Cytaty na temat epoka
strona 2

Roman Wilhelmi Fotografia
Leni Riefenstahl Fotografia

„Ach, dobrze wiem, co to jest propaganda. To odtworzenie pewnych wydarzeń po to, żeby zilustrować jakąś tezę, albo rezygnacja z pewnych elementów na korzyść innych. Ja się znalazłam, odnalazłam siebie, w sercu pewnej epoki i pewnego miejsca. Z tego doświadczenia wyrasta mój film.”

Leni Riefenstahl (1902–2003) niemiecka reżyserka filmowa

o własnym filmie Triumf woli z 1934.
Źródło: Deborah G. Felder, 100 kobiet, które miały największy wpływ na dzieje ludzkości, tłum. Maciej Świerkocki, wyd. Świat Książki, Warszawa 1998, ISBN 8371296665, s. 242.

Konstanty Schmidt-Ciążyński Fotografia

„Uroczystość dwuchsetletniej rocznicy zwycięstwa Jana III pod Wiedniem.
(…)
Po Prezydencie miasta mówił dyrektor Muzeum Narodowego, prof. Łuszczkiewicz następnemi słowy:
(…)
Miesięcy temu parę, jak do biblioteki tutejszej Jagiellońskiej na imię zacnego a gorliwego miłośnika rzeczy narodowych, jej przewodnika Dra Karola Estreichera, nadeszła paka z przedmiotami sztuki. Paka ta z Londynu zawierała dwa cenna portrety Helsta, jedno dzieło, jak twierdzi napis, Van dycka – całe szeregi studyj akwarelowych jednego z utalentowanych artystów dzisiejszych włoskich i kilka drobnych przedmiotów sztuki. Przysyłał je p. Schmidt-Ciążyński, jako ofiarę do narodowych zbiorów w Krakowie. Kto był ów tak hojny ofiarodawca, nieumiano powiedzieć, Polska go dotąd nie znała, choć wiedziały o nim Muzea całej Europy i znały go, jako znawcę i pośrednika w nabywaniu przedmiotów sztuki. Ten znawca, z urodzenia Polak miał i uczucia polskie, które mu były przewodnią gwiazdą w ciężkich trudach życia za granicą. Ale skupił je w kierunku jednym cichego gromadzenia arcydzieł sztuki, rzniętych kamieni, owych drobnych kamyczków kosztownych materyałem, kosztownych sztuką – cennych, oryginalnych prac wszystkich epok, aby je kiedyś krajowi dać. Zbierał dla Ojczyzny, a zbierał tak skrzętnie, że zapomniał o stosunkach z tą ziemią polską, o której zbogaceniu myślał. (…) Przesyłka obrazów na ręce czcigodnego Dra Estreichera dla narodowych zbiorów w Krakowie, jeżeli nie była odosobnioną ofiarą pana Schmidta Ciążyńskiego, bo z łaski jego zbogaciło się i Muzeum Towarzystwa Przyjaciół nauk w Poznaniu, to wystarczyła do wskazania, dawcy, gdzie swój skarb właściwy ma ulokować. Nie miejsce tutaj wykazywać w tej sprawie zabiegów Dra Estreichera i Prezydenta miasta Dra Weigla, hr. Zygmunta Cieszkowskiego Dra Maryana Sokołowskiego i Dra Faustyna Jakubowskiego, powiedzmy, że dobrze zasłużyli się oni Muzeum – ale jakie znaleść słowa na wyrażenie czci dla szanownego dawcy, osądzicie sami, patrząc na ten bogaty zbiór kamei i intaglii, jaki własną ręką p. Schmida, tu między nami bawiącego, ułożone w tej sali oglądamy. Nie wątpimy, że warunki, jakie przy tym królewskim darze stawia pan Schmidt, łatwo uwzględnionemi będą, a zbiór stanie się własnością Muzeum. (…) Kończę uwagą, iż tak losy chciały, aby każda uroczystość narodowa w Krakowie, zaznaczała się imieniem wielkiego dobrodzieja dla Muzeum narodowego – był nim Siemiradzki na uroczystości Kraszewskiego, jest nim dziś p. Schmidt Ciążyński w chwili uroczystości dwuchset-letniej rocznicy odsieczy Wiedeńskiej, uroczystości Sobieskiego.”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 206, 12 września 1883, s. 3, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

Stefan Rowecki Fotografia
Jan Białostocki Fotografia
Stanisław Mackiewicz Fotografia
Mark Twain Fotografia
Kazimierz Kelles-Krauz Fotografia
Adolf Dygasiński Fotografia
Julian Ursyn Niemcewicz Fotografia

„Swego czasu opery zaczęto wykonywać w językach narodowych, wychodząc z założenia, że w ten sposób będą bardziej zrozumiałe dla publiczności danego kraju. Założenie było błędne nie tylko dlatego, że dla publiczności wyśpiewywane słowa najczęściej i tak są niezbyt zrozumiałe. Chodzi o to, że przecież kompozytorzy, tworząc muzykę do opery, brali pod uwagę brzmienie konkretnych słów. Inaczej się pisze do słów, powiedzmy, niemieckich, a inaczej – włoskich. Pod względem artystycznym brzmienie libretta i muzyka tworzą nierozerwalną całość i nie należy pozbawiać tego słuchaczy. Również śpiewak inaczej wykonuje swoją partię, gdy używa słów „zjednoczonych” z muzyką. Na szczęście nastąpił powszechny powrót do śpiewania oper w języku, w jakim napisane było oryginalne libretto. Jeśli zaś można zaproponować publiczności przedstawienie, które uwzględnia także inne istotne realia – warto z tego skorzystać, uszanować charakter epoki, w imię niezapomnianego przeżycia artystycznego. Naszą ideą jest zatem to, by publiczność festiwalu obcowała z takim dziełem, jakim mógł je słyszeć i widzieć Mozart, w jakie zaangażował cały swój geniusz.”

Stefan Sutkowski (1932–2017) polski muzykolog, twórca Warszawskiej Opery Kameralnej

Źródło: Alicja Hendler, Festiwal (bardzo) Mozartowski, „Rzeczpospolita”, 26 kwietnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/115859.html?josso_assertion_id=9DAF5028E624D2C4

Adam Shankman Fotografia
Anaïs Nin Fotografia
Jan Żaryn Fotografia
Leszek Jańczuk Fotografia
Julio Llamazares Fotografia
David Lloyd George Fotografia
Agata Buzek Fotografia
Nicolae Ceaușescu Fotografia

„Historyczne wydarzenie 23 sierpnia 1944 stanowiło początek rewolucji ludowej w Rumunii, epoki wielkich przeobrażeń rewolucyjnych w życiu gospodarczym i społecznym kraju, w strukturze społeczeństwa, zapewniało pełną niepodległość naszej ojczyźnie.”

Nicolae Ceaușescu (1918–1989) komunistyczny przywódca Rumunii

o pokonaniu reżimu faszystowskiego generała Iona Antonescu w dniu 23 sierpnia 1944.
Źródło: „Prawda”, 22 sierpnia 1974, cyt. za: Historia drugiej wojny światowej 1939–1945, t. 9, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, tłum. Marian Laprus, Antoni Pacześniak, s. 495.

Jerzy Stuhr Fotografia

„Być wiernym swoim zasadom to znaczy zawsze uważać teatr jako sprawowanie misji wobec społeczeństwa, wobec widza, wobec sztuki. To chyba ostatnie takie pokolenie. Z nim odchodzi pewna epoka, epoka etosu teatru. Jestem o tym głęboko przekonany”

Jerzy Stuhr (1947) polski aktor i reżyser

o Gustawie Holoubku.
Źródło: „Gazeta Wyborcza” http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80708,4994642.html, 6 marca 2008

Paul Lafargue Fotografia

„Nasza epoka – mówi się – jest epoką pracy. W rzeczywistości jest ona epoką bólu, nędzy i zepsucia.”

Paul Lafargue (1842–1911) polityk francuski

Prawo do lenistwa
Źródło: s. 6

Małgorzata Gersdorf Fotografia

„W Polsce skończyła się epoka, kiedy mogliśmy polegać na zadeklarowanej w Konstytucji zasadzie demokratycznego państwa prawnego. O prawo, o sposób jego interpretacji, o jego przestrzeganie, o każdy cal sprawiedliwości należy teraz walczyć i obowiązek ten – co tu dużo mówić – spoczywa na sędziach. Nie ma walki bez ofiar, a do nich może być zaliczony każdy z nas tu obecnych. Piastujemy władzę publiczną, a skoro tak, musimy zawsze liczyć się z konsekwencjami. Proszę więc Państwa Sędziów – wszystkich bez wyjątku – aby przestali myśleć o sobie jako o tych, którzy tylko przychodzą do miejsca pracy wykonać swój obowiązek, a tak poza tym to muszą pracować, spłacać kredyt, wyżywić rodzinę itp. Takie postawy skłaniają do szukania usprawiedliwień, a w ostateczności – do ustępstw. Walka o prawo, o niezawisłość sędziów musi toczyć się w granicach prawa, ale musi być twarda i jednoznaczna, jak jednoznaczny jest ustrój państwa. Aby zwyciężyć, trzeba się przygotować nawet na sądy dyscyplinarne, na ryzyko usunięcia z urzędu, na wszystko! Trzeba pisać i wygłaszać dobre mowy, trzeba głośno i – daj Boże – mądrze mówić o imponderabiliach. Nie wolno się bać. Trzeba pokazywać, że jesteśmy w opozycji przeciwko spychaniu demokratycznego państwa z niezawisłymi sędziami w niebyt.”

Małgorzata Gersdorf (1952) profesor prawa

o zmianach w systemie wymiaru sprawiedliwości proponowanych przez ministra sprawiedliwości i prokuratora generalnego Zbigniewa Ziobro w styczniu 2017.

Jan XXIII Fotografia

„Jeżeli Bóg i okoliczności doprowadzą mnie do hiszpańskiego tronu, usiłował będę pogodzić lojalnie instytucje pożyteczne naszej epoki z tymi, które przeszłość przekazała nam jako nieodzowne, polecając Kortezom wolno wybranym trudne i wielkie zadanie wyrobienia dla mojej ukochanej ojczyzny konstytucji, która będzie, mam nadzieję, zarazem hiszpańską i ostateczną.”

Karol Maria Burbon (1848–1909)

Źródło: Jacek Bartyzel, Setna rocznica zgonu (18 VII 1909–18 VII 2009) Don Karlosa Marii de Burbon y Austria-Este, księcia Madrytu, od 1868 prawowitego króla Hiszpanii Karola VII, od 1887 prawowitego króla Francji i Nawarry Karola XI, legitymizm.org http://www.legitymizm.org/setna-rocznica-zgonu-karola-vii-xi

Bertolt Brecht Fotografia

„Zaprawdę, żyję w ponurej epoce!”

Bertolt Brecht (1898–1956) niemiecki pisarz, dramaturg, teoretyk teatru, inscenizator i poeta

Wirklich, ich lebe in finsteren Zeiten! (niem.)
Źródło: Do potomnych, 1939, tłum. Stanisław Jerzy Lec

Benedykt XVI Fotografia
Jacek Fedorowicz Fotografia

„Kto jest opoką dla swojej epoki
Tego epoka hołubi i przypieszcza
Często przymyka oko na wyskoki
Z obwiesia robi obwieszcza”

Jacek Fedorowicz (1937) polski satyryk i aktor

Teksty kabaretowe, Piosenki
Źródło: Apoteoza kolegi kierownika

André Comte-Sponville Fotografia

„Dla mojego pokolenia maj ’68 to przede wszystkim wspomnienie szczęścia. Nie chcieliśmy już tego starego świata, tego starego kraju, tego starego człowieka. De Gaulle, Francja, kapitalizm – to wszystko wydawało nam się pochodzić z innej epoki, było przestarzałe, martwe.”

Źródło: Joanna Orzechowska, Syte pokolenie buntu 1968 r. Dzieci przejadły swoją rewolucję, polityka.pl, 12 lutego 2012 http://www.polityka.pl/swiat/analizy/1523779,1,syte-pokolenie-buntu-1968-r.read

„Dopiero w epoce komputerów ludzie stali się nieobliczalni.”

Jacek Wejroch (1929)

Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.

Gore Vidal Fotografia
Ilja Erenburg Fotografia

„Pamiętnikarze twierdząc, że opisują bezstronnie epokę, zawsze niemal opisują siebie samych.”

Ilja Erenburg (1891–1967) rosyjski pisarz

Ludzie, lata, życie. 1891–1917 Dzieciństwo i młodość
Źródło: s. 8.

Jerzy Stuhr Fotografia

„Epoka mojego teatru odchodzi. Oglądam wiele przedstawień i nie czuję z nimi więzi, a już aktorskiej – to w ogóle. Nie mógłbym w nich grać. (…) wyzywająco plakatowa prezentacja problemów nie jest dla mnie żadnym wyzwaniem. Ekshibicjonizm też mi nie odpowiada.”

Jerzy Stuhr (1947) polski aktor i reżyser

Źródło: Jacek Cieślak, Już ludzie na mnie psy wieszają, „Rzeczpospolita” nr 87 online, 14 kwietnia 2011 http://www.rp.pl/artykul/9131,642592-Juz-ludzie-na-mnie-psy-wieszaja.html

Zenon Kosidowski Fotografia
Peter Sloterdijk Fotografia
Brad Pitt Fotografia
Wisława Szymborska Fotografia

„Jesteśmy dziećmi epoki,
Epoka jest polityczna.”

Wisława Szymborska (1923–2012) polska poetka, noblistka

Ludzie na moście (1986)
Źródło: Dzieci epoki

Adam Ciołkosz Fotografia
Ernst Jünger Fotografia

„Słusznie uważa się wątpliwość za znak końca epoki i zapowiedź upadku.”

Ernst Jünger (1895–1998) pisarz niemiecki

Niebezpieczne spotkanie
Źródło: s. 20

Pupi Avati Fotografia
Max Cegielski Fotografia

„Nieco na zachód, pod Nowym Sączem, leżą Naszacowice, gdzie odkopano jeden z największych grodów epoki Mieszka. (…) Był to po prostu przejściowy obóz dla transportowanych tędy niewolników. Marek Jankowiak w ramach projektu Dirhams for Slaves łączy gród w Naszacowicach z odkrytymi w Polsce arabskimi monetami oraz tajemniczym wyludnieniem Wielkopolski, i rozwojem w tym samym czasie Gniezna oraz innych grodów w domenie Piastów. Kolejny naukowiec, Dariusz Adamczyk, twierdzi, że srebrem – pozyskanym ze sprzedaży podbitych przez Piastów innych plemion zamieszkujących ziemie dzisiejszej Polski – można było opłacić drużynę, najemników i „klientów” politycznych. „W ten sposób władza centralna zyskiwała poparcie, budowała swoją pozycję, tworzyła aparat państwowy”. Wykopane dirhemy przeliczone na liczbę niewolników, zgodnie z kursem z epoki, dają (oczywiście w przybliżeniu) liczbę trzydziestu do sześćdziesięciu tysięcy naszych przodków sprzedanych przez pierwszych Piastów. Bez pieniędzy kalifatu nie powstałoby państwo Mieszka, książę nie mógłby nawet starać się o wejście do „euroelity” i nie byłoby go stać na prezent dla Ottona III – okazałego wielbłąda.
Jeśli nasza „nieskalana jak łza” ojczyzna nie mogłaby powstać bez islamskich pieniędzy, to czy od Bałtyku po Bieszczady w 2016 roku nie powinny trwać modły dziękczynne dla bagdadzkich sponsorów chrztu?”

Max Cegielski (1975) polski dziennikarz, pisarz, prezenter radiowy i telewizyjny

Źródło: Państwo Piastów za muzułmańskie pieniądze http://www.krytykapolityczna.pl/felietony/20160422/panstwo-piastow-za-muzulmanskie-pieniadze, krytykapolityczna. pl, 22 kwietnia 2016.

Barbara Krafftówna Fotografia
William Gibson Fotografia

„W epoce niezbyt kosztownego piękna, jego brzydota miała w sobie coś z symbolu.”

William Gibson (1948) pisarz amerykański

Neuromancer (1984)

Keira Knightley Fotografia
Dominique Moïsi Fotografia
Adam Doboszyński Fotografia

„Położenie Polski stało się tak tragiczne, że nie wolno nam stracić ani minuty. Musimy przestawić naszą politykę całkowicie. Musimy zacząć mobilizować opinie całego świata w obronie Polski przeciw Sowietom. Musimy stworzyć Rząd, złożony z najtęższych ludzi, którymi rozporządza Naród. Panu Panie Prezydencie narzucono na jesieni 1939 r. zobowiązanie nie usuwania gen Sikorskiego. Zobowiązanie to jest sprzeczne z Konstytucją i całkowicie nieważne; są to pacta conventa przypominające najgorsze wzory z epoki upadku Rzeczypospolitej. (…) Niech Pan stanie, Panie Prezydencie, na wysokości historycznego zadania i usunie Rząd, prowadzący Polskę do zguby. Człowiekiem, który cieszy się zaufaniem ogółu Polaków, jest gen. K. Sosnkowski. Niech Go Pan powoła do władzy, Panie Prezydencie. Niech Pan utworzy Rząd, Panie Generale. Nie wolno się Panu wahać albo usuwać. Ratujcie Polskę, pogrążaną coraz głębiej przez ludzi nieodpowiedzialnych. Poprą Was polscy żołnierze i wszystko, co w Narodzie uczciwe i ofiarne.”

Adam Doboszyński (1904–1949) polityk i pisarz

15 lutego 1943 r. w ukazującym się nielegalnie w Wielkiej Brytanii piśmie „Walka” Doboszyński opublikował list otwarty do Prezydenta Władysława Raczkiewicza i gen. Kazimierza Sosnkowskiego, w którym następująco charakteryzował aktualną sytuację sprawy polskiej.
Źródło: Mirosław Dymarski, Stosunki wewnętrzne wśród polskiego wychodźstwa politycznego i wojskowego we Francji i w Wielkiej Brytanii 1939–1945, Wydawn. Uniwersytetu Wrocławskiego, 1999, s. 261.

Ryszard Petru Fotografia
Albert Camus Fotografia
Ryszard Bugajski Fotografia

„Filmy historyczne kosztują znaczniej więcej niż współczesne. Nawet nie chodzi tu o epokę, w której rozgrywa się akcja. One po prostu wymagają większej precyzji w odtwarzaniu szczegółów. Jest to bardzo istotne.”

Ryszard Bugajski (1943–2019) polski reżyser, scenarzysta, pisarz

Źródło: Twórcy nie powinni mieszać się w politykę, stopklatka.pl http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=54099

Adam Michnik Fotografia
Paul Jorion Fotografia
Isaiah Berlin Fotografia

„Marks przygotował atak na społeczeństwo burżuazyjne w chwili, w której osiągnęło ono szczytowy punkt swego rozkwitu materialnego. W tym samym roku Gladstone w mowie budżetowej pogratulował swym rodakom ich „zaraźliwego pomnażania bogactwa i potęgi”, którego świadkiem były poprzednie lata, upływające w nastroju rosnącego optymizmu i powszechnego zaufania. W tym świecie Marks jest postacią odizolowaną, zgorzkniałym wrogiem, gotowym na wzór wczesnych chrześcijan czy francuskich enragè (wściekłych) odrzucić wszystko, czym ten świat jest i do czego dąży, nazywając jego ideały bezwartościowymi, a jego cnoty grzechami, potępiając jego instytucje tylko za to, że są burżuazyjne, a więc należą do skorumpowanego, tyrańskiego i irracjonalnego społeczeństwa, które musi być unicestwione raz na zawsze. W epoce, która niszczyła swoich wrogów środkami potężnymi, choć działającymi wolno i dyskretnie, zmuszając Carlyle'a i Schopenhauera do ucieczki w odległe cywilizacje lub idealizowaną przeszłość, doprowadzając swego arcywroga Nietzschego do histerii i szaleństwa, Marks pozostał odporny i niezmiennie groźny. Jak starożytny prorok, dopełniający dzieła wyznaczonego mu przez niebiosa, z wewnętrznym spokojem opartym na jasnej i niewzruszonej wierze w harmonijne społeczeństwo przyszłości, objawiał wszystkim znaki rozkładu i ruiny, które widział na każdym kroku. Zdawało mu się, że stary ład wali się powoli przed jego oczami. Zdziałał więcej, niż ktokolwiek dla przyśpieszenia tego procesu, chcąc skrócić finalną agonię poprzedzającą koniec.”

Isaiah Berlin (1909–1997) brytyjski filozof i historyk idei pochodzenia rosyjskiego

Źródło: Karol Marks. Jego życie i środowisko

Marian Filar Fotografia
Ai Weiwei Fotografia
Zygmunt Freud Fotografia

„We wszystkich epokach niemoralność znajdowała w religii nie mniejsze wsparcie niż moralność.”

Zygmunt Freud (1856–1939) austriacki neurolog i psychiatra

Przyszłość pewnego złudzenia (1927)

Jan Paweł II Fotografia
Jan Strzelecki Fotografia
Paulina Kuczalska-Reinschmit Fotografia
Wasilij Grossman Fotografia

„Każda epoka tworzy bóstwo na swoje podobieństwo.”

Wasilij Grossman (1905–1964) pisarz radziecki

Życie i los (1959)

Voltaire Fotografia

„To, co jest prawdą w jednej epoce, staje się błędem w innej.”

Voltaire (1694–1778) francuski pisarz epoki Oświecenia, filozof, dramaturg i historyk
Zygmunt Krasiński Fotografia
Marie von Ebner-Eschenbach Fotografia
Anne Rice Fotografia
Robert Musil Fotografia

„Młodzież przecenia to, co nowoczesne, ponieważ czuje się z tym rówieśna. Dlatego jest podwójnym nieszczęściem, jeśli nowoczesność w jej epoce jest zła.”

Robert Musil (1880–1942) pisarz austriacki

Źródło: Aforyzmy, „Życie Literackie” nr 20, 19 maja 1957, s. 12 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14863, tłum. Wanda Kragen

Michael Wolffsohn Fotografia

„Europa wchodzi w czas gwałtownej transformacji. Niestety, większość takich epok cechuje eskalacja przemocy.”

Michael Wolffsohn (1947) niemiecki historyk, publicysta i nauczyciel akademicki

Źródło: Nadciąga krwawa, europejska wojna, wyborcza.pl, 29 czerwca 2011 http://wyborcza.pl/1,97738,9832410,Nadciaga_krwawa__europejska_wojna.html?as=3&startsz=x

John Henry Newman Fotografia
Ludwig Feuerbach Fotografia
Julian Brun Fotografia

„Teorie nowoczesnego nacjonalizmu otaczają pojęcie narodu mistyczną mgłą. Uciekając od faktów historycznych i ścisłych badań, teorie te operują frazeologią uczuciową oraz „mitami” utkanymi z fałszów i niedorzeczności. Losami narodów kieruje „idea narodowa”, której objawienia są z reguły monopolem najbardziej reakcyjnych klas posiadających każdego narodu. Nakazem „idei narodowej” jest „jedność narodowa”, co pozwala traktować wszelki bunt mas ludowych przeciwko przywilejom dziedzicznym lub majątkowym klas posiadających jako rozbijanie narodu, szkodnictwo i zdradę wobec najwyższych „interesów narodu”. Historia w świetle tych burżuazyjnych teorii była, jest i będzie walką narodów, gdyż każdy naród z samej swojej metafizycznej natury dąży do ukorzenia, ujarzmienia, wyparcia z ziemi lub wytępienia narodów słabszych. Każdy naród „hartuje się” w walkach z innymi narodami i tuczy się ich kosztem, przy czym funkcje pożerania – zagarniania ziemi i robienia majątków na wojnach – należą z reguły do tych klas, które mają pieczę nad „ideą narodową”. Ta ewangelia nacjonalizmu na użytek kontrrewolucyjnej burżuazji wbijana jest w mózgi wszelkimi środkami wychowania, musztry i propagandy, jakimi rozporządza nowoczesne państwo. Od narodów potężnych przyjmują tę ewangelię nacjonalizmu narody słabe, od mocarstw – narody podległe i ujarzmione. A ponieważ „idee klasy panującej są w każdej epoce panującymi ideami”, nienawiść narodowa w dzisiejszym świecie kapitalistycznym uchodzi za coś równie przyrodzonego, jak – powiedzmy – przyrodzoną i niewątpliwą wydawała się śmiertelna nienawiść pomiędzy katolikami a protestantami w XVI i XVII w.””

Julian Brun (1886–1942) polski dziennikarz i działacz komunistyczny

Źródło: Przyczynek do kwestii narodowej http://www.nowakrytyka.pl/spip.php?article494&var_mode=calcul

Stefan Niesiołowski Fotografia
Robert Musil Fotografia

„Różnica: nie geniusz wyprzedza swoją epokę o lat sto, ale przeciętny człowiek jest o sto lat za swoją epoką.”

Robert Musil (1880–1942) pisarz austriacki

Źródło: Aforyzmy, „Życie Literackie” nr 20, 19 maja 1957, s. 12 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14863, tłum. Wanda Kragen

Andrzej Łapicki Fotografia
Oriana Fallaci Fotografia

„Kiedy pomyślisz na przykład, że taki pijak jak Jelcyn był carem, a taki ignorant jak Wałęsa symbolem wolności, zapiera ci oddech. Faktem jest, że w ostatnich dziesięcioleciach nasza epoka zrodziła jedynie dwóch liderów: Karola Wojtyłę i Bin Ladena.”

Se pensi ad esempio che quell'ubriacone di Yeltzin è stato uno zar e quell'ignorante di Walesa è stato un simbolo di Libertà, ti senti mancare il fiato. Ed è un fatto che negli ultimi decenni la nostra epoca ha partorito soltanto due leader: Karol Wojtyla e Bin Laden. (wł.)
Źródło: Oriana Fallaci intervista Oriana Fallaci http://books.google.pl/books?ei=oJsvTYz8LpDEswbT0pjrBw&ct=result&id=WPVkAAAAMAAJ&dq=esempio+che+quell%27ubriacone+di+Yeltzin+%C3%A8+stato+uno+zar+e+che+quell%27ignorante+di+Walesa+%C3%A8+stato+un+simbolo+di+Libert%C3%A0%2C+ti+senti+mancare+il+fiato+Fallaci&q=esempio+che+quell%27ubriacone+di+Yeltzin+%C3%A8+stato+uno+zar++e+quell%27ignorante+di+Walesa+%C3%A8+stato+un+simbolo+di+Libert%C3%A0%2C+ti+senti+mancare+il+fiato.+Ed+%C3%A8+un+fatto+che+negli+ultimi+decenni+la+nostra+epoca+ha+partorito+soltanto+due+leader%3A+Karol+Wojtyla+e+Bin+Laden.#search_anchor, Corriere della sera, 2004, s. 86.

Julian Fellowes Fotografia
Bronisław Baczko Fotografia
Gabriele Kuby Fotografia
Heinrich Himmler Fotografia
Rafał Maćkowiak Fotografia
Imre Kertész Fotografia
Thorstein Veblen Fotografia
Władimir Putin Fotografia
Charles Fort Fotografia

„Prawie wszyscy ludzie żyjący w różnych epokach są zahipnotyzowani. Ich przekonania zostały wywołane.”

Charles Fort (1874–1932)

Źródło: Stuart Gordon, Księga oszustw z serii Księgi osobliwości, tłum. Agnieszka Jacewicz, Jan Zaremba, Tomasz Kosik, Wydawnictwo Amber, Warszawa 1996, ISBN 8371961556, s. 188.

Yves Congar Fotografia
Franciszek (papież) Fotografia
Karl Lagerfeld Fotografia

„Coco Chanel urodziła się rozumiejąc kobiety z epoki, która miała dopiero nadejść.”

Karl Lagerfeld (1933–2019) projektant mody, artysta, fotograf

Źródło: „Glamour” nr 10/2009

Slavoj Žižek Fotografia
Sławomir Łosowski Fotografia
Olga Tokarczuk Fotografia