Cytaty o płaczu (349 cytatów, strona 3)

„Syn mój rośnie
piąstki ma
orzeszki małe
Kiedy żona płacze
płacze mój syn
i mówi że jestem be
Kiedy krzyczę
mówi że jestem be
Całuje matkę
do mnie zaledwie się zbliży
cierpię
Tak cierpi gałąź winogrona
gdy brak w pobliżu tyczki albo ściany”

Bohdan Drozdowski (1931–2013) polski prozaik, publicysta, tłumacz, autor sztuk scenicznych

Źródło: Syn mnie omija z daleka

O matce , O cierpieniu

„Mężczyźni nie płaczą, lecz pragną mieć łzy ocierane.”

Lidia Jasińska

O mężczyznach , O łzach

„Dokąd tak pędzisz?Spójrz za siebieI na zielono drogę znacz,Stań między ludźmi, patrz im w oczy,Uśmiechaj się lub chociaż płacz.”

Artur Andrus (1971) polski dziennikarz i poeta

Źródło: Na każdym liściu komunikat...

„Ale kto zobaczy moją matkę
w sinym kitlu w białym szpitalu
która trzęsie się
która sztywnieje
z drewnianym uśmiechem
z białymi dziąsłami

Która wierzyła przez pięćdziesiąt lat
a teraz płacze i mówi:
„nie wiem… nie wiem””

Tadeusz Różewicz (1921–2014) polski poeta, dramaturg, prozaik

Źródło: Ale kto zobaczy [w:] Słowo po słowie, Wyd. Dolnośląskie, Wrocław 2003, s. 19.

O uśmiechu , O matce

„Rząd morderców nie stworzy ładu, nie wtłoczy życia w stare ramy, a krew niewinnych i głód, i cierpienie mas ludowych – płacz dzieci i rozpacz matek – to ofiary, które lud złożyć musi, by pokonać wroga i by zwyciężyć – nie pójdą na marne.”

Feliks Dzierżyński (1877–1926) polski i rosyjski działacz komunistyczny

Pamiętnik więźnia
Źródło: s. 15

O głodzie , O dzieciach , O ludziach , O matce

„Niech nie płacze ten, kto nie wie, czego chce.”

Ewa Farna (1993) polsko-czeska piosenkarka

Cytaty z piosenek wykonywanych przez piosenkarkę
Źródło: Już dorośnij!

„Spróbuj nie płakać w Korei Północnej, gdy wszyscy płaczą. To bardzo niebezpieczne.”

Patrick Chovanec (1970)

Źródło: Rafał Kostrzyński, O świecie wiedzą tyle, ile świat wie o nich, rp.pl, 19 grudnia 2011 http://www.rp.pl/artykul/107684,775716-Korea-wie-o-swiecie-tyle--ile-swiat-wie-o-niej.html

O świecie

„Słowo jedno jedyne i jedno znaczące, które rozlegając się od
niebios do piekieł przywróci ład utracony, słowo którego nie
ma i ten szum jak lasu czy morza to tylko bełkot i płacz.”

Czesław Miłosz (1911–2004) polski poeta, prozaik, eseista, tłumacz i krytyk literacki, noblista

Źródło: Strukturalizm, 1965 http://www.milosz.pl/w_st.php.

„Zatem, pobijając swoje własne rekordy odnośnie pakowania się w niebezpieczeństwo i lekkomyślnego zachowania, zerwałam bransoletkę Soni.
– Jestem Rose Hathaway.
Płacz i krzyki z widowni powiedziały mi, że moje przebranie zniknęło.”

Richelle Mead Akademia wampirów

Akademia wampirów (Dialogi)

O zachowaniu , O zerwaniu

„Nawet najbardziej kochającej żonie alkoholika nie wolno się nad nim wciąż litować. Trzeba być surowym, choć serce płacze.”

Jerzy Fedorowicz (1947) aktor polski

Wywiad dla „Dużego Formatu” nr 28, 25 czerwca 2007

Serce

„Te baby, wiecie, to wam nie bagatelka! Byle co – już płaczą! Tanie łzy mają!”

Szolem Alejchem książka Dzieje Tewji Mleczarza

Dzieje Tewji Mleczarza

O łzach

„Dzięki artykułom premiera Tuska prezes PiS przypomniał sobie wierszyk z dzieciństwa, ten o Samochwale. Panie Prezesie, w przeciwieństwie do Pana, my po prostu mamy się czym pochwalić. Na szczęście oceny naszych rządów dokonają Polacy; Pana „żadne krzyki i płacze… nie przekonają, że białe jest białe, a czarne jest czarne.””

Joanna Mucha (1976) polska działaczka polityczna

Źródło: wyborcza.pl http://wyborcza.pl/1,75515,9329679,Podrabiane_trufle_prezesa.html, 28 marca 2011

O szczęściu , O dzieciństwie

„A ty u okien jeszcze marzysz,
nagrobku smutny. Czasu napis
spływa po mrocznej, głuchej twarzy,
może to deszczem, może łzami.
I to, że miłość, a nie taka,
i to, że nie dość cios bolesny,
a tylko ciemny jak krzyk ptaka,
i to, że płacz, a tak cielesny.”

Krzysztof Kamil Baczyński (1921–1944) polski poeta

Źródło: Deszcze, 1943

O miłości , O ptakach , O czasie , Łza

„Ujrzałam, że blask wokół Najświętszej Panny stawał się coraz większy, tak że zapalona przez Józefa lampa była już zupełnie niewidoczna. Maryja klęczała na swoim posłaniu w szerokiej rozłożonej wokół niej szacie z twarzą zwróconą na wschód. O godzinie dwunastej w nocy w trakcie modlitwy ogarnął Ją wielki zachwyt. Widziałam, jak wzniosła się nad ziemią, tak że mogłam dostrzec ziemię pod nią. Ręce skrzyżowała na piersi. Blask wokół Niej wzmagał się, a wszystko, nawet rzeczy nieożywione, były w radosnym ruchu; sufit, ściany i podłogi jaskini wydawały się w tym świetle jakby żywe. Teraz nie widziałam już sklepienia, nad Maryją otworzyła się świetlista droga sięgająca z coraz większym blaskiem aż do nieba. Na tej drodze widać było jakiś niezwykły ruch świateł, które zbliżały się i przenikały, przyjmując postać chórów niebieskich. Najświętsza Panna uniesiona w zachwycie, spoglądając na ziemię, uwielbiała teraz swojego Boga, którego Matką się stała, a który jako Jej nowo narodzone, bezbronne Dzieciątko, leżał przed nią na ziemi. Ujrzałam naszego Zbawiciela jako malutkie dziecko, którego światło przyćmiewało cały otaczający blask, leżące na posłaniu przed kolanami Najświętszej Panny. Miałam wrażenie, że jest On bardzo mały i na moich oczach staje się większy. To wszystko było jednak tylko ruchem światła, którego nie jestem w stanie opisać. Najświętsza Panna jeszcze przez chwilę trwała w tym modlitewnym zachwycie; widziałam, że przykryła Dzieciątko pieluszką, lecz jeszcze Go nie dotykała i nie podnosiła. Po dłuższej chwili ujrzałam, że Dzieciątko Jezus się poruszyło i usłyszałam Jego płacz, wówczas Maryja jakby się ocknęła. Podniosła Dzieciątko, owinęła Je w chustę i zbliżyła do piersi. Usiadła i otuliła siebie i Dziecko welonem; myślę, że Maryja karmiła Zbawiciela. W tej chwili ujrzałam też dookoła Niej aniołów w ludzkiej postaci, którzy upadli na twarze wielbiąc Dzieciątko.”

Anna Katarzyna Emmerich (1774–1824)

Źródło: Życie Maryi, bł. Anna Katharina Emmerich, Wydawnictwo M, Kraków 2008, s. 150–151.

O życiu , O Bogu , O dzieciach , O aniołach

„Propozycja wyjazdu i występu świątecznego w Kosowie dla żołnierzy to był honor i zaszczyt. Do głowy mi nawet nie przyszło, by żądać za to jakichkolwiek pieniędzy. Pojechałam do żołnierzy pełniących misję pokojową, widziałam jak im ciężko być z dala od rodzin, szczególnie, że był to okres świąteczny. Chciało mi się płakać ze wzruszenia, gdy widziałam jak żołnierze cieszą się, że przyjechał do nich ktoś z Polski. I to była dla mnie zapłata i zaszczyt.”

Justyna Steczkowska (1972) polska piosenkarka

Wypowiedzi w wywiadach

„Jest to rodzaj tajnego bractwa mającego własne obrzędy obcowania z umarłymi, gdzie płacz i śmiech, patos i ironia współistnieją na równych prawach. Przejęta historią, zawsze aluzyjna, w tym stuleciu tak jak dawniej towarzyszyła ludowi w jego ciężkich przejściach. Linie polskiego wiersza krążyły w podziemiu, były pisane w barakach koncentracyjnych obozów i w żołnierskich namiotach, w Azji, Afryce i Europie. Reprezentować tutaj taką literaturę znaczy czuć się pokornym wobec świadectw miłości i poświęcenia zostawionych przez tych, którzy już nie żyją.”

Czesław Miłosz (1911–2004) polski poeta, prozaik, eseista, tłumacz i krytyk literacki, noblista

o literaturze polskiej, przyjmując w 1980 Nagrodę Nobla.
Źródło: Adam Michnik, Rozpacz Miłosza, „Gazeta Wyborcza”, 31 grudnia 2010.

O ludziach , O historii , O literaturze , O śmiechu

„My tu u dworu bankietujemy, choć ojczyzna miła i dobra płacze, bo i ja żałuję, że tak rzeczy niedbale idą, ba i niedobrze albo niesłusznie… A tymczasem co ubodzy poddani cierpią, szlachta, Pan Bóg lepiej wie, choć wszystka Korona wie już dawno i płacze do nieba.”

Bartłomiej Nowodworski (1552–1625)

w 1622 r.
Źródło: Jerzy Czajewski, Pieśń o wybuchowym rycerzu, „Focus Historia”, nr 55/wrzesień 2011.

O Bogu , O historii , O cierpieniu , O ojczyźnie

„a matkom będzie się kurczyć macica

będą z bólu płakać bo macica
po cesarskim cięciu: polityczna demokratyczna demograficzna lewicowa”

Genowefa Jakubowska-Fijałkowska (1946)

Źródło: Rodzą się dziewczynki http://www.dwutygodnik.com/artykul/4536/, Dwutygodnik.com nr 108/2013.

O matce

„Niech nikt nad grobem mi nie płacze,
krom jednej mojej żony.”

Stanisław Wyspiański (1869–1907) polski dramatopisarz, poeta, malarz, grafik, architekt

początek wiersza.
Źródło: Niech nikt nad grobem mi nie płacze (7 lipca 1903)

„Nie wróż sobie własnej śmierci
i nie ciesz się, że wszystko przepadło,
nie zastanawiaj się, jak będą po tobie płakali,
jak zadręczy ich spóźniony żal.”

Olga Siedakowa (1949)

Źródło: Pocieszenie, tłum. Aleksander Wawrzyńczak

O śmierci

„Wolę, że się z mego skąpstwa śmieją, niż żeby mieli nad moją rozrzutnością płakać.”

Ludwik XII (1462–1515)

Źródło: Przemysław Słowiński, Sławni ludzie w anegdocie, Videograf II, Katowice 2009, ISBN 9788371837272.

O ludziach

„Życie jeszcze nie zdążyło zmącić mu instynktu. Za parę lat on już nie będzie mieć mdłości, już nie będzie płakać. Może niektóre sprawy będą go uderzały tym, że są… niezupełnie takie jak być powinny, ale on już nie będzie płakać, kiedy trochę podrośnie.”

Harper Lee książka Zabić drozda

Postać: pan Raymond
Zabić drozda

O życiu

„Pamiętam, że wydawało mi się, że na szkołę ktoś zarzucił koc, który stłumił zwykłe dźwięki: skrzypienie krzeseł i szmer rozmów w klasach. Ludzie płakali. Ogarnęło nas przerażenie (…) prawie niemożliwe do zniesienia.”

Laura Bush (1946) żona 43. prezydenta USA

wspominając reakcje na zamach na Johna F. Kennedy'ego w 1963, gdy była uczennicą ostatniej klasy w Robert E. Lee High School w rodzinnym miasteczku Midland w Teksasie.
Źródło: John B. Roberts II, Ranking pierwszych dam, op. cit., s. 298.

O ludziach

„W tym czasie wielki książę, szczególnie gdy wieczorami podpił sobie, co zdarzało mu się co dzień, powziął wyraźną skłonność do księżniczki kurlandzkiej. Nie odstępował jej na krok, rozmawiał wyłącznie z nią; nie zachowywał przy tym żadnej dyskrecji, nie licząc się ani z obecnością moją, ani innych, tak że poczułam się urażona i dotknięta w miłości własnej, widząc jak przedkładał ponad mnie tę małą pokrakę. (…) Do oczu napłynęły mi łzy i poszłam spać. Zaledwie zasnęłam, gdy przyszedł wielki książę, aby się również położyć. Był tak pijany, że nie wiedział, co robi, i zaczął opowiadać mi o niezwykłych zaletach swojej ślicznotki. Udałam, że mocno śpię, aby go zmusić wreszcie do milczenia. On jednak podniósł głos, aby mnie obudzić, widząc zaś, że nie daje znaku życia, dwa czy trzy razy dość mocno trącił mnie w bok pięścią, aż wreszcie, pomstując na mój mocny sen, odwrócił się i zasnął. Po tych kuksańcach wiele tej nocy płakałam…”

Piotr III Romanow (1728–1762) car Rosji

Wypowiedzi Katarzyny II
Źródło: Ludwik Stomma, Tadeusz Dominik, Kobiet czar…, Wydawnictwo Książkowe Twój Styl, Warszawa 2000, ISBN 8371631537, s. 180–181.

O kobietach , O snach , O czasie , O łzach

„Ach, Wodzisław, Wodzisław, nic tu nie zostało do odgruzowania spod nalotu najntisów, może generalny kształt rynku, uliczek jak w Pompejach, ale każde polskie miasto to Pompeje przygniecione gównem-samostrojem jak pyłem wulkanicznym. Tak naprawdę, musiałeś przyznać, lubiłeś to wszystko, lubiłeś te wyciorane zebry na ulicach, te najntisowe plomby z kosmosu, te twingo, transity i cinquecenta poparkowane jednym kołem na ulicy, a drugim na chodniku, te zakłady fryzjerskie, (…) te niemieckie auta z napisem „Niemiec płakał jak sprzedawał” i patrząc na ten napis, zawsze się zastanawiałeś, co by Polak musiał sprzedać własnej produkcji, żeby po tym płakać (…). Lubiłeś to tandetne ogarnięcie, ten idiotyczny dobór materiałów, ten odlewany z betonu otaczający dziurę w samym centrum miasta (…).
Lubiłeś to wszystko tak, jak się lubi rzeczy po prostu znane od dzieciństwa i kojarzące się z domem. Rzeczy dla Polski pospolite, rzeczy ojczyste, najojczystsze, najpolstsze – sympatyczny pysk małego fiata 126p, zielone drogowskazy, litery układające się w słowo POLSKA, gdzie „P” wydaje się zawsze uśmiechnięte i które to słowo, zapisane, odbiera się bardziej jako jeden hieroglif niż zbitkę liter, czarno-białą krowę na zielonym tle, przeżuwającą beznamiętnie i gapiącą się na twój samochód, gdy przejeżdżasz, krój okien w blokach, kiosk Ruchu, dom-kostkę z białego pustaka, z dachem układającym się w północny zarys Polski.”

Ziemowit Szczerek (1978) polski pisarz i publicysta

Siódemka (2014)
Źródło: s. 159.

O samochodach , O domu , O dzieciństwie

„Samowładztwo bezwstydnie wyciąga ku nam zbroczone krwią ręce i doradza pojednanie! Ogłosiło jakiś „ukaz najwyższy”, w którym obiecuje nam jakąś tam „wolność” (…) Stare łotry! Myślą, że słowami nakarmią miliony głodującego proletariatu Rosji! Spodziewają się, że słowami zaspokoją zubożałe i udręczone wielomilionowe masy chłopskie! Obietnicami chcą zagłuszyć płacz osieroconych rodzin – ofiar wojny! Nikczemni! Tonąc chwytają się słomki!… Tak towarzysze, od podstaw chwieje się tron rządu carskiego! Rząd, który za złupione z nas podatki płaci pensje naszym siepaczom – ministrom, gubernatorom, naczelnikom powiatów i więzień, komisarzom policji, żandarmom i szpiegom: rząd, który żołnierzy wziętych spośród nas – naszych braci i synów – zmusza do przelewania naszej krwi; który na wszelkie sposoby popiera obszarników i przedsiębiorców w ich codziennej walce przeciwko nam; który spętał nam ręce i nogi i zepchnął nas do położenia wyzutych z praw niewolników; który bestialsko zdeptał i sponiewierał to, co mamy najświętszego – naszą godność ludzką – ten właśnie rząd chwieje się teraz i traci grunt pod nogami! Czas już pomścić! Czas pomścić okrytych sławą towarzyszy bestialsko zamordowanych przez siepaczy carskich w Jarosławiu, Dąbrowie, Petersburgu, Moskwie, Batumie, Tyflisie, Złatouście, Tichorieckiej, Michajłowie, Kiszyniowie, Komlu, Jakucku, Gurii, Baku i innych miejscowościach! Nastał czas porachunku za dziesiątki tysięcy niewinnych nieszczęsnych ludzi, którzy zginęli na polach Dalekiego Wschodu! Czas osuszyć łzy ich żon i dzieci. Czas pociągnąć carat do odpowiedzialności za cierpienia i poniżenia, za łańcuchy hańby, w które zakuł nas od wieków! Czas skończyć z rządem carskim i oczyścić szlak wiodący do ustroju socjalistycznego! Czas obalić rząd carski! I my obalimy go!”

Józef Stalin (1879–1953) przywódca ZSRR

Źródło: Robotnicy Kaukazu nadszedł czas pomsty!, styczeń 1905 r., tom I, wyd. Książka i Wiedza, Warszawa 1949, s. 94, 95.

O wojnie , O dzieciach , O ludziach , O książkach

„Rycz, mała, rycz,
płacz, maleńka, płacz
masz to u mnie od dziś.”

Maria Czubaszek (1939–2016) polska pisarka, satyryk, autorka tekstów piosenek, scenarzystka, felietonistka, dziennikarka

Źródło: Rycz, mała, rycz z repertuaru zespołu Vox

„Każdy robi tu swoje, żeby zepsuć mi pobyt w Osowej Sieni. Ta stara jędza na górze i ten Jacek ze swoim bredzeniem o wrogach i ten głupi płacz.”

Leonie Ossowski (1925–2019)

Jeder tut hier das Seine, um mir den Aufenthalt in Osowa Sień zu vermiesen. Diese alte Krähe da oben und dieser Jacek mit seinem Gequatsche von Feinden und dieser dämliche Jammer.
Weichselkirschen

„Nie płacz nad czymś, co nie płacze nas tobą.”

Sławomir Mrożek (1930–2013) polski dramatopisarz, prozaik i rysownik

„Każda rozpacz może zmienić się w radość, płacz w śmiech, niezgoda w zgodę.”

Zofia Kucówna (1933) polska aktorka

Zdarzenia potoczne

O śmiechu , O rozpaczy , Radość

„To smutne, że w ostatnią niedzielę 1879 roku
Nasza srebrzysta Tay straciła wiele uroku.
Zawalił się most, co jej ozdobą miał być,
I spadł z niego pociąg grzebiąc 90 żyć.
Płaczmy, bo tej pustki długo nie wypełni nic.”

William McGonagall (1825–1902)

katastrofa mostu kolejowego nad zatoką Firth of Tay 28 grudnia 1879.
Wiersze
Źródło: Terry Deary, Krwawa Szkocja, op. cit., s. 159.

„Jeden płacze, a drugi się śmieje.
Drugi kradnie to, co pierwszy zasieje.
Jeden płacze, a drugi się śmieje.
Nie każdy w tym samym pokłada nadzieję.
Jeden płacze, a drugi się śmieje.
Drugi kradnie to, co pierwszy zasieje.
Niewola człowieka na tym polega.
Że musi mieć więcej niż mu potrzeba.”

Robert Friedrich (1968) polski gitarzysta, pseud. Litza (Acid Drinkers, Arka Noego)

Źródło: utwór Prawda na albumie Las Maquinas de la Muerte grupy Kazik na Żywo

O prawdzie

„Ścinam dalej włosy i naglę słyszę krzyk. Oglądam się i widzę, że wbiega młoda, mniej więcej osiemnastoletnia dziewczyna i krzyczy na pozostałe kobiety:
– Co się z wami dzieje? Wstydźcie się! Przed kim płaczecie? Śmiejcie się raczej! Niech nasi wrogowie widzą, że idziemy na śmierć nie jak tchórze. Mordercy cieszą się z naszych łez!
Wszyscy stanęli jak wryci. Mordercy rozglądają się dookoła, wpadają w jeszcze większą wściekłość, a dziewczyna śmieje się cały czas aż do chwili wyjścia.”

Jechiel Rajchman (1914–2004)

Ocalałem z Treblinki
Źródło: s. 31

O śmierci , O kobietach , O czasie , Wściekłość

„Prawdziwi chłopcy nigdy nie płaczą, mężczyźni tak.”

Agnieszka Lisak (1973)

O mężczyznach

„To szaleństwo, że kobieta chciała być prezydentem Stanów Zjednoczonych! Kobiety mają problemy z emocjami, menopauzę i napięcie przedmiesiączkowe. Ja nie mogłabym rządzić krajem, bo mam bardzo zmienne nastroje. Jednego dnia płakałabym, a drugiego wrzeszczała na ludzi.”

Brooke Hogan (1988)

Źródło: „Glamour”, nr 11/2008.

O kobietach , O ludziach , O szaleństwie

„Moja córka, moja córka umarła!…
Jak sercu powiedzieć: nie płacz,
kiedy rozpacz serce przeżarła,
a to serce wyrwać i zdeptać?”

Władysław Broniewski (1897–1962) polski poeta

Źródło: W zachwycie i grozie

O córce , O rozpaczy , Serce

„Stare przysłowie dobrze powiada: ślub jest żałobą; jednakże każda co prędzej rada płakać nad sobą.”

Władysław Syrokomla (1823–1862) polski poeta i tłumacz

O ślubie

„Coś tam szeptali, że Ruscy nas nie puszczą do Ameryki, ale kto w to wierzył?! Generałowie w telewizji mówili nam, że to wolny kraj. Przecież dostaliśmy sprzęt, zdobyliśmy nominację olimpijską i właśnie dokopaliśmy Jugosłowianom! Nikt nie miał wątpliwości: jedziemy po medal! Po złoty. Byliśmy w euforii. Kurde! Byliśmy odpowiedzialni za Polskę! Tego się nie da porównać z żadnym innym uczuciem. Trzy tygodnie przed wylotem było zgrupowanie w Zakopanem. Siedzimy. Jakiś gość z Komitetu Centralnego stoi i mówi: My się solidaryzujemy z bratnim narodem radzieckim i my z tej imperialistycznej olimpiady rezygnujemy. Najpierw nie rozumiałem, co to za „my”, dlaczego ktoś mówi za mnie „my”… A potem zobaczyłem, jak po twarzach dorosłych facetów, mistrzów olimpijskich, płyną łzy. Dorośli, twardzi faceci siedzieli w milczeniu i płakali. Jakby ich życie nagle się skończyło.”

Bogdan Wenta (1961) polski piłkarz ręczny

Źródło: malemen.pl http://www.malemen.pl/mmextra/8

O życiu , O emocjach , O łzach

„Odsłoniło się oblicze lewicowo-liberalnego elektoratu: dość luzackie, mało sympatyczne i nietolerancyjne. To w PRL było oczywiste, że prawo do religii kończy się na drzwiach kościoła i w drzwiach prywatnego domu. Manifestację trudno nazwać sporem cywilizacyjnym, bo ci młodzi ludzie nie reprezentowali intelektualnej grupy laickiej, która odwołuje się do jakichś wartości. Przypominam, że po śmierci Ojca Świętego Jana Pawła II też byli ludzie, którzy nosili koszulki z napisem: „Nie płakałem po papieżu”, i nie rozumieli, że te słowa ranią innych.”

Barbara Fedyszak-Radziejowska (1949) polska socjolog

Źródło: Walka z krzyżem to powtórka z PRL, naszdziennik.pl, 11 sierpnia 2010 http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=my&dat=20100811&id=my11.txt

O śmierci , O ludziach , O religii , O domu

„Bóg szlochał, ale nie miało to wielkiego znaczenia w tym stuleciu niewiary. Najbardziej liczyło się to, że świat płakał – i płacze nadal – oślepiony łzami i krwią. Bowiem to właśnie wtedy, w 1876 roku, zaczął wzrastać w Ameryce nowy kapitalizm i nowe zniewolenie ludzi pracy.”

W.E.B. Du Bois książka Black Reconstruction

Źródło: Black Reconstruction (1935); cyt. za: Howard Zinn, Ludowa historia Stanów Zjednoczonych. Od roku 1492 do dziś, tłum. Andrzej Wojtasik, Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2016, s. 277.

O Bogu , O ludziach , O świecie , O wierze

„Nieraz drzwi otwieram, tam muzyka dech zapiera. I cholera!
Mi na płacz się zbiera.”

Rahim (1978) muzyk polski, raper

Cytaty z Paktofoniki, Archiwum kinematografii
Źródło: utwór Ja to ja 2 (Dokładnie tak!)

O muzyce

„Wcale nie jest łatwo się śmiać.Płakać jest o wiele łatwiej – wystarczy jedna cebula.”

Cesare Marchi (1922–1992)

„Nie płacz, że coś się skończyło, tylko uśmiechaj się, że ci się to przytrafiło.”

Gabriel García Márquez (1927–2014) pisarz kolumbijski, noblista

„I jak wtedy w czasie drogi krzyżowej na Golgotę, tak i teraz na tej krzyżowej drodze, którą każdy z nas ma przebyć w tym życiu, Matka nasza czuwa nad nami, abyśmy płakać umieli tak, jak należy, aby te łzy, które nieraz cisną się nam do oczu nie były nigdy łzami złości i gniewu, ani smutku i zniechęcenia, ani rozpaczy, ale łzami szczerego żalu kruszącymi to wszystko, co w duszy pozostawało twardego z dawno zadawnionych wad, przemywającymi jej wzrok z tego, co ją zaślepiało najbardziej i pozwalającymi coraz jaśniej w świetle wiary poznawać żądania Boże w celu czynienia pokuty za dawne winy.”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

Macierzyńskie Serce Maryi
Źródło: s. 103

O Bogu , O wierze , O duszy , O matce

„Ja chcę pamiętać. I chcę, by pamiętali o tym moi czytelnicy. Staram się z całych sił. Moja opowieść o Bośni wyszła po angielsku w Londynie i w Nowym Jorku. Może ktoś w kawiarni na Manhattanie przeczyta o srebrenickich kobietach i przez chwilę pomyśli za kim one tak płaczą.”

Wojciech Tochman (1969) polski dziennikarz

Z wywiadów
Źródło: WORKSHOP

O kobietach

„Faceci też czasami płaczą (…).”

Danny DeVito (1944) amerykański aktor, reżyser i producent filmowy

Źródło: „To i owo” nr 18, 2009, s. 5.

„Nie ma nic słodszego na świecie nad miłość, a jednak ludzie zbyt często przez nią gorzko płaczą.”

Bolesław Szczęsny Herbaczewski (1875–1943)

O miłości , O ludziach

„W sztuce ważne są emocje, a nie aluzje. Liczy się to, czy człowiek płacze, śmieje się, czy jest wstrząśnięty. Po spektaklu zaczyna wtedy myśleć nie o tym, kto wziął łapówkę lub został premierem, tylko na czym polega sens życia.”

Andriej Konczałowski (1937) reżyser rosyjski

Źródło: Janusz Wróblewski, Niegodziwcy mają dobre intencje, „Polityka” 2/06, 17 stycznia 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/niegodziwcy.htm

O myślach , O myśleniu , Sens

„Mila! Nie płacz. Ludzie odchodzą, ale miłość pozostaje.”

Małgorzata Musierowicz (1945) pisarka polska

Postać: Gizela Kalemba
Małomówny i rodzina (1975), Kalamburka (2001)

O miłości , O ludziach

„Biada mężczyznom, co płaczą! Łza męska ze krwią chyba na ofiarę wielką płynąć powinna, nigdy na obmycie powszednich bólów żywota; jest ona skarbem, którym szafować się nie godzi. Kobieta nią żyje, mężczyzna nią umierać chyba powinien.”

Józef Ignacy Kraszewski (1812–1887) pisarz polski

Orbeka

O kobietach , Łza

„czasami wystarczy
kilka chwil skradzionych
ciepło czyjejś dłoni
pochwycone w biegu
czyjś uśmiech znany
wyłowiony w tłumie
który wracał będzie
nocą bezsenną
kiedy gwiazdy płaczą”

Wacław Buryła (1954)

Źródło: Niekiedy wystarczy

O uśmiechu

„Kiedyś zapytano Łapickiego, dlaczego w pewnej scenie nie płacze. Łapicki odpowiedział, że „Polski mężczyzna w takiej sytuacji nie płacze”. I to jest prawda. W wielu sytuacjach Rosjanie się wzruszają i płaczą – my natomiast nie.”

Miriam Aleksandrowicz (1957) polska aktorka i reżyser dubbingu

Źródło: Wywiad, wrzesień 2005 http://www.dubbing.pl/wywiady/aleksandrowiczmiriam/

O prawdzie

„Ja z frasa czy z frasunku?
Jeśli z frasunku tylko, ze smutku
utkanego z dni huczących jak żarna,
ze smutku dolin co minęły,
ze smutku mijania –
gdzie młodość tamtych wzgórz!
Gdzie echo?
O wieczorze wiatr postukuje smutny.
W szczelinach, w szparach ten wiatr poświstuje. –
To nie ballada wiatru. Płacz.”

Józef Andrzej Frasik (1910–1983) polski poeta i prozaik

Źródło: Etymologia poetycka, „Życie Literackie” 1964, nr 15, s. 5 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=1601

O życiu

„Należy pamiętać, że komik płacze śmiechem.”

Zenon Laskowik (1945) polski artysta kabaretowy

Źródło: „Komik płacze śmiechem” – wywiad z Zenonem Laskowikiem http://www.targowek.waw.pl/archiwum/temat003_07.htm

O śmiechu

„Mówi się, iż człowiek jest zwierzęciem rozumnym. Nie wiem, czemu nie powiedziano o nim, że jest zwierzęciem uczuciowym czy afektywnym. Bo może od innych zwierząt odróżnia go bardziej uczucie niż rozum. Częściej zdarzyło mi się widzieć kota rozumującego niż płaczącego lub śmiejącego się. Być może śmieje się lub płacze wewnętrznie – ale wewnętrznie może również krab rozwiązuje równania drugiego stopnia.”

Miguel de Unamuno (1864–1936)

O poczuciu tragiczności życia wśród ludzi i wśród narodów

O emocjach , O zwierzętach

„Płakałem jak Eliasz. To nie jest kraj ani dla poety Aleistera Crowleya ani dla adepta To Mega Theriona, którego marzenie o niesieniu pomocy bliźnim zasadza się na jednym: Prawda was wyzwoli!”

Aleister Crowley (1875–1947) okultysta angielski

opinia o USA.
Źródło: Gerald Suster, Dziedzictwo Bestii, Warszawa 2002, s. 69.

O prawdzie , O pomocy

„Dzięcioł w drzewo stukał,
dziewczę płakało;
dzięcioł w drzewo stukał,
dziewczę płakało;
dzięcioł w drzewo, proszę, proszę,
a dziewczynie łzy jak groszek
albo jak te perły,
względnie kakao.”

Konstanty Ildefons Gałczyński (1905–1953) polski poeta

wiersz znany także jako piosenka śpiewana przez Marylę Rodowicz.
Kronika olsztyńska (1950)
Źródło: Dzięcioł i dziewczyna

O drzewach , O łzach

„Niektórzy na tę samą nutę potrafią i płakać, i śpiewać.”

Władysław Grzeszczyk (1935) polski aforysta

Parada paradoksów (1985)

O śpiewie

„Śpiew to jest miłość mojego życia. Po trzecim roku szkoły teatralnej postanowiłam, że zostanę śpiewaczką operową. Udałam się na egzamin do Akademii Muzycznej, gdzie profesorowie dostali ataku śmiechu, jak mnie usłyszeli, bo zamiast arii operowej zaśpiewałam Płacze pani Słowikowa w gniazdku na akacji.”

Aldona Jankowska (1964) aktorka polska

Źródło: Jestem różowym koniem, „Angora” nr 2, 9 stycznia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/108714.html#

O miłości , O śmiechu

„Proszę się nie wstydzić łez, płacz jest u kobiety tym, czym rosa u kwiatów.”

Mario Vargas Llosa książka Pantaleon i wizytantki

Postać: „Waleczny” Radio Amazonas
Pantaleon i wizytantki

O kobietach

„Przez ile dróg musi przejść człowiek
Nim nazwiesz go człowiekiem?
(…)
Tak, i jak długo muszą latać kule armatnie
Nim zostaną na zawsze zakazane?
Tak, i jak wiele uszu musi mieć człowiek
By mógł usłyszeć ludzki płacz?
Tak, i jak długo człowiek może odwracać głowę
Udając że nic nie widzi?”

Bob Dylan (1941) amerykański muzyk rockowy, wokalista, gitarzysta, kompozytor, poeta

How many roads must a man walk down
Before you call him a man?
Yes, ’n’ how many times must the cannon balls fly
Before they’re forever banned?
Yes, ’n’ how many ears must one man have
Before he can hear people cry?
Yes, 'n' how many times can a man turn his head,
Pretending he just doesn’t see? (ang.)
Źródło: Blowin’ in the Wind

„Czuję się zażenowany, kiedy słucham artystów znających odpowiedź na każde pytanie. Wydaje mi się, że stan, w którym człowiek wie wszystko, to wewnętrzna martwota. Przecież urok życia polega również na tym, że ciągle coś się zmienia. Stale pojawiają się nowe pytania. Szukam odpowiedzi w literaturze, teatrze, kinie. Nie noszę ich gotowych w sobie, dlatego nie lubię wywiadów. Całą swoją pracę traktuję jako formę dialogu. Teatr jest rozmową z widzem, podczas której największym twardzielom zdarza się płakać, chociaż nikomu się do tego nie przyznają. Jeżeli nie nawiążę kontaktu z drugim człowiekiem podczas spektaklu, to nie ma sensu potem tłumaczyć przyczyn tego niepowodzenia. Aktorstwo nie jest zawodem, który można uprawiać teoretycznie.”

Mariusz Benoit (1950) polski aktor

Źródło: „Rzeczpospolita”, 2 grudnia 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wsnm.htm

O literaturze , Niepowodzenie , Sens , Pytanie

„Chłopaki nie płaczą, tak? Ale dlaczego nie?! Ja się często wzruszam. Byle głupstwem. Kiedy zobaczę psa ze złamaną łapą, staram mu się pomóc. Nie mówiąc już o kotach. Sam mam dwa, śpią właśnie w drugim pokoju. Wrażliwość jest u nas rodzinna. Podobnie reagują moje dwie siostry. Nie można wciąż być żelaznym bohaterem.”

Stanisław Mikulski (1929–2014) polski aktor filmowy i teatralny

Źródło: gala.pl http://www.gala.pl/gwiazdy/wywiady/zobacz/artykul/stanislaw-i-kuba-mikulscy-co-ich-wzrusza.html

O pokoju , O siostrze , Chłopak

„Mocniej ścisnął kierownicę, sfrustrowany niemożnością ukojenia jej żalu. Tacy faceci jak Robert nie są warci łez żadnej kobiety. Ale to z ich powodu najczęściej płakały. Złoci chłopcy. Spojrzał na Ninę wtuloną w drzwi samochodu i poczuł przypływ współczucia. I coś więcej, coś co go zadziwiło. Tęsknotę.”

Tess Gerritsen (1953)

Bez skrupułów

O kobietach

„Płakać z płaczącym, to ulga w cierpieniu.”

William Shakespeare (1564–1616) angielski poeta i dramatopisarz

O cierpieniu

„Wywodzę się z górniczej rodziny, moi krewni pracują na kopalni i jest to dla mnie trudna sytuacja. Chciałoby się aby nikt nie musiał płakać ani kogoś przeklinać.”

Henryk Siedlaczek (1956) polski polityk

wypowiedź na słowa przewodniczącego Solidarności Piotra Dudy, który oznajmił: „wiemy, gdzie mieszkacie”.
Źródło: Poseł Siedlaczek o sytuacji w górnictwie: martwię się, bo to psuje moją Polskę, nowiny.pl, 15 stycznia 2015 http://www.nowiny.pl/biznes/105834-posel-siedlaczek-o-sytuacji-w-gornictwie-martwie-sie-bo-to-psuje-moja-polske.html

O biznesie

„Śmiech i kpiny to niejednokrotnie płacz mędrca.”

George Sand (1804–1876) pisarka francuska

O śmiechu

„Zanim spłoniesz na stosie, o warszawska chwało,
Zawiążą twoje usta, ręce będą pętać.
Przyjaciele – to wszystko co nam pozostało –
Żałować. Płakać? – płakać. Pamiętać?”

Marian Hemar (1901–1972) poeta polski, satyryk

pamiętać.
Źródło: Lata londyńskie, wyd. nakładem Pisarzy Polskich, 1946, s. 30.

„Śmieję się niekiedy, żeby nie płakać.”

George Byron (1788–1824) angielski poeta

„(…) nie przyszło mi do głowy, żeby nazywać kobietę ciastem, tortem czy wisienką. Wiem, że nie ucieknę od tego, a aktor gra też swoją fizycznością. Wolałbym jednak, żeby mnie postrzegano ze względu na talent a nie na kalorie. Ale cieszę się z „ciacha”, bo przecież nie będę płakać.”

Krystian Wieczorek (1975) polski aktor

o tym, że nazywają go „ciachem”.
Źródło: Urwany guzik, czyli „dawać Wieczorka” – wywiad z Krystianem Wieczorkiem, 26 listopada 2009 http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/5644/Urwany-guzik-czyli-dawac-Wieczorka-wywiad-z-Krystianem-Wieczorkiem.html

O kobietach , O grach

„Trudniej jest rozśmieszyć publiczność niż zmusić ją do łez, no chyba że ma płakać ze śmiechu.”

Rowan Atkinson (1955) brytyjski aktor komediowy

Źródło: „Tele Tydzień” nr 20, 14 maja 2007

O śmiechu

„Dziewczynka, gdy stanie się kobietą, będzie wiedziała, jak poruszać się w świecie. A w szczególności zrozumie, że gdy ją boli, to tak naprawdę nie boli. Gdy jej się chce, to tak naprawdę jej się nie chce, a gdy nie chce, to właśnie chce. Gdy płacze, to histeryzuje i jest niewdzięczna. Gdy się na coś nie zgadza, to jest wredna i cyniczna. Gdy się cieszy, to się wygłupia, albo jest pijana. Gdy chce ładnie wyglądać, to się mizdrzy, a gdy się kimś zainteresuje, to się puszcza. Gdy się wstydzi, to jest głupia, a gdy się nie wstydzi to jest bezwstydna. Gdy się przy czymś upiera, to przesadza, a gdy się nie upiera, to nie wie czego chce. Jak kocha, to jest naiwna, a jak nie kocha, to jest zimna. Gdy ma ochotę na seks, to jest suką, a gdy nie ma ochoty na seks, to też jest suką. Jeśli chce być kimś – to znaczy, że przewróciło się jej w głowie, a jak nie chce być kimś, to jest głupią kurą. Jeśli jest sama, to znaczy, że nikt jej nie chciał, a jeśli jest z kimś, to znaczy, że cwana. Wtedy też będzie wiedzieć, że gdy dostaje furii – to jej się tylko tak zdaje. W każdym razie, może być pewna, że nie ma żadnych prawdziwych powodów do gniewu i powinna udać się po poradę do psychoterapeuty.”

Wojciech Eichelberger (1944) polski psychoterapeuta

O kobietach , O seksie , Kochać się

„Przekazujcie tym, co was czytają, tylko doświadczenie, które wynika z cierpienia, lecz nie jest już samym cierpieniem. Nie płaczcie publicznie.”

Comte de Lautréamont (1846–1870) poeta francuski

Poezje

O cierpieniu , O czytaniu

„Moje dzieciństwo to była praca, praca, praca. Siedziałem na stołku i grałem bez ustanku. Pamiętam, w szóstej klasie podstawówki koledzy jechali na biwak i ja chciałem. Prosiłem ojca, a on: „Wykluczone. Nie umiesz sonaty Beethovena. Siedź i ćwicz”. I dodał swoje sławne powiedzenie: „Co masz zrobić jutro, zrób dzisiaj”. Przez okno widziałem, jak chłopcy odjeżdżali rowerami. A ja grałem Beethovena i łzy mi kapały po policzkach. I niech pan sobie wyobrazi, że ojciec po 40 latach, tutaj, u mnie, przed samą śmiercią mi powiedział: „Jak sobie przypomnę, że nie pozwoliłem ci jechać na biwak, a ty płakałeś, to mi się serce kraje.””

Bogusław Kaczyński (1942–2016) polski dziennikarz i krytyk muzyczny

Oniemiałem. Bo gdzie mi już ten biwak...
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 29 grudnia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/jmcal.htm

O śmierci , O dzieciństwie , O łzach , Serce

„Płaczemy kiedy coś jest smutne. Ale też chętnie ronimy łezkę, gdy coś jest piękne.”

Jostein Gaarder (1952) pisarz norweski

W zwierciadle niejasno

„I śmiał się, więc zaczęłam płakać
A płacz zamienił mi się w śmiech!”

Jacek Kaczmarski (1957–2004) polski bard, poeta i prozaik

Źródło: Nawiedzona wiek XX

O śmiechu , O wieku

„Zarówno irańska sztuka, jak i kultura wciąż w dużym stopniu mnie inspirują, ale nie cenię rzeczy tylko z racji ich pochodzenia. (…) Nie jestem osobą pragnącą należeć do jakiejkolwiek społeczności, której członkowie patrzą na siebie przez pryzmat narodowej tradycji. Nie szukam więc na siłę kontaktu z Irańczykami przebywającymi na emigracji. (…) Nie chodzi tu o nacjonalizm, ale autentyczne rozumienie przeżycia. Jest z tym trochę tak jak ze wspomnieniami z dzieciństwa – każdy ma swoje, ale podobne przeżycia ewidentnie zbliżają do siebie niektórych ludzi. Nie można jednak żyć tylko przeszłością, pielęgnować w sobie nostalgii i płakać nad tym, że mieszka się w innych współrzędnych geograficznych.”

Marjane Satrapi (1969) irańsko-francuska pisarka, autorka komiksów, reżyserka filmów animowanych

Źródło: Anna Bielak, Jestem zdegustowana http://www.dwutygodnik.com/artykul/4191/, Dwutygodnik.com nr 98/2012.

O ludziach , O sztuce , O sile , O przeszłości

„Och, nie płaczcie. Bądźcie dobrymi dziećmi, a wszyscy spotkamy się w niebie. Chcę spotkać was wszystkich, białych i czarnych, w niebie.”

Andrew Jackson (1767–1845) amerikansk politiker

Oh, do not cry. Be good children, and we shall all meet in Heaven… I want to meet you all, white and black, in Heaven. (ang.)
ostatnie słowa, wypowiedziane do czuwających przy jego łożu śmierci wnucząt i służby.
Źródło: A. Dickinson, The National Preacher (1845), s. 192.

O śmierci , O dzieciach

„umiał zagrać umieranie na jednym tchu.
zasłaniała mu oczy, by słuchał jak płacze.
oczekiwanie ma niepokój, który ustaje, gdy otworzyć ranę.”

Krystyna Myszkiewicz (1977)

Źródło: Płótna

„Ciągle nadsłuchiwać na wezwanie Pana. Wszystko trzeba czynić żywo, gorąco, szybko, dokładnie. Oddać Panu Jezusowi wszystko: biegać, uwijać się, chwytać oburącz miłość Bożą i bliźniego. Spieszyć się, spieszyć się, bo wieczność nadciąga. Gdybyśmy w niebie mogły płakać, tobyśmy całą wieczność płakały, żałując utraconego czasu. Ta sekunda, która ci marnie uleci, nie wróci nigdy. Wieczność nasza jest zależna od obecnej chwili.”

Bernardyna Maria Jabłońska (1878–1940) zakonnica polska, błogosławiona Kościoła katolickiego

fragment katechezy do sióstr albertynek.
Wariant: Ciągle nadsłuchiwać na wezwanie Pana. Wszystko trzeba czynić żywo, gorąco, szybko, dokładnie. Oddać Panu Jezusowi wszystko: biegać, uwijać się, chwytać oburącz miłość Bożą i bliźniego. Spieszyć się, spieszyć się, bo wieczność nadciąga. Gdybyśmy w niebie mogły płakać, tobyśmy całą wieczność płakały, żałując utraconego czasu. Ta sekunda, która ci marnie uleci, nie wróci nigdy. Wieczność nasza jest zależna od obecnej chwili. [fragment katechezy do sióstr albertynek. ]
Źródło: o. Joachim Roman Bar, o. Władysław Kluz, Polscy święci. Służebnica Boża Bernardyna Jabłońska, t. 11, op. cit., s. 236.

O miłości , O czasie

„Pierwszego dnia w szkole teatralnej musiałam wejść na scenę i improwizować. Stanęłam na środku i poczułam się jakoś znajomo. Miałam opowiedzieć o śmierci kogoś bliskiego i wygłosić mowę na pogrzebie. Płakałam, śmiałam się… sama z siebie, te emocje pojawiły się znikąd. Gdy wszyscy zamilkli, pomyślałam: „O kurczę, nie jest dobrze”. Ale gdy cała klasa zaczęła bić brawo, poczułam, że właśnie do tego jestem stworzona.”

Diane Kruger (1976) aktorka i modelka niemiecka

Źródło: „InStyle” nr 9 (18), 2009

O śmierci

„Może to idiotyczne, ale martwiłem się, że jeśli ogarnie mnie otępienie umysłu, serca lub ciała, jeśli poddam się jakiejkolwiek słabości, Lorrie umrze. Czułem, że tylko gdy będę znosił przenikliwy ból, mogę utrzymać równowagę Boga i mieć pewność, że słyszy moje błagania.
Nie wolno mi było jednak płakać, bo w ten sposób przyznałbym, że spodziewam się najgorszego. I tym samym prowokowałbym śmierć, by zabrała to, czego pragnie.”

Dean Koontz (1945) pisarz amerykański

Przepowiednia (2004)

O śmierci , O Bogu , O bólu , Serce

„Zupa pomidorowa zaprawiona była zabójczym jadem prawdziwego małżeńskiego szczęścia. Tak dobrze było, że aż płakać się wprost chciało, wyć, jak wyje tylko pies na łańcuchu.”

Stanisław Ignacy Witkiewicz książka Jedyne wyjście

Jedyne wyjście

„W niewoli – za wolnością płacze
Nie wierząc, by ją kiedyś zyskał,
Toteż gdy wolność swą zobaczy
Święconą wodą na nią pryska.
Bezpiecznie tylko chciał gardłować
I romantycznie o niej marzyć,
A tu się ciałem stały słowa
I Bóg wie co się może zdarzyć!”

Jacek Kaczmarski (1957–2004) polski bard, poeta i prozaik

Źródło: Według Gombrowicza narodu obrażanie, 1993

O Bogu , O wolności , O wodzie

„Co w pracy trenera sprawia mi największą trudność? Selekcja. Bo to znaczy, że musisz pójść do kogoś, kto całe życie postawił, żeby zagrać na olimpiadzie i powiedzieć mu: „sorry, stary, zostajesz w domu. Wybacz. Jedzie kto inny”. Wiem, że się z tym nie zgadza, że wszystko w nim buntuje się i płacze, jak we mnie płakało. Ale przecież gdybym w niego nie wierzył, nie grałby w reprezentacji. Po prostu w danym momencie muszę kogoś zostawić w domu.”

Bogdan Wenta (1961) polski piłkarz ręczny

O życiu , O domu

„Spijam dziewczęcą krew błony dziewiczej.
Jak zagęszczony sok własnej czci.
Boli ten pierwszy raz ale nie płaczesz.
Ciałem wstrząsa skurcz, wypełniony krzykiem dreszcz.”

Roman Kostrzewski (1960) polski wokalista heavymetalowy (Kat, Alkatraz)

Utwory
Źródło: Purpurowe gody, 1996

„Nigdy nie zapominajcie o tym, by brać z życia jak najwięcej, nie bójcie się ryzykować, płakać ani być szczęśliwymi. Najważniejsze to być w drodze. Każdego dnia robić krok do przodu.”

Martyna Wojciechowska (1974) polska prezenterka telewizyjna

Źródło: Przesunąć horyzont

O zapominaniu

„P: Czy zaczynałeś życie ta jak my z wieloma oczekiwaniami, i co cię skłoniło aby je porzucić? Odp: Kiedy miałem sześć-siedem lat czułem się jakbym mieszkał wewnątrz zamkniętego pudła, które zostało sporządzone z nieba i ziemi, i z tego powodu płakałem. Razu pewnego zapytałem matki: „Czy możesz usunąć mnie z tego pudła nieba i ziemi?” Odpowiedziała, „Nie mogę.” Wtedy powiedziałem, „Ja to zrobię.””

Baba Hari Dass (1923–2018)

The Yellow Book, 1974

O życiu , O matce

„Kiedy odchodzą w cień drzew,
Płacze tylko niebo
I w wielkim zgiełku miasta
Cichnie jeden głos.
Kiedy odchodzą w cień drzew,
Inni domów strzegą,
A noc wdeptana w asfalt
Lepi się jak wosk.”

Janusz Kondratowicz (1940–2014) polski poeta, satyryk

piosenka poświęcona osobom chorym na AIDS.
Źródło: piosenka Kiedy odchodzą w cień drzew z repertuaru zespołu Top One

O nocy

„On wszystko co robił, starał się wykonać perfekcyjnie i był bardzo dobrym laryngologiem. Robił już nawet operacje. Ale tak strasznie cierpiał i tęsknił za muzyką, że jak chodził na poranki filharmoniczne w Poznaniu, to płakał z tęsknoty i radości, że w ogóle słucha muzyki. On nie tylko uznawał i kochał jazz, ale także muzykę poważną; zawsze miał karnet na Festiwal Szopenowski i Warszawską Jesień.”

Zofia Komedowa (1929–2009)

o Krzysztofie Komedzie.
Źródło: Komeda, Zośka i inni, sadurski.com, 21 marca 2009 http://www.newsy.sadurski.com/Satyra_Absurdy_Ciekawostki/0/1/1184//Komeda__Zoska_i_inni/

O cierpieniu , Kochać się , Jesień

„Mama dotknęła spoconego czoła Damianka.
– Masz z pewnością gorączkę – stwierdziła mama. – Nie powinieneś dzisiaj iść do szkoły.
– Ale nie chciałbym opuszczać lekcji – powiedział Damianek.
– Wracaj do łóżka – zarządziła mama.
– Ale ja tak bardzo chcę iść – zaczął płakać Damianek. – Dzisiaj na pewno będę… – blada i spocona twarz Damianka nagle zzieleniała. Poderwał się z krzesła i rzucił w kierunku klo. Mama pobiegła za nim.”

Francesca Simon (1955)

Koszmarny Karolek i wstrętne gacie
Źródło: rozdział 3, Koszmarny Karolek choruje

„(…) „tam” nigdy nie można było nauczyć się sztuki bezpretensjonalnego picia whisky. No ale „tam” tylko wódka nie kojarzyła się ze złym smakiem. Choć prawie wszyscy po niej się krzywili. Picie wódki uznawano „tam” jednak za przejaw metafizycznego niepokoju i niegodzenia się z losem. Było więc ono szlachetne – przepełnione bólem, żalem. W trakcie takiego picia można było płakać, planować bohaterskie czyny, przebaczać wrogom. Każde inne przywodziło na myśl wyłącznie konsumpcję. Niczego zatem nie można było odnaleźć w piciu whisky. Nawet alkoholizm przez jej pryzmat nie był „tam” postrzegany poważnie.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Poszukiwanie całości
Źródło: s. 92

O losie , O myślach , O piciu , O myśleniu

„Przyjdzie czas, kiedy szatan i jego zwolennicy zostaną zniszczeni w jeziorze ognia, a wraz z nimi zniknie grzech, choroba, ból, płacz i śmierć”

Alfred Palla (1960)

Ap 21,4
Biblijna prawda o piekle
Źródło: Alfred Niewidzialna wojna o Twoje życie, s. 178.

O życiu , O śmierci , O bólu , O wojnie

„I czyjeś tam wesołe scherzo
ułożyć w wierszyk zaniedbany,
przysięgać, że tak biedne serce
płacze wplątane w lśniące łany.”

Anna Achmatowa (1889–1966) rosyjska poetka

Tom Siódma księga (1946–1959)
Źródło: Poeta, tłum. Jarosław Iwaszkiewicz

Serce

„Ktoś płakał głośno. Czy to byłem ja?”

Ian McEwan książka Betonowy ogród

Betonowy ogród

„Śmiech pojawia się wtedy, gdy żal okazuje się zbyt duży, a emocje zbyt silne, by je opisywać takimi, jakimi są w istocie. Humor jest dla mnie najwyższym stopniem porozumienia między ludźmi. Wszyscy płaczą z analogicznych powodów – stracili kogoś bliskiego, są głodni, chce im się pić. Żart opiera się na elementach dużo trudniejszych do zdefiniowania, bardziej abstrakcyjnych, w różnych częściach świata śmiejemy się z odmiennych powodów. Wspólna radość jest jednak zawsze przejawem dużo większego zrozumienia drugiego człowieka niż (współ) płakanie.”

Marjane Satrapi (1969) irańsko-francuska pisarka, autorka komiksów, reżyserka filmów animowanych

Źródło: Anna Bielak, Chciałabym umrzeć ze śmiechu. Marjane Satrapi, autorka „Persepolis” specjalnie dla Stopklatki, 4 listopada 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=70962

O piciu , O zrozumieniu , O śmiechu , Radość

„Jeśli Hanowerczycy mieli jakąś wspólną wadę była nią wyjątkowa tępota. Jerzy I nigdy nie chciał być królem Anglii i kategorycznie odmawiał nauki angielskiego. Niewiele wiedział o angielskim prawie i obyczajach i niewiele go one obchodziły. Był szczęśliwy, gdy sprawy związane z rządzeniem mógł zrzucić na Roberta Walpole'a. Ale Jerzy, mężczyzna o wyłupiastych oczach i wieprzowatej twarzy, był także okrutnikiem. Kiedy odkrył, że żona ma kochanka, wtrącił ją do więzienia i zabronił widywać dzieci (nigdy ich już nie ujrzała). Wkrótce potem zniknął także kochanek. Jerzy nienawidził swojego syna (późniejszego Jerzego II) i unikał go starannie. Większość swojego panowania spędził w Hanowerze. Tam też umarł. Brytyjscy poddani nie płakali po nim.”

Jerzy I Hanowerski (1660–1727) król Wielkiej Brytanii

Autorzy: Nigel Blundell, Susan Blackhall, Upadek domu Windsorów, tłum. Grażyna Jagielska, Wydawnictwo Prolog, Warszawa 1993, ISBN 83-85763-058, s. 43.

O dzieciach , O kochankach , O nauce

„Do dziś utrzymuję kontakt z sędziwą Gisellą May, każdorazowo wyrażając jej wdzięczność za wspaniały gest wobec Barbary Kostrzewskiej. W dniu naszego przyjazdu do Berlina dla obejrzenia Dolly, Giselle spotkało wielkie nieszczęście. Kilka godzin przed spektaklem zmarła jej ukochana matka. Z oczywistych powodów postanowiono spektakl odwołać. Jednak gdy niemiecka gwiazda dowiedziała się o wizycie polskiej koleżanki, zdecydowała się mimo wszystko zagrać. Zagrała wspaniale, a po spektaklu przyjęła nas w garderobie. Obie z Barbarą najpierw płakały, a potem rozmawiały długo i serdecznie.”

Sławomir Pietras (1943)

Wejście dla artystów (rubryka felietonowa w tygodniku „Angora”)
Źródło: O czym myślałem podczas Hello Dolly, „Angora” nr 17 (1297), 26 kwietnia 2015, s. 9.

O nieszczęściu , O gwiazdach , O matce , O myślach

„Przechodniu, nie płacz nad moją śmiercią. Gdybym żył, ty byłbyś martwy.”

Maximilien de Robespierre (1758–1794) polityk francuski

Passant, ne pleure pas ma mort. Si je vivais tu serais mort. (fr.)
napis umieszczony na grobie Robespierre’a.

O śmierci

„Nad rzeką siedzi mały chłopczyk i płacze. Ktoś podchodzi do niego i pyta o powód łez.
– Chleb wpadł mi do wody.
– Z masłem?
– Nie, z bratem.”

Jerzy Kwiatkowski (1927–1986) polski literaturoznawca

dowcip przytoczony jako przykład humoru antyhumanistycznego.
Źródło: Satyra na satyrę, „Życie Literackie” nr 8, 19 lutego 1956, s. 1 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14793.

O życiu

Cytaty o płaczu strona 3

Cytaty o płaczu
strona 3