Cytaty na temat skazany
strona 2

Ramita Navai Fotografia
Lope de Vega Fotografia

„Otwórz gazetę dowolnego dnia i znajdziesz historię, że gdzieś ktoś siedzi w więzieniu, kogoś torturują, ktoś jest skazany na śmierć za przekonania lub wyznawaną religię. Czytelnik ma poczucie chorej niemożności. Ale jeśli te uczucia wielu ludzi połączyć, coś skutecznie może być zrobione.”

Open your newspaper any day of the week and you will find a report from somewhere in the world of someone being imprisoned, tortured or executed because his opinions or religion are unacceptable to his government ... The newspaper reader feels a sickening sense of impotence. Yet if these feelings of disgust could be united into common action, something effective could be done. (ang.)
Źródło: The Forgotten Prisoners, „The Observer”, 28 maja 1961, tłum. Paweł Smoleński.

Elon Musk Fotografia
Charles Taze Russell Fotografia

„Kościół Anglikański, zarzucając niektóre rażące nauki i praktyki Kościoła Rzymskiego, twierdził jednocześnie i nadal to zresztą podtrzymuje, że stanowi jedyny prawdziwy kościół, a jego biskupi mają prawo do sukcesji apostolskiej, a zatem i do najwyższego zwierzchnictwa nad dziedzictwem Bożym. Ta „córka” Rzymu, opuszczając „matkę”, przyjęła wyciągniętą w jej kierunku rękę Anglii, a suwerena tego imperium uczyniła głową kościoła. Była to jednak reforma; zdążała ona we właściwym kierunku, aczkolwiek, podobnie jak w wypadku córki luterańskiej, stanowiła tylko częściowe oczyszczenie. Kalwin, Knox i inni spostrzegli, że pod wpływem papieskich nonsensów całkowicie zagubiona została właściwa ocena Bożej umiejętności przewidywania zachodzących wydarzeń. Odrzucili więc koncepcję utrzymującą, że powodzenie Boskiego planu jest całkowicie zależne od wysiłków upadłego człowieka, a ich poglądy przyczyniły się do wykazania, że zwycięstwo Kościoła nie jest zależne od siły państwa i nie jest osiągane za pomocą broni cielesnej. Ludzie ci dokonali wspaniałego i wartościowego dzieła, które zrodziło więcej dobrych owoców niż się to zwykle zauważa, a jednak zostali oślepieni innymi, nie rozpoznanymi, zanieczyszczającymi błędami, tak iż bronili fałszywego poglądu, utrzymującego, że wszyscy, którzy nie zostali wybrani do stanu niebiańskiego, są skazani na wieczne męki. Wkrótce ich nauki wykrystalizowały się pod nazwą prezbiterianizmu i poza początkowym głoszeniem, że boskie wyroki są niezmienne, ruch ten w niewielkim stopniu pomógł w reformacji i oczyszczaniu. Wręcz przeciwnie, podobnie jak jego siostrzane sekty, uczynił wiele, aby zahamować i powstrzymać dzieło oczyszczania.”

Charles Taze Russell (1852–1916) amerykański działacz religijny Świadków Jehowy

Źródło: Przyjdź Królestwo Twoje ZRZESZENIE WOLNYCH BADACZY PISMA ŚWIĘTEGO WYDAWNICTWO „NA STRAŻY, str. 113

Léon Blum Fotografia
Errico Malatesta Fotografia
Leszek Kołakowski Fotografia
Andrzej Lepper Fotografia

„E tam, skorzystamy. Składamy propozycję, ale to nie my będziemy pisać konkretne artykuły (…). Chcemy skasowania kar za błahe przestępstwa, dla skazanych za grzywny, alimenty (…). W Polsce dawno nie było amnestii. Ktoś w końcu musiał zgłosić taki projekt.”

Andrzej Lepper (1954–2011) polski polityk

o projekcie amnestii z okazji śmierci Jana Pawła II, która według dziennikarzy objęłaby m.in. polityków Samoobrony.
Źródło: Samoobrona chce samoamnestii, wyborcza.pl, 11 maja 2005 http://wyborcza.pl/1,75478,2699922.html

Michael Kandel Fotografia

„Przekład to praca skazana na porażkę. Wiadomo, że się nie uda, należy jednak minimalizować straty”

Michael Kandel (1941) amerykański pisarz fantastyki naukowej, tłumacz literatury polskiej

Źródło: Jak jest ślusaria po angielsku; wywiad z Wojciechem Orlińskim

Aileen Wuornos Fotografia

„Zostałam skazana na śmierć. Powinnam umrzeć za to, że zabiłam tamtych ludzi.”

Aileen Wuornos (1956–2002) amerykańska seryjna morderczyni

Źródło: wywiad dla ABC, luty 2001, cyt. za: Shelley Klein, Największe zbrodniarki w historii, op. cit., s. 166

John Henry Newman Fotografia
Stephen King Fotografia

„Kto nie wyciąga wniosków z przeszłości, skazany jest na jej powtarzanie.”

Stephen King (1947) pisarz amerykański

Mroczna wieża

Walter Benjamin Fotografia
Pius XII Fotografia
Krzysztof Wyszkowski Fotografia
Władimir Putin Fotografia

„Panie Premierze, Drodzy Polscy Przyjaciele, Drodzy Państwo, Rodacy!Przywiodła nas tutaj wspólna pamięć, wspólny dług historyczny i wiara w przyszłość. Dzisiaj pochylamy głowy przed tymi, którzy mężnie przyjęli tutaj śmierć; przed tymi, których dążenia, nadzieje, talenty zostały bezlitośnie rozdeptane, przed tymi, kogo się nie doczekano. Nie doczekały się, ale na zawsze zachowały w swoich sercach matki, dzieci, ukochane. W ziemi tej spoczywają obywatele radzieccy, którzy spłonęli w ogniu represji stalinowskich w latach 30., oficerowie polscy, rozstrzelani na podstawie tajnego rozkazu, żołnierze Armii Czerwonej rozstrzelani przez nazistów podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Katyń nierozerwalnie powiązał ich losy. Tutaj obok siebie, jak w bratniej mogile, zyskali wieczne odpoczywanie. Odpoczywanie, ale nie zapomnienie, ponieważ nie może być wytarta z pamięci śmierć męczeńska niewinnych ofiar. Nie można schować prawdy o zbrodniach. Rosja i Polska, jak żadne inne państwa, Rosjanie i Polacy, jak żadne inne narody Europy, musieli przeżyć praktycznie wszystkie tragedie XX w. Zapłacić olbrzymią, zbyt wysoka cenę za dwie wojny światowe, za bratobójcze zbrojne konflikty, za okrucieństwo i nieludzkość totalitaryzmu. Nasz naród, który przeżył koszmar wojny domowej, przymusową kolektywizację wsi, masowe represje lat 30., doskonale rozumie, chyba lepiej niż ktokolwiek inny, co oznacza dla wielu polskich rodzin Katyń, Miednoje, Piatichatki, dlatego że w tym żałobnym rzędzie i miejscach masowych kaźni obywateli radzieckich jest poligon w Butowie pod Moskwą, Góra Siekierna na Sołowkach, rowy egzekucyjne w Magadanie i Workucie, bezimienne mogiły Norylska i Kanału Białomorskiego. Represje niszczyły ludzi nie zważając na ich narodowość, przekonania, wiarę. Ich ofiarami stawały się całe warstwy społeczne w naszym kraju: Kozacy, duchowni, zwykli chłopi, profesorowie, oficerowie – w tym również oficerowie armii carskiej, którzy w swoim czasie wstąpili na służbę do Armii Czerwonej – również ich nie oszczędzono – nauczyciele, robotnicy. Logika była jedna: zasiać strach, obudzić w człowieku najniższe instynkty, podjudzać ludzi przeciwko sobie i zmuszać ich do ślepego posłuszeństwa.Zbrodnie te nie mogą być usprawiedliwione w żaden sposób. W naszym kraju została dokonana jasna ocena polityczna, prawna i moralna zbrodni reżimu totalitarnego. I ocena ta nie podlega żadnej rewizji. Wobec tych grobów, wobec ludzi, którzy przychodzą tutaj oddać hołd swoim bliskim byłoby cyniczne powiedzieć: zapomnijmy o tym, że wszystko zostało w przeszłości. Nie. Jesteśmy zobowiązani pielęgnować pamięć o przeszłości, i oczywiście będziemy to czynić, jakkolwiek gorzka nie byłaby ta prawda. Nie jesteśmy w stanie zmienić przeszłości, ale w naszych siłach jest zachować albo przywrócić prawdę, a to znaczy również sprawiedliwość historyczną. Jest to ciężka praca, praca bardzo żmudna, której podjęli się historycy Rosji i Polski, przedstawiciele społeczeństwa i duchowieństwa. Wracając w przeszłość pracują w imię prawdy, a to znaczy w imię przyszłych stosunków między naszymi krajami. Właśnie taka wspólna droga dla zdefiniowania pamięci narodowej, ran historycznych pozwoli nam uniknąć ślepej uliczki niezrozumienia, wyrównywania rachunków, prymitywnych interpretacji dzielenia narodów na te, które miały rację i te, które były winne, jak to czasami usiłują robić nieodpowiedzialni politykierzy. W ciągu dziesięcioleci cynicznych kłamstw usiłowali zataić prawdę o egzekucjach katyńskich, ale byłoby takim samym kłamstwem obarczanie tą winą narodu rosyjskiego. Historia pisana przez złość i nienawiść jest równie fałszywa i zalakierowana jak wylizana historia w interesie konkretnych ludzi czy grup politycznych. Jestem pewny, że coraz częściej i w Rosji, i w Polsce zdajemy sobie z tego sprawę i jakie by to nie było trudne musimy wychodzić naprzeciwko sobie i zdawać sobie sprawę, że nie sposób żyć tylko i wyłącznie tą przeszłością. Dlatego jesteśmy dzisiaj wspólnie razem tutaj w Katyniu na tej uroczystości z okazji 70. rocznicy polskiej tragedii. Byliśmy wspólnie w Gdańsku w rocznicę wybuchu II wojny światowej. Na jej frontach nasze narody walczyły przeciwko wspólnemu wrogowi i jestem przekonany, że będziemy wspólnie obchodzić jubileusz wielkiego zwycięstwa – w którym główną, decydującą rolę odegrali żołnierze Armii Czerwonej – za które oddały swoje życie setki tysięcy żołnierzy wojska polskiego armii Andersa i Armii Krajowej, obrońcy Moskwy i Warszawy, Westerplatte i Smoleńska. Nasze straty i doświadczenia sojusznicze powinny nas zbliżać do siebie. Nie mamy moralnego prawa pozostawić przyszłym pokoleniom brzemienia nieufności do siebie. We współczesnym świecie, w Europie XXI w. nie ma innej alternatywy dla prawdziwego dobrego sąsiedztwa między narodami Polski i Rosji. Jest to wybór godny naszych dwóch narodów, które są skazane na to sąsiedztwo; wybór godny naszego wspólnego, tragicznego, ale wielkiego losu.Światła pamięć i wieczne odpoczywanie wszystkim, których przyjęła ziemia Katynia. Pokoju, pomyślności i dobrobytu dla żyjących obecnie.Dziękuję.”

Władimir Putin (1952) rosyjski polityk

przemówienie wygłoszone podczas obchodów 70 rocznicy zbrodni katyńskiej, tekst za PAP.
Przemówienia rocznicowe
Źródło: interia.pl, 7 kwietnia 2010 http://fakty.interia.pl/raport/70-rocznica-zbrodni-katynskiej/news/przeczytaj-pelna-tresc-przemowienia-putina-w-katyniu,1461636,6896

Maciej Szajkowski Fotografia
Czarny Jastrząb Fotografia
Józef Czapski Fotografia
Ryszard Kapuściński Fotografia
Christian Jacq Fotografia
Ewa Kubasiewicz-Houée Fotografia
Will Smith Fotografia

„Zazwyczaj, gdy dostaję do przeczytania scenariusz, patrzę nań jako na dwie oddzielne historie: mniejszą i większą. Objaśnię ci to na przykładzie. W filmie Ja, robot większa historia polega na tym, że roboty buntują się i próbują opanować świat. Tyle mniej więcej możesz dowiedzieć się ze zwiastunów. Na tym tle rozgrywa się mniejsza historia – opowieść o facecie, który cierpi na powypadkową traumę i próbuje poskładać swoje życie z powrotem do kupy. Tak naprawdę to właśnie te mniejsze historie decydują o wartości danego filmu, tym jednak, co przyciąga widzów do kin, są historie większe. I przyznaję się bez bicia, że podczas lektury scenariuszy patrzę przede wszystkim na ten większy plan i zastanawiam się: czy ja bym się wybrał na taki film? Roboty chcą przejąć władzę nad światem. Tajna organizacja rządowa kontroluje napływ kosmitów na planetę Ziemia i ich kontakty z ludźmi… Większa historia decyduje o tym, czy dany projekt jest skazany na sukces, czy na porażkę. Ale cała sztuka w tym, aby oba plany opowieści tworzyły zwartą, przekonującą całość. Taki właśnie, zwarty i przekonujący wydał mi się scenariusz Robota… O, przypomniałem sobie: Matrix to idealny przykład mniejszej i większej historii. Większa polega na tym, że żyjemy w świecie wykreowanym przez komputer, a mniejsza – że jakiś facet próbuje ten świat zmienić.”

Will Smith (1968) amerykański aktor filmowy

Źródło: wywiad, 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=21770

Władysław Gomułka Fotografia
Osman Chávez Fotografia
Łukasz Piszczek Fotografia
Carlos Ruiz Zafón Fotografia
Georges Bataille Fotografia
Donald Tusk Fotografia

„Polska naprawdę nie jest skazana na, tak jak ją Polska od wczoraj nazywa, na moherową koalicję!”

Donald Tusk (1957) polski polityk

z wystąpienia w Sejmie 10 listopada 2005.

Zbigniew Boniek Fotografia

„Ta długa piłka jest skazana na porażkę.”

Zbigniew Boniek (1956) polski piłkarz, trener i działacz sportowy

komentarz po nieudanym zagraniu piłki przez jednego z zawodników.
Komentarze z meczu finałowego mistrzostw Europy w 2008 Niemcy – Hiszpania, 29 czerwca 2008

Mátyás Rákosi Fotografia

„(…) sam byłem skazany na 23 lata za Horthyego i oto stoję przed wami. Horthyści z własnego punktu widzenia lepiej postąpiliby, skazując mnie na śmierć. Ja nie chcę powtarzać ich błędu.”

Mátyás Rákosi (1892–1971) węgierski polityk komunistyczny

opowiadając się za wprowadzeniem kary śmierci wobec przestępców politycznych
Źródło: D. Sulyok, Zwei Nachte ohne Tag, Zurych 1948, s. 463., cyt. za: Maciej Koźmiński, Piotr Luppóczy, Jerzy Robert Nowak, Węgry w: Europejskie kraje demokracji ludowej 1944–1948, wyd. Książka i Wiedza, Warszawa 1972, s. 420.

Andrzej Sapkowski Fotografia

„Uważam, że związek pomiędzy cywilizacją a okrucieństwem jest dokładnie odwrotny, niż zakłada Lem. Brutalność ludzi zwiększa się coraz bardziej. Proszę zwrócić uwagę, że wszystkie starożytne czy średniowieczne kaźnie i tortury, które nam się wydają nieprawdopodobnie okrutne, wcale nie miały takiego wymiaru dla ówcześnie żyjących ludzi. Przekonanie o ich wyjątkowej brutalności jest po prostu wynikiem projekcji w przeszłość naszych współczesnych norm i wyobrażeń. Powszechna w dawnych czasach pogarda dla życia – celowo tutaj używam tego słowa – powodowała, że okrucieństwo było właściwie na porządku dziennym. A jeśli było na porządku dziennym, to traciło walor wyjątkowości, przestawało być okrucieństwem. Wbicie na pal, ucięcie ręki czy wyłupienie oczu odbywało się bez najmniejszej dawki sadyzmu. To była po prostu sprawiedliwa kara za przestępstwo, którą kat wykonywał pogwizdując. Co więcej, sam skazany był przekonany, że na karę zasłużył, a co to za kara, która mało boli? Natomiast w dzisiejszych czasach, gdy słyszę o bombardowaniach, napalmie i bestialstwach służb specjalnych w różnych krajach, nie mogę się opędzić od myśli, że w tym wszystkim tkwi wyłącznie sadyzm i absolutne zbydlęcenie. W tym sensie okrucieństwo zadawane przez ludzi cywilizowanych wydaje mi się znacznie gorsze od brutalności naszych przodków.”

Andrzej Sapkowski (1948) polski pisarz

Historia i fantastyka
Źródło: s. 5, 6.

Zbigniew Mikołejko Fotografia
Stanisław Michalkiewicz Fotografia
Feliks Dzierżyński Fotografia
Siergiej Łukjanienko Fotografia
Pedro Estrada Fotografia

„Jimenez wziął ze sobą miliony, miliony dolarów, a ja jestem skazany na biedę.(…) Zabrałem tylko dziesięć milionów dolarów.”

Pedro Estrada (1906–1989)

Źródło: Arturo Espaillat, Trujillo anatomia de un dictador, cyt. za: Ryszard Kapuściński, Chrystus z karabinem na ramieniu, wyd. Czytelnik, Warszawa, 1976, s. 83.

Stefan Żeromski Fotografia
Victor Klemperer Fotografia
Marta Żmuda Trzebiatowska Fotografia
Philip Kindred Dick Fotografia

„Wydawało się niemożliwe, żeby Wendy Wright składała się jak inni ludzie z krwi i organów wewnętrznych. W jej sąsiedztwie czuł się jak drobny, tłusty, spocony, niewykształcony żarłok o rozklekotanym żołądku i świszczącym oddechu. Zaczynał wtedy zdawać sobie sprawę z mechanizmów, które utrzymywały go przy życiu: pompy, rury, zawory, sprężarki i paski klinowe musiały z hałasem wykonywać w jego organizmie swą pozbawioną szans powodzenia pracę, skazaną ostatecznie na klęskę. Widząc jej twarz miał wrażenie, że jego własna jest krzykliwą maską, obserwując jej ciało czuł się jak tandetna, nakręcana zabawka. Cała utrzymana była w subtelnych kolorach, jakby delikatnie podświetlonych. Jej oczy, przypominające zielone, polerowane klejnoty, spoglądały na wszystko beznamiętnie i nigdy nie dostrzegł w nich lęku, wstrętu czy pogardy. Wszystko, na co patrzyła, zyskiwało sobie jej akceptację. Robiła wrażenie osoby bardzo spokojnej: wydawała się przy tym silna, pogodna i opanowana, odporna na wyczerpanie, zmęczenie, choroby i niemoc. Miała pewnie jakieś 25 czy 26 lat – ale nie mógł sobie wyobrazić, by kiedykolwiek wyglądała młodziej, i wydawało mu się pewne, że nigdy się nie zestarzeje. Zbyt dobrze panowała zarówno nad sobą, jak i nad otaczającą ją rzeczywistością, by ulegać wpływom wieku.
– Jestem – odezwała się Wendy spokojnym, łagodnym głosem.”

Ubik (1966)

Władysław Anders Fotografia
Fulton John Sheen Fotografia

„Bóg nie skazuje nas na piekło, o ile my sami siebie nań nie skażemy.”

Fulton John Sheen (1895–1979) amerykański duchowny katolicki, arcybiskup

Wstęp do religii
Źródło: s. 131

Stanley Kubrick Fotografia
Andrzej Lepper Fotografia
Robert Sheckley Fotografia
Denise Legrix Fotografia
Uta Ranke-Heinemann Fotografia
Zygmunt Bauman Fotografia

„Z nadania globalizacji i jednoczesnego rozwodu mocy i polityki, państwa stają się niczym więcej niż nieco większymi sąsiedztwami, zamkniętymi w nieprecyzyjnie zarysowanych, nieszczelnych i nieefektywnie chronionych granicach (…) „Naprzód” do „małych państw” sprowadza się w swej istocie do „z powrotem do plemion”. Na terenie zaludnionym przez plemiona, zwaśnione strony stronią od wzajemnych kontaktów i wystrzegają się przekonywania, nawracania, ewangelizowania swych przeciwników. No i nie dziwi, że wolą uciekać się do obelg niż do argumentów, skoro wadliwości obcoplemieńców muszą pozostawać raz na zawsze ich nieusuwalną i nieuleczalną skazą. Defekty i przywary innego plemienia muszą być nienaprawialne, pozostawać na wieki wieków stygmatem nie do zmazania, bo odpornym na wszelkie próby rehabilitacji. Gdy podział na „nas” i „ich” rozgrywany jest z tym celem na uwadze, spotkania antagonistów nie mogą służyć jego załagodzeniu, lecz utrwalaniu przez gromadzenie dalszych dowodów na to, iż wysiłek łagodzenia jest bezsensowny i z góry na niepowodzenie skazany. Aby uniknąć ryzyka i nie kusić licha, członkowie odrębnych plemion wychodzą z siebie, by miast rozmawiać ze sobą, mówić obok siebie – by zapobiec groźbie dialogu przez zastąpienie go serią monologów.”

Zygmunt Bauman (1925–2017) polski socjolog, filozof, eseista

Źródło: Helena Celestino, wywiad dla tygodnika „Valor” http://www.valor.com.br/cultura/4620535/confusao-vai-desestimular-euroceticos-diz-bauman#geral, 1 lipca 2016, tłum. http://www.krytykapolityczna.pl/artykuly/ue/20160706/zygmunt-bauman-brexit-historia-sie-powtarza Jakub Dymek.

Szamil Basajew Fotografia
Roman Dmowski Fotografia
Łukasz Żygadło Fotografia
Jan Peszek Fotografia

„Kiedy jestem w ciągłym ruchu, nie dopuszczam do głosu wszystkich uciążliwości życia, na które byłbym skazany siedząc na kanapie.”

Jan Peszek (1944) aktor polski

Źródło: „Kraków” 6/08, 8 lipca 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/ktms.htm

„Nie mogłem w nocy spać, tak samo jak skazani. Uspokoiła mnie myśl, że działam w interesie autorytetu państwa.”

Johann Reichhart (1893–1972)

wspominając swoją pierwszą egzekucję.
Źródło: Bartosz Wieliński, Oberkat III Rzeszy, „Ale Historia”, w: „Gazeta Wyborcza”, 6 sierpnia 2012

Kornel Filipowicz Fotografia
Karolina Rosińska Fotografia

„Ten film wydaje się skazany na sukces.”

Karolina Rosińska (1974) aktorka polska

o Poranku kojota.
Źródło: Wywiad, 2001 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=4669

Ignacy Hryniewiecki Fotografia
Michaił Chodorkowski Fotografia
Olof Palme Fotografia
Manuela Gretkowska Fotografia

„Andrzej Lepper uzyskał tylko proceduralne odroczenie, bo wyrok dla Stanisława Łyżwińskiego świadczy o tym, że on też zostanie skazany.”

Renata Beger (1958) polska polityk

wypowiedź dotycząca orzeczenia Sądu Apelacyjnego ws. seksafery w Samoobronie.
Źródło: „Mąż nie zna wyroku. Śpi”, tvn24.pl, 30 marca 2011 http://www.tvn24.pl/-1,1697581,0,1,lyzwinska-odwolujemy-sie-do-strasburga,wiadomosc.html

Ryszard Bender Fotografia
Kim Dzong Il Fotografia

„(…) społeczeństwo kapitalistyczne jest społeczeństwem zgniłym, chorym, pozbawionym perspektyw i skazanym na upadek.”

Kim Dzong Il (1941–2011) przywódca Korei Północnej

Źródło: Współczesna epoka a zadania młodzieży; cyt. za Waldemar Jan Dziak, Kim Jong Il, Warszawa 2004, s. 248.

Magdalena Tulli Fotografia

„Zdarza się czasem, że trzeba umrzeć, ale nie powinniśmy się tym niezdrowo podniecać. Podniecanie się tym, że zginęła z okrzykiem na ustach [„Niech żyje Polska!”], ma w sobie coś dwuznacznego. Możemy się martwić, że została zamordowana, możemy współczuć, możemy szanować wybór, ale ekscytować się? Hitlerowscy zbrodniarze skazani na śmierć też ginęli z okrzykiem „Heil Hitler.””

Magdalena Tulli (1955) polska pisarka i tłumaczka

o okolicznościach śmierci rozstrzelanej w wieku 17 lat Danucie „Ince” Siedzikównej.
Źródło: Najgorsze rzeczy robią porządni ludzie http://cjg.gazeta.pl/CJG_Lodz/1,116618,15409550,Magdalena_Tulli__Najgorsze_rzeczy_robia_porzadni_ludzie.html?as=1, gazeta.pl, 7 lutego 2014.

Marian Filar Fotografia
Elżbieta Kruk Fotografia
Juryj Humianiuk Fotografia

„Kultura białoruska, ta niezależna i niepokorna wobec władzy, skazana jest obecnie na największą inwigilację. (…) W Grodnie, gdzie mieszkam, sam byłem świadkiem, gdy agenci KGB rekwirowali książki, które z politycznego punktu widzenia nie były akceptowalne, chodzi tutaj głównie o krytykę wobec prezydenta Łukaszenki.”

Juryj Humianiuk (1969–2013) białoruski poeta, prozaik i dziennikarz

o sytuacji w dziedzinie kultury na Białorusi, 25 listopada 2008.
Źródło: Maciej Jung, Rozmowa z Jurym Humianiukiem i Vitalem Voranauem http://zeszytypoetyckie.pl/krytyka/223-z-jurym-humianiukiem-i-vitalem-voranauem-rozmawia-maciej-jung, „Zeszyty Poetyckie”

Stanisław Brzozowski Fotografia

„Mam zostać skazana, ponieważ leżą mi na sercu głód i nędza w tym kraju. (…) Jeśli jest zbrodnią niepokoić się z powodu nieludzkich warunków, w jakich żyje większość mieszkańców tego kraju, to ze zrozumieniem przyjmę swoją karę.”

Lori Berenson (1969)

wypowiedziane w oświadczeniu dla prasy na wstępnej sesji sądu w dniu 8 stycznia 1996.
Źródło: Rodney Carlisle, Proces Lori Berenson w: 100 najsłynniejszych procesów pod redakcją Edwarda W. Knappmana, wyd. Świat Książki, Warszawa 1998, ISBN 83-7227-057-0, tłum. Jarosław Mikos, s. 470.

Robert Gwiazdowski Fotografia
Stanisław Mackiewicz Fotografia
Irshad Manji Fotografia
Jan Frycz Fotografia

„Bywam niewolnikiem swojego charakteru, swoich przyzwyczajeń, ale jako artysta czuję się wolny. A to znaczy, że jestem skazany na siebie.”

Jan Frycz (1954) aktor polski

Źródło: „Polityka” 49/04 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/niechceg.htm

Horacy Fotografia

„Jesteśmy skazani na śmierć i my, i wszystko, co nasze.”

Horacy (-65–-8 p. n. e.) rzymski poeta liryczny

Debemur morti nos nostraque. (łac.)
Listy, List do Pizonów (Sztuka poetycka)
Źródło: 68

Tomasz Kot Fotografia

„Rysunki, które pojawiają się w Skazanym na bluesa są mojego autorstwa.”

Tomasz Kot (1966) duchowny polski, jezuita

Źródło: Wywiad, 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=34514

Piotr Kropotkin Fotografia
Maria I Stuart Fotografia

„Skąd mam mieć pewność, że nie sfałszowano mojego pisma, by na tej podstawie skazać mnie na śmierć?”

Maria I Stuart (1542–1587) królowa Szkocji

gdy jej korespondencja przedłożona została sądowi nie w wersji oryginalnej, lecz jedynie w formie kopii.
Źródło: Curt Riess, Procesy, op. cit., s. 90.

Ziemowit Szczerek Fotografia
Budda Siakjamuni Fotografia
Anna Wesołowska Fotografia
Stanisław Lem Fotografia