Cytaty na temat nazwisko (318 cytatów)

„Niezbadane wyroki historii mogą uczynić z człowieka bohatera czczonego przez przyszłe pokolenia, lub na zawsze wymazać go z pamięci narodu. W nocy z 29 na 30 listopada 1830 Piotr Wysocki jako przywódca spisku podchorążych dzierżył w swoich rękach przez moment los umęczonej Ojczyzny. Ta chwila uczyniła zeń bohatera i na trwałe wpisała jego nazwisko do podręczników historii. Lecz bywa i tak, że za jeden moment wyniesienia przychodzi płacić spędzonymi w goryczy i cierpieniu latami samotności i zapomnienia. Życie wydaje się wówczas karą, a śmierć oczekiwanym wybawieniem.”

Marek Żukow-Karczewski (1961) polski historyk, publicysta i działacz społeczny

Źródło: Syberyjskie losy Piotra Wysockiego, „Życie Literackie” nr 48, 27 listopada 1988, s. 1, 13. http://mbc.malopolska.pl/dlibra/docmetadata?id=13442&from=publication&tab=1

O życiu , O śmierci , O losie , O karze

„W ciągu dnia z wychodka korzystali jedynie panowie, natomiast panie zadowalały się produktami firmy „Porcelanowy Bazes”, której sklep mieścił się w Krzysztoforach. Można tam było otrzymać szeroki asortyment towarów, począwszy od wykwintnego taboretu do wychodzenia na dwór w pokoju, a skończywszy na zwykłym naczyniu nocnym porcelanowym. Jeszcze w drugiej połowie XIX wieku te intymne naczynia nazywano „hamersztajnami” ku niesławie nazwiska barona von Hammersteina, komendanta wojskowego Galicji, który był powszechnie znienawidzony z racji swoich represyjnych poczynań w stosunku do Polaków.”

Marek Żukow-Karczewski (1961) polski historyk, publicysta i działacz społeczny

Źródło: Krowy, świnie, dziady, rynsztoki i franca, czyli obrzydliwości krakowskie, „Gazeta Krakowska” nr 29, 5 lutego 1993, s. 6.

O pokoju , O wieku

„Stary – jakby ojciec dzieci,
Nie do boju, nie do trudu;
Dajmy mu na pośmiewisko,
Sprzeczne z naturą nazwisko (…).”

Juliusz Słowacki Kordian

Szatan – o generale Chłopickim.
Kordian

O dzieciach , O naturze

„Nie byłem wystarczająco utalentowany [jako aktor], a ojcu nie dorównałbym nigdy. Poza tym po dziurki w nosie miałem atmosfery aktorsko-filmowej związanej z osobą ojca i jego pracą. Latanie było zresztą moim marzeniem z dzieciństwa. Dziś dużą frajdę sprawia mi reakcja pasażerów, gdy dowiadują się, że ich samolotem kieruje facet o nazwisku de Funès. Tylko nieliczni wierzą, że to prawda.”

Olivier de Funès (1949) aktor francuski

Mój ojciec, Louis (1997)

O prawdzie , O facetach , O dzieciństwie , O lataniu

„Przed kilkoma dniami w „Gazecie Wyborczej” ukazał się artykuł pióra Piotra Pacewicza, sławiący czyny pani Anety Krawczyk (…) Wprawdzie okazało się, że żaden z domniemanych ojców ojcem dziecka nie jest, w związku z czym pani Aneta wyraziła przypuszczenie, iż mógłby nim być nieznany mężczyzna, któremu oddała się w okolicach dworca kolejowego w Piotrkowie Trybunalskim, chociaż oczywiście nie traci nadziei, iż okaże się nim w końcu ktoś przynajmniej znany z imienia i nazwiska. Wszystko to czyni z pani Anety Krawczyk w oczach „Gazety Wyborczej” prawdziwą ozdobę naszego narodu, podobnie, jak panią Alicję Tysiąc (…) Ponieważ „Gazeta Wyborcza” od lat kreuje dla tubylczego narodu moralne autorytety, to artykuł red. Pacewicza można uznać za początek tak zwanego lansowania, w rezultacie którego panie Aneta Krawczyk i Alicja Tysiąc również zostaną autorytetami moralnymi, obok Adama Michnika, Magdaleny Środy, Bronisława Geremka i Marka Edelmana, albo przynajmniej – „ludźmi honoru””

Stanisław Michalkiewicz (1947) polski pisarz i publicysta

obok Czesława Kiszczaka i innych funkcjonariuszy razwiedki.
Źródło: „Dziennik Polski”, 9 maja 2008

O dzieciach

„Kiedyś miałam taki koncert, którym dyrygował pan o bardzo znanym nazwisku. Dochodzi do nieszczęsnej partii Orfeusza, a on zaczyna prowadzić orkiestrę w tempie galopu. Przerwałam i mówię: wie pan, pan gra tak ten wstęp, jakby ten Orfeusz się cieszył, że ta Eurydyka w końcu umarła. No a jak pani by chciała? – pyta. To mówię: Pierwszą śpiewam zaskoczona – no bo mówiono, że jak spojrzę na nią, to umrze, druga zwrotka – dno rozpaczy, więc piano, wolniej, a ostatnia wściekła – oszukaliście mnie, bogowie – tłumaczę mu: śpiewam to już 20 lat i ludzie przy tym płaczą. A on radośnie: – 20 lat? To czas to zmienić. Watch me! Wtedy nie wytrzymałam: No, you watch me!”

Ewa Podleś (1952)

I doprowadziłam w końcu do takiego wykonania, jakiego chciałam. Otarło się to nawet o polską ambasadę…
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Białystok, 4 grudnia 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/ewap.htm

O Bogu , O ludziach , O grach , O śpiewie

„Już gotowy! mimo czary
Wyszedł jakiś człowiek godny (…)
Jest to stara twarz Rzymiana
Na pieniądzu wpół zatarta.
Dajmy mu na pośmiewisko
Sprzeczne z naturą nazwisko;
Ochrzcijmy imieniem Czarta.”

Juliusz Słowacki Kordian

Diabli i Szatan – o Czartoryskim.
Kordian

O naturze

„Donald Tusk zaczynał jako polityk silnie antyklerykalny. I choć w latach 90. jego partię wspierał swoim autorytetem i nazwiskiem ks. Józef Tischner, to w niczym nie zmieniało to antykatolickiego – zarówno w myśleniu o państwie i społeczeństwie, jak i moralności – nastawienia Tuska. Jednak na krótko przed wyborami roku 2005 nadeszło nawrócenie. W wywiadach udzielanych w tym czasie różnym dziennikarzom (także mnie) Tusk opowiadał o tym, że gdy córka dorasta, każdy mężczyzna staje się konserwatystą. Mniej więcej w tym samym czasie lider Platformy Obywatelskiej zawarł po wielu latach związku cywilnego ślub kościelny. I zaczął bywać na katolickich salonach, na które wprowadzał go świetnie je znający Tomasz Arabski.”

Tomasz Terlikowski (1974) polski dziennikarz i publicysta

Źródło: Klęska ugodowców, „Gazeta Polska”, 22 lutego 2012.

O myślach , O ślubie , O czasie , O córce

„Pomyślałam, że to trochę śmieszne, nosić nazwisko Darcy i stać samotnie na przyjęciu, z dumną i nieprzystępną miną. To tak jakby nazywać się Heathcliff i spędzić cały wieczór w ogrodzie, krzycząc „Cathy” i waląc głową w drzewo.”

Helen Fielding książka Dziennik Bridget Jones

Dziennik Bridget Jones

O drzewach

„Czerwona masoneria zacieśnia się do niewielkiej liczby osób, przeważnie Żydów, którzy w pełni świadomi swych celów kierują całą liczną rzeszą mniej więcej „oświeconych” w sprawach organizacji masonów. Głowa ta jest nieznana i działa zawsze w ukryciu, by uniemożliwić przeciwdziałanie. Oni to układają plany roboty. Z ich warsztatu wyszła rewolucja francuska, szereg rewolucji od 1789 do 1815 roku, a także… wojna światowa. Wedle ich wskazania pracował Voltaire, d’Alembert, Rousseau, Diderot, Choiseul, Pombal, Aranda, Tanucci, Hangwitz, Byron, Mazzini, Palmerston, Garibaldi i inni. Nazwisk obecnych członków nie znamy, ale na pewno do masonerii należy u nas Piłsudski.”

Maksymilian Maria Kolbe (1894–1941) polski działacz społeczny, święty kościoła katolickiego

Źródło: Dzisiejsi wrogowie Kościoła, „Rycerz Niepokalanej”, 22 października 1922; cyt. za: niepokalanow.pl http://niepokalanow.pl/925-dzisiejsi-wrogowie-kosciola/

O wojnie

„Adam [Hanuszkiewicz] był zawsze poza linijką, nigdy nie gonił za modą, sam ją sobie tworzył, a gust miał świetny. To po prostu było jego i tylko do niego pasowało. Ludziom jednak dawało pretekst do gadania, że się kreuje. A innym do zazdrości. Jeden z jego przyjaciół (znany, więc przemilczę nazwisko) próbował go naśladować. Mąż się tym złościł. Ale ja mu mówiłam: „Adam, jak ty założysz na szyję trzy szaliki, to wyglądasz jak bóg. A on jak to zrobi, to wygląda jak kretyn.””

Magdalena Cwenówna (1954)

Źródło: Iwona Kłopocka, Adam miał zawsze motyle skrzydła, „Nowa Trybuna Opolska” nr 110, 12 maja 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/139105.html

O Bogu

„Projekt nowelizacji ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej przewidujący ujawnienie nazwisk wszystkich konfidentów UB i SB wzbudził ogromne zaniepokojenie w środowiskach autorytetów moralnych. Sytuacja ta przypomina „koalicję grubej kreski”, jaka utworzyła się natychmiast po tym, kiedy 28 maja 1992 roku Sejm z inicjatywy posła UPR Janusza Korwin-Mikke podjął uchwałę lustracyjną. Nakazywała ona ministrowi spraw wewnętrznych poinformowanie Sejmu, kto z posłów, senatorów, ministrów i wojewodów był w przeszłości tajnym współpracownikiem UB i SB. Minister Macierewicz przekazał Konwentowi Seniorów informacje, kto w archiwach MSW był odnotowany jako tajny współpracownik. W rezultacie rząd premiera Jana Olszewskiego został obalony 4 czerwca 1992 roku w okolicznościach przypominających zamach stanu, o czym przekonać mógł się każdy, kto obejrzał film Nocna zmiana. Rząd wprawdzie został obalony, ale uchwała nadal obowiązywała. Została więc zaskarżona do Trybunału Konstytucyjnego pod zarzutem niezgodności z konstytucją. Trybunał sprawę rozpatrzył i po zamknięciu przewodu sądowego zapowiedział ogłoszenie wyroku po dwóch godzinach. I rzeczywiście – po dwóch godzinach odczytany został wyrok oraz 30 stron maszynopisu jego uzasadnienia. Występujący w imieniu Sejmu Mec. Maciej Bednarkiewicz zauważył wtedy, że gdyby Trybunał odłożył ogłoszenie wyroku przynajmniej do następnego dnia, to wyglądałoby to trochę przyzwoicie. Widocznie jednak nie można było czekać.”

Stanisław Michalkiewicz (1947) polski pisarz i publicysta

Źródło: „Protector Traditorum”, Warszawa 2007, s. 71–72

O zmianach , O czekaniu , O przeszłości

„To bardzo miło zobaczyć swoje nazwisko wydrukowane. Nawet kiepska książka jest książką.”

George Byron (1788–1824) angielski poeta

O książkach

„Nie twój interes! Imię Billie, nazwisko Joe!”

Billie Joe Armstrong (1972) amerykański muzyk rockowy

„Czym się różnią ustroje? W feudalizmie dziedziczyło się tytuł hrabiowski, dobra, czasem dostojeństwa. Na ogół poddaństwo i pańszczyznę. W socjalizmie dziedziczyło się mieszkanie, nazwisko, znajomość w KC i sklepie mięsnym. Teraz w kapitalizmie dziedziczy się majątek, znajomości, profesurę, zawód adwokata, aktora i lekarza, status celebryty i bytność na telewizyjnym ekranie. Co przyjemne nie trzeba czekać, aż zdechną rodzice.”

Jerzy Urban (1933) polski dziennikarz

Źródło: Ustrój ślubny, blog Jerzego Urbana, 25 września 2012 http://jerzyurban.blog.pl/2012/09/25/ustroj-slubny/

O rodzicach , O czasie , O czekaniu

„Nazwisko największego wynalazcy: przypadek.”

Mark Twain (1835–1910) amerykański pisarz, satyryk, humorysta

Name the greatest of all inventors. Accident. (ang.)

„Jego śmierć nastąpiła zbyt późno, by zmienić bieg wydarzeń. Jego okropne nazwisko stało się synonimem katastrofy. Śmiałość tych, którzy go zabili, aby uratować swą ojczyznę, została błędnie oceniona… Podnosząc ręce, by ocalić starą władzę, zadali jej w rzeczywistości ostateczny śmiertelny cios.”

Maria Pawłowna Romanowa (1786–1859)

o śmierci Grigorija Rasputina.
Źródło: Stephen Weir, Najgorsze decyzje w historii świata. Okoliczności, sprawcy, konsekwencje, tłum. Dorota Gabon, Wydawnictwo Publicat, Poznań 2008, ISBN 9788324515813, s. 100.

O śmierci , O historii , O rzeczywostości , O decyzjach

„Widzi pan, poruczniku, gruźlica jest chorobą ludzi wybitnych! Ot, choćby nasz naród: Chopin, Słowacki… Można by dziesiątki i setki nazwisk wyliczać… No, nie rób takiej ponurej miny, ja nie poddaję się bez walki. Zobaczymy się w Anglii.”

Hanka Ordonówna (1902–1950) polska aktorka, piosenkarka, tancerka

do Tadeusza M. Czerkawskiego w 1946 roku.
Źródło: Roman Daszczyński, Miłość jej wszystko wybaczy, „Gazeta Wyborcza” nr 202, 30 sierpnia 2010 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/100634.html

O miłości , O ludziach , O walce

„Podejmujemy kogoś stosownie do nazwiska lub ubrania, jakie nosi, lecz odprowadzamy ku drzwiom stosownie do dowcipu, jakim się wykazał.”

Charles-Maurice de Talleyrand (1754–1838) francuski polityk

„Władze nie mogły mu darować tej tęsknoty za Niemcami – został objęty zapisem cenzury. Jego nazwisko przestało się nawet pojawiać we wspomnieniowych wydawnictwach.”

Józef Szmidt (1935) polski lekkoatleta, dwukrotny mistrz olimpijski

O Józefie Szmidcie
Źródło: Piotr Płatek, Święty spokój Józefa Szmidta, „Gazeta Wyborcza”, 21 kwietnia 2008, s. 13.

„Grzegorz nie ma koncepcji, ale też nie nadaje się na lidera. Nie jest przywódcą, jakiego dzisiaj potrzebuje lewica. (…) Proszę popatrzeć na jego życiorys. Napieralski nie ma zawodu, prawie żadnego doświadczenia zawodowego, nigdy nie pracował z ludźmi wykluczonymi. Potrafi rozdawać jabłka, ale nie potrafi zapracować na te jabłka. Dlatego ci robotnicy, którym on te jabłka rozdawał, patrzyli na niego jak na kosmitę. Salonowa lewica z poselskimi dietami wyszła do ludu z jabłkiem. I tacy są ludzie wokół Napieralskiego, nie chcę wymieniać ich po nazwisku, ale to często zwykli aparatczycy.”

Robert Biedroń (1976) polski polityk i działacz środowiska gejowskiego

Źródło: rozmowa Agaty Nowakowskiej i Dominiki Wielowieyskiej, „Duży Format”, 25 sierpnia 2011

O ludziach

„Znałem dobrze Czesława Kiszczaka, obserwowałem z bliska jego polityczne dokonania. Kilka godzin po śmierci generała nie sposób obiektywnie ocenić kilkudziesięciu lat jego życia, zwłaszcza że my, Polacy, o wszystko się spieramy, gryziemy i kłócimy. Nie mam wątpliwości, że za 50–100 lat z tego okresu naszej historii zostaną zapamiętane tylko trzy nazwiska: Wałęsa, Jaruzelski, Kiszczak. Przy czym obu generałów łączę w jeden pakiet. Byli jednością, zwartą pięścią. Nie było między nimi zawiści, rywalizacji. Bezkrwawa zmiana systemu politycznego jest zasługą wspomnianej trójki polityków, czego zazdroszczono nam w całym postradzieckim bloku. Tymczasem my nadal spieramy się o to, czy Kiszczak był oficerem prowadzącym Jaruzelskiego, czy Wałęsa był „Bolkiem.””

Stanisław Ciosek (1939) polski polityk i dyplomata

Byli nie byli – jakie to miało znaczenie? Liczy się tylko to, że wszyscy sprostali wielkim wyzwaniom, jakie postawiła przed nimi historia.
Źródło: Krzysztof Różycki, Generał, który się kadrom nie kłaniał, „Angora” nr 46 (1326), 15 listopada 2015, s.7.

O śmierci , O historii , O zmianach

„Człowiek uczy się, zdobywając kolejne doświadczenia i obserwując innych. Ale nadal czegoś szuka. Wydaje Ci się, że Bill Gates ma wszystko? Albo że ja mam wszystko? Owszem, osiągnąłem sporo. Mam pieniądze, nazwisko, fantastycznego syna. Nie każdy może to o sobie powiedzieć. Ale czy to znaczy, że już niczego mi nie brak?”

Colin Farrell (1976) aktor irlandzki

Źródło: Yola Czaderska-Hayek, Ten film kosztował mnie mnóstwo zdrowia. Colin Farrell specjalnie dla Stopklatki, Stopklatka.pl, 25 sierpnia 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=33120

O pieniądzach

„Trzeba się godzić z noszeniem nazwiska granej postaci. Przekonałem się o tym po najdłuższym serialu, w jakim grałem – Samo Życie. Ale mam świadomość, że telewizyjna pamięć widzów jest krótka. Tylko od aktora zależy, kiedy powie „stop”. Z Samego Życia odszedłem w momencie, gdy moja rola przestała mnie bawić, gdy zrozumiałem, że nic więcej tam zdarzyć się nie może. Na szczęście robię też wiele innych rzeczy w teatrze i filmie, co daje mi dystans i oddech.”

Piotr Polk (1962) polski aktor

Źródło: Bohdan Gadomski, Facetem jest się od czasu do czasu. Mam duszę dziecka, „Angora” nr 11, 13 marca 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/116609.html

O życiu , O szczęściu , O dzieciach , O facetach

„W szkole teatralnej moje nazwisko było pewnego rodzaju obciążeniem. Egzaminatorzy byli dość złośliwi: „No, zobaczymy, co nam pokaże panna Peszkówna”. Jedna z profesorek kazała mi na egzaminie rozpłakać się nad grobem Jana Peszka. To było idiotyczne.”

Maria Peszek (1973) aktorka i piosenkarka polska

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 31 stycznia 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/klamczucha.htm

„Przez dwa dni pokój oznaczony numerem 32/57 stał pusty, potem wstawiono w nim nowe okno, i nowego pacjenta. Ciężkiego neurotyka-autystę… Miejskiego architekta, którego automatyczne instalacje przeciwpożarowe, kosztowały miasto życie kilkudziesięciu mieszkańców, oraz fortunę w odszkodowaniach i honorariach prawniczych…
Rozczarował pielęgniarza. Ten tylko krzyczał po nocach, w przeciwieństwie do swojego towarzyskiego poprzednika… Niestety nie pamiętał nazwiska, coś z katedrą, albo kaplicą… Szkoda, myślał pielęgniarz, rozdzielając leki przed obchodem… Ci najmilsi odchodzą pierwsi…”

Tomasz Kapel (1983)

Źródło: Judas Church

O życiu , O pokoju , O myślach , O nocy

„Pozwalamy sobie na oklaskiwanie w kinie Charlie Chaplina, pół-Żyda; na wielbienie Prousta, pół-Żyda; na oklaskiwanie Yehudi Menuhina, Żyda; a głos Hitlera niesie się na falach radiowych nazwanych nazwiskiem Żyda Hertza. (…) Nie chcemy nikogo zabijać ani organizować żadnych pogromów. Uważamy jednak, że najlepszym sposobem zapobieżenia nieprzewidzianym aktom odruchowego antysemityzmu jest właśnie urządzenie antysemityzmu rozsądnego.”

Robert Brasillach (1909–1945)

w 1938 r.
Źródło: Slavoj Žižek, Od tragedii do farsy, czyli jak historia się powtarza, tłum. M. Kropiwnicki, B. Szelewa, Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2011, s. 84.

O historii

„Na Szląsku Górnym (w Prusach) zachowały w życiu potocznem mowę słowiańską następujące klasy: cała ludność wiejska rolnicza, a w miastach, zwłaszcza niewielkich, stany rzemieślnicze i robocze. Wszystkie inne klasy, jak kupcy, fabrykanci, urzędnicy, tak przybysze z innych prowincyj, jak i rekrutowani wśród miejscowej ludności, duchowieństwo, nauczyciele elementarni po wsiach i po miastach, oficyaliści dominialni (zwani na Szląsku z czeska urzędnikami), nie mówiąc już o większych posiadaczach ziemskich, którzy ulegli germanizacyi jeszcze za czasów piastowskich, wszystkie te klasy używają zwykle języka niemieckiego. Śmiało też powiedzieć można, że nie masz ani jednego człowieka na Szląsku Górnym, z wyjątkiem chyba najmłodszego pokolenia po miastach, który by nie władał językiem polskim, używając go zwłaszcza po wsiach w stosunkach z ludem […]. Lud nie czuje nawet swej odrębności plemiennej od Niemców. Nazwiska „Niemiec” i „Polak” mają tu swoje specyficzne znaczenie. Kto umie tylko po polsku, ten jest Polak, kto tylko po niemiecku – ten uważa się za Niemca. Lecz jeśli zapytać człowieka, posiadającego oba języki, jakiej jest narodowości, zawsze odpowie, że jest zarazem Polak i Niemiec […]. Kiedy ich upewniłem, że w naszym kraju taki sam lud, ten sam język i wiara, odpowiadali mi: „my nie są Polacy, my są Prusacy.””

Lucjan Malinowski (1839–1898) językoznawca polski

o mieszkańcach Górnego Śląska.

O ludziach , O wierze , O zachowaniu , O nauczycielach

„Nienacki, Niziurski, Bahdaj, Ożogowska, ale także Woroszylski czy Szmaglewska. Takich nazwisk mógłbym wymienić chyba jeszcze z tuzin i prawdą jest, że znacząco odcisnęły się na tworzeniu mojego literackiego świata. Każdemu pisarzowi najłatwiej inspirować się tym, co w życiu przeczytał, zobaczył, o czym usłyszał, rozmawiał lub miejscami, które odwiedził. Jeżeli mówi, że tak nie jest, to kłamie.”

Dariusz Rekosz (1970)

Źródło: Agata Hołubowska, W wolnym czasie piszę książki – wywiad z Dariuszem Rekoszem, autorem książek dla dzieci i młodzieży http://qlturka.pl/2015/12/11/w-wolnym-czasie-pisze-ksiazki-wywiad-z-dariuszem-rekoszem-autorem-ksiazek-dla-dzieci-i-mlodziezy/, qlturka.pl, 9 grudnia 2011

O dzieciach , O książkach , O młodzieży , O literaturze

„Włodarze miasta Pisek, w którym znajduje się szkoła, razem z jej wykładowcami zwrócili się do mnie z prośbą o imienny patronat nad szkołą. Co prawda nie jestem Janem Ámosem Komenským, ale z przyjemnością zgodziłem się firmować ją swoim nazwiskiem.”

Miroslav Ondříček (1934–2015) czeski operator filmowy

Źródło: wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=45909

O przyjemności , O prawdzie , O szkole

„U nas, w obwodzie grodzieńskim, żadnych międzynarodowościowych i międzywyznaniowych konfliktów nigdy nie było. (…) Mieszkam w regionie grodzieńskim ponad trzydzieści lat i nie pamiętam ani jednego wypadku, żeby u prostych obywateli wynikły jakieś problemy we wzajemnych relacjach. Pojawiały sie pytania w konkretnych sprawach – na przykład Karty Polaka, Związku Polaków na Białorusi. Cóż, są pewne aktywne osoby, jak to się mówi, ze swoim poglądem, i one mają prawo go wyrażać. Ale powiedzieć, że wobec kogoś są uprzedzenia – nie słyszałem o czymś takim. Jeśli popatrzymy choćby na strukturę organów władzy Grodzieńszczyzny, to zobaczymy wiele imion i nazwisk wyraźnie polskiego pochodzenia.”

Alaksandr Antonienka (1953) białoruski ekonomista i polityk

У нас, у Гродзенскай вобласці, ніякіх міжнацыянальных і міжканфесійных разладаў ніколі не было. (…) Я жыву ў гродзенскім рэгіёне больш за трыццаць гадоў і не памятаю ні аднаго выпадку, каб у простых грамадзян узніклі нейкія праблемы ва ўзаемаадносінах. Узнікалі пытанні па канкрэтных справах — да прыкладу па карце паляка, па Саюзе палякаў. Што ж, ёсць пэўныя актыўныя людзі, як кажуць, са сваім поглядам, і яны маюць права яго выказаць. Але сказаць, што кагосьці ўшчамляюць — я пра такое не чуў. Калі мы паглядзім хоць бы структуру органаў улады Гродзеншчыны, то ўбачым шмат імёнаў і прозвішчаў відавочна польскага паходжання. (białorus.)
Źródło: Парламентарый Аляксандр Антоненка — пра заяву кіраўніка МЗС Польшчы: Відаць, міністр Сікорскі зыходзіў з інтарэсаў сваёй краіны http://by.belapan.by/archive/2011/02/16/by_media_sikorskij/, 16 lutego 2011

O relacjach , Pytanie

„Padło tej nocy z rąk powstańców sześciu generałów polskich (Stanisław Potocki, Józef Nowicki, Ignacy Blumer, Maurycy Hauke, Stanisław Trębicki i Tomasz Siemiątkowski) oraz pułkownik Filip Meciszewski. Tylko Nowickiego można uznać za ofiarę przypadku, gdyż zginął wskutek fonetycznego podobieństwa nazwiska do znienawidzonego generała Lewickiego. Hauke i Blumer zapłacili życiem za całą swoją piętnastoletnią konduitę przedpowstaniową. Siemiątkowski na równi z Potockim organizował tłumienie powstania i świadomie wybrał śmierć zamiast przejścia na stronę narodową. Utalentowany generał Trębicki nie chciał „złamać przysięgi” złożonej Mikołajowi I; powinność wobec „najjaśniejszego pana”, całą świadomością przełożył ponad obowiązek wobec Ojczyzny. Meciszewski strzelał do podchorążych z pistoletu.”

Jerzy Łojek (1932–1986) polski historyk i pisarz

Szanse powstania listopadowego
Źródło: s. 14

O śmierci , O ojczyźnie

„Akurat rozwodziłam się z moim mężem. I pomyślałam sobie, że może mieć do mnie pretensje, bo szargam jego nazwisko po literaturze, jego zdaniem podrzędnej.”

Joanna Chmielewska (1932–2013) polska pisarka powieści sensacyjnych

wyjaśnienie stosowania pseudonimu.
Źródło: „Gazeta Poznańska”, 4 maja 1996.

O literaturze

„Dla widza, który przychodzi na farsę, angielsko brzmiące nazwisko jest bardziej atrakcyjne, bo to sprawdzona szkoła.”

Magdalena Wołłejko (1955) polska aktorka

o pseudonimie Meggie W. Wrightt.
Źródło: Paulina Sygnatowicz, Nasze nie śmieszy, „Życie Warszawy” nr 43, 20 lutego 2007 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/35516.html

O życiu , O szkole

„Dobrym u mnie historykiem
Jest mąż, co przyszedł pod koniec epoki,
I widzi rozkład z głuchym serca ściskiem,
I proste fakta pisząc, jest głęboki –
I żadną partią, ani się nazwiskiem
Promiennym uwieść nie dał jednostronnie…”

Cyprian Kamil Norwid (1821–1883) polski poeta, dramatopisarz, prozaik, artysta plastyk

Źródło: Gorzki to chleb jest polskość. Wybór myśli politycznych i społecznych (Seria obywatelska), Wydawnictwo Literackie 1984, s. 147, ISBN 8308010539.

O myślach , O myśleniu , Serce

„Cel oskarżenia był chyba inny niż dobro dziecka i religii, skoro [Lucyna Krawiecka, składająca doniesienie] w rozmowie żadnych nazwisk nie zgodziła się podać, szermując ogólnymi zarzutami. W krótkim czasie pojawił się kolejny ambasador w/w kobiety, brat zakonny, dosyć dziwny, augustianin, z takimiż zarzutami, ale również nie zgodził się ujawnić nazwisk rzekomo pokrzywdzonych dzieci.”

Józef Michalik (1941) polski duchowny katolicki, arcybiskup

w 2001 w liście pasterskim na temat oskarżeń o pedofilię proboszcza z Tylawy.
Źródło: Małgorzata Bujara, Jestem zła. Nie wierzę, że abp Michalik się zmienił. I nie wierzę w lapsus, wyborcza.pl, 8 października 2013 http://wyborcza.pl/1,75248,14745627,Jestem_zla__Nie_wierze__ze_abp_Michalik_sie_zmienil_.html

O kobietach , O dzieciach , O religii , O czasie

„Mężczyźni, którzy zmieniają nazwiska, to najczęściej oszuści, przestępcy, tajni agenci albo magicy; u kobiet przeważnie oznacza to po prostu zamążpójście.”

Margaret Atwood (1939) kanadyjska pisarka

O kobietach , O mężczyznach

„Po cichu i ukradkiem potomność przenosi nazwiska demokratycznych przywódców z politycznych rozpraw do podręczników psychiatrii.”

Nicolás Gómez Dávila (1913–1994)

Demokracja

„Do Bronisława Wildsteina mam osobistą sympatię, mogę nawet powiedzieć, że się przyjaźnimy. Faktu wyniesienia listy nazwisk z IPN nie chcę komentować, ale sądzę, że honorowanie tytułem kustosza red. Wildsteina to brak zachowania proporcji.”

Władysław Bartoszewski (1922–2015) polski polityk, działacz społeczny, historyk

komentarz do propozycji przyznania Bronisławowi Wildsteinowi nagrody Kustosza Pamięci Narodowej (m.in. za upublicznienie listy katalogowej IPN, tzw. „listy Wildsteina”).
Źródło: gazeta.pl http://serwisy.gazeta.pl/kraj/1,62266,2591208.html

O przyjaźni , O zachowaniu

„Centralne Biuro Antykorupcyjne od początku swojego istnienia było na celowniku „Gazety Wyborczej”. Ale – jak podała „Gazeta Polska Codziennie” – wściekłe ataki na CBA za prześwietlanie oświadczeń majątkowych Michała Borowskiego, byłego Naczelnego Architekta Warszawy i byłego szefa Narodowego Centrum Sportu, poza ideologiczną nienawiścią do tej instytucji miały swoje drugie dno. Nastąpiły wtedy, gdy CBA odkryło, że Borowski ma dwa mieszkania, które zataił w oświadczeniach. Oba nabył na swoje nazwisko dla redaktora naczelnego „Wyborczej” Adama Michnika. Adam Michnik i Michał Borowski to przyjaciele od wielu lat. Jak pisała „GW”, matka przyszłego naczelnego architekta Warszawy, mieszkająca w Szwecji Maria (Miriam) Borowska, pomagała KOR-owi, w którym działał Michnik. Obecnie panowie mieszkają obok siebie w centrum Warszawy, w jednej z najbardziej luksusowych części miasta (al. Przyjaciół, al. Róż). Jak powiedział nam Michał Borowski, dziesięć, dwanaście lat temu redaktor naczelny „Wyborczej” poprosił go o kupno dwóch mieszkań. Dał mu na nie pieniądze.”

Anita Gargas (1964) polska dziennikarz i matematyk

Źródło: Mieszkania Michnika i zęby CBA, gazetapolska. pl, 14 września 2011 http://www.gazetapolska.pl/8559-mieszkania-michnika-i-zeby-cba

O pieniądzach , O matce , O sporcie , O gniewie

„Moje nazwisko było tutaj tylko instrumentem politycznym, a nie sposobem budowania własnej dumy, bo ja takich sposobów nie potrzebuję. Okazją na zmianę nazwy na taką, która będzie podkreślała cele modernizacyjne, powinno być właśnie szersze zjednoczenie lewicowych środowisk i idei, które proponujemy.”

Janusz Palikot (1964) polski polityk

o tym, dlaczego nazwał partię Ruchem Poparcia Palikota.
Wywiad dla „Krytyki Politycznej”

„Nowe uzupełnienie nie miało już całkiem nazwisk. W zimie trzydziestego ósmego roku naczalstwo zadecydowało, aby etapy z Magadanu do kopalni Północy wysyłać piechotą. Z pięćsetosobowej kolumny w czasie pięćsetkilometrowego marszu dochodziło do Jagodnego trzydzieści do czterdziestu osób. Pozostali osuwali się w drodze – głodni, poodmrażani, zastrzeleni. Nikogo z tych, co przybyli, nie znano z nazwiska; byli to ludzie z obcych etapów, nieróżniący się pomiędzy sobą ani odzieżą, ani głosem, ani plamami odmrożeń na policzkach, ani pęcherzami odmrożeń na palcach.”

Warłam Szałamow (1907–1982)

Opowiadania kołymskie
Źródło: s. 127–128

O ludziach , O czasie , O odzieży

„(Proszę) o wydanie mi rozkazu opuszczenia granic ZSRR w trybie natychmiastowym w towarzystwie żony (…). Proszę, by Rząd Radziecki podjął wobec mnie takie kroki, jakie sam uzna za stosowne, byleby podjął jakiekolwiek, gdyż dla mnie, autora 5 sztuk, dramaturga o nazwisku znanym zarówno w ZSRR, jak i poza jego granicami, perspektywa na dziś jest jedna – nędza, bezdomność, śmierć.”

Michaił Bułhakow książka Mistrz i Małgorzata

Źródło: list do rządu ZSRR, za: Beata Kęczkowska, Mistrz i Małgorzata, Michaił Bułhakow (audiobook z serii Mistrzowie Słowa, Biblioteka Gazety Wyborczej), Warszawa 2012, s. 28

O śmierci

„To po prostu stek kłamstw – to wszystko, co żeśmy tu usłyszeli. I ja to bym chciał panu Macierewiczowi powiedzieć. Zaczyna się od inwektywy ogólnikowej, którą można przypisać wszystkim, a potem są nazwiska, w które ja po prostu nie wierzę. Są tam ludzie, których znam, z którymi działałem blisko i ja to wiem, i mi żaden papierek z żadnego ministerstwa nie jest potrzebny. Kto to jest taki chory na sprawiedliwość? Kto to tak bardzo wierzy w to, że on to potrafi rozpatrzyć? Jak znajdziemy takich sędziów sprawiedliwych, to ja będę za tym, żeby to zrobić. Tylko znajdźmy tych sędziów. Rozpoczynamy grę, która się skończy źle dla wszystkich uczestników tej zabawy.”

Jacek Kuroń (1934–2004) polski historyk, pisarz, polityk, działacz społeczny i polityczny

o liście Macierewicza.
Źródło: gazeta.pl http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/56,114884,11846594,Jacek_Kuron___przerazony__ta_zabawa_,,6.html, 4 czerwca 2012

O ludziach , O sprawiedliwości

„Co robiłem? Biegałem od rana do wieczora jak zatruta mysz. Przypominałem sobie wszystkich, których znałem, próbowałem ich szukać, spotykać się, do jakiegoś stopnia biorąc pod uwagę czyhające niebezpieczeństwo. I robiłem rzeczy szalone. Tak jak wtedy, kiedy zwerbowałem policjanta granatowego. (…) W końcu znaleźliśmy kanalarzy przez króla szmalcowników na ulicy Prostej. (…) I nagle król postanowił, że ja jestem Żydem. Więc my mówimy, że jesteśmy z AK i idziemy wyciągnąć grupę Polaków, która pomagała Żydom, a w czasie powstania utknęła w getcie, i tak dalej. No, jakoś wyszedłem z tego, obiecałem udowodnić swoją „aryjskość” po powrocie. Poszliśmy. (…) Kanalarze szybko oprzytomnieli. Uświadomili sobie, jak bardzo narażają swoje życie i w końcu powiedzieli, że rezygnują i wracają. (…) Oni dostali z góry swoją zapłatę. A poza tym, ja im powiedziałem, że zapisują swoje nazwiska na kartach historii Polski, że dokonują bohaterskiego czynu, i tak dalej. Przemawiałem do patriotycznego sumienia Polaków.”

Symcha Ratajzer-Rotem (1924–2018) polski działacz ruchu oporu

o operacji pomocy bojownikom getta.
Źródło: Wiem, co wiem i pamiętam, co pamiętam. Rozmowa z Kazikiem Ratajzerem; w: Anka Grupińska, Ciągle po kole. Rozmowy z żołnierzami getta warszawskiego; cyt. za: Elżbieta Janicka, Kamienie na szaniec, krytykapolityczna.pl, 6 kwietnia 2013 http://www.krytykapolityczna.pl/artykuly/historia/20130406/janicka-kamienie-na-szaniec

O życiu , O historii , O czasie , O pomocy

„Największy przegrany to Janusz Palikot. Co on sobie myślał? Że ma klub piłkarski, w którym można handlować zawodnikami? W ogóle co za pycha, żeby w nazwie partii mieć własne nazwisko!”

Stefan Niesiołowski (1944) polityk polski, biolog

o Januszu Palikocie i jego próbie odwołania Wandy Nowickiej z funkcji wicemarszałka Sejmu.
Źródło: wyborcza.pl http://wyborcza.pl/1,75248,13370178,_Za_malo_rozumu____Co_za_pycha___Politycy_o_glosowaniu.html, 8 lutego 2013 r.

O myślach , O myśleniu

„Istnieją nazwiska, które należałoby powywieszać na wszystkich szubienicach świata.”

Georg Christoph Lichtenberg (1742–1799) pisarz niemiecki, aforysta

„Jest to opowieść o spotkaniu dwóch samotnych, chudych, dość starych białych ludzi na szybko umierającej planecie.
Jeden z nich to autor powieści fantastyczno-naukowych nazwiskiem Kilgore Trout. Był wówczas nikim i sądził, że życie ma już za sobą. Mylił się. W wyniku tego spotkania stał się jednym z najbardziej uwielbianych i szanowanych ludzi na świecie.
Człowiek, którego spotkał, to sprzedawca samochodów Pontiaków nazwiskiem Dwayne Hoover. Dwayne Hoover był w przededniu utraty zmysłów.”

Kurt Vonnegut książka Śniadanie mistrzów

Śniadanie mistrzów

O życiu , O ludziach

„Ja mam ironiczno-gombrowiczowski stosunek do naszej polskości, może też, mówiąc żartem, chroni mnie moje węgierskie nazwisko.”

Adam Ferency (1951) aktor polski

Źródło: Paulina Wilk, Namawiam do rachunku sumienia, „Rzeczpospolita”, 17 marca 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/namawiam.htm

O wilkach

„W Kościele jest silne lobby antylustracyjne, tu powiem po nazwisku, reprezentowane przez trzech hierarchów – abpa Życińskiego, abpa Gocłowskiego i bpa Pieronka, którzy w sposób niesłychanie ostry atakują lustrację.”

Tadeusz Isakowicz-Zaleski (1956) polski duchowny katolicki obrządku ormiańskiego

„Czy na pewno trzeba znać nazwisko prezydenta Pakistanu, żeby być dobrym prezydentem USA?”

Anne Applebaum (1964) amerykańska dziennikarka

o wpadce prezydenta George'a W. Busha.
Źródło: „Polityka”, 8 września 2007

„Britney Spears i jej mąż firmują swoim nazwiskiem nową linię ubrań dla młodzieży… jeśli chcesz wyglądać jak ofiara tornada… kup coś z tej kolekcji!”

Craig Ferguson (1962)

Źródło: Jay Leno Show - gadki wybrane VI http://www.joemonster.org/art/4482/Jay_Leno_Show_gadki_wybrane_VI

O młodzieży

„Był przesądny i zawsze umieszczał w pierwszym zdaniu każdej ze swych książek własne nazwisko…”

Maciej Słomczyński książka Gdzie przykazań brak dziesięciu

Gdzie przykazań brak dziesięciu (1968)

O książkach

„Nie obchodzi mnie popkultura (…) Po prostu nie muszę dziś wiedzieć, co jest na szczycie listy przebojów, ani znać nazwisk panienek, które błyszczą przez jeden sezon. Szkoda mi na to czasu.”

Tomasz Michniewicz (1982)

Źródło: Dominika Węcławek, Zero cukru, czysta adrenalina, zw.com.pl, 29 kwietnia 2010 http://www.zw.com.pl/artykul/41,471233-Zero-cukru--czysta-adrenalina.html

O czasie

„Myślę, że w przypadku bohaterów Kariery Nikosia Dyzmy, każdy, kto podłoży sobie konkretne nazwisko, będzie miał rację. Bowiem Dyzmów jest w naszym życiu coraz więcej i to nie tylko na scenie politycznej, ale na przykład w show-biznesie. Każdy może sobie zatem podłożyć w moje miejsce swojego konkretnego bohatera. Dla jednego będzie to kolega z podwórka, dla innego koleżanka z pracy.”

Cezary Pazura (1962) aktor polski

Źródło: rozmowa z Cezarym Pazurą http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=7742

O myślach , O myśleniu

„Autentyki, są to dowolne fakty, byle z prawdziwymi nazwiskami.”

Henryk Jagodziński (1928–2000) polski satyryk i aforysta

„Demokracja zawsze przegrywa. Dlatego proponujemy powszechny spis faszystów. Twarz po twarzy, tak jak oni to robią, nazwisko po nazwisku i do powszechnej wiadomości.”

Janusz Palikot (1964) polski polityk

Źródło: Powszechny spis faszystów! PSF! http://januszpalikot.natemat.pl/67399,powszechny-spis-faszystow-psf, natemat.pl, 8 lipca 2013

O demokracji

„Pan Szot – zaczął Mrozowski, wskazując na mnie – pływa wprawdzie szybko, ale…
– Ja się nazywam Szot – przerwała mu Ewa. – To jest pan Joachim.
– Przepraszam najmocniej – zmieszał się – myślałem o panu, panie Joachimie…
– Joachim to nazwisko – wtrąciłem – jest nieodmienne…
– Istotnie, istotnie – zatarł nerwowo ręce – jeśli więc chodzi o błędy popełnione przez pana Joachim…
– Nazwisko jest nieodmienne w wołaczu – uzupełniłem.
– W wołaczu? – zdumiał się. – W wołaczu…”

Zbigniew Kubikowski (1929–1984) polski prozaik i krytyk

powtórzył w zamyśleniu – więc błędy pana Joachim w wołaczu...
Źródło: Sztylet wenecki, Katowice 1972, s. 50.

O myślach , O myśleniu

„Platformerskie lizuski w sposób skandaliczny obrażały głowę państwa, ale znani artyści nadal przychodzili do ich telewizyjnych programów. Tymczasem w wierszach Rymkiewicza i Wolskiego nie padło ani jedno nazwisko spośród tych, którzy mogli uczcić śp. Lecha Kaczyńskiego „tylko wstydu minutą.””

Krzysztof Feusette (1971) dziennikarz i publicysta

Źródło: „Uważam Rze”, 7 marca 2011, cyt. za: Sławomir Kmiecik, Przemysł pogardy. Niszczenie wizerunku prezydenta Lecha Kaczyńskiego w latach 2005–2010 oraz po jego śmierci, op. cit., s. 195.

O śmierci

„Brytyjczycy to naród wyspiarski, a zarazem ludzie bardzo mili oraz uprzejmi, jednak – przynajmniej w moim odczuciu – na dłuższą metę nie potrafią oni okazywać sympatii komuś, kto nosi nazwisko takie jak ja. Ogromny koszt, jaki wiąże się z angielskimi procedurami zmiany nazwiska, znajduje się poza zasięgiem moich moich możliwości finansowych. Jednocześnie nie zdołałem ustalić, czy armia kanadyjska byłaby skłonna ułatwić mi wstąpienie do sił zbrojnych. W obliczu braku jakichkolwiek wytycznych rozumiem, że próba zaciągnięcia się do wojska osoby będącej bratankiem Hitlera to akt wymagający olbrzymiej odwagi, której człowiek nie może w sobie odnaleźć, jeśli pozbawia się go wszelkiego wsparcia.”

William Patrick Stuart-Houston (1911–1987)

z listu do prezydenta USA Franklina Delano Rooseveta z 3 marca 1942.
Źródło: Shaun Usher (zebr. i oprac.), Listy niezapomniane, tłum. Jakub Małecki, Wydawnictwo SQN, Kraków 2013, ISBN 9788379243327, s. 66–67.

O ludziach , O wsparciu

„(…) ludzie unikają teraz nazwisk – Siła Spokoju był, teraz Nadzieja jest… Stosują pseudonimy jak za okupacji. Jakaś psychoza strachu u nich była, skoro na premiera wzięli sobie zupełnie niezłego adwokata i odwrotnie – ministrem policyjnego ścigania uczynili historyka Półwyspu Iberyjskiego. To był zawód Macierewicza.”

Paweł Dłużewski (1953) polski artysta kabaretowy i przedsiębiorca

Monolog z 1992

O ludziach , O strachu , O nadziei , O sile

„Powiedziała jedna pani,
że nas przemysł jest do bani,
a jak ONI – rzekła jasno –
teraz TAMTYCH z góry trzasną,
to będzie efekt produkcji
gorszy od trzech rewolucji!
(…) Bo taką własność miewa zaimek,
że zastępuje konkretne imię:
ON, ONA, ONO, ONI, ONE
(…) Niby wiadomo, kto – a nie!
(…) Zapytuję – mimo tremy –
czy ONI to czasem nie MY…
Bo już zaczął ktoś rozgłaszać,
że Polska jest ICH, nie nasza,
a więc dla wspólnego zysku
może by tak po nazwisku?…
Powiedzmy sobie szczerze raz na jakiś czas:
Przecież nie ma tu nikogo oprócz NAS.”

Jacek Zwoźniak (1952–1989)

Źródło: Plaga zaimków

O czasie

„Zjazd odbywał się z dużą pompą pod przewodnictwem – komisarycznego zresztą – prezydenta Warszawy, późniejszego sławnego obrońcy stolicy, Stefana Starzyńskiego. Gdy przewodniczący komisji, wiceprzewodniczący Warszawy, udzielił mi głos wymawiając moje nazwisko, powstał nieprawdopodobny wrzask obecnych na sali endeków i sanatorów. Zaskoczona stałam przez chwilę milcząc, a potem bardzo głośno krzyknęłam:
– Zdaje się, że panowie przestraszyli się samego mojego nazwiska! Ku mojemu zdziwieniu, zapadła całkowita cisza (teraz oni zostali zaskoczeni), korzystając więc z niej zgłosiłam i uzasadniłam wniosek w sprawie rozbudowy baraków dla bezdomnych.”

Lidia Ciołkosz (1902–2002) polska działaczka socjalistyczna, publicystka

o Zjeździe Miast Polskich w 1935 r., w którym autorka uczestniczyła jako przedstawicielka Tarnowa.
Źródło: Spojrzenie wstecz. Rozmowy przeprowadził Andrzej Friszke, Paryż 1995.

O ciszy

„Moja cierpliwość też ma granice. Niech pan ich nie przekracza. Jest pan wykształconym młodym człowiekiem i niech pan się nie zachowuje jak cham. Histerię w PiS-ie wywołuje fakt, że Marta Kaczyńska zaczyna być atrakcyjna dla pewnego pokolenia. Oni będą szukać przywódcy, nie Ziobry. A za tym wszystkim idzie bardzo konkretna polityka. Dziś mieć nazwisko Kaczyńskiej na liście to jest jakiś kapitał. Rączki wystawiane w tym kierunku są bardzo widoczne. Pani Kaczyńska próbuje umiejętnie się w tym znaleźć, choć czasem jej się dziwię, bo w roku po śmierci rodziców są osoby, które częściej jeżdżą na grób niż ona.”

Marek Siwiec (1955) polityk polski

do Mariusza Błaszczaka.
Źródło: gazeta.pl http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80271,9136254,Klotnia_politykow_o_Kaczynska___Niech_pan_sie_nie.html, 20 lutego 2011

O śmierci , O rodzicach , O czasie , O cierpliwości

„Trudno jest żyć pod jednym dachem z niedostosowanymi rodzicami. Chyba nikt tego nie wie lepiej ode mnie. Zresztą czego się można spodziewać po ludziach, którzy mają nazwisko Makota??? I zamiast z tego powodu wpaść w kompleksy czy po prostu zastanowić się nad sobą i zmienić je, to oni…(…) Oni uznali, że to będzie świetny dowcip, jeżeli swoją córkę nazwą Ala…”

Małgorzata Budzyńska (1950)

Ala Makota. Notatnik sfrustrowanej nastolatki 1 (2000)
Źródło: s. 8

O rodzicach

„Ostatnie dekady były czasem niebywałego rozmnożenia wszelkich form wyższego wykształcenia i nieprzerwanego wzrostu liczebności zastępów studentów. Tytuł uniwersytecki obiecywał wyśmienite posady, dobrobyt i splendor: pula gratyfikacji rosła wprost proporcjonalnie do stale poszerzającej się liczby osób z dyplomami. Dzięki koordynacji między popytem a podażą, rzekomo z góry ustalonej, gwarantowanej i niemal automatycznej, trudno było się oprzeć uwodzicielskiej mocy obietnicy. Teraz jednak tłumy uwiedzionych zmieniają się hurtowo i błyskawicznie w zastępy sfrustrowanych. Pierwszy raz za naszych czasów, cały rocznik absolwentów staje przed dużym prawdopodobieństwem, a wręcz pewnością wykonywania dorywczych, tymczasowych, i niestabilnych prac, nieodpłatnych „szkoleniowych” pseudo-prac, kłamliwie przemianowanych na „praktyki” – wszystko to znacznie poniżej nabytych umiejętności i lata świetlne poniżej poziomu oczekiwań. Albo doświadczają bezrobocia trwającego dłużej, niż zajęłoby kolejnemu rocznikowi absolwentów dodanie swoich nazwisk do i tak niebywale długiej listy oczekujących na pracę.”

Zygmunt Bauman (1925–2017) polski socjolog, filozof, eseista

Źródło: krytykapolityczna. pl, 27 lutego 2011 http://www.krytykapolityczna.pl/Opinie/BaumanOpokoleniuwyrzutkow/menuid-1.html

O wykształceniz , O czasie

„W II Rzeczypospolitej Żydzi mieli w Polsce wszelkie prawa obywatelskie, równe z Polakami. Wybierali i byli wybierani. Mieli pełna wolność religijna, mieli swoje partie, organizacje, kluby sportowe, państwo chroniło ich własność i interesy gospodarcze. Nikt nie zmieniał im nazwisk (jak POlakom na LItwie), nikt nie uzależniał ich praw obywatelskich od znajomości języka polskiego.”

Janusz Wojciechowski (1954) polityk polski

Źródło: blog Janusza Wojciechowskiego, 22 marca 2011 http://januszwojciechowski.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=1496&Itemid=42

O wolności

„Jest jedna wspaniała rzecz, którą będziecie mogli powiedzieć po tym jak ta wojna się skończy i gdy wrócicie do domów. Będziecie wdzięczni, gdy za 20 lat będziecie siedzieć przy kominku z wnukiem na kolanie, wnuk zapyta co robiliście w czasie tej wielkiej II wojny światowej, a wy nie będziecie musieli zakasłać, przestawiać wnuka z kolana na kolano i mówić „Cóż, twój dziadek przerzucał łopatą gówno w Luizjanie”. O nie! Będziecie mogli spojrzeć mu prosto w oczy i powiedzieć: „Synu, twój dziadek walczył wraz ze wspaniałą Trzecią Armią i cholernym sukinsynem nazwiskiem George Patton”.”

George Patton (1885–1945) amerykański generał

Źródło: z przemówienia do żołnierzy 3. Armii, 5 czerwca 1944

O wojnie , O czasie

„Na tym spotkaniu siedzimy i gadamy o Solidarności. Że źle jest. Bo KOR się do niej wciska, Kuroń z Michnikiem chcą na plecach robotników dorwać się do władzy (…) Tak się złożyło, że na Uniwersytecie Warszawskim środowisko KOR-u organizowało sesję naukową w rocznicę Marca '68. Mieli być profesorowie Brus, Bauman, Baczko, którzy po Marcu wyjechali sobie z socjalistycznej ojczyzny no i postanowiliśmy zrobić kontrobchody. Pod gmachem dawnego Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego na Koszykowej, gdzie za stalinizmu mordowano polskich patriotów, stanęliśmy z wielkimi tablicami (…) na jednej tablicy były umieszczone nazwiska ofiar bezpieki, a na drugiej nazwiska stalinowskich oprawców.”

Bohdan Poręba (1934–2014) reżyser polski

Źródło: Poręba chce zmartwychwstać, wyborcza.pl, 4 marca 2008 http://wyborcza.pl/1,76842,4981478.html?as=7&startsz=x

O ojczyźnie

„Najpierw (…) krytykom chodziło o wprowadzenie nazwisk debiutantów na scenę krytycznoliteracką i określenie ich dokonań w perspektywie tradycji i nowatorstwa. Towarzyszyła temu prowizoryczna, powoływana na chwilę terminologia oraz spory o istotę przełomu. (…) Potem mocniej do głosu doszły rozpoznania dotyczące ogólnego stanu kultury, a zwłaszcza popkultury, mass mediów i ekonomicznych uwarunkowań 2 sztuki.”

Anna Kałuża (1977) polska krytyczka literacka

Źródło: Autonomie, autonomie…, „Dekada Literacka” 2008, nr 2-3 (228–229)

„W pierwszych latach po rosyjskiej rewolucji wśród wtajemniczonych osób krążyły plotki, że Stalin jest nieślubnym synem Przewalskiego (podobno Polaka), znanego badacza Azji. Jego nazwisko nosi azjatycki koń stepowy. Na fotografii Przewalski i Stalin są podobni jak dwie krople. Wiedząc o tym pytałem Chruszczowa, czy wie coś na ten temat. Nic z tego nie wyszło. Chociaż wydawało mi się, że wie coś o tym. Natomiast dość obszernie mówił o dużej roli Polaków w utrwalaniu władzy radzieckiej w Związku Radzieckim. W pewnym momencie stwierdził: „Wtedy w «Czeka» głównym językiem był polski.””

Franciszek Szlachcic (1920–1990) działacz państwowy i partyjny w okresie PRL

Źródło: Gorzki smak władzy

O czekaniu , Koń

Frank Zappa (1940–1993) amerykański muzyk rockowy, multiinstrumentalista, kompozytor

Źródło: Takiego mnie nie znacie

O ludziach , O facetach , Serce

„Jeśli utwór jest zadany, z góry uznany za arcydzieło – przy takim natłoku wydarzeń, nazwisk, bitew – śmiertelnie nudzi.”

Joanna Szczepkowska (1953) aktorka polska

o lekturach szkolnych.
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Wrocław, 6 maja 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/pttst.htm

„Nacjonalizm etniczny sprawdzał się za to świetnie jako naturalna ideologia rządzącego aparatu. W Polsce przykładem takiego nacjonalizmu był nurt związany z nazwiskiem gen. Mieczysława Moczara, szefa aparatu bezpieczeństwa. Ten nurt posługiwał się językiem germanofobii i ukrainofobii, jawnym antysemityzmem i ukrytym antysowietyzmem. Był to wariant komunizmu nacjonalistycznego, skrajnie policyjnego i represyjnego wobec tendencji demokratycznych: jak maoizm w Chinach, rządy Enwera Hodży w Albanii czy Ceauşescu w Rumunii.”

Adam Michnik (1946) polski dziennikarz i publicysta

Źródło: Rezygnacja z człowieczeństwa, „Gazeta Wyborcza”, 20–21 lutego 2010

„Poseł Karski! Powiedzmy po nazwisku! Przecież ten poseł w tej chwili w czarnym garniturze opowiada różne rzeczy, wspomina Prezydenta, wspomina przyjaciół. Poseł Bielan – był na pokładzie i nazywał tych ludzi tchórzami. Jeden z ludzi, którzy zginęli na pokładzie, też nazywał ich tchórzami. To są ludzie, którzy przyczynili się do rozpadu normalnego funkcjonowania wojsk lotniczych. Taka jest prawda i to trzeba jasno powiedzieć.”

Tomasz Hypki (1959)

Źródło: wywiad dla portalu Onet.tv http://www.bibula.com/?p=20420

O ludziach , O prawdzie

„Generalnie ewolucja pieniądza prowadzi od traktowania go jako skarbu, czegoś, co jest materialne, ma masę i wagę, do pieniądza jako uniwersalnego przelicznika. W starożytności czy średniowieczu pieniądz był czymś, czego używało się jako kruszcu. Taki pieniądz nie wchodził w wielorakie obroty tak jak dzisiaj – był raczej niemrawy w porównaniu z pieniędzmi w systemach bankowych. W rozwiniętych gospodarczo społeczeństwach stał się dosyć trwałą formą związków międzyludzkich, symbolicznym upostaciowieniem relacji społecznych. Moneta czy banknot w kieszeni nie liczyły się z urodą, wiekiem czy nazwiskiem ich posiadacza, stawały się rodzajem przepustki nawet do najskrytszych zakamarków gmachu nowoczesnego społeczeństwa.”

Roch Sulima (1942) polski kulturoznawca

Źródło: „Zwierciadło” nr 10/1956, październik 2009

O pieniądzach , O relacjach , O wieku

„Jednolite niebieskie stroje z jednym pomarańczowym elementem jeśli chodzi o nazwisko.”

Włodzimierz Szaranowicz (1949) polski dziennikarz sportowy

Euro 2000

„Ludziom się wydaje, że reżyser „z nazwiskiem” ma do dyspozycji tyle pieniędzy, ile mu się tylko podoba. Wystarczy, że kiwnie palcem i już zlecą się sponsorzy. Tymczasem to tak nie działa. Nawet ci najbardziej poważani filmowcy muszą liczyć się ze zdaniem producentów, ci zaś mogą dojść do wniosku, że dany projekt jest absolutnie nierynkowy i jego realizacja się nie opłaca. Chyba tylko Steven Spielberg może cieszyć się absolutną swobodą, bo jego filmy i tak zarabiają na siebie. Niezależnie od tego, co wymyśli, ludziom się to podoba.”

Francis Ford Coppola (1939) reżyser, scenarzysta, kompozytor, producent filmowy i aktor amerykański

Źródło: Yola Czaderska-Hayek, Francis Ford Coppola specjalnie dla Stopklatki!, stopklatka.pl, 11 lipca 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=47140

„Znam też trochę lekarzy, którzy „nawrócili się”, przestali przerywać ciąże, jak już „wyskrobali” sobie dwa porządne mieszkania w Warszawie albo piękną willę. Teraz są już bardzo przeciw. O jednym lekarzu, znane nazwisko, przez lata mówiło się nawet „złota łyżka”. A teraz jest publicznie przeciw i pierwszy chce rzucać kamieniem. Nie wypada mi lub wręcz nie wolno mi wymieniać nazwisk, zwłaszcza kiedy obowiązuje mnie tajemnica lekarska, ale bardzo drażni mnie ta hipokryzja. Żonie jednego znanego przeciwnika diagnostyki prenatalnej robiłem amniopunkcję, w wielkiej tajemnicy, żonie obrońcy życia terminowałem ciążę z zespołem Downa. Pytałem: jak to jest, przecież jesteście przeciw? A oni mówili: słuchaj, to naprawdę „wyjątkowa sytuacja.””

Romuald Dębski (1956–2018) polski lekarz

Wyjątkowa, bo dotyczyła ich osobiście, a nie ich pacjentek. Bo dla pacjentek zawsze mają żelazne sumienie.
Źródło: rozmowa Aleksandry Szyłło, Dębski: Jestem z pacjentką na dobre i na złe, „Duży Format” http://wyborcza.pl/duzyformat/1,139142,16171511,Debski__Jestem_z_pacjentka_na_dobre_i_na_zle.html, wyborcza.pl, 18 czerwca 2014.

O tajemnicy

„Linia gazety jest aktualnie taka, że stalinowskie obozy były – jak głosi to neogorralenvolk sprzymierzonego z PO Gorzelika – „polskimi obozami”. No bo przecież, pisze funkcjonariusz gazety, strażnikami byli tam w większości Polacy, rząd, który je nadzorował, też składał się z Polaków, nie? Więc bez wdawania się w szczegóły, czas zacząć mówić i o tej „polskiej winie”. Nie będę się wdawał w ustalanie, czy Salomon Morell był bardziej Polakiem czy Żydem. Na pewno żydowskim pochodzeniem legitymowała się w czasach stalinowskich większość wysokich funkcjonariuszy UB. Wśród tych, którzy po roku 1956 zostali w wewnętrznych postępowaniach resortu uznani za „przekraczających uprawnienia” i „karnie usunięci”, to znaczy przeniesieni na lukratywne posady do cywila, zwykle pod nowymi nazwiskami i ze sfabrykowanymi życiorysami, odsetek Żydów jest wręcz astronomiczny.”

Rafał A. Ziemkiewicz (1964) polski pisarz

Źródło: Niezbędnik półinteligenta, „Gazeta Polska”, 14 marca 2012

O czasie

„Dziecko to widz bardzo uczciwy i wymagający. W dodatku mam świra na punkcie muzyki dla dzieci, nienawidzę uproszczonych struktur muzycznych, które próbuje im się ładować do głowy. Pokoleniu walkmanów i discmanów powinno się grać jak najlepszą muzykę i w ogóle traktować je serio. Ale robienie porządnych przedstawień dla dzieci jest pracochłonne i męczące, bo muszą być dynamiczne, rządzą się innymi prawami i żądają innego aktorstwa.(…) Spektakle trzeba grać rano, a wcześniej potrzeba czasu na rozśpiewanie się. Często traktowane są przez aktorów jako zło konieczne, więc z czasem zamieniają się w wyrobnictwo. W dodatku ten typ pracy nie jest w Polsce szanowany, a krytyka nie zauważa takich kreacji. Dopiero sukces tytułu albo znane nazwisko działa jak lokomotywa.”

Jerzy Bielunas (1950)

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Trójmiasto, 25 lutego 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/dzieciw.htm

O dzieciach , O złu , O czasie , O sukcesie

„To nie nazwisko nadaje znaczenia człowiekowi, ale człowiek nazwisku.”

Agnieszka Lisak (1973)

„Ich bin Danziger – z dumą mówili o sobie moi dziadkowie, którzy mając dwu synów jednemu dali na imię Juergen, a drugiemu Henryk, nie Heinrich. Jeden szedł do szkoły polskiej, drugi do niemieckiej. W ich relacjach nie było ani śladu dramatyzmu z powodu wyboru – oba były równoprawne, nie były nacechowane agresją, dylematem narodowym. Dziadek był bramkarzem w piłkarskim klubie Zoppotter Sportverein, później przeniósł się do Gedanii, klubu polskich kolejarzy, gdzie niemiecki też był w powszechnym użyciu i nikt z tego nie robił problemu. Dopiero naziści kazali mu nosić literkę „P” – która oznaczała „obcy”, „gorszy”. Kiedyś spytałem dziadka: Urodziłeś się w Kielnie, nosisz kaszubskie nazwisko Dawidowski, niemiecki jest twoim pierwszym językiem, w 1945 wybrałeś Polskę, więc kim jesteś? Kaszubą? Polakiem? Niemcem? A on spojrzał zdziwiony i powiedział: Jestem tutejszy, biesege…”

Donald Tusk (1957) polski polityk

Źródło: Rafał Kalukin, Donald Tusk: kariera brata łaty http://www.gazetawyborcza.pl/1,76498,2968784.html, „Gazeta Wyborcza”, 15–16 października 2005

O relacjach

„1 maja stacja radiowa Hamburg podała wiadomość o śmierci Hitlera. Siedzieliśmy wokół małego aparatu radiowego i nikt nie wypowiedział ani jednego słowa… Także nazwisko Ewy zostało po raz pierwszy podane do wiadomości, gdy poinformowano o upiornej uroczystości ślubnej. Musiałam cofnąć się myślami do roku 1931, gdy Ewa, śliczna, niska córka nauczycieli z Monachium, w zakładzie fotograficznym mojego ojca sprzedawała rolki filmów i zawracała klientom w głowach swoim dekoltem. Nieustannie fotografowano ją w celach reklamowych i zawsze była wspaniałą dziewczyną z plakatu.”

Henriette von Schirach (1913–1992)

Źródło: Ulrike Grunewald, Słynne rywalki, czyli gra o miłość, pieniądze i władzę, tłum. Roman Niedballa, wyd. Videograf II, Katowice 2009, ISBN 9788371836824, s. 155.

O miłości , O śmierci , O pieniądzach , O grach

„Chciałem bardzo zademonstrować niezgodę na próbę zawłaszczania tradycji niepodległościowej, solidarnościowej w celach politycznych. Wszyscy mamy prawo do tej tradycji. Każdy z każdym nazwiskiem, a Komorowscy w szczególności.”

Bronisław Komorowski (1952) polski polityk, prezydent Polski

podczas wizyty w Muzeum Powstania Warszawskiego.
Źródło: wyborcza.pl 17 maja 2010 http://wyborcza.pl/1,76842,7891040,PiS_bity_jego_wlasna_bronia.html

„Taki on Niemiec – jak i ja,
To Janek Krzyżak z Opola,
Kpili my se z jego nazwiska,
A on je w Reichu wykorzystoł,
Miana – choć śmiali się – nie zmienił
I ma niemieckie pochodzenie!”

Krzysztof Piasecki (1949) polski satyryk, artysta kabaretowy, dziennikarz i prezenter telewizyjny

Źródło: Janek Krzyżak

„Socjalizm (bez względu na to, czy demokratyczny) jest systemem nieefektywnym ekonomicznie i głęboko niesprawiedliwym. W Szwecji, „modelowy” przykład, na który powołuje się większość zwolenników, stratyfikacja społeczna jest bardziej płaska niż w USA. Ale za to jest sztywna. Od dziesiątków lat na listach najbogatszych Szwedów – oczywiście niepublikowanych – znajdują się te same nazwiska. W USA lista najbogatszych zmienia się w sposób zasadniczy co pokolenie, albo nawet szybciej. Dlatego dynamika rozwoju gospodarczego jest zupełnie inna. System szwedzki stwarza bezpieczeństwo. System amerykański stwarza nadzieję.”

Robert Gwiazdowski (1960) ekonomista polski, komentator gospodarczy

Źródło: Iwo Szaleniec, Dr Robert Gwiazdowski o programie Partii Socjaldemokratycznej http://www.wiadomosci24.pl/artykul/dr_robert_gwiazdowski_o_programie_partii_30814-1-2--d.html, wiadomosci24.pl, 15 czerwca 2007

„Socjalizm jest to słowo całkiem nowe. Kto słowo to stworzył? Nie wiadomo. Najstraszliwsze są te słowa, których nikt nie urobił, a które wszyscy powtarzają. (…) Socjalizm pojawił się po raz pierwszy urzędowo w dniach lutego w programach ludowych. Nikt nie zna nazwisk ich autorów. Nieznana ręka nakreśliła w owych programach wyraz socjalizm, ku wielkiemu przerażeniu wszystkich zadowolonych Baltazarów Francji. Stare społeczeństwo i ci wszyscy, co je reprezentują, choć nie pojęli znaczenia wyrazu, wyczytali w nim wyrok śmierci na siebie. Stare społeczeństwo wzywa Chaldejczyków z kół rządowych i policji oraz magów z ulicy de Poitiers, aby odcyfrowali te wróżebne znaki; lecz ani obywatel Barrot, ani obywatel Thiers nic z tego nie rozumieją i dają władzy jedną tylko radę, żeby wymazać słowo, którego nie można odcyfrować.”

Adam Mickiewicz (1798–1855) polski poeta

Źródło: Socjalizm, 1849 http://lewicowo.pl/socjalizm-2/

O śmierci

„Kronika miejscowa i zagraniczna.
Kraków 22 stycznia.
(…)
Konstanty Schmidt Ciążyński, znany ze swych zbiorów kamei i gemm, nabytych przez miasto Kraków do Muzeum narodowego, zmarł w Gorycyi dnia 5 b. m., w 80 roku życia. Syn lekarza cesarzowej Józeﬁny, następnie lekarza wojsk polskich – urodzony w Warszawie, połączył nazwisko obce ojca z nazwiskiem polskiem swej matki. Całe życie przepędził w wielkich stolicach europejskich, zajmując się zbieraniem i sprzedażą dzieł sztuki – znany zarówno w Petersburgu, Paryżu, jak w Londynie. Specyalne zamiłowanie do rzniętych kamieni stało się podstawą zbioru, który wyłączał z pod handlu – i pragnął pozostawić go w kraju rodzinnym. Miły to był starzec z wielką znajomością świata i wykształceniem artystycznem – miał zdolności poliglotyczne, bo mówił nietylko wszystkiemi językami, ale i narzeczami europejskiemi.”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 19, 23 stycznia 1889, s. 2, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

O życiu , O wykształceniz , O matce , O czasie

„D. P. – Czy jest jeszcze w pani Czesława Cieślak?
V. V. – Nie jestem już Czesławą Cieślak, pod żadnym względem.
D. P. – Kto odkrył pani talent? Kto kazał zmienić nazwisko?
V. V. – Pan Władysław Szpilman. Poprosił mnie do siebie do biura i powiedział: dziecko, nie przyzwyczajaj ludzi do Cieślak, bo nikt za granicą nie wypowie twojego nazwiska. Będą kaleczyć. Wybierz sobie pseudonim. Wybrałam „Violetta”, bo tak naprawdę mam na imię, bo się urodziłam w Belgii. Dodałam „las”, ponieważ kochałam las i mieszkałam koło lasu.”

Violetta Villas (1938–2011) polska piosenkarka

Źródło: Kulisy sławy, program Uwaga, TVN, 22 marca 2007

O dzieciach , O ludziach , Kochać się

„Z Zambrowa wywodzi się moja rodzina. Ta, której nazwisko noszę, czyli mojego ojca. Z Łomżą się łączy nazwisko, które noszę po… Którego nie noszę, ale nazwisko mojej matki.”

Lech Kaczyński (1949–2010) polski polityk, prezydent Polski

Źródło: Gazeta. pl http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80269,6325991,Prezydent_Kaczynski_otworzyl_sale_gimnastyczna_w_Zambrowie.html

O rodzinie , O matce

„Jeśli PiS wygra te wybory, Platformie będzie trudno rządzić wbrew Kaczyńskiemu. Myślę, że w takim wypadku PO-PiS jest możliwy (…) Dwa lata temu nie wyobrażałem sobie, że koalicja PiS-PO nie powstanie, więc teraz mogę być zaskoczony w odwrotną stronę. Wspólne rządy są możliwe. Wielu polityków PO kibicuje temu rozwiązaniu. Nie chcę wymieniać nazwisk, żeby im nie zaszkodzić. Także Tusk, jeśli zaakceptuje przywództwo PiS na prawicy, pogodzi się z tą koalicją. Platforma musi z kimś rządzić. Skrzydło prawicowe jest tam wciąż silne. Trudno znaleźć w PO poważnego zwolennika sojuszu z lewicą. Wierzę w koalicję PO-PiS, jeśli my wygramy wybory.”

Adam Bielan (1974) polski polityk

Źródło: Piotr Zaremba, Bielan: Jestem od tego, by moja partia wygrała, „Dziennik”, 18 sierpnia 2007 http://wiadomosci.dziennik.pl/opinie/artykuly/220499,bielan-jestem-od-tego-by-moja-partia-wygrala.html

O myślach , O myśleniu

„Z wielką legendą pod tytułem Adam Hanuszkiewicz spotkałam się pierwszy raz dużo wcześniej. Miałam 20 lat, byłam w szkole teatralnej w Łodzi i Basia Fijewska zaproponowała mnie na zastępstwo do Teatru Narodowego. Weszłam onieśmielona do jego gabinetu i powiedziałam: „Nazywam się Magdalena Cwen”. On stał na tle okna. To taki stary dyrektorski sposób – delikwent wchodzi w światło, a on w cieniu. Popatrzył na mnie i powiedział: „A cóż to za nazwisko, Cwen? U mnie będzie się pani nazywała Cwenówna”. I tak już zostało. To może wydać się śmieszne, ale dla mnie to też jest element pewnej całości. Kolejne żony: Zośka Rysiówna – Ryś, Zośka Kucówna – Kuc, Magda Cwenówna – Cwen. Wszystko jednosylabowe nazwiska. Na dodatek wszystkie jesteśmy z maja. To nie jest przypadek, wszystko było zaprogramowane. Śmieję się, że Magda Umer – a był okres ogromnej sympatii między nimi – nie miała szans, bo jej nazwisko jest dwusylabowe.”

Magdalena Cwenówna (1954)

Źródło: Iwona Kłopocka, Adam miał zawsze motyle skrzydła, „Nowa Trybuna Opolska” nr 110, 12 maja 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/139105.html

O świetle

„Jacek Kuroń zaczął zachodnim dziennikarzom przekazywać informacje: tu pobili, tam pobili, tego wsadzili, tamtego zatrzymali. Robił to jawnie, pod swoim nazwiskiem. Przebił się, bo był wyrazisty. (…) Więc ten numer [telefonu Jacka Kuronia] stał się skrzynką kontaktową, stale musiał ktoś siedzieć u Jacka i prowadzić dziennik pokładowy: „Dzwonił Kowalski, że zrobili mu rewizję”. „Dzwoniła żona Malinowskiego, że go zatrzymali”. (…) Zachodni dziennikarze zaczęli pisać o Jacku „rzecznik KOR”. Innych to trochę denerwowało. (…) że ktoś wychodzi na czoło. Antek był na to zły. (…) To było wyjaśniane. KOR starał się zachować kolegialność i tego pilnowano. Ktoś powiedział: „Podali za granicą, że szef KOR Jacek Kuroń mówi to i to, a przecież nie mamy szefa”.”

Ludwika Wujec (1941)

o początkach podziałów w środowisku KOR.

O zachowaniu

„Ma znane nazwisko. Wyborcy mogą ze mną go pomylić, co może mu tylko pomóc.”

Ryszard Czarnecki (1963) polityk polski

o szansach Marka Czarneckiego w wyborach prezydenta Warszawy.
Źródło: Kandydat Samoobrony na prezydenta Warszawy, gazeta.pl, 15 września 2006 http://warszawa.gazeta.pl/warszawa/1,74676,3619816.html

„Polska i Litwa są strategicznymi partnerami. Powinniśmy utrzymywać mocne i dobre relacje z naszymi historycznymi sojusznikami. Sądzę, że słowo „kryzys” nie do końca jest prawdziwe i nie do końca ilustruje sytuację. Populistyczni politycy, którym zależy na taniej popularności i nie mają innych poważnych tematów, by zgarniać głosy wyborców, eskalują sytuację. Generalnie Litwa i jej obywatele są zainteresowaniu w kontynuowaniu strategicznych i dobrych relacji z Polską. Z liberalnego punktu widzenia, który reprezentuję, dwujęzyczność w regionie wileńskim powinna zostać dopuszczona, podobnie jak łacińskie litery w dokumentach. Nazwisko jest własnością prywatną i władze nie mają prawa go zniekształcać. Tak więc jako liberał zdecydowanie popieram prawo naszych obywateli innego pochodzenia etnicznego do własnej tożsamości.”

Antanas Guoga (1973)

o stosunkach polsko-litewskich i prawach Polaków na Litwie
Źródło: Antanas Guoga: Gra w pokera nauczyła mnie myśleć strategicznie, radiownet.pl, 13 lipca 2014 http://www.radiownet.pl/publikacje/antanas-guoga-gra-w-pokera-nauczyla-mnie-myslec-strategicznie

O grach , O myślach , O relacjach , O myśleniu

„Gdyby tylko Bóg dał mi jakiś jasny znak! Na przykład złożył solidny depozyt w szwajcarskim banku na moje nazwisko.”

Woody Allen (1935) amerykański scenarzysta, reżyser, producent i aktor pochodzenia żydowskiego

O Bogu

„Pamiętam taki moment pod koniec lat 80. lub na początku 90., kiedy okazało się, że moi studenci nie znają nawet nazwiska: Jerzy Skolimowski. Dziś to się jeszcze bardziej pozmieniało i dla większości ten podział stary/nowy przestaje mieć jakiekolwiek znaczenie, bo niewielu interesuje to, co robiono dawniej. Tylko jakaś wybrana cząstka widzów chce sięgać w przeszłość…”

Stanisław Janicki (1933) polski pisarz, dziennikarz i scenarzysta, historyk kina

Źródło: Patryk Tomiczek, Nauczyłem się polskiego kina. Stanisław Janicki w Stopklatce, stopklatka.pl, 28 września 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=69695

O przeszłości

„Jedni artyści mają talent, a drudzy nazwisko, rozgłos i pieniądze.”

Antoni Dubiec (1937)

O pieniądzach

„Już samo pojęcie nowości, rozumiane awangardowo, wydaje mi się groteskowe. Mam wrażenie, że oddają się mu ludzie niedostatecznie wykształceni. Nie chcę przytaczać nazwisk, ale za dużo przeczytałem w życiu książek i zbyt wiele doświadczyłem na własnej skórze rozmaitych zjawisk, bym się miał teraz podniecać wierszem bez kropek. Prawdziwa nowość w literaturze polega na czym innym. Jeśli potrafię odtworzyć w polszczyźnie tok łacińskich zdań świętego Augustyna, jeśli frazy te na nowo płoną w moim języku, to znaczy, że udało mi się stworzyć nową jakość literacką.”

Zygmunt Kubiak (1929–2004) polski pisarz, eseista, tłumacz, propagator kultury antycznej

Źródło: Klasyczne miary i świat współczesny. Z Zygmuntem Kubiakiem rozmawia Paweł Czapczyk, Biblioteka „Więzi”, 2009, s. 131.

O ludziach , O książkach , O świecie , O literaturze