Cytaty o domu (1603 cytatów, strona 7)

„Dziś mam tylko na koncie więcej nagród. Oprócz tego nic się nie zmieniło. Staram się też mocno, żeby przypadkiem te wszystkie wyróżnienie nie stały się teraz moim przekleństwem. Nie tak dawno zresztą, kiedy wróciłam z planu filmu Jacka Bławuta, na którym spotkała się cała masa ogromnie doświadczonych aktorów, jak pani Tyszkiewicz, pan Kłosowski czy pan Nowicki i wielu, wielu innych wspaniałych artystów, mogłam posłuchać, co oni przez całe swoje życie osiągnęli i jakie nagrody zdobyli. Wobec nich ja wyglądałam po prostu jak mały plankton. Bardzo szybko sprowadziło mnie to do parteru. Poza tym zaczęłam też się zastanawiać komu te nagrody są tak naprawdę potrzebne? Owszem, kiedy jest się nagradzanym, jest to bardzo miłe i przyjemne. Postanowiłam jednak, że jak wrócę do domu to ściągnę je z parapetu i schowam w najgłębszą część szafy. Będę się nimi cieszyła, ale niech one mi nie zaciemniają prawdziwego wizerunku rzeczywistości.”

Sonia Bohosiewicz (1975) polska aktorka

Źródło: Wywiad, 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=42335

O życiu , O rzeczywostości

„Nasza firma stała się najważniejsza na Wspólnym Rynku.”

Alfried Krupp von Bohlen und Halbach (1907–1967)

wypowiedziane tuż przed śmiercią.
Źródło: José María López Ruiz, Tyrani i zbrodniarze. Najwięksi nikczemnicy w dziejach świata, tłum. Agata Ciastek, Dom Wydawniczy Bellona, Warszawa 2006, s. 282.

O śmierci

„Osobiście nie lubię zmieniającego się czy płynnie przemieszczającego punktu widzenia w filmach. Lubię osadzić się w jakiejś postaci, jakbym była w domu!”

Marina de Van (1971)

Źródło: Marina de Van o filmie „Nie oglądaj się”, „Kino Świat”, 16 września 2010 http://www.kinomaniak.pl/katalog/wywiad/114,1

O świecie

„Człowiek tworzący kulturę musi tkwić w kontekście, w jakim działa i nad jakim prowadzi namysł. Stale czyha na nas niebezpieczeństwo życia w laboratorium. Nasza wiara nie jest wiarą-laboratorium, lecz wiarą-drogą i wiarą historyczną. Bóg objawił się jako dzieje, nie jako kompendium oderwanych prawd. Boję się laboratoriów, bowiem tam wyabstrahowuje się problemy i zabiera je do domu, żeby je udomowić, polakierować, poza ich kontekstem.”

Franciszek (papież) (1936) papież

Źródło: rozmowa o. Antonio Spadaro, „Civiltà Cattolica”, tłum. Paweł Bravo i o. Kasper Mariusz Kaproń, Leczmy rany, „Tygodnik Powszechny” nr 39, 29 września 2013.

O Bogu , O wierze

„Każdy kto sądzi, że kobiety w mniejszym niż mężczyźni stopniu kierują się czysto chemicznymi impulsami, sam siebie oszukuje. To nieprawda, że nie zauważamy ogromnego brzucha i włosów na plecach, że chodzi nam tylko o wypasione bmw, wielki dom i wysoką polisę emerytalną. Chcemy faceta, który na nas działa. Dotyczy to większości kobiet, w tym również mnie. A konkretnie, jeśli w ciągu pierwszych trzydziestu sekund, nie dłużej, nie mam ochoty przywrzeć do niego ustami, to w ogóle nie ma o czym mówić. Można uznać mnie za płytką, albo cokolwiek innego, ale jeśli nie mam ochoty rzucić go na łóżko, zedrzeć ubrania i nieźle spocić, zapomnijmy o całej sprawie. Dziękuję bardzo za życie wypełnione bezpieczeństwem finansowym, jeżeli ceną mają być beznamiętne pocałunki (…).”

Carrie Gerlach

Dziesięć powodów Emily

O życiu , O kobietach , O mężczyznach , O oszukiwaniu

„Czy to nie złośliwe kpiny? Czasy coraz cięższe, na każdym kroku można być postrzelonym, doszło do tego, że wyjście z domu do fryzjera, czy do cukierni na czarną kawę, jest już karygodnem lekceważeniem życia, a tu mi zalecają bezwzględny spokój i unikanie wzruszeń.
Dobrze, daj mi stałą rentę, żebym mógł wyjechać zagranicę, to będę wiódł spokojny żywot.”

Włodzimierz Perzyński (1877–1930) dramatopisarz polski

Źródło: Nocna zabawa http://www.polona.pl/dlibra/docmetadata?id=4932, wyd. Biblioteki Dzieł Wyborowych, Warszawa 1914, s. 112.

O kawie

„Mówienie prawdy nie jest wygodne i w moim zawodzie mało dyplomatyczne. Dlatego niektórzy wolą wtapiać się w szare tło, w myśl zasady, że pokorne cielę… trzynaście matek ssie. Mnie taka postawa nie odpowiada. Wolę żyć w zgodzie z sobą.”

Joanna Kurowska (1964) aktorka polska

Źródło: Teresa Gałczyńska, Miłość daje mi siłę, „Pani Domu” nr 17, 22 sierpnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/122385.html

O miłości , O matce , O myślach , O sile

„W domu nawet ściany leczą duszę.”

Jonathan Carroll (1949) pisarz amerykański

Cylinder Heidelberga

O duszy

„Nie powtarzajmy tylko sloganów.
Co oznacza: odnaleźć siebie.
Konkretnie, takim jakim się jest.
Naucz się chodzić, mówić, poruszać rękami.
Po swojemu, bo to ma być tylko twoje.
Ludzie bowiem mają lepką naturę
i do ciebie też kleją się inni.
A przypomnij sobie zapach zupy w twoim domu.
Nie wstydziłeś się go długo.
Wytarte krzesło, na którym siedziała babcia.
Wykrzywione buty twojego ojca.”

Bogusław Jasiński (1953)

Źródło: ZAsłyszane, wyd. Ethos, ISBN 9788360799055

O ludziach , O butach , O naturze , O babci

„Edward! Co ty tu robisz?
– Znudziło mi się to siedzenie w domu i umieranie. Postanowiłem więc, że się przejadę.”

Jonathan Carroll książka Całując ul

Cykl Crane's View, Całując ul

„Jeśli nie masz męża i pytasz o pracę, odmówią ci z obawy, że możesz wyjść za mąż. Jeśli jesteś mężatką i pytasz o pracę, odmówią ci, bo wkrótce zaczniesz rodzić dzieci. Jeśli już je masz i szukasz pracy, odmówią ci, bo dzieci na pewno będą chorować, a wtedy ty będziesz musiała zostać z nimi w domu. A jeśli wyjaśnisz im ostatnią opcję, czyli że jesteś radykalną lesbijką, odmówią ci z obawy, że natychmiast rzucisz się na wszystkie kobiety w biurze.”

Gloria Steinem (1934)

o dyskryminacji kobiet na rynku pracy
Źródło: Film dokumentalny Gloria Steinem. Intimate Portreit, Lifetime Productions inc., 1999.

O kobietach , O dzieciach

„Jak jaskółki miłość przynosi domom szczęście.”

Émile Zola (1840–1902) francuski pisarz

O miłości , O szczęściu

„Bardzo lubię kościół Franciszkanów, z którym łączy mnie wiele wspomnień. Mam także sentyment do Plant. Lubię wspominać groźnego niegdyś dla uczniów pana plantowego, który pobierał opłatę za siedzenie na ławkach i przeganiał nas, bo my przecież nie płaciliśmy.
Wyjątkowymi miejscami w Krakowie są dla mnie również Rynek Główny, Łagiewniki, Biblioteka Jagiellońska, w której pracowałem w latach 1960–1967, obecna siedziba Instytutu Geografii UJ i, oczywiście, Collegium Novum, a w nim klub Convivium. Ostatnio zauważyłem też, że coraz bardziej lubię przebywać w domu.”

Antoni Jackowski (1935)

Źródło: Rita Pagacz-Moczarska, Geografia to piękna dziedzina nauki, „Alma Mater” nr 144, luty 2012, s. 48.

O nauce

„(…). Wszyscy mają trudności w okresie przejściowym: począwszy od ludzi samotnych po małżeństwa, od bezdzietnych par po wielkie rodziny. Ciężko jest kiedy dzieci opuszczają dom, ciężko po przejściu na emeryturę. Ale zmiany są solą życia.
– Taak? To dlaczego nie ma radosnych piosenek na temat klimakterium?”

Olivia Goldsmith (1949–2004)

Źródło: Wielka mistyfikacja

O małżeństwie , O dzieciach , O ludziach

„Moim życiem jest praca. Może kiedyś oddzielę pracę od życia i będę miała dom, z którego będę wychodziła do pracowni. Ale na pewno dom nie będzie za bardzo od pracowni oddalony.”

Gosia Baczyńska (1965)

Źródło: „InStyle”, nr 2/2010.

„Zestawienie Kościoła z tymi panami jest uwłaczające dla Kościoła; dysproporcja intencji jest szokująca (…). My toczymy z władzą spory z innej pozycji, nas interesują problemy moralne, mamy świadomość swego miejsca w narodzie, jesteśmy jego synami; (…) odrzucamy niepoważne formy akcji politycznej, takie jak głodówka w kościele św. Krzyża czy uprzednio w kościele św. Marcina. Notabene, gdybym miał im radzić, tobym powiedział: Usadźcie się w Domu Partii, to adres właściwy, a nie kościół.”

Stefan Wyszyński (1901–1981) polski duchowny katolicki, prymas

w październiku 1979 o działaczach KOR-u w rozmowie z kierownikiem Urzędu do spraw Wyznań Kazimierzem Kąkolem.
Źródło: Magdalena Grochowska, Zieja. Stoję na rynku nienajęty, wyborcza.pl, 12 września 2011 http://wyborcza.pl/1,76842,10263125,Zieja__Stoje_na_rynku_nienajety.html?as=18&startsz=x

„Zwariowałbym, gdyby nie Fantomator! – pomyślał Hermi.
Czym był Fantomator? „Wysoce wyspecjalizowany mózg elektronowy, reżyserujący urojone sytuacje i za pomocą elektrod przesyłający je do mózgu ludzkiego” – odpowiedzieliby cybernetycy. Hermi nie znał się na tym. Wiedział jedynie, że Fantomator to bardzo dobra rzecz i że w przeciwieństwie do narkotyków, jego używanie przez astronautów jest wręcz nie tylko nie zakazane, ale nawet zalecane. Dzięki niemu można w każdej chwili zostać Keplerem, Cezarem czy Napoleonem. Teraz też uśmiechnął się myśląc, że za chwilę będzie mógł zasiąść przed jego pulpitem. Przez czarny, kwadratowy otwór włazu dostał się do śluzy, zamknął starannie klapę, wpuścił powietrze i zdjął skafander… Był „w domu”.”

Marek Pąkciński (1960) polski tłumacz

Pojedynek

O myślach , O pomocy , O zdjęciach , O myśleniu

„Owszem, może na Kubie widać jakieś oznaki przemian czy nawet technologicznej ewolucji, ale prawa człowieka i prawo do wolności utknęły w martwym punkcie. To mnie przybija.”

Omar Sosa (1965)

Źródło: Tomasz Handzlik, Świat, czyli dom z wieloma pokojami Rozmowa z Omarem Sosą, dwutygodnik.com http://www.dwutygodnik.com/artykul/1972-swiat-czyli-dom-z-wieloma-pokojami.html

O świecie , O pokoju , O wolności

„Z domu wyniosłem silny antykomunizm i katolickie zasady życiowe. Przez lata kształtowała mnie polityka narodowa, ta zaszczepiona mi przez śp. Ojca, a później ukształtowana przez Ks. Jerzego Popiełuszkę, z którym wraz z wieloma robotnikami Ursusa, Woli, Żoliborza zakładaliśmy duszpasterstwo ludzi pracy.”

Zygmunt Wrzodak (1959) polityk polski

Źródło: Blog Zygmunta Wrzodaka, 8 czerwca 2008 http://www.propolonia.pl/blog-read2.php?bid=33&pid=388

O ludziach

„Chciałem zrobić coś więcej. Nie neguję pracy modeli, bo wykonują stresujące zajęcie, mają dużą konkurencję, ale równocześnie sporo zarabiają. Zauważyłem, że zostałem stworzony do czegoś innego, próbowałem się cały czas ulepszać, ale to bardzo dobrze, że równocześnie zarabiałem jako model, bo dzięki temu zbudowałem dom i kupiłem samochód. Zresztą nie można być modelem do siedemdziesiątki, a ponieważ chciałem się cały czas rozwijać, wspólnie z Markiem Sośnickim założyliśmy zespół Hi Street.”

Waldemar Goszcz (1973–2003) polski aktor, piosenkarz i model

Źródło: Dobre geny, wywiad http://wasik.cytryna.pl/wasik/wywiady/Waldemar_Goszcz/waldemar_goszcz.html

O samochodach , O czasie

„Ostatnimi laty dostajemy propozycje jedynie od starych Żydów, wdowców, rozwodników. Przychodzi Żyd, który mógłby być moim ojcem – ubranie niechlujne, dom pełen dzieci, broda większa od niego samego – i chce jednego: bądź służącą jego dzieci. A co ja będę z tego miała? Nikt nie kocha macochy, choćby była najlepsza. Czy mi się spieszy do takich problemów? Przynajmniej nikt w domu mnie nie przeklina, z godnością zarabiam na swój kawałek chleba.”

Isaac Bashevis Singer (1902–1991) pisarz amerykański, noblista

Siostry

O dzieciach , O lecie , Kochać się

„Z ekonomicznego punktu widzenia próżnowanie, traktowane jako zajęcie, ma bardzo wiele wspólnego z czynami świetnymi, owoce bezczynnego życia, będące jednocześnie jego prestiżowymi oznakami, są w istocie swej bardzo zbliżone do trofeów uzyskanych dzięki czynom bohaterskim. Jednakże bezczynność w węższym sensie, w odróżnieniu zarówno od wykonywania tych czynów, jak jakichkolwiek zajęć produkcyjnych, na ogół nie pozostawia żadnych śladów materialnych. Dlatego też świadectwa spędzenia jakiegoś okresu życia na czcigodnym próżnowaniu przybierają zwykle formę dóbr «niematerialnych». Takimi niematerialnymi dowodami próżnowania są quasi-naukowe lub quasi-artystyczne osiągnięcia, a także wiedza nieużyteczna, która nie służy bezpośrednio podtrzymywaniu lub przedłużeniu życia ludzkiego. W naszych czasach np. funkcję taką pełni znajomość języków martwych i filozofii okultystycznej, znajomość zasad poprawnej wymowy, składni i prozodii; uprawianie różnych rodzajów muzyki (tylko w domu i dla przyjemności) oraz pielęgnowanie innego rodzaju «talentów»; kultywowanie mody w zakresie ubrania, umeblowania i ekwipaży; oddawanie się grom towarzyskim i sportowym, hodowanie nieużytecznych, służących rozrywce zwierząt, jak psy pokojowe lub konie wyścigowe. We wcześniejszych stadiach rozwoju motywem skłaniającym do zdobywania tych wszystkich umiejętności mogło być coś innego niż potrzeba udowodnienia, że nie spędziło się czasu na żadnym pożytecznym produkcyjnym zajęciu – inne mogły być także przyczyny, dla których umiejętności te i zainteresowania stały się modne. Jednakże, gdyby nie okazały się z czasem użyteczne jako świadectwo nieprodukcyjnego użytkowania czasu, nie przetrwałyby do dzisiaj i nie stałyby się zajęciami i zainteresowaniami właściwymi klasie próżniaczej.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O przyjemności , O psie , O grach , O wiedzę

„Jeśli przez ciebie zdrowie zakwita, to cię w swym domu każdy powita.”

Andrzej Czesław Klimuszko (1905–1980)

O zdrowiu

„Budowanie domu to kwestia starań i walki z własnymi wadami: egoizmem, lenistwem – czasem gospodarczym, a czasem duchowym. Bycie razem staje się wzajemną stymulacją do szukania, rozwijania się, czytania, spotkań z ludźmi.”

Agata Piotrowska-Mastalerz (1966)

Źródło: Izabela Górnicka-Zdziech, Rodzina od kuchni, „Magazyn Familia”, 14 stycznia 2010 http://www.magazynfamilia.pl/artykuly/Rodzina_od_kuchni,2185,91.html

O rodzinie , O czasie , O czytaniu , O walce

„Dom jest miejscem, w którym na piecu spokojnie gotuje się zupa, napełniając kuchnię wspaniałym zapachem… i napełniając twoje serce, a potem żołądek, radością.”

Keith Floyd (1943–2009)

O piekle , O gotowaniu , Serce , Radość

„Po prostu wyszłam za kobieciarza. Ale tak czy owak chciałam z nim zostać, ponieważ był inny i nigdy się z nim nie nudziłam. Poza tym ileż to kobiet mogłoby powiedzieć, że nigdy nie zdradziły swojego męża?”

Danielle Mitterrand (1924–2011) żona François, pierwsza dama Francji

Źródło: Wolfgang Kossak, Cudzołóstwo, tłum. Robert Stiller, Dom Wydawniczy Bellona, Warszawa 2002, ISBN 8311095159, s. 168.

O kobietach

„Tak, Kraków to był nadal trup stolicy, tak samo jak w XIX wieku, gdy przerażał podróżników, którzy do niego przyjeżdżali. Ale wtedy wyglądał jak prawdziwy, porządny upiór zbieranina ruin pięknych niegdyś pałaców i kamienic, pomiędzy którymi snuły się poobdzierane zombie mieszkańców. (…)

A teraz to nadal jest trup, zmumifikowany trup stolicy, tylko że wyszminkowany, ubrany w karnawałowy kostium i elektrowstrząsami zmuszony do pląsania. W środku tego wszystkiego stał Wawel, wawelska katedra, która wyglądała w tym wszystkim jak zaginiona świątynia z Indiany Jonesa, gdzie – jak w winzipowym pliku – leżała zgromadzona cała polska historia. Można tam sobie spacerować między kryptami Kazimierza Wielkiego, Łokietka i Jagiełły i patrzeć z niedowierzaniem, jak te mityczne postaci nabierają realnego wymiaru, jakie musiały być małe, zwykłe, kruche i niedoskonałe. I to wszystko, truchła królewskie, artefakty, całe te narodowe czary-mary, Wawelu wzniosły mur, orły, sztandary, krzyże, kości mamuta wiszące nad bramą katedry, zebrane w jednym miejscu składniki Polski, zutaten, ingredients, które zmieszane razem powinny dać jakiś, jakikolwiek, kurwa, efekt, leżą sobie bezsilnie w pliku wawelskim, wawel. rar, polska. zip, i służą jedynie do kurzenia się i zaczepiania na chwilę znudzonych spojrzeń wycieczek szkolnych i ukrywających ziewanie panów Hubertów i pań Halin, którzy z nudów wybrali się do królewskiego miasta Krakowa w wolny weekend, bo ileż można patrzeć w telewizor, ileż można grilla zjeść, a dookoła nich wszystkich trwa jedna wielka impreza byłego polskiego chłopstwa, które – po wykonanym zgrabnie i niepostrzeżenie wyrzuceniu z kraju szlachty, twórców tego nieszczęsnego narodu, bo na dobrą sprawę nie do końca wiadomo, co się z tą szlachtą stało, cała impreza jakoś się, po prostu, rozpełzła, tysiąc lat historii, ot tak, rozeszło się po domach – samo przebrało się w polskie piórka, samo wskoczyło w pańsko-polskie kontusze i wycinało po trupie swojej dawnej stolicy takie hołubce, o jakich nikomu wcześniej się nie śniło, zredukowawszy ją do roli oberży.”

Ziemowit Szczerek (1978) polski pisarz i publicysta

Siódemka (2014)
Źródło: s. 21.

O historii , O wieku

„Mieszkam w mieście, więc wydawać by się mogło, że podobny problem mnie nie dotyczy. Codziennie słyszę w jednym z mieszkań wyjące psy. Ich właściciele zostawiają je na cały dzień, bo pracują. Taki pies też jest w jakiś sposób przywiązany. Łańcuchy dotyczą nie tylko psów na wsiach. Uważam, że nie każdy musi mieć psa w domu. Zwierzęta całkowicie od nas zależą, ważne żeby współodczuwać z nimi. Jak się już ma psa, to trzeba żyć jego życiem, wtedy on będzie żył naszym.”

Sławomira Łozińska (1953) aktorka polska

Źródło: Łozińska zrywa łańcuchy! http://www.barwyszczescia.pl/wywiady:1467:10.html

O psie , O problemach , O zwierzętach

„W moim jednak wypadku przodkowie byli nie tylko kapłanami, ale jeszcze należeli do pierwszej z dwudziestu czterech klas – co samo w sobie już jest niemałym wyróżnieniem, i do najznakomitszego z tworzących ją rodów. Ze strony matki łączą mnie nawet więzy krwi z domem królewskim, gdyż potomkowie Asamonajosa, z którymi jest ona spokrewniona, byli przez bardzo długi czas arcykapłanami i królami naszego narodu. A oto mój rodowód. Moim praprzodkiem był Szymon o przydomku Jąkała. Urodził się w czasie, kiedy godność arcykapłańską piastował syn arcykapłana Szymona, Hirkan, który pierwszy spośród mężów sprawujących ten urząd nosił takie imię. Szymon Jąkała miał dziewięcioro dzieci, a jednym z nich był Mattias, zwany synem Efajosa. Ten zaś poślubił córkę arcykapłana Jonatesa, który pierwszy z potomków Asamonajosa dostąpił godności arcykapłańskiej, i był bratem Szymona, który również piastował to stanowisko. Owemu Mattiasowi urodził się w pierwszym roku rządów Hirkana syn Mattias, przezwany Garbusem, temu znów w dziewiątym roku władztwa Aleksandry – Józef, a Józefowi w dziesiątym roku sprawowania władzy przez Archelaosa – Mattias, który został moim ojcem w pierwszym roku panowania cezara Gajusza. Ja natomiast mam trzech synów: najstarszy Hirkan przyszedł na świat w czwartym, Justus w siódmym i Agryppa w dziewiątym roku rządów cezara Wespazjana.”

Józef Flawiusz (37–100) historyk żydowski

Źródło: Przeciw Apionowi. Autobiografia, Oficyna Wydawnicza „Rytm”, Warszawa 2010

O dzieciach , O świecie , O matce , O czasie

„Nie uważam się za winnego w sensie przedstawionego mi oskarżenia, ani wobec Boga i świata, a zwłaszcza wobec mojego narodu.”

Fritz Sauckel (1894–1946) działacz nazistowski

Źródło: José María López Ruiz, Tyrani i zbrodniarze. Najwięksi nikczemnicy w dziejach świata, tłum. Agata Ciastek, Dom Wydawniczy Bellona, Warszawa 2006, s. 279.

O Bogu , Sens

„I nie ma nikogo i nic, i jeździ się po świecie z walizką i z pudłem książek i właściwie bez ciekawości. Co to właściwie za życie: bez domu, bez odziedziczonych rzeczy, bez psów. Gdyby się miało przynajmniej wspomnienia. Ale kto je ma? Gdyby dzieciństwo było, ale jest jak pogrzebane…”

Rainer Maria Rilke (1875–1926) poeta austriacki

O życiu , O książkach , O dzieciństwie

„Kiedyś „Wyborcza” ogłosiła akcję kupowania węgla i kurtek dla domów dziecka. Napisałam wściekły list do redakcji. (…) Od czego jest państwo? Mamy państwowy dom dziecka, więc albo sobie powiedzmy, że państwo nie jest w stanie go nawet ogrzać, i niech ludzie wezmą na siebie utrzymanie sierot, albo wymagajmy od państwa, żeby dało dziecku kurtkę, opał i inne niezbędne rzeczy. Ja mogę dać takiemu dziecku na łyżworolki, na fajny rower albo kupić najnowszego iPhone'a.(…) Żeby dziecko miało w szkole te same gadżety co jego rówieśnicy z normalnych domów. Żeby się nie wstydziło. To bardzo ważne.”

Janina Ochojska (1955) polska działaczka charytatywna

Źródło: rozmowa Grzegorza Sroczyńskiego, Janina Ochojska. Czy jesteś dobrym człowiekiem?, „Duży Format”, wyborcza.pl, 7 sierpnia 2014 http://wyborcza.pl/duzyformat/1,139945,16438335,Janina_Ochojska__Czy_jestes_dobrym_czlowiekiem_.html

O dzieciach , O ludziach

„W razie, gdybyście koniecznie musieli mówić o mojej osobie, możecie mnie nazywać „synem polskiej ziemi” (nikt bowiem nie może zaprzeczyć, że ziemia, w której spoczywają oboje moi rodzice i na której stale pracuję i zamierzam pracować do śmierci jest moim domem, choć nie jestem nacjonalistą), lecz nie nazywajcie mnie „Polakiem”, aby nie mówiono, że – dla przyjmowania zaszczytów – nałożyłem maskę narodu, do którego nie należę.”

Ludwik Zamenhof (1859–1917) polski lekarz, twórca esperanto

Źródło: list Zamenhofa do Komitetu Organizacyjnego 8. Światowego Kongresu Esperantystów w Krakowie (1912)

O śmierci , O rodzicach

„O wy, Księgi mojego dzieciństwa,
Pisane dwujęzyczną mową,
Polską hebrajszczyzną,
Hebrajską polszczyzną,
Dwumową
Świętą
I jedyną.
Gdy ma się ku zachodowi
I z lipy przed moim domem opadają liście,
Siedzę nad Tobą,
Biblio,
I wywołuję z Twoich wersetów
Wszystkich najlepszych,
Którzy są dla mnie niedościgłym wzorem.”

Roman Brandstaetter (1906–1987) polski pisarz

Źródło: Biblio, ojczyzno moja

O dzieciństwie

„Po zakończeniu semestru zawsze urządzaliśmy wielki jubel. Było bardzo wesoło, hulanka i swawola. I tam zdarzyło się, że się pierwszy i ostatni raz upiłem się. Dostaliśmy świadectwa, trzeba było to oblać. Jak się kończyło, Crux zawsze była ciut niespokojna. Po kryjomu poszliśmy do chłopskiej gospody, śpiewaliśmy pieśni zbójeckie i pili. Szczegółów nie pamiętam, potem to sobie odtworzyłem. Następnego dnia obudziła mnie mleczarka, która mnie znalazła na drodze ze Steyr na Karsten. Byłem w opłakanym stanie. Przychodzę do mojej Crux. Na litość Boską, panie Adolfie, jak pan wygląda! Kąpię się, ona mi robi czarną kawę, potem pyta: a jak tam świadectwo? Zaglądam do torby – nie ma! Chryste Panie! I co ja teraz pokażę matce? Mówię sobie, powiem, że pokazywałem w pociągu, przeciąg zdmuchnął za okno i przepadło! A Crux naciska. Co jest? – Ktoś mi rąbnął! – Mówi się trudno, musi pan zaraz pójść do szkoły, może dadzą duplikat. Ma pan jeszcze w ogóle pieniądze? – Ani grosza… Dała mi pięć guldenów. Idę do szkoły, dyrektor każe mi poczekać. W międzyczasie, okazało się, do szkoły dotarły cztery kawałki tego świadectwa. Po pijanemu, w nieświadomości pomyliłem je z papierem toaletowym. To był koszmar. Co usłyszałem od rektora, nie nadaje się do powtórzenia. Okropność. Przysiągłem na wszystkie świętości na resztę życia rzucić alkohol. Dostałem ten duplikat. Jak ja się krępowałem! Przyszedłem do Crux, a ona: i co powiedział?”

Adolf Hitler (1889–1945) kanclerz Rzeszy, twórca i dyktator III Rzeszy niemieckiej

Co powiedział, tego kobiecie nie powiem. Ale jedno pani mogę powiedzieć: koniec z alkoholem! To była lekcja, która nie pozwoliła mi nigdy więcej wypić. Pojechałem do domu z lekkim sercem, może nie takim całkiem lekkim, bo widywałem w życiu lepsze świadectwa.
Cytaty przypisywane, Rozmowy przy stole
Źródło: s. 189

O kobietach , O pieniądzach , O alkoholu , O kawie

„Zarzucano mi, że moje teksty emanują agresją. Ja nie namawiam do niczego, nie stwarzam podziałów. Opowiadam, a to jest różnica, której ludzie nie zauważają. Opowiadam, że jedna się puściła i nie wyszło, że gość wziął kwas i ledwo to przeżył, ze dziewczyna siedziała w domu i chlała przez cały dzień. Mówię: „nienawidzę cię”, ale nikogo nie namawiam do nienawiści…”

Agnieszka Chylińska (1976) polska piosenkarka

Źródło: Marta Szekichowska-Kiziniewicz, O sobie samej Chylińska (1998)

O ludziach

„Nie powinienem robić więcej filmów. Moje miejsce jest w domu wariatów.”

Werner Herzog (1942) reżyser niemiecki

O wariatach

„Jak spokojny a rozumny mąż usuwa się z domu, gdy jego żona zaczyna hałasować, tak samo rozum ustępuje i milknie, gdy dzika jego towarzyszka – namiętność – zaczyna burmistrzować; odzywa się dopiero wtedy, gdy się ona wyciszy.”

Gotthold Ephraim Lessing (1729–1781) pisarz niemiecki

„No to jesteśmy już w domu, odetchnąłem z ulgą w myśli, gdyż przypuszczałem, że teraz ciężki wóz jego pomyślunku zaczął się toczyć po błotnistej ścieżce wyobraźni. I jak Bóg da, dotoczy się do powzięcia zamiaru.”

Jacek Piekara (1965) polski pisarz

Ja, inkwizytor. Wieże do nieba

O Bogu , O myślach , O myśleniu

„Już w wieku kilku lat przestałam wierzyć w świętego Mikołaja. Kiedyś mama zabrała mnie do domu towarowego w Hollywood, żebym zobaczyła Mikołaja, a on, gdy mnie zobaczył, zaraz poprosił o autograf!”

Shirley Temple (1928–2014) amerykańska aktorka dziecięca, dyplomatka

Źródło: Przemysław Słowiński, Sławni ludzie w anegdocie, Videograf II, Katowice 2009, ISBN 9788371837272.

O ludziach , O wieku

„21 marca w roku 1958 Cyril M. Kornbluth, zamiótłszy śnieg przed swoim domem, bardzo się spieszył, gdyż był spóźniony. Chciał dogonić uciekający pociąg i skoczył do niego w biegu. Miał pecha. Wywrócił się i w następstwie upadku zmarł. Miał wtedy zaledwie trzydzieści pięć lat, lecz pisarstwem parał się już od prawie dwudziestu. Był nadzwyczajnym człowiekiem. Doskonale władał piórem. Jego śmierć wstrząsnęła całym światem interesującym się science-fiction. Uważam, że miną lata, zanim luka po nim zostanie kimś zapełniona. Gdyby żył następne trzydzieści pięć lat, na pewno osiągnąłby fantastyczny sukces na skalę światową.”

Martin H. Greenberg (1941–2011)

Źródło: notka biograficzna w Isaac Asimov przedstawia najlepsze opowiadania science-fiction (1958)

O śmierci , O świecie , O sukcesie

„w domu społecznej nie-opieki
nie-obojętność nie-uśmiechy
siedząc staruszka nie-szczęśliwa
nie-boga bezustannie wzywa”

Paweł Grabowski (1759–1794)

Źródło:

O Bogu , O uśmiechu , O obojętności

„Niech ci, którzy tak chętnie powołują się na Kaszubów, sprawdzą, jakie frustracje wywołała kodyfikacja kaszubskiego. Dziecko innego języka uczy się w szkole, a inaczej rozmawia w domu ze swoimi rodzicami. Ktoś wie, jakie to czyni spustoszenie w umysłach tych dzieci? Nie politycy powinni decydować o tym, czy będzie język śląski. Od tego są językoznawcy.”

Maria Pańczyk-Pozdziej (1942)

Źródło: slask.nasze.miasto.pl, Maria Pańczyk-Pozdziej - twórczyni konkursu "Po naszymu, czyli po śląsku", 27 listopad 2010 http://slask.naszemiasto.pl/artykul/675504,maria-panczyk-pozdziej-tworczyni-konkursu-po-naszymu-czyli,id,t.html

O dzieciach , O rodzicach

„W jej erotycznych przygodach miłość nie grała najmniejszej roli; jej miłostki były rezultatem wyrachowania; mężczyźni, którzy z nią spali, mogli czuć się mile połechtani jej rzekomą namiętnością, ale ta sprośna Kreolka, wiedzona chęcią zysku, ani na chwilę nie traciła z oczu celu. Była jedną z tych kobiet, które czerpią złoto z czaszek swoich kochanków!”

Paul François Jean Nicolas, wicehrabia de Barras (1755–1829) polityk francuski

o przyszłej cesarzowej Józefinie.
Źródło: Sigrid Maria Grössing, Kobiety za kulisami historii, Dom Wydawniczy Bellona, Warszawa 2002, ISBN 8311095914, tłum. Barbara i Daniel Lulińscy, s. 56.

O miłości , O kobietach , O mężczyznach , O historii

„(…) moja mama Irena Górska uciekła z domu, żeby zostać aktorką, bo jej ojciec się na to nie godził. Bycie aktorem nie było wtedy powodem do chwały, bo zawód ten otaczała aura dwuznaczności.”

Maciej Damięcki (1944) aktor polski

Źródło: Krzysztof Lubczyński, MIPN mnie zlinczował, e-teatr.pl, 20 kwietnia 2007 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/38070,druk.html

„Nie mam problemów w pracy, które spędzałyby mi sen z powiek. Wychodzę z pracy, zamykam tę część mojego życia i jadę do domu.”

Maciej Kurzajewski (1973) olski prezenter telewizyjny, dziennikarz sportowy

Źródło: Patrycja Michońska-Dynek, Spełnione marzenie, „Magazyn Familia”, 24 marca 2009 http://www.magazynfamilia.pl/artykuly/Spelnione_marzenie,1195,91.html

O snach

„Ta drużyna, która szybciej się podniesie, pojedzie do domu z brązowym medalem. Musimy rzucić na szalę wszystko co mamy i wydrzeć to trzecie miejsce. Obiecuję, że powalczymy. Mam nadzieję, że przywieziemy ten brązowy medal. Jeszcze nie mam takiego.”

Marcin Lijewski (1977) polski piłkarz ręczny

Źródło: wypowiedź dla Dziennik.pl

„Z kraju donoszą: Niemcy rozpoczęli mordowanie ghetta warszawskiego. Rozlepiono zarządzenie o wysiedleniu na wschód 6000 osób. Wolno wziąć 15 kg bagażu na osobę i kosztowności. Wywieziono dotąd 2 pociągi, oczywiście na stracenie. Rozpacz, samobójstwa. Policja polska usunięta, wprowadzenie Łotyszów, szaulisów i Ukraińców. Strzelanina na ulicach i po domach. Zabito także profesora Uniwersytetu Poznańskiego (Franciszka) Raszeję na konsylium lekarskim wraz z lekarzem i pacjentem Żydem.”

Stefan Korboński (1901–1989) polski polityk ruchu ludowego, działacz Polskiego Państwa Podziemnego

pierwsza depesza Korbońskiego o tragedii Żydów pod okupacją niemiecką wysłana do Londynu
Źródło: Stefan Korboński Biogram 1939–45 http://www.korbonski.ipn.gov.pl/kor/biogram/8533,dok.html?poz=3, korbonski.ipn.gov.pl

O samobójstwie , O rozpaczy

„Zeszłej nocy prezydent Obama wygłosił przemówienie w akademii West Point. W samym środku przemowy zwrócono uwagę na kadeta, który spał. Kadet natychmiast otrzymał nowe zadanie, przeniesiono go do ochrony Białego Domu na następną oficjalną kolację.”

Conan O'Brien (1963) komik amerykański

The Tonight Show
Źródło: Jay Leno i inni – cytaty wybrane II http://www.joemonster.org/art/13443/Jay_Leno_i_inni_cytaty_wybrane_II

„Jestem megaotwarta, na wiele mnie stać i niewielu rzeczy się boję, ale ostentacji nie lubię. Swoją tolerancję i wszystko, co się składa na bycie człowiekiem, chcę realizować w obrębie własnego domu. Gdyby inni ludzie tak zrobili to świat szybciej doszedłby do pewnej równowagi.”

Katarzyna Nosowska (1971) polska piosenkarka rockowa

„Metro”, 12 czerwca 2007

O ludziach , O świecie

„W domu zostawiamy pole minowe po naszym dzieciństwie, nie wolno więcej tam wchodzić.”

Manuela Gretkowska (1964) pisarka polska

O dzieciństwie

„Bardzo wiele zajęć związanych z codziennym prowadzeniem współczesnego domu oraz wiele usług uznanych za niezbędne dla zapewnienia wygodnej egzystencji cywilizowanego człowieka ma charakter wyłącznie ceremonialny. Dlatego można je śmiało uznać za objaw próżniactwa w używanym tutaj znaczeniu tego terminu. Oczywiście mogą one być uznane za niezbędne dla utrzymania egzystencji na przyzwoitym poziomie i mimo swego całkowicie ceremonialnego charakteru mogą przyczyniać się do zwiększenia wygód osobistych. Ich ceremonialny charakter polega jednak na tym właśnie, że uważamy je za niezbędne, ponieważ nauczyliśmy się wymagać ich pod groźbę ujmy, kompromitacji i poniżenia. Odczuwamy dotkliwie ich brak, ale nie dlatego, że powoduje on zmniejszenie naszego fizycznego komfortu. Człowiek, któremu obce są konwencjonalne pojęcia tego, co stosowne i nie-stosowne, nie zwróciłby na ten brak żadnej uwagi.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O charakterze

„Wtedy Matka Przełożona w obecności wszystkich zebranych, ogarniętych wielkim wzruszeniem, wydobyła sztandar biało-czerwony, pięknie haftowany, ukryty do tej chwili w poszewce poduszki. Poprzedniego dnia w jakimś momencie wezwała nas do swego pokoiku. Patrzyłyśmy z podziwem, z jakim oddaniem ta staruszka haftowała polski sztandar. Dotykałyśmy delikatnie biało-czerwonego materiału, chowanego od tylu lat właśnie na tę chwilę, kiedy będzie mogła go zawiesić na domu. Uśmiechała się do nas, nie przerywając roboty. Już jutro – mówiła – na naszym domu zawiśnie sztandar. I tak się stało. Stanęliśmy na baczność. Powoli sztandar zawisnął na domu. Początkowo nieśmiało, tu i ówdzie, a potem w coraz to nowych domach ukazywały się biało-czerwone znaki wolności. Sztandary spływały z okien, balkonów i bram… Był to bardzo nierozważny krok, bo dom tak ozdobiony nieustannie był ostrzeliwany, jeśli nie przez czołgi, to przez ukrytych „gołębiarzy”, którzy sprytnie z różnych kryjówek strzelali na ulice, podwórka i w okna.”

Maria Okońska (1920–2013)

Źródło: Maria Okońska, Wspomnienie z powstania warszawskiego, op. cit., s. 27.

O matce , O wolności , O wspomnieniach

„Życie jest podróżą, która prowadzi do domu.”

Herman Melville (1818–1891) amerykański powieściopisarz, poeta i eseista

O życiu

„Bóg pozbawił mnie wszelkiego grzechu. Kiedy dotykam jakiejś kobiety, nie mam żadnych doznań. Nie odczuwam żadnego pociągu do niej, a swą świętą mocą sprawiam, że ona także nie czuje pożądania; dzięki takiemu kontaktowi każda niewiasta staje się równie czysta i niewinna jak ja sam.”

Grigorij Rasputin (1869–1916) mnich rosyjski, faworyt rodziny carskiej

Źródło: José María López Ruiz, Tyrani i zbrodniarze. Najwięksi nikczemnicy w dziejach świata, tłum. Agata Ciastek, Dom Wydawniczy Bellona, Warszawa 2006, s. 209.

O kobietach , O Bogu

„Kuba Morgenstern miał najbliżej z domu do mojej szkoły na Zakroczymskiej. Wzięli mnie na zdjęcia próbne. Kanał zmienił moje życie. Wcześniej nikt w mojej rodzinie nie był związany z teatrem ani z filmem. Mając 13 lat, miałem naiwne myśli, że za późno się urodziłem i nie mogę zginąć za ojczyznę. Tak byłem wychowany. Mieszkałem na Starym Mieście, bawiłem się w ruinach, opowieści o powstaniu były częścią codziennego życia mojej rodziny. Kiedy dostałem rolę powstańca, byłem szczęśliwy jak nigdy. Utalentowany pewnie nie, bo Wajda potrzebował 50 lat, żeby zatrudnić mnie drugi raz, ale to może dobrze, bo utalentowane dzieci często nie sprawdzają się jako dorośli aktorzy. Praca na planie była dla mnie przyspieszonym kursem dorosłości.”

Jan Englert (1943) aktor polski

Źródło: „Rzeczpospolita”, 5 września 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/ozobl.htm

O życiu , O dzieciach , O rodzinie , O myślach

„Przestałam się denerwować i na chłodno już kalkuluję, jak się obronić przed mackami wyrastającymi ze ściany i co zrobić z nogami walającymi się po całym pokoiku, tym bardziej, że od uderzenia jednej wypadło mi prawie oko. Kilka razy walczyłam z nimi, bo dusiły mnie szelmy obrzydliwe. Policja odpada, bo nie chcę się mieszać w tą całą sprawę – skończyłoby się to dla mnie jednoznacznie – obcięciem nóg tuż nad kostką, po czym zmarłabym na skutek ubytku krwi. Jestem więc zagrożona w pracy, w domu i na ulicy. Zdana jestem tylko na siebie, ale nie poddam się, niech wiedzą, że Polacy są dzielni, odważni i wytrwali. Marzą mi się gałki oczne szalejące po parkiecie.”

Ewa Klajman-Gomolińska (1966)

Rzeź komunistów

„Kobieta wyszła z domu, ale mężczyzna jeszcze na dobre tam nie wszedł.”

Eva Piquer (1969)

o równouprawnieniu płci.
Źródło: „Forum”, 24 stycznia 2011

O kobietach

„Choć wczesne lata swej dorosłości poświęciłem życiu publicznemu, nigdy nie odpowiadało to moim życzeniom; tęskniłem – co, jestem pewny, często zdarza się i panu – za spokojem i niezależnością, które posiada jedynie człowiek prywatny, a teraz, gdy mam lat 40, to pragnienie stało się silniejsze niż kiedykolwiek. Ponadto wie pan, że przebywając w Waszyngtonie pani Pierce była niezwykle delikatnego zdrowia. Obawiam się, że teraz sprawa przedstawia się jeszcze gorzej. Obowiązki, które nałożyłaby na nią owa zmiana, same w sobie prawdopodobnie najważniejszy argument przeciwko opuszczeniu naszego spokojnego domu dla stanowiska w Waszyngtonie.”

Franklin Pierce (1804–1869) prezydent USA

odmawiając prezydentowi Polkowi, który zaproponował mu stanowisko prokuratora generalnego w 1842.
Źródło: John B. Roberts II, Ranking pierwszych dam, Wydawnictwo Amber, Warszawa 2004, ISBN 8324115668, tłum. Agnieszka Weseli, s. 92.

O zmianach , O dorosłości

„Idź, córko, do domu; oto bowiem porodzisz syna, w którego potomstwie będą i biskupi i liczni znaczniejsi ludzie.”

Jacek Odrowąż (1185–1257) dominikanin polski, święty Kościoła katolickiego

do mieszkanki Gruszowa imieniem Felicja, która po długim pożyciu małżeńskim nie mogła doczekać się dziecka; wedle tradycji, dzięki modlitwie św. Jacka urodziła syna.
Źródło: o. Jacek Woroniecki OP, Św. Jacek Odrowąż, Wydawnictwo Esprit SC, Kraków – Katowice 2007, s. 178.

O dzieciach , O ludziach

„Kłopoty zawsze widzą jak cię paskudnie zaskoczyć. Siedzisz sobie w domu przy kominku, a tu – pstryk – i nagle jesteś w zupełnie obcym mieście, nie znasz język, banki są pozamykane, a zapadła już ciemna noc.”

Jonathan Carroll (1949) pisarz amerykański

Kości księżyca

O nocy

„Są to bardzo ważne, a zarazem trudne pytania. Trudne dla mnie, bo miałem to szczęście być wychowywanym w atmosferze chrześcijańskiego, katolickiego domu. Mnie osobiście bardzo trudno wyobrazić sobie sytuację człowieka niewierzącego, który mówi: „Boga nie ma!””

Marek Jędraszewski (1949) polski biskup katolicki

w odpowiedzi na pytanie, czy osoba niewierząca może się modlić.
Źródło: Anna Gronczewska, Jak arcybiskup Marek Jędraszewski rozmawia z wiernymi w Łodzi http://www.gloswielkopolski.pl/artykul/794560,jak-arcybiskup-marek-jedraszewski-rozmawia-z-wiernymi-w-lodzi,2,id,t,sa.html, gloswielkopolski.pl, 29 marca 2013

O Bogu , O szczęściu , Pytanie

„Inni jednak są samotnikami z charakteru i nie zostali stworzeni do życia we wspólnocie. Każdy związek kryje w sobie zagrożenie i wrogość, każdy dom jaki buduję sobie, przygniata ich, bowiem nie mają ojczyzny, która by go udźwignęła, najukochańsi zaś ludzie, którzy ich otaczają, wciągają ich w ciasny krąg codzienności, spoza której próżno sięgać dalekich przestrzeni.”

Rainer Maria Rilke (1875–1926) poeta austriacki

O wrogości , O ludziach , O charakterze , O ojczyźnie

„Jeszcze w podstawówce biegałem z odbiornikiem po różnych zakamarkach domu, by łapać fale Radia Luksemburg. Bardzo mi się podobała muzyka jazzowa. W średniej szkole na poważniej zainteresowałem się graniem i śpiewaniem.”

Felicjan Andrzejczak (1948) polski muzyk i wokalista

Źródło: Leszek Kalinowski, Felicjan Andrzejczak: Wolę Świebodzin od Warszawy, „Gazeta Lubuska”, 28 stycznia 2008 http://www.gazetalubuska.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20080128/WYWIADY/729560097

O muzyce

„Każdy dzień jest podróżą, a sama podróż jest domem.”

Bashō Matsuo (1644–1694) japoński poeta

„Sprzedaż własnego ciała za zapłatę nie wystarcza dzisiaj do określenia prostytutki, gdyż czynią to także co dzień kobiety, które wstępują w związek małżeński tylko po to, aby zdobyć dom, majątek, środki do życia”

Havelock Ellis (1859–1939) angielski psycholog i seksuolog

Źródło: Mikołaj Kozakiewicz, O miłości prawie wszystko, LSW, Warszawa 1982, s. 92.

O kobietach

„Mam w głowie takie flesze: mój pokój, łóżko, pianino, balkon, ogród przy domu.”

Matthias Habich (1940)

Źródło: „Rzeczpospolita”, 24 września 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/jestemob.htm

O pokoju

„Denerwuje mnie, kiedy ludzie myślą, że muszę być człowiekiem totalnie chaotycznym w każdej dziedzinie. Skoro zajmuję się muzyką, sam sobie wyznaczam pracę i czas odpoczynku. Owszem często się spóźniam i w moim domu panuje bałagan. Ale przecież ja nic bym w życiu nie osiągnął, gdybym nie miał pewnych płaszczyzn, na których jestem perfekcyjny. Komputer, nagrywanie, miksy – to są dziedziny, w których dbam o bezwzględny porządek.”

Robert Brylewski (1961–2018) polski muzyk rockowy (Brygada Kryzys)

Źródło: Rafał Księżyk, Robert Brylewski, „Playboy” nr 1, 2007.

O ludziach , O myślach , O czasie , O myśleniu

„Brawo! Zuchy! Tu właśnie powinni folgować sobie młodzi, a nie w alkowach cudzych żon!”

Kato Starszy (-234–-149 p. n. e.) mówca, polityk i pisarz rzymski

witając mężczyzn wychodzących z domu publicznego.

„Od dawna uświadamiam sobie, że pytanie „być albo nie być” towarzyszy właściwie całemu naszemu życiu. Czasem nawet podświadomie stawiamy je niemal każdego dnia. Jesteśmy z nim podczas życiowych wyborów, decyzji, od których zależeć ma nasza przyszłość. To nie dotyczy przecież tylko aktorów. Trzykrotnie miałem okazję występować w tym dramacie. Za każdym razem nieco inaczej patrzyłem na świat i teatr. W 1957 roku, kiedy grałem tytułową postać, byłem 13 lat po scenicznym debiucie. Całymi haustami chciałem wówczas chłonąć teatr. Z drugiej strony, wychowanie, które wyniosłem z domu, nie pozwalało mi na coś takiego, jak siła przebicia czy dążenie do celu bez żadnych skrupułów.”

Igor Przegrodzki (1926–2009) aktor polski

Źródło: „Rzeczpospolita”, 20 marca 2004 https://web.archive.org/web/20120308022208/http://www.teatry.art.pl/!Rozmowy/uwerturas.htm

O świecie , O decyzjach , O sile , O czasie

„Ja prostytutki kocham i szanuję. Mam bardzo zażyłe stosunki z prostytutkami. Sam też posiadam przecież lekkie obyczaje. I właśnie ci tłumaczę, że staram się nie chodzić do burdeli. Raczej zapraszam prostytutki do domu.”

Marek Raczkowski (1959)

Źródło: Wyborcza.pl http://wyborcza.pl/duzyformat/1,130281,13237621,Moje_przyjaciolki_prostytutki.html, 16 stycznia 2013

Kochać się

„Byliśmy kiedyś z Hanną Krall w Aix-en-Provence i pewnej nocy w hotelu obudził mnie hałas. Jakaś grupa osób bardzo głośno wracała do pokoju. Usiadłem wtedy na łóżku i podzieliłem ludzkość na dwie grupy. Pierwsza to ci, którzy wracają po nocy do domu głośno, krzyczą, stukają butami, włączają światło. W ogóle nie obchodzi ich to, że obudzą sąsiadów. Druga to ci, którzy wracają po cichutku, żeby tylko nikogo nie zdenerwować. Mam wrażenie, że na przestrzeni dziejów Czesi należą do tej drugiej grupy. Też do niej należę i to jest to powinowactwo, które jako chłopak cichy i nieśmiały czuję z nimi.”

Mariusz Szczygieł (1966) dziennikarz polski

Źródło: Michał Nalewski, Zróbmy unię polsko czeską http://ksiazki.newsweek.pl/mariusz-szczygiel--zrobmy-unie-polsko-czeska,89642,1,1.html, „Newsweek”, 22 marca 2012.

O pokoju , O butach , O wrażeniach , O świetle

„Najpierw popatrz proszę tu jest Nassau Avenue
Niedaleko stąd w dwupiętrowym domu
Mieszka Łukasz Bułka, z Nowego Dziennika
Tu jest jak w domu, chociaż to Ameryka”

Kazimierz Staszewski (1963) polski muzyk rockowy

Źródło: utwór Natalia w Brooklynie odc. 1

„W słabości często leży siła. Skończyłem studia, zdobyłem pracę, działam społecznie, stworzyłem dom, rodzinę. Gdybym się bał, nigdy bym tego nie osiągnął. Nie uważam, że coś mi się należy za samo bycie niepełnosprawnym. Jestem za wspieraniem aktywności. Nie tylko ludzi ułomnych fizycznie, ale również społecznie, bezrobotnych, bezdomnych. Im potrzeba terapii, a nie więcej pieniędzy.”

Marek Plura (1970) polski polityk

Źródło: Marek Plura, niepełnosprawny na wózku, chce być posłem, katowice.wyborcza.pl, 22 sierpnia 2005 http://katowice.wyborcza.pl/katowice/1,35063,2880372.html

O ludziach , O rodzinie , O studiach , O sile

„(…) w najtrudniejszych chwilach naszego życia, mimo wielkiego oddalenia od domu i znanego świata, bywają chwile niezaprzeczalnej radości.”

Elizabeth Kostova (1964)

Historyk
Źródło: rozdział 37, s. 287

„A jeśli dom będę miał to będzie bukowy koniecznie.”

Wojciech Belon (1952–1985) polski piosenkarz, lider Wolnej Grupy Bukowina

fragment piosenki śpiewanej przez zespół Wolna Grupa Bukowina.
Źródło: Sielanka o domu

„A góry nade mną jak niebo
A niebo nade mną jak góry.”

Wojciech Belon (1952–1985) polski piosenkarz, lider Wolnej Grupy Bukowina

fragment piosenki śpiewanej przez zespół Wolna Grupa Bukowina.
Źródło: Sielanka o domu

„Szczęśliw, kto jak Ulisses zwiedził piękne kraje,
Lub jak ten, co za złotym runem zganiał wody,
Aby potem, doświadczeń pełen i pogody,
Wrócić w dom ojców, dawne znowu czcząc zwyczaje…”

Joachim du Bellay książka Żale (tom wierszy)

Heureux qui comme Ulysse a fait un beau voyage. (fr.)
Źródło: sonet Olive ze zbioru Żale (fr. Les Regrets; 1559), tłum. W. Kościelski

O pogodzie

„Czym byłby Płock, nasze miasto, bez katedry i skarbca, bez biskupstwa istniejącego tu od 1075, bez 650-letniego kościoła i parafii farnej, bez tylu innych kościołów w przeszłości i dniu dzisiejszym, bez opactwa i Muzeum Diecezjalnego, bez Seminarium Duchownego i Biblioteki, Archiwum Diecezjalnego, bez Liceum im. Małachowskiego, najstarszej z polskich szkół, której początki sięgają funkcjonującej już w 1180 szkoły przy kolegiacie św. Michała, bez figur i krzyży przy drogach, na osiedlach, w domach, bez świąt chrześcijańskich i obrzędów, bez tradycji religijnej, bez zgromadzeń zakonnych, bez sanktuarium Miłosierdzia Bożego? Czymże byłby Płock bez Chrystusa?! Bez odniesienia do Chrystusa nie sposób zrozumieć (…) dziejów naszego miasta, parafii farnej, dziejów narodu.”

Roman Marcinkowski (1942) polski duchowny katolicki, biskup

Źródło: homilia podczas obchodów 650-lecia kościoła farnego w Płocku, 23 kwietnia 2006

O przeszłości , Chrystus

„Codziennie, oczywiście oprócz sobót i niedziel, w domu państwa Piechów, rano, punkt siódma, rozlegało się rozdzierające wycie krowy. Mućka darła się jak do dojenia, a najgorsza w rykach budzika była niewiadomego pochodzenia pretensja. To właśnie ona stawiała Alunię na nogi i kazała zamknąć rogaciźnie gębę. Następną w kolejności czynnością było zbudzenie małżonka, który dla odmiany nie reagował na wycie syren strażackich, ani tym bardziej na wycie bydła. Reagował jedynie na dziabanie w żebra. Więc Alunia najpierw budziła się sama, a potem dziabała. Aż do skutku.”

Marta Obuch (1975)

Odrobina fałszerstwa

„Generał Buonaparte był najchudszym i najosobliwszym człowiekiem, jakiego spotkałem w życiu (…) włosy (opadały mu) nieporządnie aż do ramion. Ta wielka czupryna robiła szczególnie dziwaczne wrażenie w zestawieniu z jego niezwykłymi oczami… O ile w pierwszej chwili odnosiło się wrażenie, że ma się przed sobą człowieka namiętnego - uduchowionego - to po chwili przychodziła myśl, że niedobrze by było spotkać się z nim samemu w lesie. Strój generała bynajmniej nie uspokajał; płaszcz był znoszony; wszystko na nim wyglądało nędznie… Młody Buonaparte miał wspaniałe oczy, które zapalały się, kiedy zaczynał mówić… Wykrój ust niezwykle piękny… Wyrażał się zazwyczaj bardzo precyzyjnie, a jego twarz bardzo się wówczas ożywiała. Mówiono, że jest bardzo biedny i dumny jak Szkot… Nie wyglądał na żołnierza; nie był arogancki ani pyszałkowaty, nie było w nim nic z faraona czy rozbójnika. Dziś zwróciło moją uwagę, że te subtelnie wykrojone usta wskazywać mogą na to, że jest człowiekiem, który lekceważy niebezpieczeństwo, nie zna lęku.”

Stendhal (1783–1842)

Źródło: Sigrid Maria Grössing, Kobiety za kulisami historii, Dom Wydawniczy Bellona, Warszawa, 2002, ISBN 83-11-09591-4, tłum. Barbara i Daniel Lulińscy, s. 57-58.

O kobietach , O historii , O myślach , O wrażeniach

„Morze rzadko wyrzuca na brzeg prawdziwe skarby, ale jeśli zbierasz kawałki drewna, szkło od butelek czy inne ciekawe przedmioty, które długo leżały w oceanie, to w końcu natrafisz na coś, co warto zabrać do domu.”

Jonathan Carroll (1949) pisarz amerykański

Zakochany duch

O morzu

„W oknach gospody zgasły światła
w ciemności szukam drogi do domu
Na cmentarzu rechoczą żaby”

Ivan Wernisch (1942) czeski poeta i redaktor

Źródło: Zgasły światła, tłum. Zbigniew Machej

„Gość: Dewizą jednej białogłowy, gość w dom byle dewizowy.”

Tadeusz Fangrat (1912–1993) poeta polski, satyryk, tłumacz literatury węgierskiej

Źródło: Piąty wiek fraszki polskiej, red. Wiesław Brudziński, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1975

O wieku

„Jaka jest różnica między żoną a listonoszem? Listonosza można nie wpuścić do domu…”

Grzegorz Halama (1970) polski aktor kabaretowy

Teksty z programów kabaretowych, Rozmówki małżeńskie

„A po nocy przychodzi dzień,
A po burzy spokój,
Nagle ptaki budzą mnie,
Tłukąc się do okien.”

Adam Sikorski (1948)

Źródło: Jest taki samotny dom, piosenka z repertuaru Budki Suflera

O ptakach

„(…) budowanie wrażenia, że wychowywanie dzieci jest jakimś strasznym upokorzeniem, że praca w domu, zarządzanie nim to krzywda, jest nonsensowne. Trzeba też odbydować poczucie wartości rodziny. Ona jest skarbem, daje naprawdę wiele. Moje dzieci mieszkają za granicą, ale przecież moje kontakty z nimi są największym skarbem. Ja czekam na wizyty córki i na rozmowy z synem. Oni nie muszą mi pomagać, często to ja pomagam im, ale wiem, że mogę na nie liczyć. Nie wyobrażam sobie nawet, jak bym się czuł, gdybym nie miał dzieci. Radość rodziny to jest największego rzędu satysfakcja.”

Witold Kieżun (1922) polski ekonomista

Źródło: Tomasz Terlikowski, Polska jak Burundi, „Do Rzeczy”, 3–9 marca 2014, nr 10/058, s. 32

O dzieciach , O wrażeniach , O czekaniu , O krzywdzie

„Szukam w gwiazdach zarysu twego. Między nami jak dłonie dwie złączone są pamięci nasze i miłości,
a jeden tylko wspólny dom, który nade mną w tobie rośnie.”

Tadeusz Gajcy (1922–1944) polski poeta

Źródło: poemat Do potomnego

„Car Piotr Wielki był jedną z najbardziej niezwykłych i wewnętrznie sprzecznych postaci w dziejach świata. Był władcą, którego nienasycona żądza wiedzy, nieposkromiona energia i zdolności techniczne oraz praktyczne, chociaż późno, wyciągnęły jednak Rosję ze średniowiecza, wprowadziły ją w nowożytność i zbliżyły do Europy. Ale był też absolutnym panem życia i śmierci swych poddanych, który nie omieszkał osobiście uczestniczyć w okrutnych torturach i egzekucjach. Potężnej postaci, silny jak niedźwiedź, wykazujący się niewyczerpaną krzepą w licznych wojnach, podróżach oraz nocnych pijatykach i ekscesach, lecz cierpiący na chorobę nerwową zbliżoną do epilepsji. Niepohamowane wybuchy bezgranicznej wściekłości łączyły się w jego naturze z psychologiczną wrażliwością i znajomością ludzi, jak i z tym, że potrafił być w naturalny sposób kumplem prostego żołnierza lub służącego. Ta wielorakość cechowała go także w stosunkach z kobietami. Umiał być równie dobrze chamski, jak rycerski. Sypiał z niezliczonymi kobietami, przeważnie tylko dla doraźnego zaspokojenia swej męskości, również i pod tym względem niebywałej. W dobieraniu sobie kochanek sięgał od księżniczek aż do prostytutek.”

Piotr I Wielki (1672–1725) car Rosji, cesarz, z dynastji Romanowów

O Piotrze I
Źródło: Wolfgang Kossak, Cudzołóstwo, tłum. Robert Stiller, Dom Wydawniczy Bellona, Warszawa 2002, ISBN 8311095159, s. 84.

O śmierci , O kobietach , O ludziach , O kochankach

„Prawda jest jasna i prosta; dom jest w nas. Owszem, to wymarzone miejsce na ziemi, do którego tęsknimy całe życie, które nas przyzywa i jeśli mamy odwagę, to podążamy ku temu wyzwaniu, ale dom – niesiemy ze sobą. Dopiero z tym miejscem – naszą odrobiną wszechświata – łączymy się w całość. Tworzymy dopełnienie. My, istoty zamieszkujące to miejsce, nasycając je emocjami, całym wachlarzem emocji, od miłości do gniewu i on – mały, biały dom. Mój dom.”

Katarzyna Michalak (1969) polska pisarka

Rok w Poziomce

O życiu , O prawdzie

„Moralność zbójecka: odgadnąć, gdzie wbrew pozorom kryje się skarb – to jest mądrość; wtargnąć pierwszy do domu – to odwaga; wyjść ostatni – to poczucie obowiązku; znać szanse powodzenia – to przezorność; równo podzielić łup – to poczucie ludzkości.”

Zhuangzi (-369–-286 p. n. e.)

Źródło: Taoizm, op. cit.

O mądrości , O odwadze , O morzu

„Urodziłem się prawie 6 lat po zakończeniu wojny i do trzynastego roku życia wychowywałem się we wsi Chrostowo w okolicach Ostrołęki. Przed wojną mieszkało w niej kilku Żydów. Gdy byłem dzieckiem, rodzice pokazywali miejsca ich domów i wspominali o nich. Żydzi wracali także we wspomnieniach sąsiadów. Pamiętam kilka często powtarzanych opowiadań. Oto jedno z nich: W jakimś okresie wojny późnym wieczorem ktoś nieśmiało kołatał do drzwi domu. Był to Żyd, który uciekał z Warszawy. Wynędzniały brudny prosił o coś do jedzenia. Usłyszał: sami niewiele mamy; jest tylko chleb i słonina, a przecież ty jesteś Żydem i mięsa wieprzowego nie jesz. Przybysz odpowiedział: Teraz dla mnie nie ma przykazań, zjem, co mi dacie. Posiliwszy się przenocował, a nad ranem stwierdził: Muszę uciekać, nie mogę was narażać. Gdyby znaleźli mnie Niemcy, zabiliby i mnie, i was wszystkich. Nie mogłem zrozumieć, dlaczego Żyd musiał uciekać, dlaczego jadł słoninę, skoro jego religia surowo zabraniała mu tego, ani dlaczego Niemcy mieliby go zabić – i to nie tylko Żyda, lecz i całą polską rodzinę. Później zrozumiałem, że nad moim dzieciństwem krążył cień Szoah.”

Waldemar Chrostowski (1951)

Rozmowy o dialogu
Źródło: s. 293.

O wojnie , O dzieciach , O rodzinie , O religii

„Dom jest maszyną do mieszkania.”

Le Corbusier (1887–1965) Francuski architekt szwajcarskiego pochodzenia, urbanista, malarz i rzeźbiarz.

„(…) trudno być dumnym Kubańczykiem.”

Omar Sosa (1965)

Źródło: Tomasz Handzlik, Świat, czyli dom z wieloma pokojami Rozmowa z Omarem Sosą, dwutygodnik.com http://www.dwutygodnik.com/artykul/1972-swiat-czyli-dom-z-wieloma-pokojami.html

O świecie , O pokoju

„Środki komunikacji i ruchliwość ludności wystawiają teraz jednostkę na obstrzał spojrzeń wielkiej liczby osób, dla których jedyną podstawą do oceny jej pozycji są konsumowane przez nią publicznie dobra i może jeszcze dobre maniery. Podobnie, choć w inny sposób, działa nowoczesna organizacja przemysłu. Wytwarza ona wielkie skupiska ludzi mieszkających w sąsiednich domach, których nie łączy żadna więź poza tym, że obok siebie mieszkają; sąsiedzi najczęściej nie są sąsiadami ani nawet znajomymi w sensie społecznym. Mimo to ich dobra opinia jest czymś niezwykle ważnym i użytecznym. Jedynym dostępnym sposobem udokumentowania tym obojętnym obserwatorom swojej pozycji majątkowej jest nieustanne demonstrowanie swoich możliwości płacenia. Nowoczesne społeczeństwo dostarcza również wielu okazji pokazania się publicznie wśród ludzi nieznajomych, np. w kościele, teatrze, na dancingu, w hotelu, parku, sklepie itp. Po to, by zrobić wrażenie na przygodnych obserwatorach i czuć się dobrze będąc przez nich obserwowanym, trzeba, aby symbole „pozycji materialnej” były widoczne dla wszystkich na pierwszy rzut oka. Oczywiste jest więc, że obecny kierunek rozwoju społeczno-ekonomicznego działa na rzecz konsumpcji na pokaz kosztem próżnowania na pokaz.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O ludziach , O komunikacji , O wrażeniach , Sens

„Mój ojciec był bardzo otwartym i postępowym człowiekiem. Razem z matką dawali nam przestrzeń, żebyśmy rozwinęli się jako jednostki. Nigdy nie odczuwałam, że coś było poza moim zasięgiem, bo jestem dziewczynką. Zachęcał córki do nauki. Przynosił do domu filmy, żebyśmy je wspólnie oglądali. Miałam zielony rower. Ale ojciec znajdował się pod ogromną presją. Ludzie wysyłali do niego listy, w których pisali: „Jak taki uczciwy i dobry człowiek może pozwalać córkom pojawiać się w telewizji i kręcić filmy? To zepsucie, zło i deprawacja.””

Haifaa al-Mansour (1974)

Ale on chciał, żebym robiła to, co mnie uszczęśliwia. Mam dla niego wielki szacunek.
Źródło: Liz Hoggard, Haifaa al-Mansour: trzeba wspierać opór, film.onet.pl, 2 sierpnia 2013 http://film.onet.pl/artykuly-i-wywiady/haifaa-al-mansour-trzeba-wspierac-opor/vegdd

O ludziach , O matce , O nauce , O złu

„Wszędzie dobrze a najlepiej tu, gdzie miejsca znasz, przebywasz, ludzi masz stu
wszędzie dobrze, a najlepiej tu, bo gdzie lepiej może być ci niż we własnym domu
Wszędzie dobrze, a najlepiej tu, gdzie nie płacisz jak przychodzisz, gdy nie szczędzisz snu
Wszędzie dobrze, a najlepiej tu, to jest tune dla L. S. M-u”

Junior Stress (1986)

Źródło: L.S. M

O ludziach