Cytaty na temat samego siebie

„Wszystko, co nie podoba się nam u innych, może pomóc w lepszym poznaniu samych siebie.”

„Bez miłości własnej niemożliwa jest też miłość bliźniego; nienawiść do samego siebie jest tym samym, co skrajny egoizm, i płodzi w końcu tę samą okrutną samotność i rozpacz.”

„Człowiek wolny ma tylko jednego ciemięzcę. Samego siebie.”

„Aby człowiek dobrze czynił dla świata, musi umrzeć dla samego siebie.”

„Kiedy jest ciężko, pamiętaj, że nie zostaliśmy wezwani do odnoszenia sukcesów, ale do wierności. Wierność jest ważna w najmniejszych rzeczach i to nie dla samej siebie – ale ze względu na rzecz wielką, jaką jest wola Boża.”

„Łatwiej przeniknąć wszechświat niż samego siebie.”

„Nienawidziłem siebie. Helena to przykład złości na samego siebie.”

„W walce z samym sobą stwierdził, że wróg jest znacznie liczniejszy.”

„Jedynie ten, co nie tylko od świata, ale i od samego siebie się uwolnił, może sądzić, że zasługuje na miano zakonnika.”

„Porozmawiałbym z samym sobą, ale nie lubię rozmawiać z nieznajomymi.”

„Nienawidzę samego siebie i chcę umrzeć…”

„Mówią, że niektórych gwiazd, które widzimy na niebie, tak naprawdę już tam nie ma. Ich światło płynie do nas przez miliony lat, a my patrząc na niebo, spoglądamy w przeszłość, w minioną chwilę, kiedy gwiazdy wciąż tam były. „Co robi gwiazda, gdy przestanie świecić?” – pytam samego siebie. „Może umiera?”. „O, nie!” – odpowiada głos w mojej głowie. „Gwiazda nigdy nie umiera. Gwiazda po prostu zamienia się w uśmiech.””

„Przyjaźń związana jest z sercem i szczerością. Ci, którzy myślą, że mogą pozyskać przyjaciół poprzez oszustwa i obłudę, oszukują samych siebie. Nawet jeśli niektórzy naiwni ludzie nabierają się na czyjąś obłudę i pochlebstwa, nie zapewni to im długotrwałej przyjaźni.”

„Życie każdego człowieka – to jego droga do samego siebie, do stania się samym sobą (…).”

„Źle mierzy się postęp duchowny wedle oblicza, gestów, łatwości natury lub zamiłowania do samotności. Miarę tę należy brać z mocy, z jaką ktoś przezwycięża samego siebie.”

„Aby znać człowieka, wystarczy poznać samego siebie; aby poznać ludzi, trzeba żyć pośród nich.”

„Zawsze wierzyłem w głupców. Moi przyjaciele nazywają to wiarą w samego siebie.”

„Najbardziej przerażającą rzeczą jest całkowita akceptacja samego siebie.”

„Najtrudniej poznać samego siebie.”

„Każdy człowiek ma zdolność poznawania samego siebie i rozumnego myślenia.”

„Życie wymaga ciągłej pracy i nakładu energii. Nie jest to praca skierowana na zewnątrz, lecz przede wszystkim praca nad sobą, nad obrazem samego siebie, nad charakterem, uczuciami i emocjami.”

„Człowiek wybiera samotność jedynie wtedy, gdy jest w zupełnej harmonii z samym sobą albo też, gdy czuje, że wszyscy ludzie są mu tak obcy, że nawet w tłumie, nawet wśród bliskich czuje się w głębi duszy samotny, zdany na samego siebie.”

„Ta funkcja mnie przerasta – wiem o tym doskonale. To, czego chce Ojciec Święty ode mnie, to by nie czekać na biednych, którzy będą pukali do drzwi Watykanu, tylko iść ich szukać, przekraczać samego siebie, chodzić na oddziały paliatywne, reprezentować Ojca Świętego, zanosić różańce, błogosławić, modlić się z tymi ludźmi, wychodzić na ulice – to, co robił Ojciec Święty w Buenos Aires bardzo często w ciągu tygodnia wychodził wieczorami na ulicę i z ubogimi jadł kolację. Ojciec Święty żąda ode mnie, bym go reprezentował – to powala na nogi, ale skoro powiedziałem „tak”, więc spróbuję przekroczyć samego siebie. Ewangelia mówi: „zaprzeć się samego siebie”, by być twarzą miłosierną Boga i Ojca Świętego. Papież już nie może wychodzić na ulice, jak kiedyś; potrzebował do tego księdza – wybrał mnie. To biskupstwo – owszem, jest sakramentem, otwiera mi drogę do wielu drzwi, ale tak jak mówiłem dzisiaj w podziękowaniu – wszyscy na Watykanie mówili do mnie „Ojcze Konradzie” i poprosiłem, żeby dalej tak mówili; żeby nie mówili do mnie „Ekscelencjo”, bo ja jestem posłany do tych, do których Ojciec Święty nie może już wyjść ze zrozumiałych względów. Więc będę chodził po tych ulicach wraz z siostrami, z Gwardią Szwajcarską i będę reprezentował Ojca Świętego, mówiąc ludziom, jak bardzo ich kocha. Oni o tym wiedzą, ale potrzebują także jego pomocy, więc będę udzielał im pomocy w imieniu Ojca Świętego.”

„Wierzę w Boga, ale innego niż ten, który jest przedstawiony w dogmatach naszego Kościoła. Bóg jest wszystkim i nie rządzi światem, tylko samym sobą w sobie.”

„Pewnego razu powiedziano Talleyrandowi, iż jego odwieczny rywal – napoleoński minister policji Joseph Fouché – gardzi ludźmi.
– Nic dziwnego – odparł – ten człowiek zna samego siebie.”

„Wrogość, okrucieństwo, uciecha z prześladowania, z napadania, ze zmiany i zniszczenia – wszystko to, zwrócone przeciw posiadaczom takich instynktów, o t o początek „nieczystego sumienia”. Człowiek, który z braku zewnętrznych wrogów i oporów, wtłoczony w gniotącą cieśń i prawidłowość obyczaju, niecierpliwie sam siebie targał, prześladował, gryzł, zakłócał i katował, to o kraty swej klatki raniące się zwierzę, które się chce „obłaskawić”, ten nędzarz, czujący brak i trawiony tęsknotą za pustynią, który z samego siebie stwarzać sobie musiał przygodę, miejsce tortury, puszczę niepewną i niebezpieczną – ten szaleniec, ten stęskniony i zrozpaczony więzień stał się wynalazcą „nieczystego sumienia”. Od niego jednak rozpoczęła się największa i najstraszniejsza choroba, z której ludzkość po dziś dzień nie ozdrowiała, człowiek rozchorował się na człowieka, na siebie samego: wskutek gwałtownego odcięcia się od przeszłości zwierzęcej, niejako skoku i runięcia w nowe położenie i warunki bytu, wskutek wypowiedzenia wojny starym instynktom, na których polegała dotąd jego siła, uciecha i straszliwość.”

„To rzeczywiście niezwykle ważne, żeby żyć w zgodzie z samym sobą. Od tego wiele zależy. Człowiek staje się spokojniejszy.”

„W swojej książce wspomnieniowej Ingrid przywołała interesującą wypowiedź Burgessa Mereditha, z którym grała w spektaklu Liliom i którego poznała w 1940 roku. Według jej wspomnień, Burgess był serdeczny i przyjazny. Napisała, że pomógł jej zrozumieć i pokochać amerykański charakter. Zwrócił jej uwagę na otwarte, przyjazne nastawienie Amerykanów do wszystkich wokoło. Ingrid podobało się także, że Amerykanie potrafią śmiać się z samych siebie. Uważała, że coś takiego byłoby bardzo trudne dla Szwedów, Włochów czy Francuzów. Amerykanie wydają się szczęśliwi, słysząc o sukcesach innych. Ingrid mówiła, że stanowią kompletne przeciwieństwo Szwedów, którzy według niej są zazdrośni i niezadowoleni, gdy się dowiedzą, że inni zarabiają więcej. W Ameryce ludzie są dumni z osiągniętego sukcesu i go nie ukrywają.”

„Jeżeli ktoś nie szanuje samego siebie, nie potrafi też uszanować własnej rasy, a w konsekwencji – innych ras.”

„(…) piszą tylko i wyłącznie takie utwory, które dają im pewność, że zostaną wyemitowane bądź w radiu, bądź po dokręceniu do nich wideoklipu w którejś z telewizyjnych stacji muzycznych. Według mnie to strasznie chore podejście! Przecież głównie tworzysz dla samego siebie! Piszesz to, co dyktuje ci twoje serducho. Jeśli nie potrafisz pisać dla siebie, jak chcesz pisać dla innych? Gdy do sprawy podchodzisz tak, jak wymieniane przeze mnie zespoły, wątpię byś z grania zaczerpnął choć odrobinę przyjemności! Ponadto, gdy pisana przez ciebie muzyka w pewien sposób cię nie odzwierciedla, jesteś swojego rodzaju oszustem.”

„Mówię ci, żeby spróbować kochać, trzeba być człowiekiem wyprostowanym, bogatym, panem samego siebie.”

„Poznaj samego siebie. A co potem?”

„Chciałum uciec, wymknąć się samojednu, ale gdziem się nie obróciłu, i tak w polu było mi polno, a w lesie – leśno. Nie uciekniesz od samego siebie. Nie wypłyniesz w nowe geografie, gdy nadal stara głowa je wyświetla.”

„Myślisz, że to zabawne być taką poważną, kiedy nawet jeszcze się nie skończyło gimnazjum? – zapytała.
– Nie widzę sposobu, żeby było inaczej – odparł Li. – Śmiech przychodzi później, tak jak zęby mądrości, a śmiech z samego siebie – na końcu, w szaleńczym wyścigu ze śmiercią. I bywa, ze nie zdąży na czas.”

„Musiałem jakoś funkcjonować, ale to sprawiało, że chciałem się zabić. Stałem się bardzo nieprzewidywalny i niebezpieczny dla samego siebie.”

„Przedmiotem potępienia nowych swobód przez papieży jest wolność edukacji. Bądźcie więc zgorszone, dusze niedoświadczone, liberalne umysły, które nie znacie same siebie, mózgi wyprane przez dwa wieki kultury liberalnej! Tak, przyznacie, że nie możecie tego zrozumieć: papieże potępiają wolność w edukacji! Co za zdziwienie! Co za skandal! Papież – i to jaki papież! Leon XIII, zwany przez niektórych liberalnym, potępia najświętszą wolność nauczania!”

„Czasami człowiek nie potrafi rządzić samym sobą, więc czy może rządzić innymi.”

„Trzeba więc naprzód porzucić smutki, narzekania, wyleczyć się z samego siebie, ze swoich urazów psychicznych, które są dla nas większym nieszczęściem niż wszystko, co nas otacza.”

„Poznać samego siebie to pierwsze osiągnięcie na drodze poznania.”

„Człowiek skazany jest na to, by być wolnym. Skazany, nie stworzył bowiem samego siebie, a mimo wszystko jest wolny. Kiedy już raz rzucony zostanie w świat, jest odpowiedzialny za wszystko, co robi.”

„Wy zaś, umiłowani, budując samych siebie, na fundamencie waszej najświętszej wiary, w Duchu Świętym się módlcie i w miłości Bożej strzeżcie samych siebie, oczekując miłosierdzia Pana naszego Jezusa Chrystusa, [które wiedzie] ku życiu wiecznemu.”

„Kto jest zbyt wygodny, by samodzielnie myśleć i być sędzią samego siebie, ten podda się istniejącym zakazom, temu jest lekko.”

„Prawda, mój kochany, istnieje! Lecz „nauka”, której pożądasz, jakaś absolutna, doskonała i wyłącznie mądrością obdarzająca nauka – nie istnieje. I nie powinieneś też wcale tęsknić do takiej doskonalej nauki, przyjacielu, lecz tylko do udoskonalenia samego siebie. Boskość jest w tobie, nie w pojęciach ani książkach. Prawdą się żyje, nie wykłada się jej. Przygotuj się do walk, Józefie, widzę, że już się one rozpoczęły.”

„Człowiek stworzony został w ten sposób, aby mógł dźwigać swój krzyż; po to dane mu są silne ramiona. A znieść może on wiele, jeżeli zdolny jest znieść samego siebie.”

„Czasami czuję się jak bohater bajki, który tak długo walił głową w mur, że ten mur w końcu się rozwalił, a on został królem i rządził długo i szczęśliwie. To prowokuje mnie do ironicznego spojrzenia na samego siebie.”

„Kiedy ma się wroga w środku, ma on nad nami przewagę. Przed samym sobą nie można uciec, a ja boję się nawet próbować.”

„Człowiek, który nie lubi i nie umie przebaczać, jest największym wrogiem samego siebie.”

„Walkę o rozumienie prawd najprostszych należy stoczyć przede wszystkim z samym sobą.”

„Ćpanie to jakby deklaracja, że się przestało wierzyć w samego siebie. Ludzie uzależnieni od narkotyków są podobni do alkoholików. Nie szanują się, chcieliby uciec od samych siebie. To rodzaj psychicznego samobójstwa.”

„Wolność nie jest niczym innym jak okazją do kontrolowania samego siebie.”

„Od samego początku moim celem było wyrażenie samego siebie, nieważne na jak sprośny temat.”

„Czy jest coś równie głupiego, jak samemu sobie się podobać, samego siebie podziwiać? A z drugiej strony, co z tego, co byś mógł czynić, będzie wdzięczne, będzie miłe, co będzie piękne, jeśli sam się sobie nie podobasz?”

„Sven wczoraj przeskoczył skocznie, rywali a nawet samego siebie…”

„Chciałem zmienić świat. Doszedłem jednak do wniosku, że mogę jedynie zmieniać samego siebie.”

„Pierwszą mą myślą był zatem majestat królewski, drugą: wielkość państwa. Znalazłem Francję mniejszą od samej siebie. Wszystko dawne zmniejszyło się, z wyjątkiem języka, który przekraczając granice Francji pozostał nadal francuskim. Narody niegdyś nam podległe, teraz wyrzekały się nas – w naszym języku. Byli Francuzami, a wrogami Francji; zbroiła się Francja – przeciwko samej sobie: wróg posługiwał się nami przeciwko nam, a Francuz był równocześnie zwycięzcą i zwyciężonym, równie waleczny na cudzą chwałę, jak własną zgubę.
Taki był przeto cel mojej polityki: przywrócić Galii granice, które jej ustaliła sama natura: Francuzom dać z powrotem króla francuskiego: utożsamić Galię z Francją i gdziekolwiek rozciągała się Galia starożytna, wskrzesić tam nową.”

„Żadna wiara Ci tak nie pomoże, jak w samego siebie.”

„Nauczyć kochać, nauczyć rozpoznawać miłość, nauczyć być szczęśliwym, to znaczy, nauczyć szanować samego siebie, nauczyć godności ludzkiej.”

„Nie można uciec od samego siebie, przenosząc się z miejsca na miejsce.”

„Żeby złapać humor Pythonów, trzeba mieć dystans do wielu rzeczy, a przede wszystkim do samego siebie. Znam ludzi, którzy Monty Pythona kompletnie nie rozumieją. To jest humor dla intelektualistów.”

„Wspomniałem złote światło Kocevskiego Rogu i nie mogłem się uwolnić od myśli, że są miejsca, całe miasta, całe kraje, których treść i forma zaprzeczają przeznaczeniu. Bo jeśli komunizm gdzie indziej był po prostu zbrodnią, to tu, w tym pejzażu, musiał wyglądać na horror pożeniony z idiotyzmem. Idea poczęta w pustych umysłach ze strachu przed pustką przestrzeni została zastosowana w krajobrazie, który wykluczał potrzebę jakiejkolwiek zmiany. Marszałek Tito w białym mundurze wśród palm na promenadzie musiał wyglądać niczym afrykański kacyk. Komunizm był przecież owocem długich, beznadziejnych ziom, gdy umysł zaczynał wariować z nudy i strachu przed samym sobą. Żeby w ogóle bym do pomyślenia, musiał trafić na bezkresną, płaską przestrzeń, na której nic się nie dzieje, i dlatego wszystko może jeszcze się wydarzyć.”

„Wielu ludzi tak bardzo przywykło do przebywania tylko ze sobą, że zgoła nie porównywają się z innymi, lecz pędzą swój monologowy żywot w spokojnym, radosnym nastroju, na dobrych rozmowach ze sobą, nawet na śmiechach. Jeżeli się jednak zmusi ich do porównania siebie z innymi, skłaniają się wtedy do markotliwego niedoceniania samych siebie: do tego stopnia, iż trzeba ich zmuszać, żeby znowu nauczyli się dobrego, słusznego mniemania o sobie od innych: i jeszcze od tej nabytej opinii będą chcieli zawsze coś odciągnąć i wytargować. - Przeto należy pewnym ludziom użyczyć ich samotności, i nie być tak głupim, jak to się często zdarza, żeby ich z tego powodu żałować”

„Popadłbym w znany błąd autobiografów, który polega na tym, że albo snują iluzje, jak to być powinno, albo kreślą jakąś apologia pro vita sua. A przecież człowiek jest zdarzeniem, nie może ocenić samego siebie, lecz raczej - for better or worse - podlega osądowi innych.”

„Tak długo jak będziesz przejmował się tym, co sądzą o tobie inni, maja cię w ręku. Dopiero kiedy przestaniesz wypatrywać uznania na zewnątrz, będziesz panem samego siebie.”

„etyka nawołuje do czegoś wyższego: do miłości, do męstwa, do braterstwa, do poszanowania samego siebie, do życia zgodnego z ideałem”

„Nawet jeśli dzieci biedne uczęszczają do tych samych szkół i rozpoczynają naukę w tym samym wieku co uczniowie bogaci, umyka im szans edukacyjnych, którymi cieszą się zazwyczaj dzieci z klasy średniej. Te przywileje to rozmowy i książki z domowej biblioteki lub wyjazdy wakacyjne oraz inne postrzeganie samego siebie.”

„Panie marszałku, wysoka izbo, gdyby choć połowa informacji w mediach na mój temat była prawdziwa, już dawno z obrzydzenia dla samego siebie dokonałbym uroczystej egzekucji i samobójstwa, strzelając sobie w łeb na rynku Starego Miasta.”

„Ulegać własnej pożądliwości to pogardzać samym sobą; ujawniać swoje wady to godzić się na poniżenie; być sługą własnego języka to lekceważyć samego siebie.”

„Jestem człowiekiem zrażonym – powiedział kłamca. – Zraziłem się do samego siebie, do mojej rodziny, do bliźnich, ojczyzny, do mojego świata, do mojej epoki i kultury.”

„Człowiek wolny różni się od człowieka zniewolonego właśnie tym, że w wypadku katastrofy, niepowodzenia, klęski, nigdy nie obwinia okoliczności, kogoś innego, władzy – on obwinia samego siebie. Człowiek zniewolony zawsze uważa, że ktoś inny winien temu co się stało.”

„Nigdy nie widzimy samych siebie oczami innych.”

„Kto znalazł Boga, znalazł także samego siebie.”

„Podstawowym celem wolnomularstwa jest ulepszać i poprawiać świat, poczynając od samych siebie.”

„Warunek miłości: mieć jakiś inny obiekt ukochania niż samych siebie.”

„Wszyscy, którzy ze względów etycznych odrzucają kapitalizm jako system niesprawiedliwy, oszukują samych siebie.”

„Nienawiść do samego siebie sprawia, że człowiek napada na pierwszą napotkaną osobę.”

„Mam sentyment do Krakowa nie tylko dlatego, że tutaj się urodziłem. Jeżdżę po świecie, oglądam inne miasta i mam porównanie. Kraków na ich tle jest niezwykle piękny, do tego widzę, jak wspaniale reaguje tutejsza publiczność, więc tym chętniej tu wracam. Poza tym z mojego Krakowa nigdy tak naprawdę się nie wyniosłem, dlatego gdy na kilka dni tu przyjeżdżam, staram się znów wystąpić. Drugim takim miejscem, gdzie chętnie występuję, nie zważając na warunki finansowe, jest festiwal w Santa Fe w Nowym Meksyku. Po prostu kocham to przepiękne miejsce. Pewne rzeczy robi się dla kariery, inne dla pieniędzy, a niektóre po prostu dla samego siebie.”

„Wydaje się wam, że nienawidzicie nas, ale to się tylko tak wydaje: wy nienawidzicie samych siebie w nas. Jesteśmy śmiertelnymi wrogami, ale nasze zwycięstwo to wasze zwycięstwo. Jeśli wy wygracie, to my i zginiemy, i będziemy żyć w waszym zwycięstwie.”

„(…) język jest jedynym systemem semiotycznym, posiadającym zdolność interpretowania innych systemów znaczących oraz interpretowania samego siebie.”

„Szanuj matkę i ojca, bo grunt to rodzina,
Dbaj o samego siebie, miej szacunek do życia.
Poszukuj nowych dróg, szczęście za rogiem czyha,
Dbaj o relacje z Bogiem, jakkolwiek go nazywasz.
Szanuj każdy dzień, nie zgub się w narkotykach,
Planuj każdy krok, chaos potrafi zabijać.
Dbaj o swoje imię, nie poniżaj innych,
Szanuj biednych i słabszym nie wyrządzaj krzywdy.
Nie pożądaj żony bliźniego swego nigdy
I nie zarządzaj ciałem, by należało do wszystkich.
Wystrzegaj się grzechów, tak jak nienawiści
I stosuj się do reguł, choć los bywa przykry.
Nie przeliczaj nigdy przyjaźni na cyfry
I nie rozliczaj bliskich za błędy z przeszłości.
Naucz się wybaczać, kochaj ponad miarę.
Szanuj. Doceniaj. Życie jest wielkim darem.”

„Caleb dał mi rodzinę, ale ty dałaś mi coś o wiele cenniejszego: oddałaś mi samego siebie.”

„Częściej marniejemy przez innych, niż przez samych siebie.”

„Dobre religie próbują zawsze zająć niższe pozycje, próbują poświęcać się i służyć. Religia powinna inspirować naród do pracy dla świata, a nie dla samego siebie. Dobra religia próbuje upowszechnić ducha służby na całym świecie.”

„Prowincja jest największym przegranym transformacji. Wraz z przyłączeniem się do Unii dostanie jeszcze cios na dobitkę. Przecież reguły unijne nadal będą gnębiły rolnictwo, które i tak leży na łopatkach. Na Węgrzech upadnie około połowy miliona drobnych rolników. Pół miliona rodzin! Unia popiera tylko duże gospodarstwa, drobni rolnicy nie wytrzymają konkurencji mocno dotowanych zachodnich producentów. Boli mnie, gdy o tym myślę, boli, że w moim kraju utrwala się głębokie podziały między warstwami społecznymi. Pozbawieni szans ludzie z prowincji wychowują potomstwo pozbawione szans, a elity reprodukują same siebie. Taki porządek społeczny głęboko narusza moje poczucie sprawiedliwości i jest dla mnie całkowicie nie do przyjęcia.”

„Być zamkniętym w ciasnym pomieszczeniu z samym sobą przez dwadzieścia cztery godziny na dobę, oto prawdziwe życie, bez chwili ulgi.”

„Mądrość jest szeptem samotnika z samym sobą pośród gwarnego targowiska.”

„Najcenniejsze, co możesz zdobyć, to zdolność do:
1. zmuszania samego siebie, żeby rozbić to, co należy robić;
2. wtedy, gdy powinno to być zrobione;
3. bez względu na to, czy ci się to podoba, czy nie.”

„Portret to nie lustro, w lustrze człowiek samego siebie nie widzi. Portret – to opinia ludzka, to jakaś plotka o nas, którą nam powtórzono. Zawsze wywołuje wrażenie małego szoku.”

„Rasizm południowoafrykańskich białych ma w sobie te dwa elementy: samousprawiedliwienie przez oskarżenie drugiego i egzorcyzmowanie lęku przed drugim przez afirmację samego siebie. Ale zdominowani tubylcy też mieli swój własny rasizm i to nie tyle wobec Europejczyków, którzy ich fascynowali, ile wobec innych grup, bardziej jeszcze narażonych na ciosy, i na których oni z kolei mogli powetować sobie własną niższość: np. wobec Żydów, którzy odpłacali im się tym samym, ponieważ też czuli potrzebę powetowania sobie tak niewdzięcznego losu.”

„Jeśli źle życzymy człowiekowi, któremu kiedyś ofiarowaliśmy miłość, to tak, jak byśmy opluwali samego siebie. Jeśli nie mamy szacunku dla tej drugiej osoby, miejmy chociaż szacunek dla tego kogoś, kim byliśmy wtedy.”

„(…) jest to uczucie, potrzebne jak tlen. Miłość jest poczuciem szczęścia, ciepłem, energią, która wprowadza człowieka w stan euforii. Tworzy pancerz chroniący nas przed przykrymi, trudnymi, niemiłymi sytuacjami. Ważne jest, by otaczać się miłością przejawiającą się we wszystkich jej aspektach i kochając innych, swoją pracę, swoje marzenia, nie zapominać o miłości do samego siebie. Bez samoakceptacji trudno prawdziwie pokochać drugą osobę.”

„Ceną za niezależność jest wolność, a wolnym można być tylko wtedy, kiedy jest się uczciwym wobec samego siebie i człowieka, który kiedyś cię kochał.”

„Najpewniejszą oznaką pogodnej duszy jest zdolność śmiania się z samego siebie. Większości ludzi taki śmiech sprawia ból.”

„Oglądając dużo filmów, odkryłem także sporą ilość przenikań między rozmaitymi artystami, co z kolei mnie uwolniło i pozwoliło zrozumieć, że w naszym pięknym kraju, który praktycznie został pominięty przez postmodernizm, żyjemy w iluzji kina w rozumieniu autorskiego wykwitu, pojedynczego olśnienia zdarzającego się danemu artyście jeden, jedyny raz. Tymczasem kino, w którym wydarzyło się niemal wszystko, żywi się już same sobą (…).”

„Grassou de Fougeres wprowadził w życie część tej piekielnej zasady, której społeczeństwo zawdzięcza owe bezecne miernoty, mające dziś wybierać elitę we wszystkich klasach społeczeństwa; oczywiście wybierają same siebie i wydają zaciętą wojnę prawdziwym talentom.”

„(…) chwilami rozkoszować się pewnego rodzaju wyższością nad samym sobą i czymś jakby obojętnością. Gdyż obojętność (…) byłaby rodzajem szczęścia”

„Zbytek jest odmianą oszustwa, dzięki któremu ludzie przystali na wzajemne zwodzenie się, a często też wprowadzanie w błąd samych siebie.”

„Co do reszty, Crowley mówił także o samodyscyplinie dla samej siebie, samodyscyplinie „najbardziej rygorystycznej moralności na złość absolutnej wolności, w uznaniu każdego konwencjonalnego kodeksu postepowania”. Z tej samej perspektywy następuje wniosek: „Jedynym grzechem jest ograniczenie”, co wyraźnie odnosi się do prawdziwej woli.”

„Najtrudniej jest unikać naśladowania samego siebie.”

„Socjalne zasady chrześcijaństwa głoszą pokorę, wzgardę dla samego siebie, uniżoność, poufałość, ustępliwość – słowem, wszystkie porywy, cechujące kanalię.”