Cytaty na temat syn

Zbiór cytatów na temat syn, bóg, matka, nie żyje.

Cytaty na temat syn

Ninus Nestorović Fotografia
Maria Konopnicka Fotografia

„Szanuj, drogie dziecię moje,
W małym ziarnku – przyszłe plony,
W małej kropli – przyszłe zdroje,
W szelągu – miliony.
W każdej myśli – zaród czynu,
Życie – w chwilce co ucieka,
A sam w sobie – szanuj, synu,
Przyszłego człowieka!”

Maria Konopnicka (1842–1910) polska pisarka, nowelistka, pisarka literatury dziecięcej, tłumaczka, publicystka i krytyk, działaczka niep…

Źródło: Wstań o dziecię w: Poezye w nowym układzie, tom I, wyd. Gebethner i Wolff, Kraków 1902, s. 154, 155.

Ignacy Loyola Fotografia
Brigham Young Fotografia

„Bóg nie jest jedną osobą w trzech ani trzema osobami w jednej, lecz Ojciec, Syn i Duch Święty są jedni w naturze jak może trzech mężczyzn mieć jedno serce.”

Brigham Young (1801–1877) amerykański polityk i prorok Kościoła mormonów

Źródło: Artur Wójtowicz SAC, Bóg mormonów, Kraków 2003, s. 51.

Mustafa Kemal Atatürk Fotografia
Sun Tzu Fotografia
Miguel de Cervantes Fotografia

„Każdy jest synem swoich czynów.”

Miguel de Cervantes (1547–1616) pisarz hiszpański

Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.

Jürgen Roth Fotografia
Alojzy Orione Fotografia
Jerzy Kukuczka Fotografia

„Są sprawy jeszcze ważniejsze niż Himalaje. Najważniejsze. W sylwestra urodził nam się syn.”

Jerzy Kukuczka (1948–1989) polski alpinista i himalaista

Mój pionowy świat
Źródło: s. 28

Władysław Broniewski Fotografia
Tomasz à Kempis Fotografia
Clive Staples Lewis Fotografia
Stephen King Fotografia

„Wiek to tylko liczba, Synu!”

Stephen King książka Joyland

Joyland

Robert Baden-Powell Fotografia
Piotr Apostoł Fotografia

„Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego!”

Piotr Apostoł (-1–67 p. n. e.) apostoł, święty kościoła katolickiego

Ewangelie
Źródło: Mt 16, 16

Yoweri Museveni Fotografia
Tertulian Fotografia

„I umarł Syn Boży, co wręcz dlatego jest wiarygodne, że jest niedorzeczne. I złożony w grobie zmartwychwstał – to jest pewne, bo niemożliwe.”

Tertulian (155–220) łaciński teolog z Afryki Północnej

Et mortuus est Dei Filius, prorsus credibile est, quia ineptum est. Et sepultus resurrexit; certum est, quia impossibile est. (łac.)
Źródło: O ciele Chrystusa 5 (łac. De Carne Christi)

Jack Kerouac Fotografia
Jan Paweł II Fotografia
Stanisław Krzyżowski Fotografia
Clive Staples Lewis Fotografia
Marian Jaworski Fotografia

„Pismo Święte, dzieje Kościoła i życiorysy świętych mówią o ludziach zawsze w odniesieniu do planów Bożych i ich realizacji przez człowieka. Natomiast patrzenie, pojmowanie ludzkie ujmuje go w jego relacjach wewnątrzświatowych: zwraca uwagę na temperament, charakter, uzdolnienie, pochodzenie. Czyż ten nie jest synem Józefa, nie pochodzi z Nazaretu?”

Marian Jaworski (1926) kardynał polski, arcybiskup Lwowa

pytali ziomkowie Jezusa.
referat wygłoszony 5 listopada 1998 roku w Rzymie na Papieskim Uniwersytecie Angelicum
Źródło: Wprowadzisz Kościół w trzecie tysiąclecie http://www.opoka.org.pl/biblioteka/T/TD/jp2_nauczyciel.html, opoka.org.pl

Henryk Dzido Fotografia
Wincenta Jadwiga Jaroszewska Fotografia
Vittorio Messori Fotografia
Władysław Broniewski Fotografia

„Syn podbitego narodu, syn niepodległej pieśni.”

Władysław Broniewski (1897–1962) polski poeta

Źródło: Syn podbitego narodu, wyd.1941

Juliusz Mieroszewski Fotografia

„Historia góruje nad współczesnością, tak jak ojciec góruje nad swym nieletnim synem.”

Juliusz Mieroszewski (1906–1976) polski dziennikarz, współpracownik paryskiej "Kultury"

Rosyjski „kompleks Polski” i obszar ULB
Źródło: Michał Kopczyński, Alvydas Nikžentaitis, Dialog pamięci, „Mówią Wieki” http://www.mowiawieki.pl/index.php?page=artykul&id=514

Rumi Fotografia

„„Serce jest jak ojciec, więc czy nie Bogu podobne?”
„Tak jest” – odparł – „lecz, synu, więcej nic nie mów.”

Rumi (1207–1273) perski poeta i mistyk

Pozostałe
Źródło: gazal II (2219), tłum. Albert Kwiatkowski; cyt. za literaturaperska. com http://www.literaturaperska.com/rumigazale/rumigazale2.html

Henryk IV Lancaster Fotografia
Bob Marley Fotografia

„Kobieta zakryła twarz i płakała,
Jej syn został postrzelony na ulicy i umarł
Tylko z powodu systemu”

Bob Marley (1945–1981) jamajski muzyk reggae

Woman hold her head and cried,
As her son had been shot down in the street and died
Just because of the system (ang.)
Źródło: Johnny Was

Roy Bean Fotografia
Jan Gawiński Fotografia

„Syna prosiła matka: na znak męstwa twego
Synu, nieprzyjaciela łeb mi przynieś twego.”

Jan Gawiński (1622–1684)

Źródło: Antologia poezji głupich i mądrych Polaków, wybór Ludwik Stomma, Gdańsk 2000.

Marek Majewski Fotografia
O.S.T.R. Fotografia
Joszko Broda Fotografia
Tomasz Machała Fotografia

„A PiS nie autoryzuje tej samej grupki mając u siebie posłankę ze Śląska, której syn jest aktywnym działaczem RAŚ? Pani posłanka Nowak wydaje „elementarz śląskości”. Myślę, że prof. Kaczyńskiemu też może się to nie podobać.”

Tomasz Machała (1978) polski dziennikarz

Źródło: Słowa Kaczyńskiego o Śląsku. „PiS robi, co może, żeby przegrać”, gazeta. pl, 4 kwietnia 2011 http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80269,9371958,Slowa_Kaczynskiego_o_Slasku___PiS_robi__co_moze__zeby.html

Edmondo De Amicis Fotografia
Antoni Piechniczek Fotografia
Wespazjan Kochowski Fotografia

„Cóż jest człowiek? Kawalec błota, syn gniewu, naczynie zelżywości, urodzony w plugastwie, żyjący w nędzy, mający umrzeć w ucisku.”

Wespazjan Kochowski (1633–1700) polski historyk i poeta

Źródło: Wespazjan Kochowski, Psalm III. w Psalmodya polska, Kraków 1859.

Bronisław Malinowski Fotografia

„Musimy sobie bowiem jasno uprzytomnić, że zasadniczy dogmat chrześcijański o Bogu, Ojcu i Synu, ofiara Syna i miłość synowska człowieka do swego Stwórcy – wszystko to w społeczeństwie matrylinearnym traci całe znaczenie i sens.”

Bronisław Malinowski (1884–1942) polsko-brytyjski antropolog

Źródło: polityka.pl http://www.polityka.pl/swiat/obyczaje/1506188,1,trobriandy-zycie-seksualne-dzikich---wiek-pozniej.read

„A gdy będę chowany
Syn zapłacze pijany”

Stanisław Staszewski (1925–1973) polski poeta i bard

Źródło: A gdy będę umierał

„Krew synów Polski, przelana łącznie z krwią synów Rosyi w walce ze wspólnym wrogiem, stanie się największą rękojmią nowego życia w pokoju i przyjaźni dwóch narodów słowiańskich.”

Franciszek Pius Radziwiłł (1878–1944) polski polityk, minister

Źródło: Kazimierz Władysław Kumaniecki, Zbiór najważniejszych dokumentów do powstania państwa polskiego, Warszawa, Kraków 1920, s. 30.

Artur Oppman Fotografia
Attyla Fotografia
Victor Klemperer Fotografia
August Czartoryski Fotografia

„Dopiero po usilnych moich naleganiach zdecydował się ks. Bosko zaliczyć mnie w poczet swych synów. Jestem przekonany, że tutaj jest miejsce, na którym chciał mnie sam Bóg mieć.”

August Czartoryski (1858–1893) polski duchowny katolicki, salezjanin, błogosławiony katolicki

Źródło: Święty z polskiej ziemi http://www.niedziela.pl/artykul/26926/nd/Swiety-z-polskiej-ziemi, niedziela.pl

Krzysztof Kamil Baczyński Fotografia

„Jest w północnych krainach wyspa, która nazywa się Skandan, (…) gdzie mieszka wiele ludów. Wśród nich był niewielki lud zwany Winnilami. I była z nimi niewiasta imieniem Gambara i miała dwóch synów, imię jednego Ibor, a imię drugiego Agio; ci z matką swoją Gambarą dzierżyli przywództwo nad Winnilami. Ruszyli się zatem wodzowie Wandalów, to jest Ambri i Assi z wojskiem swoim, i mówili do Winnilów: „Albo płaćcie nam dań, albo przygotujcie się do bitwy i bijcie z nami”. Wtedy odpowiedzieli Ibor i Agio z matką swoją Gambarą: „Lepiej nam przygotować się do bitwy niż płacić Wandalom”. Wtedy Ambri i Assi, to jest wodzowie Wandalów, poprosili Wotana [Odyna, boga wojowników], aby dał im zwycięstwo nad Winnilami. Odpowiedział Wotan, mówiąc: „Których pierwszych ujrzę o wschodzie słońca, tym dam zwycięstwo”. W tym samym czasie Gambara z dwoma synami swoimi, to jest Iborem i Agio, którzy byli przywódcami Winnilów, poprosili Freję, małżonkę Wotana, żeby była przychylna Winnilom. Wtedy Freja dała im radę, aby o wschodzie słońca przybyli Winnilowie oraz ich żony z włosami rozpuszczonymi wokół twarzy na podobieństwo brody, i aby tak przybyły ze swoimi mężami. Wtedy, gdy zabłysło wschodzące słońce, obróciła Freja, małżonka Wotana, łóżko, w którym spoczywał jej mąż, i skierowała jego twarz ku wschodowi, i zbudziła go. A on, spoglądając, ujrzał Winnilów i ich żony z włosami rozpuszczonymi wokół twarzy, i rzekł: „Kim są ci długobrodzi?”. I rzekła Freja do Wotana: „Tak jak dałeś im imię, daj im też zwycięstwo.””

Grimoald I (615–657)

I dał im zwycięstwo, aby gdziekolwiek postanowią walczyć, zwyciężali. Od tej pory Winnilowie zwani są Longobardami.
longobardzki mit zapisany na podstawie tradycji ustnej w prologu Edyktu Grimoalda (668), i w późniejszym Edykcie Liutpranda (735).
Źródło: Origo gentis Langobardorum, cyt. za: Karol Modzelewski, Barbarzyńska Europa, wyd. Iskry, Warszawa 2004, s. 62–63.

Konstantyn I Wielki Fotografia
Stefan Wyszyński Fotografia

„Jest to porównanie może zbyt zuchwałe, ale godzi się je tutaj przytoczyć. Śmierć Chrystusa na krzyżu w oczach oglądających Go w tej kaźni wydawać się mogła nieużyteczna. Ale patrząc na nią oczyma wiary, przez którą dostrzegamy gorącą miłość Chrystusa do Ojca i Jego dzieci, widzimy jak bardzo była skuteczna i użyteczna. Podobnie możemy myśleć o małych chłopcach i dziewczynkach, o młodzieży z powstania warszawskiego, o żołnierzach bez broni, którzy chcieli zwyciężyć stalowego okrutnika mocą swojego ducha. Wiemy, że ta ofiara była owocna, bo groza płonącej Warszawy, w której Pius XII widział tygiel żarzący dla jej dzieci wstrząsnęła sumieniem narodów. Nie mogły one przejść do porządku dziennego po takim widzeniu Polski. Ojczyzna nasza doszła do głosu w układach międzynarodowych, przez krew swych dzieci i synów rozlaną w płonącej Warszawie. Dlatego też i my, w 33 rocznicę powstania warszawskiego doceniamy każdy odruch serca, każde zwycięstwo nas sobą, każdy wyraz gotowości na wszystko, na walkę wbrew wszelkiej nadziei. Doceniamy to zmaganie się ducha i stali i z głęboką czcią oraz wdzięcznością patrzymy na tych, którzy mieli odwagę oddać własne życie, abyśmy mogli żyć.”

Stefan Wyszyński (1901–1981) polski duchowny katolicki, prymas

z wypowiedzi prymasa 1 sierpnia 1979.
Źródło: Świadectwa powstania warszawskiego 1944, Andrzej Gałka (red.), op. cit., s. 10.

Gabriela Mistral Fotografia
Suwardi Suryaningrat Fotografia
Anaïs Nin Fotografia
Fulbert z Chartres Fotografia
Plutarco Elías Calles Fotografia
Éric-Emmanuel Schmitt Fotografia
Helena Radlińska Fotografia
Vikas Swarup Fotografia
Edward III Fotografia
Henryk Józef Nowacki Fotografia

„Jak wiecie, przybywam z dalekiej Nikaragui, tam Bolesna Matka jest czczona w szczególny sposób, z wielką miłością Maryja uczy nas swojej boleści, uczy nas służby Bogu i człowiekowi, uczy nas wierności woli Bożej do końca, do Krzyża. Ona ciągle porusza ludzkie serca i nieustanie przypomina: „Zróbcie wszystko, cokolwiek Syn mój wam powie.””

Henryk Józef Nowacki (1946) polski duchowny katolicki, arcybiskup, dyplomata watykański

Źródło: Arcybiskup Nowacki i tłumy wiernych na odpuście w Zawadzie http://www.sadeczanin.info/wiadomosci,5/arcybiskup-nowacki-i-tlumy-wiernych-na-odpuscie-w-zawadzie,24632,archiwum, sadeczanin.info, 15 września 2011

Yann Martel Fotografia
Eloy Gutiérrez Menoyo Fotografia

„Jakie odszkodowanie należy się krajowi za 50 lat niedorzecznych rządów przeciw jego obywatelom? Jakie zadośćuczynienie należy się narodowi za krzywdy każdego z jego synów i wszystkich razem?”

Eloy Gutiérrez Menoyo (1934–2012)

Źródło: Były przyjaciel Fidela Castro oskarża w testamencie: Zrobiliście z Kubańczyków niewolników, wyborcza.pl, 28 października 2012 http://wyborcza.pl/1,75477,12754242,Byly_przyjaciel_Fidela_Castro_oskarza_w_testamencie_.html

Leszek Żebrowski Fotografia
Stanisław Bułak-Bałachowicz Fotografia
Wincenty Pol Fotografia

„Niechaj Polska zna
Jakich synów ma.”

Wincenty Pol (1807–1872) polski poeta i geograf

Źródło: pieśń powstańcza W krwawym polu, Lwów 1863

Aureliusz Augustyn z Hippony Fotografia

„Dlatego jeśli Syn ma od Ojca wszystko, co On [tj. Ojciec] ma, to z pewnością ma od Ojca to, że Duch Święty pochodzi także od Niego”

tj. Syna
Si enim quidquid habet, de Patre habet Filius; de Patre habet utique ut et de illo procedat Spiritus sanctus (łac.)
De Trinitate
Źródło: XV, 26, 47

Walery Antoni Wróblewski Fotografia
Ranavalona I Okrutna Fotografia

„Doszły mnie słuchy, że Biblia jest zła. Opowiada ona o nowym królu, zwanym Bogiem oraz o jego premierze i synu, Jezusie Chrystusie. Usiłują oni przekonać moich poddanych, aby stali się częścią ich Królestwa Niebieskiego, modlili się do ich Króla Boga i prosili go o łaski. Jak wszyscy dobrze wiecie, jest tu tylko jedno królestwo – królestwo naszych przodków Randriamasinavalony, Randrianampoinimeriny, Radamy i moje! Oznajmiam, że odtąd moje królestwo nie będzie podzielone. Nie będzie w nim ich Królestwa Niebieskiego, ich Boga, który chce nami rządzić, ani ich Jezusa Chrystusa! Oni rządzą białymi ludźmi zza morza. Nie pozwolę na to, by zwodzili moich poddanych. Wiem, że niektórzy moi poddani zeszli przez nich na manowce; jestem przekonana, że nie zrobili tego świadomie, lecz za namową tych złych ludzi. Dlatego jestem skłonna im przebaczyć, jeżeli przyznają się do winy i powrócą do wiary w nasze bóstwa, czary i święte góry. Od dziś odmawianie modlitwy, posiadanie Biblii albo księgi psalmów, organizowanie spotkań w celu oddawania czci Bogu lub Jezusowi Chrystusowi, a także nauczanie czytania i pisania uznawane są za przestępstwa karane śmiercią i konfiskatą mienia.”

Ranavalona I Okrutna (1788–1861)

Źródło: James H. Fisher, Friends in Madagascar, Society of Friends, 1940, cyt. za: Shelley Klein, Największe zbrodniarki w historii, tłum. Barbara Gutowska-Nowak, wyd. Muza, Warszawa 2006, ISBN 8373198547, s. 87–88.

Stefan Wyszyński Fotografia

„Ojciec Święty Pius XII mówił cudowne rzeczy o Warszawie, pogrążonej w walce powstańczej o honor i wolność. Nazwał ją: „Miastem opromienionym aureolą wytwornej kultury, miastem dziś przemienionym dla swych własnych synów w ognistą kaźń. Ale nie tylko (…). Nazwał ją „tyglem, w którym oczyszcza się i uszlachetnia złoto najwyższej próby” (15 XI 1944) (…). Niedawne to chwile, gdy przez Archikatedrę biegł front walki. Nacierała nienawiść najeźdźcy, broniła świętych ołtarzy miłość i wiara powstańców warszawskich. Tu na posadzce, którą omywamy dziś wodą poświęconą, płynęły potoki krwi najlepszych synów Stolicy. Tu ułożono z ich ciał istny stos ofiarny, który miał zaświadczyć wobec całej ludzkości, że Polacy giną pro aris et focis (za ołtarze i ogniska domowe) w samym „sercu Stolicy”, w Archikatedrze Świętego Jana. Czy to wylanie krwi ofiarnej nie jest najwierniejszym wyrazem przedziwnej jedności spraw ludzkich i Bożych w Ojczyźnie naszej? Gdy posnęli snem śmierci najlepsi synowie Narodu na sercu Oblubienicy miasta, najeźdźcza nienawiść usypała im kopiec grobowy z kolumn, sklepień i ścian i Katedry, wysadzonej w powietrze przez niemieckie Vernichtungskommando w nadziei, że już się nie porwą do broni. Ale trotyl, który zniszczył 90% murów świątyni, nie zdołał zabić ducha synów Narodu. Kopiec grobowy stał się kolebką zmartwychwstania. Miłość ofiarna dźwignęła mury, a wiara budzi nadzieję na nowe, lepsze życie. Ci, którzy tu padli, pouczyli nas, jak trzeba żyć i umierać w obronie największych świętości Narodu. Padając w obronie Katedry pouczyli nas, że nie wystarczy żyć z wiary: trzeba umieć dać życie za wiarę; nie wystarczy składać Bogu ofiarę z Ciała i Krwi Jego Syna: trzeba oddać własne ciało i krew Ojcu śmierci i życia. Oto „tygiel warszawski”, w którym odmieniło się życie nasze tak bardzo, iż Stolica budziła w całym świecie uczucie podziwu, „które każe nisko pochylić czoła przed męstwem bojowników i ofiar”. „Te ofiary - mówił Pius XII - i ci bojownicy wykazali światu, do jakich to wyżyn wznieść się potrafi bohaterstwo zrodzone i podtrzymywane przez owo tak szlachetne poczucie honoru człowieka i przez silne przekonanie wiary chrześcijańskiej”. (15 XI 1944).”

Stefan Wyszyński (1901–1981) polski duchowny katolicki, prymas

fragment listu z okazji konsekracji Archikatedry św. Jana Chrzciciela w Warszawie, w dniu Zesłania Ducha św. 1960 r.

Emilian Kamiński Fotografia
Carol Emshwiller Fotografia
Shinzō Abe Fotografia

„Jestem synem Shintaro Abe, ale DNA odziedziczyłem po Nobosuke Kishi.”

Shinzō Abe (1954) japoński polityk, premier

Shinzō Abe jest synem Shintaro Abe, ministra spraw zagranicznych Japonii w latach 1982–1986, oraz wnukiem Nobosuke Kishi, premiera Japonii w latach 1957–1960; słowa te są nawiązaniem do ich poglądów politycznych.
Źródło: Wojciech Tomaszewski, Radosław Pyffel, Japonia – reaktywacja, „Najwyższy Czas!”, 7 czerwca 2014

Agnieszka Chylińska Fotografia

„Jestem z siebie dumna. I co chyba najważniejsze, wreszcie siebie pokochałam. Bo zrozumiałam, że jestem potrzebna. Nikomu nie muszę już nic udowadniać. Mój syn mnie uwielbia, a ja jego. To się liczy.”

Agnieszka Chylińska (1976) polska piosenkarka

Źródło: gala.pl http://www.gala.pl/gwiazdy/wywiady/zobacz/artykul/agnieszka-chylinska-syn-mnie-uratowal.html?page=3

Imre Kertész Fotografia
Edward VI Tudor Fotografia

„Potem nastąpił okres chaosu. Syn Henryka, Edward, wyjątkowo utalentowany, byłby bez wątpienia najwspanialszym z Tudorów, gdyby nie umarł w wieku kilkunastu lat.”

Edward VI Tudor (1537–1553) król Anglii

Autorzy: Nigel Blundell, Susan Blackhall, Upadek domu Windsorów, Wydawnictwo Prolog, Warszawa 1993, ISBN 83-85763-058, tłum. Grażyna Jagielska, s. 38.
O Edwardzie VI

Krzysztof Putra Fotografia

„Ja mam więcej synów i córek niż pan elektoratu.”

Krzysztof Putra (1957–2010) polski polityk

do Romana Giertycha w 2007.
Źródło: Putra, jakiego nie znamy, wspolczesna.pl, 16 kwietnia 2011 http://www.wspolczesna.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20100416/MAGAZYN/521664523

Święty Metody Fotografia
Jarosław Kaczyński Fotografia
Bolesław I Chrobry Fotografia
Kornel Ujejski Fotografia

„Kraju gór, kraju rzek, kraju pól, kraju katedr, kraju młotów, świetnej przyszłości. Tyś narodem wielkich synów, ty masz wyczucie piękna, pełna sławy Austrio…”

Paula von Preradović (1887–1951)

pierwsze słowa hymnu
Źródło: Adam Krzemiński, W zorzy i w morzu, „Polityka” nr 33 (2971), 12–19 sierpnia 2014, s. 50.

Eliza Orzeszkowa Fotografia
Ferdynand I Burbon Fotografia

„Pomyśl o swojej matce, synu!”

Ferdynand I Burbon (1751–1825)

do swego syna (przyszłego Ferdynanda II) krytykującego ojca za ożenek z kobietą, która miała już wielu kochanków.
Źródło: Eleanor Herman, Królowe i ich kochankowie. 900 lat intryg, namiętności i pasjonującej polityki, tłum. Barbara Tarnas, Wydawnictwo Jeden Świat, Warszawa 2007, ISBN 9788389632319, s. 17.

George Patton Fotografia
Teresa Lipowska Fotografia
Marian Pankowski Fotografia

„Ciągle jeszcze stoimy. A kiedy chcemy ruszyć, nasze stopy na gwałt szukają ziemi solidnej. Bo my dwaj na śliskim progu, niby tutejsi, spod słonka i skowronka, ale chyba raczej stamtąd, z popiołu, co w snach naszych nie przestaje huczeć pustynią pełną imion.
Teraz już dom. Otworem na wszystkie życzliwości świata dzisiejszego. Żona, córka i syn. Patrzą na mnie, na drugiego uratowańca z Wyspy Płomieni. Patrzą na siwą ilustrację, w sam raz do reportaży o harcie ducha i walce, o cierpieniu i poświęceniu. „Ten tu profesor i mój ojciec tamto przeżywali” – pomyśli córka.
My z Szymkiem widzimy, jak żywi na nas patrzą. Słyszymy, że to przez nich cisza nastała. I wiemy, jak im teraz strasznie głupio, bo nie potrafią nas definitywnie umiejscowić.
Na szczęście dorodna córka pomału się podnosi, pomału, i biodrem oprze o ramię ojcowe. A dłonią delikatnie kark obejmie. Garstka sekund, nie dłużej, tej urody pogody kojącej kobiecości, bo Szymek, jak przebudzony, od stołu się dźwiga, siny, cuchnący trupią fosą, i goły. Rękę nie dopaloną nad stół wyciąga, bo chce nią zgarnąć łososiową różę z białego talerza.
Ja też nie od macochy. Wstaję, golas nieodwszony, ręce na nie obrzezanej kuśce katolickiej skrzyżuję, a tu po wino musujące chciałbym sięgnąć…ale jak tu równocześnie zasłonić dziurkę po kuli w potylicy?
A żywi strasznie udają, że nic nie widzą, że nic się nie stało, że my dalej sobie siedzimy i do żarcia ostro się zabieramy. Niemniej cisza zapadła. To już nie przysłowiowa okazja dla anioła, żeby się popisał swym przelotem nad nami, to… przepaść w ich ziemskim czasie, wywołana naszą golizną, naszym odorem spalenizny, czego nie potrafią odziać żadną metaforą.
Od stołu się zerwą, udając że wierzą, że my chcemy jestku i pitku z ich rzeczywistości; więc dalej talerze pod nos nam podsuwać…ale na odległość, żeby granicy nie przekroczyć, za która aleja wprost na krematoria, nad którymi w szarpiach wisi niebo monoteistyczne.”

Marian Pankowski (1919–2011) polski pisarz, poeta, tłumacz

Z Auszwicu do Belsen

Juliusz Słowacki Fotografia
Əbülfəz Elçibəy Fotografia

„Jestem synem ograbionego narodu, któremu skradziono niepodległość. (…) Ojczyzna to dla mnie podzielony na dwie części Azerbejdżan. Celem mojego życia jest rozwiązanie tego problemu i odzyskanie niepodległości razem z ludźmi, którzy uważają się za Turków.”

Əbülfəz Elçibəy (1938–2000) polityk azerbejdżański

podczas śledztwa przeprowadzanego po aresztowaniu go 17 stycznia 1975.
Źródło: Ulvi Hakimov, Abulfaz Elczibej w: Słownik dysydentów. Czołowe postacie ruchów opozycyjnych w krajach komunistycznych w latach 1956–1989 (tom II), wyd. Fundacja Ośrodka Karta, Warszawa 2007, ISBN 9788388288845, s. 130.

Richard Dawkins Fotografia
Antoni Chruściel Fotografia

„A był to człowiek, który nigdy nie stracił wiary w Polskę. Nieodrodny syn ludu polskiego – w najcięższych chwilach zacinał zęby i gdy innych ogarniało zwątpienie, on walczył dalej z przeciwnościami losu. Zaznał nieraz goryczy klęski. Podczas kampanii wrześniowej dowodził 82 Syberyjskim Pułkiem Strzelców, który się szczególnie odznaczył podczas obrony twierdzy w Modlinie. Twierdza uległa przemocy wroga, ale ówczesny pułkownik Chruściel nie uległ. Zaraz po ustaniu walki jawnej – przeszedł do walki z podziemia i objąwszy w kwietniu roku 1941 komendę Okręgu Warszawskiego AK – stworzył największą i najsprawniejszą machinę bojową konspiracji. Gdy powstanie upadło i rozpacz zakradała się do niejednego serca, generał Monter miał do powiedzenia swym żołnierzom w ostatnim rozkazie tylko słowa godne i męskie. Monter nigdy nie uznawał się za pokonanego przez żadnego nieprzyjaciela. Gdy po latach okupacji niemieckiej nastał okres nowej niewoli: uzależnienia Polski od Rosji, Generał, wówczas zastępca szefa sztabu Polskich Sił Zbrojnych w Londynie, a niebawem inspektor PKPR – czuwał nad zabezpieczeniem doli mas żołnierskich na obczyźnie w ramach Korpusu Przysposobienia i Rozmieszczenia. Za to właśnie narzucony Krajowi rząd odebrał mu obywatelstwo polskie. Ale nikt nie może mu odebrać poczesnego miejsca, które zajmuje w naszej historii.”

Antoni Chruściel (1895–1960) generał polski

kpt. Andrzej Pomian w przemówieniu nad grobem „Montera” w imieniu żołnierzy Armii Krajowej, Waszyngton, 2 grudnia 1960.
Źródło: Andrzej Krzysztof Kunert, Komendant Podziemnej Warszawy. Generał Monter Antoni Chruściel, Świat Książki, Warszawa 2012, s. 362–364

William Safire Fotografia

„Los zechciał, aby ludzie, którzy z pokojową misją badawczą udali się na Księżyc, w pokoju spoczęli tam na zawsze. Ci odważni mężczyźni, Neil Armstrong i Edwin Aldrin, wiedzą, że nie ma już dla nich nadziei. Wiedzą też jednak, że ich poświęcenie daje nadzieję całemu światu. Ci dwaj poświęcają swoje życia dla najbardziej szlachetnego celu, jaki przyświeca ludzkości: dla poszukiwania prawdy. Opłakiwać będą ich rodziny, kraj i ludzie z całego świata; opłakiwać będzie ich też Matka Ziemia, która ośmieliła się wysłać swoich dwóch synów w nieznane. Nasi astronauci swym wyczynem zjednoczyli ludzi z całego świata; swoim poświęceniem połączą ich jeszcze silniej. W starożytności ludzie patrzyli w gwiazdy, dostrzegając w konstelacjach swoich bohaterów. W dzisiejszych czasach robimy to samo, lecz nasi bohaterowie to osoby z krwi i kości. Ich śladem udadzą się inni, którzy z pewnością znajdą drogę powrotną do domu. Ludzkie dążenie do wiedzy nie zostanie przekreślone. Ci dwaj bli jednak pierwszymi i na zawsze pozostaną w naszych sercach. Każdy człowiek, który kiedykolwiek spojrzy w nocy na księżyc, będzie wiedział, że w tym obcym świecie jest zakątek, który na zawsze pozostanie ludzki.”

William Safire (1929–2009)

z listu do H. R. Haldemana z 18 lipca 1969, w którym Safire napisał mowę przygotowaną na wypadek niepowodzenia amerykańskiej wyprawy na Księżyc
Źródło: Shaun Usher (zebr. i oprac.), Listy niezapomniane, Wydawnictwo SQN, Kraków 2013, ISBN 978-83-7924-332-7, tłum. Jakub Małecki, s. 207.