Cytaty na temat groza

Zbiór cytatów na temat groza, ludzie, nasi, nie żyje.

Cytaty na temat groza

Marek Żukow-Karczewski Fotografia

„Chociaż pędzące z zawrotną szybkością nieokiełznane fale zawsze budziły i budzą grozę, to jednak trudno oderwać od nich wzrok. Jest bowiem w tym żywiole jakaś magiczna moc, jakaś siła pierwotna, pociągająca, przypominająca prapoczątki życia, wzywająca do zatracenia.”

Marek Żukow-Karczewski (1961) polski historyk, publicysta i działacz społeczny

Źródło: Największe powodzie XX wieku w Polsce i na świecie, Wolne Media, 13 marca 2012. http://wolnemedia.net/najwieksze-powodzie-minionego-wieku-w-polsce-i-na-swiecie/

Gerard Way Fotografia
Epikur Fotografia

„Żyjąc o chlebie i wodzie, przyjemności ciała wywołują we mnie grozę, gardzę luksusowymi rozkoszami, nie ze względu na nie, ale na niewygody z nimi związane.”

Epikur (-341–-269 p. n. e.) grecki filozof

Źródło: Richard H. Popkin, Avrum Stroll, Filozofia, tłum. Jan Karłowski, Norbert Leśniewski, Andrzej Przyłębski, Poznań 1994, s. 20.

Stanisław Barańczak Fotografia

„Szkoda, że Cię tu nie ma. Zamieszkałem w punkcie,
z którego mam za darmo rozległe widoki:
gdziekolwiek stanąć na wystygłym gruncie
tej przypłaszczonej kropki, zawsze ponad głową
ta sama mroźna próżnia
milczy swą nałogową
odpowiedź. Klimat znośny, chociaż bywa różnie.
Powietrze lepsze pewnie niż gdzie indziej.
Są urozmaicenia: klucz żurawi, cienie
palm i wieżowców, grzmot, bufiasty obłok.
Ale dosyć już o mnie. Powiedz, co u Ciebie
słychać, co można widzieć,
gdy się jest Tobą.

Szkoda, że Cię tu nie ma. Zawarłem się w chwili
dumnej, że się rozrasta w nowotwór epoki;
choć jak ją nazwą, co będą mówili
o niej ci, co przewyższą nas o grubą warstwę
geologiczną stojąc
na naszym próchnie, łgarstwie,
niezniszczalnym plastiku, doskonaląc swoją
własną mieszankę śmiecia i rozpaczy
nie wiem. Jak zgniatacz złomu, sekunda ubija
kolejny stopień, rosnący pod stopą.
Ale dosyć już o mnie. Mów jak Tobie mija
czas-i czy czas coś znaczy,
gdy się jest Tobą.

Szkoda, że Cię tu nie ma. Zagłębiam się w ciele,
w którym zaszyfrowane są tajne wyroki
śmierci lub dożywocia-co niewiele
różni się jedno z drugim w grząskim gruncie rzeczy,
a jednak ta lektura
wciąga mnie, niedorzeczny
kryminał krwi i grozy, powieść rzeka, która
swój mętny finał poznać mi pozwoli
dopiero, gdy i tak nie będę w stanie unieść
zamkniętych ciepłą dłonią zimnych powiek.
Ale dosyć już o mnie. Mów jak Ty się czujesz
z moim bólem-jak boli
Ciebie Twój człowiek.”

Stanisław Barańczak (1946–2014) polski pisarz

Widokówka z tego świata i inne rymy z lat 1986–1988

Attyla Fotografia
Stefan Wyszyński Fotografia

„Jest to porównanie może zbyt zuchwałe, ale godzi się je tutaj przytoczyć. Śmierć Chrystusa na krzyżu w oczach oglądających Go w tej kaźni wydawać się mogła nieużyteczna. Ale patrząc na nią oczyma wiary, przez którą dostrzegamy gorącą miłość Chrystusa do Ojca i Jego dzieci, widzimy jak bardzo była skuteczna i użyteczna. Podobnie możemy myśleć o małych chłopcach i dziewczynkach, o młodzieży z powstania warszawskiego, o żołnierzach bez broni, którzy chcieli zwyciężyć stalowego okrutnika mocą swojego ducha. Wiemy, że ta ofiara była owocna, bo groza płonącej Warszawy, w której Pius XII widział tygiel żarzący dla jej dzieci wstrząsnęła sumieniem narodów. Nie mogły one przejść do porządku dziennego po takim widzeniu Polski. Ojczyzna nasza doszła do głosu w układach międzynarodowych, przez krew swych dzieci i synów rozlaną w płonącej Warszawie. Dlatego też i my, w 33 rocznicę powstania warszawskiego doceniamy każdy odruch serca, każde zwycięstwo nas sobą, każdy wyraz gotowości na wszystko, na walkę wbrew wszelkiej nadziei. Doceniamy to zmaganie się ducha i stali i z głęboką czcią oraz wdzięcznością patrzymy na tych, którzy mieli odwagę oddać własne życie, abyśmy mogli żyć.”

Stefan Wyszyński (1901–1981) polski duchowny katolicki, prymas

z wypowiedzi prymasa 1 sierpnia 1979.
Źródło: Świadectwa powstania warszawskiego 1944, Andrzej Gałka (red.), op. cit., s. 10.

Jacek Woroniecki Fotografia
Stanisław Barańczak Fotografia
Małgorzata Kożuchowska Fotografia
William Blake Fotografia

„Tygrys, tygrys w puszczach nocy
Świeci blaskiem pełnym mocy.
Czyj wzrok, czyja dłoń przelała
Grozę tę w symetrię ciała?”

Tiger, tiger, burning bright
In the forests of the night,
What immortal hand or eye
Could frame thy fearful symmetry? (ang.)
Inna wersja:
Tygrysie, błysku w gąszczach mroku,
Jakiemuż nieziemskiemu oku
Przyśniło się, że noc rozświetli
Skupiona groza twej symetrii? (tłum. Stanisław Barańczak)
Źródło: Tygrys, przeł. Jerzy Pietrkiewicz

Marek Jędraszewski Fotografia
Zenon Kosidowski Fotografia
Liam Neeson Fotografia

„Oto nietypowy, jak na Amerykanów, film. Przesiąknięty erotyzmem, z elementami grozy – niebezpieczne tereny.”

Liam Neeson (1952) północnoirlandzki aktor

o filmie Chloe.
Źródło: wywiad, 2010 http://www.kinomaniak.pl/katalog/wywiad/118,1

Mark Twain Fotografia
Leszek Kołakowski Fotografia
Józef Piłsudski Fotografia
Iwan IV Groźny Fotografia
Alfred de Musset Fotografia

„Nauka rozpusty podobna jest do zawrotu głowy; znajduje się w niej zrazu jakąś grozę pomieszaną z rozkoszą, niby na wysokiej wieży.”

L’apprentissage de la débauche ressemble a un vertige ; on y ressent d’abord je ne sais quelle terreur melée de volupté, comme sur une tour élevée. (fr.)
Spowiedź dziecięcia wieku
Źródło: cz. II, rozdz. II http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/spowiedz-dzieciecia-wieku.html, tłum. Tadeusz Boy-Żeleński.

Ian Somerhalder Fotografia

„(…) nie jestem fanem literatury grozy, chociaż doceniam ten rodzaj literatury.”

Ian Somerhalder (1978) aktor amerykański

Źródło: Wampiry są trendy, „To i Owo”, nr 8, 22 lutego 2011, s. 5.

Georges Bataille Fotografia
Paweł Huelle Fotografia
Perykles Fotografia
Italo Calvino Fotografia
Charles Bukowski Fotografia
Marlene Dumas Fotografia
Jean Baptiste Racine Fotografia

„W nieszczęśliwym śmierć grozę niełatwo obudzi…”

Fedra
Źródło: Akt III, scena III http://www.polona.pl/dlibra/doccontent?id=36865, wyd. Biblioteka Polska, Warszawa 1924, s. 36, tłum. Tadeusz Boy-Żeleński.

„Nasz patriotyzm, gorący, płomienny, namiętny, ma w sobie coś z cierpienia, coś z ofiary, coś z gotowości do poświęcenia całego siebie, swego szczęścia i spokoju na ołtarzu Ojczyzny. To nie tylko okres rozbiorów stworzył nas takimi, a poczucie zagrożenia Polski między młotem Niemiec a kowadłem Bolszewii zachowuje. To całe nasze dzieje, cała nasza przeszłość, upływająca pod ciągłą grozą najazdów, w ciągłych nawrotach „potopów” i „ruin” tak naszą miłość do Ojczyzny zabarwiła. A jest jeszcze jedna cecha, wyróżniająca nasz patriotyzm od innych: obiektywizm w ustosunkowaniu się do uczuć i dążeniu innych ludów. Niemiec depcze prawa innych ludów bez skrupułów i wahania. W nas wszystko się burzy na myśl o ucisku, my broniąc naszych praw i naszego narodowego interesu staramy się to czynić tak, by możliwie cudzych praw nie gwałcić, by możliwie nasze egoistyczne dążenia z obiektywną słusznością pogodzić. Bo byliśmy zawsze „przedmurzem chrześcijaństwa”, broniliśmy nie tylko naszego narodu, lecz większej całości, której ten naród był częścią: całego chrześcijańskiego świata i nauczyliśmy się (czego inne ludy nie umieją) pamiętając o bliższych, bezpośrednich interesach własnego narodu, umieć także wznieść się na szerszy ponadnarodowy punkt widzenia.”

Jędrzej Giertych (1903–1992) harcerz, polityk, dyplomata, dziennikarz, pisarz, publicysta, historyk, prawnik

Źródło: My nowe pokolenie, 1929

Stanisław Lem Fotografia
Jacek Braciak Fotografia
Karol Modzelewski Fotografia
Tadeusz Kantor Fotografia
Karolina Korwin-Piotrowska Fotografia
Chrétien de Troyes Fotografia
Maria Janion Fotografia
Megan Fox Fotografia
Murray Bookchin Fotografia
Stanisław Dygat Fotografia
Alan Moore Fotografia
Carl Gustaf Mannerheim Fotografia
Donald Tusk Fotografia

„Odczuwałem coś na kształt grozy, obawę przed budowaniem domu dla Boga, Boga Wielkiego, Jedynego, Pięknego i Wszechmogącego – Miłości Osobowej. Była to pełna obaw inspiracja, by znaleźć dla tego domu styl, który będzie wyjątkowy, piękny i wiecznie młody.”

wygrywając w 1986 konkurs na projekt świątyni.
Źródło: ks. Piotr J. Karp, Między niebem a ziemią Afryki http://www.ms.ecclesia.org.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=684, 14 czerwca 2011 – Miejsca Święte

Stanisław Lem Fotografia
Agatha Christie Fotografia

„Takich wypadków przytrafiało się wiele i niejeden raz groza sąsiadowała z groteską.”

Maria Pruszkowska (1910–1973)

Życie nie jest romansem, ale... (1964)

Wojciech Kuczok Fotografia
William McGonagall Fotografia

„Niewinne istotki przygniecione siedmioma czy ośmioma warstwami,
Widok to straszny, zdolny wstrząsnąć najtwardszymi sercami:
A najgorszy ze wszystkiego i budzący grozę dreszcz,
Widok martwego czteroletniego chłopca w gruzach jest.”

William McGonagall (1825–1902)

McGonagall opiewa tragedię w Sunderland, kiedy 200 dzieci zginęło pod gruzami.
Wiersze
Źródło: Terry Deary, Krwawa Szkocja, op. cit., s. 158.

Tacyt Fotografia
Arthur Rimbaud Fotografia

„Moja głupota budzi grozę.”

Arthur Rimbaud (1854–1891) francuski poeta

Sezon w piekle

Steven Erikson Fotografia
Jerzy Grotowski Fotografia
Maria Janion Fotografia
Krzysztof Kamil Baczyński Fotografia
Stephen King Fotografia

„Nie należy wierzyć, że istnieją granice grozy, którą zdolny jest przyjąć ludzki umysł. Wręcz przeciwnie, wszystko wskazuje na to, iż w miarę jak ciemność staje się coraz głębsza, głębia owa zaczyna rosnąć wykładniczo – i choć nie chcemy tego przyznać, to doświadczenie podpowiada nam, iż kiedy koszmar staje się dość czarny, groza zaczyna rodzić grozę, a jedno przypadkowe zło płodzi następne, często rozmyślne złe czyny, póki w końcu wszystko nie pochłonie ciemność. Najstraszniejszym zaś pytaniem pozostaje to, ile dokładnie grozy może znieść ludzki umysł i wciąż zachować niezłomną, nieugiętą łączność z rzeczywistością… W pewnym momencie wszystko staje się zabawne. Możliwe, że w tej właśnie chwili nasze zdrowie umysłowe zaczyna albo ratować się przed upadkiem, albo też załamywać i pękać. To moment, gdy człowiekowi wraca poczucie humoru.”

It’s probably wrong to believe there can be any limit to the horror which the human mind can experience. On the contrary, it seems that some exponential effect begins to obtain as deeper and deeper darkness falls – as little as one may like to support the idea that when the nightmare grows black enough, horror spawns horror, one coincidental evil begets other, often more deliberate evils, until finally blackness seems to cover everything. And the most terrifying question of all may be just how much horror the human mind can stand and still maintain a wakeful, staring, unrelenting sanity. That such events have their own Rube Goldberg absurdity goes almost without saying. At some point, it all starts to become rather funny. That may be the point at which sanity begins either to save itself or to buckle and break down; that point at which one’s sense of humor begins to reassert itself. (ang.)
Cmętarz zwieżąt (Smętarz dla zwierzaków)
Źródło: s. 215

Ryszard Kapuściński Fotografia
Hideo Nakata Fotografia
Erich Maria Remarque Fotografia
Ryszard Kapuściński Fotografia
Constantinos P. Cavafis Fotografia
Michel Pastoureau Fotografia
Bogusław Chrabota Fotografia
Rudolf Reder Fotografia
Katarzyna z Genui Fotografia
To tłumaczenie czeka na recenzję. Czy to jest poprawne?
Miklós Horthy Fotografia