Cytaty na temat koniec (1340 cytatów, strona 7)

„To było bardzo dziwne, że niektórzy żydowscy chłopcy i dziewczęta widząc wielkiego wroga z całym jego uzbrojeniem byli jednak radośni i weseli. Dlaczego? Wiedzieliśmy, że nasz koniec już nadszedł. Wiedzieliśmy już wcześniej, że nas pokonają ale wiedzieliśmy też, że oni zapłacą wysoką cenę za nasze życie. Rzeczywiście tak się stało. To trudne do opisania i znajdzie się pewnie wielu, którzy nie uwierzą w to ale kiedy Niemcy (hebr. גרמנים, Germanim) podeszli blisko, znaleźli się u stóp naszej mocno obsadzonej placówki i minęli nas w szyku i kiedy my wtedy rzuciliśmy bomby i granaty ręczne i kiedy zobaczyliśmy niemiecką krew przelewającą się po ulicach Warszawy po tym jak tak wiele żydowskiej krwi i łez wcześniej popłynęło ulicami Warszawy poczuliśmy w sobie wielką radość i już nie było ważne co się stanie następnego dnia. Była wśród nas wielka radość, wśród żydowskich bojowników. Nagle stał się cud, oto wielcy niemieccy „bohaterowie” wycofali się w ogromnej panice w obliczu żydowskich granatów i bomb. Godzinę później zauważyliśmy jak niemiecki oficer zachęcał żołnierzy do wyjścia do walki i przyniesienia rannych. Nikt z nich się nie ruszył i zostawili swoich rannych, którym później my odebraliśmy broń.(…) Mieliśmy wielu towarzyszy po stronie aryjskiej i Icchak Cukierman był wśród nich. Ich głównym zajęciem w pierwszych dniach były dodatkowe dostawy broni i rzeczywiście po wielu staraniach udało się to osiągnąć.”

Cywia Lubetkin (1914–1978)

Źródło: Film Fighters in the Warsaw Ghetto z Archiwum Yad Vashem, Zeznanie Cywii Lubetkin na procesie Adolfa Eichmanna w Jerozolimie, 3 maja 1961 https://www.youtube.com/watch?v=pin_H8rcfPQ

O życiu , O walce , Radość

„Ludzie na naszej planecie nie stoją w szeregu. Tak naprawdę wszyscy stoimy w kręgu trzymając się za ręce. Cokolwiek dasz komuś, kto stoi obok, w końcu do ciebie powróci.”

Jackson Browne (1948) amerykański muzyk rockowy

O ludziach

„Tysiąc razy szczęśliwy, kto bierze prawdę za prawidło swego postępowania! On jest obrazem Pana Boga, który z natury swojej jest prawdą. Miły Bogu, miłym jest także w oczach ludzkich. Prawda przewodniczy wszelkim jego krokom, i zyskuje mu przychylność wszystkich. (…) Kłamca przeciwnie podobny jest czartowi, który był ojcem kłamstwa, Kłamca traci wszelką wziętość ściąga na się gniew nieba i ziemi; nie ufają mu, a cóżkolwiek mówi, zawsze go mają w podejrzeniu. (…) Przywdziewa on maski wszelkiego rodzaju, ale nic na tem nie zyskuje: wszyscy odtrącają go z obrzydzeniem i na koniec szydzą z niego.”

Efrem Syryjczyk (306–373) Syryjski diakon i teolog z IV w.

Źródło: Ks. Ambroży Guillois, Wykład historyczny, dogmatyczny, moralny, liturgiczny i kanoniczny wiary katolickiej, Wilno 1863, s. 383.

O Bogu , O prawdzie , O kłamstwie , O wierze

„Dla PiS-u i Solidarnej Polski, jak widać, kwestia wołania o Trybunał Stanu dla ministra spraw zagranicznych w tak ważnym dla Europy momencie i w czasie polskiej prezydencji jest drobiazgiem. Jest czymś, co można na co dzień wrzucić pod debatę publiczną i to „drożenie się” obu części PiS-u – w istocie – o to, kto ostrzej zaatakuje, trwało od rana do popołudnia. Bałem się, że dojdzie w końcu do ulubionej kary śmierci dla ministra spraw zagranicznych po Trybunale Stanu i po wotum nieufności.”

Rafał Grupiński (1952) polski polityk

o reakcji na przemówienie Radosława Sikorskiego w Berlinie.
Źródło: interia.pl http://fakty.interia.pl/tylko_u_nas/wywiady/news/kuriozalne-zachowanie-balem-sie-ze-pis-zazada-kary,1728825, 1 grudnia 2011

O śmierci , O karze , O zachowaniu , O czasie

„Matka opowiadała mi, jak w dzieciństwie zakonnice w katolickiej szkole biły ją po lewej ręce, kiedy nią pisała. Dziś nauczyciel poszedłby za kratki za znęcanie się nad dzieckiem. Mój wewnętrzny optymista chciałby wierzyć, że seksualność koniec końców stanie na równi z pisaniem: nie będzie podziału na dobrą i złą. Po prostu jesteśmy inaczej zaprogramowani.
Przy okazji warto zaznaczyć, że nigdy nie pytamy nowo napotkanej osoby, czy jest lewo – czy praworęczna.
Bo tak naprawdę obchodzi to wyłącznie tego, kto trzyma pióro.”

Jodi Picoult (1966)

Tam, gdzie ty (2012)

O dzieciach , O matce , O nauczycielach , O dzieciństwie

„Trzeba zadawać pytania na własną miarę. Trzeba też pilnie słuchać i w tym słuchaniu się zatracić. Bo tylko w ten sposób bohater wprowadzi reportera w swój świat. A na koniec trzeba tak postawić literki, żeby tego wszystkiego nie spieprzyć.”

Włodzimierz Nowak (1958) polski dziennikarz i reporter

O świecie , Pytanie

„Wmówiłem kiedyś znajomej, że jestem księdzem, spędzając urlop z trzema babkami. Mieszkaliśmy w przesympatycznej chatce pod Poznaniem. Tak się złożyło, że nie byliśmy tam jedyni. W przeciwległym obozie odpoczywała paczka znajomych. Jedna z dziewcząt zapytała mnie kim jestem z zawodu. Odpowiedziałem, że księdzem. Żartujesz sobie – powiedziała – pokaż dowód. Odparłem, że w dowodzie tego nie znajdzie. Zaczęła więc wypytywać o dziewczyny, które były tam ze mną. Poinformowałem więc, że to dziewczęta, które należą do parafialnego kółka różańcowego. Ale to nie koniec: graliśmy wtedy sztukę w kościołach i tak się szczęśliwie złożyło, że miałem przy sobie pisma zatwierdzające z kurii, w których podpisany był m. in. arcybiskup. Do końca wakacji mówiła do mnie proszę księdza.”

Mirosław Neinert (1959) polski aktor i reżyser teatralny

Źródło: „Dziennik Zachodni”, 1 kwietnia 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/niezary.htm

O dziewczynach , O wakacjach

„Widzicie, chodzi o to, że wcale nie jesteśmy Homo sapiens. Naszym jądrem jest szaleństwo. Nadrzędnym imperatywem chęć zabijania. Moi drodzy, Darwin był zbyt uprzejmy, by powiedzieć, że rządzimy Ziemią nie dlatego, że jesteśmy najinteligentniejsi czy choćby najsilniejsi, ale dlatego że zawsze byliśmy najbardziej szalonymi i żądnymi krwi skurwielami w naszej dżungli. (…) Nie zamierzam wygłaszać przemówienia oskarżającego całą ludzkość. Gdybym chciał to zrobić, przypomniałbym, że na każdego Michała Anioła przypada markiz de Sade, na każdego Gandhiego – Eihmann, na Martina Luthera Kinga – Osama bin Laden. Poprzestańmy na tym: człowiek stał się dominującym gatunkiem na tej planecie dzięki dwóm podstawowym cechom. Jedną jest inteligencja. Drugą gotowość zabicia każdego, kto stanie mu na drodze. (…) Inteligencja w końcu zatriumfowała nad żądzą mordu i rozsądek wziął górę nad instynktem. To również było kwestią przetrwania. (…) Większość ludzi zepchnęła te najgorsze cechy w głąb podświadomości.”

Stephen King książka Komórka

Komórka

O ludziach , O aniołach , O górach , O inteligencji

„„Kreda” czuje ścisk w sercu, ogląda jeszcze rękojeść swojego colta, wącha lufę. W końcu mówi: „Czynię według rozkazu!” (…) „Pustka i upokorzenie” – stwierdzi po latach „Kreda” – „Człowiek z bronią i człowiek bez broni to dwaj różni ludzie”.”

Przemysław Bystrzycki (1923–2004)

wspomnienia opublikowane w „Gazecie Wyborczej”.

O ludziach , Serce

„Patrzyliśmy razem na akację od strony ulicy.
Co rano to była nasza chwila intymności
Zostawiałam cię na stoliku w sypialni z oczami utkwionymi
w to co było na zewnątrz.
Wieczorem czekałeś na mnie pod drzwiami: z upodobaniem
odbywałeś ten sam rytuał który mnie uspokajał i sprawiał, że
łagodniałam.
Nazwałam cię Fernando Pessoa od razu pierwszego dnia
kiedy on przyniósł cię do domu, to było pod koniec października,
osiem lat temu: kłębek czarny w sam raz do karmienia pipetą.”

Denisa Comănescu (1954)

Źródło: Pessoa, tłum. Kazimierz Jurczak

O domu , O czekaniu

„Szachy są jak życie (…). Każda figura i pion mają swoje zadanie. Niektóre są słabe, inne są mocne. Niektóre ważne są na początku gry, a inne cenniejsze pod koniec. Ale żeby wygrać, potrzebujesz ich wszystkich. I, tak jak w życiu, nie ma punktacji. Można mieć o dziesięć pionów mniej, a i tak wygrać.”

Adam Fawer (1970)

Szczególna przypadłość (2005)

O życiu

„Czas Europy się skończył. Napływające masowo migracje świata islamskiego tak bardzo zmienią skład etniczny […], że Europejczycy będą zbyt sparaliżowani groźbą terroryzmu, żeby interweniować w Afryce Północnej […]. Przy zmniejszającej się populacji i coraz mniejszej liczbie dzieci, Europa nie ma żywotnego interesu usprawiedliwiającego wysyłanie dziesiątek tysięcy młodych ludzi na wojnę, jeśli nie zostali oni bezpośrednio zaatakowani. Przy obecnym wskaźniku urodzeń populacja Europy w 2100 roku będzie mniejsza niż jedna trzecia obecnego stanu. Europa wybrała la dolce vita. Lecz skoro Europejczycy są tak dalece nie zainteresowani własnym przetrwaniem […], to dlaczego Amerykanie mieliby bronić Europy […]? Tak więc Europejczycy będą nadal prowadzili życie na wysokiej stopie, aż w końcu się wypalą. Europa przyjęła swoje przeznaczenie […]. Europejczycy nie planują swego dalszego istnienia jako bardzo istotnej rasy. Czego więc tu bronimy? Zachodniej cywilizacji? Przecież decydując, że nie chcą mieć dzieci, Europejczycy dobrowolnie zaakceptowali koniec swej cywilizacji, który nastąpi w XXII wieku.”

Patrick Buchanan (1938) amerykański polityk i publicysta

Źródło: Robert Potocki, Paleopolityka amerykańska wg Patricka Buchanana, geopolityka.org, 11 marca 2012 http://www.geopolityka.org/analizy/1368-paleopolityka-amerykanska-wg-patricka-buchanana

O życiu , O dzieciach , O ludziach , O czasie

„Osiemdziesiąt sześć lat temu generał Józef Haller dokonał Zaślubin Polski z Morzem, a równo osiemdziesiąt lat temu polskie okno na świat – kaszubska wieś Gdynia otrzymała prawa miejskie. Tak ważne dla całego naszego państwa wydarzenia działy się na Kaszubach i też dzięki Kaszubom. Dzięki ich trwaniu przy polskości Polska oparła się o Morze Bałtyckie.
Kaszubi wnet straszną cenę zapłacili za wierność Polsce. Piaśnica, Szpęgawsk, Stutthof i inne obozy koncentracyjne pochłonęły tysiące ofiar, w tym prawie całą inteligencję kaszubską. Młodzi chłopcy zmuszeni byli służyć w Wehrmachcie. Alternatywą dla nich był partyzancki „Gryf Pomorski”, bunkier, gdzie na wielu z nich czekała śmierć, na ich rodziny – Stutthof, Potulice albo ciężkie roboty, zaś ich dziewczyny, siostry i matki pod koniec wojny zsyłane były na Sybir.”

Kazimierz Kleina (1958) polski działacz samorządowy i polityczny

fragment wystąpienia sejmowego wygłoszonego po kaszubsku.
Źródło: sprawozdanie stenograficzne z posiedzenia Sejmu V kadencji (10. posiedzenie, 1. dzień, 15 lutego 2006) http://orka2.sejm.gov.pl/Debata5.nsf/851e81387c160e4fc125745f00379393/71a2edb6e3e72b62c125746500374e74?OpenDocument

O śmierci , O wojnie , O świecie , O dziewczynach

„Powiedzenie komuś, że to już koniec, jest brzydkie i fałszywe. Nawet kiedy już o kimś nie myślimy, nadal pozostaje w nasz obecny. Istota, która się dla nas liczyła, liczyć się będzie zawsze.”

Amélie Nothomb (1967) pisarka belgijska

Ani z widzenia, ani ze słyszenia (2007)

O myślach , O myśleniu

„Moja mama zawsze pragnęła, żebym przejęła biznes po rodzicach. Ale ja czułam, że to nie dla mnie. Moje ukryte wówczas marzenia nie dawały mi spokoju. W końcu postanowiłam postawić wszystko na jedną kartę i poleciałam do Stanów Zjednoczonych.”

Katarzyna Wołejnio (1973)

Źródło: Katarzyna Wołejnio: czy osiągnie sukces w Hollywood?, orange.pl, 19 lipca 2011 http://www.orange.pl/kid,4000002705,id,4001216385,title,Katarzyna-Wolejnio-czy-osiagnie-sukces-w-Hollywood,article.html

O marzeniach , O biznesie , O rodzicach , O sukcesie

„To tylko błysk,
To tylko szmer,
To tylko ćwierć sekundy!
A już krzyk
I haka dźwięk
Koniec ostatniej rundy.
Myśl? Na nic
Myśl? Po co?
Za późno.
Szkoda, że
Promień zgasł.
A potem już ciemność…
Może blask…
Czy tak?”

Jan Długosz (taternik) (1929–1962) polski taternik i alpinista

Źródło: Andrzej Dryszel, Zaskakująca górska śmierć, „Przeglad” 33/2009 http://www.przeglad-tygodnik.pl/pl/artykul/zaskakujaca-gorska-smierc

O śmierci , O myślach , O myśleniu

„Pamiętam, że jak otrzymałem telefon z propozycją wzięcia udziału w castingu do Janosika zastanawiałem się, jaki sens jest robić dziś o tym film. Potem usłyszałem, że zajmuje się tym Agnieszka Holland razem z Kasią Adamik, reprezentującą z kolei moje pokolenie. Pomyślałem wtedy, że coś w tym musi zatem być. To nie mógł być tylko kolejny film, ale rzecz zrobiona z sercem. Przeczytałem w końcu scenariusz i stało się już dla mnie jasne, że jest to piękna historia o człowieku, którym targają wewnętrzne konflikty. Wreszcie przypowieść o wolność, życiu, naszej historii i cenie, którą Janosik musi w końcu zapłacić.”

Václav Jiráček (1978)

Źródło: wywiad http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=56337

O historii , O wolności , Serce , Sens

„To był wielki sukces Polski. Proszę pamiętać, że udało się naszej reprezentacji nie narazić na szwank naszych skomplikowanych relacji ze Słowenią. Nie wspomnę o San Marino, które nie będzie osamotnione na końcu tabeli.”

Zbigniew Girzyński (1973) doktor nauk humanistycznych, polityk

o porażce polskich piłkarzy w meczu ze Słowenią.
Źródło: tvn24.pl http://www.tvn24.pl/-1,1618749,0,1,udalo-nam-sie-nie-narazic-na-szwank-relacji-ze-slowenia,wiadomosc.html, 10 września 2009

O relacjach , O sukcesie

„Cynglami nazwał redaktorów „Gazety Wyborczej” jeden z jej byłych dziennikarzy, który w końcu wybrał wolność i odszedł z redakcji, dziś wyklęty. Cyngiel pociąga za spust, gdy rozkaz wydaje redaktor naczelny. Jak widać, władza ma dużo własnych cyngli w mediach. Robią bardzo niebezpieczną robotę, by przypomnieć zamordowanie Marka Rosiaka.”

Wojciech Reszczyński (1953) polski dziennikarz

Źródło: Wraca stare, naszdziennik.pl, 4 maja 2012 http://naszdziennik.pl/index.php?dat=20120504&typ=my&id=my07.txt

O odejściu , O wolności

„Początek znajduje się w zakresie naszych możliwości, środek rzadko, koniec nigdy.”

Theodor Gottlieb von Hippel (1741–1796)

„Lud całkowity jest zawsze i Narodem i jego Szefem. […] Kiedy w historii spotykają się lud i jego bohater zdolny do jego zrozumienia i użyźnienia, obaj poszukują się – niekiedy, jak w Hiszpanii, przelewając krew – ale w końcu zawsze się spotykają i łączą.”

José Luis de Arrese (1905–1986)

Źródło: Jacek Bartyzel, José Luis de ARRESE y Magra, legitymizm.org http://www.legitymizm.org/spw-jose-luis-arrese-magra

O ludziach , O historii , O poszukiwaniu , O zrozumieniu

„Po prostu pieniądze. Nie było absolutnie możliwości utrzymania się z muzyki klasycznej, a więc jedynym zajęciem, które pozwalało mi związać koniec z końcem, była aranżacja, w ten sposób przybliżyłem się do kina – dzięki kinu zacząłem zarabiać. Do muzyki klasycznej wróciłem w latach 80., bo dopiero wtedy osiągnąłem stabilizację ekonomiczną, wcześniej nigdy jej nie miałem.”

Ennio Morricone (1928–2020) włoski kompozytor muzyki filmowej

odpowiedź na pytanie: jak to się stało, że zainteresował się pan muzyką filmową?
Źródło: Kochanek X Muzy http://www.przeglad-tygodnik.pl/pl/artykul/kochanek-x-muzy

O pieniądzach , O kochankach

„Jestem jakimś zboczonym konserwatystą wierzącym wciąż w papier, ale ja uwielbiam wręcz wąchać książki. Książka bezwonna, bez okładek, bez papieru, książka czytana na cienkim monitorze, książka niestarzejąca się, której strony nie żółkną, książka właściwie niezniszczalna – to wizja, która jednakowoż nieco mnie przeraża, to jest dla mnie jakiś – zdobędę się na brawurę – projekt totalitarny. (…) Projekt, którego efektem będzie koniec księgarń, gdzie można mitrężyć czas, gubić się pomiędzy półkami, wyciągać z nich woluminy, kartkować (wąchać też, a jakże), prowadzić brutalną wewnętrzną wojnę z samym sobą, czy kupić, czy nie kupić, a jeśli kupić, to teraz czy następnym razem, zatem zapominając o upływającym czasie – bo księgarnia to miejsce poza czasem – obmacywać książki i wybierać upragnioną, jeśli to wszystko miałoby zginąć razem ze zwycięstwem e-booków, to niechaj i ja też zginę.”

Krzysztof Varga (1968) polski pisarz

Źródło: Kocham roztocza, czyli książka musi pachnieć http://wyborcza.pl/1,99494,11307188,Kocham_roztocza__czyli_ksiazka_musi_pachniec.html, „Gazeta Wyborcza”, Duży Format, 8 marca 2012

O książkach , O czasie , O czytaniu , O zwycięstwie

„Świat finansów jest podobny do alkoholizmu: i w jednym i w drugim przypadku najpierw jest nadmiar środków płynnych, następnie euforia, a na końcu – depresja.”

Milton Friedman (1912–2006) ekonomista amerykański, noblista

O świecie

„Cała ideologia polityki repertuarowej przed 1989 r. polegała na nieustannym sporze z ideologią oficjalnie panującą i raptem nagle straciliśmy przeciwnika. Ale przerobiliśmy to i w końcu porzuciliśmy w teatrze odnoszenie się do kondycji naszego narodu. Pojawiło się zainteresowanie ludzkim indywiduum, jego prywatnością, penetracją jego tajemnicy.”

Gustaw Holoubek (1923–2008) polski aktor teatralny i filmowy, reżyser

Źródło: Katarzyna Janowska, Jak wywołałem tamtą wojnę http://www.polityka.pl/kultura/rozmowy/244040,1,rozmowa-z-gustawem-holoubkiem.read, „Polityka”, 31 stycznia 2008.

„To nie koniec świata!”

Ada Fijał (1976)

„Ja od 40 lat przekonuję ludzi, że 2×2=4, za komuny była teoria, że 2×2=12, w tej chwili jesteśmy przy twierdzeniu, że 2×2=9. Już gdzieś tak ludzie uczynili postęp, ja już mam tego dość. 2×2=4, jest 4, jest 4, jest 4, koniec. Jeśli ktoś np. mówi tak, a to się mówi w tej chwili, np. była minister finansów to powiedziała, że podatki takie lepsze, niskie, to wprowadzimy, jak się nam podniosą wskaźniki gospodarcze, jak to? To jeżeli się podniosą bez planów podatki, to po co planować podatki i wskaźniki wzrostu, to jest po prostu idiotka, kompletna idiotka, która po prostu nie wiem, co robi, ona może być księgową, nie ma pojęcia o gospodarce, ale ona była ministrem wybrana, a ja jestem ekscentryczny.”

Janusz Korwin-Mikke/J

Źródło: Zbliżenie, radio Tok FM, 17 stycznia 2006

O ludziach

„Drżeliśmy więc przed maturą. Gdy przydzielono nam ławki, przede mną znalazł się chłopak z mojej klasy, jeden z tych gorzej traktowanych przez matematycę, Tomek. Gdy się zorientował, że siedzę za nim, odetchnął z ulgą. „Zdałem maturę”, powiedział, i szeroki uśmiech rozjaśnił mu twarz. Dobrze mi to zrobiło, że ktoś tak we mnie wierzył. Musiałam stanąć na wysokości zadania. Na końcu okazało się zresztą, że także i ja zdałam maturę dzięki Tomkowi.(…) Pomału posuwałam się do przodu – do rozwiązania były trzy zadania. Zaczęłam pierwsze, rozwiązałam kawałek i utknęłam, rozwiązałam część drugiego i utknęłam, rozwiązałam fragment trzeciego i utknęłam, nie mogłam się zdecydować, które jest najłatwiejsze, które rozwiązywać dalej. Nie umiałam podjąć decyzji! Tomek nerwowo kręcił i wiercił się na krześle, co jakiś czas odwracał się do mnie i syczał: „Dawaj!”. Aż w końcu wkurzył się na całego i napisał mi karteczkę: „Co ty wyprawiasz, wszystko zaczynasz, niczego nie kończysz, zrób w końcu jedno zadanie do końca, bo inaczej nie zdam matury!”. Bezcenna pomoc psychologiczna.(…) Kiedy tylko rozpoczynam zbyt wiele rzeczy naraz, nie kończąc żadnej z nich, kiedy nie wiem, co robić, co wybrać, i zaczynam w panice chaotycznie rozwiązywać wszystkie problemy własne oraz świata na raz, wprowadzając coraz większy bałagan, przypominam sobie egzamin dojrzałości. I mądrość Tomkowej podpowiedzi.”

Brigitta Helbig-Mischewski (1963) polska literaturoznawczyni i pisarka mieszkająca w Niemczech

Źródło: Podpowiedź - wspomnienie maturalne. w: Refleksje 1 (2014), s. 21.

O mądrości , O uśmiechu , O decyzjach , O wspomnieniach

„Nie musimy się spieszyć, ludzkość nie jest skazana na natychmiastową zagładę, nie sądzę, żeby koniec był bliski. Uważam jednak, że istnieje ryzyko groźnych wydarzeń. To trochę jak wykupienie polisy ubezpieczeniowej na samochód lub na życie. Człowiek nie robi tego dlatego, że jest przekonany, iż umrze następnego dnia, ale dlatego, że tak się może zdarzyć.”

Elon Musk (1971) Południowoafrykański przedsiębiorca i filantrop

o kolonizacji Marsa.
Źródło: Rory Carroll, Marsz na Marsa!, „The Guardian”, tłum. „Forum”, 14 sierpnia 2013.

O życiu , O samochodach

„W końcu nie wszyscy podziwiają i lubią to samo.”

Horacy (-65–-8 p. n. e.) rzymski poeta liryczny

Denique non omnes eadem mirantur amantque. (łac.)

„Reżyser Babicki szalał, bo premierę mieliśmy na karku, a tu ciągle wszystko było nie tak, jak on sobie wymarzył. A to muzyka szła za głośno, albo za szybko, to znów elektryk spóźnił się o sekundę ze światłem. Staszek Michalski za późno oparł głowę na poręczy krzesła, a Nowacki za wcześnie zadął w trąbę. Scenograf Ania Rachel ukradkiem opuściła miejsce na widowni i uciekła za kulisy. Wiadomo, że jeżeli Babicki nie będzie miał już komu przegryźć gardła, zabierze się za scenografa. I rzeczywiście… Kiedy weszła przepiękna Dorota Kolak, w karminowej sukni, z przeźroczystym pojemnikiem, w którym miał być żywy wąż, okazało się, że węża nie ma. Zaskroniec dostał bowiem zapalenia płuc i do dyspozycji był tylko boa dusiciel, który w żadnym wypadku nie zmieściłby się w pojemniku. Reżyser wezwał panią scenograf. Aniu! – krzyczał. – Nic mnie nie obchodzi, czy wąż jest na łożu śmierci, czy nie! Wąż musi być i koniec! Podczas gdy w reżyserze gasło życie, aktorzy urządzali sobie kpiny. Ktoś pytał: „Czy ten wąż należy do ZASP? Bo jeżeli nie, to proszę nie umieszczać mojego nazwiska na afiszu! Nie będę grał z amatorem!””

Lucyna Legut (1926–2011) pisarka i aktorka polska

Źródło: „Dziennik Bałtycki”, 27 stycznia 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/szefowie.htm

O życiu , O śmierci , O muzyce

„Na początku miłość jest jak nauka jazdy na łyżwach. Trzeba opanować równowagę, potem jazdę do przodu i skręcanie, następnie obroty i hamowanie. Potem pojawią się bardziej skomplikowane figury i w końcu układy taneczne. Lecz nawet perfekcja techniczna nie wystarczy, by zostać mistrzem i pojechać na olimpiadę. Dopiero artystyczny przekaz, połączony z wirtuozerią w działaniu, dadzą mistrzowski, niepowtarzalny efekt. Ten sam lód, te same łyżwy, nierzadko podobny układ taneczny, dają różne rezultaty. Przyglądając się jednemu występowi powiemy, że ktoś ładnie jeździł na łyżwach, patrząc na drugi powiemy, że to było cudowne przeżycie.”

Maciej Bennewicz (1961)

Miłość toksyczna, miłość dojrzała. Coaching relacji (2011)

O miłości , O nauce , O perfekcji

„Bywa tak, że odpalam rano sprzęt grający, popijam kawę i wsłuchuję się godzinami w bit który mnie pochłonął. Coś jak trans. W końcu ten bit zaczyna do mnie gadać: podpowiadać flow, pomysły, melodię, nastrój. Innym razem natchnie mnie jakaś sytuacja wyjęta z powszedniego dnia. Niekiedy nawet zlepek słów jak: „cichy dzieciak” czy „plastikowy kosmos.””

Cira (1983)

Najpierw urodzi się samo wyrażenie, potem wizja kawałka.
Źródło: Cira „Czuć wspólny język z muzyką” (Tak To Się Robi #32), popkiller.pl 1 lutego 2013 http://www.popkiller.pl/2013-02-01,cira_czuc_wspolny_jezyk_z_muzyka_tak_to_sie_robi_32

O kawie , O nastroju

„Na końcu życie zawsze ma dla nas złą wiadomość.”

Woody Allen (1935) amerykański scenarzysta, reżyser, producent i aktor pochodzenia żydowskiego

O życiu

„Mając 13 lat, znalazłam w szufladzie ojca zdjęcie, które przedstawiało stos chudych trupów, szkieletów, na których leżało śliczne żydowskie dziecko. Miało zamknięte oczy, ale wyglądało spokojnie, jakby spało. Było ładne, wyróżniało się. Nie mogłam się po tym odkryciu pozbierać. Ojciec nie opowiadał nigdy o swojej obozowej przeszłości. Zaczęłam naciągać go na opowieści. Nie chciał. Zdjęcia też w końcu zniknęły. Później w różnych wspomnieniach obozowych czytałam, że ojciec ryzykował życie i pomagał innym.”

Tomira Kowalik (1947) polska aktorka

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 7 lutego 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/teatrje2.htm

O życiu , O dzieciach , O czytaniu , O przeszłości

„Czasami zdarza się, że to, czego boimy się najbardziej, koniec końców przynosi nam najmniej uszczerbku.”

Michael Blake (1945–2015)

Tańczący z wilkami

„(…) takiego doświadczenia, jakiego nabieram w pracy z ekipą, kamerą, innymi aktorami nie da mi żadna szkoła. Ale to prawda – ciężko pogodzić szkołę z pracą na drugim końcu Polski, jednak da się to zrobić. Ważna jest determinacja i sumienność.”

Krystian Kukułka (1991)

Źródło: Marta Uler, Do odważnych świat należy, teletydzien.pl, 23 kwietnia 2012 http://www.teletydzien.pl/gwiazdy/news-do-odwaznych-swiat-nalezy,nId,599418

O prawdzie , O świecie , O szkole

„A teraz króciutko składy, bo to w końcu najważniejsze.”

Dariusz Szpakowski (1951) polski dziennikarz sportowy

Źródło: Creme de la creme czyli najlepsze cytaty komentatorów sportowych, sport.pl, 9 czerwca 2006 http://www.sport.pl/Mundial2006/1,73035,3407476.html

O sporcie

„Chciałabym kiedyś wiedzieć, ilu pocałowano jedynie po to, by w końcu zamknąć im usta.”

Ilona Bodden (1940–1985)

„Akceptacja eutanazji oznacza również koniec medycyny w formie, jaką znamy. I chodzi nie tylko o etos lekarski (…) czy lęk, jaki wprowadzany jest w relacje lekarza z pacjentem (już teraz pewna część holenderskich emerytów ucieka do niemieckiej służby zdrowia, by uniknąć eutanazji), ale także o rozwój nowych technik medycznych. W Holandii nie leczy się pewnych rodzajów raka, które z powodzeniem (40-procentowym) leczone są w innych krajach europejskich. Powód jest zaś niezmiernie prosty. Uśmiercenie pacjenta jest o wiele tańsze niż jego leczenie, szczególnie nowymi metodami. Te ostatnie więc nie powstają (…).”

Tomasz Terlikowski (1974) polski dziennikarz i publicysta

Źródło: Wykluczeni z życia, „Rzeczpospolita” nr, 14 stycznia 2013, s. A 11.

O relacjach

„Czasem odkrywamy pełni dumy jakiś dziewiczy ląd myśli. Ale w końcu widzimy gdzieś w lesie opakowanie środka antykoncepcyjnego.”

Stanisław Jerzy Lec (1909–1966) poeta polski, aforysta

O myślach , O czasie , O myśleniu

„Kalendarzowy koniec nie zawsze jest tym właściwym początkiem. Prawdziwą cezurę widać później, z perspektywy paru lat.”

Joanna Brodzik (1973) polska aktorka

„Państwo musi w końcu jasno postawić sprawę, co jest cesarskie, a co boskie. W Polsce się to kompletnie zamieszało. Nie bardzo rozumiem, po co angażowano księży. Nie może być tak, że jeżeli ktoś będzie łamał przepisy państwowe i jednocześnie powoływał się na to, że jest osobą wierzącą, to jako sędziów będziemy wzywać księży.”

Jan Ordyński (1953)

Źródło: se.pl, 4 sierpnia 2010 http://www.se.pl/wydarzenia/opinie/jan-ordynski-o-obroncach-krzyza-sa-chuligani-ktorz_148799_153719.html

„Starsi pisarze chyba się mnie lekko boją. Odczytywany jestem jako osobnik agresywny. Wywołuję wśród nich niesmak, zwłaszcza występami muzycznymi. Na ogół jestem poczytywany za niezbyt rozsądnego i skandalistę. To nie jest dla mnie żaden problem – stanowimy zupełnie inne światy, nie czuję większych związków z kimkolwiek. Za nic na świecie nie chciałbym stanowić części kolejnego już pokolenia grzecznych chłopców. Ale na pewno nie jest to totalny bunt, w końcu mam już 32 lata.”

Marcin Świetlicki (1961) polski poeta, dziennikarz i muzyk rockowy

Źródło: wywiad dla „Polityki”, styczeń 1994.

O problemach

„(…) uczę, kiedy tylko mogę, kiedy jestem w mieście. To trudne, bo głównie jestem w trasie, ale jeśli tylko na kilka miesięcy mogę być z powrotem, wracam i pomagam. Robią też letnie obozy dla nastolatków, choć uczestniczyć można już mając osiem lat. Są różne grupy wiekowe. Ja zwykle pracuje z nastolatkami, uczę ich jak grać w zespole, pisać kawałki, występować. Na koniec każdego semestru jest zawsze koncert, 6–7 zespołów pokazuje co potrafi.”

John Moyer (1973)

o działalności pedagogicznej.
Źródło: Zdzisław Furgał, Disturbed „Bardzo szczęśliwy członek Disturbed”, nuta.pl http://www.nuta.pl/wywiady/d/2/170/

„W końcu ile filmów kręci się w Polsce? Kręci się seriale, więc w nich się gra. Niektórzy mówią, że serial to coś gorszego. Dla mnie to jednak wielka gotowość zawodowa. Maratończyk, który bije rekordy dystansów, codziennie musi przebiec kilkadziesiąt kilometrów dla rozgrzewki. Seriale są dla mnie taką rozgrzewką.”

Leon Niemczyk (1923–2006) aktor polski

Źródło: „Dziennik Polski”, 6 grudnia 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/maratonp.htm

O grach

„Zrozumiałem, że choćby nie wiem jak się kogoś kochało, długo nie widziana twarz w końcu zaciera się w pamięci.”

Orhan Pamuk książka Nazywam się Czerwień

Nazywam się Czerwień (1998)

Kochać się

„Dziwne mamy czasy. Z jednej strony dużo się dzieje, świat tak do przodu pędzi, wszystko mamy fajne – komputery, telefony, znajomych, z którymi komunikujemy się na Facebooku… Z drugiej strony coraz trudniej związać koniec z końcem, żyć na jakimś poziomie, albo przynajmniej mieć komfort finansowy, no i strasznie dużo ludzie o tym mówią. Strasznie to wszystko przeżywają, co się odbija na związkach, na zdrowiu psychicznym.”

Katarzyna Nowicka (1974) polska piosenkarka

Źródło: Jarek Szubrycht, Dziwne mamy czasy, t-mobile-music.pl, 26 kwietnia 2013 http://www.t-mobile-music.pl/opinie/wywiady/wywiad-dziwne-mamy-czasy,12495.html

O ludziach , O zdrowiu , O świecie

„Dlatego powtarzam sobie, że o wiele piękniej jest powiedzieć na końcu: miałem w życiu dużo szczęścia… bo żyłem, a życie jest takie piękne.”

Łukasz Nowicki (1973) polski aktor

Źródło: Beata Nowicka, „Grazia” nr 7, 2 kwietnia 2013.

O życiu

„Czas, wiek i doświadczenie odcisnęły na mnie swoje piętno, podobnie jak na was. Wbrew teoriom Einsteina czas nie jest rzeką, tylko wielkim pieprzonym bawołem, który powala nas na ziemię i w końcu rozgniata na miazgę, krwawą i nieruchomą, z aparatem słuchowym wsuniętym w jedno ucho i woreczkiem po kolostomii przypiętym do uda w miejsce czterdziestki piątki.”

Stephen King (1947) pisarz amerykański

Źródło: Danse macabre

O czasie , O wieku

„Mnie prześladowała własna grzywka. Powstawały dowcipy, np. Ciechowski idzie po pustyni, ledwie zipie, w końcu dochodzi do źródełka, zanurza w nim ręce i… mokrą dłonią poprawia grzywkę. W końcu ją obciąłem.”

Grzegorz Ciechowski (1957–2001) polski muzyk rockowy

O sobie

„Początek był trudniejszy niż koniec – inaczej niż w życiu.”

Sarah Dessen (1970)

Posłuchaj mnie…

„Poeta robi z siebie jasnowidza przez długie, bezmierne i wyrozumowane rozregulowanie wszystkich zmysłów. Wszystkie postacie miłości, cierpienia, szaleństwa; sam znajduje i wyczerpuje wszelkie trucizny, aby zachować z nich kwintesencję. Niewysłowiona tortura, do której potrzeba mu całej wiary, całej nadludzkiej siły i od której staje się wielkim chorym, wielkim przestępcą, wielkim potępionym – i najwyższym Mędrcem! – Bo dochodzi do nieznanego! Kultywował przecież swoją duszę bardziej niż ktokolwiek inny! Dochodzi do nieznanego i kiedy, oszalały, traci na koniec rozeznanie swoich wizji, wtedy je zobaczył! Niech się na śmierć zamęczy skacząc przez rzeczy niesłychane i nie nazwane; przyjdą inni straszliwi pracownicy; zaczną od horyzontów, gdzie tamten stracił siły.”

Arthur Rimbaud (1854–1891) francuski poeta

Listy
Źródło: II List Jasnowidza (do Paula Demeny), 15 maja 1871

O śmierci , O wierze , O zachowaniu , O duszy

„(…) Murzyni w obecnem czasie w modzie. Do jakiego teatru się pan nie wybierzesz, dwóch, trzech ich przedstawia, a już najmarniej jeden. Podobnież artyści, co ich podgrywają, nie myją się z czarnej farby już po pare miesięcy – nie opłaci się jem, bo wiedzą, że w następnej sztuce znowuż za Murzynów będą. Żony jem w domu raban podnoszą, do pościeli nie chcą puszczać, ale żaden się nie myje. (…)
Rozchodziło się o to, że Turki wojne jemu wypowiedzieli, a że duchowieństwu nie wypada się naparzać, wynajęli księża tego Murzyna, żeby się za nich z Turkamy obleciał.
A nazywał się on (…) Hotello, dlatego, że Murzyni w hotelach najczęściej służą za dzwońców, czyli szwajcarów.
(…) Tak nasz z koleżką zgniewał, żeśmy chcieli się do niego podnieść i na scene wejść, towarzyskiego alibi go nauczyć. (…)
(…) ten ów Murzyn mówi:
„Owszem, proszę duchownych osób, mogie knoty Turkom spuścić, ale pod waronkiem, że katolickie kobiete pod tytułem Desdymona za małżonkie mi dacie”.
„Owszem, proszę bardzo – mówiom księża – załatwione” – i dali jem ślub. Ale nadleciał ojciec tej kobiety i mówi, że mowy o tem być nie może, boby się nie mógł z czarnem zięciem w towarzystwie pokazać. Ale ponieważ że ona się zgadzała, Murzyn zaczął się do teścia stawiać.
„Odskocz, tatuś, od nowożeńców, bo będzie niedobrze. Widziałem mętrykie – Desdymona jest pełnoletnia i pozwoleństwa rodziców nie potrzebuje. Chodź, Mondzia, do domu noc poślubne uskuteczniać!”
I poszli. Pokazało się potem, że stary Desdymony miał rację. Murzyn okazał się skończonem żłobem i niemożebny w pożyciu.
Tak się złożyło, że sąsiadka, cholera, ukradła Murzynowej chustkie do nosa, którą on jej dał w prezencie… Co ten lebiega o te chustkie za grandy toczył (…). Trzy godziny nas wszystkich męczył, a najwięcej żonę.
(…) żona szuka wszędzie, nie może znaleźć, to (…) mówi, na jury, że w praniu.
Jak oparzony wyleciał, za chwilę jest nazad, widocznie na górze był, przejrzał na sznurach całe pranie, i wiesz pan, co zrobił?…
Wtenczas to właśnie chcieliśmy z koleżką iść do niego na te scene. „Kobiete, łobuzie, bijesz o głupie chustkie za sto złotych?!”
Ale na tem nie koniec. Jeden oficer, któren na posadę gienerała lefrektował i chciał Hotella z niej wyślizgać, do pucu mu natrajlował, że jeden podporucznik do Desdymony uderza. Myślał, że Murzyn podporucznika zimnem trupem położy i do mamra go za to zamkną.
Detalicznie wszystko mu streszczał, jak podporucznik się z jego żoną podbawiał. Ten niby tyż to słucha, ale furt powtarza: „gdzie chustka” i „gdzie chustka”?
Wiesz pan, jak się skończyło – przeliczył jeszcze raz bieliznę z magla i u d u s i ł żonę, ponieważ że chustki nie było!
(…) Zanadto nie trzeba się znowuż nad Murzynamy rozczulać, bo i między niemy dranie się trafiają. Jedź pan do Łodzi, to się pan przekonasz!”

Stefan Wiechecki (1896–1979) pisarz i dziennikarz polski, humorysta (pseud. Wiech)

Źródło: Ksiuty z Melpomeną

O kobietach , O wojnie , O domu , O myślach

„Miejsce wyglądało na takie, gdzie nawet wrony zawracają, bo myślą, że to koniec świata.”

Grażyna Bąkiewicz (1955)

Będę u Klary

O myślach , O myśleniu

„E tam, skorzystamy. Składamy propozycję, ale to nie my będziemy pisać konkretne artykuły (…). Chcemy skasowania kar za błahe przestępstwa, dla skazanych za grzywny, alimenty (…). W Polsce dawno nie było amnestii. Ktoś w końcu musiał zgłosić taki projekt.”

Andrzej Lepper (1954–2011) polski polityk

o projekcie amnestii z okazji śmierci Jana Pawła II, która według dziennikarzy objęłaby m.in. polityków Samoobrony.
Źródło: Samoobrona chce samoamnestii, wyborcza.pl, 11 maja 2005 http://wyborcza.pl/1,75478,2699922.html

O śmierci

„[Janusz Palikot dla TVN-u] powiedział (…), że prezes PiS jest jak towar z lumpeksu: szybko zdobywa rynek, ale ludzie w końcu się orientują, że to podróbka. (…) Jak się nie było w lumpeksie, tylko butelkuje lumpenznieczulacz, lepiej nie gadać głupot publicznie.”

Wojciech Popiela (1971)

ironicznie o Palikocie porównującym Jarosława Kaczyńskiego do towaru z lumpeksu.
Źródło: Co ty wiesz o lumpeksach, Palikocie?, 9 czerwca 2010 http://www.prokapitalizm.pl/co-ty-wiesz-o-lumpeksach-palikocie.html

O ludziach , O głupocie

„Opowieść w Koranie jest prosta i płaska: Hiob zostaje wystawiony na próbę, jest posłuszny i zostaje za to wynagrodzony. Koniec historii. Opowieść w Biblii jest dramatyczna: Hiob buntuje się przeciw Bogu, rozpacza, wątpi, wybucha, oskarża Boga. Ten dramat w Koranie nie istnieje – i na tym polega zasadnicza różnica między obiema tradycjami.”

Ayaan Hirsi Ali (1969) holenderska działaczka polityczna pochodzenia somalijskiego

odpowiedź na pytanie, czym różni się Hiob z Biblii od Hioba z Koranu.
Źródło: spotkanie z okazji Dnia Wolności Prasy w Stowarzyszeniu Dziennikarzy Holenderskich, 3 maja 2005 r.

O Bogu , O historii , O wolności

„Jak popatrzeć z boku, to cała ta organizacja okołopisowska ma wręcz podręcznikowe cechy organizacji parareligijnej. Jest tam męczennik, prorok, są apostołowie, własne księgi, biskupi i kaznodzieje, a na końcu lud boży. Mają nawet procesje, odpusty, relikwie.”

Jerzy Baczyński (1950) polski dziennikarz

Źródło: Sebastian Kucharski, Baczyński: Plemienna wojna tygodników prawicowych, wyborcza.pl, 27 maja 2013 http://wyborcza.pl/1,75248,13987946,Baczynski__Plemienna_wojna_tygodnikow_prawicowych.html?as=3

O wojnie , O ludziach

„(…) cuda stanowią integralną część religii, a ja jestem w końcu człowiekiem zaangażowanym w religię. Natomiast pan, z tego, co widzę, musi być agnostykiem.
– Ba! – odparł Fabregas. – Nawet nie wiem, co ten termin znaczy. Jestem człowiekiem dorosłym, korzystającym ze swojego mózgu, który nie lubi, jak ktoś robi sobie z niego żarty.”

Eduardo Mendoza (1943) pisarz hiszpański

Wyspa Niesłychana

O religii

„Mam respekt i godzę się z tym, jak jest na świecie. Bez walki, napinania się, prób zmiany. Tak po prostu jest i koniec. Mam tolerancję wobec bezsilności, bo gdy nadchodzi żywioł, to i tak zabiera, co chce. Po co tracić energię, kiedy można ją przełożyć na coś innego?”

Mateusz Kusznierewicz (1975) polski żeglarz, mistrz olimpijski

Źródło: Wywiad, 2008 http://www.gala.pl/gwiazdy/wywiady/zobacz/viewpointer/2/artykul/mateusz-kusznierewicz-goraczka-zlota.html

O walce

„Co do szafy Lesiaka, to chciałbym po raz 1445. zaapelować do ministra sprawiedliwości o to, żeby w końcu tę szafę otworzył i opublikował. Domniemywam, że mój 1542. apel będzie daremny i że wygłoszę 1543. w najbliższym czasie.”

Jan Rokita (1959) polski polityk

komentarz do ujawnienia teczki Jarosława Kaczyńskiego i niepotwierdzonych informacji o fałszywych lojalkach spreparowanych w tzw. „inwigilacji prawicy”.
Źródło: wywiad w Radiu Zet

O sprawiedliwości , O czasie

„Tu się – myślałeś – Austria kończyła, Galicja, a tam, dalej – Rosja zaczynała, to było niewiarygodne, że Rosja sięgała tak daleko w głąb starej, dobrej Środkowej Europy, w te pagórki, w tę sielskość porządną. Tu – myślałeś – stali rosyjscy pogranicznicy, i za cholerę sobie ich nie mogłeś wyobrazić, choć dobrze wiedziałeś, jak musieli wyglądać (…). Pilnowali przestrzeni, która ciągnęła się stąd, spod Krakowa, po Pacyfik, po głęboką Azję, czyli – w środkowoeuropejskiej skali – po koniec wszechświata, bo patrząc z Wiednia, Krakowa, Pragi, Budapesztu, jeśli coś niezmiennie trwa sobie w najlepsze po Pacyfik, to w zasadzie po prostu nie ma końca. Jest nieskończone i niepojęte.”

Ziemowit Szczerek (1978) polski pisarz i publicysta

Siódemka (2014)
Źródło: s. 42.

O myślach , O myśleniu

„Wojciech Orliński: Czy Wojnę polsko-ruską… pisałaś ze świadomością, że to do kogoś dotrze?
Dorota Masłowska: Dunin to czytał na bieżąco i po trzech stronach zaczął mówić, że to będzie superwielka książka.
Wojciech Orliński: Dunin tak każdemu mówi…
Dorota Masłowska: Ale ja wtedy nie wiedziałam, że on mówi tak każdemu. Miałam 18 lat, więc się strasznie ucieszyłam i pisałam dalej. Gdyby mi tak nie mówił, gdyby to powstawało bez żadnej publiczności na trybunach, to by mi się pewnie nie chciało.
Wojciech Orliński: (…) Można powiedzieć, że całe jego życie przedtem było tylko oczekiwaniem na ciebie.
Dorota Masłowska: Trochę tak. Jak zaczynał wydawać, mój mózg miał wielkość pięści. W końcu Pawia królowej napisałam po części dla niego. Jęczał, że muszę coś napisać, bo kończy się kaska na Lampę. Więc mu napisałam.”

Dorota Masłowska (1983) polska pisarka i poetka

wywiad dla „Gazety Wyborczej”, 22 września 2006

O życiu , O książkach , O czytaniu

„Dobra, to już koniec.”

Lee Harvey Oswald (1939–1963) zabójca prezydenta USA J. F. Kennedy'ego

gdy policjant nazwiskiem McDonald przybył do kina, by go aresztować; Oswald wyciągnął wówczas broń, jednak pistolet nie wypalił i sprawca został obezwładniony.
Źródło: Rodney Castleden, Krwawi mordercy, maniacy szaleni i nienawistni – od starożytności do czasów współczesnych. Część I – zabójstwa polityczne, truciciele i trucicielki, szaleńcy, tłum. Olga Kaczmarek, wyd. Bellona, Warszawa 2008, ISBN 9788311112544, s. 205.

„Wiesz, mnie się zdaje, że pracować, jak człowiek potrafi najlepiej, to zawsze na Bożą chwałę wyjdzie na końcu. I zdaje mi się, że kto szczerze nie całkiem głupie książki pisze, ten Prawdzie służy. Nawet jeżeliby się pomylił i nie miał słuszności. Drudzy go poprawią. Nie dziś – to jutro. Ja głęboko w to wierzę, że Prawda to dobra rzecz i że w końcu zwycięża i pomnaża się w świecie powoli – przez wieki. I nie spada sama, tylko ją wypracować potrzeba.”

Władysław Witwicki (1878–1948) polski psycholog, filozof i tłumacz

Źródło: list do siostry (zakonnicy)

O prawdzie , O książkach , O siostrze , O wieku

„Często zostaję odrzucony bez podania powodu. Czasem już chciałbym, żeby ktoś mnie przesłuchał, a na koniec przynajmniej powiedział: „jest Pan chu… aktorem”. Trochę bym się zmieszał, ale przynajmniej wiem, na czym stoję. Na razie wygrywają znane twarze. Kiedy wreszcie skończy się ta moda! Czekam, by ktoś dał mi szansę na dużą rolę. Nie zamartwiam się porażkami. Łapię, co popadnie i idę do przodu.”

Piotr Miazga (1976)

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Łódź, 26 marca 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/talentn.htm

O modzie , O czasie , O czekaniu

„Kto będzie pamiętał o tej całej hołocie za dziesięć czy dwadzieścia lat? Kto dziś pamięta imiona bojarów, których pozbył się Iwan Groźny? Nikt. Ludzie muszą wiedzieć, że pozbył się wszystkich swoich wrogów. W końcu wszyscy dostali to, na co zasłużyli. (…) Iwan zabił za mało bojarów. Powinien zabić ich wszystkich żeby stworzyć silne państwo.”

Józef Stalin (1879–1953) przywódca ZSRR

na przyjęciu u Klimenta Woroszyłowa w obecności Siemiona Budionnego, Anastasa Mikojana i Wiaczesława Mołotowa w okresie „Wielkiej czystki”.
Źródło: Simon Sebag Montefiore, Stalin. Dwór czerwonego cara

O ludziach

„dzień po dniu wytapiamy metal,który w końcu pociągnie nas na dno.”

Mariusz Grzebalski (1969)

Źródło: Czarne twarze butów z tomu Drugie Dotknięcie (2001)

O butach

„Ireneusz Mazur: Nerwowo w tej asekuracji.
Jerzy Mielewski: Jak przy bombardowaniu!
Ireneusz Mazur: No cóż, w końcu jesteśmy w Berlinie
Jerzy Mielewski: Nie ma się z czego śmiać.”

Jerzy Mielewski (1980) polski dziennikarz sportowy i komentator

Źródło: podczas meczu Ligi Mistrzów Berlin-Resovia, grudzień 2014

„Osiedle ma koniec zaraz przy początku
i człowiek by zginął, gdyby nie zmyślne strzałki na jezdni.
Barierka na wiadukcie drży, jak przejrzałe zboże,
lecz chodnik trzyma poziom i gładko znosi lata.”

Paweł Marcinkiewicz (1969)

Źródło: Plan

„Tak zwana Europa będzie losowana na samym końcu.”

Dariusz Szpakowski (1951) polski dziennikarz sportowy

„Ale wszystko, wszystko będzie w końcu wyrównane,
W metafizycznej słodyczy wielkiego uspokojenia.”

Bogdan Czaykowski (1932–2007)

Źródło: Spekulacja

„Już w piątej klasie zrozumiałam, że szkołę należy traktować z dystansem.
Z rozwagą. Wręcz z pobłażliwością.
Bo w końcu o co chodzi… Szkoła dla ucznia, czy uczeń dla szkoły…”

Małgorzata Budzyńska (1950)

Ala Makota. Notatnik sfrustrowanej nastolatki 1 (2000)
Źródło: s. 17

O szkole

„Piłka nożna to taka gra, w której 22 mężczyzn biega za piłką, a na końcu i tak wygrywają Niemcy.”

Gary Lineker (1960) piłkarz angielski

wypowiedziane po przegranym półfinałowym meczu z Niemcami w mistrzostwach świata we Włoszech w 1990.
Źródło: eurosport.pl http://www.eurosport.pl/pilka-nozna/m/2010/sparingi-przed-rpa_sto2344310/story.shtml

O grach , O piłce nożnej

„Widmo krąży po Europie, także po innych kontynentach: widmo końca systemu totalitarnego widmo kresu koszarowego komunizmu. Tak, to już chyba koniec. Nic już chyba nie wskrzesi tego systemu, który obiecywał świetlaną przyszłość, a przyniósł terror i nędzę, kłamstwo i deprawację, wynarodawianie i gwałt na ludzkich sumieniach. Rozglądamy się wokół, nieufnie i niepewnie. Czy to możliwe? Czy nie bierzemy własnych życzeń za rzeczywistość? Czy nie jest to kolejny podstęp rządzącej ekipy? Czy raz jeszcze, jak tylekroć dotąd, nie zostaniemy okłamani? Zastanówmy się przeto: w polityce liczą się fakty. Najbardziej doniosłym faktem tej wiosny były obrady „okrągłego stołu” i powrót „Solidarności” na legalną scenę. (…) „Okrągły stół” był aktem zgody na przeobrażenie polityki policyjnego monologu w polityczny dialog; (…) Co o tym zdecydowało? Po pierwsze: ekonomiczna plajta polityki stanu wojennego. (…) Po drugie: kontekst międzynarodowy. Stojąc wobec analogicznych zagrożeń, radzieckie kierownictwo partyjno – państwowe wybrało drogę „głasnosti”, wielkiego politycznego otwarcia, zaś szeroka kampania demaskująca stalinizm stała się rodzajem presji. (…) Odpowiadamy: system totalitarny jest naszym wrogiem. Nie chcemy go udoskonalać ani poprawiać. Chcemy zastąpić go ładem parlamentarnej demokracji. Ale odrzucamy drogę rewolucji i przemocy, świadomi, jak łatwo zastąpić jedną dyktaturę dyktaturą odmienną.”

Adam Michnik (1946) polski dziennikarz i publicysta

pierwszy artykuł Michnika w „Gazecie Wyborczej”.
Źródło: Widmo krąży po Europie, „Gazeta Wyborcza” nr 2, 9 maja 1989, s. 3.

O kłamstwie , O demokracji , O wiośnie , O rzeczywostości

„Na początku było Słowo. Potem pojawił się pieprzony edytor tekstu. Potem procesor myślowy. A potem nastąpił koniec literatury. Tak to właśnie wygląda.”

Dan Simmons (1948) amerykański pisarz fantastyki naukowej

Cykl Hyperion Cantos, Dylogia Hyperion, Hyperion (1989)
Źródło: Pieśni Hyperiona

O literaturze

„Każda z nas ma swój krzyż – tak mawiała babcia (…). Zawsze sądziłam, że ten krzyż dostaje się pod koniec życia, a tu się okazuje, że któregoś dnia, tak po prostu, Pan Bóg cichutko nam go kładzie na plecy i już! Teraz go nieś!”

Małgorzata Kalicińska (1956) polska powieściopisarka

Cykl Rozlewisko, Miłość nad rozlewiskiem

O Bogu , O babci

„Z zamówionych przez „Sunday Times” badań wynika, że Polacy na Wyspach, jeśli już do wyborów pójdą, to zagłosują raczej na lewicę: za Partią Pracy opowiada się 37,8 proc., za Liberalnymi Demokratami 17,3 proc., a za torysami tylko 15,7 proc.(…) Być może (…) część Polonii w końcu otrzeźwiała i zrozumiała, gdzie leży jej interes jako aspirującej, mało zamożnej klasy średniej. I choć Ed Miliband (lider laburzystów) też nie jest z perspektywy interesu Polonii ideałem, to jednak chce ona na Partię Pracy głosować, bo ta przynajmniej nie wyprowadzi Wielkiej Brytanii z Unii. Byłoby dobrze, gdyby ten sam proces trzeźwienia i dojrzewania do własnych prawdziwych interesów rozpoczął się także w Polsce. Obawiam się jednak, że większość z tych, których proces ten mógłby objąć, żyje już tu, w Anglii.”

Agata Bielik-Robson (1966) polska filozof

Źródło: Brytyjska Polonia skręca na lewo, „Wysokie Obcasy”, 22 lutego 2014.

„Liga Mistrzów to tak skonstruowane rozgrywki, że w każdym meczu trzeba grać na sto procent, żeby wygrywać. Wiadomo, czasem zdarzają się słabsze mecze, mimo to się zwycięża, ale nie można liczyć na to, że jakoś to będzie i na koniec wygramy jedną bramką. Wszystko zależy od nas.”

Michał Jurecki (1984) polski piłkarz ręczny

o specyfice rozgrywek Ligi Mistrzów
Źródło: Jesteśmy gladiatorami http://www.wspieramyklub.pl/home/aktualnosci/23037,.html

O czasie

„Wciąż to samo… – przebąkiwał naćpany już Baran, który leżał półmartwy na brzegu Wisły. – Pierdolona wzniosłość… miłość… patrzenie sobie w oczy, czułe słówka, trzymanie za rączkę, a i tak zawsze okazuje się na końcu, że chodzi o kasę.
– Świat składa się z samych dziwek i ich klientów. Do nas należy wybór, czy wpisujemy się w ten scenariusz pod osłoną fałszywej miłości, czy jednak w pełnej uczciwości z otaczającym nas światem korzystamy z życia – walnął Koper.”

Jarosław Hebel (1974) dziennikarz polski

Oni już nie wierzą…

O miłości , O świecie

„Dlaczego każdy koniec nie miałby być szczęśliwy?”

Barbara Rosiek (1959) pisarka i poetka polska

Kokaina

„(…) film o śmierci to śmierć dla filmu. Rynkowa klapa, koniec. Niemniej jednak nie można udawać, że śmierć nie istnieje. Myślimy o niej codziennie, wyczuwamy jej bliskość, boimy się jej, nie rozumiemy.”

Nicole Kidman (1967) amerykańska i australijska aktorka i piosenkarka

Źródło: wywiad, 2003 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=13621

O śmierci , O myślach , O myśleniu

„W końcu, dziecko, wejdziesz do krainy śmierci bez trudu, bez ryzyka, odbędziesz spokojną, bezpieczną podróż w towarzystwie własnej śmierci, oddanej przyjaciółki, która była przy tobie w każdej chwili twojego życia, która zna cię lepiej niż ty sama…”

Philip Pullman (1946) pisarz angielski

Mroczne materie III: Bursztynowa luneta (2000)

O śmierci , O dzieciach

„(…) dzieciństwo w teatrze jest bardzo przyjemne. Widzi się wiele ciekawych rzeczy… Do tej pory pamiętam taki moment, gdy po przedstawieniu stałam za kulisami i mogłam na chwilę wejść na scenę. I nagle zrobiło mi się tak jakoś dziwnie… Poczułam, że jestem w naprawdę szczególnym miejscu. Miałam wtedy zaledwie kilka lat, więc to musiało być naprawdę silne uczucie, skoro pamiętam je do dzisiaj! Ale, niestety: gdy w końcu sama zostałam aktorką, to się już nie powtórzyło. Na scenie zawsze towarzyszył mi stres czy skupienie, ale już bez takiego „dreszczu”… Zresztą, na początku, wcale nie chciałam być aktorką. Marzyłam, żeby pracować z dzikimi zwierzętami. Najpierw myślałam o ogrodzie zoologicznym, ale później, gdy pojawił się serial „Elza z afrykańskiego buszu”, moje aspiracje wzrosły. Praca na łonie natury, na sawannie… To dopiero wyzwanie! A potem ktoś mi uprzytomnił, że jak już skończę zoologię, to prawdopodobnie będę uczyć w szkole. No i jakoś mi przeszło… Później był okres, gdy bardzo lubiłam malować. Ale przełomowy moment nastąpił, gdy miałam anginę i nie chodziłam przez to do szkoły. Z nudów zaczęłam sobie nagrywać na magnetofon wiersze. I tak mnie to wciągnęło, że rok później zdawałam do szkoły teatralnej!”

Hanna Mikuć (1955) aktorka polska

Źródło: Hanna Mikuć – Zostałam aktorką przez... anginę http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/821/Hanna-Mikuc-Zostalam-aktorka-przez-angine.html

O emocjach , O myślach , O naturze , O zwierzętach

„Umierając, Edward IV mianował Ryszarda Lordem Protektorem Anglii i opiekunem dwóch królewskich synów, z których jeden był dziedzicem tronu. Młodzi książęta zostali porwani w drodze do Londynu, zamknięci w Tower i słuch po nich zaginął. Kości, które mogły być ich szczątkami, odnaleźli dwieście lat później robotnicy naprawiający schody w Tower. Tylko Ryszard miał powody, aby dokonać tego mordu. Po zniknięciu książąt objął tron, ale nie był to koniec jego kłopotów. Szlachta bała się go, wiedząc, że król bez mrugnięcia okiem poświęci tych, którzy mu wiernie służyli. Otruł nawet swoją żonę, królową Annę, ponieważ okazała się bezpłodna.”

Ryszard III York (1452–1485) król Anglii

Autorzy: Nigel Blundell, Susan Blackhall, Upadek domu Windsorów, Wydawnictwo Prolog, Warszawa 1993, ISBN 83-85763-058, tłum. Grażyna Jagielska, s. 37.

„W jednej chwili wszystko pociemniało. Sam nie wiem, gdzie jestem. Czuję jedynie, że znajduję się pośród obcych mi ludzi, że muszę jechać cały dzień i jeszcze jeden i trzeci, by w końcu znaleźć się przy Tobie – a może po to, by rozstać się z Tobą.”

Rainer Maria Rilke (1875–1926) poeta austriacki

O ludziach

„Narodziny i śmierć to rzeczy absolutnie bezdyskusyjne, niepodważalne, które stanowią rdzenny fragment egzystencji. Urodziny się świętuje, celebruje. Ale ten drugi koniec jest jakby przysłonięty, nie mówi się o nim, nie myśli. Zapominamy, że to naprawdę może się zdarzyć w każdej chwili. To niby oczywiste prawdy. Ale kiedy człowiek sobie je uświadomi, życie nabiera innej jakości. Zaczynamy lepiej podchodzić do ludzi, szanować ich, być milsi dla bliskich.”

Katarzyna Nosowska (1971) polska piosenkarka rockowa

„Gazeta Wyborcza”, Poznań, 11 czerwca 2007

O życiu , O śmierci , O ludziach , O myślach

„Myślę, że wielkim marzeniem Jarosława Kaczyńskiego jest to, żeby teraz on zginął. I wskutek jakichś zamieszek fanatyk czy szaleniec go zabił. Wtedy cała ta rodzina, formacja przechodzi na pozycję taką jak Chrystus, czyli że ofiara jest tak duża, że nikt już o tym nie dyskutuje. I te zaczepki, te prowokacje w końcu doprowadzą do tego, ze ktoś rzuci się na Kaczyńskiego.”

Janusz Palikot (1964) polski polityk

Źródło: polskatimes.pl http://www.polskatimes.pl/opinie/wywiady/392517,palikot-kaczynski-marzy-o-tym-by-zginac-z-rak-fanatyka,id,t.html, 14 kwietnia 2011

O rodzinie , O myślach , O myśleniu , Chrystus

„Dusza chora postępuje zupełnie tak samo jak ciało; niepokoi się i miota na wszystkie strony, aż w końcu znajduje chwilę ukojenia. Ostatecznie zatrzymuje się na takim rodzaju uczucia i myśli, jaki jest najkonieczniejszy dla jej spokoju.”

Sébastien-Roch Nicolas de Chamfort (1741–1794)

Maksymy i myśli

O emocjach , O duszy , O myślach , O myśleniu

„To jeszcze nie koniec mojej podróży przez muzykę. Idę dalej…”

Halina Frąckowiak (1947) piosenkarka polska

podczas wręczania Złotej Płyty za całokształt dokonań artystycznych, na Krajowym Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu

„Czy oczekiwanie pomocy ze strony Armii Radzieckiej było naiwnością lub co najmniej dowodem braku rozeznania w realiach politycznych? Sprawa nie jest prosta. Możliwie szybkie zajęcie Warszawy podczas toczącej się właśnie letniej ofensywy radzieckiej leżało niewątpliwie w interesie Armii Czerwonej. Uchwycenie lewego brzegu Wisły, a więc i sforsowanie dużej przegrody rzecznej właśnie w chwili, gdy siły niemieckie były w odwrocie oraz zajęcie wielkiego miasta, które było ważnym dla obu stron węzłem komunikacyjnym, dawało dobrą podstawę do następnego natarcia i przybliżało zwycięstwo. Pamiętajmy, że najbliższą szeroką przegrodą wodną na drodze do Berlina była dopiero Odra. Wybuch powstania w Warszawie ułatwiał to zadanie kapitalnie: walki w mieście tworzyły tutaj przyczółek dla wojsk radzieckich, przyczółek, którego nie trzeba było zdobywać, który po prostu był. Zdawano sobie z tego sprawę także na prawym brzegu Wisły, wszak pod koniec lipca dwie radiostacje podległe władzom radzieckim wzywały ludność Warszawy do walki. Trudno było przewidzieć, że Stalin zdecyduje się opóźnić ofensywę na Berlin o całe pięć miesięcy, przerzucając w sierpniu 1944 r. główny wysiłek uderzenia na Bałkany, aby korzystniej rozstrzygnąć swoją grę z rządem polskim na obczyźnie i zachodnimi aliantami. Aby to przewidzieć, należałoby znać kulisy konferencji teherańskiej oraz przeniknąć bezwzględną i dalekosiężną myśl jednego z najwybitniejszych i najokrutniejszych polityków XX wieku. Ostatecznie Związek Radziecki był w tym samym bloku co Polska, była to walka z tym samym wrogiem. Późniejsze o trzy tygodnie powstanie paryskie, rozpoczęte z inicjatywy lewicy i także bez koordynacji z nachodzącą armią aliancką, znalazło wsparcie, spowodowało nawet zmianę planów operacyjnych.”

Tomasz Strzembosz (1930–2004) polski historyk

Refleksje o Polsce i Podziemiu 1939–1945
Źródło: s. 121–122

O myślach , O wsparciu , O wysiłku , O sile

„Może w końcu Kresy są potrzebne jako metaprzestrzeń przygody i figura utraconego raju. Mniejsza o to, że dawne ziemiaństwo zaprzepaściło tam szanse harmonijnego i godnego życia z ludem. Dzielni bohaterowie książek Sienkiewicza pozwalają zapomnieć o ponurych realiach przedstawianych przez historyków. Kojący mit nie może być kłamliwy.”

Daniel Beauvois (1938)

Źródło: Kres kresomanii!, „Gazeta Wyborcza”, 8–9 września 2012.

O ludziach , O książkach

„Miałem kandydować z pierwszego miejsca. Lepper zarządził, że każda lista wyborcza ma wpłacić na kampanię po 100 tys. zł. Ale podczas jednej z rozmów Stanisław Łyżwiński powiedział mi, że z mojego okręgu startują sami gołodupcy i jako poseł mijającej kadencji muszę wpłacić dużo więcej (…) Zaprotestowałem. Tłumaczyłem, że przecież osobie fizycznej nie wolno wpłacać takich pieniędzy. Wtedy Łyżwiński powiedział, że mam zrobić kilka wpłat przez podstawione osoby. Wahałem się, ale w końcu się zgodziłem. Zadzwoniłem do Łyżwińskiego, że moi kuzyni wpłacą. A on na to, że może nie będzie to potrzebne, bo znajdziemy inną formę. To znaczy do kosza. Wchodzi się do gabinetu szefa z walizką pieniędzy, zwraca się na siebie uwagę i wrzuca się pieniądze do kosza. Nie ma przelewu, ale kasa jest.”

Marian Curyło (1955) polski polityk

Źródło: Lewe finanse Samoobrony, wp.pl, 6 września 2005 http://wiadomosci.wp.pl/kat,8311,title,Lewe-finanse-Samoobrony,wid,7873339,wiadomosc_prasa.html

O pieniądzach

„Nie obchodzi mnie, czy Turcja wejdzie, czy nie wejdzie do Unii, bardziej interesuje mnie to, czy stanie się w końcu prawdziwą demokracją.”

Orhan Pamuk (1952) turecki pisarz, laureat Nagrody Nobla

Źródło: „Forum”, 2 października 2006

O demokracji

„Aktorowi jak nie napiszą – to koniec.”

Maciej Kozłowski (1957–2010) polski aktor

o improwizacji.
Źródło: Spadkobiercy, odc. 114. http://www.spadkobiercy.net/film-21.html

„W czasie składania meldunku dowódcy Armii Krajowej i sztabowi AK na dwa dni przed wybuchem Powstania porównałem je z „burzą w szklance wody”, jeśli chodzi o jego wpływ na międzynarodową sytuację Polski. Z perspektywy 50 lat ocena ta wymaga pewnej korekty. Powstanie stało się jednym z pierwszych katalizatorów, które doprowadziły do radykalnej zmiany ocen zamiarów i polityki Moskwy w skali światowej. Dopiero w końcu lat czterdziestych Stany Zjednoczone zdały sobie w pełni sprawę z bezpośredniego zagrożenia płynącego z ekspansywnych dążeń sowieckich i przeszły do polityki powstrzymywania. Jej inicjator i główny architekt, George Kennan, był zastępcą ambasadora Harrimana w Moskwie w czasie Powstania Warszawskiego. Jak wynika z jego depesz, wspomnień, a przede wszystkim z wywiadu udzielonego prof. J. Zawodnemu, postępowanie Stalina wobec tragedii Warszawy było punktem przełomowym w jego ocenie długofalowych intencji i celów ZSRR.”

Jan Nowak-Jeziorański (1914–2005) polski dziennikarz, politolog, działacz społeczny, żołnierz AK

Źródło: Powstanie warszawskie z perspektywy półwiecza, Marian Marek Drozdowski (red.), op. cit., s. 494.

O czasie

„Chciałam się przekonać, co się stanie, gdy pozwolę ludziom zrobić z moich ciałem to, co chcą, jak się wtedy zachowają. Ta ciekawość była silniejsza od lęku. No więc położyłam na stole różne przedmioty – pistolet, nożyczki, różę, bat, piórko – i kartkę z informacją, że każdy z widzów może zrobić z tymi narzędziami dowolny użytek wobec mojej osoby. Najpierw ludzie się czaili, krygowali, z czasem stawali się coraz śmielsi. Ktoś pociął moje ubranie na mnie, ktoś inny pokłuł mnie kolcami róży. Zrozumiałam, że przez swoją bierność wywołuję agresję, że bezbronność wywołuje w ludziach najgorsze instynkty. Być może, gdybym tę akcję kontynuowała dłużej, to w końcu ktoś by mnie zabił… Ciekawe, że kiedy performance się skończył, a ja zrobiłam ruch w stronę publiczności, ta zaczęła uciekać.”

Marina Abramović (1946) jugosłowiańska artystka intermedialna

Źródło: rozmowa Marioli Wiktor, Gwiazda wycięta na brzuchu, „Gazeta Wyborcza”, 5 października 2012.

O ludziach , O zachowaniu , O gwiazdach , O czasie

„Uważam, iż nie powinno być żadnych negocjacji. Bo kto to słyszał, aby okupowany naród negocjował swą wolność? Okupant musi się wycofać. W świetle prawa, rezolucji ONZ itd. izraelska okupacja musi się skończyć. Kropka. Tu nie ma czego negocjować. Mówi się, że trzeba negocjować granice. Nie! Granice z 1967 r. zostały uznane przez społeczność międzynarodową i zaakceptowane przez Palestyńczyków w 1988 r. Granice są zatem ustalone. Koniec.”

Jeff Halper (1946)

Źródło: Patrycja Bukalska, Izrael podpali arabski świat http://tygodnik.onet.pl/31,0,69279,artykul.html, w: „Tygodnik Powszechny” nr 42 (3249), 16 października 2011.

O świecie , O wolności

„Kiedy w końcu już dojdziemy
Gdzie nie było nigdy nic
I tam zrobimy wielkie koło
Wtedy Ci powiem
Czy to ziemię stworzył Bóg
I czy od tego ręce bolą”

Lech Janerka (1953) polski muzyk rockowy, basista

Fiu fiu (2002)
Źródło: utwór Zero zer

O Bogu

Cytaty na temat koniec strona 7

Cytaty na temat koniec
strona 7