Cytaty na temat koniec (1340 cytatów, strona 8)

„Myślę, że najpierw powstawała mi w głowie muzyka, dopiero potem tworzyłem słowa, by zawiesić je w melodii, w pewnym rodzaju dźwięku. Słyszałem w sobie ten dźwięk, a ponieważ nie znałem zapisu muzycznego, jedynym sposobem utrwalenia go było znalezienie słów i dodanie ich do niego. Ale ileż to razy zostawały w końcu same słowa, a melodii nie mogłem już odtworzyć”

Jerry Hopkins (1935–2018)

Nikt nie wyjdzie stąd żywy. Historia Jima Morrisona

O muzyce , O myślach , O myśleniu

„Wszędzie tam, gdzie brzoza
i muzyka w kołach jadącego na jarmark woza:
„Aj, dierbień, dierbień kaługa” śpiewa wóz i w słońce jedzie…
gdzie wiewiórki są królewny, a królowie – niedźwiedzie;
gdzie kobiety noszą piersi wysoko, a w oczach zmrużonych całą słodycz świata,
gdzie na wędrowca czeka wieczorem herbata
i mały dom, i sen, i brzęk talerza,
i głupie, rzeźbione drzwi, dla biedaków rozwarte na ścieżaj –
wszędzie tam,
choćby to było na końcu świata,
jest Rosja.”

Konstanty Ildefons Gałczyński (1905–1953) polski poeta

Kronika olsztyńska (1950)
Źródło: Rosja

O kobietach , O muzyce , O domu , O snach

„Ciągle mam nadzieję, że uda mi się w końcu zrobić swój debiut fabularny w ojczyźnie”

Piotr Kukla (1958)

Źródło: Grzegorz Wojtowicz, Chciałbym zrobić film w Polsce. Rozmowa z Piotrem Kuklą, stopklatka.pl, 22 września 2005 http://archiwum.stopklatka.pl/news/chcialbym-zrobic-film-w-polsce-rozmowa-z-piotrem-kukla-150452,9

O ojczyźnie

„Polskie społeczeństwo jest nudne. Spełniło się marzenie towarzysza Gomułki, a w tej chwili jest to również marzenie pana prezesa, żeby tu był kompletnie jednolity naród. Żadnych odchyleń, żadnych obcych języków, żadnej różnorodności. Powszechny schabowy i koniec. W tym akurat władza ludowa nawalała permanentnie, bo zawsze miała kłopoty z mięsem, więc nie spełniała narodowo-socjalistycznego zadania zaopatrzenia każdego obywatela w kotlet schabowy z kapustą. Tylko kapusty starczało. Społeczeństwo ma być jednorodne, klęczące w kościołach, przed kościołami i klęczące przed zasadami wpajanymi przez rządzącą partię.(…) Władza usiłuje stworzyć społeczeństwo według określonego modelu, który bardzo mi nie odpowiada. To jest irracjonalne dążenie do zamkniętego społeczeństwa, które już dawno przebrzmiało.”

Tadeusz Rolke (1929) fotografik polski

Źródło: Tadeusz Rolke: Depresja szoruje i kłuje, i ma kamienie w butach http://www.wysokieobcasy.pl/wysokie-obcasy/7,53668,21089537,tadeusz-rolke-depresja-szoruje-i-kluje-i-ma-kamienie-w-butach.html?disableRedirects=true, wysokieobcasy.pl, 9 grudnia 2016.

O butach

„Każde spotkanie czegoś uczy, nawet spotkanie kompletnie nieudane, bo to one uczą najbardziej. Kiedy nic nie wychodzi, albo współpraca jest tak trudna, że człowiek zdaje sobie sprawę jakie błędy popełnił i czego robić nie powinien. Na pewno wyjątkiem od tych wszystkich reguł jest Jarocki. On aktorów modeluje, uczy rzemiosła oraz skuteczności. Natomiast spotkanie z Grzegorzewskim to spotkanie z cudem osobowości. Teraz tęsknie za nim, chociaż pod koniec jego życia kontakt z nim miałem słaby. Pracę z nim wtedy bardzo źle znosiłem. Ale jak sobie przypominam te burzliwe spotkania, to tęsknie za jego niezwykłą inteligencją, która pozwalała mu po dniach niemożności skonstruować ogromną, fascynującą scenę.”

Mariusz Bonaszewski (1964) polski aktor

Źródło: Lubię wkładać obcą skórę http://kultura.trojmiasto.pl/Lubie-wkladac-obca-skore-rozmowa-z-Mariuszem-Bonaszewskim-n34363.html

O inteligencji , O osobowości , O współpracy

„Otóż, przed wielu laty zostałem zaproszony na debatę w brytyjskiej telewizji BBC w znanym niedzielnym programie „Sedno sprawy”. Wśród dyskutantów był też Richard Dawkins, autor „Boga urojonego”, prorok ateizmu, człowiek w poglądach dość agresywny. Nagranie w czeskim klasztorze w Brnie trwało kilka godzin. Ktoś nas w końcu zapytał, jaka jest główna różnica między poglądami moimi i Dawkinsa, bo on sam był chyba zaskoczony, że nie walczyłem np. z teorią ewolucji. Powiedziałem, że widzę między nami jedną małą różnicę – in spelling, w pisowni… Co to znaczy, pyta Dawkins? Bo ty słowo rationality mówisz małą literą, a ja dużą – odpowiedziałem. On chwilę pomyślał i odrzekł: you are probably right, chyba masz rację.”

Michał Heller (1936) polski filozof, teolog, fizyk kosmolog

Wywiad Cząstka Pana Boga

O Bogu , O lecie

„Punktem wyjścia winno tu być, aby od pierwszej chwili, gdy się u dziecka zacznie budzić życie umysłowe, pomóc mu w nawiązaniu osobistego stosunku z Bogiem, pełnego dziecięcej ufności, i aby ten stosunek wciąż potem utrwalać i głębiej uzasadniać, w miarę jak to życie umysłowe się rozwija. Od tych pierwszych chwil winno się utrwalić w jego duszyczce to przekonanie, że najważniejszym zadaniem roztropności ludzkiej jest tak przejść przez życie, aby przy jego końcu dojść z powrotem do Tego, który nas stworzył dla swej chwały i że wobec tego każdy nasz uczynek winien być przez nas sądzony z tego punktu widzenia, czy nas zbliża do Boga, czy też nie, czy odpowiada jego świętej woli, czy też się od niej odchyla lub nawet przeciw niej buntuje.”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

Katolicka etyka wychowawcza, Tom II/1
Źródło: s. 60

O życiu , O Bogu , O dzieciach

„Szczęśliwy człowiek podobny jest kwiatu. Rozkwita, jest przyjazny, zaś na końcu więdnie i umiera.”

Phil Bosmans (1922–2012)

„Teatr to błysk, jedna migawka. Trzeba się temu oddać bez reszty, bo inaczej wszystko na nic. Nie widzi się wówczas niczego poza tym, a jak się coś w końcu dostrzeże, jest już za późno. Coś umyka, to, co było ważne, nie ma już znaczenia. Przyznaję, moje życie prywatne jest poszarpane. My aktorzy staramy się mieć rodziny, ale trudno zachować zdrowe proporcje. Mam wspaniałą córkę i syna, mam wnuki. Ale wiem, wiele w życiu straciłem, ubolewam nad tym.”

Ignacy Gogolewski (1931) aktor i reżyser polski

Źródło: Agnieszka Michalak, Ignacy Gogolewski o „32 omdleniach”, paleniu i wdzięczności do wieszcza, dziennik.pl, 26 kwietnia 2011 http://kultura.dziennik.pl/artykuly/332792,ignacy-gogolewski-o-32-omdleniach-paleniu-i-wdziecznosci-do-wieszcza.html

O życiu , O zachowaniu

„Robiłem jednak tak interesujące filmy i z takimi ciekawymi twórcami, że w końcu nie widziałem potrzeby, aby samemu robić coś nowego. Nie szukałem dodatkowego zajęcia, ciągle miałem pełne ręce roboty.”

Miroslav Ondříček (1934–2015) czeski operator filmowy

Źródło: wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=45909

„(…) uważam, że cechuje nas zbyt duża arogancja. Myślimy, że skoro żyjemy w dwudziestym pierwszym wieku, to wiemy bardzo dużo, ale to nieprawda. Im więcej naukowcy odkrywają, tym bardziej powinniśmy czuć się niepewni. Wszechświat to w końcu ogromna przestrzeń, a my jesteśmy zaledwie jego malutkim skrawkiem. W tej sytuacji wcale mnie nie zdziwi, jeśli są gdzieś tam siły, które totalnie nas przerastają.”

Frank Spotnitz (1960)

Źródło: Michał Hernes, Jak trafiłem „Z archiwum X” do Ridleya Scotta, stopklatka.pl, 26 lutego 2013 http://stopklatka.pl/wywiady-pelna-tresc/-/asset_publisher/PFY27nB67QFU/content/43669133,jak-trafilem-z-archiwum-x-do-ridleya-scotta?_101_INSTANCE_PFY27nB67QFU_redirect=http%3A%2F%2Fstopklatka.pl%2Fwywiady-pelna-tresc%2F-%2Fasset_publisher%2FPFY27nB67QFU%2Fcontent%2F43669133%2Cjak-trafilem-z-archiwum-x-do-ridleya-scotta&_101_INSTANCE_PFY27nB67QFU_cur=0&page=2

O myślach , O sile , O wszechświecie , O wieku

„Koniec Ameryki jest nieunikniony, bez względu na to, czy będę żywy, czy martwy.”

Usama ibn Ladin (1957–2011)

Źródło: wprost.pl, Al-Dżazira, 6 stycznia 2002 http://ludzie.wprost.pl/cytaty/Osama-bin-Laden/

O ludziach

„Rozmowa w Katedrze” dowodzi, że nawet jeśli literatura opowiada o tak egzotycznych sprawach jak sojusz zamordystycznego prawicowego reżimu z Kościołem katolickim w dalekim Peru, to lektura nawet w leżącej na drugim końcu świata Polsce może być pasjonująca. Bo Peru może być wszędzie.”

Krzysztof Varga (1968) polski pisarz

Źródło: Skurwione Peru, czyli polityka z brukowca, „Duży Format” http://wyborcza.pl/duzyformat/7,127290,21181539,skurwione-peru-czyli-polityka-z-brukowca-varga.html, wyborcza.pl, 2 stycznia 2017.

O literaturze

„Wiele moglibyśmy sobie oszczędzić przy odrobinie zdolności przewidywania. Ale mieliśmy tyle fantazji ile nowo narodzone cielę z niezbyt inteligentnych rodziców. Musielibyśmy zawczasu zrobić jakąś konfederację małych narodów. (…) Tyle, że dziś jest na to za późno. Teraz już nam na żadną spółdzielnię nie zezwolą. Więc każdy będzie uważać, aby utrzymać ten kramik tak długo, jak się da, ale na koniec skrachujemy jeden, jak i drugi. Pamiętajcie to sobie. A my tutaj ucierpimy najwięcej. Urządzimy cud. Zobaczycie. Będziemy srać ku Zachodowi, a ze Wschodu gówno dostaniemy.”

Jan Masaryk (1886–1948) czeski polityk

w 1947, o perspektywach rozwoju sytuacji politycznej w Czechosłowacji i straconej szansie stawienia czoła komunizmowi.

O fantazji , O rodzicach

„Roman Giertych ma jeszcze czas, jeśli przestanie popełniać różne błędy, ma szansę jeszcze wrócić do gry, w końcu jest jeszcze młody. Andrzejowi Lepperowi przydałyby się rekolekcje, prawdziwe, nie w świetle reflektorów. Każdy przecież może się poprawić. Marek Jurek to porządny człowiek, ale porządni ludzie często giną w tłumie. Źle zrobił, że odszedł z PiS. To bardziej ideolog niż działacz, życzę mu więcej skuteczności. Przyszłość należy do odważnych.”

Henryk Jankowski (1936–2010) polski ksiądz katolicki, biznesmen

wypowiedź z 2007.
Źródło: Ks. Jankowski: PiS wygra, bo PO nie ma szans, interia.pl, 18 września 2007 http://fakty.interia.pl/fakty_dnia/news/ks-jankowski-pis-wygra-bo-po-nie-ma-szans,978337,2943

O ludziach , O odejściu , O czasie , O przyszłości

„Młodzieży hiszpańska, bohaterska i przykładna, zdyscyplinowana w okopach i na polach walki, na końcu I Roku Chwały Hiszpania pozdrawia cię z entuzjazmem i wiarą!”

Francisco Franco (1892–1975) dyktator Hiszpanii

¡Juventud española, heroica y ejemplar, enardecida y disciplinada en la trinchera y en los frentes de batalla, España te saluda con entusiasmo y con fe al término del I Año Triunfal! (hiszp.)
z przemówienia z okazji rozpoczęcia Drugiego Roku Chwały (drugi rok wojny domowej 1936–1939).

O młodzieży , O wierze , O walce

„Sztuka polska, przebogata w wątki narodowe, jest dziwnie uboga w zakresie treści psychologicznych, egzystencjalnych czy filozoficznych, często nawet estetycznych. Większość jej dylematów rozgrywa się na poziomie Rodziewiczówny, co nikomu nie przeszkadza, na co najnowszych dowodów dostarcza film wg Orzeszkowej „Nad Niemnem”, na który publiczność waliła drzwiami i oknami do tego stopnia, że postanowiono natychmiast zekranizować inną arcybrednię wspomnianej Rodziewiczówny „Między ustami, a brzegiem pucharu”. Na zdrowie! Tę kulawość i niepełność sztuki polskiej odczuwali dwaj, może trzej pisarze okresu międzywojennego – Witkacy, Gombrowicz, Schulz. Niezmiernie pouczająca jednak pod tym względem jest historia Gombrowicza: oto pisarz, który cały wyrósł na drwinie z narodowo-patriotycznej monomanii, czego dowodem są dwie najlepsze jego książki „Ferdydurke” i „Transatlantyk”, pod koniec życia, na emigracji, sam zaczął przeistaczać się w coś w rodzaju wieszcza, co wyczytać można w jego „Dziennikach.””

Krzysztof Teodor Toeplitz (1933–2010) polski dziennikarz

Reszty dokonała legenda i dzisiaj powiedzieć coś złego o Gombrowiczu znaczy tyle prawie, co porwać się na Mickiewicza lub Słowackiego.
Źródło: Artysta-patriota, „Polityka”, 1987.

O zdrowiu , O książkach , O sztuce , O historii

„Jeżeli państwo pozwolą to przypomnę teraz taką anegdotę o Goldim.
Kiedyś odwiedzili go w jego domu znajomi, właściwie można powiedzieć „posiadłości”, bo to jest ogromny dom z garażem, do którego się wjeżdża i z dachem imitującym skocznię narciarską… I ci znajomi weszli do środka, szukają Goldiego, ale jego nigdzie nie ma. Wchodzą do łazienki, pokoju łaziennego właściwie, bo to jest 40 metrów kwadratowych, jacuzzi na środku, kolorowe monitory… Ale go tam także nie ma. Idą więc do jego sypialni, gdzie stoi łóżko wodne… water bed… i też nic. Aż w końcu jeden z nich mówi: „Chodźmy na górę. On ma tam taką komórkę, w której lubi siedzieć.””

Włodzimierz Szaranowicz (1949) polski dziennikarz sportowy

Poszli i faktycznie Goldi tam był! Siedział pod pierzyną!
anegdota o Andreasie Goldbergerze.
Skoki narciarskie, Bischofshofen 2005

O pokoju , O domu , O górach

„Ruch, który dzisiaj tworzymy, który nie jest partią, lecz właśnie ruchem i który możemy nazwać anty-partią, nie jest ani prawicowy, ani lewicowy. Dlatego, że w gruncie rzeczy prawica jest dążeniem do zachowania organizacji ekonomicznej, chociaż jest niesprawiedliwa, a lewica jest w istocie pragnieniem zniszczenia organizacji ekonomicznej, chociaż zniszczenie jej pociągnie za sobą zniszczenie wielu rzeczy dobrych. Następnie ozdabia się to, zarówno u jednych, jak i drugich, całym szeregiem względów duchowych. Wszyscy, którzy słuchają nas z dobrą wiarą wiedzą, że wszystkie te względy duchowe mieszczą się w naszym ruchu, lecz nasz ruch w żadnym wypadku nie zwiąże swoich losów z interesami jakiejś grupy lub klasy, które kryją się pod powierzchownym podziałem na prawicę i lewicę.
Wierzę, że sztandar został dziś wzniesiony. Będziemy bronić go radośnie, poetycznie. Ponieważ są tacy, którzy wobec marszu rewolucji myślą, że aby zjednać poparcie należy przedstawić rozwiązania ostrożne; myślą, że powinno się przemilczać w propagandzie wszystko to, co mogłoby wzbudzać emocje łub wskazywać postawę energiczną i skrajną. Co za błąd! Narodów nikt nigdy bardziej nie poruszył, niż poeci i biada temu, kto nie potrafi wznieść poezji, która niszczy, poezji, która niesie obietnicę!
W owym ruchu poetyckim wznosimy nasze płomienne pragnienie Hiszpanii, składamy siebie w ofierze, przyjmujemy wszelkie wyrzeczenia, i nasze będzie zwycięstwo, którego nie uzyskamy w zbliżających się wyborach. W tych wyborach głosowanie wydaje się mniejszym złem. Lecz nie powstanie stąd nasza Hiszpania, ani nie będzie tam naszego ducha. Tam jest atmosfera mętna, już wyczerpana, jak w tawernie pod koniec pijackiej nocy. Nie tam jest nasze miejsce. Nie zamierzamy iść spierać się o zwyczajowe niesmaczne resztki brudnego bankietu. Nasze miejsce jest na zewnątrz, nawet jeśli, być może, przejdziemy mimochodem przez tamto. Nasze miejsce jest na wolnym powietrzu, pod czystym nocnym niebem, z bronią w ręku i na wysokości, w gwiazdach. Niech inni zajmują się nadal swoimi ucztami. My, na zewnątrz, w napiętej czujności, żarliwej i niezawodnej, już przeczuwamy brzask w radości naszych dusz.”

José Antonio Primo de Rivera (1903–1936) polityk hiszpański, ideolog narodowego syndykalizmu

29 października 1933 w Teatrze Comedia w Madrycie na kongresie założycielskim Falangi Hiszpańskiej.
Źródło: Wojciech Trojanowski, Jose Antonio Primo de Rivera – Presente! http://www.nacjonalista.pl/2010/11/19/jose-antonio-primo-de-rivera-presente/

O losie , O wierze , O zachowaniu , O błędach

„Stara Greczynka wczoraj w Wiadomościach: „Podumejsonosos dosos euro centos”. Tłumaczka tłumaczy: „Jak mam żyć za 600 euro?”. I mój sąsiad do telewizora: „Ty żmijo! 2400 masz i się buntujesz, a ja za 9 stówek muszę wiązać przysłowiowy koniec z końcem; jeszcze musiałem synowi pierdyknąć laptopa na komunię.””

Marcin Daniec (1957) satyryk polski

Monolog na XVI Festiwalu Kabaretu w Koszalinie (2010)

„Kocham Google i ludzi, którzy tam pracują. Sergey Brin i Larry Page są fantastyczni. Ale boje się, że władzę przejmie następne pokolenie. Łagodna dyktatura to wciąż dyktatura. W końcu przyjdzie chwila, gdy ludzie się zorientują, że Google wie wszystko o wszystkich i na każdego ma haka. Z serwerów wyszukiwarki można dowiedzieć się w czasie rzeczywistym, jakie pytania są w tej chwili zadawane. Google może czytać w naszych umysłach.”

Jacob Appelbaum (1983)

Źródło: Nathaniel Rich, Przeciekł i uciekł, „Rolling Stone”, tłum. „Forum”, 20 grudnia 2010

O ludziach , O czasie , O czytaniu , Kochać się

„Ważne jest chyba to, by w końcu pokochać siebie. Dopóki tego nie osiągniemy, niszczymy się sami i wszystkich wokół, bez względu na to, czy jesteśmy starzy, czy młodzi, wysocy czy niscy…”

Krzysztof Pieczyński (1957) aktor polski

Wywiad dla „Zwierciadła”, 2007, nr 4/1926

„Okręg Warszawski od dawna szykował się do powstania powszechnego, natomiast plany działań w ramach „Burzy” były, jeśli chodzi o Warszawę, nie sprecyzowane. Jakieś tam pomysły koncentracji AK poza miastem i zaatakowania Warszawy wydawały się z operacyjnego punktu widzenia nonsensem. Byłem od początku zdecydowanym zwolennikiem wyzwolenia Warszawy przez AK. Wystąpiłem z wnioskiem w tym duchu do Pełczyńskiego i okazało się, że w jego głowie już kiełkuje ta sama myśl. Poszliśmy razem do „Bora”, który też się z nami zgodził. (…) Trudności zaczęły się dopiero, gdy przyszło do podjęcia decyzji, kiedy rozpocząć walkę. Z rosnącą niecierpliwością obserwowałem w tych dniach „Bora”, który wciąż się wahał, zastanawiał i okazywał wewnętrzną rozterkę. Nie licowało to wszystko z postawą dowódcy, który wobec podkomendnych, musi okazywać stanowczość i zdecydowanie. (…) Tymczasem „Bór” kazał wszystkim po kolei wypowiadać się, raz po raz kogoś brał na bok, chwytał za guzik i wszystkich świętych prosił o radę. W końcu zacząłem się niepokoić, czy „Bór” kiedykolwiek zdecyduje się zacząć. Wyglądało już na to, że będzie zwlekał, wahał się tak długo, aż w końcu ubiegną nas albo komuniści, albo Armia Czerwona, albo Niemcy, którzy podejmą środki prewencyjne. Na ostatniej odprawie nie wytrzymałem i wybuchnąłem. Wygarnąłem „Borowi”, że z wyjątkiem Piłsudskiego Polska nie miała szczęścia do dowódców i dlatego przegraliśmy wszystkie nasze kolejne powstania. Przypomniałem Skrzyneckiego. Zarzuciłem mu kunktatorstwo i brak zdecydowania. Gdyby na miejscu „Bora” był Anders, wyleciałbym z miejsca.”

Leopold Okulicki (1898–1946) generał polski

Źródło: Jan Nowak-Jeziorański, Kurier z Warszawy, wyd. Znak, Kraków 1997, s. 373–374

O myślach , O decyzjach , O walce , O cierpliwości

„Koniec jego dni, to, jak doszło do tych wydarzeń, zawsze pozostanie w cieniu tajemnicy.”

Erwin Rommel (1891–1944) niemiecki generał

marszałek polny Earl Archibald P. Wavell
O Erwinie Rommlu

„Kalisz wielokrotnie powtarzał, że czeka aż Napieralski go wyrzuci z SLD, żeby z tytułem męczennika przejść do Ruchu Palikota. Okazało się, że wszystko to, co mówił do mnie, do moich kolegów, do Arłukowicza, który także na początku był w tym projekcie, to było dla niego tylko narzędzie do wynegocjowania z Napieralskim „jedynki”. Pokazywał Napieralskiemu smsy, mówił: „mam «jedynkę» u Palikota. Albo dacie mi «jedynkę», albo idę do Ruchu Palikota. Albo wy dajecie mi «jedynkę», albo mnie tu nie ma”. Na takiej zasadzie Kalisz na końcu dostał tą „jedynkę”. Ja się akurat cieszę, choć uważam, że postąpił nieetycznie. Co więcej, wybrał koniunkturalne bezpieczeństwo w SLD, a nie propozycję zmiany na lewicy. Mam do niego o to żal.”

Janusz Palikot (1964) polski polityk

o kulisach nieudanego transferu Ryszarda Kalisza do Ruchu Palikota.

O czekaniu

„Lech Kaczyński był prawdziwym orędownikiem interesów swego państwa, kochał swój kraj i był Europejczykiem z pasją. Wiele rozmawialiśmy przy okazji spotkań międzynarodowych i unijnych i na końcu zawsze dochodziliśmy do wspólnego rozwiązania. Wiem także, że poświęcił całe swoje życie dla wolnej Polski i wolnej Europy.”

Angela Merkel (1954) niemiecka polityk

po tragicznej śmierci Lecha Kaczyńskiego.
Źródło: onet.pl, 11 kwietnia 2010 http://wiadomosci.onet.pl/2153441,12,to_byl_szczegolny_gest_ze_strony_prezydenta,item.html

O życiu , O śmierci , Kochać się

„Wzrost gospodarczy nie musi trwać w nieskończoność. To raczej krótki epizod w dziejach ludzkości, twierdzi Amerykański ekonomista Robert Gordon. A wszystko dlatego, że dziś prawdziwych innowacji już nie ma…(…) Gordon pokazał, że za dynamikę wzrostu produktywności w USA pod koniec lat 90. XX wieku odpowiadał głównie postęp w technikach komputerowych. Niestety, postęp już się skończył. Cała innowacyjna energia koncentruje się na gadżetomanii i funkcjach rozrywkowych. Brakuje jednak rzeczywiście przełomowych innowacji mających wpływ na produktywność.”

Edwin Bendyk (1965) polski publicysta

Źródło: Koniec wzrostu gospodarczego?, Antymatrix, 6 października 2012 http://bendyk.blog.polityka.pl/2012/10/06/koniec-wzrostu/

O wieku

„(…) odświeżyłem sobie Raport mniejszości. Byłem zdumiony, jak dobrze Steven Spielberg to zrozumiał już w roku 2006. Za powszechnym nadzorowaniem obywateli przez sektor komercyjny pójdzie w końcu powszechny nadzór sprawowany przez państwo, które zacznie przewidywać, kto może w przyszłości popełnić jakieś przestępstwo – tak jak sektor komercyjny przewiduje, kto w przyszłości kupi sweter i w jakim sklepie.”

Eben Moglen (1959)

Źródło: rozmowa Wojciecha Orlińskiego, Wyzwoli nas zmywarka, „Gazeta Wyborcza”, 30 listopada-1 grudnia 2013.

O przyszłości

„Warto pracować i nie mieć czasu, żeby się lansować, bo jak się człowiek w końcu pojawia, to przynajmniej robi to wrażenie…”

Joanna Brodzik (1973) polska aktorka

O wrażeniach , O czasie

„W końcu kiedy pada deszcz, najlepsze, co można zrobić, to nie robić nic – niech sobie pada.”

Henry Wadsworth Longfellow (1807–1882) poeta amerykański

„Kiedy po raz pierwszy pojechałem do Nowego Jorku w 1987 roku, byłem po jedenastoletnim pobycie w Paryżu. Wychowałem się w kulturze francuskiej. Ostatecznym kształtem była dla mnie lektura Prousta. Z czegoś co można nazwać cząstką czaso-przestrzenną najbliższy był mi czas, jako pojęcie, które mnie bardzo zajmowało. Uważam, że Europa w ogóle związana jest bardzo z ideą czasu. Natomiast gdy znalazłem się w Nowym Jorku to pierwsze co zwróciło moją uwagę, to była doskonale rozwinięta przestrzeń. W tym momencie uzupełniło się we mnie to, co interesuje mnie najbardziej czyli czaso-przestrzeń. Oczywiście nie jestem np. fizykiem i w związku z tym odpowiedzi szukam dla siebie w fotografii. Myślę, że już wówczas, w '87 roku, chciałem przejechać przez ten zaskakująco realny kraj. Realny o tyle, że każdy przedmiot ma tam w zasadzie jedno znaczenie. Jest przedmiotem – funkcją utylitarną i koniec. Ta dosyć szczególna kultura materialna Stanów sprawia, że wszystko wydaje się być tam bardzo świeże, namacalne. I z tego powodu jest dla mnie interesujące fotograficznie.”

Wojciech Wieteska (1964)

Źródło: wywiad Adama Mazura, cyt. za: culture.pl http://www.culture.pl/baza-fotografia-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/eAN5/content/wojciech-wieteska

O myślach , O czasie , O myśleniu

„Błagał, przysięgał, od miłości ginął,
a koniec końców chorągiewkę zwinął.”

Aleksander Fredro Śluby panieńskie

Śluby panieńskie (1832)

„To on uczynił mnie milionerem. Na początku przeżywaliśmy jednak ciężkie chwile. Jeździliśmy po całych Stanach z własnym dużym namiotem, który służył nam jako sala koncertowa. Byliśmy tak biedni, że po zakończeniu występów zdejmowaliśmy nasze stare plakaty, aby móc użyć ich jeszcze raz. W końcu udało nam się.”

Eddy Arnold (1918–2008)

o Tomie Parkerze.
Źródło: Leszek C. Strzeszewski, Elvis, PWM, Kraków 1986, s. 173.

„Film powstawał dwa lata. Zbieranie materiałów, podróżowanie, spotykanie się z ludźmi, a w końcu kręcenie filmu, właśnie tyle trwało. Ale tak naprawdę proces był znacznie dłuższy. Właściwie to zbieranie potrzebnych, niezbędnych dla filmu informacji zajęło nam około dziesięciu lat. Pomysł na stworzenie takiego dokumentu wpadł mi do głowy, kiedy jeszcze byłem studentem. Studiowałem w Norwegii i zauważyłem, że ludzie na Zachodzie niewiele wiedzą o historii Europy Środkowo-Wschodniej, Związku Sowieckim i jego przestępstwach. Są dobrze wyedukowani, jeśli chodzi o Holocaust, o zbrodnie reżimu narodowych socjalistów, ale słabo znają historię komunizmu. Tak więc ten pomysł przyszedł jeszcze w moich czasach „norweskich.””

Edvīns Šnore (1974)

Pomysł powstał tak naprawdę na potrzeby zachodniej publiczności, gdzie wciąż bardzo niewiele wie się o stalinizmie.
o kulisach powstania filmu The Soviet story.
Źródło: Edvīns Šnore: o sowieckiej historii, Hołodomorze, łotewskich narodowcach i babci Polce, radiownet.pl, 13 października 2013 http://www.radiownet.pl/publikacje/edvins-snore-o-sowieckiej-historii-holodomorze-lotewskich-narodowcach-i-babci-polce

O ludziach , O podróżowaniu , O historii

„Uganiał się za jakimiś babami, wymyślał coraz to nowe życiowe teorie i w końcu patykiem wybił sobie oko!…”

Stanisław Ignacy Witkiewicz książka 622 upadki Bunga, czyli Demoniczna kobieta

622 upadki Bunga

„Jak wygląda świat, kiedy życie staje się tęsknotą? Wygląda papierowo, kruszy się w palcach, rozpada. Każdy ruch przygląda się sobie, każda myśl przygląda się sobie, każde uczucie zaczyna się i nie kończy, i w końcu sam przedmiot tęsknoty robi się papierowy i nierzeczywisty. Tylko tęsknienie jest prawdziwe, uzależnia. Być tam, gdzie się nie jest, mieć to, czego się nie posiada, dotykać kogoś, kto nie istnieje. Ten stan ma naturę falującą i sprzeczną w sobie. Jest kwintesencją życia i jest przeciwko życiu. Przenika przez skórę do mięśni i kości, które zaczynają odtąd istnieć boleśnie. Nie boleć. Istnieć boleśnie – to znaczy, że podstawą ich istnienia był ból. Toteż nie ma od takiej tęsknoty ucieczki. Trzeba by było uciec poza własne ciało, a nawet poza siebie. Upijać się? Spać całe tygodnie? Zapamiętywać się w aktywności aż do amoku? Modlić się nieustannie?”

Olga Tokarczuk (1962) polska pisarka

Źródło: Dom dzienny, dom nocny

O życiu , O bólu , O świecie , O emocjach

„Najpierw słyszymy zapowiedzi rozliczania inwestorów, którzy już zainwestowali, a na koniec zachęca się kapitał do inwestowania.”

Leszek Balcerowicz (1947) polski polityk i ekonomista

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 15 marca 2006

„Nikt na świecie nie jest usprawiedliwiony z tej racji, że działał na rozkaz. Albo że kierował się poczuciem honoru. Koniec z rzymskimi cnotami. Koniec z kretynizmem militarnej moralności.”

Leszek Kołakowski (1927–2009) polski filozof

Źródło: Casus Eichmanna (1961), cyt. za: „Gazeta Wyborcza”, 19–20 lipca 2014.

„Śmierć to w końcu też porzucenie.”

Hanna Lemańska książka Chichot losu

Chichot losu

O śmierci

„Należy być optymistą na początku pracy, a krytycznym na końcu.”

Ludwik Hirszfeld (1884–1954) polski lekarz

Źródło: „Prace Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego”, wydania 76–82

„Koniec tolerancji dla bandytów. Osobiście dopilnuję, żebyśmy takiej hańby więcej nie oglądali. Miarka się przebrała. Nie dopuszczę do tego, by popsuli oni wielką imprezę i święto, jakim ma być Euro 2012. Jeżeli na którymś stadionie zdarzy się zadyma, będziemy zamykać taki obiekt. Zero litości.”

Grzegorz Lato (1950) piłkarz polski, trener, senator RP

po zamieszkach pseudokibiców na stadionie w Kownie podczas meczu Litwa – Polska.
Źródło: wp.pl, Kowno: Lato zapowiada zero litości, 28 marca 2011 http://ekstraklasa.wp.pl/kat,77156,title,Kowno-Lato-zapowiada-zero-litosci,wid,13263512,wiadomosc.html?ticaid=1c075&_ticrsn=3

O lecie

„Byłam na końcu świata, wśród obcych kobiet i wychowanych w odmiennej kulturze – i byłam u siebie. „Czujesz, jak się rozprostowuje twoja dusza?”, spytała Yume i wyobraziłam sobie, że moja dusza wygląda jak suszony kwiat wiśni wrzucony do ciepłej wody, w której pod wpływem wilgoci pognieciony, bezkształtny pokurcz na nowo odzyskuje kształt.”

Joanna Bator (1968)

Japoński wachlarz (2004)

O kobietach , O duszy , O Kwiatach

„Nie można zmierzyć miłości, a jeśli próbujesz to zrobić, w końcu skupiasz się na wprowadzających w błąd czynnikach. Na rzeczach, które tak naprawdę bardziej wiążą się z osobowością – na tym, że niektórzy ludzie są po prostu bardziej ekspresywni, uczuciowi lub potrzebujący w związku.”

Emily Giffin (1972)

Dziecioodporna

O ludziach , O błędach , O osobowości

„Przygotowuję się do zmiany swojego wizerunku i przemiany z uczestnika wydarzeń na ich obserwatora. Nie wiem, kiedy to nastąpi, ale powolutku się na to przestawiam. To w końcu nieuchronne, prawda?”

Jerzy Stuhr (1947) polski aktor i reżyser

Źródło: Michał Hernes, Stuhr: wolę odejść niż żeby mnie upokorzono, stopklatka.pl, 28 grudnia 2012 http://stopklatka.pl/-/35489766,jerzy-stuhr-wole-odejsc-niz-zeby-mnie-upokorzonoJerzy

O prawdzie , O odejściu

„Nikt nie został pisarzem tylko dlatego, że chciał nim być. Jeśli masz coś do powiedzenia, coś, czego Twoim zdaniem nikt jeszcze nie powiedział, musi w Tobie być tak nieprzeparta chęć wypowiedzi, że w końcu znajdziesz sposób, i to zupełnie nowy, przez nikogo dotąd nie zastosowany, a wtedy rzecz i jej wyraz tak będą mocno ze sobą spojone, jakby myśl i forma rodziły się jednocześnie.”

Francis Scott Fitzgerald (1896–1940) amerykański pisarz

O myślach , O myśleniu

„W końcu nadszedł dzień rozdania świadectw. Odbył się z tej okazji bal w sali gimnastycznej dziewczyn. (…) Stanąłem w ciemnościach, zajrzałem przez okno zasłonięte siatką i dopiero się zdziwiłem. Dziewczyny wyglądały bardzo dorośle, po prostu prześlicznie. Miały na sobie długie suknie i wszystkie były piękne. Ledwo je poznałem. Chłopcy w smokingach też wyglądali ekstra. Tańczyli wyprostowani, każdy z dziewczyną w objęciach, i wtulali twarze we włosy partnerek. (…) Partnerzy rozmawiali bez żadnego skrępowania. Wszystko odbywało się normalnie i kulturalnie. Gdzie oni się nauczyli rozmawiać i tańczyć? Nie umiałem ani jednego, ani drugiego. Każdy człowiek umiał coś, czego ja nie potrafiłem. Dziewczyny były ładne, chłopcy przystojni. Bałbym się choćby spojrzeć na którąś z tamtych dziewczyn, a co dopiero być z nią blisko. Nie było mowy, żebym popatrzył dziewczynie w oczy albo zatańczył.”

Charles Bukowski (1920–1994) amerykański poeta i powieściopisarz

Z szynką raz!

O dziewczynach

„Każdy z nas, jest płonącą świeczką, która w końcu gaśnie.”

Roald Dahl (1916–1990) pisarz brytyjski pochodzenia norweskiego

„Oczywiście igła! W końcu taką mam ksywkę. Nitka nie jest mi do niczego potrzebna, choć szyłem kiedyś na zajęciach praktyczno-technicznych. Wydziergałem jakiegoś kwiatka, na trójkę. Bo ścieg był nierówny…”

Krzysztof Ignaczak (1978) siatkarz polski

Źródło: Grubymi nićmi szyte http://www.sports.pl/Siatkowka/Ignaczak-Grubymi-nicmi-szyte,artykul,87609,1,995.html

„Pensja urzędnika powinna być dość wysoka, żeby nie tylko mógł żyć z rodziną wygodnie, stosownie do swego stanu, lecz nadto odkładać coś na czarną godzinę i na przyszłość, na wyposażenie dzieci. Wymaga tego najprostsza słuszność i … przyzwoitość. (…) Chcąc urzędników opłacać dobrze, nie można ich mieć wielu. Jedyna rada, którą znamy wszyscy od dawna i wszyscy godzą się na to. Nikt wszakże nie chce wysnuwać z tego pewnego wniosku, a który jest nieodzowny; jeżeli urzędnicy będą nieliczni, skończyć się musi m samym ten stan rzeczy, w którym warstwa urzędnicza stanowi więź państwowa, gdyż nastanie zarazem koniec tej warstwy społecznej. Jednym słowem: albo coraz gorsza nędza urzędnicza, albo koniec biurokracji. Trzeciego wyjścia nie ma.”

Feliks Koneczny (1862–1949) historyk polski, historiozof

O biurokracji
Źródło: Państwo i Prawo, Wydawnictwo WAM, Kraków 1997, s. 86.

O dzieciach , O rodzinie , O przyszłości

„Na razie Europejczycy żyją we względnej beztrosce, bo dostają pensje i emerytury. Przypominają faceta, który wrócił z wakacji i jeszcze nie wie, że wyrzucono go z pracy, pozbawiono mieszkania i wyczyszczono mu konto. Ale w końcu zrozumieją, co im się przytrafiło – i wtedy klimat polityczny ulegnie całkowitej zmianie.”

Marcel Gauchet (1946)

Źródło: Maciej Nowicki, Grecja podpali Unię, newsweek.pl, 14 października 2011 http://swiat.newsweek.pl/grecja-podpali-unie,82819,3,1.html

O wakacjach

„Dziesięć małych Murzyniątek
Jadło obiad w Murzyniewie,
Wtem się jedno zakrztusiło –
I zostało tylko dziewięć.

Dziewięć małych Murzyniątek
Poszło spać o nocnej rosie,
Ale jedno z nich zaspało –
I zostało tylko osiem.

Rzekło osiem Murzyniątek:
Ach, ten Devon – to jest Eden,
Jedno z nich się osiedliło –
I zostało tylko siedem.

Siedem małych Murzyniątek
Chciało drwa do kuchni znieść;
Jedno się rąbnęło w głowę –
I zostało tylko sześć.

Sześć malutkich Murzyniątek
Na miód słodki miało chęć,
Jedno z nich ukłuła pszczółka –
I zostało tylko pięć.

Pięć malutkich Murzyniątek
Adwokackiej chce kariery.
Jedno się odziało w togę –
I zostały tylko cztery.

Cztery małe Murzyniątka
Brzegiem morza sobie szły,
Jedno połknął śledź czerwony –
I zostały tylko trzy.

Trzy malutkie Murzyniątka
Poszły w las pewnego dnia;
Jedno poturbował niedźwiedź –
I zostały tylko dwa.

Dwu malutkim Murzyniątkom
W słońcu minki coraz rzedną…
Jedno zmarło z porażenia –
I zostało tylko jedno.

Jedno małe Murzyniątko.
Poszło teraz w cichy kątek,
Gdzie się z żalu powiesiło –

Ot, i koniec Murzyniątek.”

Agatha Christie książka Dziesięciu Murzynków

dziecięca rymowanka
I nie było już nikogo (1939)

„Umysły i charaktery mężczyzn i kobiet rozjeżdżają się w kompletnie różne strony. Każdy ma swoje zdanie i twardo go broni, a tymczasem hormony buzują i choć się opieramy intelektem, w końcu wygrywa biologia. I nie wiemy, dlaczego ulegamy. To mocowanie się jest fascynujące. Potem rodzi się namiętność, która może się mienić rożnymi odcieniami. Gdy partnerzy mają żywy temperament, chęć zabawy i radości, to ich związek i seks też inaczej się układają. Czasem chciałbym zepchnąć w kąt nasz „intelektualizm” i zbliżyć się witalnością do człowieka epoki kamienia.”

Ireneusz Czop (1968) polski aktor teatralny i filmowy

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Łódź, 24 marca 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/tnro.htm

O kobietach , O seksie , O charakterze , O czasie

„Od 1989 r. rozwija się na Śląsku prawdziwy kult Korfantego, idealnie wpisany w mit odwiecznej śląskiej krzywdy. Z tego mitu wyrosła legenda jedynego wielkiego polityka rodzimego chowu, który wbrew przekleństwu pochodzenia sięgnął po najwyższe zaszczyty w państwie niemieckim i w państwie polskim – by w końcu zostać zdeptanym, pognębionym i unicestwionym. Legenda zrodzona ze śląskich kompleksów, ale i z wielowymiarowej, trudnej do okiełznania osobowości Wojciecha Korfantego: wizjonera i trybuna, a zarazem wielkiego samotnika, który nie potrafił zjednywać sobie przyjaciół. Uroczego i szarmanckiego lwa salonowego, a jednocześnie aroganckiego, apodyktycznego dyktatora. Bojownika o prawa najuboższych, który zarazem pławi się w zbytkach. Ujmującego dyplomaty najwyższej próby, łatwo przybierającego postać małostkowego choleryka. Wreszcie wielkiego, żarliwego Polaka, dramatycznie rozczarowanego polską rzeczywistością.”

Michał Smolorz (1955–2013) polski dziennikarz, publicysta, reżyser i producent

Źródło: Nieświęty śląski święty, polityka.pl, 4 listopada 2009 http://www.polityka.pl/historia/298903,1,nieswiety-slaski-swiety.read#ixzz1K2d0K9aC

O historii , O rzeczywostości , O osobowości

„W końcu prawda zwycięża, lecz my niestety, jesteśmy dopiero na początku.”

Žarko Petan (1929–2014)

O prawdzie

„Z miłością jest jak z wyprawą statkiem: najpierw go budujemy, potem płyniemy nim przez ocean i marzymy, żeby dopaść w końcu swojego lądu. A kiedy to się uda, chcemy go poznać i nauczyć się w nim funkcjonować. I to jest właśnie odkrycie miłości. Wspaniale, gdy już na tym lądzie jesteśmy, ale przed nami jeszcze wiele przygód z miłością.”

Bartłomiej Kasprzykowski (1977) polski aktor

Źródło: Aleksandra Szarłat, Bartek Kasprzykowski – Moje motto? Kochać!, gala.pl, 20 lutego 2013 http://www.gala.pl/gwiazdy/wywiady/zobacz/viewpointer/2/artykul/bartek-kasprzykowski-moje-motto-kochac.html

„Tak złudami mamiona, wśród męki i znoju,
szukając wszędzie szczęścia – tak jak ów napoju,
istota ludzka w końcu – kona przekonana
„Pełnia szczęścia na ziemi – to fatamorgana!””

Zbigniew Gajewski (1926–2017) polski poeta

Źródło: Fatamorgana (1948)

O koniach

„Twój koniec nadchodzi… jesteś skończony. Masz tylko jedno wyjście. Wybierz je, zanim twoja brudna, niemoralna i kłamliwa natura zostanie odsłonięta przed całym narodem.”

John Edgar Hoover (1895–1972) amerykański prawnik, dyrektor FBI

tekst z kartki adresowanej do Martina Luthera Kinga, którą zawierała przesyłka z fragmentami taśm nagranych w hotelach; Hoover i jego bliski przyjaciel Clyde Tolson wysłali tę przesyłkę z kartką do żony pastora – Coretty.
Źródło: Adam Ian, Seks i sława. Od Kleopatry do Polańskiego, op. cit., s. 156.

O seksie , O naturze

„Kochani Mamo, Tato i Lori!
To najtrudniejszy list, jaki w życiu napisałam, a wy prawdopodobnie znienawidzicie mnie, kiedy go przeczytacie. Zbyt długo trzymałam to wszystko w tajemnicy i po prostu nie mogę was dłużej okłamywać. Paul i ja odpowiadamy za śmierć Tammy. Paul był w niej „zakochany” i chciał uprawiać z nią seks. Chciał żebym mu pomogła. Chciał żebym przyniosła z pracy tabletki nasenne i uśpiła ją. Kiedy odmawiałam, groził mi i znęcał się nade mną fizycznie i psychicznie. Żadne słowa nie oddadzą tego, co wtedy przez niego przeszłam. W końcu, głupia, zgodziłam się zrobić, co kazał. Ale coś – być może połączenie środka nasennego i tego, co jadła tamtego wieczoru – spowodowało wymioty. Bardzo się starałam ją uratować. Tak bardzo mi przykro. Ale nic, co powiem, nie przywróci jej życia… Chętnie oddałabym swoje życie za jej życie. Nie oczekuję, że mi kiedyś wybaczycie, bo ja sama nigdy sobie nie wybaczę.
Karla”

Karla Homolka (1970) kanadyjska seryjna morderczyni

Źródło: Shelley Klein, Największe zbrodniarki w historii, wyd. Muza SA, Warszawa 2006, ISBN 83-7319-854-7, tłum. Barbara Gutowska-Nowak, s. 189.

O życiu , O śmierci , O seksie , O historii

„To już koniec. Znalazłem swoje strzały.”

Robert Ludlum (1927–2001) pisarz amerykański

Tożsamość Bourne’a

„Jedynym wyzwaniem było to, żeby dać jak najwięcej przestrzeni aktorom, bo sukces lub porażka tego filmu zależeć będzie głównie od ich gry. W przypadku takich scenariuszy liczy się wiarygodność bohaterów, a nie jakość czy efektowność zdjęć. Rola operatora polega na tym, żeby być cały czas w najwyższej gotowości podczas kolejnych powtórek. Kiedy w końcu aktor zagra tak, jak trzeba, nie może być błędu po stronie operatora.”

Roger Deakins (1949) brytyjski operator filmowy

o filmie Wątpliwość.
Źródło: Wywiad http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=50897

O błędach , O czasie , O sukcesie

„Otóż któregoś dnia… zeszli się ludzie z różnych stron, z różnych politycznych scen i powiedzieli sobie dosyć politycznej bylejakości w Polsce. (…) I powiedzieliśmy sobie wtedy, że racja, mądry argument nie musi być bezbronny, że nie może być tak, i nie musi być tak, żeby w Polsce wygrywał cwaniak, żeby w Polsce wygrywały łokcie, że najwyższy czas, aby w Polsce w debacie publicznej wygrywały uczciwe argumenty, uczciwi ludzie, otwarta debata tak, aby w sporze na końcu powstawała wspólna narodowa racja, która ma także wspólne akceptowane przywództwo.”

Donald Tusk (1957) polski polityk

Źródło: przemówienie podczas kongresu Platformy Obywatelskiej, Chorzów, 29 czerwca 2013

O ludziach , O czasie

„Należał do wierzących. Przeszło mu szybko, jak zupa się wylała, ale w owym czasie był ideowym żydowskim komunistą. Był od zawsze lewicowcem (…) otarł się o anarchistów, a w końcu trafił do Związku Młodzieży Komunistycznej. Miał dziewiętnaście lat, właśnie zdał na medycynę, kiedy zaczęła się wojna. Uciekł do Rosji. Wstąpił do Armii, najpierw Czerwonej, a potem do Berlinga. Pobyt w Rosji oceniał pozytywnie. Tak przynajmniej mówiła matka, bo on raczej nie opowiadał mi o sobie. Nie mówił o swoim pochodzeniu, nie wspominał rodziny. Oprócz jego siostry wszyscy zginęli podczas wojny. Dowiedziałam się o tym dopiero od mamy.”

Agnieszka Holland (1948) polska reżyserka i scenarzystka

o swoim ojcu.
Źródło: rozmowa Marii Kornatowskiej, wysokieobcasy.pl, 5 sierpnia 2002 http://www.wysokieobcasy.pl/wysokie-obcasy/1,96856,961254.html?as=2

O wojnie , O młodzieży , O matce , O siostrze

„Pod koniec lat 90. stałem się właścicielem, czy większościowym udziałowcem tego klubu, a także szefem rady nadzorczej (…) Tam w 1997 roku zaangażowało się kilkunastu wrocławskich przedsiębiorców, razem z przedstawicielami wojskowego klubu sportowego, (…) bo to był klub wojskowy. Także w 1997 roku jednym z udziałowców został pan Ryszard Sobiesiak.”

Grzegorz Schetyna (1963) polski polityk

o klubie Śląsk Wrocław.
Źródło: Schetyna: z Sobiesiakiem ratowaliśmy klub, a nie zajmowaliśmy się hazardem, newsweek.pl, 3 lutego 2011 http://polska.newsweek.pl/schetyna--z-sobiesiakiem-ratowalismy-klub--a-nie-zajmowalismy-sie-hazardem,53073,1,1.html

„Nic się nie zaczęło. Nawet CBA (podlegające, przypomnę, bezpośrednio premierowi państwa, kiedyś Jarosławowi Kaczyńskiemu, dzisiaj Donaldowi Tuskowi), odkrywające to, o czym wszyscy wtajemniczeni (jakieś parę tysięcy ludzi, nie licząc dziennikarzy) wiedzieli od dawna. To znaczy to, że „polscy biskupi” (taka zbitka słowna) od dwudziestu lat odzyskują majątki Kościoła przy użyciu dawnych oficerów SB, najczęściej z IV Departamentu zajmującego się zwalczaniem Kościoła, którzy tak skutecznie łamali sumienia księży, że aż się z nimi w końcu zaprzyjaźnili. Nawet zatem owo (już Tuskowe, a nie Kaczyńskie) CBA odkrywające tę niezwykłą, niespodziewaną rewelację o esbekach ekspiacyjnie pracujących dla księży (u Goi, jak pamiętacie, osły dosiadają ludzi), to jedynie nowa forma tradycyjnego polskiego dialogu państwa i Kościoła.”

Cezary Michalski (1963) polski eseista i prozaik

Źródło: krytykapolityczna.pl, 26 września 2010 http://www.krytykapolityczna.pl/CezaryMichalski/Orientacjanaprawo/menuid-291.html

O ludziach

„Do tego doprowadził, że tam całe rodziny przyjeżdżają teraz… A zwróciliście uwagę, że to cały czas ta sama rodzina jest? (…) Stoi facet wściekły (…), bo wszystko przegrał, a rodzina wybiega i się cieszy! Przecież to nie może być jego rodzina! „Tatusiu, tatusiu, tatusiu! Zobacz, ile mamy kawy w bagażniku!” „Ja nie chcę tej kawy! Ja chcę cały samochód! Do końca życia tej kawy nie wypiję!””

Krzysztof Piasecki (1949) polski satyryk, artysta kabaretowy, dziennikarz i prezenter telewizyjny

On nawet nie wie, że wypije połowę tej kawy i będzie koniec życia…
Cytaty z monologów kabaretowych, Koło fortuny (1994)

O rodzinie , O samochodach , O facetach , O czasie

„Niesprawiedliwość zawsze zwraca uwagę młodych. Ale kiedy się starzejemy, odkrywamy, jak trudno jest zmienić świat. Uczymy się więc odwracać wzrok od tego, czego nie możemy naprawić, aż w końcu w ogóle nie widzimy już niesprawiedliwości.”

Trudi Canavan (1969)

Źródło: Głos Bogów (2007)

O Bogu , O świecie

„– Laski w bikini?
– W bikini i bez bikini. W końcu jak sądzisz, kto wymyślił plaże dla nudystów? Przecież nie oni… Spojrzeliśmy wszyscy na Muriela, który był ubrany od stóp do głów na biało. Pod sandałami (oczywiście „Jezuskami” z licznych rzemyków) miał nawet, niczym polski turysta z dowcipów, białe skarpetki.”

Katarzyna Berenika Miszczuk (1988)

Ja, diablica

„Śmierć jest naturalnym procesem; jest nieunikniona i trzeba ją akceptować jako taką w ciągu całej naszej drogi tu, na ziemi. Śmierć to tylko zmiana starego zużytego ubrania, a nie jakiś ostateczny koniec. Nikt nie może przed nią uciec, dlatego nie znajdę powodu, dla którego należałoby się niepokoić.”

Dalajlama XIV (1935) Dalajlama, duchowy i polityczny przywódca Tybetu

po śmierci matki i brata.
Wypowiedzi, oświadczenia i przemówienia

O śmierci , O matce , O zmianach

„Tak często próbowałem się wieszać, iż w końcu uwierzyłem, że to mój zawód.”

Rafał Kmita (1965)

Głusi jak pień 1993 r.
Cytaty ze spektakli teatralnych i programów kabaretowych

„Pod koniec lat 80. partyzantka M-19 wynegocjowała porozumienie pokojowe z rządem i brała udział w pisaniu nowej konstytucji dla Kolumbii. Byli członkowie M-19 są teraz członkami lewicowych partii politycznych, jeden z nich startował na prezydenta. FARC nie zdecydowały się na to.”

Daniel Mejia (1975) ekonomista kolumbijski

Źródło: krytykapolityczna.pl, 5 maja 2011 http://www.krytykapolityczna.pl/Wywiady/MejiaKarabinnierozwiazujeproblemunarkotykow/menuid-1.html

„(…) jakiś zniewieściały inteligent, histeryczny płaksa powie może, że czy Abraham zabił syna, czy tylko podniósł miecz w zamiarze zabicia i ktoś go powstrzymał – to z punktu widzenia moralnego wszystko jedno. My jednak wraz z Abrahamem jesteśmy przeciwnego zdania – my, prawdziwi mężczyźni. My oceniamy wyniki i wiemy, że wszystko jedno – chciał zabić czy nie chciał zabić – skoro w końcu nie zabił. Dlatego śmiejemy się do rozpuku z fajnego kawału Pana Boga. Ostatecznie sami widzicie, że to morowy chłop.”

Leszek Kołakowski (1927–2009) polski filozof

Klucz niebieski albo Opowieści biblijne zebrane ku pouczeniu i przestrodze (1965)

O mężczyznach , O Bogu

„Życie zaczyna się, kiedy zdecydujemy, że ma się dla nas zacząć. Nie zależy od wieku i może ja podjąłem decyzję, że moje życie się zaczyna w wieku 25 albo 20 lat. Koniec zależy od Boga.”

Shah Rukh Khan (1965) indyjski aktor i producent filmowy

Life begins when we decide it’s going to begin for us. It’s not at an age and maybe I made that decision that my life begins at 25 or 20. The end will be up to God. (ang.)

O życiu , O Bogu , O decyzjach , O wieku

„Muszę stwierdzić, że w ostatnim czasie więcej modlę się w intencji papieża i Kościoła. Szczególnie zintensyfikowałem swoją modlitwę po abdykacji papieża Benedykta XVI, co było dla mnie bardzo bolesnym wydarzeniem. Patrząc na współczesny Kościół zawsze staram się mieć w podświadomości wezwanie św. Kajetana, by całkowicie zaufać Opatrzności Bożej. Jest to bardzo trudne, widząc zamieszanie, które występuje wśród części wiernych i duchowieństwa. Niemniej konieczne jest zdanie się w tej materii na Pana Boga. Matka Boża w Fatimie zapowiedziała, że w końcu Jej Niepokalane Serce zatriumfuje. Więc czego się bać, skoro mamy tak pewną obietnicę? Oczywiście nie jest to wezwanie do bierności i apatii. Wręcz przeciwnie, musimy się starać, by triumf Matki Bożej ziścił się chociaż w drobnej części za naszą przyczyną.”

Kajetan Rajski (1994) pisarz

Źródło: ks. Andrzej Antoni Klimek, Prawdziwy mężczyzna... czyli kto? http://www.opiekun.kalisz.pl/index.php?dzial=artykuly&id=3537, opiekun.kalisz.pl, 7 sierpnia 2015

O Bogu , O zaufaniu , O matce , O czasie

„W Polsce krzyż jest symbolem narodowym i państwowym tak samo jak religijnym. To w końcu Kościół włożył Bolesławowi Chrobremu koronę na głowę. Nie możemy o tym zapominać. To właśnie w Polsce Kościół często walczył o wolność. Ja patrząc na krzyż w miejscach publicznych widzę w nim symbol narodowy i państwowy a nie symbol religijny.”

Janusz Palikot (1964) polski polityk

wypowiedź dla TVN uzasadniająca obecność krzyża w życiu publicznym.
Źródło: youtube http://www.youtube.com/watch?v=1rT7lRWno84, wypowiedź z 29 listopada 2009

O wolności , O zapominaniu