Cytaty na temat małe (404 cytatów, strona 2)

„Małe ojczyzny wzbogacają ojczyznę wielką i wzbogacają też olbrzymią symfonię świata. Bylibyśmy w nim zagubieni, gdyby nie ten klucz, który zabieramy z domu.”

Janusz Pasierb (1929–1993) polski ksiądz, poeta, eseista, historyk sztuki

Ojczyzna

O domu , O ojczyźnie

„Małe szanse są często początkiem wielkich przedsięwzięć.”

Demostenes (-384–-322 p. n. e.) mówca grecki

„Małe radości: kieszonkowe życia.”

Antoni Regulski

„(…) ach, Miller, ach, to kute, małe, siwe pieruństwo. Ludzie! Miller – jakie małe, takie kute!”

Jerzy Kryszak (1950) aktor polski

Parodia Lecha Wałęsy
Źródło: Kabareton, Opole 2001

O ludziach

„Po wojnie trzymano ją w śledztwie ponad dwa lata; była sama w małej kamiennej celi. Broniła się wówczas przed obłędem, tłumacząc na francuski rozmaite wyciągane z pamięci wiersze.”

Jerzy Korczak (1927) polski prozaik i satyryk

Opowiadanie niemoralne

O wojnie

„Czy podobna, by w tak małej przestrzeni pomieściły się wizerunki całego wszechświata?”

Leonardo da Vinci (1452–1519) malarz, rzeźbiarz, architekt, konstruktor maszyn, filozof

„Według mnie zbyt miękkie były negocjacje poprzedniej ekipy i to, co osiągano, to tylko dlatego, żeby jak najszybciej wejść do Unii Europejskiej, nie patrzono na rezultaty. Typowy przykład, przecież wiemy, że rolnik polski mógł dostać 250 zł, tylko na początku było tak, żeby nie naciski opozycji, związków zawodowych rolniczych, nie byłoby tych 500. A po drugie, dlaczego tak małe Węgry osiągnęły dopłatę do hektara w wysokości 800 zł, to jest chyba spora różnica?”

Adam Ołdakowski (1955) inżynier rolnik i polityk

o warunkach wejścia Polski do UE przyjętych przez rząd SLD-PSL.
Źródło: Wystąpienie na posiedzeniu Sejmu, 9 grudnia 2005 http://orka2.sejm.gov.pl/Debata5.nsf/851e81387c160e4fc125745f00379393/2d9674e6067dad71c1257465002f32e4?OpenDocument

„Sobibór. Miejsce, którego nie ma. Przestrzeń, której zarys odtwarzać można ledwie ze śladów. Tu wiele tysiącom ludzi przyszło ostatni raz patrzeć na świat – nie wiadomo, ile dokładnie było tych tysięcy. To Miejsce Pamięci ustanowione tam, gdzie zostały tylko prochy. A zarazem obszar pamięci tworzony ze strzępów wspomnień małej grupy wybrańców, którzy ocaleli. Przedstawiamy opowieść o niemieckim obozie zagłady na wschodnich krańcach Lubelszczyzny, gdzie wielkie cmentarzysko porósł ogromny, „fikcyjny” las. Tym zasadzonym lasem, jak maską, Niemcy zasłonili powierzchnię katowni.”

Zbigniew Gluza (1955) polski redaktor i animator życia społecznego

Źródło: Przedmowa (styczeń 2010) w: Sobibór z serii Żydzi polscy, Ośrodek Karta Dom Spotkań z Historią, Warszawa 2010, ISBN 9788361283218, s. 5.

O ludziach , O świecie , O domu , O historii

„Óśmnastego lutego roku 1814 jechał na białym koniu człowiek średniego wzrostu, nieco otyły, w sieroczkowym surducie pod szyją zapiętym, w kapeluszu stósowanym bez żadnego znaku prócz małej trójkolorowej kokardy. Za nim, w niejakiej odległości drugi, znacznie młodszy. (…) Pierwszym z tych jeźdźców był Napoleon, drugim byłem ja.”

Aleksander Fredro Trzy po trzy

początek utworu.
Trzy po trzy

O odległości , Koń

„Hol Delano Hotel wyglądał jak zaprojektowana w napadzie niepoczytalności scenografia do Alicji w Krainie Czarów. Wszystko było za duże, za małe, w złym kolorze bądź w niewłaściwym miejscu. Przed recepcją wisiała lampa z długim na trzy metry abażurem. Obok ściany pokrytej miniaturowymi lampkami i wyłożonego beżowym suknem stołu do bilardu z bilami w kolorze écru lekka bryza poruszała muślinowymi zasłonami, co najmniej dwudziestometrowymi.”

Helen Fielding (1958) angielska pisarka

Źródło: Rozbuchana wyobraźnia Olivii Joules, tłum. Katarzyna Petecka-Jurek

„!--Uwaga: nie poprawiać; początek z małej litery i brak kropki na końcu wg tekstu oryginalnego-->pomóż wspomóż dopomóż wyjątku czuły
odeprzeć tłumne armie reguły”

Edward Stachura (1937–1979) polski poeta, prozaik, pieśniarz i tłumacz

Źródło: Kropka nad ypsylonem w: Wiersze, poematy, piosenki, przekłady, wyd. Czytelnik, Warszawa 1982, s. 168.

„Małe dworce są bardzo dumne z tego, że pociągi pospieszne muszą koło nich przejeżdżać.”

Karl Kraus (1874–1936)

„Michael Jackson także występował na stadionach – ale on nie robi tego dla siebie, on to robi by ocalić wszystkie małe dzieci na świecie.”

Roger Waters (1943) muzyk rockowy, basista i wokalista

Filozofia, Muzyka
Źródło: „Q Magazine”, listopad 1992

O dzieciach

„Każda rzecz wielka musi kosztować i musi być trudna. Tylko rzeczy małe i liche są łatwe.”

Stefan Wyszyński (1901–1981) polski duchowny katolicki, prymas

„Myślę, że („Rising”) to z perspektywy czasu prawdopodobnie jeden z najlepszych albumów jakie zrobiłem. Były tam 2 lub 3 utwory, które były tam naprawdę wybitne, które podsumowując muzykę tamtego czasu, wyróżniały się właśnie wtedy, gdy prawdziwie ciężki rock zapadł się w sobie.(…) Musiałam pracować na te wszystkie małe rzeczy, które później były nieustannie przekopiowywane, i jestem z tego bardzo dumny.”

Cozy Powell (1947–1998) brytyjski perkusista rockowy

I think it's probably one of the best albums I've done, in retrospect. There were 2 or 3 tracks on there that were really outstanding which summed up the music at the time, just when heavy rock was really coming into its own. (…) I had to work out all these little things that have been copied to death since and I'm very proud of it. (ang.)
Źródło: wywiad Joe’a Geesina, 1996 http://www.joegeesin.com/cozy-powell.htm

O myślach , O czasie , O myśleniu

„Czy widzicie, jak oni czekają niecierpliwie – szemrzą między sobą, do wrzasków się gotują – wszyscy nędzni, ze znojem na czole, z rozczuchranymi włosy, w łachmanach, z spiekłymi twarzami, z dłoniami pomarszczonymi od trudu – ci trzymają kosy, owi potrząsają młotami, heblami – patrz – ten wysoki trzyma topór spuszczony – a tamten stemplem żelaznym nad głową powija; dalej w bok pod wierzbą chłopię małe wisznię do ust kładzie, a długie szydło w prawej ręce ściska. – Kobiety przybyły także, ich matki, ich żony, głodne i biedne jak oni, zwiędłe przed czasem, bez śladów piękności – na ich włosach kurzawa bitej drogi – na ich łonach poszarpane odzieże – w ich oczach coś gasnącego, ponurego, gdyby przedrzeźnianie wzroku – ale wnet się ożywią – kubek lata wszędzie, obiega wszędzie.”

Zygmunt Krasiński (1812–1859) polski poeta i dramatopisarz

Niech żyje kielich pijaństwa i pociechy!
Źródło: Maria Janion, Zygmunt Krasiński, Wiedza Powszechna, 1962, s. 211.

O kobietach , O matce , O wiedzę , O czasie

„Obrzucanie się wyzwiskami racjonalizuje jedynie naszą własną nieszczerość, w szczególności używanie tych wyzwisk, które nigdy nie zostały zdefiniowane, takich jak „faszysta”. Typowym przykładem użycia tego wyrazu jest przypadek małej dziewczynki, która zapytana, dlaczego nazwała inną małą dziewczynkę faszystką, odpowiedziała: „Każdego, kogo nie lubię, nazywam faszystą.””

Fulton John Sheen (1895–1979) amerykański duchowny katolicki, arcybiskup

Jest to być może najlepsza definicja tego słowa, jaka do tej pory została stworzona.
Wstęp do religii
Źródło: s. 176

„Cóż, trzeba było uciec się do przemocy. Trzasnąłem najbliżej stojącą w twarz, drugą cisnąłem ma łóżko. Jakże żałowałem, że nie mam solidnej rózgi z wierzbowych witek! Kostuch okazał się lepszym mediatorem ode mnie. Wyszarpnął zza pasa krzywą szablę, uderzył nią w srebrny dzban, przecinając go na pół, i huknął:
– Milczeć, bo zarżnę was wszystkie, małe kurwiszony!”

Jacek Piekara (1965) polski pisarz

Łowcy dusz
Źródło: s. 236

„W większości rodzin narzucanie współmałżonkowi czy współmałżonkom swojej woli jest źle widziane. Jeśli jakaś rodzina funkcjonuje na innych warunkach, to raczej wyjątek od reguły. Partnerstwo jest dla nas czymś naturalnym. Wystarczy się przyjrzeć, w jaki sposób kobieta i mężczyzna dzielą obowiązki przy dzieciach. Jeśli matka ma akurat coś do zrobienia, bhutański ojciec bez protestów ją zastępuje. Ojcowie pomagają też często przy narodzinach. Moja własna historia może być dobrym przykładem. Przyszłam na świat w rodzinnym domu w Nobgang, małej wiosce w okręgu Punakha. Gdy się rodziłam, nie było lekarza ani pielęgniarki. Rolę akuszerki pełnił mój ojciec. Przyjął poród, odciął pępowinę i podał mnie matce. Asystował też przy porodzie moich braci i sióstr.”

Dorji Wangmo (1955)

Źródło: Anna Jasińska, Królowa na krańcach świata http://www.styl.pl/magazyn/w-swiecie-kobiet/news-krolowa-na-krancach-swiata,nId,350777 (wywiad z Dorji Wangmo), „Twój Styl” nr 8 (253), sierpień 2011, s. 109.

O kobietach , O dzieciach , O świecie , O rodzinie

„Wszystko małe jest odbiciem czegoś większego.”

Andrzej Stasiuk (1960) pisarz polski

White Raven
Kostek

„Tkwi we mnie coś takiego, co sprawia, że nie interesuje mnie gra o małe stawki. Dla mnie liczy się jedynie „naj.””

Jerzy Kukuczka (1948–1989) polski alpinista i himalaista

Tylko to mnie bierze naprawdę.
Mój pionowy świat
Źródło: s. 22

O grach

„Niektórzy powiedzieliby, jesteś tylko kroplą, złamanie twojego słowa jest tylko kroplą, nie ma znaczenia. Ale całe zło świata składa się z małych kropli. Głupio jest mówić, że nieważne są małe krople. Małe krople i ocean to to samo.”

John Fowles książka Kolekcjoner

Kolekcjoner

O złu

„Wal strzała za każdy raz, gdy jako ziom, dałeś ciała,
potem ja i będziemy tak pili do rana,
po jednym za wszystkie kłamstwa, małe i wielkie
i skoro już tak, to lepiej idź po następną butelkę.”

Miuosh (1986)

Prosto przed siebie
Źródło: utwór Nie mamy skrzydeł

O kłamstwie , O piciu

„(…) cieszą mnie rzeczy małe i chociaż nie zawsze dostaję to, o czym marzę, to nie poddaję się i czerpię radość z innych, niekomercyjnych rzeczy.”

Emilia Krakowska (1940) polska aktorka

Źródło: „Dziennik Bałtycki”, 9 lutego 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/inninie.htm

Radość

„Byli w sobie zakochani. Bez przerwy wymieniali małe prezenty: ciekawe widoki za oknem, zabawne albo pouczające fragmenty lektury, przypadkowe wspomnienia.”

Kurt Vonnegut książka Kocia kołyska

Kocia kołyska

„Musisz robić to, co kochasz. Bez tego nie osiągniesz sukcesu. Niektórzy mierzą sukces sławą, inni pieniędzmi. Pewne rzeczy można robić, by pomóc szczęściu – być w biurze pierwszym, wychodzić ostatnim, decydować się na wielkie bitwy, a nie na małe potyczki. Pamiętać, że ludzie, z którymi pracujesz, są godni szacunku. Ważne jest odrabianie pracy domowej, ważne jest to, jak wyglądasz, choć nie wystarczające, a do tego musisz mieć w sobie to niedefiniowalne coś, co sprawia, że ludzie cię kochają.”

Barbara Walters (1929) dziennikarka amerykańska

Źródło: wysokieobcasy.pl, 28 sierpnia 2009 http://www.wysokieobcasy.pl/wysokie-obcasy/1,53662,6973290,Krolowa_amerykanskiego_wywiadu.html?as=2

O ludziach , O sukcesie , Kochać się

„W moim sklepie można było również nabyć piwo i małe buteleczki wysokoprocentowych alkoholi. No i oczywiście całą masę potwornie słodkich batonów, różniących się od siebie jedynie nazwą i ceną. Kupowali je zarówno dorośli mężczyźni, jak i dzieci, młode dziewczyny oraz stare kobiety. Często, zaraz po włożeniu do kieszeni czy portmonetki wydanej im reszty, drżąc z podniecenia, zrywali kolorowe opakowanie i szybkim ruchem wtykali do ust mieszaninę czekolady, cukru i środków konserwujących. Miałem wrażenie, że bez natychmiastowego zażycia swojej dawki już by nie wytrzymali. Nie próbowali bowiem iść do domu, bądź innego miejsca, w którym spokojnie mogliby zjeść baton. Nie. Przede mną obnażali swoje zaspokojenie. W ogóle nie zależało im na intymności. Stojąc na środku sklepu, ekstatycznie rozchylali wargi, ukazując rozlewający się po zębach i dziąsłach brąz. Zaklejając się lepką masą, spływającą brunatnymi potokami w zwoje jelit, pomlaskiwali z zadowoleniem. Czasem mruczeli, jak wygrzewające się koty. Odginali do tyłu karki i wysysali z języka resztki zniewalającego ich smaku.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Poszukiwanie całości
Źródło: s. 111

O kobietach , O mężczyznach , O dzieciach , O alkoholu

„To musiała być ta sama cela, w której przetrzymywano Oksanę, była wąska jak spiżarnia, miała umieszczone wysoko małe okienko, osłonięte blendą. I prycza też wydawała się ta sama… Usiadła ostrożnie na jej brzegu z uczuciem, że popełnia świętokradztwo. Tutaj Oksana umierała, tutaj uciekła jej ostatnia myśl… Tak była tym przejęta, że zapomniała o swojej sytuacji. Być może ona też stąd nie wyjdzie. Jeden z mężczyzn, którzy ją aresztowali, czymś podobnym jej groził. Był młody, bezczelny i dobrze znał angielski, więc według teorii Andrew wyszedł niechybnie ze szkoły KGB. Zdążył się widać podszkolić, zanim Ukraina oderwała się od Rosji. Patrząc Elizabeth prosto w oczy, cedził słowa:
– Już po tobie, amerykańska zdziro. Myślałaś, że wszystko ci wolno, bo masz parę dolarów więcej od nas? Nikt o tobie już nie usłyszy, oficjalnie cię tutaj nie ma.
– Co zrobiliście z moim mężem?”

Maria Nurowska (1944) polska powieściopisarka i nowelistka

spytała hardo, chociaż była śmiertelnie przerażona.
– To samo co zrobimy teraz z tobą – odparł, śmiejąc się jej w twarz.
Imię twoje

O emocjach , O myślach , O myśleniu

„Prawdy dzielą się na wielkie i małe. Pierwsze są do uwierzenia, drugie do konfrontacji.”

Stefan Pacek (1938)

„Małe nienawiści podnoszą małe głowy wężów grzechotników. Nienawidzić trzeba niewielu, gdyż to bardzo nuży. Wieloma trzeba pogardzać, przebaczać często i nie zapominać nigdy.”

Sarah Bernhardt (1844–1923) francuska aktorka

O zapominaniu

„Nagrody są potrzebne przede wszystkim poetom akademickim. Oni żyją z uczenia poezji, dla nich nagrody są sposobem na życie i na przetrwanie. Dla nich jest to forma promocji. Nagrody są też potrzebne wydawcom i drukarzom, a także wąskiemu gronu krytyków i recenzentów. Niestety, nagrody literackie tworzą jakieś małe „mafie literackie” i dość często rozdawane są w jakiś niezrozumiały dla mnie sposób. Nagrodzony poeta wpada, chcąc czy nie chcąc, w jakieś układy, musi być wśród ludzi, którzy go nagrodzili i w jakiś sposób identyfikować się z nimi, „siedząc na tej samej kanapie, co oni.””

Adam Lizakowski (1956)

Źródło: Agnieszka Szymanik, Juliusz Bolek, Poezja jest pod moją skórą, 8 stycznia 2010 http://www.polishnews.com/index.php?option=com_content&view=article&catid=63:sztukaart&id=1217:poezja-jest-pod-moj-skor&Itemid=187

O życiu , O ludziach

„Mogła mieć czterdzieści-pięćdziesiąt lat, twarz miałą raczej okrągłą z małym, prostym noskiem, brew cienką i małe usta o pełnych wargach; jej skóra była gładka i czarna jak węgiel - a wtedy napotykałeś jej oczy i z nagłym, lodowatym dreszczem przerażenia pojmowałeś, że wszystko, co o niej słyszałeś, to prawda i że okropności, które wcześniej oglądałeś nie potrzebują żadnego więcej wytłumaczenia. Oczy te były małe i myślące, i złe, jak oczy węża; patrzyły bez mrugnięcia, a w ich głębi czaiło się przerażające okrucieństwo i złośliwość.”

George MacDonald Fraser książka Flashman's Lady

o Ranavalonie I Okrutnej
Źródło: Flashman's Lady, wyd. Barrie & Jenkins, 1977 cyt. za: Shelley Klein, Największe zbrodniarki w historii, wyd. Muza SA, Warszawa, 2006, ISBN 83-7319-854-7, tłum. Barbara Gutowska-Nowak, s. 86.

O prawdzie , O historii

„Fidel Castro, przywódca małej 11 milionowej wyspy, jak Dawid rzucił wyzwanie Goliatowi. W bezpośrednim sąsiedztwie Florydy ogłosił rewolucję i obronił ją przed przygotowaną przez CIA interwencją zbrojną w Zatoce Świń w 1961 r. Udało mu się również przetrwać szereg innych ataków i wyzwań, w tym ciężkie embargo handlowe wprowadzone przez USA w 1960 r.”

Fidel Castro (1926–2016) przywódca kubański

Autorka: Ewita Spieglanin, Fidel – życie po życiu http://www.krytykapolityczna.pl/artykuly/ameryka-lacinska/20161203/fidel-zycie-po-zyciu, krytykapolityczna.pl, 3 grudnia 2016.

„Kobiety niosąc bazie,
były do nich podobne,
małe, szare,
obejmowały wiosnę.
Z dawnych wieków przyszły.
Widziały zmartwychwstanie
listków wikliny.”

Wiesław Kulikowski (1935)

Źródło: Kobiety niosące bazie

O kobietach , O wiośnie , O wieku

„Wynajęła małe mieszkanko, co wywołało nową lawinę irygatorów ze strony matki i zdrowotnego obuwia ze strony ojca. Widocznie rozumowali tak: skoro już ma być kurwą, to niech przynajmniej będzie kurwą czystą i właściwie obutą.”

John Irving książka Świat według Garpa

Świat według Garpa (1978)

O matce

„Między domem a pracą są małe zakamarki szczęścia: ptak, ogród, powitanie sąsiada, uśmiech dziecka, kot wygrzewający się na słońcu…”

Pam Brown (1948)

O dzieciach , O uśmiechu , O domu , O kotach

„Uczyniłem w swoim życiu wiele zła. Trochę z małej wiary, tchórzostwa, lenistwa, bezmyślności, braku wyobraźni. Znacznie więcej jednak z mocnej wiary, odwagi, pracowitości, namysłu, troski.”

Jacek Kuroń (1934–2004) polski historyk, pisarz, polityk, działacz społeczny i polityczny

Źródło: Zło, które czynię, „Krytyka” nr 10–11, 1981

O wierze , O złu

„Demokracja to rząd większości prostaków; komunizm to rząd małej grupy prostaków; a dyktatura to rząd jednego prostaka. W tradycyjnym i jednomyślnym społeczeństwie rządzi dziedziczna arystokracja, której funkcją jest utrzymanie istniejącego porządku, opartego na wiecznych wartościach, a nie narzucanie poglądów czy woli (w najbardziej dosłownym znaczeniu tego słowa, woli tyrańskiej) jakiejkolwiek partii czy grupy nacisku.”

Ananda Coomaraswamy (1877–1947) kulturoznawca angielski

O demokracji

„A ponieważ Żydzi ciągle się boją – myśli Moliwda – a to pana, a to Kozaka, a to niesprawiedliwości, głodu i chłodu, przez co żyją w wielkiej niepewności, to Jakub staje się dla nich wybawieniem. Brak lęku jest niczym aureola – można się w niej grzać, można zapewnić trochę ciepła małej, zziębniętej, wystraszonej duszy.”

Olga Tokarczuk książka Księgi Jakubowe

Księgi Jakubowe

O głodzie , O duszy , O myślach , O myśleniu

„Pucu! pucu! chlastu! chlastu!
Nie mam rączek jedenastu.
Tylko mam dwie rączki małe,
Lecz do prania doskonałe.”

Maria Konopnicka (1842–1910) polska pisarka, nowelistka, pisarka literatury dziecięcej, tłumaczka, publicystka i krytyk, działaczka niep…

„Wujek Aron wprowadził mnie do małej cukierni i zamówił dla mnie kakao i rogalik, bo to wszystko tu jeszcze istniało…”

Henryk Grynberg (1936) prozaik, poeta, dramaturg i eseista

Żydowska wojna i Zwycięstwo (1965)

„Drobni właściciele ziemi w Afryce – i to proceder znany – są rugowani przez państwo, które sprzedaje ziemię wielkim koncernom pod taką właśnie produkcję. Chce ściągnąć kapitał, więc daje ulgi, niskie podatki. Niektóre koncerny kupują taką ziemię jako zabezpieczenie kapitałowe i ona leży odłogiem. Jednocześnie pozbawia się kawałka ziemi ludzi, którzy mogli sobie tę żywność produkować. Łatwo ich wyrzucić, bo ziemia użytkowana jest nieformalnie, uprawiali ją latami, ale bez tytułu własności. Zabrano im słabą ziemię, na której wegetowali, i dano jeszcze słabszą pracę dla koncernu.(…) [Powinno się] zostawić im ziemię i ich wspomóc. Uprawa ananasów? Świetnie. Ale dlaczego ma to robić koncern? Niech wioska połączy siły, nawodni ziemię i uprawia ananasy. To wymaga wsparcia i ludzi, którzy pokażą, nauczą, potrzebne są też mikrokredyty. Małe społeczności są ograbiane przez koncerny z dobrych możliwości zarabiania na nas, bogatych Europejczykach. Oczywiście coś tam lokalnym społecznościom się odpali, żeby nie zdechli z głodu. Lokalne rozwiązanie polegałoby na tym, że zamiast koncernu mamy tysiąc wiejskich spółdzielni produkujących ananasy, które są wysyłane do Europy.”

Janina Ochojska (1955) polska działaczka charytatywna

Źródło: rozmowa Grzegorza Sroczyńskiego, Janina Ochojska. Czy jesteś dobrym człowiekiem?, „Duży Format”, wyborcza.pl, 7 sierpnia 2014 http://wyborcza.pl/duzyformat/1,139945,16438335,Janina_Ochojska__Czy_jestes_dobrym_czlowiekiem_.html

O głodzie , O ludziach , O wsparciu , O sile

„Zakręty są dziwne dla Amerykanów tak jak małe porcje i prezydent, który umie literować.”

Richard Hammond (1969)

„Niech Siostra dużo spodziewa się od Pana Jezusa – kochać, to jedyne nasze zadanie na ziemi i w niebie – miłość musi być ofiarna, szukać ofiar ukrytych, uśmiechać się, gdy nam się zdaje, że Pan Jezus daleko od nas. Umieć milczeć nie tylko wobec ludzi, ale i wobec Boga, by usłyszeć Jego głos w duszy. Oddać się Matce Najświętszej, jak małe dziecię, by nas przyjęła, prosić o spełnienie się Woli Bożej nad Drogą Siostrą.”

Leonia Nastał (1903–1940) polska zakonnica

Pisma Sługi Bożej Leonii Marii Nastał siostry Profeski Zgromadzenia Służebniczek NMP Niepokalanie Poczętej w Starej Wsi, t. 3, s. 190.
Źródło: o. Joachim Roman Bar, s. Janina Bernadeta Lipian – Polscy święci. Służebnica Boża Leonia Maria Nastał, t. 2, op. cit., s. 264.

O miłości , O Bogu , O ludziach , O duszy

„Dystansu nie pokona jedno małe słowo.”

Margit Sandemo Saga o Ludziach Lodu

Saga o Ludziach Lodu

„Jest oczywiście jasne, że nie ma słów, które by mogły wyrazić nasz najwyższy podziw i dumę z powodu bohaterstwa naszej Armii Krajowej i ludności stolicy. Jesteśmy z nimi każdym tętnem naszej krwi. Przeżywamy głęboko tę tragedię i naszą bezsilność w tej chwili, by im pomóc. Wszystkie nasze boje od Monte Cassino przez Ankonę do Linii Gotów wydają się nam małe wobec walki w stolicy.”

Władysław Anders (1892–1970) polski generał

w liście do podpułkownika Mariana Dorotycz-Malewicza „Hańczy”, linia Gotów, 31 sierpnia 1944.

O walce

„Prawa są jak sieć pajęcza, w której więzną małe muchy, ale przez którą przebijają się wielkie.”

Francis Bacon (filozof) (1561–1626) angielski filozof

Źródło: Myślę, więc jestem…, oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, op. cit., s. 27.

„Planowanie spraw wielkich powoduje, że stają się on małe.”

Khalil Gibran (1883–1931) libański pisarz, poeta i malarz

„Pasjonują mnie wielkie problemy moralne, a także małe, drobne ludzkie sprawy”

Jerzy Antczak (1929) polski reżyser

Źródło: wywiad Elżbiety Smoleń-Wasilewskiej, „Film” 38/1968

„Tak więc powiewał dumnie polski sztandar nad żarówiasto-różowym napisem CUKIERNIA SOLARIUM na pomarańczowym tle. W sumie dobrze, że powiewał, bo gdzie miał powiewać, to przecież polski small business napędza PKB, napędza gospodarkę tego państwa, to jemu Rzeczpospolita zawdzięcza swoją współczesną kondycję, to małe i średnie przedsiębiorstwa są tym, co tworzy Polskę, to właśnie one, stworzone przez tak pogardzanych drobnych cwaniaczków i dorobkiewiczów z najntisów, sprawiają, że Polska jako tako działa, myślałeś, to właśnie oni, ci kolesie handlujący przy użyciu łóżek polowych skarpetkami, papierosami i niemiecką chemią, są prawdziwymi ojcami założycielami tego kraju, a nie Mieszko I czy Bolesław Chrobry.

To ich nazwiska, a nie królów, Kościuszków i generałów, o których nikt i tak nic nie wie, powinniśmy przytwierdzać do obrzępolonych ścian naszych ulic. Zresztą – lepiej by tam pasowały. Bo ja wygląda tabliczka z napisem „ul. Bolesława Chrobrego” na otynkowanej pastelowym barankiem ścianie domku-bliźniaka otoczonego powyginanym w pseudobarok betonowym płotem seryjnej produkcji, do tego tabliczka z wizerunkiem wilczura i napisem „Pies zły, teściowa jeszcze gorsza”? Albo tabliczka z napisem „ul. Jagiellońska” na rozpieprzonej do szczętu kamienicy, w której mieszkańcy nadal szczają i srają do jednego sracza na całe piętro i grzeją węglem z piwnicy, modląc się do Jezusa Chrystusa, żeby dach nie zawalił się już tej zimy. Kamienicy, przed którą rozciąga się blade klepisko z jakimiś dwiema nieokreślonymi budami z blachy, w której gnieżdżą się dwa samochody zajumane z Niemiec, czekające na przebicie numerów. A golf trójeczka i czwóreczka? A? Albo wielki napis „OSIEDLE TYSIĄCLECIA CHRZTU POLSKI” wymalowany wielkimi, kolorowymi kobyłami na czteropiętrowym bloku, świeżo otynkowanego na seledyn ze wstawkami ciepłych brązów, pod którego ścianami w wytartej trawie robią się błotniste kałuże przemieszane w koktajl z popękanymi płytami chodnikowymi i jakąś żuł-ławką, na której dobywa się picie ciepłego piwa w puszkach ze sklepu Żabka zlokalizowanego w ceglanej i nieotynkowanej dobudówce przyłączonej do bloku w szalonych latach dziewięćdziesiątych? Przecież to wszystko wygląda jak żarty, jak robienie sobie jaj.

Do tego wszystkiego pasują ulice z zupełnie innymi nazwami, na przykład „Handlarzy spod dworca Zoo w Berlinie” albo „Obrońców blaszanych szczęk pod Pałacem Kultury w Warszawie”. Albo „ul. Badylarzy”, „ul. Pionierów Prywaciarstwa Polskiego”. Ewentualnie „pl. Właścicieli Kantorów” czy „al. Wypożyczalni Wideo Hollywood.””

Ziemowit Szczerek (1978) polski pisarz i publicysta

To są prawdziwi Ojcowie Ojczyzny. I nad tym wszystkim powinny wisieć flagi narodowe. Czemu nie, tak powinno być.
Siódemka (2014)
Źródło: s. 24–25.

O myślach , O piciu , O trawie , O zimie

„Długo miałem ochotę pracować z dziećmi. W 1972 roku złożyłem podanie o pracę w alternatywnym [państwowym] przedszkolu we Frankfurcie nad Menem. Pracowałem tam ponad dwa lata. Mój nieustanny flirt z dziećmi szybko przyjął charakter erotyczny. Te małe pięcioletnie dziewczynki już wiedziały, jak mnie podrywać. Rzecz jasna niejedna z nich przygląda się rodzicom, kiedy się pieprzą. Kilka razy zdarzyło się, że dzieci rozpięły mi rozporek i zaczęły mnie głaskać. Ich życzenie było dla mnie problematyczne. Jednak często mimo wszystko i ja je głaskałem. Wtedy oskarżono mnie o perwersję (…). Pytałem się ich: „Dlaczego wybrałyście mnie i nie bawicie się z innymi dziećmi?””

Daniel Cohn-Bendit (1945)

Źródło: Le Grand Bazar, 1976 (autobiografia)

O dzieciach , O charakterze , O rodzicach

„Specjalista od małp zawsze wie, że z małej małpy nie zrobi człowieka. Rodzice zaś nie zawsze wiedzą, że z małego człowieka robią często małpę.”

Stefan Pacek (1938)

O rodzicach

„Strażacy' – naród wesoły, zaopatrzony w sikawki i toporki, zawsze to przyjemniejsze dla cywila niż włazić bezpośrednio w armatnią lufę. Poza tym strażacy zawsze będą sprawiać wrażenie dobrze bawiących się, rozbrykanych mężczyzn, bo sikawka im w tym pomaga. Powaga, z jaką ją traktują, czyni z nich miłych żartownisiów. Jeśli do tego dorzuci się hełmy dziesięć razy za duże, urocze samochody z dzwonkami jak u krów szwajcarskich, trampoliny, drabiny, skoki przez rękaw, skoki przez prześcieradło – wszystko to czyni z tej miłej organizacji sikaczy małe przedsiębiorstwo rozrywkowe.”

Jerzy Afanasjew (1932–1991) polski pisarz, poeta i reżyser

Źródło: Pan A. (opowiadanie)

O wrażeniach

„Obcowałem z ludźmi pióra, którzy opisywali historię nie mieszając się do polityki i z politykami, którzy zajmowali się wyłącznie tworzeniem wydarzeń, bez zamiaru ich opisywania. Uderzało mnie zawsze, że ci pierwsi dopatrywali się wszędzie przyczyn ogólnych, a ci drudzy żyjąc w plątaninie codziennych faktów – skłonni byli sobie wyobrazić, że wszystko należy przypisywać drobnym incydentom i że światem poruszają takie same małe sprężynki, jakie naciskają oni swymi rękami. Sądzę, że w błędzie są jedni i drudzy.”

Alexis de Tocqueville książka Dawny ustrój i rewolucja

Dawny ustrój i rewolucja, Wspomnienia

O świecie , O historii

„Dawid Murek – to małe działko szybkostrzelne.”

Zdzisław Ambroziak (1944–2004) polski siatkarz i dziennikarz

„Idź i powiedz tej niemiłej, niegrzecznej małej księżniczce, że znamy się wystarczająco długo i rozmawialiśmy w damskich toaletach, że powinna porzucić banalny królewski porządek, pojawić się tutaj i poprosić mnie osobiście… Powiedz jej, że zaśpiewam, jeżeli pierwsza ochrzci statek.”

Judy Garland (1922–1969) aktorka amerykańska

Go and tell that nasty, rude little princess that we've known each other for long enough and gabbed enough in ladies' rooms that she should skip the ho-hum royal routine and just pop over here and ask me herself… Tell her I'll sing if she christens a ship first. (ang.)
odpowiedź zirytowanej Garland na liścik od księżniczki Małgorzaty, który „rozkazywał” jej zaśpiewać na imprezie w 1965 roku.
Źródło: Theo Aronson, Princess Margaret. A Biography (1977)

Księżniczka

„Tak, Kraków to był nadal trup stolicy, tak samo jak w XIX wieku, gdy przerażał podróżników, którzy do niego przyjeżdżali. Ale wtedy wyglądał jak prawdziwy, porządny upiór zbieranina ruin pięknych niegdyś pałaców i kamienic, pomiędzy którymi snuły się poobdzierane zombie mieszkańców. (…)

A teraz to nadal jest trup, zmumifikowany trup stolicy, tylko że wyszminkowany, ubrany w karnawałowy kostium i elektrowstrząsami zmuszony do pląsania. W środku tego wszystkiego stał Wawel, wawelska katedra, która wyglądała w tym wszystkim jak zaginiona świątynia z Indiany Jonesa, gdzie – jak w winzipowym pliku – leżała zgromadzona cała polska historia. Można tam sobie spacerować między kryptami Kazimierza Wielkiego, Łokietka i Jagiełły i patrzeć z niedowierzaniem, jak te mityczne postaci nabierają realnego wymiaru, jakie musiały być małe, zwykłe, kruche i niedoskonałe. I to wszystko, truchła królewskie, artefakty, całe te narodowe czary-mary, Wawelu wzniosły mur, orły, sztandary, krzyże, kości mamuta wiszące nad bramą katedry, zebrane w jednym miejscu składniki Polski, zutaten, ingredients, które zmieszane razem powinny dać jakiś, jakikolwiek, kurwa, efekt, leżą sobie bezsilnie w pliku wawelskim, wawel. rar, polska. zip, i służą jedynie do kurzenia się i zaczepiania na chwilę znudzonych spojrzeń wycieczek szkolnych i ukrywających ziewanie panów Hubertów i pań Halin, którzy z nudów wybrali się do królewskiego miasta Krakowa w wolny weekend, bo ileż można patrzeć w telewizor, ileż można grilla zjeść, a dookoła nich wszystkich trwa jedna wielka impreza byłego polskiego chłopstwa, które – po wykonanym zgrabnie i niepostrzeżenie wyrzuceniu z kraju szlachty, twórców tego nieszczęsnego narodu, bo na dobrą sprawę nie do końca wiadomo, co się z tą szlachtą stało, cała impreza jakoś się, po prostu, rozpełzła, tysiąc lat historii, ot tak, rozeszło się po domach – samo przebrało się w polskie piórka, samo wskoczyło w pańsko-polskie kontusze i wycinało po trupie swojej dawnej stolicy takie hołubce, o jakich nikomu wcześniej się nie śniło, zredukowawszy ją do roli oberży.”

Ziemowit Szczerek (1978) polski pisarz i publicysta

Siódemka (2014)
Źródło: s. 21.

O domu , O historii , O wieku

„Interesuje mnie powiększenie. Z małego obrazka 35 mm robi się „Bitwa pod Grunwaldem”. Tym się fascynował też Antonioni. Gdy dochodzi ruch, to już w ogóle dzieją się cuda. Gest stawu palca przeskalowany zostaje do gestu całego ramienia. To samo robię w muzyce. Ciche mruczenia, oddechy nagłaśniam jak się tylko da. Taki jest styl KOTA. To samo dotyczy tematów. Małe sprawy staram się powiększyć. Nie biorę się za globalne problemy.”

Wojciech Bąkowski (1979) polski grafik

Źródło: culture. pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_bakowski_wojciech

„Mamy do dyspozycji średnio 150 mln zł, ale tylko ok. 7,9 mln z tej kwoty pochodzi z budżetu państwa. Utrzymanie instytutu, co pokrywa właśnie budżet państwa, stanowi niecałe  6 procent naszych funduszy. Jesteśmy więc najtańszą agencją płatniczą w kraju.  Dla porównania: w sektorach finansowych koszty własne wynoszą 15–20 proc.  Z pozostałych pieniędzy 142,1 mln, na które składają się nasi płatnicy, współfinansujemy nie tylko produkcje filmowe, ale też edukację filmową i audiowizualną we wszystkich gimnazjach i liceach, wspieramy małe kina i ratujemy arcydzieła polskiej kinematografii, przenosząc je na nośniki cyfrowe.”

Agnieszka Odorowicz (1974) polska działaczka państwowa, wiceminister kultury

Źródło: Barbara Hollender, Polski film pokonał kryzys, rp. pl, 6 maja 2014 http://www.rp.pl/artykul/9160,1107215-Polski-film-pokonal-kryzys.html

„Wieloryb: Ale małe wielorybięta jak dawniej ssą mleko matki.
Bąbelek: Komar też ssak, a owad… Więc może i ty jesteś ssak, ale ryba.
Wieloryb: Nie denerwuj mnie!!!! JESTEM SSAK, ALE SSAK!!!”

Tadeusz Baranowski (1945) polski scenarzysta i rysownik komiksów, ilustrator, grafik

Na co dybie w wielorybie czubek nosa Eskimosa

O matce , O rybach

„Ptasich drapieżników jest w stolicy coraz więcej. Na początku zimy zlatują się tu krogulce i młode jastrzębie przepłoszone z rewiru swoich rodziców. Polują na sikorki, dzwońce i inne małe ptaszki. Na większe, np. na kaczki zaczajają się natomiast bieliki – aż sześć można teraz zobaczyć przy kolektorze młocińskim.”

Andrzej Kruszewicz (1959) polski ornitolog, lekarz weterynarii, autor książek

Źródło: gazeta.pl http://www.gazeta.pl

O rodzicach , O zimie

„I oto zapuścili się w nieskończoną dyskusję o kobietach. Jeden twierdził, że są dobre, drugi, że złe: i obaj mieli słuszność; jeden, że głupie, drugi, że pełne sprytu: i obaj mieli słuszność; jeden, że fałszywe, drugi, że szczere: i obaj mieli słuszność; jeden, że skąpe, drugi, że rozrzutne: i obaj mieli słuszność; jeden, że ładne, drugi, że szpetne: i obaj mieli słuszność; jeden, że gadatliwe, drugi, że skryte; jeden, że szczere, drugi, że obłudne; jeden, że ciemne, drugi, że rozumne; jeden, że stateczne, drugi, że wyuzdane; jeden, że postrzelone, drugi, że roztropne; jeden, że duże, drugi, że małe: i obaj mieli słuszność.”

Denis Diderot książka Kubuś Fatalista i jego pan

Kubuś Fatalista i jego Pan

O kobietach

„Ciemne olchy stoją na moczarze,
rozsypuje się w mokradłach próchno.
Ej, rozświstał się wiatr na fujarze,
małe gwiazdki nad olchami zdmuchnął.”

Konstanty Ildefons Gałczyński (1905–1953) polski poeta

Kronika olsztyńska (1950)
Źródło: Spotkanie z matką

O matce

„gdy w ubiegłym tygodniu wybuchła ta epidemia rdzy, Człowiek Kobieta pracowała niestrudzenie dzień i noc, przynosząc ulgę chorym i pocieszając przestraszone małe roboty.”

Robert Sheckley (1928–2005) amerykański pisarz science fiction

Źródło: Żona model Ultra Deluxe

O kobietach , O nocy

„Czy nigdy nie będę szczęśliwy? Co mam zrobić, żeby być? – Chciał sobie przypomnieć, czy kiedyś już w życiu odczuwał prawdziwą radość. Stanęły mu przed oczami zapomniane fragmenty przeszłości: bardzo wczesny chłodny poranek, słońce wstaje zza gór, po błotnistej drodze skaczą małe szare ptaszki. Nie miał wtedy żadnego specjalnego powodu do radości, ale ją czuł.
Albo to: wieczór, koń o lśniącej sierści ociera swą piękną szyję o płot, słychać nawoływanie przepiórek, gdzieś, skądś kapie woda. Aż zaczął szybciej oddychać w podnieceniu, kiedy sobie to przypomniał.
I jeszcze: jedzie starym wozem drabiniastym ze swoją kuzynką. Była starsza od niego, nie pamięta, jak wyglądała. Koń spłoszył się i szarpnął, ona upadła na niego i podnosząc się oparła rękę na jego nodze. Ogarnęła go rozkosz, czuł ją w brzuchu, uderzyła mu do głowy, aż do mózgu, aż do bólu.
I to: jest o północy w wielkiej ciemnej katedrze, ostry barbarzyński zapach żywicy kręci mu w nosie. Trzyma w ręku małą świeczkę przewiązaną białą jedwabną kokardą. Senny szmer odprawianej przed wielkim ołtarzem mszy nadpływa z oddali i usypia go słodko.
Mięśnie Juana rozluźniły się. Zasypiał na słomie w opuszczonej stodole. Nieśmiałe myszy wyczuły, że śpi, wyszły spod słomy, zaczęły się bawić i krzątać, i deszcz poszeptywał cicho na dachu”

John Steinbeck książka Zagubiony autobus

Autobus do San Juan

O wodzie , O słońcu , O przeszłości , Koń

„Justin Trudeau nie istnieje. Mówię poważnie. Jest feministyczną, ekologiczną, progresywną, LGBT – ogólnie, lewacką, jak to się teraz mówi – fantazją na temat polityka. Do tego fantazją, która ma 1,88 m wzrostu, sylwetkę jogina i twarz księcia Eryka z Disnejowskiej „Małej Syrenki.””

Justin Trudeau (1971) kanadyjski polityk

Autorka: Katarzyna Wężyk, Prowadź nas, Trudeau http://wyborcza.pl/magazyn/1,124059,20408078,prowadz-nas-trudeau-sylwetka-premiera-kanady.html, wyborcza.pl, 16 lipca 2016.

O fantazji

„Nie możemy uciec przed naszym przeznaczeniem, nie powinniśmy nawet tego próbować. Przywództwo wolnego świata zostało powierzone nam 200 lat temu w małej sali w Filadelfii.”

Ronald Reagan (1911–2004) prezydent USA

Z przemówień, Miasto na wzgórzu (25 stycznia 1974)

„Pewien człowiek rozumny utrzymywał wobec milionerów, że można być szczęśliwym posiadając sześć tysięcy franków renty. Ci oponowali z niechęcią, a nawet z uniesieniem. Opuściwszy towarzystwo, zastanawiał się człowiek rozumny nad przyczyną niechęci ze strony ludzi, którzy darzyli go przyjaźnią. W końcu ją znalazł. Niechęć pochodziła stąd, że dał im do zrozumienia, że jest od nich niezależny. Każdy człowiek posiadający małe potrzeby zdaje się grozić bogatym, że co chwila gotów się im wymknąć. Tyrani spostrzegają, że tracą niewolnika. Refleksję tę można zastosować do wszystkich namiętności w ogóle. Człowiek, który zwyciężył pociąg miłosny, okazuje obojętność, zawsze wstrętną w oczach kobiet. Natychmiast przestają się nim interesować. Może dlatego nikt nie interesuje się losem filozofa: nie posiada on namiętności poruszających społeczeństwo. Ludzie widzą, że niemal nic nie mogą uczynić dla jego szczęścia, i zostawiają go własnemu losowi.”

Sébastien-Roch Nicolas de Chamfort (1741–1794)

Maksymy i myśli

O kobietach , O przyjaźni , O losie , O ludziach

„No jeszcze mi powiedz, że(…) Postój taksówek w Piotrkowie
To takie małe Okęcie,
Że weekend na ogródkach
To takie małe wakacje,
Pół litra to mała wódka”

Artur Andrus (1971) polski dziennikarz i poeta

No tu akurat masz rację
Źródło: Wiersz o tym, co będzie, kiedy przyjedzie ciotka Gerda, i że po co te porównania?

O wakacjach

„Out of Time jest próbą wyrażenia idei czasu nieograniczonego; czasu, w którym wszystko rozwija się wolno i stopniowo aż do zatracenia poczucia przemijania. Utwór wyłania się z dźwięku c, który sukcesywnie 'rozszerza się' najpierw poprzez ćwierćtony, a następnie półtony i tercje małe. Po przejściu kolejnych etapów rozwoju powraca idea pierwotna. (Wszystko rodzi się i umiera w dźwięku c, który nabiera w tym utworze znaczenia symbolicznego).”

Alina Błońska (1974)

Źródło: program festiwalowy Warszawskiej Jesieni 2002, cyt. za: culture. pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/dz_blonska_out_of_time

O czasie

„Nieczęsto godzę się ze swoim losem, czy z tym, co mnie dotyka. Mało tego, nie jestem obojętny na krzywdy i cierpienia innych. Złoszczę się wtedy i mocno przeżywam to, czego jestem świadkiem. Jednak czuję też, że jestem odpowiedzialny za swoje życie, więc bardzo staram się, aby wszelkie porażki przekuć w małe sukcesy. „Skromnie pokornie do celu idę…” Pokora uczy, a ja nie narzekam, tylko staram się wyciągać wnioski z popełnionych błędów i ciężko pracuję nad sobą, żeby było lepiej. Mimo iż życie nie raz dało mi w kość, kocham je i akceptuję.”

Tallib (1986)

Źródło: Monika Matura, TaLLib: Chcę zaszczepić w młodych ludziach to, czego ewidentnie im brakuje (wywiad), infomusic. pl, 20 sierpnia 2015 https://www.infomusic.pl/wywiad/44110,tallib-chce-zaszczepic-w-mlodych-ludziach-to-czego-ewidentnie-im-brakuje-wywiad

O życiu , O losie , O cierpieniu , O sukcesie

„Kto odda się cały jednej wielkiej czy małej sprawie, w dodatku sprawie beznadziejnej, ten musi umrzeć w końcu za nią albo też przez nią.”

Maria Dąbrowska (1889–1965) pisarka polska

„Miley Cyrus jest według mnie głupia i infantylna. Wkurza mnie, że małe dziewczynki będą traktować ją jako wzorzec. Wolałbym, żeby podziwiały kogoś inteligentniejszego. Na przykład taka Lorde. Ma 16 lat, pisze świetne piosenki z błyskotliwymi tekstami i do tego nie obmacuje się przy wszystkich. Miley może ma talent, może potrafi śpiewać, ale jest jak wypadek samochodowy. Ciężko oderwać od niej wzrok, ale nie jest to pozytywne zjawisko.”

Jon Gallant (1975)

Źródło: „Miley Cyrus jest jak wypadek samochodowy” (rozmowa z Billy Talent), wp.pl, 5 listopada 2013 http://muzyka.wp.pl/interviewId,682961,title,Miley-Cyrus-jest-jak-wypadek-samochodowy-rozmowa-z-Billy-Talent,wywiad.html

O muzyce , O śpiewie

„To, co ujrzał, było wielką, skomplikowaną pajęczyną, siecią rozciągającą się we wszystkich kierunkach i wypełnioną mnóstwem migoczących, świetlistych punkcików. Pośrodku tej pajęczyny falował pojedynczy, silny płomień. Wiedział, że ten płomień to Królowa, pozostałe świetliste punkciki oznaczały zaś wszystkich krwiopijców. Gdzieś tam było także jego małe światełko. Opowieść o Świętym Ogniu była prawdziwa. Widział to na własne oczy. A teraz nadszedł czas dla nich wszystkich, aby poddać się mrokowi i ciszy. Nadchodził koniec.
Rozległa i niesamowita pajęczyna pojaśniała i zalśniła słabym blaskiem, płomień stanowiący jej środek eksplodował, a potem na dłuższą chwile wszystko ściemniało, on zaś poczuł w kończynach cudownie miłą wibrację, jaka często nawiedzała go, gdy pogrążał się w zwykłym śnie, i pomyślał: Ach, a więc to jest śmierć. Umieramy. I to bezboleśnie.
Lecz dla jego starych bogów to, co się działo było niczym Ragnarok, kiedy strażnik Asgardu, Heimdall, Ten, Który Niesie Światu Światłość, dmie w swój róg, wzywając bogów Aesirów, by stanęli do ostatniej bitwy.”

Anne Rice książka Krew i złoto

My też odejdziemy, walcząc – wyszeptał Thorne w swojej jaskini.
Krew i złoto

O śmierci , O Bogu , O świecie , O odejściu

„Australia zachęca do przedsiębiorczości i popiera biznes jako główny sektor tworzenia miejsc pracy. Państwo współpracuje z małym i średnim biznesem przy usuwaniu barier, przy tworzeniu pożyczki na 20 miliardów australijskich dolarów. W Europie brakuje kapitału podwyższonego ryzyka. Małe i średnie przedsiębiorstwa mogłyby rosnąć szybciej i tworzyć miejsca pracy, gdyby miały więcej płynności. A jest tak, że bardzo pilnie potrzebujemy więcej miejsc pracy w Europie. Unia Europejska mogłaby także nauczyć się czegoś z australijskiego prawa pracy, które pozwala na większą elastyczność zarówno pracodawcy, jak i pracownikowi. Obecnie w wielu krajach UE prawo pracy tworzy bariery dla nowych miejsc pracy. Jeśli spółka zatrudnia człowieka i ma obowiązek, by trzymać go na stanowisku prawie do końca życia, to wtedy bardzo trudno zachować wysoki poziom wydajności. Tak więc firmy, inaczej niż w Australii, niechętnie zatrudniają ludzi. A trzecia sprawa, w której UE mogłaby się czegoś nauczyć od Australii, to mniej biurokracji. Ogromna biurokracja zabiera zbyt wiele energii i zostawia niewiele czasu, by zająć się rzeczywistą pracą – tworzeniem, produkowaniem, sprzedawaniem itp.”

Antanas Guoga (1973)

czego Unia Europejska może nauczyć się od Australii
Źródło: Antanas Guoga: Gra w pokera nauczyła mnie myśleć strategicznie, radiownet.pl, 13 lipca 2014 http://www.radiownet.pl/publikacje/antanas-guoga-gra-w-pokera-nauczyla-mnie-myslec-strategicznie

O ludziach , O zachowaniu , O grach , O myślach

„W toku samoorganizowania się totalitaryzm w Polsce zostanie przezwyciężony. Skoro bowiem ludzie organizują się sami, niezależnie od państwa – a więc poza jego monopolem – to tym samym ograniczają system totalitarny, jego monopol na organizację. Działać zaczyna się zawsze w małej grupie. Im więcej takich grup i ich porozumień, tym bardziej ograniczone jest państwo totalitarne.”

Jacek Kuroń (1934–2004) polski historyk, pisarz, polityk, działacz społeczny i polityczny

Źródło: Gwiezdny czas

O ludziach , O czasie

„Dyrektor zakładał przedsiębiorstwo prywatne o takim samym profilu specjalizacji jak to państwowe, którym kierował. W firmie prywatnej dawał pracownikom wyższe wynagrodzenie, ponieważ nie obowiązywał w niej bardzo wysoki podatek od wynagrodzeń, tzw. popiwek poważnie ograniczający wysokość uposażeń w przedsiębiorstwach państwowych. W ten sposób doprowadzał do przejmowania pracowników z państwowego do jego prywatnego przedsiębiorstwa. Po pewnym czasie dochodziło do bankructwa lub przejęcia przedsiębiorstwa państwowego. Drugi sposób to tworzenie spółek prywatnych przez dyrektorów państwowych firm z legitymacją PZPR. Często robili to we współpracy z sekretarzami partyjnymi. Następnie takie firmy uzyskiwały kredyty z tych nowo utworzonych banków na wykup udziałów firmy państwowej. Z badań prof. A. Gardawskiego wynika, że 80 proc. personelu tych nowych prywatnych firm wcześniej pracowało w państwowych przedsiębiorstwach, a 62,5 proc. właścicieli nowych prywatnych przedsiębiorstw małej i średniej wielkości pełniło funkcje kierownicze i dyrektorskie w PRL.”

Witold Kieżun (1922) polski ekonomista

Źródło: Z komunizmu w kolonialny kapitalizm http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20120225&typ=my&id=my03.txt, naszdziennik.pl, 25 lutego 2012

O czasie , O współpracy

„Zatem niech naśladują filozofów, którzy, choć nie zgadzają się w jakiejś małej sprawie, starają się jednak współpracować, aby utrzymać jedność doktryny filozoficznej.”

Konstantyn I Wielki (274–337) cesarz rzymski od 306 roku

słysząc po raz pierwszy o sporach pomiędzy biskupami, którzy wzajemnie oskarżali się o herezję.
Źródło: Steven Runciman, Teokracja bizantyjska, przeł. Maria Radożycka-Paoletti, wyd. Książnica, Katowice 2008, s. 22.

„Dorastałem w małej wiosce w północnej Szwecji i to wygląda dokładnie tak samo. To bardzo dziwne. To dwieście małych wiosek połączonych ze sobą. Życie tu w porównaniu z życiem w Tokio, gdzie mieszkałem, albo w Londynie, albo w Nowym Jorku, dużo bardziej przypomina życie na wsi. Kładziesz się wcześnie spać i wstajesz wcześnie, nawet, jeśli nie pracujesz. Wstajesz ze słońcem i idziesz spać ze słońcem. To zdecydowanie bardziej wiejski tryb życia i pasuje mi zdecydowanie bardziej niż ten w Nowym Jorku.”

Peter Stormare (1953) aktor szwedzki

o Los Angeles

O życiu , O losie

„Mogę ci mówić o tym, że naprawdę las nigdy się nie zmienia: w lecie, w zimie, jesienią, jest tak samo nudny i niebezpieczny; tak samo męczący i wredny; i taki sam jest o świcie, wieczorem i w dzień; i zawsze jest w nim pusto; i że jedyną rzeczą, którą czuję, jest nienawiść do lasu, ale ty i wszystkie takie jak ty macie za małe móżdżki, aby to zrozumieć.”

Marek Hłasko książka Następny do raju

Następny do raju

O nienawiści , Jesień

„Jedną z największych przyjemności sprawia mi obecnie odrobina LSD podczas spektaklu „Zmierzchu bogów” Wagnera. Wtedy czuje, że jestem naprawdę blisko nieba. Dzięki dietyloamidowi kwasu lizergowego wszystko odbiera się intensywniej, otwierają się coraz to nowe głębsze perspektywy. To działa jednak tylko przy użyciu małej dawki, bo „Zmierzch bogów” to już jest odlot sam w sobie.”

Christian Rätsch (1957)

Źródło: rozmowa Guido Mingelsa, Grzybki nie kłamią, „Der Spiegel”, tłum. „Forum”, 21 czerwca 2013.

O Bogu , O przyjemności

„Chcąc zlikwidować większe draństwa, na małe świństewka należy tymczasem spoglądać przez palce.”

Eugeniusz Paukszta książka Wiatrołomy

Wiatrołomy

„Rebeka, zawsze Rebeka! Dokądkolwiek bym poszła, gdziekolwiek bym usiadła, nawet w moich myślach i moich snach, spotykałam Rebekę. Znałam teraz jej figurę, długie, smukłe nogi, małe, wąskie stopy. Ramiona szersze od moich, zwinne, zgrabne ręce. Ręce, które potrafiły sterować, potrafiły utrzymać konia. Ręce, które układały bukiety, wykonywały modele okrętów i napisały „Maxowi od Rebeki” na tytułowej stronie książki. Znałam także jej drobną, owalną twarz, jasną cerę, ciemne włosy. Znałam zapach jej perfum, domyślałam się, jak brzmiał jej śmiech, jaki miała uśmiech. Rozpoznałabym jej głos wśród tysiąca innych głosów. Rebeka, zawsze Rebeka! Nigdy się od niej nie uwolnię.”

Daphne du Maurier książka Rebeka

Rebeka

O książkach , O uśmiechu , O śmiechu , O snach

„To jest Jurka Owsiaka prywatny, że tak powiem, odjazd. Ma do tego prawo. Udało mu się z małej rzeczy zrobić dużą.”

Muniek Staszczyk (1963) polski muzyk rockowy

o Woodstocku.
Źródło: Jerzy Owsiak, Jan Skaradziński, Przystanek Woodstock. Historia najpiękniejszego festiwalu świata, Warszawa 2010

O historii

„Rząd polski stracił całkowicie orientację. Zapomina, że miliony mieszkańców małych i średnich miast zostają masowo zwalniane z pracy i tracą źródła bezpiecznego utrzymania swoich rodzin. Wielokrotnie pracę tracą oboje małżonków, a na utrzymaniu pozostają małe dzieci. Nysa jest tego najlepszym przykładem.”

Zenon Tyma (1952) polski polityk

fragment wystąpienia w Sejmie, 8 maja 2002.

O dzieciach , O zapominaniu

„Papierowe łódeczki wylądowały w koszu. Tim otworzył szufladę i wrzucił do niej noże, widelce i serwetki. Ja złapałem karton mleka i wsunąłem go do stojącego na półce wazonu. W ten sposób została tylko taca. Tim podał ją mnie. Rozejrzałem się w poszukiwaniu miejsca, gdzie można by ją schować. Nie znalazłem, więc postawiłem ją na krześle i usiadłem na niej.
– Proszę wejść! – zawołał Tim.
Nachylił się nad biurkiem i skrobał coś na czystej kartce papieru. Robiłoby to lepsze wrażenie, gdyby używał właściwego końca pióra.
Drzwi się otworzyły.
Nasz gość miał ze sobą pistolet – i to właśnie pistolet zobaczyłem najpierw. Mały, z krótką lufą, metalicznie szary. Gość też był mały, niewiele wyższy ode mnie, i taki blady, jakby dopiero co wyszedł z jednego z tych starych, czarno-białych filmów. Miał kwadratowy podbródek, krótko przycięte włosy i małe oczka, które zdawały się chować za grubymi szkłami okularów. Albo on był bardzo krótkowzroczny, albo jego okulista. A może po prostu czuł się za tymi kuloodpornymi szkłami bezpieczniej.
Zamknął za sobą drzwi. Na zewnątrz najwyraźniej padało, bo duże krople wody przywarły mu do czoła i skapywały z brzegu płaszcza. A może po prostu się pocił.
– Pan jest Tim Diament? – zapytał.
– Tak, to ja – przyznał Tim.
Mężczyzna wszedł dalej do środka i wtedy zobaczył mnie. Przez chwilę lufa mierzyła w moim kierunku. Ręce automatycznie zatrzepotały mi gdzieś ponad głową.
– A ty? – zapytał ostro.
– Nick Diament – odpowiedziałem.”

Anthony Horowitz (1955)

Jego brat. Przesunął wzrok niżej.
– Czemu siedzisz na tacy?
– Bo czuję się jak filiżanka herbaty.
To była pierwsza rzecz, jaka przyszła mi do głowy, lecz najwyraźniej jemu to wystarczyło, bo chwilę później, gdy podszedł do okna, już o mnie zapomniał.
Źródło: Szpieg mimo woli

O poszukiwaniu , O wrażeniach , O herbacie

„Był to na pewno dla wszystkich szok, chociaż było do przewidzenia, że jakiś przełom nastąpi. W moim przypadku przeżyły to najbardziej żona i małe dzieci, które nie rozumiały tej sytuacji. Pamiętam poczucie bezradności i fakt jawnego bezprawia, bo nikt z nas nie czuł się przestępcą lub działającym na szkodę państwa. Oczywiście widzieliśmy Polskę w innym układzie i obowiązujący inny ład. Nam, tu przynajmniej na dołach, nie chodziło o stołki czy o przejęcie władzy, myśmy tylko kwestionowali sposób sprawowania władzy. Arogancja władzy była tak duża, że nie sposób było to już tolerować. Zanim przewieziono mnie do więzienia w Załężu przetrzymywany byłem w więzieniu w Tarnowie z grupą działaczy Solidarności rolniczej. Wspomnę Staszka Wiśniowskiego, Surowieckiego, Jurka Stracha i wielu innych. Próbowano nas złamać i zmusić do współpracy trzymając nas całą noc na mrozie. To jednak stwarzało jeszcze większy nasz opór. Sam pobyt w Załężu to trudne dni i nie jestem jeszcze gotowy na rozległe wspomnienia, to zbyt dla mnie bolesne.”

Władysław Żabiński (1942) polski polityk i poseł

o internowaniu w stanie wojennym.
Źródło: Noworoczne spotkanie osób internowanych – niedziela – 18 stycznia, tarnow.net.pl http://www.tarnow.net.pl/serwis/prasa/index.php?czytaj=7736

O dzieciach , O strachu , O czytaniu , O współpracy

„Jeśli ktoś jest dobrym pracownikiem etatowym, przydatnym dla firmy, to może zostać spółdzielcą, gdy zwolni się miejsce. Ale musi wpłacić udziały. Nasza spółdzielnia ma dobrą markę i znaczną wartość, więc udziały nie są małe. Ale i tak na liście oczekujących mamy sporo chętnych na spółdzielców. Gdy nasza generacja odejdzie na emerytury, oni nas zastąpią.”

Maria Janas (1954)

Źródło: Bartłomiej Kuraś, Od korporacji uchowaj nas, Panie, „Duży Format” http://wyborcza.pl/duzyformat/1,140812,16660313,Spoldzielcy_z_Muszynianki__Od_korporacji_uchowaj_nas_.html, wyborcza.pl, 18 września 2014.

O odejściu

„Wzrostu był mizernego, twarzy ściągłej, chudej, u brody nieco zwężonej. Głowę miał małą, prawie całkiem łysą, oczy czarne i małe, niestatecznego wejrzenia i ciągle biegające. Uszy duże, głos gruby, mowę prędką, kibić kształtną, lecz szczupłą, szyję długą.”

Władysław II Jagiełło (1362–1434) wielki książę litewski, król Polski

O Władysławie II Jagielle
Źródło: Jana Długosza Kanonika Krakowskiego Dziejów Polskich ksiąg dwanaście, przekład K. Mecherzyńskiego.T.4. Księgi XI, XII. Kraków 1869

„Mało bogactw, małe troski; trosklie jest bogactw staranie.”

Andrzej Maksymilian Fredro (1620–1679) polski pisarz polityczny

Źródło: op.cit., s. 6.

O bogactwie

„To, co człowiek widzi, gdy spogląda wstecz ku stronom rodzinnym – prawie zawsze wprawia go w zdumienie; i tak jest z wieloma ludźmi. Jakie to wszystko małe, myśli sobie, jakie mizerne i odległe.”

Siegfried Lenz (1926–2014)

Was einer sieht, wenn er heimwärts blickt – aus einer anderen Welt heimwärts blickt – , läßt ihn fast immer staunen; vielen geht es so. Wie klein das alles ist, denkt er, wie dürftig, wie abgelegen
Biuro rzeczy znalezionych
Źródło: s. 195

O myślach , O myśleniu , Odległy

„Dwie kobiety spędzają wczasy w pensjonacie. Jedna mówi: „jakie tu mają niedobre jedzenie”, a druga dodaje: „no i w dodatku takie małe porcje.” To samo myślę o życiu. Jest pełne bólu, cierpienia i nieszczęść, a na dodatek tak szybko przemija.”

Woody Allen (1935) amerykański scenarzysta, reżyser, producent i aktor pochodzenia żydowskiego

o przemijaniu
Cytaty z utworów literackich (w tym scenariuszy), Annie Hall

O kobietach , O nieszczęściu , O jedzeniu , O myślach

„Na małej stacji w wiosce Poronin,
Gdy pociąg stanął wśród zgrzytu szyn,
Wysiadł z wagonu ojciec, a po nim
Raźno wyskoczył na peron syn.

Wyszli na drogę. Wesoło idą.
Wartko, radośnie płynie im czas,
Gdy podziwiają wspaniały widok:
Góry i chmury, strumień i las.

Ożywczy strumyk chłodził im mile,
Przez kładkę przeszli na drugi brzeg.
Ojciec przystanął, pomyślał chwilę
Spojrzał na syna i tak mu rzekł:

„Tu, po tych dróżkach, dawno już temu
Za moich młodych dziecinnych lat
Chodził na spacer człowiek, któremu
Nową epokę zawdzięcza świat.

Wiesz, o kim mówię?” „Wiem, o Leninie.
Czy Lenin tutaj mieszkał, tu żył?”
„Tak, na tej ziemi, tu, w Poroninie
Przed żandarmami cara się krył.

Nim rewolucja wstrząsnęła światem,
Zanim się carski zawalił tron,
Lenin dwukrotnie mieszkał tu latem,
Tu swe zwycięstwa obmyślał on.

Tu przemyśliwał nad tym jak skruszyć
W ojczyźnie swojej ucisku rząd…
Tutaj przyjmował proletariuszy
I swe wskazania dawał im stąd”.”

Janusz Minkiewicz (1914–1981) pisarz polski, satyryk

Źródło: Lenin w Poroninie

O świecie , O czasie , O ojczyźnie

„Prawda jest taka, że mam za małe doświadczenie, abym mogła ogólnie wyrażać się o tym, co ja robię ze swoimi rolami.”

Jowita Budnik (1973) polska aktorka

Źródło: Artur Cichmiński, Orły 2007. Czułam, że przechodzę to wszystko bezboleśnie. Rozmowa z Jowitą Budnik, stopklatka.pl, 27 lutego 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=36272

O prawdzie