Cytaty na temat nazwisko (318 cytatów, strona 2)

„Nie zamierzam tworzyć etatów aktorskich. Posiadanie stałego zespołu jest może wygodne, bo artyści są wtedy dyspozycyjni, ale ma też swoje ograniczenia, bo to są ciągle te same nazwiska.”

Maciej Kowalewski (1969) aktor polski

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Warszawa, 30 lipca 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/ttpa.htm

„Pewnego razu ustaliliśmy, że w Gwatemali pewien komunista nazwiskiem Jose Perez jest zamieszany w spisek przeciwko Trujillo. Po bliższym zbadaniu sprawy okazało się, że w komunistycznej Partii Gwatemali jest aż trzech ludzi o tym samym nazwisku. Który z tych trzech jest zamieszany? Którego z nich trzeba zabić? Problem został rozwiązany w prosty sposób: wszyscy trzej zostali zgładzeni. Można powiedzieć, że ten incydent oddaje istotę tego, czym jest polityka dżungli w Ameryce Łacińskiej.”

Arturo Espaillat

Źródło: Trujillo anatomia de un dictador, cyt. za: Ryszard Kapuściński, Chrystus z karabinem na ramieniu, wyd. Czytelnik, Warszawa 1976, s. 80–81.

O ludziach , O problemach

„Przez lata pielęgnował w sobie ból – precyzyjny
niczym wskazówka metronomu. Nocami spowiadał się
z niego krzykiem, spoconą pościelą. Był dumny
z katalogu łacińskich nazw wypisanych przy jego

nazwisku, z ciągu dat. Z rozwiązanych krzyżówek,
zaniechanych haseł. Jego ciało powoli stawało się
słowem, którego nie umiał wymówić. Charczał
tylko: Przeżyłem ojca. Długa pauza. Dwukrotnie.”

Maciej Robert (1977)

Źródło: Historia choroby

O bólu , O chorobach , O historii , O nocy

„Tak więc powiewał dumnie polski sztandar nad żarówiasto-różowym napisem CUKIERNIA SOLARIUM na pomarańczowym tle. W sumie dobrze, że powiewał, bo gdzie miał powiewać, to przecież polski small business napędza PKB, napędza gospodarkę tego państwa, to jemu Rzeczpospolita zawdzięcza swoją współczesną kondycję, to małe i średnie przedsiębiorstwa są tym, co tworzy Polskę, to właśnie one, stworzone przez tak pogardzanych drobnych cwaniaczków i dorobkiewiczów z najntisów, sprawiają, że Polska jako tako działa, myślałeś, to właśnie oni, ci kolesie handlujący przy użyciu łóżek polowych skarpetkami, papierosami i niemiecką chemią, są prawdziwymi ojcami założycielami tego kraju, a nie Mieszko I czy Bolesław Chrobry.

To ich nazwiska, a nie królów, Kościuszków i generałów, o których nikt i tak nic nie wie, powinniśmy przytwierdzać do obrzępolonych ścian naszych ulic. Zresztą – lepiej by tam pasowały. Bo ja wygląda tabliczka z napisem „ul. Bolesława Chrobrego” na otynkowanej pastelowym barankiem ścianie domku-bliźniaka otoczonego powyginanym w pseudobarok betonowym płotem seryjnej produkcji, do tego tabliczka z wizerunkiem wilczura i napisem „Pies zły, teściowa jeszcze gorsza”? Albo tabliczka z napisem „ul. Jagiellońska” na rozpieprzonej do szczętu kamienicy, w której mieszkańcy nadal szczają i srają do jednego sracza na całe piętro i grzeją węglem z piwnicy, modląc się do Jezusa Chrystusa, żeby dach nie zawalił się już tej zimy. Kamienicy, przed którą rozciąga się blade klepisko z jakimiś dwiema nieokreślonymi budami z blachy, w której gnieżdżą się dwa samochody zajumane z Niemiec, czekające na przebicie numerów. A golf trójeczka i czwóreczka? A? Albo wielki napis „OSIEDLE TYSIĄCLECIA CHRZTU POLSKI” wymalowany wielkimi, kolorowymi kobyłami na czteropiętrowym bloku, świeżo otynkowanego na seledyn ze wstawkami ciepłych brązów, pod którego ścianami w wytartej trawie robią się błotniste kałuże przemieszane w koktajl z popękanymi płytami chodnikowymi i jakąś żuł-ławką, na której dobywa się picie ciepłego piwa w puszkach ze sklepu Żabka zlokalizowanego w ceglanej i nieotynkowanej dobudówce przyłączonej do bloku w szalonych latach dziewięćdziesiątych? Przecież to wszystko wygląda jak żarty, jak robienie sobie jaj.

Do tego wszystkiego pasują ulice z zupełnie innymi nazwami, na przykład „Handlarzy spod dworca Zoo w Berlinie” albo „Obrońców blaszanych szczęk pod Pałacem Kultury w Warszawie”. Albo „ul. Badylarzy”, „ul. Pionierów Prywaciarstwa Polskiego”. Ewentualnie „pl. Właścicieli Kantorów” czy „al. Wypożyczalni Wideo Hollywood.””

Ziemowit Szczerek (1978) polski pisarz i publicysta

To są prawdziwi Ojcowie Ojczyzny. I nad tym wszystkim powinny wisieć flagi narodowe. Czemu nie, tak powinno być.
Siódemka (2014)
Źródło: s. 24–25.

O myślach , O piciu , O trawie , O zimie

„Poślijcie mi tylko te nazwiska. Pomogę wam w poszukiwaniach.”

Mirjana Marković (1942–2019) serbska polityczka, socjolożka

wypowiedziane we włoskiej telewizji, gdy zapytano ją o ludzi zaginionych podczas wojny w Bośni i Kosowie
Źródło: Erich Schaake, Kobiety dyktatorów, op. cit., s. 57.

O kobietach , O ludziach , O poszukiwaniu

„Przebaczaj swoim wrogom, ale nigdy nie zapominaj ich nazwisk.”

John Fitzgerald Kennedy (1917–1963) prezydent USA

Źródło: Wielka księga mądrości, wybór Jacek i Tomasz Ilga

O zapominaniu

„Nad kompozycjami w Stanach najczęściej nie pracuje jeden człowiek, ale cały zespół. Nikt nie chciał mi uwierzyć, że to ja sam napisałem muzykę do Draculi. Pytali mnie komu zapłacić za aranżację. Dla mnie było to zaskoczenie. Teraz już wiem, że to normalna hollywoodzka praktyka. Nie ukrywa się tam, że muzykę do filmu Gladiator pod okiem Hansa Zimmera pisało siedmiu współpracowników. To prawdziwa fabryka. Dla Ennio Morricone piszą rzesze asystentów. Ludzie, których przyciąga do kina nazwisko kompozytora, nie mają świadomości, że czasami ich idol sprawował w tym przypadku jedynie funkcję kontrolną.”

Wojciech Kilar (1932–2013) polski kompozytor

Źródło: wywiad, 2003 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=13428

O ludziach

„Pochodzę z Iranu, ale choć mieszkam w Londynie, uważam Teheran za swoje miasto. Mam tam przyjaciół. To oni pomogli mi dotrzeć do ludzi, którym przydarzyły się opisane historie. Czemu ci ludzie otworzyli się właśnie przede mną? Może dlatego, że choć jestem Iranką, jedną z nich, dzięki zachodniemu paszportowi nie jestem skazana na ich świat, a tym samym nie jestem dla nich zagrożeniem. Zadbałam o to, by żaden z moich rozmówców nie miał przez książkę problemów. Zmieniłam ich nazwiska i szczegóły, które pomogłyby ich zidentyfikować. Ale poza tym wszystko, co napisałam, jest prawdą.”

Ramita Navai (1971)

Źródło: Anna Jasińska, Grzesznice czy buntowniczki? (wywiad z Ramitą Navai), „Twój Styl” nr 2 (295), luty 2015, s. 109.

O ludziach , O świecie , O historii

„Kiedyś postaci pochodzenia żydowskiego regularnie zmieniały swoje dane na brzmiące bardziej polsko, wiadomo – mogłeś dostać wpierdol za niewinne „witz” na końcu nazwiska, dlatego proszę bardzo, wychodzę na pierwszy front i czekam, aż ktoś podejdzie z pięściami.”

Jakobe Mansztajn (1982)

Źródło: Wywiad, 2010 http://www.poema.art.pl/site/itm_169976_clue_tego_zdania_to_trup_wywiad_z_jakobe_mansztajnem.html ; Wywiad, 2010 http://czytnikliteracki.blogspot.com/2010/12/clue-tego-zdania-to-trup-wywiad-z.html

O czekaniu

„Kiedy już zgubili wszystkich sędziwych uczestników pogrzebu, Bodger zabrał Garpa do baru Bustera na kawę. Najwyraźniej uznał, że Garp wieczorem zmienia płeć, a w ciągu dnia nazwisko.”

John Irving książka Świat według Garpa

Świat według Garpa (1978)

O kawie

„Rzadko teraz robię filmy, ponieważ scenariusze, które są mi proponowane, to typowe głupawki: zabili go, a on jednak uciekł itd. Mnie takie filmy nie interesują. Mam pewną pozycję oraz nazwisko i szkoda mi po prostu – w filmie kinowym, który najpoważniej traktuję, rozmieniać się na drobne.”

Janusz Zaorski (1947) polski reżyser, scenarzysta i producent filmowy

Źródło: wywiad, 2002 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=10720

„Na drugie imię mam Edgar. Moja mama była zamiłowaną harcerką i nadała to imię na cześć Edgara Poe, czyli twórcy skautingu. „Gosiu” jest pewnym zdrobnieniem mojego nazwiska, rzadko się ktoś do mnie zwraca per Edgar. Tak stara się czynić głównie pan Ryszard Kalisz. Jeśli zwraca się do mnie Przemysławie Edgarze, to ja mu odpowiadam Ryszardzie Romanie Romanowiczu. Nazywanie mnie Edgarem to element drobnej złośliwości.”

Przemysław Gosiewski (1964–2010) polski prawnik i polityk

odpowiedź na pytanie o preferowane formy zwracania się do niego przez znajomych.
Źródło: Jarosław Skrzydło, Gosiewski bez tajemnic, „Echo Dnia”, 11 maja 2007 http://www.echodnia.eu/apps/pbcs.dll/article?AID=/20070511/REPORTAZ/70510092&SearchID=73321042770975

O tajemnicy

„Teraz patrzę na listę nazwisk w czołówkach i ogarnia mnie pusty śmiech. Chyba niektórzy podpisują się pod filmem w ramach dowcipu, bo co tam robi na przykład menedżer aktora? Co chce sobie załatwić? Darmową reklamę? Widziałem kiedyś film, pod którym podpisało się 17 producentów, a obsada nie liczyła nawet 10 osób. Kiedyś to byli ludzie zbyt dumni, by schylać się po takie „zaszczyty.””

Robert De Niro (1943) aktor amerykański

Źródło: Wywiad z Robertem De Niro, students.pl http://www.students.pl/kultura/details/24142/Co-jest-grane-panie-Linson-wywiad-z-Robertem-De-Niro

O ludziach , O śmiechu

„Nie lubię jednak, kiedy nazywa się mnie „polskim Mastertonem”, tak samo jak uważam za niesłuszne porównywanie innych polskich autorów do Stephena Kinga czy innych twórców. Dla mnie to tani chwyt marketingowy, i nie jestem też pewien, czy dla polskich autorów korzystny. Trzeba promować polski horror, tworzyć nowe konwencje, nową markę, która powinna być oparta i kojarzona z polskimi nazwiskami.”

Robert Cichowlas (1982)

Źródło: Rozmowy: Robert Cichowlas, coolturka.com.pl, 17 grudnia 2011 http://www.coolturka.com.pl/2011/12/17/o-fenomenie-grahama-mastertona-twarza-w-twarz-z-robertem-cichowlasem/

„Jeżeli chcemy większej przejrzystości, to powinna ona następować na gruncie prawa, a nie co i rusz dorzucanych symbolicznych „wysokich standardów”. W Galicji „wysokim standardem” była różnorodność i możliwość działania w straży pożarnej, w Kongresówce było centralne sterowanie, bo jak ktoś za bardzo się wychylił, to musiał dostać zgodę z Petersburga, żeby działać w straży pożarnej, a w zaborze pruskim były tak „wysokie standardy”, że człowiek o polsko brzmiącym nazwisku nie mógł być w ogóle funkcyjnym w straży pożarnej.”

Waldemar Pawlak (1959) polski polityk ludowy, premier RP

Źródło: gazeta. pl http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80271,6410007,Pawlak___W_czasach_kryzysu_mozemy_polegac_tylko_na.html, 23 marca 2009

„Mijasz już cmentarz Rakowicki, ach uwielbiasz cmentarz Rakowicki, jest kwintesencją Krakowa, na każdym grobie, przed każdym nazwiskiem – tytuł: ten magister, ten rajca, ten doktor, ten adwokat, a jeśli już nie było totalnie co wpisać, to ryli „Obywatel Miasta Krakowa.””

Ziemowit Szczerek (1978) polski pisarz i publicysta

Siódemka (2014)
Źródło: s.7.

„I gdyby ten świat nie miał tego miarowego tętna, gdyby ta kula ziemska spokojnie nie odliczała godzin, gdyby ten kurz z biurka nie dusił go z taką siłą, no i gdyby nie ten tekst, te nazwiska ze starego wycinka… Gdyby te przeklęte wspomnienia nie wyciągały po niego rąk, na pewno dożyłby jeszcze i do jutra.”

Ewa Klajman-Gomolińska (1966)

Rzeź komunistów

O świecie , O sile

„To, czego pragnę, to stworzyć fundamenty zjednoczonej Południowej Afryki. Chcę, by po mojej śmierci ludzie kojarzyli moje nazwisko z dziełem zjednoczenia Południowej Afryki.”

Cecil Rhodes (1853–1902) polityk brytyjski

Źródło: Michał Leśniewski, Wojna burska 1899–1902, Warszawa 2001, s. 31.

O śmierci , O wojnie , O ludziach

„Debiut mnie wykończył na co najmniej pięć lat. Agent zaczął mnie ustawiać tylko na największe sceny. A miałem 25 lat. I trudne do wymówienia nazwisko. Marzyłem, żeby osiwieć. Chodziłem w okularach, żeby wyglądać poważniej. Ale wtedy znalazłem pomysł na siebie. W antykwariatach szukałem rękopisów starych, nieznanych oper. To stało się moją marką, tak jak status „reżysera spektakli niemożliwych”. Kiedy teatr nie miał orkiestry, sceny albo musiał coś zrobić w kilka dni, ja okazywałem się specjalistą.”

Michał Znaniecki (1969)

Źródło: Alina Mrowińska, Żeby panie trzasnęły drzwiami, „Gazeta Wyborcza” nr 299, „Wysokie Obcasy”, 19 grudnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/129925.html

„Z satysfakcją stwierdzam, że palę coraz więcej. Adam Michnik nie jest premierem RP. Bruksela jak dotąd nie wydała dyrektywy, że śmiech jest szkodliwy dla zdrowia i zakazany. Wśród mych przyjaciół i znajomych brak wielbicieli tolerancji. Podatki o 100% nie wzrosną. Wizerunki czerwonej gwiazdy i portret Guevary widać tylko gdzieniegdzie, a nie wszędzie. Kultura homoseksualna rozwija się raczej średnio, ja zaś z dumą pławie się w homofobii. Kinga Dunin czy Magdalena Środa wciąż mają okazję do narzekań, że kobiety traktuje się u nas wciąż jak kobiety. Okazywanie uwielbienia do Schrodera, Chiraca czy Hilary Clinton nie jest jeszcze prawnie nakazane. Konieczność przyklękania na jedno kolano przy wymienianiu nazwiska „Putin” jest dopiero planowana. Głośników do obowiązkowego wysłuchiwania Lisa i Żakowskiego na razie nie zainstalowano. Przede wszystkim zaś wciąż dozwolony jest patriotyzm bez obowiązku bycia wszechpolakiem.”

Jacek Kwieciński

Źródło: „Gazeta Polska” nr 8, 21 lutego 2007

O kobietach , O śmiechu

„W dokumentach Instytutu Pamięci Narodowej zachowały się na jej temat dokumenty komunistycznej bezpieki, z których wynika, że od momentu uzyskania pełnoletności wyjeżdżała do krajów kapitalistycznych, co było wówczas rzadkością. Ojciec Moniki Olejnik był wysoko postawionym funkcjonariuszem Służby Bezpieczeństwa i zgłaszał każdorazowo przełożonym wyjazd córki za granicę. Jeden z pierwszych dokumentów paszportowych obecnej gwiazdy TVN był wystawiony na nazwisko Monika Praczuk – co ciekawe, zachowała się jedynie obwoluta tych akt. Pierwszy mąż późniejszej dziennikarki nazywał się Mateusz Praczuk.”

Monika Olejnik (1956) polska dziennikarka

Autorka: Dorota Kania
Źródło: Ujawniamy nieznane fakty z życia ludzi mediów - fragmenty książki "Resortowe dzieci", niezalezna.pl, 12 grudnia 2012 http://niezalezna.pl/49405-ujawniamy-nieznane-fakty-z-zycia-ludzi-mediow-fragmenty-ksiazki-resortowe-dzieci

O zachowaniu , Córki

„Premier Kaczyński mówił o pewnych zamierzeniach odnośnie polityków, których należałoby sprawdzić co najmniej czy zebrać dowody, dziennikarzy, biznesmenów. Wymieniał tam z biznesu nazwisko po aresztowaniu (…) wymieniał nazwisko pana, po aresztowaniu, pana Henryka Stokłosy, wymieniane było nazwisko Kulczyk, Krauze. Z polityków byli na pewno wymieniani pan Schetyna, pan Szmajdziński. No i było kilku dziennikarzy, gdzie było to w takim kontekście, że na nich też trzeba zbierać (…). Na dziennikarzy też. Tam były wymienione nazwiska… na pewno było Tomasza Lisa, pani Olejnik.”

Andrzej Lepper (1954–2011) polski polityk

fragment zeznań przed komisją śledczą ds. nacisków, 9 września 2009.

O biznesie

„Nie jestem megagwiazdą i z rozpoznawalnością na ulicy nie mam problemów. Może dlatego, że telewizja dodaje 6 kilogramów i 6 lat. – Jeżeli mnie ktoś rozpozna po nazwisku zazwyczaj mówi: „niech pan pozdrowi brata”.”

Krzysztof Respondek (1969) polski aktor i piosenkarz

Źródło: Popularność z przymrużeniem oka http://www.barwyszczescia.pl/4126/popularnosc-z-przymruzeniem-oka.html

„Najłatwiej byłoby przyjąć, że hitlerowcy wyszli z teutońskiej kniei, leninizm zaś wyrósł wśród dzikich stepów Azji. Tymczasem podobne interpretacje byłyby przejawem strusiej polityki. Nie wolno metafizyki ludobójstwa sprowadzać do poziomu psychopatycznych działań malarza amatora z Braunau. Nie wolno udawać, że wszystko tłumaczą patologiczne cechy osobowości Józefa Dżugaszwili. Trzeba pamiętać, iż szaleńcze wizje wywoływały swego czasu entuzjazm w kręgu intelektualistów w różnych szerokościach geograficznych. W kręgu tych entuzjastów byli znani z niezależności profesorowie, szanowani nobliści, powszechnie znani twórcy o wielkich nazwiskach. Kilku z nich miało potem odwagę przyznać się do błędów i ocenić krytycznie swój romans z totalitaryzmem. Reszta nie próbowała nawet tłumaczyć, jakie mechanizmy sprawiły, że fascynacja barbarzyństwem była tak wysoko notowana w kręgach pretendujących do miana współczesnej awangardy.”

Józef Życiński (1948–2011) polski duchowny katolicki, arcybiskup lubelski

Źródło: Pięć dialogów

O czasie , O osobowości

„To symptomatyczne, że służby specjalne III RP do dziś nie potrafią ustalić, kim są agenci KGB o pseudonimach „Kat”, „Minim” i „Olin”, sprawujący niegdyś wysokie (najwyższe?) stanowiska państwowe. Choć Marian Zacharski publicznie twierdzi, że zna ich nazwiska i w swojej książce „Rosyjska ruletka” niedwuznacznie tych ludzi wskazuje, ani ABW, ani prokuratura nie chcą z jego wskazówek skorzystać. Ale skoro nie potrafi tego nawet wspomagany przez doświadczonych esbeków wszystkowiedzący nadpremier Krzysztof Bondaryk, to i ja nie będę wychodził przed zdyscyplinowany szereg i nie powiem głośno tego, co i tak wszyscy dobrze wiedzą.”

Krzysztof Wyszkowski (1947) polski polityk, publicysta, działacz opozycji w PRL

Źródło: Rosyjska ruletka w III RP, „Gazeta Polska”, 4 maja 2011

O ludziach

„Kiedy wyświetlano film w Nowym Jorku, dystrybutor rozmieścił reprodukcje ze sceną w fontannie na bilbordzie wielkim jak drapacz chmur. Moje nazwisko widniało pośrodku wielkimi literami, a Felliniego było na dole małymi. Teraz nazwisko Felliniego jest wielkie, a moje malutkie.”

Anita Ekberg (1931–2015) aktorka szwedzka

When the film was presented in New York, the distributor reproduced the fountain scene on a billboard as high as a skyscraper. My name was in the middle in huge letters, Fellini’s was at the bottom, very tiny. Now the name of Fellini has become very great, mine very little. (ang.)
o filmie Słodkie życie (La Dolce vita) z 1960.
Źródło: Paweł Soszyński, Kultura na Rauszu: Rzymska orgia, dwutygodnik.com http://www.dwutygodnik.com/artykul/2000-kultura-na-rauszu-rzymska-orgia.html

O życiu

„Kandydatów na prezydenta będzie dwóch, ale nie tych, których nazwiska są najczęściej wymieniane.”

Krzysztof Jackowski (1963) polski jasnowidz

w grudniu 2009 na antenie TVN24, wówczas mówiło się o Lechu Kaczyńskim i Donaldzie Tusku.
Źródło: wp.pl, 1 lipca 2010 http://wiadomosci.wp.pl/kat,1025913,title,Znany-jasnowidz-ostrzega-Platforme,wid,12433734,wiadomosc.html?ticaid=1abd0

„Dziś już artysta nie może robić, co mu w duszy gra, tylko jest zamówienie i plastyk ma wykonać to, za co mu płacą. Mnie się udaje przemycać swoje pomysły, bo do reklamy przeszedłem już ze znanym nazwiskiem.”

Andrzej Pągowski (1953) polski artysta plastyk, autor plakatów

Źródło: Sylwia Giżka, Andrzej Pągowski, culture.pl, listopad 2010 http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_pagowski_andrzej

O duszy , O grach

„Czym jest utrata wolności, zrozumiałam właśnie w wojsku. Regularnie wykreślano moje nazwisko z grafiku lotów. To wtedy uświadomiłam sobie, jak to jest stracić coś, co stanowi dla ciebie największą wartość. Zrozumiałam też, że albo spokornieję, albo przełożeni sprawią, że nie będę latać. No i nie latałam, bo jednak nie przestawałam się buntować.”

Nadija Sawczenko (1981)

Źródło: Michał Kukowski, Wolność jest w duszy (wywiad z Nadiją Sawczenko), „Twój Styl”, nr 9 (314), wrzesień 2016, s. 128.

O duszy , O wolności

„Instytut wydał przepiękną książkę o pracy MBP, są tam wymienieni ludzie z nazwiska, ich narodowości; ile procent osób jakiej było narodowości. Czy instytut zechciałby również prześledzić życiorysy całych rodów, na przykład Michnika, Borowskiego, stwierdzić, że to są w zasadzie wnuki działaczy komunistycznej partii Polski, dziedzice idei swoich dziadków?”

Andrzej Fedorowicz (1950) polski polityk

Źródło: Wystąpienie w Sejmie, 9 marca 2006 http://orka2.sejm.gov.pl/Debata5.nsf/851e81387c160e4fc125745f00379393/9518ec4a727daa41c12574650038e1b0?OpenDocument

O ludziach

„Encyklopedii nie czyta się od początku do końca. Jej lektura opiera się na wyborze. Jednak jeżeli ktoś szuka konkretnego terminu czy nazwiska, to ważne jest, żeby lektura hasła zachęciła go do sięgnięcia po jakieś inne, pokrewne.”

Tadeusz Lubelski (1949) polski historyk i teoretyk filmu

Źródło: Patryk Tomiczek, Nie znoszę nudy. Wywiad z prof. Tadeuszem Lubelskim, stopklatka.pl, 20 października 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=70405

O czytaniu

„W Warszawie, w kamienicy przy Grójeckiej 104, odnalazł ojca.
Perec Willenberg, artysta – przed wojną uczył rysunku w częstochowskim gimnazjum, prowadził renowacje zabytkowych synagog – udawał niemowę. Z obawy, aby jego pochodzenia nie zdradził zły akcent, Jako Baltazar Pękosławski prowadził pracownię, malował święte obrazy na zamówienie, to było źródłem utrzymania.
Jego Jezus Miłosierny z twarzą pozującego mu Samuela do dziś wisi w kościele św. Stanisława w Siedlcach. Zachował się również Jezus Miłosierny, namalowany węglem na sklepieniu piwnicy kamienicy przy Marszałkowskiej 60 w pierwszych tygodniach Powstania.
W przeciwieństwie do ojca Samuel mówił po polsku bez akcentu i miał tzw. dobry wygląd, który pozwalał poruszać się ulicami pod fałszywym nazwiskiem. Jego aryjskie personalia brzmiały: Ignacy Popow (Popow to było panieńskie nazwisko matki).
W filmie Nekandy – Trepki Willenberg mówi: „Bałem się. Wiedziałem, że ze strony Niemców nic mi nie grozi, bo oni nie są w stanie rozpoznać, że jestem Żydem. Kimś, kto mógł rozpoznać we mnie Żyda, mógł być tylko Polak.””

Samuel Willenberg (1923–2016)

O wojnie , O zachowaniu , O matce , O wyglądzie

„Kiedyś (…) widziałem „ciekawą” stronę Opani. Byłem wtedy w Australii. Kolega pyta: „Maniek, widziałeś swoją stronę?” Zdębiałem! To był pornol! Nie jakiś tam porno, ale taki hard, na ostro pod adresem www. marianopaniafilmy. pl. Gdy kliknęło się moje nazwisko, wyskakiwało przyrodzenie żeńskie z puszką coca-coli. Dalej były grube, cienkie, chude, bezrobotne, żółte, czarne, panie od tyłu, od przodu, geje, wszystko… Osiwiałem do reszty! Przeraziłem się, że jeszcze ktoś pomyśli, że jak tam jest moje nazwisko i cały mój życiorys, to propaguję pornografię. Zadzwoniłem do córki, ona do kolegi w policji i, chwała Bogu, udało nam się przekonać właściciela witryny, żeby mnie z niej usunął. Zrobił to, chociaż nie musiał, bo przecież serwery są w różnych krajach, gdzie nikt takiej pornografii nie zakazuje.”

Marian Opania (1943) aktor polski

Źródło: Rozmowa z Marianem Opanią, wisla. naszemiasto. pl, 5 maja 2005 http://wisla.naszemiasto.pl/archiwum/900900,rozmowa-z-marianem-opania,id,t.html

O Bogu , Córki

„Reżyser Babicki szalał, bo premierę mieliśmy na karku, a tu ciągle wszystko było nie tak, jak on sobie wymarzył. A to muzyka szła za głośno, albo za szybko, to znów elektryk spóźnił się o sekundę ze światłem. Staszek Michalski za późno oparł głowę na poręczy krzesła, a Nowacki za wcześnie zadął w trąbę. Scenograf Ania Rachel ukradkiem opuściła miejsce na widowni i uciekła za kulisy. Wiadomo, że jeżeli Babicki nie będzie miał już komu przegryźć gardła, zabierze się za scenografa. I rzeczywiście… Kiedy weszła przepiękna Dorota Kolak, w karminowej sukni, z przeźroczystym pojemnikiem, w którym miał być żywy wąż, okazało się, że węża nie ma. Zaskroniec dostał bowiem zapalenia płuc i do dyspozycji był tylko boa dusiciel, który w żadnym wypadku nie zmieściłby się w pojemniku. Reżyser wezwał panią scenograf. Aniu! – krzyczał. – Nic mnie nie obchodzi, czy wąż jest na łożu śmierci, czy nie! Wąż musi być i koniec! Podczas gdy w reżyserze gasło życie, aktorzy urządzali sobie kpiny. Ktoś pytał: „Czy ten wąż należy do ZASP? Bo jeżeli nie, to proszę nie umieszczać mojego nazwiska na afiszu! Nie będę grał z amatorem!””

Lucyna Legut (1926–2011) pisarka i aktorka polska

Źródło: „Dziennik Bałtycki”, 27 stycznia 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/szefowie.htm

O życiu , O śmierci , O muzyce

„Ja się nazywam Tutaj, musicie państwo przyznać, że nazwisko mam na miejscu.”

Stan Tutaj

Źródło: show Parodie, Oficjalna strona Stana Tutaja http://www.stantutaj.com/mod/5/t/cP/pID/1

„Zabiliśmy 318 tysięcy Japończyków. Pan Truman świętuje. „Truman” znaczy prawdziwy człowiek. Cóż za dziwne nazwisko. Chrystusa nazywamy prawdziwym Bogiem i prawdziwym człowiekiem. Truman jest prawdziwym człowiekiem swoich czasów, dlatego świętuje.”

Harry S. Truman (1884–1972) prezydent USA

Autorka: Dorothy Day
o zrzuceniu dwóch bomb jądrowych na Hiroszimę i Nagasaki.
Źródło: Oliver Stone’s Untold History of the United States (2012), tłum. Edyta Czerwonka, odcinek 3

O Bogu , Chrystus

„Mój szwagier zgłosił ich do eliminacji. Ale uczynił to w dość nietypowy sposób – na wyrwanej z zeszytu kartce napisał dane moich synów i przesłał do wytwórni filmowej. Inni kandydaci dostarczali swoje zdjęcia – a tu tylko imiona, nazwisko i adres. Twórców filmu rozbawiła forma zgłoszenia. Postanowili dowiedzieć się, kim są zareklamowani chłopcy. Przysłali mi zaproszenie na eliminacje. Synowie chcieli na nie pójść, więc poszliśmy.”

Jadwiga Kaczyńska (1927–2013) polska filolog

Źródło: Sznurowadła i polityka – przypominamy wywiad z Jadwigą Kaczyńską http://niezalezna.pl/37448-sznurowadla-i-polityka-przypominamy-wywiad-z-jadwiga-kaczynska, niezalezna.pl, 19 stycznia 2013.

„Piosenki, w których użyte jest czyjeś nazwisko albo opisany został konkretny fakt, starzeją się najszybciej.”

Wojciech Młynarski (1941–2017) polski kompozytor i wykonawca piosenki autorskiej

Źródło: „Rzeczpospolita”, 17 listopada 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/jswt.htm

„Rosjanie (…) się nie zmieniają od góry, tylko od dołu i to jest jedyna szansa na zmianę. Jeśli w Katyniu przychodzą na polski cmentarz wojenny i widzą indywidualne tabliczki epitafijne to pytają, a dlaczego po naszej stronie takich nie ma, na co my mówimy, no to chyba jest wasz problem. I w 2010 roku, w muzeum, w tak zwanym Memoriale przy Katyniu pokazano pierwsze kilkaset nazwisk. Rosjanie tam przychodzą i płaczą, widząc te nazwiska, bo znajdują swoich bliskich i oni wiedzą, że to jest droga, drogą jest to, co robi Memoriał. Oni już zgromadzili miliony takich nazwisk. I tu jest problem. My jesteśmy drobnica z punktu widzenia Rosji, jakieś 22 tysiące wobec milionów, o co wy się w ogóle czepiacie?”

Izabella Sariusz-Skąpska (1964)

Źródło: rozmowa Moniki Olejnik, Gość Radia Zet, 17 kwietnia 2012 http://www.radiozet.pl/Programy/Gosc-Radia-ZET/Blog/Izabella-Sariusz-Skapska#

O problemach , O szansie , O płaczu

„Moim zdaniem to jest niemożliwe. Polacy, wybierając do Sejmu, Senatu, nie kierują się programem wyborczym, tylko kierują się tym, kto się ładniej uśmiecha, kto ma znane nazwisko albo lepiej zawiązany krawat. No to będą krawaciarze w Sejmie, a nie mądrzy ludzie. Trudno, takie życie, taki kraj.”

Krzysztof Rybiński (1967) ekonomista polski

Odpowiedź na pytanie czy Obywatele do Senatu to początek drogi Rafała Dutkiewicza do stanowiska prezydenta Polski.
Źródło: rmf24.pl http://www.rmf24.pl/tylko-w-rmf24/wywiady/kontrwywiad/news-rybinski-ida-trudne-czasy-kryzys-dotrze-do-nas-w-2013-roku,nId,383187, 31 października 2011

O życiu , O ludziach , O uśmiechu

„Pomnik z nazwiskami generałów poległych za cara w noc listopadową rozebrano w Warszawie dopiero w roku 1917. Wielka szkoda! Pomnik ten powinien pozostać w Warszawie na zawsze… na wieczną rzeczy pamiątkę, aby przyszłe pokolenia odpowiednio kojarzyły te nazwiska z zasługami ich nosicieli. Generałowie (…) uczciwie i rzetelnie zasłużyli na tytuł wiernych sług „najjaśniejszego pana” Mikołaja I. Krzywdą byłoby pozbawienie ich w pamięci potomnych tego – ofiarą życia okupionego – tytułu.”

Jerzy Łojek (1932–1986) polski historyk i pisarz

Szanse powstania listopadowego
Źródło: s. 14–15

O nocy

„Jesteśmy liderem, jeśli chodzi o ilość zabitych na 100 wypadków drogowych. Prawie połowa ofiar na drodze (43 proc.) ginie z powodu nadmiernej prędkości. Oczywiście, że nie tylko prędkość jest przyczyną wypadku, ale zawsze zaostrza ciężar wypadków. Co roku ubywa nam w Polsce jedno małe miasteczko, w którym mieszkali zarówno dorośli, czyjeś dzieci, mężowie, żony, siostry, bracia, zwolennicy różnych partii, lubiący redaktora Tomasza Lisa i tacy, którzy za nim nie przepadali. Każdy miał imię i nazwisko, wszyscy chcieli żyć! I to głównie dlatego, że nasz stosunek do bezpieczeństwa ruchu drogowego jest totalnie lekceważący. To się musi skończyć.”

Sławomir Nowak (1974) polski polityk

Źródło: Minister transportu: Tomaszowi Lisowi przydałby się w życiu fotoradar (list), tokfm.pl, 11 stycznia 2013 http://www.tokfm.pl/Tokfm/1,102433,13181915,Minister_transportu__Tomaszowi_Lisowi_przydalby_sie.html

O dzieciach , O siostrze , O prędkości

„Ray był zbiegłym więźniem. Jakże łatwo było grać na jego obawach przed powrotem za kratki. Ci, którzy umożliwili mu zyskowny proceder z narkotykami, przybranie tożsamości Erika S. Galta i stworzenie sobie punktu oparcia w Birmingham, z pewnością wiedzieli, z kim mają do czynienia. Trzymali go w ręku. W Los Angeles Ray miał pieniądze, jedyne, co cenił w życiu. Zamierzał wyjechać i zacząć nowe życie w Afryce Południowej nie jako najemnik, lecz jako barman. Obietnica pomocy w tych planach, równie dobrze jak groźba uniemożliwienia ucieczki mogła być potężnym bodźce w pozyskaniu współdziałania Raya w zamordowaniu doktora Kinga. Wszystko przemawia za tym, że do tej zbrodni pchnęło Raya wiele czynników. Kim byli jego inspiratorzy i kto mu pomagał, nadal nie wiemy. Nie znamy ich nazwisk. Wszystkie jednak prowadzą w jedną stronę – do środowiska zaślepionych nienawiścią rasową kręgów na Południu.”

James Earl Ray (1928–1998) Amerykanin, morderca Martina Luthera Kinga

Źródło: Władysław B. Pawlak, Druga księga zamachów, op. cit., s. 376.

O życiu , O pieniądzach , O losie , O pomocy

„Wszystko bierze się z tęsknoty za czymś, czego nie ma. (…) Prasa kolorowa tworzy zmanipulowany obraz świata. Pogoń za nazwiskami, VIP-ami, sławnymi ludźmi, zamordowała reportaż prasowy, jakim znaliśmy go jeszcze 20 lat temu. Do „rozstrzelania” fotoreportażu przyczyniła się też telewizja. Ruchomy obraz zastąpił nieruchomy, skutecznie go wypierając.”

Tadeusz Rolke (1929) fotografik polski

Źródło: O reportażu, mediach i pracy fotoreportera - Tadeusz Rolke dla Dziennika, fotoblogia.pl, 14 stycznia 2009 http://fotoblogia.pl/5932,o-reportazu-mediach-i-pracy-fotoreportera-tadeusz-rolke-dla-dziennika

Obraz

„Jednak harcerstwo to nie organizacja, nie program działania i nie wszystko to, co robimy. To tylko forma, sposób dochodzenia do celu, nie cel, nie sens harcerstwa. To służy celowi, ale nie jest celem. Co zatem jest celem harcerstwa? Odpowiedź jest jedna i jednoznaczna – celem i sensem jest człowiek. Ale nie człowiek w ogóle, nie ludzie, nie masa, lecz ten konkretny człowiek, z własnym imieniem i nazwiskiem, z datą urodzenia, z jego własnymi i jedynymi troskami i radościami. Ale też nie człowiek-wyspa, człowiek sam dla siebie, lecz człowiek wśród ludzi – jednostka w społeczności tworzonej przez jednostki.”

Stanisław Czopowicz (1950) polski instruktor harcerski

O ludziach , Sens , Radość

„Gdy radio sowieckie twierdzi, że obywatel sowiecki jest wolny, to się uśmiecham pogardliwie, lecz gdy do nazwiska Stalin dodaje przymiotnik „genialny”, to przyznaję mu rację. Stalin istotnie jest politykiem genialnie obrachowującym swe plany.”

Stanisław Mackiewicz (1896–1966) premier Rządu Rzeczypospolitej Polskiej na Wychodźstwie

Lata nadziei
Źródło: s. 75

„dżobsism (od nazwiska Steve’a Jobsa) – zestaw cech właściwych przedsiębiorcy, których ucieleśnieniem był S. Jobs: innowacyjność, agresywna kreatywność, świadome kształtowanie rynku, nieuleganie stereotypowym przekonaniom ani dogmatom (np. niskiej ceny, ale też negowanie powszechnych i przyjętych przez użytkowników standardów), odrzucenie konwencjonalnych badań marketingowych.”

Maciej Dutko (1979)

Neologizmy wprowadzone przez Macieja Dutkę

„Przed wyborami, tuż po ustaniu żałoby narodowej, trudno było krzyż usuwać, ponieważ groziłoby to przegraniem wyborów. A kandydaci na urzędy od dawna umieją stroić się w liturgiczne komże. Przypominam sobie, jak to w 1989 r. na odpuście w Studzienicznej dwaj kandydaci na senatorów – Andrzej Wajda i Bronisław Geremek, czytali podczas Mszy Świętej lekcje na oczach tłumów katolików, politycznie, niestety, niedojrzałych. Demonstrujący swój katolicyzm Bronisław Komorowski powinien wspomnieć człowieka o tych samych imieniu i nazwisku z Wolnego Miasta Gdańska – błogosławionego ks. Bronisława Komorowskiego, który 22 marca 1940 r. został rozstrzelany w obozie niemieckim w Stutthofie m. in. za kult Chrystusa ukrzyżowanego. Ale prezydent elekt zachował się zupełnie odwrotnie – tuż po wyborach zażądał usunięcia krzyża. I poparli go w tym od razu członkowie rządu i PO oraz inne elementy antykatolickie i antypolskie, a także niektórzy znani katolicy nieposiadający wiedzy religijnej, a chcący wyrokować w sprawach teologii. Otworzyło to puszkę Pandory i uwolniło nienawiść do Kościoła, krzyża i tradycyjnie rozumianej Ojczyzny.”

Czesław Bartnik (1929) polski teolog, duchowny katolicki, poeta

Źródło: Antykrzyżowcy, naszdziennik.pl, 31 lipca 2010 http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=my&dat=20100731&id=my31.txt

O nienawiści , O zachowaniu , O wiedzę , O czytaniu

„W dokumentach Instytutu Pamięci Narodowej zachowały się na jej temat dokumenty komunistycznej bezpieki, z których wynika, że od momentu uzyskania pełnoletności wyjeżdżała do krajów kapitalistycznych, co było wówczas rzadkością. Ojciec Moniki Olejnik był wysoko postawionym funkcjonariuszem Służby Bezpieczeństwa i zgłaszał każdorazowo przełożonym wyjazd córki za granicę. Jeden z pierwszych dokumentów paszportowych obecnej gwiazdy TVN był wystawiony na nazwisko Monika Praczuk – co ciekawe, zachowała się jedynie obwoluta tych akt. Pierwszy mąż późniejszej dziennikarki nazywał się Mateusz Praczuk.”

Dorota Kania (1964)

Źródło: Ujawniamy nieznane fakty z życia ludzi mediów - fragmenty książki "Resortowe dzieci", niezalezna.pl, 12 grudnia 2012 http://niezalezna.pl/49405-ujawniamy-nieznane-fakty-z-zycia-ludzi-mediow-fragmenty-ksiazki-resortowe-dzieci

O dzieciach , O ludziach , O książkach , O zachowaniu

„Jeśli my wygramy, to oczywiście my będziemy mieli premiera. Pytanie tylko, czy ja nim będę, czy to nie będzie dla społeczeństwa trudne do zaakceptowania. Dwóch podobnych do siebie facetów o tym samym nazwisku i tej samej dacie urodzenia.”

Jarosław Kaczyński (1949) polski polityk, premier RP

Źródło: Radio Zet, 20 czerwca 2005

Pytanie

„O jedno proszę, Wy, którzy przeżyjecie te czasy, nie zapomnijcie dobrych ani złych. Zbierajcie cierpliwie dokumenty o tych, którzy zginęli za siebie i za was. Chciałbym, aby wiedziano, że nie było bohaterów bezimiennych, że byli ludzie, którzy mieli swoje nazwisko, swoje domy i nadzieje i że ból najostatniejszego z nich nie był mniejszy niż ból pierwszego, którego imię zostanie zachowane.”

Julius Fučík (1903–1943)

Źródło: Zdzisław Jan Ryn, Lekarze – więźniowie Auschwitz-Birkenau, „Alma Mater” nr specjalny 118, 2009, s. 129.

O bólu , O ludziach , O zachowaniu

„Adam Lipiński': – I jakie są oczekiwania?
'Renata Beger:' – No tak jak powiedziałam.
'Lipiński:' – Czyli co, sekretarz stanu w Ministerstwie Rolnictwa, tak?
'Beger:' – I to natychmiast.
'Lipiński:' – Wie pani, to żaden problem, bo my mamy przecież mnóstwo wolnych stanowisk, znaczy mnóstwo, nie ma problemu z tym, a te pozostałe osoby? Wolałbym, żeby nie szarpali sekretarzy stanu.
'Beger:' – Nie, nie, one będą wówczas same rozmawiały. (…)
'Lipiński:' – Bo tam są różne inne możliwości, niektórym zależy na reelekcji, to my też mamy pewne możliwości, np. można się dogadać z Giertychem, Giertych ma w niektórych miejscach po prostu białe plamy, jeśli to się nałoży na siebie, to wtedy ten ktoś może wejść do klubu LPR-u. Giertychowi zależy, żeby się troszeczkę, że tak powiem, nadymać, i może mieć gwarancję reelekcji z list LPR-u. No wchodzi w rachubę też PiS, także tutaj pole manewru jest spore.
'Beger:' – Najpierw porozmawiajmy o mnie.
'Lipiński:' – Ale rozumiem, że pani propozycja to jest kwestia sekretarza stanu w Ministerstwie Rolnictwa i wstąpienia pani do PiS-u, to jest moja jedna rozmowa z prezesem.
'Beger:' No tak, ale ja powiedziałam więcej.
'Lipiński:' To znaczy?
'Beger:' Ja powiedziałam o moich sprawach sądowych…
'Lipiński:' Ale jak pani sobie wyobraża te sprawy sądowe załatwić?
'Beger:' To państwo jesteście od tego, a nie ja. Wojtkowi mówiłam.
'Lipiński:' Nie ma co pani tutaj okłamywać, ja bym to zrobił tak… z panią by się spotkał ktoś kto ma wiedzę na ten temat. Pani by powiedziała, o co chodzi, to znaczy on by przedstawił pani jak to się będzie toczyło, bo jeżeli coś jest… Ja się nie znam na tym, on pani powie i pani podejmie decyzję, jeżeli są jakieś sprawy one się toczą i mają taki przebieg, tego nie można w żaden sposób zatrzymać…
'Beger:' Nie, można.
'Lipiński:' Nie znam się na tym, jak pani chce, ja mogę się dowiedzieć, dobrze? I pani powiem. (…)
'Beger:' O klubie mówiliśmy, i stanowisku mówiliśmy, pierwsze miejsce na liście w moim okręgu.
'Lipiński:' To jest okręg pilski?
'Beger:' Pilski, tam był teraz pan poseł Kraczkowski.
'Lipiński:' Rozumiem, dobrze, ja to sobie zanotuję.
'Beger:' Tak, no i oczywiście praca dla moich ludzi, bo część ludzi w terenie ze mną przechodzi, wybory samorządowe, oni są już uwzględnieni na liście do sejmiku, dwa wysokie miejsca mnie interesują.
'Lipiński:' Nie tak szybko [Adam Lipiński notuje], sejmik wojewódzki?
'Beger:' Tak.
'Lipiński:' Jak ma to wyglądać?
'Beger:' Dwa wysokie miejsca, z tego mogę dać jedno nazwisko Beger. To mówiłam, to mówiłam…”

Adam Lipiński (1956) polski polityk

prowokacja Renaty Beger – fragment rozmowy zarejestrowanej ukrytą kamerą, 22 września 2006, nagranie po raz pierwszy wyemitowano w programie Teraz my, po którym rozpętała się medialna burza; prezentuje sposób, w jaki członkowie rządu PiS-u i LPR-u zabiegają o poparcie wśród posłów opozycji (głównie Samoobrony).
Afera taśmowa

O ludziach , O problemach , O decyzjach

„Wszyscy wiedzą, co w informatyce znaczy nazwisko Bill Gates. Jego odpowiednikiem w neuroradiologii jest prof. Anne Osborn. Otóż Anne powiedziała mi ostatnio: "Wiesz, używam twojego atlasu, żeby uczyć moich studentów." I to mówi ona, która opublikowała 60 książek na ten temat! Wie pan, jak to dodaje skrzydeł?”

Wiesław Nowiński (1953) polski naukowiec, informatyk

Źródło: Sławomir Zagórski, Mózg jak z klocków lego http://wyborcza.pl/1,75400,12086475,Mozg_jak_z_klockow_lego.html?as=1&startsz=x, wyborcza. pl, 7 lipca 2012

O książkach

„Tutaj nic nie jest twoje. Zupełnie oduczono mnie nawyku myślenia kategorią,, moje” – wszystko mam w posiadaniu czasowym, co z tego, że może to być czas do końca życia. Ćwiczy się nas tylko w rozpoznawaniu abstrakcyjnego zestawu liter jako imienia i nazwiska oraz psiego przywiązania do miejsca snu.(…) Niekiedy leżąc na swoim posłaniu, przewracam się z boku na bok nie mogąc zasnąć, trochę przerażony a trochę rozbawiony myślą, że nawet niepodważalna domena własności – wspomnienia – to tylko ciasny kantor wymiany obrazów na interpretacje i vice versa. Rozpaczliwie usiłuję przywołać kobiety, które kochałem, zapach ich ciał, miękkość włosów i jedyne co staje się namacalne to warstwa rozdzielającego nas wtedy powietrza.”

Konrad Kęder (1965)

Antologia twórczości postnatalnej (1996)

O kobietach , O myślach , O czasie , O myśleniu

„To jest to czego Lis nie mógł darować Kani. Kiedy bowiem swoją karierę rozpoczynała Monika Olejnik u szczytu swoich karier dziennikarskich byli Aleksandra Kedaj i Waldemar Kedaj, czyli rodzice Hanny Lis. Kiedy w roku 1982 dziennikarzy wyrzucano z roboty, kiedy wiele osób dostawało bilet na zachód tylko w jedną stronę, Waldemar Kedaj został stałym korespondentem „Trybuny Ludu” w Sztokholmie, żona zaś pana Kedaja była redaktorem i lektorem dzienników telewizyjnych. Mówiąc krótko, byli to reżimowi propagandyści, których wówczas wszyscy, którzy byli w oporze do władzy ludowej i stanu wojennego, uważali po prostu za zdrajców. Zarówno Aleksandra Kedaj i Waldemar Kedaj znaleźli się na „liście Kisiela”. W roku 1984 wymieniając ciurkiem w swoim tekście pt. „Moje typy” imiona i nazwiska kilkudziesięciu osób Stefan Kisielewski postanowił oddać w ten sposób „hołd” wszystkim tym, którzy w miejsce dziennikarstwa uprawiali czerwoną propagandę. I dlatego właśnie tak Tomasz Lis się zagotował na tekst Doroty Kani. Bowiem osią powyższego zdania Doroty Kani i całego sporu z Olejnik jest przekaz, że wiele osób, które zrobiły kariery m. in. w mediach zawdzięcza po prostu swoim dobrze umocowanym rodzicom oraz zbudowanym silnym układom.”

Jerzy Wasiukiewicz (1966)

Źródło: Tomasz Lis atakując brutalnie Dorotę Kanię nie broni Moniki Olejnik, ale staje w obronie Hanny Lis, wpolityce. pl, 8 lipca 2012 http://wpolityce.pl/dzienniki/dziennik-jerzego-wasiukiewicza/31964-tomasz-lis-atakujac-brutalnie-dorote-kanie-nie-broni-moniki-olejnik-ale-staje-w-obronie-hanny-lis

O ludziach , O rodzicach

„To tylko nazwiska! Dopóki żyje mój ojciec, pozostanę Lady Marią, najnieszczęśliwszą kobietą w całym królestwie!”

Maria I Tudor (1516–1558) królowa Anglii

reagując na pytania o swój stosunek do adoratorów.
Źródło: Helmut Werner, Tyranki. Najokrutniejsze kobiety w historii, tłum. Monika Gajowa, Wydawnictwo Jeden Świat, Warszawa 2005, ISBN 8389632241, s. 142.

O kobietach , O świecie , O historii

„Są w Polsce środowiska, którym ta ustawa, która obecnie obowiązuje, a która dopuszcza trzy wyjątki kiedy w zgodzie z prawem można zabijać poczęte dzieci nie wystarcza, to dla nich za mało. Oni domagają się finansowania in vitro i legalności aborcji. I to nam grozi. I to jest realne przy chwiejnym stanowisku obecnego rządu, który brata się z komunistami, pogrobowcami tamtego systemu. Mają również sojusznika, którego nazwiska nie godzi się tu wspominać.”

Stanisław Nagy (1921–2013) polski teolog, kardynał

Źródło: Kard. Nagy: „Krew niewinnych jest na rękach Polaków”, pch24.pl, 27 kwietnia 2012 http://www.pch24.pl/kard--nagy--krew-niewinnych-jest-na-rekach-polakow,2136,i.html

O dzieciach , O ustawie

„Nazwisko, niestety, odpowiada umiejętnościom politycznym.”

Andrzej Supron (1952) polski zapaśnik

o Leszku Bublu.
Źródło: Jestem w sumie pogodnym facetem, rp.pl, 22 stycznia 1998 http://new-arch.rp.pl/artykul/155552_Jestem_w_sumie_pogodnym_facetem.html

O facetach

„Ponieważ Raúl Lozano miał problem z wypowiedzeniem mojego nazwiska, ochrzcił mnie „Giba.””

Wojciech Grzyb (1981) siatkarz polski, reprezentant kraju

O problemach

„Kiedy jesteśmy młodzi, nie spoglądamy w lustro. Wpatrujemy się w nie, kiedy już się zestarzejemy, zatroskani o nasze imię, o naszą legendę, o to, co nasze życie będzie znaczyło dla przyszłości. Pysznimy się nazwiskami, które nosimy, zabiegamy o pierwszeństwo naszych odkryć, przewagę naszych armii, wyłączność naszego handlu. Dopiero postarzały Narcyz pożąda swego bałwochwalczego wizerunku.”

Michael Ondaatje książka Angielski pacjent

Angielski pacjent (1992)

O życiu , O przyszłości

„Wielkie nazwiska uprawdopodobniają największe idiotyzmy, gdyż tłum ma naiwną pewność, że wielcy ludzie bredzić nie mogą.”

Zbigniew Herbert (1924–1998) polski poeta

Źródło: Waldemar Łysiak, Rzeczpospolita kłamców. Salon, Nobilis, 2004, s. 56.

O ludziach

„Grono znawców i miłośników opery ma decydujący wpływ na los śpiewaka, kiedy nie ma on jeszcze wyrobionego nazwiska.”

Plácido Domingo (1941) hiszpański śpiewak operowy

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 9 czerwca 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/kazdydz.htm

O losie

„Ależ ja w ogóle nie czuję się aktorem! A w każdym razie nie takim, który gra po to, żeby kłaniać się, rozdawać uśmiechy i autografy… Uważam, że autografy mogę dawać dopiero, jeśli mam coś do powiedzenia. Ale gdy jestem „pusty”, to – choćbym nawet miał nazwisko „z pięcioma gwiazdkami” – mój podpis nic nie znaczy. Moim zdaniem, z każdego aktora powinno wychodzić człowieczeństwo. Sztuka wcale nie musi być filozoficzna czy ponadczasowa. To może być brudny, „węgielny” czy nawet „błotny” temat – ważne, by dotykał ludzi. By odnalazło się w nim kilku, kilkunastu czy może parę milionów widzów.”

Henryk Talar (1945) Polski aktor

Źródło: Henryk Talar, wywiad http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/816/Henryk-Talar.html

O ludziach , O uśmiechu , O sztuce , O grach

„Swoją tezę Cenckiewicz i Gontarczyk opierają przede wszystkim na dokonanej przez SB rejestracji. W zamieszczonym w wyborze dokumentów rejestrze czytamy, że „Bolek” – nazwiska tu nie ma – został zarejestrowany 29 grudnia 1970 r., a wyrejestrowany 15 czerwca 1976 r. i otrzymał numer archiwalny I 14713. Jak dokonywano takiej rejestracji? Oficer SB wnosił o zarejestrowanie danej osoby w oparciu o przekonanie, że pozyskał ją do współpracy. Na podstawie tej ewidencji nie sposób wnioskować więcej niż to, że określonego dnia ktoś został zarejestrowany z odpowiednim numerem i pseudonimem. Dokumentem potwierdzającym pozyskanie do współpracy z SB powinno być sporządzone odręcznie oraz podpisane imieniem i nazwiskiem „zobowiązanie”, w którym delikwent przyjmował pseudonim i deklarował zachowanie w tajemnicy kontaktów z SB. W przypadku TW „Bolka” takiego zobowiązania nie ma. Nie figuruje ono także w wykazach dokumentów, które istniały w 1992 r., a następnie zaginęły.”

Andrzej Friszke (1956) polski historyk

Źródło: Zniszczyć Wałęsę, wyborcza. pl, 21 czerwca 2008 http://wyborcza.pl/1,91250,5334929,Zniszczyc_Walese.html?as=1

O zachowaniu , O czytaniu , O współpracy

„Sam oglądam bardzo dużo filmów i to od lat. To pasja, która przeszła przez filmoznawstwo, a skończyła się w szkole filmowej. Przez te lata obejrzałem naprawdę setki filmów. I szczerze mogę powiedzieć, że do moich ulubionych reżyserów należą właśnie ci, którzy poważne tematy poruszali w sposób ciekawy i nieszablonowy. Takeshi Kitano, Wes Anderson, Tom Egoyan czy David Fincher to tylko nieliczne nazwiska, na które mogę się powołać.”

Szymon Jakubowski (1978)

Źródło: Zrobiłem film w konwencji współczesnej baśni - Szymon Jakubowski, „Vision”, 8 lipca 2008 http://www.kinomaniak.pl/katalog/wywiad/56,1

O pasji

„Wiadomo, jak to jest z dziećmi sławnych ludzi: nigdy nie ma gwarancji, że talent dziedziczy się w genach. Czasami jedyne, co taki delikwent ma do zaoferowania, to nazwisko tatusia czy mamusi.”

Bill Murray (1950) aktor amerykański

Źródło: wywiad, 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=18304

O dzieciach , O ludziach

„To nie tylko sprawa Wisły. To też kwestia mojego nazwiska. Jestem zdesperowany, by odegrać się za poprzedni sezon.”

Dan Petrescu (1967) piłkarz rumuński

„Dzień dobry. Jestem George W. Bush.
– Witam. Sinatra.
– Sinatra? Skądś znałem to nazwisko…”

Grzegorz Halama (1970) polski aktor kabaretowy

Teksty z programów kabaretowych
Źródło: HBO na stojaka.

„Powiedzmy zresztą bez ogródek: twoje prawdziwe dzieła to lektura wyłącznie dla ludzi bardzo inteligentnych. Innym są niepotrzebne! jeśli abstrahować od mody na twoje nazwisko, powodującej, że wiele osób kupuje wszystko i stawia na półce, połowy z tego w ogóle nie czytając i przerywając po pierwszych 10 stronach.”

Robert Stiller (1928–2016) polski tłumacz i pisarz

Lemie! po co umarłeś?

O ludziach , O czytaniu

„Wielu uważa: skoro się dorobiłem, to widocznie innemu się nie chciało. I sprawiedliwość polega na tym, że teraz moje dziecko ma lepszy obiad.(…) Nadchodzi siła polityczna – nie chcę, żeby w naszym wywiadzie padło nazwisko tej osoby – która będzie na tym zbijać kapitał. Na tym, że biednemu dziecku kotlet się nie należy, bo jego rodzice pewnie są leniwi i nie chciało im się na tego kotleta zarobić, więc teraz będzie kara. To świetnie łączy z poglądem, że wolny rynek sam wszystko najlepiej wyreguluje, po co się wtrącać. A tymczasem jak się nie wtrącać, to właśnie tak się kończy – segregacją w szkolnych stołówkach. Już nie chcę nawet myśleć, czego uczymy dzieci jedzące obiady w takiej stołówce, jakie wartości im wpajamy. Przede wszystkim tym, które jedzą te lepsze obiady.”

Janina Ochojska (1955) polska działaczka charytatywna

Źródło: rozmowa Grzegorza Sroczyńskiego, Janina Ochojska. Czy jesteś dobrym człowiekiem?, „Duży Format”, wyborcza.pl, 7 sierpnia 2014 http://wyborcza.pl/duzyformat/1,139945,16438335,Janina_Ochojska__Czy_jestes_dobrym_czlowiekiem_.html

O dzieciach , O sprawiedliwości , O karze , O myślach

„Pochodzę z rodziny aktorskiej. Mój dziadek to Stanisław Łapiński. Moja matka występowała pod panieńskim nazwiskiem Krystyna Łapińska. Wychowywałem się za kulisami, zadebiutowałem w wieku 16 lat w „Księżniczce na ziarnku grochu”, w dziecięcej obsadzie pracowników Teatru im. Jaracza w Łodzi. Jako najstarszy grałem starego króla. Niedługo później wystąpiłem u boku dziadka na prawdziwej scenie w „Interesie przede wszystkim” Mirbeau. On grał bezwzględnego kapitalistę, ja – epizod ogrodniczka. Myślałem o medycynie czy polonistyce, jednak papiery złożyłem do łódzkiej szkoły teatralnej. Kiedy ją skończyłem, dziadek pozwolił mi używać nazwiska Łapiński dla zachowania ciągłości pokoleniowej w zawodzie.”

Jerzy Łapiński (1940) aktor polski

Źródło: „Rzeczpospolita”, 15 lipca 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zlre.htm

O zachowaniu , O matce , O myślach , O wieku

„Pisarz nigdy nie zapomni dnia, w którym po raz pierwszy przyjmuje pieniądze lub pochlebstwo w zamian za powieść. Nigdy nie zapomina tego momentu, kiedy po raz pierwszy słodka trucizna próżności zaczyna krążyć mu w żyłach, wierząc, że jeśli zdoła ukryć swój brak talentu, sen o pisarstwie zapewni mu dach nad głową, ciepłą strawę pod wieczór i ziści jego największe marzenie: ujrzy swoje nazwisko wydrukowane na nędznym skrawku papieru, który zapewne go przeżyje. Pisarz skazany jest na wieczne wspomnienie tej chwili, bo właśnie wtedy został zgubiony na zawsze, a za jego duszę już wyznaczono cenę.”

Carlos Ruiz Zafón (1964)

Postać: David Martin
Cykl Cmentarz zapomnianych książek, Gra anioła (2008)
Źródło: akt pierwszy – Miasto przeklętych

O pieniądzach , O duszy , O snach , O wspomnieniach

„Mogę śpiewać stojąc, leżąc, ale nie potrafię śpiewać, leżąc płasko na plecach. Muszę unieść się choć trochę. Z reżyserami trzeba uważać. Często do opery wchodzą osoby, niemające o śpiewaniu i muzyce pojęcia – i bywa trudno. Oni chcą stworzyć coś naprawdę dziwacznego, żeby zabłysnąć w mediach i zrobić sobie nazwisko.”

Aleksandra Kurzak (1977)

Źródło: Iwona Radziszewska, Tajemnica przepony http://www.dwutygodnik.com/artykul/3958/, Dwutygodnik.com nr 93/2012.

O tajemnicy , O śpiewie

„Sfotografujemy mordę za mordą. Opublikujemy dane. Wywiesimy plakaty w miastach, dzielnicach, na ulicach – wszędzie tam gdzie żyją. Tam ich powiesimy, aby każdy widział z imienia i nazwiska kto jest faszystą. Będziemy na nich pluć, wsadzać do więzienia, gnębić w miejscu pracy. Niech czują się słabi, niech się boją. Wyśmiejemy ich, ich znajomych, ich bliskich. Udzielimy pomocy każdemu kto padnie ofiara ich przemocy.”

Janusz Palikot (1964) polski polityk

Źródło: Stop faszystom! http://januszpalikot.natemat.pl/67311,stop-faszystom, natemat.pl, 7 lipca 2013

O pomocy

„Niechętnie, ale przyjadę. Bankowa komisja potrzebuje głośnych nazwisk, a ja tam będę jako superstar.”

Aleksander Kwaśniewski (1954) polski polityk, przezydent Polski

zapowiadając złożenie zeznań przed bankową komisją śledczą.
Źródło: Kaczyzmy i inne izmy, mówi Aleksander Kwaśniewski, dodatek do „Gazety Wyborczej”, 15 października 2007.

„W kinematografiach amerykańskiej czy francuskiej, ktoś, kto zagrał ciekawą rolę, natychmiast jest wykorzystywany. Ta rola jest jego kapitałem. Nazwisko gwiazdora gwarantuje, że 40 mln dolarów włożonych w film zwróci się i jeszcze się podwoi. U nas takiej gwarancji nie ma. Gdyby u nas aktorzy mieli poczucie swojej wartości rynkowej, gdyby było to przekładalne na wyniki sprzedaży naszych filmów, mielibyśmy zupełnie inną siłę przebicia.”

Paweł Deląg (1970) aktor polski

Źródło: Tęsknota do wielkości, wywiad, 2004 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/4919.html

O sile

„Połtawski nawet chyba nie wie jak nazywa się ten polski skrzydłowy. Po meczu spojrzy w protokół i zapozna się z nazwiskiem Wika.”

Piotr Dębowski (1965) polski dziennikarz sportowy

podczas meczu Polska – Rosja.
Wpadki komentatorskie
Źródło: supervolley.pl http://www.supervolley.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=4873:to-wika&catid=33:volley-na-wesoo&Itemid=42

„Hans – przewielebny, przekurewny! Święty – pierdolnięty mega, kurwa, arcybiskup! Znasz moją ksywę – chcesz, to mów mi po nazwisku!”

Hans (raper) (1981) polski raper

Religia
Źródło: utwór Barykady i granice (feat. Kris)

„Była to teczka dotycząca agenta o pseudonimie Bolek, chodziło o Lecha Wałęsę, był to właściwie jeden dokument. Był to opis wydarzeń, jakie miały miejsce w Stoczni Gdańskiej już po głównej fali strajków – albo przy końcu grudnia 1970, albo w styczniu 1971. Był to opis dość przejrzysty, wielostronicowy, z wymienianiem nazwisk. Chodziło o jakieś zamieszanie w stoczni, kilkusetosobowe wiece. Na moje stwierdzenie, że tego Wałęsa nie mógł napisać, bo by nie potrafił, jako że tekst był dość spójny, w miarę gramatyczny, a w każdym razie zrozumiały, Milczanowski odpowiedział mi: Co ty, nie wiesz, jak było?”

Jarosław Kaczyński (1949) polski polityk, premier RP

on najpierw opowiedział to temu ubekowi, a później tamten mu to podyktował. I dlatego ten tekst jest taki.
o domniemanej współpracy Lecha Wałęsy z SB.
Źródło: zeznania złożone w prokuraturze w 1998 w śledztwie dotyczącym sprawy płk. Jana Lesiaka.

O współpracy

„Seks nie jest potrzebny, by sprzedać mój film. Moje nazwisko wystarczy.”

Shah Rukh Khan (1965) indyjski aktor i producent filmowy

Sex is not required to sell my film. My name is enough. (ang.)

O seksie

„Gdzieś w centrum miasta, które tkwi w każdym z nas, leży cmentarz starych miłości. szczęściarze, zadowoleni ze swego życia i z tego, z kim je dzielą, przeważnie o nim nie pamiętają. Nagrobki są wyblakłe lub powywracane, trawa nieskoszona, wszędzie plenią się jeżyny i dzikie kwiaty.
U innych miejsce to wygląda dostojnie i schludnie jak cmentarz wojskowy. Kwiaty podlano i ułożono, wysypane tłuczniem ścieżki są starannie zagrabione. Widać ślady częstych odwiedzin.
Cmentarz większości z nas przypomina szachownicę. Niektóre pola są zaniedbane albo wręcz leżą odłogiem. Kto by sobie zawracał głowę nagrobkami – czy też miłościami, które pod nimi spoczywają? Nawet nazwiska zatarły się w pamięci. Inne groby pozostają jednak ważne, choćbyśmy niechętnie się do tego przyznawali. Odwiedzamy je często, niekiedy – prawdę mówiąc – zbyt często. Nigdy nie wiadomo jak się będziemy czuli po wyjściu z cmentarza: czasem będzie nam lżej, czasem ciężej na duszy. Nie sposób przewidzieć w jakim nastroju będziemy wracać do domu teraźniejszości.”

Jonathan Carroll (1949) pisarz amerykański

Zakochany duch

O domu , O duszy , O trawie , O czasie

„Od lat, niezmiennie, to samo nazwisko: Janusz Gajos. Pewnego razu, oglądając jego grę, zdałam sobie sprawę, jak wiele warstw potrafi nałożyć na swoją postać i – równocześnie – jak bardzo potrafi się w niej sam obnażyć. Nie miałam wątpliwości, że swojego bohatera obdarzył najgorszymi prywatnymi cechami samego siebie, byłam skłonna go – jako człowieka – znielubić, ba! Znienawidzić. Ten stan trwał u mnie dwa, trzy lata. Kiedy przy następnej okazji obejrzałam jego kolejny występ, zrozumiałam, że mam do czynienia z kimś równie przekonującym, „prawdziwym” lecz krańcowo innym. Wszystko okazało się kolejną warstwą, pod którą daleko jeszcze było do prawdziwego Janusza Gajosa…”

Jadwiga Gryn (1984) aktorka polska

Źródło: Czas ochrony prywatności – wywiad z Jadwigą Gryn http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/1630/Czas-ochrony-prywatnosci-wywiad-z-Jadwiga-Gryn.html

O czasie

„W pereelowskiej Polsce nie darzono zbyt wielką sympatią ani NRD, ani jej mieszkańców. Najczęściej przypisywano im prusko-hitlerowsko-bolszewicką mentalność i określano mianem czerwonych Prusaków. Naprawdę jednak nic, albo niewiele, o nich wiedziano. Nie przeszkadzało to oczywiście w krytykowaniu i ośmieszaniu „enerdówka” i „enerdowców”, postrzeganych przez pryzmat wschodnioniemieckiego produkcyjniaka telewizyjnego noszącego tytuł „Telefon 110”. (…) Za najbardziej znanego, enerdowskiego, muzyka jazzowego uchodził Zbigniew Namysłowski, a za najbardziej popularną, enerdowską piosenkarkę – Maryla Rodowicz. Nikt prawie nie słyszał u nas, o takich grupach jak Silly czy Pankow, których teksty wywoływały wściekłość enerdowskich cenzorów i entuzjazm wschodnioniemieckich, punk-rockowych kontestatorów. Mało kto znał też w Polsce nazwiska takich malarzy, jak Georg Baselitz, czy Gerhard Richter. A jeśli znał, to najczęściej nie podejrzewał nawet, że są to artyści pochodzący z NRD i że któryś z nich mógł swego czasu być członkiem FDJ, co przydarzyło się Richterowi. FDJ była bowiem, nawet przez polskich komunistów, uważana za organizację żałosną.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Źródło: Dla „Odry” z Berlina – „Odra” nr 2/2004

O muzyce , O czasie , Wściekłość

„Biedna Linda Lee. W Niemczech i Francji, zarówno w magazynach, jak i w dziennikach, zawsze wymieniano ją jako Lindę K i n g, moją byłą dziewczynę, z którą rozstałem się trzy lata wcześniej. To naprawdę ją bolało. (…) Uważam, że każda kobieta, która jest w stanie ze mną wytrzymać, zasługuje na to, by określać ją właściwym nazwiskiem.”

Charles Bukowski (1920–1994) amerykański poeta i powieściopisarz

Szekspir nigdy tego nie robił

O kobietach

„Z polskich nazwisk tylko jedno naprawdę coś znaczy w świecie i brzmi ono: Abakanowicz. Jestem realistą, więc wiem, że cel, o którym mowa, jest niemal iluzją. Próbować jednak trzeba.”

Rafał Olbiński (1943) polski malarz i grafik

odpowiedź na pytanie „Czy Olbiński odniósł sukces międzynarodowy?”.
Źródło: Waldemar Piasecki, Siła ciągu http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=61183, „Przekrój” nr 2/2638, 14 stycznia 1996, s. 18–20.

O sile , O sukcesie

„W tym sporcie łatwo jest zarobić. Jeśli ma się nazwisko i ochotę, to można jechać do Stanów i dawać lekcje gry, np. po 100 dolarów za godzinę. Albo jeździć pomniejszych turniejach i wygrywać po 500–1000 euro. Tego jest mnóstwo.”

Lucjan Błaszczyk (1974) polski tenisista stołowy

Źródło: sports.pl http://www.sports.pl/Inne-dyscypliny/Lucjan-Blaszczyk-Na-ping-pongu-da-sie-zarobic,artykul,52679,1,857.html

O sporcie

„Coraz częściej na ustach nacjonalistów pojawiało się nazwisko kandydata na takiego herosa: Konowalec. Ponury, groźny, pełen dostojeństwa, choć ze śmiesznym wąsikiem á lá Charles Chaplin.”

Edward Prus (1931–2007) historyk polski

Herosi spod znaku tryzuba, Warszawa 1985
Źródło: str. 57

„Czasem, gdy morze bardzo jest rozhukane, woła coś na nich wśród nocy i ciemności po nazwisku. Jeżeli nieskończoność morska może tak wołać, to być może, że gdy się człowiek zestarzeje, woła także na niego i inna nieskończoność, jeszcze ciemniejsza i bardziej tajemnicza, a im jest bardziej zmęczony życiem, tym milsze są mu te nawoływania. Ale, by ich słuchać, trzeba ciszy.”

Gabriel García Márquez (1927–2014) pisarz kolumbijski, noblista

O czasie , O morzu

„Pamiętam, że kiedy przyjmowałem tę rolę, bardzo nie podobał mi się tytuł. Wydawało mi się nawet, że House będzie postacią drugoplanową; nie sądziłem, że cały serial może być osnuty wokół tak antypatycznego osobnika. Sugerowałem, że można zamiast nazwiska bohatera dać nazwę szpitala, w którym rozgrywa się akcja czy coś podobnego. Ale trafiła mi do przekonania interpretacja, że House to w istocie serial nie tyle medyczny, co raczej kryminalny, jak Columbo czy Kojak. Bohater występuje jako detektyw, który usiłuje odnaleźć sprawcę zbrodni, opierając się na rozmaitych wskazówkach i przesłankach. Tyle, że oczywiście tutaj przestępcą jest wirus, który ukrywa się w organizmie pacjenta. Wydaje mi się, że ten motyw lekarskiego śledztwa znacznie wpłynął na popularność serialu.”

Hugh Laurie (1959) aktor brytyjski

Źródło: Wywiad, 2009 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=61631

„Dla nie-niemieckiej ludności Wschodu nie mogą istnieć szkoły wyższego typu niż czteroklasowa szkoła ludowa. Zadaniem takiej szkoły ludowej ma być tylko: proste liczenie najwyżej do 500, pisanie nazwiska, nauka, że przykazaniem boskim jest posłuszeństwo wobec Niemców, uczciwość, pilność i grzeczność.”

Heinrich Himmler (1900–1945) niemiecki przywódca, nazista

Źródło: Kazimierz Leszczyński, Okupacja hitlerowska w Polsce, Wyd. Polonia, Warszawa 1961, s. 35.

O szkole , O nauce

„Przepraszam, czy Szczęsny to pańskie imię, czy nazwisko? Jeżeli wolno…
– Wolno – roześmiał się kapitan. – Tak się śmiesznie złożyło, że mam takie samo imię i nazwisko. Moi rodzie mieli, widać, poczucie humoru.”

Anna Kłodzińska (1915–2008) dziennikarka i autorka kryminałów milicyjnych.

Potem przychodzi ktoś inny

„To naprawdę ciężka robota. Jasne, człowiek bawi się przy tym świetnie, ale tak naprawdę spoczywa na nim wielka odpowiedzialność. Bo jeśli coś się nie uda, to nikt nie będzie obwiniał członków ekipy, tylko wszyscy powiedzą, że nawalił ten facet, który grał Bonda. Jest się całkowicie na widoku i trzeba dać z siebie wszystko, żeby się udało. Film realizuje tysiąc osób, ale to moje nazwisko jest na pierwszym miejscu.”

Daniel Craig (1968) aktor angielski

o graniu Jamesa Bonda.
Źródło: James Bond powrócił!, wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=50179

O facetach

„Ujawniony niedawno fakt wieloletniej współpracy naszego kolegi, redaktora i publicysty Leszka Maleszki z peerelowską Służbą Bezpieczeństwa był ciosem dla całego zespołu i środowiska „Gazety Wyborczej”. (…)
Przez 25 lat nikomu nigdy nie powiedział, co robił. I żył z tym przez 25 lat. Jest to świadectwo człowieka złamanego i zakłamanego, ze wszystkimi straszliwymi tego konsekwencjami. I, niestety, jest to świadectwo wymuszone – gdyby fakt współpracy z SB nie wyszedł na jaw, Leszek Maleszka prawdopodobnie sam by się nie przyznał. Pogrzebałby w sobie tę prawdę. (…)
Zawsze uważaliśmy i nadal uważamy, że w wolnej Polsce więcej złego niż dobrego przynosi sądzenie i skazywanie takich ludzi, publiczne roztrząsanie jako dowodów w ich sprawie raportów, zeznań, SB-ckich fałszerstw – świadectw ludzkiej słabości, strachu i upodlenia. O tym wszystkim pamiętamy i będziemy pamiętać; o tym trzeba wiedzieć, to także budzi moralne obrzydzenie.
Nikt ze środowiska „Gazety” nie znał prawdziwej przeszłości Leszka Maleszki. Znaliśmy kogo innego. Dzisiaj musimy się zmierzyć z faktem, że przez wiele lat cieszył się w zespole autorytetem znakomitego redaktora i autora, ogłaszał na naszych łamach teksty, do których publikowania – dzisiaj już to wiemy – nie miał tytułu moralnego. Leszek Maleszka stracił w naszych oczach wiarygodność i szacunek. Jego nazwisko musi na długie lata zniknąć z łam „Gazety”, bo to nazwisko wprowadzało nas i Czytelników w błąd.
Czy można się podnieść z moralnego upadku? Czy człowiek może wrócić z tak dalekiej podróży? Czy możemy i powinniśmy mu w tym pomóc?
Nie wiemy. Ale byłoby okrutną pychą z naszej strony wykluczyć pozytywne odpowiedzi na te pytania.”

Lesław Maleszka (1952) dziennikarz polski

O Lesławie Maleszce

O ludziach , O strachu , O błędach , O przeszłości

„Zdradliwe związki doprowadziły ją w końcu do aberracji płynącej z pustki. Pustki ciała, chłodu duszy. „Oni polują na okruchy mojej sławy – zwierzała się przyjaciółce. – To ich pociąga. Chcą iść do łóżka z moim nazwiskiem, ale sami angażują się jedynie na poziomie własnego pępka”.”

Joanna Rawik (1934)

Ptak smutnego stulecia
Źródło: rozdział 13

O duszy

„Jestem demokratycznym socjalistą i mówię to z dumą i radością. Zostałem nim, gdy objeżdżałem Indie i widziałem tę przerażającą nędzę na tle nieprzyzwoitego bogactwa nielicznych. Gdy – podczas innej podróży – widziałem upokarzającą biedę w zamożnych Stanach Zjednoczonych. Gdy jako młody człowiek stanąłem oko w oko z okrucieństwem i zniewoleniem komunizmu, ze skalą prześladowań w państwach komunistycznych. Gdy odwiedzając nazistowskie obozy śmierci, czytałem długie listy nazwisk zamordowanych socjaldemokratów i związkowców.
Zostałem nim, gdy uświadomiłem sobie, że to socjaldemokracja przetarła szlaki dla całej szwedzkiej demokracji, że to socjaldemokracja wydobyła nasz kraj z biedy i bezrobocia dzięki polityce kryzysowej lat trzydziestych.”

Olof Palme (1927–1986) polityk szwedzki

przemówienie wygłoszone w trakcie debaty telewizyjnej w 1982 r.
Źródło: Dlaczego jestem demokratycznym socjalistą http://partiarazem.pl/2016/02/olof-palme-dlaczego-jestem-demokratycznym-socjalista/, tłum. Krzysztof Adamski, partiarazem.pl, 28 lutego 2016.

O śmierci , O demokracji , O czytaniu , O bogactwie

„(…) są pewni reżyserzy, których ambicją, a nawet pewną kalkulacją jest, żeby zaryzykować i zrobić film z kimś, kto nie jest znany. Poza tym nie ma takiej gwarancji w Polsce, że jakieś nazwisko przyciągnie ludzi do kina. Dlatego może czasem lepiej zainwestować w kogoś, kto swoją nieznaną twarzą i autentyzmem będzie w stanie coś zaoferować.”

Andrzej Chyra (1964) polski aktor

Źródło: Piotr K. Piotrowski, Orzeł u grawera, „Dziennik Łódzki”, 22 kwietnia 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/orzelu.htm

O ludziach , O czasie

„Największym przeżyciem był dla nas pierwszy po wojnie mecz piłki nożnej oficjalnych reprezentacji Francji i Polski. Na wielkim stadionie – tłumy. Polonia w komplecie. I to każda Polonia. Od mundurów polskich aż w oczy kole. Wtłoczeni w loże rządowe czuliśmy się trochę nieswojo. Ale nikt na nas nie zwracał uwagi. Na stadionie szumiało jak w ulu. Gdy wbiegła nasza jedenastka – ryk. I tak już do końca. Nasi grali jak szatany. W nieustającym ataku. Może się nie znałem, ale [Mieczysław] Gracz wydał mi się geniuszem. Ryczałem razem ze wszystkimi. Do przerwy 1:0 dla naszej jedenastki. Owacja. Wszystkie trąbki świata. Deszcz pomarańcz. Żadnej różnicy, która Polonia. Po przerwie 2:0 na naszą korzyść. Drugie Waterloo. Francuzi schodzą z boiska z nosami na kwintę. Naszych wynoszą na rękach. Bohaterem jest Gracz i jeszcze bramkarz, ale nazwiska już nie pamiętam. Kwiaty i pomarańcze. To jednak jest Francja.”

Włodzimierz Sokorski (1908–1999) polski działacz komunistyczny, pisarz, dziennikarz, generał

Źródło: Notatki, Warszawa 1976.

O wojnie , O Kwiatach

„Antysemityzm nie jest u nas, jak niektórzy sądzą, problemem sztucznym. Jest problemem żywym, a jak żywym, widzieliśmy, gdy zaczęto sięgać do panieńskich nazwisk matek. (…) Istota tego antysemityzmu rasistowskiego sprowadza się do tego, aby przerzucić odpowiedzialność za grzechy systemu, za wady w funkcjonowaniu władzy na obcoplemiennych. (…) W toku śledztwa oficerowie śledczy czynili duży wysiłek, aby także u mnie znaleźć wśród przodków jakieś żydowskie nazwisko. Gdy nie udało się zrobić ze mnie Żyda, chcieli bodaj uczynić ze mnie Ukraińca. Byleby móc mnie napiętnować jako obcoplemieńca. Były takie dni w śledztwie, kiedy chciałem uznać się za Żyda. Są bowiem sytuacje, kiedy uczciwy człowiek powinien uznać się za Żyda.”

Jacek Kuroń (1934–2004) polski historyk, pisarz, polityk, działacz społeczny i polityczny

fragment przemówienia wygłoszonego na swoim procesie w styczniu 1969.
Źródło: Andrzej Friszke, Anatomia buntu. Kuroń, Modzelewski i komandosi, Warszawa 2010.

O matce , O wysiłku

„Cała moja edukacja odbyła się w Stanach, w związku z tym po angielsku mówię bez akcentu. Nikt się nie orientuje, że nie jestem Amerykanką. Mogę mówić z takim akcentem, z jakim chcę. Język nie jest w związku z tym dla mnie żadnym problemem. Problemem czasami jest moje nazwisko.”

Dagmara Domińczyk (1976) aktorka polska

Źródło: Grzegorz Wojtowicz, Dziewczyna Hrabiego Monte Christo. Rozmowa z Dagmarą Domińczyk, stopklatka.pl, 10 sierpnia 2002 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=10140

„W momencie, gdy Czerwone Gitary rozwijały skrzydła, kiedy nazwiska muzyków miały być wydrukowane na plakatach – zaczęły się schody. Seweryn i ja byliśmy uczniami Liceum Muzycznego w Gdańsku, co wykluczało granie w tak zwanych zespołach big-beatowych i właśnie dlatego musieliśmy zakamuflować swoje prawdziwe dane. Seweryn nazywał się Robert Marczak, ja się nazywałem Jerzy Geret. To były przypadkowe pseudonimy.”

Jerzy Skrzypczyk (1946)

Źródło: Mateusz Marciniak, Jerzy Skrzypczyk, perkusista Czerwonych Gitar: „Moja perkusyjna próżność została zaspokojona”, Gazetabaltycka.pl, 4 lutego 2013 http://gazetabaltycka.pl/wywiady/jerzy-skrzypczyk-perkusista-czerwonych-gitar-moja-perkusyjna-proznosc-zostala-zaspokojona

Cytaty na temat nazwisko strona 2

Cytaty na temat nazwisko
strona 2