Cytaty na temat przypadek (908 cytatów)

„By żyć samotnie, trzeba być zwierzęciem lub Bogiem – powiada Arystoteles, brakuje trzeciego przypadku: trzeba być jednym i drugim na raz – filozofem…”

Friedrich Nietzsche (1844–1900) filozof niemiecki

O Bogu , O zwierzętach

To tłumaczenie czeka na recenzję. Czy to jest poprawne?

„Widzę to wszystko doskonale; są dwie możliwe sytuacje - można zrobić to albo tamto. Moja szczera i przyjacielska rada: zrób to albo tego nie rób - w obu przypadkach będziesz żałował.”

Søren Kierkegaard (1813–1855) duński teolog i filozof

„Byłem świadkiem cudu, a jednak zastanawiałem się, czy przypadkiem nie tędy właśnie przechodzą na „tamtą stronę” wszyscy wariaci.”

Jonathan Carroll książka Kraina Chichów

Kraina Chichów

O wariatach

„Czy naprawdę pytasz jaki powód skłaniał Pitagorasa do niejedzenia mięsa? Zastanawiam się raczej przez jaki przypadek oraz w jakim stanie świadomości musiał być pierwszy człowiek, który swoimi ustami posmakował rozlanej krwi i wbił swoje zęby w mięso nieżywego stworzenia, zastawił stoły martwymi, cuchnącymi ciałami i miał czelność nazwać jedzeniem i pożywieniem części, które jeszcze chwilę wcześniej krzyczały i płakały, poruszały się i żyły. Jak oczy mogły znieść widok rzezi, gdy podrzynane były gardła i zdzierana skóra, a kończyny odrywano od kończyn. Jak jego nos wytrzymać mógł ten zapach? Jak to się stało, że nieczystości nie odebrały mu smaku, gdy ten miał kontakt z ranami, wysysając ich soki oraz serum ze śmiertelnych ran? I z pewnością nie są to lwy czy wilki, które zjadamy w odruchu samoobrony – wręcz przeciwnie – ignorujemy to i zarzynamy niewinne, oswojone istoty, które nie posiadają żądeł ani kłów, którymi mogłyby nas zranić. Z powodu kawałka mięsa pozbawiamy ich słońca, światła, całej życiowej ewolucji, do której mają prawo poprzez narodziny oraz życie.”

Plutarch (46–127) pisarz antyczny

O życiu , O jedzeniu , O narodzinach , O płaczu

„Miłość zależy od przypadku, jednych Kupidyn rani strzałą, innych łowi siecią.”

William Shakespeare (1564–1616) angielski poeta i dramatopisarz

O miłości

„Wiele osób pomaga nam przejść przez życie. Rodzina, przyjaciele, obcy, czasami przypadkowi ludzie. Ważne są też lektury, filmy i zasłyszane opowieści. Niemałą rolę w moim życiu odgrywają zwierzęta.”

Aleksandra Ziółkowska (1949) pisarka polska

Ulica Żółwiego Strumienia

O życiu , O ludziach , O rodzinie , O zwierzętach

„Nie jest rzeczą przypadku, że jedną z najpoczytniejszych książek doby baroku były Przemiany Owidiusza, tłumaczone chyba na wszystkie języki europejskie. Ten utwór, w którym bogowie i półbogowie antyczni przechodzą różne metamorfozy, nie tylko stał się główną podstawą libretta operowego zarówno we Florencji, jak w Paryżu czy w Warszawie, nie tylko inspirował sztuki plastyczne (Apollo i Dafne Berniniego), ale stał się jakby drugą Biblią ówczesnego człowieka.”

Władysław Tomkiewicz (1899–1982) polski historyk i historyk sztuki

Źródło: Piękno wielorakie. Sztuka baroku (1974)

O Bogu , O książkach , Cytaty o pięknie , O sztuce

„A jeśli kiedy taki czy jakikolwiek inny człowiek przypadkiem znajdzie swą drugą połowę, wtedy nagle dziwny na nich czar jakiś pada, dziwnie jedno drugiemu zaczyna być miłe, bliskie, kochane, tak że nawet na krótki czas nie chcą się rozdzielać od siebie, i niektórzy życie całe pędzą tak przy sobie, a nie umieliby nawet powiedzieć, czego jedno chce od drugiego. Bo chyba nikt nie przypuści, żeby to tylko rozkosze wspólne sprawiały, że im tak dziwnie dobrze być, za wszystko w świecie, razem. Nie. Ich obojga dusze, widocznie, czegoś innego pragną, czego nie umieją w słowa ubrać, i dusza swe pragnienia przeczuwa tylko i odgaduje. I nie wiedzieliby, co odpowiedzieć mają, gdyby tak nad ich łożem Hefajstos z narzędziami stanął i zapytał: „Czego wy chcecie od siebie, ludzie?” Nie wiedzieliby, czego. Więc gdyby znowu pytał: „Prawda, że chcecie tak się złączyć w jedno, możliwie najściślej, żebyście się ani w dzień, ani w nocy nie rozłączali? Jeżeli tego chcecie, ja was spoję i zlutuję w jedno, tak że dwojgiem będąc, jedną się staniecie istotą (…). Miłość jest na imię temu popędowi i dążeniu do uzupełnienia siebie, do całości.”

Platon Uczta

Uczta

O miłości , O życiu , O ludziach , O prawdzie

„Nigdy nie zdążysz mi pomóc. Człowiekowi w większości przypadków chcemy pomóc, Borys, ale nie zdążamy.”

Maksymilian Kasiewicz (1991)

Zauważ mnie

„Dlatego też „Gazeta Wyborcza”, która w innym przypadku podniosłaby nieprawdopodobny klangor, projekt „instalacji”, jaką w gdańskim Centrum Sztuki Współczesnej „Łaźnia”, zamierzała zainstalować Alina Żemojdzin, zrelacjonowała zupełnie spokojnie. Pani Żemojdzin w ramach pracy dyplomowej wyprodukowała „linię kosmetyków”, a więc m. in. różne „balsamy”, no i oczywiście mydło, używając ludzkiego tłuszczu, jako surowca. (…) Rzecz w tym, że tłuszcz tłuszczowi nierówny i jeśli, dajmy na to, pochodzi on od przedstawicieli narodów mniej wartościowych, to nie ma potrzeby wszczynać alarmu, bo ten powinien być zarezerwowany dla przypadków naprawdę karygodnych. (…) Niedawno pan premier Tusk zapowiedział podjęcie prac nad legalizacją eutanazji. Wprawdzie taki finał rządowej polityki miłości może wielu ludziom wydać się zaskakujący, ale z drugiej strony wszechświatowy kryzys daje się coraz bardziej we znaki i nie jest wykluczone, że władze nie widzą innego wyjścia, jak liczbę obywateli nieco zredukować. W czasach kryzysu nie można sobie pozwolić na marnotrawstwo, wobec czego rząd premiera Tuska, jako dobry gospodarz, decydując się na legalizację eutanazji, nie może zaniedbać nawet tych dochodów, jakie można uzyskać z utylizacji zwłok obywateli poddanych ustawowej procedurze. Wszystko zatem przed nami, co zresztą przewidział prze laty Janusz Szpotański, pisząc w proroczej wizji, że „trzeba golić, strzyc to bydło, a kiedy padnie – zrobić mydło.””

Stanisław Michalkiewicz (1947) polski pisarz i publicysta

Źródło: Narodowa strategia walki z kryzysem?, „Nasz Dziennik”, 13 marca 2009, za: www.michalkiewicz.pl

O lecie , O walce

„Czasem zadajemy sobie pytanie, dlaczego szczęście tak długo zwlekało, dlaczego nie przyszło wcześniej, ale jeśli pojawia nam się znienacka, jak w tym przypadku, kiedy już na nie nie czekaliśmy, wtedy najprawdopodobniej nie będziemy wiedzieli, co robić, i chodzi nie tyle o wybór pomiędzy śmiechem płaczem, ile o tajemną wewnętrzną trwogę, na myśl, że być może nie zdołamy stanąć na wysokości zadania.”

José Saramago (1922–2010) pisarz portugalski, noblista

Podwojenie
Źródło: s. 267.

O szczęściu , O myślach , O śmiechu , O czasie

„Gram w koszykówkę, ponieważ kocham to robić. To, że dostaję za to pieniądze, to po prostu szczęśliwy przypadek.”

Michael Jordan (1963) koszykarz amerykański

O pieniądzach , Kochać się

„Emocje mogą popychać do pisania, ale nie mogą zapanować. To bardzo ważne. Bliski mi jest styl wyciszony, boję się patosu. W wielu przypadkach unikam komentarzy, opisuję, pokazuję, ale wnioski zostawiam czytelnikowi.”

Aleksandra Ziółkowska (1949) pisarka polska

Źródło: Katarzyna Zarecka, Emocje mogą popychać do pisania, ale nie mogą zapanować, 1 września 2007 http://www.przystan-literacka.pl/index.php?show=123

„Ktoś powiedział, że ludzie głupieją hurtowo i mądrzeją detalicznie. Dlatego kochamy i popieramy przypadki detaliczne.”

Wisława Szymborska (1923–2012) polska poetka, noblistka

O ludziach , Kochać się

„Zdaniem profesora Andrzej Ziółkowskiego z Instytutu Podstawowych Problemów Techniki PAN wiele deformacji fragmentów wraku odpowiada typowym zniekształceniom powstającym w przypadku eksplozji. W swoich badaniach naukowiec skoncentrował się na znalezionych fragmentach metalowych i doszedł do wniosku, że główną przyczyną katastrofy była eksplozja na pokładzie samolotu, gdy ten znajdował się jeszcze w powietrzu.”

Jürgen Roth (1945–2017) niemiecki dziennikarz

Tajne akta S. Smoleńsk, MH-17 i wojna Putina na Ukrainie.
Źródło: s. 271

„Przypadek to słowo pozbawione sensu; nie ma niczego, co nie miałoby swoich przyczyn.”

Voltaire (1694–1778) francuski pisarz epoki Oświecenia, filozof, dramaturg i historyk

Sens

„Nazwisko największego wynalazcy: przypadek.”

Mark Twain (1835–1910) amerykański pisarz, satyryk, humorysta

Name the greatest of all inventors. Accident. (ang.)

„Czy wszystko, czego się nie rozumie, jest dziełem wielkiego czarodzieja – PRZYPADKU?”

Erich von Däniken (1935) szwajcarski pisarz fantastyki naukowej i publicysta

„Nigdy nie zazdrościłem popularności piłkarzom, wręcz przeciwnie. Jestem kibicem piłkarskim i lubię w wolnym czasie pójść na mecz Arki Gdynia czy Legii Warszawa. Zastanawiają mnie jedynie takie przypadki, że chłopak ma 18 lat, kopnie dwa razy prosto piłkę i już zarabia miliony. Czy to jest zdrowe?”

Daniel Pliński (1978) polski siatkarz

Źródło: wywiad, 2009 http://aves.lksdwernicki.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=86:daniel-pliski-dla-nas&catid=3:newsflash&Itemid=75

O czasie , Chłopak

„Przypadków nie ma; to, co jawi się nam jako ślepy traf, pochodzi właśnie z najgłębszych źródeł.”

Friedrich Schiller (1759–1805) poeta niemiecki

Źródło: „Najwyższy czas!”, tom 19, wydania 18–39, Oficyna Liberałów, 2008, s. XVI.

O czasie

„Chcecie od życia rozrywki czy miłości? W pierwszym przypadku nie należy zwracać zbytniej uwagi na moralne, w drugim na umysłowe wartości ludzi, którymi się otaczacie.”

Marie von Ebner-Eschenbach (1830–1916) pisarka austriacka

O ludziach

„Ostatnio zauważam moment, w którym jestem wyczerpany. I to całkiem często. W większości nie zwracam na to uwagi, ale czasem chcę odizolować się i mieć trochę prywatności. W jakimś stopniu jestem osobą publiczną, można mnie zobaczyć w telewizji czy gazetach, więc czasem zdarzają się dziwne sytuacje. Na Warped Tour w Chicago przez przypadek uderzyłem się mocno w twarz. Zęby wbiły mi się w wargę, polała się krew, przy twarzy trzymałem lód zawinięty w szmatkę. Zszedłem ze sceny i ktoś zapytał mnie, czy może zrobić zdjęcie. Pomyślałem tylko: „czy ty, cholera, zgłupiałeś?””

Gerard Way (1977)

O czasie , O zdjęciach

„Kiedy leżałam już w łóżku, usłyszałam, że rodzice po cichu z sobą rozmawiają. Tata mówił, że trzeba będzie coś zrobić z tymi dziećmi, bo nie sprzątają, zawalają lekcje i się nie słuchają. A na dodatek wciąż się kłócą. Chciałam wstać z łóżka i pobiec do taty, by mu powiedzieć, że w takim przypadku trzeba po prostu zlać te złe dzieci po tyłkach, ale bardzo zachciało mi się spać i zasnęłam. Przecież strasznie się dziś napracowałam.”

Leszek Talko (1965)

Pitu i Kudłata w opałach (2014), Kudłata
Źródło: O tym, co robić ze złymi dziećmi, s. 216

O dzieciach , O rodzicach

„Jestem zachwycony tymi czarno-białymi superdelfinami, Wydają się bardzo zorganizowane.. Tworzą solidarne społeczności i stale „rozmawiają ze sobą”. Kusi mnie, by powiedzieć, że posiadają „kulturę”. Wystrzegam się wszelkiego antropomorfizmu. Ale jeśli wyrażenie „lud morza” ma jakiekolwiek sens w zastosowaniu do zwierząt, to nabiera go szczególnie w przypadku orek.”

Jacques-Yves Cousteau (1910–1997) francuski badacz mórz i podróżnik

Źródło: Yves Paccalet, Jacques-Yves Cousteau w oceanie życia, Wydawnictwo Znak, Kraków 1999, ISBN 8370068994, s. 265.

O ludziach , O zwierzętach , Sens

„Jednakże mądrzy ludzie w tym właśnie celu mają rozum, żeby się nim posługiwać w podobnie skomplikowanych przypadkach.”

Michaił Bułhakow (1891–1940) pisarz rosyjski

O ludziach

„Świat umiera, a my nawet tego nie zauważamy. Nie zauważamy, że świat staje się zbiorem rzeczy i wydarzeń, martwą przestrzenią, w której poruszamy się samotni i zagubieni, miotani czyimiś decyzjami, zniewoleni niezrozumiałym fatum, poczuciem bycia igraszką wielkich sił historii czy przypadku. Nasza duchowość zanika albo staje się powierzchowna i rytualna. Albo po prostu stajemy się wyznawcami prostych sił – fizycznych, społecznych, ekonomicznych – które poruszają nami, jakbyśmy byli zombi. I w takim świecie rzeczywiście jesteśmy zombi.”

Olga Tokarczuk (1962) polska pisarka

Cytaty z mowy noblowskiej Czuły narrator

O decyzjach , O świecie , O historii

„Często też mówię swoim studentom, że każdego z nas dopada czasami amnezja językowa. Sam miałem taki przypadek we Wrocławiu. Na jednym ze spotkań z czytelnikami wydanej właśnie mojej książki dziewczyna poprosiła o autograf z dedykacją „Dla Sylwii Kwiatkowskiej”. A ja zapomniałem, czy Sylwii napisać przez jedno, czy dwa „i”. W końcu piszę jej dedykację: „Sylwia Kwiatkowska niech przyjmie tę książkę na pamiątkę”. Następnego dnia opowiadam tę historię studentom. I co słyszę? Salwę śmiechu. Po chwili wstaje moja studentka i mówi, że rok wcześniej wpisałem jej na innej książce dedykację „Sylwce Kwiatkowskiej na pamiątkę”.”

Jan Miodek (1946) polski językoznawca, popularyzator wiedzy o języku polskim

Źródło: Jan Miodek: Pomorze mówi poprawnie, gs24. pl, 24 kwietnia 2008 http://www.gs24.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20080424/WYWIADY/370234696

O książkach , O historii , O śmiechu

„Mieliśmy 2 lub 3 przypadki dzieci przychodzących do, powiedzmy kobiety, która straciła swego męża i jest niepocieszona, i mówiących: „Nie powinnaś płakać. Śmierć to nie koniec. Spójrz na mnie. Umarłem i oto znów tu jestem.””

Ian Stevenson (1918–2007) psychiatra kanadyjski

Źródło: wywiad dla magazynu „Omnia” http://reluctant-messenger.com/reincarnation-proof.htm

O śmierci , O kobietach , O dzieciach , O płaczu

„Dziennikarz: Mówisz serio, czy żartujesz?
Malakalipsa: Czasem podchodzę poważnie do żartu, a czasem żartobliwie do poważnych rzeczy. W obu przypadkach nie ma to szczególnego znaczenia.”

Malaklipsa Młodszy (1941–2000)

Źródło: Wywiad z Malakalipsą Młodszym

O czasie

„Wypędzenia i wysiedlenia zawsze powodowały cierpienia ludzi, i to niezależnie od tego, jaka była ich przyczyna i kto wydał rozkaz. Nie chciałbym jednak aby w przypadku wypędzeń w czasie II wojny światowej i po jej zakończeniu mieszano przyczynę ze skutkiem.”

Gerhard Schröder (1944) niemiecki polityk, kanclerz RFN

na konferencji prasowej.

O wojnie , O ludziach , O cierpieniu , O czasie

„Kochać, szmochać!… Wychodzi się za mąż i gotowe. Miłość – przychodzi, gdy się jest we dwoje.
– Nie, nie w moim przypadku. Nie mogłabym spędzić życia pod jednym dachem z kimś, do kogo odczuwałabym niechęć.”

Isaac Bashevis Singer (1902–1991) pisarz amerykański, noblista

Siostry

O miłości , Kochać się

„Należy przyjąć za pewnik: W każdym z nas siedzi chałturnik ze skłonnością do szajby! Kto temu przeczy już jest ugotowany. Jeśli zacznie godzić się na kompromisy – skończy jako chałturnik. Jeśli będzie trwać w ambicjach – skończy jako grafoman! Jeśli będzie się szarpał – do czubków! Da się tego uniknąć? Tylko w przypadku pogodzenia się ze swoją ułomnością. Wierząc w swoje skłonności do słabości, można na bieżąco usuwać najgorsze objawy. Jest szansa, że wszystko trwać będzie w stanie chwiejnej równowagi, aż do końca drogi artystycznej.”

Władysław Sikora (1955) polski artysta kabaretowy

Źródło: Kilka porad dla młodych artystów kabaretowych http://www.kabaretpotem.art.pl/wydawnictwa/ksiazka/ksiazka.html

O szansie

„Dziewięćdziesiąt pięć procent przypadków, jakie widziałem, nie oznacza nic innego, jak tylko hokus-pokus i czary mary – rzucił pogardliwie. – Nic, czego nie zdołałaby załatwić celnie wypuszczona strzała. W mniej więcej w trzech procentach mamy do czynienia z kontrolą umysłów i manipulowaniem słabszą wolą przez silniejszy umysł. Tak Morgarath panował nad swoimi wargalami.(…) Na jeden procent, następny, składają się przypadki zbiorowej halucynacji. Niektórzy są w stanie ją wywoływać – ciągnął Crowley. – Zjawisko zbiorowej halucynacji również kojarzy się z panowaniem nad umysłami, lecz tutaj ludzie „widzą” albo „słyszą” rzeczy, które w rzeczywistości nie istnieją.”

John Flanagan (1873–1938) amerykański lekkoatleta

Źródło: Czarnoksiężnik z Północy z tomu 5: Zwiadowcy, tłum. Danuta Strukowska

O ludziach , O rzeczywostości

„(…) w przypadku Clinta trema bardzo szybko przechodzi. To naprawdę uprzejmy, bezpośredni człowiek. Można z nim usiąść, napić się piwa i pogadać. Na planie raczył nas opowieściami z własnego pobytu w wojsku.”

Ryan Phillippe (1974) aktor amerykański

o Clincie Eastwoodzie.
Źródło: Yola Czaderska-Hayek, Nie gram w filmach, których sam nie chciałbym obejrzeć. Ryan Phillippe specjalnie dla Stopklatki, stopklatka.pl, 23 lutego 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=36313

„Wszystko jest przypadkiem, o ile tą nazwą określa się jakiś nieznany nam porządek.”

Bernard Fontenelle (1657–1757) pisarz i filozof francuski

„Kolejne autorytety moralne biły się w pierś, przepraszając za naszą wspólną zbrodnię. Moralny i intelektualny poziom całej tej kampanii najlepiej obrazuje przypadek prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego. On też poczuł się winny i za nas wszystkich przeprosi. Zapewne uczyni to z taką samą szczerością i z takim samym głębokim żalem, z jakimi wcześniej w imieniu milionów Polaków przepraszał w Knesecie za wypędzenie Żydów w 1968 r. Nie za siebie, nie swoją partię (PZPR), która wówczas tymi milionami cokolwiek niedemokratycznie rządziła. A w jego kancelarii, jak gdyby nigdy nic, nadal spokojnie pracują towarzysze, którzy tę antyżydowską nagonkę w 1968 roku organizowali.”

Piotr Gontarczyk (1970) polski historyk

Źródło: Historia czy propaganda, „Życie”, 9 lipca 2001

O życiu , O historii , O szczerości

„Dziwnym trafem dzieje się jakoś tak, że bezpieka traktowana jest – nadal, a szczególnie po dojściu obecnej koalicji do władzy – jak normalna służba państwowa, stojąca na straży ładu i demokracji, co jest już jawną kpiną z jej ofiar. Przede wszystkim – jej zbrodnie nie zostały rozliczone po 1989 roku, co świadczy, że zbudowany „po upadku komunizmu” system nie jest zdrowy. Wprawdzie na skutek pewnego nacisku społecznego doszło do kilkunastu spektakularnych procesów byłych funkcjonariuszy UB (poza sprawą Adama Humera – na ogół resortowych płotek) i kilku z nich skazano nawet na kary więzienia (niezbyt wysokie), jednakże w większości przypadków nawet niezwykle okrutnych i przerażających swą skalą zbrodni, śledztwa albo w ogóle nie zostały wszczęte, albo też – po bardzo powierzchownym postępowaniu – zostały umorzone z bardzo popularnego powodu, jakim jest… niewykrycie sprawców.”

Leszek Żebrowski (1955) polski historyk, ekonomista i publicysta

Źródło: Fejgin i inni, czyli fejginiątka są wśród nas, „Nasza Polska”, 28 sierpnia 2002

O karze , O demokracji

„Proszę się nie obrazić, ale wydaje mi się, że w Polsce mamy do czynienia z całkowicie nietrafionym duszpasterstwem dzieci i młodzieży. Wina tkwi w mojej opinii w pomyłkach osób duchownych. Obserwujemy dwie skrajności. Pierwsza jest taka, że księża całkowicie zaniedbują apostolstwo wśród młodych, wychodząc z założenia, że prędzej czy później do Kościoła i tak trafią. Kiedyś faktycznie tak było. Człowiek młody często odwracał się od Pana Boga, zaniedbywał wiarę, czasem nawet żył niemoralnie. Ale później nawracał się. Bo mu się życie nie ułożyło, bo się zestarzał i zaczął myśleć o śmierci, wreszcie zwyczajnie zmądrzał. Tymczasem teraz młodzi ludzie są tak silnie zindoktrynowani przez antykatolicką ideologię, że na starość trudno im będzie wrócić do Kościoła. (…) Druga postawa jest całkowitym przeciwieństwem tej pierwszej. Są księża, którym się wydaje – niestety na tym zazwyczaj poprzestają – że są „młodzieżowi”. Sztucznie używają slangu ulicznego, paradują z młodzieżą bez sutanny, czasem nawet każą sobie mówić po imieniu. Organizują Mszę św. „młodzieżową”, w czasie której młodzi ludzie grają na gitarach elektrycznych i perkusji, wszyscy stoją wokół ołtarza i podnoszą ręce w trakcie Modlitwy Pańskiej, czasem nawet przyjmują Komunię Świętą „na rękę.””

Kajetan Rajski (1994) pisarz

Prawie dosłownie zaglądają kapłanowi do kielicha. Zbyt się spoufalają. Widziałem mnóstwo takich przypadków. Później ci ludzie nie traktowali poważnie ani księdza, ani Kościoła, który ów kapłan reprezentuje.
Źródło: ks. Andrzej Antoni Klimek, Prawdziwy mężczyzna... czyli kto? http://www.opiekun.kalisz.pl/index.php?dzial=artykuly&id=3537, opiekun.kalisz.pl, 7 sierpnia 2015

O życiu , O śmierci , O Bogu , O dzieciach

„Przez wszystkie te tysiąclecia ludziom nie udało się rozgryźć zagadki, jaką jest miłość. Na ile jest sprawą ciała, a na ile umysłu? Ile w niej przypadku, a ile przeznaczenia? Dlaczego związki doskonałe się rozpadają, a te pozornie niemożliwie trwają w najlepsze? Ludzie nie znaleźli odpowiedzi na te pytania i ja też ich nie znam. Miłość po prostu jest albo jej nie ma.”

Stephenie Meyer (1973) pisarka amerykańska

Intruz
Źródło: rozdział 5 Płacz, s. 43

O miłości , O ludziach , O płaczu , Pytanie

„Jeśli tylko odrzucimy zasadę, że państwo nie powinno ingerować w żadnym przypadku dotyczącym trybu życia jednostki, skończymy na kontrolowaniu i ograniczaniu tego drugiego w najdrobniejszych szczegółach.”

Ludwig von Mises (1881–1973) ekonomista austriacki

… [A]s soon as we surrender the principle that the state should not interfere in any questions touching on the individual’s mode of life, we end by regulating and restricting the latter down to the smallest detail. (ang.)

„Państwo, w którym politykę zagraniczną uprawia wdowa, choćby i po samym prezesie Kurtyce, jest państwem istniejącym tylko przez przypadek, państwem skazanym na zagładę. Dzisiaj utrzymuje nas przy życiu przypadek geopolitycznego ładu powstałego w Europie po roku 1989 (…).”

Cezary Michalski (1963) polski eseista i prozaik

Źródło: Dzień świstaka, krytykapolityczna.pl, 11 kwietnia 2011 http://www.krytykapolityczna.pl/CezaryMichalski/Dzienswistaka/menuid-291.html

„Na szczęście mogę godzić śpiew z aktorstwem. Ale jeżeli chodzi o instrument – nie starczyłoby mi cierpliwości na granie na nim, bo mój temperament by mi na to nie pozwolił. W aktorstwie podoba mi się ciągły kontakt z ludźmi. Technikę aktorską można ćwiczyć samemu, ale także z partnerem. W przypadku gry na instrumencie należy zamknąć się na wiele godzin w samotności i wytrwale ćwiczyć. To chyba przeważyło, że nie zdecydowałam się zostać muzykiem. Mimo wszystko jestem wdzięczna moim konsekwentnym rodzicom za umożliwienie nauki w szkole muzycznej, bo dużo mi dało muzyczne wykształcenie.”

Aneta Todorczuk-Perchuć (1978) polska aktorka

Źródło: wywiad, 2009 http://www.echodnia.eu/apps/pbcs.dll/article?AID=/20090828/ZYCIEGWIAZD/657141166

O szczęściu , O wykształceniz , O rodzicach , O samotności

„Zacząłem się rozczarowywać metodami opracowanymi przez psychiatrię do pomocy ludziom. Ortodoksyjna teoria postrzega ludzką osobowość jako produkt osobistego materiału genetycznego odziedziczonego po przodkach poprzez swych rodziców, i modyfikującego wpływu środowiska prenatalnego i postnatalnego. Dostrzegłem, że niektóre przypadki nie mogły być właściwie wytłumaczone za pomocą genetyki, wpływu środowiska lub kombinacji obydwu. Mówię tu o takich rzeczach jak fobie z wczesnego dzieciństwa, niesamowitych zdolnościach rozwiniętych spontanicznie, dzieciach przekonanych o swej niewłaściwej płci, wrodzonych deformacjach, różnicach między bliźniętami jednojajowymi, a nawet takich rzeczach jak nieracjonalne preferencje kulinarne.”

Ian Stevenson (1918–2007) psychiatra kanadyjski

Źródło: wywiad dla magazynu „Omnia” http://reluctant-messenger.com/reincarnation-proof.htm

O dzieciach , O rodzicach , O pomocy , O dzieciństwie

„Przez kilka lat w latach 33–38 usiłowano z tym totalitaryzmem paktować. Usiłowały paktować zachodnie potęgi – Francja i Wielka Brytania. Polska już jesienią 1933 roku proponowała wojnę prewencyjną. Nie dało to rezultatu. W tych warunkach zawarliśmy pakt o nieagresji z Niemcami. Wcześniej zresztą taki pakt zawarliśmy ze Związkiem Radzieckim. To był pakt w ówczesnej sytuacji konieczny. Nie można go w żadnym przypadku porównywać z paktem Ribbentrop-Mołotow.”

Lech Kaczyński (1949–2010) polski polityk, prezydent Polski

Przemówienia rocznicowe
Źródło: przemówienie na Westerplatte, 1 września 2009

Jesień

„Przypadek to zawoalowana konieczność.”

Marie von Ebner-Eschenbach (1830–1916) pisarka austriacka

Der Zufall ist die in Schleier gehüllte Notwendigkeit. (niem.)
Źródło: Gesammelte Schriften von Marie von Ebner-Eschenbach Band 1, Paetel, Berlin 1893, s. 4

„Nieznajomość tych prawd dotyczących zbawienia, których ludzie nie starają się poznać, stanowi w ich przypadku bez wątpienia grzech; dla tych jednak, którzy nie byli w stanie uzyskać takiej wiedzy, brak jej jest karą za grzechy – tak więc ludzi należących do obu tych grup spotyka sprawiedliwe potępienie i ani jedni ani drudzy nie znajdują usprawiedliwienia.”

Aureliusz Augustyn z Hippony (354–430) wczesnochrześcijański biskup i teolog

Źródło: Epist. Ad Sixtum, Edit. Maur., cap. VI, n. 27.

O ludziach , O karze , O wiedzę

„W łagrach nie było politycznych. Byli tylko urojeni, wymyśleni wrogowie, z którymi jednakże państwo rozliczało się jak z prawdziwymi wrogami – rozstrzeliwało, zabijało, morzyło głodem. Stalinowska kosa śmierci cięła wszystkich bez różnicy, opierając się na rozdzielnikach, spisach i wykonaniu planu. Pośród tych, co zginęli w łagrze, był taki sam odsetek niegodziwców i tchórzy co na wolności. Wszystko to byli ludzie przypadkowi.”

Warłam Szałamow (1907–1982)

Opowiadania kołymskie
Źródło: s. 278

O śmierci , O głodzie , O ludziach , O wolności

„No cóż…, różnica między terapią niefreudowską i brakiem terapii jest prawdopodobnie nieistotna statystycznie. Można powiedzieć, i to bez ironii, że terapeuci niespecjalnie szkodą swoim pacjentom, a w niektórych przypadkach może i nawet pomagają. W przypadku traktowania ludzi psychoanalizą nie sposób powstrzymać się od wniosku, że psychoanalitycy przeszkadzają w naturalnych procesach przywracających stan równowagi psychicznej!”

Tomasz Witkowski (1963)

Zakazana psychologia. Tom I
Źródło: s. 134.

O ludziach

„Czy zaczyna się od tego, że inni występują wobec mnie jako obcy, czy też od tego, że ja czuję się obco pośród innych i tak sam siebie widzę? Rozstrzygnięcie zależy od tego, gdzie umieścimy miarę normalności, czy w świecie własnym, czy też w świecie innych. W pierwszym przypadku zachowania innych, w drugim moje własne jawi się jako anomalia, jako odstępstwo od tego, co normalne.”

Bernhard Waldenfels (1934)

Źródło: Sławomir Mandes, Raport: Miejsce Obcego w kulturze, afryka.org, 24 czerwca 2010 http://afryka.org/afryka/raport--miejsce-obcego-w-kulturze,news/

O zachowaniu

„Kombatanci cudzoziemscy nadużywają bezustannie zagwarantowanej im bezkarności i tolerancji. Włosi szczególnie wyrobili sobie taką pozycję, że policja pozostawia ich w spokoju w każdym przypadku dla uniknięcia większych szkód. I bezczynnie przypatruje się ich krwawym bijatykom; znosi ich codzienne obelgi. Ci ludzie, wulgarni i okrutni, nawykli do awanturniczego życia, wiodą niemoralny tryb życia i nie uznają żadnej władzy poza autorytetem ich szefa – pułkownika Garibaldiego.”

Tomás de Iriarte (1750–1791)

Memorias
Źródło: Tomasz Wituch, Garibaldi, Ossolineum, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk-Łódź, 1983, s. 85.

O ludziach

„A to, co się czuje, nabywając coraz większą wiedzę, to co innego. Niestety. Nie tylko w przypadku powstania czułem sporo goryczy, badając wydarzenia. No niestety. Praca historyka jest ciekawym, ale bywa, że bardzo przykrym zajęciem. Bardzo. Człowiek się często rozczarowuje, kiedy konfrontuje funkcjonujące powszechne mity z historyczną rzeczywistością.”

Andrzej Leon Sowa (1946)

Źródło: Emil Marat, Wyrok na miasto, „Newsweek Historia”, nr 08/2016 http://www.newsweek.pl/plus/historia/xix-i-xx-wiek/powstanie-warszawskie-andrzej-leon-sowa-odziera-je-z-mitow,artykuly,392217,1,z.html

O historii , O rzeczywostości , O wieku

„Skoro jednak moje urodzenie lub moja wolna decyzja złączą mnie z państwem, którego dobroczynnym prawom się poddam, prawom, które z mojej wolności zabierają nie więcej, niż potrzebne to jest dla dobra całego państwa – w takim przypadku takie państwo nazywam moją ojczyzną.”

Thomas Abbt (1738–1766) niemiecki filozof

Źródło: O śmierci za ojczyznę; cyt. za Heinrich August Winkler, Długa droga na Zachód. Tom 1. – dzieje Niemiec 1806–1933, Wrocław 2007, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, str. 45

O śmierci , O decyzjach , O wolności , O ojczyźnie

„Na studiach prawniczych człowiek szybko się uczy, że prawo nie ma nic wspólnego z prawdą, lecz jest wyłącznie sztuką rozstrzygania sporów. W dyskusji prawda może wyjść na jaw, ale wcale nie musi. I często nie wychodzi. Prokurator dobrze wie, że oskarżony jest winny, ale nie jest w stanie doprowadzić do wydania wyroku skazującego. Takich przypadków są tysiące.”

Michael Crichton książka Państwo strachu

Państwo strachu (2004)

O prawdzie

„Młodość, jak wiadomo, nie jest szczególną zasługą, nie jest także pomyślnym przypadkiem. Z tych, co młodzi już nie są, większość była kiedyś młoda – zapamiętajmy sobie tę rewelację.”

Leszek Kołakowski (1927–2009) polski filozof

Mini wykłady o maxi sprawach (1997–2003)

„W przypadku każdego obrazu, czy to na płótnie, czy na papierze, najważniejsze jest pytanie: jak to wygląda? Czy jest piękne?”

Helen Frankenthaler (1928–2011) malarka amerykańska

Źródło: Craig Staff, Helen Frankenthaler [w:] 501 wielkich artystów pod red. Stephena Farthinga, wyd. MWK, Warszawa 2009, ISBN 9788361065326, s. 473, tłum. Dominika Zielińska, Ryszard Jacoby.

Obraz , Pytanie

„Mając 15 lat, nie wiedziałem za bardzo, co robić w życiu. Okazało się, że liceum ekonomiczne to był w moim przypadku pomysł całkowicie nietrafiony. Ale zacząłem z kolegami prowadzić kabaret szkolny. Myślę, że to dzięki niemu ukończyłem szkołę.”

Zbigniew Zamachowski (1961) polski aktor filmowy i teatralny

Źródło: Jacek Cieślak, Wolałem kabaret od ekonomii, „Rzeczpospolita”, 26 czerwca 2009 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/12317

O myślach , O czytaniu , O myśleniu

„Fotowoltaika ma się komponować z budynkami. Folię z ogniwami perowskitowymi wystarczy rozwinąć na ścianie i podłączyć kable. Ponieważ ogniwa perowskitowe mogą być tak cienkie, kąt padania promieni słonecznych przestaje odgrywać tak istotną rolę jak w przypadku ogniw nieorganicznych. Jeśli to jest 300 nm, niezależnie od kąta przechodzi przez nie w zasadzie taka sama ilość światła. Ogniwa perowskitowe można też oczywiście montować na dachach. Tutaj zaletą – w porównaniu do ciężkich ogniw krzemowych – jest ich lekkość, dzięki czemu można nimi pokryć dużo większe powierzchnie. Ogniwo perowskitowe to w zasadzie waga folii, na którą ją nałożymy. Dodatkowo ogniwa perowskitowe dają większe możliwości zastosowania fotowoltaiki w architekturze niż ogniwa krystaliczne. Mogą mieć bowiem różne kolory i mogą być przeźroczyste. Cel to fotowoltaika totalnie zintegrowana z budynkami. Praktycznie niewidoczna.”

Olga Malinkiewicz (1982) Polska fizyk

Źródło: Olga Malinkiewicz gościem specjalnym Greentechcamp.pl 2014 http://gramwzielone.pl/energia-sloneczna/12538/olga-malinkiewicz-gosciem-specjalnym-greentechcamppl-2014, gramwzielone.pl, 5 września 2014

„Jestem poruszony zawartością tych taśm. Dziękuję dziennikarzom, za wspieranie demokracji poprzez ujawnienie kompromitującego przypadku skandalicznej korupcji politycznej jakiej dopuścił się PiS. Miliony Polaków mogły poznać dzięki tym nagraniom kulisy kuchni politycznej kompromitującej obecny rząd.”

Donald Tusk (1957) polski polityk

Tusk o „taśmach Renaty Beger”.

O demokracji

„Od gry na giełdzie należy się powstrzymać w dwóch przypadkach: kiedy nie ma się pieniędzy lub kiedy ma się pieniądze.”

Mark Twain (1835–1910) amerykański pisarz, satyryk, humorysta

O pieniądzach

„Ludzie z przypadku uczynili mamidło, którym usprawiedliwiają swą własną głupotę.”

Demokryt

O ludziach , O głupocie

„W tym samym czasie (…) doszliśmy do wniosku, że właściwie to można przecież próbować ucieczki. (…) przyszło nam do głowy to, co często było nam powtarzane, a mianowicie, że w razie ucieczki więźnia zostanie aresztowana i osadzona w obozie cała jego rodzina. W Warszawie – przed aresztowaniem – widziałem sam kilka przypadków aresztowania całych rodzin w wypadku, gdy nie zastali tego, kogo przyszli zamknąć. W dwóch znanych mi wypadkach poszukiwani zgłosili się, lecz rodziny mimo to nie zostały zwolnione. To zdecydowało o tym, że z ucieczki zrezygnowaliśmy.”

Stanisław Grzesiuk książka Pięć lat kacetu

Pięć lat kacetu, O życiu w obozie koncentracyjnym

O rodzinie , O poszukiwaniu , O czasie

„Jakoś jest mi łatwiej pracować z dziećmi niż z dorosłymi. Pewnie dlatego, że ja lubię „prowadzić” swoich bohaterów od początku do końca. Dzieci dają się prowadzić, w przypadku aktorów nie wypada tego robić.”

Dorota Kędzierzawska (1957) polska reżyserka filmowa

Źródło: Wywiad, 2005 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=28304

O dzieciach

„Zdarza się niekiedy, że spotykasz damę, z której taki gorący kociak, że koniecznie chcesz się za nią obejrzeć. Jeśli przypadkiem prowadzisz wówczas samochód, niechybnie wjedziesz na krawężnik albo spowodujesz kraksę. Kiedy indziej, idąc sobie ulicą, odwracasz głowę, bo właśnie taka piękność przechodzi obok ciebie, no i wpadasz na kogoś, a ten ktoś jak nie zacznie na ciebie wrzeszczeć… Fanquist była właśnie taką damą, z tych spod znaku „spójrz na mnie jeszcze raz, chłopcze”. Wiesz, o czym mówię, no nie? Platynowa blondynka, zbudowana, że aż cię skręca na sam widok, z figurą, co osłabi twój opór w try miga.”

James Hadley Chase (1906–1985) angielski pisarz

początek opowiadania.
Sielanka

O miłości , O samochodach

„Dla mnie jako aktorki to ogromna odpowiedzialność zagrać kogoś, kto żył naprawdę, zwłaszcza w przypadku tak niezwykłej osoby jak Iris.”

Kate Winslet (1975) aktorka angielska

Źródło: wywiad, 2002 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=8651

„Nadmierna wiara w szczęście i przypadek jest tylko dowodem naszej bezsilności wobec własnego losu.”

Stefan Pacek (1938)

O losie , O szczęściu , O wierze

„Źle. Nic nie zdziałałem. Birski, idiota się wplątał. Przykuł mnie do drzewa i poszedł po samochód. Cholera. Mało mnie nie dopadło.
– Uwolniłeś się?
Pokazał resztki kajdanek wiszące mu na nadgarstku.
– Zawieś czosnek. Jutro spróbuję znowu. Tylko, że ten cholerny gliniarz będzie teraz na mnie czatował. Boże, Ty widzisz taką ciemnotę i dlaczego nie oświecasz tego bałwana?
– Dzięki. Jak mogę się odwdzięczyć?
– Dopiero po robocie. Szkoda, że nie dałem rady dzisiaj.
– Czekaj, przetnę ci może chociaż do końca te bransoletki.
– Tego nie odmówię.
Poszli do szopy. Marek zręcznie przeciął szlifierką kajdanki, podkładając kawałek blachy. Jakub starannie wytarł je szmatką i wsypał do plastikowej torebki.
– Przyda się – wyjaśnił.
Wkrótce potem na swoim koniku jechał do domu. Dojechał do szosy na Chełm i pojechał w stronę Woj sławie. Gdy mijał cmentarz poczuł, że coś mu się przygląda.
– Jeszcze się do was dobiorę – obiecał.
Wrażenie przyglądania się zniknęło, tak jak gdyby to coś przestraszone wycofało się. Birski czekał swoim radiowozem na krzyżówkach.
– Dobry wieczór – rzucił kąśliwą uwagę.
– A dobry wieczór.
– A skąd to się wraca? Może z nielegalnych poszukiwań archeologicznych?
– A tak sobie jeżdżę. Cierpię na bezsenność. Pomyślałem, że odrobina świeżego powietrza dobrze mi zrobi.
– Słuchaj Jakub, ty mnie znasz.
– Trudno nie znać ozdoby naszej gminy i dzielnego pogromcy kłusowników, bimbrowników i wszelakich innych złoczyńców.
– Dopóki nie złapię cię na gorącym uczynku, możesz czuć się bezpieczny, ale strzeż się. Nawet, jeśli wiek cię uratuje przed odsiadką, to ja się postaram, żeby obrzydzić ci życie. Będą grzywny i inne takie. Ty się starzejesz. Nie jesteś już taki sprytny jak pięć lat temu, gdy obejmowałem tu służbę. A z czasem będzie coraz gorzej.
– Zapewne tak. A swoją drogą to mało brakowało, a tłumaczyłby się pan, dlaczego mój trup znaleziony na cmentarzu ma kajdanki na rękach.
– Hym?
– Wampiry przyszły. Na szczęście uwolniłem się.
– Oddaj chociaż kajdanki. To służbowe…
– Proszę – Jakub rzucił mu torebkę. Birski roześmiał się.
– Wiesz, za co cię posadzę?
– Tak?
– Za niszczenie milicyjnej własności.
– Pańskie słowo w sądzie przeciwko mojemu. To będzie bardzo trudno udowodnić.
– Tu są twoje odciski palców – potrząsnął torebką.
– Obawiam się, że nie. Wytarłem je flanelą. Nie został ani jeden.
Birski zawył. Naraz coś mu przyszło do głowy.
– Są za to na torebce.
– Niewątpliwie. Znalazł pan torebkę u mnie w kuble i wsypał pan do niej zniszczone uprzednio kajdanki. Na torebce są moje odciski palców, co nie czyni dowodu.
Milicjant zaklął.
– Muszę cię dopaść, choćby to była ostatnia rzecz, jaką zrobię w życiu.
– Życzę powodzenia.
– Mam. Kierowanie nieoznakowanym pojazdem. Ten konik nie ma nawet świateł odblaskowych o pozycyjnych, nie wspominając.
– Zgadza się. Sanie, fura przyczepa platforma muszą mieć światła odblaskowe. Ale konie nie. To taka luka w przepisach. Nie zacytuję z pamięci stosownego paragrafu. Ale mam w domu kodeks ruchu drogowego. Gdyby pan chciał skorzystać.
Birskiemu wpadł do głowy kolejny pomysł. Wyciągnął z kabury pistolet.
– Rzuć broń – polecił.
– Nie mam.
– Rzuć broń. Rzuć broń.
– Proszę o dodatkowe wyjaśnienia.
– Proste. Muszę trzy razy ostrzec, abyś rzucił broń. Potem oddam strzał ostrzegawczy, a potem postrzelę cię w obronie własnej i postaram się, aby to był nieszczęśliwy wypadek. Aby postrzał okazał się śmiertelny. – Zaraz, zaraz. Przecież nie mam broni.
– Przepisy milczą o takim przypadku. To taka luka, Jakubie. Muszę ostrzec, oddać strzał ostrzegawczy i mogę strzelać.
– A jeśli rzucę broń, to już pan nie może? – zaciekawił się Jakub.
– Wtedy nie.
Egzorcysta sięgnął do cholewy buta i wydobywszy z niej nóż, rzucił go na ziemię. Prosto pod nogi Birskiego.
– Rzuciłem broń. Tym samym nie może pan strzelać.
Birski rozpłakał się.
– Ja już nie mogę – powiedział. – Pan panie Wędrowycz jest okropnym człowiekiem.
– No nie rozklejaj się. Milicjant, a beczy. Zagniesz mnie następnym razem.
Posterunkowy otarł oczy.
– Rozmowa z panem to intelektualne przeżycie – wyznał. Jestem szczęśliwy, że tylko pan w tej gminie jest tak inteligentny. Proszę jechać do domu.
– Nie omieszkam się. Jestem już stary i muszę się wysypiać. A odnośnie świateł odblaskowych, to wiszą tam, pokazał gestem.
Na końcu ogona kłaczka miała zapiętą spinkę do włosów, na której huśtał się odblaskowy znaczek. Czterolistna koniczynka. Na szczęście. Birski wył długo i ponuro. Wył tak przejmująco, że aż pobudzili się okoliczni mieszkańcy. Nie zapalali świateł. Stali za firankami i przyglądali się temu zdumiewającemu widokowi. Pośrodku skrzyżowania stał radiowóz, a koło niego miejscowy posterunkowy, zadarłszy głowę, wył do księżyca. Okoliczne psy podchwyciły jego skowyt. Wkrótce obudziło się pół wsi.”

Andrzej Pilipiuk książka Czarownik Iwanow

rozmowa Jakuba z Birskim po nieudanej walce z wampirami.
Cykl Kroniki Jakuba Wędrowycza, Czarownik Iwanow

O koniach , O życiu , O Bogu , O szczęściu

„Padło tej nocy z rąk powstańców sześciu generałów polskich (Stanisław Potocki, Józef Nowicki, Ignacy Blumer, Maurycy Hauke, Stanisław Trębicki i Tomasz Siemiątkowski) oraz pułkownik Filip Meciszewski. Tylko Nowickiego można uznać za ofiarę przypadku, gdyż zginął wskutek fonetycznego podobieństwa nazwiska do znienawidzonego generała Lewickiego. Hauke i Blumer zapłacili życiem za całą swoją piętnastoletnią konduitę przedpowstaniową. Siemiątkowski na równi z Potockim organizował tłumienie powstania i świadomie wybrał śmierć zamiast przejścia na stronę narodową. Utalentowany generał Trębicki nie chciał „złamać przysięgi” złożonej Mikołajowi I; powinność wobec „najjaśniejszego pana”, całą świadomością przełożył ponad obowiązek wobec Ojczyzny. Meciszewski strzelał do podchorążych z pistoletu.”

Jerzy Łojek (1932–1986) polski historyk i pisarz

Szanse powstania listopadowego
Źródło: s. 14

O śmierci , O ojczyźnie

„Bał się jej [Tessy] wiary, bo jako pełnokrwisty pesymista wiedział, że sam w nic nie wierzy. Ani w naturę ludzką, ani w Boga, ani w przyszłość, a już z pewnością nie we wszechogarniającą siłę miłości. Człowiek jest nikczemny i tak będzie zawsze. Na świecie istnieje niewielka garstka ludzi rozumnych, do których Justin przypadkiem się zalicza. Ich zadaniem, wedle jego prostego przekonania, jest zapobieganie okrucieństwom dokonywanym przez rodzaj ludzki – z zastrzeżeniem, że jeśli obie strony są zdecydowane rozszarpać się na kawałki, rozsądny człowiek niewiele może zrobić, bez względu na to, jak bezwzględny będzie w wysiłkach, by powstrzymać bezwzględność.”

John le Carré (1931)

Wierny ogrodnik
Źródło: s. 111.

O Bogu , O ludziach , O wierze , O naturze

„Zranienia nosi w sobie każdy z nas. Osoby dotknięte w swej przeszłości złem, wywodzące się z patologicznych środowisk, w których fizyczna i psychiczna przemoc były na porządku dziennym, nie mają trudności z odkryciem osobistej potrzeby wewnętrznego uzdrowienia. Trudniej jest w przypadku tzw. „dobrych rodzin”. Niemniej, doświadczenie codziennego życia pokazuje, że żaden człowiek nie kocha absolutną miłością, a ranić można również w sposób subtelny i nieświadomy, zarówno dla sprawiającego ból jak i osoby krzywdzonej.”

Marcin Bytniewski (1980)

Publikacje teologiczne
Źródło: Ci, co zaufali Panu, odzyskują siły… (2006)

O bólu , O sile , O przeszłości , Kochać się

„To polska odmiana totalitaryzmu XXI wieku. Czerpie z totalitaryzmów europejskich i południowoamerykańskich. Bierze z nich różne elementy. To wszystko w tym kaczyzmie się miesza. Ograniczanie demokracji, swoisty zamordyzm, cenzura. Trudno w tej chwili dokładnie definiować. Kaczyzm rodzi się na naszych oczach. Częściowo występuje w formie zakamuflowanej. Został ubrany w szatę solidaryzmu społecznego, patriotyzmu, odnowy moralnej. Ma przyjazną gębę, a Polacy dają się nabierać. W miarę umacniania się rządów braci Kaczyńskich kaczyzm będzie rozkwitał. Zacznie się otwarte ograniczanie wszelkich działań, które zostaną uznane za nieprawomyślne i niezgodne z doktryną wyznawaną przez bliźniaków. Zamykanie ust przeciwnikom już się zaczęło. Marszałek Jurek nie dopuścił do zadawania pytań w drugim czytaniu becikowego. Pierwszy taki przypadek w III RP. Zwiastun IV RP. Kaczyzm jest groźny dla demokracji. Jest jej przeciwieństwem.”

Joanna Senyszyn (1949) polska działaczka polityczna, ekonomistka

odpowiedź na pytanie: „Czy może pani zdefiniować kaczyzm?”.
Źródło: tygodnik „Nie” nr 49 http://www.nie.com.pl/art6674.htm, 8 grudnia 2005

O demokracji , O czytaniu , O wieku , Pytanie

„Odbieranie Ślązakom prawa do polskości i nazwanie ich zakamuflowanymi Niemcami jest nie do przyjęcia i prezes PiS powinien jak najszybciej odwołać te skandaliczne słowa. W innym przypadku będzie traktowany w województwie śląskim jako persona non grata.”

Marek Migalski (1969) politolog polski

Źródło: tokfm.pl, 2 kwietnia 2011 http://www.tokfm.pl/Tokfm/1,103087,9366012,_Persona_non_grata___Migalski__Niech_Kaczynski_odwola.html

„Kolory, inaczej niż kształty – które pozostają niezmienne, z wyjątkiem przypadków, kiedy urabia je czas – ewoluują i przeobrażają się w zetknięciu ze światłem oraz wraz ze zmianą nastroju odbijającego je oka. Dlatego kino, które jest ruchome, a co za tym idzie, zmienne, nie zachowuje kolorów, ale odkrywa je na nowo (przez co są zawsze prawdziwe), i dlatego fotografie, będące z założenia nieprzemijającym światłem oraz spojrzeniem, opisują świat nie takim, jakim był, ale takim, jakim zdarzyło mu się raz być, a co za tym idzie, jakim mógł być na wiele różnych sposobów.”

Julio Llamazares (1955) pisarz hiszpański

Sceny z niemego kina

O świecie , O zmianach , O czasie

„Podczas jednego z posiedzeń Międzynarodowej Rady Państwowego Muzeum w Oświęcimiu przeprowadziliśmy na terenie byłego obozu Auschwitz-Birkenau wizytację mającą na celu ustalenie sposobów konserwacji zachowanych tam obiektów. Podczas tej czynności dwóch żydowskich działaczy rozejrzało się wokół, jakby czegoś wypatrując. W pewnym momencie powiedzieli, że na wieży jednego z kościołów w Oświęcimiu widzą krzyż. Wkrótce pojawiła się z ich strony sugestia, że najlepszym sprawdzianem dobrej woli chrześcijańskich uczestników dialogu będzie wyeliminowanie wszystkich krzyży z krajobrazu wokół Auschwitz-Birkenau. (…) Oczywiście z wież kościołów w Oświęcimiu też! Na początku nie dowierzałem własnym uszom. W najlepszym przypadku traktowałem to jako ponury żart. Ale żeby upewnić się, czy mój słuch i rozum działają, zaproponowałem obu rozmówcom wejście na wieżyczkę nad bramą wejściową do Birkenau, skąd rozciąga się panorama obozu i okolicy. Wszedłszy na górę, wskazałem dłonią krzyż nad kościołem i zapytałem, czy chodzi im o jego usunięcie. Potwierdzili i zacytowali znaną formułę religii Holocaustu: „Niebo nad Auschwitz musi być puste!”. W ich ustach odżył stary postulat ateistów: cmentarz, jakim jest Auschwitz, musi być wolny od znaków religijnych, a sprzymierzeńcem w dziele usuwania krzyży powinien być Kościół. Nadmienię, że – niestety – nie zabrakło w polskim Kościele osób, duchownych i świeckich, którym ta rola odpowiadała.”

Waldemar Chrostowski (1951)

Kościół, Żydzi, Polska

O religii , O zachowaniu , O górach

„Wszystkie te cuda dowodzą, iż najnowsze dzieje narodu żydowskiego nie są dziełem przypadku, a są wynikiem czuwającej nad nim Opatrzności, która wobec tego narodu ma pewien, określony eschatologiczny plan.”

Leszek Jańczuk (1965) biblista, duchowny protestancki

Czy należy więc się dziwić, iż na krótko przed 1948 rokiem Szatan próbował unicestwić ten naród?
Czasy ostateczne

„Te ciotki z drewna, bejcowane, wypolerowane, to były alegorie. Wolność – jako kobieta zrzucająca parandżę. Macierzyństwo – z golutkim niemowlakiem. Było też parę kobiet z mieczami. I były po prostu – kobiety. O dużych piersiach. I nie do wiary szerokich biodrach. Z cienką talią. Z długimi, skłębionymi włosami. Nie wiedziałem wtedy, nie wiedziałem, jak nazywała się ta jedna – z owocem granatu w dłoniach. A druga – szczupła, szczuplutka – z burzą włosów wzlatujących do sufitu.
W nocy zeskakiwały z półek i właziły na parapet. A przecież były z drewna. Poruszały się z trudem. Bolało je, kiedy zginały stawy. Często spadały na podłogę. Na dywan. Nieraz budził mnie stukot spadających gołych ciotek. Chowałem głowę pod kołdrę i długo nie mogłem zasnąć, aż wiatr, który przypadkiem uwiązł w okiennych szparach, zalizywał ich drewniane rany.
O świcie znów wszystkie były na miejscach. Posypywały się kurzem – dla niepoznaki. A ja i tak wiedziałem, wiedziałem!…”

Sasza Griszczenko (1983)

Wstecz. Długi wiersz prozą

O kobietach , O wierze , O wolności , O macierzyństwie

„Rzadko komu jest dane odnaleźć prawdziwą miłość. Ale jeśli nie ustaje w poszukiwaniach, ma większe szanse na jej znalezienie. Gdyby taki ktoś sobie powiedział, że tak nie będzie, że nie ma co szukać miłości, bo szanse na jej znalezienie są marne, nieuchronnie następnym krokiem w jego przypadku byłoby popełnienie samobójstwa.”

Adam Ferency (1951) aktor polski

Źródło: Agnieszka Duda, Brat Kleofas kocha kino. Adam Ferency specjalnie dla Stopklatki, stopklatka.pl, 5 maja 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=31246

O miłości , O poszukiwaniu , O samobójstwie

„Kto rano… ten się nie wyśpi. Ale w moim przypadku wczesne wstawanie to także zastrzyk adrenaliny. Kiedy tuż przed szóstą słyszysz: „3, 2, 1 do anteny”, a potem magiczne „jesteś”, to zapewniam – nie ma lepszego budzika! Niestety, energii wystarcza tylko na czas trwania programu, później jest gorzej. Bez godzinnej drzemki w ciągu dnia, nie da rady.”

Paulina Chylewska (1978) dziennikarka polska

Źródło: Artur Krasicki, Paulina Chylewska o najlepszym budziku, teletydzien.pl, 25 marca 2013 http://www.teletydzien.pl/gwiazdy/news-paulina-chylewska-o-najlepszym-budziku,nId,947043

O czasie

„(…) gdziekolwiek istnieje wątpliwość co do nałożenia kary, kary się nie nakłada, a taka wątpliwość bezsprzecznie istnieje w przypadku ekskomuniki arcybiskupa Lefebvre.”

Michael Davies (1936–2004) brytyjski nauczyciel, tradycjonalista katolicki, publicysta

O karze

„Nie wypieram ze świadomości katastrofalnych efektów, jakie przyniosła próba realizacji komunizmu. Moralne oburzenie w stosunku do zbrodni komunistycznych nie wystarcza jednak, abym za dobrą monetę mógł wziąć „teodyceę” kapitalizmu: przeświadczenie, że demokracja liberalna w stylu zachodnim dopuszcza akurat tyle zła (np. wynikającego z funkcjonowania wolnego rynku), ile jest niezbędne dla zachowania wolności. Za całe zło realnego socjalizmu odpowiadają ludzie – i dzięki temu można je zwalczać niejako wprost. Kapitalizm nie bierze odpowiedzialności za zło, jakie powoduje – odpowiedzialność zrzuca na anonimowy (czy też „naturalny”, albo nawet „boski”) rachunek wolności i sprawiedliwości. Jest w tym hipokryzja i gorzej: coś diabelskiego: uznanie zła za coś (w pewnym stopniu) dobrego – jakby świadomy wampiryzm, szczególnie rażący w przypadku ludzi broniących kapitalizmu z pozycji „cnoty”, starych dobrych obyczajów albo „chrześcijańskich wartości.””

György Lukács (1885–1971) węgierski filozof

Lukács, mimo że wiedział o zbrodniach leninizmu i stalinizmu: o rozstrzelaniu Kronsztadu, o hołodomorze, wielkiej czystce (w której sam mało nie zginął), gułagach; i je stanowczo potępiał, nigdy nie wyrzekł się ortodoksyjnego marksizmu.
Źródło: Gelebtes Denken. Eine Autobiographie im Dialog (Życiomyślenie), red. I. Eörsi, tłum.H.-H. Paetzke, Frankfurt 1981.

O ludziach , O sprawiedliwości , O zachowaniu , O demokracji

„Klasy charakteryzujące się słabą wydajnością gospodarczą, lub niską inteligencją, bądź obiema tymi cechami są na ogół szczególnie religijne. Przykładem może tu być ludność murzyńska na Południu i większość imigrantów pochodzących z klas niższych, czy większość ludności wiejskiej – zwłaszcza w regionach zacofanych pod względem rozwoju oświaty, gospodarki lub kontaktów ekonomicznych z resztą społeczeństwa. Podobnie ma się rzecz w przypadku „dziedzicznej warstwy ubogiej” – bardzo w Ameryce nielicznej lub grup przestępczych i zdemoralizowanych. Religijność tych ostatnich przejawia się częściej w naiwnej, animistycznej wierze w „szczęście” i skuteczność praktyk szamańskich, aniżeli w formalnej przynależności do określonego kościoła. Z drugiej strony wśród klasy rzemieślniczej da się zaobserwować stopniowy odwrót od religii antropomorficznych i zanik praktyk religijnych. Postawy tej klasy w szczególnym stopniu podlegają wpływom nowocześnie zorganizowanego przemysłu, który wymaga rzeczowego podejścia do zjawisk otaczającego świata oraz widzenia ich z perspektywy następstwa zdarzeń oraz praw przyczynowych. Jednocześnie członkowie tej klasy nie są ani tak niedożywieni, ani przepracowani, aby nie istniał u nich pewien margines energii życiowej niezbędnej do przystosowania się do nowych warunków.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O szczęściu , O wierze , O religii , O inteligencji

„Głęboko wierzę, że pod cienką skórką przypadku, jest głęboko zapleciona nić sensu”

Joanna Brodzik (1973) polska aktorka

Sens

„Kryzys w Polsce wywołał w Europie falę gwałtownego poruszenia. Trafiła mi się świetna okazja, by własnym podpisem dołączyć do plejady wybitnych i znanych intelektualistów i artystów, którzy podpisali się pod zaproszeniem na spektakl ku czci bohaterskiego narodu polskiego zorganizowany w Operze Paryskiej pod patronatem francuskiego Ministerstwa Kultury. Jednak niektórzy zawodowi antykomuniści oświadczyli publicznie, że mój akt protestu nie przejdzie do historii, jak w ich przypadku. W owej naładowanej emocjami atmosferze, każde zachowanie nie dość jednoznaczne uznawano za dwulicowość.”

Gabriel García Márquez (1927–2014) pisarz kolumbijski, noblista

o stanie wojennym w Polsce.
Źródło: Artur Domosławski, Gorączka latynoamerykańska, op. cit., s. 253.

O książkach , O świecie , O zachowaniu , O historii

„Dzielę ludzi, którym się nie kłaniam, na cztery grupy. Są tacy, którym się nie kłaniam, by się nie skompromitować. To jest najprostszy przypadek. Są też tacy, którym się nie kłaniam, by ich nie kompromitować. To wymaga już pewnej uwagi. Są tacy, którym się nie kłaniam, by sobie nie szkodzić. Z tymi jeszcze większy kłopot. I wreszcie są tacy, którym się nie kłaniam, by sobie u mnie nie szkodzić. Tutaj należy szczególnie uważać. Posiadam jednak już pewna rutynę i w sposobie, w jaki się nic kłaniam, potrafię tak wyrazić każdy z tych niuansów, że wobec nikogo nie jestem niesprawiedliwy.”

Karl Kraus (1874–1936)

O ludziach

„W dziewięciu przypadkach na dziesięć spór kończy się tym, że każda ze stron przekonana jest bardziej niż kiedykolwiek o swojej racji.”

Dale Carnegie (1888–1955)

Jak zdobyć przyjaciół i zjednać sobie ludzi

„Człowiek na pewno nie jest dawcą ani panem życia, bo jest nim Pan Bóg – po prostu. I tak naprawdę od Niego wszystko jest uzależnione… My natomiast możemy mieć wpływ na życie, bazując na swojej wolnej woli. Tylko często nie wiemy, że ta nasza wolna wola w większości przypadków nie zgadza się z wolą Pana Boga. I cała sztuka polega na tym, żeby umieć odczytywać Jego wolę.”

Radosław Pazura (1969) aktor polski

Źródło: Rafał Porzeziński, Urodzeni na nowo, „Magazyn Familia”, 6 kwietnia 2009 http://www.magazynfamilia.pl/artykuly/Urodzeni_na_nowo,777,91.html

O życiu , O Bogu , O sztuce , O woli

„Przypadki źle wyglądają, kiedy trzeba zrekonstruować historię z późniejszej perspektywy. Dlatego, że zna się już początek i zakończenie, i chciałoby się prostą drogą przejść od jednego do drugiego. Ale kiedy tkwi się w samym środku historii, koniec jest sprawą otwartą i możliwych jest wiele wersji zakończenia. W takiej sytuacji przypadki właściwie niczym się nie różnią od tak logicznych, jak by się później zdawało, związków przyczynowo-skutkowych. Wtedy są to tylko wydarzenia, które prowadzą nas krok dalej w ciemną przyszłość. Do końca, o którym nie mamy jeszcze bladego pojęcia.”

Bernhard Jaumann (1957)

Godzina szakala
Źródło: s. 122

O historii , O przyszłości

„Wielu ludzi mówi: „Tu są moje korzenie, stąd pochodzę”. Nigdy nie myślałem o Śląsku w ten sposób. Zawsze wydawało mi się raczej, że to jakieś takie brzydkie jest wszystko. Brudne, smutne, zniszczone. Zapomniane przez resztę świata. Że trzeba stąd jak najszybciej wyjechać.(…) Śląsk to „miasto nie miasto”. Rozrzucone, rozwalone, rozproszone. Tylko małe fragmenty przestrzeni mają jakąkolwiek architekturę. Reszta jest jakimś przypadkiem.
Jednak gdy zacząłem przyjeżdżać tu jako dorosły człowiek (…), nagle poczułem się bardzo blisko związany z tym wszystkim. Ugry, brązy, szare czernie, rdza. To są takie rzeczy, których nie da się opowiedzieć. To obrazy, postrzegane pozaracjonalnie.”

Marek Kalita (1958) polski aktor

Źródło: „Zwierciadło”, nr 6/1928, czerwiec 2007

O ludziach , O myślach , O myśleniu , Obraz

„Gdy jednak jedni są szczęśliwi, to drudzy często chętnie wdepczą cię w błoto, żeby przypadkiem nie powodziło ci się odrobinę lepiej.”

Jarosław Hebel (1974) dziennikarz polski

Chciałbym umrzeć z miłości

„Nawet marksizm czy nazizm nie naruszyły rodziny – dlatego Niemcy mogli się szybko odrodzić. My także mogliśmy się podnieść, bo komunizm nie naruszył wartości rodzinnych, szczególnie bronionych przez Kościół. W przypadku gender mamy jednak do czynienia z niszczeniem samej rodziny jako takiej, miażdżeniem człowieka w okresie, kiedy jest on najbardziej delikatny i kruchy, gdy się dopiero kształtuje.”

Dariusz Oko (1960)

To jest walka o duszę narodu
Źródło: op. cit., s. 91.

„Niegdyś płodzono z przekonania bądź z przypadku, dziś – żeby dostać zasiłek. Ten nadmiar kalkulacji nie może nie zaszkodzić jakości spermatozoidów.”

Emil Cioran (1911–1995) pisarz pochodzenia rumuńskiego

Zły demiurg

„W kinie robionym profesjonalnie nie ma mowy o przypadku.”

Waldemar Krzystek (1953) polski reżyser, scenarzysta filmowy

Źródło: Wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=50823

„W przypadku pobicia ze skutkiem śmiertelnym ofiara ma wiele obrażeń. Pyjas miał ich bardzo niewiele, w zasadzie tylko przecięcie śluzówki połączone z intensywnym krwawieniem, reszta to drobne otarcia. Gdyby go ktoś pobił i zostawił, to nie miałby pewności, czy nie przeżyje.”

Jan Widacki (1948) polski prawnik i dyplomata

Źródło: Widacki: Śmierć Pyjasa to był wypadek, dziennik.pl, 19 lipca 2008 http://wiadomosci.dziennik.pl/opinie/artykuly/78436,widacki-smierc-pyjasa-to-byl-wypadek.html

O śmierci

„Ludobójstwo jest najgorszą zbrodnią, musi więc być piętnowane zawsze i wszędzie. Niestety, zdarzają się przypadki, ostatnio zbyt często, zrzucania przez katów winy za zbrodnie przeciwko ludzkości na ofiary. Temu zjawisku trzeba zdecydowanie przeciwdziałać, tak jak i wszelkim innym próbom wypaczania historii. Bulwersującą narody i powodującą powszechny sprzeciw jest praktyka nazywania np. niemieckich obozów koncentracyjnych „polskimi” czy „łotewskimi” obozami koncentracyjnymi. Praktyka ta miała miejsce m. in. w stosunku do obozów w Oświęcimiu, Treblince, Trawnikach, a ostatnio za sprawą dziennika „Die Welt” na Majdanku, który został nazwany „polskim obozem koncentracyjnym na Majdanku”. Biorąc pod uwagę, że w czasach II wojny światowej na terenach Rzeszy Niemieckiej i krajów podbitych działało ponad 12000 obozów koncentracyjnych i zagłady, w których zamordowano miliony ludzi, istnieje konieczność uporządkowania raz na zawsze nazewnictwa tych obozów. Czy Komisja Europejska dostrzega ten problem i jakie działania zamierza podjąć?”

Zdzisław Podkański (1949) polski polityk

Źródło: interpelacja złożona w Parlamencie Europejskim, 29 stycznia 2009 http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//TEXT+OQ+O-2009-0017+0+DOC+XML+V0//PL&language=PL

O wojnie , O ludziach , O historii , O problemach

„System przymusowych ubezpieczeń emerytalnych, który ma zapewnić utrzymanie osobom starszym z podatków na osoby zarabiające (ludzi młodych) ma szczególnie szkodliwy wpływ na więzi między rodzicami, dziadkami i dziećmi. Osoby w podeszłym wieku nie potrzebują już pomocy swoich dzieci, jeśli nie zgromadziły środków na starość a młodzi (którzy mają mniej zgromadzonego bogactwa) muszą utrzymywać starych (którzy w normalnych warunkach dysponują większymi rezerwami środków) zamiast odwrotnie – tak jak zwykle w rodzinie. Oprócz tego więc, że ludzie decydują się na posiadanie mniejszej liczby dzieci – co potwierdza fakt, że od wprowadzenia nowoczesnej polityki bezpieczeństwa socjalnego wskaźnik urodzeń spadł o połowę, zmniejszył się także szacunek, którym młodzież tradycyjnie darzyła osoby starsze. Nasiliły się też zjawiska wskazujące na rozpad i nieprawidłowe funkcjonowanie rodziny: liczba rozwodów, nieślubnych dzieci, rodziców wychowujących samotnie dzieci, osób samotnych, aborcji, a także przypadków znęcania się nad dziećmi, przypadków złego traktowania rodziców i współmałżonka, życia według alternatywnych wzorców.”

Hans-Hermann Hoppe (1949)

O dzieciach , O ludziach , O młodzieży , O starości

„Dla mnie nie ma słów, które są wyświechtane, wytarte lub zbyt często używane. Pod każdym słowem istnieje intencja. Jeżeli intencja jest prawdziwa, to słowa są autentyczne. Jestem daleki od takiej postawy, w której się na coś zamykamy i koncentrujemy na znaczeniu, które kojarzy nam się z medialnych przekazów. Misja jest jednym z piękniejszych słów, jakie możemy sobie w ogóle wyobrazić. Wszystko, co robimy w życiu jest misją, ale samo słowo zostało zdewaluowane w wyniku nadużywania lub przeinaczania sensu, najczęściej w przypadku telewizji. Artysta bez misji przestaje być artystą. On tworzy postać, kreuje rzeczywistość, względem tej, w której funkcjonuje. Artysta na początku tego działania nie ma myślenia o chlebie, o zarobkach. Jest misja, tylko i wyłącznie.”

Tomasz Schimscheiner (1973) aktor polski

Źródło: „Aktor bez misji przestaje być artystą”. Schimscheiner w Stopklatce, Stopklatka, 1 października 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=69814

O myślach , O rzeczywostości , O myśleniu , Sens