lecz ława oskarżonych. Nie chcemy z wami dyskutować o wielkich problemach Ojczyzny… Precz!”

„(…) ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani serce człowieka nie zdołało pojąć, jak wielkie rzeczy przygotował Bóg tym, którzy Go miłują.”

„O wielkim mówię, że przemija.
O przeminionym mówię, że się oddala.
O oddalonym mówię, że powraca.”

„Nie obawiaj się porażki – to nie porażka, ale mało ambitny cel jest błędem. W wielkiej próbie honorowo jest nawet polec.”

„I jeden z nas – to jestem ja,
którym pokochał. Świat mi rozkwitł
jak wielki obłok, ogień w snach
i tak jak drzewo jestem – prosty.”

„Praca oddala od nas trzy wielkie niedole: nudę, występek i ubóstwo.”

„Był bardzo przywiązany do prawdy, tylko że nie cały czas do jednej i tej samej. W zależności od etapu przywiązywał się do prawd, które na danym etapie przynosiły (tak to się składało, nie dlatego że miał taką złą intencję) największe profity. I tak w czasach stalinowskich Pan Profesor Kołakowski nie tylko był bardzo przywiązany do marksizmu-leninizmu, ale nawet swoje przywiązanie posuwał do tego, że jako politruk, chodzący zresztą po uniwersytecie z pistoletem, usuwał czy też przyczyniał się do usuwania profesorów, którzy takiego przywiązania do marksizmu-leninizmu nie wykazywali. Kiedy natomiast umarł Ojciec Narodów i Chorąży Pokoju a wkrótce okazało się, że na zachodzie bardzo hołubią dysydentów, pan profesor Kołakowski… Znaczy, umiłowanie do prawdy, przepraszam, podpowiedziało mu, że lepiej będzie się przedzierzgnąć w dysydenta. No i się przedzierzgnął, dzięki czemu zażywał do końca życia reputacji wielkiego filozofa, który najpierw błądził, a potem się nawrócił. No i za każdym razem wysysał co było do wyssania na każdym etapie. To jest właśnie przykład dla młodzieży, bo w co inwestować w dzisiejszych zakłamanych i zepsutych czasach jak nie w umiłowanie prawdy!”

„Nie mam wielkiego talentu filmowego. Miał go na przykład Orson Welles (…). Tak się zdarza geniuszom, że od razu znajdują właściwe miejsce dla siebie. Ja do tego miejsca muszę dochodzić całe życie. Wiem o tym, ale idą. (…) Dla mnie są to następne kroki i według mojej prywatnej skali wartości są to malutkie kroczki, które mnie zbliżają do celu. Nigdy go nie osiągnę tak czy owak. Nie mam dość talentu.”

„O czym mówisz, synu? Przestań się skarżyć, pomyśl o mojej męce i męce świętych! Jeszcze nie musiałeś trwać aż do krwi. Jakże to mało, co cierpiałeś, w porównaniu do tych, którzy tyle przeszli i tak strasznie byli kuszeni, tak ciężko udręczeni, tak nieustannie doświadczani i ćwiczeni. Trzeba więc, żebyś pamiętał o tych wielkich ciężarach, jakie ponoszą inny, aby lżej ci było dźwigać własne, małe.”

„Pozostaje to tajemnicą i tragedią historii że naród [Polacy] gotów do wielkiego heroicznego wysiłku, uzdolniony, waleczny, ujmujący powtarza zastarzałe błędy w każdym prawie przejawie swoich rządów. Wspaniały w buncie i nieszczęściu, haniebny i bezwstydny w triumfie. Najdzielniejszy pośród dzielnych, prowadzony przez najpodlejszych wśród podłych.”

„Nieprzerwanie czyń dobro. Nie szukaj okazji, żeby odpocząć – odpoczynek jest wielkim niebezpieczeństwem. Gdy zobaczysz robotnika, który nic nie robi, nie krytykuj i nie osądzaj go, lecz weź swój topór lub sierp i nie przerywaj swej pracy, a po chwili i on zacznie pracować.”

„Mój przyjaciel z lat licealnych, pan Waja, zacytował mi kiedyś Wielkiego Filozofa Nietzschego: Kto uważa ludzi za stado i ciągle przed nim ucieka, ten musi liczyć się z tym, że to stado dogoni go i weźmie na rogi. Następnie skonstatował: A niech mnie ch… biorą na rogi, ja ich p…. Podpisuję się pod tym.”

„Życie nie dało niczego śmiertelnym bez wielkiej pracy.”

„Kochajcie pracę! Żadna siła nie czyni człowieka ani wielkim, ani mądrym tak, jak czyni to właśnie praca.”

„Przyjemność ma się do szczęścia mniej więcej tak, jak drzewo do ogrodu: nie ma ogrodu bez drzew, ale drzewa, nawet w wielkiej ilości, nie stanowią jeszcze ogrodu.”

„Trudno być skromnym, gdy jest się kimś tak wielkim jak ja.”

„Znam ludzi, którzy szukają miejsc nietkniętych przez innych ludzi.
Tam gdzie metropolia jest jedynie złudzeniem, iluzją wielkiego świata, który
dla tych ludzi jest ćwiartką tej Ziemi.
Chcą być pierwszymi, którzy dotkną
stopą tej cząstki.
Chcą być Pierwszymi Ludźmi.”

„Dla wielkiego umysłu nie ma rzeczy małych.”

„(…) piwo, wielki mi znowu alkohol (…).”

„Nie istnieje bezpieczna droga do pokoju. Na pokój trzeba się poważyć, pokój to wielkie wyzwanie i nigdy nie można go zapewnić. Pokój to przeciwieństwo zabezpieczenia. Żądanie bezpieczeństwa oznacza nieufność, a nieufność z kolei rodzi wojnę.”

„Czyniąc rzeczy wielkie, zaczynaj od rzeczy drobnych.”

„Sytuacja wygląda tak, że międzynarodówka wielkiego kapitału i międzynarodówka syjonistyczna działają zgodnie przeciw powiązaniu Polski ze Związkiem Radzieckim.”

„Ameryka ma wiele oblicz: inna jest na południu, inna na zachodzie, na pewno inna w Nowym Jorku. Od skrajnego konserwatyzmu po liberalizm. Ta różnorodność łącznie z klimatami daje wielkie urozmaicenie, a także poczucie, że wystarczy tu zmienić miejsce zamieszkania, by zmienił się cały świat wokół nas.”

„Wraz z kapitulującym wojskiem Armii „Poznań” odeszli do niewoli wszyscy d-cy wielkich jednostek. Z samolotu który przyleciał do Warszawy 27 września, a odleciał do Bukaresztu 28 września nie skorzystał ani generał Rómmel, ani ja. Uważaliśmy za swój obowiązek dzielić losy żołnierzy, którym nie byliśmy w stanie dać laurów zwycięstwa.”

„Nowy Patron darzył wielkim nabożeństwem Matkę Bożą, powierzając Jej wstawiennictwu swoją posługę duszpasterską i ewangelizacyjną. Niech wstawiennictwo Maryi Królowej Polski oraz nowy patron Kościoła Polskiego św. Andrzej Bobola wspierają wszelkie nasze wysiłki zmierzające do odnowy duchowej i moralnej naszej Ojczyzny.”

„Cierpliwość czyni z krzywdami podobnie, jak czynią szaty z zimnem; jeśli pomnożysz szat liczbę wedle siły zimna, to zimno nie zdoła Ci szkodzić; tak samo przeciw wielkim krzywdom, wzmóż cierpliwość, a krzywdy nie zdołają zranić twego ducha.”

„Dziś rozmawiamy o kosmosie niby o wielkim jarmarku.”

„Kogo Bóg darzy wielką miłością, w kim pokłada wielkie nadzieje, na tego zsyła wielkie cierpienie, doświadcza go nieszczęściem.”

„Bardziej pouczające są błędy wielkich inteligentów niż przeciętnych geniuszy.”

„Czy wszystko, czego się nie rozumie, jest dziełem wielkiego czarodzieja – PRZYPADKU?”

„Wielkie systemy dają spokój duszy, a jeśli czujemy, że zaczyna ogarniać nas rozpacz, powinniśmy natychmiast z niczego stworzyć nasz własny system, a wtedy przynajmniej będziemy się mogli powiesić na własnoręcznie wykonanej szubienicy.”

„Jak się spojrzy na Fryderyka Wielkiego, który przeciwstawił się dwunastokrotnie silniejszemu przeciwnikowi, to człowiek czuje się gówniarzem!”

„Kto chce być wielki – niech stanie się mały przez pokorę, wyrzeczenie siebie, zapomnienie o sobie, a przede wszystkim przez niemowlęcą ufność we wszechmoc Tego, który je kocha i przy Sercu swoim wychowuje.”

„Chyba uświadamiacie sobie, że jesteście oboje kompletnymi świrami?
– Był nim także Fryderyk Wielki, jak również Nietzsche i van Gogh. Jesteśmy w dobrym, a nawet doborowym towarzystwie, panie Bond.”

„Czy istnieje jakiś Bóg dla mnie? Jakoś nie narzuca mi się to urojenie. Jeszcze najbliżej Boga położyłbym Rzeczywistość – to wszystko, co jest, istnieje i ja do tego należę i od tego zależę, i to jest wszędzie, i bywa dobre i bywa złe, a jest nieuchronne i nieugięte, i wieczne i wielkie. O tym bogu uczy logika, fizyka i nauki przyrodnicze i psychologia. Częścią jego twarzy jest widok nieba w nocy i przez mikroskop też jego twarz oglądam, a o jego „woli” uczy mechanika i nauka o cieple, o elektryczności, o ruchu drgającym, i optyka, i biologia. Umiem zgadzać się z tą wolą bożą.”

„Problem dla kobiety polega na tym, by ujarzmić swego męża, aby niektóre rzeczy pozostawić w nim dostatecznie wielkie.”

„To, co jest imponujące tu na ziemi… ma zawsze w sobie coś z upadłego anioła, który jest piękny, ale niespokojny, wielki w zamiarach i wysiłkach, lecz bez sukcesów, dumny i samotny.”

„Wzbije się w pierwszy swój lot wielki ptak z grzbietu wysokiej góry, napełniając świat zdumieniem, wszystkie pisma sławą i darząc chwałą niepożytą swe miejsce rodzinne (…).”

„Z drugą sytuacją wiąże się odczuwana przez państwo konieczność poddawania części populacji ciągłej interwencji. Choć życie wypełnia szarość, może ona być znośna dla tego, który przed sobą widzi tylko ciemność, absolutną czerń. To właśnie w tym, a nie w obszarze ekonomii, leży niebezpieczeństwo wielkiego planowania.”

„Żałuję, ale wydaje mi się, że nie będę już mógł dalej pisać. Wielki Boże, miej w opiece naszych najbliższych.”

„Nasze marzenia są nieodłączną częścią naszego istnienia. Im większe nasze sny, tym większa szansa naszej przyszłości. Gdy nic się nie sieje, nic się nie zbiera. Wielkością naszego umysłu i naszych wizji, siejemy wielkie przyszłości.”

„Przemawiacie tak, jak gdybyście byli szefem wielkiego mocarstwa, a jesteście przywódcą słabej partii i słabego kraju, który my wyzwoliliśmy. Oni strzelali do naszych ludzi i my ich za to pociągniemy do odpowiedzialności.”

„Wielkie historyczne fakty i postacie występują za pierwszym razem jako tragedia, za drugim – jako farsa.”

„Chcę dążyć do wielkiej świętości i kochać Boga nade wszystko, ale równocześnie chcę być zapomnianym.”

„Decyzja Władimira Putina, by traktować samolot lotnictwa państwowego z prezydentem RP na pokładzie jako statek powietrzny cywilny, dała rządowi Rosji niemal wyłączny nadzór nad badaniem katastrofy. Tym samym eksperci i śledczy z Polski byli w swoich działaniach całkowicie zdani na łaskę Rosji, co wywołało wielki niepokój w polskich organach bezpieczeństwa.”

„Wielki człowiek ma dwa serca: jedno mu błogosławi, drugie jest siedliskiem cierpliwości.”

„Miłość prawdziwa składa się z rzeczy nieskończenie wielkich i zarazem nieskończenie małych.”

„Jeśli ruch emocjonalny nie przekształcił się w ruch intelektualny, tak jak to miało miejsce w wielkim romantyzmie, to stwierdzić można, że to, co się dzieje w kulturze, zatrzymało się na poziomie małego romantyzmu krajowego, romantyzmu popularnych stereotypów i wzruszeń. Podobna diagnoza wymaga działania, a przede wszystkim przetworzenia niebywałego rozmachu emocjonalnego i ekspresyjnego w wielki ruch intelektualny.”

„Pogoń za małymi zyskami zasłania wielkie korzyści.”

„Kto zamierzył wielkie dzieło, często klęskę ponosi właśnie wtedy, gdy je ukończył.”

„Milton, wielki głosiciel wolności, miał trzy żony i trzy córki, ale tak niskie pojęcie o kobietach, iż sądził, że ich przeznaczeniem jest słuchanie. I do tego stopnia, że nie pozwolił córek swych uczyć pisania. Sądzę, iż musiałaby to być bardzo zabawna lektura porównywać przemówienia takiego rycerza wolności z historią małej monarchii, na czele której stoi on sam.”

„Wstaję o 7 po południu i widzę tylko cztery ściany. Poza publicznością na sali nie widuję nikogo. Zaraz po występie omawiam z zespołem zauważone błędy i koryguję je. Moja najlepsza publiczność to ludzie z małych miasteczek. Nigdy nie czułem się dobrze w towarzystwie facetów z wielkich miast.”

„Po Komunii Św. usłyszałam te słowa: Widzisz, czym jesteś sama z siebie, ale nie przerażaj się tym. Gdybym ci odsłonił całą nędzę, jaką jesteś, umarłabyś z przerażenia. Jednak wiedz o tym, czym jesteś. Dlatego, że tak wielką nędzą jesteś, odsłoniłem ci całe morze miłosierdzia Mojego. Takich dusz jak twoja szukam i pragnę, ale mało ich jest; twoja wielka ufność ku Mnie zniewala Mnie do ustawicznego udzielania ci łask. Masz wielkie i niepojęte prawa do Mojego serca, boś córką pełnej ufności. Nie zniosłabyś ogromu miłości Mojej, jaką mam ku tobie, gdybym ci tu na ziemi odsłonił w całej pełni; często uchylam rąbka zasłony dla ciebie, ale wiedz, że to jest tylko wyjątkową łaską Moją. Miłość i miłosierdzie Moje nie zna granic.”

„W tym zmiennym świecie jest coś wielkiego, posiadać niezmienną przyjaźń.”

„Kiedy pozostałam sam na sam z Najświętszą Panną – pouczała mnie o życiu wewnętrznym. Mówiła mi: Prawdziwą wielkością duszy jest kochać Boga i upokarzać się w Jego obecności, całkowicie zapomnieć o sobie i za nic się mieć, bo wielki jest Pan, lecz tylko w pokornych ma upodobanie, pysznym zawsze się sprzeciwia.”

„Żadna klasa społeczna, nawet znajdująca się na dnie nędzy, nie zaniedbuje całkowicie konsumpcji na pokaz. Ostatnie jej przejawy są porzucane dopiero pod naciskiem ostatecznej konieczności. Trzeba wielkiej nędzy i potwornych warunków, by ludzie odrzucili ostatnią błyskotkę i ostatni pozór «przyzwoitej» pozycji materialnej. Nie ma takiej klasy ani takiego kraju, który do tego stopnia ugiąłby się pod naporem potrzeb biologicznych, aby wyrzec się wszelkiego zaspokojenia tej wyższej czy, jak kto woli, duchowej potrzeby.”

„Jeśli będę musiał, pójdę do grobu z uśmiechem na ustach, bowiem świadomość tego, że mam na sumieniu pięć milionów Żydów, napawa mnie uczuciem wielkiej satysfakcji.”

„Most: wielki ptak z żelaza żeglujący obok śmierci.”

„Psychika kobiety to wielki, ciemny las. Wielu zbłądziło w nim śmiałków.”

„Rewolucja nie może obyć się bez wielkich i gwałtownych zniszczeń, ona burzy w sposób zbawczy i owocny, ponieważ właśnie z nich i tylko dzięki nim pożywają się i rodzą nowe światy.”

„Historia świata nie jest niczym innym jak biografią wielkich ludzi.”

„Każda śmiała próba dokonania wielkiej zmiany istniejących warunków, każda wzniosła wizja dla ludzkości była zaliczana do utopii.”

„Póki ja żyję, póty wielkiej wojny Królestwa Polskiego z państwem zakonnym nie będzie. Ale potem wszystko jest możliwe…”

„Z marzeń powstał świat, mój dziecięcy świat.
W wielkich sklepach błyszczał mi za szkłem,
Deszczem piłek spadł na przedszkolny bal.
Co tu gadać, trochę mi go żal.”

„(…) w ogóle nie lubimy grać na stadionach. Rzadko gramy na takich wielkich obiektach. To takie mało ludzkie.”

„Aby pisać historię, trzeba być więcej niż człowiekiem, ponieważ autor trzymający pióro wielkiego sędziego powinien być wolny od wszelkich uprzedzeń, interesów lub próżności.”

„Chcę zdobyć dla Boga wiele, wiele dusz. Chcę być wielkim apostołem, ale to jest możliwe tylko przy wielkiej miłości Boga.”

„Żadne korzyści z wojny nie są tak wielkie, aby mogły jej szkodom dorównać (…).”

„Aby osoba, grupa lub społeczeństwo mogły zasłużyć na miano „nowoczesnych”, nie muszą nic wielkiego czynić. Żadnych strategicznych przegrupowań, żadnych nowych twarzy, obejdzie się też bez mitycznych „inwestycji”. Dla stworzenia nowoczesnego państwa wystarczy, że jego elity amputują sobie jedną niedużą wajchę, jeden malutki, ale kluczowy dla funkcjonowania społeczeństwa dynks. Ta zbędna wajcha służyła dawniej do przełączania zachowania z trybu „publiczny” do trybu „prywatny” i nazywała się WSTYD. Poczucie wstydu było tak silnym bodźcem formującym, że w sferze publicznej ludzie pragnęli wyglądać lepiej, przyzwoiciej i mądrzej niż we własnej chałupie. To się skończyło gdzieś pod koniec dwudziestego stulecia, wraz z konkluzją, że skoro wstyd jest uczuciem przykrym i ograniczającym, to trzeba go odgórnie znieść. Zadanie zlikwidowania tych nienowoczesnych umysłowych ograniczeń powierzono psychologii. Psychologia to najmniej wstydliwa ze wszystkich gałęzi filozofii. Rozpustna i pozbawiona zahamowań nauka nieścisła. Pod hasłem „precz z hipokryzją” przystąpiono do walki z zakłamaną, udawaną przyzwoitością na pokaz. Z pruderią umysłową. Człowiek pozbawiony hamulców stał się pozytywnym bohaterem i wzorem do naśladowania.”

„Musieliśmy zbudować wielki przemysł zbrojeniowy. 3,5 miliona ludzi pracuje w sektorze obronnym. Ekonomiczne, polityczne, a nawet duchowe skutki można odczuć w każdym mieście, w każdej instytucji lokalnej i federalnej. Musimy bronić się przed nieuzasadnionym wpływem kompleksu militarno-przemysłowego. Nie możemy dopuścić, żeby zagroził naszej wolności i demokracji.”

„Jednym z nieszczęść towarzyszących wielkim inteligencjom jest to, iż z konieczności rozumieją wszystko, równie złe jak dobre.”

„Beatyfikacja ks. Jerzego to jest wielkie wydarzenie. Należy się cieszyć, że ten Męczennik epoki komunizmu, Obrońca wiary i naszej narodowej tożsamości, która wiąże się z naszą wiarą, Kapłan, który ożywiał Solidarność i był siłą duchową, został wyniesiony na ołtarze. Zwłaszcza teraz, gdy część kręgów solidarnościowych uległa prądom liberalnym. To jest sygnał dla tych osób: patrzcie, gdzie jest właściwa droga, którą należało i należy iść, tylko ta, którą wskazuje nowo beatyfikowany. Komuniści chcieli w ogóle aspekt narodowy zmarginalizować i dzisiaj podobny cel stawia sobie nurt liberalny zmierzający do rozwodnienia naszej tożsamości narodowej związanej z Kościołem, który zawsze dawał nam siłę duchową do znoszenia różnych przeciwności.”

„„w Kalifornii nie trzeba mieć domu, bo nigdy nie jest zimno” mówi Slim i śmieje się radośnie. „Rany w życiu nie widziałaś takich ślicznych słonecznych dni, że przez większość roku nawet nie potrzeba płaszcza ani węgla do ogrzewania domu ani zimowych butów ani nic. I nigdy nie umiera się z gorąca w lecie tam na północy we frisco i Oakland i okolicach. Mówię ci, to jest miejsce do życia. I nie da się już pojechać dalej w Ameryce, zostaje tylko woda i Rosja”.
„A co jest złego w Nowym Jorku?” warczy matka Sheili.
„Och, nic!” Slim pokazuje na okno, „Ocean Atlantycki przynosi diabelne wiatry w zimie i jakiś szatański syn przenosi te wiatry na ulice, tak że człowiek może zamarznąć na progu. Bóg zawiesił słonce nad wyspą Manhattan, ale diabeł nie wpuści go w twoje okno, chyba że kupisz sobie mieszkanie w domu wysokim na mile, ale wtedy nawet nie można wyjść odetchnąć powietrzem, bo można spaść tę milę na dół, o ile w ogóle cię stać na takie mieszkanie. Można pracować, ale wtedy w ogóle nie ma się czasu, bo osiem godzin pracy to dwanaście bo trzeba doliczyć te wszystkie metra, autobusy, windy, tunele, promy, schody i znowu windy i jeszcze czekanie, bo to wielkie i beznadziejne miasto. Ale nie, w Nowym Jorku nie ma nic złego.”

„Czy miał pan dużo przygód?"
Odpowiadam machinalnie:
"Trochę." i rzucam się do tyłu, żeby uniknąć jego zionącego oddechu.
Tak, powiedziałem to machinalnie, bez zastanowienia.
Zazwyczaj jestem rzeczywiście raczej dumny, że miałem tyle przygód. Ale dzisiaj, ledwo
wymówiłem te słowa, zdjęło mnie wielkie oburzenie na siebie: zdaje mi się już że kłamię, że
przez całe życie nie miałem najmniejszej przygody, lub raczej że nie wiem, co oznacza to
słowo.”

„Wiele osób traci małe radości w nadziei na wielkie szczęście.”

„O nieszczęśliwa dolo naszego żywota! W jakim niebezpieczeństwie tutaj żyjemy i z jaką trudnością poznajemy prawdę! To, co jest najjaśniejsze i najprawdziwsze, wydaje się nam ciemne i niepewne. Uciekamy też od tego, czego najwięcej powinniśmy szukać. Idziemy za tym, co jest dla nas zrozumiałe i jasne, choć jest to dla nas najgorsze i na każdym kroku szkodliwe. W jak wielkim niebezpieczeństwie i niepewności żyje człowiek! Jego bowiem wzrok, który powinien by prowadzić do Boga, pierwszy uwodzi go i oszukuje. Jeśli więc chcemy być pewni drogi, musimy zamknąć oczy i wejść w ciemności. Wtedy dusza będzie bezpieczna od nieprzyjaciół, którymi są jej domownicy, czyli jej zmysły i władze!”

„Świat umiera, a my nawet tego nie zauważamy. Nie zauważamy, że świat staje się zbiorem rzeczy i wydarzeń, martwą przestrzenią, w której poruszamy się samotni i zagubieni, miotani czyimiś decyzjami, zniewoleni niezrozumiałym fatum, poczuciem bycia igraszką wielkich sił historii czy przypadku. Nasza duchowość zanika albo staje się powierzchowna i rytualna. Albo po prostu stajemy się wyznawcami prostych sił – fizycznych, społecznych, ekonomicznych – które poruszają nami, jakbyśmy byli zombi. I w takim świecie rzeczywiście jesteśmy zombi.”

„Polska jest wielka. Toczyła wielkie i krwawe walki o swoją niepodległość, potrzebowała dużo bohaterów i wszyscy w niej mogą się pomieścić. Znaczenie Korfantego w niczym nie osłabia znaczenia np. marszałka Piłsudskiego, w niczym nie odbiera sławy bohaterom walczącym o Lwów, nie uszczupla waleczności Wielkopolski lub obrońców Warszawy, nie odbiera wdzięczności Polski za zdobycie polskiego Wilna. Dlaczego więc niemiłosierne szkalowanie, deprawowanie ludu polskiego na Śląsku walką bratobójczą?”

„Wyznaję, że czuję olbrzymi wstręt do siebie i z wielkim trudem piszę swoją historię, ale czuję, że muszę być posłuszny Bogu (przez posłuszeństwo spowiednikowi) raz jeszcze i ukazać Jego chwałę poprzez obnażenie mojej nicości.”

„tyle lat nie było cię w domu zbudowanym z chrustu
każda chwila, którą muszę spędzić z dala od Ciebie
oddala mnie od etiudy. Czyżby sprawiły to twoje piękne
słowa? bo w Twoje życie weszło moje życie.

Nic mnie nie powstrzyma przed kolejnym wybuchem –
Wielki głód odsunął nasze zaślubiny gdzieś na peryferie.”

„Tam, gdzie każdy ma wpływ na sprawy swojej lokalnej republiki i czuje, że bierze udział w zarządzaniu tymi sprawami, nie tylko przez głosowanie raz do roku, ale na co dzień, gdzie w całym państwie nie znajdzie się człowieka, który nie byłby członkiem jakiejś wielkiej czy małej rady, prędzej da on sobie wyrwać serce z piersi niż odebrać władzę.”

„Wielki kredyt rujnuje tak całe narody jak i poszczególne osoby.”

„Jak kończyłem studia, to bardzo nie chciałem być nauczycielem, a szans na to, bym został wielkim i szanowanym pisarzem, raczej nie było sporych, więc wziąłem, co zostało. Czyli kabaret. Nikt nas nie znał, robiliśmy swoje, a jak wygraliśmy Pakę, to wszystko nagle ruszyło do przodu. Jak się zorientowałem, że zostałem kabareciarzem, to było już za późno, żeby się wycofać.”

„Panie sędzio, 92 minuta gry, nie było przerw, nie było kontuzji, dlaczego pan nie przerywa tego spotkania… radość łódzkich kibiców… Duńczycy zaniemówili. Eleganckie kobiety w pięknych tutaj toaletach, eleganccy mężczyźni – białe koszule, wspaniałe krawaty, a jednak nie będzie radości. Tu już przygotowane za mną wielkie przyjęcie, miały być szampany…”

„Moglibyśmy się czegoś nauczyć z historii. W latach 20. dochód skupiał się na samej górze. Do roku 1928 górny jeden procent zgarniał niebywałe 23,94 procent całego dochodu (całkiem blisko do 23,5 procent, jakie górny procent uzyskiwał w roku 2007) –   według rejestrów podatkowych autorstwa moich kolegów Emmanuela Saeza i Thomasa Piketty. W tym właśnie momencie bańka pękła i wpadliśmy w Wielki Kryzys.”

„Nasza armia przygotowuje się do przejęcia steru władzy narodowej, ażeby następnie przystąpić do organizacji wielkich kooperatyw nikaraguańskich robotników i chłopów, którzy eksploatować będą nasze bogactwa naturalne z korzyścią dla całej nikaraguańskiej społeczności.”

„Poziom dzisiejszej telewizji jest rozpaczliwy, to jakiś jeden wielki bełkot.”

„Nigdy nie byłam gwiazdą, ale grałam u wybitnych reżyserów: Swinarskiego, Jarockiego, Wajdy. Wielkie i wspaniałe role. Jestem więc aktorką „spełnioną.””

„Bo czyż nie jest także konsekwencją teorii ewolucji, że uczestniczymy w czymś wielkim, że każda najdrobniejsza forma życia ma znaczenie w wielkiej całości? To my jesteśmy żyjącą planetą, Zosiu! To my jesteśmy wielką łodzią, żeglującą przez wszechświat wokół płonącego słońca. Ale każdy z nas jest także łódką, która żegluje przez życie z ładunkiem genów. Jeśli przewieziemy ten ładunek do następnego portu, to znaczy, że nie żyliśmy na próżno.”

„Kiedy szczęście stoi przed nami, wydaje się tak wielkie, że sięga stropu nieba. Ażeby przejść przez nasz próg, robi się tak małe, że często już go nie dostrzegamy.”

„Te wybory [prezydenckie w USA w 2004 roku] były o wielkich sprawach, które nie mają żadnego wpływu na nasze codzienne życie, ale my jesteśmy maleńkimi sprawami. Powinniśmy troszczyć się o opiekę dla siebie; Telewizja nas rujnuje; czasami wpadam w depresję i czuję jak w ten sposób upada cywilizacja. Politycy nie są zainteresowani tym, co ludzie chcą: oni są zainteresowani własną karierą zawodową.”

„Kiedy uczyłam się w szkole o drugiej wojnie światowej, odbywało się to z perspektywy brytyjskiej, czyli głównie mówiono o tym, co działo się w Wielkiej Brytanii podczas gdy wojna trwała gdzieś indziej – racjonowanie wszystkiego, mężowie odchodzący na wojnę i temu podobne. Warszawa była wówczas w samym centrum wydarzeń. Tylko niewielkie fragmenty miasta przetrwały wojnę. To naprawdę niesamowite.”

„Myślę, że moja droga nie należała do najłatwiejszych. Trochę czasu mi zajęło, żeby dojść do miejsca, w którym jestem. Nie było u mnie takiego boomu jak u niektórych debiutantów z „Idola” – wygrywali program i mieli wielkie wejście. Każda moja kolejna płyta sprzedawała się coraz lepiej. Czułam, że walczę o słuchaczy każdym zagranym koncertem. Taka droga uczy pokory. Umiem docenić to, co mam.”

„Oczywiście nieraz oglądałem ojczyznę z samolotów, ale teraz było to zupełnie coś innego. Jednym spojrzeniem obejmowałem wielki obszar. Cały kraj. Polska wyglądała stąd mała, ale jednocześnie piękna.”