Cytaty o zimie (107 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Uczennice… pochodziły z różnych stron świata: z Włoch, Indonezji, Ameryki Południowej, Grecji, Hiszpanii… Tak jak ja były tu, aby nauczyć się języków. Tak jak ja były tu, aby zostać obytymi towarzysko damami i perfekcyjnymi żonami. Uczono nas także tańca, gotowania i dobrych manier. Wspólnie wybierałyśmy się na narty do Gstaad, gdzie dla pensji wynajmowano każdej zimy jeden wiejski domek. Miałyśmy zajęcia z malarstwa, sztuki i literatury. Porównywałyśmy obyczaje panujące w naszych krajach, dyskutowałyśmy o polityce lub teologii – robiąc to, kręciłyśmy sobie włosy z lokówkami. Przywykałyśmy do życia, jakie wyznaczali nam rodzice.”

Sorajja Esfandijari Bachtijari (1932–2001) księżniczka Iranu

o swej nauce w szkole Printaniere w Zurychu – surowej pensji dla dziewcząt.
Źródło: Ulrike Grunewald, Słynne rywalki, czyli gra o miłość, pieniądze i władzę, op. cit., s. 109–110.

O miłości , O pieniądzach , O grach , O literaturze

„Zima jak troska, długo trwa, a lato jak szczęście, mija chwilą.”

Maria Rodziewiczówna (1864–1944) polska pisarka

Źródło: „Człowiek i światopogląd”, tomy 264–269, Wyd. Współczesne RSW Prasa, 1988, s. 95

O szczęściu , O lecie

„Pszczoły były wielkim umiłowaniem stryja Leona, kochał je i lubił miód. Ule były przeważnie typu Dadanta, najłatwiejsze w obsłudze. Były one kwadratowe, z podnoszonym dachem, którędy w okresie zbiorów miodu wsuwało się specjalne nadstawki. Nadstawka taka starczała ledwie na kilka dni, szybko bowiem napełniała się miodem i należało zakładać nową. Sad pełen był olbrzymich, szerokich lip, obsiewano go też specjalnie miododajnymi trawami. W okolicy rosły białe koniczyny, dużo łubinów, w lasach wrzos. Miodobranie zaczynało się w czerwcu, po zakończeniu kwitnienia sadów i łąk. Im wcześniejszy był miód, tym lepszy. Stryj rozsyłał go i sprzedawał po całej Polsce, dużo zabierali krewni. W domu, w glinianych dzbankach miód stał cały rok. Przede wszystkim jednak specjalnie pakowany w żelazne pudełka był sprzedawany klientom z różnych miast. Miód jesienny na pierniki kupował Toruń, wiosenny i lipcowy brał Wedel. Były miody wczesne, łąkowe, rzadziutkie, złotego koloru – te nigdy się nie scukrowały. Miód z akacji, aby się scukrzyć, musiał stać bardzo długo, i wtedy robił się podobny do drobnej, białej kaszki. Inne, późniejsze, to były miody lipcowe z lip i wrześniowe, z gryki i wrzosu. Lipcowy uchodził za najlepszy, natomiast z gryki i wrześniowy były gorsze. Kiedy miód twardniał, to na przykład gryczany ciemniał, lipcowy bielał. Wszystkie oczywiście różniły się smakiem. W okresie miodobrania, kiedy pracy było wiele, stryj wynajmował chłopców do pomocy. W specjalnym domku, zimą zastępującym stebnik, miód się wirowało. Tam przenosiło się ramki, odcinało się ciepłym nożem zasklepioną woszczynę i stawiało do centryfugi (wirówki), gdzie po wpływem kręcenia korbą miód wypryskiwał na ściany beczki i ściekał. Z dołu, kurkiem, zlewało się go do podstawionych garnków, na które nakładało się sita, aby nie wpadły odłamki woszczyny. W garnku mieściło się około szesnastu litrów miodu. Przez kilka dni garnek stał odkryty, aby miód odparował, dopiero potem zakładało się woskowy papier i zawiązywało wokół. Stryj miał biblioteczkę z książkami o pszczołach. Lubił pszczoły, a one jego. Kiedy któraś wleciała do domu, brał ją delikatnie w ręce i wynosił, nigdy go nie użądliła. Pracował gołymi rękoma, nie w rękawiczkach, mówił, że pszczoły nie lubią tego. Czasami wieczorem kładł się w sadzie i słuchał jak pracują, czy są zadowolone ze zbiorów. Mówił na przykład, że pszczoła umarła, nie zdechła; jeżeli ktoś opowiadał, że pszczoła ugryzła, odpowiadał zaczepnie: – Czy widział ktoś, aby pszczoła miała zęby do gryzienia?”

Aleksandra Ziółkowska (1949) pisarka polska

Lepszy dzien nie przyszedł już
Źródło: Z miejsca na miejsce, [w: Lepszy dzień nie przyszedł już], Warszawa, Iskry 2012, str 208–209

O książkach , O domu , O trawie , O pszczołach

„Tam na dachu siadła wrona,
Jeszcze z zimy nastraszona.(…)
Głośno kracze czarna wrona,
Wrona wiosną zachwycona!”

Aleksandr Błok (1880–1921) rosyjski poeta-symbolista epoki srebrnego wieku, dramaturg

Źródło: Wrona

O wiośnie

„Tego roku zima postanowiła być wyjątkowo podstępna. Długo czekała na właściwy moment, tocząc wielce wyrachowaną wojnę psychologiczną, aż wreszcie, mniej więcej w połowie grudnia, sypnęła śniegiem aż miło i odniosła spektakularny sukces. Drogowcy byli bardzo zaskoczeni. Nikt natomiast nie był zaskoczony zaskoczeniem drogowców i chyba tylko dlatego obyło się bez zamieszek.”

Marta Kisiel (1982)

Dożywocie (2010)
Źródło: rozdział 2. Upadły anioł, różowy królik, s. 72

O czekaniu , O sukcesie

„Człowiek nie potrafiłby ocenić piękna dnia i lata, gdyby nie znał nocy i zimy.”

Henry Fielding (1707–1754) pisarz angielski

„Dwukrotnie zawdzięczam swe życie podczas obecnej wojny pomocy Polaków: raz zimą 1940 roku, gdy błogosławiona ręka Polski Podziemnej uratowała mnie od niechybnej śmierci; drugi raz – gdy mnie ta sama ręka wyciągnęła z obozu pracy SS, gdzie czekała mnie śmierć od epidemii albo od kuli ukraińskiej czy esesowskiej.”

Emanuel Ringelblum (1900–1944) polski historyk narodowości żydowskiej

Stosunki polsko-żydowskie w czasie drugiej wojny światowej. Uwagi i spostrzeżenia
Źródło: s. 27.

O życiu , O śmierci , O wojnie , O czekaniu

„Ziemio polska, tak piękna w swej zielonej szacie letniej, tak śliczna, gdy barwny przepych jesieni okrywa znużone drzewa, piękna, gdy zima otula kraj całunem nieposzlakowanej bieli, piękna o każdej porze, ale szczególnie piękna jesteś w naszych oczach, najśliczniejsza dla uchodźcy, który (…) podąża do polskiej ziemi.”

Urszula Ledóchowska (1865–1939) polska zakonnica, założycielka urszulanek, święta katolicka

Źródło: Urszula Ledóchowska, Jeszcze Polska nie zginęła, dopóki kochamy!, wydawnictwo Święty Paweł, Częstochowa 2006, s. 13.

Jesień , Pora roku

„Marek Kamiński idzie na tych swoich nartach do bieguna, bo coś go tam ciągnie. Mnie ciągnie do dzikich plemion, tam gdzie biały człowiek jeszcze nie postawił stopy, albo był tam 80 lat temu. Dla alpinistów wyzwaniem jest zdobycie K–2 zimą, dla mnie podróż w głąb dżungli i wkupienie się w łaski dzikiego plemienia, które do obcych strzela z dmuchawki.”

Wojciech Cejrowski (1964) polski dziennikarz i podróżnik

Źródło: „Nowa Trybuna Opolska”

„Daj mi trochę ciepła
okryje się nim jak płaszczem
zarzuć mi ramiona na szyję
i z pocałunków upleć szal
– bo przecież znowu będzie zima”

Lesław Falecki (1951)

Źródło: Powaleni przez wiatr

O pocałunku

„Wariacje Goldbergowskie Bacha są godne polecenia zimą, gdy rozbieranie zajmuje sporo czasu.”

Freddie Green (1911–1987)

O czasie

„Odmień swoje życie nie tylko z wiosną, ale również w środku zimy pomaluj oblodzone szybki.”

William Wharton (1925–2008) pisarz amerykański

O życiu , O wiośnie

„Kiedyś, kiedy pielęgniarki stały u wrót różnych instytucji, a przede wszystkim ministerstwa, rzeczywiście powstała ta tzw. ustawa 203, jak mawiano, po to, żeby mieć spokojne święta, po to, żeby pielęgniarki poszły do domów. Wiem, jaką grozę budziło to również w moim sercu jako kobiety, że te panie, które mają dzieci, domy, nie tylko pracę zawodową, z determinacją, w warunkach zimy i tuż przed świętami dążą do swego, chcą to osiągnąć i z determinacją o to walczą. Dlaczego walczyły? Dlatego że te prace są niewynagradzane i dzisiaj, przed chwilą też rozmawialiśmy, debatowaliśmy na temat pomostowego wykształcenia pielęgniarek i położnych. Z tych niskich poborów te kobiety muszą się samorealizować, chcąc utrzymać pracę zawodową i utrzymać się przy życiu. Dzisiaj doprowadzamy do takiej sytuacji. Biada temu, kto zakpi z tych ludzi, biada temu, kto będzie dalej dworował i w taki nędzny i nikczemny sposób spektakularnie tymi ludźmi pomiatał, bo przecież nie można z tego zakpić.”

Alicja Lis (1947) polski polityk

Źródło: Wystąpienie na posiedzeniu Sejmu, 19 kwietnia 2004 http://orka2.sejm.gov.pl/Debata4.nsf/5c30b337b5bc240ec125746d0030d0fc/042571687f61d5abc12574780042878a?OpenDocument

O kobietach , O dzieciach , O ludziach , O wykształceniz

„Piękną jest wieś, nie przeczę, miłe na wsi życie,
Ale też i dokucza ludziom należycie!
Nie wspominam kłopotów, gospodarskich trudów,
Nie liczę klęsk rozlicznych, nie wspominam nudów
Siedmiomiesięcznej zimy, śniegów, zawieruchy,
Ni wiosennych potopów, ni letniej posuchy –
Wszystko to da się przenieść, jeśli człek nie głupi,
Lecz od czego się niczem w świecie nie okupi,
Czego nigdy nie strawi, to owych przeklętych
Sąsiedzkiej gościnności obowiązków świętych.”

Artur Bartels (1818–1885)

Źródło: Goście (1875)

O życiu

„Zostałeś przesłuchany przez dwunastu dzielnych ludzi, różniących się tak od ciebie, jak różni się niebo od piekła. Oni to orzekli, że jesteś winny. Cóż więc się teraz stanie? Nic nadzwyczajnego. Pory roku będą nadal następować po sobie. Nadejdzie zielona wiosna i zakwitną kwiaty w dolinie. Potem będzie lato i nawet w górach zapanują upały. Przyjdzie też jesień z opadającymi liśćmi, które w promieniach słońca nabiorą złotego koloru. Przyjdzie też zima z szalejącymi burzami. Ciebie jednak już nie będzie i ani wiosny, ani lata, ani też zimy oglądać nie będziesz. Ani razu nie rzucisz już okiem na piękno natury, bowiem w myśl wyroku sądowego zostaniesz zaraz zaprowadzony do najbliższego drzewa i na nim za szyję powieszony. Będziesz tam wisiał tak długo, dopóki nie będziesz martwy, martwy, martwy, ty oliwoskóry, koźli synu!”

Roy Bean (1825–1903)

z procesu meksykańskiego koniokrada.
Źródło: Przemysław Słowiński, Sławni…, op. cit.

O ludziach , Cytaty o pięknie , O wiośnie , O myślach

„Krytycy mylą się nazywając moje książki powieściami. To nie są powieści, to są studia. Chciałbym, aby czytelnicy o tym pamiętali, a wtedy uniknie się wielu nieporozumień.”

Leopold Buczkowski (1905–1989) polski prozaik

Źródło: ... zimą bywa się pisarzem... O Leopoldzie Buczkowskim, Kraków 2008, Universitas, ISBN 83-242-0987-3, s. 179.

O książkach , O studiach

„Zimą, czy latem, jest-li na świecie stworzenie żywe, od troski wolne? W puszczy i w pałacu słabi i silni, cnotliwi i występni – wszyscy cierpią.”

Adolf Dygasiński (1839–1902) polski pisarz, publicysta i pedagog

W puszczy
Źródło: rozdz. XII, s. 155

O cierpieniu

„A ja lubię
Wszystkie cztery pory roku, bo
Każda z nich:
Wiosna, lato, jesień, zima –
Przypomina mi
Ciebie.”

Krzysztof Dzikowski (1938) polski satyryk i literat

współautor: Kazimierz Winkler
Źródło: Cztery pory roku

O wiośnie , O lecie , Jesień

„W mojej Polsce wieczna zima,
Tam posągów, łuków nie ma,
Lecz jest miłość bratnich dusz (…).”

Teofil Lenartowicz (1822–1893) polski etnograf, rzeźbiarz, konspirator i poeta romantyczny

Źródło: Co we Włoszech, a co w Polsce

O miłości , O duszy

„Był człowiekiem niezwykle wrażliwym na ludzką krzywdę, wspaniałym kapłanem. Pamiętam, jak podczas Mszy Świętych za Ojczyznę, kiedy kościół był przepełniony, a ludzie stali także pod świątynią zimą na mrozie, wychodził z Komunią św. na zewnątrz, starając się dotrzeć do tych, którzy byli najdalej. Pamiętam, jak chodził na procesy osób, z którymi wcześniej współpracował, a które zostały aresztowane za działalność opozycyjną wobec ówczesnych władz. Procesy te odbywały się w sądach wojskowych, do których niełatwo było się dostać, ale ksiądz Jerzy był na miejscu, wspierając swoich przyjaciół.”

Ewa Tomaszewska (1947) polityk polska

o ks. Jerzym Popiełuszce.
Źródło: Z tej ofiary wyrasta dobro, naszdziennik.pl, 19 maja 2010 http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20100519&typ=jp&id=jp21.txt

O ludziach , O ojczyźnie

„(…) w 1909 roku Robert Peary jako pierwszy człowiek na ziemi dotarł do Bieguna Północnego. Dopiero prawie sto lat później udało się dojść w to miejsce na nartach w okresie zimy. W 2006 roku dokonał tego Borge Ousland z Mike'iem Hornem. Przez tyle lat nikt nie był w stanie nawet sobie wyobrazić, że można porwać się na podobną eskapadę w noc polarną. A w 2010 roku dwójka Norwegów zrobiła cały trawers Bieguna Północnego. Wielu ekspertów, z którymi rozmawiałem, mówiło, że to, czego się podejmujemy, jest niewykonalne. Jednak zdecydowałem, by zrobić trawers Antarktydy podczas nocy antarktycznej.”

Ranulph Fiennes (1944) Brytyjski odkrywca i polarnik

Źródło: Boję się o spawy, forumextremum.pl, 21 stycznia 2013 http://forumextremum.pl/wywiady/boje-sie-o-spawy-ranulph-fiennes.html

O nocy

„Było dla mnie rzeczą wielce ekscytującą usuwać kolejno warstwy przypisanego kobiecie kulturowo i oczekiwanego po niej zachowania i poczuć, że wie się nareszcie, kim się jest.”

Margaret Mead (1901–1978) uczona amerykańska, antropolog

Źródło: Jagodowa zima, cyt. za: Deborah G. Felder, 100 kobiet, które miały największy wpływ na dzieje ludzkości, wyd. Świat Książki, Warszawa 1998, ISBN 8371296665, s. 27, tłum. Maciej Świerkocki.

O kobietach , O książkach , O świecie , O zachowaniu

„Trzy rzeczy nigdy nie zyskują wiary – to co prawdziwe, to co prawdopodobne i to co logiczne.”

John Steinbeck książka The Winter of Our Discontent

Źródło: Zima naszej goryczy (ang. The Winter of Our Discontent), tłum. Bronisław Zieliński

O wierze

„Dobrze mi i ciepło,
Jak zimą u pieca.
A brzozy rzędem stoją,
Jak olbrzymie świece.”

Siergiej Jesienin (1895–1925) poeta rosyjski

Źródło: wiersz To już wieczór… http://wiersze.wikia.com/index.php?title=To_już_wieczór...&useskin=monobook

O piekle

„Tak… Ale kiedy człowiek nauczy się stawiać czoło Saddamowi, coś takiego też wytrzyma.”

Sadżida Chajr Allah (1937) pierwsza żona Saddama Husajna

odpowiedź na pytanie „Bardzo bolało?” – zimą 1993 roku w Bagdadzie podczas operacji usunięcia pieprzyka na jej ramieniu lekarz zapomniał podać znieczulenie miejscowe, przez co zaczęła obficie tryskać krew.
Źródło: Diane Ducret, Kobiety dyktatorów 2, tłum. Anna Maria Nowak, Wydawnictwo Znak, Kraków 2013, ISBN 9788324021628, s. 75.

O kobietach

„Ziściło się odwieczne marzenie Zakonu Krzyżackiego, który dawno temu zdobył Prusy od podludzi, Słowian. Moskwę zdobyto błyskotliwym atakiem 21 maja 1947 roku. (…)
Europa została więc zjednoczona i stała się niemiecka. Za Uralem mieszkały tylko ciemne i dzikie ludy, które oddano w strefę wpływów Japończyków. Armia cesarska została dozbrojona i wyposażona przez okręty budowane w Birkenhead, artylerię z zakładów Putiłowa, odrzutowce z Châteauroux, stal z Zagłębia Ruhry, ryż z Doliny Po, śledzie z Norwegii, drewno ze Szwecji, ropę z Rumunii i robotników z Indii. Tak wzmocniona z łatwością wyparła siły wroga z Kiusiu w czasie zimy 1948 i rozpoczęła krwawy marsz, odbijając wszystko, co uprzednio utraciła na rzecz Amerykanów.
Ameryka jednak nie chciała się poddać. Tkwiła niczym afront dla naszych narodów między niemieckim Atlantykiem a japońskim Pacyfikiem, stanowiąc dla nas ciągłe zagrożenie. Ten afront został wymazany dzięki geniuszowi naszych przywódców w 1955 roku.”

Cyril M. Kornbluth (1923–1958) amerykański pisarz fantastyki naukowej

Źródło: Dwa przeznaczenia

O ludziach , O sile , O czasie

„Mogę powiedzieć, że w tych tragicznych dniach wreszcie zobaczyłem człowieka. Człowieka nagiego, bez hamulców, zupełnie odartego z jakiejkolwiek konwencji, całkowicie we władaniu najprymitywniejszych instynktów, które, do tej pory skryte w najdalszych zakamarkach psychiki, w przerażający sposób wypłynęły na powierzchnię z powodu okrucieństwa wydarzeń nie do udźwignięcia.”

Carlo Gnocchi (1902–1956)

wspomnienia z odwrotu wojsk włoskich po klęsce na froncie wschodnim zimą 1942/43 roku.
Chrystus wśród Strzelców Alpejskich
Źródło: s. 28.

„Powroty są zawsze trudne. Droga na szczyt, to połowa sukcesu, trzeba jeszcze zejść.”

Janusz Gołąb (1968)

Źródło: Marcin Frączak, Chcemy jako pierwsi zdobyć zimą Gasherbrum I - rozmowa z Januszem Gołębiem, polskim alpinistą, Sportowe Fakty, 28 grudnia 2011 http://www.sportowefakty.pl/inne/258907/chcemy-jako-pierwsi-zdobyc-zima-gasherbrum-i-rozmowa-z-janus

O sukcesie

„Nikt tak do końca też nie zbadał, kiedy najlepiej opada się liściom z drzew – w ciągu dnia, czy nocą? Wypada snuć przypuszczenia, iż chyba jednak nocą, bowiem wtedy łatwiej przychodzi im ogałacać rodzinne konary i pnie z resztek złudzeń. Ludzie wstają rano, pospiesznie zdążają do pracy, do szkoły albo donikąd, i myślą: o gołe drzewo, zima idzie! A tu wcale żadna zima nie idzie, tylko efekt cieplarniany zamienia wszystko w globalną mikrofalówkę.”

Mariusz Kargul (1976–2013)

GROOM-BROOM. Czyli końca świata w Krasnymstawie próba pierwsza

O ludziach , O myślach , O drzewach , O myśleniu

„Imiona i nazwy, jak muzyka, powiedział mi raz Biralbo z mądrością trzeciego albo czwartego ginu, wyrywają czasowi istoty i miejsca, do których się odnoszą, ustanawiają czas teraźniejszy, posługując się jedynie tajemnicą ich dźwięków.”

Antonio Muñoz Molina (1956)

Źródło: Zimą w Lizbonie, „Dekada Literacka” nr 11 (94), 1994, tłum. Jadwiga Konieczna-Twardzikowa

O mądrości , O tajemnicy , O muzyce , O czasie

„Moich ludzi nękał tak nieznośny głód, że jedli wszystko, co z natury budzi największą odrazę: ludzkie ciała i odchody, zarówno Anglików, jak i Indian; niektórzy wykopywali z grobów zwłoki pochowane tam trzy dni wcześniej i pożerali je w całości, inni, zazdroszcząc lepszego stanu ciała każdemu, kogo głód nie zniszczył jeszcze tak bardzo jak ich samych, czyhali na nich, grożąc, że zabiją ich i zjedzą; pewien mężczyzna zabił swoją żonę, gdy spała na jego łonie; pokroił ją na kawałki, zapeklował i zjadł całą, oprócz głowy, którą zachował.”

Thomas Smith (1558–1625)

zapis z zimy na przełomie 1609 i 1610 roku.
Źródło: Journals od the House of Burgesses of Virgina (1619)

O głodzie , O ludziach , O zachowaniu , O naturze

„Moja wrażliwość skierowana jest na pokazywanie porządnych ludzi w normalnym życiu. Panuje opinia, że porządni ludzie są nieciekawi dla filmu. Wydaje mi się, że to kwestia gustu. Mnie wystarczy jeden jakiś indywidualny rys. Znałem kiedyś bardzo zacnego człowieka, maszynistę kolei wąskotorowej. Zbliżając się do stacji, mijał swój, usytuowany tuż przy torach, domek. Za każdym razem, zima, lato, rzucał na podwórko z jadącego pociągu swoją ciężką, kolejarską teczkę, która padając wzbijała kurz. Może nie chciało mu się jej dźwigać, no i by żona wiedziała, że może już odgrzać obiad. Przez całe życie z przekonaniem kultywował ten wypracowany przez siebie zwyczaj.”

Andrzej Barański (1941) polski reżyser

Źródło: „Kino”, listopad 1998 http://www.parnas.pl/index.php?co=blog&id=12&idb=80

O życiu , O ludziach , O lecie

„Liczba bandytów antysemickich rosła z dnia na dzień. Dla wykolejeńców był to jedyny sposób zarobkowania. Już nie wystarczały im pojedyncze napaści. Organizacja patronująca tym bandyckim elementom (niewątpliwie któraś z filii ONR-u) postanowiła dać Warszawie spektakl, którego antysemici byli z dawna spragnieni… Zimą kilkakrotnie zdarzały się ekscesy, z których najgłośniejszy był pogrom lutowy (1940 r.). Bandy antysemitów, przeważnie młodocianych ruszały pod kierunkiem Niemca, zabezpieczającego tyły i patronującego akcji. Uzbrojenie tych band składało się z kijów, lasek, łomów żelaznych itd. Hasła napastników były: „wytępić Żydów”, „precz z Żydami”, „niech żyje niepodległa Polska bez Żydów” itd. Po drodze tłukli szyby w sklepach oznaczonych tarczą Dawida, wyłamywali żaluzje żelazne, otwierali sklepy i rabowali. Żydów napotkanych po drodze tłukli, przewracali, bili do nieprzytomności. Rabunek sklepów to był finał pogromu, jego cel istotny. Pogromy trwały przez kilka dni, nikt nie ingerował. Milczała polska policja, odpowiedzialna za bezpieczeństwo ludności, milczały polskie organizacje niepodległościowe.”

Emanuel Ringelblum (1900–1944) polski historyk narodowości żydowskiej

Stosunki polsko-żydowskie w czasie drugiej wojny światowej. Uwagi i spostrzeżenia
Źródło: s. 52–53.

„A ja rosnę i rosnę
Latem, zimą, na wiosnę
I niedługo przerosnę
Mamę, tatę i sosnę”

Anna Warecka (1923–2010)

Źródło: A ja rosnę z repertuaru Fasolek

O wiośnie

„Nie wyobrażam sobie spędzania urlopu w ciepłych krajach. Urodziłam się w lutym i jestem zodiakalnym Wodnikiem, więc zima to mój żywioł.”

Magdalena Schejbal (1980) aktorka polska

Źródło: wywiad dla „ABC”

„Przede wszystkim chodzi o to, co Niemcy wyprawiali w Wielkopolsce już w 1939 r., o czym wciąż mało się mówi. Tymczasem już na początku wojny Niemcy brutalnie wypędzali Polaków z Wielkopolski i mordowali inteligencję. Gdy jeszcze pełniłem funkcję posła, zostałem poproszony o zainicjowanie akcji przypominania tej historii, której świadków przecież wciąż ubywa. Takie były początki. Potem założyliśmy stowarzyszenie Wspólnota Ofiar Niemieckich Wypędzeń, które ma dokumentować tę tragedię. Niemcy, wysiedlając Polaków, dawali polskim rodzinom 15 minut na opuszczenie domów. Podczas tych akcji, dokonywanych zimą, zmarło wiele dzieci. Ludność wysiedlono na tereny ówczesnej Generalnej Gubernii, a więc na tereny południowo-wschodniej obecnej Polski. Gdy przed kilkoma laty w Warszawie wystąpiono z pomysłem policzenia wojennych strat stolicy, zaproponowałem, by zrobić to samo w Poznaniu.”

Zbigniew Jacyna-Onyszkiewicz (1944) polski fizyk i polityk

Źródło: Przekraczamy granice fizyki, naszdziennik.pl, 15 marca 2008 http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=my&dat=20080315&id=my21.txt

O wojnie , O dzieciach , O historii , O inteligencji

„W Wielkanoc zazwyczaj jeszcze trochę trzyma zima, choć czuje się już przedsmak wiosny. Kwitną łąki zawilców, wyjątkowe zjawisko w polskiej przyrodzie.”

Irena Eris (1950) polska farmaceutka, przedsiębiorca

Źródło: „InStyle”, 4/2010

O wiośnie

„Czerń węgla, dominująca, była zawsze w powietrzu, oddychało się nią, natomiast biel śniegu pojawiała się zimą i znikała na wiosnę, przeciwnie niż biel rozwieszonych ubrań, która przypominała o sobie tylko wtedy, kiedy wychodziło słońce (gdy padał deszcz, woda zlewała ze sobą oba kolory i krajobraz stawał się dziwaczny, podobny do zaparowanej szyby lub telewizora Martiniana, włączonego po raz pierwszy). Tak czy owak za każdym razem, gdy przywołuję w pamięci Olleros, nieważne, z tamtej czy innej epoki, wszystkie ukazujące mi się obrazy są czarno-białe i odsyłają mnie w sposób nieunikniony do filmów, w których krajobrazy i aktorzy byli cieniami i które utożsamiałem zawsze z prawdziwym kinem: kinem, które nie wiedziało jeszcze, podobnie jak my, że świat jest kolorowy.”

Julio Llamazares (1955) pisarz hiszpański

Sceny z niemego kina

O świecie , O wiośnie , O wodzie , O słońcu

„Więc sławę nam znaczono stworzyć – bezimienną,
jak okrzyk pożegnalny odchodzących – w ciemność.”

Czesław Miłosz Trzy zimy

Źródło: Trzy zimy. O książce, 1936

„O tej porze w Krakowie
mokną na deszczu kasztany.
Jeszcze jesień na Plantach,
a już w sercu zima.
Zapada mrok. Czas wracać.
Zamykają bramy.
Usypia Kraków mój niezapomniany,
Kraków, którego już nie ma.”

Natan Gross (1919–2005) polsko-izraelski reżyser filmowy, scenarzysta, historyk filmu, dziennikarz, poeta, pisarz i tłumacz

Źródło: Krakowska jesień

O czasie , Serce , Jesień , Pora roku

„Ach, ten dzień w kolorze śliwkowym!
– Berberysu i głogu ma smak…
Stawia drzewom pieczątki
– Żeby było w porządku
Że już pora
Że trzeba iść spać…
A my tak – po kieliszku, po troszeczku
Popijamy calutki ten dzień
– Próbujemy nalewki
Z dzikiej róży, z porzeczki
Żeby sprawdzić – czy zima
To wypić się da?…”

Leszek Długosz (1941) aktor, literat, kompozytor i piosenkarz polski

Źródło: Dzień w kolorze śliwkowym

Pora roku

„Twoje włosy
wiązką księżycową
na falach.
Twoje oczy
tymi ptakami,
dla których na zawsze zostanę
zimą.”

Krasimir Simeonow (1967)

Źródło: Wyznanie miłosne, tłum. Marta Todorow

O ptakach

„Los był dla mnie wyjątkowo łaskawy, bo ani na chwilę nie straciłem pasji do pracy naukowej. Zapytajcie żony jakiegokolwiek fizyka, a zobaczycie. Każda powie, z jaką to zuchwałą rywalką przyszło jej się zmierzyć. Albo musi skapitulować, albo pogodzić się. Fizyka to najbardziej wymagająca, a czasem najbardziej niszcząca kochanka. Dzień i noc, latem i zimą, rano i wieczorem śledzi cię, ma nad tobą władzę, nagradza cię i wprowadza w stan rozpaczy. Niszczy cię jak najgorsza nerwica natręctw. Ale daje też podniecenie, radość i najwyższe poczucie spełnienia.”

Georges Charpak (1924–2010) polsko-francuski fizyk, noblista

Źródło: Zmarł Charpak, zakochany w fizyce, gazeta.pl, 1 października 2010 http://wyborcza.pl/1,75476,8450793,Zmarl_Charpak__zakochany_w_fizyce.html#ixzz1Awa8ouPn

O losie , O kochankach , O czasie , O nocy

„Znów więc ten Chopin, od którego uciekałem pod koniec lat osiemdziesiątych, który wypełnił całą dekadę swoją muzyką. Począwszy od strajków w Gdańsku i Szczecinie, od zakładania Solidarności – był wciąż w tle. Patriotyczny podmuch muzyczny. Wykorzystywali go organizatorzy mszy za ojczyznę i opozycyjnych wieczornic, twórcy anty-reżimowych filmów i władza – na wszystkich poziomach przekazu. Muzyka Chopina współbrzmiała z powtarzanym w kółko wystąpieniem towarzysza generała, ogłaszającego wprowadzenie stanu wojennego. Była wręcz jedyną muzyką, jaką można było usłyszeć w radiu w pierwszych dniach tego stanu. A potem rozbrzmiewała na rozpoczęcie i na zakończenie programów telewizyjnych i radiowych, przed przemówieniami i po przemówieniach. Rozbrzmiewała – jeśli nic innego nie można było zaproponować – jako wypełniacz lub jako ważny punkt programu. Słychać ją było, gdy na budynkach pojawiły się hasła: „Wrona skona” i „Zima wasza, wiosna nasza”, gdy czołgi jeździły po ulicach i żołnierze grzali dłonie przy koksownikach, gdy opozycjoniści ośmieszali esbeków i gdy esbecy zabijali opozycjonistów, gdy milicjanci pałowali krnąbrne społeczeństwo i gdy społeczeństwo rzucało w nich kamieniami lub zapalało świece w oknach. Preludia, mazurki, walce nadawał Głos Ameryki, Radio Wolna Europa i następcy Macieja Szczepańskiego. Wszyscy przymilali się do Chopina, wszyscy go puszczali i wszyscy słuchali – stojąc w kolejkach za papierosami i wołowiną z kością, w czasie przesłuchań i akademii, idąc ze strachu na wybory i czytając wydane w podziemiu wiersze Miłosza, ciesząc się, gdy Lechowi Wałęsie przyznano Pokojową Nagrodę Nobla i gdy zniesiono kartki na masło, oglądając w telewizji parodię procesu Piotrowskiego i jego kolegów, i chowając księdza Popiełuszkę. Słuchaliśmy tej naszej muzyki z coraz większym znudzeniem, z coraz większą dezaprobatą.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Źródło: Koncert wyszehradzki – Pogranicza Nr 4/2002

O strachu , O muzyce , O wiośnie , O czasie

„Są jednak tacy (i ja do nich należę), którzy twierdzą, że gdy człowiek zafunduje sobie w środku zimy pobudkę o piątej, szare dni nabierają koloru i sensu. Po prostu po rannym zrywaniu i błąkaniu się w ciemnym domy ma się gwarancję, że nic gorszego człowieka już w danym dniu nie spotka.”

Szymon Hołownia (1976) polski dziennikarz

o roratach.
Monopol na zbawienie (2009)
Źródło: Test [7.]

Sens

„Dla Żyrardowian z przed półwiecza geografja nie przedstawiała żadnych trudności. Słońce wschodziło za Czarnym borkiem i zachodziło latem nad Guzowem, a zimą między Sokólem i Benenartem. Na północ od Żyrardowa był Teklinów i Feliksów, dalej wlewo, ku zachodowi leżały Wiskitki, do których szło się przez las koło Papierni, a jechało szosą przez długie Kozłowice; za Wiskitkami istniał barwny Łowicz, znany nam tylko z imienia, bo był bardzo z drogi dla ludzi wędrujących pieszo, albo furkami chłopskiemi. Na południowej stronie leżały wsie Korytów i Chroboty, a za niemi Radziejowice i miasto Mszczonów, wsławione niezliczonemi pożarami.”

Paweł Hulka-Laskowski książka Mój Żyrardów

Mój Żyrardów

O ludziach , O słońcu

„Były już takie miejsca, takie same słowa,
aksamitne sukienki, szeleszczący jedwab.
Zawsze na każdą stypę zdążymy się przebrać
w pożyczone kostiumy. A potem od nowa
zaczniemy zapominać. Dokąd przyjacielu,
dokąd prowadzisz nocą moje dawne ciało(…)?
dlaczego tak mało
zostało dla nas miejsca w szerokiej przestrzeni?
Zima. Śnieg grubą warstwą kładzie się na ziemi.
Dokąd prowadzisz nocą moje chłodne ciało?”

Anna Piwkowska (1963)

Źródło:

O zapominaniu

„Góry się moim zdaniem nie zmieniają się, ale czasy na pewno tak. Zmienia się podejście do wspinaczki, jesteśmy bardziej niecierpliwi, nie mamy czasu, chcemy osiągnąć sukces szybko i jak najłatwiej. Przez to nastąpiła tzw. komercjalizacja wypraw himalajskich. Myślę, że ta zmiana dotyczy bardziej Polaków niż np. Amerykanów, którzy od dawna mieli podobne podejście. To my się amerykanizujemy, coraz trudniej jest znaleźć samotność pod ośmiotysięcznikami, chyba że się tam wybierzemy zimą…”

Dariusz Załuski (1959)

Źródło: wywiad Jerzego Porębskiego, cyt. za: Dariusz Załuski, drytooling.com.pl, 24 sierpnia 2011 http://drytooling.com.pl/baza/ludzie/1418-dariusz-zaluski

O ludziach , O myślach , O samotności , O zmianach

„Tak więc powiewał dumnie polski sztandar nad żarówiasto-różowym napisem CUKIERNIA SOLARIUM na pomarańczowym tle. W sumie dobrze, że powiewał, bo gdzie miał powiewać, to przecież polski small business napędza PKB, napędza gospodarkę tego państwa, to jemu Rzeczpospolita zawdzięcza swoją współczesną kondycję, to małe i średnie przedsiębiorstwa są tym, co tworzy Polskę, to właśnie one, stworzone przez tak pogardzanych drobnych cwaniaczków i dorobkiewiczów z najntisów, sprawiają, że Polska jako tako działa, myślałeś, to właśnie oni, ci kolesie handlujący przy użyciu łóżek polowych skarpetkami, papierosami i niemiecką chemią, są prawdziwymi ojcami założycielami tego kraju, a nie Mieszko I czy Bolesław Chrobry.

To ich nazwiska, a nie królów, Kościuszków i generałów, o których nikt i tak nic nie wie, powinniśmy przytwierdzać do obrzępolonych ścian naszych ulic. Zresztą – lepiej by tam pasowały. Bo ja wygląda tabliczka z napisem „ul. Bolesława Chrobrego” na otynkowanej pastelowym barankiem ścianie domku-bliźniaka otoczonego powyginanym w pseudobarok betonowym płotem seryjnej produkcji, do tego tabliczka z wizerunkiem wilczura i napisem „Pies zły, teściowa jeszcze gorsza”? Albo tabliczka z napisem „ul. Jagiellońska” na rozpieprzonej do szczętu kamienicy, w której mieszkańcy nadal szczają i srają do jednego sracza na całe piętro i grzeją węglem z piwnicy, modląc się do Jezusa Chrystusa, żeby dach nie zawalił się już tej zimy. Kamienicy, przed którą rozciąga się blade klepisko z jakimiś dwiema nieokreślonymi budami z blachy, w której gnieżdżą się dwa samochody zajumane z Niemiec, czekające na przebicie numerów. A golf trójeczka i czwóreczka? A? Albo wielki napis „OSIEDLE TYSIĄCLECIA CHRZTU POLSKI” wymalowany wielkimi, kolorowymi kobyłami na czteropiętrowym bloku, świeżo otynkowanego na seledyn ze wstawkami ciepłych brązów, pod którego ścianami w wytartej trawie robią się błotniste kałuże przemieszane w koktajl z popękanymi płytami chodnikowymi i jakąś żuł-ławką, na której dobywa się picie ciepłego piwa w puszkach ze sklepu Żabka zlokalizowanego w ceglanej i nieotynkowanej dobudówce przyłączonej do bloku w szalonych latach dziewięćdziesiątych? Przecież to wszystko wygląda jak żarty, jak robienie sobie jaj.

Do tego wszystkiego pasują ulice z zupełnie innymi nazwami, na przykład „Handlarzy spod dworca Zoo w Berlinie” albo „Obrońców blaszanych szczęk pod Pałacem Kultury w Warszawie”. Albo „ul. Badylarzy”, „ul. Pionierów Prywaciarstwa Polskiego”. Ewentualnie „pl. Właścicieli Kantorów” czy „al. Wypożyczalni Wideo Hollywood.””

Ziemowit Szczerek (1978) polski pisarz i publicysta

To są prawdziwi Ojcowie Ojczyzny. I nad tym wszystkim powinny wisieć flagi narodowe. Czemu nie, tak powinno być.
Siódemka (2014)
Źródło: s. 24–25.

O myślach , O piciu , O trawie , O ojczyźnie

„Tatry w białym śniegu,
a jesień w dolinie.
Biały potok górski
w wodospadach płynie
pieni się, aż nagle
na zakręcie staje
rozgląda się, patrzy,
wieś BIAŁY DUNAJEC.”

Bronisław Cudzich (1925–1974)

Źródło: Przed zimą, „Świerszczyk” 1950, cyt. za: Rafał Gratkowski, Bronisław Cudzich upamiętniony, „Tygodnik Podhalański” nr 14-15, 5 kwietnia 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/137101.html

Jesień

„Same przeciwieństwa rasowe nie doprowadzą do wojny pomiędzy nami a Rosją. My w każdym razie jej na pewno nie rozpętamy, a obecni władcy Rosji też tego nie zrobią. Ja w to nie wierzę. Ale, moi panowie, zarówno rosyjscy mężowie stanu, a i my także wiemy, że panslawistyczne tendencje, które niepokoiły już Bismarcka, uzyskały dzięki zwycięstwom Słowian bałkańskich potężny impuls. Zwycięstwa Bułgarów nad Turkami są w pewnych kręgach świętowane wręcz jako zwycięstwo idei słowiańskich nad germańskimi. To właśnie te tendencje – poza realnymi konfliktami interesów – doprowadziły do napięć, jakie pojawiły się tej zimy pomiędzy Austro-Węgrami a Rosją.”

Theobald von Bethmann Hollweg (1856–1921)

fragment debaty nad polityką obronną w Reichstagu, 1913.
Źródło: Dobrobyt albo obronność, przeł. Henryk Stanke, w: Wielkie mowy historii, t. 2

O wojnie , O historii , O zwycięstwie

„(…) A co z tymi Francuzami? Ojczulek Mróz westchnął z irytacją. – Czy wy, przygłupy, nie zauważyliście, że gdy tylko zaczyna się obca inwazja, macie rekordowo mroźne zimy? Jak myślisz, czyja to robota, co? – Twoja? – Fiodor wypił następny kieliszek cuchnącego samogonu. – Dlaczego? – Bo mi zależy – odparł Ojczulek Mróz; pijacka szczerość zabarwiła jego głęboki głos. – Dbam o was, powierzchniowe skurwysyny, w przeciwieństwie do waszego głupiego, mięczakowatego boga.”

Ekaterina Sedia (1970)

Przez jakiś czas byliśmy ateistami. Nawet materialistami.
Tajemna historia Moskwy

O Bogu , O myślach , O czasie , O szczerości

„Ptasich drapieżników jest w stolicy coraz więcej. Na początku zimy zlatują się tu krogulce i młode jastrzębie przepłoszone z rewiru swoich rodziców. Polują na sikorki, dzwońce i inne małe ptaszki. Na większe, np. na kaczki zaczajają się natomiast bieliki – aż sześć można teraz zobaczyć przy kolektorze młocińskim.”

Andrzej Kruszewicz (1959) polski ornitolog, lekarz weterynarii, autor książek

Źródło: gazeta.pl http://www.gazeta.pl

O rodzicach

„Umieraj w porę. Najlepiej zimą gdy śniegu gwiazdki,
Gdy przeczuwany kształt przebiśniegów, lodu kryształki
Wrzucone do szklanki, kilka oddechów i krew na bieli.”

Konrad Wojtyła (1979)

może boże
Źródło: Coś z Nietzschego

„Przemija uroda w nas,
w zdumieniu i w oczach gwiazd,
przemija uroda jak nagła pogoda,
jak zima w La Paz.”

Jacek Cygan (1950) polski autor piosenek, poeta, scenarzysta

utwór śpiewany przez Seweryna Krajewskiego.
Źródło: Przemija uroda w nas

O pogodzie

„To bardzo smutne, że coraz więcej kobiet chce „wymazać” swój wiek i wyglądać jak ktoś w wieku nijakim. Każda zmarszczka opowiada historię kobiety, ja przepadam za historiami.”

Alber Elbaz (1961–2021) projektant mody

Źródło: H&M ♥ Lanvin, „H&M Magazine”, Zima 2010

O kobietach , O historii , O wieku

„Wiosna i lato naszej ery trwały dwa tysiące lat. Jaka zatem będzie zima?”

David Herbert Lawrence (1885–1930)

O wiośnie , O lecie

„Nie jesteś winna temu, że jesteś dla twojego kochanka tym, czym były dla niego te chwile, kiedy, przed śmiercią babki, rozmawiał z nią tak, jak patrzy się na jabłka wiszące zimą na jabłonce?”

Piotr Siwecki (1971)

Naiwność

O śmierci , O kochankach

„Komu zatem służy seksualizacja dzieci i młodzieży oraz wychowywanie ich do „różnorodności”?
1) Tym, w których interesie leży odcinanie ludzi od korzeni poprzez niszczenie rodziny i czynienie ich tym samym podatnymi na manipulacje dla globalnych celów strategicznych.
2) Tym, w których interesie leży globalna redukcja przyrostu ludności bez konieczności dokonywania zmian w globalnym podziale majątku.
3) Tym, w których interesie leży nastanie w Europie „demograficznej zimy”.
4) Tym, w których interesie leży wyeliminowanie religii, szczególnie chrześcijańskiej.
5) Tym, którzy cierpią z powodu „normatywności heteroseksualizmu” i przez jej likwidację chcą sobie zapewnić uznanie społeczne.”

Gabriele Kuby (1944)

Globalna rewolucja seksualna
Źródło: s. 349

O dzieciach , O ludziach , O młodzieży , O religii

„Było bardzo ślisko, Mączka się przewrócił i nie potrafił wyhamować. próbował wbić czekan, ale to nic nie dało. Gdyby Alek nie zatrzymał się sam to wpadliby obaj. Mogło się to naprawdę niebezpiecznie skończyć. A wszystko dlatego, że niektórzy noszą czekan jak laski. Ja opieram czekan na ramieniu i trzymam za drzewce. Kiedy się przewracam, dziób automatycznie wbija się w śnieg i łatwiej jest wyhamować.”

Krzysztof Wielicki (1950) polski wspinacz, himalaista

opis sytuacji podczas zdobycia Everestu zimą 1980 roku.
Źródło: Leszek Cichy, Krzysztof Wielicki, Jacek Żakowski, Rozmowy o Evereście, Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1982, ISBN 8320316340, s. 50.

„Dziś się dla ciebie śnieg rozkrysztalił,
oglądasz zimę, której nie znałeś.
W górskim schronisku ogień się pali.
Piękna jest zima, prawdziwie biała.”

Tadeusz Śliwiak (1928–1994) poeta polski

Źródło: Widokówka z wczasów, „Życie Literackie” 1952, nr 5 (2 marca), s. 4 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14356

O życiu

„W moich wędrówkach w początkach drugiej wojny światowej zdarzyło mi się, co prawda na bardzo krótko, być w Związku Sowieckim. Czekałem na pociąg na stacji jednego z wielkich miast Ukrainy. Był to olbrzymi gmach. (…) Marmurowe schody pełne były śpiących nędzarzy; ich nagie nogi wyglądały z łachmanów, chociaż była to zima. Z góry nad nami głośniki ryczały propagandowe hasła. Przechodząc zatrzymałem się, nagle czymś tknięty. Pod ścianą umieściła się rodzina chłopów: mąż, żona i dwoje dzieci. Siedzieli na koszykach i tobołach. (…) Mówili ze sobą przyciszonymi głosami po polsku. Patrzyłem na nich długo i nagle poczułem, że łzy płyną mi po policzkach. I to, że właśnie na nich zwróciłem uwagę w tłumie, i moje gwałtowne wzruszenie były spowodowane ich zupełną innością. Była to ludzka rodzina, jak wyspa w tłumie, któremu czegoś brakowało do zwyczajnego, małego człowieczeństwa. Gest ręki nalewającej herbatę, uważne, delikatne podanie kubka dziecku (…) ich odosobnienie, ich prywatność w tłumie – oto co mną wstrząsnęło.”

Czesław Miłosz książka Zniewolony umysł

Zniewolony umysł

O wojnie , O dzieciach , O prawdzie , O rodzinie

„Na świecie jest ból i jest radość, możesz mieć więcej jednego, albo więcej drugiego. Ty o tym decydujesz.”

Tim Griggs (1948–2013)

Źródło: Koniec zimy

O bólu , Radość

„Za bardzo się przejmujesz – powiedziała. – Nadchodzi wiosna i ostra zima już za nami. Czas, żebyśmy wszyscy w Chinach zaczęli nowe życie.”

Lisa See (1955)

Sieć rozkwitającego kwiatu

O życiu , O wiośnie , O czasie

„Nowe wałbrzyskie osiedle wyrosło na wzgórzu porośniętym brzozami pogiętymi od wiatrów. Zimą na jego szczycie zwalały się ściany śniegu, które zalegały do maja, pokryte czarną skorupą jak spaloną skórą. W pozostałych porach roku przywiewało tu wszystkie śmieci z okolicy; przy wiosennych wichurach przylatywały nawet gazety z Wrocławia i Legnicy. Targane wichurą latały papiery, strzępy szmat, zardzewiałe rury, martwe ptaki i psie kupy. Nieraz dolecą nawet opakowania od niemieckich czekolad zza zachodniej granicy, z napisami Milka, rysunkami uśmiechniętej krowy i wciąż wyczuwalnym zapachem kakao. Dzieci z Piaskowej Góry będą je zbierać, wygładzać paznokciami sreberka i wąchać tak długo, aż słodki zapach zniknie.”

Joanna Bator książka Piaskowa Góra

Piaskowa Góra (2009)
Źródło: s. 30.

O dzieciach , O ptakach

„Dorosłe czytanie dziecięcych lektur jest przyjemne również dlatego, że widzimy podszewkę, czyli to, jak każda książka jest zrobiona. Odczytujemy aluzje literackie i ukryte emocje.”

Justyna Sobolewska (1972) polska dziennikarka i krytyczka literacka

Źródło: Dzieci ma się po to, żeby mieć z kim czytać, [w:] „Ryms” nr 17, s. 15, zima 2011/2012, cyt. za: Dzieci ma się po to, żeby mieć z kim czytać, ryms.pl, 16 kwietnia 2012 http://ryms.pl/artykul_szczegoly/108/dzieci-ma-sie-po-to-zeby-miec-z-kim-czytac.html

O dzieciach , O książkach , O czytaniu

„Zgodnie z zapowiedzią jest zima.
Babcia Mróz: Jestem Babcia Mróz, nie potrzebujesz czegoś synku?
Orient-men: Co też babcia mówi! A gdzie dziadek?
Babcia Mróz: W dzisiejszych czasach kobiety zajmują wszędzie odpowiedzialne stanowiska! Dziadek występuje tylko reprezentacyjnie, obowiązki szronowo-lodowe zawsze należały do mnie.
(…)
Pan Wiosna: Dzień dobry! Jestem Pan Wiosna! Przepraszam Babciu Mróz, jeśli się spóźniłem, ale z Panem Zimą, z Panem Lato i Panem Jesienią zasiedzieliśmy się przy brydżu.
Babcia Mróz: Nic nie szkodzi.
Orient-men: A co z Panią Wiosną? Myślałem, że pan to pani…
Pan Wiosna: Mężczyźni, synku, w dzisiejszych czasach pomagają kobietom! Prawda, babciu?
Babcia Mróz: I o ile wiem, dotychczasowe panie: Wiosna, Lato, Jesień i Zima, sprawują obecnie obowiązki panów: Wichru, Deszczu, Gradu i Pioruna.”

Tadeusz Baranowski (1945) polski scenarzysta i rysownik komiksów, ilustrator, grafik

Na co dybie w wielorybie czubek nosa Eskimosa

O kobietach , O mężczyznach , O prawdzie , O wiośnie

„Zimą panowała temperatura od −40 do −60 st. C, w mieszkaniu często było nocą −20 st. C. W lecie na słońcu ponad 60 st. C, jajko gotowało się zasypane piaskiem (…) Wysadzano rodziny na drodze, a mieszkańcy zabierali nas do domów. We wsi były dwa kołchozy (…) Przy domach można było sadzić tylko kartofle. Nawet za pojedyncze źdźbło zboża można było trafić do łagru. Zboże wyłącznie siał kołchoz. Po zbiorach oddawało się taką ilość plonów, jaka wynikała z planu. Jeśli coś zostało, dzielono między pracujących w kołchozie. Za całoroczną pracę można było dostać „nawet” 2 pudy (32 kg) zboża. Jeśli jednak zbiory były mniejsze, wszyscy musieli dopłacić. Mimo to przeżyliśmy. O głodzie nie ma sensu opowiadać. Kilka miesięcy na jednym kartoflu dziennie to coś innego niż brak kanapki na drugie śniadanie.”

Andrzej Gwiazda (1935) polski działacz związkowy

o zesłaniu w Kazachstanie.
Źródło: Nie poddaliśmy się poprawności politycznej, naszdziennik.pl, 28 czerwca 2008 http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20080628&typ=my&id=my11.txt

O domu , O gotowaniu , Sens

„To są na pewno jakieś kwoty, które wynikają z różnych takich działań i nie chciałabym tutaj nikogo wprowadzać w błąd.”

Małgorzata Kidawa-Błońska (1957) polska polityk i producentka filmowa

odpowiedź na pytanie o różnicę w wysokości 19 mld zł między przelanymi przez OFE 153 mld zł na konto ZUS, a zmniejszeniem długu publicznego o 134 mld zł.
Źródło: Kontrwywiad http://www.rmf24.pl/tylko-w-rmf24/wywiady/kontrwywiad/news-kidawa-blonska-nie-bylo-informacji-zima-zaskoczyla-nas-wszys,nId,1100230 RMF FM, 4 lutego 2013

O błędach

„Wierzyłam bez reszty słowom pociechy, hojną ręką rozrzucanym na prawo i lewo nie wiem przez kogo, i szykowałam się do przetrwania zimy, ażeby być we względnej formie na wielką chwilę powrotu mego ukochanego.”

Maria Pruszkowska (1910–1973)

Życie nie jest romansem, ale... (1964)

„Nikt z nas nie dożyje zimy.
Przyszedł czas ostatniej krucjaty.
Tłumie,
coś mnie okrążył i chciał bić laskami,
czemuż stoimy.
Niech poeci idą do nieba.
Jestem z wami.”

Bruno Jasieński (1901–1938) polski poeta futurystyczny

Źródło: Do futurystów

O czasie

„Myślę, że bycie kobietą jest w dzisiejszych czasach większym wyzwaniem. Trzeba wcielać się w taki wiele ról: karierowiczki, matki, żony, córki, przyjaciółki. Moja praca polega na ubieraniu ich tak, by czuły się wygodnie i wyglądały pięknie niezależnie od swojej życiowej misji.”

Alber Elbaz (1961–2021) projektant mody

Źródło: H&M ♥ Lanvin, „H&M Magazine”, Zima 2010

O kobietach , O matce , O myślach , O myśleniu

„Dopiero w samym środku zimy przekonałem się, że noszę w sobie niepokonane lato.”

Albert Camus (1913–1960) francuski pisarz, noblista

O lecie

„Ta twarz zza okna – z liści i połączonych ze sobą gałęzi, zielona na wiosnę, potem żółknąca i czerwieniąca się, jakby zrobiła coś, czego powinna się wstydzić, rozgadana, kiedy padał deszcz – była jedynym, pewnym człowiekiem, na którego mogliśmy liczyć. To nic, że zimą odchodziła, nie wiadomo gdzie, zostawiając czaszkę czarnych gałęzi. Nie wiadomo po co odchodziła. Zostawaliśmy na te sztywne i zimne miesiące sami jak palec… Źle nam było z zimą i zimie też z nami nie najlepiej pewnie było, kto to wie. Jednak najbardziej podczas zimy doskwierał mnie i Pliplokowi brak znajomej i bliskiej nam twarzy, która już od przedwiośnia codziennie aż do późnej jesieni czekała pomiędzy gałęziami i jakoś dziwnie, zielono uśmiechała się do nas, wystraszonych nastaniem poranka, którego się baliśmy. Jakby nam chciała dodać otuchy i zupełnie tak, jakby wszystko o nas wiedziała. Nawet to, czego my o sobie nie mogliśmy, z braku refleksji nad sobą, domyślać się i wiedzieć.”

Stefan Szczygłowski (1952)

Źródło: pl. iplok (2005)

O wiośnie , O czekaniu , Jesień

„Istotnie latem mieszkańcy Przytorza utrzymywali, że pocą się bardziej niż ich sąsiedzi z drugiej strony Broadwayu, a zimą domagali się przykręcenia termostatu, podczas gdy ci z Przyrzecza wówczas bardziej marzli, lecz chełpili się miłym chłodkiem, gdy Sezonowe Słońce dawało się we znaki sąsiadom.”

Paul di Filippo (1954)

Rok w linearnym mieście

O słońcu

„Jesień to czas rozkładu, myśli Malin. Cały świat jest zgniły, czeka, aż otoczy go chłód zimy. Równocześnie barwy jesieni to barwy ognia, ale to zimny ogień, który potrafią kochać tylko zimnokrwiste zwierzęta, tylko one potrafią się nim cieszyć. W pięknie jesieni, w płomieniach liści kryje się jedynie obietnica, że wszystko będzie jeszcze gorzej.”

Mons Kallentoft książka Jesienna sonata

Jesienna sonata

O świecie , O myślach , O czasie , O czekaniu

„Rytm przyrody w Polsce wygląda następująco. W styczniu jest zawsze zima stulecia. Śnieg leży na drogach i ulicach do marca, kiedy to następują roztopy oraz powódź. Na przełomie marca i kwietnia Wisła znosi już most pod Wyszogrodem”

Michał Ogórek (1955) polski dziennikarz, felietonista i satyryk

Źródło: „Najlepszy ogórek”, czyli kalendarz na każdy rok

„Do dziś uśmiecham się na wspomnienie tego, jak mój ojciec przywiózł z podróży do Indii pierwszy w wiosce gramofon na korbkę i płytę z nagraniem… śmiechu. Jesienią i zimą do naszego domu przychodzili sąsiedzi z dziećmi i razem jej słuchaliśmy. Po chwili wszyscy zaczynali się śmiać. Mój wuj do dziś przechowuję tę niezwykłą płytę.”

Dorji Wangmo (1955)

Źródło: Anna Jasińska, Królowa na krańcach świata http://www.styl.pl/magazyn/w-swiecie-kobiet/news-krolowa-na-krancach-swiata,nId,350777 (wywiad z Dorji Wangmo), „Twój Styl” nr 8 (253), sierpień 2011, s. 110–111.

O kobietach , O dzieciach , O domu , O śmiechu

„Zima jest najważniejsza. Powiedz mi co zrobiłeś w górach w zimie, a powiem ci jakim jesteś alpinistą.”

Andrzej Zawada (1928–2000) wspinacz polski

Źródło: Aleksander Lwow: MT. Everest, „Optymista” 1994, nr 16, s. 16 http://www.andrzejzawada.pl/page.php?num=3

„Patrzę… tam roztopione szarych mas bałwany,
Zapędzone ku gwiazdom w burzliwym pochodzie,
Gdy Bóg: stań się! powiedział przy świata porodzie,
Ścięte zimy oddechem stanęły jak ściany!”

Franciszek Henryk Nowicki (1864–1935) poeta polski

Źródło: Tatry, VI Rysy

O Bogu

„Karakorum ma inny mikroklimat, tam zima jest bardziej sroga. O tej porze nie ma tam nikogo, będziemy na lodowcu sami.”

Krzysztof Wielicki (1950) polski wspinacz, himalaista

o wyprawie na Broad Peak.
Źródło: Bartosz Styrna, Krzysztof Wielicki przed wyprawą na Broad Peak: Trzeba działać i czekać na pogodę, rmf24.pl, 21 grudnia 2012 http://www.rmf24.pl/sport/news-krzysztof-wielicki-przed-wyprawa-na-broad-peak-trzeba-dziala,nId,764797

O sporcie , O czekaniu , O pogodzie , Pora roku

„Wychodzimy z zimy trochę bladzi
Trochę jakby z zaspy zamyślenia”

Adam Ziemianin (1948) polski poeta

piosenka śpiewana przez zespół Wolna Grupa Bukowina.
Źródło: Wychodzimy z zimy

„Rusałka pawik?!
Kruche piękno w żałobie
stulonych skrzydeł.”

Ryszard Krynicki (1943) polski poeta i tłumacz

Źródło: Haiku z minionej zimy

Cytaty o pięknie

„A nadbrzeżne olchy pytają jesieni,
czy im szare suknie na białe zamieni?”

Bronisław Cudzich (1925–1974)

Źródło: Przed zimą, „Świerszczyk” 1950, cyt. za: Rafał Gratkowski, Bronisław Cudzich upamiętniony, „Tygodnik Podhalański” nr 14-15, 5 kwietnia 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/137101.html

Jesień

„Jeśli cesarz Napoleon rozpocznie ze mną wojnę, jest możliwe, a nawet prawdopodobne, że zostaniemy pokonani. To znaczy, zakładając, że będziemy się bić. Hiszpanie często przegrywają, ale jak dotąd nie zostali pokonani. I nie są przecież tak daleko od Paryża! My nie będziemy ryzykować. Mamy duże pole manewru. Nie ja pierwszy wyciągnę miecz, ale będę ostatnim, który go schowa. Jeśli przebieg walk będzie dla mnie niekorzystny, wycofam się na Kamczatkę. Nasz klimat, nasza zima będą po naszej stronie.”

Aleksander I Romanow (1777–1825) car Rosji

wypowiedziane w 1811
Źródło: Roman Daszczyński, Nie igraj z Azjatą, „Ale Historia Extra” nr 1 (1), listopad 2012, s. 29.

O historii

„Mnie nic nie boli, nie męczy, nie gubi, póki ziemi stanie i słońca! Zima jak troska, długo trwa, a lato, jak szczęście, mija chwilą… Oto wieki stoję i Bóg mi lata nigdy nie odebrał, przyjdzie słonce i ożywi każdego! Przyjdzie dzień co rany zabliźni!…
– Czy przyjdzie? – zapytał człowiek zgnębiony.
Dąb się zakołysał jak gniewny.
„Widziałeś ty, człowieku-efemerydo, takie lody, których marzec nie stopi? Widziałeś ty pola, których Pergrubia nie obudzi?… Dziesięć wieków stoję i wiem, że wszystko mija. Kto silny, najgorsze wytrzyma…”
Księżyc wszedł i świecił w pełni podniesione oblicze samotnika. Ostre rysy wygładziły się stopniowo, wyprostował się hardo.”

Maria Rodziewiczówna książka Dewajtis

Wytrzymam… – rzekł półgłosem.
Dewajtis
Źródło: s. 104

O Bogu , O szczęściu , O lecie , O wieku

„Gwoździe deszczu przybija elektroniczna perkusja (…).”

Adam Raczyński (1975)

Źródło: Zima

„Jako pierwszy człowiek w historii wszedłem zimą na Mount Everest, a wcześniej nie byłem w ogóle na żadnym ośmiotysięczniku. To nie jest regułą.”

Krzysztof Wielicki (1950) polski wspinacz, himalaista

Źródło: Jakub Radomski, Krzysztof Wielicki dla Onetu: wiedziałem, że nie zatrzymam ataku na Broad Peak, Onet, 6 maja 2013 http://eurosport.onet.pl/tylko-w-onet-pl/krzysztof-wielicki-dla-onetu-wiedzialem-ze-nie-zat,1,5486610,wiadomosc.html

O historii

„Była to najlepsza i najgorsza z epok, wiek rozumu i wiek szaleństwa, czas wiary i czas zwątpienia, okres światła i okres mroków, wiosna pięknych nadziei i zima rozpaczy. Wszystko było przed nami i nic nie mieliśmy przed sobą. Dążyliśmy prosto w stronę nieba i kroczyliśmy prosto w kierunku odwrotnym.”

Karol Dickens książka Opowieść o dwóch miastach

Opowieść o dwóch miastach (1859)

O wierze , O wiośnie , O czasie , O wieku

„Jestem pewny, że wiara jest wiosną świata tak, jak ateizm jest jego zimą. Ale w zimie zawarta jest zawsze wiosna.”

Pierre Tirard (1827–1893) francuski polityk

O wierze , O wiośnie

„Noszak (7492) w Hindukuszu, był pierwszym wysokim szczytem, który atakowaliśmy zimą.(…) Pamiętam noc w obozie VI, na 6 000 m. Wcześniejsze minorowe nastroje po przejściu galerii i to wrażenie bliskości szczytu, kiedy od górnego plateau pozostało nam jeszcze dwa kilometry ciężkiego marszu, minorowe nastroje w małym namiociku, szarpanym wichurą. I po trzech nocach spędzonych w tych warunkach nagle gwiazdy nad górami, cudowny widok Hindukuszu spowitego śniegiem. I mróz -45° C. Szybka decyzja o nocnym wyjściu na lekko. W namiocie pozostawiliśmy plecaki a nawet maszynkę do gotowania. Odkopując namiot spod śniegu ujrzałem nagle czarną rękę, wystającą pod nogami. Był to zapewne jeden z dwóch szkieletów z tragicznie zakończonej wyprawy bułgarskich wspinaczy.”

Andrzej Zawada (1928–2000) wspinacz polski

Źródło: Janusz Kasza, Andrzej Zawada - Pozostało jeszcze siedem. Wywiad, wyprawy.onet.pl http://wyprawy.onet.pl/877,509,1024197,ekspedycja.html

O wrażeniach , O decyzjach , O gotowaniu , O nocy

„Kostiumy do czarnych charakterów są ciekawsze. Ostatnio udało mi się po raz pierwszy zagrać księdza, ale i tak był to ksiądz… na motorze, w czarnym skórzanym kombinezonie. Charakteryzacji nienawidzę, choć skórę mam mocną i jakoś to wytrzymuję. Wytrzymałem też pracę do telewizyjnego Żywota Józefa Reja. Z brodą, wąsami, osmoloną twarzą i w peruce grałem diabła. Na planie był prawdziwy ogień i piekielne gorąco. W teatrze w Zielonej Górze grałem kiedyś pielgrzyma w Mistrzu Pathelin. Przez kilka godzin biegałem po rusztowaniach w piętnastu pelerynach. Zimą było to znośne, ale kiedy przyszły upały… No ale teraz sobie to odbijam – tak jak mnie Pan Bóg stworzył gram w Goło i wesoło w warszawskim Teatrze Bajka.”

Mirosław Zbrojewicz (1957) aktor polski

Źródło: „Gazeta Wyborcza” nr 269, „Wysokie Obcasy” http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/18618.html

O Bogu , O bajkach , O charakterze

„Dziękuję Ci za pamięć. O Tobie i Twej pracy miałem już wcześniej wiadomości. Mam do Ciebie prośbę. Prześlij ode mnie pozdrowienia do Kraju „Rakoniowi” (Grot-Rowecki) i Berce (mjr Wacław Berka). Obecnie dowodzę 7 DP. Zamieniliśmy się miejscami z Bohuszem (Zygmunt Bohusz-Szyszko). Czuję się świetnie. Do zrobienia ogromnie dużo, a idzie to strasznie wolno. Straty poniesione przez ludność polską w ZSRR są olbrzymie, a jeśli sytuacja się nie zmieni i pomoc nie stanie się naprawdę skuteczną, to zima 1942/1943 może stać się dla niej grobem, a dla nas grzechem śmiertelnym, z którego nas historia na pewno nie rozgrzeszy. Naciskaj, stary, gdzie możesz i otwieraj ludziom oczy na prawdę. Dotychczasowa akcja jest niedostateczna. Ludzie giną z głodu. Codziennie przychodzą do szpitali dywizji „żywe trupy”, mówię Ci, dosłownie skóra i kości. 97 procent z nich ginie. Żadna pomoc nie jest już skuteczna. Na poprawę sytuacji wewnętrznej liczyć nie można. Może się ona tylko pogorszyć. Pomoc musi pójść z zewnątrz. Musi być ona zorganizowana na skalę 1 500 000 ludzi. Może już tyle nie ma, ale mniej 1 000 000 zejść nie wolno. Sądzę, że się na mnie za tych parę słów nie obrazisz, a wykorzystasz je jak trzeba. Powinieneś tam w Londynie być naszym ambasadorem i to lepszym niż Kot w Kujbyszewie. Niech mu ziemia będzie lekką.”

Leopold Okulicki (1898–1946) generał polski

do płk. Stanisława Gano, 17 czerwca 1942.
Źródło: Andrzej Przemyski, Ostatni komendant generał Leopold Okulicki, op. cit., s. 93–94.

O głodzie , O ludziach , O historii , O kotach

„Sięganie do tego, co realne i surrealistyczne, rozumienie pragnień i niezapominanie o marzeniach.”

Alber Elbaz (1961–2021) projektant mody

odpowiedź na pytanie, co czyni projektanta wielkim.
Źródło: H&M ♥ Lanvin, „H&M Magazine”, Zima 2010

„Gdy Piotr na kilka minut przed śmiercią ostatkiem sił zażądał pióra, atramentu i papieru, moje serce z lęku niemal przestało bić. Nie, on nie zapomniał. Chciał pociągnąć mnie ze sobą w ciemność, w śmierć i w zapomnienie. W tym momencie w całym ciele poczułam chłód. Zmroziło mi krew w żyłach, które stały się niczym gałęzie drzew w bałtyckim lesie zimą: zamarznięte i pokryte szronem.”

Ellen Alpsten (1971)

Caryca (2002)

O śmierci , Serce

„Podczas tej niezapomnianej zimy rozmawialiśmy raz o tym, czy twórca istotnie różni się od innych ludzi. Pamiętasz? Dopiero dzisiaj znam odpowiedź. Twórca to człowiek o dalekim widzeniu, przed którym szeroko odsłania się przyszłość. Artysta nigdy nie będzie mógł żyć życiem ludzi przeciętnych. Gdy on staje się z biegiem lat ruchliwszy, głębszy, dojrzalszy, bardziej twórczy, gdy żyje nadając kształt swym marzeniom, zwykły człowiek ubożeje duchem i powoli, powoli zamiera. Artysta jest jak wieczność, co przenika w głąb dni.”

Rainer Maria Rilke (1875–1926) poeta austriacki

O ludziach , O przyszłości

„Zima jest piękna… przez pierwsze 20–30 minut.”

Andżelika Piechowiak (1980) polska aktorka

Źródło: Kulisy serialu „M jak miłość”, emisja 24 marca 2010

O miłości

„Bogiem” jesteś sam dla siebie, a zdumiewasz się, gdy stado wilków ściga cię zimą w mrocznej lodowej pustyni.”

Dag Hammarskjöld (1905–1961) szwedzki polityk, dyplomata, ekonomista i prawnik

O Bogu , O wilkach

„Potrzebne jest wyraźne rozróżnienie: talibów gotowych do pojednania, dowódców średniej rangi i zwykłych bojowników reintegrujemy ze społeczeństwem. Wysokiej rangi dowódcy talibów kryją się w Pakistanie, dowodzą na odległość.(…) Prości wojownicy zmagają się z zimą, uczestniczą w zażartych walkach, podczas gdy ich dowódcy siedzą sobie w luksusowych kwaterach za granicą…”

David Petraeus (1952)

Źródło: wywiad Stefana Korneliusa i Tobiasa Materna, Jak w kolejce górskiej, „Süddeutsche Zeitung”, tłum. „Forum”, 28 lutego 2011.

O odległości , O walce

„Często mówi się, że zima dla piłkarzy to czas ładowania akumulatorów. W tym powiedzeniu na pewno jest wiele prawdy.”

Paweł Brożek (1983) polski piłkarz

Źródło: Bartosz Karcz, Wywiad z Brożkiem dla „Gazety Krakowskiej”, 2 lutego 2009 http://www.pilkarskiefakty.pl/news/wywiad-z-brozkiem-dla-gazety-krakowskiej.,7804.html

O czasie

Cytaty o zimie

Najlepsze cytaty o zimie

Cytaty o zimie